فسیل چیست؟ آشنایی با انواع فسیل یا سنگواره، فسیل های اندامی و فسیل های اثری، fossil، تشکیل فسیل، مکان های تشکیل فسیل، اطلاعاتی درباره فسیل.
در یک تعریف کلی به بقایای موجودات زنده که در طی میلیون ها سال در میان سنگها، صمغ گیاهان و یا گل و لای رودخانهها اثری از خود بجای میگذارند فسیل یا سنگواره میگویند.
در مفهوم لغوى چیزى که از حفارى به دست بیاید را فسیل میگویند. فسیل ها در واقع اجساد، بقایا و آثار موجوداتى هستند که پس از مرگ در بین رسوبات دفن شده و تحت تاثیر پدیده سنگ شدگى "دیاژنز" قرار گرفتهاند.
فسیل ها انواع باقیمانده جانورى و گیاهى همچون جسم حیوانات و استخوانهاى مربوط به آنها، تنه گیاهان قدیمى و ساختمانشان، کرمهاى نرم، ستارههاى دریایى و ... هستند. بنابراین آثار و مواد به جامانده از آنها مثل فضولات، مدفوع، تخمها (آثار طبیعى) و اثر لانهها، آشیانه ها، رد پاها (آثار مصنوعى) را شامل مىشوند. همه این بقایا به طور مستقیم توسط موجوداتی که در گذشته مىزیسته اند، به وجود آمدهاند. بر همین اساس براى آن که یک شى فسیل محسوب شود، باید بقایا و یا آثار فعالیت زیستى موجودات گذشته را دارا باشد.
انواع فسیلها
انواع فسیلها عبارتند از:
فسیلهاى اندامى، بقایاى حقیقى موجودات زنده هستند که در حالات بسیار مساعد شکل آنها با شکل موجود زنده اصلى اولیه کاملا مطابقت دارد و تغییر زیادى در آن صورت نگرفته است. اما فسیل هاى اثرى علائم غیر مستقیم حیات هستند که توسط موجودات بر جاى گذاشته شدهاند. جاى پاهاى دایناسور، اثرات ناشى از خزیدن تریلوبیتها و سایر شواهد فرآیندهاى حیات همچون فضولات و مدفوعات که به صورت فسیل در آمدهاند همگى جزء فسیل هاى اثرى محسوب مى گردند.
فسیل ماهی
فسیل سرخس
از مناسبترین مکانها برای تشکیل فسیل یا سنگوارها میتوان به حاشیه دلتاها و پیرامون کوههای آتشفشانی قدیمی که خاکستر از آنها متصاعد میشود و دریاهای کم عمق و یخچالها و باتلاقها نام برد. بیشتر دانشمندان معتقدند که فسیلها در دریاهای قدیمی قرار داشتهاند و در بین مواد رسوبی قرار گرفتهاند و در اثر فشار و گرمای زیاد، به این شکل در آمدهاند.
بقایای عنکبوت در صمغ درخت
به خاطر این که آنها سنگ هستند. یک شیء فسیل شده دقیقا یک مدل سنگی از یک شیء باستانی است. یک فسیل نسبت به شیء اصلی از مواد متنوع تری ساخته شده است. در طول فرایند فسیل شدن، اتم های اصلی با مواد معدنی جدید جایگرین میشوند. به طوری که یک فسیل همان رنگ (یا ترکیب شیمیایی) شیء اصلی را ندارد. فسیل ها رنگ های زیادی دارند و از انواع بسیار مختلفی از مواد معدنی ساخته شده اند. رنگ فسیل به این بستگی دارد که سنگ احاطه کننده چه ترکیبی دارد.
همچنین بعضی از فسیلهای پوست (و بخش های نرم دیگر) پیدا شدهاند. رنگ پوست هم درطول دوره فسیل شدن حفظ نمی شود. همه آنچه که امروزه باقی مانده یک مدل سنگی از شیء اصلی است.
فسیل ستاره دریایی
تکنیک ها و روشهاى مشخصى وجود دارند که دیرین شناسان از آنها براى یافتن فسیلها استفاده مىکنند. نباید اینطور تصور نمود در مکانى که فسیل یافت نمىشود، موجود زندهاى نیز در گذشته در آن جا نمى زیسته است. چه بسا موجودات زنده بسیارى در گذشته در آن مکان زندگى مىکردهاند اما محیط شرایط لازم براى فسیل شدن موجودات را نداشته است. از این رو است که بایستى خیلى خوش شانس باشیم تا بتوانیم فسیلها را بیابیم.
براى یافتن فسیل قبل از هر جستجو، جمع آورى اطلاعات در مورد فسیلى که به دنبال آن هستیم لازم است. مثلا اگر در جستجوى فسیل هاى گیاهى باشیم اطلاعاتى نظیر این که این فسیل ها در زمان حیات خود چه شرایط زیستى داشته اند و براى فسیل شدن چه مراحلى را گذرانده اند، به ما کمک مى کند که تنها سنگ هاى بخصوصى را جستجو نماییم.
