جام جم سرا:
هر بار که پشت فرمان مینشینیم خوب است خسارت جانی و مالی دیگران را به یاد آوریم و کمی آرامتر، کمی با احتیاط بیشتر، کمی دقیقتر برانیم.
.
.
.
(اعتدال)
دوشنبه 3 شهریور 1393 ساعت 15:39
قلیان یکی از وسایل تفریحی رایج در ایران و خاورمیانه است. در سالهای اخیر مصرف قلیان در بین جوانان و نوجوانان افزایش چشمگیری داشته است؛ چنان که برخی دختران جوان نیز به آن روی آوردهاند. با این حال، به گفته متخصصان، قلیان بیش از کشیدن سیگار ضرر دارد و همچنین میتواند زمینه ساز اعتیاد و بروز بیماریهای سرطانی شود. طی سالهای اخیر هم از سوی مسئولان بارها درباره جمع کردن قلیانها نویدهایی داده شده، اما همچنان این تفریح مخرب جوانان را درگیر خود کرده است.
جمعه 23 آبان 1393 ساعت 12:54
گاز است؛ دیده نمیشود، صدایی ندارد، تا متوجه بویش شوی و سراغ منبعش بگردی همه جا را پر کرده، و این گونه است که ناگهان، یک لحظه، یک جرقه، و... انفجار؛ درست مثل انفجار یک واحد مسکونی در اصفهان.
دعای حل مشکل های پیش آمده در زندگی کمک بزرگی برای رفع این گرفتاریهاست. دعای حل مشکل را ائمه معصوم روایت کرده اند و نمازهایی هم آورده شده است
یکی از سفارش های ائمه اطهار (ع) در هنگام گرفتاری ها توسل به خداوند از طریق دعاست، چنانچه این بزرگواران نیز بر این توصیه فراوان تاکید داشته و عمل کنندگان به آن نیز شاهد آثار دعای حل مشکل بوده اند.
این دعای حل مشکل هنگام سحر (در صورت امکان) سه مرتبه و هنگام صبح سه مرتبه و در شب نیز سه مرتبه خوانده شود:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ رَبِ اَسئَلُکَ مَدَداً روحانیّاً تَقوی بِهِ قوایَ الکُلِیة و الجُزئیة ، حَتی اَقهَرَ بِمَبادی نَفسی کُلُ نَفسٍ قاهِرَةٍ فَتَنقَبِضَ لی اِشارَةُ َقائِقِها، اِنقباضاً تَسقُط بِه قُواها ، حَتی لا بَیقی فِی الکَونِ ذُو رُوحٍ اِلّا وَ نارُ قَهری قَد اَحرَقَت ظُهُورَه.یا شَدیدُ یا شَدیدُ یا ذَالبَطشِ الشَدید یا قاهِرُ یا قَهّار، اَسئَلُکَ بِما اَودَعتَهُ عِزرائیلَ مِن اَسمائِک اَلقَهریة ، فَانفَعَلَت لَه النُفُوس بِالقَهرِ اَن تودِعَنی هذا السِّرِّ فی هذهِ السّاعّةِ حَتی اُلَیِن بِه کِلَّ صَعبٍ وَ اُذَلِّل بِه کُلَّ مَنیع ،بِقُوَتِکَ یا ذَا القُوَةِ المَتین»
البتّه اگر مشکلات خواننده این دعا بسیار سخت و غیر قابل تحمّل است پس از قرائت دعای حل مشکل سى مرتبه این دعا را نیز بخواند:
«یا رَحْمانُ یا رَحیمُ، یا أَرْحَمَ الرَّاحِمینَ، أَسْئَلُکَ اللُّطْفَ بِما جَرَتْ بِهِ الْمَقادیرُ»
مرحوم سید علی خان مدنی می گوید: این دعای حل مشکل از امام صادق (ع) است. حضرت می فرماید: برای رفع شدائد و سختی ها و بلاها ۱۰ مرتبه بگوید: «حَسبِیَ الله لا اِلهَ اِلّا هُوَ عَلَیهِ تَوَکَّلتُ وَ هُوَ رَبُّ العَرشِ العَظیمِ.» پس از آن ۱۰ مرتبه بگوید: «حَسبِیَ اللهُ لِمَن بَغی عَلَیَّ حَسبِیَ اللهُ لِمَن اَرادَنی بِسُوءٍ».
مرحوم طبرسی می گوید: از امام صادق (ع) نقل است اگر مشکلی پیش آمده باشد نزدیک ظهر، دو رکعت نماز بخوان در رکعت اول بعد از حمد سوره توحید و بعد از آن سوره «انا فتحنا» تا آیه «وَ یَنصُرَکَ اللهُ نَصراً عزیزاً» و در رکعت دوم بعد از «حمد» سوره «توحید» و بعد از آن سوره «الم نشرح» را بخوان و نیز بعضی دیگر گفته اند چنان چه حاجت خویش را در قنوت یا سجده آخر نماز بگوید تخلّف ندارد و به اجابت می رسد.
حضرت رضا (ع) در هنگام گرفتاری ها این دعای حل مشکل را نی خواندند:
«بِسمِ الله الرَحمن الرَحیم. اَللهُمَّ أَنتَ ثِقَتِی فَی کُلِّ کَربٍ وَ أَنتَ رَجَائی فِی کُلِّ شَدیدَةٍ وَ أَنتَ لِی فِی کُلِّ أَمرٍ نَزَلَ بِی ثِقَةٌ وَعُدَّةٌ کَم مِن کَربٍ یَضعُفُ فِیهِ الفُؤادَ وَ تَقِلُّ فیِه الحِیَلَة وَ تَعیَا فِیه الأُمُورُ وَ یَخذُلُ فِیه القَریبُ وَ البَعیدُ وَ الصِّدِّیقُ وَ یَشمَتُ فِیه العَدُوُّ أَنزَلتُهُ بِکَ وَ شَکَوتُهُ إِلَیکَ راغِباً إِلَیکَ فِیه عَمَّن سِوَاکَ فَفَرَّجتَهُ وَ کَشَفتَهُ وَ کَفَیتَنیِهِ فَأَنتَ وَلیُّ کُلِّ نِعمَةٍ وَ صاحِبُ کُلِّ حاجَةٍ وَ مُنتَهَی کُلِّ رَغبةٍَ فَلَکَ الحَمدُ کَثیراً وَلَکَ المنُّ فَاضِلاً، بِنِعمَتِکَ تَتِمُّ الصَّالِحاتُ، یَا مَعرُوفَاً بِالمَعرُوفِ مَعرَوفٌ وَ یا مَن هُوَ بِالمَعرُوفِ مُوصُوفٌ أَنِلنی مِن مَعرُوفِکَ مَعرَوفَاً تُغنِینِی بِهِ عَن مَعرُوفِ مَن سِواکَ بِرَحمَتِکَ یا أَرحَم الرّاحِمین.»
حضرت آیت الله بهجت برای دعای حل مشکل می
فرماید: «ضمن این که صدقه می دهید، دو سوره «ناس» و «فلق» را تکرار فرمایید و ذکر شریف
«لا حول و لا قوة الّا بالله» را زیاد تکرار کنید. خداوند شما را موفّق بدارد».
