جام جم سرا: خوردن میانوعدههایی که حاوی شیرینی و شکلات و تنفلات کمارزش است موجب فساد دندان و سوءتغذیه یا چاقی کودک میشود.
عادت دادن کودک به مصرف میانوعده مانند میوه بسیار خوب است، اگر کودک تمایلی به خوردن غذای جدید از خود نشان نداد باید به او اجازه دهیم تا غذای جدید را بو و لمس کند. این امر پذیرش کودک را بیشتر میکند.
بهتر است غذا در زمانی که کودک کاملا گرسنه است به او داده شود، امر و نهی کردن در حین غذا خوردن باعث آزار کودک میشود، همچنین بیتحرکی و خواب ناکافی باعث بیاشتهایی کودک میشود.
برای تشویق کودک به غذا خوردن بهتر است از بشقاب و فنجان ثابت استفاده شده و غذا به تکههای کوچک تقسیم شود، باید به کودک اجازه داد اگر غذای بیشتری میخواهد ابراز کند، با توجه به اجازه به کودک برای استقلال بیشتر، ریخت و پاش بیشتر میشود، ولی باید تحمل کرد.
همچنین صحبت کردن آرام با کودک خردسال علاقه او را به غذا خوردن بیشتر خواهد کرد. ساعت غذاخوردن زمان خوبی برای ابراز رفتارهای صحیح است، در صورتی که کودکی غذا را دستکاری کرد واکنش منفی نشان ندهید.
برای کودکی که سخت غذا میخورد فراهم کردن فرصتهایی که با همسالان خود غذا بخورد به بهبود وضع تغذیه او کمک خواهد کرد.
نباید نوشابهها، آبنبات، شربت، مرکبات، چیپس، خامه، شکلات و بستنی به میزان زیاد به کودکان داده شود. تنها ماده غذایی که در صورت تهیه در منزل با استفاده از میوه تازه برای افزایش وزن پیشنهاد میشود، بستنی است.
از دادن شیر زیاد به کودک اجتناب کنید و در صورتی که گوشت نمیخورد آن را به شکل تابهای یا چرخکرده و در ماکارونی بریزید و از گوشت مرغ و ماهی استفاده کنید.
اگر از خوردن سبزی و میوه اجتناب میکند به جای سبزی به او میوه بدهید و سبزیها را به نحوی طبخ کنید که بیش از حد پخته نشوند و آنها را بخارپز کرده و اجازه دهید آن را با دست خود برداشته و بخورد. از ماست یا سسهای تهیهشده خانگی همراه سبزی استفاده کنید و سبزی را در سوپ ریخته و میوه را به شکلهای متنوع به صورت تازه پخته، آبمیوه و... به کودک بدهید.(دکتر فریبا شیروانی - متخصص اطفال و فوقتخصص عفونی اطفال)
، خیلی از مادران از بدغذایی فرزندشان گلایه میکنند اما بعضی از عوامل بدغذایی به خود مادر برمیگردد. یعنی مادر از زمان تولد کودک رفتارهایی میکند که به عادتهای بد غذایی منجر میشود.
چهار رفتار عمده اشتباه والدین در رابطه با غذا خوردن کودک را بررسی میکنیم.
۱. یکی از این عادتهای بد غذایی این است که کودک ما به غذاهای چرب و طعمهای شور و شیرین عادت میکند. چون مادران از زمانی که میتوانند غذاهایی مانند سوپ و حریره بادام و... را برای کودک شروع کنند، غذاهای او را با ذائقه خودشان تهیه میکنند. در صورتی که کودک نیازی به طعم ندارد. برای مادر کودک این غذاها بدون ادویه بدمزه به نظر میرسد در حالی که برای کودک که پیش فرضی از این طعمها ندارد بدون شکر یا نمک نیز این خوردنیهای ناقص نیستند.
امروزه علاقه به قند و نمک دو نگرانی اصلی پزشکان برای سلامت افراد است. گسترش دیابت و مشکلات فشار خون به همین علاقه و عادت ما برمیگردد که ریشه در کودکی ما دارد. اگر از همان سالهای اولیه تولد کودک ما آنها را به این طعمها عادت ندهیم بعدها دچار مشکل نخواهند شد.
