مدتی است سازندگان تلفنهای هوشمند به دنبال راههای مختلفی برای افزایش امنیت تولیداتشان هستند. در ابتدا این امر را به بخش نرم افزاری سپرده بودند و کاربران میتوانستند با تعیین کردن رمز عبور و یا الگوی خاصی از اطلاعات و تلفنهمراهشان محافظت کنند.
اما همان طور که میدانید، با توجه به گستردگی و قابل دسترس بودن بخش نرم افزاری، نمیتوان به آن اعتماد زیادی کرد و سازندگان، این میزان امنیت را برای تلفنهای هوشمند کم میدانستند.
همین موضوع باعث شد تا به فکر ساخت یک قطعه سخت افزاری امنیتی بیفتند و آن حسگر اثر انگشت بود. حسگری که پیشتر بر روی رایانههای قابل حمل تعبیه شده بود این بار بر روی تلفنهای همراه قرار گرفت. این سنسور بسیار دقیق عمل میکرد و مشکل بزرگی که بخواهد آن را غیرقابل استفاده کند، وجود نداشت.
اما همان طور که میدانید دنیای دیجیتال به یک محدوده خاصی مربوط نمیشود و همچنان پیشرفت و توسعه دارد. بنابراین شاهد یک سنسور امنیتی دیگر با نام حسگر عنبیه چشم بودیم. حسگری که این بار به جای تشخیص شما از روی اثر انگشتتان، به سراغ عنبیه چشمتان میرود.
این حسگر برای اولین بار بر روی گوشی ساخته شده توسط کمپانی Fujitsu قرار گرفته بود و بعد از آن مایکروسافت و سامسونگ از آن بهره بردند.
طرز کار این حسگر عنبیه به چه صورت است؟
عنبیه بخشی از چشم شماست که رنگ کلی چشمتان را میسازد. اگر جلوی آینه با دقت به سیاهی چشم خود نگاهی بیندازید، متوجه شیارها و خطهایی در آن میشوید. این خط و شیارها در واقع همان الگوهایی هستند که مختص به شما هستند و این حسگرهای عنبیه از آنها برای شناسایی شما استفاده میکنند. این الگوها برای همیشه و در تمام طول عمرتان به همین صورت بوده و هیچگاه تغییر نمیکند و بهتر است بگوییم هر شخص، الگوی خاصی را در چشمانش دارد. حتی جالب است بدانید خطوط قرار گرفته در چشم چپ شما با چشم راستتان متفاوت است.
سنسور تشخیص عنبیه این خطوط و الگوهای موجود در داخل چشم شما را شناسایی میکند و از طریق بخش نرم افزاری به صورت کدهای خاصی، آن را به گوشی منتقل میکند و بدین ترتیب شما شناسایی خواهید شد.
امنیت سنسورهای عنبیه چشم چگونه است؟
همان طور که گفته شد با وجود خاص بودن عنبیه چشم هر شخص، نباید نگرانی خاصی در رابطه با امنیت آن داشته باشید. امنیت سنسور عنبیه به مراتب بیشتر از اثر انگشت است؛ چرا که اثر انگشت ما چیزی است که به طور روزانه بر روی اجسام و اشیای مختلف ثبت میشود و همین موضوع امنیتش را کاهش میدهد. اما در سنسور عنبیه این مورد وجود ندارد و در واقع ابزاری که با آن تلفن همراهتان را بازگشایی میکنید، همیشه در تصرف خودتان خواهد بود.
سرعت سنسور عنبیه چگونه است؟
همان طور که میدانید هنوز اول راه بهرهبرداری از این تکنولوژی بر روی تلفنهای همراه هستیم. بنابراین انتظار آن چنان بالایی را در این مورد از حسگر عنبیه نداریم. اما با این وجود این حسگر سرعت بسیار خوبی دارد. اگر بخواهیم سرعت آن را با حسگر اثر انگشت مقایسه کنیم، شاید تنها به اندازه چند میلی ثانیه، کندتر باشد.
اما نحوه کار با سنسور عنبیه باعث میشود تا فرآیند بازگشایی قفل گوشی، آسانتر صورت بگیرد. شما تنها نیاز دارید تا گوشی را با حالت عادی در دست و مقابل صورتتان بگیرید؛ کاری که همیشه آن را انجام میدهید. هیچ چیز اضافهای وجود ندارد. با قرار گیری آن مقابل چشمانتان، قفل گوشی به سرعت باز میشود. اما این عملیات در حسگر اثر انگشت، به محل قرارگیری حسگر بستگی خواهد داشت. به این صورت که بعد از در دست گرفتن گوشی، شما نیاز دارید تا با قرار دادن انگشتتان بر روی حسگر آن را بازگشایی کنید. همان طور که مشاهده کردید، حسگر عنبیه در این امر، یک قدم جلوتر است.
البته موضوعی که وجود دارد این است که سرعت و عملکرد این حسگرها نسل به نسل بهتر میشود و کمپانیهای مختلف با روشهای متعددی از آنها بهره میبرند.
مشکلات حسگر عنبیه چیست؟
همان طور که میدانید این حسگر با چشمان شما کار میکند؛ به همین دلیل هم زمانی که از عینک چه طبی، چه آفتابی استفاده میکنید، شما را کمی با مشکل مواجه خواهد کرد.
همچنین عدهای عقیده دارند، اشعه تولید شده برای شناسایی کاربر مخصوصا برای کسانی که گوشی را بسیار نزدیک به چشمانشان میکنند، در طولانی مدت، مضر خواهد بود. البته این مورد کاملا تایید شده نیست و باید منتظر آزمایشهای بیشتری در این زمینه باشیم.
علاوه بر اینها مشکلات مختلفی در شرایط محیطی خاص مانند کمبود نور و یا زاویه دید هم در این سنسور دیده میشود. البته تمامی این مشکلات با تولید نسل به نسل حل خواهند شد و مورد قابل توجهی وجود نخواهد داشت.
به عنوان مثال لومیا ۹۵۰XL که از این حسگر بهره برده است، قبل از آپدیت شدن مشکلات زیادی را در شناسایی کاربر، هنگامی که از عینک استفاده میکرد، داشت؛ اما بعد از آپدیت شدن نرم افزار آن به نسخه جدید، این مشکل کاملا رفع شد.
آینده حسگرهای عنبیه چشم چگونه خواهد بود؟
از آنجایی که تا به امروز تعداد تلفنهای همراهی که از این حسگر بهره بردهاند بسیار کم بوده، هنوز نمیتوان به طور قطع آینده این حسگرها را پیشبینی کرد.
بیشتر سازندگان تلفنهای همراه در پرچمداران امسال خودشان، ترجیح دادند تا از حسگر اثر انگشت بهره ببرند. تنها نوت ۷ بود که دو حسگر اثر انگشت و عنبیه چشم را در خودش جای داده بود که آن هم راهی بازار نشد.
اما به نظر میرسد سال ۲۰۱۷ تلفنهای همراه بیشتری از این حسگر بهرهمند شوند. شایعات مختلفی هم درباره استفاده اپل از این حسگر در آیفون جدیدش به گوش رسیده است. اما باید منتظر بمانیم تا ببینیم که این سازندگان چه تکنولوژی را در بخش حفاظتی تلفنهای هوشمندشان به کار میبرند.
