عبارت اینترنت اشیا، برای نخستین بار در سال ۱۹۹۹ توسط «کوین اشتون» مورد استفاده قرار گرفت. «کوین اشتون» جهانی را توصیف کرد که در آن هر چیزی، از جمله اشیاء بی جان، برای خود هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند تا آنها را سازماندهی و مدیریت کنند.
براین اساس مرکز ملی فضای مجازی با استناد به گزارشهای موسسات تحقیقاتی بین المللی همچون گارتنر، IDC، سیسکو و مکنزی، روند فراگیر شدن فناوری اینترنت اشیاء را در بین سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰ پیش بینی کرده است.
گارتنر: ۱۸میلیارد وسیله به اینترنت متصل می شوند
برمبنای گزارش موسسه گارتنر، تا سال ۲۰۱۸ بیش از ۱۸ میلیارد وسیله به اینترنت متصل خواهند شد که ۹ میلیارد از این اتصالات به شبکه، ناشی از اتصال اشیا است و در برآورد دیگری، همین موسسه اعلام کرده است که تا سال ۲۰۲۰ حدود ۲۶ میلیارد وسیله مبتنی بر اینترنت اشیا وجود خواهد داشت.
اگر میزان دادهای که ۲۰ سنسور در هر ساعت تولید می کند، برابر با ۲۴۰ رکورد باشد ، دریک روز به ۵۷۶۰ رکورد میرسد، این میزان در هر ۱۰ هزار تجهیز (که تعداد زیادی برای کاربردهای اینترنت اشیا محسوب نمیشود) به حجم قابل توجهی داده یعنی ۲.۴۰۰.۰۰۰ رکورد در هر ساعت و ۵۷.۶۰۰.۰۰۰ رکورد در هر روز خواهد رسید.
گارتنر: انتقال ۱۱.۲ اگزابایت اطلاعات اشیاء در سال ۲۰۱۷
در این راستا رشد ترافیک ناشی از وسایل سیار و ارتباطات بیسیم، قابل توجه بوده و نشان از مهیا بودن زیر ساختهای اولیه در حمایت از اینترنت اشیا است. به عنوان نمونه براساس پیش بینی دانشگاه دتلویت، انتظار می رود تا سال ۲۰۱۷ از ارتباطات ماشین با ماشین، لپ تاپ ها، تبلت ها، تلفن های هوشمند، غیرهوشمند و سایر وسایل سیار، ۱۱.۲ اگزابایت داده، انتقال یابد.
IDC : سهم کسب و کار از اینترنت اشیا به ۱۱ میلیارد اتصال می رسد
براساس استناد به گزارش مرکز تحقیقاتی IDC که در سال۲۰۱۴ منتشر شده نیز ۹.۱ میلیارد واحد نصب شده اینترنت اشیا، در سال ۲۰۱۳ با نرخ رشد متوسط ترکیبی سالانه ۱۷.۵ درصد تا سال ۲۰۲۰ به ۲۸.۱ میلیارد دستگاه افزایش خواهد یافت که سهم کسب و کار از این میزان حدود ۱۱ میلیارد، سهم دولت و زیرساخت، ۱۲ میلیارد و سهم خانوار ۵ میلیارد دستگاه است.
سیسکو: ۵۰ میلیارد شی به اینترنت وصل می شوند
همچنین براساس گزارش سیسکو، فناوری اینترنت اشیاء تا سال ۲۰۲۰ حدود ۵۰ میلیارد وسیله را به اینترنت متصل می کند، بطوریکه سرانه دستگاه های ارتباطی از ۰.۰۸ در سال ۲۰۰۳ به ۶.۵۸ در سال ۲۰۲۰ ، افزایش می یابد.
در سال ۲۰۱۴ بیش از ۸۰ درصد شرکت ها به واسطه سرمایه گذاری دراینترنت اشیا درآمد خود را افزایش داده اند و میانگین این افزایش درآمدی حدود ۱۵.۶ درصد بوده که این میزان برای کسب و کارهای پیشرو در بازار ۶۴ درصد برآورد می شود.علاوه بر این به واسطه فناوری اینترنت اشیا، تقریباً یک شرکت از هر ۱۰ شرکت، افزایش حداقل ۳۰ درصد درآمد را تجربه کرده است.
سیسکو: درآمد بازار اینترنت اشیا به ۷ تریلیون دلار می رسد
درآمد سالانه بازار اینترنت اشیا از ۲.۳ تریلیون دلار در سال ۲۰۱۴ با نرخ رشد ترکیبی متوسط سالانه ۲۱ درصد، به ۷ تریلیون دلار در سال ۲۰۲۰ ، خواهد رسید.
پیش بینی سیسکو مبین آن است که بازار اینترنت اشیا در سال ۲۰۲۰ رقمی حدود ۱۴.۴ تریلیون دلار را تجربه خواهد کرد. از این میزان بیشترین سهم با میزان ۳.۷ تریلیون دلار ناشی از بهبود تجربه مصرف کننده بوده و حدود ۳ تریلیون دلار ناشی از کاهش زمان رسیدن به بازار، ۲.۷ تریلیون دلار مربوط به بهبود زنجیره عرضه و تامین، ۲.۵ تریلیون دلار کاهش هزینه و ۲.۵ تریلیون دلار نیز مربوط به افزایش بهره وری نیروی کار خواهد بود.
مکنزی: افزایش سهم اینترنت اشیاء در اقتصاد جهانی
با استناد به گزارش مکنزی، رشد ۲ برابری صنایع را با بهره گیری از اینترنت اشیا در سال های آتی مورد توجه قرار داد و اظهار داشت: در میان ۹ حوزه خدمات، صنایع با ۷/۳ تریلیون دلار و بعد از آن شهرها با ۷/۱ تریلیون دلار دارای بیشترین پتانسیل اقتصادی ناشی از بکارگیری اینترنت اشیاء می باشند.
