به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روزنامه خراسان، به چند پیامد نگه داشتن ادرار اشاره شده است.
*عفونت معده:
نگهداشتن ادرارنه تنها باعث درد در قسمت تحتانی شکم می شود بلکه خطر ابتلا به عفونت معده را هم افزایش می دهد. زمانی که میکروبهای موجود در ادرار از بدن خارج نمی شود، فرد دچار عفونت معده هم میشود.
* عفونت مجرای ادراری:
نگه داشتن ادراربرای مدت زمان طولانی، بدن را در معرض باکتریهای مضرقرار میدهدو احتمال ابتلا به عفونت ادراری (UTI) یا عفونت مثانه را افزایش میدهد.
* درد هنگام دفع:
نگه داشتن ادرار اگر به طور مدام تکرار شودباعث درد شدید هنگام دفع ادرار میشود.
* تب:
نگه داشتن ادرار برای مدت طولانی، مانع دفع باکتری موجود در بدن میشود و این به نوبه خود باعث بروز تب خواهدشد.
* تورم مثانه و خطر بروز سرطان:
هنگام مصرف آب مثانه بهآرامی پرمیشود و در صورت دفع نشدن مثانه متورم میشود. پیشگیری نکردن از تورم مثانه به سرطان مثانه منجر می شود.
* سنگ کلیه :
آب به پاک سازی کلیهها کمک میکند. اما زمانی که ادرار برای مدت طولانی نگه داشته شود، به طورجدی روی کلیه تاثیر می گذارد و به سنگ کلیه و درد منجر می شود.
* کیست:
کیست کلیه نوعی التهاب است. این مشکل عمده ای است که بیشتر در زنان رخ میدهد.
* درد در قسمت تحتانی شکم:
نگهداشتن طولانیمدت ادرار، در قسمت تحتانی شکم درد ایجاد میکند.
با دلگرم همراه باشید تا در مورد راه های درمان تکرر ادرار بیشتر بدانید.
هرگاه تعداد دفعات ادرار طی روز از 5 تا 7 بار بیشتر شود فرد اصطلاحا دچار تکرر ادرار شده است که این مساله می تواند نشانه بیماری باشد. چگونه می توان با این یماری مقابله کرده و از آن رهایی یافت.متخصص مجاری ادراری راهنمایی کاملی در مورد این بیماری با شما در میان گذاشته است.
تکرر ادرار و تغییر غیر عادی در دفع ادرار نشانهای از بیماریهای دستگاه دفع ادرار و دیگر سیستمهای بدن است.
اگر در شرایطی، میزان مایعات دفع شده بدن بیشتر از مایعات جذب شده باشد باعث ایجاد مشکل در کارکرد کلیه و اعضای دیگر بدن میشود، در واقع در اثر کم شدن مایعات بدن، فشار خون نیز کاهش یافته و در پی آن درصد خون دریافت شده در کلیه کم شده و تغذیه خونی بافت کلیوی کاهش پیدا می کند و در نتیجه، اشکال در کارکرد کلیه ها و تکرر ادرار به وجود خواهد آمد. بیتوجهی به این مسئله، میتواند در آینده تاثیر نامطلوب و جبرانناپذیری را بر جای گذارد.
مسلما به وجود آمدن تغییر کمی در وضع دفع ادرار میتواند نشانهای مهم و جدی باشد؛ نشانهای که نباید به آن بیتوجهی کرد. در بین این مشکلات، افزایش یافتن دفعات دفع ادرار یکی از شایعترین و مهمترین مشکلاتی است که میتواند افراد را درگیر کند.این بیماری برای زن، مرد، کودک و بزرگسال اتفاق میافتد.
شاید شما خودتان این شرایط را تجربه کرده باشید یا بین دوستان و اطرفیانتان کسانی را بشناسید که به صورت دائمی باید برای دفع ادرار، خودشان را به دستشویی برسانند و از این مشکل رنج میبرند، اما این که چنین مشکلی چرا به وجود میآید و برای درمان آن چه چارهای باید اندیشید، مسئلهای است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
همه اینها نشانه های ابتلای شما به تکرر ادرار است.مشکلی که می تواند جنبه های دیگر زندگی از جمله کار و فعالیت های روزانه، خواب و استراحت، سلامت روان و... را هم تحت تأثیر قرار می دهد.تکرر ادرار با وجود همه آزاردهنده بودنش، بیماری شایعی است.
علت به وجود آمدن این اختلال موارد مختلفی میتواند باشد که در ادامه به طور کامل بررسی میشود. تکرر ادرار در واقع یک بیماری نیست بلکه علامت یک یا چند بیماری در بدن است. یکی از علتهای آن در طول روز میتواند بیماریها و درگیریهای فکری و عصبی و از سوی دیگر بروز این مشکل در شبها میتواند به دلیل بیماریهای عفونی دستگاه دفع ادرار باشد.
معمولا بیمار از سوزش ادرار، درد در ناحیه پایین شکم، سوزش و دید کم چشم، بوی تند ادرار، ضعف عمومی بدن، کدر شدن رنگ ادرار، وجود تب و لرز، درد در قسمت پایین کمر و فشارهای عصبی شکایت دارد.از علتهای دیگر میتوان به وجود عفونت ادراری، عفونتهای زنانه، بزرگ بودن غده پروستات، تجمع مدفوع، مصرف الکل و برخی از داروها، افسردگی شدید به مدت زیاد، توهم، شل و ضعیف شدن عضلات کف لگن و شکم اشاره کرد.
راه حل مناسب برای درمان سوزش ادرار
گاهی با رفتاردرمانی می توان مثانه را بزرگ تر کرد؛ یعنی فرد هربار دقایقی ادرار را تحمل کند تا مقدار بیشتری در مثانه جمع شود. زمانی که مثانه خیلی کوچک باشد با جراحی بخشی از روده را به مثانه اضافه می کنند که این روش آخرین انتخاب برای درمان است.
گاهی مثانه به دلایل مختلف ازجمله ضخیم شدن آن نمی تواند کشش و افزایش حجم داشته باشد. در حقیقت مثانه نمی تواند به شکل بادکنکی بزرگ تر شده و ادرار بیشتری را نگه دارد. تا زمانی که شما از پس درمان مشکل اصلی برنیایید، نمی توانید میزان توالت رفتن ها و دفع ادرارتان را کاهش دهید.
راه حل
با تمرین هایی می توان مثانه را بزرگ کرده و حجم آن را افزایش داد. لازم است فرد برای خود تعیین کند که مثلاً هر بار دقایقی در برابر احساس اجبار تخلیه مثانه مقاومت کند، بعد از مدتی زمان مقاومت در برابر تخلیه مثانه را بیشتر کند؛ هرچه فرد زودتر ادرار را تخلیه کند دیرتر درمان خواهد شد. اگر در انجام این تمرین ها جدی باشید، می توانید به هرچه زودتر برطرف شدن مشکلتان امیدوار باشید.
مثانه برخی افراد لرزش های بیش از حد یا منقبض شدن های خودبه خودی دارد. در این مورد فرد به طور ناگهانی احساس نیاز به دستشویی احساس می کند و اگر سریع مراجعه نکند ممکن است لباس خود را خیس کند.
راه حل
برای درمان این مورد ممکن است دارودرمانی در نظر گرفته شود؛ داروهایی تجویز می شوند که لرزش ها و انقباضات خودبه خودی را مهار کرده و تکرر ادرار را درمان می کنند. درصورتی که داروهای دیگری را مصرف می کنید از پزشکتان در مورد احتمال تداخل داروهای جدید با آنچه پیش از این مصرف می کردید سؤال کنید. اگر تکرر ادرار دارید، نباید خوددرمانی کنید یا سرسری از کنار آن بگذرید؛ اول باید با کمک پزشکتان علت را پیدا کرده و بعد درمان مناسب با آن را انتخاب کنید.
بیماری های زمینه ای مثل MS، پارکینسون، سکته یا تومور مغزی، دیسک های درمان نشده، آسیب های نخاعی و... ممکن است سبب شوند مثانه تحت فشار قرار گیرد. درواقع این بیماری ها می تواند تحریک پذیری مثانه را بالا برده و موجب تکرر ادرار شود.
راه حل
با درمان یا کنترل بیماری های زمینه ای می توان فشار مثانه را کم کرد. گاهی ممکن است بر اساس علت بیماری زمینه ای و بررسی نوار مثانه، تجویز دارو یا جراحی نیاز باشد.
به طور طبیعی پس از پر شدن مثانه تا حجم 150 سی فرد احساس ادرار را درک می کند؛ در افرادی که به علت مثانه حساس دچار تکرر ادرار هستند احساس ادرار حتی با حجم 20 سی و چند قطره هم درک می شود.