کلام آخر
همان طور که پیشتر هم گفته شد، دنیای تکنولوژی به یک جای خاص محدود نمیشود و همچنان در حال پیشرفت و توسعه است؛ مخصوصا در بخش امنیتی که یکی از مهمترین و پر اهمیتترین قسمتهای موجود در یک تلفن هوشمند است.
در آینده نزدیک شاهد به پایان رسیدن نسل حسگرهای اثر انگشت در تلفنهای همراه خواهیم بود و به نسل بعدی حسگرهای امنیتی یعنی حسگر عنبیه چشم وارد خواهیم شد.
این تغییر به راحتی میتواند در پرچمداران سال آینده بهوجود بیاید. یکی از کمپانیهایی که به احتمال خیلی زیاد از این حسگر استفاده خواهد کرد، سامسونگ خواهد بود چرا که پیش از این هم در مدل ناموفق نوت ۷ از آن بهره برده بود. به هر حال باید منتظر بمانیم تا تصمیم کمپانیهای بزرگ را در این زمینه ببینیم.
پژوهشگران برتر جهاد دانشگاهی امروز به مناسبت هفته پژوهش معرفی و با حضور مسئولان و محققان در پژوهشکده فرهنگ، هنر و معماری، مورد تقدیر و تجلیل قرار گرفتند.
این روزها همه به دنبال بهترین و شفافترین کیفیت صدا هستند و شرکتهای زیادی، تلاش میکنند تا دستگاههایی تولید نمایند تا صدا را در بالاترین کیفیت ممکن به گوش افراد برساند. در این مقاله نگاهی خواهیم داشت به فناوری hifi تا ببینیم چگونه این تکنولوژی میتواند کاری کند تا صداها دلنشینتر به گوش شما برسند.
hifi چیست؟
اگر بخواهیم یک تعریف ساده و قابل فهم را در خصوص این تکنولوژی بیان کنیم، باید گفت که به دستگاههای صوتی که صداهای یک موسیقی را با دقت بالایی (در مقایسه با حالت آنالوگ و برخی حالتهای دیجیتال) پخش میکند hifi میگویند. hifi مخفف عبارت High Fedility بوده که نشان دهنده “وفاداری و صداقت سیستمهای صوتی به پخش واضحترین صدا در هنگام انتقال پالسهای صوتی” است. به طور کلی، وسایلی که از hifi پشتیبانی میکنند، از میزان نویز و به هم ریختگی (اعوجاج) امواج صوتی پایینی برخوردار هستند و قادرند که صداها را به اصطلاح بدون رنگ و با پاسخ فرکانسی سریع پخش کنند.
تاریخچه
شاید بتوان گفت اولین تکنولوژی انتقال صدا توسط آزمایشگاه بلی در ایالات متحده پیاده سازی شد. این آزمایشگاه که قصد داشت تکنیکهای مختلفی جهت ضبط صدا را امتحان کند، اقدام به انتقال صدا کنسرت سمفونی فیلادلفیا ( که توسط Leopold Stokowski اجرا میشد) به وسیله خطوط تلفنی کرد و بدین ترتیب توانست ضبط صدا را با فرکانسی نزدیک به صدا اصلی انجام دهد.
در آن زمان همچنین کمپانیهای تولید فیلم مانند MGM و ۲۰th Century-Fox Film نیز در تلاش بودند تا صداها را به صورت مجزا بر روی نوارهای نوری ضبط نمایند به طوری که آنها توانستند برنامهها را بر روی نوارهایی با سرعت ۷۴ دور بر دقیقه ضبط کنند. این کار را میتوان آغاز راه تکنولوژی hifi دانست. پس از جنگ جهانی دوم، صنعت صدا دچار تغییر و تحولهای زیادی شد که باعث گردید تا نوازندگان و آهنگسازان، بتوانند به راحتی ساختههای خود را رکورد و منتشر کنند. نوارهای صوت حلقه به حلقه، رادیو FM ( که در مقایسه با رادیو AM از پهنای باند بیشتر و کیفیت بالاتری برخوردار بود) و همچنین دست یابی به ۳۳⅓ دور بیشتر در پخش نوارهای گرامافون، بخشی از مواردی هستند که توانستند صنعت صدا را متحول کنند.
هدف استفاده از تکنولوژی hifi چیست؟
بسیاری از صدا برداران و آهنگسازان، بر این باورند که تنظیم صدا برای رسیدن به بهترین حالت ممکن، میتواند حالتهای مختلف داشته باشد. هر فرد سلیقه شنیداری متفاوتی دارد که صدابردار باید سعی کند با تنظیمی استاندارد و تیون کردن مناسب صدا، بهترین خروجی را از آن داشته باشند. بسیاری از افراد در این فکر هستند که هر چه سیستمی که استفاده میکنند گران قیمتتر باشد، حتما کیفیت بالاتری از صدا را پخش خواهد کرد. اما حقیقت امر این است که یک Audiophile واقعی، بیشتر به جزییات صدا و نحوه خروج سیگنالهای صوتی اهمیت میدهد تا به قدرت آن. کسانی که بصورت حرفهای موسیقی گوش میکنند، خیلی دنبال سروصدا کردن و شنیدن موسیقی در ولومهای بالا نیستند و از موسیقی در ولومهای متوسط و پایین لذت میبرند. برای این که موضوع صداهای خروجی را بهتر شرح دهیم بهتر است نگاهی به تفاوتهای ضبط در استدیو و ضبط در سایر مکانها (به خصوص فصاهای باز) بپردازیم.
تجربه ثابت کرده صدا برداری در محیطهای باز یا حتی سالنهای کنسرت، به مراتب سختتر از ضبط کردن صدا در استدیوهای صدا برداری است. دلیل این امر، آکوستیک بودن فضای استدیو و همچنین کم بودن نویز دستگاههای موسیقی و صداهای اضافی است. یکی از بزرگترین چالشهای صدا برداری در سالنهای ارکستر، اضافه کردن جو سالن به صدا ضبط شده خواهد بود. از آنجا که نویز میتواند تاثیر صدا اصلی را کم کند، صدا بردار باید تلاش نماید تا همه صداها را ( هم صدای سالن و هم صدا آلات موسیقی و یا صداهای دیگر) با فرکانسهای مناسب تیون نماید تا با در کنار هم قرار گرفتن سیگنالها، هم پوشانی و محو شدگی صدا رخ ندهد. در اینجاست که میتوان با استفاده از hifi ، تفکیک صداها را طوری تنظیم کرد تا همه آنها به صورت جداگانه و با بالاترین کیفیت قابل شنیدن باشند. در ضبط استدیویی، تمام صداها و نحوه خروج آنها توسط اپراتوری که میز صدا را کنترل میکند قابل تغییر است. از آنجا که محیط استدیو کاملا آکوستیک بوده و صداهای خارجی نمیتوانند اثری بر روی خروجی داشته باشد، لذا شنونده خواهد توانست همان کیفیتی را که در استدیو پخش میشود را در خروجی ۳۲۰ یا ۱۲۸ آهنگ منتشر شده بشنود.
