بسیاری از والدین گمان می کنند که آموزش مسایل جنسی را می توان در گفتگویی خلاصه کرد و ان را به بعد موکول می کنند.
بسیاری از والدین گمان می کنند که آموزش مسایل جنسی را می توان در گفتگویی خلاصه کرد و ان را به بعد موکول می کنندو آن وقت «یکی از این روزها» پدر و مادر، کودک خود را که دارد به دوران بلوغ پا می گذارد، به کناری خواهد کشید و در خلوت «حقایق زندگی» را به او خواهد گفت. به پسرها در مورد خطرات ناشی از بیماری های مقاربتی هشدار داده خواهد شد و به دخترها، خطرات ناشی از بارداری، اما آموزش مسائل جنسی باید پیش از این شروع شود.
تفاوت های جنسی
کودکان تفاوت های جنسی را امری مسلم نمی دانند. تفاوت های جنسی راز مهمی برای آنان به حساب می آید و آنها ترس و توضیحاتی خیالی در مورد تفاوت های جنسی در ذهنشان پرورش می دهند.
وقتی کودک در می یابد که بین پسرها و دخترها تفاوت های آناتومیکی وجود دارد، فرصت خوبی اسـت برای تاکید روی تفاوت ها، نه کاستن از آن تفاوت ها، پیام ها در مورد تفاوت های جنسی باید آشکار و قطعی باشد تا از اغتشاش فکری کودک که ممکن اسـت در شناخت هویت جنسی اش پیش آید، جلوگیری شود.
رفتار جنسی خود والدین:
تربیت جنسی کودکان از طرز برخورد والدین با مسایل جنسی خودشان شروع می شود. آیا آنها بیزاری خاصی از ارتباط با جنس مخالف دارند، یا اینکه آنرا ارج می نهند؟ احساسات بر زبان نیامده والدین هر چه باشد، به کودکان انتقال خواهد یافت. به همین دلیل به سختی می توانیم به طور دقیق به والدین بگوییم که به سوالات جنسی کودکان چه پاسخی بدهند. در وهله نخست، اغتشاش فکری والدین در زمینه مسایل جنسی باید شناخته شود و نگرانی ها و شرمساری آنها نیز اصلاح پذیرد و اعتدال یابد.
شروع احساسات جنسی:
از دیدگاه نظریه های روان شناسی از آغاز تولد، کودکان آماده احساس لذات جنسی هستند و از آغاز تولد، رفتارهای جنسی آنها وارد مرحله شکل گیری می شود. لذتی که کودک از جسم خود می برد. هر چند که شباهتی به لذت یک فرد بالغ ندارد، ولی در اصل لذت جنسی اسـت. کودک به محض اینکه توانایی بدنی پیدا می کند، در جسم خود به اکتشاف می پردازد. دست های خود را به کار می اندازد و اعضای بدنش را لمس می کند، و وقتی کسی او را لمس می کند، غلغلک می دهد و نوازش می کند، لذت می برد. این لمس کردن ها و نوازش ها بخشی از آموزش جنسی کودک به حساب می آیند. از طریق همین هاست که کودک دریافت عشق و محبت را می آموزد.
در سال های نخست کودکی، دهان کودک
همان آینه اصلی اسـت که دنیا را برای او منعکس می کند. پس باید بگذارید که
این انعکاس، انعکاسی لذت بخش باشد.
زمانی به مادران هشدار می دادند که کودکانشان را نوازش نکنند و به بازی با آنها نپردازند، تا مبادا باعث تباه شدن اخلاق و رفتار آنها بشوند. با این وجود مادران فطرتاً می دانند که بازی نکردن با کودک اسـت که اخلاق و رفتار او را تباه می کند. اکنون ما می دانیم که کودک به مقدار زیادی لمس کردن محبت آمیز و مراقبت با نوازش نیاز دارد. اما در انتخاب نقاطی برای نوازش باید دقت کنیم تا تحریک آمیز نباشد. وقتی کودک با خبر می شود که از دهانش لذت فوق العاده ای به دست می آورد، هر چیزی را که پیدا می کند به دهانش می برد. مکیدن، جویدن و گاز زدن چیزهایی که حتی غیرقابل خوردن هستند، لذات خوشایندی به همراه دارد. از این لذات دهانی نبایستی جلوگیری به عمل آورد، فقط باید تنظیمشان کرد. ما باید مراقب باشیم تا آنچه وارد دهان کودک می شود بهداشتی و تمیز باشد، برخی از کودکان تمام لذات را در خوردن کسب می کنند، برخی دیگر از آنها برای تکمیل این لذات به مکیدن نیاز دارند که کودک را باید در این مورد آزاد گذاشت.
وقتی کودک نیاز به مکیدن خود را برآورده نمی سازد، این نیازها از بین نمی روند، بلکه به صورت های منفور، ضعیف تر و یا قوی تر خودشان را نشان می دهند. نوزاد شاید مکیدن انگشتش را ادامه بدهد و کودک مکیدن مداد پاک کنش را، و یک فرد بالغ مکیدن سیگارش را. نوزادان شاید تمام اشیا را به دهان ببرند، کودکان شاید ناخن هایشان را بجوند و بزرگترها شاید از دهان خود برای زدن حرف های نیش دار و زننده استفاده کنند. همه اینها اشکال مختلف یک نوع فرآیند هستند.
وقتی کودک در می یابد که بین پسرها و دخترها تفاوت های آناتومیکی وجود دارد، فرصت خوبی اسـت برای تاکید روی آنها تفاوت ها، نه کاستن از آنها تفاوت ها، پیام ها در مورد تفاوت های جنسی باید آشکار و قطعی باشد تا از آن اغتشاش فکری کودک که ممکن اسـت در شناختن هویت جنسی اش پیش آید، جلوگیری شود.
پاسخ به سئوالات کودک در مورد مسایل جنسی
در پاسخ به سوالات کودکان در این زمینه، ما نباید وسوسه شویم که همه را یکجا تحویل کودک دهیم، یعنی نباید در زمان خیلی کوتاه، زیاد آموزش بدهیم. درعین حال که دلیلی وجود ندارد تا ما نتوانیم سوالات کودکان را صادقانه و بی پرده جواب بدهیم، نیازی هم نیست که برای جواب دادن به این قبیل سوالات، طب زایمان را هم به او آموزش دهیم. بلکه باید سعی نمود جواب ها را در یک یا دو جمله خلاصه کرد . سن مناسب برای آگاه کردن کودک از مسایل جنسی زمانی اسـت که وی سوال بکند. وقتی پسر دو یا سه ساله ای به اندام های تناسلی خود اشاره می کند و با تعجب می پرسد: «این چیست؟» زمان مناسبی اسـت که به او پاسخ دهیم و برای آن نام مشخص و بجایی بگذاریم. وقتی کودک با تعجب می پرسد که بچه از کجا می آید، ما نباید به او بگوییم که بچه از کیف آقا دکتر، از بیمارستان، از سوپرمارکت، از پستخانه، یا از لانه لک لک می آید. ما به او می گوییم: «بچه در جای مخصوصی توی شکم مادر رشد می کند و از آنجا بیرون می آید.» بسته به اینکه پرسش های بعدی کودک چه باشد شاید لازم شود و شاید هم لازم نشود که در این موقع به او بگوییم آنجا اسمش رحم اسـت.
دو سوال هست که تقریبا همه کودکان زیر هفت سال را گیج می کند (یعنی کودکانی را که هنوز به مدرسه نمی روند). این دو سوال عبارتند از: 1- بچه چگونه خلق می شود؟ 2- بچه چگونه به دنیا می آید؟
توصیه می شود که تفسیر کودک از آفرینش و جای وطن نوزاد را بشنویم، و آنگاه تفسیر خودمان را ارائه دهیم.توضیح ما باید از واقعیت دور نباشد، اما لازم نیست که توضیح کاملی هم درباره یک ارتباط جنسی به او بدهیم: «وقتی پدر و مادر می خواهند که بچه ای داشته باشند، سلولی از بدن پدر به سلولی در بدن مادر می پیوندد، و آن وقت رشد بچه شروع می شود. وقتی بچه به اندازه کافی بزرگ شد از شکم مادر بیرون می آید».
لذا سن کنجکاوی های جنسی را باید شناخت و با بهانه های مختلف از تنها ماندن و وارسی های آنها به بدن یکدیگر جلوگیری نمود .
سوال بعدی کودک شاید همان چیزی باشد که مایه وحشت والدین اسـت: «سلول پدر چطور وارد بدن مادر می شود؟» باردیگر، ابتدا باید از کودک سوال کنیم که او این واقعه را چگونه تفسیر می کند. احتمالا با نظریه های جالب کودک مواجه خواهیم شد: بابا دانه را در شکم مادر می کارد، خانم دکتر دانه ای را با جراحی می کارد درون شکم مامان.
سوال بعدی که ممکن اسـت از ذهن کودک خارج شود، این اسـت که : «تو و بابا چه وقت قصد دارید بچه درست کنید؟»،برای این سوال برخلاف تصور ما، جوابی ساده کافی خواهد بود: «مادرها و پدرها به یکدیگر عشق می ورزند و می خواهند بچه ای داشته باشند تا به او هم عشق بورزند.» .
برخی از پسر بچه ها آرزو می کنند که پدرها هم می توانستند بچه دارشوند. آنها می پرسند : « چرا پدر بچه بدنیا نمی آورد ؟» درپاسخ به این سوال توضیح می دهیم که در بدن یک زن جایی به اسم رحم وجود دارد و بچه می تواند درآن رشد کند. بدن مردها آنرا ندارد. کودک خواهد پرسید :« چرا؟» درپاسخ خواهیم گفت :« برای اینکه بدن زن ها و مردها متفاوت آفریده شده اسـت.» مطلوب اسـت که به پسرها اطمینان بدهیم که بچه ها به یک پدرهم احتیاج دارند تا آنها را دوست بدارد.
بازی های مخفیانه جنسی چه ایرادی دارد؟
کودکان را نباید شرمسار یا سرزنش کرد. از طرفی دیگر، نباید پوزشی بی زحمت و یا بهانه ای غلط برای آنها فراهم کرد، مثلاً بهانه ای از این قبیل: «فکر نمی کنید هوا برای قدم زدن با بدن لخت خیلی سرد باشد؟»
اگر چه رفتار مورد پسندی انجام نشده بدون تهدید باید به طور آشکار به کودک گفت: «شما داشتید لباس های همدیگر را در می آوردید. این کار قدغن اسـت، اگر تو سئوالی در این زمینه داری از ما سوال کن تا کمکت کنیم که بفهمی . اما نباید لباس های همدیگر را در آورید.» رفتار ملایم ما این امکان را فراهم می کند که بدون آسیب رساندن به کودک تجربیات جنسی او را محدود کنیم. و البته باید با نظارتی دقیق و غیر مستقیم رفتار های بعدی او را کنترل نماییم . لذا سن کنجکاوی های جنسی را که شاید به سنین قبل یا آغازین مدرسه بر میگردد ،باید شناخت و با بهانه های مختلف از تنها ماندن و وارسی های آنها به بدن یکدیگر جلوگیری نمود
ماهنامه کودک
الیزابت داهین،دبیر کل سازمان نجات کودکان گفته اســت:« اینترنت به یک بخش عادیِ زندگی روزمرهی کودکان تبدیل شده اســت. جایی که بازی میکنند، دوستان خود را ملاقات کرده و چیزهای جدیدی یاد میگیرند. از طریق اینترنت، دنیای بیرون برای کودکان بیشتر قابل دسترس شده اســت. اما در عین حال، آنها هم برای دنیای بیرون قابل دسترستر شدهاند. هرجا که کودکان حضور دارند، عدهای نیز هستند که میخواهند برای اهداف جنسی با آنها ارتباط برقرار کنند، افرادی که سادگی و صداقت کودکان را مورد خشونت قرار داده و مرتکب عمل خطرناک آزار و سوءاستفاده از آنها میشوند. چنین جرائمی روزبهروز بیشتر رواج یافته و به شدت رو به افزایش هستند.
اولین و مهمترین قدم، سهیم شدن با کودکان در تمام فعالیتهای اینترنتی آنها اســت. به همان اندازه که پرسیدن «امروز تمرین فوتبال چطور بود؟» یا «مدرسه چه خبر؟» عادیست، پرسیدن «امروز در اینترنت چه خبر بود؟» نیز باید طبیعی باشد.
