در آیین بزرگداشت هفته پژوهش از 16 پژوهشگر و پروژه برتر پژوهشگاه فضایی ایران با حضور وزیر فناوری اطلاعات و ارتباطات تجلیل شد.
دانش > دانش - همشهری آنلاین:
هفدهمین جشنواره تجلیل از پژوهشگران و فناوران برگزیده کشور سال ١٣٩٥ با معرفی برترینها برگزار شد.
به گزارش ایرنا، مراسم معرفی برترینهای هفدهمین جشنواره تجلیل از پژوهشگران و فناوران برگزیده و دومین جشنواره شناسایی و توانمندسازی ایدههای برگزیده (شتاب) سهشنبه همزمان با سومین روز هفته پژوهش در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد.
بر اساس رأی هیات داوران، دکتر عباسعلی خدادادی استاد دانشگاه تهران در گروه فنی و مهندسی، دکتر سید محمدعلی رضوی استاد دانشگاه فردوسی مشهد در گروه کشاورزی و منابع طبیعی، دکتر عبدالله سلیمی استاد دانشگاه کردستان در گروه علوم پایه، دکتر محمدجلال عباسی شوازی استاد دانشگاه تهران در گروه علوم انسانی، دکتر پرویز أولیاء از دانشگاه شاهد در گروه علوم پزشکی به عنوان برگزیده معرفی شدند.
دکتر مسعود رضایی استاد دانشگاه تربیت مدرس در گروه کشاورزی و منابع طبیعی، دکتر غلامحسین مجذوبی استاد دانشگاه بوعلی سینا همدان در گروه فنی و مهندسی، دکتر محمدرضا محمدی استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران، دکتر علیرضا مرادی استاد دانشگاه تهران از گروه علوم انسانی به عنوان پژوهشگران برتر امسال انتخاب و معرفی شدند.
همچنین دکتر احمد ارزانی استاد دانشگاه صنعتی اصفهان از گروه کشاورزی و منابع طبیعی، دکتر امیر نیاسری نسلجی استاد دانشگاه تهران از گروه دامپزشکی، دکتر رامین صادقی استاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد از گروه علوم پزشکی و دکتر نیازمحمد محمودی استاد موسسه علوم و فناوری رنگ و پوشش از گروه فنی و مهندسی نیز موفق به کسب عنوان پژوهشگران برگزیده سال ٩٥ شدند.
در این جشنواره همچنین دکتر رضا مسیبی بهبهانی از وزارت نفت در گروه فنی و مهندسی، دکتر محمدرضا دهشیری از وزارت امور خارجه در گروه علوم انسانی و دکتر فریبرز عباسی از سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در گروه کشاورزی و منابع طبیعی نیز به عنوان پژوهشگران برتر دستگاههای اجرایی معرفی و تجلیل شدند.
ابوالفضل میرحسینی از پارک علم و فناوری استان یزد، مصطفی ملک جعفریان از پارک علم و فناوری خراسان رضوی، علیرضا منفرد از دانشگاه یاسوج، مسعود ریاضی از پارک علم و فناوری فارس و هیوا خالدی از شرکت ملی گاز ایران موفق به کسب عنوان فناور برتر سال 95 شدند.
بخشی از هفدهمین جشنواره تجلیل از پژوهشگران و فناوران برگزیده نیز معرفی برترین استانها در حوزه علم و فناوری اختصاص داشت که در این بخش از سید محمدعلی افشانی استاندار فارس، محمدرضا خباز استاندار سمنان، عبدالمحمد زاهدی استاندار کردستان، مجید ارشاد لنگرودی رئیس دانشگاه شیراز، فردین اخلاقیان طلب رئیس دانشگاه کردستان، علیرضا بندانی رئیس دانشگاه سیستان و بلوچستان، محمد کافی رئیس دانشگاه فردوسی مشهد و عباس هنربخش رئوف رئیس دانشگاه سمنان قدردانی شد.
جشنواره امسال دو حامی برتر داشت و وزارت صنعت، معدن و تجارت و صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور به عنوان حامیان پژوهش و فناوری مورد تجلیل قرار گرفتند.
