طرز تهیه و پخت «پیتزا مخلوط» در خانه

جام جم سرا:

طرز تهیه:

خمیر پیتزا را از فروشگاه تهیه می‌کنیم.
پیاز را ریز خرد نموده و در روغن زیتون کمی تف می‌دهیم تا رنگ آن شفاف شود.
گوشت چرخ کرده را به آن اضافه کرده، تف می‌دهیم تا آب گوشت کشیده شود.
سپس نمک و فلفل را اضافه نموده کنار می‌گذاریم تا سرد شود.
گوجه فرنگی‌ها را خلالی خرد کرده، قارچ ژامبون، سوسیس و ساردین را نیز خلالی خرد می‌کنیم.
سه عدد ظرف گرد به قطر ۲۵ سانتی متر انتخاب کرده، کف ظرف را با روغن مایع چرب می‌کنیم.
خمیر را به سه قسمت تقسیم کرده و کف ظرف‌ها پهن می‌کنیم.
با چنگال چند سوراخ در خمیر ایجاد می‌کنیم و روی خمیر مقداری سس ریحان با برس می‌مالیم.
سپس مخلوط گوشت و پیاز، قارچ، ژامبون، سوسیس، ساردین و خلالهای فلفل سبز دلمه‌ای را روی گوشت قرار می‌دهیم. گوجه فرنگی را نیز بر روی مواد قرار داده و در آخر روی آن ارگانو می‌پاشیم.

فر را روی حرارت ۳۵۰ درجه فار‌‌نهایت گرم میکنیم.
ظرف پیتزا را ابتدا به مدت ۳۰ الی ۳۵ دقیقه در طبقه میانی فر قرار داده، سپس از فر بیرون آورده پنیر را روی آن ریخته و به مدت ۵ دقیقه دیگر در فر قرار می‌دهیم.

خانه سلامت کجاست؟

این تازه اول ماجراست، چراکه افراد شاغل در این حرفه در بسیاری از ماه‌های سال به اصطلاح مگس می‌پرانند و اوج کارشان در تابستان و روزهای منتهی به پایان سال است.

در چنین شرایطی مجبورند ساعت‌های طولانی پشت میز کارشان یا مقابل رایانه بنشینند و به همین دلیل هم در معرض آسیب‌های ستون فقرات، کمر و گردن قرار می‌گیرند؛ مشکلاتی که به دنبال نشستن‌های زیاد و غیراصولی بروز می‌کند البته تا حد زیادی می‌توان از بروز این آسیب‌ها پیشگیری کرد؛ به عنوان مثال توجه به این موضوع که هر فرد با توجه به قد، وزن و شرایط بدنی به میز و صندلی خاصی نیاز دارد تا در حالت نشسته، آرنج به صورت خم شده و با زاویه 90 درجه و ساعد موازی و همسطح با میز قرار بگیرد.

همچنین هر مشاور املاکی هنگام صحبت‌کردن با تلفن یا وارد‌کردن فایل‌های اجاره و فروش در دفتر و کار با کامپیوتر باید یک زیرپایی داشته باشد تا مجبور به خم‌کردن بدنش روی میز نشود و احتمال بروز گردن‌دردهای مزمن و انواع آرتروز را کاهش دهد.

تلفن علیه سلامت

صحبت‌کردن با تلفن (بیشتر موبایل، نه تلفن ثابت) ازجمله کارهای روزانه مشاوران مسکن است. هر چند هنوز تاثیر قطعی امواج موبایل در ایجاد تومور مغزی ثابت نشده، اما تاثیر سوء این امواج روی بافت‌های زنده مغز و کاهش شنوایی به اثبات رسیده است.

همچنین تحقیقات نشان می‌دهد استفاده مکرر از یک گوش هنگام صحبت با تلفن همراه، خطر آسیب به نیمکره مغز در همان سمت را افزایش می‌دهد حتی گاهی قرارگیری در معرض امواج موبایل موجب افزایش سرعت عملکرد سیستم عصبی در پاسخ به محرکات استرسی می‌شود.

از طرفی بسیاری از مشاوران مسکن به دلیل زنگ خوردن دائم تلفن همراهشان دچار مشکلی به نام «سندرم زنگ موبایل» می‌شوند؛ توهم شنیدن صدای زنگ تلفن یا احساس کاذب ویبره آن که نوعی اضطراب و نگرانی دائم ایجاد می‌کند و سلامت روان فرد را به خطر می‌اندازد.

برای پیشگیری و البته درمان این آسیب هم باید چند ساعت در روز گوشی خود را دور از دسترس‌تان قرار دهید و از آن فاصله بگیرید، اما در صورتی که قادر به انجام این کار نیستید در ساعات شب تلفن خود را چک نکنید و هنگام خواب آن را کنار خود قرار ندهید.

مغز شما برای این که بتواند خود را دوباره شارژ کند، باید در حالت تخلیه اطلاعات قرار بگیرد و استراحت شبانه بهترین زمان برای این کار است.

امنیت شغلی و حقوق کم

شاید مشاوران مسکن مجبور نباشند صبح‌ها زود از خواب بیدار شوند، اما ساعت‌های کاری آنها نسبت به خیلی از مشاغل دیگر بیشتر است.

همچنین چیزی به عنوان استخدام رسمی برای این افراد مطرح نیست و مجبورند پورسانتی کار کنند و با استرس ناشی از نداشتن کار ثابت کنار بیایند. متاسفانه همیشه هم این احتمال وجود دارد که ثبات شغلی‌شان را از دست بدهند و تا مدت‌ها بیکار باشند.

دکتر اسدالله حبیبی - متخصص طب کار

بی‌احتیاطی، یک زن خانه دار را به کام مرگ فرستاد

جام جم سرا: این حادثه صبح امروز (پنجشنبه) و در منطقه علی آباد شهر بوکان هنگامی روی داد که زنی در حال نظافت خانه بود. دستهای او به دلیل اثر استفاده از آب، در حالی که خیس بود به طور ناگهانی با یک سیم فرسوده برق تماس پیدا کرد و وی بشدت دچار برق گرفتگی شد.

به نقل از ایرنا، این زن بلافاصله به بیمارستان شهید قلی‌پور بوکان انتقال پیدا کرد ولی به دلیل شدت برق گرفتگی تلاش کادر درمانی برای احیای این زن به نتیجه نرسید و وی جان خود را از دست داد.

به گزارش جام جم سرا، شهر بوکان با ۱۷۶هزار نفر جمعیت در جنوب استان آذربایجان غربی قرار دارد و کار‌شناسان گفته‌اند عدم رعایت نکات ایمنی در امر سیم کشی و فرسوده بودن سیم کشی ساختمان موجب وقوع این حادثه شد.

حالا کودکانند که مست و لایعقل به خانه می‌روند!

جام جم سرا: حرف زیاد دارند برای گفتن، این کودکان آسیب دیده حاشیه شرقی تهران. جایی به نام خاک سفید که چند‌سال پیش با لودرها خرابش کردند، از نو ساختند، آسفالتش کردند، تمیز کردند اما مردم‌اش را نتوانستند کاری کنند. همان‌ها دوباره راهشان را به سمت این محله‌ها، خانه‌ها، ساقی‌ها و دورهمی‌های مصرف مشروبات الکلی و مواد مخدر پیدا کردند. کودکانشان، همان‌ها که سن‌شان به سختی به ١٢-١٣‌سال می‌رسد، در این محله‌ها از دورهمی‌های عرق خوری، خاطره زیاد دارند، خیلی چیزها دیده‌اند، پدر و برادران بزرگشان را دیده‌اند که وقتی مست می‌کنند، مواد می‌کِشند، «دعوا می‌گیرند»، کتک‌شان می‌زنند. آنها با همین‌ها، با همین تصویرها بزرگ می‌شوند.

