به گزارش جام جم آنلاین از تسنیم، حسین رضاییزاده اظهار داشت: از دیدگاه نگاه طب سنتی از همه گروههای غذایی بهتناسب و بهاندازه باید استفاده شود اما وقتی میگوییم استفاده شود، نه در یک بشقاب و نه در یک وعده غذا، بلکه در یک روز.
وی گفت: مثلاً ما یک اصطلاحی که در رابطه با قدیم داریم این اســت که میگویند که سفره یا غذای شما نباید الوان باشد، این به این معنا نیست که سفره جذابیت و زیبایی نداشته باشد بلکه به این معناست که تنوع جنس و ماده نداشته باشد.
رئیس دانشکده طب سنتی دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود: اگر قرار اســت شخص کباب بخورد باید نان، کباب، سماق و گوجه در سفره باشد ولی بسیاری از ما که ماست، نوشابه و سوپ را به آن اضافه میکنیم، عملاً داریم چند نوع غذا استفاده میکنیم.
رضاییزاده افزود: اگر ما قائل باشیم که نان و ماست خودش یک غذا اســت پس وقتی که نان و ماست را میخوریم، کباب و برنج هم میخوریم، آن مخلفات و سالاد هم کنارش میخوریم یعنی اینکه چند نوع غذا میخوریم و این یعنی اینکه همان چیزی که باعث سوء هاضمه میشود، سوء جذب ایجاد میکند.
وی خاطرنشان کرد: سوء جذب به این معناست که مادۀ غذایی بهشکل تمام و کمال جذب و هضم نمیشود، معنای سوء هاضمه و معنای امروزی منظورم نیست بنابراین این جمله را هم در بحث آداب غذا خوردن بگویم چون خیلی از ما سؤال میپرسند که همیشه میگویند: چه بخوریم و یا نخوریم؟ واقعیت این اســت که حتی با همان نگاه مزاجی، ما منع مطلق برای غذاهای خوب، برای میوههای خوب، برای ترکیبات غذایی خوب؛ برای کسی نداریم, کم خوردن، بهاندازه خوردن و بهوقت خوردنش مهم اســت.
متخصصان تغذیه، نخود، لوبیا و عدس را که در مجموع ارزان تر هستند، منبع غنی پروتئین دانسته که در عین حال دارای ریزمغذی های ضروری بدن همچون آهن، روی، منیزیم و فولات هستند.
به گفته محققان با ارتقای سطح بهداشت پیشگیری از انتشار عفونت های باکتریایی با روش هایی مانند تسهیل دسترسی به آب سالم، تشخیص سریع بیماری های باکتریایی و مراقبت بالا، استفاده از داروهای جایگزین یا یافتن داروهای جدید، واکسیناسیون، اجبار لابراتورها برای یافتن داروهای جدید یا سرمایه گذاری و تامین هزینه های پژوهشی و اقدامات دیگر می توان این مشکل را کنترل و از بروز فاجعه جلوگیری کرد.
با هدف بررسی وضعیت ایران در مصرف آنتی بیوتیک ها، مسئله مقاومت باکتریایی و چالش های پیش رو با دکتر رسول دیناروند، رییس سازمان غذا و دارو، گفتگو کردیم.
- آمار موجود مربوط به مصرف دوز روزانه آنتی بیوتیک اسـت و در مقایسه با آمارهای جهانی تفاوت چندانی با سایر کشورها وجود ندارد. نمی توان گفت مصرف آنتی بیوتیک در ایران بالاست بلکه وضعیت مصرف در کشور ما مانند سایر نقاط جهان «غیرمنطقی» اسـت. کلمه مصرف «غیرمنطقی» مفهوم گسترده تری از کلمه مصرف «بالا» دارد. مشکل ما در مصرف آنتی بیوتیک این اسـت که بسیاری از افراد با مشاهده بهبودی نسبی علائم، دوره درمان را ناتمام رها می کنند. علاوه بر این زمان دقیق مصرف آنتی بیوتیک ها رعایت نمی شود. این مسئله تاثیر بسیاری در بروز مقاومت باکتری دارد. برخی دیگر از آمارهای مصرف آنتی بیوتیک به افرادی مربوط اسـت که در موارد غیرضروری مثلا در موقع ابتلا به بیماری های ویروسی، آنتی بیوتیک مصرف می کنند. این تقابل یعنی قطع مصرف ضروری و اقدام به مصرف غیرضروری آماری به دست می دهد که ممکن اسـت عدد بالایی نباشد اما نشان دهنده مصرف غیرمنطقی و نادرست این داروست. سازمان جهانی بهداشت از سال 1390 تاکنون به تمامی کشورهای جهان هشدار می دهد در صورتی که مصرف آنتی بیوتیک ها منطقی نباشد وضعیت به زمانی باز می گردد که آنتی بیوتیک ها هنوز تولید نشده بودند.
آیا در ایران مقاومت میکروبی نسبت به آنتی بیوتیک ها شکل گرفته اسـت؟
- مقاومت میکروبی نه فقط در ایران، در تمامی کشورهای جهان وجود دارد و در واقع تقریبا از همان روزهای نخست تولید و مصرف آنتی بیوتیک ها این روند شکل گرفته و در حال توسعه اسـت زیرا باکتری ها موجودات هوشمند زنده ای هستند که وقتی در مقابل ناسازگاری محیطی قرار می گیرند، عکس العملی نشان می دهند. به بیان دیگر تغییرات ژنتیکی که در باکتری ها رخ می دهد، به مقاوم شدن آنها و ظهور اشکال مقاوم به آنتی بیوتیک ها می انجامد.
