عوامل تشدید کننده خارش در ناحیه تناسلی:
کرمهای ضد خارش و ضد قارچ که معمولا بیماران بدون نسخه از داروخانه تهیه میکنند، خود یکی از عوامل اصلی خارش به شمار میرود |
۱-شستوشوی بیش از اندازه با لیف و صابون
۲-پوشیدن لباس تنگ
۳-خشک کردن با سشوار
۴-استفاده ازکرمهای مختلف
۵-نوار بهداشتی
۶-استفاده از کاندوم و ژلهای روان کننده
۱-شستوشوی بیش از اندازه با لیف و صابون:
برخی از بیماران بوجود آمدن خارش و یا سوزش و یا هر علامت دیگر در ناحیه تناسلی را به عدم رعایت بهداشت ربط داده و با شستشوی زیاد با صابون و لیف سعی در بر طرف کردن آن میکنند. این کار کاملا اشتباه بوده و منجر به تشدید خارش میشود. شستشو بعد از هر بار ادرار و مدفوع با آب خالی و سپس خشک کردن به آرامی با دستمال کاغذی برای بهداشت ناحیه تناسلی کافیست.
۲-پوشیدن لباس تنگ:
پوشیدن لباسهای تنگ، چسبناک بویژه از جنس پلاستیک منجر به تشدید رطوبت شده و ناحیه را برای رشد قارچ مستعد میکند بنابراین توصیه میشود از پوشیدن لباسهای تنگ پرهیز شود.
۳-خشک کردن با سشوار:
برخی از بیماران با تصور اینکه رطوبت منجر به رشد قارچ در ناحیه تناسلی میشود، با سشوار اقدام به خشک کردن ناحیه تناسلی میکنند. این کار نیز غلط است. خشک کردن با دستمال کاغذی نرم و به آرامی کفایت میکند.
۴-استفاده از کرمهای مختلف:
استفاده از کرمهای ضد خارش و ضد قارچ که معمولا بیماران بدون نسخه از داروخانه تهیه میکنند، خود یکی از عوامل اصلی خارش هستند. توصیه میشود حتما برای درمان خارش ناحیه تناسلی به پزشک متخصص مراجعه و تمام کرمهای موضعی را که خود از قبل استفاده میکنید قطع کنید. حداکثر میتوان از وازلین خالص (بدون عطر و مواد نگهدارنده) برای تسکین خارش در ناحیه تناسلی استفاده کرد.
۵-استفاده از نوار بهداشتی:
اگر دچار خارش مزمن و طولانی در ناحیه تناسلی هستید، استفاده از تامپون به جای نوار بهداشتی ارجح است. البته این کار حتما باید زیر نظر پزشک انجام شود. زیرا تامپون نیز عوارض خاص خود را دارد.
۶-استفاده از کاندوم و ژلهای روان کننده یا لوبریکانت (در زنان):
اگر دچار خارش مزمن و طولانی مدت ناحیه تناسلی هستید بهتر است از کاندوم استفاده نکنید. همچنین ژلهایی که به عنوان ژلهای روان کننده به فروش میرسند از عوامل مهم ایجاد حساسیت، آلرژی و خارش در ناحیه تناسلی هستند. استفاده از این ژلها حتی برای کسانی که مشکل خارش هم ندارند توصیه نمیشوند.
چند نکته مهم دیگر در مورد خارش ناحیه تناسلی
۱-توجه داشته باشید هرگونه خارش یا سوزش یا هر علامت دیگر در ناحیه تناسلی نشانه بیماری منتقل از راه تماس جنسی نیست. و بیخود فکر خود را مشغول این موضوع نکنید. استرس ابتلا به یک بیماری آمیزشی خود منجر به تشدید خارش در ناحیه تناسلی میشود.
۲-مسائل روحی در خارش مزمن و طولانی مدت ناحیه تناسلی نقش مهمی دارند. اگر مبتلا به افسردگی هستید بدانید بدون درمان افسردگی خارش ناحیه تناسلی شما بهبود نخواهد یافت.
۳-در درمان خارش و سوزش ناحیه تناسلی به طور کلی داروهای خوراکی ارجحند. از پزشک خود بخواهید تا آنجا که ممکن است داروی خوراکی برای شما تجویز کند. در صورت نیاز به داروی مالیدنی پایه پماد نسبت به پایه کرم ارجح است.
۴-به دنبال برخی درمانهای خارش ناحیه تناسلی امکان اضافه شدن مشکلات جدید مثلا اضافه شدن عفونت قارچی یا حساسیت به داروهای تجویزی وجود دارد. معمولا پزشکان برای پیشگیری از عفونت قارچی ثانویه پیشاپیش درمان پیشگیرانه تجویز میکنند.
راه حل فوری برای تسکین خارش و سوزش حاد:
۱-کمپرس آب سرد
۲-استفاده از وازلین
۳-استفاده از پماد لیدو کائین
۱- کمپرس آب سردشده در یخچال (آب شیر را دریخچال سرد کنید و نه در فریزر)
۲- ۱۰ تا ۱۵ دقیقه کمپرس آب سرد حداکثر ۲ بار در روز
۳- سپس ناحیه را به آرامی خشک کرده و از وازلین خالص استفاده کنید (بدون عطر و مواد نگهدارنده)
۴- اگر خارش و سوزش به قدری شدید است که مانع ادرار کردن و یا مقاربت میگردد میتوانید به طور موقت از «پماد» لیدو کائین استفاده کنید؛ نه «ژل» لیدوکائین و نه «کرم» لیدو کائین. (دکتر محمد شیزرپور، یک متخصص پوست و مو /سلامت نیوز)
۱. استرس
ممکن است شما از آن افرادی باشید که تحت شرایط استرس بسیاری از کارها را به خوبی انجام میدهند. اما تمایل جنسی مانند کارهای دیگر نیست. استرس کاری، مشکلات مالی، مراقبت از یک عضو بیمار خانواده و سایر عوامل استرسزا میتواند میل جنسی را کاهش دهد. برای اینکه میزان استرس خود را تحت کنترل داشته باشید، شیوههای مهار استرس را بیاموزید یا از توصیههای یک مشاور یا پزشک استفاده کنید.
۲. مشکل در روابط
مشکلات حلنشده در رابطه زن و شوهر یکی از شایعترین کشندههای میل جنسی است . برای زنان بخصوص نزدیکی عاطفی یک جزء اصلی درمیل جنسی است. اختلاف پنهانی و نارضایتی بیاننشده، اشکال در ارتباط برقرار کردن، خیانت کردن به اعتماد همسر و سایر موانع رابطه صمیمی میتواند میل جنسی را از بین ببرد.
۳. الکل و مواد مخدر
الکل و مواد مخدر میتواند باعث خاموش شدن میل جنسی شود و حتی اگر میل جنسی شما از بین نرود، دائمالخمر بودن میتواند میل جنسی همسر شما رااز بین ببرد. در مورد مصرف مواد مخدر و محرک نیز این قضیه صادق است.
۴. کمخوابی
اگر میل جنسیتان را از دست دادهاید، شاید خیلی زود از خواب برمیخیزید یا خیلی دیر به خواب میروید. یا شاید دچار بیخوابی یا قطع تنفس حین خواب هستید. این مشکلات خواب میتوانند میل جنسی را مختل کند. کم خوابیدن به خستگی و فرسودگی منجر میشود و خستگی میل جنسی را از بین میبرد.
۵. مراقبت از بچه
مراقبت از بچه به خودی خود میل جنسی را از بین نمیبرد. اما ممکن است زن و مرد به علت مشغولیت به بچهها فرصتی برای رابطه صمیمی پیدا نکنند. در این موارد با کمک گرفتن از یک پرستار بچه یا فردی دیگر، برای ساعاتی از روز رابطهتان با همسرتان را تقویت کنید. نوزاد تازهای به
خانهتان آمده است؟ روابط جنسی خود را در زمان خواب بودن نوزاد برنامهریزی کنید.
۶. داروها
داروها به طور رایجی ممکن است میل جنسی را از بین ببرند. از جمله این داروها عبارت از موارد زیر است:
• داروهای ضد افسردگی
• داروهای ضدفشار خون
• داروهای آنتیهیستامین (ضد حساسیت)
• داروهای ضدبارداری خوراکی
• داروهای شیمیدرمانی
• داروهای ضد ایدز
• فیناستراید (داروی ضد هورمون جنسی مردان برای درمان بزرگی پروستات)
• پروژسترونهای مصنوعی مانند مدروکسی پروژسترون
تغییر نوع یا دوز دارو ممکن است مشکل جنسی ناشی از آن را حل کند. برخی از داروهایی دیگر هم ممکن است بر میل جنسی اثر بگذارد. اگر پس از شروع مصرف یک داروی جدید میل جنسی تان شروع به کاهش کرده است، با پزشک تان مشورت کنید. هرگز یک دارو را بدون مشاوره با پزشکتان قطع نکنید.
۷. تصویر ذهنی از بدن
اگر به خاطر اینکه از تصویر بدنی خود راضی نیستید، عزت نفستان جریحهدار شده، ممکن است احساس جذابیت جنسیتان را از دست بدهید. برای نمونه احساس شرمندگی از اضافه وزن بیش از حد (حتی در مواردی که واقعا اینگونه نیست)، ممکن است میل جنسی شما را کاهش دهد.
اگر همسرتان دچار این احساسات است، با اطمینان بخشیدن در مورد جذابیتش میتوانید به او کمک کنید. باید به طرف دیگر این معادله هم توجه کرد: ورزش و فعالیت جسمی نه تنها عزت نفس شما را بالا میبرد، بلکه میل جنسی شما هم را بالا میبرد.
۸. چاقی
اضافه وزن داشتن یا چاقی با فقدان لذت و میل جنسی و مشکلات در فعالیت جنسی همراهی دارد. دلیل این تاثیر کاملا روشن نیست، اما ممکن است به کاهش عزت نفس، روابط غیررضایتبخش، انگ زنی اجتماعی و سایر عوامل روانی هم مربوط باشد.
۹. اختلال نعوظ
اختلال نعوظی (ED) نوع دیگری از اختلال جنسی مسبب کاهش میل جنسی است. اما مردانی که مبتلا به اختلال نعوظی هستند، در مورد کارکرد جنسی خود نگران هستند و این نگرانی دایمی به طور ثانوی ممکن است میل جنسی آنها را هم مهار کند.
۱۰. کمبود تستوسترون
افزایش تستوسترون میل جنسی را میافزاید. با افزایش سن مردان، میزان تستوسترون به صورت تدریجی کاهش مییابد. اما همه مردانی که میل جنسی شان را ازدست میدهند، دچار پایین آمدن تستوسترون نیستند، هر چند که بسیاری از آنها هم کمبود هورمونی دارند. تستوسترون با میل جنسی در زنان هم مربوط است. اما تعادل هورمونی در زنان بسیار پیچیدهتر از مردان است و عوامل بسیاری در آن نقش دارند. در حال حاضر معلوم نیست که آیا درمان با تستوسترون مانند مردان روشی موثر و بیخطر برای افزایش میل جنسی در زنان هم میتواند باشد یا نه.
۱۱. افسردگی
شاید خیلی منصفانه به نظر نرسد. اما بسیاری از داروهای ضدافسردگی- و خود بیماری افسردگی – میل جنسی را مهار میکند. اما به هم ریختن میل جنسی شما ممکن است نشانهای از افسردگی تان باشد. افسردگی بالینی یک بیماری جدی اما درمانپذیر است.
۱۲. یائسگی
حدود نیمی از زنان حدود زمان یائسهشدن (قطع قاعدگی) دچار کاهش میل جنسی میشوند، هر چند که اعتقاد داشته باشند که باید زندگی جنسی فعالشان را ادامه دهند. علائم یائسگی مانند خشکی واژن هنگام مقاربت، ممکن است آمیزش جنسی را مشکل کند. اما تغییرات هورمونی هنگام یائسگی تنها بخشی از این مشکل هستند. زنی که سنش بالا میرود و نگران کاهش میل جنسیاش است، باید به کیفیت روابط با همسر، تصویر ذهنی از بدن و عزت نفس، داروهای مصرفی و درودت کلی جسمیاش هم توجه داشته باشد.
۱۳. نبود صمیمیت
آمیزش جنسی بدون صمیمیت، میل جنسی را از بین میبرد. صمیمیت تنها کلمه کلیدی برای انجام فعالیت جنسی نیست. اگر زندگی جنسی شما سرد شده، سعی کنید زمان بیشتری را برای ایجاد صمیمیت غیرجنسی در همراهی با همسرتان صرف کنید. با همسرتان صحبت کنید، پیامک رد و بدل کنید، او را در آغوش بگیرید. هنگامی که صمیمیت میان شما و همسرتان برقرار شود، میل جنسی هم باز میگردد.(زوجها)
با توجه به این حقیقت میتوان اذعان کرد که اگر دچار کاهش میل زناشویی و یا هر نوع اختلال دیگری در این عملکرد هستید، بهتر است به پزشک مراجعه نمایید تا دلیل اصلی آن مشخص شود و با رفع مشکل زمینهای، این مشکل شما نیز برطرف شود. در ادامه به بعضی از مهمترین بیماریهایی که میل زناشویی را تحت تاثیر قرار میدهد اشاره میکنیم.
بیماریهای عروقی
برخی از اختلالات عروقی در قالب مشکلات زناشویی خود را نشان میدهد. به مرور زمان رگهای خونی را تحت تاثیر قرار داده، شریانها را سخت و باریک میکند و همین مساله، خونرسانی به دستگاه تناسلی را کاهش میدهد.
دیابت
اغلب مشکلات زناشویی ناشی از بیماری دیابت است که با مشکلات دیگری نظیر آسیبهای عصبی و بیماریهای عروقی همگام میشود. در زنان این عارضه به شکل کاهش میل زناشویی است. البته این عوارض با کنترل قندخون، فشارخون و سطح کلسترول قابل جبران است.
افسردگی
اغلب بهدنبال افسردگی اختلالات زناشویی بروز میکند. اگر مواد شیمیایی مغز و یا هورمونها و ناقلهای عصبی در وضعیت متعادلی نباشند، میل زناشویی، انگیختگی زناشویی را تحت تاثیر قرار میدهد و داروهای ضدافسردگی باعث کاهش میل زناشویی میشود. البته خوشبختانه داروهایی با فرمول مشابه میتواند به بهبود این وضعیت کمک موثری کند.
یائسگی
میل زناشویی زنان به موازات تغییر در هورمونهای خاص افول میکند. افت مقدار استروژن که در انگیختگی زناشویی موثر است، باعث خشکی واژن و دردناکی آمیزش میشود. تستوسترون، هورمونی که در میل زناشویی هر دو جنس نقش دارد، با افت فعالیت تخمدانها کاهش مییابد و در جمع، این مساله باعث کاهش میل زناشویی میشود.
عوارض جانبی برخی داروها
داروهای بیشماری هستند که چنین تاثیر ناخواستهای رابه همراه خواهند داشت. علاوه بر داروهای ضدافسردگی، داروهای فشارخون و حتی داروهای ضدبارداری میتواند میل زناشویی را تحتتاثیر قرار دهد.
ام. اس
این بیماری که باعث تخریب سیستم عصبی مرکزی میشود، روی عملکرد آمیزشی تاثیر میگذارد. عدم خشنودی از آمیزش و یا فقر میل زناشویی در زنان میتواند دال بر ابتلا به این بیماری باشد. بیماریهای عصبی دیگری نظیر پارکینسون نیز چنین تاثیر مشابهی را به همراه دارد.
آندومتریوز
بیش از ۵ میلیون زن در شمال آمریکا دچار این اختلال هستند. علاوه بر این، علایم دردناک این بیماری نظیر گرفتگیهای شکمی دردناک، قاعدگیهای شدید و درد مزمن لگنی، امکان آمیزش را بسختی فراهم میکند و تجربهای ناخوشایند خواهد بود.
کیستهای تخمدانی
آمیزشهای دردناک، میتواند علامتی از کسیتهای رحمی باشد. بیماری التهاب لگن و یا سرطان لگن نیز چنین علامتی را به همراه دارد. به طور کلی آمیزشهای دردناک را نباید نادیده گرفت.
اختلالات تیروییدی
تیرویید، غدهای پروانهای در جلوی گردن است که نقش مهمی در حیات و سلامت فرد ایفا میکند. مدیریت فرآیند متابولیسم، از دما تا وزن و همچنین سلامت زناشویی از فعالیتهای غده تیرویید است.
آپنه (خفگی در خواب)
آپنه که اصطلاحا به آن، خفگی در خواب میگویند، مشکلی است که در آن تنفس به مدت ۱۰ ثانیه متوقف میشود و این روند مرتب در خواب تکرار میشود. پزشکان میگویند آپنه نیز میتواند به بروز مشکلات زناشویی در مردان منجر شود.
واقعیتها
شما ممکن است احساس کنید که میل زناشویی شما کم شده است. یا چیزهایی که قبلا برای شما لذتآور بوده اکنون ناراحتکننده به نظر میرسد. شما تنها نیستید. خیلی از زنان دچار مشکلات زناشویی درمقاطعی از زندگی خود میشوند. ناتوانی زناشویی در زنان دلالت بر مشکلات مزمن یا عودکننده در مصاف با یک یا برخی از پاسخهای زناشویی است. به آنچه شما تجربه میکنید ناتوانی زناشویی در زنان نمیگویند مگر اینکه شما درباره آن مضطرب بوده یا تاثیر منفی بر ارتباط شما با همسرتان داشته باشد. اگرچه مشکلات زناشویی در ارتباط با ناتوانی زناشویی در زنان دلایل متفاوتی دارد ولی اغلب قابل درمان هستند. ارتباط دادن دلواپسیهای خود و فهم کالبدشناسی و فیزیولوژی طبیعی پاسخهای بدن به میل زناشویی قدمهای مهمی است به طرف دوباره به دست آوردن رضایت زناشویی.
علایم و نشانهها
دلواپسی زناشویی در زنان با هر سنی اتفاق میافتد ولی ممکن است در زمانهای آسیبپذیری هورمونی شایعتر باشد، مانند بعد از زایمان یا در زمان انتقال به یائسگی. نگرانیهای زناشویی همچنین ممکن است با بیماریهای عمده مانند سرطان اتفاق افتد. مشکل شما بهعنوان ناتوانی زناشویی در زنان دستهبندی میشود اگر شما یک یا بیشتر از موارد زیر را تجربه کردهاید و یا تجربه نگرانی شخصی به علت آنها دارید:
• میل زناشویی در شما کم شده یا وجود ندارد.
• شما با فعالیت زناشویی برانگیخته نمیشوید یا با وجودمیل زناشویی برانگیخته نمیشوید.
• شما نمیتوانید به اوج لذت زناشویی (ارگاسم) برسید.
• شما دارای درد در زمان تماس زناشویی هستید.(زوجها)
تا اینجای مساله که ظاهرا مشکلی وجود ندارد اما یک موضوع مهم وجود دارد و آن هم رابطه جنسی است که جزء جداییناپذیر زندگی مشترک محسوب میشود و درست در همین مورد بسیاری از مشکلات شروع میشود.
زن یا مرد حس میکنند رابطه آنها در زندگی مشترک مورد دلخواهشان نیست و یا در زندگی خود موفق نبودهاند. برقراری رابطه جنسی سالم در دوران زندگی مشترک موضوع بسیار مفصلی است و ما در این قسمت تنها به بخشی از آن میپردازیم؛ یعنی شروع رابطه جنسی در اوایل ازدواج که ممکن است برای زن و شوهر (هر دو) کمی مشکلساز باشد.
معمولا علت مشکل بودن این شروع و آغاز، آن است که زن و مرد هنوز به هم عادت نکرده و به عبارتی کمی از هم خجالت میکشند. گاهی این وضعیت در ابتدا باعث ناامیدی طرفین میشود چون هنوز نمیدانند که از نظر روحی به چه آمادگیهایی احتیاج دارند. در این شرایط اگر به جنس مخالف (زن به شوهر و بالعکس) حس خوبی وجود داشته باشد به راحتی میتوان ارتباط موثر برقرار کرد و گر نه کار مشکلتر خواهد شد.
نکته مهم دیگر این است که زن و مرد باید قبلا عالم جنس مخالف را به خوبی شناخته باشند یعنی باید با مطالعه بدانند در دنیای جنس مخالف چه میگذرد، احساساتش چگونه است، بهعنوان یک زن یا مرد چگونه باید با عواطف او برخوردی مناسب داشته و هزاران مورد دیگر که باید قبل از ازدواج و در دوران آشنایی برای ازدواج برای این سوالات پاسخی مناسبی پیدا شود.
اگر شناخت شرایط روحی و عاطفی طرف مقابل به طور کامل انجام نشده باشد در این صورت رابطه جنسی به یکی از بزرگترین سرچشمههای سوء تفسیر از شریک زندگی تبدیل خواهد شد.
شاید بهتر باشد مدت کمی از ازدواج بگذرد و بعد طرفین از یکدیگر انتظار داشته باشند؛ چون اقدام فوری برای رابطه جنسی در بعد از ازدواج ممکن است برای شریک زندگی و بهخصوص خانمها با احساس و تجربه بدی همراه باشد. اگر مراحل پس ز ازدواج را به چهار مرحله آشنایی بیشتر، ارزشیابی طرف مقابل، ایجاد احساس قوی و ثابت و ورود به خلوت و حالات روحی خصوصی طرف مقابل تقسیم کنیم، رابطه جنسی باید در مرحله چهارم صورت بگیرد. یعنی باید بتوان با صمیمیت به خلوت و شرایط روحی کاملا منحصر به فرد طرف مقابل وارد شد، یک رابطه جنسی خوب و موثر برقرار کرد در غیر این صورت به یک تجربه ناگوار و ناخوشایند اجباری تبدیل میشود.
در این مرحله بسیار مهم است که هر دو طرف بدانند دیگری نسبت به حوزه خصوصی زندگی خودش و طرف مقابل چه حسی دارد؟
متاسفانه اکثر خانمها و آقایان فکر میکنند تنها جذابیت ظاهر برای ایجاد رابطه جنسی موفق کافیست. البته آمادگی ظاهری شرط مهمی است اما کافی نیست. ممکن است آقا یا خانم حس کنند با وجود آمادگی ظاهری دیگر مشکلی وجود ندارد، اما این طرز فکر صحیح نیست و ممکن است طرف مقابل (اکثرا خانمها) آماده نبوده و شدیدا از نظر روحی آسیب ببیند.
خانمها معمولا به مدت زمان بیشتری احتیاج دارند تا آمادگی این کار را پیدا کنند و معمولا بعد از ازدواج بیشتر به این مسئله فکر میکنند که چطور میتوان زندگی مشترک را تقویت کرد و چطور میتوان رابطهای محکمتر و قویتر برقرار کرد. در نتیجه برای برقراری روابط جنسی باید به آنها فرصت داد. در اوایل ازدواج مهم نیست که چقدر زن و مرد جذابیت جنسی دارند بلکه نکته قابل توجه آن است که اگر در این دوران به سرعت و بدون دادن فرصت به طرف مقابل وارد مرحله جنسی شوید عین آن است که آب یخ روی سر یکدیگر ریخته باشید! مثل اینکه هنوز شروع جاده و راه را طی نکرده یکباره به آخر راه برسید.
آقایان باید این فرصت را به خود بدهند تا کاملا مورد تایید همسرشان قرار گرفته و مهلتی هم به خانمها داده شود تا فارغ از تفکرات جدی در مورد زندگی و آینده برای برقراری رابطه جنسی آماده شوید. اگر این اتفاق خیلی سریع و زود رخ دهد امکان دارد تا مدتی طرفین از هم رانده شوند. معمولا هورمونهای مردانه باعث میشود آقایان خیلی سریع برای رابطه جنسی آماده شوند و گاهی این آمادگی سریع باعث میشود به ناچار بدون آمادگی لازم تن به این کار داده و به هیچ وجه از این رابطه لذت نبرند.
البته منظور ما این نیست که به هیچ وجه در اوایل زندگی مشترک (بخصوص روزهای اول) نباید رابطه جنسی برقرار شود. گاهی طرفین به خوبی برای اینکار آمادگی دارند و مشکلی پیش نمیآید. اما اگر تمایل برقرار شود. گاهی طرفین به خوبی برای این کار آمادگی دارند و مشکلی پیش نمیآید. اما اگر تمایل دارید رابطه زناشویی شما پایدار بوده و طولانی مدت از قدرت کافی برخوردار باشد بهتر است کار را مرحله به مرحله انجام دهید. اگر ذهنتان را باز و آزاد نگهدارید و فقط تفکر برقراری رابطه جنسی فکرتان را پر نکرده باشد آن وقت خودتان و طرف مقابل را بهتر ارزیابی کرده و فرصت کافی به خودتان و او میدهید.
هر چه همدیگر را بیشتر بشناسید برقراری رابطه جنسی راحتتر بوده و مشکلاتتان کمتر میشود. حتی اگر در آن زمان آنقدر از خودتان مطمئن باشید که فکر کنید شما یک روح در دو جسم هستید باز هم باید مدت زمان لازم سپری شود تا واقعا با روحیات یکدیگر آشنا شوید.
اگر هم حس کردید در این رابطه با مشکلاتی روبرو هستید یا احساس رضایت نمیکنید باز هم راه چاره وجود دارد. فکر نکنید علم ارتباطات زناشویی مثل پرواز یک آپولو سخت و دشوار است! وقتی زن و مرد در این زمینه احساس ناراحتی میکنند بر این تصور هستند که به آخر خط رسیدهاند.
این در حالی است که در مورد مسائل جنسی هم میتوانید از دیگران کمک بگیرید. پزشکان و مشاوران راهنمای خوبی در این مورد هستند و بهتر است از همین امروز عادت کنید بدون خجالت و رودربایستی سئوالات خود را در زمینه مسائل جنسی از پزشک و یا هر فرد متخصص دیگر در این زمینه بپرسید. مطمئن باشید آنها بهتر از در و همسایه شما را راهنمایی میکنند.(سلامت)
میگویند همدیگر را درک نمیکنند و انگیزهای برای ادامه زندگی مشترک ندارند. وقتی بیشتر پیگیر میشوم تا اصل موضوع را بفهمم میگویند زندگیمان تبدیل به یک عادت تکراری شده. انگار حتی خودشان هم دقیق نمیدانند، چرا میخواهند از هم جدا شوند، شاید هم میدانند، اما حجب و حیای مرسوم خانوادههای ایرانی نمیگذارد راحت بگویند که به دلیل نارضایتی جنسی این تصمیم را گرفتهاند.
نزدیک نیمی از طلاقها در ایران، زیر سر همین مشکل نداشتن انگیزه جنسی است. شاید باورش سخت باشد، اما 60 درصد کسانی که به دلیل مشکلات جنسی تصمیم به جدایی میگیرند، دلیل بیربط دیگری را به طلاقشان نسبت میدهند، مردها میگویند همسرمان خانهداری بلد نیست و بداخلاق است، زنها میگویند شوهرمان خرجی خانه نمیدهد و مرا درک نمیکند! درحالی که حقیقت چیز دیگری است!
اغلب زنان و مردان چند ماه پس از ازدواج با کاهش تدریجی رضایت از روابط جنسی مواجه میشوند، اما بسیاری از آنان در مقابل این مساله یا با خودشان تعارف میکنند و دم برنمیآورند یا دست به انکار میزنند. همیشه وقتی این آمار و ارقام عنوان میشود تمام زوجها با تاسف سرشان را تکان میدهند و بدون یک لحظه تردید خودشان را در گروه سالم ارزیابی میکنند تا مبادا با مشکلشان مواجه شوند، در بیشتر مواقع این افت تدریجی طبیعی است.
از اختلالهای جنسی میتوان به کمبود میل جنسی، اشکال در برانگیختگی جنسی، اختلال در رسیدن به ارگاسم، انزال زودرس، مقاربت دردناک و واژینیسم در زنان نام برد؛ که این اختلالها ریشه جسمانی، روانشناختی یا ترکیبی از هر دو را دارند. برخی اختلالها هم به دلیل بیماریهای دیگری مانند مشکلات قلبی ـ عروقی یا بیماریهای روانپزشکی مثل افسردگی به وجود میآید.
پارهای از اختلالات بر اثر زایمان آغاز میشود و بخشی دیگر از همان ابتدای بلوغ. وقتی دلایل مختلفی برای ایجاد این مشکل وجود دارد، پس درمانها هم به تناسب ریشه مشکل باید متفاوت باشد. متاسفانه بسیاری از افراد به محض مشاهده اختلالهای جنسی تلاش میکنند با داروهایی که در بازار عرضه میشود در رفع ظاهر اختلال پیشقدم شوند، در حالی که نگاه یک بعدی به اختلالات جنسی کاملاً اشتباه است.
اختلال جنسی مثل دیگر بیماریهای پزشکی نیست که امروز ایجاد شود و فردا با دارو درمان شود. پزشکی در درمان این اختلال موفق است که با نگاهی روان شناسانه سعی در درمان بیمارش داشته باشد، همانطور که یک روان شناس هم باید با رویکردی پزشکی به درمان مراجع بپردازد. در نهایت برطرف کردن این اختلال نیازمند ارزیابی و درمان تخصصی و چند بعدی است. از آنجا که ارتباط جنسی یک رابطه دو سویه است بیتوجهی به درمان سبب درگیر شدن هر دو نفر میشود و برای اقدامات درمانی هم زوجین هر دو باید در درمان شرکت کنند.
در این میان، افکار و باورهای غلطی که در بستر جامعه ایرانی شکل گرفته است همچنان امور جنسی را با شرم و خجالت و گناه و ممنوعه بودن همراه میکند و این مشکلات را دامن میزند. باورهای مردانهای که میگوید همیشه مرد باید پیشقدم باشد و تمام تماسهای جسمی حتما باید به ارتباط جنسی و در نهایت به ارگاسم منتهی شود و باورهای زنانهای که معمولا مکمل این باورهای مردانه است؛ زن نباید در فعالیت جنسی پیشقدم شود و اگر به ارگاسم هم نرسید ایرادی ندارد، چرا که زن آبرومند خودش را درگیر فعالیت جنسی نمیکند!
همین باورهای غلط باعث میشود اختلال جنسی آرامآرام کانون گرم خانواده را دچار رخوت کند و دو طرف را به فکر جدایی اندازد، زوجهایی که با مشکلشان روبهرو نمیشوند و راهحل را در جدایی میبینند، مجبورند هر دلیل بیربط و بیاهمیت دیگری را به زندگیشان نسبت دهند، اما درباره اصل ماجرا حرفی نزنند.
علل نارضایتی جنسی چیست؟
بیتوجهی به نیازهای یکدیگر: در بسیاری از زوجین آگاه نبودن از نیازهای همسر سبب ایجاد این بیتوجهی میشود، در واقع شناخت نیازهای طبیعی جنس دیگر اولین قدم برای ارضای آن نیاز است. تا وقتی که زنان و مردان از تفاوتهای همدیگر در زمینه جنسی آگاهی نداشته باشند نارضایتی جنسی هم پابرجا خواهد بود.
مسائل و مشکلات روزمره: معمولا در ماههای اول ازدواج ارتباط جنسی بسیار صمیمی و لذتبخش است، اما پس از مدتی به دلیل وجود مشکلات، ورود فرزندان به کانون خانواده و مسائل مربوط به آنها کمکم کیفیت و کمیت این ارتباط رو به افول میگذارد.
مشکلات ارتباطی زن و شوهر: تنشها و آشفتگیهای زندگی مشترک به هر دلیلی که باشد تاثیر بسیار زیادی روی میزان رضایت جنسی طرفین میگذارد و کمکم به کاهش دفعات رابطه جنسی منجر میشود.
نداشتن پیشنوازی: این هم ناشی از نبود آگاهی است، پیشنوازی در زنان اهمیت بیشتری دارد و متاسفانه بسیاری مردان آن را مورد توجه قرار نمیدهند.
تقاضاهای آزاردهنده: گاهی اوقات همسران برای کسب رضایت همسر خود تن به تقاضایی میدهند که از نظر روانی برای آن آماده نیستند، اما خود را مجبور به انجام آن میکنند و طبیعی است پس از مدتی دچار دلزدگی از رابطه زناشویی میشوند.
ترس از ارضا نشدن همسر: این هم به دلیل حساسیتهای زیادی زوجین اتفاق میافتد که در حین رابطه در حال چککردن رضایت همسرشان هستند تا جایی که بر دریافت و ارضای جنسی خود کمتر توجه میکنند و در نهایت این ارتباط نه برای خودشان و نه برای همسرشان ارضاکننده نخواهد بود.
تجارب نامطلوب در اولین رابطه جنسی: قرار نیست اولین رابطه جنسی تمام و کمال باشد، وقتی پیش فرض زوجین این باشد احتمال ایجاد تجربهای ناخوشایند برای هر دو طرف وجود دارد.
راهکارهایی برای پیشگیری
اگر بتازگی ازدواج کردهاید با وجود گرمی و رضایت جنسی کنونی پیشنهاد میکنیم از راهکارهایی که این گرمی و رضایت را حفظ میکند غافل نباشید.
رضایت جنسی را به کل زندگی تعمیم دهید: رفتار جنسی فقط برای بسته محدود، برای یک جا و یک ساعت خاص نیست، بلکه رفتارهای زوجین و تعاملاتشان در طول روز به کیفیت این ارتباط کمک میکند. زمانی که درگیری لفظی یا فیزیکی داشتهاید مقاربت جنسی به دلزدگی منجر میشود، این امر بخصوص برای زنان اساسیتر و مهمتر است. بنابراین با رفتارهای عاطفی و ابراز محبت به یکدیگر میتوانید برای تماس بدنی آمادهتر شده و کیفیت ارتباط را بالاتر ببرید.
رابطه جنسی، ابزار تنبیه و مجازات نیست: رابطه جنسی راهی برای نشان دادن عشق و صمیمیت زن و شوهر به یکدیگر است، اگر آن را ابزاری برای تلافی کردن دلخوریهایتان کنید، شاید در کوتاهمدت به آنچه میخواهید دست یابید، اما در بلندمدت اثرات تخریبی آن تمام ابعاد زندگیتان را تحت تاثیر قرار میدهد.
قبل از شروع رابطه، احساسات خود را بیان کنید: بیان جملات محبتآمیز و عاشقانه، میزان لذت و رضایت جنسی را افزایش میدهد؛ ضمن اینکه این سخنان نشاندهنده علاقهای است که در طول کارهای روزانه، فرصت ابراز آنها را به همدیگر ندارید.
به روابط جنسی خود تنوع ببخشید: اکتفا کردن به یک حالت تکراری، سبب کاهش میل و رضایت جنسی میشود، شواهد بیولوژیکی وجود دارد که میگوید تجربیات جدید بر مرکز لذت در مغز اثر میگذارد، برای اینکه به روابط خود تنوع ببخشید، باید آگاهی و مهارت خود را بالا ببرید. میتوانید از کتابها و کارگاههایی که با موضوع بهداشت جنسی برگزار میشود، کمک بگیرید.
رابطه جنسی یک پانتومیم نیست: رابطه جنسی رفتاری است که در آن کلام و بیان نقش بسیار مهمی دارد؛ با گفتن و شنیدن است که زن و مرد به نیازهای همدیگر پی میبرند و در صدد رفع آن بر میآیند؛ پس ارتباط کلامی و بیان هیجانات خود را تقویت کنید و دقت کنید که خواستههای جنسی تان را بدون مثال و واسطه بیان کنید.
اضطراب و ترسها را هنگام رابطه کنار بگذارید: یکی از مهمترین اضطرابها، مربوط به بچهدار شدن است، اگر شما در حال حاضر قصد بچهدار شدن ندارید، بهتر است از روشی مطمئن برای جلوگیری استفاده کنید تا ترس و اضطراب رابطه شما را تحت تاثیر قرار ندهد.
هنگام مقاربت کودک باشید: لطفا قبل از برقراری ارتباط برچسبهای خود را کنار بگذارید و هنگام برقراری ارتباط جنسی نه دکتر باشید نه مهندس، نه مدیر و نه رئیس؛ بهتر است یک کودک باشید که بدون خجالت ارتباط برقرار میکند و تمام نیازهایش را بدون تعارف بیان میکند.
جذابیت، آراستگی و تناسب اندامتان را جدی بگیرید: برای پیشگیری از نارضایتی جنسی به بهداشت فردی بخصوص بهداشت دهان و دندان و بهداشت اندامهای تناسلی دقت کنید. از عطرهای غیرتکراری استفاده کنید و لباسهای متنوع بپوشید. اگر اضافه وزن دارید با ورزش یا رژیم به تناسب اندام برسید. اندام نامتناسب علاوه بر ایجاد نارضایتی جنسی میتواند به کم شدن اعتماد به نفس در خودتان منجر شود و این نبود اعتماد به نفس لذت بردن شما را هم تحت تاثیر قرار میدهد.
چاردیواری (ضمیمه دوشنبه روزنامه جام جم)
دکتر غلامرضا کرد افشاری، متخصص طب سنتی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران میگوید: مصرف زنجبیل همراه با زرده تخممرغ عسلی باعث تقویت و افزایش قوای جنسی میشود هر چند که زیادهروی در مصرف آن در افرادی با مزاج گرم میتواند باعث تضعیف نیروی جنسی شود.
بهطور کلی و از نظر طب سنتی، زنجبیل مقوی حافظه، تحلیلبرنده باد معده و روده، آرامکننده درد کبد سرد، بازکننده انسداد کبد و طحال، تقویتکننده قلب، معده و مثانه است. شما میتوانید زنجبیل را همراه شکر یا نبات و کندر یا با عسل بهصورت مربا دربیاورید و از آن بهعنوان غذایی برای رفع رطوبت معده استفاده کنید.
مصرف زنجبیل برای کاهش دردها و بیماریهای مفصلی، کمردرد و قطع عادت ماهیانه هم مفید است. ضمن اینکه میتوانید ضماد برگ یا ریشه آن را بهصورت موضعی برای بهبود بیماریهای مفصلی، بریدگیها و تورمهای ایجادشده مصرف کنید. مصرف زنجبیل میتواند از ایجاد زخم معده ناشی از مصرف داروها و هلیکوباکترپیلوری هم پیشگیری کند.
زنجبیل میتواند برای درمان تهوع مادران باردار هم مفید باشد. مصرف این گیاه یا پودر آن در غذا میتواند در رفع دردهای قاعدگی هم موثر باشد.(شفاآنلاین)
1065
برای اینکه درباره این مشکل زنانه آگاهیهای درستتری داشته باشید، گفتوگویی با خانم دکتر شهرزادزاده (مدرس، متخصص زنان و زایمان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی) را در ادامه بخوانید.
ابتدا درباره خشکی واژن توضیح دهید و آن را تعریف کنید.
*خشکی واژن، التهاب دیوارههای واژن است و به دلیل پایین بودن سطوح استروژن، اتفاق میافتد. این بیماری را «واژینیت آتروفیک» مینامند و در بیشتر زنان بعد از یائسگی دیده میشود ولی خانمهای جوان هم ممکن است به دلایل مختلف دچار آن شوند. استروژن با حفظ محیط اسیدی و محافظت از واژن و دستگاه ادراری در برابر عفونتها، بافت واژن را سالم نگه میدارد. در اثر کمبود استروژن، بافتهای واژن و میزراه تغییر میکنند. این تغییر باعث تحریک بافتها و افزایش خطر بروز عفونت میشود.
دلایل خشکی واژن چه میتواند باشد؟
*شایعترین علت «واژینیت آتروفیک» کاهش طبیعی استروژن به دلیل یائسگی است. پس از برداشتن تخمدانها از طریق جراحی، بعد از زایمان یا در دوران شیردهی نیز احتمال بروز خشکی واژن در اثر کاهش سطوح استروژن وجود دارد. داروهای ضد استروژن میتوانند خطر بروز واژینیت آتروفیک را افزایش دهند. احتمال ابتلا به این مشکل در زنان سیگاری، زنانی که از نظر جنسی فعال نیستند یا زایمان واژینال نداشتهاند، بیشتر است.
یک خانم با مشاهده چه علایمی میتواند متوجه شود که به خشکی واژن دچار شده است؟
*سوزش یا خارش بافت واژن، مقاربت جنسی دردناک، خونریزی پس از مقاربت و بیماریهای دستگاه ادراری مانند سوزش، تردید در نیاز به دفع ادرار یا تکرر ادرار از علایم خشکی واژن است. در معاینه، بافت واژن بیماران مبتلا نازک، تحریک شده، روشن و رنگ پریده است.
علت ابتلا به واژینیت آتروفیک پایین بودن سطوح استروژن، و مؤثرترین درمان مکمل برای آن، تجویز استروژن است |
آیا این بیماری عارضهای هم دارد؟
*به دنبال خشکی و در نتیجه التهاب بافت و افزایش pH (قلیایی شدن) واژن، احتمال بروز عفونتهای باکتریایی یا قارچی ثانویه در زنان مبتلا به این بیماری بیشتر میشود. بنابراین باید مراقب پیامدهای آن بود.
لطفا درباره روشهای درمانی آن هم توضیح دهید.
*هدف اصلی در درمان واژینیت آتروفیک، کاهش ناراحتی ناشی از خشکی واژن طی فعالیتهای روزمره است. درمان بیشتر زمانی آغاز میشود که عفونتی ایجاد شده باشد. اما از آنجا که علت ابتلا به واژینیت آتروفیک پایین بودن سطوح استروژن است، مؤثرترین درمان مکمل، استروژن خواهد بود. انواع کرمها یا قرصهای واژنی حاوی استروژن معمولا موثر هستند. اگر درمان موضعی مؤثر نبود، استروژن خوراکی یا برچسب پوستی استروژن میتوانند مفید باشند. این داروها حتما باید پس از مراجعه به پزشک تهیه شود. در بسیاری از موارد، لوبریکانت واژنی میتواند به ازبین بردن خشکی واژن طی مقاربت جنسی کمک کند. نرمکنندههای واژنی محلول در آب در داروخانهها و بدون نیاز به نسخه پزشک در دسترس هستند. بازگرداندن حالت لغزندگی واژن طی مقاربت جنسی، حتما باید در نظر گرفته شود. بسیاری از پزشکان برای پیشگیری از مشکلات مربوط به درمان با مکمل خوراکی استروژن، فرآوردههای استروژن واژنی شامل کرمها، قرصها یا حلقه واژنی را ترجیح میدهند. این فرآوردهها استروژن را در محل آزاد میکنند داروهای موضعی عوارض جانبی ناشی از مصرف مکملهای خوراکی یا تزریقی استروژن را ندارند اما کاربرد آنها مشکلتر است. بیشتر پزشکان توصیه میکنند چنانچه زنان یائسه مبتلا به خشکی از لحاظ جنسی فعال هستند، فعالیت زناشویی منظم خود را ادامه دهند چون این کار به سالم نگه داشتن بافت واژن آنها کمک میکند.
روش خاصی برای تشخیص این بیماری وجود دارد؟
*تشخیص واژینیت آتروفیک با معاینه ساده دیوارههای واژن انجام میشود. دیواره واژن در این حالت نازک، رنگ پریده و روشن است و گاهی ناحیه کوچکی خونریزی نیز در آن دیده میشود. سونوگرافی جدار رحم، نازک شدن بافت آندومتر (پوشش داخلی رحم) را نشان میدهد. در این حالت ناحیه واژن از حالت طبیعی بالاتر است و آزمایش پاپ اسمیر میتواند تغییرات سلولی را بررسی کند. آزمایش خون سطوح استروژن را نشان میدهد.
در دوران یائسگی چطور میتوان براحتی از هورمونها برای رفع خشکی استفاده کرد؟
*در دوران یائسگی، علت خشکی واژن، کم بودن هورمون استروژن به دلیل کمکاری تخمدان است. معمولا خانمها پس از ۵۰ سالگی یائسه میشوند اما استرس، بیماریهای گوناگون، شیمیدرمانی و حتی سیگار میتواند باعث شود یائسگی قبل از این سن اتفاق بیفتد. به دنبال یائسگی، تخمدانها کمکار میشوند و هورمون استروژن کمتری در خون ترشح میشود و در پی آن با خشکی واژن مواجه میشویم. در افراد جوانتر نیز که هنوز به سن یائسگی نرسیدهاند، مشکلات هورمونی یا کمکاری غدد مترشحه واژن میتواند عامل خشکی باشد. اگر مشکل کمبود هورمون باشد، با توجه به اینکه هورمون استروژن سرطانزاست و میتواند باعث بروز سرطان پستان شود، ابتدا بیمار ماموگرافی میشود و اگر همه چیز طبیعی بود، میتوان استروژن موضعی تجویز کرد. بعد از سن یائسگی پزشک معمولا پماد استروژن را یک روز در میان برای مدتی کوتاه و آن هم همراه هورمون پروژسترون تجویز میکند تا از بروز سرطان رحم و پستان تا حد زیادی پیشگیری شود. استروژنهای خوراکی را قبل از ۵۰ سالگی میتوان تزریق کرد زیرا هم کیفیت زندگی و هم کیفیت رابطه زناشویی را افزایش دهد و خشکی واژن را برطرف میکند. بیشتر خانمهایی که به این عارضه دچار هستند پس از مصرف همزمان استروژن و پروژسترون درمان شدهاند. (سلامت)
1202
اگر همه جوابهای شما به پرسشهای مذکور، «نه» بوده است دستکم این گزارش را درباره تربیت جنسی کودکان پیش دبستانی بخوانید، چون آمارها نشان میدهد ۵۰ درصد طلاقها مستقیم یاغیر مستقیم به مشکلات جنسی زوجها مربوط میشوند و بیشتر این زوجها کسانی هستند که از تربیت صحیح جنسی در خردسالی بیبهره ماندهاند.
.
تربیت جنسی هم مانند تربیت عقلانی، سیاسی، اجتماعی و… یکی از انواع تربیت است و شامل همه آگاهیها و آموزشهایی میشود که هر یک از ما باید آنها را از دوران اولیه زندگی، در جهت رشدی متناسب و متعادل غریزه جنسی فرا گیرند و غفلت درباره آن عواقبی ناخوشایند را در بزرگسالی برجای خواهد گذاشت که از آن جمله میتوان به اختلالات جنسی، زندگی مشترک ناموفق و حتی گرایش به بزه اشاره کرد.
اما با وجود اهمیت تربیت جنسی در دوران خردسالی، این مقوله در هر خانوادهای جزو مرزهای ممنوع گفتوگو محسوب میشود و کودکان به محض رسیدن به نوجوانی آن را به شیوهای نادرست از همسالان خود یا مراجعی مانند سایتهای غیراخلاقی و… فرامی گیرند.
تربیت جنسی در سنین پیش دبستانی، دبستان، نوجوانی و بلوغ کاملا با هم متفاوت است و والدین باید دقت کنند که راهکارهای رائه شده در این گفتگو صرفا برای تربیت جنسی کودکان در سنین پیشدبستانی کاربرد دارد و ممکن است برخی از قید و شرطهای آن برای دیگر گروههای سنی متفاوت باشد.
چرا اینجوری میکنی بچه؟!
دکتر محسن فرمهینی فرهانی، دکترای علوم تربیتی و استاد دانشگاه، تربیت جنسی را در سن پیش دبستانی به ۵ بخش شامل کنترل عادتهای جنسی، ارائه پاسخهای متناسب و درخور کودکان در مواجهه با پرسشهای جنسی، کمک به تکمیل و شکلگیری هویت جنسی، پیشگیری از بیداری زودرس جنسی و رعایت بهداشت جنسی تقسیم میکند و درباره نخستین بخش که مربوط به کنترل عادتهای جنسی کودکان است، توضیح میدهد: والدین باید عادتهای صحیح جنسی را به کودکان بیاموزند و از ایجاد عادتهای نادرست جلوگیری کنند.
او در این باره به ذکر چند مثال میپردازد و میگوید: کودکان در سنین ۳ تا ۴ سالگی تمایل دارند بدنشان را بپوشانند و اگر والدین این احساس را درک کنند میتوانند از آن برای آموزش به کودکان در پوشاندن بخشهایی از اندامشان استفاده کنند.
وی دیگر مثالهای کنترل عادات جنسی به برخورد مناسب با کودکانی که خودشان را به اشیاء اطراف میکشند یا اندام تناسلیشان را لمس میکنند میپردازد و میگوید: باید جلوی این حرکتها را در کودکان بگیرید چون زمینهساز رفتارهای نامناسب بعدی خواهند شد.
تو از آسمون افتادی فینگیلی!
پاسخهای درخور و شایسته به سوالات جنسی کودکان در تربیت جنسی آنها نقشی بسزا دارد. وقتی شما در پاسخ به کودکتان که میپرسد: «از کجا آمدهام؟» میگویید: «من تو را از فروشگاه خریدم» یا «تو از آسمان افتادی»، وقتی او به شما میگوید: «این نوزاد چه طور به دنیا آمده؟» و شما میگویید: «توی کوچه پیدایش کردهایم» وقتی او از شما میپرسد: «فرق دختر و پسر چیست؟» و شما او را تنبیه کنید، انتظار نداشته باشید او در بزرگسالی عاقل و منطقی و واقع بین باشد یا پس از این همه دروغ به شما اعتماد کند.
به گفته فرمهینی فرهانی، هدف کودکان از پرسش ممکن است کنجکاوی یا وقت گذرانی یا جلب توجه باشد و پدر و مادر باید باشناختی که از روحیه کودک به دست آوردهاند این هدف را تشخیص دهند. پاسخ به پرسشهای کودکان به دو شیوه مستقیم و غیر مستقیم است که معمولا از شیوه مستقیم پس از بلوغ و از شیوه غیر مستقیم پیش از بلوغ استفاده میشود.
چرا فکر میکنید بچهها چیزی نمیفهمند؟ اتفاقا بر خلاف تصور ما، بچهها از سنین خیلی پایین، حرفها و رفتارهای ما را میسنجند و معنی آن را بخوبی درک میکنند |
او توضیح میدهد: در صورتی که هدف کودک کنجکاوی باشد پدر و مادر باید دلیل این کنجکاوی را پیدا کنند و بعد صادقانه، بدون مواخذه کودک وشرح و بسط اضافه یا پرداختن به جزئیات غیرضروری به پرسشهای کودک پاسخ دهند و از دروغگویی یا ربط دادن پاسخها به خرافات پرهیز کنند.
با این حال همیشه پرسشهایی وجود دارد که ممکن است در پاسخ دادن به آنها هرچند محافظهکارانه عمل کنید اما همچنان صلاح نمیدانید پاسخ آنها را مستقیما به کودک بدهید و پیراهی برای بیان غیرمستقیم آنها میگردید که در این گونه، نگهداری حیوانی یا گیاهی در خانه و بردن کودکانه باغ وحش و… میتواند در روشن شدن نگرش آنها درباره مسائل جنسی موثر باشد.
من چی هستم؟
به نظرتان دختری که از کودکی با پسرها بازی کرده است، لباسهای پسرانه پوشیده، با اسباب بازیهای پسرانه بازی کرده و خلاصه مثل یک پسر با او رفتار شده چه جور تصوری درباره جنسیتش دارد؟ او حق دارد در بزرگسالی آرزوی تغییر جنسیت داشته باشد؟ درباره پسری که آرایشش کردهاند، لباسهای دخترانه به او پوشاندهاند یا عروسک دستش دادهاند، چه نظری دارید؟ این وظیفه ما و شماست که به بچهها بفهمانیم متناسب با جنسیتشان رفتار کنند و به گونهای با آنها رفتار کنیم که از هویتشان راضی باشند.
بیداری همیشه خوب نیست
سالها پیش از پسربچهای شنیدهام که پدر و مادرش را فریب میدهد و شبها که آنها تلویزیون تماشا میکنند خودش را به خواب میزند اما زیر چشمی فیلم تماشا میکند. این پسربچه ۵ سال بیشتر نداشت اما راه فریب دادن پدر و مادرش را یاد گرفته بود!
بدتر از همه این است که والدین او حتی وقتی پای تلویزیون نشسته بود به سانسور اهمیتی نمیدادند و معتقد بودند بچهها از خردسالی باید با همه چیز آشنا شوند، اما دکتر فرهانی نظرش کاملا خلاف این است و اعتقاد دارد این دست آشناییهای زودهنگام، به بیداری زودرس جنسی میانجامد که اصلا به نفع کودکان نیست.
او هشدار میدهد: در جلوگیری از بیداری جنسی، والدین باید به محافظهکاری در ارتباطشان جلوی چشم فرزندان و مراقبت نامحسوس از فرزندان در ارتباط با خودشان توجه داشته باشند.
فرمهینی فرهانی میگوید: مناسبات جنسی همسران نباید جلوی فرزندان انجام شود. پدر و مادر باید در انتخاب لباسی که در منزل میپوشند دقت کنند و اتاق خواب و استراحتشان را از اتاق کودکان جدا کنند.
آنها باید به بچهها یاد بدهند بدون در زدن وارد اتاق خواب بزرگترها نشوند و به هم گوشزد کنند از شوخیهایی که بار جنسی دارند در حضور کودکانشان بپرهیزند.
این چه جور کارتونی بود؟!
والدین وظیفه دارند فیلم یا کارتونی که کودکان تماشا میکنند را بررسی کنند و بدانند که خیلی وقتها کارتونهای خارجی نیز بار جنسی دارند و حتی برخی از کارتونها برای بزرگسالان ساخته میشوند و پر از صحنههای ناخوشایند هستند و به همین دلیل خرید فیلم و کارتون غیرمجاز برای کودکان از دستفروشهای خیابانی، کار درستی نیست.
با کی حموم برم؟
چرا فکر میکنید بچهها چیزی نمیفهمند؟ اتفاقا بر خلاف تصور ما، بچهها از سنین خیلی پایین، حرفها و رفتارهای ما را میسنجند و معنی آن را بخوبی درک میکنند و به همین دلیل است که فرمهینی فرهانی تاکید میکند: والدین باید شستشوی بدن را به فرزندان بیاموزند و از حدود ۳سالگی مسوولیت استحمام پسرها به پدر و دخترها به مادر سپرده شود.
۷ تا ۱۱ سالگی، سن اختفای جنسی است و اگر کودکان تحریک نشوند از نظر جنسی فعال نیستند، اما این دلیل نمیشود که خیال کنید میتوانید پرهیزهای جنسی را که مطرح کردیم در این سن نادیده بگیرید، لابد شما هم قبول دارید که همیشه و در هر سنی مرزهایی در زندگی وجود دارد که عبور از آنها، به نفع ما و اطرافیان نخواهد بود.(زوجها)
دلیل چنین موضوعی عدم آموزش مسائل و روابط جنسی به افراد در سطوح تحصیلاتی مختلف بیان شده است، بهطوری که گاهی اطلاعات جنسی افراد تحصیلکرده در حد پایینی باقی میماند و این مساله میتواند سرآغازی برای شروع مشکلات بعدی در زندگی افراد شود.
هر فردی باید خود را ملزم بداند پیش از ازدواج دراینباره از مشاور جنسی کسب اطلاعات کند؛ وگرنه به طور عمده بین ۱ تا ۱/۵ سال پس از زندگی مشترک، اختلاف در میزان میل جنسی، خود را آشکار خواهد ساخت. در صورت انجام نشدن چارهاندیشی مناسب، این مساله باعث سردشدن روابط زناشویی و اختلال در سایر زمینههای زندگی خواهد شد.
راهحل این است که با همسرتان در مورد خواستههای خود صحبت کنید. شیوه حرف زدن البته باید در قالب خاصی باشد؛ بسیاری از افراد قبل از ازدواج در مورد رنگ و غذای مورد علاقه، حالتهایی که منجر به بروز عصبانیتشان میشود مانند حساسبودن به گرسنگی یا کمخوابی و... با هم صحبت میکنند، اما در این مورد مهم یعنی تمایلات جنسی حرفی نمیزنند.
شاید لازم باشد از راهنماییهای یک مشاور و متخصص در این زمینه برخوردار شوید. راهنمایی یک مشاور میتواند بنا به تیپ شخصیتی شما کمکتان کند چطور سر صحبت را باز کنید تا متوجه هماهنگی تمایلات خود با طرف مقابل شوید.
پرسش در این باره وقتی مهمتر میشود که ازدواج فرد سالها به تاخیر افتاده باشد که در این صورت شما باید علت به تاخیر افتادن ازدواج را نیز جویا شوید. متاسفانه برخی خانوادهها، ازدواج را راه حلی برای درمان برخی اختلالات جنسی فرزندانشان میدانند در حالی که این نوع اختلالات باید پیش از ازدواج تشخیص داده و درمان شود.
هر فردی باید خود را ملزم بداند پیش از ازدواج دراینباره از مشاور جنسی کسب اطلاعات کند؛ وگرنه به طور عمده بین ۱ تا ۱/۵ سال پس از زندگی مشترک، اختلاف در میزان میل جنسی، خود را آشکار خواهد ساخت.
برای یک ازدواج موفق بهتر است طبع جنسی دو طرف ازدواج به هم شبیه باشد برای مثال اگر یک طرف پر انرژی، شلوغ و گرم مزاج است و طرف دیگر سرد و بیحوصله احتمال عدم رضایت جنسی هر دوی آنها پس از ازدواج بالا میرود.
به یاد داشته باشید که اغلب میتوانید طبع جنسی فرد را با توجه به انرژی روانی او بسنجید یعنی اگر او انرژی روانی بالایی دارد، پر انرژی است، زیاد حرکت میکند، دستهایش را با شور و شوق حرکت میدهد، در ارتباط جنسی هم احتمالا همین وضعیت را دارد و برعکس همین موضوع درباره کسانی که کم حوصله، بیانرژی، کم تحرک و ساکن هستند نیز، صادق است. البته این روش سنجش همیشه کارآمد نیست و موارد خلاف آن هم وجود دارد.
پرسشهای جنسی را نباید در نخستین جلسه مطرح کرد بلکه برای مطرح کردنشان باید چند جلسه بگذرد. لازم نیست مسایل با جزئیات پرسیده شود بلکه باید پرسشهایی کلی برای آگاهی از دیدگاه فرد در این حوزه بپرسید.
تجربه جنسی در دوران عقد
اگر چه پس از جاری شدن صیغه عقد دائمی دو طرف عرفا و شرعا زن و شوهر محسوب میشوند اما نکتهای که مهم تلقی میشود اینکه دو طرف برخی روابط و رفتارهای خود را تا زمانی که زیر یک سقف نرفتهاند باید کنترل کنند.
معاشقه در دوران نامزدی توصیه میشود در دوران عقد نیز معاشقه و در صورتی که دو طرف نتوانند خویشتنداری کنند و یا جهت آشنایی با امیال جنسی خود رابطه جنسی را به صورت محدود، تاکید میشود، محدود تجربه کنند اما به طور کامل هرگز؛ زیرا ممکن است در این تجربه با مشکلاتی روبرو شوند.
دوران عقد دوران مناسبی برای رفع سایر اختلالات جنسی است. در صورتی که در این دوران متوجه اختلال خاصی شدید یا رفتار جنسی عجیب و غریبی از همسرتان دیدید حتما با یک مشاور با تجربه مشورت کنید تا مطمئن شوید اولا همسرتان اختلال جنسی ندارد و ثانیا با هم تناسب جنسی دارید.
سفر کردن روش مناسبی برای شناخت خیلی از کنشها و واکنشهای اخلاقی و رفتاری یک فرد محسوب میشود اگر خانوادهها با این قضایا مشکلی ندارند یک سفر حتما در این دوران توصیه میشود البته از اعتماد خانوادهها نباید سوء استفاده شود و اگر خانوادهها راضی نشدند که دو نفره به سفر بروید میتوانید با همراهی خانوادهها یک سفر ترتیب دهید. (تبیان)
شاید یکی از مهمترین نگرانیهای پدر و مادرها در جامعه شلوغ و پر همهمه امروزی، تربیت و سلامت جنسی نوجوانشان باشد. در شرایطی که کارشناس خبره در این زمینه کم است و بسیاری از افراد مدعی، با اطلاعات ناقص و در بیشتر موارد نادرست خود موجب انحراف افکار عمومی میشوند، جا دارد با توجه ویژه و عمیق به مبانی دینی و پیشرفتهای علمی و انطباق آنها با موازین شرعی، زمینه آموزش جوانان و نوجوانانمان را فراهم سازیم.
دوره نوجوانی از بحرانیترین دورههاست و زمان دلبستگیهای بزرگ واندیشه درباره آنهاست. تاثیرات نیرومند احساسات مربوط به تمایلات جنسی، جای بسیاری از تصورات و مفاهیم ذهنی را میگیرد، آثار دلبستگی جنسی در رفتار آنان آشکارا منعکس میشود، اغلب نوجوانان مهربان، دلسوز و دقیق که به تاثیرات و اضطرابات جنسی متمایل شدهاند، نسبت به اطرافیان کینه جو، عصبانی، و بیعاطفه میشوند، و این تحولات ممکن است در نتیجه ارضا نشدن میل جنسی و فقدان اقدامات لازم از قبیل: ورزش، کار، گردش، یا سیری بیش از حد جنسی باشد.
مسلم است که طبیعت نوجوانان در دوره بلوغ جنسی تغییر مییابد، آنها بیشتر عصبانی و سرکش میشوند و این تغییرات با ظهور میل جنسی اعم از امیال ارضا شده یا نشده در برخی از آنها آشکار است.
یک طبقه بندی علمی
متخصصان اطفال امریکا نوعی طبقه بندی کلی را مطرح میکنند که برای ادامه مباحث ما در رابطه با دوره نوجوانی مفید است، به این صورت که به سنین ۱۰ یا ۱۱ تا ۱۴ سالگی در دخترها و ۱۲ تا ۱۵ سالگی در پسرها، اوایل نوجوانی و به دو سال پس از آن، اواسط نوجوانی و ادامه این سنین تا زمان شروع بزرگسالی را اواخر نوجوانی میگویند.
آغاز دوران بلوغ که با اوایل نوجوانی آغاز میشود، دوران دگرگونیهای عظیمی است. در این دوران نه تنها تغییرات جسمی مهمی در نوجوان پدید میآید، بلکه دگرگونیهای برجسته اجتماعی و روانی نیز در او ایجاد میشود. سه نقطه عطف زندگی هر کسی را میتوان تولد، بلوغ و مرگ نامید. نظر به اهمیت حیاتی این دوران در زندگی نوجوان به ویژه از نظر جنبههای تربیتی، ضروری است که برخی از حقایق خاص این دوران تشریح شود تا هم نوجوان به موقعیت حیاتی خود پی ببرد و به تکالیف، وظایف و مسئولیتهای شرعی، اجتماعی و اخلاقی که از این پس به او تعلق میگیرد، آگاهی یابد و هم اولیا و مربیان از این طریق به درک روحی نوجوان خود نایل آیند.
مهمترین نگرانیهای دوره اول بلوغ عبارتند از: نگرانی درباره عادی بودن، نگرانی درباره خصایص جنسی، نگرانی درباره قد، نگرانی درباره وزن، نگرانی درباره ناحیه تناسلی، و نگرانی درباره خصایص ثانوی جنسی (مانند رشد پستان در دختران، و ریش و سبیل در پسران) که در این زمینه والدین و مربیان با دادن آگاهیهای مناسب باید منشا این نگرانیها را از نوجوانان بزدایند.
والدین و بلوغ فرزندان
بیشتر والدین از آشفتگی دوران بلوغ آگاهند و دوران بلوغ را با احساساتی متناقض به خاطر میآورند، مانند بهترین زمان یا بدترین زمان، سن دانایی یا سن نادانی، بهار امید یا زمستان ناامیدی که این احساسات حاکی از فراز و نشیبهای روح یک نوجوان است. او گاهی شاداب، خوشحال، سرزنده و گاهی پژمرده، اندوهگین و ساکت است.
نوجوانان به دلیل احساس توانایی برای عمل جنسی، تشدید انگیزههای جنسی، کنجکاوی در مورد موضوعات جنسی، تلاش برای تعیین نقش جنسی و ترس شدید از نتایج فعالیت جنسی، به امور جنسی حساسند. این حساسیت مفرط که با ترشح هورمونهای جنسی توأم است تمایلات جنسی نوجوان را تشدید میکند؛ اگر طریقه مشروع و قانونی برای تشفی امیال جنسی مقدور نباشد، امکان انحراف نوجوان زیاد است، این انحراف اغلب به صورت کامجوییهای بدلی (خود ارضایی، همجنسبازی، نظربازی) تجلی میکند.
برای حل چنین مشکلاتی باید قبل از هر چیز به ارزیابی پرداخت. در ارزیابی و شناخت مشکلات جنسی باید ابتدا تاریخچه زندگی فرد را به دست آورد و براساس آن روشهای تغییر رفتار را انتخاب و شیوههایشناختی همچون افزایش بصیرت فرد را در سرلوحه برنامهها قرار داد. با توجه به اینکه تربیت نفس در دوران نوجوانی از عوامل سلامت روان و رفتار دوره جوانی است، این موضوع بر بسیاری از جنبههای شخصیت جوانان نیز تاثیر میگذارد و جوانان امروز باید با درک موضوع و مطالعه، به تربیت نفس خود بکوشند. (سلامت)
*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر میشود.