کتاب راهنمای حاضر، گردآوری توصیههایی از روانشناسان کودک، پلیس و روایتهای شخصی کسانی اســت که مورد آزار و سوءاستفاده قرار گرفتهاند. ما امیدواریم که این کتاب، گفتوگوی بزرگسالان با کودکان، پیرامون خطرات اینترنت را آسانتر کند و در عین حال الهامبخش شما باشد و کمک کند که بخشی از فعالیتهای روزانهی اینترنتی کودکان باشید.
هرچه بیشتر بدانیم، بیشتر در جریان خواهیم بود، و هرچه بیشتر پیرامون سوءاستفادههای جنسی از کودکان که در اینترنت اتفاق میافتد حرف بزنیم، بیشتر خواهیم توانست از کودکانمان محفاظت کنیم.»
کودکان و اینترنت
اینکه کودکان میخواهند با دیگران از طریق اینترنت ارتباط برقرار کنند اساسا طبیعی و مثبت اســت. آنلاین فضای خارقالعادهای برای یافتن دوستهای جدید و ارتباطات تازه اســت.
اما لازم اســت که والدین و دیگر بزرگسالان - و خود کودکان- آگاه باشند که اینترنت خطرهایی نیز دارد. ما به خصوص باید بدانیم افرادی سعی دارند با اهداف جنسی با کودکان ارتباط برقرار کنند و دوست دارند در وبسایتهایی که در میان کودکان محبوب اســت مکرراً رفت و آمد کنند. کودکانی که ارزیابی ماهیت تماسها برایشان مشکل اســت، یا از اختلالات ذهنی رنج میبرند، یا از حمایتهای کافی اجتماعی برخوردار نیستند، آسیبپذیرترهستند. با این حال، میدانیم که هر کودکی میتواند هدف سوءاستفاده در اینترنت قرار بگیرد.
ممکن اســت صحبت با کودکان پیرامون این که در اینترنت چه کار کردهاند و با چه کسی آشنا شدهاند برایمان مشکل باشد. به خصوص که معمولا دانش کودکان در این زمینه بیشتر اســت و از اصطلاحات و کلمات اختصاریای استفاده میکنند که ممکن اســت متوجه نشویم. اما مساله این نیست که ما تخصصش را داشته باشیم، مهم این اســت که بتوانیم رابطهای برقرار کنیم که در آن حرف زدن دربارهی اینترنت مانند حرف زدن دربارهی هر اتفاق روزمرهی دیگر، طبیعی باشد.
امروز کدوم یکی از دوستهات رو توی اینترنت دیدی؟
ما هیچوقت اجازه نمیدهیم کودکانمان در شهر گم شوند. در نتیجه، همین اصل در مورد اینترنت هم صادق اســت. گرچه اینترنت یک دنیای دیجیتالی اســت، اما ساکنان آن مردمان واقعی هستند.
عزت نفسِ "خود-عکس" محور
همانطور که در دنیای معمولی، اتفاقها، تماسها و روابط، هویت کودکان را شکل میدهند، در دنیای مجازی هم همان تاثیر را دارند. در دنیای مجازی، شکل دیگری از عزت نفس ابداع شده اســت: عزت نفسِ "خود-عکس" محور! این اصطلاح، روش بالارفتن اعتماد به نفس و عزت نفس از طریق بازخوردهای عکسهایی که در اینترنت به اشتراک میگذاریم را توصیف میکند، بازخوردهای روشنی مانند تعداد پسندها (لایکها) و پیروان و نظرها. کودکان از سنین خیلی پایین، تاییدها و تصدیقهایی دریافت میکنند که در دنیای واقعی مطابقت با آن بسیار مشکل اســت. همچنین آنها میپذیرند خود را با معیارهای متداولِ مربوط به عکسها تطبیق دهند؛ به عنوان مثال، ارسال عکس به شکل معینی به منظور دریافت تأیید وحمایت بیشتر.
نیاز به تأیید شدن، نیازی انسانی اســت که در هر سن و سالی برای مغز مانند اکسیژن روانی کار میکند. کسانی که از اینترنت برای پیدا کردن کودکان و مقاصد جنسی استفاده میکنند، از این نیاز بهرهبرداری میکنند. آنها در مکانهایی که کودکان حضور دارند مکررا رفت و آمد کرده و میدانند که چگونه از میل به تایید شدن در نگاه دیگران که در همهی انسانها وجود دارد، بهرهبرداری کنند.
به جای تعیین قید و بند، صحبت با کودکان پیرامون عزت نفسِ "خود-عکس"محور از این منظر، راه را برای بحث دربارهی این موضوع آسانتر میکند. والدین و دیگر بزرگسالان همیشه الگوی کودکان خواهند بود و کودکان اغلب آنچه که شما انجام میدهید را کپی میکنند و نه آنچه را که میگویید.
با کودک صحبت کنید و از او سوال کنید: یک "لایک" واقعا چه معنایی دارد؟ چه حسی داری اگر هیچ "لایکی" دریافت نکنی؟ چه عکسهایی را پست کنیم و واقعا چه کسانی میتوانند آن را ببینند؟ سعی کنید از خودتان هم این سوالها را بپرسید! این میتواند راه خوبی برای درک بیشتر کودکان باشد.
سوءاستفادهی جنسی در اینترنت چیست؟خشونت و سوءاستفادهی جنسی از کودکان یعنی هرگونه عمل جنسی که توسط شخص دیگری به یک کودک تحمیل شود. سوءاستفاده میتواند به عنوان فیزیکی و غیرفیزیکی دستهبندی شود. بیشترسوءاستفادههای اینترنتی با نوع غیرفیزیکی آن شروع شده و بعدها از طریق تهدید و حقالسکوت به سوءاستفادهی فیزیکی تبدیل میشوند. یک مثال برای سوءاستفادهی غیرفیزیکی این اســت که از کودک خواسته شود در مقابل دوربین کامپیوتر ژستهای مشخصی بگیرد. بعضی اوقات این درخواست میتواند تا جایی پیش برود که در حین آنکه فرد متخلف در حال تماشا اســت، کودکان مجبور به سوءاستفادهی فیزیکی از خود شوند. این عمل را اغلب تجاوز مجازی مینامند تا بدین طریق با تجاوز فیزیکی فرق قائل شوند.
آمادهسازی برای فریفتن کودک یعنی چه؟
اقدام برای دوست شدن با کودک، به خصوص در اینترنت، به منظور سعی در ترغیب وی به داشتن رابطهی جنسی. این عمل در بسیاری از کشورها جرم محسوب میشود.
صرفنظر از اینکه سوءاستفاده فیزیکی بوده یا غیرفیزیکی، کودک مذکور، قربانی خشونت جنسی جدی محسوب میشود و اعمالی از این دست جرم جنایی به شمار میآیند. چه این عمل در اینترنت اتفاق افتاده باشد چه نباشد، پیامدهای آن برای کودک یکسان اســت.
این عمل چقدر متداول اســت؟
آمار کشورهای مختلف نشان میدهد که گزارشهای مربوط به بهرهکشی از کودکان برای نمایش جنسی به طورچشمگیری افزایش داشته و جرائم گزارش شده به پلیس، تنها بخش کوچکی از آنچه که اتفاق میافتد، هستند. اگرچه تعداد دقیق آن نامعلوم اســت، اما تخمین زده میشود که میلیونها تصویر مربوط به سوءاستفاده از کودکان، در اینترنت در حال پخش شدن هستند. این تصاویر، نمایش کودک در حال انجام اعمال واقعی یا شبیهسازی شده را شامل میشوند.
وقتی به گزارشهای ارائه شده به پلیس در رابطه با سوءاستفاده جنسی از کودکان دقت کنیم، تفاوتهای عمدهی جنسیتی قابل مشاهده هستند. در اکثر موارد، قربانی، یک دختر اســت و آنکه سوءاستفاده میکند یک مرد. البته، نشانههای زیادی وجود دارند که تعداد کمی از خشونتهای جنسی علیه کودکانِ پسر به پلیس گزارش داده میشوند و دادههای قابل مقایسه در مورد مقاربت جنسی تحمیلی و دیگر اعمال جنسی تحمیلی در میان کودکان پسر، تنها در مورد تعداد بسیار کمی از کشورها دسترس اســت.
چگونه اتفاق میافتد؟
کسانی که برای فریفتن کودکان اقدام به "آمادهسازی" میکنند، در اینترنت به دنبال مکانهایی میگردند که میدانند کودکان از آنجا استفاده میکنند. آنها معمولا وانمود میکنند که فرد دیگری هستند و از اسم و عکس پروفایل ساختگی استفاده میکنند. اولین تماس، معمولا در اتاقهای گفتوگو یا گروههای معاشرتی مشابه اتفاق میافتد.
سپس فرد متخلف، اغلب با دوربین کامپیوتری تلاش میکند مکالمه را به مکان خصوصیتری بکشاند، از این طریق میتواند آزادی عمل بیشتری داشته باشد و به اطلاعات بیشتری در مورد کودک از جمله آدرس، شماره تلفن، دوستان و خانوادهی او دسترسی پیدا کند. فرد فریبکار اغلب تلاش میکند با تظاهر به داشتن علاقهمندیهای مشترک، رابطهای را شکل دهد و اعتمادسازی کند. معمولا تماس اولیه، با استفاده از دستکاریهای ظریف ذهنی و تهدیدهای در لفافه مثبت پیش میرود؛ سپس تغییر کرده و ماهیت جنسی پیدا میکند.
همچنین، اینترنت این امکان را برای فرد متخلف فراهم میکند که تصاویر کودکان را به اشتراک بگذارد.
کودکان چگونه گرفتار چنین تماسی میشوند؟
برای یک بزرگسال درک اینکه یک کودک چطور گرفتار چنین رابطهی ویرانگری میشود میتواند مشکل باشد. فرد متخلف معمولا زیرک اســت و استراتژیهای مختلفی را امتحان خواهد کرد. یک روش معمول، متقاعد کردن کودکان برای ارسال یک عکس یا فیلم از خود اســت که بعداً فرد متخلف از آن به عنوان حقالسکوت استفاده کرده و کودک را به پخش آن در بین دوستان و خانوادهاش تهدید میکند. حتی بعد از فرستادن یک عکس، بسیاری از کودکان احساس شرم و گناه میکنند و در نتیجه دربارهی آن حرف نمیزنند، این چیزی اســت که فرد مجرم از آن بسیار آگاه اســت. کودک در یک نوع «تلهی شرم» گرفتار میشود.
در عین حال ما باید به خاطر داشته باشیم که کودکان به طور طبیعی کنجکاو هستند و تمایل دارند روابط جنسی را کشف کنند. چیزی که خیلی زودتر از زمان مورد نظر بزرگترها اتفاق میافتد. کنجکاوی کودک که برای مثال باعث میشود خود شروعکنندهی تماس باشد، اغلب باعث افزایش احساس گناه و شرم میشود و این حس گناه، درخواست کمک را برای وی مشکل تر میکند.
آیا کودک علامت هشداردهندهای بروز میدهد که شما باید به آن توجه کنید؟
مهمترین مساله برای والدین و دیگر بزرگسالان این اســت که هوشیار باشند و متوجه هرگونه تغییر در سلامتی و رفتار کودک باشند. به عنوان مثال، عادتهای غذایی و خواب متفاوت، نرفتن به مدرسه یا فعالیتهای فوق برنامه و نوسانات خُلقی. اما در برخی موارد کودک هیچ نوع علامتی از خود بروز نمیدهد. مهم اســت که بدانیم برای کودکانی که مورد سوءاستفادهی جنسی در اینترنت قرار گرفتهاند، هیچ نشانهی همگانی و مشترکی وجود ندارد. اگر نگران هستید، از کودک بپرسید و این پرسش را بیش از یکبار انجام دهید. صبور باشید، جا نزنید و دور نشوید، علاقه نشان دهید، اما سعی کنید منطبق با شرایط کودک این کار را انجام دهید.
کودکان خردسالهرچه کودک کوچکتر باشد، تعیین پیششرط توسط بزرگترها برای استفادهی امن و بهینه از اینترنت سادهتر اســت. به همین دلیل مهم اســت که کنار کودک بنشینید و به محض کشف بازیها و فیلمها و دیگر چیزهای جالب در تلفنهای هوشمند، تبلت و کامپیوتر توسط آنها، خود را وارد جریان کرده و درگیر موضوع شوید. برای بسیاری از کودکان این موضوع از سنین دو سالگی شروع میشود.
