گوش اگر خارش بگیرد,شدید است و ما حتما باید با قدرت تمام سوراخ گوش خود را بخارانیم تا تسکین پیدا کنیم. دلیل این خارش چیست؟ با خارش گوش چگونه می توان کنار آمد و روش درمان آن چگونه است و علل و عوامل ایجادکننده آن کدامند؟
گوشتان به شدت میخارد و از آنجا که دسترسی به مجرای داخلی گوش به سادگی ممکن نیست، دلتان میخواهد گوش پاککنی را داخل مجرای گوشتان کنید و با چرخاندن مکرر آن، از شر خارش آن راحت شوید.ولی پیش از آنکه دست به چنین اقدامی بزنید توجه داشته باشید خارش گوش تحت تاثیر چنین مداخلات و مراقبتهای نادرستی ایجاد و تشدید میشود.
ناگفته نماند برخی بیماریها نیز ممکن است با عوارضی چون خارش گوش همراه باشد که تشخیص درست آنها به درمان موثر این عارضه آزاردهنده کمک میکند.دکتر مهدی خواجوی، متخصص گوش و حلق و بینی بااشاره به عوامل موثر در بروز خارش گوش میگوید:حساسیتهای پوستی گوش خارجی و مخاط بینی و گلو،
بیماریهای مختلف پوستی مثل اگزما، پسوریازیس، عفونتهای میکروبی و قارچی، تماس با مواد محرک و شیمیایی، تومورهای گوش، ورود جسم خارجی به گوش، خشکی پوست، تغییر مقدار و نوع واکس گوش، شوره سر و گوش، خشکی هوا، آلرژی بینی و سرماخوردگی، سینوزیت و نیز عوامل عصبی و روحی به بروز خارش در گوش منجر میشود.
با افزایش سن به علت تغییرات پوستی و خشکتر شدن پوست و افزایش بیماریهای مرتبط با آن، خارش گوش بیشتر میشود.در خانمها نیز این عارضه با تغییرات هورمونی و حساستر بودن از نظر روحی بیشتر دیده میشود.در کودکان نیز معمولا آلرژیهای پوستی تنفسی، عفونتها و ورود جسم خارجی عامل خارش است.
مجرای گوش خارجی کانالی به طول سه سانتیمتر و با قطر حدود هشت تا ۹ میلیمتر با کمی خمیدگی است.این مجرا به طور طبیعی با مادهای چرب بهنام جرم یا واکس ترشح شده از طریق مجرای گوش پوشانده شده است که بتدریج با حرکت فک هنگام جویدن و تکلم خارج میشود.
نکته مهم اینجاست که وجود جرم به میزان معمول در گوش طبیعی و برای سلامت لازم است.چراکه مانع رشد قارچ و باکتری و ورود اجرام خارجی به گوش شده و نیز از رسیدن رطوبت هنگام استحمام و شنا به پوست مجرا جلوگیری میکند.به همین دلیل متخصصان گوش و حلق و بینی همیشه بر پرهیز از خشک کردن و پاک کردن گوش تاکید میکنند.
درواقع، خارش گوش نیز بر اثر خشک بودن و تحریک پوست مجرای خارجی گوش از سوی خود فرد ایجاد میشود.
با خارش گوش چه کنیم؟
به گفته دکتر خواجوی، تشخیص دقیق علت خارش گوش با معاینه از سوی پزشک مشخص میشود، ولی در صورتی که خارش همراه کمشنوایی، درد، پری گوش و ترشح باشد احتمال ابتلا به دیگر بیماریهای گوش میانی و خارجی نیز مطرح میشود.
رئیس انجمن جراحان گوش و گلو و سر و گردن ایران میافزاید: رعایت نکردن بهداشت فردی و پوست ممکن است سبب خارش شود، اما توجه داشته باشید گوش، توانایی تمیز کردن خود را دارد و نیازی به تمیز کردن نیست. بر این اساس، هیچ وسیلهای را نباید برای خاراندن وارد گوش کرد.
