خبرگزاری آریا-هورمونها نقش مهمی در سلامت فرد دارند. آنها میتوانند روی پوست، وضعیت روحی، میل جنسی و... و وزن شما اثرگذار باشند. زمانی که در شرایطی استرس آور قرار دارید بدن به نوعی واکنش دفاعی از خود نشان میدهد و در آن آدرنالین تزریق میشود.
به گزارش خبرگزاری آریا، استرس میتواند روی سلامت فیزیکی، روحی و احساسی شما اثرگذار باشد. استرس بر بدن شما تأثیرگذار است، حتی اگر متوجه آن نشوید.
استرس چگونه شما را چاق می کند
محرک هورمونهای اشتهاآور است
هورمونها نقش مهمی در سلامت فرد دارند. آنها میتوانند روی پوست، وضعیت روحی، میل جنسی و... و وزن شما اثرگذار باشند. زمانی که در شرایطی استرس آور قرار دارید بدن به نوعی واکنش دفاعی از خود نشان میدهد و در آن آدرنالین تزریق میشود. انفجار آدرنالین بر ذخیرهی انرژی شما اثر میگذارد و در ادامه باعث ترشح کورتیزول خواهد شد، هورمونی که به بدن پیام میدهد نیاز به جایگزینی انرژی دارد. در نتیجه شما احساس گرسنگی زیاد میکنید و بدن تا زمانی که استرس رفع شود به ترشح کورتیزول ادامه میدهد.
باعث خوردن غذاهای راحت میشود
افزایش میزان کورتیزول باعث سطح بالاتر انسولین شده و منجر به افت قند خون میشود. در این شرایط شما به خوردن مواد قندی و غذاهای چرب تمایل پیدا میکنید. مصرف اینگونه غذاها تأثیر آرامبخش موقتی دارد که به خاطر مواد شیمیایی است که بدن در واکنش به آنها آزاد میکند.
استرس چگونه شما را چاق می کند
سوخت و ساز بدن کند میشود
در تحقیقی صورت گرفته از 58 زن با میانگین سنی 53 سال در مورد سطح استرس آنها در روز قبل سؤال شد. به این زنها وعدهی غذایی با 930 کالری و 60 گرم چربی داده شد تا میزان سوخت آن در بدن این افراد بررسی شود. زنانی که روز قبل استرس داشتند کالری کمتری سوزاندند و سطح انسولین در بدن آنها بالاتر رفت که این باعث جمع شدن چربی در بدنشان خواهد شد.
با چرخهی خواب تداخل دارد
همهی ما میدانیم نخوابیدن عوارضی برای بدن دارد و افزایش وزن یکی از آنهاست. کمبود خواب میتواند با عملکرد هورمونهای لپتین و گرلین تداخل داشته باشد، موادی شیمیایی که مسئول کنترل اشتها هستند. بعلاوه در زمان خستگی یا عصبانیت شما میل بیشتری به کربوهیدراتها دارید. در کنار همهی اینها با کمبود خواب توانایی بدن برای مقاومت در برابر غذاهای وسوسه کننده تا حد زیادی کاهش مییابد.
استرس چگونه شما را چاق می کند
باعث کنار گذاشتن وعدههای غذایی میشود
در مورد غذا، استرس نقش مهمی در رژیم غذایی دارد. حتی اگر عادات غذایی خوبی داشته باشید عوامل استرس زا میتوانند باعث شوند در طول روز در مورد تغذیهی خود تصمیمهای زیاد عاقلانهای نگیرید. زمانی که فکر میکنید بیش از حد درگیرید و غذا نمیخورید خود را برای یک بحران در آینده آماده میکنید. کنار گذاشتن وعدهی غذای اصلی میتواند سوخت و ساز بدن را کند کرده و باعث شود کمی بعد احساس گرسنگی کنید.
بعلاوه پایین بودن سطح قند خون کار کردن را برای شما سخت تر میکند و حتی باعث استرس ناخواسته خواهد شد. بنابراین قبل از اینکه تصمیم بگیرید زمانی برای خوردن غذا ندارید سعی کنید ذهن خود را برای خلاف آن متقاعد کنید.
محققان میگویند؛
دانش > پزشکی - همشهری آنلاین:
به گفته محققان، ژنهای چاقی و سبک زندگی همراه هم موجب افزایش ریسک اختلال چاقی میشوند.
به گزارش خبرنگار مهر، تحقیق جدید محققان نشان میدهد برخی ژنهای مرتبط با چاقی در کنار فاکتورهای محیطی و سبک زندگی موجب افزایش ریسک چاقی میشوند. یافتهها نشان میدهد تنها عادات بدخوری در چاقی نقش ندارند.