این دعای حل مشکل را علامه حاج شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان از کفعمى در مصباح نقل کرده و فرموده سیّدبن طاوس این دعای حل مشکل را براى ایمنى از سلطان و بلاء و ظهور اعداء و خوف فقر و تنگى سینه ذکر کرده و از ادعیه صحیفه سجّادیّه است. پس هرگاه ترسیدى از ضرر آنچه ذکر شد این دعای حل مشکل را بخوان:
«یا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکارِهِ، وَیا مَنْ یُفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدآئِدِ، وَیا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ المَخْرَجُ اِلى رَوْحِ الْفَرَجِ، ذَلَّتْ لِقُدْرَتِکَ الصِّعابُ، وَلا تَشْغَلْنى بِالْإِهتِمامِ عَنْ تَعاهُدِ فُرُوضِکَ، وَاسْتِعْمالِ سُنَّتِکَ، وَتَسَبَّبَتْ بِلُطْفِکَ الْأَسْبابُ، وَجَرى بِقُدْرَتِکَ الْقَضآءُ، وَمَضَتْ عَلى اِرادَتِکَ الْأَشْیآءُ. فَهِىَ بِمَشِیَّتِکَ دُونَ قَوْلِکَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَبِاِرادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَةٌ، اَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، واَنْتَ الْمَفْزَعُ فى المُلِمَّاتِ، لایَنْدَفِعُ مِنْها اِلاَّ ما دَفَعْتَ، وَلا یَنْکَشِفُ مِنْها اِلاَّ ما کَشَفْتَ، وَقَدْ نَزَلَبى یا رَبِّ ما قَدْ تَکَأَّدَنى ثِقْلُهُ، وَاَلَمَّ بى ما قَدْ بَهَظَنى حَمْلُهُ، وَبِقُدْرَتِکَ اَوْرَدْتَهُ عَلَىَّ وَبِسُلْطانِکَ وَجَّهْتَهُ اِلَىَّ، فَلا مُصْدِرَ لِما اَوْرَدْتَ، وَلا صارِفَ لِما وَجَّهْتَ، وَلا فاتِحَ لِما اَغْلَقْتَ، وَلا مُغْلِقَ لِما فَتَحْتَ، وَلا مُیَسِّرَ لِما عَسَّرْتَ، وَلا ناصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاْفْتَحْ لى یا رَبِّ بابَ الْفَرَجِ بِطَولِکَ، وَاکْسِرْ عَنّىسُلْطانَ الْهَمِّ بِحَوْلِکَ، وَاَنِلْنى حُسْنَ النَّظَرِ فیما شَکَوْتُ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاْفْتَحْ لى یا رَبِّ بابَ الْفَرَجِ بِطَولِکَ، وَاکْسِرْ عَنّىسُلْطانَ الْهَمِّ بِحَوْلِکَ، وَاَنِلْنى حُسْنَ النَّظَرِ فیما شَکَوْتُ، وَاَذِقْنى حَلاوَةَ الصُّنْعِ فیما سَاَلْتُ، وَهَبْ لى مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنیئاً، وَاجْعَلْ لى مِنْ عِنْدِکَ مَخْرَجاً وَحِیّاً، وَلا تَشْغَلْنى بِالْإِهتِمامِ عَنْ تَعاهُدِ فُرُوضِکَ، وَاسْتِعْمالِ سُنَّتِکَ، فَقَدْ ضِقْتُ لِما نَزَلَ بى یا رَب ذَرْعاً، وَامْتَلَأتُ بِحَمْلِ ما حَدَثَ عَلىَّ هَمّاً، وَاَنْتَ الْقادِرُ عَلى کَشْفِ ما مُنیتُ بِهِ، وَدَفْعِ ما وَقَعْتُ فیهِ، فَافْعَلْ بى ذلِکَ وَاِنْ لَمْ اَسْتَوْجِبْهُ مِنْکَ، یا ذَا الْعَرْشِ الْعَظیمِ، وَذَاالْمَنِّ الْکَریمِ، فَاَنْتَ قادِرٌ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ، آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ»
«یا اللهُ یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ یا فاطِمَه یا صَاحِبَالزَّمان اَدْرِکنی وَ لا تُهْلِکْنی»
ختم یا الله برای حل مشکل
ختم سوره حمد برای حل مشکل
یکی از نمازهایی که در رساندن انسان به مطلوب خود، به تجربه ثابت شده خواندن چهار رکعت نماز است به این طریق که این نماز به دو سلام ختم شود. در رکعت اول پس از سوره حمد، 100 مرتبه «افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد» (سوره غافر، آیه 44) خوانده شود. در رکعت دوم، پس از سوره حمد، 100 مرتبه «الا الی الله تصیر الامور» (سوره شوری آیه 53) خوانده شود. در رکعت سوم پس از سوره حمد صد مرتبه «نصر من الله و فتح قریب» (سوره صف آیه 13) و در رکعت چهارم پس از سوره حمد صد مرتبه «انا فتحنا لک فتحا مبینا» (سوره فتح آیه 1) و پس از خواندن نماز به سجده رود و 100 مرتبه بگوید: «غفرانک ربنا و الیک المصیر» (سوره بقره، آیه 285) و 100 مرتبه «استغفرالله و اتوب الیه» را بر زبان جاری کند.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
دعای حاجت برای رفع حاجات ضروری خوانده می شود. دعای حاجت از امامان معصوم روایت شده است و در منابع مختلف آمده است. دعای حاجت را با وضو بخوانید
دعاهای زیادی از امامان معصوم (ع) نقل شده است که مورد اجابت واقع شده و سریع الاجابة هستند، در این مقاله تعدادی از دعاهای حاجت ائمه معصومین (ع) را خواهیم خواند؛
این دعای حاجت برای رفع سختی و ایمن شدن از سلاطین است. از پیامبر اکرم (ص) نقل است که فرمود: هر گاه غم ها و اندوه ها بر شما فراوان گشت یا ترس از سلطانی یا حاجتی به خداوند داشتید این دعای حاجت را بخوان به حق آن که من را مبعوث کرد من آن را در هیچ کاری نخواندم مگر پیروز شوم و بر هیچ دشمنی نخواندم مگر غلبه کردم و دیدم آنچه را که دوست داشتم:
«یَا عَالِمَ الْغُیُوبِ وَ السَّرَائِرِ یَا مُطَاعُ یَا عَزِیزُ یَا عَلِیمُ یَا هَازِمَ الْأَحْزَابِ لِأَحْمَدَ یَا کَائِدَ فِرْعَوْنَ لِمُوسَى یَا مُنْجِیَ عِیسَى مِنْ أَیْدِی الظَّلَمَةِ یَا مُخَلِّصَ نُوحٍ مِنَ الْغَرَقِ یَا قَاصِدَ کُلِّ خَیْرٍ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ یَا خَالِقَ الْخَیْرِ یَا أَهْلَ الْخَیْرِ رَغِبْتُ إِلَیْکَ فِی کَذَا وَ کَذَا (به جای کذا و کذا حاجت خویش را بگوید) فَصَلِّ اللَّهُمَّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ فَرِّجْ عَنِّی وَ أَغِثْنِی وَ اسْتَجِبْ لِی وَ ارْحَمْنِی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.»
دعای حاجت که حضرت امیر المؤمنین (ع) به فرزند خود حضرت امام حسن (ع) تعلیم نموده اند و فرمودند که: هرگاه تو دیدن شخصى را براى حاجتى قصد نمایی، پس این دعای حاجت را بنویس و آن را در دست راست خود نگاهدار و به آنجا که خواهى روان شو و آن دعای حاجت این است:
«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا اللَّهُ
یَا وَاحِدُ یَا أَحَدُ یَا وَتْرُ یَا نُورُ یَا صَمَدُ یَا مَنْ مَلَأَتْ أَرْکَانُهُ
السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَسْخَرَ لِی قَلْبَ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ کَمَا سَخَّرْتَ
الْحَیَّهَ لِمُوسَى بْنِ عِمْرَانَ عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تَسْخَرَ
لِی قَلْبَهُ کَمَا سَخَّرْتَ لِسُلَیْمانَ جُنُودَهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ
الطَّیْرِ فَهُمْ یُوزَعُونَ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تَلِینَ لِی قَلْبَهُ کَمَا لَیَّنْتَ
الْحَدِیدَ لِدَاوُدَ عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُذَلِّلَ لِی قَلْبَهُ
کَمَا ذَلَّلْتَ نُورَ الْقَمَرِ لِنُورِ الشَّمْسِ یَا اللَّهُ هُوَ عَبْدُکَ ابْنُ
أَمَتِکَ وَ أَنَا عَبْدُکَ ابْنُ أَمَتِکَ أَخَذْتَ بِقَدَمَیْهِ وَ بِنَاصِیَتِهِ
فَسَخِّرْهُ لِی حَتَّى یَقْضِیَ حَاجَتِی هَذِهِ وَ مَا أُرِیدُ إِنَّکَ عَلى کُلِّ
شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ هُوَ عَلَى مَا هُوَ فِیمَا هُوَ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ
الْقَیُّومُ»
از حضرت علی (ع) منقول است که فرمود: هر کس که صد آیه از هر جای قرآن بخواند، بعد هفت مرتبه «یا الله» بگوید، اگر بر صخره هم دعا کند، خداوند متعال آن را می شکافد. |
مرحوم کلینی می گوید پسر ابوحمزه می گوید: از حضرت سجاد (ع) شنیدم که به پسرش می فرمود هر گاه بر یکی از شما مصیبتی نازل شود وضو کامل گرفته سپس دو رکعت یا چهار رکعت نماز بخواند و در آخر آن ها این دعای حاجت را بگوید:
«یَا مَوْضِعَ کُلِ شَکْوى، وَ یَا سَامِعَ کُلِّ نَجْوى، وَ شَاهِدَ کُلِّ مَلَأٍ، وَ عَالِمَ کُلِّ خَفِیَّةٍ، وَ یَا دَافِعَ مَا یَشَاءُ مِنْ بَلِیَّةٍ،وَ یَا خَلِیلَ إِبْرَاهِیمَ، وَ یَا نَجِیَّ مُوسى، وَ یَا مُصْطَفِیَ مُحَمَّدٍ صلى الله علیه و آله، أَدْعُوکَ دُعَاءَ مَنِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ، وَ قَلَّتْ حِیلَتُهُ، وَ ضَعُفَتْ قُوَّتُهُ، دُعَاءَ الْغَرِیقِ الْغَرِیبِ، الْمُضْطَرِّ الَّذِی لَایَجِدُ لِکَشْفِ مَا هُوَ فِیهِ إِلَّا أَنْتَ، یَاأَرْحَمَ الرَّاحِمِین»
به یقین هر کس این دعای حاجت را بخواند خداوند برای او گشایش خواهد کرد.
