به گزارش آلامتو و به نقل از وبسایت چطور؛ شما هم هر روز سعی میکنید زودتر از همه سر کار بروید سخت کار کنید و دیرتر از همه به خانه برگردید؟ شاید امیدوارید با این از خودگذشتگی رئیستان را تحت تاثیر قرار بدهید اما در حقیقت بیشتر ماندن در کنج اتاقِ محل کار، شما را مستقیم به سوی نابودی و عدم بهرهوری پیش خواهد برد.
برای بسیاری از متخصصین کار کردن در آخر هفتهها با هدف انجام کارهای عقب افتادهی هفتهی قبل یا آماده شدن برای کارهای هفتهی آینده طبیعی است. اما چرا حرفهایها بیش از حد کار نمی کنند؟
جو ویزِنتال، سردبیر اجرایی وبسایت بیزینس اینسایدر (Business Insider)، مینویسد: «به نظر میرسد دور بودن دو روزه از کار برای بسیاری افراد دشوار است. خیلیها وقتی صبح یکشنبه سرکار میآیند بسیار مشتاقند دوباره کارشان را شروع کنند.» به اعتقاد او تعطیلی دو روزه برای بسیاری افراد بیش از اندازه طولانی است.
با این حال پژوهشهای فراوانی اثبات کردهاند که کار بیشتر از ۴۰ ساعت در هفته سلامتی و تندرستی فرد را به خطر میاندازد، روابط اجتماعی وی را مختل میکند و باعث پایین آمدن بهرهوری او میشود.
وقت آزادِ کم باعث میشود افراد عادات خوبی که اثرات منفی یک زندگیِ پرتنش را کم میکند رها کنند و بهجای خوردن یک وعدهی خوراکیِ پخته شده در خانه یا یک استراحت کوچک، سریع یک غذای آماده بخورند و سراغ کارشان بروند. این فشارها تاثیر بسیار بدی بر سلامتی فرد میگذارد.
محققان و سازمانهای مختلفی تاثیرات کار زیاد بر سلامتی جسم، مغز و ذهن فرد را بررسی کردهاند و یافتههای آنها عبارت است از:
اما اثرات کار زیاد فراتر از ضربه زدن به سلامت فرد است و عملکرد شناختی وی را نیز مختل میکند. در مطالعهی پنج سالهای که در مجلهی همهگیرشناسی آمریکا منتشر شد شرکتکنندگان آزمونهایی برای ارزیابی هوش، یادآوری کلامی و واژگانی انجام داده بودند. بر طبق نتایج این پژوهش افرادی که ۵۵ ساعت کار کرده بودند نسبت به افرادی که ۴۰ ساعت در هفته کار کرده بودند قدرت استدلالشان ضعیفتر و یادآوری واژگانیشان کمتر بود.
پرفسور تاشا اریک، مشاور اجرایی و نویسندهی کتاب «راهنمای بانکی» میگوید: «احمق هستیم اگر بیش از حد کار کنیم.» اریک معتقد است که گرفتن مرخصی و رفتن به تعطیلات به ما کمک میکند تا سازندهتر باشیم.
انتظار نمیرود که کار بیشتر بر بهرهوریتان اثر مثبتی داشته باشد. اضافهکاریهای کوتاهمدت زمانی که همیشگی میشوند باعث کاراتر شدن شما نمیشوند، بلکه مانع کاراتر بودنتان هستند.
مطالعهای که توسط آیندهپژوه اجتماعی سارا رابینسون در موسسهی آلترنت بر روی میزان تاثیر طول ساعات کاری بر بهرهوری کارکنان انجام شد، نتایج قابلملاحظهای دربرداشت. نتایج پژوهش از این قرار بود:
– کارکنانی که در طول هشت هفته، هفتهای ۶۰ ساعت کار کرده بودند کاهش بهرهوریشان در مجموع به اندازهای بود که اگر در تمام این مدت به همان برنامهی ۴۰ ساعت در هفته ادامه داده بودند میتوانستند آن مقدار کار و حتی بهتر از آن را انجام دهند.
– در حالتی که این ساعت کار به ۶۰ تا ۷۰ ساعت در هفته میرسید در مدت کوتاهتری بهرهوری به همان مقدار مورد بالا افت میکرد.
– نهایتا در حالتی که این زمان به ۸۰ ساعت در هفته رسید مدت سربهسر شدن بهرهوری این کارکنان با کارکنان ۴۰ ساعت در هفته، تنها پس از سه هفته اتفاق میافتاد.
زمانی که تیمی هر هفته ۴۰ ساعت کار میکرد فرصت بهبود خستگی و رسیدن به سطح بالای بهرهوری را داشت، اما کار بیشتر از ۴۰ ساعت در هفته فرصت رسیدن به سطح بالای بهرهوری را از فرد میگرفت. ۴۰ ساعت کار در هفته توسط هنری فورد رایج شد او این تعداد ساعت کاری را برای کارکنانش در شرکت فورد موتور تعیین کرد تا کارکنان بیشتر با خانوادهیشان باشند و میزان بهرهوریشان افزایش یابد.
محققی از دانشگاه آکسفورد نیز در مطالعهای نشان داد میزان بهرهوری فرد با رسیدن به ۵۰ ساعت کار در هفته رو به کاهش می گذارد و با ۵۵ ساعت کار در هفته به پایینترین سطح میرسد و با ۵۶ تا ۷۰ ساعت کار در هفته خروجی کاملا دگرگون میشود.
البته ویزِنتال اینگونه استدلال میکند که بعضیها شغلشان را بسیار دوست دارند و میخواهند وقت آزادشان را با کار کردن پر کنند.
اما حتی افراد خوششانسی که عاشق کارشان هستند هم باید زمان استراحت و نقطهی توقفی داشته باشند. بسیاری از کارکنانی که عاشق کارشانند و کارشان را هیجانانگیز، سریع و اعتیادآور میدانند سلامتی و روابط اجتماعیشان در معرض آسیب است.
بیش از ۵۰ درصد افرادی که بیش از حد کار میکنند موقع آمدن به خانه زبان و نایی برای صحبت کردن ندارند. هیولت در مقالهای در مجلهی نقد کسبوکار هاروارد (Harvard Business Review) مینویسد: کار بیش از حد موجب میشود رابطهی بین زن و شوهر به خشونت و دعوا کشیده شود.» تحقیقات او همچنین ارتباط بین ساعات کار طولانی و بیخوابی مزمن، افزایش وزن، ناباروری و حملهی قلبی را تایید میکنند.
به هر دلیلی به نظر میرسد ۵۵ ساعت و یا حتی ۴۹ ساعت کار برای سلامت کارکنان و کارایی آنها مضر است. علم میگوید که شرکتتان با یک ساعت کار اضافی یا دو روز کارِ بیشتر چیزی به دست نمیآورد. بنابراین اگر سلامتی، شادی و ارتباطتان با دیگران باارزش است به هیچ وجه بیشتر از ۵۰ ساعت در هفته کار نکنید.
برای اطلاع بیشتر از مضرات کتف و بال مرغ با دلگرم همراه باشید.
حتما شما هم راجع به مضرات بال کبابی، خوراکی محبوب این روزها به خصوص برای خانمها شنیدهاید. دکتر سید ضیاءالدین مظهری، متخصص تغذیه و رژیم درمانی و دکتر مسعود دوغایی مقدم، فوقتخصص گوارش، کبد و آندوسکوپی در این مطلب به تمام پرسشهای شما پاسخ میدهد.حتما شما هم راجع به مضرات بال کبابی، خوراکی محبوب این روزها به خصوص برای خانمها شنیدهاید؛
راجع به اینکه خوردن این مرغهای کبابی خوشمزه گاهی به دردسرش نمیارزد یا اینکه اصلا کباب کردن مرغ و جوجه با وجود طعم لذت بخشی که به این خوارکیها میدهند شیوه پخت مناسبی نیستند. دکتر سید ضیاءالدین مظهری و دکتر مسعود دوغایی مقدم، در این مطلب به تمام پرسشهای شما پاسخ میدهند.
در مطالب قبلی اشاره ای به مضرات خوردن گردن و بال مرغ برای زنان داشتیم که به دلیل داشتن میزان زیادی هورمون های تحریک کننده و کیست ساز تا حد ممکن خانم ها بایستی از مصرف این قسمت از مرغ خودداری کنند . در ادامه همان بحث بررسی خواهیم کرد که آیا بال و گردن مرغ رابطه ای با کیست های سینه دارند یا نه؟
خوردن بال مرغ و کیست سینه زنان
یک متخصص زنان و زایمان گفت:مرغ های صنعتی که با هورمون رشد پیدا می کنند دارای مقادیر زیادی چربی به خصوص در قسمت بال هستند، لذا توصیه می شود همه افراد، به خصوص خانم ها از مرغ های هورمونی و قسمت بال مرغ استفاده نکنند زیرا چربی مرغ های هورمونی در تحریک رشد کیست های پستان تاثیرگذار هستند .
کیست های پستان دو نوع ساده و کمپلکس دارند؛ کیست های ساده، دیواره صافی دارند و داخل آنها مایع زلالی وجود دارد، بیشتر خانم ها دچار این نوع کیست می شوند که بی خطر است و بیمار فقط باید تحت نظر باشد .