فقط در صورتی که خارش گوش همراه با کمشنوایی، سنگینی، ترشح یا خونریزی از گوش باشد حتما نیاز به معاینه تخصصی دارد.به بیان دیگر، وقتی درد در گوش احساس شود، خارش آن بیش از یک هفته ادامه پیدا کند، همراه با ترشح چرکی بدبو از گوش باشد یا ناحیه دور گوش قرمز شده باشد،
باید به متخصص مراجعه کرد. پیشگیری از خارش گوش پیشگیری از بروز خارش گوش با رعایت بهداشت فردی، خشک نگهداشتن گوش پس از استحمام، خودداری از تماس گوش با مواد شیمیایی و محرک بخصوص مواد آرایشی و از همه مهمتر دستکاری نکردن گوش و استفاده نکردن از گوش پاککن ممکن است.
دستکاری گوش منجر به آن میشود که بتدریج پوست کانال گوش، نازک شده و ترشحات طبیعی چرب و نرمکننده مجرای گوش کاهش یابد و خارش آن افزایش پیدا کند و در نتیجه عفونتهای مختلف به آن افزوده شود. این متخصص گوش و حلق و بینی تاکید میکند: دستکاری گوش باعث تشدید خارش گوش میشود.
پس باید از خاراندن گوش به کمک هر وسیله خارجی پرهیز کرد.
در واقع، عامل خارش گوش فقط باید با انجام معاینه از سوی متخصص گوش و حلق و بینی مشخص شده و راه درمانی مناسب برای رفع آن تجویز شود.
بسیاری از اوقات ما در دهان خود مزه فلز احساس می کنیم که آزار دهنده و البته عجیب است! این یکی از مکانیسم های طبیعی بدن است. یک مزه فلزی پایدار ممکن است مزه مواد غذایی را تحت تاثیر قرار دهد و پس از مصرف غذاهای مورد علاقه نیز یک مزه تلخ در دهان ایجاد شود.
افراد مبتلا به بیماری Dysgeusia یک مزه فلزی عجیب را در دهان خود احساس می کند که به عنوان یک مزه تلخ، ناخوشایند یا آهنی تعریف می شود. در کنار یک حس چشایی ضعیف، فرد مبتلا به این شرایط می تواند از استفراغ نیز رنج ببرد.این نوع از مزه بد می تواند ناخوشایند و مداوم باشد. در حقیقت، یک مزه فلزی پایدار ممکن است
مزه مواد غذایی را تحت تاثیر قرار دهد و پس از مصرف غذاهای مورد علاقه نیز یک مزه تلخ در دهان ایجاد شود. این شرایط می تواند کاهش اشتها و همچنین افسردگی را در پی داشته باشد.برخی از دلایل مزه بد دهان شامل ریفلاکس اسید، کم آبی بدن، تنفس از راه دهان، دیابت کنترل نشده، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، سیگار کشیدن،
بارداری، خشکی دهان، مشکلات سینوسی، زوال عقل، عوارض جانبی برخی داروها، و بهداشت ضعیف دهان و دندان می شوند.در بیشتر موارد، مزه فلزی در دهان می تواند با موفقیت از طریق درمان های خانگی و برخی تغییرات در سبک زندگی بهبود یابد. با این وجود، اگر مشکل حالت مزمن به خود گرفت باید به پزشک مراجعه شود تا علت اصلی شکل گیری آن مشخص و درمان شود.در ادامه با برخی روش های موثر در خلاص شدن از شر مزه فلزی در دهان بیشتر آشنا می شویم.
سرکه سیب
سرکه سیب یک راه حل طبیعی و سرشار از مواد مغذی برای ایجاد تعادل در pH دهان است. این ماده به قلیایی کردن و همچنین، خنثی کردن محیط اسیدی دهان کمک می کند و در تسکین مزه فلزی موثر است. افزون بر این، مزه ترش سرکه سیب ترشح بزاق را تحریک می کند که این شرایط شستشوی مزه فلزی را تسهیل می کند.
یک تا دو قاشق غذاخوری سرکه سیب خام، تصفیه نشده را به یک لیوان آب اضافه کرده و دو بار در روز آن را بنوشید.همچنین، از سرکه سیب می توانید به عنوان چاشنی سالاد یا برای مزه دار کردن خیارشور و ترشی استفاده کنید.
