برترین ها: در محله تولو در هلسینکی در فنلاند، در میان یک میدان مسکونی معمولی، به نظر می رسد صحنه ای از فیلم «جنگ دنیاها»ی استیون اسپیلبرگ ظاهر شده است. یک ماشین فضایی عظیم که تازه از خواب عمیق بیدار شده و خودش را از زیر زمین، جایی که هزاران سال خفته و غیرفعال بوده به بیرون می راند. یک گودال غول پیکر روی سنگ بستر ترک خورده زمین باز شده و گنبد عظیم این ربات فضایی بالاتر از سطح زمین قابل مشاهده است.
بااینکه صحنه ای که در فیلم می بینیم یک اثر تخیلی است، چیزی که اینجا در هلسینکی قرار دارد کاملا واقعی است. اما این موجود زیرزمینی مرموز یک ماشین کشنده نیست. بلکه برعکس، محل عبادت و کلیساست. این کلیسا که با عنوان کلیسای راک شناخته می شود از سطح خیابان به سختی و تنها قسمتی از گنبد مسی آن که از سنگ ها بیرون زده قابل مشاهده است. بیشتر آن زیر زمین قرار دارد و غرق در نور طبیعی است که از پنجره های سقفی این گنبد وارد می شوند. یک دیوار سنگی ضخیم کل ساختمان را احاطه کرده است. سطح صخره ای خشن و به ظاهر ناکارآمد داخل کلیسا، کیفیت آکوستیک فوق العاده ای به آن بخشیده که آن را برای اجرای کنسرت بسیار محبوب کرده است. این کلیسا توسط معماران و برادران تیمو و تومو سومالانین طراحی شده و در سال 1969 افتتاح شده است و یکی از محبوب ترین جاذبه های توریستی شهر است که هر ساله توسط نیم میلیون نفر بازدید می شود.
گغارد درون درهای خوشمنظره در فاصله ۹ کیومتری از معبد گارنی (garni) نهفته است. این کلیسا نام خود را از نیزهی مقدسی که مسیح در زمان مصلوبشدن به وسیله آن مجروح شده گرفته است. بنا به روایات نیزه نیز در اینجا نگهداری میشده اما هماکنون در خزانهی مقدس در کلیسای مادر یعنی اچمیادزین (Echmiadzin) قرار دارد.
ویژگیهای معماری معبد گغارد
گغارد ساختمان این معبدی جذاب از گرانیت سخت کندهکاری شده و جزو چهارکلیسای نایابی میباشد که در صخره و درهها بنا شدهاند. بنا بر افسانهها، گغارد در قرن ۴ بنا گذاشته شد. در هر حال قدمت این کهنترین کلیسای غاری شکل، به قرن ۷ باز میگردد .در آن زمان Ayrivank (غار و معبد) نام داشته که بخشی از آن توسط حمله اعراب در سال ۹۲۳ سوزانده شد. در جوار معبد، در سمت چپ بر روی تپه، سلولهای رهبانی غارمانندی که توسط راهبان ساخته شدهاند قابل رویت است. درختها با پراکندگی نقطهوار تا طرف دیگر معبد در نزدیکی رودخانه امتداد دارند.
معبد گغارد و برآوردهکردن آرزوها
بنا به روایات اگر دعا و یا آرزوای دارید باید تکهای از پارچه لباس خود را به درختی در نزدیکی معبد گره بزنید تا آرزویتان به حقیقت بپیوندد. در داخل معبد گغارت دو کلیسای ساخته شده در قرن ۱۳ وجود دارند. ساختار اصلی یعنی کلیسا Surp Astvatsatsin (مادر خدای مقدس) در ۱۲۱۵ ساخته شده است. ورودی مجاور که تقریبا بزرگتر از کلیسا میباشد با سقف پیچیده و حکاکی شده (داری ۹ قوس) در سالهای ۱۲۱۵-۱۲۲۵بنا شده است. بیرون کلیسا بالاتر از درب جنوب، نشان خانواده شاهزاده زاکاریان وجود دارد. این نماد شیر سلطنتی همانند نمادهای سلطنتی اقوام شرقی است.
در سمت راست راهرو، دو ورودی سنگی وجود دارد. ورودی سمت چپ (ساخته شده در سال ۱۲۴۰) شامل حوضچهای میباشد که از آب چشمه پر میشود. آب این چشمه مقدس بوده و خوششانسی میآورد. روایت است که پاشیدن مقداری از این آب بر بدن پوست را جوان میکند. در سمت راست کلیسای کوچکی وجود دارد که در سال ۱۲۶۳ ساخته شده و شامل چهار ستون و مقبره شاهزاده Papaq Proshian و همسرش، Hruzakan است. بر روی این مقبره نشانی یک شکل دو شیر زنجیر شده و یک عقاب به عنوان یادبود این خانواده حک شده است.
در سمت چپ پلههای سنگی بر روی تپه ۱۰ متری، کلیسای کوچکی تراشیده شده از سنگ خام بنا شده است. باتوجه به اینکه این کلیسای کوچک از سنگ اطراف حک شده است، ابعاد آن خارقالعاده است. آکوستیک آنجا نیز بسیار شگفت انگیز است. در گوشه دریچهای وجود دارد که رو به کلیسای پایین است. در سمت راست کلیسا پلههای وجود دارند که به سلولهای راهبان منتهی می شوند.
در این مسیر همچنین خاچکارهای (صلیب حکاکی شده از سنگ) متعددی وجود دارند. در خارج از معبد مکان مخصوصی برای مراسم قربانی نیز وجود دارد. بدون شک بازدید از معبد گغارت، با سنگ برشها و مقبرههای منحصر به فردش، که به خوبی حفظ شده و نمونه کاملی از معماری قرون وسطی ارامنه مسیحی و هنر تزئینی آنان است و یکی از فراموشنشدنیترین خاطرات شما را در طول سفر ارمنستان رقم خواهد زد.
منبع : ارک توریسم
کلیسای ترنسپرنت که به کلیسای شفاف یا کلیسای نامرئی هم معروف است، کلیسایی است با معماری عجیب و باورنکردنی در اطراف بورگلون (Borgloon) در بلژیک.
همانطور که از نام کلیسای ترنسپرنت مشخص
است اگر از زاویه خاصی به آن نگاه کنید به صورت شفاف و نامرئی دیده می شود و
داخل کلیسا به وضوح مشخص می شود. کلیسای ترنسپرنت یا کلیسای شفاف از 100
لایه فولاد که روی هم چیده شده اند، ساخته شده است. این کلیسای خاص طوری
طراحی شده که همیشه می توانید چشم انداز اطراف را در آن مشاهده کنید.
کلیسای ترنسپرنت در بلژیک
کلیسای شفاف بلژیک توسط معماران با استعداد بلژیکی آرنوت ون وارنبورگ و پیتارجن جان ججز طراحی شده است. این ساختمان لایه لایه ای از حدود ۱۰۰ لایه و ۲۰۰۰ ستون از جنس فولاد ساخته شده است. ساختمان کلیسای شفاف به شکل کلیسا های سنتی است. این ساختمان منحصر به فرد مانند یک سازه ی مدرن با دیوارهای شفاف است.