مرحوم کلینی می گوید: عبدالله بن عبدالرحمن از امام باقر (ع) نقل کرده است که حضرتش به من فرمود آیا نمی خواهی دعای حاجتی به تو یاد بدهم که هر گاه امری ناراحت کننده بر ما اهل البیت وارد می شود و از سلطان ترس داشته باشیم به این دعای حاجت تمسک می جوییم؟ گفتم بلی پدر و مادرم به فدایت حضرت فرمود بگو:
«یا کائِناً قَبْلَ کُلِّ شَی ءٍ و یا مُکَوِّنَ کُلِّ شَیٍ و یا باقِیَ بَعْدَ کُلِّ شَیٍ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِی» (سپس حاجت خود را بگو)
در کتاب من لا یحضره الفقیه از حضرت امام جعفر صادق (ع) روایت شده است که هر گاه تو را حاجت مهمی به سوی خدای عزوجل پیدا شود پس سه روز پی در پی روزه بدار که چهارشنبه و پنج شنبه و جمعه بوده باشد پس چون روز جمعه شد غسل کن و لباس نو بپوش و بر بام برو و دو رکعت نماز بجا بیاور. آن گاه دست هایت را به سوی آسمان بلند کن و این دعای حاجت را بگو:
«اللَّهُمَ إِنِّی حَلَلْتُ بِسَاحَتِکَ لِمَعْرِفَتِی بِوَحْدَانِیَّتِکَ وَ صَمَدَانِیَّتِکَ وَ أَنَّهُ لَا قَادِرَ عَلَى حَاجَتِی غَیْرُکَ وَ قَدْ عَلِمْتُ یَا رَبِّ أَنَّهُ کُلَّمَا تَظَاهَرَتْ نِعْمَتُکَ عَلَیَّ اشْتَدَّتْ فَاقَتِی إِلَیْکَ وَ قَدْ طَرَقَنِی هَمُّ کَذَا وَ کَذَا وَ أَنْتَ بِکَشْفِهِ عَالِمٌ غَیْرُ مُعَلَّمٍ وَاسِعٌ غَیْرُ مُتَکَلِّفٍ فَأَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی وَضَعْتَهُ عَلَى الْجِبَالِ فَنُسِفَتْ وَ وَضَعْتَهُ عَلَى السَّمَاءِ فَانْشَقَّتْ وَ عَلَى النُّجُومِ فَانْتَثَرَتْ وَ عَلَى الْأَرْضِ فَسُطِحَتْ وَ أَسْأَلُکَ بِالْحَقِّ الَّذِی جَعَلْتَهُ عِنْدَ مُحَمَّدٍ وَ الْأَئِمَّةِ ع وَ تُسَمِّیهِمْ إِلَى آخِرِهِمْ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ أَنْ تَقْضِیَ حَاجَتِی وَ أَنْ تُیَسِّرَ لِی عَسِیرَهَا وَدتَکْفِیَنِی مُهِمَّهَا فَإِنْ فَعَلْتَ فَلَکَ الْحَمْدُ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَلَکَ الْحَمْدُ غَیْرَ جَائِرٍ فِی حُکْمِکَ وَ لَا مُتَّهَمٍ فِی قَضَائِکَ وَ لَا حَائِفٍ فِی عَدْلِک»
آن گاه صورت خود را بر زمین می چسبانی و می گویی:
«اللَّهُمَّ إِنَّ یُونُسَ بْنَ مَتَّى عَبْدَکَ دَعَاکَ فِی بَطْنِ الْحُوتِ وَ هُوَ عَبْدُکَ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ أَنَا عَبْدُکَ أَدْعُوکَ فَاسْتَجِبْ لِی ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ لَرُبَّمَا کَانَتِ الْحَاجَةُ لِی فَأَدْعُو بِهَذَا الدُّعَاءِ فَأَرْجِعُ وَ قَدْ قُضِیَت»
حضرت فرمودند: بسا می شود که از برای من حاجتی رو می دهد پس این عمل را بجا می آورم چون بر می گردم حاجتم روا شده است.
در بحار از حضرت امام حسن عسگری (ع) روایت شده است که حضرت صادق (ع) فرمودند: هر که را حاجتی باشد به سوی خدای تعالی روز چهارشنبه و پنج شنبه و جمعه را روزه بدارد و در این اوقات حیوانی نخورد و در روز جمعه این دعا را بخواند حق تعالی حاجتش را روا فرماید انشاء الله و دعای حاجت این است:
«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی بِهِ ابْتَدَعْتَ عَجَائِبَ الْخَلْقِ فِی غَامِضِ الْعِلْمِ بِجُودِ جَمَالِ وَجْهِکَ مِنْ عَظِیمِ عَجِیبِ خَلْقِ أَصْنَافِ غَرِیبِ أَجْنَاسِ الْجَوَاهِرِ فَخَرَّتِ الْمَلَائِکَةُ سُجَّداً لِهَیْبَتِکَ مِنْ مَخَافَتِکَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی تَجَلَّیْتَ بِهِ لِلْکَلِیمِ عَلَى الْجَبَلِ الْعَظِیمِ فَلَمَّا بَدَأَ شُعَاعُ نُورٍ مِنْ حِجَابِ الْعَظَمَةِ أَثْبَتَّ مَعْرِفَتَکَ فِی قُلُوبِ الْعَارِفِینَ بِمَعْرِفَةِ تَوْحِیدِکَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی تَعْلَمُ بِهِ رَجْمَ خَوَاطِرِ الظُّنُونِ بِحَقَائِقِ الْإِیمَانِ وَ غَیْبَ عَزِیمَاتِ الْیَقِینِ وَ کَسْرَ الْحَوَاجِبِ وَ إِغْمَاضَ الْجُفُونِ وَ مَا اسْتَقَلَّتْ بِهِ الْأَعْطَافُ وَ إِدَارَةَ لَحْظِ الْعُیُونِ وَ حَرَکَاتِ السُّکُونِ فَکَوَّنْتَ مَا شِئْتَ أَنْ یَکُونَ مِمَّا إِذَا لَمْ تُکَوِّنْهُ فَکَیْفَ یَکُونُ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی فَتَقْتَ بِهِ رَتْقَ عَقِیمِ غَوَاشِی جُفُونِ حَدَقِ عُیُونِ قُلُوبِ النَّاظِرِینَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی خَلَقْتَ بِهِ فِی الْهَوَاءِ بَحْراً مُعَلَّقاً عَجَّاجاً مُغَطْمِطاً فَحَبَسْتَهُ فِی الْهَوَاءِ عَلَى صَمِیمِ تَیَّارِ الْیَمِّ الزَّاخِرِ فِی مُسْتَفْحَلَاتِ عَظِیمِ تَیَّارِ أَمْوَاجِهِ عَلَى ضَحْضَاحِ صَفَاءِ الْمَاءِ فَعَزْلَجَ الْمَوْجُ فَسَبَّحَ مَا فِیهِ لِعَظَمَتِکَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی تَجَلَّیْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَتَحَرَّکَ وَ تَزَعْزَعَ وَ اسْتَفْرَکَ وَ دَرَجَ اللَّیْلُ الْحَلَکُ وَ دَارَ بِلُطْفِهِ الْفَلَکُ فَهَمَکَ فَتَعَالَى رَبُّنَا فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا نُورَ النُّورِ یَا مَنْ بَرَأَ الْحُورَ کَدُرٍّ مَنْثُورٍ بِقَدَرٍ مَقْدُورٍ لِعَرَضِ النُّشُورِ لِنَقْرَةِ النَّاقُورِ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا وَاحِدُ یَا مَوْلَى کُلِّ أَحَدٍ یَا مَنْ هُوَ عَلَى الْعَرْشِ وَاحِدٌ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مَنْ لَا یَنَامُ وَ لَا یُرَامُ وَ لَا یُضَامُ وَ یَا مَنْ بِهِ تَوَاصَلَتِ الْأَرْحَامُ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْته»
امام صادق (ع) فرمودند: اگر کسی می خواهد
حاجت خود را از خداوند بگیرد نصف شب از خواب بیدار شود و چهار رکعت نماز به نیت نماز
حاجت بخواند و پس از نماز سجده شکر به جا آرد و بعد از فراغ از آن صد بار بگوید «ماشااللهُ»
آن گاه خداوند متعال به بنده خود ندا می دهد که چقدر می گویی ماشا الله من پروردگار
تو ام و مشیت به سوی من است و در حقیقت قضاء حاجت تو را خواستم هر چه می خواهی بگو.