hifi چگونه کار میکند؟
به طور کلی، hifi از مجموعه کامپوننتهایی تشکیل شده که عبارتند از:
سورسها به صورت کلی به دو بخش تقسیم میشوند. دسته اول با نام دیجیتال (مانند CD، DVD، Flash و ….) هستند و دسته دوم هم آنالوگ (مانند نوار های مغناطیسی، گرامافون و Turntable) نام دارند. وظیفه این بخش، خواندن اطلاعات از روی دیسکهای صوتی و نوارهای مغناطیسی و تبدیل آنها به سیگنالهای آنالوگ است. همچنین تکنولوژیهای متفاوتی برای این کار وجود دارد که وظیفه آنها، اطمینان حاصل کردن از درست تبدیل شدن بیت هاست، به طوری که صداها عوض نشوند و هر کدام فرکانس تعیین شدهای داشته باشند. تفاوت این دو سورس، در صدای خروجی خود را به وضوح نشان میدهد. صدا خروجی از سورسهای دیجیتال (به اصطلاح مهندسان صدا)، ترانزیستوری، خشک و سرد و بی روح بوده و این در حالی است که صدای سورسهای آنالوگ لامپی گرم و زنده است که باعث میشود تا در دراز مدت، صداها گوش را اذیت نکند.
پیشتقویتکننده (Preamplifier) یک نوع تقویتکننده الکترونیکی است که یک سیگنال کوچک را برای تقویتهای بعدی و یا پردازش بر روی سیگنالهای موسیقی آماده میکند. پیشتقویتکننده معمولاً در نزدیک سنسور قرار داده میشود تا اثر نویز و تداخل کاهش پیدا کند. این کار به منظور تقویت قدرت سیگنال استفاده میشود تا سیگنالهای صدا، سیم را بدون کاهش زیاد میزان نسبت سیگنال به نویز (SNR) تا دستگاه اصلی بپیماید.
تقویتکننده (RF power amplifier) نوعی تقویت کننده الکترونیکی هستند که از آنها به عنوان تبدیل کننده سیگنال فرکانس رادیویی کم قدرت به سیگنالهایی با دامنهای (به اندازه قابل توجهی) بزرگتر مورد استفاده قرار میگیرند. همچنین از دیگر کاربردهای تقویت کنندگان، ارسال سیگنالهای صوتی بر آنتن فرستنده است. در این مرحله میتوان تنظیماتی مانند کم و زیاد کردن بیس و تریبل صدا، انتخاب سورس همچنین کم و زیاد کردن فرکانس هر صدا را انجام داد.
در خصوص سیمهای اتصال دهنده باید گفت که این کابلها، نقش بسیار اساسی و مهمی در انتقال صدا دارند. کابلها تاثیر بسزایی بر روی Timing ، Soundstage و Texture صدا داشته و حتی تغییر مکانی یک کابل و جابجا شدن آن میتواند اثر زیادی روی Micro Dynamic صدا بگذارد. در سیستمهای Full range اهمیت کابلها بیشتر نمایان خواهد شد.
تفاوت سیستمهای Hi Fi و مانیتورینگ
در سیستمهای Hi Fi اگر در حجم پخش صدا در بعضی از فرکانسها اغراق گردد مشکلی بوجود نمیآید. به طور مثال یک هدفون ممکن است بیس را بیش از اندازه واقعی که در موزیک تنظیم شده، پخش کند. چرا که کاربری این سیستمها به گونه طراحی شده که به منظور رسیدن به صدایی دلنشین، تمامی صداها در فرکانسهای مختلف تغییر حجم پیدا میکند.
در سیستمهای مانیتورینگ انجام چنین کاری از لحاظ حرفهای، کاملا اشتباه است و صدا باید دقیقا با کمترین تفاوت نسبت به صدای اصلی پخش شده و هیچ گونه تغییری در حجم آن (در فرکانسهای مختلف) ایجاد نشود. به اصطلاح صدا برداران، صدا رنگ شدگی نداشته باشد. این عمل به این خاطر است که صدابرداران و آهنگسازان و … باید واقعیت صدا را بشنوند تا تصمیم گیری دقیقی در مورد جنس صدا ، حجم صدا و … را داشته باشند.
بهترین تلفنهای هوشمندی که قابلیت پخش صدا با تکنولوژی hifi را دارند کدام هستند؟
این روزها و با توجه به تنوع گوشیهای هوشمند در بازار، افراد بسته به نیازها و همچنین سلیقه خود اقدام به انتخاب و خرید یک اسمارت فون مینمایند. اگر شما جز آن دسته از افرادی هستید که کیفیت صدا اسپیکرهای موبایلتان از اهمیت بالایی برای شما برخوردار است، با گزینههای متفاوتی در بازار رو به رو خواهید شد. یکی از فعالان این عرصه، شرکت کرهای الجی است که با تولید یک داک جداگانه برای گوشی پرچمدار سری G خود یعنی الجی G5، سعی داشت به کاربران کمک کند تا بهترین کیفیت صدا را بشنوند. داک hifi الجی، قابلیت اضافه شدن به صورت یک ماژول جداگانه به دستگاه را دارند.
یکی دیگر از پیشگامان زمینه صدا در اسمارت فونها، کمپانی اچتیسی است. محصولات این تولیدکننده تایوانی، به خصوص گوشیهای سری M از قابلیت پخش صدا بسیار خوبی برخوردار هستند. علاوه بر این، پرچمدار این کمپانی یعنی اچتیسی ۱۰ توانسته گواهینامه Hi-Res audio را دریافت کند.
علاوه بر موارد نام برده، میتوان از گوشیهای آیفون ۷ ، ۶s و همچنین تلفنهای هوشمند سری Z سونی نیز یاد کرد که نسبت به سایر گوشیهای موجود در بازار، از کیفیت صدای بهتری برخوردار هستند.
کلام پایانی
امروزه سیستمهای صوتی که از تکنولوژی hifi استفاده میکنند، اگر چه میتوانند صدا را با بهترین کیفیت پخش کنند ولی از طرفی در مقایسه با سایر محصولات موجود در بازار، از قیمت بسیار بالاتری برخوردار هستند. این در حالی است که با صرف هزینه کمتر نسبت به سیستمهای hifi و تنها با تکیه بر دانش مهندسی صدا، این قابلیت وجود دارد تا بتوان از یک سیستم نچندان گران قیمت، صدایی با کیفیت و تفکیک مناسب شنید و لذت برد. پیشنهاد میکنیم پیش از خرید سیستم صوتی، تستهایی که سلیقه شنوایی شما را مورد سنجش قرار میدهند را آزمایش نمایید تا با آگاهی بیشتری بتوانید اقدام به خرید یک سیستم صوتی نمایید.
شاید بارها و بارها نام HDR به گوشتان خورده باشد و دقیقا ندانید این فناوری چه عملکردی دارد. در این مطلب سعی داریم شما را با این قابلیت مفید، آشنا کنیم. پس همراه ما باشید.
HDR چیست؟
نام HDR در واقع خلاصه شده High dynamic range imaging به معنای محدوده دینامیکی بالا است. این فناوری قادر است تا با انجام عملیاتی این محدوده دینامیکی را در تصاویر بالا ببرد و بر کیفیت نهایی آن بیفزاید. HDR رنگها را غلیظتر، سفید را روشنتر و مشکی را تیرهتر به نمایش میگذارد. این موضوع به این معنا نیست که تصاویر غیر واقعی نشان داده میشوند، بلکه کاملا برعکس است. HDR تصاویری را میسازد که هر چه بیشتر به واقعیت نزدیکتر باشد. در واقع کنتراست و غلظت رنگ دو چیزی هستند که پس از شنیدن نام HDR به ذهن ما میآید.