کودکان محله‌های حاشیه‌ای تهران، اغلب مهاجرند، خانواده‌هایشان غرق اعتیاد. آنها از همان سال‌های کودکی پای منقل و عرق خوری‌های فامیلی و رفاقتی پدرانشان نشسته‌اند و آدم‌های مست زیاد دیده‌اند. مزه‌اش را می‌شناسند، تلخ است، مثل زندگی «محبوبه» که به اصرار عمه‌اش، چندین‌بار از این نوشیدنی‌ها خورده یا «حمید» که برای کامل شدن تفریح پدرش، چند پیکی زده، مست شده، ادا درآورده، تا آنها را بخنداند.

در کوچه پس‌کوچه‌های خاک‌سفید جایی که ١٥-١٦‌سال پیش بولدوزرها آمدند و دیوارها خانه‌هایش را فرو ریختند، حالا شناسایی کودکانی که الکل مصرف می‎کنند، سخت است.

خاک سفید، کوچه پسکوچه زیاد دارد، کوچه‌های که رفت و آمد معتادان را راحت‌تر می‌کند، پنهان شدنشان زیر تیرهای چراغ برق یا گوشه پارک. حالا چند سالی می‌شود که مصرف مشروبات الکلی بین کودکان آسیب‌دیده این محله، شایع است. کودکان ١٣-١٤ سال؛ برای خانواده‌هایشان و حتی خودشان، یعنی بزرگ! کودکانی که از ٥-٦ سالگی در خیابان‌ها، چهارراه‌ها، دستفروشی کرده اند، کار کرده‌اند، ١٣ ساله دیگر برایشان کودک نیست. آنها در همین سن و سال، ازدواج می‌کنند، بچه‌دار می‌شوند. همین سن و سالشان، به آنها مجوز سیگار، قلیان کشیدن، مواد زدن و مشروب خوردن را می‌دهد. برایشان همه اینها نشانه‌های بزرگی است. مردانگی است.

احمد، ١٢‌سال بیشتر ندارد، از همین کودکان است، کار نمی‌کند، اما زیر تمام ناخن‌هایش سیاه است، حالا دو سالی می‌شود که تابستان‌ها به خانه علم جمعیت امام علی (ع) در خاک سفید می‌آید. او با خانواده‌اش سال‌ها پیش به تهران آمد، از همان اول هم حاشیه‌نشین بودند. کلاس چهارم است، پشت مدرسه‌شان، همیشه پاتوق هم کلاسی‌هایش بوده که از این نوشیدنی‌ها می‌خورند. برای این‌که مست نشوند، ماءالشعیری هم به آن اضافه می‌کنند. چند باری همراهشان رفته، بدون این‌که شریک شان شود. «تفریحی می‌خورند، بعضی‌ها هم وقتی اعصابشان به هم می‌ریزد، از این کارها می‌کنند.» خودش هم گاهی سیگار می‌کشد. «با مادرم که دعوام می‌شه، اعصابم خرد می‌شه. به کسی‌ نگی‌ها!»
امیر، سن و سالی ندارد، می‌گوید ١٣ سالش است، اما چهره‌اش کمتر نشان می‌دهد، آرام، می‌گوید: «١١سالمه، اما جلوی بچه‌ها می‌گم ١٣.»

این مسائل‌ به یک منطقه و محله خاصی محدود نمی‌شود، هر کجا آسیب باشد، این مسائل هم وجود دارد، ما حتی بین کودکان کم سن هم مصرف این مواد و مشروبات را می‌بینیم

مدتی است که به خانه علم خاک سفید می‌آید. حالا زنگ تفریح‌شان است. عموی امیر هم خودش می‌خورد، هم به پسر ١١‌ساله‌اش می‌دهد: «یک‌بار شاهین کرمک گرفته بود، باباش بهش عرق داد.» برای خانواده اینها عرق خوری کودکانشان فاجعه نیست، نگرانی هم ندارد. آنها یک‌ بار جلوی پدر و مادرشان عرق می‌خورند، چند باری هم پنهانی. حساسیتی وجود ندارد.

نیما مختاریان که از نزدیک می‌بیند کودکان آسیب‌دیده این منطقه چطور قربانی شده‌اند، می‌گوید: «این مسائل‌ به یک منطقه و محله خاصی محدود نمی‌شود، هر کجا آسیب باشد، این مسائل هم وجود دارد، ما حتی بین کودکان کم سن هم مصرف این مواد و مشروبات را می‌بینیم.» کودک ١٠ ساله‌ای که هفته گذشته گزارش مسمومیتش به گوش مسئولان خانه علم خاک سفید جمعیت امام علی(ع) رسید، تنها یکی از اتفاقات غم‌انگیزی است که در کوچه پس کوچه‌های شرق تهران، رخ می‌دهد. مختاریان از کودکانی می‌گوید که به‌طور مستمر، الکل مصرف می‌کردند، تعدادی از آنها جزو بچه‌هایی بودند که در یک دوره‌ای برای یادگیری به خانه علم خاک سفید می‌آمدند اما بعدتر، رها کردند و دیگر خبری از آنها نیست.

علیرضا، یکی از آنهاست، ١٤ ساله. پیک موتوری است، دو سالی به خانه علم خاک سفید جمعیت امام علی (ع) می‌آمد، اما آن‌قدر مشکلات مالی‌اش زیاد بود که دیگر نتوانست ادامه دهد. مصرفش دایمی بود. نشانه‌هایش را داشت. بوی بد دهان، مستی خفیف همیشگی.

بهنام هم قبلا خانه علم می‌آمد. پسرعموی محمد بود. محمد چند باری او را دیده بود که حالت عادی ندارد. «بهنام، قبلا این‌جا «خانه علم» می‌آمد، اما ول کرد، به خاطر عرق خوری. یک‌بار به من گفت من خجالت می‌کشم این‌جا بیام، دیگه نیومد.»
محمد، بچه‌هایی را دیده بود که به‌خاطر مصرف نوشیدنی‌های الکلی، دل درد و سر درد گرفته‌اند. حالت تهوع داشته‌اند. اما حرفی نزدند. «یکی از دوستام به من گفت بریم عرق بخوریم، اما مادرم نماز می‌خونه، من از این کارا نمی‌کنم.» پیشنهاد زیاد داشته، مثلا همان پسرعمویش، همان که یک ‌بار از همین نوشیدنی‌ها خورده بود، حالش بد شده بود و کارش به بیمارستان کشیده بود اما بیمارستان قبولش نکرده بود و جای دیگری برده بودنش.»
محمد، می‌داند، «عرق همش اسیده، آدمو می‌کُشه. بوش بده.» او حرف‌های بیشتری می‌زند: «ساندیسی‌ها، همون ویسکی هستند، دونه‌ای ٥‌ هزار تومن می‌فروشن، [...] اونی که سگ داره، عرق سگیه. اونی که روباه داره، سنگین‌تر از بقیه اس.»
کودکان خاک سفید، اغلب یا مهاجر هستند، یا افغان. تعداد مهاجران اما خیلی بیشتر است، ٩٠ درصدشان از شهرهای دیگر آمده‌اند، بی‌پولی‌شان سبب شده تا حاشیه‌نشین شوند. خاک سفید سال‌هاست که از شکل و شمایل قبلی خارج شده، مردمش همان‌ها هستند، شاید قبلی‌ها رفته‌اند، جدیدی‌ها آمده‌اند، با همان آسیب‌ها و شاید هم کمی بیشتر.

مسئول خانه علم خاک سفید جمعیت امام علی (ع)، دلیل اصلی گرایش این کودکان به مشروبات الکلی و مواد مخدر را بحران هویت‌شان می‌داند: این کودکان از ٧-٨ سالگی وارد چرخه خرید و فروش مواد مخدر و مشروبات الکلی می‌شوند. همین بحران هویت است که آنها را به سمت مصرف قلیان و مواد و مشروبات الکلی می‌برد

«قومیت‌های که از شهرهای دیگر به این‌جا می‌آیند، فرهنگ حاشیه‌نشینی رویشان اثر می‌گذارد، خیلی از آنها بومی خاک سفید شده‌اند، افغان‌ها بعدشان آمدند.» اینها را مختاریان می‌گوید، حرف‌های دیگری هم می‌زند: «کسانی هستند که پیش از این در روستاها زندگی می‌کردند، سالم بودند، درگیری نداشتند، اما وقتی به تهران آمدند، حاشیه‌نشین که شدند، دیگر همان آدم‌های سالم قبل نبودند، حاشیه رویشان تأثیر گذاشته.» او این اتفاق را زنگ خطری برای شدت گرفتن آسیب‌های اجتماعی می‌داند.