حال می توانید خواسته خود را بگویید.
کفعمى در بلدالأمین دعای حاجتى مروىّ از حضرت امام موسى کاظم (ع) نقل کرده و فرموده عظیم الشّأن و سریع الإجابه است و آن این است:
اَللّهُمَّ اِنّى اَطَعْتُکَ فى اَحَبِ الْأَشْیآءِ اِلَیْکَ وَهُوَ التَّوْحیدُ، وَلَمْ اَعْصِکَ فى اَبْغَضِ الْأَشْیآءِ اِلَیْکَ وَهُوَ الْکُفْرُ، فَاغْفِرْ لى ما بَیْنَهُما یا مَنْ اِلَیْهِ مَفَرّى آمِنّى مِمَّا فَزِعْتُ مِنْهُ اِلَیْکَ، اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الْکَثیرَ مِنْ مَعاصیکَ، وَاقْبَلْ مِنِّى الْیَسیرَ مِنْ طاعَتِکَ، یا عُدَّتى دُونَ الْعُدَدِ، وَیا رَجآئى وَالْمُعْتَمَدَ، وَیا کَهْفى وَالسَّنَدَ، وَیا واحِدُ یا اَحَدُ، یا قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ، اَللَّهُ الصَّمَدُ، لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ، اَسْئَلُکَ بِحَقِّ مَنِ اصْطَفَیْتَهُمْ مِنْ خَلْقِکَ وَلَمْ تَجْعَلْ فى خَلْقِکَ مِثْلَهُمْ اَحَداً، اَنْتُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَتَفْعَلَ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ، اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِالْوَحْدانِیَّهِ الْکُبْرى وَالْمُحَمَّدِیَّهِ الْبَیْضآءِ، وَالْعَلَوِیَّهِ الْعُلْیا، وَبِجَمیعِ مَا احْتَجَجْتَ بِهِ عَلى عِبادِکَ، وَبِالْإِسْمِ الَّذِى حَجَبْتَهُ عَنْخَلْقِکَ، فَلَمْ یَخْرُجْ مِنْکَ اِلاَّ اِلَیْکَ، صَلِعَلى مُحَمِّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلْ لىمِنْ اَمْرى فَرَجاً وَمَخْرَجاً، وَارْزُقْنى مِنْحَیْثُ اَحْتَسِبُ وَمِنْ حَیْثُ لااَحْتَسِبُ، اِنَّکَ تَرْزُقُ مَنْ تَشآءُ بِغَیْرِ حِسابٍ.
پس حاجت خود را بطلب.
از امام هادی (ع) روایت شده که فرمود: من در بسیاری از اوقات خدا را با این دعای حاجت را می خوانم و از درگاه خداوند خواسته ام که هر کس در کنار قبرم، این دعای حاجت را بخواند، خداوند او را ناامید نکند و آن دعا این است:
«یا عدتی عند العدد، و یا رجائی و المعتمد، و یا کهفی و السند، و یا واحد و یا واحد، و یا «قل هو الله احد» اسئلک اللهم بحق من خلقته من خلقک و لم تجعل فی خلقک مثلهم احدا، صل علی جماعتهم، و افعل بی کذا و کذا (حاجت دعا کننده ذکر شود)»
«اللهم إنی أسئلک باسمک العظیم الأعظم الأجل الأکرم المخزون المکنون النور الحق البرهان المبین الذی هو نور مع نور و نور من نور و نور فی نور و نور فی کل نور و نور فوق کل نور و نور تضیئ به کل ظلمة ویکسر به کل شدة وکل شیطان مرید وکل جبار عنید لاتقر به أرض ولایقوم به سماء ویأمن به کل خائف ویبطل به سحر کل ساحر وبغی کل باغ وحسد کل حاسد ویتصد لعظمة البر والبحر ویستقل به الفلک حین یتکلم به الملک فلایکون للموج علیه سبیل وهو اسمک الأعظم الأعظم الأجل الأجل النور الأکبر الذی سمیت به نفسک واستویت به علی عرشک وأتوجه إلیک بمحمد وأهل بیته وأسئل بک وبهم أن تصلی علی محمد وآل محمد ومحمد أن تفعل بی کذا و کذا ـ و بجای کذا و کذا حاجت بخواهد.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
دعای حل مشکل های پیش آمده در زندگی کمک بزرگی برای رفع این گرفتاریهاست. دعای حل مشکل را ائمه معصوم روایت کرده اند و نمازهایی هم آورده شده است
یکی از سفارش های ائمه اطهار (ع) در هنگام گرفتاری ها توسل به خداوند از طریق دعاست، چنانچه این بزرگواران نیز بر این توصیه فراوان تاکید داشته و عمل کنندگان به آن نیز شاهد آثار دعای حل مشکل بوده اند.
این دعای حل مشکل هنگام سحر (در صورت امکان) سه مرتبه و هنگام صبح سه مرتبه و در شب نیز سه مرتبه خوانده شود:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ رَبِ اَسئَلُکَ مَدَداً روحانیّاً تَقوی بِهِ قوایَ الکُلِیة و الجُزئیة ، حَتی اَقهَرَ بِمَبادی نَفسی کُلُ نَفسٍ قاهِرَةٍ فَتَنقَبِضَ لی اِشارَةُ َقائِقِها، اِنقباضاً تَسقُط بِه قُواها ، حَتی لا بَیقی فِی الکَونِ ذُو رُوحٍ اِلّا وَ نارُ قَهری قَد اَحرَقَت ظُهُورَه.یا شَدیدُ یا شَدیدُ یا ذَالبَطشِ الشَدید یا قاهِرُ یا قَهّار، اَسئَلُکَ بِما اَودَعتَهُ عِزرائیلَ مِن اَسمائِک اَلقَهریة ، فَانفَعَلَت لَه النُفُوس بِالقَهرِ اَن تودِعَنی هذا السِّرِّ فی هذهِ السّاعّةِ حَتی اُلَیِن بِه کِلَّ صَعبٍ وَ اُذَلِّل بِه کُلَّ مَنیع ،بِقُوَتِکَ یا ذَا القُوَةِ المَتین»
البتّه اگر مشکلات خواننده این دعا بسیار سخت و غیر قابل تحمّل است پس از قرائت دعای حل مشکل سى مرتبه این دعا را نیز بخواند:
«یا رَحْمانُ یا رَحیمُ، یا أَرْحَمَ الرَّاحِمینَ، أَسْئَلُکَ اللُّطْفَ بِما جَرَتْ بِهِ الْمَقادیرُ»
مرحوم سید علی خان مدنی می گوید: این دعای حل مشکل از امام صادق (ع) است. حضرت می فرماید: برای رفع شدائد و سختی ها و بلاها ۱۰ مرتبه بگوید: «حَسبِیَ الله لا اِلهَ اِلّا هُوَ عَلَیهِ تَوَکَّلتُ وَ هُوَ رَبُّ العَرشِ العَظیمِ.» پس از آن ۱۰ مرتبه بگوید: «حَسبِیَ اللهُ لِمَن بَغی عَلَیَّ حَسبِیَ اللهُ لِمَن اَرادَنی بِسُوءٍ».