HDR چگونه کار میکند؟
چند مدتی است که این فناوری علاوه بر دوربینهای حرفهای، در قسمت دوربین اسمارتفونها نیز قرار گرفته است. طرز کار این قابلیت به این صورت است که وقتی شما عکسی را با روشن بودن HDR به ثبت میرسانید، در واقع سه تصویر از سوژه مورد نظر شما با میزان روشناییهای متفاوت ثبت خواهد شد. پس از آن این سه تصویر با هم تلفیق میشوند و از هر تصویر بخشی که کیفیت مناسبی دارد در نسخه نهایی قرار میگیرد. در نتیجه شما با تصویری با کیفیت بالاتر روبهرو خواهید شد. علت کم شدن سرعت عکسبرداری در این حالت هم به همین دلیل است.
چه موقع از HDR استفاده کنیم؟
همان طور که در بالا به شما توضیح دادیم این قابلیت به شما در ثبت تصاویر با کیفیتتر کمک خواهد کرد. اما برای چه موقعیتهایی استفاده از HDR پیشنهاد میشود؟
مناظر طبیعی: عکاسی از مناظر طبیعی یکی از موقعیتهایی است که روشن بودن حالت HDR به کیفیت تصویر خروجی بسیار کمک خواهد کرد. گرفتن عکس از مناظر طبیعی به دلیل تضاد رنگی موجود بین زمین و آسمان برای دوربین مشکل خواهد بود و شاید نتواند تصویر مناسبی را به ثبت برساند. اما با روشن بودن HDR، دیگر خبری از تاریک شدن زمین و روشن بودن آسمان در عکس نیست.
عکس پرتره در نور آفتاب: همه ما میدانیم یکی از عوامل اصلی برای این که بتوانیم یک عکس با کیفیت را به ثبت برسانیم این است که از نور مناسب استفاده کنیم. اما گاهی نور بیش از حد مانند نور خورشید میتواند باعث بهوجود آمدن سایه، انعکاس نور و مشکلات دیگری شود. HDR تمامی این مشکلات را حل میکند و باعث میشود سوژه مورد نظر با بالاترین کیفیت در تصویر قرار بگیرد.
عکاسی در نور کم و یا با نور پس زمینه زیاد: در هر دو مورد سوژه مورد نظر تیره به ثبت میرسد و این باز به همان تضاد رنگی مربوط میشود. اما با استفاده از HDR شما قادر خواهید بود از حداکثر توانایی در جذب نور بهره ببرید.
چه موقع از HDR استفاده نکنیم؟
حتما تا به حال به این نتیجه رسیدهاید که گاهی اوقات استفاده از HDR بر روی کیفیت عکس تاثیر منفی گذاشته است. اما در چه موقعیتهایی این اتفاق پیش میآید؟
سوژه متحرک: اگر هر یک از سوژههای موجود در حال حرکت باشند و شما با حالت HDR بخواهید عکس بگیرید، نتیجه آن تصویری تار و نامفهوم خواهد بود. بنابراین هیچگاه با HDR روشن، از یک سوژه متحرک عکسبرداری نکنید.
صحنههایی با کنتراست بالا: معمولا عکسبرداری از صحنههایی که کنتراست بالایی دارند با روشن بودن حالت HDR جلوه و زیبایی اصلیشان را از دست میدهند. پس حواستان باشد از صحنههای با کنتراست بالا در حالت HDR عکسبرداری نکنید.
صحنههای خیلی روشن یا خیلی تاریک: برای عکسبرداری از سوژههایی با این مشخصات بهتر است HDR را خاموش نگهدارید، چراکه در غیر این صورت تصویر آن طور که باید، نمایش داده نمیشود.
خوشبختانه اکثر تلفنهای هوشمند هنگامی که عکسی را در حالت HDR به ثبت میرسانند، دو نسخه بدون HDR و با HDR را در اختیار کاربر قرار میدهند. بنابراین شخص توانایی انتخاب بعد از عکسبرداری را خواهد داشت.
همچنین اپهای مختلفی در مارکت وجود دارد که قابلیت افزودن تغییرات HDR به تصاویر را ارایه میدهند. البته کیفیت خروجی تصاویر در این برنامهها به اندازه زمانی که به طور مستقیم از HDR استفاده میکنید، نیست.
تلویزیون نسل جدید HDR چیست؟
بر روی این نوع تلویزیونها هم از فناوری HDR استفاده شده است. این قابلیت در تلویزیون به صورتی عمل میکند که به تصاویر خروجی، کنتراست بالا، غلظت رنگی مناسب، افزایش عمق مشکی و سفید همراه روشنایی بیشتر میدهد. همچنین تصاویر در واقعیترین حالت خودشان نشان داده خواهند شد. این نسل از تلویزیونها تعداد رنگهای بیشتری را به نمایش میگذارند. این تعداد به بیش از یک میلیارد رنگ هم میرسد.
کلام پایانی
استفاده از HDR در موقعیت مناسب میتواند بسیار بر کیفیت تصاویر تاثیر مثبت بگذارد. با توجه به مطالبی که در بالا به آنها اشاره کردیم، شما میتوانید بهترین نتیجه را هنگام استفاده از این قابلیت بگیرید.
وجود این توانایی بر روی تلویزیونها میتواند بسیار کاربردی باشد. چرا که با وجود رزولوشنهای بالایی که این نوع تلویزیونها دارند، میتوانند تجربهای عالی را در اختیار کاربران قرار دهند.
مرکز فن بازار ملی ایران با حمایت معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری طرح تسهیل فروش و برندینگ کالاهای فناورانه ایرانی را از طریق وبسایتهای مطرح فروش آنلاین کشور آغاز کرده است.
این طرح فرصتی برای تولیدکنندگان کالاهای فناورانه با کیفیت داخلی برای معرفی و شناخته شدن هرچه بیشتر محصولات ایشان در بین عموم و در نتیجه فروش روزافزون این محصولات از طریق فروشگاههای الکترونیک مطرح کشور است.
در راستای کمک به توسعه فروش محصولات B2C شرکتهای عضو، سامانه فنبازار ملی ایران و شرکتهای دانشبنیان، این طرح برای ارزیابی، معرفی و فروش کالای این شرکتها از طریق فروشگاههای مجازی مطرح در کشور تعریف و راهاندازی شده است.
در این طرح، تولیدکنندگان کالاهای دانشبنیان B2C، فرصت خواهند داشت ضمن معرفی و تبلیغ عمومی محصولات خود در وبسایتهای پربیننده، اقدام به فروش محصولات خود کنند.
فروشگاههای آنلاین نیز میتوانند برای مشارکت در این طرح با مرکز فن بازار ملی ایران تماس بگیرند.