راه حل
همیشه درمان های تهاجمی یا دارویی نیستند که می توانند به حل مشکل شما کمک کنند، گاهی ریش و قیچی دست خودتان است و خود شما هستید که با تمرین و مقاومت می توانید اوضاع را بهتر کنید. به همین دلیل برای درمان این مشکل باز هم رفتاردرمانی درنظر گرفته می شود؛ یعنی فرد به اصطلاح حرف مثانه را گوش نکرده و در مقابل رفتن به دستشویی مقاومت کند. پس خسته نشوید و تلاش کنید هر روز یک قدم به جلو بروید.
عفونت های مثانه یا مجاری ادراری ممکن است سبب تکرر ادرار حاد یا مزمن شوند. اگر عفونت یکباره رخ دهد، تکرر ادرار حاد و اگر عفونت مزمن بوده و ماه ها وجود داشته باشد تکرر ادرار مزمن را ایجاد می کند.
راه حل
مسلماً رعایت مسائل بهداشتی از عفونت ها جلوگیری می کند، به علاوه درمان عفونت هم می تواند تکرر ادرار را درمان کند. نوشیدن آب فراوان هم می تواند در این رابطه مؤثر باشد.
استرس و اضطراب
مسائل روانی می توانند در ایجاد تکرر ادرار نقش داشته باشند. افرادی که مدام تحت استرس هستند نیاز بیشتری به دستشویی احساس می کنند و ممکن است به تکرر ادرار مبتلا شوند.
راه حل
مراجعه برای درمان و کنترل استرس می تواند مؤثر باشد. به علاوه فرد نباید بر ادرار خود تمرکز کرده و به لحاظ روانی، ذهن خود را به خاطر این مساله مغشوش کند. مشغولیت ذهنی نسبت به تکرر ادرار بیشتر این قضیه را تشدید می کند.
این علت هم به مسائل روانی برمی گردد و در افرادی که وسواس ادراری دارند، دیده می شود. باید بدانید هرچه به مثانه بیشتر متمرکز و حساس بوده و استرس داشته باشیم، مثانه تحریک پذیرتر خواهد بود. پس در این مورد هم خود شما هستید که به جای استفاده از داروها می توانید برای حل شدن این مشکل قدم بردارید.
راه حل
شخص باید با راهنمایی متخصص، وسواس خود را حل کرده و درک کند حساسیت بیش از حد نسبت به پاکی سبب مشکلاتی نظیر تکرر ادرار خواهد شد.
همیشه اشتباهاتی که در مراقبت از کلیه هایتان انجام می دهید، باعث مقیم شدنتان در توالت نمی شوند. گاهی شما چنین مشکلی که ساختار کلیه ها یا مثانه تان باعث آن شده است را به ارث می برید. اما در هر حال، نگه داشتن ادرار و قهر بودن با توالت هم نمی تواند در بیمار شدن کلیه ها و مثانه شما بی اثر باشد.
تکرر ادرار و عکس آن کم ادراری هر دو به لحاظ تشخیص و درمان مهم است و باید نسبت به آنها آگاهی داشت. تکرر ادرار زمانی رخ می دهد که فرد کمتر از حد طبیعی ادرار می کند؛ یعنی در طول شبانه روز کمتر از 7 یا 8 بار و با حجم خیلی کم تخلیه مثانه دارد.
برخی افراد هم هستند که مایعات کمی می نوشند اما حجم ادرار خیلی زیاد است و اصطلاحاً به پرادراری مبتلا هستند. این افراد حتماً باید از لحاظ عملکرد کلیه مورد بررسی قرار گرفته و چکاپ شوند زیرا ممکن است اختلالات عملکردی کلیه ازجمله کم کاری کلیه وجود داشته باشد.
نارسایی های کلیوی درباره کم ادراری یا پرادراری نقش اساسی دارند. نارسایی های کلیوی در مراحل اولیه نشانه ای ندارند و فرد تا زمانی که 50 درصد یا بیشتر مورد تخریب یا نارسایی قرار نگرفته باشد علائمی ندارد. حتی گاهی عملکرد یک کلیه کاملاً از بین می رود اما فرد هنوز از آن بی اطلاع است.
زمانی که بیش از 50 درصد تخریب و نارسایی در کلیه به وجود می آید نشانه هایی مانند درد، زردی پوست، رنگ پریدگی، بی اشتهایی، کاهش وزن، خستگی مزمن و... خود را نشان می دهند که شاید این زمان برای درمان و پیگیری بسیار دیر باشد، بنابراین لازم است نسبت به این موضوع آگاه بود و توجه کافی داشت.
معمولا در کودکانی که مشکلات آناتومیک دستگاه مجاری ادراری یا مشکلات عصبی مثانه دارند، این مشکل نیز بروز خواهد کرد. همچنین اضطرابهای کودکانه هم میتواند گاهی با تکرر ادرار نمایان شود. سنگهای مثانه، بیماریهای عصبی، ضایعات مادرزادی نخاعی یا مشکلاتی که در سیستم عصبی مرکزی وجود دارد نیز می تواند کارکرد دستگاه ادراری را تحت تاثیر قرار دهد.
چنانچه موارد زیر را تجربه کردید به پزشک مراجعه نمایید:
گردآوری شده ی مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از مهر، این مطالعه نزدیک به ۱۵۰۰ زن در سن ۷۰ سالگی را به مدت سه سال تحت نظر داشت. محققان دریافتند کاهش شاخص توده بدنی از ۵ درصد یا بیشتر، منجر به کاهش ۵۰ درصدی خطر بی اختیاری فعلی یا جدید ادرار می شود.
شاخص توده بدنی (BMI) یک برآورد تقریبی از چربی بدن یک شخص بر اساس قد و وزن او است. به عنوان مثال، خانمی که قدش ۱۶۶ سانتی متر و وزنش ۷۷ کیلوگرم است، شاخص توده بدنی اش ۲۸.۲ است. اگر او ۵ درصد از شاخص توده بدنی خود را کاهش دهد، شاخص توده بدنی اش ۲۶.۸ می شود. این بدین معنی است که در حدود ۴ کیلوگرم از وزن خود را از دست می دهد.
این مطالعه همچنین نشان داد که کاهش قدرت دست تا ۵ درصد یا بیشتر با احتمال ۶۰ درصد بالاتر از بی اختیاری ادرار جدید و یا مداوم در ارتباط بود.
نویسنده اصلی این پژوهش، دکتر مگان ساسکیند دستیار پروفسور اورولوژی در دانشگاه کالیفرنیا در سان فرانسیسکو گفت بی اختیاری ادرار همراه با افزایش فشار شکمی (به عنوان مثال، سرفه، خنده، عطسه) است.
در این پژوهش ۱۴۷۵ زن درسن ۷۰ تا ۷۹ سالکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. زنانی که حداقل بی اختیاری ادرار ماهانه داشتند، شاخص توده بدنی آن ها به طور متوسط در حدود ۲۸ بود و برای زنانی که بی اختیاری نداشتند این شاخص کمی پایین تر در حدود ۲۷.۵ بود. شاخص توده بدنی بین ۲۴.۹ تا ۲۹.۹، اضافه وزن محسوب می شود و شاخص بالای ۳۰، چاق در نظر گرفته می شود.
محققان این مطالعه بیان کردند که کاهش وزن- حتی برای یک زن در سن ۷۰ سالگی- می تواند با تسکین برخی از فشارهای وارد بر مثانه به رفع بی اختیاری ادرار کمک کند. به همین ترتیب، عضلات مثانه قوی تر می تواند در برابر فشار، بیشتر مقاومت کند.
پژوهشگران اشاره کردند که هیچ کدام از این عوامل منجر به بهبود فوری بی اختیاری ادرار نمی شوند زیرا که بی اختیاری ادرار ممکن است در نتیجه سال ها آسیب ایجاد شده باشد بنابراین به راحتی برگشت پذیر نیست.
عفونت ادراری تمایل شدیدی به بازگشت های مکرر دارد. برای پایان دادن به این چرخۀ معیوب، که باعث درد و سوزش میشود، برخی از گیاهان مفید هستند،...با دلگرم همراه باشید تا با گیاهان دارویی مفید برای درمان سوزش ادرار آشنا شوید.
یکی از مشکلات رایج به خصوص در بین خانمهاست. در موارد ساده این مشکل بعد از چند روز خود به خود از بین میرود و مشکل حل میشود؛ اما اگر فرد دچار عوامل خطرسازی مانند دیابت، رفلاکس ادرار به سمت کلیهها، بارداری و سنگ باشد باید حتما به پزشک مراجعه کند چون امکان دارد مشکل ساده عفونت ادراری، کلیهها را نیز درگیر کرده و تبدیل به مشکلی جدی شود.