۲. از طرف دیگر بعضی از کودکان با سبزیجات، گوشت و لبنیات میانه خوبی ندارند و غذاهای آب پز و سالم را پس میزنند. این مشکل نیز ریشه در رفتار والدین دارد. چون رژیم غذایی خانواده به اندازه کافی شامل لبنیات و سبزیجات و گوشت نیست و غذاهای پرچرب نیز مصرف میکنند که این تناقض رفتاری آنها در عدم مصرف مواد غذایی و تشویق کودک به مصرف همان مواد غذایی باعث میشود کودک سر باز زند.
۳. مشکل سوم رفتار والدین که به بدغذایی کودک منجر میشود زورگویی و اجبار مادر در غذا دادن به کودک است که باعث مقاومت در بچه میشود. بسیاری از مادران هستند که از روی دلسوزی و نگرانی برای سلامت کودکشان یک رفتار نادرست را در پیش میگیرند و آن اینکه به اجبار کودک را به غذاخوردن وامیدارند.در این شرایط نیز کودک طبعا لج میکند و بیشتر و مصرتر از قبل از خوردن غذا سر باز میزند. در شکل بدتر این اتفاق مادر از غذا به عنوان ابزار تنبیه استفاده میکند و به محض اینکه کودک کار خطایی انجام داد مجبورش میکند تا از غذایی که دوست نداشته و نخورده، بخورد. این رفتار البته باعث دلزدگی کودک از غذا میشود.
۴. رفتار بعدی که بسیار هم اثر مخربی در روند غذاخوردن کودک دارد، غذا دادن تحت هر شرایطی است. بعضی مادران هستند که دائما به دنبال کودکشان میدوند تا قاشق قاشق غذا را بتوانند در دهان او بگذارند. بچهها هم مدام در حال فرار کردن از دست مادر هستند و شاید در این تعقیب و گریز چند قاشق غذا هم خوردند!
اما راهکارهای درست در مقابل این رفتارهای اشتباه کدامها هستند؟ ابتدا اینکه از اضافه کردن ادویه و نمک و شکر به غذای کودک در سالهای اول زندگی خودداری کنیم و میزان مصرف خود را نیز از این مواد کاهش دهیم تا وقتی کودک به سفره خانواده پیوست بتواند از غذاها بخورد و سلامت او و والدین حفظ شود.
دوم اینکه پدرومادرها خودشان هم از غذایی که برای کودک آماده کردهاند، بخورند. اگر بشقاب غذایی والدین نیز به همان میزان حاوی سبزیجات و لبنیات باشد کودک راحتتر با این موضوع مواجه میشود و نسبت به خوردن غذاها بیشتر تمایل نشان میدهد.
به هیچ عنوان از غذا به عنوان ابزار تنبیهی استفاده نکنند و برای غذاخوردن کودک نیز به زور و اجبار متوسل نشوند. مادرانی هستند که از بدغذایی کودکشان و اینکه دائما باید به دنبال او بدوند تا غذا بخورد گلایه میکنند در حالی که هیچ کس جز خود مادران مقصر این موضوع نیست. آنها کودک را به این شیوه عادت دادهاند و باید کم کم از این عادت او را جدا کنند. کافی این مادران دیگر برای غذاخوردن کودک به او اصرار نکنند و کودک هر مقدار که خواست غذا را بخورد. نکته بعد اینکه اجازه ندهند کودک میان وعده بخورد مخصوصا اگر به زمان وعده اصلی نزدیک است. و دیگر اینکه هر یکی،دو ساعت یکبار تنها از کودک بپرسند که میخواهد غذا بخورد یا خیر؟ بالاخره کودک گرسنه میشود و برای خوردن غذا تمایل نشان میدهد تا این عادت بد از یادش برود.
او در ادامه مبحث، دو نمونه از شرایطی که باعث بیاشتهایی و دلزدگی کودک از غذا میشود را برمیشمرد و میگوید: در کنار اشتباهات رفتاری والدین، میتوان به شرایط نامناسب کودک برای غذاخوردن نیز اشاره کرد. شرایطی که مطلوب کودک نیست و باعث میشود نسبت به غذا بیتمایل باشد.
۱. سختگیری در آداب غذا خوردن: برخی از والدین بیشتر از نیاز و خارج از توان کودک نسبت به رعایت آداب غذاخوردن سختگیری میکنند. آنها مدام از اینکه کودک هنگام غذاخوردن لباس خود را کثیف میکند، گلایه دارند. حتی از اینکه کودک اصرار دارد برای غذاخوردن شخصا از قاشق استفاده کند، ممانعت به عمل میآورند. یا روی مساله طرز نشستن و طرز قاشق برداشتن و به دهان بردن غذا با کودک مشکل دارند. والدین باید توجه داشته باشند که یادگیری آداب غذاخوردن یک روند تدریجی است که با صبر و حوصله و مهربانی امکانپذیر است. در غیر این صورت ممکن است سختگیری در این زمینه علاقه کودک شما را به غذا خوردن تحت الشعاع خود قرار دهد.
۲. ایجاد محیط پرتنش برای غذاخوردن: اگر وقت غذاخوردن برای کودک تبدیل به زمانی پرتنش شود علاقه کودک به غذا خوردن از بین میرود. به عنوان مثال، برخی از والدین که از بدغذایی کودکشان گلایه دارند، با تهدید و تشر کودک را پای غذا مینشانند و غذا را به زور و در یک اتمسفر تنشآلود به خورد او میدهند. این راهحل کاملا غلطی است و باعث تشدید بدغذایی کودک شما میشود. باید عوامل بیاشتهایی او را به درستی کشف و درصدد رفع آنها باشید نه اینکه آن را تشدید کنید!
- اگر بچه غذا را نخورد راهحلهایی وجود دارد که میتوانند والدین با کمک آنها کودک را دوباره به غذا علاقهمند کنند. یکی از این راهحلها این است که غذایش را با چیزهای دیگر ترکیب کنند. به این شکل که ترکیبات غذا را برای کودک عوض کنند. به عنوان مثال اگر کودک شما به خوردن سوپ علاقه نشان نمیدهد موادی که دوست ندارد را حذف کنند و چیزهای دیگری به این ترکیب اضافه کنند. یا میتوانند با حفظ ترکیب قبلی مواد جدیدی به ترکیب اضافه کنند که به مورد پسند شدن طعم آن برای کودک کمک کند.
- از موارد دیگری که میتوان برای ترغیب کودک به غذا خوردن استفاده کرد و بسیار نیز موثر است تزیین غذاست. به کار بردن خلاقیت و تزیین غذای کودک با مواد خوراکی داخل بشقاب و ساختن تصویرها و شکلهای جالب توجه باعث میشود کودک به خوردن غذا بیشتر از قبل علاقه نشان دهد. برای ایده گرفتن و تزیین غذا میتوانید از طرحهای مختلفی که در اینترنت و شبکههای اجتماعی وجود دارند استفاده کنید.
- نوع طبخ غذا در عدم علاقه کودک به غذا موثر است. شاید اگر نوع طبخ را عوض کنید کودک شما به همان غذایی که اشتیاقی برای خوردن از خود نشان نمیداد علاقه مند شود. به بیان دیگر، اگر شما انواع پخت مانند بخارپز، کبابی و سرخ شده را بیازمایید بالاخره به مدلی خواهید رسید که کودک آن را میپسندد.
- یک روش دیگر این است که از کودک بخواهید در طبخ غذایی که قرار است بخورد به شما کمک کند. بچهها عاشق این هستند که مواد را با هم مخلوط و طبخ کنند. این پیشنهاد مطمئنا با استقبال کودک همراه میشود و علاوه بر اینکه فرآیند طبخ را برای شما و او تبدیل به یک فرصت وقت گذرانی و لذت بردن با هم میکند، کودک را برای خوردن آنچه خودش در تهیه آن نقش داشته است، ترغیب میکند.
- از راهحلهای موثر برای ترغیب کودکان به غذا خوردن این است که شرایطی را فراهم کنید که کودک همراه با همسالان خود غذا بخورد. این کار باعث بازشدن اشتهای او به غذا میشود. بسیاری از مادران که تجربه غذاخوردن کودکشان را در مهد کودک دارند، به این مساله واقف هستند. در شرایط میهمانی و حضور کودکان همسال نیز، بچهها به شکل قابل توجهی نسبت به غذا تمایل بیشتری نشان میدهند.
شاید همه تمایل داریم کودکانی داشته باشیم که خوب غذا میخورند و از تمام گروههای غذایی استفاده میکنند. مسلما هیچکدام از ما از نق زدن فرزندمان سر میز غذا و بهانهگیری از دوست نداشتن غذاهای مختلف خوشمان نمیآید.
اکثر ما دوست داریم وقتی میز غذا را میچینیم فرزندمان با علاقه و میل زیاد مشغول خوردن شود و لذت ببرد. شاید بارها به روشهای مختلف متوصل شدهاید و اصطلاحا او را گول زدهاید که فلان غذا را بخورد. شاید حتی به او جایزه بدهیم تا بیشتر غذا بخورد. سلیا باربور، متخصص تغذیه میگوید: همیشه میخواستم بچههایم غذاخور خوبی باشند. این مسئله برایم از اهمیت زیادی برخوردار است.
چندی پیش به این فکر میکردم که چطور میتوانم آنها را طوری بار بیاورم که علاوه بر سالمون، باقالی و پنیر، کلم بروکلی و پرتقال هم بخورند و همیشه این سوال را از خودم میپرسیدم که آیا اشتها از آن دسته چیزهایی است که مثل شخصیت و رنگ مو، شخصی تلقی میشود؟ کاش میتوانستم بگویم که صرفا نگران سلامت آنها هستم، اما این نگرانی همواره تنها بخشی از ماجرا بوده است. همیشه دوست داشتم آنها را آسانگیر بار بیاورم. در تحقیقات اخیر، نحوه برخورد افراد با فرزندانشان را بررسی کردم و توانستم به 7راهبرد کاربردی برای تربیت یک فرزند غذاخور دست یابم. شما هم میتوانید با استفاده از این ترفندها فرزندتان را به خوردن انواع و اقسام غذاها ترغیب کنید.
1. تهدیدش را جدی نگیرید
هنگام صرف غذا، به سه فرزندم میگویم: «این چیزی است که برای شام تدارک دیدهام؛ اگر دوست ندارید، مشکلی نیست. لازم نیست بخورید، اما چیز دیگری برای شام نداریم.» آنها خود تصمیم میگیرند که غذای آن شب را بخورند یا منتظر فرصت بعدی بمانند. در این راهبرد سلیقه آنها درنظر گرفته میشود. شما میتوانید علاوه بر غذای جدیدی که تدارک دیدهاید، حداقل یک یا دو خوراکی آشنا و محبوب هم برای کودکان آماده کنید؛ این آکادمی اطفال آمریکا بود که انگیزه پیگیری این ایده را به من بخشید. جورج، اولین فرزندم یاد گرفته بود «نه» بگوید.
در همان زمان بود که با این جمله از کتاب راهنمای تغذیه کودک روبهرو شدم: «اگر کودک یک یا دو وعده غذاییاش را نخورد، بیمار نخواهد شد، اما پدر و مادرها گاهی طوری برخورد میکنند که انگار کودک با این کار از بین میرود!» اگر تا به امروز سعی کردهاید غذاهای جایگزین دراختیار کودک قرار دهید و او هر بار به جای خوردن غذای شما، تهدید کرده که اعتصاب غذا خواهد کرد، به شما توصیه میشود از راهبردهای شماره ۵ و ۶ کمک بگیرید.
2. از ادویهها کمک بگیرید
بچهها حس چشایی حساسی دارند، اما این بدان معنا نیست که باید یک رژیم غذایی ثابت متشکل از پاستا با کره داشته باشند (حتی اگر خودشان مایل باشند). شما میتوانید برای پاسخ به حس چشایی آنها برایشان غذاهای ادویهدار تدارک ببینید. کودکان به طعم خوب مواد غذایی واکنش نشان میدهند. همیشه انتظار داشتم بچههایم از سیر دوری کنند، همچنین فکر میکردم آنها هرگز سمت زیتون نروند.
اما سیر باعث بهبود طعم غذا میشود، طوری که حتی یک کودک یکساله هم متوجه تفاوت آن خواهد شد. زیتون هم گزینه خوبی است، در صورتی که تلخ نباشد و بوی تندی ندهد. برای این کار، من از عادات غذایی قبلیام که مبتنی بر نخوردن غذاهای تند و ادویهدار بود، دست کشیدم. اما هنوز همان غذاهایی را برای خانواده درست میکنم که پیش از این برای دوستانم تدارک میدیدم.
3. با کودکتان مذاکره کنید
تشویق کودکان به خوردن این گروه از مواد غذایی بهطور سنتی یک مشکل بزرگ برای مادران است. درک این مسئله آسان است. سبزیجات پخته شده و نمکسود صرفا یک غذای مفید جانبی هستند که به لحاظ طعم و مزه در مقابل خوراکیهای خوشطعم و ادویهدار کم میآورند. از این رو، جای تعجب نیست که واداشتن بچهها به خوردن سبزیجات مستلزم التماس و تهدید یا استفاده از تاکتیکهایی است که ممکن است بهسرعت نتیجه عکس دهند. چون به محض اینکه کودک بفهمد شما میخواهید او سبزیجات بخورد، از این کار امتناع ورزیده و از این مخالفت بهعنوان یک اهرم فشار استفاده خواهد کرد. من توانستم از دستوراتی استفاده کنم که در آن از سبزیجات در قالب غذای اصلی استفاده میشود.
اگر فرزندتان ناگهان علاقه اش را به غذایی از دست می دهد به این موضوع توجهی نکنید
یک ترفند دیگر این است که وقتی میخواهید سبزیجات سرو کنید، ظرف سبزیجات را همان اول روی میز بیاورید، چون بچهها خیلی گرسنه هستند. در این شرایط، معمولا کل سبزیجات به سرعت خورده میشود، حتی قبل از آنکه غذای اصلی روی میز بیاید.
4. دستهجمعی خوراکی بخورید
احتمالا این گفتهها را شنیدهاید: کودکانی که با والدین خود غذا میخورند، رژیم غذایی سالمتری دارند، از واژگان بهتری استفاده کرده و اغلب نمرات بهتری میگیرند و... نمیخواهم شما را مجبور کنم که هر شب از چنین راهبردی استفاده کنید. اما سعی کنید گهگاه از این ترفند کمک بگیرید.
در مورد انتظارات خود واقعبین باشید. بچهها معمولا دوست ندارند زیاد روی میز غذا بنشینند. یک کودک خردسال نهایتا ۵دقیقه دوام میآورد. این زمان برای کودکان ۴ساله و بزرگتر ۱۵دقیقه خواهد بود.
طوری عمل کنید که کودک مشتاق شام خوردن در کنار خانواده باشد، بدون آنکه احساس فشار کند. اگر یکی از دو فرزندتان غذایش را تمام کرده، اجازه دهید از میز غذا بلند شود. اما نگذارید در اطراف میز پرسه بزند، بازی کند یا با حرف زدن سایر اعضای خانواده را از غذا خوردن باز دارد. او باید به اتاقنشیمن برود یا در اتاقش سرگرم شود. بعضا تمام آنچه کودک میخواهد توجه و همراهی خانواده است، بنابراین با این کار میتوانید او را به نشستن در کنار سایر اعضای خانواده تشویق کنید. میتوانید برخی قوانین خوب دیگر را هم به روند روتین غذا خوردنتان اضافه کنید، مثلا حین شام خوردن به تلفن جواب ندهید یا تلویزیون تماشا نکنید.
5. اجبار را فراموش کنید
مانند بسیاری از والدین، من هم خاطرات زیادی از دوران کودکی دارم که پدر و مادرم مجبورم میکردند غذایی بخورم که معدهام را بههم میزد، اما هیچوقت نمیخواهم این کار را با فرزندانم بکنم. میدانم که بسیاری از والدین نگران این مسئله هستند، اما اگر فکر میکنید یک غذای مشخص برای کودکتان ناخوشایند است، او را به خوردن آن مجبور نکنید و بگذارید غذایش را نیمهکاره رها کند. حتی میتوانید از او بهخاطر اینکه غذایش را در حد یک لقمه امتحان کرده، تشکر کنید.
6. گاهی با او معامله کنید
بچههای من بیشتر از هر چیزی در مورد مواد غذایی آسانگیر هستند. اما این بدان معنا نیست که همیشه دستپختام را دوست دارند.
باید بگویم خودم هم بعضا از دستپختام راضی نیستم. ولی خوردن آن غذا نباید مثل شکنجه باشد.
اگر ببینیم آنها با غذایشان بازی میکنند، لقمههای کوچک میخورند یا اصلا لب به غذایشان نمیزنند، سعی میکنم به همان ترفندهای قدیمی متوسل شوم که از نسلها قبل رایج بودهاند:
• اگر غذایت را امتحان نکنی، خبری از دسر نخواهد بود.
• اگر کمی از غذایت را امتحان نکنی، دیگر خبری از غذای محبوبت نخواهد بود؛ اما اگر امتحانش کنی، میتوانی هرقدر که میخواهی، غذای مورد علاقهات را بخوری.
• «میبینم که مرغات را نخوردهای. اشکالی ندارد آن را به برادرت بدهم؟» این ترفند در اغلب موارد جواب میدهد و بعضا باعث میشود که کودک سختگیر تجدیدنظر کند و غذای داخل بشقابش را تا آخر بخورد.
بی اشتهایی کودک,کودک بی اشتها
در حضور کودک با دیگران درباره بدغذایی او یا کودکان دیگر صحبت نکنید
7. به او جایزه بدهید
نمیتوانم دروغ بگویم: بستنی گهگاه از هر چیزی که در این سیاره خورده میشود، طعم بهتری میدهد. زندگی شیرینی خاص خودش را دارد، بنابراین وعدههای غذایی ما هم باید کمی شیرینی داشته باشند.
8. تزیین فراموش نشود
علاوه بر همه روشهایی که گفتیم، یک روش بسیار مفید دیگر هم وجود دارد و آن هم تزیین غذاهای کودکان است. اگر توجه کرده باشید کودکان معمولا با دیدن یک غذای جدید و رنگارنگ هیجانزده میشوند و برای خوردن غذا از خود اشتیاق نشان میدهند. سفرههایی که غذاهای تزیین شده و رنگارنگ دارند کودکان را به نشستن و خوردن غذا ترغیب میکنند. بهعلاوه در سایتهای اینترنتی و کتابهای تزیین غذا انواعی از تزیین غذای مخصوص کودکان وجود دارد که میتوانید از آنها استفاده کنید. مسلما غذاهایی که به شکل انواع حیوانات و سرگرمیهای مختلف تزیین شده باشند اشتیاق بیشتری برای خوردهشدن به سمت خود جلب میکنند.
اگر کودکان را در کاری شرکت دهید نسبت به آن مشتاقتر خواهند شد که میتوانید از این موضوع برای افزایش اشتهای فرزند خود بهره بگیرید. میتوانید در غذا پختن یا تزیین غذا کودکتان را شرکت دهید و به این ترتیب او را نسبت به غذا و فرایند تهیه آن مشتاق کنید. لازم نیست هر روز و همه کارهای پخت غذا را به او بسپارید، میتوانید از کارهای جالب و هیجانانگیز استفاده کنید که مناسب کودکتان باشد. مثلا برای همزدن تخممرغ یا مخلوط کردن مواد یا تزیین از کودکتان کمک بگیرید. حتی با کمی حوصله میتوانید این کار را به بازی تبدیل کنید. از فرزندتان بخواهید هر طور که میخواهد غذا را تزیین کند. حتی میتوانید این کار را به مسابقه تبدیل کنید و هم مزه و هم تزیین را نمره بدهید. کودکتان در این صورت حتما غذا خواهد خورد و به آن مشتاق خواهد شد.