محققان با بررسی دادههای ۱۲۰ هزار نفر دریافتند فاکتورهای سبک زندگی و ژنهای چاقی احتمال چاقی را افزایش میدهند.
محققان در این مطالعه به بررسی وضعیت اجتماعی-اقتصادی شرکت کنندگان و سبک زندگیشان از جمله مدت زمان روزانه تماشای تلویزیون، اوقات بدون تحرک، فعالیت فیزیکی و مصرف رژیم غذایی غربی پرداختند. در این مطالعه، همچنین از ۶۹ گونه ژن مرتبط با چاقی نیز استفاده کردند.
نتایج نشان داد ژنهای مرتبط با چاقی با فاکتورهای محیطی فعل و انفعال متقابل یافته و در نتیجه فرد چاق می شود.
چرا عامل اصلی چاقی ترکیب چربی و کربوهیدرات اسـت؟
به گزارش آلامتو و به نقل از علم ورزش؛ جریان بحث بر انگیزی که مدتها اسـت شروع شده اختلاف نظر در مورد ذخیره شدن چربی در صورت استفاده از آن و ویژگی چاق کنندگی آن اسـت. بسیاری بر این عقیدهاند که استفاده از چربی (بدون قند) منجر به چاقی نخواهد شد. اما زمانی که معضل اصلی برای کاهش وزن کربوهیدراتها باشد، چربی بهصورت چربی ذخیره میشود.
وقتی صحبت از کاهش وزن به میان میآید ۲ عامل مؤثرند. کالری بالای چربی و عملکرد هورمون های وابسته به چربی . هر دو درست اسـت. اما باید بدانید عامل اصلی چاقی زمانی پیش میآید که کربوهیدرات و چربی به میزان مساوی باهم ترکیب شده باشند. حالا میدانیم چرا دوناتهای شکلاتی پر طرفدار هستند و کیکهای خامه ای به مذاق ما بسیار خوش میآیند.
ایدهی ذخیره نشدن چربی از آنجا میآید که مصرف چربی به تنهایی تأثیر بسیار کمی بر روی انسولین که اصلیترین هورمون ذخیره سازی چربی اسـت، خواهد داشت. درست اسـت! در ادامه دلیل آن را متوجه خواهید شد. فرضیه دیگری مبنی بر این اسـت که انسولین تنها هورمون ذخیره کننده چربی اسـت.
لازم اسـت بدانیم این هورمونها هستند که تعیین میکنند ما چه بخوریم و چه اندازه بخوریم و چگونگی ذخیره شدن مواد غذایی به صورت گلیکوژن، چربی و عضله تحت کنترل عملکرد هورمونها اسـت. در کنار انسولین هورمونهای دیگری برای ذخیره سازی چربی فعالیت میکنند که شاید تا به حال اسم آنها را نشنیده باشید.
انسولین اثر آنزیمهای ذخیره کننده چربی در بدن بنام لیپوپروتئینلیپاز را افزایش میدهد. وقتی با اضافه وزن روبرو باشیم انسولین ۲ کار دیگر نیز انجام خواهد داد که کاهش وزن را برای ما سخت تر میکند. کاهش تأثیر آنزیمهای چربی سوز و پایین آوردن اکسیداسیون چربی.
شما میتوانید میزان انسولین را با کم کردن کالری دریافتی پایین بیاورید. از آنجایی که کربوهیدراتها مهمترین عامل بالا بردن انسولین هستند، بسیاری از مردم با قطع کردن کربوهیدرات سعی در کاهش وزن دارند. همه ی این ها به این معنی اسـت که هم چربی و هم کربوهیدراتها منجر به چاقی خواهند شد اما بدترین حالت زمانی اسـت که این ۲ با هم ترکیب میشوند. البته در بسیاری موارد چربی به تنهایی باعث چاقی نمیشود بلکه نوع چربی اهمیت دارد.
تحقیقات انجام شده نشان میدهد، مصرف کربوهیدرات منجر به تولید انسولین و هورمونهای دیگر ذخیره سازی چربی و در نتیجه ذخیره چربی خواهد شد و اما مصرف چربی به تنهایی منجر به تولید هورمون “جی آی پی” میشود و مثل کربوهیدرات باعث افزایش ناگهانی قند خون نخواهد شد، در نتیجه چربی بسیار کمتری نسبت به کربوهیدراتها ذخیره میشود.
