فرآوری: حامد رفیعی - بخش نهج البلاغه تبیان
ادیان الهی مخصوصا دین اسلام، اهمیت فراوانی به زندگی دنیوی مردم داده تا آنجا که کوری در این دنیا را مستلزم کوری در ابدیت معرفی نموده، آن چنان که در قرآن کریم آمده است: «من کان فی هذه اعمی فهو فی الاخرة اعمی و اضل سبیلا؛ هر کس در این دنیا نابینا زندگی کند او در عالم ابدیت نابیناتر و گمراهتر خواهد بود.» (اسراء/ 72)
امام علی علیه السلام در سرزنش کسی که دنیا را نکوهش می کرد چنین فرمود: «دنیا برای کسی که با آن صادقانه روبرو شود جایگاه راستی و صدق است و برای کسی که آن را درک کند خانه تندرستی است و برای شخصی که از آن توشه اخذ کند جایگاه بی نیازی و تندرستی است و برای فردی که از آن پند بگیرد پندآموز است. دنیا جای عبادت دوستان خدا، نماز فرشتگان، نزول وحی خدا و تجارت اولیای الهی است که در آن رحمت و فضل خداوند را به دست می آورند و بهشت را می خرند. با این وصف چه کسی می تواند دنیا را نکوهش کند؟»
در نگرش دنیوی مولای متقیان، از آنجا که در ضمن نگرش اخروی صورت گرفته است در مقایسه جهان آخرت با جهان مادی، کوچکی این جهان به لحاظ کمی و کیفی نسبت به آخرت به شیوه های گوناگون گوشزد شده است.
اگردرمحتویات فرمان مبارک امیرالمومنین علیه السلام به مالک اشتر و دستورات آن حضرت به دیگر کارگزاران خود دقت کنید، خواهید دید که هیچ برنامه دقیقی برای تنظیم بسیار جدی حیات معقول انسانها مانند همین فرمان نمی باشد. آنچه که باید در نظر داشت این است که زندگی دنیوی گذرگاهی برای حیات جاودانی در پیشگاه کمال مطلق، است و بدان جهت که شکوفایی استعدادهای مثبت انسانها به وسیله تکاپو و تلاش مخلصانه است،پیشوایان ما، دستور به نهایت کوشش، که در قرآن با لغت (سعی کبد و کدح... و مسابقه در خیرات) آمده، داده اند.
درباره تلاش برای زندگی دنیوی اشاره های فراوانی در آیات و روایات آمده است. در آیه ای از قرآن کریم آمده است: «وابتغ فیما اتاک الله الدار الاخرة و لاتنس نصیبک من الدنیا؛ و در آنچه که خداوند بتو داده است سرای آخرت را جستجو کن و بهره خود را از دنیا فراموش مکن.» (قصص/ 77) در این آیه شریفه نه تنها تنظیم زندگی مادی ممنوع معرفی نشده است بلکه اشاره بسیار لطیفی به شایستگی زندگی دنیوی و مواد معیشت، برای وسیله بودن حیات جاودانی شده است. نکته دیگر در این آیه این است که حتی انسان در این زندگی دنیوی از لذائذ و مزایای آن نیز ممنوع نیست، نهایت امر اینکه این لذایذ و مزایا، حیات معقول او را مبدل به زندگی حیوانی ننماید. اساسا یکی از علل بعثت انبیاء علیهم السلام تنظیم مادیات مردم است. در نهج البلاغه آمده است: «و معایش تحییهم؛ معایش آنان را احیاء نماید.»
ابوالبختری نقل می کند که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در دعای خود چنین عرض کرد: «خداوندا نان ما را مبارک فرما (زندگی دنیوی ما را از دیدگاه اقتصاد تنظیم فرما) زیرا اگر اقتصاد نباشد نه نماز می خوانیم و نه روزه می گیریم و نه واجبات پروردگارمان را به جای می آوریم.»
از امام باقر علیه السلام نقل است: «من خود را می بینم که دشمن می دارم آن مرد را که تلاش برای زندگی برای او مشکل می شود او به پشت می خوابد و می گوید خدایا برای من روزی برسان و حرکت و تکاپو در زمین را برای به دست آوردن فضل خداوندی (معاش صحیح) رها می سازد در حالی که مورچه از لانه خود در می آید و روزی خود را می جوید.»
سیره عملی و نیز بیانات متعددی از حضرت علی علیه السلام به صورت صریح بر این امر شهادت می دهد که ایشان برای دنیا، امور دنیوی و تلاش برای آباد کردن آن اصالت قائل هستند.
ادیان الهی مخصوصا دین اسلام، اهمیت فراوانی به زندگی دنیوی مردم داده تا آنجا که کوری در این دنیا را مستلزم کوری در ابدیت آخرت معرفی نموده است.
با این حال فردگرایی افراطی که جهان را برای اکثریت مردم، تیره و تار می کند و جلو بهره مندی همگانی را می گیرد، مورد تأیید حضرت نیست و علیه آن استدلال کرده اند. در نگرش دنیوی مولای متقیان، از آن جا که در ضمن نگرش اخروی صورت گرفته است در مقایسه جهان آخرت با جهان مادی، کوچکی این جهان به لحاظ کمی و کیفی نسبت به آخرت به شیوه های گوناگون گوشزد شده است.
آیات و روایات ما که دلالت بر ضرورت حفظ شرف و حیثیت مسلمانان می نماید انجام تلاش برای امور دنیوی را توصیه می کند، زیرا با گسترش شگفت انگیز وسایل سلطه گری و استثمار و برده گیری، ذلت و پستی برای آن جوامعی که تنظیم امور دنیوی خود را مورد مسامحه قرار می دهند قطعی است. پس اگر یک مفسر، عارف، فقیه یا یک اسلام شناس هنوز بگوید اسلام به امر دنیا اهمیت نداده است. قطعا از اسلام اطلاعی ندارد.
منابع:
- نهج البلاغه خطبه 1، حکمت 131
- الفروع من الکافی، محمد بن یعقوب کلینی، ج 5 ص 73
- محمدتقی جعفری، فلسفه دین، صص 236-240
اشترودل گوشت یک غذاهای حاضری خوشمزه و لقمه ای که می توانید درست کنید و از خانه بیرون ببرید. این غذا بسیار خوش طعم و مقوی نیز هست. در این مطلب طرز تهیه اشترول گوشت را به شما آموزش می دهیم.
مواد لازم:
قارچ 500 گرم
پنیر موتزارلا 250 گرم
کره یا مارگارین 60 گرم
آرد گندم 450 گرم
روغن مایع 100 گرم
شیر 125 میلیلیتر
پیاز دو عدد متوسط
تخممرغ یک تا دو عدد
رب گوجهفرنگی یک قاشق سوپخوری
شکر دو قاشق سوپخوری
نمک برای خمیر یک قاشق چایخوری
مایهی خمیر دو قاشق چایخوری
بهبوددهنده یک قاشق چایخوری
نمک، فلفل سیاه به میزان لازم
گوشت چرخ کرده (مخلوط گوسفند و گوساله) 500 گرمطرز تهیه:
1- ابتدا مایهی خمیر را با مقداری شیر ولرم و یک قاشق سوپخوری شکر مخلوط کنید و بگذارید عمل بیاید.
2- روغن مایع و تخممرغ را با هم ترکیب نموده، بهبوددهنده را نیز بیفزایید.
3- آرد را کم کم اضافه نمایید تا خمیر درست شود. خمیر را مقداری ورز بدهید، روی آن را به روغن مایع آغشته کنید و در ظرف قرار دهید؛ در ظرف را با دستمال حولهای بپوشانید تا حجم خمیر دو برابر شود.
4- روی میز را آرد بپاشید. خمیر را با وردنه، به قطر نیم سانتیمتر باز کنید و به صورت مستطیل 10 در 20 درآورید.
5- مواد گوشتی را آماده نمایید. پیاز رنده شده را به مدت 4 دقیقه تفت داده، گوشت چرخ کرده را به آن بیفزایید.
6- بعد از آن که رنگ گوشت کاملاً تغییر کرد، قارچ، نمک و فلفل سیاه را اضافه کنید. سپس رب گوجه فرنگی را به آن بیفزایید و به مدت 5 دقیقه روی حرارت قرار دهید تا مواد پخته شوند.
7-مواد را روی خمیر پهن کنید و سطح آن را با پنیر موتزارلا رنده شده بپوشانید. بعد روی مواد را با یک لایهی دیگر خمیر بپوشانید.
8-در آخر روی خمیر دوم را با کارد چند چاک موازی دهید و روی آن را با روغن مایع یا کره چرب کنید.
9-سپس به مدت 20 دقیقه در طبقهی وسط فر با حرارت 180 درجهی سانتیگراد تا 200 درجه و یا 400 درجهی فارنهایت قرار دهید.
10-میتوانید به جای گوشت چرخ کرده از ماهی، مرغ و میگو نیز استفاده نمایید.