برای راحت شدن از این بیماری علاوه بر مصرف داروهای تجویزی پزشک میتوانید میوههایی که در این مطلب اشاره میشود را نیز میل کنید؛ چون علاوه بر ویتامیندهی، شما را از عفونت موجود خلاص میکنند.
نحوه تعامل انسان و رفتارش با بدن می تواند عامل مهمی در ابتلا به ناراحتی ها و بیماریها باشد.امام رضا (ع) در بیانی نحوه حمام کردن را در سلامت بدن دخیل دانسته اند.و همچنین می فرمایند: حمام یک روز درمیان گوشت بدن را زیاد می کند، و هر روز حمام رفتن پیه کلیه ها را آب می سازد.
امام رضا (ع) « ثرب » را به همراه کلیه، منشأ سرور و شادمانی دانستند. ثرب گوشت نازک و پوست هائی است که روی معده و روده ها و عروق و شرائین را می پوشاند. ابتدایش دهان معده و انتهایش معاء (روده) پنجم است که قولون نامیده می شود.
و علت اینکه فرح و خوشی از اینجا پیدا می شود آن است که بواسطه کثرت عروق و شرائین، خون و رطوبت بدن بسوی کلیه جذب می شود و سبب صفا و روشنی خون می گردد، خون را رقیق و لطیف ساخته روح را شاد و منبسط می سازد
و در میان میوه ها لیمو ترش و شیرین کمبود این وظیفه را به بهترین وجه تأمین می کند. خوردن لیمو ترش عمل طحال را تقویت می کند در نتیجه، مواد بیگانه که در خون رسوب کرده و موجب غلظت آن شده را از بین می برد.کارشناسان برای بکار انداختن کلیه، داروهای زیادی بدست آورده اند ولی علم غذاشناسی امروزه، بهترین معالجه را بوسیله ی خوردن اقسام میوه ها بویژه انگور شناخته است.
نگه داشتن ادرار لطمات جبران ناپذیری به کلیه ها، مثانه و پروستات می زند. دانش امروزی ثابت کرده است که اغلب مشکلاتی همچون سوزش های مجرائی، بی اختیاری ادرار- ادرارهای پشت سر هم - اختلاط با خون و زیادی آن و اختلالات مثانه، ورم پرستات و غیره بر اثر حبس بول است؛ چرا که ادرار خاصیت اسیدی دارد و چنان چه دفع نشود ایجاد زخم و ناسوریها و بیماریهای بسیار می کند.
امام رضا (ع) در این زمینه می فرمایند: هر کس می خواهد مثانه اش به عارضه ای گرفتار نشود، پیشاب ( ادرار) خود را نگه ندارد حتی اگر بر پشت مرکب خویش نشسته باشد.و همچنین می فرمایند: اِذا جُعْتَ فَکُل وَاِذا عَطِشْتَ فَاشْرَبْ وَ اِذا هاجَ بِکَ البَولُ فَبُلْ، وَ ...،
چون گرسنه شدى بخور، چون تشنه شدى بنوش، چون ادرار بر تو فشار آورد، ادرار کن، ... ، که اینها مایه تن درستى است.و در بیانی دیگر عادت داشتن به خوردن قلوه و سیرابی گوسفند را مایه دگرگونی در مثانه دانسته اند .
در این حدیث اشاره امام رضا (ع) به عارضه ای است که امروز در اورولوژی با عنوان رفلاکس مثانه به حالب ( میزنای ) از آن نام برده می شود.به نظر می رسد منظور امام رضا (ع) از مثانه در این حدیث کل سیستم مجاری ادرار باشد که فرموده اند:
و اکل کلیة الغنم و اجواف الغنم یغیر المثانة.
«خوردن کلیه (قلوه) گوسفند و تودلی هاى آن مثانه را تغییر می دهد»
تغییر مثانه عبارت از اختلال مجارى ادرار است.
واژه " قولنج" حتما تا بحال بگوشتان خورده است . بوعلی سینا و محمد بن زکریای رازی هر کدام کتابی مستقل و مفصل در مورد " قولنج" نوشته اند. قولنج انواع مختلفی داشته، مانند: قولنج کلیوی و کبدی و روده ای و ... .
امام رضا (ع) در حدیثی دیگر می فرمایند: داخل شدن به حمام با شکم پر باعث قولنج می شود.
و در حدیث دیگری امام رضا(ع) حجامت را برای کلیه ها نافع دانسته و می فرمایند:و ینفع من الاوجاع المزمنة فی الکلی و المثانة و الارحام الی.. ، حجامت از ساقین در مورد دردهای مزمن که در کلیه و مثانه و ... پیدا می شود سودمند است.
میتوانید برای شروع از کران بری و اکیناسه استفاده کنید، البته گیاهان دیگری هم برای مقابله با عفونت های ادراری وجود دارند..
این میوۀ قرمز رنگ خاصیت اسیدی کردن ادرار را دارد، این خاصیت به هیچ وجه برای رشد باکتری هایی که عامل بروز عفونت ادراری میشوند، مناسب نیست. علاوه بر این کران بری مانع از چسبندگی باکتری ها روی دیوارۀ مجاری ادرای و مثانه میشود.
میتوانید کران بری را به شکل آبمیوه در سوپر مارکت ها بیابید. از مصرف نوشیدنی الکلی کران بری خودداری کنید، غالباً به این نوشیدنی شکر اضافه میشود، مسلماً آب کران بری خالص در الویت قرار دارد. مقدار مصرف این نوشیدنی در روز برای مقابله با عفونت های ادراری باید بین 250 تا 500 میلی لیتر در روز باشد. در غیر این صورت، میتوانید از کران بری به شکل مکمل غذایی (به طور خاص کپسول) استفاده کنید.
این گیاه که اصالتش به امریکای شمالی برمیگردد خاصیت تحریک سیستم های ایمنی بدن را دارد که میتواند به مبارزه با عفونت های ادراری کمک کند. با این خاصیت، اکیناسه برای مبارزه با سرماخوردگی و آنفولانزا نیز مفید است.
این گیاه به شکل مکمل غذایی (کپسول) موجود است، اما میتوان به شکل دم کرده هم از آن استفاده کرد: 1 گرم ریشه یا برگ خشک این گیاه را در یک فنجان آب جوش قرار دهید. بگذارید به مدت 10 دقیقه دم بکشید. نوشیدن یک تا شش فنجان از این دم کرده در روز توصیه میشود.
اسانس آویش دارای قدرت آنتی باکتریال است که میتواند به پیشگیری از عود عفونت ادراری کمک کند. 2 قطره اسانس آویشن را روی یک حبه قند یا یک قاشق عسل بچکانید، دو بار در روز میتوانید این مقدار مصرف کنید، ولی بدون نظر پزشک تان از این مقدار فراتر نروید.
به عنوان مکمل، میتوانید از اسانس چوب گل رز و ملالوکا برای ماساژ زیر شکم استفاده کنید.
برای پیشگیری از عفونت های ادراری، میتوانید از دم کردنی ها هم کمک بگیرید. این ترکیب را تهیه کنید: بذر چمن، بوسرُل (نوعی درخت که در آلپ میروید)، علف جارو و برگ های مورد را مخلوط کرده و بجوشانید (حدود 15 گرم از این گیاهان در یک لیتر آب). هر روز هر مقدار که تمایل دارید بنوشید.
در هر صورت، اگر زیاد دچار عفونت های ادراری میشوید، به مقدار زیاد و به طور مرتب مایعات بنوشید. با این کار، هم ادرارتان رقیق تر و هم خروجش سریع تر خواهد شد، به این ترتیب احتمال بروز عفونت های باکتریایی کمتر میشود.
گردآوری شده ی مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
علت تکرر ادرار در بارداری افزایش حجم خون و فشار وارد از رحم بر مثانه است. تکرر ادرار معمولا از هفته ششم بارداری شروع می شود.