و اما ترکیب کربوهیدرات و چربی منجر به تولید “جی آی پی” همراه با افزایش شدید قند خون و تولید انسولین اضافه منجر به ذخیره چربی چند برابر میشود. ۲ هورمون دیگر به نام “آ اس پ” که مستقیماً توسط چربی تحریک میشود و هورمون “گرلین” که وابسته به گرسنگی اسـت نیز روند مشابه بالا را طی میکنند و در نتیجه به ذخیره چربی کمک میکنند.
نتیجه گیری کلی اینکه عوامل مؤثر در چاقی بسیار متفاوتاند از هورمونها گرفته تا سبک زندگی و رژیمهای گوناگون غذایی. نکتهی دیگر اینکه بدن همهی ما متفاوت اسـت. مطالب گفته شده یک سیستم کلی و روند طبیعی سوخت و ساز بدن اسـت که بسته به ویژگیهای فردی میتواند متفاوت باشد. بسیاری از انسانها با وجود ترشح بالای گرلین تناسب اندام دارند و بسیاری نیز به گفته عامیانه با آب خوردن چاق میشوند.
درست اسـت که با اضافه کردن چربی به کربوهیدرات میتوان سرعت افزایش گلوکز خون را کنترل کرد و این برای دیابت مفید اسـت اما بدن همچنان با بار چربی و قند دریافتی مواجه خواهد بود و در روند فعالیتهای هورمونی گفته شده در نهایت تبدیل به چربی میشود. اگر دیابت ندارید و میخواهید وزن کم کنید، بهتر اسـت از ترکیب قند و چربی زیاد تا زمان دستیابی به وزن ایده آلتان خودداری کنید.
هم چربی هم کربوهیدرات (قند) میتوانند با مکانیزمهای مختلف به چربی تبدیل شوند
در صورت انتخاب بین چربی و کربوهیدرات، چربی را انتخاب کنید، در یک کلمه انتخاب گوشت سرخ شده برای صبحانه از کرون فلکس(خوارکی اسـت که ذرت دارد) بهتر اسـت.
از ترکیب چربی و کربوهیدرات خودداری کنید. مصرف فست فودها، برگرها، چیپس، دونات و بسیاری موادی که به ذائقه ما خوش میآیند مانع بزرگی برای کاهش وزن ما میباشند.
کربوهیدراتهایی با درصد فیبر بالا و شیرینی بسیار بسیار کم مشکلی ایجاد نمیکند. کرفس و مقداری کره بادام زمینی، مقداری آجیل خام و نان سبوس با آووکادو ترکیبات خوبی هستند.
همه موارد بالا در صورتی اسـت که شما قصد کاهش وزن داشته باشید. به نظر شما چه ترکیباتی منجر به کاهش ذخیره چربی خواهد شد؟
کودکانی که به شیوه سزارین متولد می شوند در معرض ریسک بالای ابتلا به چاقی هستند.
این ریسک حتی در بین افراد یک خانواده مشخص تر و بارزتر اسـت، بطوریکه کودکان متولدشده به شیوه سزارین در مقایسه با خواهر و برادرهای خود که به روش طبیعی بدنیا آمده اند، ۶۴ درصد بیشتر در معرض ریسک چاقی هستند.
محققان همچنین دریافتند کودکان متولد شده به شیوه طبیعی از زنانی که قبلا یک عمل سزارین داشته اند در مقایسه با مادرانی که چندین زایمان سزارین داشته اند ۳۱ درصد کمتر در معرض ریسک چاقی هستند.
این محققان اذعان دارند که ارتباط بین سزارین و چاقی بسیار قوی اسـت.
در این مطالعه محققان داده های بیش از ۲۲ هزار کودک متولدشده از ۱۵ هزار زن را جمع آوری کردند. در بین این کودکان، در حدود ۵۰۰۰ نفر به شیوه سزارین بدنیا آمده بودند. این کودکان از دوره کودکی تا اوایل بزرگسالی تحت نظر بودند.
همچنین محققان دریافتند مادرانی که به شیوه سزارین زایمان کرده بودند قبل از بارداری دچار اضافه وزن بوده و معمولا در طول بارداری دچار مشکلاتی نظیر دیابت، پری-اکلامپسیا، و فشارخون بالا بوده اند.
به گفته محققان، زایمان به روش سزارین مشکلات دیگری نیز برای نوزاد به همراه دارد که از آن جمله می توان به ابتلا به آسم در دوره کودکی و مشکلات ریوی اشاره کرد.