کودکان آسیب را مزه‌مزه می‌کنند

در این محله، «ساندیسی»ها را همه جا می‌شود پیدا کرد، کودکان ١٤-١٥ ساله، به راحتی از آنها خرید می‌کنند، حتی راحت‌تر از کتاب درسی شان. بعضی مشتری ثابتند. دسترسی که آسان باشد، مصرف هم زیاد می‌شود، مصرف که باشد، مسمومیت‌ها هم بالا می‌رود. بیشتر این مشروبات الکلی، از عرق سگی گرفته تا ویسکی و... دست‌ساز هستند، آنها را در خانه‌ها می‌سازند، در یکی از صدها بیغوله شرق، غرب یا جنوب تهران. هر کجا باشد، با ارزان‌ترین وسایل برای خودشان کاسبی راه می‌اندازند، بسته‌بندی می‌کنند. مواد نامرغوبی که «قاطی» زیاد دارند و مجاری ادراری مصرف‌کننده‌ها را عفونی می‌کند. نوعش را هم با عکس حیوانی یا میوه‌ای مشخص می‌کنند. یک ساقی هم آنها را در همان محدوده می‌فروشد. مشتری‌هایشان زیاد است. برایشان فرقی نمی‌کند، کم‌سن باشد، یا سن بالا. هر که پول دهد، مشتری است.
مشروبات الکلی دست‌ساز، درد سر زیاد دارد، کم نیست آمار مسمومیت‌های ناشی از مصرف این نوع الکل‌ها. مسمومیت‌ها گاهی به جایی می‌رسد که جان مصرف‌کننده را می‌گیرد. مرگ ١٠٢ نفر به خاطر مسمومیت ناشی از مصرف الکل، در ٧ ماهه اول‌سال ٩١، تنها بخشی از این آمارهاست. حالا وقتی پای کودکان به این ماجرا باز شود، به‌طور قطع آسیب‌ها شدیدتر و مرگ‌ها بیشتر می‌شود.کوری کامل، تاری دید، تنگی نفس، گیجی، استفراغ، دردهای شکمی و آسیب شدید اعصاب اندام‌ها، تنها بخشی از عوارض مصرف مشروبات الکلی دست‌ساز است. الکل‌های که برای فروش بیشتر با قرص‌ ترامادول، استامینوفن و انواع دیگر آرام بخش‌ها آلوده می‌شود.

«موسی هفت‌رنگ» را همه اهالی محل می‌شناسند. او و ٦ برادرش ساقی عرقند. حاشیه شهر، ساقی زیاد دارد، آنها یا مواد مخدر می‌فروشند یا مشروبات الکلی؛ همه‌اش هم بیخ گوش ماموران پلیس. آنها همه اینها را می‌بینند، ساقی‌هایی که می‌روند و می‌آیند و مشتری پیدا می‌کنند، مشتری‌های که گوشه و کنار پارک‌ها دور هم جمع می‌شوند، مواد می‌زنند، مشروب می‌خورند. همه اینها را می‌بینند. اما برخوردشان طوری نیست که اینها دیگر نباشند.

مختاریان، مسئول خانه علم خاک سفید، جمعیت امام علی از اقدامات پلیسی در این محله گلایه می‌کند: «گاهی این‌جا پلیس کارهایی می‌کند، عملیاتی اجرا می‌کند، چهار تا خرده فروش مواد مخدر را می‌گیرند، می‌فرستند زندان. غافل از این‌که بازار مواد مخدر یا مشروب را این چند خرده فروش اداره نمی‌کنند.»
کودکان آسیب‌دیده خاک سفید هم خیلی چیزها می‌بینند. خیلی حرف‌ها دارند، ماجراهای کشیدن مواد مخدر و سیگار تا مصرف نوشیدنی‌های الکلی، برای این کودکان زیاد است. در کوچه‌ پس کوچه‌های محله‌شان که حالا پر شده از مهاجران، از این تصویرها پر است: «چند روز پیش چند تا پسر دیدم زیر سایه‌بون پارک نشسته بودن برای خودشان می‌خوردند و سیگار می‌کشیدن. ١٣-١٤ ساله بودند.» این را مجتبی می‌گوید.

او و دوستانش، حداقل یک بار تجربه مصرف مستقیم یا غیرمستقیم مشروبات الکلی را داشته‌اند: «یک بار چند تا از دوستام توی چیپس ریخته بودن، خوردم مزه‌اش خیلی تلخ بود، حالت تهوع به من دست داد.»
مجتبی، می‌گوید: «پدر و مادرها خیلی براشون این چیزها مهم نیست، همین که پسر یا دخترشون، مواد نکشند براشون کافیه.» می‌گوید: «مرتضی، ٧سالشه و جلوی باباش می‌خوره.»
دختر و پسرهای این خانواده‌ها مهاجر و حاشیه‌نشین که خانواده‌شان درگیر اعتیاد و آسیب‌های دیگرند، ١٢-١٣‌سالشان که می‌شود، ازدواج می‌کنند. ازدواج که کردند، دیگر آزادند، مشروب بخورند، مواد بکشند. اینها را اکرم می‌گوید. زنی ٢٨ ساله که رد پای شیشه و کراک، تنها از چهره‌اش که نه، از روی تمام زندگی‌اش معلوم است. دخترش ١٧‌سال دارد، عمه‌اش چند باری مزه مشروب را به او چشانده. می‌گوید: «برای خانواده‌ها، مشروب خوردن بچه‌ها بهتر از کشیدن مواد است.»

آنها از خانواده‌هایشان یاد می‌گیرند، کوچک و بزرگ زندگی را. از مشروب خوردن و مواد کشیدن تا ازدواج‌های زودهنگام، خشونت، آسیب و... دخترها کمتر اما پسران، پنهانی یا علنی، مشروبات الکلی مصرف می‌کنند، برایشان فرقی نمی‌کند ماده‌اش چیست، کجا درست شده، فقط همین که تلخ باشد، مست شان کند و ادای بزرگترها را در بیاورند، کافی است.

کودکان آسیب دیده همه جا هستند، تنها منطقه‌اش فرق می‌کند. هر کجای این شهر که قدم بگذاری، اثری از آنها می‌بینی، کودکانی که طول و عرض زندگی‌شان، درگیر است

مسئول خانه علم خاک سفید جمعیت امام علی (ع)، دلیل اصلی گرایش این کودکان به مشروبات الکلی و مواد مخدر را بحران هویت‌شان می‌داند: «این کودکان از ٧-٨ سالگی وارد چرخه خرید و فروش مواد مخدر و مشروبات الکلی می‌شوند. همین بحران هویت است که آنها را به سمت مصرف قلیان و مواد و مشروبات الکلی می‌برد.»

حالا چند سالی است که مددکاران خانه‌های علم این جمعیت، هویت‌های جایگزینی برای این کودکان تعریف کرده اند، با دوره‌های موسیقی، ورزش، تاتر، نقاشی و... «کار ما هویت دادن به این کودکان است. این یکی از راه‌هایی است که می‌تواند از آسیب جلوگیری کند.» مختاریان تأکید می‌کند: با همه اینها اما هنوز روی مصرف مشروبات الکلی بین کودکان کار ویژه‌ای انجام نشده است.

از خاک سفید به شوش؛ همه چیز اینجا تلخ است

کودکان آسیب دیده همه جا هستند، تنها منطقه‌اش فرق می‌کند. هر کجای این شهر که قدم بگذاری، اثری از آنها می‌بینی، کودکانی که طول و عرض زندگی‌شان، درگیر است. کودکان کار شوش، شرایط نامناسب تری از خاک سفید دارند، دلیل اصلی آن هم حجم بالای مهاجران در این منطقه است، مهاجرانی که از شهرهای شمالی، جنوب و جنوب شرقی آمده‌اند.