خیلی خوشحالم که این رو بهم نشون دادی!
بیشتر والدین توافق دارند که تلویزیون نباید به عنوان پرستار بچه مورد استفاده قرار گیرد، ما باید همین رویکرد را نسبت به تلفنهای همراه و تبلتها داشته باشیم. به همان ترتیبی که نمیگذاریم کودکانمان تنها در شهر راه بروند، نباید بگذاریم در اینترنت تنها بمانند. با علاقه نشان دادن و درگیر شدن، میتوانیم به کودکانمان آموزش دهیم که اینترنت چیزی اســت که ما با آنها سهیم هستیم. با پرسیدن سوال و نظر دادن، میتوانیم نشان دهیم که صحبت دربارهی آنچه بر روی صفحهی کامپیوتر میگذرد عادی اســت و این پایهریزی یک گفتوگوی مثبت و صریح برای زمانی اســت که کودک بزرگتر میشود. اگر بزرگترها دنیای مجازیشان را با کودکان سهیم شوند، آنها راحتتر و طبیعیتر دربارهی تجربههایشان در اینترنت، چه مثبت و چه منفی، صحبت خواهند کرد.
یک راه خوب برای سهیم شدن در اینترنت، انتخاب بازیها، نرمافزارها و فیلمها به همان روشی اســت که قصههای شب را با آنها انتخاب میکنیم. دقیقا مانند زمانیکه یک کتاب قصه با هم میخوانیم، میتوانیم با هم مقابل صفحهی کامپیوتر نشسته و یک زمان امن و دنج را سپری کنیم. اجازه بدهید کودکان آنچه را که در بازی یا فیلم میگذرد به شما نشان داده و یا دربارهی آن حرف بزنند، و به آنها نشان دهید که به آنچه میگویند علاقهمند هستید و میخواهید بیشتر یاد بگیرید. وقتی آنها برای خواندن یا جهتیابی بر روی صفحهی کامپیوتر کمک خواستند، باید با گفتن «چه خوب که پرسیدی»، یا «خیلی خوشحالم که این رو بهم نشون دادی» تشویقشان کنیم. با چنین کاری رفتار مثبت اینترنتی را تقویت میکنیم، رفتاری که میخواهیم کودکانمان وقتی مدرسه را شروع کردند یا در سالهای نوجوانی هم آن را ادامه دهند. زمانی که کاری به روش درست انجام شود، کودکان یاد میگیرند.
وقتی کودکان از اینترنت استفاده میکنند درگیر موضوع شوید. با علاقه نشان دادن، به کودکانمان یاد میدهیم اینترنت چیزی اســت که با هم سهیم میشویم.
وقتی کودکان به سن ۴ یا ۵ میرسند، میتوانیم حرف زدن دربارهی خطرات اینترنت را شروع کنیم، برای مثال: بعضیها هستند که راستگو نیستند و وانمود میکنند که فرد دیگری هستند، آنها میخواهند «کارهای بد» بکنند. اما مهم اســت که کودکان را به وحشت نیندازیم. چیزهایی که ترس را تحریک میکنند، باعث تحریک کنجکاوی نیز میشوند. بهترین راهِ گفتوگوی با کودکان دربارهی موضوعات دشوار و خطرناک، بیطرفانه و عینی صحبت کردن با آنها و خودداری از انتقال ترسهای خودمان از طریق کلمات اســت. برای مثال شما میتوانید بگویید:
"در اینترنت افرادی وجود دارند که وانمود میکنند آدمهای خوبی هستند ولی در واقع صادق نیستند و میخواهند به کودکان آسیب برسانند".
"من میخواهم با یکدیگر در اینترنت بگردیم، همانجوری که وقتی از خیابان رد میشویم، دستت را میگیرم. زیرا میخواهم از تو محافظت کنم و چیزهایی در مورد اینترنت به تو یاد بدهم تا وقتی بعدها بزرگتر شدی بتوانی خودت راهت را پیدا کنی و بدانی که با چه کسانی میتوانی یا نمیتوانی ارتباط برقرار کنی.»
رازهای خوب و بد
یک توصیهی خوب این اســت که به کودکان خردسال تفاوت بین رازهای خوب و بد را یاد بدهید. هدایایی که شما در مناسبتهای خاص دریافت میکنید، مانند جشن تولدها وعیدیها، مثالهای خوبی برای رازهای خوب هستند. اینها چیزهایی هستند که آدمها را خوشحال میکنند. شما رازهای خوب را با بقیه در میان نمیگذارید. رازهای بد، آنهایی هستند که نگرانتان میکنند و باعث معده درد شما میشوند. شما اجازه دارید رازهای بد را با دیگران در میان بگذارید حتی اگر کسی بگوید که نباید این کار را بکنید.
حرف زدن دربارهی رازهای خوب و بد، راهی اســت برای متقاعد کردن کودکان به صحبت در مورد چیزهای نامطلوبی که چه در اینترنت و چه در زندگی واقعی تجربه میکنند.
سعی کنید از تبلت به عنوان پرستار بچه استفاده نکنید. در عوض از آن به عنوان فرصتی استفاده کنید که همراه با کودک، دنیای آن را سیاحت و کشف میکنید.
وقتی کودکتان نرمافزار، بازی و فیلم انتخاب میکند نقش فعالی داشته باشید، بدین طریق، احساس با هم بودن در مقابل صفحهی کامپیوتر را به وجود میآورید.
کودکان را ترغیب کنید که شما را وارد فعالیتهای اینترنتیشان کنند.
بدون اینکه کودکان را به وحشت بیندازید، دربارهی خطرهای اینترنت صحبت کنید. وحشت میتواند کنجکاوی را تحریک کند.
کودکان در سنین مدرسه
وقتی کودکان دورهی پیشدبستانی را پشتسر گذاشتند، به جهانی گستردهتر همراه با عقاید و تماسهای جدید وارد میشوند. این موضوع هم در مورد دنیای اینترنتی و هم دنیای واقعی صادق اســت. برای کودکانی که از پیش یاد گرفتهاند فعالیتهای روزمرهی اینترنتیشان را با بزرگترها به اشتراک بگذارند، طبیعی اســت که در طول سالهای تحصیل نیز این روش را ادامه دهند.
با وجود اینکه کودکان با گذر زمان مستقلتر میشوند، خودشان میتوانند از روی صفحهی نمایش بخوانند و بعضی اوقات در استفاده از تکنولوژی از بزرگسالان بهتر عمل میکنند، باید دریابند که برای ما آنچه انجام میدهند و افرادی که با آنها در تماس هستند، اهمیت دارد. بسیاری از کودکان در رسانههای اجتماعی فعال هستند و از سنین پایین، مثلا هفت سالگی، در طول بازیها با دیگران گفتوگو میکنند. این موضوع، از اهمیت حضور بزرگسالی که در این مواقع مراقب کودک باشد خبر میدهد.
همانطور که از کودکانمان میپرسیم که مدرسه یا تمرین فوتبال چطور بود، میتوانیم راجع به فعالیتهای روزمرهشان در اینترنت هم بپرسیم. «امروز اینترنت چه خبر بود؟» یا « کدامیک از دوستهات رو امروز در اینترنت دیدی؟»
یک راه دیگر برای آغاز مکالمه با کودکان، درخواست کمک از آنهاست؛ بگذارید آنها کارشناس باشند: « فکر میکنی میتونم این عکس رو به اشتراک بگذارم؟» یا « میتونم این رو بنویسم؟» یا «وقتی یک نفر که نمیشناسم با من تماس برقرار کرد، چه کار باید بکنم؟» با پرسیدن این نوع سوالها، به کودکان میآموزیم که در مورد چرخش اطلاعات،عکسها و افراد در اینترنت بیاندیشند و متوجه شوند که این چرخش به طور «خودکار» اتفاق نمیافتد؛ چیزی اســت که خودمان تصمیم میگیریم و بر آن کنترل داریم. به کودکان نشان میدهیم که ما برای فضای مجازی حد و حدودی داریم و کمکشان میکنیم تا درک کنند که آنها نیز مرزهایی دارند.
وقتی با کودکان حرف میزنیم باید برایشان روشن کنیم که عدهای در اینترنت میخواهند به کودکان آسیب برسانند و همهی افراد آنچه که خود را معرفی میکنند نیستند. به همان روش معمولی که به کودکان در مورد غریبهها در خیابان هشدار میدهیم، باید در مورد کسانی که در اینترنت نمیشناسند هم هشدار دهیم.
توضیح دهید که در اینترنت دانستن اینکه چه کسی خوب اســت و چه کسی بد، سخت اســت؛ و فهمیدن اینکه واقعا چه کسی آن طرف دیگر نشسته غیرممکن اســت؛ یک عکس فقط یک عکس اســت. توضیح دهید هر کسی میتواند برای پنهان کردن هویت واقعیاش از عکس و اسم شخص دیگری استفاده کند. از فرصت استفاده کنید و بگویید که یک عکس میتواند به سرعت نور در اینترنت پخش شود و آنها نباید عکس خود یا شخص دیگری را جایی ارسال کنند، مگراینکه مطمئن شوند ایرادی ندارد و کار درستی اســت.
اما قدغن کردن چیزها به ندرت روش تاثیرگذاری اســت. بهتر اســت گفته شود: «اگر در اینترنت کسی را ملاقات کردی که نمیشناسی، قبل از اینکه رابطه را با آن شخص ادامه دهی میخواهم که اول با من در میان بگذاری.» یک فرصت خوب برای طرح این قضیه زمانی اســت که گزارشی در یک رسانه دربارهی سوءاستفادهی جنسی مطرح میشود، در این صورت گفتوگو طبیعیتر به نظر میرسد.
اینکه کودک آمادگی حرف زدن در مورد سوءاستفادهی جنسی را با جزییات دقیقتری دارد یا نه بستگی به سن و بلوغ شخصیتی او دارد. برای کودکان خردسال درک آنچه میگویید میتواند مشکل باشد؛ در حالیکه درک آن برای کودکان بزرگتر که پیرامون بدن انسان و رشد جنسی آموزش دیدهاند آسانتر اســت. فارغ از موضوغ سن و بلوغ، مهم اســت که به کودکان چیزهایی از این دست بیاموزیم که « تو همیشه برای نه گفتن به دیگران در اینترنت حق داری» و «همیشه به چیزهایی که برخلاف میلت درحال اتفاق افتادن هستند، بگو نه!»
یک راه دیگر برای محافظت از کودکان در سنین مدرسه این اســت که به آنها بیاموزیم وقتی در سایتهای گفتوگو هستند یا در یک شبکه اجتماعی عضو شده و حساب کاربری درست میکنند، هیچوقت نام کامل، آدرس و شمارهی تلفن خود را فاش نکنند. چرا که کودکان، رویهمرفته صادق هستند و تمایل دارند تمام اطلاعات خواسته شده در فرمها را پر کنند. این از آن مواردی اســت که والدین یا بزرگترها میتوانند به کودکان کمک کنند تا طور دیگری فکر کنند. شما همچنین میتوانید به کودکان یادآوری کنید که در اینترنت، یک عکس، تنها به واسطهی آنکه آنها خودشان آن را پاک میکنند از بین نمیرود؛ ممکن اســت توسط دیگران جایی ذخیره شده باشد و برای همیشه در اینترنت بماند.
اگر کسی را در اینترنت ملاقات کردی که نمیشناسی، قبل از ادامهی رابطه با آن شخص، میخواهم که اول با من در میان بگذاری.
شاید ایدهی بدی نباشد که با مدرسه، انجمن بعد از مدرسه و باشگاههای ورزشیای که کودک در آنها شرکت میکند، پیرامون رویکردشان در انتشار عکسها و اسمها در اینترنت صحبت کنید. هرچه اطلاعات بیشتری در اینترنت باشد، فریب و استثمار کودکان توسط مجرمان آسانتر میشود.
از کودکان بپرسید که در اینترنت چه اتفاقی افتاد یا چه اتفاقی میافتد، درست همانطور که در مورد دیگر جنبههای زندگیاش از او سوال میکنید.
از کودک راجع به اینکه چطور باید در اینترنت رفتار کنید بپرسید. این میتواند شروع یک مکالمه باشد و کودک را به فکر وا دارد.
به کودک توضیح دهید افرادی که میخواهند به کودکان آسیب برسانند اغلب با اسم و عکس قلابی وانمود میکنند شخص دیگری هستند..به کودکان بگویید که اگر دوست ندارند و خوشحال و راضی نیستند نباید عکس خود را پست کرده و یا برای کسی بفرستند.
به کودکان بیاموزید که هیچوقت اطلاعاتی مانند اسم و آدرس و شماره تلفن خود را در سایتهای گفتوگو و شبکههای اجتماعی فاش نکنند.
نوجوانان
درست مانند کودکان کوچکتر، لازم اســت به نوجوانان هم نشان دهیم که آنچه در اینترنت انجام میدهند و یا افرادی که در فضای مجازی ملاقات میکنند برای ما اهمیت دارد. همانطور که از کیفیت روزشان در مدرسه میپرسید، از آنها بپرسید «امروز اینترنت چه خبر بود؟». سعی کنید سوالهایی بکنید که راه را برای مکالمه با کودک باز کند. اما نمیتوانیم انتظار پاسخهای طولانی و با جزئیات را از جانب آنان داشته باشیم و لازم اســت که این را بپذیریم. نوجوانان اغلب مشغول ساختن دنیای خودشان هستند و شاید مایل نباشند تجربههایشان را با بزرگترها سهیم شوند.
حتی اگر به عنوان والدین یا بزرگتر با مقاومت نوجوانان روبهرو شدید، مهم اســت که به پرسیدن سوالهایتان ادامه دهید و نشان دهید که برایتان جالب اســت. از مرتباً گوشزد کردن نترسید. نباید فراموش کنیم که دوران نوجوانی دورانی اســت که کودکان هنوز به حمایت و پشتیبانی و درگیر بودن ما در زندگیشان و در اینترنت نیاز دارند.
در طول همین سالها، زمانی که تمایلات جنسیشان شکل میگیرد و آنها نیاز شدیدی به توجه و مورد پسند قرار گرفتن دارند، کودکان به شدت در معرض این خطر هستند که در اینترنت مورد سوءاستفاده قرار گیرند. مجرمین از این نیاز نوجوانان به تایید شدن آگاه هستند و به هنگام برقراری تماس با آنها در اینترنت، از این نیاز بهرهبرداری میکنند: برای مثال از طریق تملق و تعریف و تمجید کردن از ظاهر کودک.
کنجکاو بودن و کشف فضاهای جدید، بخش طبیعیِ رشد کودکان اســت. ما باید بدانیم همیشه اینطور نیست که دیگران با کودکان تماس برقرار کنند، بعضی اوقات خود آنها به طور فعال به دنبال افراد جدید و «جذاب» در اینترنت میگردند. ما همچنین لازم اســت تصویر ذهنی متنوعی از قربانیها و مجرمین داشته باشیم و پدیدهی «مرد پیر پلید» را فراموش کنیم. فرد متخلف به راحتی میتواند کسی به سن و سال خود کودک باشد.
خیلی از نوجوانان از این خطرها آگاه هستند، ولی هنوز برایشان مشکل اســت که آن را به خود و اطرافیانشان ربط بدهند. توضیح دهید که ممکن اســت در میان تماسهایی که برقرار میکنند، افرادی باشند که آنچه وانمود میکنند نیستند- پشت این عکس و این اسم هرکسی میتواند پنهان شده باشد. دربارهی حد و مرزها حرف بزنید. به آنها بگویید که نه یعنی نه، و اگر حس خوبی نسبت به کسی نداشته باشند، هر لحظه حق دارند که تماس را قطع کنند. به نوجوانان بگویید که لازم نیست اسمشان را بگویند یا عکسشان را بفرستند یا خودشان را با دوربین نشان دهند. یک توصیهی خوب این اســت که تا زمانیکه کسی دوربینش را برای شما روشن نکرده، هیچوقت دوربینتان را برایش روشن نکنید.گفتوگو پیرامون سوءاستفادهی جنسی در اینترنت با جرئیات دقیق ممکن اســت هم برای بزرگترها و هم برای نوجوانان مشکل باشد. اما قسمت دشوار یا شرمآور مکالمه ممکن اســت برای محافظت از کودک در مقابل سوءاستفاده و خشونت جنسی بیشترین اهمیت را داشته باشد. به همین دلیل اســت که ما بزرگترها باید چالش را بپذیریم، حاشیهی امن خود را ترک کنیم و دربارهی این مباحث مشکل حرف بزنیم. یک زمان خوب برای صحبت در این مورد که در عین حال عادی نیز به نظر برسد، زمانی اســت که در رسانهها از آن صحبت میشود.
افکار و احساسات خود را در مورد اخباری که میشنوید با او در میان بگذارید، اما سعی کنید باعث حس گناه و عذاب وجدان کودک نشوید. با نوجوانان کمسنتر، دربارهی حقشان نسبت به بدنشان صحبت کنید: «میدونی که هرکسی اختیار بدن خودش را دارد و میتونی نه بگی؟ تویی که تصمیم میگیری چی اشکال نداره.» همچنین به آنها یادآور شوید که هیچکس حق ندارد عکسی بگیرد و آن را بدون اجازه پخش کند. توضیح دهید که این کار جرم اســت و صحبت کردن دربارهی آن هیچوقت دیر نیست، حتی اگر پیش از این کودک عکسی را فرستاده یا در حال حاضر اتفاقی افتاده باشد.»
وقتی چیزی که دوست ندارید پیش میآید، همیشه میتوانید بگویید نه!
احساساتی مانند شرم، گناه و عذاب وجدان ممکن اســت کودک را از صحبت پیرامون اتفاقات ناخوشایندی که در اینترنت برایش پیش آمده باز دارد و این چیزی اســت که فرد متخلف از آن بهره میبرد. به همین دلیل، خیلی خوب اســت که یک بزرگتر دیگر وجود داشته باشد که کودک بتواند به او مراجعه کند. اگر شما والدین کودک هستید، به فرد دیگری فکر کنید که بتواند حامی کودک شما در اینترنت باشد، خواهر یا برادر بزرگتر، خویشاوند یا بزرگتر دیگری که بتواند سوالهای مناسبی بپرسد، طوری که نوجوان حس کند میتواند راحت حرف بزند. از طرفی به یاد داشته باشید که خود شما نیز میتوانید همین بزرگترِ مورد نظر برای فرزند فرد دیگری باشید. هم برای آنکه به افکار خودتان کمک کنید و هم اینکه تمایلتان را برای حرف زدن با فرزندان افراد دیگر نشان دهید، با سایر بزرگترها در مورد اینترنت بحث کنید.
حتی اگر با مقاومت کودک روبهرو شدید، همچنان نشان دهید که در مورد فعالیتهای وی در اینترنت کنجکاو هستید. از پیگیری و ممارست نترسید.
به کودک یادآوری کنید که وقتی حس خوبی ندارد همیشه حق دارد نه گفته و تماس را قطع کند.
به کودکان بیاموزید که لازم نیست هیچ اطلاعات شخصیای را فاش کنند، عکسی بفرستند و یا دوربینشان را روشن کنند.
جرأت این را داشته باشید که حتی اگر برایتان سخت اســت و خجالت میکشید، در مورد سوءاستفاده و خشونت جنسی صحبت کنید.
اگر کودک شما نمیخواهد یا جرات نمیکند با شما حرف بزند، بزرگتر دیگری را پیدا کنید که بتواند حامی کودکتان باشد.
سارا مورد سوءاستفادهی جنسی در اینترنت قرار گرفته اســت
سارا میگوید:
« من فکر میکنم اینترنت برای خیلیها به معنی مورد تایید قرار گرفتن اســت. مورد تایید و توجه کسی قرار گرفتن حس جالبی اســت، و به همین دلیل هم این اتفاق میافتد. او در وبسایتی که من و دوستانم میگشتیم با من تماس گرفت. ابتدا کلی از من تعریف و تمجید کرد، ولی خیلی زود شروع کرد به گفتن چیزهایی دربارهی من که درست نبودند، و خیلی زود شروع کرد به تهدید و گفتن اینکه « تو چاقی، تو زشتی، ثابت کن که نیستی». او گفت که اگر برایش یک عکس بفرستم راضی میشود و دیگر نق نمیزند. اما او به نق زدن پایان نداد و درعوض درخواست کرد که با اسکایپ حرف بزنیم و قول داد که از من فیلم نگیرد.
من تماس او را مسدود کردم، اما او راههای جدیدی برای تماس پیدا کرد، با حسابهای دیگر. حالا دیگر، او نام کامل من، محل زندگی، و لیست تیمهای ورزشیام را میدانست و در نتیجه دوستانم را هم میشناخت. او میگفت برای دوستهایم در فیسبوک گفته که میخواهد فیلمهای مرا برایشان بفرستد. من سعی کردم بعضی کارهایی که او میخواست را انجام دهم تا دیگر تهدیدم نکند. اما بعضی اوقات هم از انجام بعضی کارها سرباز زدم؛ کارهایی که او میخواست من با خودم بکنم احساس بدی به من میدادند، هم جسمی و هم روحی. خیلی خونسرد و بیاحساس بود و اصلاً برایش مهم نبود که چه کاری با من میکند و مرا مجبور میکرد کارهایی با خودم بکنم.
کم کم مشکل خواب پیدا کردم، مدرسه نمیرفتم و همیشه احساس مریضی میکردم. او تهدید را ادامه داد و میگفت اگر دوربین کامپیوتر را روشن نکنم چه کارهایی انجام میدهد. او میگفت بدنت را نشان بده. وقتی گفت این آخرین بار اســت، من اعتماد کردم. چون به عنوان یک کودک، تو معمولا به بزرگترها اعتماد میکنی. اما هیچوقت آخرین بار نبود. من میخواستم در مورد او گزارش بدهم اما در صفحاتی که پیدا کردم، نوشته بود که این کار تنها در صورتی جرم اســت که زیر ۱۵ سال باشی. من تازه ۱۵ سالم شده بود. در نتیجه فکر کردم کاری که میکند جرم نیست و او را گزارش نکردم.
شما با خود فکر میکنید که این اتفاق هیچوقت برایتان پیش نخواهد آمد. تصور میکنید ممکن اســت برای دیگران اتفاق بیافتد، ولی برای شما نه... تا زمانی که اتفاق میافتد.
پدر سارا میگوید:
کودکان نمیخواهند پدر و مادرهای خود را ناامید کنند. به نظر من اینکه والدین بگویند «این اتفاق نباید برای تو بیافتد» خطرناک اســت. اگر تا آن موقع اتفاق افتاده باشد و فرزندتان از ترس اینکه ناامیدتان کند نتواند به شما بگوید چه؟ در عوض باید با کودکتان حرف بزنید، در همان وبسایتی که آنها هستند باشید و غیره. از همان ابتدای کودکی از اینترنت با آنها صحبت کنید. اتفاقی که برای فرزند من افتاد مرا بسیار عصبانی کرد. اما از دخترم عصبانی نبودم، از خودم عصبانی و ناامید بودم و این خیلی مهم اســت که این را روشن کنیم. این در خانوادهی من اتفاق افتاد، هنگامیکه ما در اتاق مجاور نشسته بودیم و این چیزی اســت که میتواند برای هرکسی اتفاق بیافتد. هوشیار بوده و مراقب هرگونه تغییر در رفتار و خلق و خوی کودکانتان باشید و نگرانیهایتان را جدی بگیرید. اصلا شرمآور نیست که با والدین دیگر صحبت کنید و بپرسید آنها چه میکنند. برعکس، همین اســت که از کودکانمان محافظت میکند.
اگر نگران هستید
اگر شک دارید که چیزی اشتباه اســت و مشکلی وجود دارد چه میکنید؟ چطور بین محافظت از کودکان و شکستن احترام آنها تمایز قائل میشوید؟ والدین و بزرگترها به سادگی میتوانند مغلوب اضطراب و نگرانی شوند. برای آنکه بتوانید مشوق یک گفتوگوی باز با کودک باشید، باید مراقب تلههایی که در پایین ذکر شده باشید و از آنها اجتناب کنید:
سعی نکنید اتفاقات را پیشبینی کنید. حتی اگر شک دارید که نوعی از سوءاستفاده اتفاق افتاده اســت، تا زمانیکه نسبت به چیزی مطمئن نشدید، هم به خاطر خودتان و هم به خاطر کودک، از حدس زدن خودداری کنید. اگر از بدترین حالت ممکن بترسید و تردید شما بیاساس از کار درآید، مشکل اصلی ممکن اســت ناگهان بیاهمیت و جزئی به نظر برسد. اما شرایط برای کودک احتمالا همچنان خیلی جدی اســت و شما به عنوان بزرگتر باید گوش بدهید و به او پیشنهاد کمک دهید.
هرآنچه که باعث نگرانی شما شده اســت، باید آن را جدی بگیرید. به عنوان یک بزرگتر، این وظیفهی شماست که بعضی اوقات برخلاف میل کودکتان عمل کنید و برای رویارویی آماده باشید. وسوسهانگیز اســت که برای تعدیل اضطراب خود مانند یک افسر پلیس عمل کرده و به بررسی و تحقیق در مورد موضوع بپردازید. اما به جای اینکه مستقیم به سراغ عمل بروید و قبل از اینکه واقعا کاری جدی بکنید، بهتر اســت به کودک توضیح دهید که به چه فکر میکنید و چه کاری میخواهید بکنید؛ کارهایی مانند نصب کردن سیستمهای امنیتی شبکه بر روی کامپیوتر، یا درست کردن پروفایل بر روی سایتی که کودکتان در آنجا عضو اســت.
دربارهی سوءاستفادهی جنسی در اینترنت حرف بزنید، توصیح دهید که مجبور کردن کودک به انجام کاری جرم اســت و روشن کنید برای اتفاقی که افتاده یا در حال افتادن اســت کودک سرزنش نمیشود. نشان دهید که اهمیت میدهید و در کنار او حضور دارید. ممکن اســت اولین باری که سوال میکنید پاسخی نگیرید، یا حتی دومین بار. احساسات شرم و گناه کودکان، صحبت دربارهی آنچه برایشان اتفاق افتاده را بسیار سخت میکند. ممکن اســت حرف زدن با والدین یا دیگر بزرگترها برایشان سخت باشد، برای همین مهم اســت که به آنها نشان دهیم گزینههای دیگری هم وجود دارد.
به یاد داشته باشید که شما به عنوان بزرگتر،لازم نیست اضطراب و نگرانی را به تنهایی با خودتان حمل کنید. گفتوگو با دیگر بزرگترها میتواند کمک بزرگی باشد. گرچه، اگر به طور اتفاقی گفتوگوی مشکوکی شنیدید یا فرزندتان دربارهی یک اتفاق با شما صحبت کرد، مهم اســت که موضوع را گزارش کنید. سوءاستفادهی جنسی از کودکان جرم اســت و اگر وضعیت مشکوک اســت، پلیس باید موضوع را بررسی کند.
مغز جایی اســت که جرقه ها شروع می شوند، ۵ مورد از مهمترین مناطق:
استریاتوم: در سال ۲۰۱۲ یک تحقیق نشان داد وقتی چیزی میبینید که باعث بالا رفتن میل جنسی می شود این ناحیه در مغز روشن می شود.
آمیگدال: برخی تحقیقات اظهار داشته اند که ممکن اســت مقدار میل جنسی تان متناسب با اندازه آمیگدال در مغز باشد. آمیگدال مرکز احساسی بادامی شکلی در مغز اســت.
هیپوتالاموس: وقتی چیزی با ارزش را تجربه می کنید ( مانند یک بوسه ) این قسمت از مغز دوپامین تولید می کند، انتقال دهنده عصبی که برای لذت و انگیزه بسیار مهم اســت.
غشاء مغزی: لایه بیرونی قسمت خاکستری مغز مسئول عملکردهای بسیاری اســت، از جمله افکار شما درباره نزدیکی. این قسمت عامل ایجاد واکنشی زنجیره ای اســت که در نهایت باعث تولید هورمون های جنسی می شود.
غده هیپوفیز: این غده از خود هورمون جسم زرد ترشح می کند، که تخمدان را تحریک به تولید استروژن می نماید. این غده هورمون مادری پرولاکتین نیز تولید می کند که هنگام بارداری و شیردهی میل جنسی را کاهش می دهد.
میل جنسی ممکن اســت با بالا رفتن سن افزایش پیدا کند
در سال ۲۰۱۰ یک تحقیق نشان داد باروری زنان در ۳۰ و ۴۰ سالگی افول می کند، و فانتزی های جنسی آنها بیشتر و قوی تر می شود، و روی هم رفته میل جنسی شان افزایش می یابد. محققان فکر می کنند که این یک ترفند تکاملی اســت، که می خواهد با افزایش عمل نزدیکی شانس تولید مثل را بالا ببرد. دکتر اشترایشر می گوید: شرایط زندگی هم در این میان ایفای نقش می کنند، هرچقدر بیشتر با همسرتان راحت باشید و کمتر نگران بارداری میل جنسی نیز بیشتر بالا می رود. همچنین اعتماد بنفسی اســت که با بالا رفتن سن به وجود می آید: در یک تحقیق بزرگ که سال ۲۰۱۵ انجام شد محققان دریافتند خانم هایی که با بالا رفتن سن میل جنسی شان افزایش پیدا می کند به تصور خود از بدنشان ارزش می دهند. به هر حال هیچ چیزی مثل حس جذاب بودن نمی تواند شما را سر حال بیاورد!
قرص های صورتی هم مزایا دارند هم خطر
سال پیش، سازمان غذا و دارو آمریکا ( FDA ) Addyi را به عنوان اولین داروی افزایش میل جنسی برای خانم ها تایید کرد. بر خلاف ویاگرا همتای مردانه خود که با افزایش جریان خون در ناحیه تناسلی کار می کند، Addyi با تغییر تعادل انتقال دهنده های عصبی ( مانند سروتونین و دوپامین ) در مغز خانم ها میلشان را بالا می برد. Alas، قرص روزانه ای که برای خانم های یائسه تایید شده اســت، عوارض جانبی غیر جنسی دارد – از جمله حالت تهوع، گیجی، و خواب آلودگی . برای خانم های یائسه انتخاب های دیگری وجود دارد که می تواند میل جنسی شان را افزایش دهد، از جمله کرم تستوسترون یا هورمون درمانی .
استرس میل جنسی تان را می کشد
برخی داروها می توانند روی میل جنسی تاثیر بگذارند
برخی داروها ممکن اســت باعث شوند میل جنسی تان کاهش پیدا کند. اگر به هرکدام از داروهایی که مصرف می کنید مشکوکید از پزشکتان بخواهید یک جایگزین پیشنهاد دهد.
قرص های ضد بارداری: سطح فعالیت استروژن و تستوسترون را کاهش می دهند. قرص های تنها حاوی پروژسترون و IUD ها درست مانند قرص های ضد بارداری عمل می کنند با این تفاوت که روی میل جنسی تان تاثیر نمی گذارند.
بازدارندههای بازجذب سروتونین ( SSRIS ): این داروهای ضد افسردگی به عنوان سرکوب کنندگان میل جنسی شناخته می شوند. اما نوع دیگری از داروها – بوپروپیون – کمتر روی میل جنسی تاثیر دارند.
داروهای فشار خون: در یک تحقیق فرانسوی، ۴۱ درصد از خانم های یائسه ای که از این داروها استفاده کرده بودند گزارش دادند میل جنسی شان کاهش پیدا کرده. بتا بلاکرها، معمولا برای درمان فشار خون بالا استفده می شوند، و از مقصران اصلی هستند. شاید بهتر باشد والزارتان نوع دیگری از داروی ضد فشار خون را که نشان داده می تواند میل جنسی را افزایش دهد، استفاده کنید.
آنتی هیستامین ها: این داروها سلول های تولید کننده موکوس در سراسر بدن را خشک می کنند، از جمله واژن. اما نسل دوم آنتی هیستامین ها عوارض جانبی کمتری دارند ( مواردی مانند Zyrtec و Claritin ). درمان های غیر دارویی نیز برای حساسیت وجود دارد، مانند تزریق ها و قرص های ایمنی درمانی.
یوگا می تواند کمک کند
حرکت Downward Dog واقعا میل جنسی را بالا می برد؟ در یک تحقیق از خانم ها خواسته شد به مدت ۱۲ هفته روزانه یک ساعت یوگا کار کنند، در پایان محققان به این نتیجه رسیدند که ۷۵ درصد از این خانم احساس رضایت بیشتری از زنگی جنسی خود دارند. با در نظر گرفتن خاصیت آرامش بخش یوگا این تاثیر معنا پیدا می کند. دکتر تیموتی مک کال، نویسنده کتاب ” یوگا به عنوان درمان ” می گوید: یوگا به صورت خودکار تنفس عمیق تر را تسهیل و سیستم عصبی را آرام می کند، بنابراین به خون رسانی بیشتر و بهتر به ارگان های لگنی نیز کمک می شود.
از کیت هانلی مربی یوگا خواستیم حرکاتی که بیشترین کمک به میل جنسی را می کنند به ما معرفی کند و او این حرکات را پیشنهاد داد: حرکت کبری ( تحقیقات نشان داده این حرکت می تواند تستوسترون را بالا ببرد ) حرکت Extended Side Angle ( قسمت لگن را می کشد ) و حرکت Savasana ( این حرکت ذهن را آرام می کند ).
اگر میل جنسی تان را به کل از دست داده اید، با متخصص مشورت کنید
برای هر کسی ممکن اســت پیش بیاید که مدتی میلش فروکش کند، اما مدت زمانی که دیگر باید باعث نگرانی تان شود ۵ هفته اســت. ممکن اســت دلیلش یک مشکل پنهان سلامت باشد، در صدر لیست احتمالات کم کاری تیروئید قرار دارد، که می تواند روی تولید هورمون های جنسی تاثیر بگذارد. مورد بعدی افسردگی اســت، که انتقال دهنده های حس خوب را تحت تاثیر قرار می دهد.
مشکل حتی می تواند فشار خون بالا یا حتی دیابت نوع ۲ تشخیص داده نشده باشد. حقیقت این اســت که هر مشکل مزمنی می تواند روی میل جنسی تان تاثیر منفی داشته باشد، چون دیگر بدنتان برای کارهای دیگر انرژی کمی خواهد داشت. اگر میل جنسی تان را به کل از دست داده اید با پزشک خود مشورت کنید، راه حل ها و درمان های او می تواند دوباره به مسیر برتان گرداند.
برخی غذاهای خاص می توانند کمک کننددکتر سینتیا ساس، متخصص بهداشت تغذیه غذاهایی را به ما معرفی کرد که می توانند میل جنسی را افزایش دهند:
توت ها: توت ها حاوی آنتی اکسیدانی هستند به نام آنتوسیانین، که باعث تقویت گردش خون، و ایجاد تاثیری طبیعی شبیه به ویاگرا می شود. بر اساس تحقیقات سال ۲۰۱۱ هفته ای یک فنجان می تواند باعث کاهش فشار خون نیز بشود.
هندوانه: به لطف سیترولین، ماده مغذی که با تاثیر زنجیروارش رگ های خونی را آرام می کند و جریان خون را به تمام قسمت های بدن افزایش می دهد، هندوانه می تواند به افزایش میل جنسی کمک کند.
نخود: نخودها منابع مناسبی از زینک هستند، که نشان داده می تواند به تنظیم تستوسترون در مردها کمک کند. برای افزایش میل جنسی باید به فکر همسرتان نیز باشید پس هر چند وقت شب شام وعده ای حاوی نخود به او بدهید!
شیرین بیان: در یک تحقیق مشخص شد بوی آبنبات شیرین بیان وقتی با بوی خیار میکس می شود می تواند تا ۱۳ درصد جریان خون در منطقه مهبلی را افزایش دهد.
راه دادن یک نفر به حریم خصوصیترین بخشهای زندگی، رابطهای خاص و ویژه ایجاد میکند که بسیار نزدیک و افشاگرانه اسـت. ارتباط جنسی یکی از مهمترین حریمها و البته تجربهای لذتبخش اسـت، اما هنگامی که یکی از زوجین، در این مورد دچار ترس و استرس شود یا از عملکرد جنسی خود اضطراب داشته باشد، بیتردید احساس جذاب بودن یا صمیمیت با همسر مخدوش شده و حتی بسیار سخت هم خواهد شد. از سوی دیگر، بسیاری از افراد تصور میکنند دیگران همیشه یک رابطه جنسی موفق، رضایتبخش و تهی از مشکل دارند و همین قضیه گاهی میتواند به اضطراب و گاه شدت بسیار آن منجر شود.
وقتی که همواره به این اندیشه شود که آیا میتوانم رابطه جنسی موفقی داشته باشم؟ آیا همسرم از کارکرد جنسی من لذت میبرد و برایش خوشایند اسـت؟ آیا زیاد چاق یا زیاد لاغر به نظر میرسم؟ و... اختلال در کارکرد جنسی و عدم موفقیت در آن حتمی اسـت، بیتردید ذهن درگیر و مغشوش با افکار منفی و پرسشگر، اجازه نمیدهد همسرش از رابطه جنسی نهایت لذت را ببرند.
نگرانی مدام از ظاهر یا تواناییهای جنسی، رابطه جنسی را ناموفق، بسیار پراسترس و اعصابخردکن میسازد، حتی گاهی ممکن اسـت به امتناع شدید از برقراری رابطه جنسی بینجامد.رابطه جنسی، چیزی فراتر از یک واکنش صرف جسمی و بدنی اسـت. تحریک جنسی ارتباط تنگاتنگی با احساسات و انگیزش دارد. وقتی ذهنتان مشغول و درگیر نگرانیها باشد یا اینکه مدام استرس داشته باشید، بیشک تمرکز روی رابطه جنسی و تحریک بدن هم امری محال خواهد بود و با دشواری بسیار مواجه خواهد شد.
وضعیت ذهنی فرد تاثیر شگرفی بر توانایی تحریک جنسی دارد؛ حتی اگر فرد در کنار کسی باشد که از نظر جنسی برایش بسیار جذاب اسـت، نگرانی و تشویش خاطر از اینکه بتواند او را راضی کند، ممکن اسـت انجام آن را برایش غیرممکن کند. وقتی فرد روی این مساله متمرکز باشد که میتواند خوب عمل کند یا نه، بیتردید نمیتواند بر آنچه بواقع انجام میدهد، تمرکز کند. درواقع اضطراب از عملکرد جنسی، به یک چرخه دائمی منجر میشود؛ فرد آنقدر در مورد رابطه جنسی مضطرب میشود که نمیتواند عملی داشته باشد و این مساله به اضطراب بیشتر در این زمینه منجر میشود تا آنجا که گاه میتواند فرد را از فکر داشتن رابطه جنسی دور کند. بنابراین میتوان اذعان کرد اضطراب یکی از مهمترین عوامل بسیار اساسی در مختل شدن احساسات جنسی اسـت و باعث میشود علاوه بر این که ذهن فرد مغشوش شود از شدت عملکرد و لذت جنسی در رابطه نیز کاسته شود.
روانشناسان این نوع اضطراب را اضطراب جنسی تعریف کردهاند. اضطراب جنسی در برخی مردان و زنان قابل مشاهده اسـت. گاهی شدت این مساله به قدری قوت دارد که زندگی جنسی فرد از ریشه و بن مختل میشود و مشکلات زناشویی عدیدهای را به بار میآورد.
در این نوشتار سعی کردهایم به اضطراب جنسی مردان بپردازیم، از چگونگی و چرایی آن بگوییم، علتها را بررسی کنیم و در نهایت راهکارهایی را برای برطرف کردن و درمان این مشکل مطرح کنیم.
چگونه اضطراب، عملکرد جنسی را تحت تاثیر قرار میدهد؟
شاید به دنبال پاسخ این پرسش باشید که چگونه اضطراب میتواند عملکرد جنسی را تحتالشعاع قرار داده یا اینکه وضع را بدتر کند.
پاسخ بسیار ساده اسـت، هنگام احساس نگرانی و استرس، بدن به طور خودکار ماده شیمیایی اضطراب که آدرنالین نام دارد، آزاد کرده و وارد جریان خون میکند. آدرنالین توسط غدههای آدرنال که در بالای کلیهها واقع شده اسـت، ترشح میشود. آدرنالین اثرات دوجانبه مثبت و منفی دارد. جالب اسـت بدانید این ماده شیمیایی همیشه برای افزایش فعالیت بدنی خوب و مفید اسـت (مثلا ترشح آدرنالین باعث میشود شما سریعتر بدوید) اما ترشح آدرنالین هنگام برقراری رابطه جنسی، اثری بر عکس داشته و منجر به بروز احساس دلشوره و اضطراب میشود؛ وضعی که اصلا حس خوشایندی محسوب نمیشود. درواقع ترشح این هورمون، اثری بسیار منفی روی رابطه جنسی میگذارد.
اضطراب شدید ناشی از ترشح آدرنالین، در مردان به صورت زیر تظاهر پیدا میکند:
از دست دادن نعوظ، زودانزالی یا دیرانزالی، عدم سفتی اندام تناسلی تا به حدی که مرد نمیتواند از وسایل پیشگیریکننده استفاده کند، دشواری در ریلکس بودن و لذت بردن از رابطه جنسی، ایجاد مشکلات جدی زناشویی و...
از سوی دیگر اضطراب جنسی، بدن را وارد واکنش «جنگ یا گریز» میکند؛ در واکنشهای آمادهسازی بدن برای فرار از تهدید، هورمونهای استرس اپینفرین و نوراپینفرین نیز ترشح میشوند که این هورمونها بر شدت اضطراب میافزایند.
دغدغههای جنسی مردانه کدام اسـت؟
اگر عملکرد خوبی در رختخواب نداشته باشم و نتوانم همسرم را از نظر جنسی ارضا کنم؛ آیا میتوانم به اندازه کافی نعوظ پیدا کنم؟ آیا ممکن اسـت من زودانزال شوم و بسرعت به ارگاسم برسم؟ آیا همسرم از اندام من رضایت دارد و مرا مسخره نمیکند؟ آیا همسرم بوی بدن مرا دوست دارد؟ آیا میتوانم رابطه جنسی را درست انجام دهم؟ آیا همسرم از عملکرد من راضی اسـت و لذت میبرد؟ ممکن اسـت این رابطه جنسی به بارداری منجر شود؟ میتوانم با موفقیت رابطه جنسی برقرار کنم؟ آیا ممکن اسـت به بیماریهای مقاربتی مبتلا شوم؟ و... برخی از نگرانیها کاملا بجا و منطقی اسـت، مثلا نگرانی از داشتن رابطه جنسی محافظت نشده و ترس از ابتلا به بیماریهای مقاربتی، کاملا طبیعی و منطقی اسـت و باعث میشود فرد به دلیل احساس خطر ابتلا به بیماریهای مقاربتی بیشتر موارد بهداشتی را رعایت کند، اما بسیاری از نگرانیهای مطرح شده در بالا، کاملا غیرمنطقی بوده و نتیجهای جز اضطراب نخواهد داشت؛ اضطرابی که به ایجاد مشکلات جدی و حتی وخامت بیشتر اوضاع منجر میشود.
اضطراب جنسی مردانه چیست؟
اضطراب جنسی مردانه، تجربه وضع ناخوشایند و پراسترسی اسـت که فرد از وقوع احتمالی برخی از افکار یا اعمال نامطلوب مرتبط با رابطه جنسی به هراس افتاده و خود را در مواجهه با آنها، ناتوان فرض میکند. این وضع روانی بسیار مخرب اسـت.
تجربه طولانیمدت اضطراب جنسی، نتیجهای جز ضعف و ناتوانی ندارد و نهایتا میتواند کیفیت و کمیت رابطه جنسی را خدشهدار کند و حتی گاه به رغبت نداشتن یا فرار از انجام رفتار جنسی منتهی شود. به همین دلیل شناخت و آگاهی از مجموعه عواملی که باعث دلواپسی مردان هنگام رابطه جنسی میشود، بسیار حائزاهمیت اسـت. برخی از افکار اضطرابی مردان مربوط به توانایی و قدرت فرد و چگونگی مدیریت رفتار جنسی و موفقیت در آن اسـت و بخشی دیگر مربوط به همسر و ریشه گرفته از افکار و تصوراتی اسـت که غالبا یک مرد گمان میکند که همسرش در مورد او یا کنش جسمی و جنسیاش انتظار دارد.
«اختلال نعوظ» (ناتوانی جنسی) شایعترین مشکل جنسی در مردان محسوب میشود. ناتوانی در ایجاد یا کنترل نعوظ هنگام برقراری رابطه جنسی، اختلال نعوظ تعریف میشود. بسیاری از مردان در برههای از زندگی جنسی خود، اختلال نعوظ را تجربه میکنند، اما بیشترین میزان شیوع آن با بالا رفتن سن در مردان، محتمل اسـت.
اما در جامعه صنعتی امروز، نداهای دیگری در مورد میزان شیوع و سن شروع این اختلال در مردان به گوش میرسد که بسیار تعجبانگیز اسـت. با توجه به آمار منتشر شده در چند سال اخیر گویی گستره این اختلال فزونی یافته و بسیاری از مردان را در سنین پایین مبتلا کرده اسـت.
حجم گستردهای از مردان در چهل سالگی مبتلا به ناتوانی جنسی میشوند، به عبارت دیگر از هر ده مرد، چهار نفر با این مشکل دست و پنجه نرم میکنند، این در حالی اسـت که در هفتاد سالگی از هر ده مرد، هفت نفر با مشکل اختلال نعوظ مواجه میشوند.
اضطراب جنسی یکی از مولفههای اساسی در ابتلای مردان، بخصوص مردان جوان به نعوظ اسـت و همچنین عاملی اسـت که بر شدت مشکل مردان مبتلا میافزاید. تجربه اضطراب بسیار و ترشح هورمونهای استرس باعث انقباض یا جمع شدن رگهای خونی شده و خونرسانی به اندام جنسی مردانه را کمتر میکند، به همین دلیل تحریک جنسی یا نعوظ بسیار مشکل میشود؛ حتی مردانی که برای تحریک شدن مشکلی ندارند، وقتی در خصوص عملکرد جنسی خود دچار اضطراب میشوند، قادر به انجام آن نخواهند بود. اضطراب جنسی در فرد مبتلا باعث میشود که مرد مدام قبل از برقراری یا حتی در مرحله اقدام به انجام رابطه جنسی، افکار منفی را در خود پرورش دهد؛ افکاری که بیشتر حول و حوش از دست دادن نعوظ اسـت. غالبا در بیشتر مبتلایان، فرد پیشاپیش با فکر از دست دادن نعوظ، دچار ترس و واهمه شده و با آن وضع روحی نیز وارد رابطه میشود؛ از سوی دیگر در طول رابطه جنسی نیز دائم و بدون وقفه کیفیت نعوظ خود را بررسی میکند. این ترس رفتاری به قدری شدت دارد که فرد مبتلا در حین برقراری رابطه جنسی، به جای توجه به عملکرد بخش تناسلی اغلب تحت تاثیر افکار منفی که مدام عدم نعوظ یا ضعف آن را تقویت میکند، قرار میگیرد. این ترس، اضطرابی را فراهم میکند که در کیفیت نعوظ تاثیر عکس داشته و کنترل نعوظ را برای مرد سختتر و دشوارتر میکند.
ترس از زود انزالی ،نارضایتی از وضع بد جسمانی، نگرانی از ناتوانی در ایجاد رضایت جنسی از دیگر اضطراب های جنسی مردان اسـت .
ترس از ارزیابی و نظر همسر
عقیده و نظر دیگران نقش بسیار مهم و انکارناپذیری در شکلگیری و چگونگی شناخت و تعریف فرد از خود دارد. غالبا افراد خود را در آیینه دیگران مشاهده میکنند ، شاید به همین دلیل اسـت که هر عکسالعمل یا پاسخی نمایانگر عمل فرد معنا میشود و میتواند منجر به هدایت فرد در مسیر ویژهای شود. بواقع این حقیقت مهم در دنیای زندگی جنسی افراد نیز بیتاثیر نیست، اظهار نظر ضمنی یا آشکار همسر از چگونگی و کیفیت رابطه جنسی، شکلدهنده اعتماد به نفس جنسی در شریک مقابل اسـت. تحسین و تشویق توانایی و قدرت مرد توسط زن، نتیجهای مثبت در پی دارد، در حالی که انتقاد و شکایت زن از رابطه جنسی نتیجهای متضاد خواهد داشت.
از اینروست که عملکرد و توانایی جنسی بسیاری از مردان در رابطه جنسی به ارزیابی و نظر همسرشان دراینباره بستگی دارد. فراتر رفتن درجه اعتباردهی به نظر همسر و ارزیابی منفی آن، منجر به اضطراب در فرد شده، به گونهای که فرد دائم نگران عکسالعملهای همسرش در قبل، حین و بعد از رابطه جنسی اسـت. نگرانیهای بیش از حد و پیشقضاوتهای منفی و حتی گاهی افراطی، منجر به اضطراب جنسی در مرد شده و عملکرد او را بشدت تحت تاثیر قرار میدهد.
درمان این اختلال چگونه اسـت؟اگر مبتلا به اضطراب جنسی هستید، در گام اول به روانشناس بالینی یا متخصصان جنسی مراجعه کنید. فردی را به عنوان رواندرمانگر انتخاب کنید که با او احساس راحتی داشته باشد تا بتوانید در مورد زندگی جنسیتان، آزادانه به صحبت بنشینید. روانشناس با مصاحبه و سوال از سابقه جنسیتان، چگونگی، کمیت و کیفیت آن میفهمد که شما چطور دچار اضطراب جنسی شدهاید و به چه دلیل یا اینکه چه افکاری در زندگی جنسی مسبب اصلی ایجاد مشکلتان شده اسـت. درمانگر به شما کمک میکند از جنسیت و کارکردهای جنسی خود شناخت بیشتری پیدا کنید و مسائلی را که موجب اضطراب و ترس جنسیتان شده اسـت، درک کنید. مثلا اگر نگران انزال زودرس خود هستید، میتوانید با شناخت علت و با استفاده از تکنیکهایی برای به دست آوردن کنترل بیشتر، انزال پیش از موعد خود را مهار کنید.درمانگر، ممکن اسـت در صورت لزوم شما را به یک روانپزشک ارجاع دهد تا با انجام معاینات بالینی و آزمایش، از وضع سلامت جسمی شما اطمینان بیشتر یابد، گاهی نیاز به دارو درمانی اسـت. دارودرمانی (دریافت آرامبخشها یا داروهای مرتبط با مشکلات جنسی که گاه به علتهای جسمی برمیگردد، مثل اختلالات نعوظ، زودانزالی و...) به همراه مشاوره و رواندرمانی در کاهش اضطراب بسیار موثر اسـت و میتواند زندگی جنسیتان را شاد و لذتبخشتر کند.
چند توصیه مفید
اقداماتی که میتوانید برای بهبود وضع خود به کار گیرید، عبارتند از:
- با همسرتان گفتوگو کنید.
به جای پنهان کردن یا ترس از افشای مشکل نزد همسر، مساله را با شریک جنسیتان در میان بگذارید. پس از برقرار کردن ارتباط عمیق عاطفی و احساس راحتی با او، در مورد اضطراب عملکرد جنسیتان صحبت کنید.
- به روشهای دیگر نزدیکی متوسل شوید.
- رابطه جنسیتان را فاصلهدار کنید.
- از تکنیک توجه برگردانی استفاده کنید.
- اعتماد به نفستان را تقویت کنید.
طبق توصیه اطبای سنتی، بهتر اسـت زوجها از یک طبقهبندی مزاجی انتخاب شوند. کسانی که اهل جنب و جوش، فعالیت و دارای انرژی بیشتری در انجام امور روزمره هستند، دارای طبع مزاجی گرم و در مقابل این دسته سرد مزاجان قرار میگیرند. در این صورت اگر هر دو نفر گرم مزاج باشند، طبیعتا میل بیشتری به برقراری روابط جنسی دارند و به واسطه خلق و خوی گرمشان به راحتی از پس تقاضای شریک زندگیشان بر خواهند آمد.
بنا به تعاریف بالا، غذاهای با طبع گرم به عنوان محرک شناخته میشوند که آنها را در 6 دستهبندی عمده برشمردهایم؛
1. گوشت
گوشت گوسفند مهم ترین غذایی اسـت که به راحتی میتوانید در برنامه غذایی قرارش دهید. به علت همهگیر بودن این ماده غذایی، گوشت گوسفند از ارکان اصلی غذاهای تقویت میل جنسی به شمار میرود. اما اگر جزو آن دسته از افرادی هستید که طعم این ماده غذایی مقوی را دوست ندارید یا اینکه با وجود نیاز به محرکهای جنسی در پی تغذیهای کامل و رژیمی نیز هستید، گوشت شترمرغ جایگزین مناسبی برای گوشت گوسفند محسوب میشود.در مناطق کویری و نقاطی که دسترسی به گوشت شتر دارند، این ماده غذایی گرم، به شدت توصیه میشود. همچنین هموطنان ساکن در نوار شمالی ایران میتوانند برای تقویت نیروی جوانی از گوشت بوقلمون و مرغابی استفاده کنند.
2. میوه
3. منابع سروتونین
نتایج تحقیقات و هم تجارب زندگی زوج های جوان نشان داده که هر گاه، زن و مرد از نظر درگیریهای فکری در پایینترین حد ممکن باشند، در زمینه ارتباطهای جنسی، دوران موفقی را پشت سر میگذرانند. دلیل این موفقیت که به خاطر فقدان دغدغه ذهنی به وجود میآید، ترشح هورمون شادی یا همان "سروتونین " اسـت. پس اگر در افزایش میزان هورمون شادی آفرین بدن قدم بردارید، رابطه گرمتری خواهید داشت. عسل، شیر، گوشت ماهی، سبزیجات دارای برگ پهن مثل اسفناج و ترب، منابع خوبی برای تامین سروتونین به شمار میآیند.
4. غذاهای دریایی
بالا رفتن فشار خون، فرآیندی اسـت که در ابتدا و حین ارتباط جنسی در داخل بدن اتفاق میافتد. از این رو هر چه سهم دستگاه تناسلی زن یا مرد از این خونرسانی بیشتر باشد، درصد رضایتمندی طرفین نیز بالاتر خواهد رفت. غذاهای دریایی به علت دارا بودن روی، سلنیوم و ید، علاوه بر تامین انرژی لازم، به تراوش بهتر هورمونهای جنسی کمک میکنند.
5. شکلات، زنجبیل و زیتون
6. شیرینیها و تندمزاجها
طعمهای شیرین و تند، خاصیت محرک دارند و به خاطر گستردگی دامنه خوراکی های شیرین و تند به اختصار از انواع شیرینیها، ادویههای تند، پیاز، سوسیس و کالباس هم فقط نام برده شد. استفاده از یک لیوان آب انار طبیعی، قبل از برقراری ارتباط در آقایان، باعث جلوگیری از اختلالات نعوظ میشود.
اما یک رابطه جنسی واقعا چیست؟
در یک مفهوم، رابطه جنسی، هدایت شده به وسیله هورمونها برای بقای نسل اســت. که البته این تعریف پیچیدگیهای واکنش جنسی انسان را درنظر نمیگیرد.انتظار و توقع هر کس نسبت به این مساله شکل رابطه جنسی او را تعیین میکند. درک شما از رابطه جنسی و ارتباطتان با همسرتان از عوامل مهمی هستند که می توانند زندگی جنسی و در عین حال عاطفیتان را بهبود بخشند.
صحبت با همسربرای بسیاری از زوجها، صحبت کردن در مورد مسائل جنسی و خواستههایشان سخت اســت و هر وقت هم رابطه جنسی ناموفقی دارند، احساس صدمه، خجالت و رنجش، باعث میشود که حتی کمتر هم با یکدیگر صحبت کنند.اما فراموش نکنید، رابطه کلامی می تواند زندگی جنسی بهتری برایتان فراهم کند.
زمان گفتگو
دو زمان برای گفتگو در خصوص مسائل جنسی وجود دارد:
یکی، وقتی که در رختخواب هستید و دیگری هر جای دیگر. اگر هر زمان نمی توانید به راحتی در مورد مسائل جنسی و خواسته تان، صحبت کنید، در رختخواب و حین عمل جنسی، خواستتان را بیان کنید تا به مرور موارد آزاردهنده را از خود دور نمایید.
پرهیز از انتقاد
هنگام صحبت در این خصوص، مراقب باشید از جملات مثبت استفاده کنید. مثلا، "وقتی موهایم را نوازش می کنی، بسیار لذت می برم." هرگز روی موارد منفی متمرکز نشوید و از یکدیگر انتقاد نکنید.
حفظ ارتباط فیزیکیحتی اگر خسته، کلافه و یا در خصوص مشکلی ناراحت هستید، پیش از شروع رابطه جنسی باید از نظر روحی آماده باشید، بنابراین نوازش و در آغوش کشیدن در این لحظه میتواند پیوند عاطفی و فیزیکی را در شما افزایش داده و حفظ کند.
استفاده از کرم های تسهیل کننده
گاهی اوقات خشکی واژن که معمولا در دوران پیش از یائسگی به وجود می آید، باعث می شود که زن ها رابطه جنسی دردناکی تجربه کنند. بنابراین در اینگونه مواقع، استفاده از کرم و یا ژلهای تسهیل کننده پیشنهاد خوبی اســت.
خیالپردازی
معمولا پیش از شروع رابطه جنسی، کمی خیالپردازی و اینکه دوست دارید چه چیزی را تجربه کنید، بد نیست. سپس در مورد آن با همسرتان صحبت کنید. البته در خیالپردازی افراط نکنید که مشکل آفرین میشود.
ورزشهای لگنی
میتوانید با انجام دادن ورزشهای مربوط به تقویت عضلات کف لگن، تناسب جنسیتان را بهبود بخشید. عضلات لگنتان را به طوری که انگار جلوی خروج ادرار را میگیرید، منقبض کرده و پس از 2 تا 3 ثانیه رها کنید.این کار را دو بار در روز و هر بار 10 بار انجام دهید.
رفتارهای آرام بخش
قبل از انجام عمل جنسی، با هم کاری که آرام بخش اســت، انجام دهید. مثلا به رستوران بروید و شام بخورید و از لحظات تان لذت ببرید. یا تمرین های آرامش سازی مانند تنفس عمیق و یا یوگا انجام دهید.
مشورت با پزشک
اگر تمام تلاشهای تان بی نتیجه بود، ناامید نشوید. حتما با پزشک مشورت کنید و مشکل تان را در میان بگذارید. او می تواند راه حلهای مناسبی در اختیارتان بگذارد.
2- کلم: مزایای کلم پایان ناپذیر اســت. ویتامین A موجود در سبزیجات سبز برگ، باعث متعادل شدن هورمون ها می شود، ماده معدنی به نام ید خلق و خو را تنظیم می کند. اما این همه چیز نیست، کلم باعث کاهش التهاب نیز می شود، که عامل افزایش انعطاف پذیری و بالا رفتن استقامت اســت.
3- هندوانه: دفعه بعد که به اتاق خواب می رفتید، کمی از این میوه شیرین تابستانی میل کنید، تحقیقات نشان داده هندوانه در طول عملکرد جنسی تاثیری مانند ویاگرا دارد. هندوانه که 92 درصد آب اســت، حاوی ماده مغذی به نام سیترولین اســت که باعث آرام شدن رگ های خونی، بهبود گردش خون و ارگاسم اســت.
تابو بودن صحبت در مورد مسائل جنسی، ناآگاهی والدین از چگونگی صحبت در این باره، ناتوانی آنها از پاسخ به برخی سوالات کنجکاوانه کودکان، عدم وجود منابع آموزشی غیررسمی (کتاب، سی دی، مجله و برنامه های تلویزیونی) برای والدین و کودکان همگی منجر به برهوت آگاهی در کودکان و نوجوانان در زمینه مسائل جنسی شده اســت.
این برهوت آگاهی، خود زمینه ساز ایجاد علاقه و انگیزه دوچندان در این قشر می شود تا به بلعیدن هر آنچه در منابع در دسترسشان مانند ماهواره و اینترنت به عنوان اطلاعات جنسی وجود دارد، بپردازند. آنهایی هم که به هر دلیل از این منابع اطلاعاتی دورند یا در دسترسشان نیست، در میان یافته ها و اطلاعات هم کلاسی ها و دوستان خود به جستجوی پاسخ سوالات خویش برآیند.
واضح اســت که بیش از 80 درصد اطلاعات موجود در اینترنت و 100 درصد آنچه در ماهواره به عنوان آگاهی های جنسی و تبلیغات جنسی عنوان می شود، نادرست و نامطلوب حتی برای بزرگسالان اســت و کودکان از آن جهت که توان تشخیص خوب از بد را در مسئله ای که هیچ آگاهی هم از آن ندارد، نداشته و قادر به تفکیک اطلاعات درست از نادرست نیستند، بیش از بزرگسالان در معرض آسیب های ناشی از این اطلاعات اند. ضمن آنکه حتی آن بخش از اطلاعاتی که به درستی به بیان واقعیت های موجود در زمینه مسائل جنسی پرداخته اند، درواقع خطاب به بزرگسالان نوشته و ارائه شده و باز هم مناسب برای کودکان نیست.همه این مسائل در کنار هم همراه با پیامدهای آنها که امروزه به شکل بلوغ جنسی زودرس و مشکلات و برانگیختگی های جنسی، عاطفی و احساسی در کودکان و نوجوانان مشاهده می کنیم.