محققان علت این مشکلات را ناشی از عدم قرارگیری نوزاد در معرض باکتری های مفید موجود در واژن می دانند که در روش طبیعی زایمان نوزاد در معرض این باکتری های مفید که فایده ایمنی سازی دارند قرار می گیرد.
به گزارش جام جم سرا به نقل از باشگاه خبرنگاران ، شناسایی گروه خونی می تواند علاوه بر کمک به امداد رسانان در هنگام بروز تروما و یا اعمال جراحی ، فرد را با ویژگی های شخصیتی ، تغذیه ای ، روحی روانی و حتی مدل چاقی یا لاغری بدن خویش آشنا کند.
نوع گروه خونی با تغذیه در افراد
کارشناسان به افراد دارای گروه خونی o توصیه می کنند برای حفظ سلامت از غذاهای حاوی پروتئین بالا مانند گوشت قرمز و ماهی استفاده کنند.
افراد دارای گروه خونی A به خوردن غذاهای با پروتئین بالا تا حد زیاد نیاز ندارند و میوه و سبزیجات برای سلامت آنها بسیار مفید اسـت.
افراد با گروه خونی B باید در خوردن مواد پروتئینی مانند گوشت و مرغ حد اعتدال را رعایت کنند و در نهایت افراد دارای گروه خونی AB بهتر اسـت از غذاهای دریایی و نیز گوشت بدون چربی در رژیم غذایی خود بهره گیرند.
نوع گروه خونی و ابتلا به بیماری های روحی و جسمی
براساس تحقیقات شکل گیری انواع مختلفی از آنتی ژنها بر روی سطح سلول های گلبول های قرمز در افراد با گروه های خونی مختلف متفاوت اسـت.
براین اساس افراد با گروه خونی o معمولاً به دلیل ترشح میزان بالاتری از هورمون کورتیزول عموما رفتارهای پرتنشی دارند و بیشتر دچار احساس خشم و عصبانیت می شوند.
زنان دارای گروه خونی AB به دلیل دارا بودن سطح بیشتری از هورمون های زنانه در دوران باروری شانس بیشتری برای به دنیا آوردن فرزندان بیشتر دارند.
نوع گروه خونی و شخصیت اجتماعی افراد
شخصیت افراد حتی به نوع گروه خونی آنها بستگی دارد. به طور مثال افراد دارای گروه خونی O دارای شخصیت برون گرا هستند و افرادی خلاق، اجتماعی و دارای اعتماد به نفس بالا هستند در صورتی که افراد دارای گروه خونی B، مهربان، دارای تفکرات هنری، قابل اعتماد و دارای شخصیت مستقلی هستند.
افراد با گروه خونی AB، خجالتی و مسئولیت پذیر هستند و در کارهای تیمی کمتر مشارکت می کنند.
تاثیر گروه خونی بر چاقی یا لاغری
کارشناسان بر این باور هستند که نوع سلول های خونی می تواند بر تناسب اندام بدن افراد تاثیر بگزارد. محققان این نتایج را با بررسی داده های آماری و مقایسه سوخت و ساز بدن افراد با گروه های خونی مختلف بدست آورده اند.
به طور مثال بدن افراد دارای گروه خونی A به راحتی می تواند کربوهیدرات ها در مواد غذایی را هضم کند و این افراد از تناسب اندام خوبی بدون نیاز به انجام ورزش سنگین برخوردار هستند، در عوض افراد دارای گروه خونی O بیشتر دارای چربی در ناحیه شکم هستند و از اضافه وزن بیشتری رنج می برند.
ورزش متناسب با گروه خونی افراد
کارشناسان به افراد با گروه های خونی مختلف توصیه می کنند متناسب با نوع گروه خونی خود از ورزش های ویژه ای استفاده کنند تا سلامت بدن آنها تضمین شود. افراد دارای گروه خونی A دچار استرس و اضطراب شدیدی هستند و "یوگا" بهترین ورزش برای آنها اسـت.
افراد دارای گروه خونی B نیز به دلیل انرژی فراوانی که دارند بهتر اسـت ورزش هایی پرتحرک مانند تنیس و کوه نوردی را انجام دهند تا انرژی اضافی بدن آنها تخلیه شود.
حق دارید نگران باشید: اضافه وزن میتواند کودک شما را در حال حاضر و در آینده در معرض خطرات سلامتی چون بیماریهای قلبی و دیابت قرار دهد.