مثانه نیز مانند رحم کیسهای ماهیچهای است که بنا به نیاز منبسط میگردد. خارج از دوران بارداری، مثانه میتواند حجم مشخصی از ادرار را در خود نگه دارد. اما در دوران بارداری، رحم مهمترین عضو درون حفرهی لگن به شمار میرود و همزمان با رشدش سایر ارگانها از جمله مثانه را تحت فشار قرار میدهد. یک مثانهی تحت فشار نسبت به زمانیکه امکان منبسط شدن داشت، مقدار بسیار کمتری از ادرار را میتواند در خود نگه دارد. به همین دلیل است که شما با تکرر ادرار در بارداری روبرو خواهید شد. پس از تولد فرزندتان، مثانه به حالت قبل باز میگردد. در نظر داشته باشید که تکرر ادرار یکی از نشانههای اولیهی بارداری است که معمولا از هفته ششم بارداری شروع میشود. علاوه بر فشاری که رحم در اثر بزرگ شدن بر رحم وارد میکند و باعث تکرر ادرار در بارداری میشود، افزایش حجم خون در حاملگی یکی دیگر از دلایل عمده در این امر است.
تعدد دفعات ادرار میتواند نشاندهندهی
مشکل عفونت مجاری ادرار(UTI) در
شما باشد. اگر در ادرار خود خون (حتی کمی رنگ صورتی) مشاهده کردید، اگر علی رقم
احساس نیاز شدید به ادرار تنها چند قطره دفع نمودید و یا اگر در هنگام ادرار احساس
سوزش میکنید هرچه سریعتر با پزشکتان تماس بگیرید. مشکل عفونت مجاری ادرار را میتوان
به سادگی با آنتیبیوتیکها برطرف کرد. در صورت عدم درمان، UTI میتواند باعث آلودگی کلیه شده و باعث زایمان زودرس گردد.
سعی کنید از نوشیدنیهای مدر (ادرار آور) در بارداری پرهیز کنید، نوشیدنیهایی همچون چای و قهوه. راه دیگر خم شدن به سمت جلو در هنگام ادرار کردن است که میتواند به تخلیه کامل مثانه به شما کمک کند.
بسیاری از زنان بی اختیاری ادرار را در دوران حاملگی خود تجربه میکنند. در این نوع از بی اختیاری، به هنگام سرفه، خنده، عطسه و بلند کردن اجسام سنگین مقداری ادرار از مثانه خارج میشود. این عارضه در سه ماهه سوم شایع تر است. برای جلوگیری از این عارضه بهتر است قبل از پر شدن بیش از حد مثانه به دستشویی بروید. انجام تمرینات کیگل که سبب تقویت عضلات کف لگن میشود، میتواند به کاهش بیاختیاری ادرار کمک کند. بهتر است ورزشهای کیگل را در اویل باردرای شروع کنید و تا بعد از زایمان ادامه دهید. (در واقع اگر غیر از زمان حاملگی نیز این ورزشها را انجام دهید بسیار مفید خواهد بود.) به خاطر داشته باشید که قبل از شروع به انجام تمرینات مثانه خود را تخلیه کنید. در صورت نیاز میتوانید از پد نیز استفاده کنید.
تهیه و ترجمه: مجله اینترنتی ستاره
بامداد – برخی افراد هستند که پشت سر هم نیاز به دستشویی و دفع ادرار پیدا می کنند. اما این مسئله از چه ناشی می شود؟ آیا به دلیل کوچک بودن مثانه است؟ آیا ممکن است پای یک بیماری پنهان در میان باشد؟ در این مطلب شما را با عواملی که باعث می شوند تا فرد به دفعات بیشتری نیاز به دستشویی و دفع ادرار داشته باشد، بیشتر آشنا می کنیم.
یکی از مسائلی که باعث می شود آقایان مکررا نیاز به دستشویی رفتن و دفع ادرار داشته باشند، مربوط به پروستات آنها است. با افزایش سن، آقایان بیشتر در معرض بزرگی خوش خیم پروستات قرار می گیرند. این بزرگی خوش خیم عوارضی همچون نیاز مکرر به دفع ادرار ایجاد می کند.
چرا؟
پروستات در زیر مثانه و اطراف کانال مجاری ادرار قرار دارد که ادرار را از مثانه به سمت بیرون هدایت می کند. در صورت بزرگی پروستات، این غده ورم می کند و به کانال فشار آورده و در نتیجه ادرار کمی عبور می کند. بنابراین مثانه به طور کامل تخلیه نمی شود. در نتیجه فرد مدام نیاز به دستشویی و دفع ادرار پیدا می کند.
ریتم مناسب برای رفتن به دستشویی هر چهار تا پنج ساعت یکبار است. در این صورت مثانه با حجم حداکثر ۴۵۰ تا ۵۰۰ سانتی مترمکعب پر می شود. برخی افراد بر حسب عادت به محض اینکه احساس دستشویی پیدا می کنند خود را به توالت می رسانند. در صورتی که باید منتظر ماند تا مثانه به طور کامل پر شود.
چگونه این عادت را تغییر دهیم؟
برای اینکه بدعادتی مثانه تان را اصلاح کنید بهتر است زمانی که احساس کردید مثانه تان نیاز به تخلیه دارد ۱۰ دقیقه صبر کنید و تمرین کنید تا با کوچک ترین نیاز به دستشویی نروید. در غیر این صورت مثانه تان با تجمع کمترین میزان ادرار شما را وادار به تخلیه خواهد کرد. همانطور که نگه داشتن طولانی مدت ادرار مضر است، به همان میزان نیز زود به زود رفتن به دستشویی مثانه را تنبل می کند.
ادراری که در کلیه ها ساخته می شود و از مثانه خارج می شود یک ترکیب کاملا استریل است. در صورت بروز عفونت مجاری ادراری یا عفونت مثانه (سیستیت)، یک عامل عفونی است مانند باکتری ای کولای در ادرار نفوذ کرده و رشد می کند. سپس این عامل عفونت، در مجاری ادراری پخش می شود.
چرا نیاز به ادرار کردن افزایش می یابد؟
عفونت ادراری مسئله رایجی است و موارد خفیف آن به خودی خود برطرف می شود. در صورتی که این عفونت دردناک و جدی باشد، مثانه را تحریک کرده و نیاز به ادرار کردن را افزایش می دهد.
البته در صورت بروز این مشکل، حجم ادرار دفع شده زیاد نیست و در حد چند قطره تولید می شود. بنابراین در گام اول باید مشکل ریشه یابی شود.
نیاز مکرر برای رفتن به دستشویی می تواند در اثر کوچکی بیش از اندازه مثانه باشد. اگرچه این مسئله نادر است، اما مثانه برخی افراد فقط ۱۵۰ تا ۲۰۰ سانتی متر مکعب (حجم طبیعی مثانه ۴۵۰ تا ۵۰۰ سانتی متر مکعب) گنجایش دارد.
چه باید کرد؟
می توان با کمک روش هایی مثانه را بازتر کرد. این روش شامل پر و خالی کردن مکرر مثانه است. البته بهتر است به متخصص اورولوژی مراجعه کنید تا توصیه های لازم را به شما ارائه دهد.
پولیپ مثانه همان تومورهای خوش خیمی است که در آقایان و خانم ها باعث بروز اختلال در ادرار کردن و احساس سوزش در حین خالی شدن مثانه می شود. این مسئله که معمولا به دلیل مصرف دخانیات ایجاد می شود، نیاز به دفع ادرار را افزایش می دهد.
سنگ مثانه از سفت شدن مواد معدنی موجود در ادرار شکل می گیرد. این سنگ ها باعث بروز التهاب و عفونت ادراری شده و به این دلیل نیاز به دفع ادرار را افزایش می دهند.
سرما و بخصوص تغییر دمای ناگهانی از گرما به سرما باعث ایجاد احساس نیاز به ادرار می شود.
چرا؟
تغییر ناگهانی دمای هوا باعث تحریک مثانه می شود. در واقع دیواره عضلانی مثانه بدون اینکه پر شده باشد، به طور ناگهانی منقبض می شود و این مسئله باعث نیاز فوری و مکرر به دفع ادرار می شود. البته این مسئله اغلب موقتی است و زیاد طول نمی کشد.
مثانه در حالت طبیعی گنجایش ۴۵۰ تا ۵۰۰ سانتی متر مکعب ادرار را دارد. زمانی که مثانه پر می شود منقبض شده و مجرای ادرار شل می شود. این مسئله نیز باعث خالی شدن مثانه می شود. در برخی افراد این پدیده بیش از حد طبیعی آن بروز می کند، یعنی هر سه ساعت یکبار این پروسه تکرار می شود. البته جای نگرانی نیست و دلیل آن صرفا به مصرف زیاد مایعات مربوط می شود.
در حالت کلی مصرف روزانه یک و نیم لیتر آب توصیه می شود تا سلامت عمومی بدن تامین شود، اما افرادی که همواره یک بطری آب دم دست دارند و در محیط کار، موقع ورزش و غیره آب می نوشند، بیش از این میزان مایعات دریافت می کنند. البته این عادت برای سلامتی مفید است، اما مشکل این است که فرد را به زود به زود به توالت می کشاند.
