مرکز رشد و فناوری علمی ناحیه ثارالله (ع) سپاه شیراز با هدف حمایت و تقویت طرحهای علمی و پژوهشی، خلاقیت و فناوری، فعالیت خود را رسما آغاز کرد.
فرمانده سپاه ناحیه ثارالله(ع) شیراز دوشنبه 29 آذر در مراسم آغاز فعالیت مرکز رشد و فناوری علمی این ناحیه سپاه، گفت: این مرکز به همت معاونت علمی و پژوهشی سپاه ناحیه ثارالله و در راستای شناسایی و حمایت از طرحهای علمی و پژوهشی نخبگان راهاندازی و فعال شده است.
سرهنگ اسماعلی محبیپور با اشاره به نامگذاری این مرکز بهنام استاد شهید رنجبر، گفت: شناسایی و بسترسازی برای رشد و شکوفایی استعدادها و ایجاد گروههای علمی به ویژه در مباحث دانشبنیان و تعامل علمی با مراکز آموزشی و ادارههای مختلف، از اهم فعالیتهای این مرکز است.
وی گفت: این مرکز در راستای رشد خلاقیتهای ذهنی و علمی نوجوانان و جوانان با هدف کارآفرینی و عرضه توانمندیهای پژوهشی در سپاه تشکیل شده است.
محبیپور با بیان اینکه برای رشد خلاقیتهای علمی افراد در جامعه در زمینههای گوناگون باید با روحیه انقلابی وارد عرصه شد، افزود: لازمه رشد و ترقی جامعه اسلامی هدایت و حمایت نخبگان صاحب ایده است که این امر با حمایت مراکز علمی و پژوهشی در جهت به منصه ظهور رسیدن توانمندیهای نخبگان با اتکا به فرهنگ بسیجی میسر خواهد شد.
جام جم سرا: از علائم سندرم TMJ میتوان به این موارد اشاره کرد: درد شعاعی در ناحیه گردن و عضلات شانه، درد در اطراف گوش که با صحبت کردن، جویدن یا باز کردن دهان تشدید میشود، سفتی عضلات فکّی، محدودیت باز کردن دهان یا قفل شدن فک، شنیدن صدا هنگام باز و بسته کردن فک و تغییر در مسیری که دندانهای فک بالا و پایین روی هم جفت میشوند.
همچنین در مواردی، احساس دندان درد، سر درد، گردن درد، درد در ناحیه فوقانی شانه، گوش درد، مشکلات شنوایی، احساس صدای زنگ در گوش و گیجی از دیگر علائم این سندرم هستند.
عوامل ایجادکننده یا تشدیدکننده بیماری
جفت نشدن دندانها روی هم، ساییدن دندانها که به مفصل فشار زیاد وارد میکند، استرس، آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت مفصلی و دیگر بیماریهای اتوایمیون، جویدن زیاد آدامس و لیگامانهای کشیده شده مفصل سبب میشود فک در موقعیت بدی قرار گیرد.
شیوه تشخیص و درمان
دندانپزشک میتواند با اطلاعات پزشکی که به او میدهید و معاینه دهان، سر، صورت، گردن و فک یا گاهی اوقات با استفاده از تجویز رادیوگرافیهای خاص به شما کمک کند. علتهای دیگر ایجادکننده درد مثل عفونتهای سینوس، عفونتهای گوش، انواع سردردها و مشکلات دندانی و لثهای نیز باید بررسی شود. لازم به ذکر است که برای این مشکل طیفی از درمان وجود دارد. پیشنهاد میشود از آسانترین، کمهزینهترین و کمخطرترین درمان شروع کنید.
درمانهای خانگی
1ـ خوردن غذاهای نرم
2ـ از حرکات فکی وسیع جلوگیری کنید مثلا: الف) آدامس جویدن ممنوع ب) آواز خواندن با صدای بلند ممنوع ج) هنگام خمیازه کشیدن زیر فک خود را بگیرید تا زیاد باز نشود. د) سیب، هویج و خوراکیهای سفت را گاز نزنید، آنها را به تکههای کوچکتر تقسیم کنید.
3ـ تمرینهایی که مفصل و عضلات فکی را در حالت ریلکس قرار میدهد. (دندانپزشک متخصص میتواند آنها را به شما یاد دهد.)
4ـ نیم ساعت ورزش ایروبیک، سه تا چهار بار در هفته میتواند استرس را کاهش دهد و اندروفین در بدن ترشح کند که باعث کاهش درد میشود.
5 ـ تکنیکهای کاهش استرس را فرا بگیرید. حواستان باشد در شرایط استرس، دندانها را به هم نفشارید.
6 ـ به پشت یا به یک سمت بخوابید. اگر روی شکم بخوابید و یک سمت صورتتان را روی بالش بگذارید، مشکلات فکی شما تشدید میشود.
7ـ مستقیم راه بروید، عضلات پشت گردن باید ساپورت خوبی داشته باشد.
8 ـ اگر طولانی مدت از تلفن استفاده میکنید، گذاشتن تلفن بین شانه و عضلات گونه، فشار زیادی بر گردن و مفصل فکی وارد میکند. بنابراین از هندزفری استفاده کنید.
9ـ اگر احساس درد تیز دارید، تکههای یخ را در حوله نازک قرار دهید و حدود ده دقیقه (بیش از 20 دقیقه نشود) در ناحیه مفصل فکی قرار دهید. اگر نیاز است هر دو ساعت تکرار کنید.
10ـ اگر درد گنگ و مبهمی احساس میکنید، استفاده از گرما بهتر است. با این کار خونرسانی در عضلات مفصل زیاد میشود. حولهای را در آب گرم بخیسانید و روی عضلات ناحیه مفصل به مدت 20 دقیقه قرار دهید.
اگر از این درمانها نتیجه مطلوب نگرفتید:
1 ـ دارو درمانی: گاهی ممکن است بنا به صلاحدید دندانپزشک متخصص از داروهای کوتاهمدت یا ضدالتهابها، شلکنندههای عضلانی یا ضد افسردگی استفاده کنید.
2 ـ تثبیتسازی با Splint : ممکن است نیاز باشد از گارد دهانی استفاده کنید. (بهصورت کوتاهمدت و تحت نظر پزشک)
3 ـ درمانهای فیزیکالتراپی: استفاده از لیزر سرد (اولتراسوند)، گرما و سرما درمانی و...
4 ـ تزریق بوتاکس: بیدردی سه تا هشت ماه برای بیمار فراهم میکند که نتایج آن هنوز در دست تحقیق و بررسی است.
