مجله مطالب خواندنی
سبک زندگی، روانشناسی، سلامت،فناوری و ....مجله مطالب خواندنی
سبک زندگی، روانشناسی، سلامت،فناوری و ....7 دلیل برای شایع‌ترین شکایت جنسی زنان
جام جم سرا: نتایج یک بررسی جدید نشان می‌دهد ۴۰ میلیون نفر از زنان آمریکایی چنین شکایتی دارند، اما مشکل چیست؟ آیا این زنان این مشکل را با شوهرانشان مطرح کرده‌اند؟.
اولین‌باری که این شکایت را از یکی از مراجعانم شنیدم، حیرت‌زده شدم. صدای گوینده طنینی بسیار نومیدانه داشت، گویی آن زن به مشکلی دائمی گرفتار شده بود. اما تجربه من در درمان هزاران زوج نشان داده است که می‌توان علت کاهش میل جنسی زنان را شناخت و به زن و شوهر‌ها کمک کرد بر این مشکل غلبه کنند.
اولین گام در درمان کاهش میل جنسی این است که ریشه آن را بشناسیم. آیا کاهش میل زن علتی درونی دارد؟ آیا به اشکال تصویر ذهنی‌اش از خودش مربوط میشود؟ یا اینکه ریشه مشکل را باید در سابقه روابط زناشویی زوج جستجو کرد؟ آیا روابط‌زناشویی زن و شوهر قربانی «جنگ قدرت» میان آنها شده است؟ آیا مشکلی فیزیولوژیک باعث درد و خشکی دستگاه تناسلی زن شده است؟ یا مشکلی عمیق‌تر در ناخودآگاه زن را درگیر کرده است که ناشی از شرم یا آسیب‌های روانی یا محیط خانواد‌ه‌ای است که زن در آن تربیت شده است؟
معمولا یکی دو جلسه درمانی نخست به تعیین زمان شروع کاهش میل جنسی و یافتن علت آن می‌گذرد. آشنایی با سوال‌هایی که من در این جلسه‌ها می‌پرسم، به شما نیز کمک خواهدکرد تا اگر مشکل مشابهی دارید، موقعیت خود را تجزیه و تحلیل کنید: هریک از این پرسش‌ها به یک حوزه معین مربوط به اختلال جنسی می‌پردازد. در بسیاری از زنان ممکن است در چند حوزه اختلال وجود داشته باشد.
اوج
آیا به ارگاسم (اوج لذت جنسی) می‌رسید؟ برای خانمی که تجربه ارگاسم ندارد یا به اصطلاح دچار «آنورگاسمی» است، بر اهمیت این موضوع تاکید بسیاری میشود. روابط‌زناشویی به لذت، احساس، اشتیاق و رهایی نیاز دارد. یقینا زنان از رابطه‌زناشویی فقط رسیدن به اوج‌لذت یا ارگاسم را نمی‌خواهند اما بدون رسیدن به چنین اوجی، میل جنسیشان کاهش می‌یابد و روند تحریک شدنشان کند‌تر خواهدشد، زیرا بدن «عاقل» است. بدن می‌گوید: «چرا خودم را برای صعود به کوهی به زحمت بیندازم که در قله‌اش برای من چیزی وجود ندارد؟»
پزشک متخصص به زوج یاد می‌دهد چقدر طول می‌کشد تا زنی که ارگاسم را تجربه نکرده است، به این اوج برسد و چه کارهایی برای رسیدن به این اوج باید انجام داد و از چه وسایلی استفاده کرد.
درد
آیا هنگام انجام روابط زناشویی احساس درد می‌کنید؟ خشکی، درد هنگام آمیزش، گرفتگی عضلات واژن، درد هنگام تحریک‌شدن، درد کلیتوریس و دردهای پس از درمان سرطان می‌توانند رابطه‌زناشویی را مختل کنند. در طول سال‌های کارم از مشاهده زنان فراوانی که می‌گفتند هنگام رابطه زناشویی از شدت درد دندان‌هایشان را به هم می‌فشارند، شگفت‌زده شده‌ام. در اغلب موارد یک علت فیزیولوژیک برای احساس درد وجود دارد و زن باید تحت‌نظر متخصص زنان یا گاهی فیزیوتراپیست درمان شود. پس از درمان علت فیزیولوژیک درد، درمانگر جنسی به همسران کمک خواهد کرد دوباره چرخ روابط جنسی را به حرکت درآورند.
اگر علت درد هنگام برقراری روابط‌زناشویی علایم یائسگی باشد، می‌توان با هورمون‌ها یا درمان‌های طبیعی آنها را برطرف کرد و مانع قطع روابط جنسی زوج شد.
شایع‌ترین تشخیص‌هایی که در این موارد داده می‌شوند عبارتند از: واژینیسموس (گرفتگی عضلات مجرای بیرونی واژن)، وستیبولیت (درد در ورودی واژن و اغلب در قوس کفی آن)، دیس‌پارونیا (درد هنگام روابط‌زناشویی)، تقریبا همه این مشکلات قابل‌حل یا بهبود هستند. لازم نیست حتی یک روز دیگر به تحمل درد ادامه دهید. به پزشک متخصص دردهای لگنی و درمانگر جنسی مراجعه کنید.
تخیل
در «یک ماه» چند‌بار به روابط زناشوییتان فکر می‌کنید؟ افکار زنان درباره روابط زناشویی ممکن است از لذت ساده در آغوش‌گرفتن صبحگاهی شوهر پیش از رفتن به سر کار تا شنیدن یک ترانه عاشقانه که احساسات مثبت یا حتی احساسات قبلیشان را در آنها برانگیزد، متفاوت باشد.
برای زنانی که دچار کمبود میل جنسی هستند، همه این انواع احساسات مثبت سودمند است. حتی اگر کسی در پاسخ به پرسش اول این بخش، پاسخ بدهد «دو بار در ماه»، به حل مشکل زن امیدوار می‌شوم و می‌دانم که می‌توانم روابط‌زناشویی زوج را به مسیر طبیعی بازگردانم.
با تشویق زن به اینکه با همسرش بر حداقل یکی از این افکار مثبت متمرکز شوند و اجازه دهد میلی پذیرنده در او ایجاد شود که آغازگر رابطه باشد. سرانجام زمانی می‌رسد که مرد میتواند تمایل همسرش را احساس کند و به‌تدریج شمار این موارد افزایش می‌یابد و گرمای روابط‌زناشویی بازمی‌گردد.
اگر پاسخ زن «صفر» باشد، من بر احساس‌های منفی او درباره روابط‌زناشویی مانند اینکه «امیدوارم امشب خبری از رابطه‌زناشویی نباشد» متمرکز می‌شوم. وجود این احساسات منفی بیانگر آن است که فرد به موضوع آگاهی دارد. اگر زن اصولا اجازه ندهد افکار مربوط به روابط‌زناشویی به ذهنش راه یابد، لازم است عمیق‌تر به بررسی روانی او پرداخت تا علت بی‌میلی او را دریافت.
رابطه
آیا همسرتان به شما احترام می‌گذارد؟ به حرف‌های شما گوش می‌دهد؟ بار امور زندگی به‌طور منصفانه‌ای بین شما تقسیم شده است؟
پرسیدن چنین سوال‌هایی از زن اطلاعات بیشتری در اختیار درمانگر می‌گذارد تا اینکه فقط از او سوال کند از ازدواجش راضی است یا نه و یک پاسخ ساده دفاعی بشنود. کیفیت ارتباط میان دو همسر نقش مهمی در کاهش میل جنسی زن دارد. در بیشتر زنان «پیوند عاطفی»، اساس تداوم تمایل جنسی است بنابراین او و همسرش باید بیاموزند که چگونه رفتار‌هایشان را به شیوه‌ای تغییر دهند که رابطه‌زناشوییشان از بند «جنگ قدرت» رها شود.