علاوه بر ۹ حوزه کاربردی مورد بررسی اینترنت اشیا، ۱۰۰ کاربرد منحصر به فرد جدید نیز ایجاد خواهد شد که این تغییرات از نتایج افزایش سهم اینترنت اشیا در اقتصاد جهانی خواهد بود. بطوریکه درنظرگرفتن افزایش ۰.۵ تا ۱درصد نرخ بهره وری سالانه جهانی، اینترنت اشیا تا سال ۲۰۳۰ حدود ۱۵ تریلیون دلار به GDP جهانی اضافه خواهد کرد. همچنین برخی پیش بینی ها نیز نشان می دهد اینترنت اشیا در بلند مدت به رشد ۸۷ درصدی اشتغال، منجر خواهد شد.
کره جنوبی در راس سرانه اینترنت اشیا
کاربرد و نفوذ فناوری اینترنت اشیا در کشورهای آمریکا، کره، دانمارک و سوئیس قابل توجه است به نحوی که بیشترین سرانه دستگاههای اینترنت اشیا به ازای هر ۱۰۰ نفر در سال ۲۰۱۵ برای کشور کره ۳۷.۹ درصد و دانمارک ۳۲.۷ درصد است. این شاخص برای کشور آمریکا ۲۴.۹ اعلام شده است.
مرکز ملی فضای مجازی با استناد به بررسی های به عمل آمده و نظر تحلیلگران و کارشناسان، دولتها را یکی از اصلیترین استفادهکنندگان و مهمترین بازیگران زیست بوم اینترنت اشیا در آیندهای نه چندان دور اعلام کرده است. چرا که این فناوری بیشتر از هر چیزی روی افزایش بهرهوری، کاهش هزینههای جاری و بهبود کیفیت زندگی شهروندی تمرکز دارد.
فناوری اینترنت اشیا با اینکه در ابتدای راه خود قرار دارد، نقش بسیار مهمی در دنیای کارآفرینان بازی کرده و کسب و کارهای متعددی بر محور این فناوری راهاندازی شدهاند، این درحالی است که هر روز بیش از پیش با تغییر و تحولات جدید روبرو بوده و سهم بیشتری را از این منظر به خود اختصاص خواهد داد.
گفته می شود اینترنت اشیا در ایران از سال های گذشته مورد توجه قرار گرفته و پروژه ها و برنامه های متعددی نیز در این راستا تهیه شده است. براین اساس با شکل گیری نهایی شبکه ملی اطلاعات بعنوان زیرساخت ارتباطی فضای مجازی کشور و تأمین نیازهای ارتباطی انواع ذینفعان این فضا، این امیدواری وجود دارد تا کارآفرینان و محققان خلاق ایرانی، توسعه و استفاده از فناوری اینترنت اشیا را یک فرصت گران بها تلقی کرده و با بهره گیری از آن، به بهبود فضای کسب و کار و اشتغالزایی در کشور کمک کنند.
سالهاست که رابطهای بین صنعت خودروسازی و دنیای تکنولوژی بالا وجود نداشته است. اما بهنظر میرسد که این دوران رو به اتمام است. اپل، گوگل و سامسونگ به طور فزایندهای بر صنعت خودرو متمرکز شده و پروژه خودروهای متصل خود را چند برابر کردهاند. چرا آنها چنین استراتژی را برگزیدهاند؟ آیا صنعت خودرو در چند سال آینده متحول میشود؟
شرکتهای سیلیکون ولی هر روز علاقهای بیشتر به دنیای خودرو نشان میدهند. بسیاری از استارتاپهای آمریکای شمالی در حوزه خودرو فعالیت میکنند. اوبر صنعت تاکسی را متحول کرده و تسلا روزبروز محبوبتر میشود. مسابقه برای خودروهای متصل هر روز رقابتیتر میشود. گوگل چند سالیست بر روی خودروهای مستقل فعالیت میکند و نسخه دوم Android Auto نیز برای همگان در دسترس است.
رقیب گوگل، اپل نیز چندان از این مسابقه عقب نیست. اپل با ارسال نامهای به کمیسیون امنیت جادهها رسما علاقه خود را برای ورود به حوزه خودرو اعلام کرد. البته تلاشهای اپل برای ساخت خودروی خودران تقریبا شکست خورده و قصدهایی برای خرید مکلارن، خودروساز بریتانیایی دارد. اپلیکیشن CarPlay نیز برای بسیاری از خودروها فعال است.
در مقام مقایسه با رقبای آمریکایی، سامسونگ کمی در این حوزه عقب مانده است. سامسونگ خود نیز از این عقبماندگی آگاه بوده و دست به کارهایی زده تا در آینده به اپل و گوگل وابسته نباشد. این غول کرهای قصد دارد تا به خودروهای متصل اهمیتی ویژه دهد. برای رسیدن به این هدف، سامسونگ از سال گذشته، تیمی ویژه تشکیل داده و شرکت آمریکایی Harman را که سازنده سیستمهای صوتی برای خودرو است، خریداری کرد. این خرید بزرگترین خرید تاریخ سامسونگ است و از عمق بلندپروازیهای این شرکت خبر میدهد.
چرا سامسونگ باید همچنین خریدی داشته باشد؟ Harman در حال حاضر شرکای زیادی در صنعت خودرو مانند جنرال موتوروز و فیات-کرایسلر دارد. معاون سامسونگ گفته که این خرید به توسعه استراتژی سامسونگ در بخش خودروهای خودران کمک میکند.
واضح است که افزایش سرمایهگذاری غولهای تکنولوژی در حوزه خودرو به دلایل بشردوستانه نیست. در پس خودروهای متصل یک فرصت طلایی وجود دارد. بر اساس تحقیقات سامسونگ، بازار خودروهای هوشمند و متصل هر سال تقریبا ۱۳ درصد افزایش خواهد داشت و به ۱۷۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۵ میرسد. واضح است که این بازار با این حجم، هدفی طلایی برای غولهای تکنولوژی خواهد بود.