مرحوم طبرسی می گوید: از امام صادق (ع) نقل است اگر مشکلی پیش آمده باشد نزدیک ظهر، دو رکعت نماز بخوان در رکعت اول بعد از حمد سوره توحید و بعد از آن سوره «انا فتحنا» تا آیه «وَ یَنصُرَکَ اللهُ نَصراً عزیزاً» و در رکعت دوم بعد از «حمد» سوره «توحید» و بعد از آن سوره «الم نشرح» را بخوان و نیز بعضی دیگر گفته اند چنان چه حاجت خویش را در قنوت یا سجده آخر نماز بگوید تخلّف ندارد و به اجابت می رسد.
حضرت رضا (ع) در هنگام گرفتاری ها این دعای حل مشکل را نی خواندند:
«بِسمِ الله الرَحمن الرَحیم. اَللهُمَّ أَنتَ ثِقَتِی فَی کُلِّ کَربٍ وَ أَنتَ رَجَائی فِی کُلِّ شَدیدَةٍ وَ أَنتَ لِی فِی کُلِّ أَمرٍ نَزَلَ بِی ثِقَةٌ وَعُدَّةٌ کَم مِن کَربٍ یَضعُفُ فِیهِ الفُؤادَ وَ تَقِلُّ فیِه الحِیَلَة وَ تَعیَا فِیه الأُمُورُ وَ یَخذُلُ فِیه القَریبُ وَ البَعیدُ وَ الصِّدِّیقُ وَ یَشمَتُ فِیه العَدُوُّ أَنزَلتُهُ بِکَ وَ شَکَوتُهُ إِلَیکَ راغِباً إِلَیکَ فِیه عَمَّن سِوَاکَ فَفَرَّجتَهُ وَ کَشَفتَهُ وَ کَفَیتَنیِهِ فَأَنتَ وَلیُّ کُلِّ نِعمَةٍ وَ صاحِبُ کُلِّ حاجَةٍ وَ مُنتَهَی کُلِّ رَغبةٍَ فَلَکَ الحَمدُ کَثیراً وَلَکَ المنُّ فَاضِلاً، بِنِعمَتِکَ تَتِمُّ الصَّالِحاتُ، یَا مَعرُوفَاً بِالمَعرُوفِ مَعرَوفٌ وَ یا مَن هُوَ بِالمَعرُوفِ مُوصُوفٌ أَنِلنی مِن مَعرُوفِکَ مَعرَوفَاً تُغنِینِی بِهِ عَن مَعرُوفِ مَن سِواکَ بِرَحمَتِکَ یا أَرحَم الرّاحِمین.»
حضرت آیت الله بهجت برای دعای حل مشکل می
فرماید: «ضمن این که صدقه می دهید، دو سوره «ناس» و «فلق» را تکرار فرمایید و ذکر شریف
«لا حول و لا قوة الّا بالله» را زیاد تکرار کنید. خداوند شما را موفّق بدارد».
این دعای حل مشکل را علامه حاج شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان از کفعمى در مصباح نقل کرده و فرموده سیّدبن طاوس این دعای حل مشکل را براى ایمنى از سلطان و بلاء و ظهور اعداء و خوف فقر و تنگى سینه ذکر کرده و از ادعیه صحیفه سجّادیّه است. پس هرگاه ترسیدى از ضرر آنچه ذکر شد این دعای حل مشکل را بخوان:
«یا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکارِهِ، وَیا مَنْ یُفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدآئِدِ، وَیا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ المَخْرَجُ اِلى رَوْحِ الْفَرَجِ، ذَلَّتْ لِقُدْرَتِکَ الصِّعابُ، وَلا تَشْغَلْنى بِالْإِهتِمامِ عَنْ تَعاهُدِ فُرُوضِکَ، وَاسْتِعْمالِ سُنَّتِکَ، وَتَسَبَّبَتْ بِلُطْفِکَ الْأَسْبابُ، وَجَرى بِقُدْرَتِکَ الْقَضآءُ، وَمَضَتْ عَلى اِرادَتِکَ الْأَشْیآءُ. فَهِىَ بِمَشِیَّتِکَ دُونَ قَوْلِکَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَبِاِرادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَةٌ، اَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، واَنْتَ الْمَفْزَعُ فى المُلِمَّاتِ، لایَنْدَفِعُ مِنْها اِلاَّ ما دَفَعْتَ، وَلا یَنْکَشِفُ مِنْها اِلاَّ ما کَشَفْتَ، وَقَدْ نَزَلَبى یا رَبِّ ما قَدْ تَکَأَّدَنى ثِقْلُهُ، وَاَلَمَّ بى ما قَدْ بَهَظَنى حَمْلُهُ، وَبِقُدْرَتِکَ اَوْرَدْتَهُ عَلَىَّ وَبِسُلْطانِکَ وَجَّهْتَهُ اِلَىَّ، فَلا مُصْدِرَ لِما اَوْرَدْتَ، وَلا صارِفَ لِما وَجَّهْتَ، وَلا فاتِحَ لِما اَغْلَقْتَ، وَلا مُغْلِقَ لِما فَتَحْتَ، وَلا مُیَسِّرَ لِما عَسَّرْتَ، وَلا ناصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاْفْتَحْ لى یا رَبِّ بابَ الْفَرَجِ بِطَولِکَ، وَاکْسِرْ عَنّىسُلْطانَ الْهَمِّ بِحَوْلِکَ، وَاَنِلْنى حُسْنَ النَّظَرِ فیما شَکَوْتُ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاْفْتَحْ لى یا رَبِّ بابَ الْفَرَجِ بِطَولِکَ، وَاکْسِرْ عَنّىسُلْطانَ الْهَمِّ بِحَوْلِکَ، وَاَنِلْنى حُسْنَ النَّظَرِ فیما شَکَوْتُ، وَاَذِقْنى حَلاوَةَ الصُّنْعِ فیما سَاَلْتُ، وَهَبْ لى مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنیئاً، وَاجْعَلْ لى مِنْ عِنْدِکَ مَخْرَجاً وَحِیّاً، وَلا تَشْغَلْنى بِالْإِهتِمامِ عَنْ تَعاهُدِ فُرُوضِکَ، وَاسْتِعْمالِ سُنَّتِکَ، فَقَدْ ضِقْتُ لِما نَزَلَ بى یا رَب ذَرْعاً، وَامْتَلَأتُ بِحَمْلِ ما حَدَثَ عَلىَّ هَمّاً، وَاَنْتَ الْقادِرُ عَلى کَشْفِ ما مُنیتُ بِهِ، وَدَفْعِ ما وَقَعْتُ فیهِ، فَافْعَلْ بى ذلِکَ وَاِنْ لَمْ اَسْتَوْجِبْهُ مِنْکَ، یا ذَا الْعَرْشِ الْعَظیمِ، وَذَاالْمَنِّ الْکَریمِ، فَاَنْتَ قادِرٌ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ، آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ»
«یا اللهُ یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ یا فاطِمَه یا صَاحِبَالزَّمان اَدْرِکنی وَ لا تُهْلِکْنی»
ختم یا الله برای حل مشکل
ختم سوره حمد برای حل مشکل
یکی از نمازهایی که در رساندن انسان به مطلوب خود، به تجربه ثابت شده خواندن چهار رکعت نماز است به این طریق که این نماز به دو سلام ختم شود. در رکعت اول پس از سوره حمد، 100 مرتبه «افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد» (سوره غافر، آیه 44) خوانده شود. در رکعت دوم، پس از سوره حمد، 100 مرتبه «الا الی الله تصیر الامور» (سوره شوری آیه 53) خوانده شود. در رکعت سوم پس از سوره حمد صد مرتبه «نصر من الله و فتح قریب» (سوره صف آیه 13) و در رکعت چهارم پس از سوره حمد صد مرتبه «انا فتحنا لک فتحا مبینا» (سوره فتح آیه 1) و پس از خواندن نماز به سجده رود و 100 مرتبه بگوید: «غفرانک ربنا و الیک المصیر» (سوره بقره، آیه 285) و 100 مرتبه «استغفرالله و اتوب الیه» را بر زبان جاری کند.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
دعای حاجت برای رفع حاجات ضروری خوانده می شود. دعای حاجت از امامان معصوم روایت شده است و در منابع مختلف آمده است. دعای حاجت را با وضو بخوانید
دعاهای زیادی از امامان معصوم (ع) نقل شده است که مورد اجابت واقع شده و سریع الاجابة هستند، در این مقاله تعدادی از دعاهای حاجت ائمه معصومین (ع) را خواهیم خواند؛
این دعای حاجت برای رفع سختی و ایمن شدن از سلاطین است. از پیامبر اکرم (ص) نقل است که فرمود: هر گاه غم ها و اندوه ها بر شما فراوان گشت یا ترس از سلطانی یا حاجتی به خداوند داشتید این دعای حاجت را بخوان به حق آن که من را مبعوث کرد من آن را در هیچ کاری نخواندم مگر پیروز شوم و بر هیچ دشمنی نخواندم مگر غلبه کردم و دیدم آنچه را که دوست داشتم:
«یَا عَالِمَ الْغُیُوبِ وَ السَّرَائِرِ یَا مُطَاعُ یَا عَزِیزُ یَا عَلِیمُ یَا هَازِمَ الْأَحْزَابِ لِأَحْمَدَ یَا کَائِدَ فِرْعَوْنَ لِمُوسَى یَا مُنْجِیَ عِیسَى مِنْ أَیْدِی الظَّلَمَةِ یَا مُخَلِّصَ نُوحٍ مِنَ الْغَرَقِ یَا قَاصِدَ کُلِّ خَیْرٍ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ یَا خَالِقَ الْخَیْرِ یَا أَهْلَ الْخَیْرِ رَغِبْتُ إِلَیْکَ فِی کَذَا وَ کَذَا (به جای کذا و کذا حاجت خویش را بگوید) فَصَلِّ اللَّهُمَّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ فَرِّجْ عَنِّی وَ أَغِثْنِی وَ اسْتَجِبْ لِی وَ ارْحَمْنِی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.»
