محققان عنوان می کنند؛
بهترین ورزش ها برای مقابله با زوال عقل
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۲۱:۴۶
به گفته محققان، ورزش های هوازی موجب تقویت حافظه و مهارت های فکری در افراد مسن مبتلا به اختلال شناختی خفیف می شود.
همچنین طبق یافته محققان، افراد گروه ورزش هوازی شاهد بهبود قابل توجهی در حافظه و مهارت های فکری خود بعد از شش ماه بودند در حالیکه در گروه ورزش استقامت این نتیجه مشاهده نشد.
به گزارش جام جم آنلاین از مهر، این مطالعه شامل ۱۶ فرد با میانگین سنی ۶۳ سال بود که ورزش های هوازی نظیر تردمیل یا دوچرخه ثابت را انجام می دادند.
این افراد به مدت ۶ ماه، چهار بار در هفته این تمارین را انجام دادند. در گروه کنترل هم ۱۹ فرد با میانگین سنی ۶۷ سال قرار داشتند که در مدت مشابه و به تعداد دفعات یکسان همچون گروه ورزش هوازی، ورزش های استقامتی انجام می دادند اما فعالیت هوازی نداشتند.
تمامی شرکت کنندگان مبتلا به اختلال شناختی خفیف بودند. به گفته محققان بعد از گذشت ۶ ماه، اسکن مغزی این افراد نشان داد در گروه ورزش هوازی، حجم مغز افراد نسبت به گروه ورزش استقامت افزایش بیشتری یافته بود.
همچنین طبق یافته محققان، افراد گروه ورزش هوازی شاهد بهبود قابل توجهی در حافظه و مهارت های فکری خود بعد از شش ماه بودند در حالیکه در گروه ورزش استقامت این نتیجه مشاهده نشد.
یک شرکت ژاپنی در شهر ایروما در نزدیکی توکیو، یک سیستم بارکد زنی برای افراد مبتلا به زوال عقل و آلزایمر ساخته است که برای ردیابی آنها در صورت گم شدن به کار میآید.
این بارکد ردیابی، برچسب کوچک یک سانتیمتری است که اطلاعات فرد شامل آدرس، شماره تلفن و یک شماره هویت مخصوص برای هر فرد روی آن ثبت شده است. این سیستم ردیابی از بارکد دوبعدی استفاده میکند.
به گفته یکی از مقامات شهر ایروما در ژاپن، این سیستم جدید مزیت مهمی بر روشهای قدیمی ردیابی بیمار از طریق برچسب هویت روی لباس یا کفش دارد. بیماران مبتلا به آلزایمر و زوال عقل ممکن است لباس یا کفشی را که برچسب هویت دارد نپوشند، اما این سیستم ردیابی جدید که روی بدن آنها نصب میشود، همیشه همراه آنها خواهد بود.
این برچسبها که ضد آب هستند تا دو هفته روی بدن بیمار دوام میآورند و قابل نصب روی ناخنهای پا و زیر جوراب هستند.
به گزارش بیبیسی، بیش از ۲۵ درصد شهروندان ژاپن بالای ۶۵ سال سن دارند و این آمار تا سال ۲۰۵۵ به بیش از ۴۰ درصد جمعیت این کشور خواهد رسید.
به گزارش جام جم آنلاین از مهر، به گفته محققان دانشگاه کالیفرنیا، سالمندانی که کم ورزش می کنند یا اصلا فعالیت بدنی ندارند در مقایسه با افرادی که به طورمنظم فعالیت های بدنی متوسط تا سنگین دارند ۵۰ درصد در معرض ریسک بالای زوال عقل قرار دارند.
به گفته محققان، فعالیت فیزیکی ملایم می تواند شامل پیاده روی تند، دوچرخه سواری آهسته تر از ۱۰ مایل در ساعت یا باغبانی باشد.