پزشک چگونه تشخیص میدهد که فرزندم اضافه وزن دارد؟
پزشک فرزندتان وزن و قد کودک را اندازه میگیرد و آن را روی نمودار رشد ترسیم میکند. پزشکان امروزه از سری جدید نمودارهای بدست آمده توسط مرکز کنترل بیماریها استفاده میکنند که شاخص توده بدنی کودک یا BMI را لحاظ میکند، این شاخص نشان دهنده تناسب قد با وزن اسـت. BMI در تشخیص چربی اضافه بدن شاخص بهتری از اندازهگیری وزن به تنهایی اسـت. درحالی که BMI در بزرگسالان از طریق فرمولی ثابت محاسبه میگردد، BMI در کودکان به سن و جنسیت وابسته اسـت تا تغییرات ترکیب بدن که با افزایش سن کودک اتفاق میافتد را هم در نظر بگیرد.
همانند نمودار استاندارد رشد، کودک شما با توجه به هم سالانش طبقه بندی میشود. اگر BMI فرزند شما در 85 مین صدک باشد – یعنی بیشتر از مقدار آن در صدک 85 کودکان همسن و همجنس او – میگوییم اضافه وزن دارد. اگر در صدک 95م باشد، چاق اسـت.
علاوه بر قد و وزن، پزشک فاکتورهایی چون وزن والدین، مدت زمان چاقی، و سلامت عمومی را هم در نظر میگیرد.
اگر فرزندم در معرض خطر چاقی باشد، چه باید بکنم؟
معمولا
پزشکان برای کودکان رژیمهای محدودکننده یا برنامههای کاهش وزن تجویز
نمیکنند مگر در موارد چاقی مفرط. در واقع، رژیم محدود کننده میتواند برای
سلامت کودک مضر باشد و اگر به دقت تحت نظارت قرار نگیرد، ممکن اسـت در رشد و
نمو کودک اختلال به وجود آورد. به جای آن، پزشک از شما میخواهد که برای
بهبود عادت های غذایی کودک و افزایش مقدار فعالیت های او وقت صرف کنید.
از پزشک خود بخواهید درباره نحوه بهبود عادت های غذایی سالم کودکتان به شما کمک کند. ممکن اسـت راهنمای هرم غذایی را پیشنهاد کند که روزانه مصرف سه وعده سبزیجات و دو وعده میوه برای کودکان، به علاوهی مصرف غلات، شیر، و گوشت را توصیه کرده اسـت. البته شما باید مصرف شیرینیجات و دیگر مواد پرکالری و کمارزش غذایی را محدود کنید. ممکن اسـت دکتر توصیه کند که با یک مشاور غذایی هم مشورت کنید تا بتوانید برنامه غذایی متعادلی برای کودک خود تنظیم کنید.
به یاد داشته باشید که اگر همه اعضای
خانواده در هر وعده غذایی و میان وعدهها از غذای سالم استفاده کنند (و از
فعالیتهای ورزشی بهره مند باشند)، انجام این کارها برای فرزندتان راحت تر
خواهد بود.
به فرزندتان کمک کنید تا از این عادت های بد دست بردارد، همه اینها منجر به اضافه وزن خواهند شد:
• خوردن بیحساب بین وعدهها. مصرف چیزهایی مثل چیپس و شیرینی را محدود کنید، و آنها را با گزینههای سلامت تری مثل میوه های تازه و سبزیجات و پودینگهای کم چربی، ماست و پنیر جاگزین نمایید. مطمئن شوید که فرزندتان تمام مدت در حال جویدن نباشد، حتی با مواد سالم.
• خوردن در حال تماشای تلویزیون. کودکی که حواسش جای دیگری اسـت ممکن اسـت اصلا متوجه سیری خود نباشد. به کودکتان کمک کنید به سیگنال های بدن خود توجه کند که به او خواهند گفت چه وقت به قدر کافی خورده اسـت.
• مصرف مقادیر بسیار زیاد سودا یا آبمیوه. چنانچه میخواهید ازسودا و نوشیدنی های شیرین دیگر استفاده کنید، مصرفشان را تنها برای مناسبت های خاص نگه دارید . آب میوه مثل مصرف میوه نیست، اما مصرف آبمیوه زیاد میتواند بدن کودک را انباشته کند و زمانی که باید برای غذا خوردن احساس گرسنگی کند، نتواند از مواد غذایی مورد نیاز خود استفاده کند.
• پرخوری بی رویه. بیشتر غذاهایی که به صورت بی رویه خورده میشوند، ارزش غذایی ندارند. اگر فرزند شما باید در زمانی که حتیاج به میان وعده دارد از خانه خارج شود، غذایی سالم برایش تهیه کنید.