سوال‌های دیگری که باید از زن پرسید اینهاست: آیا همسرش برایش جذابیت دارد و نظرش درباره جذابیت خودش برای همسرش چیست؟ آیا از همسرش می‌ترسد و آیا همسرش آدم بدخلقی است؟ از چه وقتی کاهش برانگیختگی جنسی‌اش شروع شد؟ پس از ماه‌عسل؟ پس از به دنیا آمدن بچه‌ها؟ پس از یائسگی یا بالا رفتن سن؟ آیا مشکل بی‌وفایی مطرح بوده است؟
فیزیولوژی
آیا مشکلات خلقی بر تمایل جنسی شما تاثیر می‌گذارد؟ افسرده یا مضطرب هستید؟ برای درمان اختلال‌های خلقی مانند افسردگی داروهایی مانند فلوکستین که ممکن است می‌ل‌جنسی را مهار کنند، مصرف می‌کنید؟ آیا قرص ضدبارداری خوراکی مصرف می‌کنید؟ قرص‌های ضدبارداری خوراکی شهرت بدی در کاستن از می‌ل‌جنسی و خشکی یا دردناکی واژن دارند. آیا بارداری و زایمان بر بدن و واژن شما اثر گذاشته است؟ دچار افسردگی پس از زایمان شده بودید؟ پس از بچه‌دار شدن هنوز به جذابیت خود توجه دارید؟ تمام توجه شما و شوهرتان به تامین نیازهای فرزندانشان متمرکز نشده است؟
آیا در سن یائسگی هستید؟ برای تغییرات جنسی‌ای که در این دوره رخ می‌دهد، درمان شده‌اید؟ بسیاری از زنان در سن یائسگی علایمی را تجربه می‌کنند که روابط‌زناشویی آنها را مختل می‌کند؛ تعریق شبانه که آنها را فرسوده می‌کند، کاهش تولید هورمون تستوسترون (که در می‌ل‌جنسی زنان هم نقش دارد) و کاهش استروژن که باعث تغییرات در احساس نیاز به رابطه‌زناشویی میشود، خشکی و تحلیل‌رفتگی واژن و... زنان در گروه سنی ۴۵ تا ۶۰ سال بیشتر از کاهش میل جنسیشان شکایت می‌کنند.
آیا به سرطان پستان یا سرطان زنانه دیگری مبتلا بوده‌اید؟ آیا به دلیل برداشتن پستان (که نماد زنانه بسیار آشکاری است) برای درمان سرطان، خودانگاره‌تان آسیب دیده است؟ آیا به شما گفته شده است که درمان‌های سرطان (شیمی‌درمانی، دارودرمانی، پرتودرمانی) ممکن است بر رابطه جنسیتان اثر بگذارد؟ آیا شوهرتان به سرطان پروستات مبتلا بوده است؟ او دچار اختلال‌های فیزیولوژیک مختل‌کننده کارکرد جنسی است؟
تحریک
آیا رابطه زناشویی برایتان جذابیت دارد؟ رابطه‌زناشویی برایتان مفرح است یا به کاری تکراری، روزمره و ملال‌آور تبدیل شده است؟ شما و همسرتان ایده‌هایی برای تنوع دادن به تجربه‌های جنسیتان دارید؟ رفتار همسرتان هنگام رابطه زناشویی چگونه است؟ رابطه‌تان چقدر طول می‌کشد؟ آیا روابط‌زناشویی‌تان با شوهرتان قبلا تحریک‌کننده‌تر بوده است؟ عملکرد همسرتان خوب نیست؟ تا چه حد درباره شیوه‌هایی که واقعا باعث تحریک شما و رسیدن به ارگاسم میشود، با همسرتان حرف زده‌اید؟ آیا شما و همسرتان هنگام صحبت درباره نیازهای جنسیتان مهربان و موقع‌شناس هستید؟
تعداد
چند‌بار در هفته رابطه زناشویی دارید؟ چند‌بار در ماه؟ چند‌بار در سال؟ دانستن پاسخ این پرسش‌ها و پیوند عاطفی دو همسر بسیارمهم است و اینکه آیا پاسخ زن و مرد به این پرسش‌ها تفاوت دارد یا یکی است. یک زن دچار کمبود میل جنسی ممکن است بگوید هفته‌ای یک‌بار اما شوهرش پاسخ دهد: «نه، اون هفته‌ای که عادت‌ماهیانه بودی و ۹ ماه قبل در هفته‌ای که مادرت به دیدن ما آمده بود» اگر زن و شوهر درباره دفعات برقراری رابطه زناشویی توافق نداشته باشند، یعنی رابطه‌شان مختل است.
در بسیاری از موارد زوج‌ها به من می‌گویند مساله فقط دفعات رابطه‌زناشویی نیست، بلکه مشارکت زن در رابطه و تمایل او به آن است. گاهی همسر زن انتظارهای غیرمعقولی درباره دفعات برقراری رابطه زناشویی دارد، در این موارد ممکن است به اشتباه میل جنسی زن به‌دلیل تطبیق نداشتن آن با میل جنسی شوهر، مختل شمرده شود. نمی‌توان برای حل مشکل میل جنسی شدید یک طرف و می‌ل‌جنسی کم طرف دیگر، به سادگی حد میانه را گرفت. هنگامی که مساله شمار فعالیت جنسی مطرح است، هر همسر باید به نیازهای همسر دیگر توجه و درک عمیقی از آن پیدا کند. با اینکه این پرسش‌ها همه ریشه‌های میل جنسی کم را در برنمی‌گیرند، اما اغلب نقطه شروع خوبی برای شروع بحث و یافتن راهی هستند که حل مشکل ممکن است از آن شروع شود.(سلامتیران)
ادامه مطلب ...
حرف‌های مردانه: راهکارهای درمانی برای یک اختلال جنسی
جام جم سرا: درمان اختلال نعوظ در مردان به دو دسته بزرگ تقسیم میشود: درمان‌های غیرجراحی و جراحی. درمان‌های غیرجراحی خود به دو دسته اختصاصی و غیراختصاصی تقسیم می‌شوند.
درمان اختصاصی
این درمان از نوع تغییر در سبک زندگی است: مثلا افرادی که سیگار می‌کشند سیگار را ترک کنند، اگر اضافه‌وزن دارند وزن‌شان را کاهش دهند، اگر بی‌تحرکند ورزش کنند و... البته مشروط بر آن‌که اختلال نعوظ به دلیل علت‌های ذکرشده باشد. گاهی افراد مشکلات روحی و روانی دارند که باعث اختلال در نعوظ میشود. چنین مردانی برای درمان باید به روانپزشک مراجعه کنند.
درمان غیراختصاصی
به سه‌دسته تقسیم می‌شوند1ـ استفاده از داروهای خوراکی 2ـ استفاده از داروهای موضعی 3ـ استفاده از دستگاه واکیوم.
داروهای خوراکی
داروهای خوراکی مهمترین روش برای درمان اختلال نعوظ است. داروها مختلف است و اگر درست مصرف نشود نه تنها باعث بهبود نمی‌شود بلکه در درازمدت مشکل‌ساز هم خواهد شد. همه داروها موارد منع مصرف دارند و بعضی از داروها هم کاملا باید با احتیاط تجویز شوند. بنابراین هر دارویی با توجه به شرایط بیمار تجویز میشود. مثلا استفاده از داروی سیلدانافیل در کسانی که مبتلا به فشار خون بالا هستند، مشکلات قلبی عروقی دارند و افرادی که از داروهای دارای ترکیبات نیترات استفاده می‌کنند، ممنوع است.