پژوهشگران برتر جهاد دانشگاهی امروز به مناسبت هفته پژوهش معرفی و با حضور مسئولان و محققان در پژوهشکده فرهنگ، هنر و معماری، مورد تقدیر و تجلیل قرار گرفتند.
جام جم سرا:
به گزارش دیلی میل، محققان دانشگاه پرینستون در آمریکا میگویند اگر میخواهید مطالبی را به یاد آورید بهترین روش برداشتن خودکار و کاغذ و نوشتن آن مطالب بر روی کاغذ است.
در این مطالعه روانشناسان به بررسی یادآوری مطالب توسط دانشجویان پس از ارائه یک سخنرانی پرداختند.
به نقل از ایرنا، محققان متوجه شدند: دانشجویانی که در حین ارائه سخنرانی از آن یادداشت برمیداشتند مطالب را بهتر درک کرده بودند و آنها را بهتر به یاد میآوردند.
پام مولر که ریاست این مطالعه را در دانشگاه پرینستون بر عهده داشت گفت: دانشجویانی که از سخنرانی یادداشت بر میداشتند گذشته از اینکه به یادداشت خود نگاه میکردند یا نمیکردند اما باز هم میتوانستند مطالب آن را به یاد آورند.
وی افزود: با این حال نتایج ما نشان میدهد دانشجویانی که برای یادداشت برداشتن از لپ تاپ استفاده کرده بودند به خوبی آنهایی که یادداشت خود را بر خودکار و کاغذ نوشته بودند نمیتوانستند مطالب را به یاد آورند.
این مطالعه که در مجله Psychological Science منتشر شده است نشان میدهد که عمکلرد کاربران رایانه در مورد سوالات مفهومی به مراتب بدتر بود.
جام جم سرا: دانشمندان سال هاست که به دنبال حل معمای عشق هستند.
آن اندامی که افسار عشق را در دست دارد، مغز انسان است
در سال ۱۹۹۲ میلادی دکتر جانگری، نویسنده و مشاور خانوادگی، کتابی به نام «مردان مریخی، زنان ونوسی» به رشته تحریر درآورد که بیش از ۵۰ میلیون نسخه از آن در جهان به فروش رفت و برای ۱۲۱ هفته در فهرست کتابهای پرفروش جای داشت. این نویسنده آمریکایی در این کتاب مشکلات رایج در روابط زن و مرد را ناشی از اختلاف بنیادین روانشناختی میان جنس مذکر و مؤنث دانسته و از این استعاره استفاده میکند که مردان و زنان هر کدام از دو سیاره مختلف میآیند؛ مردان از مریخ و زنان از ونوس.
اما مردان مریخی و زنان ونوسی اگر در بسیاری از موارد با یکدیگر اختلاف داشته باشند، دست کم در یک برهه از زندگی شباهت بسیاری به هم پیدا میکنند و آن هم زمانی است که عاشق میشوند.
عشق وقتی که میآید، روح و جسم را بیقرار میکند و به تسخیر خود در میآورد. انسانها تا هزاران سال بر این باور بودند که عشق معمایی راز آلود و هدیهای از جانب خدایان است. در دوران معاصر اما دانشمندان در تلاش برای پرده برداشتن از این سحر و جادوی عشق و «بلایی» بودهاند که این احساس بر سر بدن میآورد.
عشق دقیقا چیست؟ آیا قابل اندازه گیری است؟ آیا میتوان آن را از طریق اسکن کردن مغز یا آزمایش کردن خون بررسی کرد؟ آیا میتوان مثلا با عکس برداری «ابتلای بیمار به عشق» را تشخیص داد؟ اصلا عشق با بدن ما چه میکند؟
فرماندهی مغز بر عشق
در ادبیات، هنر یا زبان عادی مردم کوچه و بازار هرگاه صحبت از عشق شده، پای قلب به میان آمده است؛ قلبی که با دیدن معشوق به تپش افتاده و در حال بیرون زدن از سینه است یا با از دست دادن معشوق، زخم خورده و شکسته شده است. هرچند در این تعبیر جاافتاده قلب و عشق پیوندی ناگسستنی با یکدیگر دارند، اما در حقیقت آن اندامی که افسار عشق را در دست دارد، مغز انسان است.
