خانه‌داری کم‌خطر

جام جم سرا: رعایت چند نکته ظریف باعث می‌شود تا به گفته متخصصان از بیش از 70 درصد مشکلات و آسیب‌های عضلانی ـ اسکلتی پیشگیری کنید. اگر نمی‌دانید از کجا شروع کنید و چه نکته‌هایی را رعایت کنید، ما به شما کمک می‌کنیم. برای شروع این توصیه‌ها را رعایت کنید:

* هیچ‌وقت نباید برای مدتی طولانی در وضع ثابت قرار بگیرید. باید هر چند دقیقه یکبار وزن خود را پا به پا کنید؛ برای نمونه، هنگام ایستادن در یک مکان به مدت طولانی مانند پشت سینک ظرفشویی یا میز اتو و... یک پای خود را روی چهارپایه‌ای کوچک قرار دهید و مرتب پای خود را عوض کنید.

* هنگام خم‌شدن برای شستن دست و صورت در دستشویی یک پا را روی چهارپایه‌ای کوچک قرار دهید.

* هنگام ایستادن طولانی‌مدت، مانند ایستادن در صف، از گذاشتن دست‌ها به کمر و تکیه‌دادن به عقب خودداری کنید. بهتر است دست‌ها در جلو بدن قرار بگیرند و بدن کمی به جلو خم شده باشد.

* هنگام راه رفتن وقتی می‌خواهید تغییر مسیر دهید یا به راست و چپ بچرخید، ابتدا پاها را به طرف راست و چپ حرکت بدهید و سپس تنه را به آن طرف بچرخانید و از چرخش ناگهانی کمر خودداری کنید. همچنین بهتر است از کفش‌های پاشنه‌بلند استفاده نکنید.

* هنگام برداشتن اشیا از روی زمین، هر قدر هم که سبک باشند، باید به‌جای خم‌کردن کمرتان، زانوهایتان را خم کنید. برای بلندکردن شیئی از روی زمین ابتدا جلوی چیزی که می‌خواهید بلند کنید بنشینید و آن را نزدیک بدن‌تان قرار دهید سپس در فاصله نزدیک به خود آن را بلند کنید. هرگز در حالی که زانوها صاف و کشیده‌اند و کمرتان خمیده است، اشیا را از روی زمین بلند نکنید.

* هنگام حمل اشیا آنها را از بدن دور نگه ندارید و نزدیک به بدن حمل کنید. اشیای سنگین را به تنهایی از صندوق عقب اتومبیل برندارید.

* در مواقعی که می‌خواهید با کمک دو یا چند نفر جسمی از روی زمین بردارید، قبل از شروع باید تصمیم بگیرید چگونه می‌خواهید کار را انجام دهید تا تمام فشار ناگهان روی یک نفر وارد نشود.

* برای باز و بسته کردن پنجره، اگر مانعی مانند مبل در سر راه وجود دارد، سعی نکنید دست‌تان را دراز کنید و به پنجره برسانید.

* برای گردگیری یا برای برداشتن اشیا از کابینت حتما ارتفاع کابینت را در نظر بگیرید. از کشیدن دست به‌سمت کابینت خودداری کنید. از چهارپایه‌ای کوچک برای برداشتن اشیا از کابینت، گردگیری یا نصب پرده استفاده کنید.

* هنگام استفاده از جاروبرقی هرگز به جلو خم نشوید و دسته جاروبرقی را بلند انتخاب کنید.

* هنگام حمل بار با کیسه همه وزن بار یا کیسه‌ها را در یک دست قرار ندهید؛ بلکه کیسه‌ها را متناسب با وزن‌شان بین دو دست پخش کنید.

* از مبل یا صندلی محکم با پشتی مستقیم استفاده کنید و طوری روی صندلی بنشینند که زانوها بالاتر از مفصل ران قرار گیرند. برای این کار می‌توان زیرپایی کوچکی هنگام نشستن زیر پاها قرار داد. هرگز در وضع ثابت به مدت طولانی ننشینید. پس از مدتی نشستن بلند شوید و قدمی بزنید و دوباره بنشینید.

* هنگام رانندگی صندلی را طوری بکشید که زانوها بالاتر از مفصل ران قرار بگیرند. این کار باعث کاهش فشار روی کمر و شانه‌ها می‌شود.