متاسفانه بیشتر داروخانه‌ها این داروها را بدون نسخه در اختیار بیماران قرار می‌دهند. در تبلیغات، داروهای اختلال نعوظ را به‌عنوان داروهای گیاهی و صددرصد موثر نیز می‌بینیم. اما در همان داروهای گیاهی مقادیر بسیار زیادی داروهای شیمیایی وجود دارد. داروهای خوراکی شیمیایی یا به اصطلاح گیاهی همیشه برای درمان‌اختلال نعوظ بیماران موثر واقع نمی‌شوند و اگر بیماری از این داروها سود نبرد، مجبوریم یک قدم جلوتر برویم و از داروهای موضعی استفاده کنیم.
داروهای موضعی
کرم‌ها و محلول‌ها، جزو داروهای موضعی هستند. وقتی داروهای خوراکی منع مصرف دارند، کرم‌ها به میان می‌آیند. کرم‌ها به شکل موضعی به ناحیه تناسلی مالیده میشود و اثر آن هم موضعی است؛ یعنی روی فشار خون و قلب بیمار اثر چندانی ندارند.
کرم آلپروستادیل و کرم نیتروگلیسیرین دو کرم مهم و پرمصرف برای مبتلایان به اختلال نعوظ هستند. محلول‌ها نیز جزو داروهای موضعی هستند که می‌توان برای بیماران تجویز کرد. محلول‌ها 20 دقیقه قبل از مقاربت استفاده می‌شوند. استفاده از شیاف‌ها نیز داروی درمانی موضعی دیگری است که در درمان اختلال نعوظ استفاده میشود. این دارو با استفاده از دستگاهی وارد مجرای ادرار میشود و در همان جا جذب میشود و بعد از جذب نعوظ اتفاق می‌افتد. این دارو فوق‌العاده موثر و کم‌عارضه است.
داروهای تزریقی هم از داروهای موضعی هستند که خود فرد باید نحوه تزریق آن را مانند انسولین بیاموزد و دارو را نیم ساعت قبل از نزدیکی به ناحیه تناسلی تزریق کند. بسیاری از بیماران که به درمان‌های خوراکی پاسخ نمی‌دهند، باید به روش‌های تزریقی روی بیاورند. البته تشخیص اینکه بیمار از کدام راه برای درمان اختلال نعوظ استفاده کند، فقط به عهده پزشک است؛ چون استفاده سرخود بسیار خطرناک است. دیده شده گاهی بیماران میزان مصرف و نحوه درست آن را نمی‌دانند که باعث نعوظ طولانی‌مدت میشود و ممکن است خطرناک باشد.
استفاده از دستگاه (واکیوم)
دستگاه‌ها منبع عمده تبلیغات در شبکه‌های ماهواره‌ای هستند. بعضی از دستگاه‌ها در مرد باعث نغوظ مصنوعی می‌شوند. این دستگاه‌ها واکیوم نام دارند و به همه بیماران توصیه نمی‌شود و فقط درصدی از آنها از واکیوم سود می‌برند. واکیوم نعوظ مصنوعی ایجاد می‌کند و اغلب هم خوشایند بیماران نیست و حتی اگر بیماری به‌درستی از آن استفاده نکند باعث آسیب به ناحیه تناسلی و بروز بیماری خطرناکی به نام بیماری پیرونی میشود. بیماری پیرونی اختلالی است که به موجب آن در آلت تناسلی یک پلاک سفت ایجاد میشود. این پلاک با انحراف آلت تناسلی و درد همراه است. وقتی همه درمان‌ها بی‌نتیجه بودند، خط آخر درمانی آغاز میشود و درمان جراحی ضرورت می‌یابد. درمان‌های جراحی به دو دسته تقسیم می‌شوند:
جراحی عروق: گاهی بیمار جوانی است که در اثر تصادف دچار شکستگی لگن شده و به علت شکستگی لگن شریان دستگاه تناسلی قطع شده است. در این بیماران می‌توان عمل جراحی را روی شریان انجام داد و با برقراری مجدد جریان خون، اختلال نعوظ را درمان کرد. نوع دیگر اختلال در عروق نشست وریدی است که یکی از بدترین انواع اختلال نعوظ است. در این بیماران با ترمیم سیاهرگ اختلال نعوظ برطرف میشود.
استفاده از پروتز: نوع دیگری از جراحی برای درمان اختلال نعوظ، استفاده از پروتزهاست. می‌توان از پروتزهای مختلف برای بیماران استفاده کرد. پروتزها درمانی دائم هستند و برای کسانی استفاده می‌شوند که به روش‌های درمانی گفته‌شده پاسخ نداده‌اند و خواستار یک روش درمانی دائمی برای درمان اختلال نعوظ خود هستند.
دکتر محمدرضا صفری‌نژاد
متخصص اورولوژی و فوق‌تخصص آندرولوژی / سیب (ضمیمه سه شنبه روزنامه جام جم)
ادامه مطلب ...
آژیر خطر برای سلامت جنسی چاق‌ها
به گزارش نسخه آنلاین ژورنال پزشکی بریتانیا، درحالی که بسیاری از افراد تصور می‌کنند ظاهر مرد نقش تعیین کننده‌ای در آینده زندگی مشترک ندارد و این خانم‌ها هستند که باید با حفظ تناسب اندام و جوانی شان شریک زندگی خود را پایبند نگه دارند، محققان می‌گویند که مردهای چاق بیشتر از مردهایی که اندام متناسب دارند دچار اختلالات جنسی می‌شوند و به خاطر مشکلات ناشی از آن، گاهی همسرشان را هم از دست می‌دهند. (سلامت)
ادامه مطلب ...
از مراجعه به درمانگر جنسی خجالت نکشید
اما اگر شما فاقد میل برای رابطه جنسی (چه به دلایل احساسی وچه به دلایل فیزیکی) هستید باید به دنبال درمان آن باشید. این روز‌ها جستجو برای درمان مشکلات جنسی از نظر اجتماعی قابل قبول‌تر شده است، اما هنوز هم برای بسیاری از مردم وصحبت در مورد چنین مشکلاتی برایشان سخت وخجالت آوراست وشاید سال‌ها ازداشتن اینچنین مشکلاتی رنج ببرند واحساس نارضایتی بکنند.
اگر دچار مشکلی درزمینه روابط جنسی هستید بهتر است ابتدا با یک پزشک متخصص زنان یا اورولوژیست مشورت کرده، چرا که ممکن است مشکل شما ناشی از یک مشکل فیزیکی اعم از مشکلات ناشی از بیماری، پیری، و یا عدم تعادل هورمونی و سوخت و ساز بدن باشد وآن‌ها بتوانند آن را تشخیص دهند ودر حل مشکل به شما کمک کنند.
داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، الکل و کشیدن سیگارو... میتواند برعملکرد جنسی تاثیر گذارد. با وجود اینکه مسائلی در زمینه جنسی به راحتی بیان میشود، بسیاری از مردم درک کمی از بدن خود و عملکرد جنسی دارند.
کتاب‌ها و فیلم‌های اطلاعاتی و کمک رسان از بدن و آموزش مسائل جنسی، که به طور گسترده در دسترس هستند، میتواند بسیار مفید است. آگاهی داشتن در این زمینه به شما کمک خواهد کرد که تصمیم بگیرید که آیا واقعا به درمان نیاز دارید یا خیر وقادر به حل مشکل خود خواهید بود.
در درمان جنسی چه اتفاقی می‌افتد
بسیاری از مردم بعد ازمراجعه به روان درمانی فردی وعدم حل مشکلات جنسی خود، به درمانگر روابط زناشویی مراجعه می‌کنند.
چیزی که واضح است این است که در برخورد با بدن انسان، نمی‌توان فقط با مشاوره به درمان پرداخت بلکه باید مسائل اساسی ومهمی را که با مسائل جنسی در ارتباط هستندوهمچنین تکنیک‌های رفتاری را هم، برای مقابله با نشانه‌های فیزیکی به کمک گرفت.
این تکنیک‌های رفتاری شامل تمرینات فیزیکی است که مراجعین در خارج از محیط درمانی نیز باید انجام دهند. هیچ چیز نباید در دفتر درمانگر از طبیعت‌های جنسی یا فیزیکی رخ می‌دهد. درمانگران جنسی باید با عناصر عملیاتی جنسی مراجع مقابله کرده ونباید درگیر شوند.
یکی از روش‌های مردمی مورد استفاده در درمان بسیاری از مشکلات جنسی، درمان مبتنی بر تمرکز حسی است، که در آن نوازش و یا ماساژ یکدیگر) زوجین (بدون تماس جنسی است. هدف این است که دو طرف با دریافت لذت و احساس امنیت در کناریکدیگر باشند. بعد از آن، آنها می‌توانند به تحریک دستگاه تناسلی پیشرفت کنند.
بسیاری از زوج‌ها با انجام این تمرین، به کشف راه‌های جدید کسب لذت از مقاربت جنسی نائل می‌شوند.
ورزش‌ها وتمارینی هم برای درمان مشکلات خاص مانند ناتوانی زنان به اوج لذت جنسی و مشکلات نعوظ در مردان وجود دارد. شکایت‌های رایج و معمولی مثل این‌ها معمولا با مداخله درمانگر از دو تا یک سال منجر به حل وفصل این مشکلات میشود.
انجام این تمرینات اغلب به حس قوی نیاز دارد، سپس از طریق روان درمانی به بررسی مشکل توسط درمانگر پرداخته میشود. افرادی که شوک‌های جنسی را تجربه کرده‌اند و یا در مورد هویت جنسی خود دچار اختلال هستند ممکن است لازم باشد زمان بیشتری صرف درمان آنها شود. برای زن و شوهر‌ها، که اکثریت مراجعین را تشکیل می‌دهند، تمرکزاصلی بر بهبود ارتباط و ایجاد صمیمیت بیشتر است.
پیدا کردن یک درمانگر
هنگامی که به دنبال یک درمانگردر زمینه روابط زناشویی هستید، بسیار مهم است که برای مقابله با این موضوع یک متخصص در این زمینه را انتخاب کنید.
لازم است در جهت رفع مشکلات جنسی در زمینه روابط زناشویی توسط درمانگر برنامه‌های معینی در نظر گرفته شود واین برنامه‌ها عبارتند از:
آموزش آناتومی جنسی وجلوگیری از باروری‌های ناخواسته وروش صحیح باروری، آداب ارتباط، روش درمان است.
دیگر موضوعات تحت پوشش عبارتند از: سوء استفاده‌های جنسی، مسائل مربوط به جنسیت و عوامل فرهنگی اجتماعی در ارزش‌ها و رفتار جنسی می‌باشند.
انتخاب صحیح یک درمانگر
اگر به دنبال یک درمانگردر زمینه روابط زناشویی هستید، مهم است کسی باشد که شما به آن حس اعتماد، احترام داشته باشید وبتوانید ارزش‌های سازگارانه‌ای را با وی به اشتراک بگذارید. یک درمانگر خوب میتواند بسیار تاثیرگذار باشد.
اثرات پیری و یا مشکلات جسمی به این معنی نیست که زن و شوهر‌ها نمی‌توانند تجربه لذت و شاد بودن فیزیکی رادر کنار یکدیگر نداشته باشند.(مریم عبداللهی /روانشناس و درمانگر روابط زناشویی)
ادامه مطلب ...
زگیل تناسلی، ویروسی که نیازی به ارتباط جنسی ندارد!
در گفت‌وگو با دکتر محمدرضا صفری‌نژاد، جراح و متخصص بیماری‌های کلیه و مجاری ادرار، پرسش های مرتبط با این بیماری واگیر‌دار را مطرح کردیم که پیش روی شماست.
اگر یکی از زوج‌ها زگیل تناسلی داشته باشد، آیا می‌توان از ابتلای زوج دیگر جلوگیری کرد؟
ابتلای همسر بعد از برقراری رابطه زناشویی تقریبا قطعی است. خطر انتقال این ویروس در هر رابطه زناشویی حدود 70 درصد است و پس از چند بار رابطه زناشویی، زوج مقابل گرفتار میشود. استفاده از کاندوم از انتقال این بیماری جلوگیری نمی‌کند، چون ویروس‌ها پخش هستند.
آیا استفاده از واکسن، خطر ابتلا به زگیل تناسلی را از بین می‌برد؟
واکسن در جلوگیری از ابتلا به زگیل تناسلی موقعی موثر است که شرایط زیر فراهم باشد:
- عامل ایجاد بیماری یکی از انواع 6، 11، 16، یا 18 باشد. حدود صد نوع ویروس HPV می‌توانند سبب ایجاد زگیل تناسلی شوند. واکسن میتواند فقط از چهار نوع فوق پیشگیری کند.
- واکسیناسیون در سن مناسب صورت بگیرد. بهترین موعد تاثیر واکسن زیر بیست و شش سالگی است.
- دوره تزریق واکسن (سه دوز) کامل شده باشد.
آیا این بیماری فقط از طریق مقاربت منتقل می شود؟
خیر. هر گونه تماس جلدی با ناحیه تناسلی ممکن است سبب انتقال یا ابتلا به این بیماری شود. بسیار دیده میشود که یکی از طرفین در دوران نامزدی و قبل از اینکه عمل نزدیکی صورت گیرد به این بیماری مبتلا میشود.
اگر هر دو زوج مبتلا به زگیل تناسلی باشند، می‌توانند بدون مشکل‌ازدواج کنند؟
همانطور که ذکر شد، ویروس زگیل تناسلی یا همان HPV حدود یکصد نوع دارد. این ویروس‌ها به سه دسته کم‌خطر، با خطر متوسط و پرخطر تقسیم می‌شوند. ممکن است یکی از زوج‌ها دارای ویروس کم‌خطر مثلا نوع 6 باشد و زوج دیگر دارای نوع پرخطر مثلا نوع 18 باشد. این دو زوج ویروس‌ها را به همدیگر منتقل می‌کنند و هر دو در نهایت دارای انواع 6 و 18 خواهند بود. خطر سرطان دهانه رحم در خانم‌هایی که دارای نوع 18 این ویروس هستند، 200 برابر خانم‌های سالم است.
اگر بعد از آزمایش مشخص شد یکی از زوجین ویروس کم خطر HPV است. آیا احتمال وجود نوع پرخطر در وی منتفی است؟
ممکن است او دارای انواع پرخطر این ویروس هم باشد؛ ولی به دو دلیل زیر آزمایش منفی باشد:
- هنوز تعداد ویروس آن‌قدر زیاد نشده است که آزمایش نشان دهد؛ ولی در بدن بیمار وجود دارد.
- اشتباه آزمایشگاهی وجود دارد.