برخی از دلایل مزه بد دهان شامل ریفلاکس اسید، کم آبی بدن است
جوش شیرین
جوش شیرین به عنوان یک ترکیب طبیعی به تنظیم pH کمک می کند و بر همین اساس، در پیشگیری از عدم تعادل شرایط اسیدی و قلیایی در بدن موثر است. جوش شیرین در از بین بردن اسید اضافی یا مزه فلزی در دهان موثر عمل می کند.جوش شیرین در از بین بردن پلاک و باکتری های مضر در دهان نیز کارایی دارد.
نصف قاشق چایخوری جوش شیرین را در یک لیوان آب گرم ترکیب کرده و روزی یک بار از آن برای شستشوی دهان استفاده کنید.همچنین، برای چند روز هنگام مسواک زدن اندکی جوش شیرین را روی مسواک خود بریزید تا اسیدیته دهان شما کاهش یابد.
آب نمک
هنگامی که موضوع حفظ بهداشت دهان و دندان مطرح می شود، شستشوی دهان با آب نمک نقش مهمی ایفا می کند. نمک از کلرید سدیم شکل گرفته که رشد باکتری ها در دهان را محدود می سازد و همچنین به خنثی سازی اسید کمک می کند. این شرایط به خلاص شدن از شر مزه فلزی دهان کمک می کند.
یک قاشق چایخوری نمک را به یک فنجان آب ولرم اضافه کنید.این ترکیب را به هم بزنید تا نمک کاملا در آب حل شود.از این محلول برای شستشوی دهان دو تا سه بار در روز، به ویژه پیش از خواب، استفاده کنید.
چای سبز
اگر مزه فلزی دهان با مشکلات گوارشی در ارتباط باشد، چای سبز می تواند به درمان آن کمک کند. به واسطه ویژگی های ضد التهابی و آنتی اکسیدانی، این نوشیدنی سالم به مبارزه با عفونت های باکتریایی و کنترل التهاب کمک می کند. در حقیقت، وجود کاتچین ها در چای سبز می تواند با مزه تلخ و فلزی در دهان شما مقابله کند.
به طور همزمان، چای سبز از بهداشت دهان و دندان حمایت می کند که برای پیشگیری از شکل گیری مزه فلزی مهم است.یک قاشق چایخوری برگ چای سبز را در یک فنجان آب داغ بریزید. درپوشی روی فنجان گذاشته و اجازه دهید 10 دقیقه دم بکشد. چای را صاف کرده و اندکی عسل به آن اضافه کنید و در حالی که نوشیدنی همچنان گرم است آن را مصرف کنید. روزی دو تا سه فنجان چای سبز بنوشید.
دارچین
دارچین می تواند با مزه بد و فلزی در دهان شما مقابله کند. چندین ترکیب و همچنین عوامل آنتی اکسیدانی در دارچین به از بین بردن مزه فلزی در دهان کمک می کنند. بوی تند دارچین نیز به فعالسازی جوانه های چشایی کمک می کند.افزون بر این، دارچین به عنوان یک ضد اسید طبیعی عمل می کند و به برطرف کردن گاز معده کمک می کند.
یک قاشق چایخوری پودر دارچین و یک قاشق چایخوری عسل ارگانیک، خام را با هم ترکیب کنید تا حالت خمیر به خود بگیرد. این خمیر را روی زبان بگذارید و 10 دقیقه منتظر بمانید، سپس دهان خود را به طور کامل شستشو دهید. این کار را دو بار در روز انجام دهید تا مزه فلزی از بین برود.
نصف قاشق چایخوری پودر دارچین را به یک فنجان آب گرم اضافه کنید. آب را به جوش آورید، سپس اجازه دهید چند دقیقه به حال خود باقی بماند. این نوشیدنی دارچین را دو یا سه بار در روز مصرف کنید.یک تکه کوچک چوب دارچین را پس از خوردن وعده غذایی خود بجوید.