* نشستن به‌صورت دوزانو و چهارزانو برای زانوها بسیار مضر است. از نشستن به این حالت خودداری کنید.

* باید همیشه وزن‌تان را متعادل نگه دارید تا از واردشدن فشار مضاعف به زانوها و کمر هنگام فعالیت جلوگیری کنید. رژیم غذایی مناسب در کنار ورزش‌ می‌تواند به این کار کمک کند.

* ورزش خانم‌های خانه‌دار بهتر است مداوم و ملایم باشد. ورزش‌های ملایمی که روزانه انجام می‌شوند، به‌مراتب بهتر از ورزش‌های سنگینی است که در ایام تعطیل انجام می‌دهید.

* قبل از انجام ورزش‌های سنگین حتما بدن خود را گرم کنید. حین انجام ورزش‌های سنگین لباس مناسب بپوشید تا از سرماخوردگی بر اثر عرق‌کردن بپرهیزید.

* در تابستان در حالی که بدن‌تان عرق کرده، به‌طور ناگهانی به ساختمانی که تهویه مطبوع دارد، وارد نشوید.

* استراحتی نیم‌ساعته پس از انجام کارهای منزل یا وسط کار کمک قابل ‌ملاحظه‌ای به عضلات خسته شما می‌کند.

* بستن موقت کمر با شال هنگام انجام کارهای سنگین از واردشدن فشار زیاد به کمر جلوگیری می‌کند.

* ورزش‌های تقویت عضلات اطراف ستون فقرات، جدار شکم و کمر را در برنامه ورزشی‌تان بگنجانید تا از جلوآمدگی شکم و آسیب‌دیدگی کمر پیشگیری کنید. هر خانم خانه‌داری باید با این تمرین‌ها آشنایی داشته باشد.

* خواب کافی بسیار مهم است. برای پیشگیری از واردشدن فشار به کمر هنگام خواب روی شکم نخوابید.

* اگر به پهلو می‌خوابید باید زانوهایتان را خم کنید و بالشی کوچک بین دو زانو قرار دهید.

* اگر به پشت می‌خوابید، زیر زانوهایتان بالش قرار دهید.

* هنگام خوابیدن از گذاشتن پاها در سطح بالاتر یا پایین‌تر از بدن خودداری کنید.

* سعی کنید هنگام خوابیدن به‌هیچ‌وجه دست‌ها را بالای سر قرار ندهید. بهتر است آنها در کنار بدن قرار بگیرند.

* بالش باید نواحی سر و گردن و بالای شانه‌ها را پوشش بدهد و زیر گردن خالی نماند. تشک هم باید صاف و محکم باشد، بنابراین از تشک‌های فنری و شل استفاده نکنید. (ضمیمه سیب)