دوناتلا مارازیتی، استاد دانشگاه پیزا، که خود دو بار عاشق شده و قدرتی را که عشق ایجاد میکند، به شخصه تجربه کرده بود، علاقمند شد که پدیدهٔ عشق را بیشتر کنکاش کند.
یک پژوهشگر آلمانی، عاشقی را یک «احساس استرس مثبت» توصیف میکند که در آن بیش از همه غده تیروئید و هورمونهای جنسی و استرس دخیل هستند. دانشمندان به این نتیجه رسیدهاند که احساس «عشق دیوانه وار» به طور میانگین تنها ۷ ماه طول میکشد |
او در سال ۱۹۹۹ نتایج تحقیقی را منتشر کرد که در آن نشان داده شده بود، سطح سروتونین، از ناقلهای عصبی که نقش آرام بخش دارد، در کسانی که به گفته خود عاشق هستند بسیار پایینتر از میزان طبیعی است.
طبق این تحقیق سطح سروتونین در بدن این افراد درست در همان سطحی بوده است که در بدن افراد مبتلا به اختلال وسواس دیده میشود.
در این تحقیق که در مجله New Scientist به چاپ رسید، ذکر شده بود که هر دو گروه (عاشقها و مبتلایان به اختلال وسواسی فکری یا عملی) به طور افراط گونهای به یک چیز یا یک شخص احساس نگرانی و وسواس از خود بروز میدهند.
پژوهشهای علمی نشان دادهاند که عاشق شدن واقعا چشم انسان را بر کم و کاستیهای معشوق میبندد.
این گروه تحقیقاتی با تکیه بر یافتههای خود عنوان کردند که شیمی مغز کسانی که رفتارهای وسواس گونه از خود نشان میدهند، مثلا روزانه به دفعات بسیار زیاد دستهاشان را میشویند یا به طور غیرعادی تمایل به نظافت یا کنترل مدام شعلههای گاز دارند، با افرادی که تازه عاشق شدهاند، شباهت دارد.
دوناتلا مارازیتی و تیمش ۲۴ زن و مرد را که در طول ۶ ماه پیش از این تحقیق عاشق شده بودند با ۲۴ زن و مرد داوطلب دیگر که یا تنها یا در رابطه عاشقانه طولانی مدت و با ثبات بودند، مقایسه کردند.
نخستین یافته این دانشمندان این بود که در بدن زنان و مردان عاشق به طور قابل توجهی میزان هورمون کورتیزول که در هنگام استرس ترشح میشود، بالاتر از گروه دیگر است.
مردان عاشق ملایمتر، زنان عاشق مهاجمتر
دوناتلا مارازیتی همچنین دریافت که میزان تستوسترون، مهمترین هورمون مردانه، در مردان عاشق کمتر از دیگر مردان است. در عوض میزان ترشح این هورمون در بدن زنانی که عاشق هستند، در مقایسه با دیگر زنان بیشتر میشود.
به گفته دکتر مارازیتی در این وضعیت مردان بیشتر شبیه زنان و زنان بیشتر شبیه مردان میشوند، «انگار که طبیعت میخواهد آنچه که میتواند میان زنان و مردان متفاوت باشد را از میان ببرد، زیرا در این مرحله زنده ماندن [و جفتیابی] مهمتر است.»