نه، در مرغداریهایی که در آنها از مرغهای زیادی نگهداری میشود، این امکان وجود ندارد که بتوان به بال تکتک مرغها واکسن زد. شاید به بال قناری یا کاسکو در دامپزشکی واکسن بزنند. داروی مرغ صنعتی به شکل خوراکی داده و در آب اضافه میشود. حتی اگر فرض کنیم به بال مرغ واکسن میزنند، مشکلی ایجاد نمیکند زیرا واکسن به سرعت جذب میشود.
این به نوع آنتیبیوتیک بستگی دارد. ممکن است چند درصد برخی آنتیبیوتیکها طی پخت از بین بروند اما برخی دیگر همچنان باقی میمانند.
احتمال مصرف دارو در مرغی که ۶۰ روز در مرغداری مانده در مقایسه با مرغ ۴۵ روزه بیشتر و احتمالا باقیماندههای دارویی در بدنش بالاتر است. مردم معمولا مرغهای درشت را بیشتر میپسندند در حالی که مرغ ۲.۵ کیلویی هم از مرغهای درشتی است که مصرفش توصیه نمیشود.
بله، وزن بعد از کشتار مرغ خوب باید حدود ۱۲۰۰ تا ۱۹۰۰ گرم باشد. مرغهایی که نه خیلی ریز هستند و نه خیلی درشت، بهترین انتخاب هستند. مرغهای خیلی ریز در بازار ما به مرغهای «پنچری» یا «بیمار» معروفاند ولی در دیگر نقاط دنیا اینطور نیست و مرغهای کوچک گرانترند و برای جوجهکباب مصرف میشوند. معمولا وقتی بازار فروش مرغ خوب نیست، مرغدار کشتار مرغ را به تاخیر میاندازد و مرغ درشت میشود ولی کیفیت و طعم گوشت مرغهای درشت چندان مناسب نیست.
از دید تغذیهای، مصرف بال و گردن مرغ به دلیل چربیهای اشباعی که دارند، مضر است و باید تا حد امکان چربیهای قابل مشاهده بدن مرغ گرفته شود اما از دید بهداشت موادغذایی، بال و گردن مرغ هیچ مشکلی ندارند.
پوست مرغ آلودگیهای محیطی خیلی زیادی را میتواند منتقل کند. چربیهای اشباع شدهای که دارد، میتواند میزان کلسترول را بالا ببرد و به کبد آسیب برساند، اگر زندگی سالم میخواهید یا میخواهید خود را در برابر بسیاری از بیماریها بیمه کنید بهتر است از خوردن چربی حیوانی در حد امکان پرهیز کنید، حتی پوست ماهی هم میتواند بسیاری از آلودگیها و بیماریها را به مصرفکننده منتقل کند.چاقی یک بیماری محسوب میشود و میتواند صدها بیماری را زمینهسازی کند یا بیماریهای موجود در بدن را تثبیت کند.
امروزه مشخص شده برخلاف تصور گذشته بافت چربی در بدن، یک بافت مرده نیست و بسیار فعال است و در ردیف غدد درونریز شمرده میشود و میگویند انواع آنزیمها از این بافتهای چربی ترشح میشود طوریکه تمام سیستم کنترل گرسنگی و اشتها را تحتتاثیر خود قرار میدهد. بهخصوص اگر این چربیها در ناحیه شکم انباشته شده باشند.
و هرچه قطر و طول شکم بیشتر باشد عمر فرد کوتاهتر میشود و اغلب انواع اسیدها از بافت چربی شکمیوارد جریان خون میشوند و تمام رگها را طوری تحت تاثیر قرار میدهند که حالت کشسانی آنها از بین میرود.کبد چرب میتواند به سمت بیماریای به نام استارتو هپاتایتیسم برود که در 20درصد افرادی که به این بیماری مبتلا میشوند موجب نارسایی کبدی میشود که این بیماری بسیار خطرناک است و در نوع خودش میتواند باعث مرگومیر شود.
در خوردن بال و گردن مرغ احتیاط کنید، بسیاری از مواد شیمیایی و مواد سمیکه در دنیای خارج از بدن شما وجود دارد در بال مرغ انباشته میشوند و شما با خوردن این قسمت لذیذ مرغ، خود را دچار بسیاری از بیماریها میکنید. اینکه میگویند به بعضی از طیور مثل مرغ هورمونهای استروئیدی تزریق میشوند به نظر من درست نیست زیرا این هورمونها بسیار گران هستند و از نظر اقتصادی استفاده از آنها برای دامداران به صرفه نیست.به طیور معمولا آنتیبیوتیک میدهند، آنتیبیوتیکها آنها را در مقابل بیماریها محافظت میکند و هم باعث میشود.
به اصطلاح زودتر وزن بگیرند و رشد کنند به همین دلیل توصیه میشود، زمانی دام و طیوری که از آنتیبیوتیکها استفاده کردهاند ذبح شوند که نیمه عمر دارو سپری شده باشد تا وقتیکه این گوشتها به بازار مصرف ارائه میشوند، این آنتیبیوتیکها به انسانها منتقل نشوند، ولی متاسفانه در بسیاری از موارد این نکته رعایت نمیشود، به همین علت بعضی از افراد در مقابل انواع آنتیبیوتیکها از خودشان مقاومت نشان میدهند بدون اینکه خودشان علت آن را بدانند، دریافت این آنتیبیوتیکها میتواند از طریق شیر، گوشت و انواع منابع حیوانی باشد.
و اما فلسفه اینکه میگویند در خوردن بال و گردن مرغ احتیاط کنید این است که معمولا مواد شیمیایی و مواد سمیدر چربی حل میشوند و اصولا بیماریهایی که در حال حاضر در کشور ما خیلی گسترده هستند بیماریهای قلبی و عروقی ناشی از افزایش چربی خون یا افزایش چربی LDLنانجیب است که از طریق چربیهای حیوانی منتقل میشوند.
در مورد مرغ توصیه میشود، پوست مرغ را نخورند برای اینکه بیشتر اسیدهای چرب اشباع شده یا چربیهایی که میتواند باعث افزایش وزن و افزایش کلسترول شود در این پوست وجود دارد. این چربیها گاهی در داخل شکم و کنارههای ران مرغ هم دیده میشوند که باید حتما جدا شوند.پوست مرغ آلودگیهای محیطی خیلی زیادی را میتواند منتقل کند، چربیهای اشباع شدهای که دارد، میتواند میزان کلسترول خون شما را بالا ببرد و به کبد آسیب برساند.
علت خوشمزگی بال مرغ، چربی زیادی است که در آن قسمتها انباشته شده و هرچیزی که خوشمزه باشد یک لذت آنی و یک حسرت دائمیایجاد میکند. در رابطه با گردن مرغ هم گفته میشود که گردن محل عبور خیلی از بافتهای اعصاب است و بسیاری از غدد لنفاوی در گردن قرار دارد که احتمالا اینها میتواند موجبات انتقال بعضی از ترکیبها را فراهم کند.
که برای انسان مضر است و توصیه میشود که خانمها و دخترخانمها میل نکنند.خانمها وقتی که به مرحله بلوغ میرسند یک جهش پیدا میکنند و یکی از تغییراتی که در آنها علاوه بر افزایش طول قدشان دیده میشود، تغییرات ترکیبی بدنشان است، دخترخانمها قبل از بلوغ از نظر ذخایر چربی بدنشان با پسرها یکسان هستند ولی به محض اینکه به مرحله بلوغ میرسند و اولین دوره قاعدگی را تجربه میکنند مقدار چربی انباشته شده بدن آنها تا 30درصد افزایش پیدا میکند.
و به این دلیل خانمها نسبت به آقایان در معرض خطر شدیدتری برای افزایش وزن و انباشتگی چربی قرار دارند و وقتی در بدن مقدار چربی بالا باشد سوختوساز آن بدن پایین میآید، درنتیجه به حجم عضلانی بدن پسران اضافه میشود و در دختران چربی به بدنشان اضافه میشود.
بعد از بلوغ نیاز پسران به انرژی و پروتئین خیلی بیشتر از خانمهاست زیرا محل سوخت ترکیبهای درشت مغذیهایی که تولید انرژی میکند مثل قندها و چربیها در عضلات، صورت میگیرد. خانمها عضلات ظریفتر و بافت چربی بیشتر و درنتیجه مقاومت بیشتری دارند و آقایان عضلات بزرگتر و بافت چربی کمتر و درنتیجه مقاومت کمتری دارند. ذخیره انرژی خانمها باعث میشود در مقابل درد، گرسنگی و تشنگی و استرسها مقاومتر باشند گرچه اندام ظریفتری دارند. مساله چاقی به جز چند مورد که جزو بیماریهاست برمیگردد به دریافت انرژی و مصرف انرژی؛ درست مثل درآمد میماند هرچه درآمد ما بیشتر از مخارجمان باشد بهصورت پسانداز ذخیره میشود و تبدیل به یک سرمایه میشود.
در بدن هم هرچقدر انرژی دریافتیمان بیشتر از انرژی مصرفیمان باشد مازاد آن تبدیل به بافت چربی میشود که در خانمها این انباشتگی چربی خیلی راحتتر رخ میدهد و اگر از قسمتهای چرب دامها و طیور استفاده شود این دریافت انرژی افزایش پیدا میکند و ...