به طور کلى آنچه معلوم است احتمال حضور فسیل در سنگ هاى رسوبى به مراتب بیش از سنگ هاى دگرگونى و سنگ هاى آذرین است. بطورى که در بین این سه گروه از سنگ ها قریب به ٩٩% فسیل ها در سنگ هاى رسوبى یافت مى شوند.
فسیل اثری
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
بامداد – فسیل های شاخص:
فسیل های شاخص دارای گسترش جغرافیایی وسیع بوده، ولی در زمان کوتاه زمین شناسی می زیسته اند. مانند فسیل آمونیت که منحصرا در کرتاسه میانی وجود داشته است.
فسیل های غیر شاخص:
فسیل های غیرشاخص تقریبا در تمام دوره ها و یا دوران های زمین شناسی وجود داشته اند و شاخص زمان معین و کوتاه زمین شناسی نیستند. مانند برخی دوکفه ای ها، شکم پایان، مرجان ها و غیره.
فسیل های رخساره:
فسیل هایی هستند که ارزش پالئو ژئو گرافی آن ها بیش از اهمیت بیوستراتی گرافی آن هاست. این فسیل ها میتوانند معرف وضعیت جغرافیایی زمان زیست خود از نظر آب و هوا و سایر شرایط محیط زیستی باشند.
مثلا فسیل کلنیهای مرجانی حاکی از محیط ساحلی دریا و آب و هوای استوایی تا نیمه استوایی است.
کاربرد فسیل ها در زمین شناسی
بیشتر فسیل ها از کربونات ها و یا فسفات های ترکیب شده با مواد آلی تشکیل شده اند.
آن ها تحت تاثیر گرما، فشار، ترکیبات سیال اطرافشان و همه دیگر عوامل که خصوصیت سنگ های رسوبی را بعد از اینکه رسوب می کنند تغییر می دهند، قرار دارند. بنابراین فسیل ها، شاخص های حساس تغییر حرارت و ابزار های قدرتمندی برای پیش بینی ذخیره زایشی هیدرو کربون ها هستند.
همه این عنوان ها اطلاعاتی اساسی در تجزیه و تحلیل حوزه های رسوبی و اکتشاف زغال سنگ، نفت و گاز که باقیمانده های زندگی قدیم هستند، شرکت دارند.
شباهت های یک منطقه با دیگر مناطق، مثل آب و هوای یکسان و راه های دریایی و زمینی، مرتبط با ابزارهای نیرومندی در تفسیر نقشه های دیرینه زیست جغرافیایی هستند. به همراه خصوصیت های دیرینه ی بوم شناسی.
این اطلاعات اساس توصیف آب و هوای قدیمی و شرایط نهشتی است که ممکن است سنگ ها و یا مخازن منبع تولید هیدروکربن را ایجاد کرده باشد.
به دلیل تکامل تدریجی آلی و رویدادهای انقراض، توالی تجربی فسیل ها می تواند قابل تشخیص باشد. این توالی، آن ها را شاخص بی مانند زمان کرده است. این مرحله زیست چینه شناسی نام دارد.
چون جانوران و گیاهان در وضع ثابتی نسبت به محیط شان زندگی می کنند فسیل هایی که در محل اولیه خود یافت می شوند، اطلاعات با ارزشی در مورد محیط پیرامونشان ارائه می دهند، که شامل ویژگی های شیمیایی شان است.
اما زمانی که آن ها از محیط زیست شان منتقل می شوند اطلاعاتی در مورد آن جابجایی و عوامل مربوط به آن ارائه می دهند.
رده بندی فسیل ها
موجودات زنده را براساس برخی ویژگیهای ظاهری طبقهبندی مینمایند. در طبقه بندی های استاندارد بر اساس میزان شباهت های موجودات آن ها را در گروه هایی به نام تاکسون قرار میدهند و هفت تاکسون مهم و اصلی به شرح زیر معرفی مینمایند.
هر چه میزان شباهت موجودات بیشتر باشد در تاکسون های مراتب بالاتری قرار می گیرند.
هفت تاکسون مهم و اصلی عبارتند از :
سلسله Kingdom
شاخه Phylum
رده Class
راسته Order
تیره Family
جنس Genus
گونه Specis
فسیل ها ی بزرگ و کوچک تخم های زیست چینه شناختی بهترین تکنیکی است که برای سن یابی سنگ های قدیمی ایجاد شده است
استفاده از فسیل ها
مهمترین کاربرد فسیل ها در تعیین سن طبقات زمین می باشد.
از فسیل ها می توان استفاده های زیادی کرد که در زیر به صورت خلاصه تعدادی را بیان می کنیم:
١- بعضی فسیل ها مانند زغال سنگ و نفت را می سوزانیم تا از انرژی آن ها استفاده کنیم به این مواد سوخت های فسیلی می گویند. گاهی نیز این مواد در ساخت مواد دیگر به کار می روند.
٢- از بعضی فسیل ها در تعیین محل مواد معدنی استفاده می شود.
٣- بعضی فسیل ها برای تشخیص آب و هوای گذشته کاربرد دارند.