نازنین ربیعه‌/‌ فیزیوتراپیست

جوان‌سازی پوست با روش‌های کم‌خطر

تزریق چربی قابل اعتماد‌ترین و کم خطر‌ترین پرکننده‌های بافت زیر جلدی در میان سایر پرکننده‌های بافت نرم است. زیرا چربی از بدن خود فرد گرفته می‌شود و دوباره به او تزریق می‌‌شود. از سوی دیگر مقادیر کافی چربی در اکثر افراد برای تزریق در نواحی مورد نظر وجود دارد، همچنین توان ماندگاری بیشتری نسبت به سایر پر‌کننده‌ها داشته و امکان تکرار و تصحیح محل درمان شده نیز وجود دارد، مزیت‌های این روش نسبت به سایر روش‌ها قابل توجه خواهد بود.
چربی به طور عملی از هر محلی که اضافی دارد قابل برداشت است. در آقایان بیشتر این چربی از قسمت پهلو و در خانم‌ها از قسمت پهلویی ران گرفته می‌شود ولی چون میزان چربی این نواحی به اندازه کافی نیست از چربی اطراف ناف هم می‌توان استفاده کرد. چربی از نواحی دیگر از جمله قسمت تحتانی شکم، باسن و قسمت داخلی زانو هم می‌تواند استخراج شود. به منظور جلوگیری از تخریب سلول‌های چربی باید چربی و سایر مایعات به وسیله سانتریفیوژ جداسازی شود. پس از انجام این کار چربی غلیظ و خالص‌تر می‌شود. این چربی پس از جداسازی به سرنگ‌های کوچک‌تر انتقال می‌یابد.
درباره نحوه تزریق، پزشک متخصص محلی را که باید مورد تزریق قرارگیرد با محلول ضدعفونی‌کننده شست‌و‌شو داده و سپس بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. سپس با سرنگ انسولین و کانول‌های مخصوص، تزریق چربی در سطوح چند بافتی انجام می‌شود که احتمال ایجاد رگ‌های جدید افزایش می‌یابد.
این چربی به سطوح استخوانی، ماهیچه‌ها، زیر پوست و چربی‌های سطحی تزریق می‌شود. باید دانست که یک روز قبل از تزریق چربی برای بیمار سفالکسین mg ۵۰۰ هر ۶ ساعت یکبار تجویز شود و یک هفته پس از تزریق چربی هم ادامه پیدا کند. همچنین بیمار باید در صورت داشتن هر گونه حساسیت (غذایی، دارویی و...) به پزشک خود اطلاع دهد.
بیمار باید از مصرف غذا‌ها یا داروهایی که باعث رقیق شدن خون می‌شوند خودداری کرده و درمورد داروهای مصرفی پزشک خود را مطلع سازد.
زمان لازم برای انجام این عمل حداکثر سه ساعت است و این عمل به صورت سرپایی انجام می‌شود. نتایج این روش به تکنیک و مهارت متخصص پوست بستگی دارد و هر چه بتوان تکنیک برداشت و تزریق را با آسیب کمتری انجام داد تا چربی به دست آمده بیشتر زنده بماند، نتایج به دست آمده نیز بهتر خواهد بود.
به طور کلی، عوارض تزریق چربی کم و کبودی و تورم آن موقت است. معمولاً در هفته اول تورم وجود دارد، سپس میزان آن بسیار کمتر می‌شود. این ورم‌ها به طور کامل پس از پنج تا شش هفته برطرف می‌شود. مقدار چربی تزریق شده، محلی که چربی در آن تزریق می‌شود، داروهایی که فرد مصرف می‌کند و تکنیک انجام کار سبب می‌شود تا تورم در محل تزریق ایجاد شود.
عفونت هم جزو عوارض احتمالی است، هر چند در شرایط استریل خطر عفونت یا انتقال بیماری وجود ندارد زیرا چربی از خود فرد گرفته می‌شود. تزریق چربی باید توسط متخصص کارآمد و حرفه‌ای انجام گیرد، زیرا متخصص باید مراقب باشد که این تزریق‌ها وارد رگ نشود چون احتمال کوری یا صدمات دیگر وجود دارد. توصیه می‌شود چربی به غشای میانی پوست نیز تزریق نشود زیرا ممکن است باعث تصلب بافت‌ها گردد.

آناناس تازه دارای ویتامین ث و ماده‌ای موسوم به بروملین است که در رفع کبودی و ورم مؤثر خواهد بود. مصرف میوه جات، ماهی و میگو و امگا۳ به وفور توصیه می‌شود