پدر «حمید»، ساقی است، مشروبات الکلی را درست می‌کند و می‌فروشد. درآمدش از این راه است، گاهی از همان نوشیدنی‌های دست‌ساز، به پسر ٦ ساله‌اش می‌دهد تا ادا در بیاورد، بخندند! در منطقه شوش شرقی که پر است از خانواده‌های مهاجری که در خانه‌های نیمه‌خراب، زندگی می‌کنند، ساندیسی‌ها گران‌تر است، این‌جا هر کدام را ٦‌هزار تومان می‌فروشند. حمید می‌گوید: «رضا، پسر همسایه‌مان، ١٢ سالش که شد، دیگر پای ثابت عرق‌خوری، بابام شد، یه بار این‌قدر مست کرده بود که یک ساعت می‌زد به دماغ علیرضا، برادرش.»

یونس عموی حمید است، ١٣‌سال بیشتر ندارد، اما یک‌بار آن‌قدر از این مشروبات خورده بود که مست کرد و شیشه‌ها را شکست.
«اینها را از شمال می‌آورند.» ساسان این را می‌گوید. پسری که یک لحظه روی صندلی بند نمی‌شود، می‌خواهد به کلاس درسش در خانه علم لب خط، برگردد. زنگ تفریح‌شان است. او از نزدیک شاهد مصرف مشروبات الکلی بین هم محله‌ای‌هایش بوده: « خودم یه بار دیدم که یک گالن از این مشروبات را از اونجا آوردن.» این‌جا معتاد زیاد است، نه فقط به مواد مخدر که به مشروبات الکلی. از بین آنها هم کودکان زیر ١٥‌سال زیادند.
در محله‌ای از شوش شرقی، همان جا که به خاطر ساکنانش، در ساعت‌های پایانی روز، هر پیاده روی جرات تردد ندارد، شب‌ها تا صبح بساط قماربازی بپاست، بچه‌ها همه این را می‌دانند، پدر و برادرهای بزرگ‌ترشان، همیشه در این جمع‌ها هستند. آن‌جا از این نوشیدنی‌ها زیاد می‌خورند، شرط‌بندی می‌کنند. شب‌ها، کودکان خسته از کار نمی‌خوابند، قماربازی، عرق خوری و مواد کشیدن خانواده‌شان را می‌بینند. مادرانشان یا خانه‌دار هستند یا معتاد، تکلیف پدرانشان هم معلوم است. عاطفه صحرایی، یکی از مددکاران خانه علم لب‌خط جمعیت امام علی(ع) اینها را می‌گوید.

او از این کودکان زیاد دیده. ساقی‌ها را روز و شب در این منطقه می‌بیند. از این‌که کسی جلویشان را نمی‌گیرد، شاکی است: «این افراد به وفور در این منطقه هستند، خیلی‌هایشان ساکنان همین جا هستند.»

فعال حقوق کودکان: متاسفانه همیشه درحال پاک کردن صورت مسأله هستیم، در حالی‌ که اینها، آسیبهای جدید و موضوع روز هستند. پژوهشگران اجتماعی باید به این موضوع توجه کنند، اینها زیر پوست شهر، درحال رشد است

هر چه می‌گذرد، شرایط بدتر می‌شود، اگر تا پیش از این مصرف مواد، در بین کودکان قبحی داشت، حالا دیگر نه‌تنها همان هم وجود ندارد که مصرف مشروبات الکلی هم به آن اضافه شده.
سجاد، ١٣‌سال بیشتر ندارد، مدرسه که نمی‌رود، سواد درست و حسابی ندارد، اما از جزییات خرید و فروش مشروبات الکلی خبر دارد. «بچه‌های فامیل ما از این مشروب‌ها زیاد می‌خورن، مخصوصا تو عروسی‌ها. کسی هم چپزی نمی‌گه.» این را بدون خجالت می‌گوید. خود او هم چند باری در این عروسی‌ها مصرف داشته. می‌گوید: «بیشتر پسرای ١٣-١٤ ساله می‌خورن تا یه کم گرم بشن.» پدرش به او گفته: «هر چی می‌خوای بخوری، بخور، فقط سیگار و قلیون نکش!»
سعید همسن سجاد است. یک بار پدرش به او از این نوشیدنی‌ها داده. عرق سگی بوده: «تلخ بود، بعد از این‌که خوردم، مریض شدم.»
اینها را مرد چاقی، گوشه چهارراه می‌فروشد. همان ساندیسی‌ها که معلوم نیست از چه ساخته شده‌اند. سعید از همان‌ها خورده بود. می‌گوید: «با یک تلفن، هر قدر که بخوای، درجا برات می‌یارن. هر قدر که بخوای.»

آن طرف‌تر از خانه شان هم مغازه اوراق ماشین است، شاید بازمانده هم پیشه‌هایش است، همان‌ها که این‌جا را به خیابان «اوراقچی‌ها» معروف کردند. حالا خیلی وقت است که دیگر نه ماشینی آن‌جا می‌آید نه اوراق می‌شود. آن‌جا پاتوق عرق خوری عده‌ای دیگر است. آنها که شب‌ها دور هم جمع می‌شوند.
صحرایی، مددکار این کودکان در خانه علم می‌گوید: «مصرف مشروبات الکلی بین این بچه‌ها خیلی زیاد نیست، مشکل ما این است که مشروبات به راحتی در دسترس‌شان است. این‌جا ساقی‌ها زیاد هستند.»

شورش سفید کودکان در برابر جامعه

همه اینها اعتراض کودکان به جامعه است، آنها از درد و رنج به مواد اعتیادآور پناه می‌برند. این را فرشید یزدانی، فعال حقوق کودکان می‌گوید.

«خانواده این کودکان تحت فشار شدید بیکاری، فقر، نابرابری و ستمی هستند که از سوی جامعه علیه آنها اعمال شده، کودکان در این سن و سال، باید در شرایطی باشند که جامعه‌پذیر شوند، جامعه در برابر آنها مسئولیتی دارد. اما عملا این اتفاق نمی‌افتد.»
او هم می‌گوید: «کودکان آسیب‌دیده با این کارها، احساس هویت‌یابی می‌کنند، آنها از بزرگ‌ترهایشان الگوبرداری می‌کنند.»
جامعه با مصرف مشروبات الکلی در میان گروه‌های آسیب‌دیده، منطقی برخورد نمی‌کند، در وهله اول آن را جرم می‌داند. یزدانی اینها را می‌گوید و حرف‌های دیگری هم می‌زند: «متاسفانه همیشه درحال پاک کردن صورت مسأله هستیم، درحالی‌که اینها، موضوع روز هستند، آسیب جدید این کودکان. پژوهشگران اجتماعی باید روی این موضوع توجه کنند، اینها زیر پوست شهر، درحال رشد است.»

او از همه این اتفاق‌ها تحت عنوان شورش سفید، یاد می‌کند: «وقتی فضای اعتراض وجود نداشته باشد، افراد افسرده می‌شوند، گوشه‌گیر می‌شوند و درنهایت هم به مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی پناه می‌برند.»
این اتفاق در کودکان گرفتار آسیب، زودتر شروع می‌شود. آنها کودکی نمی‌کنند، جامعه فرصتی به آنها نمی‌دهد، از ٤-٥ سالگی در خیابان‌ها هستند. این نظر فرشیدی به‌عنوان فعال حقوق کودکان است. او، سیاست‌های اقتصادی را به‌عنوان عمده‌ترین عامل در افزایش آسیب این کودکان می‌داند.
یزدانی هم شاهد مصرف مشروبات الکلی در میان این کودکان است. می‌گوید: «شاید در گذشته وضع بهتر بود، کمتر شاهد این مسائل بودیم اما حالا موارد بیشتری را می‌بینیم، خانواده این کودکان هم خودشان درگیر اعتیاد هستند، ترجیح‌شان به مصرف مشروبات الکلی در میان کودکان‌شان است تا مواد مخدر.»
کودکان حاشیه نشین تهران، زندگیهایشان تلخ است، مزه دهانشان هم. حتی نگاه جامعه. آنها صبح با همین تلخیها بیدار میشوند، به خیابان میروند، کار میکنند، شبها هم همین «مزه» است که روی زندگیشان سایه انداخته. آنها چیزی غیر از این نمی‌شناسند و ندیده‌اند. (زهرا جعفرزاده/شهروند)

---

*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود.

