ته تقاری و عزیز دردانه بود و پدرش تا زنده بود با ازدواج او و پسرعمه اش موافقت نکرد. بعد از مرگ وی با اصرار و اجبار عمویش که حالا بزرگتر و صاحب اختیار خانواده برادرش محسوب می شد تن به ازدواج با پسر عمه اش داد. جوانی تند خو و هوسباز . البته اینها چیزهایی بود که مریم بعد از مهاجرت و سکونت در تهران فهمید.
بارها مسیر خانه تا بیمارستان را تنها رفت و حسرت زنانی را خورد که دست در دست همسرانشان در خیابان قدم می زدند یا در صف پذیرش بیمارستان نشسته بودند.
دخترک روستایی خراسانی که روحش با عطر گل های زعفران گره خورده بود و حالا در خانه بخت زندانی شده بود و در غربت روز به روز پژمرده تر و دل مرده تر می شد.
دلش می خواست زندگی کند و طعم محبت همسرش را بچشد ولی در عوض نه تنها باید با کوچکترین بهانه ای کتک می خورد، بلکه داستان خیانت های همسرش را از زبان خود او نیز می شنید و تحقیر می شد. تحمل چند سال رفتارهای تحقیر آمیز و پر خشونت همسر سرانجام مریم را در مسیری قرار داد که پایانی تلخ را برای او و آرزوها و رویاهای زنانه اش رقم زد.
دلش سنگ صبور می خواست مشاوری دانا که راهنمایش باشد و بتواند در لحظات سردرگمی و سرگردانی به او تکیه کند. اما اشتباهی بزرگ مرتکب شد و برای فرار از مشکلات زندگی اش از زن همسایه کمک گرفت. زنی معلوم الحال که خانه اش مکان امنی برای رفت و آمد مردان دچار فساد اخلاقی بود. وقتی از خیانت های همسرش گفت و اینکه کوچکترین توجه و محبتی از همسرش دریافت نمی کند، زن همسایه پیشنهاد داد تا خیانت و بی وفایی همسرش را تلافی کند و به همین دلیل زمینه دوستی و آشنایی او با کارگری ساختمانی را فراهم نمود که به گفته ی خود مریم کوچکترین امتیازی نسبت به همسرش نداشت جز اینکه تمام محبتی را که همسرش دریغ می کرد او سخاوتمندانه می بخشید.
روح ساده و بی تجربه دخترک روستایی برای اینگونه زشتی های زندگی در شهر بزرگی مانند تهران ساخته نشده بود و به سادگی محو محبت های مرد بیگانه شد و به وعده ها و علاقه اش امید بست.
چند وقتی که از ارتباطشان گذشت مرد برای تصاحب کامل و همیشگی مریم به فکر قتل همسرش افتاد. فکری که مریم هیچ وقت با آن و در واقع کشتن پدر فرزندش موافقت نکرد اما در نهایت عملی شد و قاتل، شوهر مریم را در خانه اش پس از زد و خورد با وی به قتل رساند و جنازه را در قالی پیچید و ماشینی برای انتقال جسد به بیابان های اطراف ورامین کرایه کرد اما راننده که به شرایط موجود شک کرده بود. پلیس را در جریان گذاشت و قاتل در همان ساعات اولیه ارتکاب به قتل دستگیر شد.
قاتل و همدستش راهی زندان شدند و قصه رویاهای دخترانه مریم از خانه بخت به سرانجام تلخ پژمردن پشت میله های زندان رسید.
این روزها کسی به فکر پژمردن مریم نیست! نه کسانی که او را مجبور به این ازدواج کردند ونه زنی که او را تشویق به خیانت کرد.
روستای یانگ شو یک دهکده کوچک توریستی مشهور در نزدیکی شهر گیلین گوانشی در چین می باشد. این روستا توسط کوهستان آهکی احاطه شده و بخاطر رودخانه های پیچ در پیچ ، غارها، معابد و نمای زیبای شهر همچنین تعداد زیادی رستوران و کافه که در اطراف این شهر قرار دارند معروف می باشد.. امروزه این شهر یکی از شهرهای دیدنی و توریستی چین محسوب می شود که تفاوت مشهودی نسبت به شهرک های چینی دیگر دارد. این شهر هم یک مقصد گردشگری معروف برای چینی ها به شمار می رود هم توریست های کشورهای دیگر نیز به بازدید از این منطقه علاقه نشان می دهند.
ایانگ شو امروزه یک روستای بزرگ توریستی است ، بر خلاف دیگر دهکده های چین این روستای آرام نه آلودگی صوتی دارد نه آلودگی هوا و طبق استاندارد های چینی بسیار تمیز بحساب می آید و معمولا هیچگاه با پدیده هایی نظیر ترافیک شهری مواجه نمی شود. تعداد زیادی فروشگاه و رستوران و هتل ها و هاستل های زیادی در این منطقه وجود دارد.
یکی از دلایل اصلی که توریست ها به این شهر می آیند علاوه بر آرامش و سکوت آن دوچرخه سواری و گشتن شهر توسط دوچرخه است.
وی اظهار کرد: روستا و روستاییان منابع اصلی تولید و رشد اقتصاد ملی هستند و بهره گیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) می تواند توسعه روستاهای کشور را رقم بزند، همچنین با ایجاد بسترهای لازم گردشگری پایدار را رونق بخشد.
علیزاده با بیان اینکه ICTروستایی می تواند توسعه در ابعاد گوناگونی همچون بازاریابی تولیدات روستاییان، درآمدافزایی بومیان، معرفی ظرفیت های روستایی و نیز رونق گردشگری را به دنبال داشته باشد، از تسهیل و تسریع فرایندهای اداری از طریق شبکه های ارتباطی جدید بعنوان دیگر مزایای توسعه تجارت در حوزه روستایی یاد کرد.
علیزاده تصریح کرد: ایجاد توسعه همه جانبه و پایدار در زمینه صنعت گردشگری مستلزم شناسایی ابعاد مختلف روستاست که این ابعاد اثرات گوناگونی بر درآمدزایی و ظرفیت سازی خواهد داشت.
وی مارکتینگ و بازاریابی را از معضلات چرخه تولید تا عرضه کالاهای صنایع دستی دانست و افزود: با شبکه سازی و الکترونیکی نمودن فعالیت های مرتبط با این موضوع در مدت زمان کوتاهی، شاهد تحولات اثربخشی در جوامع روستایی گیلان خواهیم بود.
علیزاده از آمادگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گیلان برای اجرای طرح مذکور خبر داد و گفت: تمامی داده های لازم تهیه و تنظیم شده و بزودی برای پردازش های اولیه ارائه می شود.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گیلان با بیان اینکه دفاتر خدمات ارتباطی موجود در استان از نظر تعدد و نیروی انسانی ماهر در شرایط مطلوبی برای ارائه طرح توسعه تجارت روستایی قرار دارند، خواستار همکاری دیگر نهادهای ذی ربط برای اجرای هرچه بهتر طرح مذکور شد.
وی خاطرنشان کرد: فاز اول طرح توسعه تجارت روستایی بصورت پایلوت در حدود 230 دفتر خدمات ارتباطی آغاز خواهد شد که از 21آذرماه جاری دوره های آموزشی آن در پنج شهرستان اجرا می شود.
87 هتل، 23 هتل آپارتمان، 75 مجتمع گردشگری، 47 مهمانپذیر، یک هزار و 43 خانه مسافر، 233 واحد پذیرایی بین راهی و سفره خانه سنتی و 53 دفتر خدمات مسافرتی در گیلان فعال هستند.
در حال حاضر در تاسیسات گردشگری استان، شش هزار و 32 نفر شاغل هستند که از این تعداد چهار هزار و 926 نفر مرد و یک هزار و 106 نفر را بانوان تشکیل می دهند.
نوشته روستایی عجیب در کشور چین در اعماق غار اولین بار در بامداد پدیدار شد.
بامداد – جزیره ها را به آب و هوای خوب و هماهنگ بودنشان با محیط زیست می شناسند اما حداکثر تا چه حدی می تواند اینگونه باشد؟ روستایی در یکی از جزیره های چین حداکثر ادغام شدن با طبیعت را به شما نشان خواهد داد…
روستایی متروکه در جزیره «Gouqi» در چین قرار دارد که جزو یکی از ۴۰۰ جزیره مشهور به «Shengsi» در رود یانگتسه می باشد. این روستا پس از خالی شدن از سکنه، با طبیعت یکی شده است.
منبع:مجله نظاره
مگر می شود در یک روستا آن هم در ایران خودمان مردمی زندگی کنند که همگی با هم کوتوله باشند! بله این روستا واقعیت دارد و در همین نزدیکی خودمان است. برای دیدن آن نه ویزا لازم است و نه پاسپورت!
یکی از دور افتاده ترین روستاهای ایران به نام «ماخونیک» که تا ۱۰۰ سال پیش دسرتسی به آن غیر ممکن بود دارای مردمی با قد متوسط کوتاه است که خانه های کوچکشان را هم تا نیمه در زمین می سازند!
روستای ماخونیک یا همان روستای کوتوله ها، یکی از هفت روستای شگفت انگیز جهان می باشد.
البته عجیب بودن مردم این روستان به قدشان محدود نمی شود و آن ها دارای عقاید عجیب و سنت های دست نخورده زیادی هستند که همگی آن ها به عجیب بودن روستایشان می افزاید.
روستای ماخونیک در بیرجند و در استان خراسان جنوبی واقع شده است.
مردمان این روستا در حدود سه قرن پیش از افغانستان به ایران آمده اند. در اولین نگاهی که پس ورود به این روستا، به آن می اندازید، خانه های بسیار کوچکشان جلب توجه خواهد کرد. پس از کمی نگاه دقیق تر چیزی عجیب تر از راه می رسد! قد مردم این شهر با زحمت به ۱۴۰ سانتی متر می رسد. کوتاهی قد به علت نداشتن رابطه مردم روستا با افرادی در خارج از و ازدواج های اهالی با یکدیگر، ادامه یافته است.
خانه های روستای ماخونیک هم برای هماهنگی با شرایط آب و هوایی و جسمی ساکنان به شکل خاصی ساخته شده اند. ابتدا در زمین گودالی به عمق ۱٫۵ متر حفر می کنند و سپس دیواری را به ارتفاع ۱ متر از آن بیرون می آورند.
با وجود اینکه ارتفاع خانه ها از بیرون بیش از یک متر نمی باشد، مردم روستا مشکلی برای رفت آمد در آن ها ندارند. خانه هایی که بیشتر در درون زمین قرار دارند تا روی آن، باعث حفظ گرما در زمستان و خنک بودن در تابستان می شوند. روستای ماخونیک بسیار فشرده ساخته شده است و خانه ها بسیار به هم نزدیکند و در کوچه هایش به سختی دو نفر می توانند با هم عبور کنند.
البته علاوه بر قد مردم و معماری جالب خانه هایشان، عقاید و فرهنگشان هم باعث جهانی شدنشان شده است. این مردم دارای عقاید و فرهنگی هستند که برای بسیاری از ما هنوز ناشناخته است و تازگی دارد و شاید کمی هم عجیب به نظر برسد.
به عنوان مثال سه مورد از عقاید منسوخ شده این مردم که تا ۵۰ سال پیش به آن ها اعتقاد داشتند:
۱- گوشت نمی خوردند و گیاهخوار بودند، به همین دلیل هم شکار نمی رفتند و کمتر کسی از وجود آن ها باخبر می شد.
۲- سیگار کشیدن و چای نوشیدن را حرام می دانستند.
۳- عقیده داشتند که تلویزیون یک جسم شیطانی است!
البته موارد بالا خیلی وقت است که دیگر کنار گذاشته شده اند.
مردم ماخونیک تا همین چنسال پیش کفش هایی با کفه چوبی به پا می کردند و لباس هایی از چنس کرباس به تن داشته اند! دوری از روستاهای دیگر و نداشتن ارتباط با خارج از روستا باعث دست نخورده ماندن بسیاری از مسائل و سنت هایشان شده است.
شغل اصلی مردم روستای کوتوله ها دامداری و کشاورزی بوده و هست اما برخی از آن ها در حال حاضر در معدن ستگ کار می کنند و برخی هم در کار قالیبافی مشغولند.
از غذاهای محلی آن ها می توان آبقروت، گندمکله، سوزی، اشکنه، آبدوغ، گرماس، آبماست، کاچی شلغم، کشک، قلور شیر، قلور ترش، اشترغاز، تلخو و پختیک را نام برد.
در حل حاضر مسیر دسترسی به روستای ماخونیک آسفالت شده و این مردم توانسته اند به امکانات بیشتری ازجمله بهداشت و مدرسه دست پیدا کنند. البته ناگفته نماند که در این روستا قصابی هم افتتاح شده تا مردم با خوردن گوشت متوسط قدشان را بالا ببرند و در کنار قرص های آهنی که مصرف می کنند، گوشت هم داشته باشند.
این روستا دارای آثار تاریخی از جمله سنگ نگاره ماخونیک، بنای برج و قلعه، برج گل انجیر، منزل سرگردونی، نادر مرده نیز می باشد.
اخیرا هم، با آسفالته شدن راه دسترسی به روستا، بهداشت و امکانات مورد نیاز برای تحصیل و زندگی راحت و سالم به اینجا رسیده. مغازه های خواربار فروشی و قصابی هم، نیاز اهالی که این روزها گوشت و قرص آهن مصرف می کنند تا متوسط قدشان افزایش یابد را فراهم می کنند. درحال حاضر روستای ماخونیک مورد استقبال بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی قرار گرفته به طوری که شهرت جهانی اش ، آن را به یکی از هفت روستای شگفت انگیز جهان تبدیل کرده. از آثار تاریخی روستا هم می توان به سنگ نگاره ماخونیک، بنای برج و قلعه، برج گل انجیر، منزل سرگردونی، نادر مرده اشاره کرد.
منبع: مجله نظاره
نوشته ماخونیک ، روستایی با ساکنین کوتاه قد اولین بار در بامداد پدیدار شد.
بامداد – روستای بسیار دیدنی ماسوله را بسیاری از ما از نزدیک دیده ایم اما ممکن است اطلاعات کمی راجع به آن داشته باشیم. در این مطلب می خواهیم توضیحات کوتاهی راجع به آن بدهیم و بقیه وقتمان را با دیدن تصاویر بگذرانیم. با نظاره همراه باشید. محدودهی ماسوله از سمت شمال به شهرستان ماسال، از سمت جنوب به طارم علیا (استان زنجان)، از سمت شرق به جلگه شهر فومن و از سمت غرب به شهرستان خلخال (استان اردبیل) میرسد.
روستای خوش آب و هوای این روستا در ۶۰ کیلومتری شهر رشت و ۳۲ کیلومتری غرب شهر فومن در دامنهی کوهپایهای که ۱۰۵۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد واقع شده است. پایین ترین نقطه ی ماسوله با بالاترین نقطه ی آن حدود ۱۲۰ متر اختلاف ارتفاع دارد. از لحاظ جمعیت شناسی، مردم ماسوله آمیخته و تاثیر پذیرفته از فرهنگ های تالشی، آذری خلخالی و گیلکی هستند و گویش عامه، زبان تالشی است.
باستان شناسان در حال حاضر قدمت ماسوله ی فعلی را حدود هشتصد تا هزار می دانند.
جالب است بدانید که ماسولهی قدیم یا «کهنه ماسوله» که در فاصله «هشت کیلومتری غرب جاده ماسوله به خلخال» قرار گرفته است سکونتگاه اصلی و اولیه ماسوله ایها بوده است که اکنون آنچه در این مکان به چشم میخورد سنگ دیوار بناهای آن است.در نخستین کاوشهای باستانشناسی شهرستان فومن که در شهریور ماه ۱۳۷۴ توسط هیئت پژوهشکده باستانشناسی سازمان میراث فرهنگی استان گیلان در این محوطه صورت گرفت مشخص شد که از سده پنجم تا هشتم هجری «کهنه ماسوله» به عنوان یکی از مراکز مهم در زمینه فلزکاری بوده است.همچنین سفالهای لعابدار با رنگهای متنوع که مشخصات دوره سلجوقی را داشتهاند در این منطقه کشف شد این ناحیه به دلیل اهمیت و اعتبار تاریخی آن در شهریور ۱۳۸۵در فهرست آثار ملی ثبت شد.
ماسوله در کنار رودخانه ای نسبتاً پرآب به نام ماسوله رودخان واقع شده است. این رودخانه از به هم پیوستن سرشاخه های بالا دست ایجاد شده و درست در کنار ماسوله آبشار زیبایی وجود دارد. همانطور که گفته شد، ماسوله در منطقه ای کوهستانی واقع شده است و در ارتفاعات این منطقه قلل مرتفعی وجود دارد که قله ی شاه معلم با ۳۰۵۰ متر ارتفاع، بلندترین آنهاست.
ماسوله تابستان هایی با هوای معتدل و زمستان هایی سرد دارد. بیش از یک ماه از سال در این منطقه یخبندان است و در بسیاری از روزها، ابرها چنان تو را در برمی گیرند و هوای مه آلود، زیبایی های ماسوله را دوچندان می سازند. میزان بارش باران و برف نسبتاً قابل توجه است و هوا رطوبت بالایی دارد. این رطوبت به علت خنکی هوا آزار دهنده نیست.
ماسوله دارای معماری منحصر به فردی است. محوطه جلوی خانهها و پشت بامها هر دو به عنوان پیاده رو استفاده میشوند. بافت معماری ماسوله در دوران زندیه شکل گرفته است و خیابانهای کوچک و پلههای بسیار به هیچ وسیله نقلیه موتوری اجازه ورود نمیدهد. معماری ماسوله در یک جمله توصیف میشود: حیاط ساختمان بالایی پشت بام ساختمان پایینی است. تعداد طبقات ساختمانها معمولا تا دو طبقه می رسد.
بیشتر ساختمان های ماسوله به رنگ زرد یا رسی ساخته می شوند. این باعث می شود که خانه ها در مه بهتر دیده شوند. چرا که نزدیک به یک سوم سال ماسوله در مه فرو می رود. ساختمان ها (بخصوص ساختمان های قدیمی تر) اکثراً دو طبقه ساخته شده اند. خانه های قدیمی که با ترکیبی از سنگ و چوب ساخته شده اند، یکی یکی از بین می روند و جای خود را به ساختمان های بتونی با سقف های آهنی می دهند. هرچند سعی می شود ظاهر خارجی ساختمان ها همان الگوی سنتی خود را حفظ نمایند. در و پنجره های چوبی (بخصوص انواع قدیمی آن) زیبایی خاصی به ماسوله می دهند و اهالی خوش ذوق ماسوله چهارچوب پنجره ها را گلدان های شمعدانی به نحو شایسته ای تزیین می نمایند.
اسم روستای ماسوله دست کم از سده ی هشتم و نهم هجری به بعد به همین صورت کنونی خود کاربرد دارد. برخی آنرا برگرفته از نام کوهی در جوار ماسوله به نام «ماهسالار» میدانند به باور ایشان این ناحیه ابتدا «ماسالا» خوانده میشد و بر اثر کثرت استعمال بعدها به «ماسوله» مبدل شد. به روایتی دیگر کلمه «ماسوله» از دو بخش «ماس» و «اوله» تشکیل شده است. بخش نخست در فرهنگهای ایرانی به معنای کوه و مانع و بخش دوم نیز به معنای بلند است که در ترکیب با «های» تصغیر به مفهوم «مانند» آمده است. بنابر این ماسوله را میتوان « کوه بلند » و «کوهمانند » معنا کرد.با تکیه بر زبانهایسانسکریت و فارسیمیانه آنرا «ماه کوچک» یا « سرزمین ماه کوچک» نیز معنا کرده اند.
منبع: مجله نظاره
نوشته ماسوله ، روستایی بسیار زیبا و دیدنی اولین بار در بامداد پدیدار شد.
روستای خوش آب و هوای برنت که در 106 کیلومتری جنوب ساری در 30 کیلومتری شهرستان پل سفید قرار دارد . حدوداً 800 نفر جمعیت در بهار و تابستان بخاطر موقعیت جغرافیایی جمعیت دارد .
در شرق تهران دو محور مواصلاتی به سمت شمال ایران وجود دارد.جاده هراز وفیروزکوه . برای رفتن به روستای برنت باید جاده فیروزکوه را انتخاب کرد .بعد از عبور از منطقه خوش آب و هوای فیروزکوه، راه سواد کوه را در پیش میگیریم. حدود 5 کیلومتری سوادکوه، در قسمت راست جاده، تابلوی کوچکی نصب شده است که دهکده «بِرِنِت» را به شما نشان می دهد.