شرایط طرح و فرم ثبتنام از طرق سامانه فنبازار ملی ایران به نشانی www.techmart.ir، دریافت مستقیم از طریق لینک fanbazar.org/files/doc1.rar، مکاتبه با پست الکترونیکی e-marketing@techmart.ir و تماس با شمارهتلفن 76251172- 021 شرکت شزان (کارگزار مرکز فن بازار ملی ایران) در اختیار علاقهمندان قرار دارد.
لرزش دست یکی از مواردی است که در شارپ بودن و واضحتر شدن یک عکس تأثیر مستقیم دارد. لرزش دست سبب خواهد شد تا عکس از وضوح کمتری برخوردار شود. همچنین در شرایطی که عکاس در نور بسیار کم مشغول عکس گرفتن هست، این امکان وجود دارد که به دلیل باز گذاشتن طولانی مدت دریچه دیافراگم (جهت ورود نور بیشتر و افزایش کیفیت تصویر نهایی) عکس اندکی تار شود. بطور کلی، فناوری لرزشگیر اپتیکال این قابلیت را به شما میدهد که تقریباً با نصف سرعت شاتر، در مقایسه با سیستمهایی که از لرزشگیر استفاده نمیکنند به عکاسی بپردازید. برای مثال، اگر هنگام انداختن عکس از صحنهای، به سرعت ۱/۵۰۰ ثانیه نیاز داشته باشید، با فعال کردن قابلیت لرزشگیر خواهید توانست با سرعت ۱/۲۵۰ ثانیه (در برخی موارد حتی میتوان با سرعتی کمتر از نصف) از همان صحنه عکسبرداری نمایید.
این قابلیت پیش از این که در دوربین تلفنهای هوشمند مورد استفاده قرار گیرد، به صورت گسترده در دوربینهای کامپکت و لنزهای DSLR استفاده میشد. با پیشرفت تکنولوژی و تغییر تحول در ساختار لنزهای عکاسی، این قابلیت به دوربینهای موبایل نیز راه پیدا کرد. از آن جایی که اندازه لنز دوربین تلفنهای هوشمند نسبت به دوربینهای حرفهای (شبه DSLR و DSLR) کوچکتر است، برای ثبت تصویر (به خصوص در محیطهایی با نور بسیار کم یا کنتراست رنگی پایین) عکاس مجبور خواهد شد زمان Exposure دوربین را افزایش دهد که این کار خود باعث بالا رفتن احتمال تار شدن تصویر خواهد شد.
لرزشگیر اپتیکال چگونه کار میکند؟
شیوه کار لرزشگیر اپتیکال بسیار پیچیده است ولی اگر بخواهیم آن را به صورت ساده و قابل فهم توضیح دهیم، میتوانیم بگوییم که این نوع لرزشگیر، با تغییر دادن موقعیت قرارگیری و جابهجاییهای بسیار کوچک و محدود در عدسیهای یک لنز قادر خواهد بود حرکات دست عکاس را خنثی سازد. این فناوری به دلیل آن که با تکیه بر عدسی لنزها پایه ریزی شده است، سیستم لرزشگیر اپتیکال نامیده میشود.
برای توضیح بیشتر میتوان اضافه کرد که در لرزشگیرهای اپتیکال تکنیک اصلی که باعث کاهش نویز (و البته بلور ناخواسته) در عکس میشود، جابهجایی لنز یا خود حسگر (Sensor shift) به عنوان آخرین المانی که در مسیر انتقال نور وجود دارد، است. این کار به وسیله تجزیه و تحلیل اطلاعاتی که از ژیروسکوپهای موجود در لنز دریافت میشود، انجام میپذیرد. به عبارتی دیگر در سیستم OIS وظیفه شفاف سازی تصویر و تنظیم نورهای ورودی به سنسور دوربین (به طوری که تصویری بدون تاری حاصل شود) بر عهده خود لنز قرار دارد.
بسیاری از لنزهایی که دارای لرزشگیر اپتیکال هستند، این قابلیت را دارند تا از چهار نقطه مختلف سوژه را شناسایی کرده و لرزشهای موجود را کنترل نمایند و تصویر ثبت شده با لرزش دست عکاس را واضحتر به ثبت برسانند. البته کمپانیهای مطرحی مانند سونی، در برخی گوشیهای خود از لرزشگیر ۵ محوره نیز استفاده کردهاند که این امکان را فراهم میسازد تا تصویر از بالاترین میزان وضوح برخوردار باشد.
دوربینهایی که مجهز به لرزشگیر ۵ محوره هستند در واقع پنج نوع جابجایی yaw و pitch، x و y و همچنین دوران (roll) دوربین را توسط سیستم لرزشگیر خود خنثی میکنند. این دوربینها که با بهرهگیری از ژیروسکوپ و بر اساس اصل بقای تکانه دورانی کار میکنند، عملی مشابه به آنچه که دوربینهای حرفهای برای از بین بردن لرزشها انجام میدهند را پیاده سازی میکنند. به عبارتی دیگر، سیستم ۵ محوره بر پایه سیستمی شبیه به لرزشگیر ایپیکال طراحی و ساخته شده است. سیستم جدید لرزشگیر ۵ محوره با استفاده از دو سیستم درون لنز و دوربین به صورت همزمان و در کنار هم، بهترین نتیجه در عکاسی (و البته فیلمبرداری) را حاصل میسازد. ویژگی ارزشمند سیستم مذکور، این است که در صورت استفاده از یک لنز بدون لرزشگیر، همچنان از طرف دوربین قابلیت خنثی شدن لرزشها در برخی محورها وجود دارد.
تفاوت لرزشگیر دیجیتال و اپتیکال
استفاده از لرزشگیر دیجیتال ابتدا در دوربینهای فیلم برداری به کار گرفته شده بود. نیاز به استفاده از لرزشگیر دیجیتال زمانی احساس شد که فیلمبردار ناچار به فیلمبرداری از یک سوژه در حال حرکت آن هم با سرعت زیاد بود. سیستم عملکرد لرزشگیرهای دیجیتال به این گونه طراحی شده است که سنسورهایی خاص، تصویر دیجیتالی دریافتی از لنز را به صورت فریم به فریم بررسی نموده و از این طریق میزان حرکت و انحراف نسبت به محور مختصات آن را از بین میبرد. به عبارت دیگر، از پیکسلهایی که در حاشیه هر فریم قرار گرفتهاند استفاده نموده و لرزشهای منحرف کننده تصویر را اصلاح میکند.
در نظر عکاسان حرفهای، لرزشگیر دیجیتال برای سوژههایی که آرام حرکت میکنند مناسب است و برای عکاسی در حالتهای متفاوتی که در آن سوژه به سرعت جابهجا میشود (مانند عکاسی Panning) کاربرد ندارند. همچنین لرزشگیر دیجیتال در بسیاری از موارد باعث به وجود آمدن نویز بر روی تصویر نهایی میشود و این امکان وجود دارد که عکاس برای از بین بردن نویزها با مشکلهای متعدد مواجه شود.
در چه مواردی بهتر است از لرزشگیر اپتیکال استفاده کنیم؟
از بهترین موارد استفاده لرزشگیر، زمانی است که سوژه با سرعت در حال حرکت بوده و خود عکاس نیز در مکانی ثابت قرار نگرفته باشد (مانند عکاسان ورزشی). علاوه بر آن شما میتوانید سوژههای خود را در حالت Panning نیز ثبت نمایید. Panning به حالتی در عکاسی گفته میشود که عکاس دوربین را در محور X بچرخاند تا فوکوس لنز طوری تنظیم شود که پسزمینه سوژه تار و خود آن واضح بیافتد.