همچنین به دلیل امکان نداشتن تزریق به صورت سطحی، تصحیح چروک‌های خیلی ظریف و سطحی یا جای جوش و زخم‌های کوچک امکان پذیر نیست.
تزریق چربی در اصل نوعی پیوند سلولی از یک نقطه بدن به نقطه‌ای دیگر است. بعد از کاهش تورم، حالت چربی پیوند شده اغلب شبیه بافت خود فرد می‌شود. اگرتزریق چربی صحیح انجام شود، حدود ۴۰ تا ۸۰ درصد از سلول‌های پیوندی در محل زنده می‌مانند و ماندگار خواهند بود.
مشکل اساسی که در این شیوه وجود دارد این است که چربی گاهی اوقات خیلی سریع توسط بدن جذب می‌شود. زمانی که این چربی تزریق می‌شود حدود یک سوم آن باقی می‌ماند و دو سوم آن جذب می‌شود. به همین علت شاید تصحیح بیش از حد یا تزریق بیش از حد مورد نیاز، انجام شود، تا بعد از گذشت چند هفته نتایج نهایی مطلوب‌تر به دست آید.
اگر تزریق چربی صحیح انجام نشود فقط به مدت ۲ تا ۳ هفته باقی می‌ماند و جذب می‌شود. نواحی با کمترین تحرک و بیشترین خون رسانی، بالا‌ترین ماندگاری را دارند. بیشترین ماندگاری در نواحی پیشانی، زیر چشم، گونه و پشت دست وکمترین ماندگاری در نواحی مانند لب و دهان و خط اخم است.
چربی گرفته شده از بدن افراد می‌تواند تا مدت یک‌سال نگهداری شود، ولی برخی متخصصان در هر جلسه از چربی تازه بدن استفاده می‌کنند که این روش مناسب‌تر است. استفاده از کمپرس سرد به مدت ۴۸ ساعت و پس از آن بهره‌گیری از کمپرس گرم برای تسریع جذب کبودی و ورم، اجتناب از فعالیت و ورزش‌های سنگین تا چند هفته پس از تزریق امکان ورم طولانی مدت را کاهش می‌دهد.
اگرچه در محل تزریق بخیه زده نمی‌شود ولی باید محل برداشت چربی را تا مدت یک هفته پانسمان کرد.
آناناس تازه دارای ویتامین ث و ماده‌ای موسوم به بروملین است که در رفع کبودی و ورم مؤثر خواهد بود. مصرف میوه جات، ماهی و میگو و امگا۳ به وفور توصیه می‌شود. پس از تزریق مصرف یک هفته سفالکسین توصیه می‌شود. (دکتر محمد گلشنی - جراح و متخصص پوست، مو و زیبایی/روزنامه ایران)

310

زگیل تناسلی از کم‌خطر تا خطرناک

تبخال یا زگیل تناسلی، بیماری ویروسی ناشی از آلودگی به ویروس پاپیلوم انسانی است که در افراد جوان (به دلیل فعالیت جنسی بیشتر) شایع‌تر است. البته این ویروس بیش از صد گونه دارد که براساس تاثیر در ابتلا به سرطان دهانه رحم به دو دسته کم‌خطر و پر‌خطر تقسیم می‌شوند. خوشبختانه زگیل تناسلی معمولا ناشی از ابتلا به انواع کم‌خطر این ویروس است.

نکته نگران‌کننده در مورد زگیل تناسلی این است که ویروس‌اش به صورت نهفته و بدون علامت در بدن باقی بماند و پس ازسال‌ها علامت‌دار و به زگیل منجر شود. به همین علت، بیماران زیادی به کلینیک‌های سلامت جنسی مراجعه می‌کنند که در آن یکی از طرفین یا هر دو نفری که قصد ازدواج دارند، از وجود این بیماری و سرایت آن نگران هستند.

به گفته دکتر طاهره اشرف گنجویی، فوق تخصص سرطان‌های زنان، کسی که هیچ ضایعه‌ای در ناحیه تناسلی ندارد، قطعا مبتلا به زگیل نیست، اما می‌تواند ویروس را به صورت نهفته داشته باشد و آن را منتقل کند.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفت‌و‌گو با جام‌جم با تاکید بر این‌که ابتلا به ویروس زگیل تناسلی پس از برقراری رابطه زناشویی تقریبا قطعی است، می‌افزاید: راه اصلی انتقال این بیماری، مقاربت جنسی است؛ اما احتمالا راه‌های انتقال دیگری نیز دارد که هنوز ناشناخته است. به بیان دیگر مشاهده شده است هرگونه تماس جلدی با ناحیه تناسلی نیز ممکن است به انتقال یا ابتلا به این بیماری‌منجر شود.

نشانه‌های اولیه و ثانویه زگیل تناسلی

وی تاکید می‌کند: علائم اولیه ابتلا به زگیل تناسلی،احساس سوزش و خارش در ناحیه دستگاه تناسلی خارجی است که به فاصله کوتاهی پس از آن، زگیل‌های تناسلی نیز ظاهر می‌شود. نکته بسیار مهم درخصوص این بیماری آن است که همه افراد مبتلا به ویروس آن لزوما دچار زگیل در ناحیه تناسلی نیستند، ولی ممکن است حامل ویروس باشند. به بیان دیگر، وجود زگیل به تنهایی در مسری بودن این بیماری موثر نیست، بلکه این ویروس در خون بیمار وجود دارد و حتی اگر تمام زگیل‌ها نیز از میان برود، باز هم ممکن است خطر انتقال بیماری همچنان مطرح باشد.