٤- به کمک فسیل ها اطلاعات زیادی در مورد خشکی ها، بیابان ها، جنگل ها و دری اها و اینکه آب آن ها شیرین یا شور بوده یا عمق آن ها کم یا زیاد بوده می توان بدست آورد.
٥- با بررسی فسیل ها می توان فهمید که کدام یک از جانداران قدیمی تر هستند و کدام یک دیرتر به وجود آمده اند. همچنین جدولی بدست می آید که با کمک آن می شود سن لایه های رسوبی مختلف را حدس زد و یا محاسبه کرد.
فسیل هایی که در لایه های قدیمی یا زیرین یافت می شوند، ساختمان ساده تری دارند و تعداد و تنوع کم تری هم دارند در حالی که فسیل های جدید در لایه های بالاتر قرار گرفته و ساختمان کامل تری دارند و تعداد و انواع بیشتری نیز از آن ها دیده می شود.
منبع: بیتوته
نوشته فسیل چیست و چه کاربردهایی دارد؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
بامداد – فسیل های شاخص:
فسیل های شاخص دارای گسترش جغرافیایی وسیع بوده، ولی در زمان کوتاه زمین شناسی می زیسته اند. مانند فسیل آمونیت که منحصرا در کرتاسه میانی وجود داشته است.
فسیل های غیر شاخص:
فسیل های غیرشاخص تقریبا در تمام دوره ها و یا دوران های زمین شناسی وجود داشته اند و شاخص زمان معین و کوتاه زمین شناسی نیستند. مانند برخی دوکفه ای ها، شکم پایان، مرجان ها و غیره.
فسیل های رخساره:
فسیل هایی هستند که ارزش پالئو ژئو گرافی آن ها بیش از اهمیت بیوستراتی گرافی آن هاست. این فسیل ها میتوانند معرف وضعیت جغرافیایی زمان زیست خود از نظر آب و هوا و سایر شرایط محیط زیستی باشند.
مثلا فسیل کلنیهای مرجانی حاکی از محیط ساحلی دریا و آب و هوای استوایی تا نیمه استوایی است.
کاربرد فسیل ها در زمین شناسی
بیشتر فسیل ها از کربونات ها و یا فسفات های ترکیب شده با مواد آلی تشکیل شده اند.
آن ها تحت تاثیر گرما، فشار، ترکیبات سیال اطرافشان و همه دیگر عوامل که خصوصیت سنگ های رسوبی را بعد از اینکه رسوب می کنند تغییر می دهند، قرار دارند. بنابراین فسیل ها، شاخص های حساس تغییر حرارت و ابزار های قدرتمندی برای پیش بینی ذخیره زایشی هیدرو کربون ها هستند.
همه این عنوان ها اطلاعاتی اساسی در تجزیه و تحلیل حوزه های رسوبی و اکتشاف زغال سنگ، نفت و گاز که باقیمانده های زندگی قدیم هستند، شرکت دارند.
شباهت های یک منطقه با دیگر مناطق، مثل آب و هوای یکسان و راه های دریایی و زمینی، مرتبط با ابزارهای نیرومندی در تفسیر نقشه های دیرینه زیست جغرافیایی هستند. به همراه خصوصیت های دیرینه ی بوم شناسی.
این اطلاعات اساس توصیف آب و هوای قدیمی و شرایط نهشتی است که ممکن است سنگ ها و یا مخازن منبع تولید هیدروکربن را ایجاد کرده باشد.
به دلیل تکامل تدریجی آلی و رویدادهای انقراض، توالی تجربی فسیل ها می تواند قابل تشخیص باشد. این توالی، آن ها را شاخص بی مانند زمان کرده است. این مرحله زیست چینه شناسی نام دارد.
چون جانوران و گیاهان در وضع ثابتی نسبت به محیط شان زندگی می کنند فسیل هایی که در محل اولیه خود یافت می شوند، اطلاعات با ارزشی در مورد محیط پیرامونشان ارائه می دهند، که شامل ویژگی های شیمیایی شان است.
اما زمانی که آن ها از محیط زیست شان منتقل می شوند اطلاعاتی در مورد آن جابجایی و عوامل مربوط به آن ارائه می دهند.
رده بندی فسیل ها
موجودات زنده را براساس برخی ویژگیهای ظاهری طبقهبندی مینمایند. در طبقه بندی های استاندارد بر اساس میزان شباهت های موجودات آن ها را در گروه هایی به نام تاکسون قرار میدهند و هفت تاکسون مهم و اصلی به شرح زیر معرفی مینمایند.
هر چه میزان شباهت موجودات بیشتر باشد در تاکسون های مراتب بالاتری قرار می گیرند.
هفت تاکسون مهم و اصلی عبارتند از :
سلسله Kingdom
شاخه Phylum
رده Class
راسته Order
تیره Family
جنس Genus
گونه Specis
فسیل ها ی بزرگ و کوچک تخم های زیست چینه شناختی بهترین تکنیکی است که برای سن یابی سنگ های قدیمی ایجاد شده است
استفاده از فسیل ها
مهمترین کاربرد فسیل ها در تعیین سن طبقات زمین می باشد.