جنبه دیگر، جنبه نرم افزاری است. هر چه خودروهای خودران بیشتر شود و تعداد افرادی که از حالت خودران خودرو استفاده میکنند، افزایش یابد، اوقات فراغت رانندگان نیز بیشتر میشود. بنابراین شرکتهای تکنولوژی میتوانند هم نرمافزارها و سرویسهایی برای خودروهای خودران تولید کرده و آنها را به شرکتهای سازنده خودرو و افراد بفروشند و هم رانندگانی که حال فرصت بیشتری دارند، میتوانند از سرویسهای این شرکتها استفاده کنند. در نهایت، اینترنت اشیا باعث میشود که هماهنگی و ارتباط بیشتری بین گجتهای یک شخص و خودروی خودران یا هوشمندش وجود داشته و این به معنای استفاده بیشتر از سرویسهای شرکتهایی همچون اپل، گوگل و سامسونگ است.
برای سامسونگ موضوع اهمیت ویژهای پیدا میکند زیرا میخواهد استقلال خود را حفظ نماید. سامسونگ در حال حاضر با بحرانهایی همچون گلکسی نوت ۷ و پرونده فساد در کره جنوبی دست و پنجه نرم میکند، اما نمیخواهد دنباله روی گوگل باشد. بر خلاف اپل، سامسونگ طیف گستردهای از محصولات بخصوص لوازم خانگی دارد. متصل کردن همه این وسایل به هم، یکی از اهداف سامسونگ است و اگر خودرو به این محصولات متصل نباشد، ممکن است گوگل و اپل شروط سختی برای سامسونگ گذاشته و کنترل دیگر محصولات سامسونگ را در دست بگیرند. اتفاقی که عملا به معنای پایان سامسونگ خواهد بود.
کد مطلب: 426253
یک مشکل غیرمنتظره برای خودروهای متصل به اینترنت
بخش دانش و فناوری الف،30 آذر95
بسیاری از مدلهای ب ام و با پایان یافتن مدت خدمات نسل دوم، اتصال اینترنتی خود را از دست خواهند داد.
تاریخ انتشار : سه شنبه ۳۰ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۴:۰۳
خودروهایی که از سوی این خودروساز آلمانی فروخته شده اند به خدمات نسل دوم شرکت AT&T برای سرویس دستیار راننده ب ام و مجهز هستند که مشابه خدمات بیسیم "آن استار" جنرال موتورز و سایر خودروسازان است. دستیار راننده ب ام و در تصادفات برای هشدار به ماموران راهنمایی عمل می کند، مسیرهای حرکت را نشان می دهد و در خودرو را از راه دور باز می کند و قابلیتهای دیگر دارد.
عمر این سرویس ماه جاری که AT&T شبکه بی سیم نسل دوم خود را تعطیل می کند، پایان خواهد گرفت و مالکان خودروهای دیگر در سالهای آینده که سایر اپراتورهای بیسیم حمایت از این فناوری قدیمی را متوقف می کنند، با این مشکل مواجه خواهند شد. ب ام و و سایر خودروسازان پیش از این ناچار شده اند سخت افزارهای جدید یا کارت هدیه به مالکان خودروها عرضه کنند.
شرکت ب ام و اعلام کرده است مالکان این خودروها می توانند ۳۰۰ دلار برای لوازم جالبی، ۲۰۰ دلار کارت هدیه ویزا یا سخت افزاری برای ارتقای فناوری سلولاری دریافت کنند. نیسان موتور خودروساز دیگری است که تلاش می کند راه حلی برای این مشکل پیدا کند.
این مشکل که چند سال قبل از سوی AT&T مورد اشاره قرار گرفته بود، معضل شرم آوری برای خودروسازانی است تلاش می کنند ثابت کنند خودروهایشان از لحاظ تکنولوژی در مدت طولانی همچنان مناسب خواهند ماند.
برخلاف تلفنهای هوشمند که تعویض آنها نسبتا ارزان است و به راحتی و به صورت بیسیم بهروز میشوند، خودروها خرید سنگینی بوده و ممکن است بیش از ۱۱ سال مورد استفاده قرار گیرند.
شرکتهای خودروسازی از دست مالکانی که علاقه چندانی به استفاده از خدمات پردازش اطلاعات از راه دور داخل خودرو نداشته و در عوض از تلفنهای هوشمند سامسونگ الکترونیکس یا اپل برای خدمات نقشه، پخش آهنگ و سایر خدمات متصل استفاده می کنند، خشمگین هستند.
بر اساس گزارش وال استریت ژورنال، یک تحقیقات نشان می دهد بیش از نیمی از مالکان خودرو با گذشت ۹۰ روز از خرید خودرویشان، هرگز از خدمات دستیار آن استفاده نکرده اند که نشان می دهد شاید دوران این خدمات به سر آمده باشد زیرا رانندگان برای ناوبری و انجام تماس از طریق بلوتوپ، از تلفن هوشمند خود استفاده می کنند.
کلمات کلیدی : دانش و فناوری+ خودروهای متصل به اینترنت
نظراتی که به تعمیق و گسترش بحث کمک کنند، پس از مدت کوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت دیگر بینندگان قرار می گیرد. نظرات حاوی توهین، افترا، تهمت و نیش به دیگران منتشر نمی شود.
شاید این سادهترین تعریفی باشد که میتوان از اینترنت اشیا یا Internet of Things ارائه کرد. این مفهوم جدید در دنیای فناوری اطلاعات و ارتباطات، قابلیت ارسال داده از طریق شبکههای ارتباطی (اینترنت یا اینترانت) را برای هر موجود یا وسیلهای (انسانها، حیوانات و اشیا) امکانپذیر میکند و در حوزه سلامت، کشاورزی و خدمات شهری کاربرد خواهد داشت. همان طور که سه انقلاب صنعتی پیشین بر اثر مکانیکی شدن، الکتریسته و IT به وجود آمدند، حال انقلاب صنعتی چهارم با گسترش سرویسهای مبتنی بر اینترنت اشیا در حال وقوع است. درباره اهمیت IoT در اقتصاد ذکر همین نکته کفایت میکند که براساس پیشبینیها حدود صد میلیارد دستگاه تا سال ۲۰۲۵ به شبکه متصل میشوند و این رقم میتواند تاثیری ۱۱ تریلیون دلاری روی اقتصاد جهانی داشته باشد. همه اینها لزوم داشتن یک پروژه ملی برای توسعه اینترنت اشیا را در کشور نشان میدهد، جوانان ایرانی نیز بدرستی این نیاز را درک کرده و همقدم با تحولات جهانی روی مساله اینترنت اشیا تمرکز کردهاند. لینکپ (Linkap) نخستین شبکه و پلتفرم یکپارچه اختصاصی اینترنت اشیا کشور است که هدف جهانی شدن را در سر میپروراند. سراغ علی رحمانپور یکی از موسسان لینکپ رفتیم تا از زبان او داستان تلاش این تیم جوان را بخوانیم.