کامیون؛ خانه بخت یک عروس و داماد جوان! |مجموعه‌عکس|

شنبه 5 مهر 1393 ساعت 07:47

سجاد میری، راننده کامیون ۳۳ ساله اهل سیستان است اما در روستای محمدآباد شهرستان کردکوی از توابع استان گلستان زندگی می‌کند. او به دلیل شرایط شغلی‌اش کامیون را خانه دوم خود می‌داند و به همین دلیل زندگی مشترک با همسرش را در کامیون آغاز کرده است. عروس خانم، آقا داماد، خانه بختشان، سبک تزئین ماشین عروس، و گوشه‌ای از مراسم ازدواج این دو دلداده جوان را در ادامه به تماشا بنشینید.

فوت‌وفن نظافت خانه: پاک کردن دستگیره با نوشابه!

جام جم سرا:

*به جای خیس کردن ظرف‌های چینی درون وایتکس برای جرم گیری، آن‌ها را درون مخلوطی از آب و سرکه سیب قرار دهید. کافی است برای هر لیتر آب یک لیوان سرکه در نظر بگیرید.

*برای از بین بردن لکه‌های چربی موجود روی دستمال‌ها و دستگیره‌های آشپزخانه، بهترین روش آن است که دستمال‌ها را به مدت یک ساعت درون مخلوطی از آب و نوشابه گازدار خیس کنید.

*برای تمیز کردن شیشه‌های داخل خانه می‌توانید به جای استفاده از شیشه شوی‌های شیمیایی، از محلول آب و الکل صنعتی استفاده کنید. کافی است دو لیوان آب را با نصف لیوان الکل مخلوط و با کمک آن شیشه‌ها را پاک کنید.

*برای تمیز کردن دیواره داخلی مایکروویو می‌توانید لیموترش را از وسط نصف و پس از خارج کردن هسته‌های آن، از آن برای پاک کردن دیواره‌های چرب مایکروویو استفاده کنید. بعد از این کار با دستمال مرطوب سطح آن را پاک کنید.

*با تهیه مخلوطی از جوش شیرین، آب و چند قطره لیموترش تازه، می‌توانید شوینده‌ای قوی و موثر برای شست و شو و جرم گیری سینک دستشویی تهیه کنید و با کمک آن سینک را برق بیندازید.

*با ترکیب یک استکان نوشابه و الکل، می‌توانید یک ترکیب فوق العاده قوی برای از بین بردن جرم سنگ‌های روی کابینت و سرامیک‌های آشپزخانه تهیه کنید.(خراسان)

خانه دوم من امن است؟

جام جم سرا: اما این روزها همه چیز تغییر کرده، سر و شکل دانش‌آموزان عوض شده و آسیب‌های اجتماعی در مدارس آنقدر زیاد شده است که والدین را نگران می‌کند.

پایین آمدن سن اعتیاد در دانش‌آموزان، زیاد شدن مشکلات و مسائل جنسی، خشونت و پرخاشگری که گاه منجر به قتل در نوجوانان می‌شود و... همه و همه باعث شده است تا والدین این روزها بیش از پیش نگران فرزندان خود در مدرسه باشند. البته ناگفته نماند هنوز هم تعداد مدارسی که مسئولان آن بر ​ دانش‌آموزانش تسلط کامل دارند و به نحو مطلوبی تمام این آسیب‌ها را کنترل و مهار می‌کنند، کم نیست. البته این نوشتار برای ایجاد نگرانی‌ها و تشدید دلواپسی‌ها نوشته نشده است، بلکه هدف ما هشدار‌هایی است تا بچه‌‌هایمان را در مدارس به حال خود رها نکنیم و ارتباط تنگاتنگی با مسئولان مدارس داشته باشیم.

استفاده از تلفن‌همراه در مدارس

امروزه از دانش‌آموزان دبیرستانی گرفته​ تا راهنمایی و حتی ابتدایی، با پایین بودن قیمت بعضی​سرویس‌های تلفن‌همراه، صاحب موبایل شده‌اند و شما هم حتما اگر توجه کنید، در زمان تعطیل شدن مدارس به دانش‌آموزان کم سن و سالی بر می‌خورید که در حال تبادل بلوتوث و... در گوشی‌های خود هستند، اما این‌که چطور شده است ​ در چند سال اخیر تا به این حد این وسیله در بین دانش‌آموزان و در مدارس همه‌گیر شده است، جای بحث و بررسی دارد؛ همان‌طور که استفاده غلط و نادرست از تلفن‌همراه در مراکز آموزشی بویژه در سطح مدارس، هم از حیث آموزشی و هم از حیث اخلاقی و رفتاری قابل تأمل و بررسی است.

افزایش مشکلات استفاده از سرویس تلفن‌همراه نظیر اختلال نظم در کلاس، کاهش تمرکز دانش‌آموزان در یادگیری، ورود تصاویر و محتوای غیراخلاقی به مدارس و تأثیرات آن بر جوانان و نوجوانان، اختلالات و تأثیرات این دستگاه ارتباطی بر سلامت جسم و روان دانش‌آموزان، همچنین هیجان‌زدگی و استرس در آنان موجب شده ​آموزش و پرورش محدودیت‌هایی برای استفاده از این وسیله را در کلاس درس پیش‌بینی کند، اما جای سوال است که واقعا تا چه حد این محدودیت‌ها اعمال می‌شود؟

اعتیاد

اعتیاد به خودی خود، خانمانسوز و ناامید‌کننده است، اما وقتی بحث اعتیاد در مورد دانش‌آموزان نوجوان و در بعضی موارد حتی کودک! مطرح می‌شود، چند​ برابر ناراحت‌کننده و حتی ترسناک می‌شود.

متاسفانه، بر طبق آمار سازمان ملل در سال ۲۰۰۸ ایران پایین‌ترین سن آغاز اعتیاد و بیشترین مصرف سرانه مواد مخدر در جهان را دارد.

امروزه‌ مسئولان‌ با مساله‌ای جدید روبه‌رو شده‌اند که‌ همان‌ راهیابی‌ انواع‌ مواد مخدر سنتی‌ و شیمیایی‌ به‌ مدارس‌، بخصوص‌ در مقاطع‌ تحصیلی‌ راهنمایی‌ و دبیرستان‌ است. شاید بتوان‌ مدعی‌ شد ​ یکی‌ از علت‌های‌ رواج‌ این‌ معضل،‌ قابل‌ دسترس‌ بودن‌ انواع‌ مواد مخدر باشد یا به اعتقاد وزیر آموزش و پرورش، بیشتر به خانواده‌هایی که اعضای آن مواد مخدر مصرف می‌کنند مربوط باشد، اما دلیل آن هر چه هست، گرایش‌ به‌ سوی‌ مواد مخدر و استعمال‌ آن توسط دانش‌آموزان،‌ تبعات‌ مختلف‌ و جبران‌ناپذیری‌ به‌ دنبال‌ دارد که‌ از جمله آن می‌توان‌ به‌ ترک‌ تحصیل‌، گرایش‌ به‌ سمت‌ دوستان‌ ناباب‌، سرقت‌، نزاع‌های‌ خیابانی‌ و خانوادگی‌ و... اشاره‌ کرد.

باید به این نکته توجه کرد که اطلاع‌رسانی و آموزش از طرف مدارس بسیار تاثیر‌گذار است؛ ولی این مساله وقتی جهت درست به خود می‌گیرد که همه نهادها و همین‌طور خانواده‌ها با آن همراه باشند، بدین‌ منظور بهتر است‌ معلمان‌ و خانواده‌ها اطلاعات‌ عمومی‌ از اعتیاد و مواد مخدر داشته‌ باشند.آنها می‌توانند این‌ اطلاعات‌ را از طریق‌ سی‌دی‌های‌ آموزشی‌ و بروشورهای‌ اطلاع‌رسانی‌ منتشر شده‌ از سوی‌ نیروی‌ انتظامی‌ و وزارت‌ بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشکی‌ دریافت‌ کنند و بر اساس‌ این‌ اطلاعات‌ فرزندان‌ خود را نسبت‌ به‌ مساله‌ اعتیاد توجیه‌ کنند.