از فسیل ها می توان استفاده های زیادی کرد که در زیر به صورت خلاصه تعدادی را بیان می کنیم:
١- بعضی فسیل ها مانند زغال سنگ و نفت را می سوزانیم تا از انرژی آن ها استفاده کنیم به این مواد سوخت های فسیلی می گویند. گاهی نیز این مواد در ساخت مواد دیگر به کار می روند.
٢- از بعضی فسیل ها در تعیین محل مواد معدنی استفاده می شود.
٣- بعضی فسیل ها برای تشخیص آب و هوای گذشته کاربرد دارند.
٤- به کمک فسیل ها اطلاعات زیادی در مورد خشکی ها، بیابان ها، جنگل ها و دری اها و اینکه آب آن ها شیرین یا شور بوده یا عمق آن ها کم یا زیاد بوده می توان بدست آورد.
٥- با بررسی فسیل ها می توان فهمید که کدام یک از جانداران قدیمی تر هستند و کدام یک دیرتر به وجود آمده اند. همچنین جدولی بدست می آید که با کمک آن می شود سن لایه های رسوبی مختلف را حدس زد و یا محاسبه کرد.
فسیل هایی که در لایه های قدیمی یا زیرین یافت می شوند، ساختمان ساده تری دارند و تعداد و تنوع کم تری هم دارند در حالی که فسیل های جدید در لایه های بالاتر قرار گرفته و ساختمان کامل تری دارند و تعداد و انواع بیشتری نیز از آن ها دیده می شود.
منبع: بیتوته
نوشته فسیل چیست و چه کاربردهایی دارد؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
به گزارش خبرنگار گروه دانستنیهای خبرگزاری فارس، محققان تاکنون انواع مختلف سنگوارهها از دایناسورها و دیگر موجودات زنده ماقبل تاریخ را شناسایی کردهاند و مطالعه روی هر کدام از آنها ابهامات زیادی را برطرف کرده اســت. ولی این نخستین باری اســت که چنین فسیلی در جهان شناسایی میشود.
دریاچه آتشفشانی ماقبل تاریخ Messel Pit در آلمان از جمله کمپهایی اســت که محققان و تاریخشناسان روی آن فعالیتهای گسترده انجام میدهند. محققان در آخرین بررسیهای خود یک فسیل عجیب در این دریاچه شناسایی کردند.
بررسیها روی این فسیل یک حشره را داخل شکم یک مارمولک نشان داد که البته این مارمولک نیز توسط یک مار بلعیده شد بود. این فسیل به گونهای باقی مانده بود که رسوبات آن به خوبی بقایای هر سه موجود زنده را نشان داد.
این سه موجود زنده در دوره ماقبل تاریخ میزیستهاند که احتمالا مدت کوتاهی پس از آنکه حشره توسط مارمورک بلعیده شد، یک مار بزرگ آنها را به صورت یکجا در شکم خود جا داده اســت.
این فسیل به دانشمندان نشان داد 48 میلیون سال قبل چرخه غذایی بین موجودات زنده چگونه بوده اســت. تاریخشناسان با این کشف بزرگ عادات غذایی را بین حیوانات شناسایی کردند و متوجه شدند که در آن زمان هم مارها غذاهای مشابه را میخوردند.
انتهای پیام /
براساس گزارش فاکس نیوز، بخشی از چرخه حیات متعلق به زمانهای بسیار قدیم در یک تکه فسیل به دام افتادهاسـت: مارمولکی یک سوسک بداقبال را میخورد و سپس توسط یک مار پالئوپایتون یک متری بلعیده میشود و پس از آن این مجموعه به صورت ناگهانی به نابودی کشیده شده و به فسیل تبدیل میشوند.
درست مانند عروسکهای تودرتوی روسی یا ماتریوشکا این فسیل توالی سهگانهای از یک سوسک،یک مارمولک و یک مار را به نمایش در میآورد. این فسیل در میدان فسیلی گودال مسل در آلمان کشف شدهاسـت،منطقهای که جزو میراث جهانی یونسکو به شمار میرود.
به گفته محققان موسسه مطالعاتی سنکنبرگ و موزه طبیعی فرانکفورت در سال 2009 باستانشناسان موفق به برداشتن صفحهای از بستر این گودال شدهاند که بدن کامل یک مار را نشان میداد و پس از بررسی دقیقتر محققان به وجود فسیلهایی که در شکم مار بودند پی بردند.
نمونه دیگری از این فسیلها وجود دارند که میتوان آنچه توسط حیوان بلعیده شده را نیز در آن مشاهده کرد،برای مثال دانشمندان در شکم اسبهای فسیل شدهای که در این منطقه یافتهاند فسیل برگ و انگور یافتهاند. اما این اولینباری اسـت که فسیلی سه بخشی در این منطقه کشف شدهاسـت. تنها یک نمونه دیگر فسیل به این شکل در جهان کشف شدهاسـت که به یک کوسه باستانی تعلق دارد.
مارمولک فسیل شده در این تکه از تاریخ به یک مارمولک جیسلتالیلوس ماریوس تعلق دارد که از گونه مارمولکهایی اسـت که میتواند در زمان خطر دمش را از بدن جدا کند، که البته در زمان بلعیده شدن توسط مار این کار را انجام ندادهاسـت.