علی رحمانپور، عرفان طاهرخانی و یکی دیگر از دوستانشان که بعدها از تیم جدا میشود، دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علم و صنعت بودند و هر کدام تجربههایی شغلی داشتند که آنها را اقناع نمیکرد. به همین دلیل سال 93 تصمیم گرفتند، کاری را انجام دهند که واقعا مفید باشد و آنها را به لبه تکنولوژی در دنیا نزدیکتر کند. در حقیقت از همان ابتدا این شرط را برای خود گذاشتند که کارشان را با ایدههای سطحی به بازار ایران محدود نکرده و هرقدر هم که سخت باشد با فناوری حرکت کنند. بهاینترتیب گروه تاراکسا شکل گرفت. مهندس رحمانپور درباره آن روزها میگوید: «تیم ما در حوزه شبکههای ارتباطی هم در بخش مشاوره و هم عملی فعالیت داشت و از همان ابتدا رفتهرفته وارد حوزه هوشمندسازی شدیم، زیرا حس کردیم این حوزه روی آینده دنیا تاثیر دارد و با توجه به رشته تحصیلیمان بخش ارتباطی آن برای ما پررنگتر بود.»
سرانجام از تابستان سال گذشته آنها روی بحث IoT تمرکز کردند. رحمانپور درباره دلیل این تمرکز میگوید: «ابتدا بحث شبکه اختصاصی IoT برای ما جذاب بود که بهدلیل تفاوت ماهوی آن، اپراتورها از پس ارائه خدمات مرتبط با آن برنمیآیند و باید با ذهنیت متفاوتی وارد آن شد. جلوتر که آمدیم نیاز به پلتفرم را برای شبکه حس کردیم و این ایده کمکم کامل شد تا اینکه شبکه و پلتفرم یکپارچه IoT را ارائه کردیم.» همان روزها در مرکز رشد پارک فناوری پردیس پذیرفته میشوند و با توجه به همفکریشان با مرکز نوآوری تریگآپ، از تابستان 95 پروژه خود را روی IoT بهصورت مجزا تحت عنوان استارتآپ لینکپ دنبال میکنند.
لینکپ چیست؟
لینکپ، پلتفرم و شبکه IoT است که قصد دارد بستری را فراهم کند که در مرحله اول توسعهدهندگان بسادگی بتوانند خدمات مبتنی بر اینترنت اشیا ارائه کنند و در مرحله بعد کاربرها بتوانند سرویسهایشان را بر بستر لینکپ مدیریت کنند. لینکپ از سه بخش اصلی تشکیل شده است: شبکه، پلتفرم و لابراتوار. شبکه لینکپ، سبدی از فناوریهای نوین ارتباطی اینترنت اشیا از جمله فناوریهای دوربرد ـ توانپایین LPWA همچون LoRa، فناوریهای میانبرد با دیتاریت بالا در باندهای Unlicensed و در برخی موارد، فناوریهای برد کوتاه ویژه اینترنت اشیاست. پوشش شبکه لینکپ در تهران در حال تکمیل است و رحمانپور ویژگی متمایز آن را با دیگر نمونههای مشابه اینگونه توضیح میدهد: «قابلیتی به نام IoT Flexible Network ما را از دیگر نمونههای خارجی متمایز میکند. براساس این راهبرد میگوییم توسعهدهنده باید روی ارائه سرویس تمرکز کرده و نباید خود را درگیر بخش شبکه، پلتفرم و سختافزار کند. بنابراین هرجا که نیازی مقرون بهصرفه و معقول به خدمات ما باشد، شبکه را متناسب با خدمتی که مورد نیاز است پوشش میدهیم.»
بخش دوم لینکپ، پلتفرم نام دارد و درحقیقت شبکه لینکپ بخشی از یک پلتفرم بزرگتر است. این پلتفرم امکان مدیریت اتصالات، سرویسها، دادههای جمعآوریشده و پارامترهای امنیتی را در اختیار کاربر قرار میدهد. سومین بخش لینکپ لابراتور است و همانطور که از نامش مشخص است بستری برای بررسی، آزمایش و توسعه تازهترین فناوریهای دنیاست تا لینکپ بتواند خدمات بهتری به مشتریان خود ارائه کند. به گفته رحمانپور، لینکپ ابزار نیز ارائه میکند، ولی در کل قصد ندارد در حوزه سختافزار بماند: «این دستگاهها را خودشان نیز میتوانند تهیه کنند. ایدهآل ما این است که به مرور از اینکه دستگاه را در اختیار افراد بگذاریم خارج شویم، ولی الان چون هنوز آشنایی وجود ندارد، در لابراتوار لینکپ در کنار فعالیتهای تحقیق و توسعه، برای سرعتبخشی به فرآیند توسعهدهندگان و کمک به آنها دیوایسهای توسعهای را نیز در اختیارشان قرار میدهیم.»