کشف آنتی بیوتیک ها به علم پزشکی کمک بزرگی کرده و طی سالیان اخیر جان بسیاری از انسان ها را نجات داده اسـت. سال های ابتدایی قرن بیستم زمانی ه آنتی بیوتیک ها تازه کشف شدند و عوامل عفونت را از بین بردند، همه خوشحال بودند اما واقعیت این اسـت که از اواسط همان قرن، یعنی از زمانی که مصرف بالینی آنتی بیوتیک ها شروع شده، باکتری ها نیز مقاوم شدن را شروع کردند. چند سال بعد از ظهور میکروب های مقاوم، دانشمندان، آنتی بیوتیک های جدیدی ساختند. این روند به شروع مسابقه ای برای تولید آنتی بیوتیک های جدید و ظهور میکروب های مقاوم نسبت به این داروها منجر شد و این روند تا امروز ادامه یافته اسـت.
چیزی که دانشمندان را به شدت نگران کرده اسـت، بی اثر شدن آنتی بیوتیک ها در درمان برخی از بیماری های عفونی اسـت. در واقع مقاومت میکروب ها نسبت به آنتی بیوتیک ها پدیده ای جهانی اسـت که مخصوص هیچ کشوری نیست اما همه مردم جهان مسئول محافظت از آنتی بیوتیک های باقیمانده هستند.
خوددرمانی یکی از عوامل مهم در ایجاد و ظهور باکتری های مقاوم اسـت، زیرا علاوه بر اینکه درمان درست انجام نمی گیرد، امکان ظهور باکتری مقاوم هم در میانه مسیر درمان به وجود می آید. حتی علائم بیماری ممکن اسـت دو یا سه روز پس از درمان از بین برود، اما این مسئله دلیلی بر خاتمه روند درمان با آنتی بیوتیک نیست. اگر آنتی بیوتیک به درستی مصرف نشود، فقط باکتری های حساس را از بین می برد و تعدادی را در محل درگیری باقی می گذارد که به رشد دوباره باکتری مقاوم و بروز عفونت ثانویه در همان محل می انجامد.
یکی از مشکلات اصلی ایجاد شده این اسـت که آنتی بیوتیک ها در مصرف بی رویه، میکروب های مفید در دستگاه های گوارش را هم از بین می برند. از سوی دیگر اگر آنتی بیوتیک به میزان کافی مصرف نشود، غلظتش در سرم خون کاهش می یابد و فقط میکروب های مفید یا میکروب هایی با مقاومت کمتر را از بین می برد و اجازه رشد باکتری های مقاوم صادر می شود.
- بله؛ هم در کشور ما و هم در سایر کشورهای جهان مطالعات فراوانی درباره راهکارهای مختلف کاربردی، طراحی، مطالعه و اجرا می شود، برای مثال در ایران روی بیش از 800 میلیون نسخه تجویز شده و دلایل تجویز آنتی بیوتیک بررسی و مطالعه شده اسـت. همچنین در بخش بستری نیز ارزیابی مصرف دارو و تجویز آن در بسیاری از بیمارستان ها انجام شده اسـت و نتایج این مطالعات به صورت پوستر علمی و مقاله در همایش ها و مجلات داخلی و خارجی منتشر شده اند.
آیا دستورالعمل های خاصی به داروخانه ها، پزشکان عمومی و مهم تر از همه دامپروری ها که یکی از مصرف کننده های اصلی آنتی بیوتیک ها هستند، ارائه شده اسـت؟
- دستورالعمل و قوانین مربوط، تدوین و به داروخانه ها ابلاغ شده اسـت. به منظور آموزش تجویز منطقی آنتی بیوتیک ها فعالیت هایی صورت گرفته اسـت، مثلا 25 حلقه فیلم آموزشی ویژه آموزش پزشکان عمومی و متخصصان از سوی استادهای گروه عفونی تدریس شده اسـت. این فیلم ها در کمیته کشوری تجویز و مصرف منطقی دارو تهیه شده و برای استفاده همه پزشکان در اختیار معاونت های غذا و داروی سراسر کشور قرار داده شده اسـت.
درباره استفاده از آنتی بیوتیک در دامپزشکی و دامپروری ها سازمان دامپزشکی کشور مسئول اسـت. چنانچه دستورالعملی لازم باشد، اقدامات آن به سازمان دامپزشکی مربوط اسـت.
در حال حاضر چه اقداماتی برای مقابله با مشکل مقاومت میکروبی انجام می شود؟
- وزارت بهداشت کمیته کشوری کنترل و مقابله با مقاومت های میکروبی تشکیل داده اسـت. این کمیته با حضور تمامی ذی نفعان و با مشارکت سازمانی جهانی بهداشت، برنامه ریزی ها و پیگیری های لازم را انجام می دهد. برنامه هایی نیز در این باره از سوی کمیته کشوری تجویز و مصرف منطقی دارو انجام شده اسـت که عبارتند از: انجام پروژه شکوفه های سیب سبز و ارائه نتایج آن به آموزش و پرورش،تهیه بولتن های خبری الکترونیک ویژه پزشکان، برگزاری کارگاه های آموزشی ویژه پزشکان داروساز و عامه مردم، تهیه بسته آموزشی مصرف منطقی دارو ویژه مهد کودک ها، تهیه بسته آموزشی مصرف منطقی دارو ویژه مدارس، همکاری با پویش های دانشجویی، ساخت انیمیشن، ساخت مستند و فیلم و بازی های رایانه ای درباره مصرف منطقی آنتی بیوتیک ها، تهیه کارت های آموزشی در اتوبوس های شهری، تهیه و توزیع انواع پمفلت آموزشی، تهیه و توزیع انواع کتاب های قصه و رنگ آمیزی با موضوع مصرف منطقی دارو.
اگر این مقاومت در بدن فرد ایجاد شده باشد، چه باید کرد؟
- بدن هیچ فردی نسبت به آنتی بیوتیک مقاوم نمی شود. آنچه مقاوم می شود میکروب اسـت. این میکروب ها نیز در اثر رعایت نکردن اصول صحیح مصرف و موارد دیگر مقاوم می شوند. ممکن اسـت فردی در طول زندگی خود آنتی بیوتیک مصرف نکرده باشد اما از طریق عطسه و سرفه افراد مبتلا یا تماس با اشیای آلوده، در معرض میکروب های مقاوم قرار گرفته باشد. در نتیجه این فرد نیز به میکروبی آلوده می شود که نسبت به آنتی بیوتیک ها مقاوم اسـت.
مشکل جدی در مقاومت میکروبی این اسـت که میکروب مقاوم تولید می شود و بدن فرد تغییری نمی کند. در نظر داشته باشید به عنوان مثال مصرف مواد مخدر، الکل و غیره صرفا به بدن خود فرد آسیب می زند و مشکلی برای دیگران به وجود نمی آورد اما در مسئله مقاومت میکروبی چنین نیست. هر فردی می تواند باکتری مقاوم شده را به محیط اطرافش انتقال دهد و دیگران را نیز آلوده کند. زمانی که میکروب قوی تر تولید و وارد بدن فرد می شود، او به آنتی بیوتیکی قوی تر یا دوره درمانی طولانی نیاز پیدا می کند تا جایی که دیگر نمی شود میکروب و بیماری را مهار کرد. راه چاره مصرف و تجویز مسئولانه آنتی بیوتیک ها اسـت.
مردم با باقیمانده آنتی بیوتیک ها یا داروهای تاریخ گذشته چه بکنند؟
- مسئله مهم دیگر در بروز مقاومت باکتریایی دور ریختن آنتی بیوتیک هاست. زمانی که باقی مانده این داروها چه به صورت آمپول، کپسول یا شربت دور ریخته می شود، ترکیبات فعال آن وارد چرخه طبیعت شده و مجددا وارد بدن افراد می شوند. یعنی دوباره بدون آنکه متوجه شویم از طریق آب، گیاهان و به طور کلی طبیعت آنتی بیوتیک دریافت می کنیم و مقاومت باکتریایی ایجاد می شود. در آنتی بیوتیک های تاریخ گذشته 90 درصد ترکیبات فعال و فقط 10 درصد ترکیبات غیرفعال هستند. مردم باید از ریختن این داروها در محیط زیست خودداری کرده و با روش های صحیح برای امحای آنها اقدام بکنند. به این منظور لازم اسـت داروها را به طور جداگانه به محل های بازیافت شهرداری تحویل بدهند تا این نوع زباله ها برای غیرفعال شدن به سازمان های ذی ربط تحویل داده شوند.
*******************************************
تجویز بی دلیل آنتی بیوتیک در ایران
مهدی رجبی و آزاده نصرالله در پژوهشی با عنوان تجویز غیرمنطقی آنتی بیوتیک در ایران نشان دادند 42.7 درصد از موارد تجویز شده آنتی بیوتیک برای درمان بیماران سرپایی بی دلیل بوده اسـت. این پژوهش که بر نمونه ای 600 نفری از بیماران سرپایی در بیمارستان های آموزشی دانشگاه تهران انجام گرفته اسـت نشان می دهد بیشترین آنتی بیوتیک تجویز شده برای این بیماران پنی سیلین (آموکسی کلاو و آموکسی سیلین) بوده که 40 درصد از کل آنتی بیوتیک های تجویز شده را شامل شده اسـت.
محققان برای تخمین میزان تجویز آنتی بیوتیک در این مراکز پزشکی تمامی نسخه های مربوط به نمونه 600 نفری را از تاریخ دسامبر 2011 تا می 2012 (آذر 1390 تا اردیبهشت 1391) بررسی کردند. پس از پنی سیلین، آنتی بیوتیک هایی مانندسفارولین (سفیکسیم، سفالکسین و سفتریاکسون) با 24.5 درصد و ماکرولید (آزیتارومایسین) با 1.53 درصد، بیشتر از سایر آنتی بیوتیک ها تجویز شده بودند. 42 درصد از داروهای تجویز شده برای بیماران مبتلا به سرماخوردگی معمولی، گلو درد و لارنژیت بوده اسـت که برای درمان به هیچ عنوان به آنتی بیوتیک نیاز ندارند.
استفاده از آنتی بیوتیک ها مختص انسان ها نیست. این داروها در صنعت دامپروری نیز برای جلوگیری از بیماری های عفونتی حیوانات استفاده شده و سپس وارد چرخه غذایی انسان می شوند. بدن انسان در حالی که از سلامت برخوردار اسـت به این داروها نیاز ندارد. ورود آنتی بیوتیک های موجود در گوشت دام به بدن انسان به تدریج مقاومت باکتریایی ایجاد می کند. از سوی دیگر باکتری های جهش یافته و مقاومتی که در بدن حیوانات وجود دارند هم امکان ورود به بدن انسان را از طریق تغذیه پیدا می کنند و بر میزان مقاومت باکتریایی بدن می افزایند.
25 سال پیش وقتی درصد بالایی از مقاومت آنتی بیوتیکی در فلور روده دامپروران و دام های شان پیدا شد، انتقال باکتری های مقاوم از طریق خوردن گوشت حیوانات به انسان مورد توجه قرار گرفت. سال 1998 مرکز کنترل بیماری آمریکا عامل اصلی مقاومت باکتری سالمونلا را در برابر حداقل پنج نوع آنتی بیوتیک، استفاده از این داروها در خوراک دام ها اعلام کرد.
استفاده از آنتی بیوتیک ها در دامپروری بر سایر جداندران ریز هم تاثیر می گذارد. بیش از 90 درصد آنتی بیوتیک هایی که به حیوانات داده می شود از طریق ادرار و مدفوع دفع می شود و به طور گسترده ای در قالب کودهای حیوانانی منتشر می شود. در برخی مناطق جهان از آنتی بیوتیک ها به عنوان سم برای درختان میوه استفاده می شود. این نوع از فعالیت ها به ظهور ریز جانداران مقاوم منجر شد که بر ریز جانداران حساس در برابر آنتی بیوتیک ها غلبه می کنند.
این که می گی یعنی چه؟
«اتاق های مصرف مواد مخدر»، به مکان هایی گفته می شود که می توان در آنجا مواد مخدر را تحت نظارت پزشکان و کارکنان آموزش دیده استفاده کرد. این چنین مکان هایی به نام های مختلفی از جمله «مرکز تزریق ایمن» و یا «مرکز تزریق پزشکی تحت نظارت قانون»، شناخته شده اســت و فعالیت خودش را در اروپا از سه دهه گذشته آغاز کرده اســت.
هدف از ایجاد این مراکز، در درجه اول کاهش خطر انتقال بیماری ها از طریق تزریق غیربهداشتی، جلوگیری از مرگ و میر به دلیل اور دوز و در مرحله آخر، درمان اعتیاد مصرف کنندگان مواد مخدر اســت. البته این مراکز باعث شده اند که تزریق در خیابان ها و زیر پل ها کاهش چشمگیری داشته باشند و دیگر در شهرهایی که این مراکز وجود دارند، سرنگ های آلوده در نقاط مختلف شهر پیدا نشود.
این اتاق ها کی به دنیا آمدند؟
نخستین بار این طرح با نام «اتاق های رها شده» در نیویورک در دهه 1980 و در سیدنی دهه 1990 به اجرا گذاشته شد. البته در این طرح که به صورت غیرقانونی و بدون حضور دولت ها به اجرا گذاشته شد، مالکان این مراکز تنها به فکر سود خود بودند و توجه اندکی به سلامت مشتریان خود داشتند.
در این مراکز اتاقی در اختیار معتاد قرار داده می شد تا در آنجا اقدام به تزریق کند بدون آنکه امکانات خاصی به او ارائه شود و او هم در مقابل باید هزینه ای برای آن اتاق پرداخت می کرد. البته قبل از این مراکز خصوصی، در اوایل دهه 1970 در کشور هلند مرکزی برای تزریق ایمن و بهداشتی مواد مخدر توسط کلیسای سنت پل در روتردام افتتاح شده بود. این مرکز غیررسمی به مرجعان خود خدماتی مانند مراقبت های اولیه بهداشتی، مواد غذایی و خدمات شست و شو و استحمام ارائه می داد.
این مرکز اولین مکانی بود که برای سلامت مراجعانش سرنگ های رایگان برای تزریق مواد مخدر را در اختیار آنها گذاشت. با این حال این مرکز تا سال 1996 به رسمیت شناخته نمی شد اما توسط مجریان قانون و مقامات دولت محلی حمایت می شد. از این مرکز به عنوان اولین مرکز نیمه دولتی در این زمینه نام برده می شود و اولین سازمان رسمی و دولتی با عنوان «مرکز نظارت بر مصرف مواد مخدر» در سال 1986 در شهر برن سوییس تاسیس شد.
با تجزیه و تحلیل های بعدی درباره اتاق های تزریق تحت کنترل، دولت سوییس به این نتیجه رسید که این طرح در کوتاه مدت باعث ایجاد توانبخشی و بازگشت معتادان به جامعه و کاهش درد و رنج آنها در هنگام ترک مواد می شود. این بررسی ها همچنان بیانگر این بود که این اتاق ها باعث از بین بردن انگیزه های مالی برای قاچاقچیان مواد مخدر در بلندمدت می شود.
کافه معتادان
در سال 1986 در هلند برای جمع آوری معتادانی که به صورت نامطلوبی در تمام کافه ها و مکان های عمومی شهر دیده می شدند یک کافه مخصوص مصرف کنندگان مواد مخدر افتتاح شد که بخشی از هدف ایجاد این کافه مبارزه با بیماری های ایدز و هپاتیت بود. این کافه مکانی بود که به مشتریان در کنار ارائه خدماتی مانند وعده های غذایی ساده و نوشیدنی، امکان استفاده از مواد مخدر سالم و سرنگ استریل را فراهم می کرد. علاوه بر این همیشه مددکاران اجتماعی برای دادن مشاوره و راهنمایی در این کافه حضور داشتند.
مصرف کنندگان مواد مخدر شروع به استفاده از تسهیلات کافه کردند و به این ترتیب این کافه به سرعت تبدیل به جذاب ترین کافه هلند برای مصرف کنندگان مواد شد. در طول دهه 1990 از این دست کافه ها در کشورهای سوییس، آلمان و هلند با در نظر گرفتن امکانات قانونی تاسیس شد و در دهه اول سال 2000، این مکان ها در اسپانیا، لوکزامبورگ، نروژ، کانادا و استرالیا گسترش یافتند.
در سیدنی استرالیا در سال 2001 دولت تصمیم گرفت یک مرکز مصرف مواد مخدر زیر نظر پزشکان به نام اتاق تزریق مواد ایمن را در محله کینگ کراس از مناطق جرم خیز پایتخت، با نظارت دولت تاسیس کند.
طی چند دهه، اتاق های مصرف ایمن که در آنها مصرف کنندگان طبق قوانین مشخصی باید مصرف می کردند و سرنگ های آلوده شان را تحویل می دادند ایجاد شد. این مراکز طبق ستاره شان امکانات مختلفی را در اختیار مراجعه کنندگان شان قرار می دادند. این مراکز خدماتی که ارائه می دادند را «تجهیزات مصرف دارو» نام گذاری کردند. با این حال به دلیل نوپا بودن این طرح ها، هنوز اطلاعات جامعی درباره اثرات ایجاد آنها وجود ندارد.
آیا آنها واقعا مفیدند؟
در اواخر دهه 1990 مطالعاتی در مورد اتاق های مصرف مواد مخدر در کشورهای آلمان، سوییس و هلند انجام شد.نتیجه بررسی ها حاکی از آن بود که مراکز مصرف مواد به بهبود سلامت عمومی و همینطور حفظ و بهبود سلامت معتادان کمک کرده و باعث کاهش آسیب های اجتماعی و کاهش مرگ و میر ناشی از مصرف مواد مخدر و بیماری های عفونی مانند اچ آی وی و هپاتیت شده اند.
با این حال محققان تاکید می کنند که در این زمینه به ارزیابی بیشتر و جامع تری نیاز اســت. به این منظور دو مرکز نظارت بر مصرف مواد در سیدنی و ونکوور ماموریت پیدا کردند تا تحقیقات دقیق تری در این رابطه انجام دهند.
دولت استرالیا بودجه زیادی را برای ارزیابی مرکز نظارت بر مصرف مواد مخدر در سیدنی در نظر گرفت و 18 ماه پس از این ارزیابی دقیق، در سال 2003 مرکز مصرف مواد بزرگی در سیدنی افتتاح شد که به تجزیه و تحلیل تمام جهات استفاده از مواد مخدر و تزریق این مواد در اتاق های تحت نظارت پزشک، از جمله نگرش جامعه، سلامت مشتری و مقرون به صرفه بودن این کار و همچنین کم شدن میزان جرم و جنایات در خیابان ها می پرداخت.
با آغاز سال 2009 در 30 شهر هلند، 16 شهر آلمان و هشت شهر در سوییس، امکانات بیشتری برای تاسیس این مکان ها در دستور کار دولت ها قرار گرفت. در سال 2010 یک تیم تحقیقاتی و پژوهشی به تجزیه و تحلیل عملکرد مرکز مصرف مواد در سیدنی و اثری که این مراکز در جامعه دارد پرداخت و ایجاد این مراکز را بسیار موفق برآورد کرد.
علاوه بر این، گزارش نهایی کمیته مشورتی کارشناسان وزارت بهداشت کانادا اعلام کرد که مرکز مصرف مواد ونکوور در طول سه سال اولیه فعالیتش برای کنترل بیماری ایدز، موفق بوده اســت. نتایج بررسی های صورت گرفته در مورد این مراکز از جمله نشان می دهد که در سال 1990 در مراکز مصرف ایمن مواد در اروپا، 50 درصد مصرف کنندگان موادی مانند هروئین و کوکائین را افراد بی خانمان و فقیر زیر 25 سال تشکیل می دادند که سال 2001 در این مراکز تعداد آنها به 15 درصد کاهش پیدا کرده بود.
چقدرشان ترک کرده اند
آنها ایدز را کنترل می کنند؟
در تمام ارزیابی هایی که در مراکز مصرف مواد در کشورهای مختلف صورت گرفته مشخص شده که میزان بیماری های عفونی مانند اچ آی وی و هپاتیت که از طریق مصرف سرنگ های مشترک انتقال پیدا می کند، بعد از ایجاد این مراکز کاهش یافته و علاوه بر این، میزان جرم و جنایت و فحشا هم کاهش چشمگیری داشته اســت.
حمایت جامعه و دولت از اتاق های مصرف مواد در کشورهایی مانند کانادا و استرالیا باعث شده که میزان جرم و جنایاتی که تا قبل از آن به دلیل خرید و فروش مواد مخدر اتفاق می افتاد بسیار کم شود. با این حال هزینه های این طرح در کانادا هر ساله سه میلیون دلار و در استرالیا دو و نیم میلیون دلار اســت و کارشناسان همچنان در حال بررسی اثربخشی این طرح هستند.
در سال 2016 تعداد 31 مرکز مصرف مواد مخدر در 25 شهر هلند، 24 مرکز مصرف مواد در 15 شهر آلمان و 12 مرکز در سه شهر اسپانیا، یک مرکز در نروژ و لوکزامبورگ مشغول به کار هستند که نروژ و لوکزامبورگ هر دو در حال راه اندازی دومین مرکز مصرف مواد هستند. همچنین پنج اتاق مصرف مواد در سه شهر دانمارک و 12 اتاق مصرف مواد در هشت شهر سوییس مشغول به کار هستند.
«ماجا پترسن» زنی 38 ساله اســت که به خاطر اعتیادش، از خانه رانده شده اســت. ماجا سال ها بی خانمان بود و برای تامین مواد مخدر مجبور به تن فروشی در خیابان های کپنهاک بود. او به قدری به مصرف کوکائین اعتیاد پیدا کرده بود که اگر یک روز دیرتر از موعد همیشگی مواد مصرف می کرد ممکن بود جانش را از دست بدهد. او اغلب در زیر پل ها یا توالت های عمومی شهر، کوکائین تزریق می کرد و شب ها را در ساختمان های نیمه کاره به صبح می رساند.
آشنایی ماجا با مرکز تزریق ایمن زمانی آغاز شد که یک روز صبح، بیش از حد معمول کوکائین تزریق کرده و در حالی که احساس می کرد با اور دوز شدن و مرگ فاصله چندانی ندارد، خودش را به این مرکز که قبلا در پرسه زدن هایش تابلوی آن را دیده بود رساند. بعد از ورود به این مرکز، این زن بی سرپناه و ناامید تحت نظر پرستاران و پزشکان قرار گرفت. او در مصاحبه اولیه با یکی از مددکاران مرکز گفت: «من از زندگی نکبت بارم متنفرم. دیگر نمی خواهم زنده بمانم و اینطوری زندگی کنم. اما تا حالا تلاشی هم برای رهایی انجام نداده ام چون می دانم که بی فایده اســت.»
مددکاران مرکز کپنهاگ از صحبت های ماجا پترسن متوجه شدند که او بسیار نسبت به زندگی و بهبودش ناامید اســت بنابراین تصمیم گرفتند او را تحت یک دوره درمانی طولانی مدت قرار دهند و در ابتدا از او آزمایش هایی گرفتند تا مشخص شود که آیا به اچ آی وی یا بیماری دیگری مبتلاست یا نه که خوشبختانه ماجا به هیچ گونه بیماری مبتلا نبود و از آن به بعد درمان این زن شروع شد.
بعد از گذشت چند ماه، مددکاران اجتماعی در مورد وضعیت ماجا پترسن اعلام کردند که رفت و آمد دائمی ماجا به مرکز و مشاوره با مددکاران و همچنین صحبت با افرادی مانند خودش باعث شده که او بیشتر از قبل به زندگی امیدوار شده و هر روز مقدار مصرف موادش نسبت به روز قبل کمتر شود.
فرانک نلسون
فرانک نلسون 42 ساله، مردی اســت که به مدت 27 سال هرگونه مواد مخدری را امتحان کرده. او اعتیادی شدید به کوکائین و هروئین داشت. فرانک به دلیل اعتیادش تبدیل به فردی گوشه گیر و منزوی شده بود که به جز افراد معتادی که در خیابان می شناخت با هیچ کس صحبت نمی کرد. او تنها زندگی می کرد و به دلیل این که مکان مشخصی برای زندگی نداشت، عادت کرده بود در هر مکانی که امکان داشت مواد مصرف کند و برایش فرقی نمی کرد که این مکان کنار پارک و مکان بازی کودکان باشد یا زیر یک پل و در کنار معتادان دیگر.
اکنون از زمان آشنایی این مرد معتاد با مرکز مصرف کپنهاگ او بسیار شگفت زده اســت و سعی می کند افرادی را که در خیابان ها و اماکن عمومی مواد مصرف می کنند تشویق کند تا به این مرکز بیایند و از امکانات بهداشتی و استریل این مرکز استفاده کنند.
فرانک نلسون بر این عقیده اســت که مرکز مصرف مواد کپنهاگ ایده بسیار خوبی اســت و از تجربه ای که در این مکان پیدا کرده بسیار راضی اســت.
به گزارش جام جم سرا ، بسیاری از افراد بر این باورند که با اضافه کردن روغن سویا سبب سالمتر و مغذی شدن وعدههای غذایی میشوند در حالی که سخت در اشتباه هستند.
روغن سویا از جمله روغنهایی اســت که در پخت بسیاری از غذاها کاربرد دارد در حالی که این روغن یکی از خطرناکترین موادی اســت که از جمله غذاهای فرآوری شده محسوب میشود. گفته میشود که روغن سویا میتواند خطرناک و در واقع سمی باشد. روغن سویا برای تولید شدن تحت مراحل زیادی قرار میگیرد تا قابلخوردن شود.
مصرف مقادیر زیادی از روغن سویا میتواند سبب تولید هورمون استروئید در بدن شود و به همین علت خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را در افراد افزایش میدهد و همچنین موجب بلوغ زودرس در دختران میشود و رشد فیزیکی را در پسران نوجوان به تاخیر میندازد.
علاوه بر این، شماری از روغنهای سویا از نظر ژنتیکی دستکاری شدهاند و در بازار عرضه میشوند و افراد ناآگاهانه و بیخبر از آنها استفاده میکنند و به سلامتی خود آسیب میزنند. از طرف دیگر شیر سویا به جای شیر مادر پیشنهاد میشود اما به طور کلی محصولات سویا به علت مراحل تولید بیشتر از فایده به بدن ضرر میرساند و استفاده از آنها توصیه نمیشود. در صورت استفاده قبل از اقدام به خرید از فرآیند تولید آن اطمینان حاصل کنید.
منبع: MedicalDaily
یک جراح و متخصص زنان، زایمان و نازایی، باید و نبایدهای مصرف "اسید فولیک" در دوران بارداری را تشریح کرد.
این جراح و متخصص زنان، زایمان و نازایی در اینباره تشریح کرد: مکمل "اسید فولیک" در دو مورد لازم اســت اول آنها که سابقه جنین با مشکلات عصبی دارند به خصوص نقص در ستون فقرات و دوم آنها که سابقه سقط به هر دلیل دارند.
وی ادامه داد: در سایر موارد نیازی به آن نیست اما امروزه از سه ماه قبل از بارداری مکملهای دوران بارداری که شامل تمامی ویتامینها و مواد معدنی اســت مورد نیاز خواهد بود.
این جراح و متخصص زنان، زایمان و نازایی خاطرنشان کرد: توصیه میشود که با شروع حاملگی نیز تا پایان دوره بارداری مصرف این مکملها ادامه یابد و همراه این مکملها ترک سیگار یا اعتیادات دیگر و مشروبات الکلی ... نیز ضروری اســت.
ذرت تفت داده شده: واقعیت این اســت که این نوع ذرت به تنهایی نمی تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد اما اقلام غذایی اینچنینی با کیسه هایی حاوی مواد شیمیایی به نام پرفلوئورواکتانوئیک اسید بسته بندی شده اند که مطالعات ثابت کرده این مواد شیمیایی خطر ناباروری در زنان و ابتلا به برخی از انواع سرطان را افزایش می دهند.
گوشت های فراوری شده: انواع این گوشت ها از قبیل سوسیس، هات داگ، بیکن و ... در بلند مدت خطر ابتلا به برخی سرطان های خاص از جمله سرطان روده بزرگ را افزایش می دهد. مطالعات نشان داده که مصرف بیش از 160 گرم از گوشت های فراوری شده در طول روز، خطر افزایش مرگ های ناشی از سرطان را در طول زمان تا 44 درصد افزایش می دهد.
کنسرو گوجه فرنگی: ماده شیمیایی بیس فنول در این کنسروها خطرناک اســت و اسیدیته گوجه فرنگی به احتمال زیاد منجر به حل بیس فنول در مواد غذایی می شود.
گوشت قرمز کبابی: ساختار مولکولی و شیمیایی گوشت قرمز هنگام فرایند کبابی شدن تغییر می کند و خطر ابتلا به سرطان پروستات و سرطان سینه را افزایش می دهد.
نوشابه های گازدار: سودا پر از قند، رنگ های غذایی و مواد شیمیایی اســت؛ این نوع نوشیدنی ها بدن را اسیدی می کنند و سلول های سرطانی را پرورش می دهند. سودا یا آب گازدار یا آب کربناته، آبی اســت که در آن کربن دی اکسید، تحت فشار حل شده باشد.
روغن های هیدروژنه: روغنهای هیدروژنه معمولا برای ذخیره غذاهای فراوری شده استفاده میشود که میتواند به بیماری های ناتوان کننده سیستم بدنی، مانند سرطان منجر شود.
غذاهای اصلاح شده ژنتیکی: مصرف این نوع محصولات غذایی یک نگرانی عمده از نظر ابتلا به انواع مشکلات سلامتی اســت و بهتر اســت محصولات آلی و ارگانیک جایگزین آنها شوند.
ماهی پرورشی: ماهی آزاد پرورشی کمبود ویتامین دی دارد و اغلب با مواد شیمیایی سرطان زا آلوده شده و آلوده به بی فنیل های پلی کلرینه، و آفت کش ها اســت.
الکل: اینطور ثابت شده که مصرف نوشیدنی های الکلی در طول روز خطر ابتلا به سرطان سینه را در زنان تا 30 درصد افزایش می دهد. در واقع الکل دومین علت ابتلا به سرطان بعد از دخانیات اســت.
ترشی لیته، شور کلم، زیتون پرورده، ترشی بادمجان، ترشی فلفل و ... از انواع معروف غذاهای تخمیری ایرانیاند. بهترین نوع ماده تخمیری که از قدیم خواص آن ضربالمثل بوده سرکه اسـت. سرکه حاوی مواد آنتی اکسیدان اسـت و باکتریهای مضر معده را از بین میبرد. پنیر، خامه ترش، ماست و خیار شور از دیگر مواد غذایی تخمیری معروف و در دسترساند. کفیر هم نوعی نوشیدنی اسـت که در اثر تخمیر حاصل میشود و خوشبختانه در بسیاری از شهرهای ایران در دسترس عموم مردم اسـت. سس سویا هم از مواد تخمیری اسـت که استفاده از آن بهتازگی بین مردم رواج خوبی یافته اسـت.
متاسفانه فرهنگ غذا خوردن و مواد مصرفی سنتی در حال تغییر اسـت و به تدریج این مواد مملو از فواید جای خود را به مواد شیمیایی پرضرر میدهند و حتی ترشیهای امروزی با استفاده از مواد شیمیایی و صنعتی تهیه و تولید میشوند. برای سلامت خود و خانوادهمان در تهیه و مصرف مواد غذایی بهخصوص مواد تخمیری دقت بیشتری داشته باشیم.
به گزارش شفاف: محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا کانادا داده های حدود ۶ میلیون تولد نوزاد در کانادا را بررسی کردند. این تولدها مربوط به سال های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۱ بود. در سال ۱۹۹۸، غنی سازی مواد خوراکی با اسید فولیک برای تمام انواع آردها، پاستا و آرد ذرت الزامی شده بود.
در طول دوره مطالعه، در مجموع ۱۱ درصد کاهش در نرخ بروز نقایص مادرزادی قلبی مشاهده شد، اگرچه کاهش در تمامی انواع نقایص قلبی موجود در هنگام تولد مشاهده نشد.
محققان دریافتند بیشترین میزان کاهش (بین ۱۵ تا ۲۷ درصد) در نقایص ساختاری قلب، نظیر سوراخ در دیواره قلب یا باریک شدن شریان اصلی (آئورت) که خون را از قلب به بدن می رساند، مشاهده شد.
طبق این یافته ها، هیچ میزان کاهشی در نقایص قلبی ناشی از ناهنجاری در تعداد کروموزوم های نوزاد در هنگام تولد مشاهده نشد.
به گفته محققان، کمبود اسید فولیک در طول بارداری می تواند موجب بروز برخی مشکلات شود. این مشکلات شامل آنمی (کم خونی) و نقایص مربوط به مجرای عصبی اسـت.
زنان باید قبل از تصمیم به بارداری مصرف مکمل های اسید فولیک را آغاز کنند چراکه میزان کافی این ترکیب از طریق رژیم غذایی تامین نمی شود.
منبع: خبرگذاری مهر
تعدادی بشقاب یکبار مصرف از آخرین نذری در خانه آنها اضافه مانده که حالا به کمک ذوق و سلیقه او قراراست به اشیای تزئینی تبدیل شود. این مادر هنرمند طرز تهیه آنها را بجز دخترش با شما هم در میان میگذارد تا حس مبتکرانهتان تحریک شود و با علاقه مشغول درست کردنشان شوید.
آدم برفی: مناسب فصل زمستان. برای درست کردنش به دو بشقاب یکبار مصرف در سایز بزرگ و کوچک احتیاج دارید. بشقاب کوچک میشود سر آدم برفی و بشقاب بزرگ هم بدنش. روی بشقاب کوچک چشمها، بینی نارنجی رنگ مخروطی به شکل هویج و لب نقطهچینی را که قرار بوده با دانههای کشمش درست شود نقاشی کنید.
روی بشقاب بزرگ سه دکمه گرد بکشید. با کاغذ یا مقوای قرمزرنگ برای آن کلاه و شال گردنی زیبا درست کنید. کلاه را روی سر بگذارید و شال گردن را هم در جای خودش. با سیم رنگی یا چیزی مشابه برای آدم برفی دست درست کنید و آنها را در کنارههای بدن قرار دهید. جناب آدم برفی آماده اسـت تا به زمستان خوشآمد بگوید.
جوجه: در اینجا قرار اسـت بشقاب یک بارمصرف برای نشان دادن تخم شکسته استفاده شود. به همین دلیل آن را از وسط به شکلی کج و معوج برش دهید تا نشانگر حالت شکستگی وسط باشد.
با کاغذرنگی یا مقوای زرد، جوجه پرگشوده را درست کنید، برای آن چشم بچسبانید و با استفاده از کاغذ نارنجی رنگ نوک و پاها را هم درست کنید و در جای خود قراردهید. آنقدر ناز و دوستداشتنی میشود که دلتان میخواهد هرروز دستی بر سر و روی آن بکشید و نوازشش کنید.
ببر و پلنگ: قرار اسـت این دو گربهسان وحشی از این به بعد دوست شما باشند و با داشتن لبخندی بر لب، گوشهای از اتاقتان را تزئین کنند. برای درست کردن ببر بشقاب را با آبرنگ یا گواش به رنگ نارنجی درآورید. یک جفت چشم عروسکی در جایگاه چشمها بچسبانید و پس از آن قلم موی ظریفی بردارید و خطوط راهراه اطراف صورت به همراه اجزای صورت را طراحی کنید.
با استفاده از کاغذرنگی گوشها را درست کنید و قسمت پایینی آنها را هم سیاه کنید. ببر آماده اسـت و حالا نوبت پلنگ شده. بشقاب را زردکنید. چشمها را بچسبانید. با استفاده از قلم موی ریز اجزای صورت و خالهای مشکی را بکشید. گوشها را هم با استفاده از کاغذی همرنگ درست کنید، قسمت پایینیشان را هم سیاه کنید و آنها را هم در جای خود بچسبانید. پلنگ هم در کنار ببر آمد تا او را از تنهایی دربیاورد.
ساعت: یادتان میآید دوران دبستان سعی میکردید با استفاده از مقوا، کاغذرنگی و پونز ساعت درست کنید؟ حالا هم به سراغ چیزی مشابه میرویم منتها کمی زیباتر و حرفهایتر. برای درست کردن این ساعت به دو بشقاب بزرگ و کوچک احتیاج دارید. هر یک را به رنگی درآورید و بشقاب کوچک را داخل بشقاب بزرگ قرار دهید.
با کاغذ رنگی اعداد و عقربهها را درست کنید. اعداد را بچسبانید و عقربهها را هم با پونز وصل کنید. میتوانید دقیقهها را به صورت پنج دقیقه یکبار روی بشقاب بزرگتر که قرار اسـت قاب ساعت باشد، بنویسید.
خرچنگ: بشقاب را از وسط نصف کنید و آن را به رنگ قرمز درآورید. با مقوا یا کاغذ قرمزرنگ برای آن یک جفت چنگال و هشت دست درست کنید و مانند تصویر در جای خود بچسبانید.
چشمهای عروسکی را هم در جایگاه چشم قراردهید؛ طرحی بکر و جالب با دستور ساختی آسان و لذتبخش.
گاو: نوبت گاو خندان رسیده. روی بشقاب چند لکه قهوهای درشت نقاشی کنید. چشمها را هم در جای مناسب بچسبانید. حالا با کاغذ صورتی یک بیضی ببرید و آن را در پایین بشقاب قرار دهید تا نشانگر جلوی صورت گاو باشد. روی آن سوراخهای بینی و دهان را بکشید.
پس از انجام این کار با کاغذ یا مقوای سفید برای آن گوش درست کنید و وسط هر کدام یک مثلث صورتی بکشید تا کامل شود. گوشها را در جای خود قرار دهید. یک جفت چوب بستنی هم میشود شاخهایش. گاو خندان دیگر آماده شده.
طوطی شکرشکن: نگاهش کنید. انگار بر سر موضوعی نگران اسـت، اما نگرانیاش بابت چیست؟ حتما فکرمیکنید شما آن را جاانداختهاید و خیال درست کردنش را ندارید، اما نه؛ شما باید به او ثابت کنید که آن را میسازید آن هم به زیباترین شکل ممکن. بشقاب را به رنگ قرمز درآورید.
با کاغذرنگی برای آن کاکل، ابرو، چشم و نوک درست کنید و هر یک را در جایگاه مخصوص خود بچسبانید. سپس آن را در کنار سایر حیوانات از جنس بشقاب یکبار مصرف قرار دهید تا ثابت کرده باشید که هیچ گاه درست کردن یک طوطی سخنگوی باهوش و زیبا را از قلم نمیاندازید.
لانه پرنده: منظرهای لطیف و رویایی. با کاغذرنگی شاخ و برگها و همچنین پرنده به همراه تخمهایش را درست کنید.
کمی پوشال کف بشقاب بچسبانید و سپس تخمها و پرنده را روی آن قرار دهید. شاخ و برگها هم بالای بشقاب قرار میگیرند. شما به یک پرنده آشیانه دادهاید.
فیل: بشقاب را به رنگ بنفش درآورید. با کاغذرنگی همرنگ برای فیل خرطوم و گوش درست کنید. اگر کاغذی به همان رنگ پیدا نکردید مهم نیست. کاغذ یا مقوا را هم به همان رنگ درآورید.
گوشها را بنفش و صورتی کنید تا ظاهری طبیعی پیدا کند. روی خرطوم هم چند خط افقی با بنفش پررنگ بکشید تا نشانگر چین خوردگی پوست فیل باشد. یک جفت چشم مصنوعی بچسبانید و لبی خندان هم در زیر خرطوم بکشید. بچهها عاشقش میشوند و آن را به دیوار اتاقشان میچسبانند.
چاردیواری