بامداد – محققان ناسا با بررسی داده های ماهواره ای اعلام کردند از سال ۱۹۹۲ تاکنون، سطح آب اقیانوس ها بر اثر آب شدن یخ های قطب جنوب و شمال به طور تقریبی هشت سانتی متر بالا آمده است، نکته نگران کننده اصلی این است که درک درستی از سرعت روند این فرآیند وجود ندارد.
براساس الگوهای ماهواری فعلی پیش بینی می شود که سطح آب دریاهای جهان بین یک تا ۳ فوت (۳۰٫۴۸ تا ۹۱٫۴۴ سانتی متر) تا پایان این قرن افزایش یابد. اما دانشمندان ناسا می گویند، تحقیق جدید نشان می دهد که این افزایش می تواند باز هم بیشتر باشد. افزایش سطح دریا تحت تاثیر گسترش مولکول های آب در حین گرم شدن، کاهش ورقه های یخ و ذوب شدن یخچال های کوه قرار می گیرد. اما مشکل اینجاست که محققان هنوز بطور کامل پیچیدگی های ورقه های عمده یخی زمین، را در گرینلند و قطب جنوب نمی دانند. هر دو ورق ها در سال های اخیر دچار کاهش یخ شده اند اما دانشمندان در تلاشند تا مشاهده کنند که آیا کاهش های اخیر باعث کاهش های دراماتیک تر در آینده می شود یا خیر.
استیو نِرِم از اساتید دانشگاه کلرادو که ریاست گروه تحقیقاتی ناسا را دارد، گفت: « با توجه به آنچه که امروزه درباره افزایش آب اقیانوس ها بر اثر گرمایش زمین و ذوب شدن یخچال ها و کوه های یخی می دانیم، عملاً اطمینان پیدا کرده ایم که آب دریاها دست کم یک متر و شاید بیشتر بالا خواهد آمد. با این حال نمی دانیم چنین اتفاقی در قرن آتی به وقوع خواهد پیوست یا در مدت زمانی طولانی تر. »
اریک ریگنوت محقق دانشگاه کالیفرنیا ایروین در آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا نیز می گوید: « دیدگاه رایج میان متخصصان این بوده که شرق قطب جنوب پایدار است، اما ما واقعا به این موضوع واقف نیستیم. برخی علائمی که اکنون در اطلاعات ماهواره ای دیده می شود خطرناک هستند به این معنی که این یخچال ها ممکن است به آن پایداری که تصور می کردیم ، نباشند.»
همواره توجه زیادی در زمینه تغییراتی که اکنون مشاهده می کنیم وجود داشته است اما به گفته دانشمندان اولویت بر تغییرات در آینده قرار دارد. ناسا به تازگی یک کمپین میدانی شش ساله را برای مطالعه اثرات گرم شدن آب ها و تغییر الگوهای فعلی بر اثر تخریب یخی گرینلند، راه اندازی کرده است. به گفته دانشمندان ناسا، بسیاری از جمعیت زمین در نواحی ساحلی زندگی می کنند و آنها باید خود را برای تبعات این فرآیند آماده کنند.
منبع: مجله نظاره
نوشته افزایش سطح آب اقیانوس ها به طرز عجیب اولین بار در بامداد پدیدار شد.
بامداد – بر اساس یک تحلیل جدید، اقیانوسی مایع و عمیق در سیاره کوتولۀ پلوتو، بهترین توضیح برای تصاویر انتشار یافته توسط فضاپیمای “افق های نو” ناسا محسوب میشود. این ایده که پلوتو اقیانوسی زیر سطحی دارد، ایده ی جدیدی نیست ولی مطالعه ی حاضر به بررسی مفصل نقش احتمالی آن در تکامل ویژگی های کلیدی می پردازد که از جملۀ آنها می توان به صحرای پهناور اسپوتنیک پلانیوم اشاره کرد.
به گزارش بیگ بنگ، اسپوتنیک پلانیوم که یک بخش از تصویر قلبی شکل معروف را تشکیل میدهد، احتمالا تطابق فراوانی با محور جزرومدی پلوتو دارد. فرانسیس نیمو ، پروفسور علوم زمینی و سیاره ای در دانشگاه کالیفرنیا- سانتا کروز و نخستین نویسنده مقاله پیرامون یافته های جدید گفت: وزن اضافی باید جایی در زیر سطح مخفی شده باشد و اقیانوس راهی طبیعی برای حصول آن به شمار میرود. مقاله ای دیگر در خصوص همین موضوع که تحت رهبری جیمز کین از دانشگاه آریزونا قرار دارد به مسئله جهت گیری مجدد پرداخته و به شکستگی های روی سطح پلوتو بعنوان مدارکی دال بر وقوع چنین رویدادی اشاره می کند.