روغن نارگیل
میزان بیش از اندازه سموم در بدن یکی دیگر از دلایل مهم شکل گیری مزه بد و فلزی در دهان است. برای برطرف کردن آن استفاده از روغن نارگیل درمان خوبی محسوب می شود.صبح هنگام، یک قاشق غذاخوری روغن نارگیل فوق بکر را در دهان خود قرار دهید.روغن نارگیل را در دهان خود بچرخانید.این کار را برای 15 تا 20 دقیقه انجام دهید تا زمانی که روغن رقیقتر شده و حالت شیری به خود بگیرد.
روغن را به بیرون تف کنید و دهان خود را با آب بشویید.این روند را به مدت یک ماه هر روز انجام دهید.
نکته: روغن نارگیل را غرغره نکنید یا قورت ندهید.
میزان بیش از اندازه سموم در بدن یکی از دلایل مهم مزه بد و فلزی در دهان است
لیمو
برای مقابله با مزه بد دهان، لیمو یکی دیگر از درمان های خانگی عالی محسوب می شود. اسید سیتریک موجود در این میوه ترشح بزاق را تحریک می کند که به از بین بردن مزه فلزی در دهان کمک می کند و با رشد باکتری ها مقابله می کند.آب نصف یک لیمو را به یک لیوان آب ولرم اضافه کنید. از این ترکیب برای شستشوی دهان خود دو یا سه بار در روز استفاده کنید.
اندکی نمک روی یک تکه کوچک لیمو بپاشید. لیمو را روی زبان خود مالش دهید تا جوانه های چشایی تقویت شوند.شما می توانید مقداری برگ لیمو را بجوید یا آنها را به سالاد یا سوپ اضافه کنید.
نعناع بیابانی
اگر عفونت های سینوسی یا دستگاه تنفسی فوقانی دلیل مزه فلزی یا بوی بد در دهان است، مشکل را می توانید با استفاده از نعناع بیابانی (Peppermint) برطرف کنید زیرا این گیاه از آثار ضد باکتری طبیعی بهره می برد.نعناع بیابانی مانع رشد باکتری ها در دهان می شود و بر همین اساس، از شکل گیری بوی بد پیشگیری می کند و نفس را خوشبو می سازد.
نعناع بیابانی به تسکین دستگاه گوارش نیز کمک می کند و نشانه های ریفلاکس اسید که مزه فلزی در دهان یکی از آنها محسوب می شود را بهبود می بخشد.
یک مشت برگ نعناع بیایانی تازه را خرد کرده و در یک پارچ آب داغ بریزید. یک درپوش روی پارچ قرار دهید و اجازه دهید یک ساعت به همان حال باقی بماند، سپس آن را صاف کنید. روزی یک لیوان از این آب مصرف کنید.شما می توانید پنج تا شش برگ تازه نعناع بیابانی را دو یا سه بار در روز بجوید.همچنین، شما می توانید یک فنجان چای نعناع بیابانی غلیظ تهیه کنید، اجازه دهید سرد شود و سپس روزی یک بار از آن برای شستشوی دهان استفاده کنید.
آب
برای رهایی از مزه فلزی در دهان نوشیدن آب در فواصل منظم ضروری است. این کار به پاکسازی دهان از سموم کمک می کند. همچنین، آب به دفع بهتر مدفوع که می تواند حاوی مقادیر قابل توجهی از سموم باشد، کمک می کند.افزون بر این، نوشیدن آب سطوح اسید در معده را کاهش می دهد و از درون شما را سالم نگه می دارد.
روزانه هشت تا 10 لیوان آب بنوشید. البته این میزان با توجه به شرایط آب و هوایی و میزان فعالیت فرد می تواند کمتر یا بیشتر شود.بی رنگ و شفاف بودن ادرار می تواند نشانه ای خوب از این باشد که به میزان کافی آب مصرف می کنید.
بهداشت دهان و دندان
رعایت بهداشت دهان و دندان به عنوان بخشی از روند کنترل مشکلات دهان و دندان شناخته می شود. حفظ بهداشت از طیف گسترده ای از مشکلات سلامت از جمله تجربه مزه فلزی در دهان پیشگیری می کند.دندان های خود را دو بار در روز حداقل به مدت دو دقیقه مسواک بزنید. پس از هر وعده غذایی دندان های خود را برای پیشگیری از رشد باکتری ها تمیز کنید.