کلیسای ترنسپرنت
کلیسای شفاف یا نامرئی در اطراف بورگلون (Borgloon) در بلژیک قرار دارد
کلیسای ترنسپرنت یکی از مکانهای دیدنی بلژیک
در ساخت کلیسای ترنسپرنت حدود ۱۰۰ لایه و ۲۰۰۰ ستون از جنس فولاد استفاده شده است
ساختمان کلیسای شفاف به شکل کلیسا های سنتی است
نمای داخلی کلیسای ترنسپرنت
بامداد – کلیسای جامع زوارتنوتس (به ارمنی: Զվարթնոց) که در زبان ارمنی به معنی نیروهای نگهبان یا فرشتههای آسمانی است، نام یکی از آثار باستانی ارمنستان است که در نیمه سدهٔ ۷ میلادی در نزدیکی شهر واغارشاپات ساخته شدهاست. کلیسای جامع زوارتنوتس، نیایشگاه جرج مقدس هم نامیده میشود. کلیسای زوارتنوتس در فهرست میراث فرهنگی جهان یونسکو قرار دارد.
تاریخچه کلیسای جامع زوارتنوتس
کلیسای جامع زوارتنوتس زمانی که ارمنستان تحت کنترل یا نفوذ امپراتوری روم شرقی و اوایل حمله اعراب به ارمنستان بنا گردیده است. ساخت کلیسای جامع زوارتنوتس در سال ۶۴۳ تحت نظارت جاثلیق نرسس سوم آغاز گردید. آن در مکانی که گریگور روشنگر و تیرداد سوم ارمنستان با همدیگر واقع شده است. ساخت و ساز ساختمان کلیسای جامع زوارتنوتس ۶۵۲ به پایان رسید. بنای کلیسای جامع زوارتنوتس به سبک معماری ارمنی طراحی شدهاست.
بنا به گفته مؤسس کاغانکاتواتسی مورخ ارمنی قرون وسطی کلیسای جامع زوارتنوتس در سال ۶۵۲ وقف شده است. کلیسای زوارتنتوتس تا پایان سده دهم میلادی پابرجا بود اما در منابع تاریخی به علت ویرانی آن اشاره نشده است.
کشف ویرانههای کلیسای جامع زوارتنوتس
ویرانههای کلیسای جامع زوارتنوتس تا زمانی که در ابتدای سده بیستم میلادی کشف شد در زیر خاک باقی مانده بود. بین سالهای ۱۹۰۱ و ۱۹۰۷ تحت راهنمایی وارداپت خاچیک دادیان حفاری شد و پایههای کلیسای جامع زوارتنوتس و بعلاوه خرابههای ارگ جاثلیق و کارخانه شراب سازی کشف شد.
منبع : fa.wikipedia.org
کلیسای جامع زوارتنوتس
آشنایی با کلیسای جامع زوارتنوتس
کلیسای
جامع زوارتنوتس (به ارمنی: Զվարթնոց) که در زبان ارمنی به معنی نیروهای
نگهبان یا فرشتههای آسمانی است، نام یکی از آثار باستانی ارمنستان است که
در نیمه سدهٔ ۷ میلادی در نزدیکی شهر واغارشاپات ساخته شدهاست. کلیسای
جامع زوارتنوتس، نیایشگاه جرج مقدس هم نامیده میشود. کلیسای زوارتنوتس در
فهرست میراث فرهنگی جهان یونسکو قرار دارد.
کلیسای جامع زوارتنوتس یکی از آثار تاریخی ارمنستان
کلیسای جامع زوارتنوتس، نیایشگاه جرج مقدس هم نامیده میشود
تاریخچه کلیسای جامع زوارتنوتس
کلیسای
جامع زوارتنوتس زمانی که ارمنستان تحت کنترل یا نفوذ امپراتوری روم شرقی و
اوایل حمله اعراب به ارمنستان بنا گردیده است. ساخت کلیسای جامع زوارتنوتس
در سال ۶۴۳ تحت نظارت جاثلیق نرسس سوم آغاز گردید. آن در مکانی که گریگور
روشنگر و تیرداد سوم ارمنستان با همدیگر واقع شده است. ساخت و ساز ساختمان
کلیسای جامع زوارتنوتس ۶۵۲ به پایان رسید. بنای کلیسای جامع زوارتنوتس به
سبک معماری ارمنی طراحی شدهاست.
ساختمان کلیسای جامع زوارتنوتس سال ۶۵۲ به پایان رسید
آثار برجای مانده از کلیسای جامع زوارتنوتس
بنا به گفته مؤسس کاغانکاتواتسی مورخ ارمنی قرون وسطی کلیسای جامع زوارتنوتس در سال ۶۵۲ وقف شده است. کلیسای زوارتنتوتس تا پایان سده دهم میلادی پابرجا بود اما در منابع تاریخی به علت ویرانی آن اشاره نشده است.
آثار برجای مانده از کلیسای جامع زوارتنوتس
کشف ویرانههای کلیسای جامع زوارتنوتس
ویرانههای
کلیسای جامع زوارتنوتس تا زمانی که در ابتدای سده بیستم میلادی کشف شد در
زیر خاک باقی مانده بود. بین سالهای ۱۹۰۱ و ۱۹۰۷ تحت راهنمایی وارداپت
خاچیک دادیان حفاری شد و پایههای کلیسای جامع زوارتنوتس و بعلاوه
خرابههای ارگ جاثلیق و کارخانه شراب سازی کشف شد.
کلیسای جامع میلان
کلیسای دوئومو (Duomo di Milano)
کلیسای
جامع میلان (Milan Cathedral) یا دوئومو میلان (Duomo di Milano) نام
کلیسای جامع شهر میلان واقع در میدان دلدوئومو است. کلیسای دوئومو که ساخت
آن پنج سده به درازا کشید، هماکنون چهارمین کلیسای بزرگ دنیاست.
کلیسای دوئومو در ایتالیا
در جای کنونی کلیسای دوئومو، قصری بزرگ از زمان امپراتوری روم قرار داشت که پس از یک آتشسوزی در سال ۴۵۴ خورشیدی (برابر ۱۰۷۵) میلادی بیکاربرد ماند تا اینکه ساخت کلیسا در سال ۷۶۵ خ (برابر ۱۳۸۶ م) آغاز شد.
کلیسای دوئومو ساخت آن پنج سده به طول انجامید
کلیسای دوئومو چهارمین کلیسای بزرگ جهان است
ساخت کلیسای دوئومو در ۱۶ آبان ۷۶۵ خ (برابر ۲۰ می ۱۸۰۵ م) به دستور ناپلئون بناپارت پایان یافت و وی در آتجا بعنوان پادشاه ایتالیا تاجگذاری کرد. ازینرو تندیس بزرگی از ناپلئون در روبروی این کلیسا در میدان ساخته شده است.
کلیسای دوئومو از جاذبه های گردشگری ایتالیا
کلیسای دوئومو در میلان ایتالیا
درازای بنای کلیسای دوئومو ۱۵۷ متر، پهنا ۹۲ متر، بلندای درونی ۴۵ (سوم در جهان) و بیرونی ۵/۶۵ متر و بلندترین تقطه آن تندیسی نمادین از مریم به نام مدونینا و بلندای ۵/۱۰۶ متر است. ساختمانش از آجر و نمای آن از مرمر است. احتمال میرود در ساخت بنای کلیسای دوئومو از مسجد بیبی خانم سمرقند الگوبرداری شده باشد.
نمای داخلی کلیسای دوئومو
نمای جلوی کلیسای دوئومو بین سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹ بازسازی شد و هماکنون دیگر بخشهای نمای آن در حال بازسازی است. بازدید این کلیسا همهروزه رایگان است و برای رفتن به بام آن در سال ۲۰۱۰ میبایستی هزینه ۵ یورو از طریق پله و ۸ یورو با بالابر پرداخته شود.
کلیسای سنت باسیل یکی از نمادهای کشور روسیه به حساب میآید که با قدمتی بالغ بر 450 سال، در میدان سرخ مسکو واقع شده اسـت. کلیسای جامع «سنت باسیل» بهعنوان یکی از برجستهترین بناهای تاریخی روسیه، به دستور «ایوان چهارم» مشهور به "ایوان مخوف" به عنوان نمادی از فتح خانات قزان (دولت تاتار قرون وسطایی) و برای تشکر به خاطر شکست قوم سپاهیان جنگجوی مغول ساخته شد.
زمان ساخت کلیسای سنت باسیل
اگرچه در برخی منابع سال ساخت بنای تاریخی کلیسای سنت باسیل، 1561 میلادی عنوان شده اسـت، اما تاریخ دقیقی درباره زمان ساخت این کلیسا توسط مورخان روس ثبت نشده و همین امر باعث میشود برای تخمین زمان ساخت این کلیسا از چوب و سنگ، به داستانها متوسل شویم.بر اساس یکی از این نوشتهها، هنگامی که «ایوان مخوف» از اردوهای مغولان قزان بازمیگردد، دستور ساخت کلیسایی با سه ساختمان شامل هفت گنبد را میدهد
که در محل کنونی آن در دماغهی مسکو قرار داشت.نخستین نشانههای قابلاعتماد مبنی بر ساخت کلیسایی با نام "شفاعت باکره مقدس"که اکنون با نام "کلیسای سنت باسیل" شناخته میشود، به پاییز 1554 بازمیگردد. طبق تحقیقات، بنای اولیه این ساختمان از چوب ساخته شده بود، اما شش ماه بعد از پایان ساخت این کلیسا، در بهار 1555 میلادی، دستور ساخت کلیسایی از سنگ داده شد که ساخت آن تا سال 1561 ادامه داشت.
بر اساس این روایت، دو معمار روس به نام "بارما" و "پوستنیک" بنای کلیسای سنت باسیل را برای نخستینبار ساختند،اما در برخی نوشتههای دیگر ادعا شده هر دوی این معماران در واقع یکی بودند. بر اساس این روایت، ایوان مخوف پس از اتمام کار ساختمان کلیسای سنت باسیل چشم این معماران را از کاسه درآورد، چرا که نتوانسته بودند بنایی زیباتر طراحی کنند که البته به نظر میرسد این تنها یک افسانه و به دور از واقعیت باشد.
ساخت کلیسای سنت باسیل تنها شش سال طول کشید و کار ساخت آن فقط در طول ماههای گرم انجام میشده اسـت. بنای این کلیسا از آجر ساخته شده و زیر بنای آن، زیر زمین و برخی بخشهای دیگر از سنگ سفید ساخته شده اسـت.ساخت کلیسای سنت باسیل در پاییز 1559 تقریبا به اتمام رسید که این تاریخ مقارن بود با جشن شفاعت حضرت مریم (س) که در آن تمام کلیساها، حتی کلیساهای نیمهتمام تقدیس میشدند.
طی این جشن هر کلیسا نام یکی از مقدسین را به خود میگرفت و به این ترتیب نام کلیسای جامع جنوبی، "سنت ترتینه" نام گرفت.محققان نظریههای مختلفی برای علت این نامگذاری مطرح کردند. یکی از آنها وجود کلیسایی چوبی تا سال 1554 در همان مکان بود که به افتخار فتح شهر مغولان و شکست سپاه قزان ساخته شده بود که "سنت ترتینه" نام داشت. بنابراین یکی از بناهای کلیسای جامع جایگزین آن باید "سنت ترتینه" را به عنوان نام خود میپذیرفت.