جادهای باریک، اما خوش منظره را در پیش می گیرید که در حاشیه آن رودخانه با درختان برافراشته قرار دارد به مرور راه کمی دشوار میشود؛ خاکی و پر پیچ و خم و اندکی صعبالعبور. این جاده خاکی با 8کیلومتر مسافت از کنار رودخانهای پر خروش، ما را به بالاترین نقطه کوه میرساند. فکر ماهیگیری در این رودخانه و نوشیدن از آب خنک چشمهای که بر فراز کوه قرار دارد، همان ابتدا همه را وسوسه میکند.البته فراموش نکنید فصل تابستان و پاییز بهترین زمان برای سفر به این روستاست.هرچند که زمستان هم زیبایی خاص خود را دارد .
روستای برنت باقدمت تاریخی 2 تا 3 هزار ساله و با داشتن جاذبه های توریستی و تفریحی بسیار زیبا می تواند برای علاقه مندان به طبیعت جاذبه های زیادی بهمراه داشته باشد .وجود بناهای تمدنی مثل “کوشک اردشیر بابکان” بر اساس نوشته دکتر منوچهر ستوده در کتاب از استارا تا استر اباد که بقایای ان هم اکنون در منطقه “کوشک سر” برنت وجود دارد، حمام و عمارت “علی محمد خان”، مسجد و مدرسه علمیه که البته بر اثر مرور زمان تخریب شده و وجود قبور گبری در حوالی این روستا نشان از سابقه طولانی حیات بشری در این منطقه است.بنای مدرسه از دیگر مظاهر تمدنی است که از سالها پیش در این روستا بوده است. آسیاب های آبی و تعدد آن در این روستا نیز نشانه اوج حرکت و فعال بودن این منطقه در صنایع تبدیلی منطقه بوده است.
این روستا منطقه مناسبی برای دوچرخه سواری است به طوریکه اغلب در فصل تابستان و پاییز گروههای دوچرخه سوار برای لذت بردن از طبیعت و داشتن سرگرمی مناسب به این منطقه می روند. از این رو علاقمندان به دوچرخه سواری و حتی دیگر گردشگران باید بدانند که این منطقه شمال کشورمان در اغلب سال خصوصا در پاییز با بارش های بسیاری همراه است بنابراین داشتن لباس گرم و مناسب باران ضروریست.
از دیگر مشخصه های روستای برنت وجود قشر اجتماعی خان ها در این محل بوده است که به دلیل ارتباط با حاکمیت سیاسی زمان و اقتدار مالی در منطقه از قدرت برخوردار بوده و اعمال قدرت می کردند. همچنین این روستا منطقه ای بزرگ نشین بوده و علمایی مانند میرزا عبدالوهاب مجتهد ، میرزا غلام حسین ملکی به این روستا می آمدند و حل اختلاف می کردند . روستای برنت در گذشته دارای امکاناتی بود که روستاهای هم جوار نداشتند مانند: آسیاب ، بالا آسیاب و پایین آسیاب و حمام.
اقتصاد روستا مبتنی بر دامداری و کشاورزی معیشتی با تولید گندم جو و محصولات باغی بوده و هست. وجود کوههای سر به فلک کشیده ، جنگل های انبوه ، یخچال های طبیعی، چشمه های اب معدنی “سرخ رز واو” “سید بی بی وااو” “اوکسر وااو” “داوود وااو” و چشمه های پر آب و جریان رودخانه “دلاور رود” که از سرشاخه های رودخانه ی “تلار” است، ویژگی منحصر بفرد این روستا است .
منطقه برنت دارای سه نوع پوشش گیاهی استپی کویری و جنگلی است. بخش غربی آن از مسیر ورودی جاده خطیر کوه رویشگاه گیاهان استپی و در بخش جنوبی آن مراتع و کوه چکل و شرق آن دارای پوشش جنگل است. چشم انداز بسیار زیبا و روح افزای برنت با وجود جنگل های سرسبز و کوههای سر سبز و کوه های سر به فلک کشیده آن این منطقه را از سایر مناطق متمایز می کند.