دکتر زالدی تن، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «الزاماً فعالیت فیزیکی شدید موجب کاهش ریسک زوال عقل نمی شود. حتی میزان ملایم ورزش هم می تواند مناسب و کافی باشد.»
یافته ها نشان داد شرکت کنندگان ۷۵ سال یا بالاتر به بیشترین فایده ورزش در مقابل اغاز زوال عقل دست یافتند.
به گته تن، «پیام ما در اینجا این اسـت که شما هیچ وقت برای ورزش کردن پیر نیستید. این بیماران بسیار از ورزش کردن بهره مند شدند چراکه آنها در سنی بودند که در معرض بیشترین ریسک ابتلا به زوال عقل قرار داشتند.»
اسکن مغز شرکت کنندگان نشان داد افرادی که ورزش می کنند بهتر قادر به تحمل تاثیرات ناشی از افزایش سن بر مغز هستند.
با افزایش سن، مغز شروع به چروک شدن می کند. اما تیم تحقیق دریافت افرادی که به طورمنظم ورزش می کردند در مقایسه با افراد بی تحرک، دارای حجم مغز بزرگتری بودند.
به گزارش جام جم آنلاین از دویچه وله، پژوهشگران به تازگی عواملی را شناسایی کردهاند. شایعترین نوع لزایمر اســت.
ضعف شنوایی
زندگی اجتماعی برای سالمندانی که دچار ضعف شنوایی هستند رنجآور اســت. تواناییهای ذهنی افرادی که دچار سنگینی گوش هستند سریعتر از سالمندانی که از شنوایی خوبی برخوردارند کاهش مییابد.
توصیه پژوهشگران آمریکایی که ارتباط بین این دو را کشف کردهاند این اســت: «سنگینی گوش را نباید دستکم بگیرید و بلافاصله برای استفاده از سمعک اقدام کنید.»
داروهای خوابآور
پژوهشها نشان دادهاند داروهایی که به میزان زیاد یا در مدت طولانی برای رفع بیاختیاری ادرار، بیخوابی یا افسردگی استفاده میشوند (حتی بعد از قطع مصرف) فرد را برای ابتلا به دمانس مستعدتر میکند.
پژوهشگران توصیه میکنند که افراد مصرف داروهای حاوی آنتی کولینرژیک را به حداقل برسانند و تاثیرات درمانی این داروها را بهطور مرتب کنترل کنند و در صورت مشاهده بیتاثیری داروها این روش درمانی را متوقف کنند.
داروهای کاهش دهنده اسید معده
اغلب در موارد بروز سوزش معده از داروهای کاهشدهنده اسید معده استفاده میشود. بررسیها نشان دادهاند سالمندانی که به مدت طولانی از داروهایی نظیر امپرازول Omeprazol و پانتوپرازول Pantoprazol استفاده میکنند به میزان ۴۴ درصد بیشتر ازافردای که از کاهشدهندههای اسید معده استفاده نمیکنند در معرض ابتلا به دمانس هستد.
هنوز به درستی معلوم نیست که آیا مصرف این داروها و یا عامل ناشناخته مشترک دیگری خطر ابتلا به دمانس را افزایش داده اســت یا خیر. اما در هر حال بنا به توصیه این پژوهشگران بهتر اســت از داروهای ضد اسید فقط در موارد واقعا ضروری استفاده شود.
کمبود ویتامین D
حمام آفتاب از بروز بیماری آلزایمر و دیگر بیماریهای ناشی از دمانس جلوگیری میکند. علت آن این اســت که نور آفتاب ویتامین D مورد نیاز بدن را تامین میکند.
بر اساس تحقیقات به عمل آمده افرادی که دچار کمبود ویتامین D هستند ۵۳ درصد بیشتر از افراد دیگر در معرض ابتلا به دمانس قرار دارند. البته ویتامین D در برخی مواد غذایی چون ماهی هم وجود دارد اما ۹۰ درصد نیاز انسان از طریق جذب نور آفتاب تامین میشود.
استرس
جدایی، مرگ شریک زندگی، همزیستی با افراد روانپریش و فشارهای شدید روحی خطر ابتلا به دمانس را افزایش میدهد. بر اساس پژوهشی که در دانشگاه گوتهبرگ سوئد انجام شده اســت زنان بیشتر در معرض خطر هستند.
عوامل استرسزا ۱۵ درصد خطر بروز آلزایمر را افزایش میدهد. علت احتمالی آن این اســت که استرس موجب تغییرات هورمونی میشود که خود تاثیرات منفی بر سیستم اعصاب مرکزی دارد.
شخصیت ناپایدار
کسی که دچار ناپایداری عاطفی- هیجانی اســت، برای مثال عصبی، ترسو، دمدمیمزاج، نامطمئن و پراسترس اســت بیشتر از فردی که ثبات عاطفی دارد مستعد ابتلا به آلزایمر اســت. روانشناسان این ویژگی را روانرنجوری مینامند.
دمانس در میان زنانی که به سرعت دچار استرس میشوند و به دگرگریزی و انزوا روی میآورند شایعتر اســت.
احساس تنهایی
در باره تنهایی و احساس تنهایی گفته میشود که همچون دو لنگه کفش هستند. فردی که تنهاست از احساس تنهایی نیز رنج میبرد. همین احساس تنهایی آشکارا یکی از عوامل بروز دمانس اســت.
بر اساس تحقیقاتی که روی ۲۰۰۰ شرکتکننده انجام گرفته اســت، احتمال بروز دمانس در افرادی که تنها زندگی میکنند ۲،۵ درصد بیشتر اســت. افراد تنها برای مقابله با این مشکل باید گروههای اجتماعی تشکیل دهند و در فعالیتهای جمعی شرکت کنند.
دیابت و فشارخون
دیابت و فشار خون به عروق آسیب میرسانند. به همین علت افراد دیابتیک نیز در معرض بروز دمانس هستند و به طور متوسط دو سال زودتر از افراد غیر دیابتیک به بیماریهای ناشی از دمانس مبتلا میشوند.
بر اساس تحقیقات به عمل آمده فشارخون نیز به دلیل خطری که برای سیستم عروقی بهوجود میآورد فرد را بیشتر در معرض خطر ابتلا به دمانس قرار میدهد و اگر فرد بین سنین ۳۰ تا ۵۰ به بیماری فشار خون دچار شود تا ۶۲ درصد بیشتر از دیگران در معرض خطر دمانس قرار میگیرد ولی چنانچه فشار خون در سنین ۸۰ تا ۹۰ سالگی بروز کند ممکن اســت فرد از خطر دمانس مصون بماند.
مصرف سیگار
فرد معتاد به مصرف سیگار نه تنها به ریه خود آسیب میزند و خطر ابتلا به سرطان را بالا میبرد، بلکه به مغز خود نیز صدمه وارد میکند، زیرا نیکوتین و امثال آن باعث تنگی عروق میشود.
همین امر سبب اختلال در رسیدن اکسیژن و مواد غذایی به مغز و در نتیجه بروز آسیبهای شناختی و در نهایت دمانس میشود.
وزن نامناسب
چاقی یا لاغری هیچ کدام برای بیماری دمانس مناسب نیست. ولی پژوهشگران در این باره اختلاف نظر دارند. برخی داشتن کمی اضافه وزن را عاملی موثر در کنترل خطر ابتلا به دمانس میدانند و برخی معتقدند همان اضافه وزن ممکن اســت احتمال بروز بیماری را بالا ببرد. پژوهشگران هنوز به پاسخ قطعی و توصیه مناسبی در این باره نرسیدهاند.
افسردگی
افسردگی و دمانس اغلب دست در دست هم دارند. پیش از این مشخص نبود که کدام یک مقدم بر دیگری ظاهر میشود.
به عبارت دیگر آیا افسردگی عامل خطر دمانس اســت یا تنها یک علامت زودهنگام برای آن؟ هر چقدر علائم افسردگی شدیدتر باشند، فرد برای ابتلا به دمانس مستعدتر اســت. بنابراین افرادی که از افسردگی رنج میبرند میبایست حتما تحت درمان قرار گیرند.
زندگی ناسالم
پژوهشگران معتقدند بهترین عامل مصونیت از خطر ابتلا به دمانس، پیش گرفتن روشی سالم برای زندگی اســت: عدم مصرف سیگار و الکل، رژیم غذایی سالم، وزن مناسب و تحرک کافی.
این پنج عامل نه تنها باعث تقویت اندام میشوند بلکه سلامت روانی را نیز تامین میکنند.
تحقیقات طولانی در این زمینه نشان دادهاند توجه به این پنج نکته تا ۶۰ درصد خطر ابتلا به دمانس را کاهش میدهد.
آنتیبیوتیکهای تجویز شده برای از بین بردن باکتریهای روده بسیار قوی بوده و مانع رشد سلولهای جدید در هیپوکامپ می شود.
محققان در دانشگاه سیدنی نشان دادهاند که آموزش مبتنی بر رایانه مغز میتواند باعث بهبود حافظه در افرادی با اختلال شناختی خفیف شود.
به گزارش ایسنا به نقل از فیز، این تیم متشکل از محققان مرکز مغز و ذهن به بررسی بیش از 20 سال تحقیق و پژوهش پرداخته و نشان دادند که آموزش مغز میتواند به بهبود شناخت، حافظه، یادگیری و توجه و همچنین عملکرد روانی در افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف منجر شود.
اختلال شناختی خفیف شامل کاهش حافظه و سایر مهارتهای تفکر بوده و یکی از قویترین عوامل خطر زوال عقل است .در میان افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف از هر 10 نفر یک نفر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل هستند.
این خطر به طور قابل توجهی در میان کسانی که مبتلا به افسردگی هستند بالاتر است.
آموزش مغز یا تقویت ذهن یک درمان برای تقویت حافظه و مهارتهای تفکر با انجام تمرینات ذهنی مبتنی بر رایانه است. این آموزشها به صورت بازیهای ویدئویی طراحی شدهاند.
دکتر آمیت لمپیت از دانشکده روانشناسی که رهبری این پژوهش را بر عهده دارد گفت: نتایج این پژوهش نشان میدهد که آموزش مغز میتواند نقش مهمی در کمک به جلوگیری از ابتلا به زوال عقل بازی کند.
وی افزود: تحقیقات ما نشان میدهد که آموزش مغز میتواند به حفظ و یا حتی بهبود مهارتهای شناختی در افراد مسنی که در معرض خطر بسیار بالایی از زوال شناختی هستند کمک کند. این روش یک راه ایمن و ارزان است.
این تیم تحقیقاتی برای رسیدن به این نتیجه گیری، با استفاده از یک روش ریاضی به نام متا آنالیز ،17 کارآزمایی بالینی تصادفی از نزدیک به 700 شرکت کننده را با یکدیگر ترکیب کرده و مورد بررسی قرار دادند.
این پژوهشها بالاترین سطح از مدارک پزشکی بود که تاکنون در این زمینه انجام شده است.
این تیم تحقیقاتی پیشتر نیز از روش متا آنالیز برای نشان دادن اینکه آموزش مغز در جمعیتهای دیگر، مانند افراد مسن سالم و افراد مبتلا به بیماری پارکینسون مفید است، استفاده کرده بودند.
محققان این پژوهش بر این باورند که این فناوری جدید یک حرکت رو به جلو در جهت پیشگری و یا درمان بیماری زوال عقل است.
نتایج این پژوهش در American Journal of Psychiatry به چاپ رسیده است.