منبع: سیب سبز
به گزارش آلامتو و به نقل از آی بانو؛ اگر هنوز از ظرف بروکلیهای بخارپز، به خاطر اینکه خیلی سبز هستند، رو بر میگردانید، زمان آن رسیده تا فکری به این حال این بدغذاییها بکنید.
اغلب ما با تنفر از برخی از غذاها بزرگ میشویم، بخشی از آن ناشی از عدم تلاش برای امتحان نمودن غذاهای جدید است، به اولین باری که دوستتان اصرار کرد تا به رستوران اتیوپیایی بروید، بیاندیشید، ببینید اکنون عاشق آن هستید، یا نخستین باری که غذاییی عجیب را چشیدید را به خاطر آورید. شاید در ابتدا آن را دوست نداشتید، اما در انتها اصرار دوستان شما را در مسیر صحیح قرار داد.
قطعاً انگیزهی کمتری برای امتحان نمودن سبزیجات فصلی نسبت به نوشیدنیهای جدید وجود دارد، بنابراین هنوز آن را به گوشهی بشقاق میزنید تا یک نفر پیدا شود و آن را بر دارد. اما همین کار به این معناست که شما غذایی خوشمزه یا ویتامینی مفید را از دست دادهاید و این بدغذایی حاد گاهی منجر به بروز اضطراب در ساعات صرف غذا میگردد. در اینجا به ۵ نکته که مانع از عادت ایرادگیری میگردد، اشاره میکنیم.
دریابید که چه طعمهایی، ترکیباتی و کیفیتهایی را در غذای خود میپسندید. غذاهای شیرین یا شور؟ طعمهای قوی یا ملایم؟ ترد یا کشدار؟ لطیف یا کلفت؟ هنگامی که این کیفیتها را باز شناختید، ایدهی روشنی از نوع غذایی که ترجیح میدهید به دست آوردهاید و میتوانید به راحتی از منوی جدید غذای دلخواه خود را بیابید.
در انتهای روز، فارغ از اینکه چقدر تلاش نمودهاید، قطعاً طعمهایی هستند که شما آنها را دوست ندارید. بنابراین آنچه به نظرتان باید از آن اجتناب کنید را لیست نمائید، مثلاً کچاپ یا سسهای خاصی برای سالاد و یا طعمهای سرکهایی و غلیظ، و یا اینکه نمیتوانید طعمهای تلخ را تحمل کنید. این لیست احتمالاً شامل موارد حساسیتزا و غیرقابل تحمل نیز میشود. هر چیزی خارج از این لیست، ارزش امتحان کردن در رستوران را دارد.
اگر فکر میکنید باید تمام این میوهها و سبزیجات را بغل کرده و به خانه ببرید، روراست باشید، و دوباره فکر کنید. به جای آنکه خود را در موقعیت شکست قرار دهید، سریع یک محصول جدید انتخاب کنید و فقط همین هفته آن را امتحان کنید. سلام دستور پختهای جدید!
گرچه ممکن است چند لقمه یا حتی چندین وعده به طول انجامد، اما قطعاً ارزشمند خواهد بود. اگر سبزیجات خام کارساز نبود، اشکالی ندارد. سبزیجات سرخ کرده، کبابی، بخارپز را امتحان کنید. اساساً هر آنچه که بتواند مواد مغذی به بدن شما برساند، حتی پوشاندن آنها با شکلات، باز هم خوب است.
عاشق سیبزمینی هستید؟ عالیست! سیبزمینی شیرین را امتحان کنید یا دفعه بعد سراغ کدوهای کوچک بروید. برای شام هوس پیتزا کردهاید؟ پیتزای خانگی با نان پیتا یا برگ گلکلم درست کنید.
تشویق کودکان برای خوردن سبزیجات و غذاهای متنوع برای والدین کار دشواری اسـت و اکثرا از امتناع بچه ها برای خوردن این دسته از غذاهای مفید گله دارند .