به مانند بسیاری دیگر از دهانه های برخوردی در منظومه شمسی، اسپوتنیک پلانیوم احتمالا در اثر برخورد شهاب سنگی بزرگ شکل گرفت و حجم عظیمی از پوسته یخی پلوتو را شکل داد. به دلیل وجود یک اقیانوس زیر سطحی، واکنش ها نسبت به این می توانست نوعی فوران آب از پوسته ی ضعیف و نازک یخی پلوتو باشد. آب چگال تر از یخ است، و همین عامل می تواند دهانه ی نسبتا عمیقی با پوسته ای از یخ در حجم فوران آب بر جای بگذارد.
نیمو افزود: در آن نقطه، هیچ جرم اضافی در اسپوتنیک پلانیوم وجود ندارد. آنچه که اتفاق می افتد، سخت تر و سردتر شدن توده یخی است و دریاچال با یخ نیتروژن پُر می شود. در واقع نیتروژن نشان از جرم اضافی دارد. محاسبات نیمو و همکارانش نشان داد که این دهانه برخوردی به لایه ای ژرف از نیتروژن نیاز دارد که ضخامتی بیش از ۴۰ کیلومتر داشته باشد. آنان دریافتند که لایه نیتروژنی با ضخامت ۷ کیلومتر در بالای اقیانوس زیر سطحی می تواند جرم کافی برای ایجاد “ناهنجاری گرانشی مثبت” سازگار با مشاهدات فراهم آورد. ما برای رسیدن به ناهنجاری گرانشی مثبت، راه های مختلفی را مورد بررسی قرار دادیم ولی هیچکدام شبیه یک اقیانوس زیر سطحی عمل نکردهاند.
محققی به نام داگلاس همیلتون از دانشگاه مریلند فرضیه ای دیگر مطرح نمود و نیمو هم گسترش سناریوی اقیانوس زیر سطحی را در دستور کار خویش قرار داد. سناریوی فوق با آنچه که در ماه قمر زمین رخ داده، مطابقت دارد، جایی که ناهنجاری های گرانشی مثبت در دهانه های بزرگ این قمر مورد اندازه گیری و بررسی قرار گرفته اند. به جای اقیانوس زیر سطحی، ماده ی گوشتی چگال و متراکم زیر پوسته ی ماه فشاری بر پوسته نازک دهانه وارد آورده است. سپس، جریان گدازه ها بر دهانه ها هجوم آورده و حجم اضافی را بر جای گذاشتند.
اما در اینجا دهانه های روی سطح یخی پلوتو از نیتروژن ِ منجمد پُر شده اند. مقدار زیادی نیتروژن در اتمسفر پلوتو نیز وجود دارد که یا ترجیحاً در این دهانه های تحتانی یخ می بندد یا در نواحی پیرامون آنها دچار انجماد می شوند و سپس در قالب یخچال جاری می گردند. تصاویر بدست آمده از فضاپیمای افق های نو نشان می دهد که یخچال های نیتروژنی در خارج از دامنه کوهستانی پیرامون اسپوتنیک پلانیوم جریان می یابند. اجرام بزرگتری در کمربند کویپر وجود دارد که به لحاظ اندازه و چگالی به پلوتو شباهت دارند. این اجرام شاید جالب توجه باشند، اما گلولههای برفی منجمد نیستند. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریه ی Nature منتشر شده است.
نوشته فرضیه وجود اقیانوس در اعماق سیاره پلوتو اولین بار در بامداد پدیدار شد.
درختان اکالیپتوس رنگین کمانی که در امتداد اقیانوس آرام جنوبی میرویند، در عین زیبایی مفید و کارآمد هستند.
درختان اکالیپتوس رنگین کمانی که در امتداد اقیانوس آرام جنوبی میرویند، در عین زیبایی مفید و کارآمد هستند.
برترین ها: نظرتان درباره یک میز شگفت انگیز چیست؟ از نظر طراح «الکساندر چاپلین» یک میز واقعا استادانه، باید منحصربفرد، هنرمندانه و از نظر بصری جذاب باشد. به گفته او چنین میزی باید یک داستان داشته باشد، یک روح و حرفی برای گفتن. باید معاصر و شگفت انگیز باشد.
روح وداستان این میزهای قهوه با یک سنگ طبیعی شروع می شود که طوری حکاکی شده که پستی بلندی های زمین و صخره های زیر سطح دریا را تقلید و بازنمایی کند. چاپلین یک بلوک سنگ طبیعی می گیرد و با کمک رزین آن را به یک بلوک فشرده جمع و جور تبدیل می کند تا تصور داشتن یک اقیانوس کوچک را در خانه خود داشته باشید.
تکنیک و زیبایی شناسی پشت طرح های اخیر او در ادامه مجموعه «تالاب» ایجاد شده که زیبایی گسترده سیاره مان را گرامی می دارد. این قطعه متمایز مبلمان یک مطالعه در اقیانوس شناسی و همچنین یک قطعه منحصربفرد در دکوراسیون هر فضا اســت. با این لایه های سنگ و آب در اتاق احساس می کنید که در آرامشی بی نهایت غرق می شوید. گوش دهید! اقیانوس داستانی برای گفتن دارد.