دعای حاجت که حضرت امیر المؤمنین (ع) به فرزند خود حضرت امام حسن (ع) تعلیم نموده اند و فرمودند که: هرگاه تو دیدن شخصى را براى حاجتى قصد نمایی، پس این دعای حاجت را بنویس و آن را در دست راست خود نگاهدار و به آنجا که خواهى روان شو و آن دعای حاجت این است:
«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا اللَّهُ
یَا وَاحِدُ یَا أَحَدُ یَا وَتْرُ یَا نُورُ یَا صَمَدُ یَا مَنْ مَلَأَتْ أَرْکَانُهُ
السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَسْخَرَ لِی قَلْبَ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ کَمَا سَخَّرْتَ
الْحَیَّهَ لِمُوسَى بْنِ عِمْرَانَ عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تَسْخَرَ
لِی قَلْبَهُ کَمَا سَخَّرْتَ لِسُلَیْمانَ جُنُودَهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ
الطَّیْرِ فَهُمْ یُوزَعُونَ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تَلِینَ لِی قَلْبَهُ کَمَا لَیَّنْتَ
الْحَدِیدَ لِدَاوُدَ عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُذَلِّلَ لِی قَلْبَهُ
کَمَا ذَلَّلْتَ نُورَ الْقَمَرِ لِنُورِ الشَّمْسِ یَا اللَّهُ هُوَ عَبْدُکَ ابْنُ
أَمَتِکَ وَ أَنَا عَبْدُکَ ابْنُ أَمَتِکَ أَخَذْتَ بِقَدَمَیْهِ وَ بِنَاصِیَتِهِ
فَسَخِّرْهُ لِی حَتَّى یَقْضِیَ حَاجَتِی هَذِهِ وَ مَا أُرِیدُ إِنَّکَ عَلى کُلِّ
شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ هُوَ عَلَى مَا هُوَ فِیمَا هُوَ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ
الْقَیُّومُ»
از حضرت علی (ع) منقول است که فرمود: هر کس که صد آیه از هر جای قرآن بخواند، بعد هفت مرتبه «یا الله» بگوید، اگر بر صخره هم دعا کند، خداوند متعال آن را می شکافد. |
مرحوم کلینی می گوید پسر ابوحمزه می گوید: از حضرت سجاد (ع) شنیدم که به پسرش می فرمود هر گاه بر یکی از شما مصیبتی نازل شود وضو کامل گرفته سپس دو رکعت یا چهار رکعت نماز بخواند و در آخر آن ها این دعای حاجت را بگوید:
«یَا مَوْضِعَ کُلِ شَکْوى، وَ یَا سَامِعَ کُلِّ نَجْوى، وَ شَاهِدَ کُلِّ مَلَأٍ، وَ عَالِمَ کُلِّ خَفِیَّةٍ، وَ یَا دَافِعَ مَا یَشَاءُ مِنْ بَلِیَّةٍ،وَ یَا خَلِیلَ إِبْرَاهِیمَ، وَ یَا نَجِیَّ مُوسى، وَ یَا مُصْطَفِیَ مُحَمَّدٍ صلى الله علیه و آله، أَدْعُوکَ دُعَاءَ مَنِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ، وَ قَلَّتْ حِیلَتُهُ، وَ ضَعُفَتْ قُوَّتُهُ، دُعَاءَ الْغَرِیقِ الْغَرِیبِ، الْمُضْطَرِّ الَّذِی لَایَجِدُ لِکَشْفِ مَا هُوَ فِیهِ إِلَّا أَنْتَ، یَاأَرْحَمَ الرَّاحِمِین»
به یقین هر کس این دعای حاجت را بخواند خداوند برای او گشایش خواهد کرد.
مرحوم کلینی می گوید: عبدالله بن عبدالرحمن از امام باقر (ع) نقل کرده است که حضرتش به من فرمود آیا نمی خواهی دعای حاجتی به تو یاد بدهم که هر گاه امری ناراحت کننده بر ما اهل البیت وارد می شود و از سلطان ترس داشته باشیم به این دعای حاجت تمسک می جوییم؟ گفتم بلی پدر و مادرم به فدایت حضرت فرمود بگو:
«یا کائِناً قَبْلَ کُلِّ شَی ءٍ و یا مُکَوِّنَ کُلِّ شَیٍ و یا باقِیَ بَعْدَ کُلِّ شَیٍ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِی» (سپس حاجت خود را بگو)
در کتاب من لا یحضره الفقیه از حضرت امام جعفر صادق (ع) روایت شده است که هر گاه تو را حاجت مهمی به سوی خدای عزوجل پیدا شود پس سه روز پی در پی روزه بدار که چهارشنبه و پنج شنبه و جمعه بوده باشد پس چون روز جمعه شد غسل کن و لباس نو بپوش و بر بام برو و دو رکعت نماز بجا بیاور. آن گاه دست هایت را به سوی آسمان بلند کن و این دعای حاجت را بگو:
«اللَّهُمَ إِنِّی حَلَلْتُ بِسَاحَتِکَ لِمَعْرِفَتِی بِوَحْدَانِیَّتِکَ وَ صَمَدَانِیَّتِکَ وَ أَنَّهُ لَا قَادِرَ عَلَى حَاجَتِی غَیْرُکَ وَ قَدْ عَلِمْتُ یَا رَبِّ أَنَّهُ کُلَّمَا تَظَاهَرَتْ نِعْمَتُکَ عَلَیَّ اشْتَدَّتْ فَاقَتِی إِلَیْکَ وَ قَدْ طَرَقَنِی هَمُّ کَذَا وَ کَذَا وَ أَنْتَ بِکَشْفِهِ عَالِمٌ غَیْرُ مُعَلَّمٍ وَاسِعٌ غَیْرُ مُتَکَلِّفٍ فَأَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی وَضَعْتَهُ عَلَى الْجِبَالِ فَنُسِفَتْ وَ وَضَعْتَهُ عَلَى السَّمَاءِ فَانْشَقَّتْ وَ عَلَى النُّجُومِ فَانْتَثَرَتْ وَ عَلَى الْأَرْضِ فَسُطِحَتْ وَ أَسْأَلُکَ بِالْحَقِّ الَّذِی جَعَلْتَهُ عِنْدَ مُحَمَّدٍ وَ الْأَئِمَّةِ ع وَ تُسَمِّیهِمْ إِلَى آخِرِهِمْ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ أَنْ تَقْضِیَ حَاجَتِی وَ أَنْ تُیَسِّرَ لِی عَسِیرَهَا وَدتَکْفِیَنِی مُهِمَّهَا فَإِنْ فَعَلْتَ فَلَکَ الْحَمْدُ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَلَکَ الْحَمْدُ غَیْرَ جَائِرٍ فِی حُکْمِکَ وَ لَا مُتَّهَمٍ فِی قَضَائِکَ وَ لَا حَائِفٍ فِی عَدْلِک»
آن گاه صورت خود را بر زمین می چسبانی و می گویی:
«اللَّهُمَّ إِنَّ یُونُسَ بْنَ مَتَّى عَبْدَکَ دَعَاکَ فِی بَطْنِ الْحُوتِ وَ هُوَ عَبْدُکَ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ أَنَا عَبْدُکَ أَدْعُوکَ فَاسْتَجِبْ لِی ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ لَرُبَّمَا کَانَتِ الْحَاجَةُ لِی فَأَدْعُو بِهَذَا الدُّعَاءِ فَأَرْجِعُ وَ قَدْ قُضِیَت»
حضرت فرمودند: بسا می شود که از برای من حاجتی رو می دهد پس این عمل را بجا می آورم چون بر می گردم حاجتم روا شده است.