یک آموزش استاندارد و هدفمند در زمینه پیشگیری از اعتیاد باید از مقطع راهنمایی آغاز شود به گونه‌ای که مربیان مربوط​ بحث پیشگیری از اعتیاد و مبارزه با مواد مخدر را به دانش‌آموزان آموزش دهند و آنها را با خطرات احتمالی که در کمین‌شان است، آشنا کنند.

نکته مهم دیگری که باید به آن توجه داشت، نحوه برخورد با دانش‌آموزان معتاد است. این‌که اگر مربیان و معلمان مدارس به موردی اینچنینی برخوردند، چه عکس العملی از خود نشان دهند، متاسفانه معلمان ما در این زمینه، آموزش‌های لازم را ندیده‌اند و همین‌طور، مشاوران​ نیز به طور معمول، در این زمینه ضعیف عمل می‌کنند. بعضی عکس‌العمل‌های تدافعی​مثل اخراج دانش‌آموز معتاد از مدرسه، اوضاع را بدتر می‌کند و دانش‌آموز اخراج شده نه‌تنها اصلاح نمی‌شود، بلکه بیشتر به سمت موادمخدر روی می‌آورد. پس بهتر است​ معلمان ما در این زمینه آموزش‌های لازم را ببینند و اگر اطلاعات کافی در مورد اعتیاد ندارند، دانش‌آموزان را به یک مشاور متخصص​ معرفی کنند.

مسائل جنسی و سی‌دی‌های مستهجن​

در کنار افزایش اعتیاد در مدارس گاهی شاهد افزایش روابط جنسی دانش‌آموزان هستیم، زنگ‌های خطر به صدا درآمده و بعضی‌ها می‌گویند روز‌به‌روز با صدای بلند‌تری نواخته می‌شود.

در این بین توزیع سی‌دی‌های مستهجن در بین دانش‌آموزان و دست به دست گشتن این سی‌دی‌ها خود به اشاعه مشکلات جنسی در بین دانش‌آموزان دامن می‌زند.

مساله دیگر، تاثیر مخرب شبکه‌های ماهواره‌ای است که متاسفانه در بین برخی از خانواده‌ها جدی گرفته نمی‌شود، چرا باید پدر ومادر همراه فرزند خود به تماشای فیلمی بنشینند که جز فساد و اشاعه فرهنگ غلط روابط جنسی آزاد، هیچ محتوای دیگری ندارد و فقط به بیدار کردن احساسات جنسی کودک و نوجوان، در سنینی که دوره رشد و خودشکوفایی اوست، منجر می‌شود؟

برخی از نشانه‌های عمومی بروز مشکلات جنسی در بین دانش‌آموزان عبارتند از: افت تحصیلی ناگهانی، بروز حالات اضطراب یا نگرانی‌ها و ترس‌های مبهم، تظاهرات هیجان‌هایی نظیر شرم، خشم و حالت‌های منگی و گیجی، بروز حالت‌های درماندگی و رها شدن، میل به فرار و ترک تحصیل، افسردگی و تمایل به خودزنی یا خودکشی، گوشه‌گیری و تمایل به انزوا به صورت ناگهانی و غیر عادی، کاهش امید به زندگی، طغیان و سرکشی در برابر والدین و بزرگ‌ترها، بی‌اعتمادی به اطرافیان، بروز حالت‌های تبهکارانه، مشاجره و بددهنی، وجود صدمات جسمی در بدن، مانند کبودی و... ضعف، بی‌حالی یا از حال رفتن‌های گاه و بیگاه. علاوه بر والدین، معلمان و مشاوران مدارس با دقت و توجه در این حالات نوجوان دانش‌آموز​ می‌توانند از بروز مشکلات ​جلوگیری کنند.

وندالیسم و پرخاشگری

«مرتب با چاقو یا هر چیر تیزی که در دسترس دارد، حتی با نوک مداد و خودکار، مشغول کندن میز و نیمکت‌هاست، شکستن شیشه‌های کلاس و به عهده نگرفتن مسئولیت آن نیزکه به طور قطع، عادت او و دوستانی که برای خود در اطرافش جمع کرده، شده است. سوزاندن سطل آشغال وسط کلاس با انبوهی کاغذ درون آن، که نزدیک بود فاجعه یک آتش‌سوزی بزرگ را رقم بزند نیز از شاهکارهای او و دوستانش محسوب می‌شود...» وندالیسم یا تخریبگری، عمل آگاهانه و ارادی به قصد صدمه‌زدن یا خراب کردن چیزی که متعلق به شخص دیگری است معنا می‌شود؛ این انحراف اجتماعی از هر کسی امکان دارد که سر بزند، ولی جوانان بیشتر از دیگران از این روش برای بیان ناراحتی و شکست خود استفاده می‌کنند.

در وندال‌ها «پرخاشگری» اصلی‌ترین زیرساخت روانی است، زیرا پرخاشگری یکی از مکانیزم‌های دفاع روانی برای تسلط بر محیط و کسب آرامش است.

بررسی‌ها نشان می‌دهد بسیاری از رفتارهای خشونت‌آمیز و تخریبی در میان نوجوانانی که علاقه بسیاری به بازی‌های رایانه‌ای دارند، بروز می‌کند و همین‌طور پسران بیش از دختران به برون‌ریزی خشم خود از این طریق می‌پردازند، وندالیسم بیشتردر بین پسرها دیده می‌شود و در سنین 10 تا 25 سال شایع‌تر است. طبق یک نظریه روانشناختی، دختران بیش از پسران در سرکوب کردن خشم موفق‌اند. پسران اغلب خشم خود را با رفتار متقابل نشان می‌دهند. حال آن‌که دختران غالبا آن را در درون خود نگه​داشته و درون‌فکنی می‌کنند. برای کاهش رفتارهای وندالیستی، موارد زیر پیشنهاد می‌‌شود: تقویت روحیه مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان توجه بیشتر به خواسته‌ها و نیازمندی‌های معقول نوجوانان و جوانان از طرف خانواده و مسئولان مدرسه؛ توجه هر چه بیشتر مسئولان مدرسه به انتقادات،شکایات و نظرات دانش‌آموزان و توجه به امر آموزش و تبلیغ پیرامون موضوع وندالیسم.

راه‌های پیشگیری از آسیب‌ها

گسترش روز افزون بعضی از آسیب‌های اجتماعی در مدارس، از​جمله​ ترک تحصیل، فرار از مدرسه، اعتیاد، سرقت، تشکیل گروه‌های معارض، وندالیسم و... بوی‍‍‍‍‍‍‍‍ژه در سال‌های اخیر در بین دانش‌آموزان وهمچنین شیوع مفسده‌های آشکار و پنهان،افزایش قابل توجه بزهکاری و کژروی‌های اجتماعی و آلودگی به مواد مخدر، بخصوص در بین نوجوانان دانش‌آموز، مستلزم یک چاره‌اندیشی اساسی و برنامه‌ریزی طولانی‌مدت است.

چند راهکار برای جلوگیری و پیشگیری از آسیب‌های مربوط به دانش‌آموزان عبارتند از: تدوین راه‌های ارتقای مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان، توجه به مهارت‌های اجتماعی در برنا‌مه‌ریزی درسی، نشان دادن تاثیرات مخرب دوستان نالایق و ناشایست و آموزش چگونگی قطع ارتباط با آنان، آموزش مهارت‌های زندگی​نظیر دوست‌یا‌بی ‌و خودشناسی و کشف خود در محتوای آموزشی، اجازه ابراز وجود به دانش‌آموزان از طریق دادن مسئولیت و استفاده از دیدگاه‌های آنها در مدرسه، تقویت عزت نفس و احترام دانش‌آموزان توسط معلم و تقویت ارزش‌های دینی دانش‌آموزان توسط معلمان، همین‌طور، تقویت ارزش‌های دینی در خانواده و مهم‌تر از همه، آموزش نه گفتن از کودکی در خانواده‌ها از طریق اهمیت دادن به اظهارنظر وی و شروع از موارد کوچک و غیر مهم.

نکته مهم دیگر این‌که، ریشه اغلب آسیب‌پذیری‌های اجتماعی دانش‌آموزان را باید در​ آشنایی کافی نداشتن آنها با مهارت‌های اجتماعی دانست؛ به طوری که نقطه کوری در رشد شخصیت دلخواه و اجتماعی جوانان وجود دارد و آن این است که متاسفانه نوجوانان و جوانان امروز خود را نشناخته‌اند و به توان و قدرت فراوان خود باور ندارند، بعلاوه از شرایط و موقعیت اجتماعی خودآگاهی ندارند، پس بررسی نقش آموزش مهارت‌های اجتماعی در کاهش آسیب‌های اجتماعی در مدارس ضروری است. (ضمیمه چاردیواری)

الهام طباطبایی

سهم ابراز عشق در خانه: تنها ۱۷ دقیقه!

جام جم سرا: مشکلات شهرنشینی و به دنبال آن مدرن شدن باعث شده تا خانواده‌ها دیگر وقتی برای هم نداشته باشند. بر اساس تحقیقات انجام شده، میانگین گفت‌وگو بین زوج‌های ایرانی در شبانه‌روز تنها ۱۷ دقیقه است که بیشتر آن نیز صرف گزارش درمورد مسائل و مشکلات روزمره می‌شود و از تعاملات مهرورزانه خبری نیست.

چندشغله بودن نتیجه مشکلات اقتصادی

تا دو دهه پیش در بیشتر خانواده‌ها تنها یک نفر کار می‌کرد و بقیه اعضای خانواده از طریق درآمد او، روزگار می‌گذراندند. تا دهه 60 زندگی‌ها تجملاتی نبود و اینقدر مانند این روزها افراد به‌دنبال به‌روزکردن سبک زندگی‌های خود نبودند. معمولا افراد قانع‌تر بودند و با درآمد اندک خود روزگار را سپری می‌کردند. آن روزها با وجود اینکه خانواده‌ها نیز پرجمعیت‌تر از حالا بود اما، خبری از زندگی ماشینی و تجملات امروزی نبود. درحال حاضر اما، سبک زندگی مردم تغییر کرده است. این تغییر سبک زندگی در کنار بروز مشکلات اقتصادی ناشی از تورم باعث شده علاوه بر چند شغله شدن آقایان، تعداد بیشتری از خانم‌ها هم به فعالیت در کارهای خارج از منزل روی آورده و در نتیجه آن میلیون‌ها نفر ۱۲ تا ۱۶ ساعت از شبانه‌روز را در بازار کار به سر ببرند. در این بین انواع و اقسام کلاس‌های آموزشی و وسایل ارتباطی دنیای تکنولوژی جای خالی پدر و مادر را برای فرزندان پر می‌کند.

این اتفاق حتی در نحوه تحصیل افراد نیز به وضوح دیده می‌شود به نحوی که افزایش روزافزون تمایل جامعه به زندگی‌های امروزی باعث شده تا درصد قابل توجهی از خانواده‌ها فرزندان خود را با میل و بی‌میل راهی دانشگاه‌های مختلف کشور کنند. ساعات طولانی حضور افراد در محیط کار با هدف کسب درآمد بالاتر، اشغال دو تا چند موقعیت شغلی، قانع نبودن از میزان درآمد، از بین رفتن توازن بین درآمدها و هزینه‌های زندگی، ایجاد هزینه‌های جدید در زندگی‌ها و مسائلی از این دست باعث شده درحال حاضر بین 7/4‌تا 1/7 میلیون نفر در ایران دوشغله یا سه شغله بوده و 5/2‌میلیون نفر نیز در جست و جوی آن باشند.

شرایط جدید زندگی‌ها باعث شده تا در بسیاری از خانواده‌ها تعداد شاغلان به بیش از یک نفر افزایش یابد. در حال حاضر، در بسیاری از خانواده‌ها علاوه بر زن و مرد، حتی فرزندان نیز در بازار کار فعالیت دارند که ماحصل درآمد مجموع افراد خانوار برای تامین هزینه‌های معیشت به کار گرفته می‌شود. دلایل گوناگون مانند افت ارزش درآمد و پول، افزایش هزینه‌های زندگی، تجملات و موارد دیگر دلایلی است که باعث شده تا منجر به حضور خانوادگی افراد برای کسب درآمد در بازار کار کشور شود.

این روزها مردم می‌گویند دیگر اشتغال یک نفر جوابگوی نیازها و هزینه‌های زندگی نیست و بنابراین افراد بیشتری از هر خانواده مجبور هستند برای کسب درآمد، راهی بازار کار شوند. البته با وجود اینکه گرایش به اشتغال به دلایل ذکر شده در ایران طی دهه‌های گذشته افزایش چشمگیری داشته است اما، نباید از یاد برد که ناکافی بودن میزان درآمد افراد، قرار داشتن ایران در ردیف کشورهای با دستمزد پایین، افت ارزش ریال به ویژه در چند سال گذشته و افزایش هزینه‌های خانوار نیز به بروز پدیده دوشغله یا چندشغله شدن افراد کمک کرده است.

آسیب‌های اجتماعی عدم حضور افراد در خانواده

غیبت طولانی زن و مرد از منزل یکی از مهم‌ترین آسیب‌هایی است که بنیان خانواده را متزلزل می‌کند. خلأ عاطفه و محبت اعضای خانواده نسبت به یکدیگر از مهم‌ترین آسیب‌های ساعات طولانی نبودن افراد در منزل به‌شمار می‌رود. علاوه بر این، ساعات طولانی فعالیت افراد در بیرون از منزل موجب آسیب رسیدن به تربیت فرزندان و نسل‌های آینده می‌شود.

هرچند این موضوع می‌تواند درآمد بیشتری را برای افراد و خانواده‌ها به همراه داشته باشد، اما از آن سو آسیب‌های جبران‌ناپذیری را نیز بر زندگی‌ها تحمیل می‌کند.

والدین مسئولیت‌های خود را واگذار کرده‌اند

مدیرکل پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی سازمان بهزیستی می‌گوید: موضوعات اقتصادی از مهم‌ترین مسائلی است که افراد را مجبور می‌کند ساعات زیادی از روز را در بیرون از خانه بگذرانند اما، به نظر می‌رسد صرف‌نظر از مشکلات اقتصادی نوعی بحران در میان والدین جامعه امروزی به‌وجود آمده است که می‌توان از آن تحت‌عنوان واگذاری مسئولیت نام برد.

فرهاد اقطار ادامه می‌دهد: والدین و خانواده‌ها باید آگاهی داشته باشند که تنها پرداختن به حل مسائل و مشکلات مالی نمی‌تواند تمامی نیاز فرزندان را برطرف کند. هر خانواده‌ای احتیاج دارد که اعضای آن در روز حداقل یک وعده در کنار یکدیگر غذا بخورند و با هم تعامل داشته باشند نه اینکه به بهانه غذا خوردن به تماشای تلویزیون بنشینند.

یک کارشناس آسیبهای اجتماعی: عشق، علاقه، و توجهی که زن و مرد و کودکان آنها باید در خانواده پیدا کنند اهمیت خود را از دست داده و از سوی دیگر، خانواده که نقش هویتی برای افراد ایفا می‌کند پایگاه و جایگاه خود را در میان دغدغه‌های زندگی نوین گم کرده است

این کارشناس آسیب‌های اجتماعی تصریح می‌کند: از سوی دیگر تجمل‌گرایی هم وارد زندگی ما شده و این موضوع اجتناب‌ناپذیر است به گونه‌ای که حتی تبلیغات رسانه ملی ما هم بر همین اساس طراحی شده است. بنابراین نمی‌توان تجمل گرایی را امری مذموم دانست چرا که، این سبک زندگی به عنوان یک اصل در میان مردم جا افتاده و به موضوعی عادی بدل شده است. او می‌افزاید: نکته دیگر اینکه، سبک آموزش‌های ما حرفه‌ای نیست به این معنا که به‌دلیل شیوع مدرک گرایی در فرهنگ جامعه، آموزش و پرورش و آموزش‌عالی به افراد حرفه‌ای یاد نمی‌دهد و تنها مدرک می‌دهد.