به گفته دانشمندان اگرچه فرایند هضم درون شکم مار نسبتا سریع رخ میدهد،اما مارمولک درون شکم مار به خوبی حفظ شدهاسـت و این نشان میدهد مار یک تا دو روز پس از بلعیدهن مارمولک مرده و به قعر گودال مسل سقوط کردهاسـت،جایی که جسم این سه موجود برای همیشه تثبیت شدهاسـت.
5454
۱۰ بهمن ۹۵ ساعت ۱۲:۳۶
دانشمندان به تازگی حشرهی جدیدی به نام اتیوکرنوس برمانیکوس (Aethiocarenus burmanicus) را در بین فسیلهای کهربایی در میانمار یافتهاند که ظاهر بسیار عجیب و غیر زمینی دارد. این حشره، یک سر مثلثی شکل با دو چشم برآمده دارد که بسیار شبیه ستارهی فیلم معروف .E.T (ای.تی موجود فرازمینی) در سال 1982 است. در حقیقت این موجود به قدری با حشرات زمینی فرق میکند که دانشمندان آن را در طبقهبندی مخصوص خود قرار دادهاند و آن را حشره فرازمینی مینامند.
جرج پوینار (George Poinar)، حشره شناس دانشگاه ایالت اورگون و یکی از محققان کشف این حشره میگوید: “من تا به حال چیزی شبیه این ندیدهام. به نظر میرسد که در دنیای حشرات، این موجود خاص باشد و پس از بررسیهای بسیار، ما تصمیم گرفتیم تا آن را در دستهای جداگانه قرار دهیم.”
پوینار کسی است که برای اولین بار ظاهر این حشره را به .E.T شبیه دانست. به گفتهی او:
اولین باری که این حشره را دیدم، فکر کردم که باید یک موجود فضایی باشد.
محققان بر این باورند که این حشره فرازمینی منقرض شده، هم گیاه خوار بوده است و هم گوشت خوار. علاوه بر این، به لطف شکل عجیب سرش، میتوانسته پشت خود را نیز ببیند. پوینار میگوید که ماسکی را شبیه به سر این حشره درست کرده و در مراسم شب هالووین پوشیده اما به دلیل آنکه کودکان از آن میترسیدند، مجبور شده تا آن را در بیاورد. پژوهشگران همچنین یک گونهی دیگر از این حشره را در فسیل های کهربا یافتند و بدین ترتیب، دستهی خاص این حشره، در حال حاضر فقط از دو گونه تشکیل میشود که در دنیای حشرات بسیار اتفاق نادری است.
فسیلهای ردها
لانههای فسیل شده، گاسترولیت، سوراخهای زیرزمینی، جاپاها و ...
فسیلهای با شکل حقیقی
برای تشکیل فسیل بعد از مدت زمانی طولانی، مواد شیمیایی موجود در بدن جانور دفن شده و تحت یک سری از تغییرات قرار میگیرد. به طوری که استخوان به آهستگی میپوسد و فاسد میشود، آب با مواد معدنیاش به داخل استخوان رسوخ میکند و مواد شیمیایی داخل استخوان را با مواد معدنی سنگ مانند جایگزین میکند. فرایند فسیل شدن به نحوه جایگزینی و حل شدن مواد معدنی اصلی در شی با مواد معدنی دیگر بستگی دارد. این فرایند یک فسیل است. فسیل همان شکل شی اصلی را دارد، اما از نظر شیمیایی بیشتر شبیه به سنگ است.
مرحله اول: مرگ
بعد از مرگ جانور، صدف جاندار در داخل رسوبات کف دریا فرو میرود و در طول چند هفته جانوران لاشخور بدن موجود را میخورند و فقط صدف جانور باقی میماند.
مرحله دوم: رسوبگذاری
بعد از گذشت چند ماه از مرگ جانور، روی صدف آن با رسوبات سیلتی و ماسهای پوشیده میشود. این لایهها به صورت ادامهدار روی جانور را میپوشانند و باعث حفاظت آن از آسیب دیدن میشوند. با گذشت زمان لایههای بیشتری روی جانور را میگیرد. بعد از گذشت چند صد سال، صدف چندین متر در زیر زمین قرار دارد. زمان میگذرد 1000 سال ، 10000 سال و بیشتر ....
مرحله سوم: کانی سازی اولیه
در فرآیند تشکیل فسیل به تدریج پوسته جانور دستخوش یکسری تغییرات شیمیایی میشود. بطوریکه پوسته جانور دچار پوسیدگی، نفوذ آب و جایگزینی با کانیهایی مثل کلسیت ، آهن و سیلیس میشود. این مراحل بطور علمی به نام کانیسازی اولیه شناخته میشوند. بعد از گذشت میلیونها سال پوسته اصلی کاملا بوسیله کانیها جایگزین میشود و سنگی که باقی میماند کاملا مشابه پوسته اولیه است. فسیل شکلی کاملا شبیه جانور اصلی دارد با این تفاوت که تبدیل به سنگ شده است. این مراحل باعث تغییر رنگ جانور نیز میشود.
مرحله چهارم: فرسایش
بعد از گذشت میلیونها سال صفحات زمین حرکت میکنند و کف دریا بطور اجباری به سطح زمین میآید. در نتیجه این حرکت یک نمای جدید از زمین ظاهر میشود. به یکباره در بالای سطح زمین سنگی فرسایش یافته پدید میآید. باد، باران، یخ و همچنین نور خورشید به این فرسایش کمک میکند.
مرحله پنجم: ظاهر شدن در سطح زمین
در آخرین مرحله تشکیل فسیل بعد از گذشت حدود 150 میلیون سال بلاخره فسیل در سطح زمین نمایان میشود که این مرحله باعث خوشحالی فسیلشناسان میشود.
فسیل در حین حرکت در روی سطح زمین میتواند تمیز شود و اضافات آن کنده شود.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
فسیلهای ردها
لانههای فسیل شده، گاسترولیت، سوراخهای زیرزمینی، جاپاها و ...
فسیلهای با شکل حقیقی
برای تشکیل فسیل بعد از مدت زمانی طولانی، مواد شیمیایی موجود در بدن جانور دفن شده و تحت یک سری از تغییرات قرار میگیرد. به طوری که استخوان به آهستگی میپوسد و فاسد میشود، آب با مواد معدنیاش به داخل استخوان رسوخ میکند و مواد شیمیایی داخل استخوان را با مواد معدنی سنگ مانند جایگزین میکند. فرایند فسیل شدن به نحوه جایگزینی و حل شدن مواد معدنی اصلی در شی با مواد معدنی دیگر بستگی دارد. این فرایند یک فسیل است. فسیل همان شکل شی اصلی را دارد، اما از نظر شیمیایی بیشتر شبیه به سنگ است.
مرحله اول: مرگ
بعد از مرگ جانور، صدف جاندار در داخل رسوبات کف دریا فرو میرود و در طول چند هفته جانوران لاشخور بدن موجود را میخورند و فقط صدف جانور باقی میماند.
مرحله دوم: رسوبگذاری
بعد از گذشت چند ماه از مرگ جانور، روی صدف آن با رسوبات سیلتی و ماسهای پوشیده میشود. این لایهها به صورت ادامهدار روی جانور را میپوشانند و باعث حفاظت آن از آسیب دیدن میشوند. با گذشت زمان لایههای بیشتری روی جانور را میگیرد. بعد از گذشت چند صد سال، صدف چندین متر در زیر زمین قرار دارد. زمان میگذرد 1000 سال ، 10000 سال و بیشتر ....
مرحله سوم: کانی سازی اولیه
در فرآیند تشکیل فسیل به تدریج پوسته جانور دستخوش یکسری تغییرات شیمیایی میشود. بطوریکه پوسته جانور دچار پوسیدگی، نفوذ آب و جایگزینی با کانیهایی مثل کلسیت ، آهن و سیلیس میشود. این مراحل بطور علمی به نام کانیسازی اولیه شناخته میشوند. بعد از گذشت میلیونها سال پوسته اصلی کاملا بوسیله کانیها جایگزین میشود و سنگی که باقی میماند کاملا مشابه پوسته اولیه است. فسیل شکلی کاملا شبیه جانور اصلی دارد با این تفاوت که تبدیل به سنگ شده است. این مراحل باعث تغییر رنگ جانور نیز میشود.
مرحله چهارم: فرسایش
بعد از گذشت میلیونها سال صفحات زمین حرکت میکنند و کف دریا بطور اجباری به سطح زمین میآید. در نتیجه این حرکت یک نمای جدید از زمین ظاهر میشود. به یکباره در بالای سطح زمین سنگی فرسایش یافته پدید میآید. باد، باران، یخ و همچنین نور خورشید به این فرسایش کمک میکند.
مرحله پنجم: ظاهر شدن در سطح زمین
در آخرین مرحله تشکیل فسیل بعد از گذشت حدود 150 میلیون سال بلاخره فسیل در سطح زمین نمایان میشود که این مرحله باعث خوشحالی فسیلشناسان میشود.
فسیل در حین حرکت در روی سطح زمین میتواند تمیز شود و اضافات آن کنده شود.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
فسیل چیست؟ آشنایی با انواع فسیل یا سنگواره، فسیل های اندامی و فسیل های اثری، fossil، تشکیل فسیل، مکان های تشکیل فسیل، اطلاعاتی درباره فسیل.
در یک تعریف کلی به بقایای موجودات زنده که در طی میلیون ها سال در میان سنگها، صمغ گیاهان و یا گل و لای رودخانهها اثری از خود بجای میگذارند فسیل یا سنگواره میگویند.
در مفهوم لغوى چیزى که از حفارى به دست بیاید را فسیل میگویند. فسیل ها در واقع اجساد، بقایا و آثار موجوداتى هستند که پس از مرگ در بین رسوبات دفن شده و تحت تاثیر پدیده سنگ شدگى "دیاژنز" قرار گرفتهاند.