درنتیجه آن چاقی سریعتر تجلی پیدا میکند.وقتی آقایان چاق میشوند استروژن بدنشان افزایش پیدا میکند و فرم بدنشان به سمت فرم بدن خانمها میرود و خانمهایی هم که از این طریق چاق میشوند هورمونهایشان دچار اختلال میشوند و نسبت هورمون تستسترون آن در خونشان افزایش پیدا میکند و دچار مشکلاتی مثل رویش موهای زائد میشوند.
رابطه بال مرغ با انواع کیست سینه
این متخصص زنان و زایمان ادامه داد:کیست های سینه معمولاً مشکل بسیار حاد پاتولوژیک به حساب نمی آیند زیرا این کیست ها با تغییرات قائدگی دچار تغییراتی از نظر تعداد و اندازه می شوند و درد و احساس ناراحتی را برای خانم ها به وجود می آورند، در این حالت سینه ها دردناک و متورم می شوند؛ کیست سینه به طورطبیعی با یک سری جریان ها از جمله داروهای هورمونی با مقدار زیاد، خوردن هر نوع چربی، محرک های کیست سینه مانند فلفل، کافئین، شکلات و قهوه تشدید می شوند و درد را افزایش می دهند.
وی گفت:مرغ های صنعتی که با هورمون رشد پیدا می کنند دارای مقادیر زیادی چربی در قسمت بال هستند، اگرچه بال مرغ لذیذترین قسمت آن است اما از نظر سلامتی بدترین قسمت به حساب می آید زیرا چربی در این ناحیه تجمع پیدا می کند؛ توصیه می شود همه به خصوص خانم ها از بال مرغ چه به صورت کباب شده و چه به صورت پخته شده در غذا استفاده نکنند زیرا چربی مرغ های هورمونی در تحریک رشد کیست های پستان تاثیرگذار هستند؛ بنابراین تغییرات فایبروکیستیک که اکثرا خوش خیم هستند با کمتر شدن مصرف چربی کاهش پیدا می کنند.
خانم ها می توانند با مصرف مرغ های سبز که به سبب جوان بودن، کاهش مصرف دارو و مدت کوتاه پرورش از کیفیت بالاتری نسبت به مرغ های معمولی برخوردارند، و همچنین با افزایش خوردن مایعات و مواد قندی از کیستیک شدن سینه ها جلوگیری کنند.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
میزان وحشتناک آرسنیکی که میخورید و مینوشید!
آیا میدانید که آرسنیک یک ماده سمی مضر است که به صورت جزئی در برخی از مواد غذایی وجود دارد؟
به گزارش آلامتو و به نقل از آی بانو؛ حقیقت اینست که امروزه آرسنیک بخشی از برنامه غذایی ما شده ، اساساً امکان خلاصی از آن وجود ندارد، اما میتوانید با ایجاد تغییرات جزئی در برنامهی غذایی، خود را کمتر در معرض آن قرار دهید.
مصرف بیش از حد این ماده منجر به بروز سرطان پوست، ریه و مثانه، بعلاوهی دیابت و بیماریهای قلبی عروقی میشود. به همین دلیل باید از انواع مواد غذایی و نوشیدنیهایی که احتمالاً حاوی آرسنیک هستند و مصرف میکنید، مطلع باشید.
آرسنیک هم به صورت طبیعی(به لطف مواد معدنی سنگی و خاکی) و هم به صورت مصنوعی(آفتکشها و حشرهکشها) وجود دارد. شکل طبیعی آن آرسنیک آلی خوانده میشود، غیرسمی قلمداد میشود و به طور طبیعی توسط بدن دفع میگردد. شکل مصنوعی آن غیرآلی خوانده شده و سرطانزا قلمداد میشود، این همان مادهایی است که باید مراقب مصرف آن باشید.
آرسنیک عمر فوقالعاده طویلی دارد، بنابراین اگرچه مصرف آفتکشهای حاوی آرسنیک اکنون ممنوع است، اما تهماندههای آن برای مدت مدیدی در خاک باقی میماند. بدین ترتیب، اساساً امکان خلاصی از آن وجود ندارد، اما به پیشنهاد کاترین کاتینگم شما میتوانید با ایجاد تغییرات جزئی در برنامهی غذایی، خود را کمتر در معرض مصرف آن قرار دهید.
کاترین میگوید، روزانه از برنامههای غذایی متنوع و سالم پیروی کنید که فقط محدود به چند مادهی غذایی نباشد. بدین ترتیب، حتی اگر برخی از غذاها حاوی مقادیر فراوانی آرسنیک باشد، در مجموع کمتر در معرض این ماده قرار خواهید گرفت. در زیر به برخی از مواد غذایی که نمیتوان به طور کامل از برنامهی غذایی حذف نمود اشاره شده است، اما در عین حال نباید هر روز مصرف شوند.
لیستی بلندبالا از مزایای افزودن ماهی به برنامهی غذایی وجود دارد: دور کمری باریکتر، نگرانی کمتر دربارهی ابتلا به دیابت، قوهی ادراک بهتر( البته صرف زمان کمتر در آشپزخانه را فاکتور گرفتیم). اما یک عنصر کوچک در آن وجود دارد که چندان برایتان مناسب نیست، مقداری آرسنیک در غذای دریایی محبوبتان. نتایج مطالعهایی که در مجلهی تغذیه به چاپ رسید، الگوی برنامهی غذایی و کوتاه کردن ناخن انگشتان پای (بله، کوتاهکردن ناخن انگشتان پا که آرسنیک مصنوعی۷ نوع بد آرسنیک، را جذب میکند) ۸۵۲ نفر از شهروندان نیوهمپشایر را مورد بررسی قرار داد.
محققان دریافتند که سطح آرسنیک در بدن افراد، هر دو جنس مرد و زن، که حداقل یک وعده ماهی در هفته میخوردند، ۷.۴٪ بیشتر از افرادیست که فقط ماهانه یک وعده ماهی میخوردند. غذاهای دریایی که در ردهی ماهیها با گوشت تیره(همچون ماهی تن، ماهی خال مخالی، سالمون، ساردین، ماهی آبفام و نیزه ماهی) طبقهبندی میشوند، در زمره مجرمان اصلی ورود آرسنیک به بدن هستند. آرسنیک آلی در همهی انواع ماهیها یافت میشود.
اما این مطالعه اثبات نمود که آرسنیک آلی موجود در ماهیها با گوشت تیره در واقع طی فرایند متابولیسم در بدن به آرسنیک غیرآلی بدل میشوند. محققان از اینکه چه فرایندی در ماهیهای تیره گوشت رخ میدهد، اما در ماهیهای دیگر نه، آگاهی ندارند. چنانچه مصرف آرسنیک را در دیگر بخشهای برنامهی غذایی( ساعتهای شاد کمتر، مصرف کوینولای بیشتر به جای مصرف برنج) خود محدود کنید، میتوانید از مزایای مصرف ماهی بهرهمند شوید.
چندین سال پیش مشخص شد مادهی غذایی محبوب ما حقیقتاً مخوف است. توسط محققان مورد آزمایش قرار گرفت و گزارشات حاکی از بود که برنج، قهوهایی و سفید، بیش از انواع دیگر میوهها، غلات و سبزیجات حاوی آرسنیک است. طبق بررسیهای سازمانی، میزان آرسنیک نمونهایی از برنج خام ۲۲۳ واحد و آرسنیک غذاهایی که محصول برنج هستند، از ۳ تا ۲۲۲ واحد است، البته از نوع آرسنیک غیرآلی. محققان بر این باورند، گیاه برنج به طور طبیعی مستعد جذب حداکثر میزان آرسنیک موجود در خاک و آب است، بنابراین همچون گذشته، آرسنیک موجود در آفتکشها را بیش از مواد غذایی گیاهی دیگر در خود جذب میکند. حتی از این هم بدتر، برنج قهوهایی بیش از برنج سفید آرسنیک به خود جذب مینماید، زیرا کمتر از برنج سفید فرآوری میشود. فقط غذاهای سرخکردنی و پلو خطرناک نیستند، مواد غذایی تهیه شده از برنج همچون شیرهی طبیعی برنج قهوهایی، گندمک صبحانه و نوشیدنیهای انرژیزا و حتی ژلهای انرژیزایی که دوندهها عاشق آن هستند نیز بیش از آنکه تصور میکنید حاوی آرسنیک هستند.
طبق مطالعهایی که در مجلهی دیدگاههای سلامت محیط زیست به چاپ رسید، مشخص شد که بیش از ۸۰ تا ۹۰٪ آرسنیک موجود در شیرههای برنجی که محققان مورد آزمایش قرار دادند، آرسنیک غیرآلی است. از آنجایی که گندمک صبحانه، نوشیدنیهای انرژیزا و ژلهای انرژیزا اغلب با شیرهی برنج قهوهایی شیرینشده است، میزان آرسنیک آن بسیار بالاست( از ۱۲ نوشیدنی انرژیزایی که مورد آزمایش قرار گرفت، ۱۱ مورد آن بیش از ۵۰٪ حاوی آرسنیک غیرآلی بودند).
اجازه دهید به طور رسمی از تمام رستورانها عذرخواهی نمائیم، زیرا طبق مطالعات جدید و آمار به دست آمده از آن در نیوهمپشای، مشخص شد کلم مورد علاقهی شما و گیاهان با برگهای چلیپی حاوی مقادیر مهمی آرسنیک هستند. محققان دریافتند افرادی که حداقل یکبار در هفته کلمپیچ میخورند، نسبت به افرادی که کلمپیچ مصرف نمیکنند، ۱۰٪ بیشتر تجمع آرسنیک در زیر انگشتان پاهایشان دارند. به اعتقاده محققان شاید تجمع بیش از حد سولفور در سبزیجات با برگهای چلیپی مقصر اصلی باشد، زیرا آرسنیک ارتباط تنگاتنگی با ترکیبات حاوی سولفور دارد. اما شایان ذکر است که، انواع کلمها( کلم، کلم بروکلی و گلکلم) در زمره سبزیجاتی هستند که بیش از حد مصرف میشود( زیرا بسیار خوشمزهاند)، بنابراین اگر شما نیز از جمله افرادی هستید که روزانه کلم مصرف میکنید، بهتر و عاقلانهتر است برگهای رویی آن را کنده و از انواع تازه و جوان آن استفاده کنید، تا از مزایای آن بهرهمند شوید، بیآنکه مجبور به حذف این مادهی غذایی خوشمزه گردید و آرسنیک فراوانی جذب نمائید.
در اینجا به توصیههای دیوید کاتز، مدیر مرکز تحقیقاتی دانشگاه یال نگاهی میاندازیم: توصیهی من این است که هیچ یک از مواد غذایی را از برنامهی غذایی خود حذف نکنید، بلکه بر ترکیبی از آنها متمرکز شوید. ما میدانیم که در کل، میزان مصرف مواد غذایی بر سلامت موثر است و این تاثیرات میتواند مثبت و منفی باشد. بنابراین، مصرف بیش از حد هر چیزی در کل مخرب است. متاسفانه از آنجایی که ما خود به گیاهان آسیب میرسانیم، مواد غذایی خالص و پاک در زمره گزینههای ما جایی ندارند. بنابراین باید بر تاثیرات کلی آنها تمرکز نمائیم.
میل به خوردن شیرینی جات از همان دوران کودکی ایجاد میشود و اگر کنترل نشود میتواند عواقب مخربی بر بدن داشته باشد.
به گزارش آلامتو و به نقل از بدونیم؛ همه می دانیم که خوردن بیش از حد شکر چقدر برای بدن مضر است. اعتیاد به شکر یک معضل بزرگ و مخرب سلامت بدن است. متاسفانه ضررهای شکر نه تنها برای بدن بلکه برای پوست نیز هست.
هنگامی که مقدار زیادی شکلات و دسر می خوریم، نوشیدنی های شکردار می نوشیم، رژیم برنج و نان سفید می گیریم و این شکرهای مخفی در غذاها را وارد بدنمان می کنیم. تمام این ها در پوستمان به شکل خطوط، چروک ها، شل شدگی پوست زیر چشم و حتی نازک شدن پوست بروز می دهند. وقتی یک غذاهای شکردار مثل پای سیب می خورید بدن شما این شکرها یا کربوهیدرات ها را تبدیل به گلوکز می کند. این گلوکز باعث می شود سطح انسولین خون شما افزایش پیدا کند. وقتی انسولین بدن با خوردن غذاهای شیرین، نوشیدنی های شکر دار یا دسرها به مقدار زیاد یا با سرعت زیاد افزایش پیدا کند در بدن و پوست ایجاد التهاب می کند. مصرف زیاد شکر باعث شروع فرآیند گلیکاسیون در بدن می شود.
گلیکاسیون زمانی اتفاق می افتد که شکر مصرف شده وارد جریان خون شده و با پروتئین های پوست اتصال پیدا کرده و ملکول های جدیدی به نام محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته تشکیل می دهد. این ملکول های جدید که برای بدن بسیار مضر هستند شروع به تخریب گروتئین های سالم پوست، کلاژن و الاستین هایی که باعث جوان ماندن پوست می شوند می کند. هر چه بیشتر شکر بخوریم بیشتر به پوست خود اسیب می رسانیم. در واقع خوردن زیاد شکر یعنی شفافیت کمتر، چروک بیشتر و بدتر شدن مشکلاتی چون آکنه و روزاسه.
بعد تمام این خبرهای بدی که درباره آسیب شکر برای پوست متذکر شدم می خواهم درباره مراحل توقف و ترمیم این آسیب ها بگویم. در واقع می توان عوارض و آسیب های شکر بر پوست را کنترل کرد. این کنترل را می توان از خوردن و نخوردن بعضی غذاها شروع کرد. الان دیگر باید فهمیده باشید که از دسرها و غذاهای شکردار اجتناب کنید. مقدار شکر مصرفی شما نباید بیشتر از ۱۰ درصد کالری روزانه باشد. مراقب شکرهای مخفی در غذاهای فرآوری شده و غاذهای آماده نیز باشید. همچنین مراقب نوشیدنی ها نیز باشید. نوشیدنی ها منبع شکرهایی هستند که همیشه مراقبشان هستیم.علاوه بر این که باید مراقب مقدار شکر مصرفی خود باشید باید به نحوه غذا پختن خود نیز دقت کنید. وقتی غذا را در حرارت بالای گاز می پزید مثل: سرخ کردن، بریان کردن و سرخ کردن ترکیب چربی ها و پروتئین ها باعث پیری پوست زودرس می شود. نکته مهم: یک برنامه غذایی سالم با شکر پایین را دنبال کنید و باز هم تاکید می کنم که مراقب شکرهای مخفی در غذاهای فراوری شده و غذاهای آماده باشید.
راه دیگر برای حفظ پوست از آسیب های شکر استفاده از محصولات مراقبت پوست ضد پیری است. محصولاتی را تهیه کنید که کلاژن را بازسازی می کنند و آسیب های رادیکال های آزاد را متوقف می کنند. به عنوان مثال چای سبز یکی از بهترین مواد تشکیل دهنده در این نوع محصولات است که مانع آسیب های شکر در پوست می شود. این محصولات را روز و شب پس از شستشوی صورت استفاده کنید و پس از آن حتما مرطوب کننده بزنید.
بامداد-چرا می گویند ژل گیاه آلوئه ورا برای پوست مفید است و آیا استفاده از آن مضراتی هم دارد؟
مزایایی که سبب می شود آلوئه ورا برای پوست استفاده گردد عبارتند از:
– در درمان ترک های پوستی و خشکی پوست موثر می باشد، به خصوص اگزمای دور چشم یا پوست های بسیار حساس.
– روغن یا کرم آلوئه ورا برای پوست های خشک مناسب بوده و سبب نرم و براق شدن پوست می گردد.
-آلوئه ورا با رساندن اکسیژن بیشتر به سلول های پوست، سبب ترمیم بافت پوست می گردد.
– دارای خواص ضد سوختگی است. لذا می توان از آن در کرم های ضد آفتاب استفاده کرد.
آلوئه ورا، در درمان ترک های پوستی و خشکی پوست موثر می باشد
-آلوئه ورا، سلول های پوستی مرده را از بین می برد و سلول های جوان را جایگزین می کند. بنابراین پوست را تازه و درخشان می سازد.
– مانع از پیری پوست و چروک آن می گردد.
-آلوئه ورا، شدت رنگدانه های پوستی را کاهش می دهد، بنابراین سبب کم رنگ شدن لکه های پوستی می شود و می تواند لکه های سر سیاه را نیز از بین ببرد.
– آلوئه ورا سبب افزایش قدرت جذب رطوبت پوست می شود و پوست را انعطاف پذیر می سازد. بنابراین بهترین مرطوب کننده برای پوست می باشد.
– در پیشگیری از بیماری های پوستی موثر می باشد.
-آلوئه ورا، به علت داشتن کلاژن و ویتامین E، قدرت کشسانی و نرمی پوست را افزایش می دهد و سبب باقی ماندن رطوبت در پوست می گردد.
– pH آن نزدیک به pH پوست است.
آلوئه ورا به علت داشتن کلاژن و ویتامین E، قدرت کشسانی و نرمی پوست را افزایش می دهد و سبب باقی ماندن رطوبت در پوست می گردد.
– در درمان ترک بین انگشتان پا که یک بیماری قارچی است موثر است .
– لوسیون آلوئه ورا به عنوان پاک کننده برای پوست کاربرد دارد.
-آلوئه ورا، تاثیر خنک کنندگی بر روی پوست دارد.
مضرات احتمالی آلوئه ورا
ژل آلوئه ورا برای استعمال خارجی، ماده بی خطری است، اما در موارد نادری ممکن است سبب واکنش های آلرژیک (حساسیتی) گردد.
ژل آلوئه ورا در درمان زخم های عمیق موثر نیست و شیره آن می تواند سبب گرفتگی یا اسهال روده ای شدید گردد.
زنان شیرده یا باردار نباید از این ماده استفاده کنند، زیرا ممکن است سبب انقباض های رحمی شده و سقط جنین را تحریک کند.
این ماده ممکن است سبب تشدید اولسرها، بواسیر، التهاب دیورتیکول، کولیت یا سندرم روده تحریک پذیر (IBS) گردد.
مصرف طولانی مدت این ماده سبب وابستگی به آن می شود یا تعادل الکترولیتی را مختل می سازد. کودکان زیر ۱۲ سال نبایستی از این گیاه مصرف کنند.
مصرف طولانی و مزمن شیره آلوئه می تواند سبب کمبود پتاسیم گردد.
منبع:tebyan.net
نوشته آشنایی با مزایا و مضرات گیاه آلوئه ورا اولین بار در بامداد پدیدار شد.
شما باید مضرات امواج تلفن همراه را بدانید تا برای سلامت خود از آن بطور صحیح تر استفاده کنید تا ضررها به بدن کمتر شود. شاید در گذشته نه چندان دور باور این موضوع برای بشریت سخت و غیرقابل هضم بود که روزی فرا رسد که قریب به 5 میلیارد نفر در جهان از وسیله ای به نام موبایل استفاده خواهندکرد،
وسیله ای که اکثر ما حتی حاضر نیستیم لحظه ای آن را از خود جدا کنیم. حال شاید وقت آن فرا رسیده که با دانستن این موضوع که چقدر این وسیله می تواند برای سلامتی شما خطرآفرین باشد، راضی شوید کمتر با گوشی موبایلتان وقت سپری کنید.حال تصور کنید که ما در چه دنیای از امواج تلفن های همراه زندگی می کنیم.
میزان جذب امواجی که از تلفن همراه به سمت گوش می آید، با توجه به فاصله تلفن همراه از گوش و فرکانس موجود متفاوت است ولی به طور معمول بیش از 70 درصد امواج به وسیله بافت جمجمه و مغز جذب می شود و به شکل انرژی حرارتی درمی آید.
اگرچه عوامل گوناگونی از جمله فاصله تلفن همراه از گوش و میزان فرکانس در جذب امواج موثرند اما اثر زیانبار صحبت بی وقفه با تلفن های همراه آشکار و بدیهی است.
امواج تلفن همراه در هنگام مکالمه به شدت افزایش یافته و در همه جهات در فضا منتشر می شوند. هرچه به تلفن همراه نزدیک تر شویم دامنه انرژی و شدت امواج افزایش می یابد که این امواج می توانند آثار بسیار خطرناک و جبران ناپذیری به بافت های حساس بدن علی الخصوص مویرگ های مغزی داشته باشند.
در این مطلب سعی داریم با نکاتی که باعث کاهش آسیب های جسمی استفاده از تلفن همراه می شود بپردازیم، در ابتدا تعدادی از مضرات استفاده زیاد از این وسیله را می شماریم:
1- افزایش احتمال ایجاد و گسترش تومورهای سرطانی و آسیب پذیری بدن در برابر عوامل بیماری زا.
2- اختلالات خواب، فراموشی، سردرد و افسردگی.
3- احساس داغی در داخل سر و نزدیک محل نصب موبایل.
4- افزایش احتمال ابتلا به آلزایمر و پارکینسون.
5- مسمومیت خونی.
6- بروز مشکلات ژنتیک.
7- احساس خستگی.
8- افزایش شانس ابتلا به دو نوع تومرو مغزی تا 50%
9- بروز اختلالات جنسی و کاهش توازن باروری و نهایتا ناباروری.
10- کمبود و اختلالات خواب.
نکاتی که باید در استفاده از تلفن همراه رعایت شوند:
1- مدت زمان مکالمه تان را کاهش دهید:
بهترین راهکار این است که مدت زمان تماس و مکالمه با تلفن همراه تان را کاهش دهید. مطالعات نشان می دهد که اگر شما بیش از دو دقیقه با تلفن همراه صحبت کنید، امواج مغزی شما تحت تاثیر امواج تلفن همراه قرار می گیرد.
2- کودکان فقط در مواقع اورژانس:
این به هیچ وجه درست نیست که کودکان یک تلفن همراه مخصوص خودشان داشته باشند چون مغز کودکان در حال رشد است و اثر امواج تلفن همراه بر آن بیشتر است. بهتر است کودکان جز در موارد اورژانس با تلفن همراه خود صحبت کنند.
3- تلفن همراه را در جیب شلوارتان و یا روی کمربندتان قرار ندهید:
بهتر است تلفن همراه رادر جیب شلوارتان قرار ندهید چون بافت های بخش پایینی بدن بیشتر از بافت های سر و صورت، اشعه های مضر تلفن همراه را جذب کرده و آسیب می بینند. نتایج یک مطالعه نشان می دهد مردانی که تلفن همراه را در جیب شلوارشان قرار می دهند تعداد اسپرم هایشان 30 درصد کاهش پیدا می کند.
4- اول بگذارید ارتباط برقرارشود:
اگر شما از هدست یا گوشی استفاده نمی کنید وقتی شماره می گیرید اجازه دهید اول تلفن همراه تان وصل و ارتباط با طرف مقابل برقرار شود سپس آن را روی گوش تان قرار دهید در این صورت تحت اشعه مضر کمتری قرار می گیرید. شما می توانید برقرار شدن ارتباط را روی صفحه تلفن همراه تان ببینید.
5- تلفن همراه تان را داخل پوشش های فلزی و محفظه های در بسته فلزی قرار ندهید:
برای موبایلتان پوشش های فلزی نخری و آن را درون بسته های فلزی قرار ندهید. این محفظه های فلزی مانند یک گیرنده عمل کرده و اثر امواج تلفن همراه را که به سمت بدن شما می آیند تشدید می کنند.
6- تلفن همراهی با میزان اس. اِی. آر پایین تر (تلفن همراهی با جذب پایین اشعه برای بدن) بخرید:
هنگام خرید تلفن همراه به میزان س. ای. آر آن توجه کنید. این عدد به طور معمول به وسیله شرکت سازنده تلفن همراه روی گوشی و یا کاتالوگ آن درج می شود و نشان می دهد که هنگام استفاده از تلفن همراه چه مقدار از امواج جذب بدن شما می شود.
هرچه این عدد در یک گوشی تلفن همراه پایین تر باشد آن گوشی ایمن تر است و بیشتر شما را از آثار مخرب اشعه های تلفن همراه مصون نگه می دارد.
7- از هدست استفاده کنید:
برای اینکه امواج تلفن همراه هنگامی که آن را روی گوش تان قرار داده اید مغز شما را نشانه نروند باید آن را از سرتان دور کنید. بهترین کار این است که به جای قرار دادن تلفن همراه روی گوش تان از یک «هندزفری» یا «هدست» استفاده کنید. این کار موجب می شود امواجه تلفن همراه به سمت مغز شما نیایند و فقط بتوانید با هندزفری مکالمه خودتان را انجام دهید.
8- از هندزفری های بلوتوث دار استفاده کنید:
گرچه این مدل از هندزفری ها هم امواجی را به سمت مغز ما می فرستد ولی محققان می گویند این امواج 100 مرتبه کمتر از امواجی هستند که هنگامی که گوشی تلفن همراه را روی گوش تان قرار می دهید، به مغزتان می رسد ولی فراموش نکنید آن را هنگامی که صحبت نمی کنید از گوش تان جدا کنید چون در این شرایط باز هم امواج بلوتوث به سمت مغز شما می آیند.
9- از هندست (هندزفری)هایی استفاده کنید که درونشان یک لوله توخالی به کار رفته است:
این هندزفری ها درست مانند هندزفری های معمولی هستند با این تفاوت که آن بخش از هندزفری که در مجاورت گوش قرار می گیرد از یک لوله توخالی که درون آن هیچ سیمی عبور داده نشده، تشکیل شده است. به این ترتیب صدا به طور مستقیم از هوای درون این لوله خالی و با ارتعاش مولکول ای هوا به گوش شما می رسد و امواجی را که به مغز می رسد کاهش می دهد.
10- از اسپیکر یا پخش صدا استفاده کنید:
یک راه آسان دیگر برای کاهش تماس با امواج مضر تلفن همراه این است که هنگام صحبت کردن با آن، اسپیکر یا پخش صدا استفاده کنید. فراموش نکنید در این شرایط تلاش کنید تا می توانید تلفن همراه را دورتر از بدن تان قرار دهید. با بیشتر شدن فاصله میزان امواج الکترومغناطیس به میزان زیادی کاهش می یابد.
برای دانستن مضرات سوسیس و کالباس با دلگرم همراه باشید.
یکی از نمونههای مواد غذایی است که به راحتی آماده مصرف میشود و در عین حال بسیار خوشمزه است و به همین دلیل طرفداران زیادی در میان مردم دارد. اما افزایش استقبال مصرف کنندگان از انواع سوسیس و کالباس، در شرایطی مشاهده میشود که بسیاری از متخصصان تغذیه، به مضرات مصرف این نوع مواد غذایی اشاره میکنند.
این در حالی است که مصرف نوشابهها، سوسیس و کالباس نیز همپای این مواد هر روز افزایش مییابد به همین علت اغلب کودکان و نوجوانان با مشکل کمبود آهن، روی و انواع ویتامینها مواجه هستند و رشد آنها به طور کامل انجام نمیشود.
سیدضیاءالدین مظهری متخصص تغذیه در این رابطه میگوید: 2 مسأله اصلی در موضوع استفاده از سوسیس و کالباس وجود دارد که سوسیس و کالباس از چه موادی تهیه میشود و در تهیه این فرآورده آیا از استانداردهای تعیین شده، تبعیت میکنند.
تمام محصولات موجود در بازار در کارخانههای نامآور تولید نمیشود، مشخص نیست سوسیس و کالباسهای فلهای موجود در بازار با چه مواد اولیهای و در چه اماکنی تولید میشود و نباید میزان مصرف مواد نگهدارنده نیترات و نیتریت در این مواد از میزان استاندارد بیشتر باشد و مدت نگهدارندگی آنها نیز نباید افزایش یابد. این مواد توان دفاعی بدن را تحت فشار قرار میدهد و موجب هجوم اسیدهای چرب اشباع شده، میشود و عوارض آن به صورت بیماریهای قلبی، عروقی و سرطانها بروز میکند. مصرف استاندارد مواد نگهدارنده مسئلهای ایجاد نمیکند اما بیش از آن خطرناک است.
این غذاها که با تبلیغات رنگارنگ و پرفریب فرد را مجاب به خوردن آن میکند مضراتی برای بدن دارد که در دراز مدت آسیب جدی به سلامتی او وارد میکند.
سرطانزا بودن سوسیس و کالباسها واقعیتی است که کارشناسان تغذیه وزارت بهداشت نسبت به آن اخطار دادهاند. بررسیهای این کارشناسان نشان میدهد میتوان فستفود و سوسیس و کالباس سالم در اختیار داشت اما در حال حاضر از وجود آن بیبهرهایم و البته این در حالی است که متخصصان تغذیه تاکنون تذکرات بسیاری بویژه به کارگاهها و تولیدکنندگان این فراوردههای گوشتی دادهاند که بعضی از شرکتها تولید خود را در مسیرهای دیگری بردهاند.
دکتر مرتضی صفوی مدیر کل دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت و دبیر علمی کنگره تغذیه ایران در گفتوگو با ایران با تأکید بر اینکه مصرف سوسیس و کالباس بیش از یک بار در ماه سرطانزاست میگوید: سوسیس و کالباس و غذاهای آماده نباید بیش از یک نوبت در ماه مصرف شود، زیرا مصرف بیش از حد این مواد به سبب نوع پخت و چربیهای موجود در آن سرطانزاست.وی ادامه داد: بسیاری از خانوادهها به سبب تهیه آسان و همچنین ارزان بودن سوسیس و کالباس این ماده غذایی را در لیست تغذیه خود قرار میدهند درحالی که عادت به مصرف سوسیس و کالباس عوارض بسیاری را به دنبال دارد که سرطان معده از مهمترین آنها تلقی میشود.
وی با بیان اینکه تولیدکنندگان سوسیس و کالباس برای ماندگاری آن و همرنگ شدن با گوشت اقدام به اضافه کردن نیترات و نیتریت به آن میکنند.
گفت: این ماده به سبب اینکه ماندگاری سوسیس و کالباس بالا برود و رنگ آن را صورتی کند به آن اضافه میشود اما زمانی که این دو ماده حرارت داده میشوند، به نیتروزامین که مادهای سرطانزا است، تبدیل میشوند. به همین خاطر معمولاً ویتامین ث را به این فراورده اضافه میکنند تا از شکلگیری نیتروزامین طی عمل گوارش جلوگیری کند. دکتر صفوی نیاز بدن انسان به نیترات و نیتریت را ۱۲۰ پیپیام در ماه اعلام کرد و
گفت: متأسفانه شرکتهای تولیدکننده سوسیس و کالباس بیش از حد مجاز و به خاطر صورتی شدن رنگ سوسیس و کالباس اقدام به اضافه کردن این دو ماده میکنند و مصرف سوسیس و کالباس چندبار در ماه سبب بروز انواع سرطان در انسان میشود.
این کارشناس تغذیه با بیان اینکه انسانهایی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف است زودتر آسیب میبینند ادامه داد: پیشنهاد میکنیم اشخاص سالمند و کودکان که سیستم ایمنی بدن آنها ضعیفتر از دیگران است از مصرف فراوردههـــــای گوشتی بخصوص سوسیس و کالباس اجتناب کنند.مدیر کل دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت با بیان اینکه باید از غذاهای سنتیمان استفاده کنیم ادامه داد: غذاهای سنتی بسیار سالمتر از فست فودها می باشند و باید خوردن غذاهای اصیل ایرانی را در جامعه ترویج داد و کمتر از سوسیس و کالباس در سبد غذایی خانواده استفاده شود.
1-سوسیس، فشار خون را بالا میبرد
کارشناسان تغذیه در انگلیس هشدار دادند مقدار نمک موجود در اکثر سوسیسها بیشتر از نمکی است که در یک پاکت چیپس وجود دارد. گروهی از متخصصان تغذیه به مطالعه روی محتوای نمک موجود در گوشت تازه، گوشت منجمد و سوسیسها پرداختند و متوجه شدند از بین 246 محصول مختلف سوسیس که در این کشور توزیع میشود مقدار نمک موجود در آنها بیشتر از نمک یک پاکت چیپس است.
در واقع برای هر 50 گرم گوشت فراوری شده در هر وعده خطر بیماریهای قلبی تا 42 درصد افزایش مییابد و خطر دیابت نیز تا 19 درصد بالاتر میرود.
این متخصصان میگویند وقتی فردی در روز فقط 2 عدد سوسیس به عنوان وعده غذایی مصرف میکند، حدود نیمی از حداکثر مقدار مجاز مصرف روزانه نمک را دریافت کرده است. این کارشناسان تاکید دارند که گرانتر بودن کالا به معنی سالمتر بودن آن نیست، چون در برخی موارد حتی محصولات گرانتر، نمک بیشتری دارند.
نمک فشار خون را بالا میبرد و منجر به سکته مغزی، حمله قلبی، پوکی استخوان و بیماریهای کلیوی میشود به همین خاطر هر فرد مجاز نیست که بیش از 6 گرم نمک در روز مصرف کند.
2- سوسیس و کالباس؛ مضر برای پوست
در سالهای اخیر استفاده از فرآوردههایی چون سوسیس و کالباس به صورت چشمگیری افزایش یافته است. این در حالی است که این مواد در کنار طعم جذب کنندهی خود، مضرات فراوانی خواهند داشت.
دکتر فرید صفر، پژوهشگر بیماریهای پوستی گفت: مصرف زیاد سوسیس و کالباس ممکن است در مواردی کهیر ایجاد کند اما در بیشتر موارد تشدید کنندهی برخی بیماریهای پوستی از جمله خارش و یا بیماریهای حاد پوستی است.
بیشترین عامل تحریک کنندگی این مواد، فلفل، ادویه و مواد رنگی و افزودنی است که در آن به میزان زیاد وجود دارد بنابراین به افرادی که سابقه بیماریهای پوستی، خارش یا کهیر دارند، توصیه میشود مصرف این قبیل فرآوردهها را به حداقل برسانند و ترجیحاً از مصرف آنها خودداری کنند.
ضمناً در بسیاری از موارد اطمینانی از سلامت گوشت مصرفی در این فرآوردهها نیز وجود ندارد.
3- خطر بروز سرطان مثانه با مصرف سوسیس و کالباس
مصرف سوسیس و کالباس خطر بروز سرطان مثانه را 30 درصد افزایش میدهد. محققان تاکید کردند: مواد افزودنی که در گوشتهای فرآوری شده شامل سوسیس و کالباس استفاده میشوند، خطر ابتلا به این سرطان را تشدید میکنند. محققان در تشریح این اثرگذاری، متذکر شدند که نمکهایی مثل نیتریت سدیم و نیترات سدیم در این غذاها میتوانند با اسید معده واکنش انجام داده و در طول فرآیند هضم و جذب غذا، مواد سرطانی را تشکیل دهند.
در این پژوهش دانشمندان انستیتو ملی سرطان در راکویل آمریکا، رابطه بین مصرف افزودنیهای گوشتی و خطر بروز سرطان مثانه را مورد ارزیابی قرار دادند.
به گزارش خبرگزاری ایسنا به نقل از روزنامه تلگراف، دکتر آماندا کروس محقق اصلی در این پژوهش یادآور شد که انجام مطالعات بیشتر در این زمینه ضروری است. البته چندین پژوهش دیگر نیز وجود این رابطه را تایید کرده است.
کالباس
4- سوسیس و کالباس باعث ابتلا به بیماریهای ژنتیکی میشود
محمد تقی اکبری، رئیس انجمن ژنتیک ایران میگوید: مصرف سوسیس و کالباس قطعاً در ابتلا به بیماریهای ژنتیکی اثر دارد، البته این ابتلا به مرور اتفاق میافتد.
میزان بیماریهای ژنتیک در ایران نظیر سایر کشورهاست و در مواردی به دلیل ازدواج خویشاوندی بیشتر از سایر کشورها میباشد. امکانات موجود برای تشخیص و شناسایی بیماریهای ژنتیکی به این صورت است که سازمان بهزیستی مراکز مشاوره ژنتیک برای بیماریهای ژنتیک طی دهه گذشته در استانهای مختلف ایجاد کرده است و مراکز بهداشت سراسر کشور نیز به بیماریهای ژنتیک پرداختهاند.
در حال حاضر حداقل 13 تا 16 هزار بیماری ژنتیکی وجود دارد که برخی از آنها شیوع بالا دارد و شیوع برخی خیلی پایین است. متأسفانه آمار دقیقی از همه مبتلایان به بیماریهای ژنتیکی نداریم؛ اما در مورد بیماریهای غربالگری شده مانند تالاسمی میتوان آمار داد.
مصرف زیاد سوسیس و کالباس ممکن است در مواردی کهیر ایجاد کند اما در بیشتر موارد تشدید کنندهی برخی بیماریهای پوستی از جمله خارش و یا بیماریهای حاد پوستی است
بیماریهای ژنتیکی 2 دسته هستند: این بیماریها یا ارثی هستند و از پدر و مادر به ارث میرسند یا بر اثر جهش جدید در ژن فرد به وجود میآید. به عنوان مثال آکندروپلازی که کوتاهی قد را موجب میشود، دوسوم به علت جهش جدید در ژن ایجاد میشود. یکسوم افرادی که به هموفیلی مبتلا میشوند بر اثر جهش جدید است و قبلاً پدر و مادر فرد به آن مبتلا نبودهاند.
سیدضیاءالدین مظهری، متخصص تغذیه در این رابطه میگوید: مصرف بیش از حد مواد افزودنی در سوسیس و کالباس خطرناک است و رادیکالهای آزاد که بر اثر استفاده از این مواد به وجود میآید، میتواند اطلاعات DNA را تغییر دهد و یک سلول سالم را به سمت سرطانی شدن سوق دهد. افرادی که در دوره رشد قرار دارند نیازمند 4 گروه اصلی نان، غلات، سبزی و میوه هستند. هر روزه هر فرد به سبزی پخته یا خام300 تا 700 گرم و میوه 200 تا 400 گرم نیاز دارد. بهبود روش زندگی و مناسب بودن مواد غذایی روی رفتار ژنها تأثیر میگذارد.
5- دشمنی سوسیس و کالباس با قلب
تحقیقات تازه حاکی از آن است که گوشتهای فرآوری شده مثل سوسیس و کالباس به سلامت قلب آسیب میرساند.
به گزارش هلثدینیوز، بررسیهای دانشمندان دانشگاه هاروارد نشان میدهد که چربیهای گوشت قرمز موجود در گوشتهای فرآوری شده عامل خطری برای بیماریهای قلبی است. واژه گوشت فرآوری شده به هر گوشتی اشاره میکند که با دودی شدن، نمک سود کردن و اضافه کردن مواد شیمیایی خاص و مواد نگهدارنده تهیه میشوند. همبرگر، سوسیس، کالباس و ژامبونها جزو گوشتهای فرآوری شده هستند.
برای کاهش خطر حملات قلبی و دیابت افراد باید از مصرف زیاد گوشتهای فرآیند شده اجتناب کنند. به عنوان مثال نباید زیاد در وعدههای غذایی خود هاتداگ، سوسیس و یا کالباس بخورند. مصرف این غذاها نباید بیش از یک بار در هفته باشد.
طبق تحقیقات دانشمندان دانشگاه هاروارد روی یک میلیون و دویست هزار نفر که نتایج آن در کنفرانس انجمن قلب آمریکا مطرح شد، مشخص شد 23 هزار و هشتصد نفر از این افراد دچار بیماریهای قلبی بوده و 2 هزار و دویست نفر هم به سکته مبتلا شده و 10 هزار نفر دیابت داشتند.
مصرف بیش از حد مواد افزودنی در سوسیس و کالباس خطرناک است و رادیکالهای آزاد که بر اثر استفاده از این مواد به وجود میآید، میتواند اطلاعات DNA را تغییر دهد و یک سلول سالم را به سمت سرطانی شدن سوق دهد
محققان در این بررسی دریافتند که افرادی که گوشت قرمز فراوری نشده مصرف میکردند به طور قابل توجهی کمتر در معرض خطر بیماریهای قلبی و دیابت قرار داشتند. اما در هر حال خوردن گوشتهای فرآیند شده با افزایش خطر ابتلا به این دو بیماری ارتباط داشت. در واقع برای هر 50 گرم گوشت فراوری شده در هر وعده خطر بیماریهای قلبی تا 42 درصد افزایش مییابد و خطر دیابت نیز تا 19 درصد بالاتر میرود.
به گفته محققان وجود نمک، مواد شیمیایی نگهدارنده و چربی دلیل ابتلا به بیماریهای قلبی و دیابت است. خوب است بدانیم که هم گوشتهای فراوری شده و هم سایر غذاها نظیر کره و پنیری که دارای چربیهای اشباع باشند با ابتلا به بیماریهای مزمن ارتباط دارند و باید در مصرف آنها محدودیت وجود داشته باشد.
مضرات سوسیس و کالباس همردیف سیگار
نیترات و نیتریت موجود در فراوردههای گوشتی از جمله سوسیس و کالباس در بدن انسان تبدیل به نیتروزامین میشود که این ماده خطرناک در سیگار نیز وجود دارد و سبب کاهش میزان آنتیاکسیدان در بدن میشود و انسان را در معرض بیماریهای کشندهای چون سرطان قرار میدهد. دکتر احمد ساعدی متخصص تغذیه و استاد دانشگاه با بیان این موضوع تأکید کرد تا زمانی که کیفیت غذاهای فراوری شده در کشورمان به حد استاندارد نرسد به هیچ عنوان پیشنهاد نمیکنیم که خانوادهها از این نوع غذاها بخصوص سوسیس و کالباس استفاده کنند.
وی ادامه داد: این موادغذایی متأسفانه از ضایعات گوشت که در کشتارگاهها کنار گذاشته میشوند درست میشوند و این ضایعات توسط خودروهای نیسان در یک مسافتهای طولانی به کارگاهها و کارخانههای تولید سوسیس و کالباس منتقل میشود و تولیدکنندگان نیز برای آنکه آلودگی و همچنین فساد این ضایعات گوشتها را از بین ببرند اقدام به اضافه کردن نیترات و نیتریت میکنند.
وی افزود: اگرچه روی این فراوردهها درصد گوشت آن نوشته شده است ولیکن این درصد در اکثر موارد نادرست است. متأسفانه بسیاری از خانوادهها اعلام میکنند به سبب کمبود وقت نمیتوانند برای پخت غذا زمان بگذارند و به همین خاطر هر روز از ساندویچ و غذاهای فراوردههای گوشتی استفاده میکنند باید به این اشخاص اخطار داد از این نوع غذاها استفاده نکنند زیرا این نوع غذاها از میزان پروتئین پائینی برخوردارند و زمینهساز بیماریهای خطرناکی از جمله سرطان در بدن میشوند.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
این روزها
خیلیها مدعی هستند که خامگیاهخواری و گیاهخواری خیلی از مشکلات افراد را
حل میکند. شما بهعنوان متخصص تغذیه چه توصیهای در اینباره دارید؟
بروز
خیلی از بیماریها را به استفاده از منابع گوشتی نسبت میدهند، اما واقعیت
این است که استفاده از منابع گیاهی در کاهش بیماری بیمارانی که فشار خون
دارند یا چاق هستند یا بیماریهایی که تحت تاثیر رادیکالهای آزاد میتواند
سرطانزا باشد، موثر است. ترکیبات آنتیاکسیدان و ضدزنگ در گیاهان فراوان
است. از سوی دیگر ترکیبات شیمیایی گیاهان که رنگ، عطر و مزه آنها را به
وجود میآورند، دوستدار ایمنی بدن هستند و میتوانند از پس خیلی از
بیماریها برآیند. با این حال افرادی که زمینه کمخونی دارند و کموزن
هستند، کودکان و همچنین مادرانی که حامله هستند نمیتوانند از این روش
نیازهای بدن خود را تامین کنند.
آیا ممکن است برای افراد دسته اول که از آنها یاد کردید، خامگیاهخواری خطراتی هم داشته باشد؟
اگر
در خامگیاهخواری شناختی روی ترکیبات گیاهان نداشته باشیم، مضراتی بدن را
تهدید میکند. برخی از حبوبات و میوهها بهطور طبیعی سمومی دارند؛ مثلا
کلمها یکی از بهترین منابع غذایی و دشمن سرطان معده لقب گرفتهاند. اما از
سوی دیگر ترکیباتی دارند که اگر بهطور دائم میل شوند بدن قادر به تامین
ید خود نیست. یا سیبزمینی که نشاسته دارد اگر خام خورده شود نشاستهاش
قابل هضم نیست و علاوهبر آن جوانه آن سمی دارد که اگر از دوز معینی فراتر
رود کشنده است. یا سویا منبع ارزشمندی از پروتئین ترکیبات آلی دارد. اما
اگر روی اصول مصرف نشود به دلیل ترکیباتش میتواند مانع تجزیه پروتئینها و
تبدیل آنها به اسیدآمینهها شود. رعایت گیاهخواری با شناخت نسبت تلفیق
غلات و حبوبات و پروتئینها برای افرادی که مخصوصا درگیر چاقی هستند
میتواند مفید باشد.
گروههای معتقد به خامگیاهخواری
معتقدند کسانی که مبتلا به سرطان هستند با خامگیاهخواری میتوانند این
بیماری را از بدنشان دفع کنند. این ادعا چقدر جنبه علمی دارد؟
من
تا به حال یک مقاله قابل استناد در این باره نخواندهام. اما به نظر
میرسد شاید بتوان سرطان را در مراحل اولیه و در هنگامی که سلولهای سرطانی
هنوز به لایههای دیگر بدن ورود نکردهاند، با تقویت سیستم ایمنی با منابع
گیاهی کنترل کرد. اما گاهی اطلاعات ناقص و غلطی در مورد خواص گیاهان داده
میشود که زمینه فرصتسوزی برای درمان این بیماران میشود.
شما بهعنوان متخصص تغذیه به کسی توصیه میکنید که گیاهخوار یا خامگیاهخوار شود؟
میگنا: در سال ۲۰۰۰ دو پزشک متخصص از موسسه ملی بیماری های عصبی و روانی در شهر بنگلور در هند، تصمیم گرفتند که در این مورد پژوهش عمیق تری انجام دهند. آنها معتقد بودند که اکثر عادتهای عمومی در بین خردسالان و نوجوانان فراگیرتر است و به همین خاطر بهتر است که بررسیها را به جای افراد بالغ روی افراد کم سن و سال انجام دهند و ببینند این عادت در میان آنها چقدر عمومیت دارد.
آنها تصمیم گرفتند پرسشنامههای خود را در کلاسهای مدرسه توزیع کنند که به احتمال فراوان نتیجه آن به واقعیت نزدیکتر می شد.
آنها در تحقیقات خود، روی چهار مدرسه در شهر بنگلور تمرکز کردند. یکی از آنها محل تحصیل فرزندان اقشار کم درآمد و فقیر بود. در دو مدرسه دیگر فرزندان طبقه متوسط تحصیل میکردند و در مدرسه چهارم فرزندان اقشار مرفه درس میخواندند.
پژوهشگران در مجموع توانستند پاسخهای ۲۰۰ نوجوان را جمع آوری کنند. تقریبا همه آنها اعتراف کردند که روزانه حداقل چهار بار انگشت توی دماغ خود میکنند. این نکته چندان تازگی نداشت. اما نکته جالب در اطلاعات جمع آوری شده الگوهای متفاوت این رفتار بود. فقط حدود هفت درصد اعتراف کردند که روزانه بیش از ۲۰ بار انگشت توی دماغ خود میکنند. اما تقریبا ۲۰ درصد از پاسخ دهندگان گفتند که به نظرشان در این مورد یک مشکل جدی دارند.
اکثر این نوجوانان گفتند که برای راحت شدن از حالت خارش در سوراخهای بینی و یا تمیز کردن ترشحات بینی دست توی دماغشان میکنند. اما حدود ۱۲ درصد اعتراف کردند که چون احساس خوبی به آنها دست میدهد این کار را میکنند.
در سال ۲۰۰۶ پژوهشگران هلندی متوجه شدند که احتمال وجود باکتری استافیلوکوک اورئوس در بینی افرادی که انگشت توی بینی خود میکنند، نسبت به سایرین بیشتر است.
اما یک نکته جالب دیگر در این پژوهش این بود که مشخص شد تنها چیزی که وارد بینی آنها میشود انگشتان دست نیست. ۱۳ نفر از دانش آموزان گفتند که برای خاراندن و یا خارج کردن ترشحات دماغشان از موچین استفاده میکنند و ۹ نفر هم اعتراف کردند که برای این کار از مداد استفاده میکنند.
این پژوهش نشان داد که تعلق این نوجوانان به لایههای اجتماعی و اقشار گوناگون روی رفتار آنها تاثیری ندارد. اما بین دختران و پسران تفاوتهایی مشاهده شد. درصد پسرانی که این کار را انجام میدهند بیشتر و در مقابل در میان دختران درصدی که فکر میکنند کار ناشایستی است بیشتر بود.
باید توجه داشت که انگشت کردن توی بینی یک عادت بیضرر نیست و در برخی موارد میتواند به مشکلات جدی منجر شود.
پژوهشگران موسسه ملی بیماری های عصبی و روانی هند با بررسی پروندههای پزشکی موجود در بیمارستانها متوجه شدند که در برخی موارد، افرادی که عمل جراحی بینی داشته اند، با دست کردن داخل بینی، به محل جراحی آسیب زده اند که موجب خونریزی مجدد شده است.
در یک مورد، یک زن ۵۳ ساله به خاطر عادت شدید به این کار، پرده نازک بین دو سوراخ دماغ خود را پاره کرده و تا سینوسهای اطراف بینی پیش رفته بود که پزشکان مجبور شدند بینی و ناحیه سینوس او را جراحی کنند.
مورد دیگر مرد ۲۹ سالهای بود که علاوه بر انگشت کردن در بینی، به تریکوتیلومانیا یعنی عادت از ریشه کندن مو هم مبتلا بود. این دو عادت شدید باعث شده بود که او به شدت موهای بینیاش را بکند.
بسیاری از ما این تصور را داریم که عادت انگشت کردن در دماغ به احتمال زیاد یک عارضه یا اختلال آسیبشناسی نیست. جالب این است که جویدن ناخن و یا از ریشه کندن موهای دماغ جزو نمونههای بارز اختلال و وسواس فکری- عملی تلقی میشوند. اما انگشت کردن توی دماغ غالبا اینطور تلقی نمیشود. ولی این به آن معنا نیست که این کار کاملا بیضرر است.
در سال ۲۰۰۶ پژوهشگران هلندی متوجه شدند انگشت کردن توی بینی، به پخش باکتریها در بدن کمک میکند. آنها در پژوهش خود که روی بیماران یک کلینیک گوش و حلق و بینی انجام شد، دریافتند که احتمال وجود باکتری استافیلوکوک اورئوس در بینی افرادی که انگشت توی دماغ خود میکنند، نسبت به سایرین بیشتر است.
با در نظر گرفتن تمامی این خطرات و با توجه به اینکه انگشت کردن توی بینی باعث انزجار اطرافیان میشود چرا ما هنوز این کار را میکنیم؟ پاسخ روشنی به این سئوال وجود ندارد.
برای کودک توضیح دهید که این کار، عادت تمیزی نیست و باعث زخم و چرک کردن داخل بینی میشود. حتی موجب پخش میکروبها میشود و دیگران را می کند.
با این همه باید گفت که جای خوشحالی دارد که هنوز هم برخی از پژوهشگران به مسائلی مثل انگشت کردن توی بینی و پیامدهای ناشی از آن توجه میکنند.
پژوهشگران موسسه بیماری های عصبی و روانی هند در سال ۲۰۰۱ به خاطر انجام پژوهش خود در این زمینه جایزه ایگ نوبل را دریافت کردند، جایزه طنز آمیزی که هر ساله به ده موفقیت برتری اهدا میشود که ابتدا باعث خنده و سپس باعث به فکر فرو رفتن مردم میشوند.
مهم نیست که هر کودکی به چه علت این کار را انجام میدهد، ولی باید این حرکت هر چه سریعتر متوقف شود، زیرا این کار باعث پریشانی خاطر میشود و از منظر اجتماعی نیز قابل پذیرش نیست. ضمن اینکه باعث پراکندگی میکروب به اطراف میشود و داخل بینی کودک نیز ممکن است زخم شده و عفونت کند.
۱- هر بار که کودک چنین رفتاری نشان داد به او دستمال بدهید و با آرامش برایش توضیح دهید که روش صحیح برای خالی کردن بینی، استفاده از دستمال است نه انگشت. این تذکرات را در صورت نیاز تکرار کنید.
۲- اگر انگشت داخل بینی کردن یک عادت جدید در کودک است، احتمال دارد چیزی داخل بینی کودک باشد، مانند مخاط اضافی که باعث آزار وی میشود. اگر عادتی است که مدت هاست آن را انجام میدهد، ممکن است ناخودآگاه این کار را انجام میدهد. پس هر زمان که انگشتاش را داخل بینی کرد، او را متوجه کنید و از او بخواهید دستش را بشوید.
۳- برای کودک توضیح دهید که این کار، عادت تمیزی نیست و باعث زخم و چرک کردن داخل بینی میشود. حتی موجب پخش میکروبها میشود و دیگران را می کند، مثلا اگر کودک دچار سرماخوردگی انگشتش را داخل بینی فرو ببرد، باعث انتقال میکرب ها به محیط اطراف می شود.
۴- گاهی اوقات کودکان این کار را برای مشغولیت انجام میدهند و برای رفع کسلی مرتکب آن میشوند. اگر کودک شما زمان زیادی را بدون حرکت صرف تماشای تلویزیون میکند، مشغولیت دیگری برای او فراهم کنید، چون اگر دستان وی مشغول باشند کمتر تمایل دارد آنها را داخل بینیاش کند.
۵- هرگز از کلماتی مشابه «بچه کثیف» و «بی تربیت» موقع انجام این کار استفاده نکنید، این کار فقط موجب احساس عدم پذیرش وی از سوی شما می شود و کوچک ترین تأثیر تربیتی ندارد.
۶- واقع گرا باشید و بپذیرید برطرف شدن این عادت کودک، به زمان نیاز دارد.
۷- اگر اطراف بینی کودک خشک شده و هر بار به خاطر کنجکاوی و یا خارش پوست، اطراف آن را دستکاری می کند، از کرم های مرطوب کننده استفاده کنید.
۸- اگر کودک ناخودآگاه چنین کاری را انجام می دهد، با توافق او نخی به انگشت اشاره اش ببندید تا هر بار به خاطر بیاورد که رفتارش پسندیده نیست.
۹- انگشت داخل بینی کردن اگر به طور مکرر انجام شود و به خصوص اگر همراه با مشکلات دیگری مانند شب ادراری باشد، باید پیگیری جدی تری شود. در این موارد حتما با پزشک مشورت کنید.
۱۰- اگر همه این راه ها را امتحان کردید و فایدهای نداشت، این حرکت کودک را نادیده بگیرید. فقط همیشه مراقب باشید ناخنهای کودک کوتاه باشد و تیزیهای آن را نیز بگیرید.
-
سلامتـی
کلمات کلیدی: موچین،موهای بینی،تریکوتیلومانیا،انگشت توی بینی،باکتری،استافیلوکوک اورئوس
یک کارشناس طب سنتی مضرات ظروف آلمینیومی, تفلون و بهترین ظروف طبخ غذا را تشریح کرد.