این موضوع باعث شده کودکان ساعات زیادی را در مدارس و کلاس‌ها آموزشی بگذرانند و در آن‌سو هم والدین وقت بیشتری کار کنند تا هزینه کلاس‌ها و آموزش‌های فرزندانشان را تامین کنند.

تنزل نقش هویتی خانواده

یک روانشناس نیز می‌گوید: از دیرباز خانواده به عنوان پایگاهی برای پناه بردن به آن و مامنی برای آسایش و آرامش مطرح بوده است. از سوی دیگر خانواده اولین پایگاه تشکیل دهنده شخصیت افراد نیز محسوب می‌شود. بهروز بیرشک ادامه می‌دهد: در سال‌های اخیر به دلیل تغییر همه‌جانبه در شیوه زندگی افراد می‌بینیم که تعریف و ماهیت خانواده تغییر کرده و اعضای خانواده‌ها به دلیل اشتغال و سایر مشغله‌های زندگی مدرن امروزی از هم دور هستند. این موضوع از منظر کسانی که به نقش ویژه خانواده تاکید دارند بسیار نگران‌کننده است.

او بیان می‌کند: عشق، علاقه، و توجهی که زن و مرد و کودکان آنها باید در خانواده پیدا کنند اهمیت خود را از دست داده و از سوی دیگر، خانواده که نقش هویتی برای افراد ایفا می‌کند پایگاه و جایگاه خود را در میان دغدغه‌های زندگی نوین گم کرده است. از این رو، این معضل می‌تواند زمینه‌ساز بسیاری از آسیب‌های اجتماعی که در حال حاضر با آن رو‌به‌رو هستیم باشد. بیرشک می‌افزاید: از این رو، ارتباط افراد با جامعه، دوستان و محیط کار بسیار بیشتر از گذشته شده است. از سوی دیگر هنگامی که افراد در خانه هستند هم دیگر مانند گذشته دور یکدیگر جمع نمی‌شوند بنابراین، باید راهکاری اندیشیده و در پی آن باشیم که انسجام خانواده را بیشتر کنیم. (هانیه حقیقی/آرمان)

طرز تهیه لواشک میوه‌ای با «فر» در خانه

جام جم سرا: برای تهیه لواشک می‌توانید از پوره توت فرنگی، گیلاس، یا بلوبری استفاده کنید و به دو روش گفته شده در ادامه میان وعده‌ای سالم برای خود و خانواده یا دوستانتان آماده سازید. این لواشک‌ها را تا یک سال می‌توانید در فریزر نگهداری کنید.

طرز تهیه:

روش اول:
فر را با دمای ۱۷۰ درجه فار‌‌نهایت گرم کنید. قالب آشپزی با ابعاد ۱۵ در ۱۰ در ۱ اینچ را با لایه‌ای پلاستیک بپوشانید. در گوشه‌ها پلاستیک را تا کنید. سس سیب را در قالب بریزید و آن را پخش کنید طوری که در همه قسمت‌ها یک چهارم اینچ قطر داشته باشد.

روش دوم:
به مدت ۱۲ تا ۱۳ ساعت یا تا زمانی که لواشک خشک شود (سطح آن ممکن است کمی چسبناک باشد) آن را در فر بگذارید و هر از گاهی قالب را بچرخانید. (اگر دستگاه خشک کن دارید، روی کاغذ مخصوص خشک کن را کمی چرب کنید). سس سیب را روی این برگه بریزید و طوری آن را پخش کنید که در همه نقاط یک چهارم اینچ قطر داشته باشد. سپس آن را در ۱۳۵ درجه به مدت ۱۲ تا ۱۳ ساعت یا تا زمانی که لواشک خشک شود در خشک کن بگذارید. اگر لازم شد، در یک ساعت آخر لواشک را برگردانید تا سطح زیرین آن هم خوب خشک شود.
به کمک گوشه‌های پوشش پلاستیکی، لواشک را از قالب جدا کنید؛ بگذارید کاملاً خنک شود. لواشک میوه را به صورت یک استوانه لول کنید. آن را در یک پوشش پلاستیکی قرار دهید. (در صورت استفاده از خشک‌کن، لواشک را از ورق خشک کن جدا کنید. آن را به صورت یک استوانه لول کنید و در یک پوشش پلاستیکی قرار دهید.) می‌توانید لواشک را به مدت یک ماه در دمای اتاق، ۳ ماه در یخچال و تا ۱ سال در فریزر نگهداری کنید.

لواشک توت فرنگی و سیب

مثل روش بالا عمل کنید، فقط نصف فنجان سس سیب کمتر بریزید و به جای آن همین مقدار توت فرنگی تازه پوره شده اضافه کنید.
ارزش غذایی: ۳۰ کالری، ۸ گرم کربوهیدرات، ۶ گرم شکر، ۷٪ ویتامین C.

لواشک گیلاس و سیب

مثل روش بالا عمل کنید، فقط نصف فنجان سس سیب کمتر بریزید و به جای آن همین مقدار گیلاس تازه پوره شده اضافه کنید. (پس از ریختن گیلاس‌ها سریعاً آن را با سس سیب مخلوط کنید تا از قهوه‌ای شدن آن جلوگیری شود.)
ارزش غذایی: ۳۲ کالری، ۸ گرم کربوهیدرات، ۷ گرم شکر، ۲٪ ویتامین C.

لواشک توت فرنگی – بلوبری و سیب

مثل روش بالا عمل کنید، فقط نصف فنجان سس سیب کمتر بریزید و به جای آن یک چهارم فنجان توت فرنگی و یک چهارم فنجان بلوبری تازه پوره شده اضافه کنید. زمان خشک شدن را هم یک ساعت افزایش دهید.
ارزش غذایی: ۳۱ کالری، ۸ گرم کربوهیدرات، ۶ گرم شکر، ۵٪ ویتامین C.

لواشک سیب اسپایسی

مثل روش بالا عمل کنید، فقط یک قاشق چای‌خوری چاشنی پای سیب، چاشنی کیک کدو حلوایی، پودر کاری یا زنجبیل پودر شده هم به سس سیب اضافه کنید.
ارزش غذایی: ۳۶ کالری، ۲٪ ویتامین C و ۱٪ آهن.

لواشک بادام و سیب

مثل روش بالا عمل کنید، فقط یک چهارم قاشق چای‌خوری عصاره بادام درختی یا لیمو هم به سس سیب اضافه کنید. (سیمرغ)

تزئین جالب خانه با میلیون‌ها صدف [عکس]

جام جم سرا به نقل از باشگاه خبرنگاران: استفاده از مواد خاص برای تزئین کردن دیوارهای خانه یکی از سرگرمی‌های افرادی است که دوست دارند بیشتر دیده شوند. تا به حال افراد زیادی در نقاط مختلف دنیا دست به چنین کاری زده‌اند و خانه خود را با اقسام وسایل تزئین کرده‌اند.

«ژاو یانگشن» یک صاحبخانه چینی است که نزدیک دریا خانه‌ای ویلایی دارد اما حالا خانه او کمی متفاوت با دیگر ساختمان‌های اطراف دریا در چین یا شاید دنیا شده چرا که او کل خانه را با صدف تزئین کرده است.

این مرد ۵۸ ساله در مورد خانه خود می‌گوید: من از ظاهر خانه خسته شده بودم و قصد رنگ کردن آن را داشتم تا اینکه متوجه گنجینه بی‌نظیری شدم که در نزدیکی من بود. صدف‌ها دنیای بزرگی دارند و بهترین گزینه برای تزئین خانه بودند. در این خانه از صدف‌های ۳ میلی متری تا صدف ۴ کیلوگرمی استفاده شده است.