در بسیاری موارد چنین بیمارانی دچار کولیت عصبی هستند، ولی برای یافتن پاسخ مناسب این پرسش توجه به چند نکته لازم است.
1 ـ خونریزی رودهای همیشه نشانه یک بیماری جدی است.
2 ـ وقتی علامت یک بیماری در سن بالای 40 سال برای اولین بار ظاهر میشود، حتما باید با دقت مورد بررسی قرار گیرد.
3 ـ دردهایی که خواب را به هم میزند، نشانه مهم یک بیماری در ساختار روده یا معده است.
روده تحریک پذیر که به آن کولیت عصبی نیز گفته میشود، یکی از بیماریهای شایع در اکثر جوامع است. در این بیماری، رودهها از نظر ساختمانی مشکلی ندارند و در صورتی که به روش کولونوسکوپی به دقت بررسی شوند، معمولا در آنها ضایعهای مشاهده نمیشود. علامت اصلی این بیماری درد شکم بخصوص قسمت زیر ناف است که به طور متناوب (مثلا سه روز در طول یک ماه) ایجاد میشود. در این بیماری درد معمولا با اجابت مزاج بهتر میشود و شروع دردها با تغییر اجابت مزاج (اسهال یا یبوست) همراه است.
این بیماران بهطور مداوم دچار تغییرات فرم و تکرار مدفوع میشوند. به عبارت ساده اگر یک فرد عادی هر روز یکبار دچار اجابت مزاج میشود، فرد دچار روده تحریکپذیر مدتی هر روز سه بار اجابت مزاج دارد و پس از آن تا چند روز هر دو روز یکبار، دفع مدفوع خواهد داشت.
از دیگر مشخصات این بیماری وجود نفخ زیاد و آروغ زدنهای پیاپی و گاز زیاد روده است. خیلی از مواقع نیز این بیماران دچار احساس دفع ناکامل مدفوع هستند و مجبورند مرتب برای تخلیه مدفوع اقدام کنند. بسیاری از بیماران دچار روده تحریکپذیر همزمان دچار علائم سوءهاضمه مثل ترش کردن، تهوع و دردهای معده نیز هستند.
نکته جالب در مورد این بیماری ارتباط آن با مشکلات روحی است، به طوری که بیشتر این بیماران همزمان دچار بیماریهایی مثل اضطراب، وسواس، افسردگی و... هستند. از طرف دیگر با استرسهای زیاد زندگی روزمره، علائم این بیماری تشدید میگردد. روده زخمی، نقطه مقابل کولیت عصبی است. این بیماری بهدلیل آسیب جدار روده در اثر سیستم ایمنی ایجاد میشود و برخلاف کولیت عصبی بیمار دچار کاهش وزن و بیحالی و ضعف میشود. این بیماری گاه با درد همراه است و به دلیل آسیب جدی جدار روده بیمار دچار خونریزیهای گاه گاه رودهای میشود.
خوشبختانه هر دو بیماری دارای درمانهای خوب و موثر است. لیکن زمانی میتوان درمان را شروع کرد که تشخیص درست داده شود و نوع بیماری به درستی مشخص شود.
درمان کولیت عصبی اطمینان دادن به بیمار در مورد ماهیت خوشخیم بیماری و خطرناک نبودن آن و اجتناب از خوردن خوراکیهایی مثل قهوه، کلم، حبوبات و شیرینکنندههای مصنوعی و استفاده بیشتر از فیبرهای گیاهی و نیز تکنیکهای ایجاد آرامش است.
درباره کولیت زخمی داروهای موثر روی سیستم ایمنی تاثیرگذار است.
دکتر رضا کریمی
فوق تخصص بیماریهای غدد
موضوعات پیشنهادی را که دوست دارید درباره آن در این ستون بیشتر بدانید به شماره 300011215 پیامککنید.
به گزارش جام جم آنلاین از مهر، بیماری کولیت اولسراتیو، بیماری مزمن التهاب روده است. این بیماری موجب التهاب، سوزش، تورم و زخم های روی پوشش داخلی روده بزرگ می شود. علائم آن شامل اسهال همراه خون، چرک و درد شکم است.
دکتر ویلیام سندبورن، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کالیفرنیا، در این باره می گوید: «هنوز نیاز اساسی به درمان های جدید برای بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو وجود دارد.»
به گفته محققان Xeljanz برخی پروتئین های دخیل در واکنش های ایمنی و التهابی بدن را که سایر داروهای بیولوژیکی انجام نمی دهند، هدف قرار می دهد.
به گفته سندبورن، «درمان با tofacitinib خوراکی احتمالا گزینه درمانی جدیدی برای بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو متوسط تا شدید خواهد بود و ما منتظر تایید سازمان غذا و دارو آمریکا هستیم.»
محققان بر روی بیش از ۱۷۰۰ فرد مبتلا به کولیت اولسراتیو به طورتصادفی یکی از سه آزمایش را انجام دادند. در دو آزمایش اول، ۱۱۰۰ بیماری که به درمان های قراردادی واکنش نشان نداده بودند، به مدت ۸ هفته و دو بار در روز Xeljanz یا دارونما دریافت کردند.
در سومین آزمایش، در حدود ۶۰۰ بیماری که به Xeljanz واکنش نشان داده بودند به مدت یک سال دوز دارویی ۵ میلیگرم یا ۱۰ میلیگرم دریافت کردند.
در اولین آزمایش، در حدود ۱۹ درصد بیماران مصرف کننده Xeljanz در مدت ۸ هفته شاهد بهبود بیماری شان بودند، درحالیکه تنها ۸ درصد بیماران دریافت کننده دارونما بهبود یافتند.
در دومین آزمایش، حدود ۱۷ درصد افراد دریافت کننده Xeljanz و حدود ۴ درصد افراد دریافت کننده دارونما بهبود یافتند.
در سومین آزمایش، بیش از ۳۴ درصد بیماران مصرف کننده ۵ میلیگرم Xeljanz و ۴۰ درصد افراد دریافت کننده ۱۰ میلیگرم Xeljanz بعد از یک سال از بیماری رهایی یافتند. تنها ۱۱ درصد گروه دارونما بهبود یافتند.
اگرچه محققان دریافتند در مقایسه با گروه دارونما، Xeljanz با افزایش میزان کلسترول نیز همراه بود.
کولیت اولسراتیو به شکل گیری التهاب و زخم هایی که به نام اولسر شناخته می شوند، در پوشش داخلی روده بزرگ و راست روده منجر می شود.
برخی دانشمندان بر این باورند کولیت اولسراتیو، یک بیماری التهابی روده، یک اختلال خودایمنی است.
اختلال خودایمنی زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن انسان واکنش نامناسب از خود نشان داده و به بافت های سالم بدن حمله می کند.
افزون بر شکل گیری نشانه هایی مشابه با بیماری کرون، بیماری دیورتیکولی، و سرطان، کولیت اولسراتیو می تواند موجب عوارضی در دیگر بخش های بدن شود و برخی از آنها به صورت بالقوه تهدیدی برای زندگی فرد باشند.
از دست دادن اشتها، تب، و کاهش وزن همگی از نشانه های هشدار دهنده ای هستند که به بروز مشکل در دستگاه گوارش اشاره دارند.
با این وجود، عوارض دیگری که خارج از روده رخ می دهند، اغلب تحت الشعاع نشانه های موجود در روده قرار می گیرند و از این رو تشخیص کولیت اولسراتیو می تواند دشوار شود.
این مساله به طور ویژه درباره کودکان صادق است. در ادامه با برخی از شرایط که به دلایل مختلف با کولیت اولسراتیو پیوند خورده اند، بیشتر آشنا می شویم.
آرتریت
آرتریت یا التهاب مفاصل شایعترین عارضه کولیت اولسراتیو است که خارج از روده شکل می گیرد.
حدود ۲۵ درصد از افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو تحت تاثیر آرتریت نیز قرار می گیرند که هم بیماران جوان و هم بیماران مسن را شامل می شود.
شدت آرتریت متغیر است و از درد و تورم مفاصل خفیف با کاهش انعطاف پذیری تا اسپوندیلیت آنکیلوزان، شکلی ناتوان کننده از آرتریت که کاهش چشمگیر انعطاف پذیری در کمر را موجب می شود را شامل می شود.
تمرینات حرکتی و استفاده از داروهای ضد التهاب می توانند به بهبود این شرایط کمک کنند.
حدود پنج درصد از افراد مبتلا به بیماری التهابی روده نوعی از اختلال پوستی را نیز تجربه می کنند.
زخم های دهانی، جوش های قرمز رنگ روی پاها و دست ها، و ضایعاتی که به زخم های عمیق و مزمن منجر می شوند از جمله موارد شایع پوستی مرتبط با کولیت اولسراتیو هستند.
روند درمان می تواند شامل استفاده از آنتی بیوتیک ها، پمادها، حمام گرم و عمل جراحی شود.
اختلالات چشمی
یووئیت، یک نوع التهاب در بخش رنگدانه چشم است که از عوارض کولیت اولسراتیو محسوب می شود و در صورت عدم رسیدگی و درمان مناسب می تواند به آب سیاه و از دست دادن کامل بینایی نیز منجر شود.
خشکی و حساسیت چشم ها نیز از جمله مشکلات شایع در میان افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو هستند.
به طور کلی مکمل های ویتامین A و قطره های چشم برای درمان این عوارض تجویز می شوند،
در شرایطی که مدیریت موثر کولیت اولسراتیو به کاهش التهاب در چشم ها کمک می کند.
از دست دادن استخوان
پوکی استخوان و استئوپنی (کاهش تراکم استخوان) از جمله عوارض کولیت اولسراتیو هستند که می توانند به دلایل مختلف شکل بگیرند که از آن جمله می توان به التهاب در بدن، عارضه جانبی داروهای خاص مورد استفاده در درمان (به ویژه استروئیدها)، و کمبود ویتامین ها اشاره کرد.
اقدامات سبک زندگی از جمله تمرینات ورزشی منظم و دریافت کلسیم و ویتامین D به میزان کافی و همچنین مصرف داروهای تجویزی برای تقویت استحکام و تراکم استخوان می توانند به پیشگیری و درمان این شرایط کمک کنند.
ایجاد تغییر در برنامه درمانی کولیت اولسراتیو نیز می تواند به محافظت از استخوان ها کمک کند. به عنوان مثال، کاهش دوز استروئیدها ممکن است برای شما مفید باشد.
بیماری کبد
مشکلات کبدی خفیف مانند سنگ کیسه صفرا، زخم در مجاری صفراوی، پانکراتیت، و کبد چرب نیز با کولیت اولسراتیو مرتبط هستند.
مصرف دارو و عمل جراحی موثرترین روش های درمانی برای این عوارض هستند.
رسیدگی زود هنگام کلید کاهش عوارض و کسب نتیجه بهتر برای افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو است.
تغذیه مناسب و پرهیز از استرس عاطفی اهمیت دارند، اما نه استرس و نه مواد غذایی خاص موجب بیماری نمی شوند.
در صورت درمان درست کولیت اولسراتیو برخی از عوارض آن نیز ممکن است به طور کامل از بین بروند.
منبع:asriran.com
خبرگزاری آریا -
کولیت اولسراتیو یک بیماری التهابی روده است که معمولاً درمحدوده سنی پانزده تا سی سالگی و پنجاه تا شصت سالگی بروز می کند. این بیماری هر دو جنس زن و مرد را به طور مساوی تحت تاثیر قرار می دهد.
علل وعوامل :
علت این بیماری ، ناشناخته است ولی زمینه ژنتیکی، اختلال خود ایمنی و عفونت ها از جمله دلایل بیماری محسوب می شوند.
علائم :
بیماری کولیت ممکن است با علایمی مانند دل درد، اسهال خونی و تب همراه باشد.
عوارض :
عوارض کولیت اولسراتیو می تواند شامل بزرگ شدن بیش از حد روده بزرگ به همراه تب و کم خونی (به دلیل خونریزی از روده بزرگ) باشد. در درصدی از موارد در صورت مزمن شدن بیماری ، بدخیمی نیز بروز می کند .