در کنار مسواک زدن، استفاده از نخ دندان و دهانشویه نیز برای حفظ بهداشت دهان و دندان مهم است.هنگامی که دندان های خود را مسواک می زنید، زبان خود را نیز مسواک بزنید تا مزه فلزی کاهش یابد.هر سه ماه یک بار مسواک خود را تعویض کنید.حداقل یک بار در سال به دندانپزشک مراجعه کنید تا از وضعیت سلامت دهان و دندان خود اطمینان حاصل کنید.
چرا وقتی سرما می خوریم صدایمان می گیرد؟
تاریخ انتشار : یکشنبه ۱۲ دی ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۳۶
سرماخوردگی معمولی، همه ساله میلیونها نفر را گرفتار می سازد. با احتساب ویزیتهای پرداختی به پزشکان، بهای داروها و از سوی دیگر توقف کار به دلیل نیاز به استراحت برای هر فرد، شاید بتوان گفت که سرماخوردگی از پرهزینه ترین بیماری ها است.
• لارنژیت عفونی و گرفتگی صدا
چند دلیل برای گرفتگی صدا وجود دارد که یکی از آنها سرما خوردگی است که باعث التهاب یا لارنژیت چین های صوتی می شود .
معمولا افراد بدون سابقه ی اختلال در صوت ، به ندرت ، به لارنژیت عفونی ، بصورت یکی از نشانه های سرماخوردگی شدید سر و قفسه ی سینه مبتلا می شوند . غالبا بیمارانی که به لارنژیت عفونی مبتلا هستند دچار گرفتگی صدا ، تب ، سردرد ، گلودرد و سرفه می باشند .
از دیدگاه مراقبت از صدا (بهداشت صوت) افراد مبتلا به عفونت حنجره باید استراحت مطلق صدا داشته باشند – یعنی صحبت نکنند ، حتی صدا سازی یا پچ پچ هم نکنند . جلوی پچ پچ کردن باید گرفته شود زیرا بیشتر افرادی که پچ پچ می کنند ، تارهای صوتی را به یکدیگر نزدیک می کنند که این کار در واقع منجر به تولید صدای آرامی می شود . بر اثر این تحریک ، تارهای صوتی متورم ، پیوسته به یکدیگر نزدیک می شوند و به ارتعاش در می آیند . چیزی که بیماران مبتلا به لارنژیت عفونی نیاز دارند این است که برای دو الی سه روز استراحت کامل صدا داشته باشند ، صداسازی نکنند و مصرف مایعات را افزایش دهند .
موارد پیشنهادی برای درمان :
استراحت صدا
مرطوب نگه داشتن محیط زندگی
افزایش مصرف مایعات
کاهش فعالیت جسمی
و استفاده از مسکن ها
مرجع : سلامت نیوز
چرا وقتی سرما می خوریم صدایمان می گیرد؟
تاریخ انتشار : یکشنبه ۱۲ دی ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۳۶
سرماخوردگی معمولی، همه ساله میلیونها نفر را گرفتار می سازد. با احتساب ویزیتهای پرداختی به پزشکان، بهای داروها و از سوی دیگر توقف کار به دلیل نیاز به استراحت برای هر فرد، شاید بتوان گفت که سرماخوردگی از پرهزینه ترین بیماری ها است.
• لارنژیت عفونی و گرفتگی صدا
چند دلیل برای گرفتگی صدا وجود دارد که یکی از آنها سرما خوردگی است که باعث التهاب یا لارنژیت چین های صوتی می شود .
معمولا افراد بدون سابقه ی اختلال در صوت ، به ندرت ، به لارنژیت عفونی ، بصورت یکی از نشانه های سرماخوردگی شدید سر و قفسه ی سینه مبتلا می شوند . غالبا بیمارانی که به لارنژیت عفونی مبتلا هستند دچار گرفتگی صدا ، تب ، سردرد ، گلودرد و سرفه می باشند .
