توییتر به تازگی بروزرسانی را منتشر کرده است که به کاربران اجازه میدهد تا بتوانند از داخل برنامهی کاربردی توییتر در محیط اندروید و iOS اقدام به پخش ویدیو بهصورت زنده کنند. این قابلیت جدید توسط برنامهی پریسکوپ (Periscope) پشتیبانی میشود. پریسکوپ در واقع برنامهی ویدیوی زندهی توییتر است. اما نکتهی جالب توجه در رابطه با قابلیت جدید این است که شما بدون اینکه نیاز به نصب پریسکوپ روی گوشی یا نیاز به ایجاد حساب کاربری در این برنامه داشته باشید، میتوانید از خدمات آن استفاده کنید.
حرکت جدید توییتر احتمالا به منظور رقابت با امکان اخیر فیسبوک انجام گرفته است. در حال حاضر برتری اصلی فیسبوک نسبت به توییتر در این است که هر کاربری که برنامهی فیسبوک را به صورت فعال در گوشی خود داشته باشد میتواند بدون دانلود هیچ برنامهی جداگانهی دیگری، اقدام به پخش ویدیو به صورت زنده در فیسبوک کند.
برای انتشار یک ویدیوی زنده در توییتر، شما باید کلید مربوط به ایجاد توییت جدید را فشار داده و در ادامه گزینهی live را انتخاب کنید. از این طریق میتوانید فریمبندی را صورت داده و شروع به ارسال ویدیو کنید. در طول زمان مخابرهی ویدیو، بینندههایی که در حال مشاهدهی شما در تایملاین خود هستند نیز میتوانند روی گزینهی کامنت رفته و نظراتشان را ارسال کنند یا اینکه ایموجی قلب بفرستند. اگر تجربهی استفاده از پریسکوپ را داشته باشید، احتمالا چنین روندی برای شما آشنا خواهد بود و اگر هم پیش از این با پریسکوپ کار نکرده باشید، قابلیت جدید توییتر کاملا قابل لمس است. باید اشاره کنیم که توییتر پیش از این هم کلید مربوط به پریسکوپ را به برنامهی خود اضافه کرده بود. اما زدن این کلید کاربر را به محیط پریسکوپ یا استور (برای دریافت برنامه) هدایت میکرد.
افزوده شدن قابلیت ارسال ویدیوی زنده به توییتر باعث ایجاد پرسشهایی پیرامون آیندهی پریسکوپ شده است. پریسکوپ سال گذشته و به مبلغ نامشخصی توسط توییتر به عنوان یک برنامهی مستقل خریداری شد. پریسکوپ در کنار برنامهی میرکت (Meerkat) باعث افزایش محبوبیت ویدیوهای موبایلی به عنوان یکی از ابزارهای مخابرهی اخبار شدند. اما چیزی که در آن زمان به عنوان یک پدیده تلقی میشد، حالا به نظر میرسد که یک پدیدهی زودگذر و موقتی بوده است. اما میرکت اوایل سال جاری از رده خارج شد. این اتفاق پس از آن روی داد که مشخص شده بود اغلب افرای که از این برنامه استفاده کردهاند، پس از مشاهدهی چند ویدیوی نخست ارسالی خودشان، دیگر به این سرویس باز نگشتهاند.
فیسبوک در ماه ژانویهی امسال، از سرویس ویدیوی زنده برای کاربران خود رونمایی کرد و همین امر نیز باعث ارتقای جایگاه آن در میان کاربران شده است. اما در لیستی که فیسبوک از پربازدیدترین ویدیوهای زنده منتشر کرده بود، مشاهده میشد که بین ویدیو اول لیست با مورد دهم لیست تفاوت چشمگیری در میزان بازدید وجود دارد و حدود ۸۸ درصد کاهش بازدیدکننده بین این دو ویدیو مشهود بود.
البته مدیران پریسکوپ اعلام کردهاند که برنامهی آنها مسیر توسعهی خود را ادامه خواهد داد. در همین راستا، سارا هایدار، مهندس سرپرست ارشد در پریسکوپ اظهار کرده که آنها کاملا به ادامهی فعالیت پریسکوپ و توسعهی آن تمایل دارند. وی همچنین به این نکته پرداخته که لزوما تمام کاربران پریسکوپ، از توییتر هم به طور مرتب استفاده نمیکنند.
هنگامی که پریسکوپ از سوی کمپانی توییتر خریداری میشد، انتظار میرفت که آنها بتوانند به طور قاطع و کاملا مستقل از توییتر عمل کنند و از سویی نیز امیدوار بودند که این انتقال بتواند به پریسکوپ در مسیر تبدیل شدن به یک محصول پرطرفدار و کاملا کارآمد و در عین حال مستقل کمک کند. این مدل در واقع همان روندی است که در مورد برنامهی اینستاگرام رخ داد و با خریداری آن توسط فیسبوک، اینستاگرام همچنان به مسیر توسعه و پیشرفت خود ادامه داد.
اما هنگامی که فیسبوک، قابلیت پخش ویدیوی زنده را به عنوان یکی از ویژگیهای اصلی سرویس خود مطرح کرد، از آن پس ایدهی تبدیل اینستاگرام به یک شبکهی اجتماعی کاملا مستقل با قابلیت پخشهای ویدیویی زنده به مقدار زیادی کمرنگتر شد. حال به نظر میرسد که روند مشابهی برای پریسکوپ نیز در حال روی دادن باشد و پریسکوپ برای ادامهی راه خود با مشکلات زیادی مواجه شود. هایدر باور دارد که پریسکوپ باید کاربران را تشویق به ارسال ویدیوهای زنده به طور مرتبتر و پرشمارتر کند. وی در این باره میگوید:
ما باید این پیام را به مردم برسانیم که صدای آنها اهمیت دارد. یکی از موانعی که پیش روی افراد برای امتناع از ارسال ویدیوهای زنده وجود دارد این است که آنها باور دارند «کار خیلی خاصی» برای گزارش دادن ندارند یا اینکه فکر میکنند واقعا کسی نمیخواهد صدای آنها را بشنود. به ویژه در شرایط دنیای کنونی، بسیار مهم است که ما بتوانیم افکار و احساساتمان را با یکدیگر به اشتراک بگذاریم تا به این ترتیب بتوانیم به درک بهتری از هم برسیم. هنگامی که ما شاهد انجام این کار توسط شمار بیشتری از افراد باشیم و موفق شویم که ویدیوی زنده را به سطوح استفادهی بالاتری از توییتر برسانیم، در آن صورت افراد بیشتری تشویق خواهند شد تا در مکالمات و مناسبات اینچنینی شرکت کنند.
اگر بخواهیم به صورت خلاصه و اجمالی نتیجهگیری کنیم، میتوانیم بگوییم که یکپارچه شدن پریسکوپ و توییتر برای هر دوی آنها سودمند است. احتمال میرود که آمار استفاده از پریسکوپ به مقدار زیادی افزایش یابد و از طرفی نیز کمپانی توییتر بتواند دوباره به میدان رقابت با فیسبوک بازگردد؛ میدانی که توییتر پس از فعال شدن قابلیت پخش زندهی ویدویی فیسبوک تا حدودی آن را به رقیب خود واگذار کرده است. پیشتر مارک زاکربرگ، پخش ویدیوی زنده را به عنوان پدیدهی بزرگ بعدی در زمینهی شبکههای اجتماعی توصیف کرده بود.
توییتر در قیاس با فیسبوک به نظر میرسد که جایگاه بهتر و طبیعیتری برای پخش ویدیو باشد. واقعیت این است که شبکهی شما در توییتر معمولا از افرادی تشکیل میشود که به طور خالص به نگرشهایتان علاقه دارند؛ بر خلاف فیسبوک که شاید برای نمونه با فردی دوست باشید که او را صرفا یک بار در یک مهمانی دیدهاید. از این رو به نظر میرسد که به اشتراک گذاشته شدن یک ویدیوی زنده از سوی کسی که او را فالو کردهاید، در قیاس با ویدیوی زنده از سوی یک آشنای دور برایتان کشش بیشتری داشته باشد.
با وجود همهی اینها، به نظر نمیرسد که ما شاهد از مد افتادن پخش ویدیوهای زنده باشیم. تقریبا برای هر فردی، ساخت و ارسال ویدیوی زنده از کارهایی است که هر چند وقت یک بار شاید به آن تمایل پیدا کند. با این اوصاف، بسیار معقولتر خواهد بود که قابلیت فوق در برنامهای باشد که شما به طور مداوم و به عنوان شبکهی اجتماعی خود استفاده میکنید؛ به جای اینکه مجبور باشید برنامهای جداگانه را برای این کار در نظر بگیرید. پریسکوپ هم اعلام کرده است که قابلیتهای پیشرفتهای را در ادامه به برنامهی کاربردی خود اضافه خواهد کرد. اما به هر حال، آیندهی قابلیت پخش ویدیوی زنده در توییتر به گونهای رقم خورده است که مستلزم ادغام اساسی با این محصول بنیادی باشد و اگر بخواهیم نگاه واپسگرایانهای به موضوع داشته باشیم، شاید این احتمال را هم بدهیم که توییتر از همان وهلهی نخست نیز در فکر چنین روندی بوده است.