5 ـ درمانهای گستردهتر شامل درمانهای جراحی مفصل یا استفاده از پروتز مفصلی که اگر تغییرات مفصلی غیرقابل بازگشت و علائم پایداری در مفصل مشاهده شود، ممکن است مورد نیاز باشد.(دکتر پریسا پیروزمند- رزیدنت تخصصی بیماریهای دهان، فک وصورت/ضمیمه سیب)
جام جم سرا: به نقل از سایت «MSN»، هنگامی که دچار درد لگن می شوید در مرحله اول باید مطمئن شوید که این درد مربوط به ناحیه نشیمنگاه است. اما ممکن است افراد این درد را به صورت مبهم احساس کنند و با درد ران، کشاله ران و درد در قسمت تحتانی کمر اشتباه گرفته شود.
علت درد لگن در زنان
هنگام مراجعه بیمار به پزشک سن، جثه و میزان فعالیت آن ها در نظر گرفته می شود. اما شایع ترین علت درد در زنان:
آرتریت:
شایع ترین علت درد مزمن در زنان آرتریت به ویژه اُستئوآرتریت است که نوعی بیماری مفصلی و فرسودگی است. در این حالت، مفصل به تدریج دچار فرسودگی می شود. در اغلب موارد، درد آرتریت به علت سفتی یا ورم مفصل در قسمت جلوی ران یا کشاله حس می شود.
شکستگی لگن:
شکستگی لگن در زنان مسن شایع است. به ویژه در مبتلایان به استئوپروز. علایم شکستگی لگن شامل احساس درد هنگام راست شدن، بلند کردن پا یا ایستادن است.
فتق:
قسمت کشاله ران و فتق مغبنی (در ناحیه کانال مغبنی بالای کشاله ران) می تواند درد لگن در زنان ایجاد کند. زنان باردار به علت فشاری که بر دیواره شکم وارد می شود به فتق مغبنی مستعدترند.
تاندونیت و بورسیت:
بسیاری از تاندون های اطراف لگن، عضلات را به مفصل ارتباط می دهد. این تاندون ها در صورت انجام ورزش یا فعالیت های سنگین به آسانی دچار التهاب می شود. یکی از شایع ترین علت های تاندونیت در مفصل لگن به ویژه در دوندگان، سندروم بندایلیوتیبیال «iliotibial Band» است. این بند بافت ضخیمی است که از قسمت لگن به زانو مرتبط است.
علت شایع دیگر درد لگن در زنان، بورسیت است. کیسه های مملو از مایعات که از قسمت استخوانی لگن حفاظت می کند. این کیسه ها همانند تاندون ها بر اثر استفاده بیش از حد یا ناراحتی دچار التهاب و باعث درد هنگام حرکت لگن می شود.
مشکلات زنانه یا کمر:
مهم است که لگن درد را صرفا آرتریت، بورسیت یا تاندونیت ندانید. بر حسب سن و مسائل جسمی دیگر علت درد لگن می تواند غیر از موارد ذکر شده باشد. آندومتریوز، به لگن آسیب می رساند. درد کمر و ستون فقرات را می توان در قسمت لگن و نشیمنگاه حس کرد. سیاتیک نیز در قسمت پشت لگن درد ایجاد می کند.
کمک برای رفع درد لگن
برای درمان لگن درد باید علت آن را تشخیص داد. اما درد بر اثر فعالیت با استراحت و مصرف داروهای ضدالتهابی درمان می شود.
برای پیشگیری از آسیب مهم است که قبل از ورزش کردن، حرکت های کششی انجام دهید و از لباس ها و کفش های مناسب استفاده کنید. در صورتی که متوجه درد لگن بر اثر انجام دادن حرکت ورزشی یا فعالیت خاص می شوید، آن را کنار بگذارید. اگر دچار اضافه وزن هستید با کم کردن وزن می توان فشار روی لگن را نیز کاهش داد.
راههای کاهش درد لگن
همان طور که گفته شد درد لگن دلایل مختلفی دارد از ابتلا به آرتریت گرفته تا فشار به اعصاب، فتق دیسک، تنگی کانال نخاع، سرطان و راشیتیسم. اما اگر سابقه پوکی استخوان دارید و یا ضربه خورده اید و احساس درد در ناحیه لگن می کنید از خم کردن آن و فشار مستقیم روی لگن خودداری کنید و روی قسمتی که درد می کند، نخوابید و از نشستن به مدت طولانی بپرهیزید اما اگر مدتی است که درد مزمن در ناحیه لگن شما را آزار می دهد توصیه می شود در صورتی که دچار اضافه وزن هستید، برای کاهش وزن اقدام کنید تا درد کاهش یابد. از حوله گرم استفاده کنید و آن را روی قسمت دردناک قرار دهید.اگر به علت حادثه در ناحیه لگن احساس درد می کنید و یا مفصل لگن بدشکل شده است، توان حرکت دادن پا و لگن را ندارید و نمی توانید سنگینی بدن را تحمل کنید و درد شدید و ورم زیاد در ناحیه لگن احساس می کنید، حتما به پزشک مراجعه کنید.(خراسان)
دکتر طاها احمدینژاد با تشریح مباحث خودمراقبتی و اهمیت راههای پیشگیری و درمان در بیماریهای قلبی و عروقی گفت:بیماریهای قلبی و عروقی، شایعترین عامل مرگ و میر در کل جهان و کشورهای توسعه یافته است.
وی ضمن برشمردن درمانهای دارویی در این زمینه، تصریح کرد: آنژوپلاستی (گذاشتن استنت) و عمل باز، به عنوان درمان فوق تخصصی بیماریهای قلبی و عروقی به شمار میروند که متاسفانه هزینه گزافی را به بیماران تحمیل میکنند.
این پزشک متخصص خاطرنشان کرد: طی سالهای ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۰ در کشور آمریکا مرگ و میر بیماریهای قلبی بیش از ۵۰ درصد کاهش یافته که ۴۴ درصد آن به علت اقدامات پیشگیرانه، ۴۲ درصد به علت درمانهای دارویی و ۵ درصد نیز به علت استفاده از روشهای درمانی فوق تخصصی بوده است.
احمدینژاد نقش مراکز بهداشتی روستایی و شهری را در کاهش بیماریهای قلبی - عروقی موثر دانست و افزود: ترک سیگار ۳۶ درصد، کنترل فشار خون ۲۵ درصد و کنترل و درمان چربی خون بالا طی ۵ سال، بیش از ۳۰ درصد از سکتههای قلبی را کاهش میدهد. داشتن فعالیت ورزشی کافی در طول هفته و مصرف آسپرین در پیشگیری و درمان بیماریهای قلبی - عروقی نقش مهمی ایفا میکند.
این پزشک متخصص در بخش دیگری از صحبتهایش با بیان اینکه زمان طلایی برای نجات جان بیمار در سکتههای قلبی، تنها ۲۰ دقیقه است، تصریح کرد: دیر رساندن بیمار به اوژانس منجر به ایست قلبی و مرگ بیمار میشود، بنابراین بروز دردهای ناگهانی در قفسه سینه هشدار دهنده است و باید بیمار سریعا به مراکز درمانی منتقل شود. (ایسنا)
101
با انجام جراحی پروتز زانو نشستن روی زمین ممکن نیست. جراحی پروتز زانو باعث میشود که بیمار برای نشستن روی صندلی عقب ماشینهای کوچک و بالا رفتن از پلههای اتوبوس هم با مشکل مواجه شود و گاهی حتی این عملکرد نیز غیر ممکن شود.
احتمال لق شدن مفصل زانو پس از انجام پروتز زانو نیز وجود دارد. داشتن درد در حین استراحت با وجود حداقل فعالیت از دیگر مشکلات پس از پروتز زانو است. همچنین آسیب اعصاب یا عروق ناحیه زانو و شکستگی استخوانها از عوارض احتمالی در حین عمل جراحی است.
در شرایط ایدهآل عمر پروتزهای زانو بین ۱۰ تا ۱۵ سال است که پس از آن میتوان پروتز دیگری را جایگزین کرد. وزن بالا هم علاوه بر آنکه باعث تخریب مفصل میشود، روی مفصل مصنوعی نیز اثر مخرب دارد. همچنین در افراد چاقی که به بیماریهایی از قبیل فشارخون یا دیابت مبتلا هستند، انجام تعویض مفصل زانو، ریسک به شمار میآید. علاوه بر اینها ممکن است به علت چسبندگی بافتهای نرم اطراف زانو بعد از عمل جراحی، با محدودیت حرکتی شدیدی که بیمار قبل از عمل داشته است، حرکت زانو به حد مورد انتظار نرسد.
پس از عمل جراحی پروتز زانو در صورت افزایش درد و تورم در ساق پا، افزایش ناگهانی تنگی نفس و درد قفسه سینه، تب و لرز، قرمزی، سفتی و تورم در محل جراحی زانو، افزایش درد زانو با هرگونه فعالیت و حتی در زمان استراحت و ترشح از محل جراحی زانو باید به پزشک مراجعه کرد. (دکتر فریدون دواچی - روماتولوژیست و فوق تخصص مفاصل و عضلات)
مانند بیماریهای پوستی ناحیه تناسلی. بسیاری از خانمها و آقایانی که زندگی زناشویی دارند، چندان با این نوع بیماریها و درمان آنها آشنا نیستند و به همین دلیل ممکن است در درازمدت به مشکلاتی برخورد کنند.
به گزارش جام جم سرا به نقل از هفته نامه سلامت، بدتر از همه اینکه بسیاری از خانم ها، به خصوص دخترخانم هایی که از مراجعه به متخصص زنان شرم دارند، به آنها عمل و مشکلشان را تشدید می کنند.
این یکی از همان صفحات است: خانم های عزیز! اگر از مشکل خارش ناحیه تناسلی رنج می برید اصلا نگران نباشید. ما چند راهکار خانگی به شما توصیه می کنیم که با انجام آنها به سرعت خارشتان برطرف خواهد شد. اول اینکه می توانید 2 قاشق غذاخوری سرکه سیب را با آب گرم ترکیب کنید و ناحیه تناسلی را با این آب 2 بار در روز به مدت 2 تا 3 روز شستشو دهید. سرکه، واژن را اسیدی می کند و باکتری ها نمی توانند در محیط اسیدی رشد کنند.
شستن واژن با آب نمک غلیظ هم می تواند باکتری ها و قارچ ها را از بین ببرد. شما می توانید وان را با آب گرم پر و نصف فنجان نمک به آن اضافه کنید و در آن چمباتمه بنشینید. حین نشستن سعی کنید آب نمک داخل واژن برود تا باکتری ها به طور موثر کشته شوند. سیر نیز دارای خواص ضدباکتریایی قوی است. جویدن 2 تا 3 حبه سیر در هان و سپس قرار دادن آن در واژن یک تسکین دهنده عالی است. همچنین می توانید مقداری عسل را به مدت 15 تا 20 دقیقه به ناحیه واژن خود بمالید تا علائم بیماری تسکین یابد سپس عسل را پاک کنید و واژن را به خوبی بشویید.»
دختر خانم جوانی که شرح حالش را برای ما ایمیل کرده، در همین رابطه نوشته که: «دختری 32 ساله هستم و به نظافت خود اهمیت زیادی می دهم و مرتب لباس زیرم را عوض می کنم. مدتی پیش تقریبا یک هفته مانده به عادت ماهیانه ام دچار خارش ناحیه تناسلی شدم. به سفارش یکی از دوستانم کمی پماد زدم اما چون چرب بود، بدم آمد و ناحیه را با مایع دستشویی شستم. خارش بدتر شد. در اینترنت خواندم که برای درمان خارش بهتر است در آب و سرکه یا آب و نمک بنشینم یا کمی عسل یا موم به ناحیه بمالم.
همه این کارها را هم انجام دادم اما فایده ای نداشت. به داروخانه مراجعه کردم و دارویی خریدم تا خارشم آرام شود. از شانس بد عادت ماهیانه شدم. بعد از پایان دوره اوضاع بدتر شد زیرا خارش گسترش پیدا کرد و داخل بدنم راه یافت. تحمل خارش و سوزش را نداشتم و با خاراندن زیاد، خود را زخمی کردم. در لباس زیرم خون دیدم اما نمی دانم خون مربوط به دستگاه اداری ام بود یا واژنم زیرا من در کلیه سمت چپم سنگ دارم. چه باید بکنم؟ لطفا مرا راهنمایی کنید.»
عواملی که احتمال ابتلا به عفونت های تناسلی را افزایش می دهند
دکتر اعظم السادات موسوی، متخصص زنان و زایمان: دخترخانم ها هم ممکن است مانند خانم های متاهل دچار عفونت های واژینال شوند و این موضوع اصلا جای تعجب ندارد، فقط میزان شیوع بیماری در دخترها کمتر است ولی این طور نیست که اصلا وجود نداشته باشد زیرا عوامل قارچی از راه های مختلفی می توانند شرایط رشد و تکثیر را در محل پیدا کنند.
قارچ ها یکی از میکرو ارگانیسم هایی هستند که در ناحیه واژینال زندگی می کنند اما در حالت عادی فعالیت بیماری زایی ندارند زیرا محیط طبیعی واژن اسیدی است و فلور طبیعی یا میکروب های غیربیماری زای منطقه اجازه نمی دهند قارچ ها فعالیت داشته باشند اما وقتی به دلایل متعددی فلور طبیعی از بین برود و محیط اسیدی به هم بخورد، شرایط برای رشد و تکثر قارچ ها فراهم می شود و فعالیت آنها در ناحیه واژینال علامت های مهمی مثل خارش و ترشحات زیاد و بودار ایجاد می کند.
این عفونت می تواند به علت گرمای بسیار زیاد، رطوبت بالا، بارداری، مصرف داروهای ضدبارداری، ابتلا به دیابت، پوشیدن شلوارهای تنگ و فاق کوتاه، پوشیدن لباس های زیر تنگ و فانتزی که جنسشان از مواد شیمیایی است، سن بالا، استرس زیاد، رعایت نکردن بهداشت و عوض نکردن به موقع لباس زیر، ضعف سیستم ایمنی بدن به دلایلی مثل استفاده طولانی مدت از داروها به خصوص آنتی بیوتیک ها، مصرف داروهای سرکوب کننده ایمنی و... ایجاد شود.
لازم به ذکر است مصرف مواد قندی زیاد حالت اسیدی مخاط واژن را از بین می برد و باعث رشد و تکثیر عوامل قارچی می شود. به همین دلیل خانم های مبتلا به دیابت ممکن است دچار عفونت های قارچی مکرر در ناحیه تناسلی شوند. قطعا در چنین شرایطی بهترین کار مراجعه به پزشک و مصرف داروهای ضدقارچی است که بلافاصله فعالیت قارچ ها را محدود می کند و علائم را به سرعت از بین می برد. در حالی که استفاده از مواد مختلفی مثل آب نمک، جوش شیرین و... می تواند باعث تحریک مخاط دستگاه تناسلی شود و آن را زخمی کند. زخمی شدن مخاط شرایط بهتری برای حضور و فعالیت قارچ ها فراهم می کند و در نتیجه عوارض تشدید می شود.
علاوه بر مصرف داروها، استفاده از لباس های زیر نخی، خشک نگه داشتن موضع و جلوگیری از ایجاد گرمای زیاد در محل نیز می تواند در رفع یا پیشگیری از بیماری های قارچی موثر باشد. استفاده از داروهای موضعی ضدقارچ برای ریشه کن کردن قارچ ها هم می تواند علاوه بر نکته های بهداشتی ذکرشده به درمان بیماری کمک کند. اگر عفونت به طور مکرر در خانمی عود کند یعنی عوامل بیماری زا به درمان مقاوم شده اند. بنابراین باید ابتدا علت عود بیماری تشخیص داده و سپس درمان مناسب برای بیمار شروع شود.
با توجه به اینکه عفونت این خانم زیاد طول کشیده و در این مدت از مراجعه به پزشک خودداری کرده اند باید قبل از شروع درمان یک آزمایش آنالیز و کشت ادرار بدهند. نکته دیگری که ایشان در شرح حالشان ذکر کرده اند این است که دارویی از داروخانه گرفتم تا خارشم آرام شود. اولا اینکه مصرف خودسرانه هیچ دارویی توصیه نمی شود زیرا ممکن است شرایط بیماری را بدتر و راه درمان را سخت تر کند و مشکلی که می شد با مصرف چند روز دارو درمان کرد، به درمان های جدی تر و طولانی تر نیاز پیدا می کند.
دوم اینکه برخی داروها می توانند با عملکردی که در موضع دارند علامت خارش را کم یا از بین ببرند اما این مساله به معنای از بین رفتن یا درمان علت اصلی نیست، بنابراین به محض اینکه دارو قطع شود علائم به سرعت و با شدت بیشتری برخواهند گشت. ضمن اینکه مصرف داروهای کورتون دار که به خوبی می توانند علائم بیمار را کنترل کنند عوارض بسیار زیادی به دنبال خواهند داشت که به هیچ وجه به صلاح بیمار نخواهد بود.
به بهانه اینکه از مواد طبیعی استفاده می کنید، خوددرمانی نکنید
دکتر ملیحه تبرایی، متخصص طب سنتی: به نظر می رسد امروزه موارد مقاوم و عودکننده عفونت های دستگاه تناسلی زنان افزایش پیدا کرده هرچند میکروارگانیسم های مختلفی مانند قارچ ها و باکتری ها در ایجاد این عارضه دخالت دارند اما امروزه ثابت شده وضعیت بدنی و Ph واژن هم نقش قابل توجهی در این زمینه ایفا می کنند. از نظر حکمای طب سنتی، علت اصلی این مساله استعدادی است که در بدن فرد به وجود می آید. آنها 2 علت اصلی را در زمینه بروز این استعداد دخیل می دانند؛ علت اول ضعفی است که در دستگاه تناسلی زنان ایجاد شده و دومین علت فضولات و مواد زائدی است که در نتیجه عوامل مختلفی از قبیل تغذیه نامتعادل، بی تحرکی و استراحت ناکافی، حالت های روحی- روانی نامناسب در بدن تجمع می یابند.
از این رو، در طب سنتی با در نظر گرفتن این 2 علت اصلی به درمان بیماری پرداخته می شود. یعنی اگر ضعفی در دستگاه تناسلی ایجاد شده باشد آن را تقویت می کنند و اگر بدن دچار تجمع مواد زائد شده باشد، به کمک داروها و تدابیر مناسب آن را پاکسازی می کنند.
از نظر طب سنتی، درمان خودسرانه بیماری ها به هیچ وجه توصیه نمی شود بنابراین اینکه فردی هنگان مواجهه با بیماری در اینترنت جستجو و راه حلی را پیدا کند و به کار ببندد کاملا نادرست است زیرا طبع و مزاج افراد با یکدیگر تفاوت دارد و نمی توان یک درمان کلی را به همه پیشنهاد داد. یک راه درمانی ممکن است در یک فرد خیلی موثر باشد و خوب جواب بدهد اما همان راه درمانی در فرد دیگری با همان مشکل عارضه ایجاد کند. به عنوان مثال مصرف عسل در عفونت های دستگاه تناسلی برای بسیاری از افراد خوب است اما در افرادی که مواد بدنی آنها دارای حدت بیشتری است مشکل ایجاد می کند یا اگر میزان مصرف آن از حد مشخصی بیشتر شود، می تواند آزاردهنده باشد.
توصیه ما به همه خانم هایی که دچار چنین مشکلی می شوند این است که خیلی سریع به پزشک مراجعه کنند زیرا تاخیر در درمان، باعث شدت بیماری می شود و فرد را ناگزیر می کند برای تسکین علائمش کارهای مختلفی انجام بدهد که ممکن است برخی از آنها نادرست باشند و بر شدت بیماری بیفزایند. یکی از راه های تسکین دهنده و در عین حال کم عارضه خارش ناحیه تناسلی در زنان، نشستن در تشت آب ولرمی است که یک استکان سرکه و یک استکان گلاب در آن ریخته شده باشد. این کار به طور موقت خارش را کاهش می دهد تا بیمار خود را به پزشک برساند اما درمان اصلی بیماری نیست.
لازم به ذکر است طول مدت درمان با توجه به شدت بیماری و زمان آن در طب سنتی متفاوت است. قطعا درمان کامل یک بیماری به خصوص اگر مزمن شده باشد به زمان بیشتری نیاز دارد و نمی توان انتظار داشت در مدت کوتاهی بهبود کامل حاصل شود.
از کجا بفهمیم ریشه مشکل مان تناسلی است یا ادراری؟
دکتر فرزانه شریفی اقدس، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی: با توجه به علائمی که این خانم ذکر کرده اند به راحتی می توان تشخیص داد مشکل مربوط به ناحیه واژن است و ارتباطی به مجرای ادرار ندارد. مسائل و مشکل های ادراری که آن هم هنگام ادرار کردن و وقتی ادرار از مسیر مجرای ادراری عبور می کند ایجاد می شود، نه در حالت معمولی. این بهترین راه تشخیص عفونت ادراری از عفونت دستگاه تناسلی است. ضمن اینکه افرادی که دچار عفونت ادراری می شوند تکرر ادرار هم خواهند داشت.
بیماری که سنگ دارد علاوه بر اینکه ممکن است در ادرارش خون ببیند علائم دیگری هم خواهد داشت. مثلا بیمار از درد شدید پهلو رنج می برد که میزان آن کم و زیاد می شود و برخلاف بسیاری از دردها با استراحت بهبود پیدا نمی کند. توجه داشته باشید زدن مواد مختلف به هر قسمتی از بدن ممکن است عوارض مختلفی از جمله حساسیت، قرمزی، التهاب و... ایجاد کند اما ین کار در مورد ناحیه تناسلی شدیدتر خواهد بود زیرا ممکن است به داخل گسترش پیدا کرده و زخم ایجاد کند. به خصوص استفاده از شوینده ها باعث تحریک مجرای ادراری و ناحیه تناسلی می شود.
بهترین کار برای شستشوی ناحیه ادراری- تناسلی استفاده از آب به تنهایی و سپس خشک کردن ناحیه است تا رطوبت در محل باقی نماند و فضا برای رشد میکرو ارگانیسم ها مهیا نشود. در صورتی که فردی بخواهد ناحیه تناسلی را هر چند وقت یکبار با شوینده ای بشوید می تواند از صابون یا شامپوی بچه استفاده کند. صابون بچه خاصیت قلیایی و اسیدی ندارند و کاملا خنثی است. هم جنبه بهداشتی دارد و محل را تمیز می کند و هم اینکه باعث تحریک مخاط آ« ناحیه نمی شود و فلور طبیعی آن قسمت را هم از بین نمی برد.
نکته مهم دیگر اینکه عفونت های مجاری ادراری معمولا به دنبال عفونت تناسلی طول کشنده که درمان آنها به تعویق افتاده یا درمان مناسب انجام نشده ایجاد می شوند. یکی از راه های ایجاد عفونت تناسلی به خصوص در دختر خانم ها میکروب هایی است که به طور طبیعی در پوست ناحیه مقعد زندگی می کنند. اگر به دلایلی تعداد این میکروب ها افزایش پیدا کند، ناحیه واژینال را درگیر می کنند و در آنجا تکثیر می شوند. اگر عفونت تناسلی به موقع درمان نشود و میکروب های بیماری زا از بین نروند به تدریج به سمت مجرای ادرار در می آیند و از نوک مجرا وارد می شوند.
با توجه به اینکه مجرای ادراری در خانم ها کوتاه و حدود 3 تا 4 سانتی متر است میکروب ها به سرعت آن را طی می کنند و وارد مثانه می شوند. بنابراین خانم هایی که به عفونت مزمن ناحیه تناسلی مبتلا هستند حتما مشکل ادراری هم پیدا خواهند کرد.
در ناحیه تناسبی از مواد شوینده استفاده نکنید
دکتر مریم کاشانیان، متخصص زنان و زایمان گفت: معمولا قبل و بعد از عادت ماهانه بدن مستعد ابتلا به قارچ می شود. اتفاقی هم که برای این خانم افتاده تقریبا یک هفته قبل از عادت ماهیانه شان بوده است. یعنی این خانم به قارچ مبتلا شده و براساس علائمی که داشته اند کار خوددرمانی را شروع کرده اند. متاسفانه درمان هایی که انجام داده اند برایشان موثر نبوده است.
توصیه ما در مسائل زنان و زایمان همیشه به خانم ها این بوده که به محض بروز مشکل به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید و از گوش دادن به توصیه دوستان یا درمان هایی که در اینترنت گذاشته شده بپرهیزید زیرا علامت بیماری ها در افراد مختلف با توجه به شرایط گوناگونی که هر فرد به تنهایی دارد با هم تفاوت می کند، بنابراین هرگز نمی توان یک دارو را به طور مشترک برای همه تجویز کرد یا توصیه مشترکی به بیماران داشت. تجویز دارو و ارائه راهکار درمانی نیازمند بررسی و معاینه پزشک و در صورت نیاز آزمایش یا سایر راه های تشخیصی است.
بسیاری ازخانم ها به خصوص دخترخانم ها از اینکه به پزشک متخصص زنان مراجعه و مشکلشان را مطرح کنند خجالت می کشند. واقعیت این است که برای متخصصان زنان یا کسانی که در این حیطه کار می کنند اعضای بدن همگی مثل هم هستند بنابراین برای ما معاینه دستگاه تناسلی با معاینه سایر قسمت های بدن تفاوتی ندارد. بنابراین از مراجعه به پزشک متخصص زنان برای معاینه خجالت نکشید. قطعا این کار خیلی بهتر از این است که با کارهای غیرعلمی سلامتتان را به خطر بیندازید.
بسیاری از خانم ها بر این باورند که اگر ناحیه تناسلی خود را با شوینده های مختلف شستشو بدهند عوامل میکروبی را از بین می برند و احتمال آلودگی را کاهش می دهند، در حالی که این کار بسیار نادرست است و نتیجه برعکس می دهد. زیرا مواد شوینده، هم می توانند حساسیت ایجاد کنند و هم میکروب هایی را که به طور طبیعی در آن ناحیه زندگی می کنند و مدافع واژن هستند از بین ببرند. در نتیجه سایر عوامل بیماری زا فرصت رشد و تکثیر پیدا می کنند و بدتر باعث عفونت می شوند. بنابراین خود را با مواد شوینده نشویید، در بتادین، جوش شیرین و سایر مواد ننشینید . Ph منطقه را به هم نریزید.
به گزارش جام جم آنلاین، شاید پیچخوردگی مچ پا در برخی موارد چندان جدی نباشد و بتوانیم بعد از چند دقیقه به راه خود ادامه بدهیم، اما گاهی هم این امکان وجود دارد که پیچ خوردگی مچ پا به قدری شدید باشد که مشکلات ناشی از آن برای مدتهای طولانی همراه ما خواهد بود. برای اینکه با این مشکل بیشتر آشنا شوید، صحبتهای دکتر علی ترکمان متخصص ارتوپدی و آسیبهای ورزشی، فلوشیپ زانو و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران را بخوانید.
دلایلی که پا را میپیچاند!
مچ پا یک قوزک خارجی و یک قوزک داخلی دارد که این قوزکها به وسیله لیگامانها (Ligament) یا رباطها به استخوان ساق پا و پاشنه، متصل شده است.
لیگامانها در واقع وظیفه پایداری و حفظ مچ پا را به عهده دارد. هنگامی که مچ پا بهصورت اتفاقی یک حالت غیر عادی روی زمین پیدا کند، پیچ خوردگی مچ پا بهوجود خواهد آمد. ورزش بویژه آن دسته از ورزشهایی که در آنها پریدن و دویدن وجود دارد، احتمال پیچخوردگی ناحیه مچ پا را افزایش میدهد.
پیچخوردگی مچ پا معمولا در بسکتبالیستها و فوتبالیستها، مساله شایعی محسوب میشود. پیچخوردگی مچ پا به ورزشکاران محدود نمیشود و افراد عادی نیز ممکن است دچار این مشکل شوند. افراد عادی در صورتی که کفشهای نامناسب بپوشند یا اینکه روی زمین ناهموار راه بروند، میتوانند چرخش و پیچخوردگی در ناحیه مچ پا را تجربه کنند. علاوه بر این، یکی دیگر از دلایل پیچ خوردگی مچ پا، ضربات ناشی از تصادفات است.
درجه چند هستید؟
پیچ خوردگی مچ پا میتواند با درجات مختلفی ایجاد شود، یعنی شدت کشیدگیای که در رباط ایجاد میشود، متفاوت است. کشیدگی میتواند خفیف باشد و فقط درد و تورم مختصر ایجاد کند. مشکلات ناشی از پیچخوردگی خفیف، بهطور کلی بین یک هفته تا ده روز ادامه دارد و بعد از آن نیز از بین خواهد رفت. گاهی شدت پیچ خوردگی، شدید است بهطوریکه پارگی کامل رباط یا لیگامان را در پی دارد. چنین پیچخوردگیای میتواند باعث لق شدن مچ پا یا ناپایدار شدن آن شود. چنانچه پیچخوردگی از نوع شدید باشد، درد شدیدی را ایجاد میکند و این درد ممکن است تا ماهها، همراه فرد باشد.
پیچخوردگی گاهی میتواند با درجه متوسط نیز ایجاد شود. شدت و علائم این نوع پیچخوردگی، بین دو پیچخوردگی با درجه خفیف و شدید قرار دارد. پارگی رباط یا لیگامان، که در این نوع پیچخوردگی ایجاد میشود، کامل نیست و ناپایداری یا لق شدن نیز بهوجود نمیآید. این نوع پیچخوردگی نیز با التهاب، درد و ناراحتی همراه است ولی معمولا بعد از گذشت یکماه و نیم تا دو ماه، این درد از بین خواهد رفت.
پیچخوردگی را جدی بگیرید
زمانی که پیچخوردگی در ناحیه مچ پا اتفاق میافتد، باید یکسری اقدامات را برای کاهش آسیب بیشتر انجام داد.
برای مثال، گذاشتن یخ روی محل آسیب دیده، مهم است و باید در 24 تا 48 ساعت اولیه بعد از پیچخوردگی، حتما یخ روی محل آسیب دیده گذاشته شود. چنین کاری در کاهش التهاب، درد و تورم، مفید است.
برای این منظور باید یک کیسه حاوی یخ که دور آن حولهای پیچیده شده، روی محل آسیب دیده گذاشته شود. قراردادن یخ بهصورت مستقیم روی محل آسیبدیده، کار نادرستی است و از انجام آن باید پرهیز کرد. یخ باید حدود 10 تا 15 دقیقه روی پوست قرار بگیرد و پس از گذشت 2ساعت ادامه یابد. اگر شدت آسیب ناشی از پیچخوردگی زیاد باشد، باید محل آسیب دیده را به حالت بیحرکت در آورد.
بالاتر نگه داشتن محل آسیب دیده نسبت به دیگر قسمتهای بدن، یکی از این اقدامات ضروری است که برای این منظور میتوان یک بالش، زیر اندام آسیبدیده گذاشت. انجام این کار در کاهش تورم و درد، نقش مهمی را ایفا میکند. یکی از نکاتی که در زمان پیچخوردگی مچ پا نباید آن را از یاد برد، احتمال شکستگی است.
بهدلیل این احتمال، بعد از پیچخوردگی مچ پا، باید حتما برای بررسی و معاینه، به پزشک متخصص ارتوپدی مراجعه کرد. پزشک متخصص ارتوپدی علاوه بر اینکه پا را معاینه میکند، رادیوگرافی از ناحیه آسیب دیده را نیز به فرد توصیه خواهد کرد تا احتمال هر نوع شکستگی و آسیب جدی مورد بررسی قرار بگیرد. البته در برخی موارد که پیچخوردگی مچ پا خفیف باشد، این احتمال وجود دارد که رادیوگرافی انجام نشود که تشخیص این مساله نیز به عهده پزشک متخصص ارتوپدی است.
استعداد پیچخوردن دارید؟
ساختار کف پای برخی افراد به گونهای است که بیش از دیگر افراد، مستعد ابتلا به پیچخوردگی مچ پا هستند. افرادی کف پای صاف دارند یا پای آنها قوس بیش از اندازه دارد، بیشتر از دیگر افراد دچار پیچخوردگی مچ پا خواهند شد. همچنین برخی از افراد بعد از گذشت سه ماه و بعد از درمان، درد و ناراحتی در مچ پا خواهند داشت و پای آسیبدیده آنها به پیچخوردگی عادت میکند و بارها پیچ خواهد خورد. دلایل زیادی میتواند در به وجود آمدن این مساله نقش داشته باشد که یکی از آنها آسیب غضروفی یا التهاب و آسیب در تاندونهاست.
برای کاهش احتمال چنین مشکلی، افرادی که دچار پیچخوردگی مچ پا میشوند، باید حتما بعد از درمان، از فیزیوتراپیست کمک بگیرند. علاوه بر این، تقویت عضلات مچ پا نیز یکی دیگر از مواردی است که میتواند در کاهش احتمال پیچخوردگی مجدد پا نقش داشته باشد. برخی از ورزشهایی که به حفظ تعادل بدن کمک میکند، در کاهش احتمال پیچخوردگی مچ پا نقش بسیار مهمی را ایفا خواهد کرد.
افرادی که دچار پیچخوردگی مچ پا میشوند، باید حتما در کفشهای خود، کفی پهن قرار بدهند. علاوه بر این، خانمها باید استفاده از کفشهای پاشنه بلند را کنار بگذارند، چون استفاده از این نوع کفشها، احتمال پیچخوردگی مجدد مچ پا را افزایش میدهد. افرادی که مستعد پیچخوردگی مجدد مچ پا هستند، باید تمام دستورات پزشک متخصص ارتوپدی را با دقت انجام بدهند تا از شر این مشکل رها شوند.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، همایون مژدهی آذر متخصص پوست و مو با بیان اینکه مثلث خطرناک صورت شامل قسمتهایی از بینی، فاصلهی بینی تا لب بالایی و گوشههای لب است، گفت: این ناحیه از صورت قسمتی به نام سینوس کاورنوس را پوشش میدهد که ترکاندن جوشهای این نواحی میتواند منجر به مرگ، فلج صورت و مننژ (سیستمی از چند غشا یا لایه بوده که سیستم عصبی مرکزی را در بر میگیرد) شود و در واقع این نواحی به مثلث خطرناک صورت معروف هستند.
وی افزود: به عبارت دیگر این قسمت یک حفره در پایهی مغز است که خون بدون اکسیژن را از مغز به قلب باز میگرداند و رگهای صورت که مسئول گردش خون در این ناحیه هستند، به قسمت پشتی مغز دسترسی دارند و اگر در اثر ترکاندن جوش یا ایجاد زخم، این ناحیه دچار عفونت شود، مستقیما وارد مغز شده و میتواند نابینایی یا مرگ شود.
این متخصص پوست و مو در پاسخ به این سوال که کندن جوش چگونه باعث عفونت میشود، اظهار داشت: زمانی که جوش را فشار میدهید، پوست آن دچار پارگی میشود و باکتریهای موجود روی دست در اثر تماس میتوانند به راحتی وارد زخم باز شده و منجر به عفونت شوند.
وی تاکید کرد: جوشهای این ناحیه از صورت را به هیچ عنوان فشار ندهید و اگر به دنبال راه حلی برای درمان آنها هستید یا اگر به طور اتفاقی جوشهای این ناحیه دچار آسیب شدند حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.
مژدهی آذر یادآور شد: کندن موی بینی نیز میتواند باعث عفونت کردن ریشهی مو شود، زیرا بینی حاوی باکتریهای خطرناکی است که لابه لای موهای آن وجود دارند و این عفونت از طریق همین رگها میتواند وارد مغز شود، بنابراین بهترین روش برای اصلاح موی بینی، کوتاه کردن آنها با استفاده از قیچی مخصوص است.
کوکا : استفاده از خیار، سیب زمینی، لیموترش و زردچوبه می تواند به سفید شدن و رفع تیرگی زیر بغل و کشاله ران، واژن و سفید شدن ناحیه تناسلی زنان کمک کند.
سفید شدن تیرگی پوست زیر بغل، واژن، ناحیه تناسلی و کشاله راناگر زیر بغل، کشاله ران و ناحیه تناسلی بدن تان دچار تیرگی شده به جای ناراحتی و استفاده از مواد شیمیایی مضرر می توانید به مرور با مواد خانگی و طبیعی پوست خود را روشن کنید. در ادامه چندین روش خانگی برای روشن و سفید شدن بدن تان را مورد بررسی قرار میدهیم.
نکته : خیلی مراقب باشید مواد وارد واژن نشود.
لیموترش
لیموترشها حاوی سفیدکنندههایی طبیعی هستند. همچنین ضد میکروب هم هستند، بنابراین با استفاده از لیموترش، نه تنها زیر بغل تان سفید، بلکه تمیز و سرحال هم خواهد شد. ماهیت اسیدی لیموترش، یک خاصیت عالی برای روشن کردن پوست زیر بغل است، و اگر به طور مرتب از آن استفاده کنید، بزودی زیر بغل تان هم رنگ پوست اندامهای دیگرتان خواهد شد.
پودر زردچوبه
پودر زردچوبه با خاصیت دارویی فراوانی یکی از مهم ترین ادویه جات هند است، مقداری از پودر زردچوبه را با 2 قاشق کشک و 1 قاشق آرد مخلوط کنید و به مدت 30 دقیقه بر روی سطح زیر بغل بگذارید و بعد بشورید. این کار را 2 بار در هفته برای یک ماه انجام دهید تا تفاوت را ببینید.
مخلوط آب و جوش شیرین
ترکیبی از آب و جوش شیرین هم یک درمان خانگی بینظیر دیگر برای سفید کردن تیرگی زیر بغل است. مخلوط را بسازید و زیر بغل تان را بطور کامل به آن آغشته کنید. کمیصبر کنید، سپس زیر بغل تان را بشویید. همانند لیموترش، باید مدتی این راه درمانی را استفاده کنید تا نتایج مشخصی بدست بیاورید.
خیار
خنکی موجود در خیار باعث جوتنی و شادابی پوست میشود. آب خیار را با مقداری زرد چوبه در قسمت مورد نظر بزنید و بعد از چند دقیقه بشورید.
آرد نخود با شیر یا ماست
شما به چند قاشق غذاخوری آرد نخود و ماست ساده یا شیر احتیاج دارید. آرد را با ماست یا شیر ترکیب نمایید و مخلوط بدست آمده را به زیر بغل تان بمالید. اگر کثیف شدن ملافههایتان مهم نیست، میتوانید بگذارید این مخلوط در طول شب روی پوست تان بماند. از آنجایی که کاملا طبیعی هستند، اثر سوءی نخواهند داشت. اگر میخواهید نتیجهی سریعتری بگیرید، میتوانید مقداری آبلیمو هم به آن بیفزایید.
سیب زمینی
سیب زمینی نه تنها مزه خوبی دارد بلکه در درمان تیرگی موثر است، آب سیب زمینی را بگیرید و به مدت 15 دقیقه بر روی پوست زیر بغل بگذارید هم چنین از سیب زمینی رنده شده هم می توانید استفاده کنید.
برای روشن کردن محدودهی بین رانهایتان، رفع تیرگی کشاله ران، و سفید کردن پوست و رفع تیرگی لبه های واژن چند راه طبیعی که در آنها از موادی که همین حالا در خانهتان پیدا میشود وجود دارد.
آب لیمو
لیمو دارای خواص سفید کنندگی طبیعی است. میتوانید آنرا مستقیما به پوست تان بمالید، البته از نواحی حساس دور نگاهش دارید. همچنین میتوانید آنرا با چیزهای دیگر همچون عسل، شیر خشک، و روغن بادام نیز مخلوط کنید، تا ترکیبی برای روشن کردن پوست تان بسازید.
عصاره خیار
همچنین میتوانید از عصارهی خیار، یا برشهای خیار استفاده کنید و آنها را مستقیما به نواحی مورد نظرتان بمالید. خیار به روشن شدن، التیام سوختگی، و سفت کردن پوست کمک میکند.
پودر زردچوبه
میتوانید به منظور سفید کردن پوست تیره، پودر زردچوبه را به آب خیار یا آب لیمو بیفزایید.
ماست و آرد نخودچی
ماست، آرد نخودچی، زردچوبه، و شیر را با هم مخلوط کرده و آنرا روی نواحی تیرهی پوستتان بمالید.
پوست پرتقال
مقداری پوست پرتقال خشک شده را جمع کرده و آسیابشان کنید. سپس آنرا با آب لیمو مخلوط کنید تا خمیری بدست بیاید، خمیری که پوست را روشن میکند!
بادام
چند بادام را در طول شب درون آب گرم بخیسانید، و صبح آنها را آنقدری آسیاب کنید که تبدیل به خمیر شوند. سپس خمیر بدست آمده را با مقداری شیر مخلوط کنید و شب به پوستتان بمالید و بگذارید تا صبح روی پوستتان بماند. این کار را به مدت 2 هفته تکرار کنید.
برگ نعناع
برگهای نعناع را خرد کنید و آنها را با یک کرم پوست بدون رایحه مخلوط کنید، سپس به نواحی تیرهی پوستتان بمالید.
آب لیمو و شیر
توسط مقداری شیر و آب لیمو و خمیر غلیظی درست کنید، و آنرا روی نواحی که میخواهید روشن شود پخش کنید.
آب گوجه فرنگی
آب گوجه را با بلغور جو دو سر مخلوط کنید، یا اینکه گوجهی رنده شده را با آب لیمو مخلوط کنید. این دو مخلوط نیز به روشن کردن پوست کمک میکنند.
سرکه سیب
یکی دیگر از راه های سفید کردن پوست واژن و زیر بغل، استفاده منظم از سرکه سیب است. بعد از اینکه سرکه 15 دقیقه روی پوست ماند ، آن را با آب بشویید.
افراد متعددی، مخصوصا آنهایی که پوست سبزهتری دارند، از پوست تیرهی شرمگاهی خود ناراحتند. ناحیهی شرمگاهی، محدودهی بین رانها را گویند، جایی که ممکن است به هنگام پوشیدن مایو نمایان شده و باعث خجالت شما شود. اما نباید نگران چیزی باشید، این یک موضوع نرمال است. حتی برای نواحی دیگر بدن مانند زیر بغلها هم اتفاقی طبیعی است.
تیره شدن پوست شرمگاهی، ممکن است به دلایل مختلفی روی دهد، مخصوصا به دلایل ژنتیکی که نقش پر رنگی هم دارد. سادهترین دلیل این اتفاق، این است که بعضیها در این نواحی رنگدانههای بیشتری نسبت به دیگران دارند. اما عوامل دیگری همچون اصطکاک منظم در بین افراد چاق، بیماریهای پوستی، اصلاح مرتب موهای زائد، و قرار گیری بیش از اندازه در معرض آفتاب نیز، از عوامل موثر دیگر این اتفاقند.
همچنین ممکن است در محدودهی شرمگاهی شما، تعریق، و انباشت سلولهای مرده رخ دهد، شاید هم از این رو شاهد تیرگی پوست این قسمت از بدن خود هستید.
– لباس زیر آزاد و نخی بپوشید. نخ، از تعریق زیاد جلوگیری میکند، چرا که گرمای زیادی به خودش جذب نمیکند.
– از اصلاح موهای زائد شرمگاهی توسط تیغ و حتی لوسیونهای مو بر برای مدتی دوری کنید. اصلاح، به پوست آسیب میزند، و باعث زخم شدن یا تیره شدن آن نواحی میگردد. لوسیونهای مو بر، دارای موادی شیمیایی هستند که به پوستهای حساس آسیب میرساند. برای حذف موهای زائد، وکس کردن، گزینهی بهتری است و مسبب تیرگی پوست هم نخواهد شد.
– برای تمیز کردن محدودهی شرمگاهی خود، از صابونی غیر اسیدی، بدون بو، و ملایم استفاده کنید.
– رژیم غذایی سالمی داشته باشید که حاوی میوه، سبزیجات و غلات سبوس دار است. از غذاهای چرب و چیلی هم دوری کنید تا پوست خوبی داشته باشید.
– آب زیادی بنوشید، تا سموم بدن تان دفع شود، و در نتیجه پوستی نرم، لطیف و زیبا برایتان به ارمغان بیاورد.
– همیشه از ضد آفتاب با حداقل SPF 30 استفاده کنید، تا بخاطر اشعههای خورشید پوست تان تیره نشود.
خیلی خب، دوستان عزیز راههایی که گفته شد، ممکن است از چندین روز تا چندین هفته طول بکشند تا اثر خود را نشان دهند. پس صبور باشید و دیگر نگران نباشید. این راهها کامل سفید کردن پوست را گارانتی نمیکنند، چرا که ممکن است پای عواملی همچون ژنتیک یا اصطکاک مداوم در میان باشد، اما به هرحال در بهبود وضع ظاهری پوستتان مفیدند.
اگر در استفادهی هر کدام از آن راهها، هرگونه واکنش یا حساسیتی رخ داد، درمان را متوقف کنید. حتی اگر تغییر رنگ غیر طبیعی یا علائم دیگری مشاهده کردید، بهتر است به یک متخصص پوست و مو مراجعه نمایید.