در بحار از حضرت امام حسن عسگری (ع) روایت شده است که حضرت صادق (ع) فرمودند: هر که را حاجتی باشد به سوی خدای تعالی روز چهارشنبه و پنج شنبه و جمعه را روزه بدارد و در این اوقات حیوانی نخورد و در روز جمعه این دعا را بخواند حق تعالی حاجتش را روا فرماید انشاء الله و دعای حاجت این است:
«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی بِهِ ابْتَدَعْتَ عَجَائِبَ الْخَلْقِ فِی غَامِضِ الْعِلْمِ بِجُودِ جَمَالِ وَجْهِکَ مِنْ عَظِیمِ عَجِیبِ خَلْقِ أَصْنَافِ غَرِیبِ أَجْنَاسِ الْجَوَاهِرِ فَخَرَّتِ الْمَلَائِکَةُ سُجَّداً لِهَیْبَتِکَ مِنْ مَخَافَتِکَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی تَجَلَّیْتَ بِهِ لِلْکَلِیمِ عَلَى الْجَبَلِ الْعَظِیمِ فَلَمَّا بَدَأَ شُعَاعُ نُورٍ مِنْ حِجَابِ الْعَظَمَةِ أَثْبَتَّ مَعْرِفَتَکَ فِی قُلُوبِ الْعَارِفِینَ بِمَعْرِفَةِ تَوْحِیدِکَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی تَعْلَمُ بِهِ رَجْمَ خَوَاطِرِ الظُّنُونِ بِحَقَائِقِ الْإِیمَانِ وَ غَیْبَ عَزِیمَاتِ الْیَقِینِ وَ کَسْرَ الْحَوَاجِبِ وَ إِغْمَاضَ الْجُفُونِ وَ مَا اسْتَقَلَّتْ بِهِ الْأَعْطَافُ وَ إِدَارَةَ لَحْظِ الْعُیُونِ وَ حَرَکَاتِ السُّکُونِ فَکَوَّنْتَ مَا شِئْتَ أَنْ یَکُونَ مِمَّا إِذَا لَمْ تُکَوِّنْهُ فَکَیْفَ یَکُونُ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی فَتَقْتَ بِهِ رَتْقَ عَقِیمِ غَوَاشِی جُفُونِ حَدَقِ عُیُونِ قُلُوبِ النَّاظِرِینَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی خَلَقْتَ بِهِ فِی الْهَوَاءِ بَحْراً مُعَلَّقاً عَجَّاجاً مُغَطْمِطاً فَحَبَسْتَهُ فِی الْهَوَاءِ عَلَى صَمِیمِ تَیَّارِ الْیَمِّ الزَّاخِرِ فِی مُسْتَفْحَلَاتِ عَظِیمِ تَیَّارِ أَمْوَاجِهِ عَلَى ضَحْضَاحِ صَفَاءِ الْمَاءِ فَعَزْلَجَ الْمَوْجُ فَسَبَّحَ مَا فِیهِ لِعَظَمَتِکَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی تَجَلَّیْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَتَحَرَّکَ وَ تَزَعْزَعَ وَ اسْتَفْرَکَ وَ دَرَجَ اللَّیْلُ الْحَلَکُ وَ دَارَ بِلُطْفِهِ الْفَلَکُ فَهَمَکَ فَتَعَالَى رَبُّنَا فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا نُورَ النُّورِ یَا مَنْ بَرَأَ الْحُورَ کَدُرٍّ مَنْثُورٍ بِقَدَرٍ مَقْدُورٍ لِعَرَضِ النُّشُورِ لِنَقْرَةِ النَّاقُورِ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا وَاحِدُ یَا مَوْلَى کُلِّ أَحَدٍ یَا مَنْ هُوَ عَلَى الْعَرْشِ وَاحِدٌ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مَنْ لَا یَنَامُ وَ لَا یُرَامُ وَ لَا یُضَامُ وَ یَا مَنْ بِهِ تَوَاصَلَتِ الْأَرْحَامُ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْته»
امام صادق (ع) فرمودند: اگر کسی می خواهد
حاجت خود را از خداوند بگیرد نصف شب از خواب بیدار شود و چهار رکعت نماز به نیت نماز
حاجت بخواند و پس از نماز سجده شکر به جا آرد و بعد از فراغ از آن صد بار بگوید «ماشااللهُ»
آن گاه خداوند متعال به بنده خود ندا می دهد که چقدر می گویی ماشا الله من پروردگار
تو ام و مشیت به سوی من است و در حقیقت قضاء حاجت تو را خواستم هر چه می خواهی بگو.
حال می توانید خواسته خود را بگویید.
کفعمى در بلدالأمین دعای حاجتى مروىّ از حضرت امام موسى کاظم (ع) نقل کرده و فرموده عظیم الشّأن و سریع الإجابه است و آن این است:
اَللّهُمَّ اِنّى اَطَعْتُکَ فى اَحَبِ الْأَشْیآءِ اِلَیْکَ وَهُوَ التَّوْحیدُ، وَلَمْ اَعْصِکَ فى اَبْغَضِ الْأَشْیآءِ اِلَیْکَ وَهُوَ الْکُفْرُ، فَاغْفِرْ لى ما بَیْنَهُما یا مَنْ اِلَیْهِ مَفَرّى آمِنّى مِمَّا فَزِعْتُ مِنْهُ اِلَیْکَ، اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الْکَثیرَ مِنْ مَعاصیکَ، وَاقْبَلْ مِنِّى الْیَسیرَ مِنْ طاعَتِکَ، یا عُدَّتى دُونَ الْعُدَدِ، وَیا رَجآئى وَالْمُعْتَمَدَ، وَیا کَهْفى وَالسَّنَدَ، وَیا واحِدُ یا اَحَدُ، یا قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ، اَللَّهُ الصَّمَدُ، لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ، اَسْئَلُکَ بِحَقِّ مَنِ اصْطَفَیْتَهُمْ مِنْ خَلْقِکَ وَلَمْ تَجْعَلْ فى خَلْقِکَ مِثْلَهُمْ اَحَداً، اَنْتُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَتَفْعَلَ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ، اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِالْوَحْدانِیَّهِ الْکُبْرى وَالْمُحَمَّدِیَّهِ الْبَیْضآءِ، وَالْعَلَوِیَّهِ الْعُلْیا، وَبِجَمیعِ مَا احْتَجَجْتَ بِهِ عَلى عِبادِکَ، وَبِالْإِسْمِ الَّذِى حَجَبْتَهُ عَنْخَلْقِکَ، فَلَمْ یَخْرُجْ مِنْکَ اِلاَّ اِلَیْکَ، صَلِعَلى مُحَمِّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلْ لىمِنْ اَمْرى فَرَجاً وَمَخْرَجاً، وَارْزُقْنى مِنْحَیْثُ اَحْتَسِبُ وَمِنْ حَیْثُ لااَحْتَسِبُ، اِنَّکَ تَرْزُقُ مَنْ تَشآءُ بِغَیْرِ حِسابٍ.
پس حاجت خود را بطلب.