بنابراین اگر اهل نوشیدن مایعات زیادی هستید و از توالت رفتن زیاد شاکی شده اید، بهتر است در گام اول کمی میزان مایعات مصرفی تان را کاهش دهید.
برای همه پیش می آید که در زمان های خاصی از زندگی مانند امتحان و غیره دچار استرس شوند و مدام نیاز به توالت پیدا کنند. استرس باعث افزایش نیاز به تخلیه مثانه می شود.
چرا؟
استرس باعث فعال شدن مثانه می شود و این عضو بدون اینکه پر شده باشد، به صورت غیرقابل کنترلی منقبض می شود. به عقیده متخصصان در مواقع استرس نیاز به دستشویی رفتن به طور متوسط به بیش از هشت بار در شبانه روز افزایش می یابد. البته این مسئله نیز موقتی است و با برطرف شدن استرس از بین می رود. اما اگر شرایط استرس زا حاد و زیاد باشد، مشکل نیز تشدید می شود.
نوشته دفع ادرار زیاد نشانه چیست؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
در علم پزشکی به وجود مقادیر غیرطبیعی پروتئین در ادرار (بیش از یک گرم در روز)، پروتئینوری گفته میشود. پروتئینوری یکی از علائم شایع بیماریهای کلیوی میباشد. پروتئین ها جز اساسی تمام بخشهای بدن ازجمله عضلات، استخوان ها، مو و ناخن را تشکیل می دهند. پروتئین های موجود در خون نیز عملکردهای مهمی دارند و موجب محافظت فرد در برابر عفونت، کمک به لخته شدن خون و حفظ مقدار صحیح مایع در گردش بدن می شوند. همانطور که میدانید، کلیه یکی از مهمترین اندامهای درونی بدن انسان است. اکثر اعضای بدن برای عملکرد مطلوب وابسته به کلیهها هستند، بنابراین عملکرد مناسب این عضو در بدن بسیار مهم است. از جمله وظایف کلیه در بدن میتوان به شرکت در فعالیت خونسازی بدن، تنظیم متابولیسم ویتامین D و دخالت در متابولیسم کلسیم و سیستم استخوانی اشاره نمود.کنترل سیستم اسید و باز بدن که یکی از مهمترین سیستمهای بدن برای حفظ تعادل داخلی است نیز از دیگر کارهای کلیه است، اما یکی دیگر از وظایف کلیه که تقریبا مردم عادی این عضو را با آن میشناسند، دفع سموم بدن است.
برای دفع سموم بدن، خون از گلومرولها که نقش صافی دارند، عبور میکند. این صافی باعث میشود مواد ضروری برای اعضای مختلف بدن، بازجذب شده و در عین حال، سموم و مواد زائد دفع شوند.
در حالت عادی پروتئینها نباید از این صافی بگذرند. البته در حدی کم ـ زیر 150 میلیگرم در 24 ساعت ـ برخی مولکولهای خاص پروتئین، میتوانند در ادرار دیده شوند. بنابراین در یک حجم خیلی محدود، وجود بعضی از انواع پروتئینها در ادرار غیرطبیعی نیست. اما زمانی که کلیه دچار اختلال شود، موادی که در حالت عادی نباید از صافی گلومرولها رد شوند، از آنها عبور کرده و برعکس بازجذب مواد لازم مختل میشود.
فردی که پروتئینوری دارد، در واقع دفع پروتئین در ادرار او به طور غیرعادی انجام میشود.
پروتئینوری میتواند یک نشانه خیلی مهم از بیماریهای زمینهای کلیه باشد. در واقع بهتر است بگوییم پروتئینوری، بیماری نیست بلکه نشانهای مهم است که ممکن است به دلیل سوء اثر برخی داروها بر کلیه یا در جریان برخی بیماریهای عفونی به وجود آید. در اثر دیابت و فشار خون هم ممکن است پروتئینآوری پیدا شود. به طور کلی پروتئینوری موردی است که نباید به راحتی از کنارش گذشتمایع خون یا پلاسما، در کلیهها تصفیه میشود و مواد زائد را از دست میدهد. در حالت عادی، کلیه ها مانع خروج آلبومین ( نوعی پروتئین در خون )، از پلاسما به داخل فضای ادراری میشوند و ادرار عاری از پروتئین یا آلبومین است.
آلبومین، مهمترین پروتئین در گردش خون است که مانند چسب، مایع پلاسما را داخل رگها نگه میدارد. مایع خون یا پلاسما در کلیهها تصفیه میشود و مواد زائد را از دست میدهد. در حالت عادی در حین تصفیه پلاسما، در کلیهها سدی وجود دارد که مانع خروج آلبومین از پلاسما به داخل فضای ادراری میشود و به این ترتیب، در حالت عادی، ادرار عاری از پروتئین یا آلبومین است.
احتمال حضور آلبومین (که نوعی پروتئین محلول در آب است) در ادرار بیش از سایر پروتئین ها است و گاهی به جای لغت پروتئینوری، به طور اختصاصی از واژه "آلبومینوری" استفاده می شود که هنگامی است که در آزمایش ادرار به طور اختصاصی، وجود آلبومین تشخیص داده می شود. آلبومین موجب احتباس مایعات در بدن می شود و مانند اسفنج، آب بافت های بدن را به خود می گیرد.البته در شرایط خاصی مثل ورزش سنگین یا وجود عفونت ادرار، مقدار کمی آلبومین در ادرار دفع میشود که معمولا توسط بدن جبران میشود. وقتی دفع پروتئین از کلیهها به میزان زیاد باشد، باعث کم شدن مقدار پروتئین در خون میشود و پلاسما از رگها بیرون میآید و بیمار ورم میکند.
بیماریهایی وجود دارند که در آنها، کارآیی سد خونی ـ ادراری، در کلیه از بین میرود و آلبومین به مقدار زیاد، در ادرار وارد و دفع میشود. در این حالت، کبد شروع به تولید بیشتر آلبومین میکند و این نقیصه تا حدی جبران میشود.
وقتی کبد نتواند از پس جبران مقدار زیاد آلبومین دفع شده برآید، مقدار آلبومین خون کم میشود و کمکم پلاسما از داخل رگها به فضای زیر پوست تراوش میکند و ورم ایجاد میشود. ورم ناشی از دفع پروتئین، برخلاف ورم در بیماران دچار نارسایی قلبی، یک ورم عمومی است، یعنی صبح که فرد از خواب بیدار میشود، کاملا پف کرده و زیر پلکهایش کاملا ورم کرده است.
مهمترین بیماریهایی که موجب دفع پروتئین از کلیهها میشوند، شامل دیابت، فشار خون و بیماریهای خودایمنی کلیههاست. در مورد بیماری دیابت و فشار خون، بیشتر از این که عوارض دفع پروتئین مهم باشد، این عارضه نشانه وخامت بیماری و شروع آسیب کلیههاست و نشان میدهد هر چه سریعتر باید قند خون کنترل شود و فشار خون پایین بیاید.
در دیابت نوع ۱ و ۲ ، نخستین علامت اختلال عملکرد کلیه، دفع مقادیر کم آلبومین در ادرار است که میکروآلبومینوری (microalbuminuria )نامیده می شود. با کاهش بیشتر عملکرد کلیه، مقدار آلبومین موجود در ادرار افزایش می یابد و میکروآلبومینوری به پروتئینوری کامل تبدیل می شود.
در پرفشاری خون (فشارخون بالا)، دومین عامل ایجاد بیماری کلیوی مرحله انتهایی است و وجود پروتئینوری در فرد مبتلا به فشارخون بالا، نشان دهنده کاهش عملکرد کلیه است و در صورتی که فشارخون بالا کنترل نشود می تواند به نارسایی کامل کلیه پیشرفت کند.
نشانههای اولیه پروتئینوری
اولین قدم در معاینات این است که ثابت شود بیمار پروتئینوری دارد یا نه. این مورد با آزمایش ادرار معمولی در یک شبانهروز کامل مشخص میشود. در این حالت، بیمار صبح روز اول ادرارش را دور میریزد و پس از آن تا 24 ساعت، یعنی تا صبح فردا، هر بار ادرارش را در ظرفی که از آزمایشگاه گرفته است، جمع میکند.
صبح فردا، پس از جمع کردن ادرار ها، همه آن ها را به آزمایشگاه میبرد. برای بیماری که دچار ورم در تمام بدن شده، اگر آلبومین در ادرار 24 ساعته، بیشتر از 5/3 گرم باشد، بیماری نفروتیک (بیماری دفع شدید پروتئین از کلیهها) را مطرح میسازد، که باید با روشهای تشخیصی تکمیلی، نوع بیماری کلیه را مشخص ساخت.