از دیدگاه مراقبت از صدا (بهداشت صوت) افراد مبتلا به عفونت حنجره باید استراحت مطلق صدا داشته باشند – یعنی صحبت نکنند ، حتی صدا سازی یا پچ پچ هم نکنند . جلوی پچ پچ کردن باید گرفته شود زیرا بیشتر افرادی که پچ پچ می کنند ، تارهای صوتی را به یکدیگر نزدیک می کنند که این کار در واقع منجر به تولید صدای آرامی می شود . بر اثر این تحریک ، تارهای صوتی متورم ، پیوسته به یکدیگر نزدیک می شوند و به ارتعاش در می آیند . چیزی که بیماران مبتلا به لارنژیت عفونی نیاز دارند این است که برای دو الی سه روز استراحت کامل صدا داشته باشند ، صداسازی نکنند و مصرف مایعات را افزایش دهند .
موارد پیشنهادی برای درمان :
استراحت صدا
مرطوب نگه داشتن محیط زندگی
افزایش مصرف مایعات
کاهش فعالیت جسمی
و استفاده از مسکن ها
مرجع : سلامت نیوز
درمان اختلال دوقطبی (اختلال شخصیت دوقطبی) توسط پزشک هم با استفاده از داروهای شیمیایی و هم از طریق روان درمانی و داروهای گیاهی انجام پذیرد.
اختلال دوقطبی یا افسردگی جنونی یک بیماری روانی است که مشخصه اش نوسان شدید خلق و خو، شامل حالت های هیجانی بالا (شیدایی) و افسردگی است.
لیتیوم به مدت پنجاه سال است که به عنوان تثبیت کننده حالت خلقی به کار میرود. اما چگونگی عملکرد آن هنوز مشخص نیست. از لیتیوم برای درمان هر دونوع افسردگی و شیدایی استفاده میشود. درمان با لیتیوم باید توسط روانپزشک شروع شود. تعیین مقدار دقیق لیتیوم در بدن لازم است زیرا مقدار کم آن بی اثر و مقدار زیاد آن سمی است. بنابراین شما باید به طور مرتب در چند هفته اول آزمایش خون دهید تا مطمئن شوید که از مقدار مناسبی استفاده میکنید. با ثابت شدن مقدار دارو پزشک شما میتواند لیتیوم را همراه با آزمایش خون منظم برای شما تجویز کند.
مقدار لیتیوم در خون به مقدار آب بدن بستگی دارد. اگر آب بدن کم شود مقدار لیتیوم در خون بالا رفته و احتمال بروز اثرات منفی آن و یا حتی اثرات سمی آن وجود دارد. بنابراین بسیار مهم است که:
هنگامی که حال شخص بر اثر مصرف دارو بهتر میشود غالبا مصرف دارو را قطع میکند که این اغلب موجب بازگشت و عود مجدد میگردد. این مشکل رایجی است که در درمان بیماری دوقطبی وجود دارد که متخصصان به آن اصطلاحا اطاعت از درمان می گویند. به زبان ساده تر، لازم و واجب است که بیمار درمان تجویز شده را فارغ از هر پیشرفتی در حال خود تا زمان مشخص شده ادامه دهد.
از نقش روان درمانی در درمان نباید غافل شد چه بسا بسیاری از علائم تشدید کننده، مشکلات بوجود آمده از بیماری، کاهش اعتماد به نفس، اضطراب داشتن این بیماری، استفاده از روان درمانی در زندگی بیمار بسیار حائز اهمیت است. در فاصله بین دوره های شیدایی یا افسردگی، درمانهای روانشناسی میتواند موثر باشد. این درمانها باید حدود 16 جلسه یک ساعته به مدت 6 تا 9 ماه باشند.
مدت زمان درمان اولیه این بیمار با توجه به عدم شدید بودن آن معمولا در مدت زمان 9 ماه تا یکسال انجام میگیرد ولی در مواردی که اختلال دوقطبی بسیار شدید بوده وفرد را در زندگی و اجتماعیش دچار مشکل کند (عود مکرر دورهها، دوره جنون، استفاده از الکل یا مواد مخدر، داشتن استرس در خانه یا محل کار) درمان برای 2 تا 5 سال ادامه مییابد. در مواردی هم که بیماری مجددا عود کند درمان طولانی مدت خواهد بود.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره