دانش > نجوم - این حباب کیهانی عظیم بر اثر بادهای پر سرعت یک ستارهی داغ و پرجرم بوجود آمده است. این حباب شارپلس ۲-۳۰۸ نام دارد و در فاصله ۵۲۰۰ سال نوری از زمین و صورت فلکی سگ بزرگ قرار گرفته است.
اندازه این حباب در آسمان کمی بزرگتر از یک ماه کامل است و به نظر میرسد ۶۰ سال نوری قطر داشته باشد. ستاره پرجرمی که این حباب را ساخته از نوع ولف-رایت است و همان ستاره پرنوری است که تقریبا در مرکز حباب دیده میشود. ستارههای ولف-رایت بیشتر از ۲۰ برابر خورشید جرم دارند و در روند تکاملی ستارهها تقریبا در فاز قبل از ابرنواختر هستند. بادهای پرسرعت این ستاره سحابی حبابی شکل ۷۰ هزار ساله را ساخته است.
برای دیدن عکس در ابعاد بزرگتر روی آن کلیک کنید.
۵۴۵۴
دانش > نجوم - طی یکی دو شب گذشته زمین از گرد و غبار به جای مانده از یک سیارک گذر کرد و در نتیجه بارش شهابی جوزایی در اوج خود بود.
عکس بالا در چین گرفته شده و شهابهای بارش برساووشی را برفراز کوه چهار دختر نشان میدهد. خوشه پرنور پروین سمت راست آسمان دیده میشود و سحابیهای نشری متعدد قرمز رنگ در حالی که عموما در طول صفحهی راهشیری قرار گرفتهاند قطر عکس را طی کردهاند.
۵۴۵۴
بامداد – دکتر فیروز نادری با انتشار نامهای رسما اعلام کرد که از پایان ماه جاری میلادی بعد از ۳۶ سال فعالیت علمی خود را از ناسا (سازمان ملی هوا و فضای ایالات متحده) بازنشسته میکند.
فیروز نادری در مدت سی و شش سال همکاری خود با ناسا مشاغل فنی و مدیریتی متعددی را در زمینه ماهوارههای مخابراتی متحرک، رادارهای سنجش از دور، رصدخانههای تحقیقاتی اختر فیزیک، اکتشاف مریخ و سایر اجرام منظومه شمسی برعهده داشت. نادری در متن خداحافظی خود خطاب به همکارانش نوشته است: « ۳۶ سال قبل، زمانی که به “ناسا” پیوستم فکر میکردم تا وقتی شور و شوقم نسبت به کار باقی است، در اینجا میمانم و روزی که احساس کنم این اشتیاق در حال کمرنگ شدن است، آن را ترک خواهم کرد. حالا بعد از ۳۶ سال، نه تنها آن روز نیامده که هر آنچه باعث عشقم به کار و این مکان بوده، بیشتر هم شده است. با این وجود فکر میکنم اکنون زمان درستی برای این است که مشعل را به فرد دیگری بدهم.»
وی با اشاره به دوره طولانی فعالیتش در بخشهای مختلف آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، خاطرنشان کرده که در این مدت چیزهای زیادی یاد گرفته است. او در عین حال تاکید کرده که ۳۶ سال گذشته برایش مانند یک “چشم بر هم زدن” سپری شده است. دکتر فیروز نادری که به عنوان یکی از مدیران ارشد سازمان فضایی ناسا، نقشی کلیدی در تعیین راهبردها و نظارت بر کل طرحها و ماموریتهای یکی از مهمترین مراکز فضایی این سازمان بر عهده داشته در سال ۱۳۲۵ در شیراز متولد شده و تحصیلات ابتدایی و متوسطهاش را در شیراز و تهران گذرانده است. وی در سال ۱۹۶۴ به آمریکا رفته و تحصیلات کارشناسی خود را در دانشگاه ایالتی آیوا و کارشناسی ارشد و دکتری مهندسی الکترونیک را در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی پشت سرگذاشته است. دکتر نادری، پس از پایان تحصیل به کشور بازگشت و مدتی در مرکز «سنجش از دور ایران» فعالیت کرد.
دکتر نادری از سال ۱۹۹۶ مدیر برنامه منشاء حیات ناسا بود. دکتر نادری در سال ۱۹۷۹ به آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا(JPL) پیوست و به عنوان مدیر آزمایشها پروازی علوم فضا و مدیر طرح تفرقسنج (Scatterometer) ناسا به کار پرداخت. علاوه بر اینها وی در مرکز مدیریت ناسا، سرپرستی برنامه فناوری ارتباطات پیشرفته ماهوارهای را بر عهده داشت و در JPL نیز مدیر برنامه ماهوارههای متحرک بود. دکتر نادری از سال ۲۰۰۰ نیز مدیریت برنامه تازه تأسیس برنامه مریخ را بر عهده گرفت. وظیفه مرکز برنامه مریخ آن است که تمام تحقیقات مربوط به مریخ را هدایت و برنامه ریزی کند.
وی در فروردین ماه ۱۳۷۹ به مدیریت برنامههای اکتشافات مریخ منصوب شد و توانست طی حدود چهار سال، سه ماموریت مهم از جمله پرتاب دو کاوشگر مریخنورد «اسپریت» و «فرصت» را با موفقیت اجرا کند. در پی موفقیت کاوشگرهای مریخ، به سمت معاون و مدیر ارشد برنامهریزی مرکز آزمایشگاه پیشرانش جت، از مهمترین مراکز فضایی ناسا منصوب گردید و در سمت جدید به عنوان مسئول طراحی برنامهها و راهبردهای مرکز، تجاربش در ماموریتهای مریخ را در مطالعه سایر بخشهای جهان از زمین تا کهکشانهای دور به کار بست. وی همچنین مسئولیت طراحی چشمانداز راهبردی پنج تا ۲۰ ساله JPL را برعهده گرفت. آخریت سمت دکتر نادری در ناسا مدیر پژوهشهای روباتیک منظومه خورشیدی منصوب است که تا پایان ماه جاری میلادی از آن خدا حافظی میکند.
دکتر نادری طی نزدیک به چهار دهه همکاری مستمر با ناسا به دلیل عملکرد درخشان علمی و مدیریتی به دریافت عالیترین نشان علمی این سازمان (the Distinguished Service Medal) و نشانهای متعدد دیگر از جمله نشان فنآوری فضایی Hall of Fame، جایزه Aviation Week 2004 Aerospace، نشان افتخار جزیره الیس (Ellis Island) سال ۲۰۰۵ – به دلیل همکاریهای گسترده علمی که به غنیتر شدن فهم جامعه منجر شده – و همچنین جایزه ویلیام راندولف لولاک دوم انجمن فضانوردی آمریکا نایل شده است.
سایت علمی بیگ بنگ
نوشته باز نشسته شدن دکتر فیروز نادری از ناسا اولین بار در بامداد پدیدار شد.
امسال این نوآوریها شامل امنیت عمومی و موارد مرتبط با سلامت بودند که در اینجا به هفت مورد از آن اشاره میکنیم:
1. دوربینهای تست تصادف
ناسا به منظور ضبط تست چتر نجات برای سیستمهای فرود به دوربینهای سرعت بالا نیاز دارد.
آژانس فضایی ناسا برای دستیابی به این فناوری از یک شرکت مستقر در کالیفرنیا به نام Integrated Design Tools (IDT)، کمک گرفته و این شرکت یک دوربین را طراحی و تولید کرد که میتواند 1000 فریم در ثانیه را ضبط کرده و بلافاصله اطلاعات را ذخیره کند.
این همان فناوری است که در دوربینهای تست تصادف نیز استفاده میشود.
2.تصویربرداری لیزری
ناسا از فناوری تصویر برداری لیزری یا LIDAR در ماموریتهای فضایی استفاده میکند. به عبارت ساده، LIDAR فاصلهها را با استفاده از نور لیزر اندازهگیری میکند. از این فناوری میتوان برای توسعه نقشههایی با وضوح بالا و بسیاری چیزهای دیگر استفاده کرد.
ناسا به طراحی نسخههای کوچکتری که در حال حاضر بر روی زمین استفاده میشود کمک بسزایی کرده است.
باستان شناسان از این فناوری برای بیرون آوردن مصنوعات زیرخاک استفاده میکنند.
از فناوری LIDAR همچنین در خودروهای خودران نیز استفاده میشود.
3.چوبهای گلف تا دستگاههای رزوه کردن پیچ و مهره
به نظر میرسد که طراحی فضاپیما و مهندسی چوبهای گلف دارای شباهتهایی هستند. به شیارهای مارپیچی بیرون پیچ یا درون مهره رزوه میگویند. رزوهها حرکت پیچشی را تبدیل به حرکت خطی میکنند. ناسا از یک نوآوری به نام "Spiralock" که پیشرفتهترین دستگاه رزوه بوده و توسط شرکت هولمز طراحی شده استفاده کرده است.
ناسا به این دلیل از این ابزار پیشرفته استفاده کرده زیرا توانایی تحمل سختیهای پرتاب فضایی را دارد.
از این فناوری همچنین در چوبهای گلف نیز استفاده میشود.
4. ابزار جراحی مغز
جراحان مغز و اعصاب از پنستهای دو قطبی برای سوزاندن و جداسازی بافت استفاده میکنند .اما برق در این پنستها حرارت اضافی تولید میکند، بنابراین جراحان برای جلوگیری از تخریب بافتهای سالم نیاز به از بین بردن این حرارت اضافی دارند.
یک شرکت به نام Thermacoreیک راه حلی را ارائه کرده است که ناسا از روزهای اولیه آغاز پروازهای فضایی از آن استفاده کرده است.
ناسا برای رفع این مشکل از لولههای حرارتی استفاده کرده که نسخه کوچک آن برای پنستهای دو قطبی ایجاد شده تا جراحان از ایمنی و اثربخشی جراحی مغز و اعصاب اطمینان حاصل کنند.
5. فناوری حفاظت در برابر زلزله
امروزه از یک تکنولوژی که توسط ناسا توسعه یافته و از سوخت مایع برای جلوگیری از لرزش در موشک سرنشین دار آریز 1 استفاده میکند برای کمک به ایجاد ثبات در ساختمانها و پلها در مقابل زلزله نیز استفاده میشود.
در حال حاضر این تکنولوژی که از ناسا الهام گرفته شده، توسط شرکت مهندسی تورنتون توماستی برای استفاده تجاری مجوز دریافت کرده و در یک ساختمان جدید در بروکلین، نیویورک استفاده شده است.
6 .کود
ناسا به Florikan شرکت، یک شرکت معدنی در فلوریدا، کمک کرد تا یک کود جدید را توسعه دهد که به سرعت تجزیه نشده و با استفاده از آن میتوان از دریافت مقدار مناسب مواد مغذی کود در زمان مناسب توسط گیاه اطمینان حاصل کرد.
این کود در حال حاضر در سراسر جهان و در فضا مورد استفاده قرار میگیرد.
7. از تصویربرداریهای فضایی تا سلفی
امروزه با استفاده از یک تکنولوژی که آن را مرهون ناسا هستیم میتوانیم به راحتی و با استفاده از گوشیهای هوشمند از خود عکس بگیریم.
یک سنسور که سیماس یا نیمرسانای اکسید فلزی مکمل نام دارد، توسط یک مهندس از ناسا به نام اریک فسوم در سال 1990 توسعه یافته است.
اگرچه نیم رساناها سالیان سال در کامپیوترها مورد استفاده قرار گرفتهاند اما ناسا میگوید فسوم اولین شخصی است که با موفقیت توانسته از آن برای تصویربرداری بهره بگیرد.
دانش > نجوم - به گزارش خبرآنلاین،ناسا تصویری از گرد و غبار موجود بر فراز منطقه جنوب شرقی ایران منتشر کرده است. این تصویر را «تابشسنج طیفی تصویربرداری با وضوح متوسط» که بر روی ماهوارهٔ آکوا نصب شده ثبت کرده است.
5454
دانش > نجوم - عکس روز ناسا میدان دیدی تقریبا به اندازه ۲۰ درجه از آسمان را نشان میدهد. در این منطقه پر از سحابی در نزدیکی مرز ابَر حباب شکارچی-نهر قرار گرفته است.
منطقهای که پر از لایههای گسترشیابنده گاز و غبار در ابرهای مولکولی نزدیک صفحهی کهکشان راهشیری است. در قسمت سمت چپ عکس میتوان سحابی بزرگ مرغدریایی را دید، یک سحابی که در قسمت سر آن سحابی دیگری به نام NGC 2327 و در قسمت بالها و بدنش سحابی IC 2177 قرار گرفته است. در فاصله طی تقریبا ۳۸۰۰ سال نوری، بالهای سحابی مرغ دریایی به اندازهی ۲۴۰ سال نوری باز شدهاند. در این عکس همچنین میتوان ستارهی شباهنگ را دید که با نور آبی میدرخشد. البته این ستاره خیلی نزدیک به ما و فقط در فاصلهی ۸٫۶ سال نوری قرار گرفته است.
برای دیدن عکس در ابعاد بزرگتر روی آن کلیک کنید.
۵۴۵۴
وب سایت کلیک: ناسا عادت ندارد در مورد سیارک ها شایعه و ترس ایجاد کند. هر بار که یک سیارک از کنار زمین عبور میکند رسانه ها به ما می گویند که طی صد سال آینده یک شهاب سنگ با ما برخورد خواهد کرد.
جوزف ناث از مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در نشست سالانه اتحاد ژئوفیزیک آمریکا گفت "مشکل بزرگ اساسا این است که در آن لحظه کار چندانی از دست ما بر نخواهد آمد.”
بدترین بخش آن این است که ما در مورد سیارک های غیرمنتظره حرف نمیزنیم بلکه روی ما با مواردی است که روزها و هفته ها پیش از نزدیک شدنشان به زمین شناسایی شده اند. انجام یک عملیات انحراف سال ها طول می کشد و در نتیجه تنهای راهی که می ماند نوعی تخلیه جرم است.
برای روشن شدن موضوع می توان گفت زمین در مقابل سیارک ها و ستاره های دنباله دار تنها مانده است. اما آلن یوهاس می گوید در سال های اخیر دو "برخورد نزدیک” قابل توجه داشته ایم: یکی در سال ۱۹۹۶ زمانی که ستاره دنباله دار به مشتری برخورد کرد و در سال ۲۰۱۴ که یکی از آن ها درست از بالای سر همسایه ما یعنی مریخ عبور کرد.
دانشمندان در سال ۲۰۱۴ حدود ۲۲ ماه پیش از عبور آن از مریخ متوجه وجود ستاره دنباله دار شدند. اما ناث می گوید حتی همان مقدار زمان نیز حتی نزدیک به کافی هم نبود تا بتوان کاری در مورد زمین و حتی مریخ انجام داد. وی گفت "اگر به زمان بندی برای ساخت و پرتاب فضاپیمای قابل اطمینان نگاهی بیندازید، خواهید دید که پنج سال طول می کشد و ما در کل ۲۲ ماه زمان داشتیم.”
در حالی که ناسا یک دفتر حفاظت سیاره ای ایجاد کرده است ـ که تنها توسط کی دانشمند اداره می شود ـ ناث می گوید ما شدیدا در حال نادیده گرفتن خطرات ستاره های دنباله دار بوده ایم.
طبق اطلاعات جامعه سیاره ای، ما حدود ۶۰ درصد سیارک ها و ستاره های دنباله دار کوتاه مدت نزدیک به زمین را شناسایی کرده ایم که تخمین زده می شوند ۱٫۵ کیلومتر یا بیشتر طول دارند.
اکنون راه حل چیست؟
ناث و تیمش می گویند به ناسا توصیه می کنند اکنون یک فضاپیمای حائل بسازد و آن را ذخیره کند تا در موقع لزوم از آن استفاده شود. آنها همچنین توصیه می کنند یک فضاپیمای "ناظر ساده” بسازد که به سمت سیارک ها یا ستاره های دنباله دار حرکت کرده و دید بهتری از مدار، حرکات، شکل و چرخش آنها ارسال کنند.
وی گفت "به عبارت دیگر این فضاپیما به ما می گوید ضربه زدن به کجای آنها موثر تر خواهد بود تا حداکثر احتمال انحراف را در آنها ایجاد کند.”
البته این مساله مانند یک فیل در اتاق می ماند زیرا با وجود تعداد زیاد اجرام بزرگ در فضا، برخورد یکی از آن ها با ما غیر قابل اجتناب است.
ناث می گوید وجود اجرام بسیار بزرگ در حدی که میلیون ها سال پیش منجر به نابودی دایناسورها شد، بسیار نادر است اما ما قطعا باید برای احتمال برخورد آنها آماده باشیم.
دانش > نجوم - مرحله آخر ماموریت کاسینی به دور سیاره زحل آغاز شده است. این مرحله که به نام Grand Finale یا پایان بزرگ شناخته میشود به کاسینی اجازه میدهد که بتواند با دقت خیلی زیاد و بیسابقه، این سیاره و بعضی از اقمار و حلقههای آن را مطالعه کند.
فاز اول این مرحله دو هفته پیش آغاز شد. زمانی که یک گذر نزدیک از کنار قمر تایتان باعث شد مدار کاسینی به شکلی تغییر کند که این فضاپیما از نزدیکی قطبین زحل و درست خارج از بیرونیترین حلقهی زحل، یعنی حلقهی F عبور کند. عکس روز ناسا به هنگام اولین گردش کاسینی در مدار حلقهی F که ۲۰ هفته طول میکشد گرفته شده است. در قسمت بالا سمت چپ این تصویر به خوبی میتوان گردباد قطبی مرکزی، یک مرز ابری شش ضلعی در مرکز و سامانههای آشفته طوفانی متعدد که به رنگ روشن مشخص هستند را دید. در آوریل ۲۰۱۷ کاسینی باز هم به کمک گرانش تایتان سلسلهای از ۲۲ گردش مداری پروکسیمال را شروع میکند. مسیری که در نهایت کاسینی را برای اولین بار به درون حلقههای زحل هدایت میکند. قرار است ماجراجویی علمی جدید کاسینی در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۷ به پایان برسد. زمانی که مستقیم به درون اتمسفر زحل شیرجه میزند و برای همیشه از بین میرود.
برای دیدن عکس در ابعدد بزرگتر روی آن کلیک کنید.
۵۴۵۴
سیستمهای جهانی ناوبری (جیپیاس) با کمک ماهوارههای جدید ناسا خواهند توانست درک بهتری از توفانهای موسمی و ارتقای پیشبینیها در مورد قدرت آنها ارائه کنند.
به گزارش ایسنا به نقل از اسپیس، ماموریت سیستم ماهواره ناوبری جهانی گردباد(CYGNSS) که امروز (دوشنبه) در ساعت 13:24 به وقت گرینویچ بر روی موشک پگاسوس XL شرکت اوربیتال از پایگاه کیپ کارناوال پرتاب خواهد شد، از سیگنالهای رادیویی ماهوارههای جیپیاس برای سنجش سرعت باد در نزدیکی زمین در مناطق استوایی که زادگاه توفانهای موسمی است، استفاده خواهد کرد.
موشک پگاسوس XL توسط یک هواپیمای حامل استارگریزر L-1011 تا ارتفاعات بالا انتقال یافته و سپس به سمت فضا پرواز خواهد کرد.
ماموریت 157 میلیون دلاری CYGNSS از هشت ماهواره کوچک تشکیل شده که در مدار زمین در ارتفاع حدود 508 کیلومتری مستقر خواهند شد.
این مجموعه ماهوارهها به سنجش سرعت باد با استفاده از سیگنالهای منعکس شده جیپیاس خواهند پرداخت. سطح زمین مانند یک آینه عمل کرده و سیگنالهای جیپیاس را مجددا به فضا باز میگرداند. اگر باد وجود نداشته باشد، این سیگنال مانند نوربازتاب شده از ماه در آب صاف، نسبتا واضح است. اما در شرایط بادی، تصویر ایجاد شده توسط سیگنالهای رادیویی نسبتا تار است زیرا امواج رادیویی پراکنده میشوند.
البته تنها ماموریت این ماهوارهها، بررسی توفانها نخواهد بود بلکه همچنین به مطالعه رطوبت خاک و پدیده نوسانی مادن- جولیان (MJO) که بر بارشها در اقیانوس هند اثر میگذارد، نیز خواهند پرداخت.
عمر کلی این ماموریت برای حدود دو سال برنامهریزی شده اما برنامهریزان امیدوارند بتوانند طول آن را بسته به شرایط ماهوارهها و کیفیت دادههای ارسالی گسترش دهند.
دانش > نجوم - سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا 'ناسا' به منظورافزایش دقت پیش بینی توفان ها یک راکت که حامل 8 ماهواره کوچک است، به فضا پرتاب می کند.
قرار است ماموریت CYGNSS با پرتاب یک راکت Orbital ATK Pegasus XL از پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال فلوریدا به منظور پیش بینی توفان و شرایط بد جوی آغاز شود.
سیستم جی پی اس می تواند نقش کلیدی در پیش بینی وقوع توفان ها داشته باشد. ماموریت CYGNSS با استفاده از سیگنال های رادیویی حاصل از ماهواره های GPS سرعت باد را در نزدیکی زمین و در بین مدار 35 درجه شمالی و 35 درجه جنوبی یعنی جایی که توفان شکل می گیرند، اندازه گیری می کند.
قرار است ماموریت CYGNSS با پرتاب یک راکت Orbital ATK Pegasus XL از منطقه Cape Canaveral واقع در فلوریدا امروز 12 دسامبر راس ساعت 8 و 42 دقیقه به وقت محلی آغاز شود. این راکت که 8 ماهواره کوچک را به مدار زمین در ارتفاع 508 کیلومتری آن منتقل می کند، توسط یک هواپیما تا ارتفاع مناسب برای پرتاب به فضا حمل می شود.
تمرکز اصلی این ماموریت بر بادهای سحطی زمین است و قرار است سرعت باد با استفاده از سیگنال های بازگشتی GPS اندازه گیری شوند. سطح زمین مانند آیینه ای عمل می کند که موجب انعکاس سیگنال های GPS می شود و اگر این سیگنال ها به مانعی برخورد نکنند، به طور واضح منعکس می شود. در صورتی که این سیگنال های بازگشتی به جریان شدید هوا برخورد کنند، به دلیل پراش امواج رادیویی، مختل می شوند.
در حال حاضر تصویر برداری از توفان های در حال شکل گیری هر سه روز یک بار امکان پذیر است؛ اما پس از اجرای ماموریت CYGNSS این مدت به یک ساعت تقلیل می یابد.
قرار است این ماموریت در یک دوره دوساله انجام شود، اما برنامه ریزان امیدوارند بتوانند این مدت را بر اساس شرایط ماهواره ها و کیفیت اطلاعات دریافتی از آن ها افزایش یابد.
۵۴۵۴