فردی از نظر وجود زگیل تناسلی آزمایش داده و جواب آزمایش منفی است، آیا او قطعا مبتلا به زگیل تناسلی نیست؟
به دو دلیلی که ذکر شد، فرد ممکن است مبتلا به ویروس HPV باشد، ولی آزمایش منفی باشد. بهترین دلیل بر عدم ابتلا به زگیل تناسلی نداشتن رابطه جنسی خارج از ازدواج حتی از نوع تماس پوستی در گذشته است.
کسی که هیچ نوع ضایعه‌ای در ناحیه تناسلی ندارد آیا امکان دارد مبتلا به زگیل تناسلی باشد؟
همه افراد مبتلا به ویروس زگیل تناسلی دچار زگیل در ناحیه تناسلی نیستند، ولی ممکن است حامل ویروس باشند.
فردی که زگیل در ناحیه تناسلی دارد، اگر این زگیل‌ها را از بین ببرد، آیا باز هم امکان ابتلا وجود دارد؟
وجود زگیل به خودی خود اهمیت چندانی ندارد. این ویروس داخل خون افراد مبتلاست و اگر هم تمامی زگیل‌ها را از بین ببرند، باز خطر انتقال و ابتلا وجود دارد.
آیا دارویی وجود دارد که این ویروس را به طور قطعی از بین ببرد؟
متاسفانه تاکنون دارویی برای این ویروس کشف نشده است.
فردی که ده سال قبل مبتلا به زگیل بوده و آنها را سوزانده است و اکنون هیچ ضایعه‌ای ندارد و بعد از آن نیز عود نکرده است، آیا به‌طور قطعی سالم است؟
ممکن است ویروس هنوز در خون وی باقی و فعال باشد.نبود ضایعه دلیل بر نبود بیماری نیست.
زن و شوهری در موقع ازدواج هیچ‌گونه زگیل پوستی نداشتند، ولی اکنون هر دو مبتلا به زگیل تناسلی هستند . عامل ایجاد این بیماری کدام‌یک از زوج‌هاست؟
عامل ایجاد آن زوجی است که دارای رابطه جنسی خارج از ازدواج بوده است. اگر هر دو دارای رابطه جنسی خارج از ازدواج بودند، عامل آن ویروسی است که از قبل در بدن بوده، یا ویروس جدیدی است که از همسر سرایت کرده است.
چگونه می‌توان از عدم ابتلای فرد پیش از ازدواج به بیماری زگیل تناسلی اطمینان حاصل کرد؟
این ویروس را می‌توان با آزمایشی که در یک آزمایشگاه معتبر انجام میشود، تشخیص داد. دقت تشخیصی 90 درصد است. ولی همانطور که گفته شد، آزمایش ممکن است جواب کاذب داشته باشد.
اگر فردی که دارای ویروس HPV و زگیل تناسلی است، لازم است هنگام ازدواج از نظر سایر بیماری‌های آمیزشی نیز چک شود؟
احتمال وجود سایر بیماری‌های آمیزشی، بخصوص هپاتیت و HIV، در مبتلایان به HPV بیشتر از جمعیت عادی است. بنابراین باید از نظر این دو بیماری نیز چک شوند.
آیا خانمی که زگـــیل تناسلی دارد، میتواند باردار‌شود؟
قدرت باروری مرد و زن رابطه‌ای با وجود یا فقدان زگیل تناسلی ندارد.
آیا ممکن است خــــــطری جنین او را تهدید کند؟
ویروس HPV، برخلاف ویروس HIV، نمی‌تواند از جفت عبور کند. بنابراین جنین داخل رحم به این ویروس مبتلا نمی‌شود.
خانمی که به زگیل تناسلی مبتلاست، در زمان زایمان به چه تمهیداتی نیاز دارد؟
اگر موقع زایمان زگیل تناسلی وجود داشته باشد، باید زایمان به روش سزارین انجام شود. ولی برای اطمینان خاطر، خانم‌های مبتلا به ویروس HPV، چه زگیل تناسلی داشته باشند و چه نداشته باشند، بهتر است سزارین کنند. چون هنگام عبور جنین از کانال زایمان خطر ابتلای وی وجود دارد که گاه عوارض بسیار خطرناکی دارد.
سیب (ضمیمه سه شنبه روزنامه جام جم)
ادامه مطلب ...
قبل از ازدواج درباره روابط جنسی صحبت کنیم؟
یکی از مسایل بسیار مهم و حیاتی پیش از ازدواج، در نظر گرفتن معیارهای مناسب برای انتخاب همسر است. بیشترین مشکلاتی که در زندگی زناشویی بروز می‌کند، این است که زن و مرد، همسر مناسب خود را انتخاب نکرده‌اند و پس از چند سال زندگی زناشویی متوجه می‌شوند که مناسب همدیگر نبوده‌اند.
انتخاب همسر مناسب، زیربنای یک زندگی موفق است. بیشتر ناکامی‌ها و شکست‌ها در زندگی مشترک، از درست نگذاشتن این سنگ زیرین است. تاکید بر انتخاب همسر متناسب و همتا باعث روابط بهتر، سالم‌تر، پرجاذبهتر و شیرین‌تر میشود. یکی از مواردی که کمتر به آن توجه میشود، وجود هماهنگی‌های جنسی میان زوج است که عمده آن به دلیل عدم آموزش مسائل و روابط جنسی به افراد در سطوح تحصیلاتی مختلف است، به‌طوری که گاهی اطلاعات جنسی افراد تحصیلکرده در حد افراد معمولی باقی می‌ماند و این مساله میتواند سرآغازی برای شروع مشکلات بعدی در زندگی افراد شود.
هر فردی باید خود را ملزم بداند پیش از ازدواج دراین‌باره از مشاور جنسی کسب اطلاعات کند؛ وگرنه به طور عمده بین ۱ تا ۱/۵ سال پس از زندگی مشترک، اختلاف در میزان میل جنسی، خود را آشکار خواهد ساخت. در صورت انجام نشدن چاره‌اندیشی مناسب، این مساله باعث سردشدن روابط زناشویی و اختلال در سایر زمینه‌های زندگی خواهد شد. راه‌حل این است که با همسرتان در مورد خواسته‌های خود صحبت کنید. شیوه حرف زدن البته باید در قالب خاصی باشد؛ بسیاری از افراد قبل از ازدواج در مورد رنگ و غذای مورد علاقه، حالت‌هایی که منجر به بروز عصبانیتشان میشود مانند حساس‌بودن به گرسنگی یا کم‌خوابی و... با هم صحبت می‌کنند، اما در این مورد مهم یعنی تمایلات جنسی حرفی نمی‌زنند.
شاید لازم باشد از راهنمایی‌های یک مشاور و متخصص در این زمینه برخوردار شوید. راهنمایی یک مشاور میتواند بنا به تیپ شخصیتی شما کمکتان کند چطور سر صحبت را باز کنید تا متوجه هماهنگی تمایلات خود با طرف مقابل شوید.
نکته آخر اینکه بعضی‌ها به پرکردن پرسشنامه‌هایی در این زمینه اکتفا می‌کنند، درحالی که پرسشنامه‌ها نمی‌تواند جایگزین مشاوره و حضور همه‌جانبه یک درمانگر مسائل زناشویی و جنسی باشد.(سلامت)
ادامه مطلب ...
روش‌های درمان یک اختلال جنسی مردانه
چه عاملی باعث این عارضه میشود؟
نخست بهتر است کمی درباره ساختار این عضو توضیح دهیم. آلت تناسلی مردان عضوی عروقی است که از سه جزء تشکیل شده است: دو عدد جسم غاری و یک جسم اسفنجی. اجسام غاری به شکل استوانه‌هایی هستند که در طرفین آلت تناسلی قرار گرفته‌اند. این دو جسم پر از عروق‌اند . با تحریک جنسی مرد رگ‌ها منبسط میشود و خون به سوی این دو جسم سرازیر و حالتی به نام نعوظ ایجاد می‌کنند. جزء دیگر جسم اسفنجی نام دارد که در قسمت انتهایی آلت تناسلی و بین دو جسم غاری قرار گرفته است. از وسط جسم اسفنجی هم مجرای ادرار می‌گذرد، اما علت اصلی کجی آلت تناسلی هنگام نعوظ وجود بافتی فیبروزه یا پلاک در اجسام غاری است. همانطور که گفتیم هنگام نعوظ عروق جسم غاری دچار انبساط می‌شوند. وجود فیبروز در هر قسمتی از آلت تناسلی مانع از انبساط عروق شده و آلت تناسلی در آن قسمت بدون خون می‌ماند. عدم خون‌رسانی مناسب به تمام عضو باعث کجی آن میشود. کجی به سوی همان قسمتی متمایل است که بافت فیبروزه وجود دارد.
پلاک یا بافت فیبروزه از ابتدا وجود دارد یا بعدها پدید می‌آید؟
بیماری به دو دسته تقسیم میشود: اولیه یا مادرزادی، ثانویه یا اکتسابی. در نوع اولیه بیماری از بدو تولد وجود دارد. گاهی یک جسم غاری کوچک‌تر از جسم غاری دیگر است و باعث میشود آلت تناسلی به سمت جسم غاری کوچک‌تر منحرف شود.
گاهی هم بافت فیبری یا پلاکی در آلت وجود دارد که بسته به مکان آن باعث کجی به سمت طرفین یا بالا یا پایین میشود. کجی آلت تناسلی مادرزادی بیماری تقریبا شایعی است. بیماری دیگر کجی آلت تناسلی ثانویه است و پیرونی نام دارد. این بیماری هم شیوع زیادی در بین مردان جامعه دارد.
علت اصلی بیماری پیرونی مشخص نیست، ولی احتمال می‌دهند ضربه‌ای حین نعوظ به آلت تناسلی باعث این بیماری شده باشد. ضربه احتمالی یا شکستگی آلت تناسلی هنگام نعوظ باعث پاره‌شدن مویرگ میشود و بعدها که مویرگ‌ها ترمیم می‌شوند بافت فیبروز ایجاد می‌کنند. البته عامل دیگری هم در ایجاد بیماری پیرونی نقش دارد.
متاسفانه شبکه‌های ماهواره‌ای و اینترنتی دستگاه‌هایی را تبلیغ می‌کنند که برای تغییر اندازه آلت تناسلی طراحی شده‌اند. این دستگاه‌ها بسیار خطرناکند. نه تنها باعث بزرگی آلت نمی‌شوند، بلکه ممکن است به پوشش آلت تناسلی یا اجسام غاری آسیب برسانند و باعث بروز بیماری پیرونی شوند.
در بیماری پیرونی چه اتفاقی
در بافت رخ می‌دهد؟
پلاک‌ها یا بافت فیبروزه ایجادشده باعث بروز انحراف آلت تناسلی می‌شوند. بسیاری از نوزادان پسر با درجاتی از انحنا در آلت تناسلی متولد می‌شوند که مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما در بیماری پیرونی علاوه بر انحراف، مشکلات جدی دیگری وجود دارد که اگر به‌موقع درمان نشوند ممکن است برای همیشه باعث ناتوانی جنسی در مرد شود.
بیماری پیرونی چه علائم دیگری دارد؟
مهمترین علامت بیماری پیرونی درد در حین نعوظ است. با دیدن این حالت مرد باید به پزشک مراجعه کند. معمولا مردان در این موارد تمایلی ندارند که با پزشک در این باره مشورت کنند، اما پنهان کردن بیماری به ضررشان تمام خواهد شد. چون هر‌چقدر بیماری طولانی‌تر شود احتمال وجود بافت فیبری یا پلاک در اجسام غاری بیشتراست. 6 تا 12 ماه بعد از بروز بیماری زمان طلایی برای درمان است تا مانع از تشکیل پلاک شد. هر چقدر پلاک‌ها بزرگ‌تر باشند شدت بیماری نیز بیشتر خواهد بود. بیمار خودش میتواند پلاک یا پلاک‌ها را با لمس حس کند (گاهی اندازه پلاک به اندازه یک سکه می‌رسد). شش ماه بعد از تشکیل پلاک بتدریج کلسیم روی فیبرها رسوب می‌کند. این مرحله، مرحله شدت بیماری است و ممکن است اختلال نعوظ اتفاق بیفتد و حتی بیمار دیگر نتواند نزدیکی داشته باشد.
بنابراین بیماران باید خیلی زود به پزشک مراجعه کنند تا مانع از تشکیل پلاک و به‌خصوص رسوب کلسیم شوند.
آیا بیماری پیرونی درمان دارد؟
اگر بیماری در مراحل اولیه باشد می‌توان با دارو از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد. گاهی پزشکان از درمان‌های تزریقی و... استفاده می‌کنند که بی‌فایده است. ممکن است بتوان در مراحل اولیه پلاک‌ها را با دارو از بین برد. قطعی‌ترین و موثرترین درمان پیرونی جراحی است. روش‌های جراحی نیز چند نوع است. در جراحی می‌توان منطقه سفت‌شده را برداشت، ولی این نوع از عمل بسیار حساس است؛ چون ممکن است به وریدها آسیب برسد ونعوظ از بین برود. در روش دیگر پلاک خارج نمی‌شود، بلکه فقط با چند بخیه کجی آلت تناسلی اصلاح میشود. و در آخر برای بیمارانی که انحنا بیش از حد است می‌توان از پروتز استفاده کرد.
چه توصیه‌ای برای مردان دارید؟
هر گاه فردی دچار ضربه به آلت تناسلی، بخصوص در هنگام نعوظ شد بلافاصله باید به پزشک مراجعه کند. بیماری پیشرونده است و باید روند آن متوقف شود. بیماری پیرونی معمولا در مردان بیشتر از 50 سال دیده میشود، ولی در کشور ما بسیاری از مردان مبتلا کمتر از 40 سال سن دارند. سونوگرافی وجود پلاک یا رسوب کلسیم را مشخص می‌کند.
مردان توجه کنند این بیماری باعث کوتاهی و کجی آلت تناسلی میشود و کیفیت روابط زناشویی را نیز تنزل می‌دهد و حتی مشکلاتی در بچه‌دار شدن پدید می‌آورد. بنابراین مردان همیشه باید جوانب احتیاط را در نظر بگیرند و مانع از ضربه و آسیب به عضو شوند. کجی آلت تناسلی بیش از 30 درجه نزدیکی را دشوار و گاه ناممکن می‌کند.
سیب (ضمیمه سه شنبه روزنامه جام جم)
324
ادامه مطلب ...
باید و نبایدهای آموزش جنسی به نوجوانان
به همین دلیل همیشه فاصله‌ای بین والدین و فرزندان ایجاد شده و موجب شرم و خجالت فرزندان از پرسشگری در این حوزه مهم دوران بلوغ میشود و ناچار نوجوانان از طریق منابع دیگری همچون دوستان، کتابهای مرتبط با بهداشت جنسی، فیلم‌ها، اینترنت و هر منبعی که حاوی اطلاعات درست یا غلط درباره مسائل جنسی است، به دنبال پاسخ سوالاتشان می‌گردند.