آموزش مسائل جنسی از چه سنی باید شروع شود؟
بحث مربوط به آموزش مسائل جنسی به کودکان از آن جهت که امر نوینی در آموزش کودکان محسوب می شود، مورد مناقشه بسیاری از روانشناسان و متخصصان علوم رفتاری و جنسی اســت. باید تاکید شود این آموزش شامل سن شروع یادگیری، مسئولیت آموزش آن، محدوده اطلاعات داده شده و چگونگی اطلاع رسانی به کودکان اســت که در مورد آنها نظریات مختلفی میان کارشناسان وجود دارد.
صرف نظر از متغیرهای ژنتیکی و متعاقب آن هورمونی که باعث می شوند یک نوزاد با جنسیت مونث یا مذکر به دنیا بیاید، آدمی از همان بدو تولد با مناسبات مرتبط با جنسیت مواجه اســت و این مواجهه تا زمان مرگ نیز ادامه دارد. بنابراین آموزش جنسی نیز از همان سال های نخست آغاز می شود.
یعنی حتی وقتی اطرافیان کودک خود متوجه نیستند، به طور مستقیم و غیرمستقیم در حال تاثیرگذاری بر مفاهیمی همچون هویت جنسی و نقش جنسی کودک هستند. طبیعی اســت که هر چه سن کودک بیشتر می شود، ملاحظات تربیتی او نیز پیچیده تر می شود و همان طور که بسیاری از ابعاد یادگیری مثل زبان یا بسیاری از مهارت های حرکتی محدوده ایده آل خاص خود را دارند، آموزش جنسی نیز متناسب با سن کودک و سپس در دوران نوجوانی ملاحظات ویژه خود را می طلبد.
اما والدین اگر اصولا در این خصوص دغدغه ای داشته باشند، اغلب دچار سردرگمی هستند. عدم آشنایی آنها با مفاهیم جنسی و محدود دانستن این امور در رابطه جنس بین زن و مرد، باعث می شود نتوانند در این مورد با کودکان خود صحبت کنند. خود آنها نیز اغلب در سن مناسب و به شکل مناسب با این مقوله آشنا نشده اند.
بدتر آن که بسیاری از آنها تصور می کنند که صحبت در این رابطه ممکن اســت به ترغیب کودکان برای تفحص بیشتر و حتی تجربه های نامطلوب منجر شود. این تصوری اشتباه اســت که متاسفانه بسیاری از روانشناسان در بخش سلامت و همچنین نظام آموزشی کشور بر آن پافشاری دارند.این در حالی اســت که مطالعات متعدد، چه در کشورهای توسعه یافته و چه در کشورهای در حال توسعه، نشان داده اند که آموزش مناسب در سن مقتضی نه تنها باعث تشویق رفتار پرخطر نشده اســت، بلکه فرزندانی که از نظر جنسی به درستی آموزش دیده اند حتی در نوجوانی و جوانی فعالیت جنسی را به مراتب دیرتر شروع کرده اند.
تاکید می کنم همان طور که هر سنی محتوای آموزشی خاص خود را دارد، در آموزش جنسی نیز لازم نیست برخی موارد به شکل زودرس برای کودکان توضیح داده شود و البته در مقابل طبیعی اســت که دادن اطلاعاتی لازم به شکل دیرهنگام با افزایش شانس آسیب به سلامتی جسمی، روانی و اجتماعی فرد همراه خواهد بود.
آموزش جنسی کودک براساس سن او و مرحله به مرحله
درواقع آنچه میان روانشناسان در این گونه مسائل اساسا بر آن تاکید می شود. آموزش جنسی کودک براساس سن وی و مرحله به مرحله اســت. آموزش جنسی فرزندان به صورت ناگهانی شروع نمی شود، بلکه والدین بایستی از دوران کودکی، این آموزش را آغاز کنند و بدانند که چگونه به تناسب سن فرزند خود به سوالات جنسی وی پاسخ دهند و این آگاهی بخشی و آموزش فرزند در هر سنی متفاوت اســت. اگر والدین با برنامه ریزی درست و بلند مدت اطلاعاتی در خصوص بلوغ و مسائل جنسی در اختیار فرزندان خود قرار دهند و آرام آرام و به تناسب سن شان این اطلاعات را در اختیار وی قرار دهند، از بروز بسیاری از مشکلات رفتاری و اختلالات جنسی در فرزندانشان جلوگیری خواهندکرد.
بهترین سن شروع آموزش به کودمان وقتی اســت که بچه ها را از پوشک می گیرید.
• هرگز جلوی جمع شلوارشان را پایین نکشید.
• بهشان یاد دهید که زیر پوشک حریم خصوصی بچه هاست.
• هرگز بچه ها را مجبور نکنید کسی را ببوسند و برای بوسیدن از بچه ها اجازه بگیرید.
• بگذارید یاد بگیرند که برای بوسیدن و در آغوش کشیده شدن اجازه بچه ها شرط اســت.
• مهارت نه گفتن را به بچه ها بیاموزید.
• در مورد اعضای تناسلی؛ به بچه ها یاد دهید صحبت در این مورد خارج از عرف اســت و هر کسی خواست در این مورد با ایشان صحبت کند سریع شما را در جریان قرار دهد. بگویید این حرف ها فقط در چهارچوب خانه مطرح می شود.
کودک 2 یا 3 ساله مراقبت های خاص خود را لازم دارد. کودک در این سن متوجه بدن خود و تفاوت های جنسی می شود و این توجه باعث می شود که کودک راجع به بدن خود کنجکاوی هایی داشته باشد. والدین بایستی مراقب کنجکاوی های بیش از حد او باشند. گاهی کودک سوالاتی درباره نحوه متولد شدن خود می پرسد که پاسخ والدین نباید بیشتر از نیاز کودک و آنچه که می داند باشد و برای پاسخ دهی به سوال او ابتدا باید دانست که این سوال چرا و چگونه در ذهن کودک شکل گرفته اســت و کودک چه اطلاعاتی در این زمینه دارد، سپس براساس دانسته های کودک به او جواب می دهیم.مسئولیت آموزش جنسی به کودکان با چه کسانی اســت؟
با توجه به اینکه کودکان، امروزه با انواع رسانه های اطلاعاتی و ارتباطاتی محاصره شده اند، خواه ناخواه در معرض آگاهی های جنسی و تبلیغات نامناسب وسایل جنسی در گوشه کنار فضای مجازی یا در شبکه های ماهواره ای هستند. همچنین با ورود آنها به مدرسه و یا پیش از آن، مهدکودک و پیش دبستانی، در معرض اطلاعات هم کلاسی های خود قرار گرفته و حتی در صورتی که کنجکاو هم نباشند، چیزهای نمی شنوند که کنجکاویشان تحریک می شود.
گروهی وجود یک سیستم آموزشی یکپارچه و همگانی در سطح آموزش و پرورش را بهترین گزینه برای به عهده گرفتن مسئولیت آموزش مسائل جنسی می دانند.اما در عین حال رویکرد دیگری در این راستا معتقد به پررنگ تر کردن نقش والدین در خصوص آموزش و اطلاع رسانی جنسی به فرزندان اســت. در این رویکرد نگاه به آموزش مسائل جنسی برای کودکان براساس نیاز فرزندان و فرهنگ خانواده ها متنوع اســت. در این خصوص مادرها و پدرها باید آگاهی و آمادگی لازم را داشته باشند تا بتوانند مسائل جنسی فرزند خود را حل کنند و پاسخگوی سوالات و درخواست هایشان باشند.
از یک طرف کنجکاوی کودکان و از سوی دیگر جریان اطلاعات، فضا را مخدوش کرده اســت؛ لذا به عقیده من خانواده ها باید یاد بگیرند که چگونه رفتار کنند، در حالی که دیگر نمی توانند با تغافل یا ساده انکاری از کنار این مسائل عبور کنند؛ باید تا حدودی بر فضای فرهنگی بچه ها مسلط شود و بتواند پاسخ های لازم را داشته باشند.
بسیاری از والدین به دلایل متعددی از جمله نداشتن آگاهی، احساس شرم و ناراحتی، نگرش منفی به امور جنسی، قبیح دانستن بیان مسائل مربوط به امور جنسی، هراس از پیامدهای منفی این اطلاعات، انداختن بار این مسئولیت بر دوش مراکز آموزشی و مدرسه، داشتن باورهای غلط همچون کودک خودش روزی بزرگ می شود و به این مسائل پی می برد و یا اینکه اگر پدر و مادر درباره مسائل جنسی با کودک خود حرف بزنند، حرمت بین آنها شکسته می شود و... نه می خواهند و نه می توانند در مورد مسائل جنسی با کودک و نوجوان خود به گفتگو بپردازند.
در صورتی که اگر کودک یا نوجوان در بیرون از منزل به وسیله منابع مختلفی همچون دوستان و اینترنت و... به طور نامناسبی با مسائل جنسی آشنا شود، کار و تلاش والدین در زمینه آموزش جنسی دو برابر خواهدشد. زیرا در وهله اول باید افکار نامناسب و آموخته های نادرست فرد در زمینه امر جنسی تغییر یابد و سپس آموزش مناسب و صحیح آغاز شود.
چالش اصلی دیگر در زمینه آموزش مسائل جنسی به کودکان چگونگی پاسخ به سوالات آنهاست و اینکه اساسا در هر زمینه ای چه نوع اطلاعاتی باید در اختیار کودکان و نوجوانان قرار بگیرد.
نکته بسیار مهم در این میان آن اســت که والدین و معلمان باید گام به گام با بچه ها بزرگ شوند. اطلاعاتی که در این خصوص به کودک 3 ساله داده می شود، بسیار متفاوت با دختر 13 ساله اســت.
مثلا یک کودک پیش دبستانی باید بداند که چه کسی و تا چه حدی می تواند به بدن او دست بزند؛ مثلا اعضای تناسلی او از جمله قسمت های اســت که جزء و الدین و پزشک کسی حق مشاهده یا لمس آن را ندارد. به تدریج باید در مورد ارزش های خانواده و این که هر جنسی چه رفتارهایی پذیرفته اســت یا مسائلی مثل مفهوم حریم خصوصی، با کودکان صحبت شود و البته باید توجه داشت که بچه ها به طور همزمان از دنیای اطراف (از جمله دوست و آشنا، سایر کودکان و انواع رسانه ها) در حال دریافت اطلاعات هستند.
هر چه سن کودک بالاتر می رود، اثرگذاری دنیای اطراف و به ویژه دوستان او بیشتر می شود والبته پدر و مادر باید بتوانند به درستی و با عبارات قابل فهم برای او به سوالات وی پاسخ دهند. حتی وقتی والدین احساس می کنند که کودک نگرانی هایی دارد ولی نمی تواند در این خصوص سر صحبت را باز کند، گاه لازم اســت خودشان به بهانه ای آغازکننده بحث باشند.
بخش عمده ای از این محتوای آموزشی نیز به خود والدین بر می گردد. آنها باید اطلاعات صحیح داشته باشند و به علاوه باید بدانند در مواجهه با سوالات و با موقعیت هایی مثل کنجکاوی های جنسی آنها (مثلا به بهانه دکتربازی) یا حتی خودارضایی در این دوران باید چه عکس العملی نشان دهند. واکنش های نادرست و شتاب زده می توانند تاثیرات عمیق بر تربیت و رشد روانی اجتماعی کودکان بر جای بگذارد.
بنابراین لازم اســت والدین کودکان و خصوصا مادران ابتدا خود اطلاعات مناسب برای آموزش کودکان و پاسخ به سوالاتشان را کسب کرده و سپس در نهایت احترام و جدیت به ایجاد رابطه صمیمانه و معتمدانه با کودکان در زمینه مسائل جنسی بپردازند تا بدین ترتیب خطرپذیری و احتمال کسب اطلاعات غلط و نامناسب جنسی را برای فرزندانشان به حداقل برسانند.