وجود یا نبود گلبولهای قرمز و گلبولهای سفید در ادرار بیمارانی که پروتئین دفع میکنند، در تشخیص بیماری اهمیت دارد. در این شرایط بیماران باید به نفرولوژیست (فوقتخصص بیماریهای کلیه) برای اقدامات تکمیلی مراجعه کنند.
اگر فرد پروتئینوری پیدا کند و حجم پروتئین دفعی زیادتر از حد مشخص باشد، جایگزینی این پروتئین برای بدن مشکل میشود.
نکته مهمی که باید بدانید این است که پروتئینها مولکولهایی هستند که در داخل رگها ایجاد فشار اسمزی میکنند و با این کار باعث میشوند که آب از درون رگ به درون بافتها نشت پیدا نکند. به همین دلیل یکی از نشانههای پروتئینوری، نشت آب به خارج از عروق است که این مورد را به صورت ورم میتوان مشاهده نمود. این حالت (اِدِم) در قسمتهایی که پوست شل است، مانند زیر چشم، سریعتر ایجاد میشود. در این شرایط اِدِم اندامها به وجود میآید به صورتی که اگر فرد انگشتر دست میکند، برایش تنگ میشود.
البته لازم به ذکر است که هر ورمی در دست و پا دلیل پروتئینوری نیست. خیلی از بیماران هنگام مراجعه به پزشک به دلیل ورم دست و پا نگران بیماری کلیوی هستند. ولی این طور نیست که هر کسی با وجود ورم زیر چشم لزوما پروتئینوری داشته باشد.
برای اینکه خیالتان راحت شود،بهتر است هر 6 ماه یک بار به پزشک مراجعه نموده و و آزمایشات لازم را انجام دهید، اما چنانچه فردی دچار علائمی نظیر پرادراری، سوزش ادرار، تکرر ادرار و خون ادراری شد باید فورا به پزشک مراجعه کند.
پس از تشخیص بیماری ممکن است توسط پزشک رژیم غذایی خاصی تجویز شود. البته ممکن است برای تشخیص دقیق بیماری نیاز به نمونهبرداری از کلیه نیز وجود داشته باشد. این کار به دلیل تشخیص دقیق بیماری انجام میشود؛ چراکه هر بیماری کلیه، درمان و داروی خاص خود را دارد.
گاهی مردم به اشتباه تصور میکنند که به دلیل دفع پروتئین باید با مصرف پروتئین این مشکل را رفع کرد اما این تئوری غلط است. پروتئینی که در ادرار دفع میشود میتواند در بافتهای گلومرول ایجاد تغییرات برگشتناپذیر کند و موجب از بین رفتن عملکرد کلیهها شود. بنابراین خوردن پروتئین کاری اشتباه بوده و باید برای درمان به دستورات پزشک متخصص عمل شود.
یکی از توصیه های پزشکان و حتی توصیه های دینی در روابط جنسی ، تاکید بر ادرار کردن بعد از رابطه جنسی است . به گزارش ایران نازپس از ارتباط جنسی و رسیدن به ارگاسم ، بهتر است زن و مرد هر دو ادرار کنند و خود را بشویند . در این مطلب از ایران ناز به بررسی دلایل مفید بودن این عمل میپردازیم با ما همراه باشید
ادرار کردن چگونه و چه زمانی اثرات مفیدی بر اندام ادراری تناسلی زنان دارد ، موضوعی است که دکتر آزیتا صفارزادهکرمانی، متخصص زنان و زایمان ، به آن پاسخ میشود.
حتما شما هم شنیدهاید که اگر زوجین بعد از برقراری رابطه جنسی، ادرار کنند با این اقدام از ابتلا به عفونتهای ادراری پیشگیری میکنند. ولی اینکه ادرار کردن چگونه و چه زمانی اثرات مفیدی بر اندام ادراری تناسلی زنان دارد، موضوعی است که دکتر آزیتا صفارزادهکرمانی، متخصص زنان و زایمان، فوقتخصص نازایی و لاپاراسکوپی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران ر ادامه به آن پاسخ میشود.
آناتومی بدن زنان در مقایسه با مردان به گونهای است که مجرای میزراه کوتاهتر است و درنتیجه باکتری سریعتر خود را به مثانه میرساند. بنابراین درصورتی که باکتریها وارد مجرای ادراری و مثانه شوند و در آنجا تکثیر پیدا کنند، فرد به عفونت ادراری مبتلا میشود.
رابطه جنسی منجر به ورود باکتری به داخل مجرای ادرار زنان میشود و از این طریق احتمال بروز عفونت ادراری را افزایش دهد. ادرار پس از روابط جنسی باعث کاهش چشمگیری در عفونتهای ادراری خانمها و آقایان میشود. درواقع این اقدام، باکتریها را از حرکت به سمت مثانه باز میدارد و از بدن خارج میکند. نکته حائز اهمیت دیگر این است که نگه داشتن ادرار برای زمان طولانی میتواند باعث ایجاد عفونتهای مجاری ادراری شود. از این رو، هر زمانی که فرد نیاز به دفع ادرار دارد، باید مثانه تخلیه شود و حتما پس از دفع ادرار، از سمت جلو به عقب اندام تناسلی شسته شود.
مطالب مرتبط:
چگونگی رابطه جنسی پوزیشن 69 زوجین 18+
تاثیر بی اختیاری ادرار بر رابطه جنسی
سوزش ادرار به دلایل مختلفی ممکن است برای افراد پیش آید که این عارضه درمان دارد و از طریق راه های طبیعی می توان آن را تسکین داد. بسیاری از مردم گاهی اوقات با ناراحتی های مختصر ادراری روبرو می شوند؛ ولی هنگامی که شما در حین ادرار درد داشته باشید ممکن است مبتلا به دیزوری (سوزش ادرار) باشید
دیزوری احساس درد، سوزش و ناراحتی در مجاری ادراری در هنگام ادرار می باشد. در برخی از موارد دیزوری ممکن است با احساس گرمای بیش از حد بدن نیز همراه باشد.خود دیزوری یک بیماری نیست ولی می تواند نشانه بیماری های دیگر باشد. دیزوری در سنین بین 18 تا 50 سالگی بین زنان و مردان رایج می باشد. مطالعات نشان داده که زنان بیشتر از مردان در معرض این بیماری قرار دارند.
شایع ترین علت ناراحتی ادراری در زنان عفونت باکتریایی مجاری ادراری می باشد. در مردان اورتریت و شرایط خاص پروستات می تواند منجر به ایجاد این مشکل شود.دلایل شایع دیگری که ممکن است باعث ناراحتی های ادراری شوند عبارتند از: سنگ کلیه، کلامیدیا، التهاب مثانه (عفونت مثانه)،
تب خال تناسلی، عفونت کلیه، التهاب پروستات، بیماری های مقاربتی (STDs)، عفونت های واژن و عفونت های قارچی (واژن). بهداشت نامناسب و کم آبی نیز ممکن است از عوامل ایجاد این مشکل باشند.تشخیص درست به فهم علت ایجاد این مشکل و اتخاذ درمان مناسب کمک خواهد کرد. در همین حین برخی درمان های خانگی می تواند به جلوگیری و درمان درد و سوزش مرتبط با دیزوری کمک کند.
در اینجا به 10 داروی خانگی برای درمان دیزوری اشاره خواهیم نمود.
1. افزایش مصرف آب
افزایش مصرف آب به درمان ناراحتی های ادراری شما کمک می کند. آب با دفع سموم و باکتری های عفونت زا از بدن به رفع مشکلات ادراری شما کمک خواهد کرد.به علاوه افزایش مصرف آب از کم آب شدن بدن که می تواند شرایط شما را وخیم تر کند، جلوگیری می نماید. همچنین آب دمای اضافی بدن شما را به سطح نرمال رسانده و باعث افزایش دفعات ادرار می شود.
نحوه استفاده:
مقدار زیادی آب در طول روز بنوشید. همچنین شما می توانید از میوه و سبزیجات آبدار استفاده نمایید. ضمنا سوپ ها، اسموتی ها و آبمیوه ها به حفظ آب بدن تان کمک خواهد کرد.
2. کمپرس آب گرم
شما می توانید با استفاده از کمپرس آب گرم دردتان را کاهش دهید. گرما به کاهش فشار مثانه و کاهش درد شما کمک خواهد نمود.