این متخصص زنان می‌افزاید: اگر یکی از زوج‌ها، زگیل تناسلی داشته باشد، می‌توان برای کاهش احتمال ابتلای زوج مقابل، استفاده از کاندوم را توصیه کرد؛ البته فراموش نکنید این ویروس می‌تواند به صورت نهفته در بدن باقی بماند و پس از سال‌ها دوباره به زگیل منجر شود.

وقتی بیماری خطرناک می‌شود

به گفته این فوق تخصص سرطان‌های زنان، فرد مبتلا به زگیل تناسلی ممکن است به انواع پرخطر این ویروس (خطر سرطان دهانه رحم در خانم‌هایی که دارای نوع 18 این ویروس هستند، 200 برابر خانم‌های سالم است) نیز آلوده باشد. به بیان دیگر، در افرادی که انواع ویروس پرخطر به وسیله سیستم ایمنی بدن پاک نشود و به صورت پایدار باقی بماند، ممکن است قسمت‌های مختلف ناحیه تناسلی بویژه دهانه رحم به سرطان مبتلا شود.

وی درباره عوارض این بیماری بر باروری و سلامت جنین توضیح می‌دهد: زگیل تناسلی در زمینه باروری اثرات مضری ایجاد نمی‌کند، اما در صورت بروز این ضایعات در زمان زایمان، امکان آلودگی نوزاد به این ویروس و بروز ضایعات زگیلی در حنجره نوزاد وجود دارد.

پیشگیری از ابتلا با تزریق واکسن

به گفته دکتر گنجویی باتوجه به این که 90 درصد زگیل‌های تناسلی ناشی از ابتلا به نوع 6 و 11 این ویروس است و از طرفی تزریق واکسن نیز در برابر این ویروس‌ها ایمنی ایجاد می‌کند، استفاده از واکسن پیش از هرگونه تماس جنسی توصیه می‌شود. درواقع تزریق بموقع واکسن می‌تواند خطر ابتلا به زگیل تناسلی را به میزان زیادی کاهش دهد. البته واکسیناسیون باید در سن مناسب صورت بگیرد که بهترین زمان اثر‌گذاری آن تا پیش از 26 سالگی است.

تشخیص و درمان زگیل تناسلی

اگر فردی از نظر وجود زگیل تناسلی آزمایش دهد و جواب آزمایش وی منفی باشد، می‌توان از مبتلا نبودن وی به این بیماری مطمئن بود؟

این متخصص با اشاره به این که تشخیص زگیل تناسلی فقط با معاینه ممکن است، پاسخ می‌دهد: اگر فردی از نظر تمام انواع ویروس پاپیلوم مورد بررسی قرار بگیرد و نتیجه آزمایش‌اش منفی باشد، قطعا مبتلا به زگیل تناسلی نیست. متاسفانه دارویی که بتواند این ویروس را به‌طور قطعی ریشه‌کن کند، وجود ندارد؛ اما در صورت علامت‌دار شدن عفونت به صورت زگیل تناسلی می‌توان با یکسری محلول‌های خاص یا در بعضی موارد با سوزاندن یا لیزر ضایعات، آنها را از میان برد.

پونه شیرازی ‌/ ‌گروه سلامت

«مگس پران چشمی»، از کم‌خطر تا خطرناک

شرح آنچه گفته شد براساس اظهارات بیمارانی است که گمان می‌کنند جسمی خارجی در چشمشان وجود دارد که شبیه حشره یا بال مگس است و برخی نیز آن را به نقاطی روشن و شناور تعبیر می‌کنند.

در واقع مگس‌ پران و جرقه از عوارض شایع چشمی است که در افراد بالای 60 سال، کسانی که نزدیک‌بینی شدید یا شماره‌های چشمی بالای 6 دارند و نیز در افرادی که سابقه جراحی چشم و التهابات چشمی دارند، دیده می‌شود.

به گفته دکتر عادل قاسم‌‌پور، متخصص و جراح چشم و فوق‌تخصص شبکیه و لیزر مگس‌پران در حقیقت سایه کدورت‌های موجود در مایع زجاجیه (لایه شفاف چشم) است که روی شبکیه می‌افتد و به صورت یک سایه تیره دیده می‌شود. این کدورت‌ها ممکن است ناشی از چسبندگی و ضخیم شدن رشته‌های زجاجیه، جمع شدن سلول‌های التهابی در زجاجیه یا خونریزی داخل چشمی باشد. البته این نقاط به اختلال دید منجر نمی‌شود و با تغییر مسیر دید از سوی شخص دیده می‌شود.

وی در گفت‌وگو با جام‌جم با اشاره به این که جرقه نیز عارضه دیگری است که در چشم پزشکی به احساس وجود نور در میدان بینایی گفته می‌شود، اظهار می‌کند: به دنبال افزایش سن، رشته‌های بافت زجاجیه چشم ضخیم‌تر می‌شود و به هم چسبندگی پیدا می‌کنند و این عامل باعث کشیدگی پرده شبکیه می‌شود که واکنش آن در مغز، جرقه‌های نوری است.

آسیب‌دیدگی شبکیه

گرچه در بسیاری موارد، مگس‌پران در بیماران جوان، مشکل خاصی ایجاد نمی‌کند، اما اگر این عارضه در سالمندان به صورت حاد و ناگهانی و به همراه جرقه زدن رخ دهد باید جدی گرفته شود.

این متخصص شبکیه با بیان این مطالب می‌افزاید: در چنین شرایطی مراجعه به چشم پزشک، برای بررسی وضعیت شبکیه و اطمینان یافتن از سوراخ نبودن آن ضروری است. حتی در مواردی زجاجیه از بخش پشتی خود جدا و به جلو رانده می‌شود که در این حالت علاوه ‌بر ایجاد مگس‌پران، سوراخ‌شدگی نیز ایجاد می‌شود.

وی ضربه را از دیگر علل ابتلا به عارضه مگس‌پران چشمی به‌همراه جرقه برشمرده و می‌گوید: البته این مشکل می‌تواند در نخستین هفته‌های پس از وارد شدن ضربه ایجاد شود. ترزیق داخل چشمی برخی داروها نظیر تریامسینولون نیزعلت دیگری برای این عارضه است.

چه باید کرد؟

به گفته دکتر قاسم‌پور در عارضه مگس‌پران بیمار باید بلافاصله پس از بروز نخستین علامت به پزشک مراجعه کند سپس دو هفته بعد با ذکر علائم هشداردهنده نظیر کاهش دید، اختلال در میدان بینایی یا بروز سایه در گوشه چشم و جرقه زدن دوباره معاینه شود.

وی تاکید می‌کند: البته معاینه هر دو تا سه ماه و سپس هر شش تا 12 ماه توصیه می‌شود. چنانچه فرد دچار سوراخ‌شدگی یا پارگی شبکیه باشد در مراحل اولیه با لیرز قابل درمان است، اما در موارد پیشرفته‌تر به جداشدگی شبکیه منجر می‌شود.

خطر جداشدگی شبکیه

توجه داشته باشید پارگی شبکیه به نوبه خود ممکن است ناشی از افزایش سن نزدیک‌بینی شدید، سابقه جراحی چشمی دیابت، سابقه خانوادگی جداشدگی شبکیه ضربه شدید به سر، بیماری‌های التهابی یا تومور داخل چشمی اتفاق بیفتد.

این جراح چشم و فوق‌تخصص شبکیه با بیان این‌که جداشدگی پرده شبکیه می‌تواند علائم مختلفی را ایجاد کند، می‌گوید: جداشدگی شبکیه ممکن است با نشانه‌هایی چون دیدن جرقه‌های نور در میدان بینایی و اجسام شناور جلوی چشم به صورت مگس پران یا لکه‌های تاریک یا تار عنکبوت همراه باشد. توجه داشته باشید ممکن است جداشدگی ناگهانی شبکیه با نشانه‌هایی چون تغییر شکل و کج و معوج شدن اشیا مثل وقتی که فرد از پشت یک شیشه موجدار به چیزی نگاه می‌کند یا احساس وجود پرده یا سایه جلوی چشم و کاهش دید ناگهانی بروز پیدا کند.

پونه شیرازی‌ ‌- دانش و سلامت