همچنین یکی از زمانهایی که قدرت و ارزش لرزشگیرهای اپتیکال میتوانند توجه عکاسان را به خود جلب نماید، عکاسی در شرایطی است که محیط از نور خوبی برخوردار نیست. در شرایط نوری ضعیف استفاده از فلاش اقدام مناسبی است و باعث میشود که روشنایی محیط افزایش یابد اما باید به این نکته نیز توجه کنیم که عکاسان با استفاده از لرزشگیرهای اپتیکال، میتوانند به راحتی سرعت شاتر را کم کنند تا به این روش نور بیشتری وارد سنسور شود. البته به این نکته توجه داشته باشید که استفاده از سیستم لرزشگیر در هنگام استفاده از سه پایه دوربین، چندان ضروری نیست و میتوانید در چنین شرایطی لرزشگیر اپتیکال را غیر فعال نمایید.
لرزشگیر اپتیکال به صورت کلی لرزشهای دوربین یا لنز را کنترل میکند. اما در فیلمبرداری نیز استفاده از این قابلیت خواهد توانست بسیار مفید واقع گردد. دوربینهایی که دارای لرزشگیر اپتیکال هستند در مقایسه با دوربینهای معمولی، فیلمهایی با کیفیتتر و با نویز کمتری ضبط خواهند کرد. شایان ذکر است که لنزهایی که از سیستم لرزشگیر اپتیکال استفاده میکنند در مقایسه با سایر لنزهایی که از این تکنولوژی بیبهره هستند از وزن و همچنین قیمت بیشتری برخوردارند.
این فناوری به علت قیمت بالا بیشتر در گوشیهای پرچمدار کمپانیهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرد اما به هر حال، این امید وجود دارد که دامنه استفاده از لرزشگیرهای اپتیکال روز به روز افزایش یافته و گستردهتر شده و موجب شود تا افرادی که حتی تجربه خیلی بالایی در عکاسی ندارند، بتوانند عکسهایی با نویز بسیار کم و وضوحی قابل قبول ثبت کنند.
مرکز فن بازار ملی ایران با حمایت معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری طرح تسهیل فروش و برندینگ کالاهای فناورانه ایرانی را از طریق وبسایتهای مطرح فروش آنلاین کشور آغاز کرده است.
این طرح فرصتی برای تولیدکنندگان کالاهای فناورانه با کیفیت داخلی برای معرفی و شناخته شدن هرچه بیشتر محصولات ایشان در بین عموم و در نتیجه فروش روزافزون این محصولات از طریق فروشگاههای الکترونیک مطرح کشور است.
در راستای کمک به توسعه فروش محصولات B2C شرکتهای عضو، سامانه فنبازار ملی ایران و شرکتهای دانشبنیان، این طرح برای ارزیابی، معرفی و فروش کالای این شرکتها از طریق فروشگاههای مجازی مطرح در کشور تعریف و راهاندازی شده است.
در این طرح، تولیدکنندگان کالاهای دانشبنیان B2C، فرصت خواهند داشت ضمن معرفی و تبلیغ عمومی محصولات خود در وبسایتهای پربیننده، اقدام به فروش محصولات خود کنند.
فروشگاههای آنلاین نیز میتوانند برای مشارکت در این طرح با مرکز فن بازار ملی ایران تماس بگیرند.
شرایط طرح و فرم ثبتنام از طرق سامانه فنبازار ملی ایران به نشانی www.techmart.ir، دریافت مستقیم از طریق لینک fanbazar.org/files/doc1.rar، مکاتبه با پست الکترونیکی e-marketing@techmart.ir و تماس با شمارهتلفن 76251172- 021 شرکت شزان (کارگزار مرکز فن بازار ملی ایران) در اختیار علاقهمندان قرار دارد.
لرزش دست یکی از مواردی است که در شارپ بودن و واضحتر شدن یک عکس تأثیر مستقیم دارد. لرزش دست سبب خواهد شد تا عکس از وضوح کمتری برخوردار شود. همچنین در شرایطی که عکاس در نور بسیار کم مشغول عکس گرفتن هست، این امکان وجود دارد که به دلیل باز گذاشتن طولانی مدت دریچه دیافراگم (جهت ورود نور بیشتر و افزایش کیفیت تصویر نهایی) عکس اندکی تار شود. بطور کلی، فناوری لرزشگیر اپتیکال این قابلیت را به شما میدهد که تقریباً با نصف سرعت شاتر، در مقایسه با سیستمهایی که از لرزشگیر استفاده نمیکنند به عکاسی بپردازید. برای مثال، اگر هنگام انداختن عکس از صحنهای، به سرعت ۱/۵۰۰ ثانیه نیاز داشته باشید، با فعال کردن قابلیت لرزشگیر خواهید توانست با سرعت ۱/۲۵۰ ثانیه (در برخی موارد حتی میتوان با سرعتی کمتر از نصف) از همان صحنه عکسبرداری نمایید.
این قابلیت پیش از این که در دوربین تلفنهای هوشمند مورد استفاده قرار گیرد، به صورت گسترده در دوربینهای کامپکت و لنزهای DSLR استفاده میشد. با پیشرفت تکنولوژی و تغییر تحول در ساختار لنزهای عکاسی، این قابلیت به دوربینهای موبایل نیز راه پیدا کرد. از آن جایی که اندازه لنز دوربین تلفنهای هوشمند نسبت به دوربینهای حرفهای (شبه DSLR و DSLR) کوچکتر است، برای ثبت تصویر (به خصوص در محیطهایی با نور بسیار کم یا کنتراست رنگی پایین) عکاس مجبور خواهد شد زمان Exposure دوربین را افزایش دهد که این کار خود باعث بالا رفتن احتمال تار شدن تصویر خواهد شد.
لرزشگیر اپتیکال چگونه کار میکند؟
شیوه کار لرزشگیر اپتیکال بسیار پیچیده است ولی اگر بخواهیم آن را به صورت ساده و قابل فهم توضیح دهیم، میتوانیم بگوییم که این نوع لرزشگیر، با تغییر دادن موقعیت قرارگیری و جابهجاییهای بسیار کوچک و محدود در عدسیهای یک لنز قادر خواهد بود حرکات دست عکاس را خنثی سازد. این فناوری به دلیل آن که با تکیه بر عدسی لنزها پایه ریزی شده است، سیستم لرزشگیر اپتیکال نامیده میشود.
برای توضیح بیشتر میتوان اضافه کرد که در لرزشگیرهای اپتیکال تکنیک اصلی که باعث کاهش نویز (و البته بلور ناخواسته) در عکس میشود، جابهجایی لنز یا خود حسگر (Sensor shift) به عنوان آخرین المانی که در مسیر انتقال نور وجود دارد، است. این کار به وسیله تجزیه و تحلیل اطلاعاتی که از ژیروسکوپهای موجود در لنز دریافت میشود، انجام میپذیرد. به عبارتی دیگر در سیستم OIS وظیفه شفاف سازی تصویر و تنظیم نورهای ورودی به سنسور دوربین (به طوری که تصویری بدون تاری حاصل شود) بر عهده خود لنز قرار دارد.