چهار گنبد کلیسای سنت باسیل نام خود را از مقدسینی گرفتند که در جنگ با قزانها شجاعت به خرج داده بودند. "سپرین و جاستین"، "گریگوری" (روشنفکر بزرگ ارمنی)، الکساندر سیوریسکی و پیشگامان قسطنطنیه (با نامهای الکساندر، جین و پاول) مقدسانی بودند که نامشان بر این چهار بنا گذاشته شد.سه محراب دیگر نیز به نام دو تن از امپراطوران روسیه و جشن نزول خداوند بر اورشلیم نامگذاری شد. اما ساختمان اصلی کلیسای سنت باسیل با نام "
شفاعت مریم مقدس" برای شکرگزاری پیروزی در جنگ با قزانها نامگذاری شد که محرابهای دیگر کلیسا نیز امروز با همین نام شناخته میشوند. در نوشتههای مربوط به کلیسای سنت باسیل اشاره شده که بنای آن در کنار دره واقع شده اسـت؛ درهای که امروز اثری از آن در کنار کلیسا دیده نمیشود. این دره در کنارههای دیواره کاخ کرملین برای دفاع از این قلعه با عمق زیاد و عرض وسیع کنده شده بود که سال 1813 پر میشود.
بازسازی کلیسای سنت باسیل
در پایان ساخت کلیسای سنگی، برای محافظت از کلیسا در برابر اثرات جوی و جلوگیری از خرابی مصالح، تمام دیوارهای آن با رنگهای قرمز و سفید پوشانده شد. اما پوشش اولیه دیوارهها و گنبد این ساختمان نامشخص اسـت؛ زیرا این پوشش سال 1595 طی یک آتشسوزی از بین رفت.
بنای کلیسای جامع سنت باسیل که بارها گرفتار آتش شده بود، در نیمه دوم قرن هفدهم بازسازی و سقف چوبی آن با آجرهای قوسدار جایگزین شد. در همین زمان، نقشهای رنگارنگ نیز بر دیوار اتاقها، راهروها و دیوارههای خارجی کلیسا نقش بست.سال 1683 نیز سقفهای این کلیسای سنت باسیل بار دیگر کاشیکاری شد.
حروف زردرنگ نقش بسته بر کاشیهای آبی پررنگ بر دیوارها گویای داستان ساخت و بازسازی کلیسای "سنت باسیل" هستند، اما این نوشتهها یک قرن بعد طی یک مرمت از بین رفت. ناقوس کلیسا در سال 1680 با دو ناقوس جدید جایگزین شد.کلیسای سنت باسیل در سال 1737 باردیگر در چنگ آتش اسیر شد و حدود نیمقرن بعد بار دیگر مورد بازسازی قرار گرفت
که این بار تغییراتی اساسی در ساختمان آن به وجود آمد؛ تا آنجا که نام برخی بناهای آن نیز تغییر کرد.در جریان جنگ جهانی اول، توپخانه ارتش فرانسه دستور تخریب کلیسای "سنت باسیل" را دریافت کرد. در همین زمان این کلیسا توسط ارتش ناپلئون تماما غارت شده بود. اما به محض اتمام جنگ، باردیگر مهندسان شروع به بازسازی بنای ویران شده کلیسا کردند.
بخش های کلیسای جامع سنت باسیل
کلیسای جامع "سنت باسیل" یک نقشه اصلی شامل 9 کلیسا دارد که بر روی یک پایه ساخته شده و همگی به کلیسای اصلی مرتبط میشوند. کلیسای اصلی سنت باسیل به یک خیمه بلند منتهی میشود و 9 کلیسای کوچک دیگر توسط گنبدهای کوچک از یکدیگر متمایز هستند. کلیسای سنت باسیل به طور کلی شامل هشت گنبد بهعلاوهی یک گنبد کوچک در جنوب کلیسای اصلی میشود.
کلیسای سنت باسیل یکی از عجایب هفتگانه روسیه
در سال 1928 کلیسای سنت باسیل به عنوان یکی از آثار بزرگ ملی و جهانی تحت حمایت دولت روسیه درآمد. چند دهه بعد (1991) درهای کلیسای سنت باسیل به روی بازدیدکنندگان باز شد اما نه به عنوان مکانی برای عبادت، بلکه به عنوان یک موزه تاریخی که تا به امروز نیز تقریبا به همین شکل باقی مانده اسـت.