• صرف زمان طولانی پای تلویزیون یا کامپیوتر. بچهها میتوانند ساعت ها بی حرکت یک جا بنشینند. به علاوه، تیلبغات تلویزیونی خود مشوق مصرف مواد «کم ارزش» و با کالری فراوان اسـت. جهت تشویق کودکان به فعالیت جسمی، تلویزیون را از اتاق خواب کودکان دور نگه دارید.
به جای غر زدن و مسخره کردن وزن کودکتان که او را بی میل میکند، به او فرصت بدهید تا غذاهای سالم و فعالیت را انتخاب کند، و وقتی این کار را کرد تشویقش نمایید. و فراموش نکنید که خودتان الگوی خوبی برای خوردن درست باشید. کربز توصیه میکند، «مخصوصا در بچههای خردسال نباید اهمیت الگوسازی از نحوه غذا خوردن و زندگی سالم در والدین را نادیده گرفت. بچه ها چیزی را که ببینند یاد میگیرند!»
همینطور نباید بچه هایتان را مرتب در خانه وزن کنید، این ممکن اسـت در آنها تشویش ایجاد کند. با این حال، اگر مقدار BMI در فرزند شما بالای صدک 95 اسـت، ممکن اسـت دکتر از شما بخواهد که ماهی یک بار برای کنترل وضعیتش به او مراجعه کنید. با این ملاقاتها عادی برخورد کنید و زیاد به روند وزن کردن توجه نشان ندهید. به جای حساسیت درباره وزن فرزندتان، توجه خود را معطوفِ بهبود عادتهای سلامت بخش در او کنید.
چگونه فرزندم را به فعالیت بیشتر تشویق کنم؟
فعالیت
عنصر کلیدی حفظ وزن اسـت، و بیشتر بچهها فعالیت کافی ندارند. راهنمای رژیم
غذایی امریکایی ها در سال 2000 که توسط دپارتمان کشاورزی امریکا (USDA) و
دپارتمان سلامت و خدمات انسانی (DHHS) تهیه شده اسـت، توصیه میکند که
کودکان در روز حداقل 60 دقیقه فعالیت داشته باشند – که بطور مطلوب باید در
کنار والدین انجام شود. به جای فرو رفتن در کاناپه بعد از شام، خانواده خود
را به دوچرخه سواری دسته جمعی تشویق کنید. رقص یا اسکیت داخل خانه را
امتحان کنید. و به دنبال راههایی بگردید که سرتاسر روز شما را فعال تر نگه
میدارند – مثلا پیادهروی یا دوچرخهسواری به جای راندن اتومبیل، یا
استفاده از پلهها به جای آسانسور. در بیشتر کودکان تنها راه فعال تر کردن
ساعت بازی آنها آن اسـت که زمان بیشتری را خارج از خانه بگذرانند.
اگر کودک در حال رشد من همچنان چاق ماند، چه کنم؟
میتوانید
آینده فرزندتان را همین حالا با یاد دادن نحوه خوردن درست و فعالیت بیشتر
اصلاح کنید. این احتمال خلاص شدن از مشکل اضافه وزن و تبدیل شدن به فردی
سالم در بزرگسالی را افزایش میدهد. حتی اگر هرگز به وزن «نرمال» هم نرسد،
با خوب غذا خوردن و فعالیت کردن سالم تر خواهد بود.
منبع:مجله طعم زندگی
مطالعه جدید محققان نشان می دهد نه تنها زیاد خوردن، بلکه هوای آلوده هم موجب اضافه وزن و چاقی، مشکلات قلبی عروقی و بدکاری متابولیک می شود.
محققان در این مطالعه دریافتند موش های آزمایشگاهی که هوای به شدت آلوده پکن را استنشاق کرده بودند، دچار اضافه وزن شده و مشکلات قلبی عروقی و بدکاری متابولیکی را بعد از سه تا هشت هفته قرارگیری در معرض این آلودگی تجربه نمودند.
در این مطالعه، موش های باردار و جنین شان در دو محفظه قرار داده شدند؛ یک محفظه در معرض هوای بیرونی پکن بود و محفظه دیگر دارای فیلتر هوا برای حذف ذرات آلودگی هوا بود.
بعد از ۱۹ روز، ریه ها و کبد موش های باردار قرار گرفته در معرض هوای آلوده، سنگین تر شده و التهاب بافت بیشتری را نشان می داد. این موش ها، دارای ۵۰ درصد کلسترول LDL بیشتر، ۴۶ درصد تری گلیسیرید بیشتر، و ۹۷ درصد کلسترول کل بیشتر بودند. میزان مقاومت انسولین آنها هم که عامل بروز دیابت نوع ۲ است، به مراتب بیشتر از موش های بود که در معرض هوای پاک قرار داشتند.