بسیاری از لنزهایی که دارای لرزشگیر اپتیکال هستند، این قابلیت را دارند تا از چهار نقطه مختلف سوژه را شناسایی کرده و لرزشهای موجود را کنترل نمایند و تصویر ثبت شده با لرزش دست عکاس را واضحتر به ثبت برسانند. البته کمپانیهای مطرحی مانند سونی، در برخی گوشیهای خود از لرزشگیر ۵ محوره نیز استفاده کردهاند که این امکان را فراهم میسازد تا تصویر از بالاترین میزان وضوح برخوردار باشد.
دوربینهایی که مجهز به لرزشگیر ۵ محوره هستند در واقع پنج نوع جابجایی yaw و pitch، x و y و همچنین دوران (roll) دوربین را توسط سیستم لرزشگیر خود خنثی میکنند. این دوربینها که با بهرهگیری از ژیروسکوپ و بر اساس اصل بقای تکانه دورانی کار میکنند، عملی مشابه به آنچه که دوربینهای حرفهای برای از بین بردن لرزشها انجام میدهند را پیاده سازی میکنند. به عبارتی دیگر، سیستم ۵ محوره بر پایه سیستمی شبیه به لرزشگیر ایپیکال طراحی و ساخته شده است. سیستم جدید لرزشگیر ۵ محوره با استفاده از دو سیستم درون لنز و دوربین به صورت همزمان و در کنار هم، بهترین نتیجه در عکاسی (و البته فیلمبرداری) را حاصل میسازد. ویژگی ارزشمند سیستم مذکور، این است که در صورت استفاده از یک لنز بدون لرزشگیر، همچنان از طرف دوربین قابلیت خنثی شدن لرزشها در برخی محورها وجود دارد.
تفاوت لرزشگیر دیجیتال و اپتیکال
استفاده از لرزشگیر دیجیتال ابتدا در دوربینهای فیلم برداری به کار گرفته شده بود. نیاز به استفاده از لرزشگیر دیجیتال زمانی احساس شد که فیلمبردار ناچار به فیلمبرداری از یک سوژه در حال حرکت آن هم با سرعت زیاد بود. سیستم عملکرد لرزشگیرهای دیجیتال به این گونه طراحی شده است که سنسورهایی خاص، تصویر دیجیتالی دریافتی از لنز را به صورت فریم به فریم بررسی نموده و از این طریق میزان حرکت و انحراف نسبت به محور مختصات آن را از بین میبرد. به عبارت دیگر، از پیکسلهایی که در حاشیه هر فریم قرار گرفتهاند استفاده نموده و لرزشهای منحرف کننده تصویر را اصلاح میکند.
در نظر عکاسان حرفهای، لرزشگیر دیجیتال برای سوژههایی که آرام حرکت میکنند مناسب است و برای عکاسی در حالتهای متفاوتی که در آن سوژه به سرعت جابهجا میشود (مانند عکاسی Panning) کاربرد ندارند. همچنین لرزشگیر دیجیتال در بسیاری از موارد باعث به وجود آمدن نویز بر روی تصویر نهایی میشود و این امکان وجود دارد که عکاس برای از بین بردن نویزها با مشکلهای متعدد مواجه شود.
در چه مواردی بهتر است از لرزشگیر اپتیکال استفاده کنیم؟
از بهترین موارد استفاده لرزشگیر، زمانی است که سوژه با سرعت در حال حرکت بوده و خود عکاس نیز در مکانی ثابت قرار نگرفته باشد (مانند عکاسان ورزشی). علاوه بر آن شما میتوانید سوژههای خود را در حالت Panning نیز ثبت نمایید. Panning به حالتی در عکاسی گفته میشود که عکاس دوربین را در محور X بچرخاند تا فوکوس لنز طوری تنظیم شود که پسزمینه سوژه تار و خود آن واضح بیافتد.
همچنین یکی از زمانهایی که قدرت و ارزش لرزشگیرهای اپتیکال میتوانند توجه عکاسان را به خود جلب نماید، عکاسی در شرایطی است که محیط از نور خوبی برخوردار نیست. در شرایط نوری ضعیف استفاده از فلاش اقدام مناسبی است و باعث میشود که روشنایی محیط افزایش یابد اما باید به این نکته نیز توجه کنیم که عکاسان با استفاده از لرزشگیرهای اپتیکال، میتوانند به راحتی سرعت شاتر را کم کنند تا به این روش نور بیشتری وارد سنسور شود. البته به این نکته توجه داشته باشید که استفاده از سیستم لرزشگیر در هنگام استفاده از سه پایه دوربین، چندان ضروری نیست و میتوانید در چنین شرایطی لرزشگیر اپتیکال را غیر فعال نمایید.
لرزشگیر اپتیکال به صورت کلی لرزشهای دوربین یا لنز را کنترل میکند. اما در فیلمبرداری نیز استفاده از این قابلیت خواهد توانست بسیار مفید واقع گردد. دوربینهایی که دارای لرزشگیر اپتیکال هستند در مقایسه با دوربینهای معمولی، فیلمهایی با کیفیتتر و با نویز کمتری ضبط خواهند کرد. شایان ذکر است که لنزهایی که از سیستم لرزشگیر اپتیکال استفاده میکنند در مقایسه با سایر لنزهایی که از این تکنولوژی بیبهره هستند از وزن و همچنین قیمت بیشتری برخوردارند.
این فناوری به علت قیمت بالا بیشتر در گوشیهای پرچمدار کمپانیهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرد اما به هر حال، این امید وجود دارد که دامنه استفاده از لرزشگیرهای اپتیکال روز به روز افزایش یافته و گستردهتر شده و موجب شود تا افرادی که حتی تجربه خیلی بالایی در عکاسی ندارند، بتوانند عکسهایی با نویز بسیار کم و وضوحی قابل قبول ثبت کنند.
مدتی است سازندگان تلفنهای هوشمند به دنبال راههای مختلفی برای افزایش امنیت تولیداتشان هستند. در ابتدا این امر را به بخش نرم افزاری سپرده بودند و کاربران میتوانستند با تعیین کردن رمز عبور و یا الگوی خاصی از اطلاعات و تلفنهمراهشان محافظت کنند.
اما همان طور که میدانید، با توجه به گستردگی و قابل دسترس بودن بخش نرم افزاری، نمیتوان به آن اعتماد زیادی کرد و سازندگان، این میزان امنیت را برای تلفنهای هوشمند کم میدانستند.
همین موضوع باعث شد تا به فکر ساخت یک قطعه سخت افزاری امنیتی بیفتند و آن حسگر اثر انگشت بود. حسگری که پیشتر بر روی رایانههای قابل حمل تعبیه شده بود این بار بر روی تلفنهای همراه قرار گرفت. این سنسور بسیار دقیق عمل میکرد و مشکل بزرگی که بخواهد آن را غیرقابل استفاده کند، وجود نداشت.
اما همان طور که میدانید دنیای دیجیتال به یک محدوده خاصی مربوط نمیشود و همچنان پیشرفت و توسعه دارد. بنابراین شاهد یک سنسور امنیتی دیگر با نام حسگر عنبیه چشم بودیم. حسگری که این بار به جای تشخیص شما از روی اثر انگشتتان، به سراغ عنبیه چشمتان میرود.
این حسگر برای اولین بار بر روی گوشی ساخته شده توسط کمپانی Fujitsu قرار گرفته بود و بعد از آن مایکروسافت و سامسونگ از آن بهره بردند.
طرز کار این حسگر عنبیه به چه صورت است؟
عنبیه بخشی از چشم شماست که رنگ کلی چشمتان را میسازد. اگر جلوی آینه با دقت به سیاهی چشم خود نگاهی بیندازید، متوجه شیارها و خطهایی در آن میشوید. این خط و شیارها در واقع همان الگوهایی هستند که مختص به شما هستند و این حسگرهای عنبیه از آنها برای شناسایی شما استفاده میکنند. این الگوها برای همیشه و در تمام طول عمرتان به همین صورت بوده و هیچگاه تغییر نمیکند و بهتر است بگوییم هر شخص، الگوی خاصی را در چشمانش دارد. حتی جالب است بدانید خطوط قرار گرفته در چشم چپ شما با چشم راستتان متفاوت است.
سنسور تشخیص عنبیه این خطوط و الگوهای موجود در داخل چشم شما را شناسایی میکند و از طریق بخش نرم افزاری به صورت کدهای خاصی، آن را به گوشی منتقل میکند و بدین ترتیب شما شناسایی خواهید شد.
امنیت سنسورهای عنبیه چشم چگونه است؟
همان طور که گفته شد با وجود خاص بودن عنبیه چشم هر شخص، نباید نگرانی خاصی در رابطه با امنیت آن داشته باشید. امنیت سنسور عنبیه به مراتب بیشتر از اثر انگشت است؛ چرا که اثر انگشت ما چیزی است که به طور روزانه بر روی اجسام و اشیای مختلف ثبت میشود و همین موضوع امنیتش را کاهش میدهد. اما در سنسور عنبیه این مورد وجود ندارد و در واقع ابزاری که با آن تلفن همراهتان را بازگشایی میکنید، همیشه در تصرف خودتان خواهد بود.
سرعت سنسور عنبیه چگونه است؟
همان طور که میدانید هنوز اول راه بهرهبرداری از این تکنولوژی بر روی تلفنهای همراه هستیم. بنابراین انتظار آن چنان بالایی را در این مورد از حسگر عنبیه نداریم. اما با این وجود این حسگر سرعت بسیار خوبی دارد. اگر بخواهیم سرعت آن را با حسگر اثر انگشت مقایسه کنیم، شاید تنها به اندازه چند میلی ثانیه، کندتر باشد.
اما نحوه کار با سنسور عنبیه باعث میشود تا فرآیند بازگشایی قفل گوشی، آسانتر صورت بگیرد. شما تنها نیاز دارید تا گوشی را با حالت عادی در دست و مقابل صورتتان بگیرید؛ کاری که همیشه آن را انجام میدهید. هیچ چیز اضافهای وجود ندارد. با قرار گیری آن مقابل چشمانتان، قفل گوشی به سرعت باز میشود. اما این عملیات در حسگر اثر انگشت، به محل قرارگیری حسگر بستگی خواهد داشت. به این صورت که بعد از در دست گرفتن گوشی، شما نیاز دارید تا با قرار دادن انگشتتان بر روی حسگر آن را بازگشایی کنید. همان طور که مشاهده کردید، حسگر عنبیه در این امر، یک قدم جلوتر است.
البته موضوعی که وجود دارد این است که سرعت و عملکرد این حسگرها نسل به نسل بهتر میشود و کمپانیهای مختلف با روشهای متعددی از آنها بهره میبرند.
مشکلات حسگر عنبیه چیست؟
همان طور که میدانید این حسگر با چشمان شما کار میکند؛ به همین دلیل هم زمانی که از عینک چه طبی، چه آفتابی استفاده میکنید، شما را کمی با مشکل مواجه خواهد کرد.
همچنین عدهای عقیده دارند، اشعه تولید شده برای شناسایی کاربر مخصوصا برای کسانی که گوشی را بسیار نزدیک به چشمانشان میکنند، در طولانی مدت، مضر خواهد بود. البته این مورد کاملا تایید شده نیست و باید منتظر آزمایشهای بیشتری در این زمینه باشیم.
علاوه بر اینها مشکلات مختلفی در شرایط محیطی خاص مانند کمبود نور و یا زاویه دید هم در این سنسور دیده میشود. البته تمامی این مشکلات با تولید نسل به نسل حل خواهند شد و مورد قابل توجهی وجود نخواهد داشت.
به عنوان مثال لومیا ۹۵۰XL که از این حسگر بهره برده است، قبل از آپدیت شدن مشکلات زیادی را در شناسایی کاربر، هنگامی که از عینک استفاده میکرد، داشت؛ اما بعد از آپدیت شدن نرم افزار آن به نسخه جدید، این مشکل کاملا رفع شد.
آینده حسگرهای عنبیه چشم چگونه خواهد بود؟
از آنجایی که تا به امروز تعداد تلفنهای همراهی که از این حسگر بهره بردهاند بسیار کم بوده، هنوز نمیتوان به طور قطع آینده این حسگرها را پیشبینی کرد.
بیشتر سازندگان تلفنهای همراه در پرچمداران امسال خودشان، ترجیح دادند تا از حسگر اثر انگشت بهره ببرند. تنها نوت ۷ بود که دو حسگر اثر انگشت و عنبیه چشم را در خودش جای داده بود که آن هم راهی بازار نشد.
اما به نظر میرسد سال ۲۰۱۷ تلفنهای همراه بیشتری از این حسگر بهرهمند شوند. شایعات مختلفی هم درباره استفاده اپل از این حسگر در آیفون جدیدش به گوش رسیده است. اما باید منتظر بمانیم تا ببینیم که این سازندگان چه تکنولوژی را در بخش حفاظتی تلفنهای هوشمندشان به کار میبرند.
کلام آخر
همان طور که پیشتر هم گفته شد، دنیای تکنولوژی به یک جای خاص محدود نمیشود و همچنان در حال پیشرفت و توسعه است؛ مخصوصا در بخش امنیتی که یکی از مهمترین و پر اهمیتترین قسمتهای موجود در یک تلفن هوشمند است.
در آینده نزدیک شاهد به پایان رسیدن نسل حسگرهای اثر انگشت در تلفنهای همراه خواهیم بود و به نسل بعدی حسگرهای امنیتی یعنی حسگر عنبیه چشم وارد خواهیم شد.
این تغییر به راحتی میتواند در پرچمداران سال آینده بهوجود بیاید. یکی از کمپانیهایی که به احتمال خیلی زیاد از این حسگر استفاده خواهد کرد، سامسونگ خواهد بود چرا که پیش از این هم در مدل ناموفق نوت ۷ از آن بهره برده بود. به هر حال باید منتظر بمانیم تا تصمیم کمپانیهای بزرگ را در این زمینه ببینیم.
پژوهشگران برتر جهاد دانشگاهی امروز به مناسبت هفته پژوهش معرفی و با حضور مسئولان و محققان در پژوهشکده فرهنگ، هنر و معماری، مورد تقدیر و تجلیل قرار گرفتند.