نحوه استفاده:
کمپرس آب گرم را به مدت 5 دقیقه در پایین شکم تان قرار دهید. پس از چند دقیقه دوباره این کار را تکرار کنید.شما همچنین می توانید پد گرم کننده برای رهایی از درد استفاده کنید.
3. سرکه سیب
سرکه سیب دارای خواص ضد باکتریایی و ضد قارچی بوده و به مبارزه با عفونت های عامل ناراحتی ادراری کمک می کند. بعلاوه سرکه سیب غنی از آنزیم ها، پتاسیم و سایر مواد معدنی مفید بوده و به بازگرداندن pH بدن به حالت طبیعی کمک می کند.
نحوه استفاده:
1 قاشق غذاخوری سرکه سیب خام و 1 قاشق چایخوری عسل خام را به لیوان آب گرم اضافه نمایید. روزی 2 مرتبه از این ترکیب بنوشید.همچنین 1 تا 2 فنجان سرکه سیب را به وان پر از آب اضافه نمایید و به مدت 15 تا 20 دقیقه در آن دراز بکشید. این کار را روزی یک مرتبه تا بهبودی کامل انجام دهید.
4. جوش شیرین
جوش شیرین نیز به کاهش دیزوری (سوزش ادرار) کمک می کند. این ترکیب قلیایی کمک می کند که اسیدیته ادرار کاهش پیدا کند و این امر به نوبه خود به کاهش احساس سوزش هنگام ادرار و همچنین کاهش دفعات ادرار کمک می کند. به علاوه جوش شیرین به حفظ تعادل pH بدن نیز کمک می کند. دیگر خواص جوش شیرین
نحوه استفاده:
یک قاشق چایخوری جوش شیرین را به یک لیوان آب اضافه نموده و تا حل شدن کامل هم بزنید.این محلول را با معده خالی بنوشید.این کار را به مدت یک هفته هر روز انجام دهید.
دیزوری احساس درد، سوزش و ناراحتی در مجاری ادراری در هنگام ادرار می باشد
5. ماست ساده
ماست ساده، پروبیوتیک و بدون شکر برای درمان سوزش ادرار مفید می باشد. محیط کشت فعال (پروبیوتیک) از رشد باکتری های مضر جلوگیری کرده و رشد باکتری های مفید را افزایش می دهد. این امر به نوبه خود به مبارزه با هر گونه عفونتی که باعث ایجاد سوزش ادراری می شود، کمک کرده و تعادل pH واژن را حفظ می کند.
نحوه استفاده:
روزانه 2 تا 3 فنجان ماست ساده میل کنید. همچنین شما می توانید از اسموتی های ماست نیز استفاده کنید.همچنین شما می توانید یک تامپون یا پد بهداشتی را در ماست زده و به مدت 2 ساعت درون واژن خود قرار دهید. این کار را روزانه 2 بار تا زمانی که مشکل سوزش شما برطرف شود، انجام دهید.
6. لیمو
لیمو نیز به خوبی به کاهش برخی از علایم مرتبط با ناراحتی های ادراری کمک می کند. لیمو علی رغم اسیدی بودن دارای اثر قلیایی کنندگی بر روی بدن است. بعلاوه سیتریک اسید و خواص ضد باکتریایی و ضد ویروسی قوی آن به جلوگیری از این مشکل سوزش ادرار می کند.
نحوه استفاده:
آب یک عدد لیمو را درون یک لیوان آب ولرم بریزید.1 قاشق چایخوری عسل خام به آن اضافه کرده و به خوبی آن را ترکیب نمایید.به صورت منظم هر روز صبح با معده خالی از آن بنوشید.
7. زنجبیل
خواص ضد باکتریایی و ضد ویروسی زنجبیل می تواند به مبارزه با عفونت که ممکن است باعث دفع ادرار دردناک شود،کمک کند.
نحوه استفاده:
1 قاشق غذاخوری خمیر (له شده) زنجبیل و 1 قاشق غذاخوری عسل خام را با هم ترکیب نمایید. روزی یکبار از این ترکیب میل نمایید.روش دیگر اینست که یک قاشق غذاخوری آب زنجبیل را به یک لیوان شیر یا آب ولرم اضافه نموده و هر روز از آن بنوشید.گزینه دیگر نوشیدن روزانه 1 یا 2 فنجان چای زنجبیل می باشد.
8. خیار
خیار به دلیل ماهیت ادرارآور بودن اش یک درمان قدیمی و مفید برای درمان سوزش ادرار می باشد. خیار دارای حدود 95 درصد آب بوده و بنابراین به حفظ آب بدن و دفع سموم مضر بدن کمک می کند. به علاوه خاصیت خنک کنندگی آن کمک می کند که دمای بدن نرمال شود.
نحوه استفاده:
1 فنجان آب خیار و 1 قاشق غذاخوری عسل خام و 1 قاشق غذاخوری آبلیمو را با هم ترکیب نمایید و روزی 2 بار از آن بنوشید.همچنین روزانه 2 تا 3 خیار بخورید.
9. تخم گشنیز
تخم گشنیز به کاهش سوزش ادرار کمک می کند. خواص ضدباکتریایی تخم گشنیز به حفاظت از مجاری ادراری در مقابل عفونت ها کمک می کند.تخم گشنیز سیستم گوارشی را از سموم مضر پاک کرده و به ادرار طبیعی کمک می کند. به علاوه آن به کنترل دمای اضافی بدن که می تواند این شرایط را بدتر کند، کمک می کند.
نحوه استفاده:
1 قاشق چایخوری تخم گشنیز را به مدت چند دقیقه در 1 فنجان آب بجوشانید. سپس اجازه دهید خنک شود و آن را صاف نموده و روزی 2 بار از آن بنوشید.
روش دیگر اضافه کردن 1 قاشق غذاخوری پودر تخم گشنیز به 3 فنجان آب می باشد. روی آن را پوشانده و بگذارید به مدت 12 ساعت خیس بخورد. سپس کمی شکر زرد به آن اضافه نموده و آن را هم بزنید. 1 فنجان این محلول را روزی 3 مرتبه بنوشید.این درمان خانگی را تا زمانی که دردتان از بین برود ادامه دهید.
10. تخم شنبلیله
بر اساس طب سنتی هندی تخم شنبلیله راه حل موثری برای درمان سوزش ادرار می باشد. با توجه به اینکه تخم شنبلیله pH واژن را تنظیم می نماید، به جلوگیری از هر گونه عفونت کمک می کند.همچنین تخم شنبلیله از تجمع سموم در بدن جلوگیری می کند.
نحوه استفاده:
نصف قاشق چایخوری پودر تخم شنبلیله را به یک لیوان دوغ اضافه نمایید و روزی 2 بار از آن بنوشید.روش دیگر اینست که 1 قاشق چایخوری پودر تخم شنبلیله را با یک قاشق چایخوری عسل خام ترکیب نموده و روزی 2 تا 3 بار از آن میل کنید.
گزینه دیگر اینست که 1 قاشق چایخوری تخم شنبلیله را به مدت یک شب در آب بخیسانید. سپس آن را صاف نموده و نصف قاشق چایخوری عسل خام به آن اضافه کنید. با معده خالی آن را بنوشید.یکی از این راه حل ها را هر روز تا زمانی که مشکل تان برطرف شود، استفاده نمایید.
منبع:parsivenus.com
خود دیزوری یک بیماری نیست ولی می تواند نشانه بیماری های دیگر باشد. دیزوری در سنین بین ۱۸ تا ۵۰ سالگی بین زنان و مردان رایج می باشد. مطالعات نشان داده که زنان بیشتر از مردان در معرض این بیماری قرار دارند.
ماست ساده، پروبیوتیک و بدون شکر برای درمان سوزش ادرار مفید می باشد
شایع ترین علت ناراحتی ادراری در زنان عفونت باکتریایی مجاری ادراری می باشد. در مردان اورتریت و شرایط خاص پروستات می تواند منجر به ایجاد این مشکل شود.
دلایل شایع دیگری که ممکن است باعث ناراحتی های ادراری شوند عبارتند از: سنگ کلیه، کلامیدیا، التهاب مثانه (عفونت مثانه)، تب خال تناسلی، عفونت کلیه، التهاب پروستات، بیماری های مقاربتی (STDs)، عفونت های واژن و عفونت های قارچی (واژن). بهداشت نامناسب و کم آبی نیز ممکن است از عوامل ایجاد این مشکل باشند.
تشخیص درست به فهم علت ایجاد این مشکل و اتخاذ درمان مناسب کمک خواهد کرد. در همین حین برخی درمان های خانگی می تواند به جلوگیری و درمان درد و سوزش مرتبط با دیزوری کمک کند.