بلوغ، اولین بهانه برای آموزش جنسی
وقتی فرزند شما به سن نوجوانی می‌رسد و اولین نشانه‌های بلوغ در او ظاهر میشود، وقت آن است که والدین درباره قسمت‌های مختلف اعضای جنسی، بلوغ و تغییرات بدنی، آمیزش، رفتارهای جنسی نادرست همچون خودارضایی اطلاعاتی درست به او بدهند، هر چند درصد بالایی از بزرگسالان یا اطلاعات ناقصی در این زمینه دارند یا نمی‌دانند چگونه اطلاعاتشان را منتقل کنند، بنابراین در اولین قدم لازم است والدین از طریق مطالعه کتابهای مرتبط و صحبت با مشاوران و مراجعه به مراکز آموزشی در مدارس نسبت به آگاهی‌دادن به فرزندشان اقدام کنند.
بدیهی است در این مورد مادر با دختر و پدر با پسر صحبت می‌کند و در صورت فقدان حضور یکی از والدین باید از اقوام درجه یک که با نوجوان ارتباط خوبی دارد، درباره این مسائل با او گفت‌وگو کند. معمولا آغاز بلوغ در دختران ده تا یازده سالگی و در پسران سیزده تا چهارده سالگی است.
معرفی بیماری‌های مقاربتی
توضیح درباره بیماری‌های مقاربتی همچون ایدز و هپاتیت علاوه بر اینکه اطلاعات نوجوان را در این زمینه تکمیل می‌کند، بهانه‌ای میشود تا پدر یا مادر بتوانند درباره رفتارهای پرخطر جنسی با فرزندان صحبت کنند و در کنار معرفی این بیماری‌ها از مضرات خودارضایی و عواقب جسمی و روحی آن برای نوجوان بگویند. در صورتی که والدین اطلاعاتی کافی در این زمینه نداشته باشند می‌توانند خودشان کتاب یا جزوه‌ای مرتبط با این موضوعات به فرزندشان بدهند.
دقت در انتخاب کلمات
فضای شوخی و طنز، هرچند از فشار روانی موجود بر والدین ونوجوانان می‌کاهد، اما جدیت مباحث و هدف آموزشی آن را هم زیر سوال می‌برد، ضمن اینکه فضا را مستعد حرمت‌شکنی و پرده‌دری می‌کند، بنابراین در انتخاب کلمات باید دقت زیادی کرد، بهتر این است که والدین از واژه‌های علمی استفاده کنند و برای قابل درک بودن آنچه می‌گویند از برخی تجربیات و احساسات خود درباره ظهور اولین نشانه‌های بلوغ بگویند.
باوری غلط با نقاب روشنفکری
برخی والدین می‌گویند هر چه بیشتر چشم و گوشش را ببندی حریص‌تر میشود، بگذار تا ببیند و چشمش عادت کند! برخی دیگر هم اصلا به این موضوع فکر نمی‌کنند، سیل سریال‌های ماهواره‌ای آنها را چنان در خود غرق کرده است که اصلا نگران نیستند نوجوانی که در کنارشان نشسته و در دیدن فلان سریال چندصد قسمتی ماهواره آنها را همراهی می‌کند، در حال ساختن چه باورهای غلط و اغراق شده‌ای درباره امور جنسی در ذهن خود است. این باور روشنفکر مآبانه که «بگذار تا ببیند...» و آن بی‌توجهی افراطی هر دو نتیجه بی‌مسئولیتی والدین در زمینه آموزش امور جنسی است.
دیدن صحنه‌هایی با موضوع ارتباط جنسی (حتی اگر تصاویر جنسی نباشد) آن هم در نوجوانانی که تازه در حال پشت سرگذاشتن بلوغ جنسی خود هستند، نوعی ظلم در حق آنهاست. چرا که از یک سو با توجه به سن و سال و شرایطی که دارند به بلوغ ازدواج نرسیده‌اند و از سوی دیگر مجبورند با غریزه خود در ستیز باشند و به سوی انحرافات جنسی کشیده نشوند و خویشتنداری پیشه کنند.
توصیه به خویشتنداری جنسی
در سیستم آموزشی کشور ما هنوز آموزش جنسی به طور کامل و صحیح در برنامه‌های آموزشی مدارس گنجانده نشده، اما در دروسی مثل دین و زندگی به لزوم خویشتنداری جنسی و کنترل نگاه اشاره شده است. اگر والدین در کنار آموزش‌های جنسی، احکام دینی و معنوی را هم به فرزندان آموزش دهند در واقع آنها را به یک عامل شناختی مجهز می‌کنند. چیزی که به آنها یادآوری می‌کند هنگام برخورد با گناه باید نگران پیامدهای آن نیز باشند.
آموزش مهارت «نه» گفتن به درخواست جنسی
به خاطر داشته باشید که فرزند شما کودک نیست که همیشه کنارش باشید و از او مراقبت کنید. آموزش «نه» گفتن به درخواست‌های جنسی دیگران یکی از بخش‌های مهم آموزش بهداشت جنسی است. به فرزندتان بیاموزید افراد هوسران و بیماران جنسی به بهانه‌های مختلف و با سخنان فریبنده به دنبال سوءاستفاده جسمی و روحی از دیگران هستند.
به فرزندتان بگویید سوءاستفاده‌گران جنسی ممکن است از جملاتی استفاده کنند که به نظر منطقی است؛ مثل «به یک بار تجربه‌اش می‌ارزد، تو دیگر بزرگ شده‌ای، مگر مرا دوست نداری، کسی چیزی نمی‌فهمد، اگر قبول نکنی ترکت می‌کنم و...»، اما در نهایت این ارتباط پایان خوبی نخواهد داشت. با توجه به گستردگی رسانه‌های ارتباطی و نرم‌افزارهای مختلف و شبکه‌های اجتماعی اینترنتی، مهارت «نه» گفتن به درخواست جنسی دیگران مهارتی است که نوجوانان باید آن‌را یاد گرفته باشند تا از آسیب‌های احتمالی در امان بمانند.
شیما نادری / چاردیواری (ضمیمه دوشنبه روزنامه جام جم)
ادامه مطلب ...
۱۰ راه برای رفع مشکلات جنسی مردان
۱- تغذیه صحیح و مناسب خود را رعایت کنید. معمولا غذاهایی که برای قلب ضرر داشته باشند، موجب ناتوانی در نعوظ هم میشود. غذاهایی مانند چربی‌های اشباع شده، گوشت‌های سوخاری، غذاهای فرآوری شده و چند نوع سبزی و میوه نیز در این فهرست قرار دارد.
۲- وزن مناسب را حفظ کنید. فشار خون و یا چربی بالا به عروق صدمه می‌زند در نتیجه باعث کاهش توانایی جنسی میشود. بنابراین با کاهش وزن و تناسب اندام می‌توانید بر این مشکل غلبه کنید.
۳- از چربی زیاد و فشار خون بالا بپرهیزید.
۴- از نوشیدن الکل بشدت پرهیز کنید.
۵- به طور مرتب ورزش کنید.
۶- میزان تستوسترون خون خود را در سطح قابل قبول حفظ کنید. برای این کار حتما با پزشک خود مشورت کنید.
۷- از داروهای بدن سازی پرهیز کنید.
۸- از روش‌های مخاطره آمیز عمل جنسی پرهیز کنید. برخی از روش‌ها به آلت تناسلی مرد ممکن است صدمه وارد کند.
۹- استرس و اضطراب را از خود دور کنید.
۱۰- رابطه عاطفی خود را با شیوه‌هایی چون خرید هدیه و تفریح بیرون از خانه با همسرتان تقویت کنید.( مجله پزشکی مادر)
227
ادامه مطلب ...
