خبرگزاری آریا - پروژه «تانگو» گوگل می تواند بزرگترین و مهمترین اتفاقی باشد که طی سال های آینده در دنیای فناوری اسمارت فون ها خواهد افتاد. در ادامه به اهمیت این پروژه و دلایل این ادعا پرداخته می شود.
وقتی به گوگل و دنیای تلفن های هوشمند فکر می کنید، شاید تنها سیستم عامل اندروید به خاطرتان بیاید؛ اما این تنها حوزه ای نیست که گوگل در دنیای اسمارت فون ها به آن وارد شده بلکه این غول فناوری جهان تاکنون شانس و قدرت خود را در بخشهای مختلفی از دنیای اسمارتفونها امتحان کرده که یکی از مهمترین آنها، پروژه موسوم به «تانگو» است. این پروژه در صورت موفقیت خواهد توانست دید ما به جهان، یا دستکم شیوه تعامل این دیوایس ها با جهان پیرامون را دگرگون کنند.
هم اکنون، کمپانی لنوو، موبایل Pahb 2 Pro، را به عنوان نخستین اسمارت فون مجهز به پروژه تانگو و ایسوس نیز نخستین موبایل های مجهز به این پروژه را در قالب «ذن فون 3» (ZenFone 3) عرضه داشته و این فناوری را در اختیار کاربران قرار داده اند.
اما پروژه تانگو دقیقا چیست؟ برای پاسخ این سوال نخست باید دید که چگونه رویای «واقعیت افزوده» (AR) گوگل خواهد توانست تا دنیای اسمارت فون ها را دگرگون سازد.
پروژه تانگو؛ بینایی بخشیدن به موبایل هاپروژه تانگو که در اوایل سال 2014 میلادی معرفی و توسط تیم فناوری های پیشرفته گوگل (ATAP)، توسعه پیدا کرد، یکی از تلاش های بزرگ گوگل است تا به موبایل ها و تبلت ها، همانطور که انسان می بیند، بینایی ببخشد.
این به منزله آگاهی بخشیدن کامل به دیوایس نسبت به محیط پیرامون است تا بتواند فضای اطراف خود و ارتباط انسان با آن را به خوبی بشناسد.
هدف اصلی از اجرای پروژه تانگو این است که اسمارت فون ها محیط پیرامون خود را شناخته و امکان ارائه تجربه واقعیت افزوده را بیابند.
به تازگی، کمپانی هایی نظیر اینتل و کوالکام، از ارائه دیوایس های مرجع برای پروژه تانگو به توسعه دهندگان خبر داده اند که قطعا می تواند شور و شوق و هیجان غیر قابل وصفی را در جامعه توسعه دهندگان ایجاد کند.
پروژه تانگو چگونه کار می کند؟یک دیوایس تحت پروژه تانگو قادر است تا از طریق تلفیقی از یک عملکرد سه هسته ای، محیط پیرامون خود را ببیند.
نخستین هسته، «تشخیص حرکت» است که به دیوایس امکان درک موقعیت و جهت حرکت آن را با استفاده از چندین نوع حسگر (شامل حسگرهای ژیروسکوپ و شتاب سنج) می دهد.
اما دومین هسته، سنجش عمق است که می تواند شکل اشیا موجود در دنیای پیرامون خود را تشخیص دهد. تاکنون کمپانی اینتل، با معرفی دوربین سه بعدی موسوم به RealSense توانسته نقشی حیاتی در این زمینه ایفا کند. با داشتن چنین تجهیزاتی روی مادربورد موبایل، دیوایس مورد نظر می تواند به امکان تشخیص حرکت و رندر دقیق اشیا سه بعدی متحرک، مجهز شود.
در نهایت، به هسته سوم می رسیم که در آن پروژه تانگو قادر است یادگیری محیط را ادغام کند؛ این یعنی که دیوایس مجهز به این فناوری قادر به نقشه برداری و شناخت محیط اطراف خود خواهد بود.
پروژه تانگو توان انجام چه وظایفی را دارد؟پروژه تانگو توان انجام طیف وسیعی از وظایف بدیهی اما مهم و کاربردی را دارد. علاوه بر این، در آن شمار زیادی اپلیکیشن در این پروژه وجود دارد که تا به حال مردم عادی و صاحبان مشاغل به آن فکر کرده اند.
به عنوان مثال، می توان با استفاده از دیوایس مجهز به پروژه تانگو، بلافاصله یک اتاق را اندازه گیری و ابعاد آن را ثبت کرد. این یعنی دیگر نیازی نیست که یک قلم و کاغذ و متر به دست بگیرید و شروع به اندازه گیری ابعاد اتاق کنید تا متوجه شوید که آیا تخت یا مبل در اتاق جا می شود یا خیر؟ بلکه با موبایل خود به راحتی و در یک لحظه میتوانید تمام این اطلاعات را کسب کنید.
یک دستگاه موبایل یا تبلت مجهز به پروژه تانگو و دوربین RealSense، تمام وظایف این چنینی را بسیار راحت می کند.
این فناوری به احتمال زیاد به افرادی که قدرت بینایی آنها رو به کاهش است نیز کمک خواهد کرد چراکه تانگو می تواند موقعیت دیوایس را با محیط پیرامون تشخیص داده و با ارسال سیگنال های صوتی یا حتی کلامی، کاربر را از محیط اطراف خود مطلع کند. در حال حاضر، محققان دانشگاه «لینکلن» در حال کار کردن روی این پروژه هستند.
برای آنکه درک بهتری از دقت و مهارت بالقوه پروژه تانگو پیدا کنید، کافیست تنها به این نکته اشاره شود که اینتل پیشتر نیز دوربین RealSense خود را در پهپادها نصب کرده تا آنها را از برخورد به موانع، به طور خودکار باز دارد. این دوربین ها حتی در پهپادهای در حال حرکت، بدون نیاز به اتصالات بی سیم و بلوتوث به خوبی عمل می کند.
تحول دنیای بازی های واقعیت افزوده با استفاده از پروژه تانگویکی از کاربردهای جذاب تر پروژه تانگو، دنیای بازیهای رایانه ای و از همه مهم تر، چگونگی استفاده پروژه تانگو از اپلیکیشن های واقعیت افزوده است که به کاربر امکان بازی کردن در دنیای واقعی را می دهد.
اواخر سال گذشته، یک ربات تیرانداز که از دیوایس مجهز به نمونه اولیه پروژه تانگو بهره می برد، معرفی شد. نصب یک موبایل مجهز به امکانات تانگو روی بازوی متحرک این ربات، دید 360 درجه ای از محیط اطراف ارائه می کرد.
گرچه، این فناوری تفاوت چندانی با یک موبایل مجهز به سنسورهای شتاب سنج که روی آن اپلیکیشن واقعیت مجازی نصب شده، نداشت اما این اپلیکشین ها نمی توانند مانند آنچه که در پروژه تانگو رخ می دهد، با حرکات فیزیکی بدن انسان پاسخ دهند.
تصور کنید که قبل از اینکه در بازی «پوکمون» لازم باشد تا «پوک بال» های خود را به سمت غول ها پرتاب کنید، بتوانید با استفاده از یک مسیریابی دقیق، به سمت یافتن پوکمون ها حرکت کنید. این بستر به تنهایی می تواند ساز و کارهای فراوانی را روانه دنیای بازی های رایانه ای کند.
در داخل بازی ها نیز محیط های مختلفی وجود دارد. با کمک این فناوری می توان از محیط خانه و حیاط نقشه برداری کرد و مراحل مختلف بازی را به صورت کاملا شخصی سازی شده با محیط زندگی خود در اختیار دوستان، آشنایان قرار داده و حتی به صورت کاملا شخصی استفاده کرد.
در بسیاری از موارد، تاثیر استفاده از فناوری تشخیص موقعیت مکانی درست شبیه استفاده از هدست های واقعیت مجازی اچ تی سی وایو (HTC Vive) است با این تفاوت که در پروژه تانگو برای تشخیص محیط اطراف نیازی به استفاده از فرستنده های بزرگ لیزری و محدودیت فضای 20 در 20 متری نیست.
بنابراین، پروژه تانگو را در بسیاری از موارد می توان از نظر تمرکز بیشتر روی ارتقای واقعیت به جای ایجای یک فضای مجازی جدید، به «هولو لنز مایکروسافت» نزدیکتر دانست.
پروژه تانگو یعنی تجارتپروژه تانگو تنها به بازی و تفریح ختم نمی شود بلکه می تواند استفاده های هوشمندانه و مفید تجاری هم داشته باشد.
چه بخواهیم از این فناوری در جهت نقشه برداری از یک خانه برای فروش آنلاین و چه برای کمک به ربات ها جهت تقابل و تعامل بهتر با محیط اطراف استفاده کنیم، شمار قابل توجهی اپلیکیشن طراحی شده که می تواند به کمپانی ها کمک کند تا ایده های خود را سریع تر و هوشمندانه تر اجرا کنند.
همکاری با خرده فروش هایی نظیر «والگرینز» (Wallgreens) و تارگت (Target)، از هم اکنون در ایالات متحده شروع شده است. هدف از این کار، متقاعد کردن مشتریان برای خرج کردن بهتر پولشان است. گرچه این طرح در ابتدای راه است اما همین مقدار اندک هم می تواند دورنمای خوبی از فروشگاه های آینده در اختیار ما قرار دهد.
پیشتر نیز،نیز شاهد اتصال پروژه تانگو به فناوری نقشه برداری گوگل در در پروژه «نقشه گوگل» (Google Maps) بوده ایم اما استفاده از آن کاهش یافته و تنها به تکنیک نقشه برداری فضای داخلی محدود شد.
در اینجا باید به یکی دیگر از طرح های بزرگ گوگل برای اتصال داده های دریافتی از تمام دیوایس های مجهز به پروژه تانگو و ترسیم فضاهای داخلی عمومی نظیر فرودگاه ها و فروشگاه های بزرگ، گوگل اشاره کرد. این پروژه، در بین سایر فناوری ها، قادر است سطح جدیدی از تبلیغات مبتنی بر موقعیت مکانی ارائه کند بدین ترتیب که وقتی از فروشگاه خاص یا حتی راهروهای خاصی در فروشگاه های مواد غذایی و سوپرمارکت ها عبور کنید، این تبلیغات برای شما ارسال خواهد شد.