همه این معیارها بیانگر این نتیجه گیری است که قرارگیری در معرض آلودگی هوا منجر به بدکاری متابولیتی که سراغاز چاقی است می شود. در حقیقت موش های باردار قرارگرفته در معرض آلودگی هوا در پایان دوره بارداری شان به مراتب سنگین تر بودند با اینکه رژیم غذایی هر دو گروه مشابه بود.
نتایج مشابه در مورد جنین این موش های باردار هم نشان داده شد. نتایج نشان داد که تاثیرات منفی آلودگی هوا بعد از سه هفته کمتر مشاهده شد و بعد از گذشت هشت هفته قابل توجه تر بود. این موضوع بیانگر این مسئله است که قرارگیری طولانی مدت در معرض آلودگی هوا بیشتر در ایجاد تغییرات التهابی و متابولیتی که در نهایت منجر به اضافه وزن می شود، نقش دارد.
بعد از گذشت ۸ هفته، موش های ماده و نر قرارگرفته در معرض آلودگی هوا در مقایسه با موش های قراگرفته در معرض هوای پاک، به ترتیب ۱۰ و ۱۸ درصد سنگین تر شده بودند.
مطالعه جدید محققان نشان می دهد اضافه وزن یا چاقی در طول دوره بارداری می تواند به معنای وزن بیشتر نوزاد باشد.
به گزارش مشرق، محققان دانشکده پزشکی دانشگاه اکستر انگلستان با استفاده از اطلاعات ژنتیکی بیش از ۳۰ هزار زن دریافتند زنانی که دارای متغیرهای ژنتیکی چاقی هستند، نوزادان چاق تری به دنیا می آورند.
این موضوع در مورد استعداد ژنتیکی افراد در داشتن قند خون بالا هم که عامل ابتلا به دیابت نوع ۲ است صدق می کند. همچنین زنانی که دارای متغیرهای ژنی مرتبط با فشار خون بالا هستند معولا کودکان کم وزن تری به دنیا می آورند.
به گفته ریچل فریتی، یکی از محققان این مطالعه، یافته های این تحقیق بیانگر ارتباط مستقیم بین وزن بیشتر و قند خون بالاتر در مادران با وزن بیشتر کودک در هنگام تولد است.
وی در ادامه توضیح می دهد: «ارتباط ژنتیکی، دلیل قوی تری نسبت به شاخص توده بدنی، قند خون یا فشار خون است.»
هرگاه افزایش حجم بدن همراه با افزایش وزن باشد، به آن چاقی می گوییم. نکته این جاست که گاهی حجم بدن افزایش پیدا می کند اما وزن زیاد نمی شود، بنابراین در طب وقتی این دو همراه هم باشد، چاقی اتفاق می افتد. حکمای ایرانی معتقد بودند وزن طبیعی هر فرد، وزنی است که در آن تمامی اندام های بدن کارهای مربوط به خود را به خوبی و با قوت تمام انجام می دهد و اگر بدن از آن وزن خارج شود و کمتر یا بیشتر شود، آن افعال دچار نقص خواهد شد.
این حکما علایم فردی را که وزن طبیعی دارد، به این ترتیب شرح داده اند:
اول این که فرد در هنگام فعالیت بدنی احساس سنگینی نکند و دوم این که دارای احساس نشاط باشد.
همچنین باید اشاره کرد چاقی ممکن است به علل ژنتیک، اختلالات هورمونی، عوارض دارویی، سبک زندگی و پرخوری یا پرنوشی رخ دهد که مردم معمولا فقط علت آخر را دلیل چاقی تصور می کنند در حالی که ممکن است علل دیگری هم در بروز چاقی فرد وجود داشته باشد.
حکمای ایرانی چاقی را به ۲ دسته بزرگ تقسیم کرده اند:
1- چاقی هایی که ناشی از تولید یا تجمع پیه در بدن است که به آن سمن یا شحم می گویند.
2- چاقی که ناشی از تولید و تکثیر گوشت و عضله است به اصطلاح به آن لحم می گویند.
بنابراین چاقی ها یا لحمی است یا شحمی و بسته به نوع چاقی، فرد را درمان می کردند. البته باید به یک نکته مشترک در هر دو نوع چاقی اشاره کرد و آن این که چاقی شحمی و لحمی در کیفیت (تری) با هم مشترک است.
رطوبت در بدن یکی از عوارض آن چاقی است .