دولتیها بشتابند
رحمانپور معتقد است در بخش اینترنت اشیا تقریبا گام به گام با دیگر نقاط دنیا پیش میرویم. او میگوید: «ما نسبت به موارد مشابه در دنیا نهتنها عقب نیستیم، بلکه مدعی هستیم لینکپ حداقل در مدل و راهبرد ارائه سرویس جلوتر است.» اما مشکلی که در این میان به چشم میخورد بخش سیاستگذاریهای مرتبط با حوزه IoT است. به گفته این کارآفرین: «ابتدا دیدگاهها بسیار مثبت بود، ولی به نظر میرسد رگولاتوری و بخش سیاستگذاری وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات کمی جا ماندند. ما و توسعهدهندگان روی حوزه اینترنت اشیا سرمایهگذاری میکنیم، ولی مقررات هنوز آنچنان محکم نیست که بتوان روی آنها حساب کرد. میگویند اینترنت اشیا در آینده انقلاب صنعتی چهارم را رقم میزند، اگر در این حوزه عقب بمانیم آسیبش بسیار بزرگ است؛ زیرا اینترنت اشیا با همه زندگی ترکیب میشود و کارخانه خودروسازی، کارخانه ساخت وسایل خانگی، شهرها و... به مشکل میخورند. یعنی حتی بازارهایی را که در حوزههای دیگر داشتهایم خیلی راحت از دست میدهیم. برعکس اگر در این حوزه خوب ظاهر شویم، میتواند همه صنعت ما را نجات دهد و کمکاریهای گذشته را جبران کند.»
نکته دیگر این است که در بسیاری از نقاط دنیا دولتها، شهرداریها و دیگر مجموعههای دولتی، اصلیترین مشتریهای بخش خصوصی هستند. مشکلی که به نظر میرسد در ایران وجود دارد این است که این مجموعهها، اول اینکه دیر وارد قضیه میشوند و لزوم آن را حس میکنند و دوم اینکه با وجود بحثهایی که درباره خصوصیسازی میشود، گاهی خودشان به رقیب تبدیل میشوند. مهندس رحمانپور در این باره میگوید: «تزریق پول به استارتآپها بدترین شکل کمک است، ولی بخش حمایتی دولتی میتواند به این صورت باشد که پروژههای پایلوت یا تحقیقاتی خود را با کمک استارتآپهایی که در این حوزه فعال هستند انجام دهد. این همکاری باعث میشود هم کار آنها بهتر انجام شود، هم استارتآپها مشتریهای اولیه بهدست بیاورند و بعد به حلقههای بعدی برسند.»
بهصرفه شدن اینترنت اشیا
رحمانپور معتقد است ده سال پیش نیز میتوانستیم بسیاری از این سرویسها را بسازیم و از لحاظ فناوری انجام آن غیرممکن نبود، اما نکته مهم این است که این فناوری قابل تجاریسازی و بهصرفه نشده بود. او توضیح میدهد: «الان شبکه IoT این قابلیت را ایجاد میکند که بهصورت بهصرفه بتوانید این اتصالات را فراهم کنید و خیلی سادهتر بتوانید دیتا را بگیرید. مزیت دیگر این است که میتوانید با توان مصرفی پایین این کار را انجام دهید. برای مثال اگر میخواستید از شبکههای قدیم استفاده کنید، باید باتری دستگاه خود را هر هفته شارژ میکردید، ولی الان این بحث مطرح است که تا چند سال با یک باتری بتوان کار کرد. چنین پیشرفتهایی باعث شد بتوان این فناوریها را فراگیر کرد.»
علی رحمانپور، موسس لینکپ
او متولد ۱۳۶۹ است و مهندسی برق ـ مخابرات و کارشناسی ارشد مخابرات امن در دانشگاه علم و صنعت خوانده است. مطالعه داستان، سینما و وبگردی (با تمرکز بر علاقهمندیهایش) از کارهایی است که در اوقات فراغتش (که بعد از لینکپ به ندرت دارد!) انجام میدهد.
عرفان طاهرخانی، موسس لینکپ
او متولد ۱۳۶۸ است و تحصیلات خود را در رشته مخابرات امن در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علم و صنعت ادامه داده است. مطالعه و رستورانگردی از کارهای مورد علاقه اوست.
مائده گیوهچین
ضمیمه کلیک جامجم
اگر میخواهید کار با بردهای توسعه متصل به وای فای را شروع کنید و دنبال یک پروژه ساده میگردید، این ساعت جهانی بهترین انتخاب است. در این ساختنی یاد میگیرید چطور با برد توسعه X-8266 یک ساعت جهانی بسازید. این برد در واقع یک برد توسعه NodeMCU کوچک است که یک ماژول وای فای توکار هم دارد و به همین خاطر میتوانید ساعت را بدون قطعات اضافی به اینترنت هم وصل کنید. با ساختنی همراه شوید
نمایشگر ساعت جهانی هم X-OLED است که به راحتی به میکروکنترلرها و بردهای توسعه وصل میشود. قطعاتی که برای ساخت این پروژه نیاز دارید بسیار ارزان هستند. میتوانید بعداً در پروژههای دیگر هم از آنها استفاده کنید.
ابتدا باید قطعات را بهم وصل کنید. برای اینکار میتوانید از نقشه پین موجود در تصاویر بالا کمک بگیرید. SDA را به D1 و SCL را به D2 وصل کنید. این دو پین در واقع کار پینهای IIC را میکنند. در ضمن میتوانید سایر پینها را به سنسورهای دیگر وصل کنید و به این ترتیب کارایی ساعت را بیشتر کنید.
حالا میتوانید کدهای ساعت جهانی را آپلود کنید. اگر اتصالات را تغییر داده اید یا قطعه جدید به ساعت جهانی اضافه کرده اید، باید کدها را هم متناسب با آن تغییر بدهید.