هنوز دانشمندان موفق به توضیح علمی این تغییر میزان تستوسترون نشدهاند اما یک فرضیه که مطرحشده این است که ترشح پایین این هورمون در مردان، آنان را ملایمتر کرده و آرامش پیش شرطی است تا مرد وارد رابطه شود. در مقابل، طبق فرضیه، بالا رفتن میزان ترشح تستوسترون در زنان موجب افزایش میل جنسی آنها میشود. اما آیا عاشق شدن تنها دلیل ایجاد این تغییرات در بدن هستند؟
برخی پژوهشگران پس از انتشار این تحقیق، تغییرات هورمونی در بدن را به میزان بالای رابطه جنسی نسبت دادند که در این مرحله رخ میدهد. در مقابل با در نظر گرفتن این نکته که در حالت عادی میزان تستوسترون در مردان به هنگام افزایش رابطه جنسی بالا میرود، در آن زمان در پژوهشهای دیگر این نکته مطرح شد که اگر طبق گفته منتقدان، تغییرات هورمونی در نتیجه افزایش رابطه جنسی به وجود میآید، پس باید در مردان عاشق میزان ترشح تستوسترون بالاتر برود و نه آن گونه که طبق پژوهشهای دکتر مارازیتی نشان داده شده، کمتر شود.
آیا عشق آتشین نوعی اعتیاد است؟
تا کنون تحقیقات متعددی نشان دادهاند که هنگام شکل گرفتن احساس عشق آتشین بوضوح بخشهایی از مغز فعال شده و فعالیت بخشهای دیگر کمتر میشود. سمیر زکی و آندریاس بارتلز از کالج دانشگاهی لندن دو تن از نخستین پژوهشگرانی بودند که موفق به شناسایی این بخشها شدند.
آنها به داوطلبان شرکت کننده در این تحقیق عکسهایی از کسانی را که عاشقشان بودند، نشان دادند و همزمان مغز آنها را با دستگاهام آرای اسکن کردند. در این تحقیق دیده شد که بیش از همه ۴ نقطه در سیستم لیمبیک (سامانه عصبی احساسی) فعال بودند.
پژوهشگران مشاهده کردند که این واکنش بسیار شبیه به واکنشی است که هنگام مصرف کوکائین در مغز ایجاد میشود.
دکتر بارتلز مینویسد: «بین عشق و اعتیاد همپوشانیهایی وجود دارد. به نظر میرسد که اعتیاد از بخشهایی از مودولهای مرتبط با عشق در مغز سوءاستفاده میکند.»
با توجه به تئوریهای تکامل، اعتقاد بر این است که احساس جذابیت بین ۶ ماه تا ۳ سال عمر دارد که زمانی کافی است برای اینکه مرد در کنار زن بماند.
یافتههای علمی مشخص کردهاند که در دوران عاشقی دوپامین، از ناقلهای عصبی، مرکز لذت مغز را فعال میکند. این درست شبیه به فرایندی است که مواد اعتیادآور نظیر کوکائین، هروئین، نیکوتین، آمفتامین یا دیگر داروهای اعتیادآور ایجاد میکنند.
این پژوهشگران همچنین با شگفتی دریافتند، هنگامی که به مادران عکس کودکانشان را نشان میدهند، درست همان بخشهایی که در مغز افراد عاشق در اسکن به رنگ روشن درآمده بود، در مغز مادران نیز روشن میشود.
البته نتیجه این «آزمایش عشق» را نمیتوان صد در صد پذیرفت، زیرا اگر فرد داوطلب عاشق کس دیگری باشد و به هنگام دیدن عکس معشوق به آن فرد دیگر فکر کند، درست همان بخشهای مغزی به رنگ روشن درمی آید.
احساس «عشق دیوانه وار» به طور میانگین تنها ۷ ماه طول میکشد. پس از گذشت این زمان بالا و پایین رفتنهای هورمونی آهسته کاهش مییابد. نتیجه آنکه دورانی آغاز میشود که پیوند میان زن و مرد قوی شده و آنها وارد رابطه با یکدیگر میشوند. هورمونها در این زمان به حد نرمال خود نرسیدهاند اما مثل قبل نیز فعال نیستند |
به این ترتیب نمیتوان نتیجه قطعی گرفت که با امآرای مغز میتوان عشق دیوانه وار فرد به معشوق را تخمین زد. به گفته دکتر بارتلز هر چند احساس در پی فرایندهای فیزیولوژیکی به وجود میآید، اما این فرایندها نمیتوانند به طور کامل عشق را تعیین کنند.
هورمونها، موتور عشق
قوه محرک عشق را شاید به درستی بتوان هورمونها دانست، هرچند که با این حال نمیتوان به تنهایی از یک یا دو هورمون معین و تغییرات آنها سخن گفت. در ارگانیسم بدن انسان سیستم کنترل هورمونی به هم پیوسته است به طوری که هر تغییر بر روی کل سیستم تأثیر میگذارد.
کریستوف کک، پژوهشگر آلمانی، عاشقی را یک «احساس استرس مثبت» توصیف میکند که در آن بیش از همه غده تیروئید و هورمونهای جنسی و استرس دخیل هستند. دانشمندان به این نتیجه رسیدهاند که احساس «عشق دیوانه وار» به طور میانگین تنها ۷ ماه طول میکشد.
در موقعیتهای زناشویی غده هیپوفیز که در زیر مغز قرار دارد، هورمونی به نام اکسی توسین را ترشح میکند که از جمله در ایجاد انقباضات رحمی، تسهیل ورود اسپرم به رحم و نیز تحریک اندام جنسی نقشی مهم ایفا میکند. اکسی توسین به هنگام ارگاسم و نیز وضع حمل باعث انقباض عضلانی میشود.
تا کنون تحقیقات متعددی در مورد ویژگیهای این هورمون که آن را «هورمون عشق»، «هورمون ارگاسم» یا «هورمون وفاداری» نیز مینامند، انجام شده است. این تحقیقات نشان دادهاند که اکسی توسین موجب وابسته شدن و ایجاد احساس عشق و اعتماد میان دو نفر میشود و آنها را به داشتن یک رابطه مشترک با دوام و داشتن فرزند ترغیب میکند.
یکی دیگر از هورمونهای مطرح در زمان عاشقی، وازوپرسین است. این هورمون گردش شدیدتر خون در اندا مهای جنسی را سبب میشود و نیز کمک میکند تا پس از ارگاسم فرد به خوابی عمیق فرو رود.
رنگ رخسار خبر میدهد از سر درون
رنگ رخسار عاشق به خوبی از بیتابی درونی او خبر میدهد. هنگام مشاهده معشوق یا چیزی مرتبط با وی، تصویر به مغز عاشق مخابره و در آنجا آنالیز میشود. پس از آن مغز پیامهایی را به رگهای خونی در صورت میفرستد که موجب شل شدن عضلات آنها میشود. به این ترتیب مویرگها منبسط شده، خون بیشتری در آنها به جریان میافتد و در نتیجه صورت قرمز میشود.
عرق کردن کف دستها نیز یکی دیگر از نکات جلب توجه کننده است. مغز پیامهایی را به غدد عرق به ویژه در ناحیه زیربغل و کف دستها میفرستد تا عرق بیشتری تولید کنند. این واکنشها به گفته دکتر کریستان زاندر، متخصص پوست، به هنگام تحریکات ذهنی در زمان دلباختگی متداول هستند.
وقتی عشق چشم آدم را کور میکند
اینکه قدیمیها معتقد بودند، عشق انسان را کور میکند، ظاهرا بدون حکمت نبوده است. پژوهشهای علمی نشان دادهاند که عاشق شدن واقعا چشم انسان را بر کم و کاستیهای معشوق میبندد.
تیم پژوهشی دکتر آندریاس بارتلز دریافتند، زمانی که انسانها به کسانی که عاشقشان هستند، مینگرند مدارهای عصبی که در حالت معمول با ارزیابیهای انتقادی از دیگران مرتبط هستند، غیرفعال هستند.
عشق تنها سه سال طول میکشد
آنهایی که طعم عاشق شدن را چشیدهاند، میدانند که این مرحله پر تب و تاب، مدت زمان محدودی دارد.
دکتر هلن فیشر، انسانشناس و نژادشناس آمریکایی، که از وی به عنوان یکی از مشهورترین محققان پدیده عشق در جهان نام میبرند، به همراه همکارانش آرتور آرون و لوسی براون، سالها پیش به این نتیجه رسیدند که احساس «عشق دیوانه وار» به طور میانگین تنها ۷ ماه طول میکشد. پس از گذشت این زمان بالا و پایین رفتنهای هورمونی آهسته کاهش مییابد. نتیجه آنکه دورانی آغاز میشود که پیوند میان زن و مرد قوی شده و آنها وارد رابطه با یکدیگر میشوند. هورمونها در این زمان به حد نرمال خود نرسیدهاند اما مثل قبل نیز فعال نیستند.
اعتقاد بر این است که احساس جذابیت بین ۶ ماه تا ۳ سال عمر دارد که زمانی کافی است برای اینکه مرد در کنار زن بماند. این زمان لازم است تا زن بتواند باردار شده، وضع حمل کرده و نیازهای اولیه نوزاد را برآورده کند. (یک مادر و هزار تجربه)
پژوهشگران دانشگاه استنفورد فکر میکنند میتوان از بیماری آلزایمر جلوگیری کرد و حتی با افزایش واکنش ایمنی مغز، به درمان این بیماری پرداخت.
به گزارش تلگراف، این پژوهشگران دریافتهاند که یکی از دلایل مرگ سلولهای عصبی، باز ایستادن سلولهای تمیزکنندۀ مغز از باکتریها، ویروسها و انگلهای خطرناک است. این سلولها که میکروگلیا نامیده میشوند، در سالهای جوانی خوب کار میکنند، اما زمانی که پیر میشوند، پروتئینی به نام EP2 آنها را از عملکرد کارآمد بازمیدارد.
حالا دانشمندان نشان دادهاند که بلوکه کردن این پروتئین به میکروگلیا اجازه میدهد که دوباره عملکرد طبیعی داشته باشد و درنتیجه میتواند پلاکهای خطرناک آمیلوید- بتا را که در بیماری آلزایمر سلولهای عصبی را تخریب میکنند، پاکسازی کنند.
این پژوهشگران دریافتند که در موشها، بلوکه کردن EP2 با یک نوع دارو، روند از دست دادن حافظه و مشکل آلزایمر مانند را در این حیوان معکوس میکند.
دکتر کاترین اندریاسون، استاد علوم عصبشناختی در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد میگوید: «میکروگلیا بهترین پلیس و نگهبان مغز است. آزمایشهای ما نشان داده که نگهداشتن آنها در مسیر درست از کاهش حافظه جلوگیری میکند و مغز را سالم نگاه میدارد».
سلولهای میکروگلیا در حدود 10 تا 15 درصد از سلولهای مغز را تشکیل میدهند. آنها بهعنوان دیواره دفاعی عمل میکنند، به دنبال فعالیتها و مواد مشکوک میگردند و وقتیکه نقطه موردنظر خود را پیدا کردند، موادی را رها میکنند که دیگر میکروگلیاها را به محل میکشاند و سپس به هر مهاجم خارجی حمله کرده و از شر آن راحت میشوند. آنها همچنین بهعنوان جمع کننده زباله هم عمل کرده سلولهای مرده و زبالههای مولکولی پخششده بین سلولهای زنده را جمعآوری میکنند. این زبالهها شامل خوشههای ژلاتین بتا هم هستند که بهصورت تهنشینیهای آدامس مانند جمع میشوند و ارتباط بین نورونها (سلولهای عصبی) را میشکنند و بدینصورت باعث از بین رفتن حافظه و هوشیاری فضایی میشود. تصور میشود که این خوشهها نقشی قابلتوجه در ایجاد آلزایمر داشته باشند.
دکتر اندریاسون میگوید: «میکروگلیا قرار است که از همان ابتدا، بهطور پیوسته ژلاتین بتا را پاکسازی کند و نقطه التهاب را بپوشانند. اگر آنها توانایی خود را از دست بدهند، اوضاع از کنترل خارج میشود. بتا در مغز جمع میشود و منجر به التهاب سمی میشود».
دانشمندان کشف کردهاند که در موشهای جوان، میکروگلیا پلاکتهای چسبنده را تحت کنترل خود دارد؛ اما زمانی که این آزمایشها روی موشهای پیر انجام میشود، پروتئین EP2 نوسان عملکردی دارد و مانع از تولید آنزیمی توسط میکروگلیا میشود که منجر به هضم و از بین بردن این پلاکتها میشود.
بهطور مشابه، موشهایی که با مهندسی ژنتیک تولید شدهاند و پروتئین EP2 را ندارند، حتی وقتیکه محلولی از ژلاتین بتا به آنها تزریق شود دچار بیماری آلزایمر نمیشوند. این خود نشان میدهد که سلولهای آنها بهطور طبیعی از شر این پروتئین راحت شدهاند و برای آن دسته از موشهایی که آلزایمر در آنها رشد یافته است، بلوکه کردن پروتئین EP2 روند کاهش حافظه را برعکس میکند.
حالا پژوهشگران دانشگاه استنفورد امیدوارند ترکیبی را تولید کنند که تنها مانع از EP2 شود تا از اثرات جانبی غیرضروری اجتناب شود. این پژوهش در ژورنال Clinical Investigation منتشر شده است. (نسیبه خانلرزاده/خبرآنلاین)
بامداد – محققان دانشکده بهداشت بلومبرگ جان هاپکینز موفق به ساخت “مینی مغز” آزمایشگاهی شدند که از بسیاری از نورونها و سلولهای مغز انسان و حتی برخی قابلیتهای دیگر آن تشکیل شده و میتواند در مقیاس بزرگتر تکرار شود.
به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، محققان میگویند که با خلق این مینیمغزها میتوان به طور چشمگیری میزان استفاده از حیوانات را در تعیین اثربخشی و ایمنی داروها و انجام پژوهشهای علوم اعصاب کاهش داد. برای انجام تحقیقات و پژوهشهای مختلف، میتوان به جای استفاده از موشها، از این مینی مغزهای سه بعدی که گویهای تشکیل شده از سلولهای مغزی هستند و در یک دوره هشت هفته ای رشد کرده و ساختار مغز را تشکیل میدهند استفاده کرد؛ زیرا موشها جزو دسته جوندگان هستند اما سلولهای این مینی مغزها از انسان گرفته شده است.
دکتر توماس هارتونگ رهبر این پژوهش از دانشگاه بلومبرگ اظهار کرد: متاسفانه ۹۵ درصد از داروهایی که در مدلهای حیوانی آزمایش شده و نتایج مثبتی از خود نشان میدهند، در آزمایشات انسانی شکست خورده و هزینههای هنگفتی از نظر زمان و سرمایه مالی بر جای میگذارند. همچنین میتوان نتایج بهتری را از این سلولها دریافت کرد.
هارتونگ و همکارانش با استفاده از سلولهای بنیادی پرتوان القایی (iPSCs) این مینیمغزها را خلق کردند. این سلولها، سلولهای بالغی هستند که از لحاظ ژنتیکی مانند سلولهای بنیادی جنینی برنامهریزی شده و سپس برای تبدیل شدن به سلولهای مغزی تحریک شدهاند. برای تولید این مغزها از سلولهای پوست چندین بزرگسال سالم استفاده شده است، اما هارتونگ محقق این پروژه میگوید که سلولهای گرفته شده از افرادی با صفات ژنتیکی خاص یا بیماریهای خاص میتوانند برای ساخت مغز آزمایشگاهی و انجام پژوهشهای مختلف دارویی استفاده کرد. وی تأکید دارد که این مغزها میتوانند برای بررسی بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون، ام اس و حتی اوتیسم مورد استفاده قرار گیرند.
مینیمغزهای ساخته شده توسط هارتونگ در قطر بسیار کوچک ۳۵۰ میکرومتر یا به اندازه چشم یک مگس هستند. آنها با چشم انسان قابل مشاهده هستند و صدها تا هزاران نسخه دقیق از آنها را میتوان در هر سری، تولید کرد و به راحتی در یک پتری دیش در آزمایشگاه پرورش داد. پس از کشت مینی مغزها برای حدودا دو ماه، مغز چهار نوع از سلولهای عصبی و دو نوع از سلولهای پشتیبانی که آستروسیت و الیگودرندروسیت نام دارند را توسعه میدهد. الیگودرندروسیت که سبب ایجاد میلین در دستگاه عصبی شده و آکسون نورونها را عایق میکند و اجازه برقراری سریعتر ارتباط را به آنها میدهد.
هارتونگ ادعا میکند که این اولین مدل مغزی ساخته شده نیست اما مطمئنا بهترین و استانداردترین آنها است و در هنگام آزمایش داروها میتوان مطمئن بود که این مدل مغزی دقیقترین نتایج را به ما ارائه خواهد کرد. استفاده از این مینی مغزها در پروژه «بررسی عفونتهای ویروسی، تروما و سکته مغزی» آغاز شده است. هارتونگ دارای حق ثبت اختراع برای این مینی مغز و نیز توسعه تجاری آن با نام ORGANOME بوده و امیدوار است که بتواند تولید این مینی مغزها را تا سال ۲۰۱۶ آغاز کند. جزئیات بیشتر این پژوهش در sciencedirect منتشر شده است.
منبع:سایت علمی بیگ بنگ
نوشته اختراع مینی مغز توسط پژوهشگران اولین بار در بامداد پدیدار شد.
وب سایت دیجیاتو - محسن وفانژاد: دانشمندان حالا می دانند که چطور باید ترس را از شما دور کنند؛ دست کم فعلا موفق شده اند این کار را روی موش ها انجام دهند. با خاموش کردن یکی از مسیرهای عصبی منتهی به مغز، موش ها دیگر قادر به یادآوری احساس ترس نبودند و مشابه همین کار را می توان احتمالا با انسان انجام داد تا بیماران مبتلا به استرس و PTSD را درمان کرد.
اتفاقی که رخ داد جالب توجه بود. موش ها دیگر از شرایط پیشین نمی ترسیدند. اما باید یک مسئله ای را توجه داشت. ترس و وحشت بخشی از بقای موجودات زنده را سبب شده. برای مثال موجودات زنده از شرایط افراطی مثل اجسام فوق العاده داغ دوری می کنند و می دانند که این جسم می تواند برای شان آسیب پذیر باشد. اگر چنین حس ترسی وجود نداشته باشد، امکان آسیب رسیدن نیز بالا می رود.
به گفته سازمان های آمریکایی، 18 درصد از مردم این کشور به اضطراب شدید و 8 درصد به PTSD یا استرس پس از سانحه دچار هستند. اگر بتوان به طریقی مسیرهای ایجاد کننده حس ترس را در آن ها خاموش کرد، این احتمال وجود دارد که بیماری شان نیز تا حدودی از طریق فیزیولوژیکی قابل درمان شود.
البته این پژوهش در مراحل اولیه خود به سر می برد و هنوز روی موش هم به طور کامل جواب نداده. به طوری که تیم محققین موفق به خاموش کردن کامل مسیر و پاک کردن خاطرات نشده اند، بلکه آن ها را به صورت موقت از ذهن برداشته تا در آن لحظه، موش احساس ترس را نداشته باشد.
خبرگزاری مهر: بر اساس گزارش سال ۲۰۱۶ موسسه تامسون رویترز پژوهشگران پراستناد معرفی شدند که ۶ پژوهشگر ایرانی در میان این افراد قرار دارند.
سالانه نزدیک به سه هزار پژوهشگر از سراسر دنیا در ۲۱ حوزه موضوعی به عنوان پژوهشگر پراستناد شناخته شده و نام آنها بر روی وب منتشر میشود.
نام پژوهشگران ایرانی پراستناد، به همراه حوزه موضوعی، وابستگی سازمانی نخست و وابستگی سازمانی دوم آنها (در صورتی که داشته باشند) در جدول زیر آمده است.
فهرست پژوهشگران پراستناد ایرانی در دنیا
پژوهشگران، طرح ها و واحد های پژوهشی برتر دانشگاه صنعتی شریف روز سه شنبه با حضور معاون پژوهشی و فناوری وزارت علوم و رئیس دانشگاه صنعتی شریف با اهدای تندیس و لوح تجلیل شدند.