از امام هادی (ع) روایت شده که فرمود: من در بسیاری از اوقات خدا را با این دعای حاجت را می خوانم و از درگاه خداوند خواسته ام که هر کس در کنار قبرم، این دعای حاجت را بخواند، خداوند او را ناامید نکند و آن دعا این است:
«یا عدتی عند العدد، و یا رجائی و المعتمد، و یا کهفی و السند، و یا واحد و یا واحد، و یا «قل هو الله احد» اسئلک اللهم بحق من خلقته من خلقک و لم تجعل فی خلقک مثلهم احدا، صل علی جماعتهم، و افعل بی کذا و کذا (حاجت دعا کننده ذکر شود)»
«اللهم إنی أسئلک باسمک العظیم الأعظم الأجل الأکرم المخزون المکنون النور الحق البرهان المبین الذی هو نور مع نور و نور من نور و نور فی نور و نور فی کل نور و نور فوق کل نور و نور تضیئ به کل ظلمة ویکسر به کل شدة وکل شیطان مرید وکل جبار عنید لاتقر به أرض ولایقوم به سماء ویأمن به کل خائف ویبطل به سحر کل ساحر وبغی کل باغ وحسد کل حاسد ویتصد لعظمة البر والبحر ویستقل به الفلک حین یتکلم به الملک فلایکون للموج علیه سبیل وهو اسمک الأعظم الأعظم الأجل الأجل النور الأکبر الذی سمیت به نفسک واستویت به علی عرشک وأتوجه إلیک بمحمد وأهل بیته وأسئل بک وبهم أن تصلی علی محمد وآل محمد ومحمد أن تفعل بی کذا و کذا ـ و بجای کذا و کذا حاجت بخواهد.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
بهمناسبت روز جهانی معلولان
کودک و نوجوان > فرهنگی - اجتماعی - نفیسه مجیدیزاده:
سارا پاهایش را در میآورد و گوشهای میگذارد! سارا تواناییهای زیادی دارد، من نمیتوانم مثل او باشم. نمیتوانم بدون پاهایم از عهدهی هیچکاری بربیایم. امروز مهمان سارا هستم در اتاقش که پنجرهی کوچکی رو به خیابان دارد.
سارا همینطوری به دنیا آمده، در روزهایی که هنوز غربالگری دوران بارداری وجود نداشت. خودش میگوید اگر آنروزها غربالگری بود من الآن اینجا نبودم. اما سارا زندگی را دوست دارد. او از روزهای ابری و بارانی لذت میبرد و به همان اندازه برف را هم دوست دارد.
* * *
مهمان سارا هستم! پای مصنوعی که از صبح کمک راهرفتن او بوده حالا برایش دردناک است؛ پای مصنوعی بدون حرکت در گوشهی اتاق ایستاده و سارا روی زانوهایش به سختی راه میرود پردههای اتاق را کنار میزند و بیرون میرود و برایم چای میآورد؛ به سختی و به آسانی!
با هم چای مینوشیم و دربارهی سرمای بیرون صحبت میکنیم. سارا 16ساله است و علوم انسانی را به بقیهی رشتههای درسی ترجیح میدهد. او میداند بسیاری از معلولان در رشتههای ورزشی بسیار موفقاند اما خودش علاقهای به ورزش ندارد.
سارا به نقاشی علاقه دارد. یکبار هم کلاس طراحی رفته، اما کلاسرفتن برایش سخت است. میگوید: «من دوستان خوبی توی مدرسه دارم، اما ترجیح میدادم حتی توی خانه درس بخوانم و امتحان بدهم.» این کار برایش امکانپذیر بود، اما مادر و پدر اصرار داشتند او از خانه بیرون برود و در مدرسه درس بخواند.
سارا میگوید: «آنها مشکلات مرا ندارند. نمیدانند زنگ تفریح از همان چند تا پلهی کوتاه حیاط بالا و پایین رفتن چهقدر سخت است؛ مخصوصاً وقتی همهی بچهها عجله دارند به حیاط برسند و تو مانع آنها هستی. خیلی وقتها با معاون مدرسه هماهنگ میکنم و زنگ تفریح توی کلاس میمانم.»
او میخواست به مدرسهی دیگری برود؛ مدرسهای که بچههایی شبیه خودش در آن درس میخوانند، اما پدر و مادرش تصمیم گرفتند که او به مدرسهای معمولی برود. سارا میگوید: «ناراضی نیستم. مدرسه، معلمها و دوستانم را دوست دارم و همیشه با خودم میگویم که اگر اصرار پدر و مادرم نبود من توی این مدرسه درس نمیخواندم.»
* * *
سارا به مراکز بهزیستی و نگهداری معلولان هم رفته و اتفاقاً آنجا دوستان زیادی پیدا کرده است. یکی از دوستانش نابیناست و آنها درروز نخست آشناییشان مدتها با هم دربارهی رنگها صحبت کردند و البته دربارهی احساس دویدن!
سارا میگوید: «دوستم فاطمه، پاهای سالمی دارد، اما چون چشمهایش نمیبینند او هم نمیتواند بدود، اما حسهایش خیلی قویتر از حسهای من هستند و قدرت درکش خیلی بالاست.» آنها هرروز با هم تلفنی صحبت میکنند.
بین صحبتهای ما، فاطمه تماس میگیرد و صدای خندهی سارا در اتاق میپیچد. سارا از فاطمه بزرگتر است و حضور در اجتماع را خیلی دوست دارد. از سارا میخواهم گفتوگویش را ادامه بدهد و تماس را قطع نکند.
میگویم: «من منتظر میمانم.» و آنها گرم صحبت میشوند. دربارهی دوستهای مشترکشان صحبت میکنند و دنبال راهی برای کمککردن به آنها هستند. مثلاً ویلچر یکی از دوستانشان بسیار کهنه است و آنها در تدارک تهیهی یک ویلچر نو هستند.
آنها با اینکه دربارهی مشکلات جسمی و مالی دوستانشان صحبت میکنند، اما روحیهی بسیار خوبی دارند و بین حرفهایشان لطیفههایی هم برای هم تعریف میکنند و میخندند.
***
مادر سارا با انارهای دانه شده که بوی گلپر میدهد وارد اتاق میشود؛ انارهای سرخ و دانهدرشتی که در کاسههای سفالی آبیرنگ دانه شدهاند؛ مادر کنار ما مینشیند و شروع به صحبت میکند او نگران روحیهی ساراست!
سارا در خانه بودن را به هرچیز دیگری ترجیح میدهد و مادر این را دوست ندارد و میگوید: «البته سارا توی خانه نشسته اما فعالیتهای خودش را هم دارد.
او خیلی کتاب میخواند و به سینما علاقه دارد و همینطور که میبینید با دوستانش توی کار خیر هم فعال هستند. من دخترهای همسن او راتوی فامیل میبینم که غیر از مدرسه رفتن هیچ فعالیت دیگری ندارند. من از سارا راضی هستم، فقط دلم میخواهد بیشتر از خانه بیرون بیاید و...»
صحبت تلفنی سارا تمام میشود، از من عذرخواهی میکند و بعد رو به مادرش میگوید: «مامان آن پسر یادت است که شنوایی نداشت و با اشاره حرف میزد؟ همان که توی حیاط همهاش میدوید یادت میآید؟» مادر میپرسد: «کوچک بود؟»
سارا: «نه، فکر کنم 12 سالش بود یا بیشتر.»
به هر حال مادر او را بهخاطر نمیآورد و سارا میگوید: «ما فکر میکنیم او را میشود به تیمهای ملی نوجوانان معرفی کرد. فکر میکنیم که استعدادش خوب است و میتواند آموزش ببیند و مدال بیاورد.»
مادر بالأخره آن پسر را میشناسد اسمش علیرضاست و از مادرش شنیده که علیرضا ورزش را خیلی جدی دنبال میکند.
انارهای دانهشده تمام میشوند و غروب زودهنگام پاییز میرسد. از خانهی سارا بیرون میآیم و در راه گاهی با پاهای سارا راه میروم، با چشمهای فاطمه میبینم و با عصای سفید راه میروم، روی یک ویلچر کهنه مینشینم و گاهی با اشاره حرف میزنم!
اما من هیچکدام از این تواناییها را ندارم، فقط میدانم خیلی از آنها با اینهمه توانایی در خانه هستند و دوست دارند از خانه بیرون بیایند...