/**The MIT License (MIT) Copyright (c) 2016 by Daniel Eichhorn Permission is hereby granted, free of charge, to any person obtaining a copy of this software and associated documentation files (the "Software"), to deal in the Software without restriction, including without limitation the rights to use, copy, modify, merge, publish, distribute, sublicense, and/or sell copies of the Software, and to permit persons to whom the Software is furnished to do so, subject to the following conditions: The above copyright notice and this permission notice shall be included in all copies or substantial portions of the Software. THE SOFTWARE IS PROVIDED "AS IS", WITHOUT WARRANTY OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT LIMITED TO THE WARRANTIES OF MERCHANTABILITY, FITNESS FOR A PARTICULAR PURPOSE AND NONINFRINGEMENT. IN NO EVENT SHALL THE AUTHORS OR COPYRIGHT HOLDERS BE LIABLE FOR ANY CLAIM, DAMAGES OR OTHER LIABILITY, WHETHER IN AN ACTION OF CONTRACT, TORT OR OTHERWISE, ARISING FROM, OUT OF OR IN CONNECTION WITH THE SOFTWARE OR THE USE OR OTHER DEALINGS IN THE SOFTWARE. See more at http://blog.squix.ch */ #include <ESP8266WiFi.h> #include <Ticker.h> #include <JsonListener.h> #include "SSD1306Wire.h" #include "OLEDDisplayUi.h" #include "Wire.h" #include "WorldClockClient.h" #include "icons.h" #include "fonts.h" /*************************** * Begin Settings **************************/ // WIFI const char* WIFI_SSID = "yourssid"; const char* WIFI_PWD = "yourpassw0rd"; // Setup const int UPDATE_INTERVAL_SECS = 10 * 60; // Update every 10 minutes // Display Settings const int I2C_DISPLAY_ADDRESS = 0x3c; const int SDA_PIN = D1; const int SDC_PIN = D2; // TimeClient settings // Initialize the oled display for address 0x3c // sda-pin=14 and sdc-pin=12 SSD1306Wire display(I2C_DISPLAY_ADDRESS, SDA_PIN, SDC_PIN); OLEDDisplayUi ui ( &display ); /*************************** * End Settings **************************/ String timeZoneIds [] = "America/New_York", "Europe/London", "Europe/Paris", "Australia/Sydney"; WorldClockClient worldClockClient("de", "CH", "E, dd. MMMMM yyyy", 4, timeZoneIds); // flag changed in the ticker function every 10 minutes bool readyForUpdate = false; String lastUpdate = "--"; Ticker ticker; void updateData(OLEDDisplay *display) drawProgress(display, 50, "Updating Time..."); worldClockClient.updateTime(); drawProgress(display, 100, "Done..."); readyForUpdate = false; delay(1000); void drawProgress(OLEDDisplay *display, int percentage, String label) display->clear(); display->setTextAlignment(TEXT_ALIGN_CENTER); display->setFont(ArialMT_Plain_10); display->drawString(64, 10, label); display->drawProgressBar(10, 28, 108, 12, percentage); display->display(); void drawClock(OLEDDisplay *display, int x, int y, int timeZoneIndex, String city, const char* icon) display->setTextAlignment(TEXT_ALIGN_LEFT); display->setFont(ArialMT_Plain_10); display->drawString(x + 60, y + 5, city); display->setFont(Crushed_Plain_36); display->drawXbm(x, y, 60, 60, icon); display->drawString(x + 60, y + 15, worldClockClient.getHours(timeZoneIndex) + ":" + worldClockClient.getMinutes(timeZoneIndex)); void drawFrame1(OLEDDisplay *display, OLEDDisplayUiState* state, int16_t x, int16_t y) drawClock(display, x, y, 0, "New York", new_york_bits); void drawFrame2(OLEDDisplay *display, OLEDDisplayUiState* state, int16_t x, int16_t y) drawClock(display, x, y, 1, "London", london_bits); void drawFrame3(OLEDDisplay *display, OLEDDisplayUiState* state, int16_t x, int16_t y) drawClock(display, x, y, 2, "Paris", paris_bits); void drawFrame4(OLEDDisplay *display, OLEDDisplayUiState* state, int16_t x, int16_t y) drawClock(display, x, y, 3, "Sydney", sydney_bits); void setReadyForWeatherUpdate() Serial.println("Setting readyForUpdate to true"); readyForUpdate = true; // this array keeps function pointers to all frames // frames are the single views that slide from right to left FrameCallback frames[] = drawFrame1, drawFrame2, drawFrame3, drawFrame4; int numberOfFrames = 4; void setup() Serial.begin(115200); Serial.println(); Serial.println(); // initialize dispaly display.init(); display.clear(); display.display(); //display.flipScreenVertically(); display.setFont(ArialMT_Plain_10); display.setTextAlignment(TEXT_ALIGN_CENTER); display.setContrast(255); WiFi.begin(WIFI_SSID, WIFI_PWD); int counter = 0; while (WiFi.status() != WL_CONNECTED) delay(500); Serial.print("."); display.clear(); display.drawString(64, 10, "Connecting to WiFi"); display.drawXbm(46, 30, 8, 8, counter % 3 == 0 ? activeSymbol : inactiveSymbol); display.drawXbm(60, 30, 8, 8, counter % 3 == 1 ? activeSymbol : inactiveSymbol); display.drawXbm(74, 30, 8, 8, counter % 3 == 2 ? activeSymbol : inactiveSymbol); display.display(); counter++; ui.setTargetFPS(30); // You can change this to // TOP, LEFT, BOTTOM, RIGHT ui.setIndicatorPosition(BOTTOM); // Defines where the first frame is located in the bar. ui.setIndicatorDirection(LEFT_RIGHT); // You can change the transition that is used // SLIDE_LEFT, SLIDE_RIGHT, SLIDE_TOP, SLIDE_DOWN ui.setFrameAnimation(SLIDE_LEFT); // Add frames ui.setFrames(frames, numberOfFrames); // Inital UI takes care of initalising the display too. ui.init(); Serial.println(""); updateData(&display); ticker.attach(UPDATE_INTERVAL_SECS, setReadyForWeatherUpdate); void loop() if (readyForUpdate && ui.getUiState()->frameState == FIXED) updateData(&display); int remainingTimeBudget = ui.update(); if (remainingTimeBudget > 0) // You can do some work here // Don't do stuff if you are below your // time budget. delay(remainingTimeBudget);
فراموش نکنید در قسمتی از کد که در کادر زیر میبینید، کتابخانه را تغییر بدهید.