طرح های بزرگ گوگلبدیهی است که گوگل خرده پروژه های زیادی در دست اجرا دارد که نسبتا برخی از آنها تکامل پیدا می کنند. این در واقع راهی است که گوگل در پیش گرفته است. با این حال به نظر می رسد که گوگل این بار قصد دارد با استفاده از پروژه تانگو به تجارت معنای جدیدی ببخشد. بنا بر گزارش جدید بلومبرگ، گوگل قصد دارد این تکنولوژی را همه گیر کند. در حال حاضر، پروژه تانگو تنها روی دو اسمارت فون در دسترس است اما قرار است این رویه طی سال های آینده به کلی تغییر کند.
همچنین گفته می شود که گوگل در حال کار کردن روی شیوه ای است که با کمک آن بتوان داده های سه بعدی که توسط پروژه تانگو جمع آوری می شود را به راحتی به اشتراک گذاشت. بدین ترتیب، سایر توسعه دهندگان می توانند، به عنوان مثال با استفاده از داده های جمع آوری شده ازسوی دیگران و استفاده از نقشه سه بعدی دیگری از یک موزه، می توانند یک اپلیکیشن راهنمای موزه طراحی کنند.
پروژه تانگو چه زمانی فراگیر می شود؟گوگل تاکنون برای تولید نخستین موبایل مجهز به پروژه تانگو، با کمپانی لنوو مشارکت کرده است که این دیوایس هم اکنون با قیمت 615 دلار در بازار موجود است.
لنووو، اساس پروژه تانگو در این موبایل را اینگونه توضیح می دهد:
تمام کاری که باید انجام دهید این است که به موبایل Phab 2 Pro نگاه کنید. بلافاصله خواهید دید که تمام اطلاعات و سوژه ها، رنگ واقعی به خود می گیرند. شما می توانید از این امکانات هم استفاده تفریحی و هم استفاده کاربردی کنید. به عنوان مثال، می توانید تنها با کمک موبایل خود، تمام اشیا را اندازه گیری کنید تا ببینید آیا مبلمان جدیدی که قصد خرید آن را دارید، با دکوراسیون خانه شما همخوانی دارد یا خیر؟ همچنین با استفاده از این دیوایس می توان حیوانات خانگی مجازی نگهداری و بزرگ کرد. این موارد تنها بخشی از امکانات بی شمار پروژه تانگو است.
در همین حال، ایسوس از نمایشگاه CES 2017، بهترین استفاده را کرده و موبایل «ذن فون 3 ای آر» (Zenfone 3 AR) خود که دیوایسی مشابه Phab 2 Pro لنوو است را رونمایی کرد. این اسمارت فون هم به پروژه تانگو مجهز است و با کمک دوربین های مجهز به تانگو و سنسورهای مختلف تشخیص محیط می تواند اشیا را به خوراک اطلاعاتی زنده از آنچه که دوربین در دنیای واقعی مشاهده می کند، تبدیل کند.
برای ملموس تر شدن این فناوری می توان استفاده از پروژه تانگو در دکوراسیون و مد را مثال زد. با استفاده از امکانات واقعیت افزوده مناسب می توان با ارائه یک پیش نمایش دقیق از مبلمان جدید در فضای خانه، پیش از خرید آن تصمیم گیری دقیقی داشت. همچنین، کمپانی گپ، از برندهای مشهور دنیای مد، به تازگی، با استفاده از این امکانات، یک اپلیکیشن فروش جدید ارائه کرده که با کمک آن می توان لباس دلخواه را بر تن یک شخصیت مجازی با سایز بدن کاربر پوشاند. بدین ترتیب، کاربر می تواند بدون نیاز به پوشیدن لباس مورد نظر، آن را از نظر اندازه و رنگ در تن خود به صورت مجازی اما دقیق مشاهده کند.
متاسفانه در حال حاضر اطلاعات تایید شده ای مبنی بر قیمت یا تاریخ عرضه موبایل Zenfone 3 AR تا این لحظه منتشر نشده است اما بنابر اعلام مسئولان کمپانی ایسوس، این تلفن هوشمند در نیمه دوم سال 2017 میلادی به بازار عرضه خواهد شد.
پروژه تانگو در رویداد Google I/O 2016شاید بتوان گفت، جذاب ترین اتفاقی که در رویداد سال گذشته «گوگل آی/اُ» (Google I/O 2016) حول پروژه تانگو افتاد، زمانی بود که «جانی لی»، از توسعه دهندگان پروژه تانگو، با نمایش ویدیویی، از تحقیقات متعددی که در دست اجرا بود خبر داد. یکی از این تحقیقات، شامل معرفی یک سیستم بسیار دقیق ناوربری فضای داخلی بود که با استفاده از مسیرهای نقطه چین روی صفحه نمایش کامل می شد. محیط این اپلیکیشن بسیار شبیه به بازی های تیراندازی اول شخص بود با این تفاوت که به جای هدایت اشخاص به سمت حمام های خون مجازی، آنها را به سمت قرارهای مهم کاری یا رستوران هدایت می کرد.
همچنین، در یک ویدیوی دیگر، شاهد نمایش امکان نقشه برداری ساختمان های بسیار بلند از فضای خارج، به شکل سه بعدی بودیم. درحالی که در دموی دیگری نشان داده شد که پروژه تانگو چگونه می تواند اشیا متحرک را در تصاویر سه بعدی تشخیص داده و اقدام به حذف آنها کند. گوگل حتی در این ویدیو نشان داد که چگونه پروژه تانگو می تواند به علم رباتیک فضایی کمک کرده و به اپراتورها امکان ردیابی موقعیت دقیق و حرکت ربات ها از هزاران کیلومتر دورتر را خواهد داد.
اگر شما هم جزو آن دسته افرادی هستید که برای فراگیر شدن این فناوری در بازار لحظه شماری می کنید، می توانید نظرات خود را درباره این فناوری فوق العاده در میان بگذارید.
خبرگزاری آریا - در ماه اکتبر سال گذشته میلادی بود که توانستیم برای اولین بار به کنسول احتمالاً انقلابی «نینتندو سوییچ» نگاهی بیندازیم و با برخی ویژگی های منحصر به فرد آن آشنا شویم. اگرچه نینتندو از همان ابتدا تایید کرد که سوییچ، کنسولی هیبریدی خواهد بود و تجربه گیمینگ خانگی و پرتابل را به صورت همزمان ارائه می دهد، اطلاعات دیگری منتشر نشد.
اما به لطف رویداد صبح امروز نینتندو، بالاخره توانستیم نگاهی شامل و کامل به کنسول جدید ژاپنی ها داشته باشیم و حالا به اطلاعات به مراتب بیشتری نسبت به چند ماه گذشته دسترسی داریم. پیش از هر چیز، این کنسول قرار است در تاریخ 3 مارس (13 اسفند ماه) با قیمت خرده فروشی 299 دلار به بازار جهانی عرضه شود.
برخلاف آنچه در شایعات آمده بود، حالا ما می دانیم که بازی Legend of Zelda: Breath of the Wild قرار است جز نخستین بازی های سوییچ باشد و در کنار سه بازی Just Dance 2017 ،Skylanders Imaginators و 1-2-Switch از همان روز نخست در دسترس قرار می گیرد. از طرف دیگر، بازی های شخص ثالث مانند ماریو جدید و Skyrim نیز در مراسم به نمایش درآمدند.
تاریخ عرضه
در رویداد معارفه کامل سوییچ مشخص شد که این کنسول در تاریخ 3 مارس (13 اسفند ماه) به بازار عرضه می شود. این کنسول ابتدا در کشورهای آمریکا، ژاپن، بخش هایی از اروپا مانند بریتانیا، استرالیا و نیز کانادا، هنگ کنگ و چند کشور دیگر عرضه می شود. امکان پیش خرید سوییچ همین حالا در بریتانیا و ایالات متحده مهیا شده اما در سایر کشورها، طرفداران باید تا یک هفته دیگر برای خرید زودهنگام دستگاه منتظر باقی بمانند.
سوییچ قرار است با قیمت 299 دلار یا 279 یورو به دست مشتریان برسد که اندکی از قیمت ایده آل بسیاری از کاربران بالاتر بوده و با قیمت لانچ Wii U برابری می کند.
با پرداخت این مبلغ، شما ضمن دریافت کنسول اصلی، به کنترلر های جوی-کان چپ و راست، بندهای مچی برای کنترلرها، گریپ جوی-کان، داک سوییچ، کابل HDMI و آداپتور برق دسترسی خواهید یافت. کنترلر «نینتندو سوییچ پرو» -که شباهت بیشتری به کنترلرهای رایج گیمینگ دارد- نیز با قیمت 69.99 دلار به صورت جداگانه به فروش می رسد.
گفتنی است که نسل قبلی کنسول های نیننتندو، یعنی DS و Wii، به ترتیب با قیمت 150 و 250 دلار عرضه شدند و همین موضوع به محبوبیت شان دامن زد. اما سوییچ از لحاظ قیمت گذاری شباهت بیشتری به پلی استیشن 4 و اکس باکس وان دارد و این موضوع در صورت عدم ارائه تجربه ای برابر با کنسول های سونی و مایکروسافت، ممکن است شانس رقابت را از سوییچ بگیرد.
قابلیت های نینتندو سوییچ
نینتندو همواره یکی از آن کمپانی هایی بوده که دست به نوآوری های خاص خود می زده و فاصله اش را با سایر محصولات گیمینگ حفظ کرده است. در حالی که سونی و مایکروسافت وارد نبردی بر سر توسعه قدرتمندترین کنسول شده اند، نینتندو تمرکزش را روی توسعه کنترلرهای جالب و نمایشگرهای سه بعدی حفظ کرده است.
در سال های اخیر، یکی از بزرگترین مشکلات نینتندو، تقسیم شدن موج هیجان محصولاتش میان کنسول Wii U و کنسول دستی 3DS بوده است. اما با کنسول سوییچ که پلتفرمی هیبریدی میان این دو به شمار می رود، امکان دارد چنین مشکلاتی برای همیشه خاتمه یابند.
سوییچ قرار است از سه سبک متفاوت برای تجربه بازی های ویدیویی پشتیبانی کند: حالت سنتی تلویزیونی، حالت Tabletop که کنسول روی یک پایه قرار می گیرد و حالت قابل حمل که امکان تجربه یک بازی به صورت گروهی را فراهم می آورد. وقتی مشغول تجربه بازی در حالت دستی باشید، دو کنترلر جوی-کان به دو طرف نمایشگر 6.2 اینچی با رزولوشن 720 متصل می شوند.
این کنترلرها، هنگامی که کنسول در داک مخصوص قرار گرفته از آن جدا می شوند و از این لحظه به بعد، یا می توان با قرار دادن آنها روی «جوی-کان گریپ» به تجربه بازی ها پرداخت، یا می توان از کنترلر سنتی تر «سوییچ پرو» استفاده کرد. نینتندو می گوید که سوییچ از صفحه لمسی بهره مند بوده و می تواند به کمک وای فای، به 8 سیستم سوییچ دیگر متصل گردد تا تجربه ای غنی از بازی چند نفره و گروهی حاصل شود.
طرفداران بازی های خارجی احتمالاً خوشحال خواهند شد اگر بدانند که کنسول جدید نینتندو، دیگر قفل منطقه ای ندارد و می توانید به عنوان مثال تمام بازی هایی که تنها در خاک ژاپن عرضه شده اند را در سراسر جهان خریداری و تجربه کنید.
از منظر باتری، می توان انتظار عمر باتری 2.5 الی 6.5 ساعتی را از سوییچ در حالت پرتابل داشت. میزان عمر باتری، ارتباطی مستقیم با بازی در حال اجرا دارد؛ برخی بازی ها ممکن است فشار بیشتری روی پردازنده اعمال کنند و به تبع همین مسئله، باتری سریع تر خالی می شود.
در مجموع، عمر باتری نینتندو سوییچ شباهت زیادی به 3DS دارد اما خوشبختانه، برخلاف این کنسول دستی، از یک شارژر با پورت اختصاصی بهره مند نیست و با استفاده از پورت USB-C امکان شارژ آن در هر جایی مهیا شده است.
داک کنسول که برای گیمینگ خانگی مورد استفاده قرار می گیرد، از یک فن اضافه بهره مند است و سخت افزار را خنک نگه می دارد؛ بنابراین سخت افزار هنگامی که به برق مستقیم متصل باشد، سرعت کلاک بالاتر و در نتیجه، قدرت پردازشی بهتر را به ارمغان می آورد. نتیجه تمام این مسائل، دستیابی به رزولوشن 1080p روی تلویزیون های خانگی است.
اگرچه داک در بسته بندی دستگاه قرار گرفته، اما امکان خرید مجزای آن نیز وجود دارد تا تمام تلویزیون های داخل خانه را به آن مجهز نمایید. متاسفانه این داک قیمت نسبتاً بالایی داشته و قرار است با قیمت 90 دلار به فروش برسد.
به گفته تاتسومی کیمیشیما، مدیر عامل نینتندو، کنسول سوییچ قرار است از گستره وسیعی از تجهیزات جانبی بهره مند شود که بسیاری این سخنان را، به معنای عرضه کنترلر های جدا شونده بیشتر تعبیر کرده اند. علاوه بر این، نینتندو تایید کرده که برخلاف Wii U، امکان استفاده از تبلت به عنوان نمایشگر ثانویه وجود ندارد و در هر زمان، تنها از یک نمایشگر می توان بهره برد.
بازی های نینتندو سوییچ همانطور که از پیش خبرهایش به گوش رسیده بود، روی کارتریج اجرا می شوند و خبری از دیسک های رایج نیست. این موضوع همچنین بدان معناست که سوییچ به صورت فیزیکی با بازی های قدیمی سازگاری ندارد.
کنترلر نینتندو سوییچ
کنترلرهای اصلی سوییچ، با نام Joy-Con شناخته می شوند و می توان آنها را بهترین پدهایی دانست که نینتندو تا به امروز رونمایی کرده است. این کنترلرها، هنگامی که کنسولی در حالت تبلت قرار دارد به دو طرف نمایشگر متصل می شوند.
از طرف دیگر، کنترلرهای جوی-کان را می توان از تبلت جدا کرده و به عنوان دو کنترلر یک دستی نیز از آنها بهره برد. هر یک از این جوی-کان ها، با مجسمه های Amiibo سازگاری دارند و به صورت مجزا، گیم پدی با امکانات کامل تلقی می شوند.
کنترلر سمت راستی، از سنسور مادون قرمز برخوردار بوده و می تواند اشیا را اسکن کند. نینتندو طی رویداد خود گفت که این کنترلر، قادر به تشخیص ژست های دست بوده و به عنوان مثال، تفاوت میان سنگ، کاغذ و قیچی را شناسایی می کند.
از طرف دیگر، کنترلر سمت چپ به موتوری پیشرفته برای ارائه بازخورد لمسی مجهز شده که می تواند احساس در دست گرفتن اشیای مختلف را منتقل کند. این جوی-کان ها قرار است در دو رنگ آبی نئونی و قرمز نئونی عرضه شوند. نینتندو در حال حاضر دو باندل برای کنسول خود در نظر گرفته که جوی-کان های یک باندل به رنگ خاکستری بوده و باندل دیگر، یک جوی-کان آبی و یک جوی-کان قرمز را در خود جای می دهد.
سرویس آنلاین
کنفرانس نینتندو، یک خبر بد هم داشت و آن چیزی نیست جز اجبار به پرداخت هزینه برای دسترسی به قابلیت های آنلاین. سرویس آنلاین نینتندو قرار است برای شش ماه نخست، به صورت رایگان در اختیار دارندگان حساب کاربری نینتندو قرار بگیرد اما بعد از آن، یعنی از فصل پاییز، باید به صورت ماهانه مبلغ مشخصی را پرداخت کرد.
در حال حاضر نینتندو ارائه سرویس آنلاین را تنها برای آمریکای شمالی (شامل ایالات متحده، کانادا و مکزیک) تایید کرده و صحبتی درباره سایر مناطق به میان نیاورده. این سرویس قرار است ویژگی هایی مانند دسترسی به لابی ها، چت های صوتی آنلاین و عرضه بازی های رایگان NES و SNES به صورت ماهانه را برای کاربر به ارمغان آورد و احتمالاً با خرید آن، به تخفیف های انحصاری هم دسترسی خواهید داشت.
با این همه برای دسترسی به eShop، مدیریت دوستان و یا به اشتراک گذاری اسکرین شات ها، نیازی به اشتراک سرویس پولی نینتندو نخواهد بود.
تجهیزات جانبی نینتندو سوییچ
طی نمایشگاه CES امسال بود که کمپانی Snakebyte توسعه تجهیزات جانبی جدیدی را برای کنسول نینتندو سوییچ تایید کرد. با توجه به اینکه Snakebyte قبلاً تجهیزاتی را برای کنسول های Wii U و 3DS هم عرضه کرده، چنین خبری چندان غافلگیرکننده نبود. این کمپانی می گوید که تجهیزات شخص ثالث اش، به گونه ای طراحی شده اند تا توانایی های کنسول سوییچ، به عنوان پلتفرمی که ذاتاً پرتابل است را ارتقا دهند.
Snakebyte تا به این لحظه تنها از دو وسیله جانبی برای سوییچ رونمایی کرده: یک هدست گیمینگ تاشو و یک استارتر کیت. همانطور که اشاره شد، این هدست از قابلیت تا شدن برخوردار است و برای کنسول سوییچ در حالت پرتابل، دستگاهی ایده آل به شمار می رود.
از سوی دیگر، کیت Snakebyte نیز تمام وسایل لازم برای خریداران سوییچ را در خود جای داده و به همراه قاب محافظ، ایرباد، دستمالی برای تمیز کردن بدنه دستگاه، محافظ نمایشگر و قابی برای بازی ها عرضه می گردد.
این کمپانی هنوز قیمت دقیقی برای تجهیزات جانبی خود که قرار است طی بهار 2017 عرضه شوند اعلام نکرده است. اما علاوه بر تجهیزات شخص ثالث، امکان خرید تجهیزات خود نینتندو نیز وجود دارد که شامل کنترلر پرو و کنترلرهای جوی-کان می شوند. کنترلر پرو، قیمتی معادل 69.99 دلار دارد و کنترلرهای جون-کان به صورت تکی با قیمت 50 دلار فروخته می شوند؛ با این همه در صورت خرید یک جفت جوی-کان، از تخفیفی 20 دلاری بهره مند خواهید شد.
مشخصات نینتندو سوییچ
به لطف بلاگ پست تازه انویدیا، حالا به طور قطع می دانیم که چیپ Tegra این کمپانی، سوخت رسانی به نینتندو سوییچ را برعهده دارد؛ همان چیپی که پیش تر در انویدیا شیلد نیز قرار گرفته است. پردازشگرهای گرافیکی کلاس دسکتاپ انویدیاً اخیرا با ارتقا چشمگیری مواجه شده اند و گفته می شود همین موضوع درباره چیپ های تگرا هم صدق می کند، اما هنوز هیچ چیز به صورت رسمی تایید نشده است.
پردازنده نینتندو سوییچ، سرعت کلاک 1020 مگاهرتز را در هر دو حالت خانگی و پرتابل به ارمغان می آورد اما سرعت کلاک پردازشگر گرافیکی، در این دو حالت متفاوت بوده و به ترتیب با 768 و 307.2 مگاهرتز برابری می کند.
کلاک 307.2 مگاهرتزی شاید در قیاس با کلاک 800 مگاهرتزی پلی استیشن 4 و کلاک 853 مگاهرتزی اکس باکس وان بسیار ناچیز به نظر برسد، اما برای کنار زدن Wii U کافی تلقی می شود؛ و همه ما دیده ایم که نینتندو روی این کنسول نسبتاً ضعیف، به چه پرفورمنس قابل توجهی دست یافته است.
در بلاگ پست انویدیا آمده که این چیپ برای استفاده روی موبایل بهینه شده و می توان امیدوار بود که این مسئله، به معنای بهینه سازی مصرف انرژی و عمر زیاد باتری باشد. با این همه گفته می شود که باتری سوییچ در حالت پرتابل، عمری برابر با 2.5 الی 6.5 ساعت دارد.
از منظر حافظه رم، در شایعات آمده سوییچ به حافظه رم 4 گیگابایتی تجهیز شده که آن را در جایگاهی برابر با موبایل های پرچمدار فعلی مانند گلکسی اس 7 اج و موتورولا موتو زی قرار می دهد. متاسفانه این مقدار حافظه رم، نصف میزان رم مورد استفاده در پلی استیشن 4 و اکس باکس است و وضوح گرافیکی سوییچ را نسبت به همتایانش کاهش می دهد.
نمایشگر دستگاه، رزولوشن 720p را تصویر کرده و برای نخستین بار از مولتی تاچ پشتیبانی به عمل آورد. تبلت سوییچ همچنین از پورت USB-C برای شارژ بهره می برد و با کارت های مایکرو SDXC تا سقف 128 گیگابایت سازگاری دارد.
بازی های نینتندو سوییچ
نینتندو در رویداد امروز خود، وقت نسبتاً زیادی را به نمایش بازی های سوییچ اختصاص داد و از بازی هایی مانند Xenoblade Chronicles 2 ،Super Mario Odyssey و Splatoon 2 رونمایی کرد؛ سه بازی کاملاً جدید که هر یک عناوینی بسیار جاه طلبانه به نظر می رسند.
گذشته از این سه بازی، می توان منتظر بازی هایی نظیر Project Octopath Traveler ،Dragon Quest X ،Fire Emblem Warriors و نیز بازی های شخص ثالثی مانند فیفا و The Elder Scrolls V: Skyrim نیز بود. علاوه بر این ها، نسخه ریمستر بازی Mario Kart 8 هم به همراه تمام محتویات الحاقی و نیز محتویاتی اضافه مانند شخصیت ها و مسیرهای مسابقه بیشتر در ماه آوریل برای سوییچ عرضه می گردد.
اما شکی نیست که ستاره اصلی کنفرانس امروز، بازی The Legend of Zelda: Breath of the Wild بود که نه تنها تریلر بسیار جذابی از آن به نمایش درآمد، بلکه عرضه اش به صورت همزمان با سوییچ تایید شد.
در کنار بازی های فراوانی که در کنفرانس نینتندو به نمایش درآمدند یا پس از اتمام آن تایید شدند، عناوینی هم وجود دارند که گفته می شود راهشان را در نهایت به سوییچ باز خواهند کرد. به عنوان مثال در شایعات، اشاره ای به نسخه جدید پوکمون شده و گفته می شود که بازی Dark Souls 3 از همین حالا برای اجرای روی سوییچ آماده است.
در مجموع، بیش از 50 کمپانی مختلف در حال توسعه بیش از 80 بازی برای نینتندو سوییچ هستند که انتظار می رود طی سال نخست یا دو سال ابتدایی، عرضه گردند. از جمله کمپانی هایی که نسبت به عرضه بازی روی سوییچ تمایل نشان داده اند می توان به یوبیسافت، اکتیویژن، الکترونیک آرتز و اسکوئر انیکس اشاره کرد. لیست کامل بازی های تایید شده تا به این لحظه، به شرح زیر است:
Untitled FIFA gameUltra Street Fighter 2: The Final ChallengersSuper Mario OdysseySkyrimArmsMario Kart 8 DeluxeHas Been HeroesJust Dance 2017SnipperclipsSuper Bomberman R1-2 SwitchThe Legend of Zelda: Breath of the WildArcade ArchivesDisgaea 5 CompleteDragon Ball: Xenoverse 2Farming SimulatorFast RMXFire Emblem WarriorsMinecraft Story Mode: The Complete AdventureMinecraft: Switch EditionPuyo Puyo TetrisRayman Legends Definitive EditionRimeShin Megami Tensei Brand New TitleSkylanders ImaginatorsSyberia 3SteepProject Sonic 2017Sonic ManiaNBA 2K18Lego City UndercoverI am Setsuna
نمایشگاه خودرو دیترویت یکی از مهمترین نمایشگاههای خودرو هست که امسال بیش از ۱۰۰ شرکت از ۵۳ کشور مختلف و ۶ قاره جهان در آن آخرین محصولات و تکنولوژیهایشان را به نمایش میگذارند. در این مطلب نگاهی کوتاه بر خودروهای این نمایشگاه میاندازیم پس با چرخان همراه باشید.
۵ خودروی برتر و کلیدی این نمایشگاه عبارتند از:
کیا Stinger GT: خودروی اسپرت سدان چهار درب مدل ۲۰۱۸
آئودی Q8: کانسپت شاسیبلند لوکس که با رنجروور به رقابت خواهد پرداخت
لکسوس LS: خودروی مجهز به تمام تکنولوژیهای روز
مرسدس GLA: نگاهی جدید به شاسیبلند کامپکتهای محبوب مرسدس
فولکسواگن I.D. Buzz: کانسپت برقی و خودران به همراه تولید مینی ون آن
اما دیگر خودروهای به نمایش درآمده در این نمایشگاه:
آئودی SQ5: کراساوور سایز متوسط
بیامو سری ۵: یکی از جدیدترین مدلهای این سری که رقیب مرسدس کلاس E هست
GAC موتور: اولین کارخانه خودروسازی چینی که امسال با سه خودرو به این نمایشگاه آمده است
کانسپت اینفینیتی QX50: شاسیبلند رقیب مرسدس GLC، بیامو X3 و آئودی Q5
مرسدس بنز کلاس E کوپه: آخرین مدل از کلاس E که از نظر ابعادی کوچکتر از کلاس S هست
مرسدس کوپه کلاس S ورژن تاریک: خودروی ویژه مرسدس با رنگ جت مشکی و چرخهای آلیاژی ۲۰ اینچی
مرسدس GT C: طرح کوپه دو درب که از مدل AMG GT الهام گرفته
نیسان روگ اسپرت: شاسیبلند ۵ نفره قشقایی اسپرت
کانسپت نیسان Vmotion 2.0: خودروی آینده نیسان با سیستم رانندگی خودران
کانسپت رینزاسپید Oasis: کانسپت خودران عجیب و غریب سوئیسی که توجه افراد بسیاری را به خود جذب کرد
فولکسواگن تیگوان: شاسیبلند رقیب نیسان ایکس تریل و لندرور دیسکاوری اسپرت
شورلت Traverse: خودروی شبیه مالیبو و تاهو شورلت
فورد F-150: محبوبترین تراک آمریکا با پیشرانه جدید
جیامسی Terrain: خودروی ظریفتر و مقاومتر نسبت به مدلهای قبلی این کارخانه
هوندا اودیسه: مینی ون وصل کننده نسل گذشته به آینده
رم 1500 Rebel: این تراک با هر رنگ سفارشی تولید میشود اما رنگ مخصوص آن مشکی است
سوبارو WRX/STI: دو مدل ارائه شده با طرح کاملا جدید و کارکرد بهتر
در گفتگو با یک طراح ارشد، مهمترین نکات در مدل مفهومی نیسان ویموشن بررسی شده است تا زبان طراحی جدید این برند و هنر بهکاررفته در ساخت این خودرو آشکار شود.
نمونههای مفهومی، گاهی آنقدر آیندهنگر و اغراقآمیز هستند که تولید محصولی حتی شبیه به آنها، بعید به نظر میرسد. از سویی دیگر برخی طرحها، پیشدرآمدی بر تولید یک خودروی جدید در سبد محصولات یک برند محسوب میشوند. خودروی مفهومی نیسان ویموشن۲، مطلقا در هیچکدام از این دستهبندیها جای ندارد و میتوان گفت هم خودرویی کاملا دور از خط تولید است و هم طرحی تأثیرگذار بر مدلهای آتی نیسان، خصوصا ماکسیما و آلتیما. کن لی (Ken Lee) از طراحان ارشد برند نیسان و پروژه ویموشن۲، در نمایشگاه دیترویت ۲۰۱۷ توضیح کاملی بر این خودروی مفهومی داشته است.
رنگ بدنه ویموشن، ترکیبی است. درحالیکه تم اصلی آن مسی نقرهای (Silver Copper) نامیده میشود، از فیبر کربن، کروم مات و کروم براق، آلومینیوم صنعتی و دودی روشن در نمای خارجی آن استفاده شده است. در قسمت دماغه، آرم نیسان کاملا درشت و چشمگیر است، درحالیکه خود جلوپنجره نیز با قطعاتی ششگوش، یک قطعه مثلثشکل حجیم را نشان میدهد. جلوپنجره بزرگ این خودرو تا پایینترین حد ممکن ادامه دارد. چراغهای جلو به لطف LED-های مدرن، کشیده و با طرحی شبیه بومرنگ ساخته شدهاند که چشم را به سمت لوگوی درخشان نیسان، هدایت میکند. میتوان گفت هماهنگی فوقالعاده خوبی در طرح کلی چراغها، جلوپنجره و کاپوت جلو دیده میشود. شاید بیشترین تأثیر این طراحی را، سال بعد در نسل جدید ماکسیما شاهد باشیم.
در نمای جانبی ویموشن، خطوط تیز و شکسته، سایهروشنهای زیبایی به وجود آوردهاند که با شکافی نسبتا عمیق روی درِ جلو یک کنتراست زیبا را پدید آورده است. رینگها در سایز ۲۱ اینچ و تماما از فیبر کربن ساخته شدهاند که ترکیب رنگی از سیاه و دودی تیره را به همراه دارد. در بخش سقف، طرحی معلق و بدون ستون استفاده شده است که طرح شیشه آن امروزه در نسل جدید ماکسیما و مورانو دیده میشود. دو پایه از جنس فیبرکربن، در طرفین سقف وجود دارد که حالتی شبیه حرف A دارند. سقف ویموشن، از شیشهای یکتکه، عظیم و کاملا پانورامیک ساخته شده است. شبیه آنچه در ماکسیمای مدل ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ شاهد بودیم.
در قسمت عقب، چراغها از LED-های بسیار باریکی استفاده میکنند که تا روی گلگیر ادامه دارند. زیر سپر عقب هم، از مجموعه LED-های کوچکی استفاده شده است که حالت سفینههای فضایی را به ویموشن میدهد. به لطف نداشتن ستون وسط، درها میتوانند در جهت عکس یکدیگر گشوده شوند و حالتی اشرافی به خودرو بدهند تا ورود و خروج سرنشینان نیز بهسادگی انجام شود.
صندلیها از ترکیب چرم سفید طبیعی و آلکانترا ساخته شده که نواردوزی آلومینیوم نارنجی دارد و تماما دستدوز است. ضخامت چرم استفادهشده ۰.۵ میلیمتر عنوان شده که علاوه بر پوشش صندلی و داشبورد، به رنگ سیاه در کنسول سقف خودرو استفاده شده است. روی درها، نوعی چوب با طرح اصطلاحا گورخری دیده میشود که هماهنگی بسیار خوبی با چرم روشن صندلی و پوشش مشکی سقف دارد.
در بحث فنآوریهای مدرن، ویموشن نگاهی انقلابی دارد. روی داشبورد صرفا یک نمایشگر بزرگ دیده میشود که اطلاعات مورد نیاز راننده و سرگرمیهای سرنشین کناری را فراهم میکند. کلید فشاری استارت/استاپ تنها دکمه فیزیکی این خودرو است و بعد از فشردن آن، تنظیمات خودرو، به نمایشگر داشبورد و تاچپد کنسول میانی وابسته خواهد بود. سیستم صوتی از برند گرانقیمت بوز (BOSE) امریکا سفارش داده شده است که با اسپیکرهای استریو و آلومینیوم، پشت سر هر سرنشین عمل میکند. به جای آینهها، دوربینهایی در پشت و سطح جانبی خودرو، تصویر را به نمایشگر اصلی منتقل میکنند و یک دوربین کوچک نیز روی شیشه جلو، ثبتکننده وقایع پیش روی خودرو در صورت نیاز است.
لی صادقانه میگوید این خودرو قابلیت تولید ندارد، چرا که شیشه جلو و کاپوت، پیوسته و حالتی یکتکه دارند و خودرو فاقد ستون وسط است. چنین وسیلهای استانداردهای ایمنی لازم برای تردد در شهرها را ندارد و در برابر تصادفات منجر به واژگونی، چندان مستحکم نیست. ترکیب چرم آلکانترا و چوب گورخری با آلومینیومم بدنه نیز آنچنان گران تمام شده است که تولید چنین خودرویی را در زمان ما غیرممکن میکند.
دانلود فیلم رسمی معرفی نیسان ویموشن با کیفیت 360p 720p 1080p
پروژهی نئون (Project NEON) نام زبان طراحی بعدی مایکروسافت است که در طیف وسیعی از محصولات نرمافزاری این شرکت، از جمله ویندوز ۱۰، استفاده خواهد شد.
مایکروسافت با عرضهی ویندوز ۸، جدیترین تغییر در رابط کاربری (UI) سیستم عامل و اپلیکیشنهای خود را ایجاد کرد. در موفق بودن و استقبال کاربران از زبان طراحی مایکروسافت که مترو (Metro) نام داشت، اختلاف نظر زیادی وجود دارد؛ اما آنچه مسلم است، تاثیر شگرف فلسفهی مینیمال و طراحی تخت این زبان بر طراحان دیگر شرکتها است.
با عرضهی ویندوز ۱۰، زبان طراحی مایکروسافت (که البته دیگر مترو نام ندارد) بار دیگر دستخوش تغییراتی شد. برای مثال، مایکروسافت دیگر مانند گذشته اصراری بر عدم استفاده از دکمه و منوی همبرگری (Hamburger Button/Menu) ندارد و حالا میتوان این سه خط موازی افقی را در همه جای ویندوز یافت.
پروژهی نئون قرار است با تمرکز ویژه بر انیمیشنها (افکتهای باز و بسته شدن پنجره و منوها) و سادگی و یکپارچگی، قابلیت شیشهای ویندوز ۷ با نام Aero Glass را با افکتهای به یادگار مانده از دوران ویندوزفون ۷ و ۸ ترکیب کند.
ویژگی شفافیت (Transparency) شیشهای پنجرهها در ویندوز ۷ که آیرو گلس نام داشت، از جمله ویژگیهای بصری محبوب این سیستم عامل به شمار میرود؛ تا جایی که درخواست بازگرداندن این ویژگی به ویندوز، با بیش از ۵۰ هزار رأی در سایت User Voice مایکروسافت، یکی از محبوبترین درخواستها به شمار میرفت. به همین جهت مایکروسافت قصد دارد این بار از افکت مشابهی با نام «اکریلیک» (Acrylic) در طراحی جدید ویندوز استفاده کند. اکریلیک در واقع شفافیت به همراه افکت بلور (Blur) در پسزمینه، نوار جانبی، و قسمت ناوبری اپلیکیشنها است. این افکتها به ترتیب «Side-Nav Acrylic»، «Background Acrylic» و «In-App Acrylic» نام دارند. در اسکرینشات زیر، افکت Side-Nav Acrylic را مشاهده میکنید.
افکتهای اکریلیک به خوبی با آنچه مایکروسافت «رابط کاربری خودآگاه» (Conscious U) و «انیمیشنهای متصل» (Connected Animations) مینامد، هماهنگ هستند. در یکی از ویدئوهای داخلی مایکروسافت، طرح مفهومی این رابط کاربری در اپلیکیشن Groove به خوبی دیده میشود. در این ویدئو، اکریلیکِ نوار جانبی اپلیکیشن با توجه به آنچه در پس زمینه قرار دارد، تغییر میکند. به علاوه هنگام پخش موسیقی و جابجا کردن اپلیکیشن، تصویر هنرمند نیز اندکی جابجا میشود و افکت جالبی به وجود میآورد.
نکتهی جالب این است که اگر عضو برنامهی Insider Preview باشید و آخرین بیلد آزمایشی ویندوز ۱۰ را داشته باشید، متوجه خواهید شد اپلیکیشن Groove Music همین حالا هم تعدادی از اِلمانهای زبان طراحی جدید مایکروسافت و افکت «انیمیشنهای متصل» (Connected Animations) را در خود جای داده است. برای مثال، همانطور که در تصویر متحرک زیر مشاهده میکنید، عکس پروفایل هنرمند هنگام اسکرول کردن کوچکتر میشود.
همچنین یکی دیگر از طرحهای مفهومی پروژهی نئون را که مربوط به اپلیکیشنهای ایمیل و تقویم Outlook است، در زیر میبینید. در این تصویر نوار کناری و پس زمینهی تار و دیگر المانهای زبان طراحی جدید را میتوان مشاهده کرد.
پروژهی نئون همچنین تمرکز زیادی بر تعاملات سه بعدی هولولنز دارد. اگر با کلیک روی تصویر بالا، آن را در سایز اصلی مشاهده کنید، متوجه خواهید شد حرکت دادن ماوس روی آیتمها و المانهای ویندوز، باعث ایجاد افکتی زیبا در پسزمینهی آنها میشود تا احساس یک تعامل طبیعیتر به کاربر القاء شود. اثر زیبای این افکت در تصویر متحرک زیر به خوبی نمایان است.
بنا به گفتهی منابع داخلی و کسانی که ویدئوهای مربوط به پروژهی نئون را تماشا کردهاند، انیمیشنهای ویندوز در رابط کاربری جدید به شدت نرم و روان خواهند بود. البته باید در نظر داشت از طرفی تمامی این تصاویر طرحهای مفهومی هستند و از طرف دیگر، هنوز زمان زیادی تا عرضهی بهروزرسانی بزرگ بعدی ویندوز ۱۰ باقی مانده است و در این مدت امکان تغییر هر چیزی وجود دارد.
مایکروسافت قصد دارد سنگ بنای فلسفهی طراحی رابط کاربری جدید خود را با آپدیت ردستون ۳ محکم کند؛ به همین دلیل انتظار میرود همزمان با عرضهی این بروزرسانی، اکثر اپلیکیشنهای پیشفرض ویندوز با استفاده از زبان طراحی نئون بروزرسانی شوند. توسعه دهندگان ثالث نیز میتوانند بلافاصله پس از انتشار ردستون ۳ اپلیکیشنهای خود را بر مبنای زبان طراحی جدید بروزرسانی کنند.
انتظار میرود مایکروسافت بروزرسانی ردستون ۳ را اواخر سال جاری میلادی، پس از انتشار آپدیت ردستون ۲ (که با نام «آپدیت پدیدآورندگان» (Creators Update) نیز شناخته میشود) برای عموم کاربران عرضه کند.
به گزارش جامجم آنلاین به نقل از دیجیاتو، طی دوره های قبلی، نمایشگاه CES به تدریج نگاه خود را از غول های تکنولوژی برگرفت و بیشتر به عرصه جولان شرکت ها و استارتاپ های کوچک تر بدل شد، چون بسیاری از کمپانی های مطرح تصمیم گرفتند رونمایی از محصولات اصلی خود را در کنفرانس ها و مراسمات اختصاصی برگزار نمایند.
البته این تغییر چندان هم بد نیست، چون در نهایت این استارتاپ ها هستند که جنبه هیجان انگیز فناوری و محصولات الکترونیکی را حفظ کرده اند، و هر روز شاهد نوآوری های متعددی از جانب آنها هستیم.
CES 2017 رسماً از تاریخ 5 ژانویه (شانزدهم دی ماه) آغاز به کار خواهد کرد، اما کنفرانس های خبری، نطق ها و رویدادهایی از این دست، از فردا شروع خواهند شد. ما نیز همچون همه علاقه مندان، امیدواریم محصولات و تکنولوژی های هیجان انگیزی را در این نمایشگاه شاهد باشیم.
در ادامه، نگاهی خواهیم داشت به حوزه هایی که احتمالاً بیشترین توجه را در CES 2017 به خود اختصاص خواهند داد.
خانه هوشمند
امسال محصولات و لوازم خانگی هوشمند بسیار فراگیرتر خواهند شد، بدین معنی که دیوایس های عادی و پرکاربرد در منازل، همگی برای سازگاری با اینترنت اشیاء (IoT) به روز رسانی می گردند. در این حوزه نقش آفرینان بزرگی همچون آمازون، اپل و گوگل نیز حضور دارند، که می خواهند اکوسیستم اختصاصی خود را برای دیوایس های متصل به شبکه به کاربران بقبولانند.