نکته:
در بیماران مبتلا به کولیت برای پیشگیری از سرطان روده بزرگ هر دو سال یکبار نمونه برداری از روده بزرگ (بیوپسی از طریق کولونوسکوپی) باید انجام شود. بعد ازگذشت 10 سال از شروع بیماری کولیت ، این نمونه برداری ها باید سالانه یکبار انجام شود.
تغذیه در کولیت اولسراتیو
در مبتلایان به کولیت اولسراتیو ، سوء تغذیه در نتیجه کاهش مصرف مواد غذایی، افزایش دفع مواد مغذی و افزایش نیاز به مواد مغذی شایع است.بنابر این لازم است برای رفع سوء تغذیه و پیشگیری از کاهش وزن و کم خونی این نکات را رعایت کنند:
در مرحله حاد بیماری ، برای کاهش حجم مدفوع، رژیم غذایی مایع با باقیمانده کم (مثل شربت و سوپ صاف شده) توصیه می شود. در این رژیم ، مقدار فیبر غذایی محدود است و شیر و لبنیات و محرک هایی مانند قهوه و الکل حذف می شوند.
با بهبود وضعیت بیمار ، رژیم غذایی به صورت جامد با باقیمانده کم می تواند مؤثر باشد. این رژیم حاوی آرد سفید و غلات بدون سبوس است؛ همچنین باید مصرف گوشت و شیر را محدود کرد و از خوردن سبزی ها و میوه های تازه ، دانه ها و مغزها (بادام،پسته و...) اجتناب نمود.
بهتر است مواد غذایی در وعده های بیشتر و با حجم کمتر مصرف شوند ( به دلیل کاهش آزردگی روده ملتهب )
بیمار باید غذا را به خوبی جویده و آرام مصرف کند.
دو تا سه ساعت قبل از خواب ، از خوردن غذا پرهیز شود.
پیروی از یک رژیم غذایی با محتوای انرژی و پروتئین بالا کمک کننده است ؛ به منظور افزایش انرژی می توان از محلول های شیرین مانند شربت و افزودن روغن های MCT که بهتر از روغن های معمولی جذب می شوند و در داروخانه ها قابل تهیه هستند استفاده کرد.
باید توجه کرد که فقط در صورت بروز علائم عدم تحمل قند شیر (لاکتوز) ( علائم شامل : نفخ، انقباض دردناک شکمی و اسهال ) می بایستی شیر را از برنامه غذایی حذف نمود زیرا منابع عمده لاکتوز مثل شیر و فراورده های آن ، از منابع مهم پروتئین ، کلسیم ، ویتامین دی و کالری هستند بنابراین حذف کامل آن ها از رژیم غذایی صحیح نیست ( در صورت حذف کامل این منابع از رژیم غذایی، باید برای تأمین کلسیم مورد نیاز ، از مکمل آن استفاده شود.)
برای کاهش التهاب در بیمارانی که از کولیت رنج می برند مصرف مکمل اُمگا-3 توصیه می شود.
در بیماری کولیت اولسراتیو ، دفع مزمن خون و تغییر جذب آهن ، منجر به کم خونی فقر آهن خواهد شد به همین دلیل، تجویز تدریجی مکمل آهن همراه با ویتامین ث توصیه می شود ( ویتامین ث باعث افزایش جذب آهن می شود).
به دلیل احتمال ها کمبود ویتامین ها و املاح مانند ویتامین ب12، کلسیم، منیزیم و... ، استفاده از مکمل مولتی ویتامین مینرال توصیه می شود.
این بیماران باید از مصرف نوشیدنی های کربناته (نوشابه های کولا) ، نوشیدنی های سرد و خیلی گرم پرهیز کنند.
در پایان باید توجه داشت که برنامه ریزی رژیم غذایی بیماری کولیت، برای هر فرد منطبق با شرایط بالینی و میزان تحمل غذای او انجاممی شود.
منبع:namazi.sums.ac.ir
بیشتر بخوانید تا سالم بمانید
چطور با کولیت زخمی کنار بیاییم؟ اسهال خونی خطرناک است؟ التهاب طاقتفرسای رودهها درمان یبوست با تغذیه مناسب دلیل و درمان یبوست شیرخواران راشیتیسم - نرمی استخوان