#include "SH1106.h" SH1106 display(I2C_DISPLAY_ADDRESS, SDA_PIN, SDC_PIN);منبع
نوشته با برد توسعه NodeMCU یک ساعت جهانی متصل به اینترنت بسازید - #کاردستی #علمی #خبر
بامداد – برای اتصال به اینترنت به دو آدرس متفاوت یعنی آدرس آی پی و آدرس مک نیاز دارید ولی کاربرد این دو چیست؟ چه تفاوتی با هم دارند و چگونه می توانیم آدرس آی پی را در سخت افزارهای کامپیوتری خود بیابیم؟آدرس آی پی یک برچسب عددی برای شناسایی دستگاههایی که از پروتکل اینترنت استفاده میکنند می باشد و آدرس مک یا آدرس فیزیکی یک نشانی رقمی است که به صورت سختافزاری در کارت واسط شبکه در کارخانه حک شدهاست.علت این نوع آدرسدهی در سخت افزارهای کامپیوتری برای شناسایی منحصر به فرد کارت واسط شبکه در بین کارتها میشود و برای ارتباط در لایه فیزیکی استفاده میشود. طول این آدرس ۶ یا ۸ بایت است ،اگر می خواهید بدانید که آیا تمام سخت افزارها دارای آدرس مک هستند باید بگوییم، بله ، همه ی دستگاهها از قبیل کامپیوترهای شخصی، تلفنهای هوشمند، مودمهای خانگی، لپتاپها و امثال آن که به یک شبکه متصل میشوند دارای یک مک آدرس اختصاصی هستند که از طریق آن در یک شبکه دادهها به مقصد و واسط شبکه مشخص ارسال میشوند. تفاوت اصلی آدرس مک با آدرس آی پی در این است که آدرس آی پی در پروتکل TCP/IP و در یک لایه نرم افزاری تعیین میشود ولی آدرس مک در لایه سخت افزاری واقع شده است به عبارت دیگر آدرس مک یک آدرس فیزیکی از پیش مشخص شده بر روی کارت واسط شبکه است ولی آدرس آی پی یک آدرس مجازی است که در لایه نرم افزاری شبکه تعیین می گردد.علاوه بر این هر دستگاهی که به یک شبکه وصل شده باشد چه لپتاپ، پیسی، گوشی هوشمند، تبلت و هر دستگاه دیگری یک آدرس آیپی (IP address) نیز دارند.در اینجا ما می خواهیم روش دسترسی به آیپی اختصاصی دستگاهها در شبکههای محلّی را مرور خواهیم کرد، یافتن آیپی عمومی در این مقاله مدنظر ما نیست.
یافتن آی پی در ویندوز ۱۰
یافتن آدرس آی پی در ویندوز ۱۰ به سادگی صورت می پذیرد. دسترسی به مشخّصات شبکه سادهتر و سریعتر از نسخههای قبلی ویندوز شده است. کافی است در قسمت نوتیفیکیشنهای ویندوز (پایین و سمت راست صفحه)، روی آیکون وایفای کلیک کنید و بعد روی گزینهی Network Settings کلیک نمایید.سپس در پنجرهای که باز میشود، روی گزینهی Advanced Options کلیک کنید. (میتوانید از این مسیر هم به این قسمت دسترسی داشته باشید: در قسمت تنظیمات یا Settings به بخش Network & Internet و از آن به Wi-Fi بروید.) در این قسمت به پایین اسکرول کنید و در قسمت Properties مشخّصات شبکه را ببینید.
روش سنتی یافتن آی پی در ویندوز ۷، ۸، ۸٫۱ و ۱۰
این اطّلاعات را میتوانید به روش سنّتی هم به دست بیاورید. از این روش در ویندوز ۱۰ هم می توانید استفاده کنید.در این روش، ابتدا وارد کنترل پنل شوید و در کنترل پنل، وارد قسمت Network and Sharing Center شوید. در این قسمت و در ستون سمت چپ، روی گزینهی Change adapter settings کلیک کنید. در این قسمت میتوانید اتّصال (یا کانِکشن) شبکهتان را ببینید. روی آن راست کلیک کنید و از منویی که باز میشود گزینهی Status را انتخاب نمایید. با این کار پنجرهی کوچکی باز خواهد شد که باید در آن روی دکمهی Details کلیک کنید تا تمام اطّلاعات و جزئیات مورد نظرتان را ببینید.برای دیدن این اطّلاعات یک روش بسیار سنّتیتر هم وجود دارد. کافی است پنجرهی خط فرمان Command Prompt را باز و دستور زیر را در آن اجرا کنید:
Ipconfig
یافتن آی پی در سیستم عامل مک یا Mac OS X
اگر از سیستم عامل مک استفاده می کنید، سادهترین و سریعترین راه برای به دست آوردن این مشخّصات این است که دکمهی Option روی کیبورد را بگیرید و روی آیکون Wi-Fi در نوار منو (نوار بالایی صفحه) کلیک کنید. در منویی که باز میشود میتوانید آدرس مک (که در برابر واژهی Address به نمایش درآمده)، آدرس آیپی (که در برابر عبارت IP Address به نمایش درآمده) و مشخّصات دیگر شبکهتان را ببینید.علاوه بر این ، برای دیدن این اطّلاعات روش دیگری هم وجود دارد. روی منوی اپل در نوار بالای صفحه کلیک کنید، گزینهی System Preferences را انتخاب کنید، روی آیکون Network کلیک نمایید، وارد network connection شوید، روی Advanced کلیک کنید و به تب TCP/IP بروید. آدرس مک را هم میتوانید در تب Hardware ببینید.
یافتن آیپی در آیفون و آیپد
برای دیدن آدرس آیپی در آیفون، آیپد یا آیپاد تاچ (که از سیستم عامل iOS استفاده میکنند)، ابتدا وارد اپ Settings شوید. در این قسمت در قسمت بالا و سمت چپ روی Wi-Fi کلیک کنید و سپس روی آیکون i مربوط به شبکهای که به آن وصلید، تپ کنید. در پنجرهای که باز میشود میتوانید آدرس آیپی و مشخّصات دیگر شبکه را ببینید.برای دیدن آدرس مک، به قسمت General در تنظیمات بروید و روی گزینهی About تپ کنید. به پایین اسکرول کنید تا به Wi-Fi Address برسید. این همان آدرس مک است.