به همین دلیل انتظار می رود شرکت ها و برندهای مختلف به عرضه محصولات هوشمند و متصل به اینترنت از جمله قفل درب، لامپ، دوربین امنیتی، ترموستات، فن های سقفی، حسگر دود، زنگ درب و غیره بپردازند. حتی لباسشویی، یخچال فریزر و ماشین های ظرفشویی نیز هوشمندتر از قبل خواهند شد.
تلویزیون ها، بزرگ تر و پیشرفته تر از همیشه
لاس وگاس هر ساله به جولانگاه نمایشگرها و تلویزیون ها تبدیل می شود، و امسال نیز از این قاعده مستثنی نیست. سامسونگ، سونی، و شرکت های رو به رشد چینی همچون TCL و هایسنس به ارائه فناوری های جدید خود بر پایه LCD می پردازند تا شاید بتوانند با تلویزیون های OLED ال جی مقابله نمایند.
فناوری هایی مانند رزولوشن 4K، پشتیبانی از HDR و سیستم های انتقال تصویر مانند کروم کست نیز جایگاه بهتری را در سال 2017 کسب خواهد کرد. البته انتظار تکنولوژی های انقلابی در صنعت نمایشگر و پروژکتورها را نیز داشته باشید.
صنعت خودرو
طی سالیان اخیر، خودروها به یکی از بخش های اصلی نمایشگاه CES تبدیل شده و اهمیت آنها روز به روز افزایش یافته، چون خودروسازان متعددی برای بهره گیری از محصولات الکترونیکی مصرفی در تولیداتشان تلاش می کنند. در واقع اگر به تقویم کنفرانس های خبری این رویداد نگاهی گذرا داشته باشیم، نام تعداد زیادی از شرکت های خودروسازی را مشاهده خواهیم کرد.
در بین این اسامی، کمپانی های عظیم و باسابقه ای همچون کرایسلر و تویوتا در کنار دیگر شرکت های نه چندان مطرح اما پر ادعا، از جمله فارادی فیوچر به چشم می خورند. به نظر می رسد تکنولوژی های ناوبری و هدایت هوشمند، سامانه های مرتبط با اینترنت، و نمایشگرهای هاد (HUD) حضور قابل توجهی در CES 2017 داشته باشند.
واقعیت مجازی
تا به امروز، بخش اصلی کاربرد فناوری های واقعیت افزوده، مجازی یا ترکیبی، در صنعت گیمینگ بوده، اما CES فرصت خوبی برای تغییر این رویه و اثبات قابلیت های VR در دیگر حوزه ها خواهد بود. به همین دلیل امسال علاوه بر سالن مخصوص گیمینگ، سالن مجزایی نیز به واقعیت مجازی اختصاص داده شده.
استارتاپ ها قطعاً با تجهیزات جدید و هیجان انگیز، نقش فعالی در نمایشگاه لاس وگاس خواهند داشت، اما در این میان نباید از نام های بزرگی همچون سامسونگ و HTC نیز غافل شد که محصولاتی همچون Vive و Gear VR را با موفقیت وارد بازار کرده اند.
همچنین به احتمال زیاد هدست ها و تجهیزات مبتنی بر پلتفرم DayDream گوگل یا سازگار با ویندوز 10 نیز در غرفه های متعدد عرضه می شوند، ضمن اینکه باید دید آیا در ارائه فناوری واقعیت افزوده، شاهد خلاقیت و نوآوری خواهیم بود یا خیر.
پهپادها و ربات ها
علاوه بر دو کمپانی مطرح DJI و GoPro، سال 2016 نقطه عطفی برای دیگر شرکت های کوچک فعال در حوزه گجت های پرنده به شمار می رفت، و به نظر می رسد در CES 2017 شاهد حضور قوی تر شرکت های نرم افزاری و سخت افزاری و عرضه فناوری های نوین در این عرصه باشیم.
البته همچون همیشه در کنار نوآوری های احتمالی، محصولاتی تقلیدی نیز عرضه می شوند و احتمالاً پهپاد Disco ساخت شرکت Parrot با طراحی جدید، نمونه هایی شبیه به خود را در این نمایشگاه ببیند.
در حوزه رباتیک نیز مانند گذشته، ربات های مهربان و دوست داشتنی با توانایی آموزش محتوای مختلف را خواهیم دید.
پوشیدنی ها
ساعت های هوشمند اگرچه حال و روز خوبی ندارند، اما هنوز به طور کامل میدان را خالی نکرده اند. با این حال سامسونگ احتمالاً محصول مهم و خاصی را در این زمینه عرضه نخواهد کرد، و همه چیز را به کنگره جهانی موبایل در اواخر سال جاری موکول می کند. موتورولا نیز ظاهراً به طور کامل از این حوزه بیرون رفته.
با این تفاسیر، توسعه اندروید وِر 2.0 به مراحل خوبی رسیده و اوایل سال 2017 نسخه نهایی آن عرضه می شود. بنابراین انتظار می رود نسل جدیدی از دیوایس های پوشیدنی شرکت هایی همچون هوآوی و ال جی را شاهد باشیم، ضمن اینکه دستبندهای پایش سلامت و ردیاب ها نیز بخشی جدانشدنی از CES به شمار می روند.
لپ تاپ های جدید
به دلایل نامشخص، تولیدکنندگان برتر کامپیوترهای شخصی در غرفه های نمایشگاه CES دیده نمی شوند، بلکه از فرصت ایجاد شده استفاده کرده و در رویدادهایی جداگانه به معرفی محصولات جدید خود می پردازند.
در CES 2017 مجموعه متنوعی از لپ تاپ ها و اولترابوک های عادی و هیبریدی را از سازندگانی مطرح همچون Dell، لنوو، ایسوس و اچ پی خواهیم دید، که تقریباً همه آنها محصول نهایی و آماده عرضه به بازار محسوب می شوند.
.
در این میان، طبیعیست که برخی نمونه های اولیه از محصولات آینده و فناوری های عجیب و غریب را نیز ببینیم. همچنین شرکت های سازنده سخت افزار و چیپ از جمله اینتل و کوالکام نیز حضوری فعال در لاس وگاس خواهند داشت.
موارد دیگر
هوش مصنوعی در همه جا
با توجه به موفقیت دستیار هوشمند آمازون به نام الکسا در قالب اسپیکر خانگی اکو، انتظار می رود محصولات متنوعی را در این دسته شاهد باشیم و با توجه به غیبت اپل، مایکروسافت و گوگل از CES 2017، سامسونگ با دستیار صوتی اختصاصی اش می تواند به سرخط خبرهای این بخش تبدیل شود.
هدفون های بلوتوث
از آنجا که طی ماه های اخیر یکی پس از دیگری شاهد عرضه موبایل هایی بدون جک هدفون بودیم و این روند در سال بعد نیز ادامه خواهد یافت، بنابراین طبیعیست که بسیاری از سازندگان لوازم جانبی به این تجارت پرسود روی آورده باشند.
دیوایس هایی شبیه سرفس استودیو
آپدیت Creators که امسال برای ویندوز 10 عرضه می شود، قابلیت های جدیدی را در خود گنجانده و به نظر می رسد شرکت های تولید کننده بتوانند از این فرصت به نحو احسن بهره برداری کرده، و دیوایس هایی را برای پشتیبانی از این ویژگی ها عرضه نمایند.
تلفن های همراه
اگرچه برگزاری کنگره جهانی موبایل (MWC) در ماه مارس، هیاهوی CES را در حوزه تلفن های همراه کاهش داده، اما می دانیم که کمپانی هایی از جمله ال جی، سامسونگ، سونی، ایسوس و هوآوی قصد دارند چندین نمونه اسمارتفون را در لاس وگاس به نمایش بگذارند، ضمن اینکه TCL نیز معرفی موبایل جدیدی از بلک بری را وعده داده است.
ساختمان مرکزی مایکروسافت دارای طراحی بی نظیری است و البته جز این از شرکت بزرگ و موفق بیل گیتس هم انتظار نمی رود. ساختمان مرکزی مایکروسافت جای عجیبی است.فوق العاده بزرگ و گسترده است و وقتی به آن می رسید فکر می کنید وارد دانشگاهی در آینده شده اید. این ساختمان یک راه رو اختصاصی برای زدن قد هم دارد!
بر خلاف اپل که بیشتر یک کمپانی گوشی همراه است مایکروسافت دوازده بخش متفاوت دارد که یک میلیارد دلار درآمد تولید می کنند.وقتی کسب و کار ویندوز در حالت بدی است، سرور ها و ابزار رشد می کنند و یا گروه آفیس این ضعف را می پوشاند.ساختمان مرکزی مایکروسافت مانند اپل یک دونات عظیم الجسه شیشه ای نیست بلکه متشکل است از ۱۲۰ ساختمان جداگانه که در ردموند واشنگتن پراکنده شده اند.
این مکان بیشتر شبیه به یک شهر است تا ساتمان مرکزی. برای گشتن در آن باید از شاتل های مایکروسافت استفاده کنید، حتی افردی که مدت ها در این مکان کار کرده اند نیز ممکن است به سادگی در آن گم شوند.با هم به گشت و گذاری در این مجموعه شگفت انگیز و بسیار بزرگ می پردازیم.
ما روزمان را با ساختمان ۳۳ شروع کردیم که در کنار ساختمان ۳۴ بود ( جایی که استایا نادلا CEO کار می کرد )
هیچ چیز خاصی درباره این ساختمان وجود ندارد و یا شاید اینگونه به نظر می آید.
اما در داخل آن دیدگاه مایکروسافت برای آینده جمع شده.
ما توری داشتیم که نشان می داد تکنولوژی چگونه در آینده زندگی انسان را تغییر می دهد.
در این فضا یک نمونه دفتر کار و همچنین یک خانه با تجهیزات آینده نگرانه قرار داده شده. و البته چیزهای دیگری نیز هست.
یک اسکوتر و مقداری پیچک برای دکور این فضا استفاده شده.
بعد از سر زدن به خانه یا اداره آینده مایکروسافت بیرون رفتیم و منتظر شاتل شدیم تا ما را به قسمتی دیگر از شهرک ببرد.
منتظر ماندنمان برای شاتل بیش از حد انتظار بود ولی بالاخره یک ون آمد تا ما را ببرد.
داخل شاتل تجربه ات از شاتل سواری را با بارکدهای داخل ماشین می توانستی ثبت کنی.
حدود سه دقیقه بعد در قسمت فروشگاه و غذا خوری مایکروسافت پیاده شدیم.
این هم منظره فضایی که در آن بودیم از درون بالکن.
این زمین فوتبال بزرگ پذیرای کارمندانی بود که می خواستند حال و هوایی عوض کنند.
قبل از رفتن به ساختمان Commons فکر کردیم که ابتدا به Studio B برویم.
لابی ساختمان مایکروسافت این شکلی بود. برای گذشتن از فضای لابی باید کارت می دادی یا یکی از کارمندان مایکروسافت می بودی.
در این ساختمان ” Model Shop ” مایکروسافت قرار داشت جایی که با استفاده از پرینترهای سه بعدی ایده سخت افزارهای جدید را مورد آزمایش قرار می دادند.
بعد از گشت و گذار در قسمت Model Shop به ساختمان Commons بازگشتیم.
داخل ساختمان Commons مجسمه یک فیلم غول پیکر بود.
و این قسمت غذایی زیبا:
در یک قسمت این ساختمان می توانستی محصولات جدید مایکروسافت را داخل یک ویترین ببینی
دوست ندارید در آن زمین فوتبال که چند عکس قبل تر دیدید بازی کنید؟ می تواند برای استراحت در این قسمت پین بال بازی کنید.
و یا شاید هم دوست داشته باشید با آهنگ سرگرم بشوید، وسائل جاز در یک قسمت قرار داده شده تا از آنها استفاده کنید.
در امتداد ساختمان Commons یک ساختمان دیگر بود که در آن غذا سرو می شد.
اما ما در این ساختمان یا ساختمان Commons چیزی نخوردیم در عوض به ساختمان ۱۶ رفتیم که کافه ای عالی به نام کافه ۱۶ داشت.
کافه ۱۶ به کارمندان مایکروسافت، پیتزا و دیگر خوردنی های خوشمزه سرو می کرد.
بعد از غذا خوردن در کافه ۱۶ به قسمت دیگری از شهرک رفتیم.
آنجا چند نفر مشغول بازی فوتبال بودند، البته این را هم بگویم این زمین فوتبال همانی نیست که قبلا دیده بودیم.
این چیز عجیب نزدیک زمین فوتبال بود، می تواند یک شارژر گوشی باشد؟
یک زمین والیبال هم بود به نظر می آید ورزشی چالش برانگیز سرکار است.
بعد از چند دقیقه که در این شهرک گم شده بودیم، بالاخره به مقصدمان رسیدیم. در یکی از شش ساختمان اصلی مایکروسافت بودیم.
این ساختمان طوری طراحی شده بود که مدرن تر به نظر بیاید.
مانند هر اداره مدرن دیگری مقداری میان وعده رایگان نیز در آن پیدا می شد.
تصاویر باحالی روی شیشه های اتاق کنفرانس دیده می شد.
این تیم اسکایپ است. چینش اداره آنها کاملا استاندارد بود. با این حال چنین مدلی در مایکروسافت غیر معمول بود. در بیشتر دیگر ساختمان هایی که نمی توانستیم عکس بگیریم اداره نیز بود.
یک اتاق کنفرانس زیبا و دنج.
فضای اداری در مایکروسافت به گونه ای است که افراد با وجود بودن در فضایی سر بسته اما کاملا با فضای بیرون در ارتباط هستند. پسنجره های بزرگ ساختمان ها این امکان را فراهم کرده.
این میز بیلیارد بسیار شیک و عالی است اما به نظر می آید اتاق مناسبی را برای قرار دادنش انتخاب نکرده اند.
و بالاخره رسیدیدم به راهرو ” بزن قدش ” جایی که افراد در صورت رو برو شدن با یکدیگر باید این کار را انجام دهند.
میز پینگ پونگ یکی از وسائل الزامی برای اداره است.
این کارمند مایکروسافت اهمیت زیادی به مانیتورهایش داده بود.
یکی از کارمندان لوح ثبت اختراع روی میز خود داشت!
بعد از یافتن زمین فوتبال و زمین والیبال ساحلی این بار نوبت زمین بسکتبال بود. شاید اگر بیشتر می گشتیم زمین هاکی هم پیدا می کردیم.
از ساختمان هایی که در آن بودیم به طرف گاراژ رفتیم جایی که کارمندان مایکروسافت می توانستند روی پروژه های جانبی خود کار کنند.
برای کارمندانی که می خواستند چیزی سرهم کنند کلی ابزار وجود داشت.
گاراژ برای کارمندان قفسه های دوچرخه نیز داشت.
کلی چیزهای باحال هم بود که توسط پرینتر سه بعدی ساخته بودند.
این هم یکی از فضاهای جادار برای کار
یک مشت خط خطی روی تابلو یا شاید هم یک نقشه سری فوق العاده!
باورتان نمی شود که مایکروسافت چقدر بزرگ و وسیع است و ما سعی کردیم گوشه ای از آن را به شما نشان دهیم.
بدونیم
سال 2016 با انبوه مطالعات و دستاوردهای علمی به پایان رسید، مطالعاتی که مجله ساینس عناوین اخبار مربوط به برخی از آنها و یا تصاویرشان را عجیب و خاص می داند.
*** دانشمند ژئوفیزیک که به خوکچه هندی تبدیل شد
موجودات مختلفی در قلمرو حیوانات میدان مغناطیسی زمین را حس می کنند و از طریق آن جهات جغرافیایی را تشخیص داده و همانند یک GPS مسیر خود را دنبال کنند. در تصویر یکی از اخبار علمی سال گذشته میلادی 'جو کرچوینک ' متخصص ژئوفیزیک در موسسه فناوری کالیفرنیا مشاهده می شود که در آزمایشی می خواهد دریابد آیا انسان ها نیز می توانند به نوعی این حس را داشته باشند. در این تصویر وی در معرض میدان های مغناطیسی تولید شده از مجموعه ای از کلاف های الکتریکی قرار گرفته است و یک دستگاه الکتروگرام امواج مغزی وی را ثبت می کند.
***گوش در بشقاب
خبر در ارتباط با گوش مصنوعی است که توسط یک چاپگر سه بعدی چاپ شده است؛ این چاپگر برای تولید نمونه هایی مانند این گوش مصنوعی، قسمت های مصنوعی بدن را با سلول های زنده پر می کند. تصویر این خبر یک گوش چاپ شده را در میان محلول در یک بشقاب نشان می دهد.
***ابرهای نامیبیا راز معمای گرمایش زمین را فاش می کنند
یکی از تولیدات خبری سال 2016 به ابرهای نامیبیا مربوط می شود که گمان می رود به حل معمای گرمایش جهان کمک می کنند، هواپیمای سازمان فضایی آمریکا (ناسا) ماه اوت، آزمایشی را برای پی بردن به اسرار چگونگی تاثیر تعامل مه و ماه در گرمایش زمین آغاز کرد. در این آزمایش محققان ناسا اتمسفر طبیعی ساحل نامیبیا را مورد بررسی قرار دادند.
***فلج اطفال به نیجریه بازمی گردد
خبر به نگرانی محققان از بازگشت فلج اطفال به نیجریه مربوط می شود. در اواسط ماه اوت، دو مورد فلج اطفال در این کشور گزارش شد و اکنون کارشناسان نگران شیوع مجدد بیماری در این کشور هستند.
*** کلوز آپ از دستگاه مولد بلایای طبیعی
دانشمندان به منظور آمادگی هر چه بهتر در برابر پدیده های زمین شناسی، تلاش می کنند دستگاه هایی بسازند که بتوانند این بلایا را شبیه سازی کنند. دستگاهی که در تصویر مشاهده می شود، 'دیوار باد' نام دارد و توسط محققان دانشگاه بین المللی فلوریدا در میامی ساخته شده است. این دستگاه می توانند بادهای شدید تولید کند. ساخت دستگاه هایی این چنینی به دانشمندان کمک می کند که برخی از مخرب ترین رویدادهای طبیعی در جهان را بشناسند.در تصویر این خبر یک دستگاه تولیدکننده بلایای طبیعی مشاهده می شود.
***بونوبو اپتومتریست می شود
انسان ها تنها پستاندارانی نیستند که به عینک مطالعه نیاز دارند. یکی از مشابه ترین پستانداران به انسان به نام 'بونوبو' گونه ای شامپانزه نیز با افزایش سن دچار کاهش بینایی می شود. در تصویر خبر مرتبط با این موضوع، به نظر می رسد که یک بونوبو مانند یک اپتومتریست سرگرم معاینه همنوع خود است.
***گلسنگ دوست داشتنی
گلسنگ ها؛ شکل عجیب و غریبی از حیات هستند؛ همزیستی میان قارچ و جلبک، موضوعی است که دانشمندان هنوز سرگم پی بردن به اسرار آن هستند. در تصویر نمونه ای از گلسنگ به نام Hypogymnia imshaugii مشاهده می شود که به دلیل جذابیت بسیار زیاد در ماه ژوئیه در مجله ساینس منتشر شد.
***تصویری از زیر سطح ماه
در تصویر یک خبر علمی نقشه ای از زیر سطح ماه مشاهده می شود. این نقشه در جریان ماموریت بازیایی گرانش و آزمایشگاه داخلی سازمان فضایی آمریکا بدست آمد. این داده می تواند اطلاعاتی را در مورد سایر ستاره های دنباله دار و سیارک های منظومه شمسی ارائه دهد.
علمی**2038**
مترجم: درنا محمدیان*انتشار: زهره محتشمی پور
به گزارش جامجم آنلاین به نقل از تک شات، آلفاگو که از تکنیک های پیشرفته یادگیری ماشینی و هوش مصنوعی بهره می برد، توانست طی این بازی ها، هزاران حرکت را از بازی هایی که قبلاً توسط انسان ها انجام شده بود یاد بگیرد و توانایی خود را در تفکر استراتژیک، به منظور پیروز شدن در این بازی، ارتقا دهد.
بازی های آلفاگو با لی سدول که به صورت زنده توسط میلیون ها بیننده در سراسر جهان مشاهده شد، این نکته را به جهانیان یادآوری کرد که تکنولوژی هوش مصنوعی، روز به روز در حال بهتر شدن است و به سمت توسعه یافتگی قدم بر می دارد.
اگرچه در گذشته نیز شاهد رقابت میان انسان و کامپیوتر بوده ایم، اما این برای اولین بار بود که یک برنامه توانست این چنین یک انسان را در بازی مغلوب کند. آلفاگو نه تنها توانست بر پیچیدگی های این بازی مسلط شود، بلکه موفق شد حتی بهتر از هوش یک انسان عمل کند و آن را شکست دهد. حرکات غیر پیش بینی شده این سیستم کامپیوتری، حیرت استاد بزرگ این بازی را بر می انگیخت که این، نشان از قدرت تفکر و قدرت پاسخگویی مناسب آلفاگو در موقعیت های مختلف داشت.
این پیروزی، در مسیر حرکت تکنولوژی هوش مصنوعی تغییری بزرگ به وجود آورد. پیش از آن مهندسان به منظور توسعه این تکنولوژی روی کپی برداری از هوش انسانی تمرکز می کردند، اما اکنون به نظر می رسد این تفکر تغییر کرده و تمرکز محققان بر الگوها و رفتارهای انسانی معطوف شده است.
«لی سدول»، استاد بزرگ جهان در بازی «گو» در حین رقابت با آلفاگو
پیشرفت های اخیر در حوزه یادگیری عمیق، تنها به شکست انسان در بازی ها محدود نمی شود. در سال 2016، هوش مصنوعی توانست محدودیت های پیش روی انسان ها در آزمایشگاه های تحقیقاتی را از میان بردارد و نحوه تعامل، زندگی و حتی تفکرات ما پیرامون چگونگی محافظت از کره زمین را دستخوش تغییرات گسترده ای کند.
از جمله نمونه های این پیشرفت می توان به دستیارهای دیجیتالی مجازی مورد استفاده در دستگاه های هوشمند، سیستم های پیشرفته تشخیص سرطان، چت بات ها، پلتفرم های مورد استفاده در اتومبیل های خودران و غیره اشاره کرد.
برای درک بهتر این موضوع، دستیارهای دیجیتالی کورتانا، سیری ویا گوگل ناو را در نظر بگیرید که با ورود خود، انسان ها را قادر ساخته اند با گجت های هوشمند خود صحبت و شیوه ای جدید از کار با دستگاه های هوشمند را تجربه کنند.
اما قدرت دستیارهای مجازی طی یکی دو سال اخیر به شدت افزایش یافته و از گوشی های هوشمند به خانه ها راه یافته اند. نمونه بارز این ادعا را می توان در دستگاه و یا بهتر بگوییم اسپیکر هوشمند گوگل هوم مشاهده کرد که با صدای افراد فعال می شود و می تواند به لطف ویژگی ها و قابلیت هایی که به آن مجهز شده است، از پس انجام بسیاری از کارها برآید.
این دستگاه ها در آینده ای نزدیک به گونه ای طراحی خواهند شد که نه تنها دستورات ما انسان ها را اجرا کنند، بلکه قادر باشند با توجه به الگوهای دستوری مان، آن چه در ذهنمان می گذرد را پیش بینی کنند.
چنین محیطی، بیشتر شبیه فضا هایی است که در فیلم های علمی-تخیلی دیده ایم، اما باید اذعان کرد تکنولوژی به شیوه ای پیش می رود که در آینده ای نه چندان دور، شاهد تحقق چنین شرایطی در زندگی خود خواهیم بود.
هم اکنون، مدیرعامل کمپانی فیس بوک، از یک دستیار دیجیتالی هوشمند به نام Jarvis در خانه شخصی خود استفاده می کند که قادر است با برقراری ارتباط با سیستم های خانگی، کارهایی از قبیل خاموش و یا روشن کردن لامپ ها، تست کردن نان، کنترل دمای اتاق ها و مواردی از قبیل را انجام می دهد.
به گفته دانشمندان، با توجه به پیشرفت های اخیر به دست آمده در حوزه های تشخیص صدا و پردازش زبان طبیعی، اکنون سیستم های مبتنی بر هوش مصنوعی می توانند بسیار بهتر از گذشته با انسان ها ارتباط برقرار کنند. هم اکنون شرکت های تسلا، بی ام و، فیات و گوگل بر روی تکنولوژی اتومبیل های خودران تمرکز کرده اند که با توسعه این قابلیت ها می توان برقراری ارتباط با اتومبیل، تجربه سفری بی خطر تر و با استرس کمتر را تجربه کرد.
البته این خودروها هنوز نتواسته اند اعتماد مردم و مقامات صادرکننده مجوز برای تردد عمومی آن ها در خیابان ها را جلب کنند و همانطور که می دانید اخیراً گزارش هایی مبنی بر تصادف این خودروها در خیابان ها نیز منتشر شده است. برخی کارشناسان نیز عنوان کرده اند که این اتومبیل ها می بایست به قابلیت هایی برای شناسایی افراد معلول و با ناتوانی های جسمی مجهز شوند تا بتوانند در هنگام مواجهه با این افراد، بهترین واکنش را در کمترین زمان ممکن از خود بروز دهند.
از دیگر کاربردهای هوش مصنوعی، می توان به حوزه پزشکی اشاره کرد که در طی سال های اخیر، پیشرفت های قابل توجهی را تجربه کرده است. این روزها، دستگاه های مبتنی بر این فناوری قادرند اطلاعات جامع و دقیقی را از وضعیت بیمار در اختیار پزشکان قرار دهند و به آن ها در تصمیم گیری کمک کنند. این در حالیست که استفاده از روش های قدیمی بسیار زمانبر بوده و از آن جایی که احتمال خطا نیز در آن وجود داشت، ممکن بود جان بیمار با تشخیص نادرست پزشک به خطر بیفتد.
از جمله دستاوردهای مهم دیگر در این حوزه می توان به ابررایانه واتسون شرکت IBM اشاره کرد که به آخرین و جدیدترین اطلاعات پزشکی دنیا مجهز است و با توجه به قدرت بالایی که در تشخصی بیماری ها از جمله سرطان دارد، هم اکنون در بسیاری از بیمارستان های مطرح جهان مورد استفاده قرار می گیرد. شرکت IBM اخیراً با چند موسسه، همکاری تازه ای را آغاز کرده است تا با گردآوری اطلاعات بیشتر در خصوص انواع سرطان، عملکرد سیستم شناختی واتسون را ارتقا دهند.
قدرت بالای هوش مصنوعی در تشخیص، به حوزه چشم پزشکی نیز ورود کرده است به طوری که اخیراً کمپانی گوگل از الگوریتم یادگیری عمیقی رونمایی کرد که قادر است احتمال ابتلا به بیماری رتینوپاتی دیابتی (DR) را که یکی از شایع ترین بیماری ها در میان دیایتی ها محسوب می شود و همه ساله، صدها نفر را از قدرت بینایی محروم می کند، تشخیص دهد.
بر اساس آخرین آمارها، در حال حاضر 415 میلیون انسان در جهان از بیماری دیابت رنج می برند که با این سیستم می توان با شناسایی به موقع علائم این بیماری، اقدامات درمانی را انجام و از نابینا شدن این افراد جلوگیری کرد. البته لازم به ذکر است که هنوز این الگوریتم به طور کامل توسعه داده نشده و برای کامل شدن به زمان بیشتری نیاز دارد.
همچنین، امسال هوش مصنوعی در محافظت از کره زمین نقشی تعیین کننده ایفا کرده است. از حفاظت از آب در کالیفرنیا گرفته تا نجات ماهی ها در پالائو؛ که همگی نتیجه تلاش محققان و استفاده از تکنولوژی هوش مصنوعی بود.
هم اکنون دانشمندان جهان از این فناوری برای رصد شرایط زیست محیطی استفاده می کنند. برای درک بهتر این موضوع می توان به سازمان OmniEarth اشاره کرد که در زمینه تجزیه و تحلیل وضعیت محیط زیست فعالیت دارد و از ابرکامپیوتر واتسون برای نقشه برداری و دسته بندی محیط های مختلف با استفاده از تصاویر ارسالی از ماهواره ها بهره می برد؛ فرآیندی که هوش مصنوعی IBM می تواند آن را حدود 40 برابر سریعتر از یک انسان و با دقتی بالا انجام دهد.
از دیگر موارد کاربرد هوش مصنوعی در این زمینه می توان به سازمان Nature Conservancy اشاره کرد که اخیراً موفق به توسعه الگوریتمی مبتنی بر یادگیری ماشینی شده است که قادر است تمامی فعالیت های ماهی گیران را زیر نظر بگیرد. این سازمان برای این منظور، دوربین ها و سنسورهای جی پی اس متعددی را روی کشتی های ماهیگیری نصب کرده است. از طرفی دیگر، سازمان نام برده به دنبال توسعه الگوریتمی است که بر اساس آن بتواند کوسه، ماهی تون و یا لاک پشت های به دام افتاده در تور ماهیگیران را شناسایی کند و آن ها را به روی عرشه بکشاند.
در هر صورت، می توان این چنین گفت که حضور هوش مصنوعی در زندگی ما انسان ها به ضرورتی غیرقابل انکار تبدیل شده، اما این بدان معنا نیست که می بایست تمامی جنبه های زندگی ما را در بر بگیرد. در واقع، چندین دهه می شود که دانشمندان به توسعه سیستم های هوش مصنوعی روی آورده اند و در سال 2016، بخشی از این تلاش ها به ثمر نشست و نمونه هایی از آن را دیدیم.
اما در این میان، برخی نگرانی ها نیز در خصوص خطرات و تهدیداتی که از قدرت گرفتن سیستم های مبتنی بر هوش مصنوعی بشریت را تهدید خواهند کرد مطرح می شود که می بایست در کنار مزیت های این تکنولوژی، به این موارد نیز توجه شود.