مشکلات جنسی مردان در میانسالی
دکتر حمیدی مدنی ،دانشیار و عضو هیات علمی گروه ارولوژی دانشگاه علوم پزشکی گیلان با بیان اینکه تستوسترون (هورمون جنسی مردانه) نقش مهمی در حفظ سلامت و کیفیت زندگی مردان ایفا می‌کند، اظهار کرد: آندروپوز یا یائسگی مردانه یک سندرم بالینی و بیوشیمیایی در مردان پا به سن گذاشته است که با کاهش تستوسترون، بیماری‌ها و ناتوانی‌های مرتبط با سن و تضعیف سلامت عمومی همراه است.
وی افزود: این رخداد ممکن است به کاهش قابل ملاحظه کیفیت زندگی انجامیده و روی عملکرد ارگان‌های متعدد بدن عوارض و اثراتی را ایجاد کند. شیوع این بیماری در مردان بالای ۴۰ سال براساس سمپتوم‌های کلاسیک بیماری و سطح سرمی تستوسترون قابل ملاحظه بوده و حدود ۵ درصد بیان می‌گردد. اگرچه بنظر می‌رسد که میزان شیوع آن در جمعیت عام بیش از این باشد ولی تعداد زیادی از مبتلایان تشخیص داده نشده و درمان نشده باقی می‌مانند.
حمیدی مدنی با اشاره به اینکه پاتوفیزیولوژی این بیماری مختلط است، گفت: کاهش مرتبط با سن در سطوح سرمی تستوسترون ناشی از نقص در عملکرد بیضه‌ها و همچنین محور هیپوتالاموس – هیپوفیز است. البته گوناگونی قابل ملاحظه‌ای بین افراد، در سن آغاز و سرعت و شدت این کاهش وجود دارد. در حال حاضر تشخیص آندروپوز نیازمند وجود علائم و نشانه‌های بالینی موید کمبود تستوسترون است.
وی علائم و نشانه‌های آن را شامل کاهش انرژی، بی‌انگیزگی و عدم اعتماد به نفس، احساس غم و اندوه، کاهش تمرکز و اختلال حافظه، اختلالات خواب، آنمی (کم خونی) خفیف و کاهش توانایی انجام کار‌ها بیان کرد و گفت: فاکتورهای خطر برای رویداد آندروپوز در مردان مسن شامل بیماری‌های مزمن، دیابت قندی نوع ۲، اختلال عملکرد تیروئید، هیپرپرولاکتینمی، COPD، آرتریت روماتوئید، چاقی، سندرم متابولیک، استرس و هموکروماتوزیس هستند، کمبود ویتامین Dنیز ممکن است نقشی اساسی در پاتوژنز این بیماری ایجاد کند.
حمیدی مدنی ادامه داد: اگرچه غربالگری برای این بیماری در جمعیت عمومی توصیه نمی‌شود، اما بیماریابی در مردان با اختلالات بالینی کاهش لیبیدو، اختلال عملکرد جنسی، کاهش خلق و خستگی و ضعف، اختلال‌شناختی، مقاومت به انسولین، چاقی، سندرم متابولیک، دیابت نوع ۲، کاهش توده و قدرت عضلانی بدن، کاهش دانسیته استخوانی و اوستئوپروز، کاهش سر زندگی، کمبود ویتامین D و موارد مصرف گلوکوکورتیکوئید‌ها و اوپیوئید‌ها توصیه میشود.
وی تصریح کرد: پذیرفته شده‌ترین پارامتر برای اثبات وجود آندروپوز اندازه گیری سطح تستوسترون تام سرم است.
دکتر حمیدی مدنی با بیان اینکه هدف از درمان عبارت است از بهبود نشانه‌های بیماری و حصول سطوح فیزیولوژیک تستوسترون، گفت: تستوسترون تراپی برای مردان دارای نشانه‌های بیماری که مستعد درمانند و علائم و نشانه‌های کلاسیک کمبود تستوسترون را دارند توصیه میشود.
وی افزود: ترکیبات مختلف تستوسترون باید برای درمان جایگزینی تستوسترون بکار روند. در حال حاضر اشکال داخل عضلانی، زیر جلدی، روی جلدی، خوراکی و بوکال وجود دارند که بی‌خطر و موثرند. به دلیل احتمال ایجاد عوارض ناخواسته در حین درمان بویژه افزایش هماتوکریت که نیازمند قطع سریع درمان جایگزینی تستوسترون است، ترکیبات تستوسترونی کوتاه اثر بر انواع طولانی اثر در شروع درمان بیماران مبتلا ارجحند.
عضو هیات علمی گروه ارولوژی دانشگاه علوم پزشکی گیلان خاطرنشان کرد: بهبود در تظاهرات بیماری را به دنبال درمان باید رصد نمود. عدم رویداد بهبودی در یک دوره زمانی معقول منجر به قطع درمان و جستجو برای سایر علل نشانه‌های بیمار میشود. ارزیابی بیمار ۳، ۶ و ۱۲ ماه بعد از آغاز درمان و سپس سالیانه توصیه میشود تا مشخص شود که آیا نشانه‌های بیماری به درمان پاسخ داده‌اند و آیا بیمار دچار عارضه درمان نشده و مایل به ادامه درمان می‌باشد یا خیر.
وی گفت: بهبودی در علائم و نشانه‌های آندروپوز یا هیپوگنادیزم برای ارگان‌های مختلف در زمان‌های مختلفی روی می‌دهد، مثلا بهبودی در لیبیدو ظرف سه هفته از شروع درمان جایگزینی با تستوسترون آغاز میشود، اما تا ۶ هفته از شروع درمان برای بروز بهبودی قابل ملاحظه در عملکرد جنسی، زمان لازم است. بهبودی در وضعیت استخوانی نیز بعد از ۶ ماه از شروع درمان آغاز میشود و در ۱۴ تا ۳۶ ماه به حداکثر می‌رسد.
وی با بیان اینکه در حال حاضر هیچ شاهد قطعی مبنی بر اینکه درمان جایگزینی تستوسترون باعث افزایش ریسک ایجاد بزرگی خوش خیم پروستات یا بد‌تر شدن علائم ادراری گردد، وجود ندارد، گفت: از طرفی شواهدی وجود دارد که درمان جایگزینی با تستوسترون باعث بهبودی علائم ادراری در مردان هیپوگنادال مبتلا به BPHخفیف میشود.
حمیدی مدنی اضافه کرد: در عین حال شواهدی وجود ندارد که درمان جایگزینی با تستوسترون سبب تبدیل ضایعات ساب کلینیکال پروستات به سرطان پروستات آشکار بالینی شود. لذا شواهدی وجود دارد که تستوسترون میتواند سبب تحریک رشد و تشدید سمپتوم‌ها در مردان مبتلا به سرطان پروستات پیشرفته و متاستاتیک شود. پس قبل از شروع درمان جایگزینی با تستوسترون، باید ریسک سرطان پروستات در بیمار را با استفاده از معاینه پروستات و اندازه‌گیری PSA سرم ارزیابی کرد. پس از شروع درمان جایگزینی تستوسترون، باید بیمار را در ماه‌های ۳، ۶، ۱۲ و پس از آن حداقل سالیانه بررسی کرد و اگر به هر دلیل ریسک سرطان پروستات در بیمار بالا باشد، بیوپسی پروستات تحت هدایت سونوگرافی توصیه میشود.
وی خاطرنشان کرد: پیشگیری از چاقی و سندرم متابولیک و حفظ شیوه زندگی سالم، شامل فعالیت فیزیکی و مغزی کافی و مصرف غذای سالم ممکن است رویداد بیماری را به تاخیر انداخته یا از بروز آن پیشگیری کند.(دکتر سلام)
686
ادامه مطلب ...