در اینجا به ۱۰ داروی خانگی برای درمان دیزوری اشاره خواهیم نمود.
۱٫ افزایش مصرف آب
افزایش مصرف آب به درمان ناراحتی های ادراری شما کمک می کند. آب با دفع سموم و باکتری های عفونت زا از بدن به رفع مشکلات ادراری شما کمک خواهد کرد.
به علاوه افزایش مصرف آب از کم آب شدن بدن که می تواند شرایط شما را وخیم تر کند، جلوگیری می نماید. همچنین آب دمای اضافی بدن شما را به سطح نرمال رسانده و باعث افزایش دفعات ادرار می شود.
نحوه استفاده:
مقدار زیادی آب در طول روز بنوشید. همچنین شما می توانید از میوه و سبزیجات آبدار استفاده نمایید. ضمنا سوپ ها، اسموتی ها و آبمیوه ها به حفظ آب بدن تان کمک خواهد کرد.
۲٫ کمپرس آب گرم
شما می توانید با استفاده از کمپرس آب گرم دردتان را کاهش دهید. گرما به کاهش فشار مثانه و کاهش درد شما کمک خواهد نمود.
نحوه استفاده:
کمپرس آب گرم را به مدت ۵ دقیقه در پایین شکم تان قرار دهید. پس از چند دقیقه دوباره این کار را تکرار کنید.
شما همچنین می توانید پد گرم کننده برای رهایی از درد استفاده کنید.
۳٫ سرکه سیب
سرکه سیب دارای خواص ضد باکتریایی و ضد قارچی بوده و به مبارزه با عفونت های عامل ناراحتی ادراری کمک می کند. بعلاوه سرکه سیب غنی از آنزیم ها، پتاسیم و سایر مواد معدنی مفید بوده و به بازگرداندن pH بدن به حالت طبیعی کمک می کند.
نحوه استفاده:
۱ قاشق غذاخوری سرکه سیب خام و ۱ قاشق چایخوری عسل خام را به لیوان آب گرم اضافه نمایید. روزی ۲ مرتبه از این ترکیب بنوشید.
همچنین ۱ تا ۲ فنجان سرکه سیب را به وان پر از آب اضافه نمایید و به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در آن دراز بکشید. این کار را روزی یک مرتبه تا بهبودی کامل انجام دهید.
۴٫ جوش شیرین
جوش شیرین نیز به کاهش دیزوری (سوزش ادرار) کمک می کند. این ترکیب قلیایی کمک می کند که اسیدیته ادرار کاهش پیدا کند و این امر به نوبه خود به کاهش احساس سوزش هنگام ادرار و همچنین کاهش دفعات ادرار کمک می کند. به علاوه جوش شیرین به حفظ تعادل pH بدن نیز کمک می کند. دیگر خواص جوش شیرین
نحوه استفاده:
یک قاشق چایخوری جوش شیرین را به یک لیوان آب اضافه نموده و تا حل شدن کامل هم بزنید.
این محلول را با معده خالی بنوشید.
این کار را به مدت یک هفته هر روز انجام دهید.
دیزوری احساس درد، سوزش و ناراحتی در مجاری ادراری در هنگام ادرار می باشد
۵٫ ماست ساده
ماست ساده، پروبیوتیک و بدون شکر برای درمان سوزش ادرار مفید می باشد. محیط کشت فعال (پروبیوتیک) از رشد باکتری های مضر جلوگیری کرده و رشد باکتری های مفید را افزایش می دهد. این امر به نوبه خود به مبارزه با هر گونه عفونتی که باعث ایجاد سوزش ادراری می شود، کمک کرده و تعادل pH واژن را حفظ می کند.
نحوه استفاده:
روزانه ۲ تا ۳ فنجان ماست ساده میل کنید. همچنین شما می توانید از اسموتی های ماست نیز استفاده کنید.
همچنین شما می توانید یک تامپون یا پد بهداشتی را در ماست زده و به مدت ۲ ساعت درون واژن خود قرار دهید. این کار را روزانه ۲ بار تا زمانی که مشکل سوزش شما برطرف شود، انجام دهید.
۶٫ لیمو
لیمو نیز به خوبی به کاهش برخی از علایم مرتبط با ناراحتی های ادراری کمک می کند. لیمو علی رغم اسیدی بودن دارای اثر قلیایی کنندگی بر روی بدن است. بعلاوه سیتریک اسید و خواص ضد باکتریایی و ضد ویروسی قوی آن به جلوگیری از این مشکل سوزش ادرار می کند.
نحوه استفاده:
آب یک عدد لیمو را درون یک لیوان آب ولرم بریزید.
۱ قاشق چایخوری عسل خام به آن اضافه کرده و به خوبی آن را ترکیب نمایید.
به صورت منظم هر روز صبح با معده خالی از آن بنوشید.
۷٫ زنجبیل
خواص ضد باکتریایی و ضد ویروسی زنجبیل می تواند به مبارزه با عفونت که ممکن است باعث دفع ادرار دردناک شود،کمک کند.
نحوه استفاده:
۱ قاشق غذاخوری خمیر (له شده) زنجبیل و ۱ قاشق غذاخوری عسل خام را با هم ترکیب نمایید. روزی یکبار از این ترکیب میل نمایید.
روش دیگر اینست که یک قاشق غذاخوری آب زنجبیل را به یک لیوان شیر یا آب ولرم اضافه نموده و هر روز از آن بنوشید.
گزینه دیگر نوشیدن روزانه ۱ یا ۲ فنجان چای زنجبیل می باشد.
۸٫ خیار
خیار به دلیل ماهیت ادرارآور بودن اش یک درمان قدیمی و مفید برای درمان سوزش ادرار می باشد. خیار دارای حدود ۹۵ درصد آب بوده و بنابراین به حفظ آب بدن و دفع سموم مضر بدن کمک می کند. به علاوه خاصیت خنک کنندگی آن کمک می کند که دمای بدن نرمال شود.
نحوه استفاده:
۱ فنجان آب خیار و ۱ قاشق غذاخوری عسل خام و ۱ قاشق غذاخوری آبلیمو را با هم ترکیب نمایید و روزی ۲ بار از آن بنوشید.
همچنین روزانه ۲ تا ۳ خیار بخورید.
۹٫ تخم گشنیز
تخم گشنیز به کاهش سوزش ادرار کمک می کند. خواص ضدباکتریایی تخم گشنیز به حفاظت از مجاری ادراری در مقابل عفونت ها کمک می کند.
تخم گشنیز سیستم گوارشی را از سموم مضر پاک کرده و به ادرار طبیعی کمک می کند. به علاوه آن به کنترل دمای اضافی بدن که می تواند این شرایط را بدتر کند، کمک می کند.
نحوه استفاده:
۱ قاشق چایخوری تخم گشنیز را به مدت چند دقیقه در ۱ فنجان آب بجوشانید. سپس اجازه دهید خنک شود و آن را صاف نموده و روزی ۲ بار از آن بنوشید.
روش دیگر اضافه کردن ۱ قاشق غذاخوری پودر تخم گشنیز به ۳ فنجان آب می باشد. روی آن را پوشانده و بگذارید به مدت ۱۲ ساعت خیس بخورد. سپس کمی شکر زرد به آن اضافه نموده و آن را هم بزنید. ۱ فنجان این محلول را روزی ۳ مرتبه بنوشید.
این درمان خانگی را تا زمانی که دردتان از بین برود ادامه دهید.
۱۰٫ تخم شنبلیله
بر اساس طب سنتی هندی تخم شنبلیله راه حل موثری برای درمان سوزش ادرار می باشد. با توجه به اینکه تخم شنبلیله pH واژن را تنظیم می نماید، به جلوگیری از هر گونه عفونت کمک می کند.
همچنین تخم شنبلیله از تجمع سموم در بدن جلوگیری می کند.
نحوه استفاده:
نصف قاشق چایخوری پودر تخم شنبلیله را به یک لیوان دوغ اضافه نمایید و روزی ۲ بار از آن بنوشید.
روش دیگر اینست که ۱ قاشق چایخوری پودر تخم شنبلیله را با یک قاشق چایخوری عسل خام ترکیب نموده و روزی ۲ تا ۳ بار از آن میل کنید.
گزینه دیگر اینست که ۱ قاشق چایخوری تخم شنبلیله را به مدت یک شب در آب بخیسانید. سپس آن را صاف نموده و نصف قاشق چایخوری عسل خام به آن اضافه کنید. با معده خالی آن را بنوشید.
یکی از این راه حل ها را هر روز تا زمانی که مشکل تان برطرف شود، استفاده نمایید.
منبع:parsivenus.com