یافتن آی پی در اندروید
در اندروید هم میتوانید این اطّلاعات را در اپ Settings ببینید. وارد تنظیمات یا Settings شوید و به قسمت Wireless & network بروید و روی گزینهی Wi-Fi تپ کنید. دکمهی منو را تپ کنید و در منویی که باز میشود، وارد بخش Advanced شوید. در پایین صفحهای که باز میشود، آدرس آیپی و آدرس مک را خواهید یافت.این را در نظر داشته باشید که اندروید روی دستگاههای مختلف ممکن است کمی متفاوت باشد. روش بالا از روی منوهای نکسوس ۷ و اندروید مارشملو نوشته شده است، امّا به راحتی میتوانید این گزینهها را در دستگاههای اندرویدی دیگر نیز بیابید.
یافتن آی پی در لینوکس
در یک سیستم عامل لینوکس مدرن، میتوان به راحتی به این اطّلاعات از طریق قسمت نوتیفیکیشنها دسترسی داشت. آیکون شبکه را پیدا کنید، روی آن کلیک کنید و گزینهی Connection Information را انتخاب کنید. پنجرهای باز میشود که میتوانید آدرس آیپی و آدرس مک را در آن ببینید. در لینوکس hardware address همان آدرس مک است.میتوانید از طریق ترمینال هم به این اطّلاعات دسترسی داشته باشید. کافی است فرمان ipconfig را در ترمینال اجرا کنید. در تصویر زیر، اطلاعاتی که در قسمت eth0 به نمایش درآمده، همان اطّلاعاتی است که به دنبالش هستیم.فرایند کلی برای دیدن آدرس آیپی در دستگاههای دیگر مانند کنسولهای بازی و ستتاپ باکسها هم به همین منوال است. یعنی باید به منوی تنظیمات یا Settings بروید، بخش Status را پیدا کنید و وارد قسمت Network یا About شوید و در آنجا دنبال مشخّصات شبکه بگردید.
منبع : رسانه ی کلیک
نوشته به دست آوردن IP دستگاه متصل به شبکه اولین بار در بامداد پدیدار شد.
بررسی موسسه IHS نشان میدهد تا پایان سال 2015 تعداد ابزار و وسایلی که به اینترنت متصل هستند، به بیش از 8.1 میلیارد مورد رسیده است.
به گزارش مشرق، از جمله این وسایل میتوان به رایانههای شخصی، تبلت ها، تلویزیون ها و برخی محصولات صوتی اشاره کرد. به طور متوسط در هر منزل چهار وسیله متصل به اینترنت وجود دارد.
از مجموع 8.1 میلیارد وسیله متصل به اینترنت 3 میلیارد و 377 میلیون وسیله گوشی هوشمند بوده، 1 میلیارد و 845 میلیون وسیله رایانه شخصی و یک میلیارد و 429 وسیله هم سخت افزارهای صوتی بوده اند. تبلت ها با 733 میلیون مورد در رتبه چهارم، ابزار دارای تلویزیون با 507 میلیون مورد در رتبه پنجم و تلویزیون ها با 289 میلیون مورد در رتبه ششم هستند.
با توجه به اینکه سالانه شاهد افزوده شدن نیم میلیارد گوشی هوشمند به جمع ابزار قابل اتصال به اینترنت هستیم، می توان انتظار داشت سهم تلفن های همراه در این مجموعه بیشتر از گذشته شود. به گونهای که تا سال 2020 به ازای هر یک تبلت ده گوشی قابل اتصال به اینترنت خواهیم داشت.
افزایش دستگاه های قابل اتصال به اینترنت، استفاده از آن برای دسترسی به خدمات حرفه ای، تفریحی و رسانهای را نیز افزایش می دهد و باعث شکل گیری شرکتها و موسسات جدیدی بر همین مبنا خواهد شد.
آژانس امنیت ملی آمریکا در تلاش برای جمع آوری اطلاعات از محصولاتی است که از مزایای اینترنت اشیا استفاده می کنند و به خصوص به جاسوسی از ابزار پزشکی علاقه دارد.
به گزارش مشرق، یکی از ابزار هدف این آژانس دستگاه های تنظیم کننده ضربان قلب است. هدف از این نوع جاسوسی ها هم مطابق معمول تامین امنیت ملی ایالات متحده اعلام شده است.
ریچارد لجت، از معاونان ارشد آژانس امنیت ملی آمریکا روز گذشته در کنفرانس خبری اعلام کرده که ما فعلا در حال تحقیقات در این زمینه هستیم. البته جاسوسی از این نوع دستگاه ها و ابزار به خودی خود یک منبع اطلاعاتی محسوب نمی شود ولی ابزاری برای کمک به دسترسی به اطلاعات دیگر خواهد بود.
کارشناسان معتقدند همه گیرشدن اینترنت اشیا و اتصال دهها میلیارد ابزار مختلف کوچک و بزرگ به اینترنت دریایی از اطلاعات را در دسترس جاسوسان آژانس امنیت ملی آمریکا قرار می دهد. این نهاد اطلاعاتی جمع آوری اطلاعات از همه منبع متصل به اینترنت را – هر چند کوچک و ناچیز – ضروری می داند.
جیمز کلاپر ادارهکننده اطلاعات ملی ایالات متحده در فوریه گذشته اظهارات مشابهی بر زبان رانده و گفته بود: در آینده نهادهای اطلاعاتی قادر به استفاده از اینترنت اشیا برای شناسایی، نظارت و کنترل، ردگیری موقعیت و شناسایی افراد مناسب برای استخدام خواهند بود. به گفته وی همچنین می توان از اینترنت اشیا برای دسترسی به شبکه ها و افراد مختلف بهره برد.
کارشناسان امنیتی پیش از این هشدار داده بودند که اینترنت اشیا یک کابوس امنیتی برای ساکنان کره زمین خواهد بود، زیرا بسیاری از ابزار متصل به شبکه های تبادل داده از این طریق به علت آسیب پذیری های امنیتی سهوی و عمدی قابل نفوذ خواهند بود.