علل بسیار زیادی در طب ایرانی برای افزایش رطوبت وجود دارد اما چند علت مهم آن اشاره می کنیم. علت اول، نداشتن تحرک است. حکما معتقد بودند که حرکت و ورزش باعث تحلیل رطوبت های اضافی بدن می شود. تحرک باعث افزایش حرارت در بدن می شود و این حرارت، رطوبت هایی را که برای بدن مضر است، خارج می کند و به رطوبت های مفید بدن تعادل می بخشد. در نتیجه، نداشتن تحرک یا نداشتن فعالیت بدنی باعث افزایش رطوبت در بدن می شود. حکمای ایرانی دلیل دوم را کثرت خواب ذکر کرده اند به گفته آن ها خواب زیاد و طولانی مدت باعث می شود حرارت بدن کاهش پیدا کند و در نتیجه رطوبت بدن زیاد شود.
نکته این جاست که طبق توصیه حکمای ایرانی خواب اوایل شب تا سحر باعث افزایش وزن نمی شود اما خواب غیر از این ساعات یعنی بعد از سحر و اوایل روز که ساعات نامناسبی برای خواب است، باعث افزایش رطوبت بدن و در نتیجه چاقی می شود.
همچنین تجمع فضولات بدن باعث رطوبت می شود در بدن مواد زاید و فضولاتی وجود دارد که باید از مجاری طبیعی خارج شود مثل ادرار، عرق یا عادت ماهیانه در زنان که طی آن بسیاری از مواد زاید بدن دفع می شود اگر به دلایلی مواد زاید و فضولات از بدن خارج نشود رطوبت بدن افزایش پیدا می کند .
همچنین زمانی که فردی بیش از حد نیاز بخورد و بنوشد یا نتواند غذا را خوب هضم کند رطوبت در بدنش افزایش یافته همچنین خوردن آب و مایعات همراه با غذا و و افراط در غذاها و میوه های تر باعث تجمع رطوبت در بدن می شود پس اگر از عوامل افزایش رطوبت در بدن اطلاع داشته باشیم می توان از چاقی پیشگیری کرد.
پس در طب سنتی باید ابتدا نوع چاقی را مشخص نمود که چاقی ناشی از تجمع چربی هست یا گوشت و عضله سپس بیماران را به انجام ورزش صحیح و مناسب و اصلاح تغذیه توصیه نمود در کنار آن داروهای گیاهی که به دستگاه گوارش برای هضم بهتر غذا کمک می کند استفاده شود.
به این مطلب امتیاز دهید
با شروع دهه چهارم زندگی یعنی از 30 سالگی به بعد، نیروی جوانی تحلیل میرود و چربیهای تجمع یافته شروع به آسیب میکنند. تنها راه مبارزه با این روند، بازگشت به تعادل متابولیک است.
تعادل متابولیک یعنی به اندازه فعالیت و نیازمان غذا بخوریم. یک وعده غذا شامل یک بشقاب معمولی پلو بعلاوه یک کاسه کوچک خورش و یک پیاله ماست تقریبا 80 درصد نیاز روزانه یک فرد 35 ساله را برای 24 ساعت زندگی ساکن فراهم میکند. اگر این فرد دو عدد میوه کوچک در روز بخورد، بقیه نیازش برطرف میشود. اکنون در نظر بگیریم که این فرد یک صبحانه معمولی شامل نان و پنیر خورده است. اگر این فرد 60 تا 90 دقیقه راه رفته باشد، انرژی حاصل از صبحانه را مصرف کرده است. فرض کنیم این فرد برای وعده شام فقط یک کاسه سوپ میخورد. واضح است جایی برای مصرف انرژی حاصل از این شام ساده نیست و این فرد هر روز حدود 30 گرم و هر ماه حدود یک کیلوگرم چاق میشود.
یک بار مرور کنیم: با یک صبحانه ساده، یک ناهار معمولی، دو عدد میوه و یک شام خیلی سبک به همراه یک ساعت و نیم پیادهروی نهتنها لاغر نشدهایم، بلکه هر روز چاقتر میشویم.
راهحل فقط یک چیز است: ورزش. ورزشی که شما را خسته کند، به نفس نفس بیندازد و باعث تپش قلب شود. اگر روزانه 40 دقیقه بدویم یا در باشگاه فعالیت شدید کنیم یا شنا یا کوهپیمایی کنیم، میتوانیم این بالانس منفی را معکوس کنیم. البته یادمان باشد، حتی با این مقدار ورزش روزانه نمیتوانیم شام کامل بخوریم و باید به همان کاسه سوپ اکتفا کنیم.