از سال 1920 تا به امروز بنای کلیسای سنت باسیل و موزه تاریخی چهار بار ترمیم شده که هر کدام تغییرات زیادی در آن به وجود آورد. اما سال 1990 در تاریخچه این کلیسا سالی مهم و برجسته اسـت. در این سال کلیسای سنت باسیل در یونسکو ثبت جهانی و پس از آن در سال 2007 به عنوان یکی از عجایب هفتگانه روسیه نامگذاری شد.
گردآوری: مجله ی اینترنتی دلگرم
مجموعه کلیسای هاکوپ و مریم مقدس مربوط به دوره صفوی اســت و در اصفهان، محله جلفا، خیابان نظر شرقی، میدان بزرگ واقع شده و در حال حاضر خیابان توحید از مجاور آن عبور میکند. مجموعه کلیسای هاکوپ و مریم مقدس در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۶۴۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده اســت.
کلیسای هاکوپ در اصفهان
کلیسای هاکوپ، یا کلیسای یعقوب مقدس، قدیمیترین کلیسای شهر اصفهان اســت. سال ساخت کلیسای هاکوپ ۱۶۰۷ میلادی اســت. در سال ۱۶۱۳ میلادی در اطراف این کلیسا، ساختمان کلیسای مریم مقدس را ساختهاند و در حال حاضر کلیسای هاکوپ در داخل کلیسای مریم مقدس و در ضلع شمالی آن قرار دارد.
معماری کلیسای هاکوپ
پلان اولیه کلیسای هاکوپ به شکل صلیب بوده که به علت تخریب بازوی جنوبی آن در سال ۱۸۴۳ میلادی به شکل مستطیلی در جهت شرقی - غربی با ابعاد ۲/۱۲x۹/۳ متر درآمده اســت. سه گنبد کوچک قوسی شکل آن و سقف بنا بر روی قوسهایی تکیه کرده اند که بر روی ستونهای پهن متصل به دیوارهای شمالی
و جنوبی قرار دارند.از سه گنبد کوچک بنا گنبد میانی نسبتاً بزرگتر اســت. مصالح به کار رفته در ساختمان کلیسای هاکوپ عبارت اند از خشت و آجر. دیوارهای داخلی با گچ و دیوارهای خارجی با کاهگل پوشانده شده اند. در بالای ورودی اصلی کلیسای هاکوپ نیز دو کتیبه به زبان ارمنی مربوط به سال ۱۶۰۷ میلادی وجود دارد.
کلیسای مریم مقدس در اصفهان
کلیسای مریم مقدس دومین کلیسای قدیمی شهر اصفهان اســت و در سال ۱۶۱۳ میلادی در زمان حکومت صفویه توسط یکی از تاجران آن دوران به نام «آوِدیک باباکیان» ساخته شده اســت.مصالح به کار رفته در بنای کلیسای مریم مقدس عبارت اند از خشت و آجر. دیوارهای داخلی ساختمان با گچ پوشانده شده اند
و بر روی آنها نقاشی هایی با موضوعاتی از کتاب مقدس به تصویر کشیده شده اســت. اطراف کلیسا، به غیر از سمت شرقی آن، دارای رواقی با بیست ستون از جنس سنگ حجاری شده اســت که کلیه این ستونها با قوسهایی به یکدیگر متصل شده اند.سطح خارجی قوسها با کاشیهای لعابدار به رنگهای مختلف تزیین شده
که به زیبایی نمای خارجی کلیسای مریم مقدس افزوده اســت. در محوطه این کلیسا بناهای مختلفی قرار داشته اند. در سال ۱۸۴۸م در قسمت غربی کلیسای مریم مقدس و بالای ورودی آن نیز برج ناقوس خانه ساخته شده اســت. در مجاورت ضلع جنوبی بنا هم نمازخانه کوچکی به نام استپانوس قرار دارد. کلیسای هاکوپ مقدس نیز در نزدیکی و در داخل حیاط این کلیسای مریم مقدس واقع شده اســت.
معرفی کلیسای مریم مقدس + عکس
معرفی کلیسای مریم مقدس + عکس
معرفی کلیسای مریم مقدس + عکس
معرفی کلیسای مریم مقدس + عکس
معرفی کلیسای مریم مقدس + عکس
معرفی کلیسای مریم مقدس + عکس
معرفی کلیسای مریم مقدس + عکس
معرفی کلیسای مریم مقدس + عکس
معرفی کلیسای مریم مقدس + عکس
گردآری: مجله ی اینترنتی دلگرم
گردآوری: مجله ی اینترنتی دلگرم
کلیسای وانک-اصفهان کلیسای آمنا پرکیچ مقدس که در دیر (وانک) جلفای اصفهان قرار دارد کلیسای جامع ارامنه اصفهان محسوب می شود که در اصفهان، چهارراه حکیم نظامی.
کلیسای آمنا پرکیچ (کلیسای وانک) مقدس که در دیر (وانک) جلفای اصفهان قرار دارد کلیسای جامع ارامنه اصفهان محسوب می شود که در اصفهان، چهارراه حکیم نظامی، خیابان نظر شرقی واقع شده است.
وانک در زبان ارمنی به معنی کلیسای جامع است.
این کلیسا به نام های سن سور و وانک نیز نامیده می شود.
طرح این کلیسا از روی کلیسای سنت استپانوس در جلفای آذربایجان گرفته شده و در زمان شاه عباس دوم ساخته شده است.
در حال حاضر 13 کلیسا و تعدادی منازل قدیمی از دوران صفویه باقی مانده است.
در بین این 13 کلیسا سه تای آنها یعنی کلیسای وانک،
کلیسای مریم و کلیسای بیت اللحم یا بیدخم از بقیه مشهورترند.
با اسکان ارامنه در جلفای اصفهان (دوره صفویه) در سال های 1604 تا 1606 میلادی،
کلیسای کوچکی برای انجام فرایض مذهبی به نام امنا پرکیچ بنا گردید که به علت نامناسب و کوچک بودن آن ،
تخریب گردیده و کلیسای تازه و باشکوهی با تلاش های خلیفه داوید و مساعدت های مالی اهالی جلفا و نیز خواجه سافراز در سال 1655 میلادی آغاز گردیده و طی نه سال به اتمام رسید.
با توجه به وجود ساختمان های اطراف کلیسا،
همچون ساختمان موزه و ساختمان خلیفه گری ارامنه اصفهان و جنوب به اهمیت آن افزوده شده است.
پلان کلیسا از داخل نمونه ای از معماری ارمنی بوده ولی نمای خارجی آن به سبک معماری ایرانی است ،
که تلفیقی استادانه از دو سبک معماری را به نمایش می گذارد.
گنبد کلیسا دو جداره است که برداشتی است از گنبدهای سبک ایرانی.
مصالح بکار رفته در ساختمان این بنا آجر و خشت است و تمامی دیوارها، قوس ها،
طاق نماها، طوق گنبد، ساق گنبد و کلیه زوایای داخل کلیسا با گچ پوشانده شده،
و بر روی آنها موضوعات مربوط به احادیث کتاب مقدس (عهد عتیق و جدید) با رنگ روغن نقاشی شده است.
ساختمان برج ساعت که در بالای در ورودی دیر قرار گرفته و از سه طبقه تشکیل یافته است.
در طبقه دوم آن ساعت بزرگی به وزن سیصد کیلوگرم نصب شده است که صدای ناقوس آن تا دور دست ها شنیده می شود.
این برج و ساعت را ماردیروس هوناتانیان در سال 1931 بنا کرده است.
ایران ویو