فسیل ها انواع باقیمانده جانورى و گیاهى همچون جسم حیوانات و استخوانهاى مربوط به آنها، تنه گیاهان قدیمى و ساختمانشان، کرمهاى نرم، ستارههاى دریایى و ... هستند. بنابراین آثار و مواد به جامانده از آنها مثل فضولات، مدفوع، تخمها (آثار طبیعى) و اثر لانهها، آشیانه ها، رد پاها (آثار مصنوعى) را شامل مىشوند. همه این بقایا به طور مستقیم توسط موجوداتی که در گذشته مىزیسته اند، به وجود آمدهاند. بر همین اساس براى آن که یک شى فسیل محسوب شود، باید بقایا و یا آثار فعالیت زیستى موجودات گذشته را دارا باشد.
انواع فسیلها
انواع فسیلها عبارتند از:
فسیلهاى اندامى، بقایاى حقیقى موجودات زنده هستند که در حالات بسیار مساعد شکل آنها با شکل موجود زنده اصلى اولیه کاملا مطابقت دارد و تغییر زیادى در آن صورت نگرفته است. اما فسیل هاى اثرى علائم غیر مستقیم حیات هستند که توسط موجودات بر جاى گذاشته شدهاند. جاى پاهاى دایناسور، اثرات ناشى از خزیدن تریلوبیتها و سایر شواهد فرآیندهاى حیات همچون فضولات و مدفوعات که به صورت فسیل در آمدهاند همگى جزء فسیل هاى اثرى محسوب مى گردند.
فسیل ماهی
فسیل سرخس
از مناسبترین مکانها برای تشکیل فسیل یا سنگوارها میتوان به حاشیه دلتاها و پیرامون کوههای آتشفشانی قدیمی که خاکستر از آنها متصاعد میشود و دریاهای کم عمق و یخچالها و باتلاقها نام برد. بیشتر دانشمندان معتقدند که فسیلها در دریاهای قدیمی قرار داشتهاند و در بین مواد رسوبی قرار گرفتهاند و در اثر فشار و گرمای زیاد، به این شکل در آمدهاند.
بقایای عنکبوت در صمغ درخت
به خاطر این که آنها سنگ هستند. یک شیء فسیل شده دقیقا یک مدل سنگی از یک شیء باستانی است. یک فسیل نسبت به شیء اصلی از مواد متنوع تری ساخته شده است. در طول فرایند فسیل شدن، اتم های اصلی با مواد معدنی جدید جایگرین میشوند. به طوری که یک فسیل همان رنگ (یا ترکیب شیمیایی) شیء اصلی را ندارد. فسیل ها رنگ های زیادی دارند و از انواع بسیار مختلفی از مواد معدنی ساخته شده اند. رنگ فسیل به این بستگی دارد که سنگ احاطه کننده چه ترکیبی دارد.
همچنین بعضی از فسیلهای پوست (و بخش های نرم دیگر) پیدا شدهاند. رنگ پوست هم درطول دوره فسیل شدن حفظ نمی شود. همه آنچه که امروزه باقی مانده یک مدل سنگی از شیء اصلی است.
فسیل ستاره دریایی
تکنیک ها و روشهاى مشخصى وجود دارند که دیرین شناسان از آنها براى یافتن فسیلها استفاده مىکنند. نباید اینطور تصور نمود در مکانى که فسیل یافت نمىشود، موجود زندهاى نیز در گذشته در آن جا نمى زیسته است. چه بسا موجودات زنده بسیارى در گذشته در آن مکان زندگى مىکردهاند اما محیط شرایط لازم براى فسیل شدن موجودات را نداشته است. از این رو است که بایستى خیلى خوش شانس باشیم تا بتوانیم فسیلها را بیابیم.
براى یافتن فسیل قبل از هر جستجو، جمع آورى اطلاعات در مورد فسیلى که به دنبال آن هستیم لازم است. مثلا اگر در جستجوى فسیل هاى گیاهى باشیم اطلاعاتى نظیر این که این فسیل ها در زمان حیات خود چه شرایط زیستى داشته اند و براى فسیل شدن چه مراحلى را گذرانده اند، به ما کمک مى کند که تنها سنگ هاى بخصوصى را جستجو نماییم.
به طور کلى آنچه معلوم است احتمال حضور فسیل در سنگ هاى رسوبى به مراتب بیش از سنگ هاى دگرگونى و سنگ هاى آذرین است. بطورى که در بین این سه گروه از سنگ ها قریب به ٩٩% فسیل ها در سنگ هاى رسوبى یافت مى شوند.
فسیل اثری
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
تشکیل فسیل انسان: لغت فسیل (سنگواره) از لغت لاتین فسیلیس fossilis میآید و به معنی حفر کردن و کاوش کردن است.بررسی فسیل انسان (human fossil).
لغت فسیل (سنگواره) از لغت لاتین فسیلیس fossilis میآید و به معنی حفر کردن و کاوش کردن است. بیشتر لایههای فسیلی از سنگهای رسوبی به دست آمدهاند. سنگ رسوبی سنگی است که از رسوباتی نظیر ماسه، گل و تکههای کوچک سنگ تشکیل میشود. پس از گذشت دورههای زمانی طولانی، این ذرات کوچک فشرده و متراکم شدهاند. اگر فسیلی در میان آنها باشد، این فسیل زیر لایههای بیشتر و بیشتری از رسوب دفن شده است و در داخل سنگهای رسوبی فشرده شده است. لایههای زیرتر قدیمیتر از لایههای رویی هستند.
به خاطر داشته باشید که فسیل یک استخوان هیچ استخوانی در داخلش نیست. یک شیء فسیل شده همان شکل شیء اصلی را دارد، اما از نظر مواد شیمیایی بیشتر شبیه به سنگ است. همه مواردی که توضیح دادیم در مورد فسیل انسان نیز صدق میکند و تا به حال فسیل های انسانی زیادی کشف شده است.
دیرینه شناسی شاخهای از زیست شناسی است که به اشکال زندگی در دورههای زمین شناسی گذشته میپردازد. اغلب این کار را با مطالعه فسیلها انجام میشود.
آناکسیماندروس، فیلسوف یونان باستان عنوان کردهاست: "بشر در ابتدا به صورت حیوانی دیگر، شبیه ماهی بودهاست".
اصولا فسیل ها همان شکلی را دارند که شیء اصلی داشته است. اما تراکم و رنگ بندی آنها با شیء اصلی خیلی متفاوت است. رنگ یک فسیل به مواد معدنی که آن را تشکیل دادهاند بستگی دارد. فسیل انسان هم شبیه به خود انسان است و فقط فسیلها معمولاً سنگینتر از شیء اصلی هستند (فسیلها به طورکلی از سنگ هستند. چراکه مواد سنگی به تدریج جایگزین شیء اصلی شده است). بیشتر فسیل ها از مواد سنگی معمولی ساخته شدهاند، اما بعضی پر رمز و رازترند.
محققان بینالمللی اعلام کردند که موفق به کشف فسیل بهدست آمده از انسان «هومونید» یا راستقامتان اولیه در غرب اروپا شدهاند.
این کهنترین فسیلی است که تاکنون از اینگونه بشر اروپایی در کاوشهای باستانشناسی بهدست آمده است. قدمت این فسیلها به عصر شکلگیری نخستین کلونیها از اینگونه انسان در اروپای غربی و پس از مهاجرت آنها از آفریقا بازمیگردد.
یافتههای اخیر شامل فسیلی از دندان است که در جریان کاوشهای باستانشناسی در سایت بارانکو لئون در منطقهای در جنوب شرقی اسپانیا کشف شده و تاریخ آن به حدود یکمیلیون و 400 هزار سال قبل بازمیگردد.
فسیل دندان اینگونه انسانی
درون بستری متشکل از سنگ مصنوعی لیتیک و بقایای یک پستاندار بزرگ ماقبل تاریخ پیدا
شده است. پیش از این نیز منطقه دیگری در رشته کوههای شمال اسپانیا
رکورد کشف کهنترین فسیل انسان اولیه را در غرب اروپا داشت.
فسیل دندانها بهعنوان دندانهایی متعلق بهگونهای از انسان هومونید که شامل انسان مدرن و گونههای نزدیک به آنهاست، شناسایی شده است. محققان هنوز بقایای گونه انسانی را که دندانها متعلق به وی است شناسایی نکردهاند اما محل کشف فسیل در اروپا که عموما منطقه مرتبط با انسان هومو ارکتوس و شکلگیری نخستین کلونیهای این نوع انسان در اوراسیاست، نکته تعیین کنندهای است.
قدمت دو جمجمه که ابتدا در سال ۱۹۶۷ در اتیوپی کشف شده بود ۱۹۵ هزار سال است که آنها را به کهن ترین بقایای انسانی که دانشمندان تاکنون به آنها دست یافته اند بدل کرد. دانشمندان تاریخ گذاری مجدد صخرههایی که این بقایا در نزدیکی آنها کشف شده بود به این تخمین دست یافتهاند. این فسیل ها ابتدا توسط تیمی از کاوشگران تحت سرپرستی ریچارد لیکی، فسیل شناس معروف، در رسوبات کنار رود اومو در جنوبی ترین نقطه اتیوپی در نزدیکی شهر کیبیش کشف و به جهانیان معرفی شد.
سنگوارههای گردآوری شده از انسانسایان نشان میدهد که در طول زمان به تدریج ستون فقرات آنان صاف شده، حجم مغز افزایش یافته، ترکیبات صورت ظریفتر شده، و عضلات مربوط به جویدن همزمان با تغییر وضعیت دندانها کمتر شدهاست. سنگواره های بسیار زیادی از اجداد انسان در دورههای مختلف تاریخی جمع آوری شده که میتوان فهرستی از سنگواره های مشهورتر را در صفحه فهرست سنگوارههای مشهور انسان در ویکی پدیا فارسی مشاهده نمود. همچنین میتوان فهرستی از سنگوارههای انسان همراه با توضیحات علمی مربوطه را در وب گاه موزه ملی تاریخ طبیعی (آمریکا) مشاهده نمود.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره