خولنجان (Alpinia officinarum) ارزش دارویی زیادی دارد، از معروفترین خواص خولنجان افزایش نیروی جنسی مردان است. با سایر خواص خولنجان آشنا شوید.
خولنجان گیاهی علفی، چندساله به ارتفاع 3 متر و از تیره زنجبیلیان است. دارای ساقههای زیرزمینی ضخیم و ساقههای هوایی فراوان میباشد.
ریشه گیاه خولنجان غدهای، به رنگ قرمز مایل به سیاه، معطر و دارای طعمی تند است و به آن " قسط تلخ" نیز میگویند که درارای ارزش دارویی و غذایی زیادی است و ظاهری تقریبا شبیه زنجبیل دارد. گونهای دیگر از گیاه خولنجان دارای ریشه زیرزمینی به رنگ زرد روشن است که به آن " قسط شیرین" گفته میشود و دارای طعمی گزنده، معطر و با پوست نازکتر است.
عارف و گیاهشناسی به نام هیلدگارد دی بینگن این گیاه را ((چاشنی زندگی)) نامید. او اعتقاد داشت که گیاه خولنجان هدیه خداوند برای دور کردن بیماریهاست.
از خواص خولنجان گاهی برای حیوانات نیز بهره گرفته شده و در آسیا، به اسبها میدهند تا ظاهر پر انرژیتری داشته باشند.
ریشه خولنجان (قسط تلخ) در درست کردن ترشی و همچنین به صورت آسیاب شده در انواع خورش ها استفاده میشود و به عنوان ادویهای معطر مانند پودر کاری مزه بهتری به غذا میدهد.
پودر ریزوم خشک شده گیاه خولنجان به عنوان انفیه هنگام سرماخوردگی مصرف میشود و همچنین به عنوان عطر نیز کاربرد دارد.
از خواص خولنجان استفاده آن در تهیه نوشابه و ژله است و در هندوستان به عنوان اسانس و عطر مصرف میشود.
طبیعت گیاه خولنجان گرم و خشک است.
خواص دارویی این گیاه عبارتند از:
چای خولنجان سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و همچنین برای افراد سرد مزاج بسیار مناسب است. برای درمان آرتروز و نیز روماتیسم در هفته 3 نوبت از چای خولنجان مصرف شود.
برای تقویت سیستم گوارشی خوردن این چای بسیار مناسب بوده و بهتر است چای خولنجان را یک ساعت پس از وعده غذایی میل کنید.
برای کسانی که زخم معده دارند نوشیدن این چای بسیار مناسب خواهد بود و افراد میتوانند در هفته سه نوبت از این چای میل کنند تا معده آنان آرام بگیرد و درد معده ناشی از استرس نیز از بین میرود.
تهیه چای خولنجان:
مقداری چای سیاه را همراه یک تکه از ریشه خولنجان و دو لیوان آب جوش دم کرده و پس از مدت زمان 20 دقیقه این چای آماده شده و برای سرو می توانید از نبات نیز استفاده کنید.
چنانچه دارای مزاج گرمی هستید در استفاده از گیاه خولنجان افراط نکنید تا دچار حساسیت نشوید.
استفاده بیش از اندازه از خولنجان برای پوست تحریک کننده است.
مصرف زیاد آن همچنین برای ریه مضر بوده و بایستی با انیسون مصرف گردد.
به طور کلی مصرف زیاد خولنجان برای مثانه مضر بوده، از این نظر باید با گل انگبین خورده شود.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
خواص خار مریم (Silybum marianum) شامل پیشگیری و درمان سنگ صفرا بوده، همچنین یک گیاه "محافظ کبد" است. در ادامه با خواص خار مریم آشنا شویم.
خار مریم که با نامهای دیگری از جمله ماریتیغال، خار علیص، خارسه و خارشیری شناخته میشود گیاهی است از تیره کاسنی، دوساله و به ارتفاع حداکثر 1/5 متر که به حالت خودرو در کنار جادهها، اراضی بایر و گاهی اطراف زمینهای زراعی میروید.
در ایران خار مریم در صحراها و بیشتر در دره هراز، دشت مغان، مناطقی از خوزستان، کلاردشت، گرگان، مازندران و ... میروید. این گیاه در صنایع داروسازی اهمیت فراوان دارد.
طبیعت گیاه خار مریم گرم است.
خواص گیاه خار مریم بهطور خلاصه عبارتند از:
- خار مریم میزان التهاب را کاهش داده و تاثیرات آنتیاکسیدان بالقوهای دارد. آنتیاکسیدانها از سلولهای بدن در برابر آسیبدیدگی ناشی از فرآیندهای شیمیایی حفاظت میکنند.
- این گیاه در درمان اختلالات فوق کلیوی و سندرم روده ملتهب کاربرد دارد و برای درمان اختلال پوستی «داءالصدف» نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
- یکی از بهترین گیاهان محافظ کبد و سم زدایی از کبد، خار مریم میباشد.
- از خواص خار مریم حل سنگهای صفراوی و پیشگیری از ایجاد این بیماری است.
- یکی از مهمترین خواص خار مریم کاهش میزان سلولهای سرطانی است، به طوریکه مصرف گیاه خار مریم در مقابله با سرطان پروستات، سینه و رحم موثر بوده و رشد و توسعه سلولهای سرطانی را کاهش میدهد.
- خوردن گلچههای خار مریم اثرات مفی داروهای مربوط به شیمی درمانی را کاهش میدهد و تاثیر مثبت آن را زیاد میکند.
- خوردن گلچههای گیاه خار مریم در کاهش میزان کلسترول خون تاثیر دارد.
- مصرف گیاه خار مریم، مقاومت انسولین در بیمارانی که از نوع دیابت 2 رنج میبرند را کاهش میدهد.
- این گیاه نوعی آنتیاکسیدان قوی به شمار رفته و از بدن در برابر آسیبهای سلولی ایجاد شده از رادیکالهای آزاد محافظت میکند (خاصیت ضداکسیدان آن چندین بار از ویتامین E بیشتر است و از این طریق محافظ خوبی برای کبد است.)
- از خواص خار مریم محافظت کلیه از تاثیر مواد شیمیایی است (سیلی مارین موجود در گیاه خارمریم اثر مخرب مواد شیمیایی بر روی کلیه را کاهش داده و محافظ خوبی برای کلیههاست.)
از گیاه خار مریم به شکل دم کرده و تنتور استفاده میکنند همچنین برای استفاده بیشتر از خواص خار مریم میتوان گلچههای آن را همانند کنگر فرنگی خورد.
گل خار مریم و هم تخم آن قابل استفاده میباشند اما مطالعات نشان میدهند تخم گیاه خار مریم بیشتر دارای خواص درمانی است، به همین جهت در اکثر مکملهای غذایی و یا چایهای کیسهای از عصاره تخم خار مریم استفاده می شود.
طرز تهیه دم کرده: 3/5 گرم دانه نیمکوب را در 150 سی سی آب جوش به مدت 10 الی 15 دقیقه دم کنید. روزانه 3 نوبت و نیم ساعت قبل از غذا مصرف شود.
طرز تهیه تنتور: 15 تا 25 قطره را روزانه 4 الی 5 بار مصرف کنید.
برای کمک به درمان هپاتیت و سیروس کبدی: 160 الی 800 میلیگرم در روز در 3 نوبت، برای سیروس کبدی به مدت 2 سال و برای هپاتیت سه ماه مصرف شود.
برای کمک به تصفیه کبد در افرادی که دچار تنبلی کبد می باشند: 250 میلیگرم یک بار در روز به مدت 8 هفته مصرف شود.
افراد عادی نیز برای بهرهگیری از خواص خار مریم و پاکسازی کبد خود میتوانند 140 الی 250 میلیگرم از آن را به مدت 4 هفته مصرف کنند، البته بهتر است از فراوردههای استاندارد شده خارمریم استفاده کنیم چون مواد موثر آنها قویتر بوده و بهتر از دم کرده و تنتور آن است.
گیاه خار مریم نباید همزمان با داروهایی که متابولیزم آنها در کبد است مانند آسپرین، استامینوفن و غیره استفاده شود، اگر داروی خاصی مصرف میکنید و یا به هر گونه بیماری مبتلا میباشید قبل از مصرف گیاه خار مریم با پزشک مشورت کنید.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
خواص بادرنجبویه (Lemon Balm) شامل آرام کردن اعصاب، ایجاد نشاط، تقویت قلب و ... است. در ادامه با عوارض و خواص بادرنجبویه بیشتر آشنا شویم.
بادرنجبویه را بادرنگبویه یا بادرنجوبه نیز مینامند. گیاهی معطر، علفی، چند ساله، پایا، پرشاخه و پرپشت است که ارتفاع آن به 30 تا 80 سانتیمتر و حتی بیشتر میرسد. بادرنجبویه از تیره نعناعیان میباشد که به حالت وحشی و خودرو در ایران میروید. این گیاه دارای عطری با طعم لیموی تند بوده و موطن اصلی آن قسمت وسیعی از شرق مدیترانه است و در بعضی نقاط آذربایجان و جلگه خزر نیز یافت میشود. از خواص بادرنجبویه بهرهبرداری بهمنظور تزیینی، طبی و تولید عسل است که به این منظور گیاه را در باغها و مزارع کشت میکنند. از تمامی قسمتهای رویشی گیاه جهت کاربردهای دارویی استفاده میشود.
طبیعت گیاه بادرنجبویه گرم و خشک است. بادرنجبویه داروی مورد علاقه پزشک بزرگ ایرانی، ابوعلی سینا بوده که برای تقویت قلب و انبساط روح تجویز میکرده است. خواص بادرنجبویه بهطور خلاصه عبارتند از:
مصرف همزمان بادرنجبویه با داروهای زیر میتواند تاثیر این داروها را کم کند و با عملکرد آنها تداخل نماید. بنابراین در صورت مصرف یک داروی خاص، قبل از خوردن بادرنجبویه، حتما با پزشک خود مشورت کنید:
ضد صرعها مانند کاربامازپین، فنی توئین، والپروات سدیم
باربیتوراتها مانند فنوباربیتال
بنزودیازپینها مانند آلپرازولام و دیازپام
خواب آورها مانند زولپی دم، سوناتا، lunesta، Rozerem
ضد افسردگیهای سه حلقهای مانند آمی تریپتیلین، نورتریپتیلین، دوکسپین، آموکسیپین
داروهای هایپرتیروئیدی و هایپوتیروئیدی مانند متی مازول، پروپیل تیویوراسیل، لوتیروکسین، لووکسیل، synthroid، unithroid
دیفن هیدرآمین، doxylamine
هرچند که گیاه بادرنجبویه همانند بسیاری از گیاهان دارویی دارای خواص مفید است ولی از مصرف بیش از اندازه آن باید خودداری نمود. همچنین با توجه به طبیعت و خواص بادرنجبویه بهتر است اشخاص دارای مزاج گرم، گیاه بادرنجبویه را نخورند و چنانچه مصرف کردند بری رفع عوارض آن میتوانند از گل بنفشه یا سکنجبین استفاده کنند. همچنین کسانی که دارای اختلالات هورمونهای تیروئیدی، افراد مبتلا به گلوکوم (آب سیاه چشم)، زنان باردار و شیرده، افراد حساس به آسپیرین و کودکان بایستی از مصرف این گیاه خودداری کنند.
تهوع، گیجی، تحریکات پوستی، در مواردی ناراحتی گوارشی، خستگی عمومی، احساس سنگینی در سر، بیحسی و سپس خواب عمیق و کاهش فشار خون از عوارض مصرف بیش از حد این گیاه است.
از آنجا که روغن گیاه بادرنجبویه عامل اصلی درمان گیاهی است، در همه کتب طب سنتی توصیه شده که از مصرف خشک شده گیاه خودداری و تازه آن استفاده شود. خواص بادرنجبویه تازه بهحدی است که در اسپانیا برگ تازه آن را با چای معمولی مخلوط و یک نوشیدنی مطبوع تهیه میکنند.
از مصرف خودسرانه آن و بدون نظر پزشک خودداری گردد.
به دلیل تداخلات دارویی، در صورت داشتن هر گونه بیماری خاص یا مصرف دارویی خاص، قبل از استفاده از گیاه دارویی با پزشک مشورت شود.
در صورت بروز هر نوع واکنش حساسیتی، باید مصرف این گیاه قطع گردد.
با مشاهده هر گونه عارضه جانبی به پزشک مراجعه شود.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
خواص بومادران (Yarrow) شامل کاهش فشار خون و دمای بدن، بهبود زخمها و ... میباشد. در ادامه با سایر عوارض و خواص بومادران آشنا شوید.
بومادران متعلق به گروه گیاهان دو لپهای و تیره کاسنی است. از دیگر نامهای آن میتوان به بیمادران، علف هزار برگ، آشیل، اخیلیا و تاج الملوک اشاره کرد. بومادران پایه تولید بیش از هفتاد نوع دارو است و بهدلیل گسترده بودن خواص بومادران از این گیاه در ترکیب با مواد دارویی دیگر، برای درمان بسیاری بیماریها و ساخت انواع داروها استفاده میشود.
گیاه بومادران در ایران در حاشیه رودخانهها میروید اما چون از آن حفاظت نمیشود دارای مواد سمی است، بنابراین بذر آن از آلمان خریداری شده و سپس بهمنظور استفاده از خواص دارویی آن،کشت مینمایند. کشت این گیاه در ایران موجب تولید گیاهی با ماده موثره بیشتری از گیاهان روییده شده در آلمان میشود، چراکه شرایط اقلیمی ایران برای رشد و نمو این گیاه بسیار مناسب است. از دیگر ویژگیها و خواص بومادران، تلخ بودن، معطر، محرک و تقویتکننده بودن آن میباشد. این گیاه بهدلیل دارا بودن تانن، برای جلوگیری از خونریزی مفید بوده و در بهبود زخمها مؤثر است. تسکین درد معده، محرک گوارش و مقوی معده، ضدنفخ، ملین، صفرا آور، قاعده آور، تنظیمکننده قاعدگی و کاهش فشار خون بالا از دیگر خواص بومادران است. طبیعت گیاه بومادران گرم و خشک است و میتوان در کنار سایر سبزیها، آن را در رژیم غذایی گنجاند. مهمترین خواص دارویی گیاه بومادران بهطور خلاصه عبارتند از:
با بذر کرفس: افزایش دفع اسید اوریک و درمان نقرس
با آقطی و نعناع: مفید برای درمان آنفولانزا و سرماخوردگی
با آویشن و سنبل الطیب: درمان عرق کف دست و اسهال
با زیرفون یا بداغ برفی: درمان فشار خون بالا
بومادران جزو گیاهان با حداقل عوارض جانبی است ولی باید توجه داشت مصرف بیش از حد گیاه بومادران باعث عوارضی مانند حساسیت پوست به نور، کوررنگی، یبوست، ابتلا به سردرد، تشنج، سردردهای میگرنی و التهابات ناشی از تماس خواهد شد.
با وجود خواص بومادران و فواید زیاد آن، مصرف بومادران در زمان بارداری (محرک انقباض رحم است)، دوران شیردهی، کودکان زیر دو سال و افراد دارای حساسیت به گیاهان خانواده کاسنی ممنوع است.
خواص برگ بو (Bay laurel) گسترده بوده، شامل تقویت سیستم ایمنی بدن و پیشگیری از سرطان میباشد. در ادامه با سایر عوارض و خواص برگ بو آشنا شوید.
برگ بو گیاهی است خوشبو که همیشه سبز است. نامهای دیگر آن درخت غار و باهشتان میباشد. این گیاه به شکل درخت یا درختچه بوده و مخصوص مناطق گرم زمین است. درخت برگ بو از مقاوت خوبی برخوردار بوده و در مزارع و زمینهای زیادی با تنوع آب و هوایی مختلف رشد میکند ولیکن در مقابل سرمای زیاد حساس است.
از خواص برگ بو استفاده آن بهعنوان طعم و عطر دهنده غذا میباشد. همچنین از دیگر خواص برگ بو میتوان به استفاده از آن برای تزئین باغها نام برد ولیکن کاربرد اصلی آن در آشپزی و همچنین بهعنوان داروی گیاهی و استفاده در صنایع داروسازی، بهداشتی و آرایشی است.
ادویه گیاه برگ بو دارای مقدار زیادی مواد معدنی نظیر مس، پتاسیم، کلسیم و آهن میباشد که در سلامت فرد نقش حیاتی بر عهده دارند. میوه درخت برگ بو دارای اسانس روغنی فراری است همچنین در برگهای خشک برگ بو نیز از 1 تا 3 درصد اسانس روغنی فرار بسیار معطر وجود دارد که از طریق تقطیر می توان استخراج کرد. همچنین منبع غنی ویتامین A و C است.
برگهای برگ بو معطر بوده و با له شدن بوی بیشتری از خود ساطع میکنند. باید توجه داشت که برگهای خشکانده درخت در آشپزی استفاده میشود و نه برگهای سبز آن، زیرا برگهای سبز ممکن است خواص منفی داشته باشند. چنانچه برای طعم و عطر بخشیدن به غذا بویژه غذاهای گوشتی و ماهی از این گیاه استفاده میکنید، لازم است برگ خشکیده آن را به صورت درسته و کامل در غذا بیاندازید و پیش از سرو غذا آن را از ظرف خارج کنید؛ زیرا خوردن این برگ معمول نیست و دارای طعمی قوی است.
طبع آن گرم و خشک است و از برگهای این گیاه روغنی تهیه میشود که به آن حب الغار گفته میشود و در پزشکی کاربردهای فراوانی دارد. خواص دارویی برگ بو عبارتند از:
با وجود گسترده بودن خواص برگ بو همانند سایر گیاهان دارویی از این گیاه نیز نباید زیاد استفاده کرد (بیش از چند برگ در غذا) در غیر این صورت باعث ایجاد مسمومیت میشود، همچنین خطر سقط جنین ناشی از این ادویه باعث شده تا زنان باردار از خوردن ان بر حذر باشند.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره