یکی از بیماریهای کلیه که ممکن است باعث از دست رفتن و تخریب کلیهها شود عفونت کلیه یا «پیلونفریت» است. در واقع، به علت احتمال بالای آسیب به کلیهها به دنبال عفونت، درمان عفونت ادراری جزو اورژانسهای ارولوژی محسوب میشود.
دکتر عباس بصیری، متخصص کلیه و مجاری ادرار با اشاره به این که پیلونفریت حاد نوعی عفونت باکتریال کلیه است که سبب التهاب بافت و لگنچه کلیه میشود، میگوید: شایعترین علت ایجاد عفونت حاد کلیه نوعی باکتری است که از بخشهای پایینی دستگاه ادراری به بالا صعود میکند و سبب درگیری کلیه میشود.
وجود ریفلاکس یا برگشت ادراری به کلیه نیز موجب افزایش ریسک پیلونفریت حاد میشود. البته به دنبال عفونتهای خونی با عامل میکروبی نیز ممکن است آبسه و عفونت کلیه رخ بدهد. دبیر انجمن اورولوژی ایران در گفتوگو با جامجم میافزاید: خانمها به علت کوتاه بودن مجرای ادراری و ساختار بدن و نزدیکی سوراخ ادراری به سوراخ واژن و مقعد که هر دو منشاء آلودگی محسوب میشود، بیشتر در معرض عفونت کلیه قرار دارند.
کودکان، در خطر عفونت ادراری
البته به جز خانمها، کودکانی که مبتلا به برگشت ادراری هستند نیز در خطر عفونت ادراری قرار دارند.
دکتر بصیری با اعلام این مطلب میافزاید: در این دسته از کودکان به علت برگشت ادراری از مثانه به کلیهها، ادرار عفونی میشود و باکتری را به کلیهها رسانده و باعث عفونت کلیه و آسیب به آن میشود. در واقع، امروزه شایعترین علت از کارافتادن کلیه و آسیب کلیههای اطفال ناشی از برگشت ادرار از مثانه به کلیه و عفونت کلیه ناشی از این برگشت ادراری است. این اورولوژیست میافزاید: در افرادی که مبتلا به عفونتهای مقاربتی از قبیل سوزاک، سیفلیس و ایدز هستند نیز به علت آلودهشدن مجرای تناسلی، باکتری بتدریج به طرف کلیهها حرکت کرده و کلیهها را با عفونت درگیر و تخریب میکند.
را ههای انتقال عفونت به کلیه
به گفته دکتر نصیری، میکروبهای عفونتزا معمولا از قسمتهای پایینی دستگاه ادراری به کلیه رفته و ایجاد عفونت میکنند. البته این حالت در صورت وجود انسداد در مسیر ادراری بر اثر سنگ یا اختلال ساختمانی یا اختلال عملکرد دستگاه ادراری و برگشت ادراری بیشتر اتفاق میافتد.
وی میافزاید: البته انتشار از طریق خون در نوزادان در بروز عفونت کلیه نقش مهمی دارد. انتشار از طریق کانال لنفاوی نیز ممکن، اما نادر است. از سوی دیگر، انتشار مستقیم عفونت از اعضاء مجاور مثلا در آبسه داخل شکمی یا بیماری التهابی لگنی ممکن است در مواردی اتفاق بیفتد.
نشانههای عفونت حاد کلیه
اگر به طور ناگهانی دچار تب و لرز، درد یک طرفه یا دو طرفه پهلو و علائمی چون سردرد، درد عضلانی و ضعف عمومی و بیحالی شدید باید برای بررسی علت بروز این عوارض به متخصص کلیه مراجعه کنید.
دکتر بصیری با اشاره به این مطلب میافزاید: همچنین سوزش و تکرر ادرار، فوریت در ادرار کردن و ادرار کدر، خونی و بدبو در کنار تهوع و استفراغ باید جدی گرفته شود. در کودکان نیز درد شکمی از نشانههای خطر عفونت کلیه محسوب میشود. البته تشخیص عفونت کلیه با انجام آزمایش خون و کشت ادرار ممکن است و در موارد مشکوک یا عارضهدار نیز از سیتیاسکن و سونوگرافی برای تشخیص قطعی عفونت استفاده میشود.
درمان آنتیبیوتیکی عفونت کلیه
دکتر بصیری با اشاره به این که درمان عفونت کلیه با آنتی بیوتیک صورت میگیرد و پس از انجام آزمونهای حساسیت میکروب به این داروها، در صورت لزوم دارو عوض شده و درمان طی ده تا 14 روز ادامه مییابد، توضیح میدهد: در صورتی که بیمار، بدحال باشد در بیمارستان بستری شده و تزریق آنتیبیوتیک برای وی انجام میشود. البته بعد از سه تا پنج روز نیز آنتیبیوتیک خوراکی داده میشود و تا 14 روز ادامه پیدا میکند. اگر کشت خون بیمار مثبت باشد نیز دوره درمان طولانیتر خواهد بود. در صورت وجود آبسه کلیه، انسداد مسیر ادراری یا اختلال دستگاه ادراری این عوامل باید برای درمان موثر بر طرف شود. وی تاکید میکند: معمولا پیلونفریت حاد در بالغین، اسکار (اثر جوشخوردگی و ترمیم) کلیوی یا آسیب پایدار بر جای نمیگذارد، ولی در کودکان به علت کامل نشدن رشد کلیه، عفونت کلیه میتواند اسکار ایجاد کند و به طور دائم عملکرد کلیه را مختل کند.
عفونت مزمن کلیه خطرناکتر است
عفونت مزمن کلیه از حاد بسیار خطرناکتر است. چرا که این نوع عفونت با ایجاد اسکار و آتروفی (کوچک شدن) کلیه که به نارسایی کلیه میانجامد، مشخص میشود.
دکتر نصیری در این باره میگوید: در صورتی که عفونت حاد وجود نداشته باشد بیمار، بدون علامت خواهد بود و بعد از ایجاد نارسایی کلیه، علائم مربوط به آن و افزایش فشار خون ظاهر خواهد شد. البته اختلال زمینهای دستگاه ادراری در کنار عفونتهای مکرر از عوامل ایجاد عفونت مزمن کلیه محسوب میشود. همچنین عواملی مانند دیابت، سنگ کلیه و آسیب کلیه ناشی از داروها نیز گاهی در بروز عفونت کلیه دخالت دارند. این اورولوژیست تاکید میکند: حتی ممکن است در چنین شرایطی آزمایش ادرار کاملا طبیعی باشد در صورتی که عفونت فعال باشد و باکتری در ادرار وجود داشته باشد که در این صورت، کشت ادرار مثبت میشود.البته معمولاعفونت کلیه با رادیوگرافی ساده شکم و با دیدن کلیههای کوچک شده و حدود نامنظم کلیه تشخیص داده میشود.
وی هشدار میدهد: توجه داشته باشید که تخریب کلیه غیرقابل برگشت است. بیشک با شناسایی اختلال ساختمانی دستگاه ادراری و رفع آن و پیشگیری از عفونتهای مکرر میتوان از آسیب بیشتر کلیه جلوگیری کرد. درمان عفونت کلیه در صورت موفق نبودن درمان دارویی به کمک جراحی و رفع اختلال زمینهای صورت میگیرد.
نکات بهداشتی برای پیشگیری از عفونت کلیه
ـ رعایت بهداشت فردی و جنسی از عوامل بسیار مهم در جلوگیری از عفونت کلیهها است
ـ در صورت وجود برگشت ادراری از مثانه به کلیهها در اطفال حتما به جراح کلیه و مجاری ادراری مراجعه کنید و به صورت منظم، تحت نظر پزشک باشید.
ـ عوامل زمینهای از قبیل سنگهای انسدادی کلیه و تنگیهای مادرزادی و اکتسابی کلیه را بموقع درمان کنید.
ـ چکاب منظم هر شش ماه کلیهها و مجاری ادراری را فراموش نکنید.
ـ در صورت مشاهده علائم ذکر شده عفونت کلیه بسرعت بهپزشک مراجعه کنید.
ـ مصرف مایعات، بخصوص هر دو ساعت یک لیوان آب برای جلوگیری از عفونت کلیه بسیار کمککننده است.
ـ مشکل تخلیه نشدن مثانه را زیر نظر متخصص کلیه درمان کنید.
پونه شیرازی / گروه سلامت
به گزارش جام جم سرا به نقل از سلامانه، برخی عادتها برای کلیهها سم است و بهر است برای کاهش فشار وارده بر کلیهها مراقب این عادت باشیم.
1-زیادهروی در مصرف گوشت قرمز
مصرف زیاد گوشت و به خصوص گوشت قرمز به معنی افزایش سموم و ضایعات در خون است. متخصصان توصیه میکنند روزانه و برحسب هر کیلو، از مصرف یک گرم پروتئین بیشتر تجاوز نکنید (یک فرد 60 کیلویی نباید بیش از 60 گرم پروتئین مصرف کند). این ماده غذایی را باید در حد متعادل میل کرد. بررسیها نشان داده رژیمهای پر پروتئین در درازمدت آسیبهای غیرقابل جبرانی بر کلیهها دارند.
2-عدم مصرف کافی مایعات
روزانه کلیهها حجم زیادی از خون را تصفیه میکنند و حدود 2 لیتر آب همرا با ضایعات از بدن دفع میشود. کمآبی وقتی فردی مبتلا به نارسایی کلیهها یا عفونت ادراری است بسیار خطرناک است. در این شرایط مصرف به اندازه آب میتواند به کارکرد مناسب کلیهها کمک کند. در شرایط طبیعی مصرف بیش از 2 لیتر آب در روز فایدهای برای کلیهها ندارد بلکه برعکس کار بیشتری به کلیهها تحمیل کرده و باعث خستگی آنها میشود.
3-مصرف زیاد داروها
مصرف داروهای ضدالتهابی غیراسترئیدی مانند ایبوبروفن و داروهایی مانند آسپرین و پاراستامول برای طولانیمدت میتواند برای کلیهها خطرناک باشد. این داروها در درازمدت آبرسانی به سلولهای کلیوی را کاهش میدهند.
4-عدم توجه به فشارخون و دیابت
افزایش فشارخون و دیابت نوع دو دلیل اصلی نارسایی کلیه هستند. این دو بیماری با آسیبرساندن به عروق و قلب، آبرسانی به سلولهای کلیوی را کاهش داده و در نهایت باعث تصلب آن میشوند. متخصصان توصیه میکنند برای کنترل این بیماریها دارو مصرف کنید و سالانه با اندازهگیری کراتینین خون از سلامت کلیهها مطمئن شوید! فراموش نکنید اضافه وزن و چاقی هم میتواند تاثیر منفی بر کارکرد کلیهها داشته باشد. در مصرف نمک هم حد تعادل را حفظ کنید و بیش از 6 گرم نمک در روز نخورید.
5-سیگار کشیدن
فلزات سنگین موجود در سیگار در درازمدت به کلیهها آسیب میرساند. برخی تحقیقهای علمی به اثبات رسانده احتمال ابتلا به نارسایی کلیهها در سیگاریها 4 برابر بیش از افراد غیرسیگاری است.
وقتی دفع پروتئین از کلیهها به میزان زیاد باشد، باعث کم شدن مقدار پروتئین در خون میشود و پلاسما از رگها بیرون میآید و بیمار ورم میکند.
بیماریهایی وجود دارند که در آنها کارآیی سد خونی ـ ادراری در کلیه از بین میرود و آلبومین به مقدار زیاد در ادرار وارد و دفع میشود. در این حالت، کبد شروع به تولید بیشتر آلبومین میکند و این نقیصه تا حدی جبران میشود. وقتی کبد نتواند از پس مقدار زیاد آلبومین دفع شده برآید، مقدار آلبومین خون کم میشود و کمکم پلاسما از داخل رگها به فضای زیر پوست تراوش میکند و ورم ایجاد میشود. ورم ناشی از دفع پروتئین برخلاف ورم در بیماران دچار نارسایی قلبی ورم عمومی است یعنی صبح که فرد از خواب بیدار میشود کاملا پف کرده و زیر پلکهایش کاملا ورم کرده است.
قدم اول در بررسی بیماری که دچار دفع پروتئین است، اندازهگیری مقدار پروتئین در ادرار یک شبانهروز کامل است. در این حالت بیمار صبح روز اول ادرارش را دور میریزد و پس از آن تا 24 ساعت یعنی صبح فردا هر بار ادرارش را در ظرفی که از آزمایشگاه گرفته است، جمع میکند. صبح فردا پس از جمع کردن ادرار صبحگاهی آن را به آزمایشگاه میبرد. برای بیماری که دچار ورم در تمام بدن شده، اگر آلبومین در ادرار 24 ساعته بیشتر از 5/3 گرم باشد، بیماری نفروتیک (بیماری دفع شدید پروتئین از کلیهها) را مطرح میسازد که باید با روشهای تشخیصی تکمیلی، نوع بیماری کلیه را مشخص ساخت.
وجود یا نبود گلبولهای قرمز و گلبولهای سفید در ادرار بیمارانی که پروتئین دفع میکنند، در تشخیص بیماری اهمیت دارد. در این شرایط بیماران باید به نفرولوژیست (فوقتخصص بیماریهای کلیه) برای اقدامات تکمیلی مراجعه کنند.
مهمترین بیماریهایی که موجب دفع پروتئین از کلیهها میشوند شامل دیابت، فشار خون و بیماریهای خودایمنی کلیههاست. در مورد بیماری دیابت و فشار خون، بیشتر از این که عوارض دفع پروتئین مهم باشد، این عارضه نشانه وخامت بیماری و شروع آسیب کلیههاست و نشان میدهد هر چه سریعتر باید قند خون کنترل شود و فشار خون پایین بیاید.
دکتر رضا کریمی
فوقتخصص بیماریهای غدد و متابولیسم
به گزارش جام جم آنلاین ، مطالعهای که توسط Renfrew Center Foundation انجام شد نشان میدهد 44 درصد زنان احساس میکنند بدون استفاده از موادآرایشی جذاب نیستند. اما مشکل فقط نداشتن اعتماد به نفس بدون مصرف موادآرایشی نیست. هرروزتعداد بیشتری از پزشکان، دانشمندان و مصرفکنندگان بیش از پیش نسبت به تاثیرات نامطلوب این مواد بر سلامت جسمی افراد ابراز نگرانی میکنند. تقریبا همه مواد آرایشی حاوی موادشیمیایی هستند که بسیاری از آنها بینهایت برای سلامت خطرناکند.
برخی مواد شیمیایی مضر موجود در مواد آرایشی
کادمیم: این ماده شیمیایی با ایجاد مشکلات استخوانی، ازکارافتادگی کلیه و حتی سرطان مرتبط است. براساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، این ماده میتواند بینهایت سمی باشد. اداره غذا و داروی آمریکا اعلام کرده است این ماده در کرمهای دور چشم، پودر سایه چشم و کرم پودر وجوددارد.
تولوئن: این ماده که معمولا در رنگهای مو و لوازم مخصوص آرایش ناخن وجود دارد به سیستم عصبی آسیب رسانده و عامل ایجاد اختلالات عصب شناختی مانند آلزایمر است.
بنزوفنونها: براساس مقالهای که درDermatitis منتشر شد این مواد شیمیایی میتوانند به واکنشهای آلرژیکی مثل خارش پوست و شوک آنافیلاکتیک منجر شوند. این مواد که برای محافظت در برابر اشعه فرابنفش خورشید به کار میروند در تافتهای مو، براقکنندههای لب، لاک ناخن و کرمهای ضد آفتاب کودک وجود دارند.
پارابنها: پارابنها که مختلکننده عملکرد غدد درونریز هستند، به منظور جلوگیری از رشد باکتریها به مواد آرایشی اضافه میشوند. پارابنها در عطرها و ادکلنها، کرمها و لوسیونها، شامپوها و ژلهای مو وجود دارند.
سرب: سرب معمولا در مواد آرایشی از قبیل خط چشم، سایه چشم، کرم پودر و رژ لب وجود دارد. این ماده همچنین به رژگونه، رنگ مو و خط لب افزوده میشود. این ماده شیمیایی با مشکلاتی مانند ناباروری، اختلالات عصب شناختی و حتی سرطان مرتبط است. مطالعه آزمایشگاه اداره غذا و داروی آمریکا نشان میدهد این ماده در لوسیونها و پودرهای بچه نیز وجود دارد.
تالک (طلق): براساس مطالعهای که در ژورنال پیشگیری از سرطان اروپا منتشرشد این ماده در پودرهای آرایشی مانند رژگونه و کرم پودر، سایه چشم و رژها یافت میشود. بسیاری از مطالعات، این ماده را با سرطان تخمدان مرتبط میدانند.
به گزارش جام جم آنلاین، وقتی کلیهها نتوانند کار انجام دهند؛ یعنی در مرحله نهایی باید درمان جایگزین صورت گیرد، چون این مساله باعث تجمع مواد سمی در بدن میشود و باید با روشهایی مانند دیالیز خونی مواد زائد دفع شود.
چه روشهایی برای پیشگیری از بیماری کلیه توصیه میشود؟
زندگی سالم داشته باشیم، مصرف غذاهای سالم، تنظیم فشار خون، دوری از مواد سمی و بسیاری موارد دیگر. به عنوان مثال استفاده از برخی هورمونها، داروها و مکملهای مورد استفاده در سالنهای ورزشی میتواند به آسیب کلیهها منجر شود.
عوامل خطر سلامت کلیه کدامند؟
اول بیماری دیابت است. شایعترین علت نارسایی کلیه دیابت است. در درجه بعدی عواملی مانند چربی خون بالا، چاقی و فشار خون بالا باید بررسی و درمان شود. اسید اوریک بالا، سنگ کلیههای مکرر، وجود ادم یا خیز از عوامل خطر محسوب میشوند.
ارزیــابی ســلامت کلیهها چگونه باید انجام شود؟
اندازهگیری فشار خون هر شش ماه تا سالی یکبار و انجام آزمایش ادرار در افراد با ریسک بالا برای سنجش پروتئین در ادرار که نشاندهنده تحت فشار بودن کلیههاست.
در بیماری کلیه درمان چگونه صورت میگیرد؟
در صورتی که فرد در مرحله 1 و 2 و 3 بیماری باشد، درمان با کاهش فشار خون و رژیم غذایی مناسب امکانپذیر است. در مراحل بعدی، تجویز داروهای خونساز و استخوانساز ممکن است لازم شود.
برای پیشگیری از سنگ کلیه چه راههایی پیشنهاد میشود؟
مصرف زیاد آب، محدودیت مصرف نمک و رژیم غذایی خاص. البته داروهای تجاری زیادی در بازار وجود دارد که موثر بودن یا نبودن آن هنوز مشخص نشده است.
نشانههای عفونت کلیه کدام است؟
درد کلیه و تب و لرز از نشانههای حاد عفونت کلیههاست .
نشانههای عفونت مثانه چیست؟
سوزش ادرار و بند آمدن ادرار از نشانههای عفونت مثانه است .
آیا مصرف خودسرانه انواع آنتیبیوتیکها و مسکنها با بیماری کلیه ارتباطی دارد؟
بله به طور کلی مصرف خودسرانه آنتیبیوتیکها و مسکنها ممنوع است. به عنوان مثال کسی که برای رفع کمردرد یا آرتروز خودسرانه مسکن مصرف میکند، ممکن است دچار آسیب کلیه یا حتی نیازمند دیالیز شود.
درمان سنگ کلیه چیست؟
اگر اندازه سنگ بزرگ است، برداشتن سنگ لازم است. سنگشکنی برای سنگهای هفت تا هشت میلیمتر توصیه میشود. سنگهای کوچکتر از این اندازه، با مصرف آب، محدودیت نمک و رژیم غذایی ممکن است دفع شود.
دکتر حسن ارکانی
فوقتخصص کلیه
برخی مواد شیمیایی مضر موجود در مواد آرایشی
کادمیم: این ماده شیمیایی با ایجاد مشکلات استخوانی، ازکارافتادگی کلیه و حتی سرطان مرتبط است. براساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، این ماده میتواند بینهایت سمی باشد. اداره غذا و داروی آمریکا اعلام کرده است این ماده در کرمهای دور چشم، پودر سایه چشم و کرم پودر وجوددارد.
تولوئن: این ماده که معمولا در رنگهای مو و لوازم مخصوص آرایش ناخن وجود دارد به سیستم عصبی آسیب رسانده و عامل ایجاد اختلالات عصب شناختی مانند آلزایمر است.
بنزوفنونها: براساس مقالهای که درDermatitis منتشر شد این مواد شیمیایی میتوانند به واکنشهای آلرژیکی مثل خارش پوست و شوک آنافیلاکتیک منجر شوند. این مواد که برای محافظت در برابر اشعه فرابنفش خورشید به کار میروند در تافتهای مو، براقکنندههای لب، لاک ناخن و کرمهای ضد آفتاب کودک وجود دارند.
پارابنها: پارابنها که مختلکننده عملکرد غدد درونریز هستند، به منظور جلوگیری از رشد باکتریها به مواد آرایشی اضافه میشوند. پارابنها در عطرها و ادکلنها، کرمها و لوسیونها، شامپوها و ژلهای مو وجود دارند.
سرب: سرب معمولا در مواد آرایشی از قبیل خط چشم، سایه چشم، کرم پودر و رژ لب وجود دارد. این ماده همچنین به رژگونه، رنگ مو و خط لب افزوده میشود. این ماده شیمیایی با مشکلاتی مانند ناباروری، اختلالات عصب شناختی و حتی سرطان مرتبط است. مطالعه آزمایشگاه اداره غذا و داروی آمریکا نشان میدهد این ماده در لوسیونها و پودرهای بچه نیز وجود دارد.
تالک (طلق): براساس مطالعهای که در ژورنال پیشگیری از سرطان اروپا منتشرشد این ماده در پودرهای آرایشی مانند رژگونه و کرم پودر، سایه چشم و رژها یافت میشود. بسیاری از مطالعات، این ماده را با سرطان تخمدان مرتبط میدانند.
به گزارش جام جم آنلاین، وقتی کلیهها نتوانند کار انجام دهند؛ یعنی در مرحله نهایی باید درمان جایگزین صورت گیرد، چون این مساله باعث تجمع مواد سمی در بدن میشود و باید با روشهایی مانند دیالیز خونی مواد زائد دفع شود.
چه روشهایی برای پیشگیری از بیماری کلیه توصیه میشود؟
زندگی سالم داشته باشیم، مصرف غذاهای سالم، تنظیم فشار خون، دوری از مواد سمی و بسیاری موارد دیگر. به عنوان مثال استفاده از برخی هورمونها، داروها و مکملهای مورد استفاده در سالنهای ورزشی میتواند به آسیب کلیهها منجر شود.
عوامل خطر سلامت کلیه کدامند؟
اول بیماری دیابت است. شایعترین علت نارسایی کلیه دیابت است. در درجه بعدی عواملی مانند چربی خون بالا، چاقی و فشار خون بالا باید بررسی و درمان شود. اسید اوریک بالا، سنگ کلیههای مکرر، وجود ادم یا خیز از عوامل خطر محسوب میشوند.
ارزیــابی ســلامت کلیهها چگونه باید انجام شود؟
اندازهگیری فشار خون هر شش ماه تا سالی یکبار و انجام آزمایش ادرار در افراد با ریسک بالا برای سنجش پروتئین در ادرار که نشاندهنده تحت فشار بودن کلیههاست.
در بیماری کلیه درمان چگونه صورت میگیرد؟
در صورتی که فرد در مرحله 1 و 2 و 3 بیماری باشد، درمان با کاهش فشار خون و رژیم غذایی مناسب امکانپذیر است. در مراحل بعدی، تجویز داروهای خونساز و استخوانساز ممکن است لازم شود.
برای پیشگیری از سنگ کلیه چه راههایی پیشنهاد میشود؟
مصرف زیاد آب، محدودیت مصرف نمک و رژیم غذایی خاص. البته داروهای تجاری زیادی در بازار وجود دارد که موثر بودن یا نبودن آن هنوز مشخص نشده است.
نشانههای عفونت کلیه کدام است؟
درد کلیه و تب و لرز از نشانههای حاد عفونت کلیههاست .
نشانههای عفونت مثانه چیست؟
سوزش ادرار و بند آمدن ادرار از نشانههای عفونت مثانه است .
آیا مصرف خودسرانه انواع آنتیبیوتیکها و مسکنها با بیماری کلیه ارتباطی دارد؟
بله به طور کلی مصرف خودسرانه آنتیبیوتیکها و مسکنها ممنوع است. به عنوان مثال کسی که برای رفع کمردرد یا آرتروز خودسرانه مسکن مصرف میکند، ممکن است دچار آسیب کلیه یا حتی نیازمند دیالیز شود.
درمان سنگ کلیه چیست؟
اگر اندازه سنگ بزرگ است، برداشتن سنگ لازم است. سنگشکنی برای سنگهای هفت تا هشت میلیمتر توصیه میشود. سنگهای کوچکتر از این اندازه، با مصرف آب، محدودیت نمک و رژیم غذایی ممکن است دفع شود.
دکتر حسن ارکانی
فوقتخصص کلیه
به گزارش جام جم آنلاین ، مطالعهای که توسط Renfrew Center Foundation انجام شد نشان میدهد 44 درصد زنان احساس میکنند بدون استفاده از موادآرایشی جذاب نیستند. اما مشکل فقط نداشتن اعتماد به نفس بدون مصرف موادآرایشی نیست. هرروزتعداد بیشتری از پزشکان، دانشمندان و مصرفکنندگان بیش از پیش نسبت به تاثیرات نامطلوب این مواد بر سلامت جسمی افراد ابراز نگرانی میکنند. تقریبا همه مواد آرایشی حاوی موادشیمیایی هستند که بسیاری از آنها بینهایت برای سلامت خطرناکند.
برخی مواد شیمیایی مضر موجود در مواد آرایشی
کادمیم: این ماده شیمیایی با ایجاد مشکلات استخوانی، ازکارافتادگی کلیه و حتی سرطان مرتبط است. براساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، این ماده میتواند بینهایت سمی باشد. اداره غذا و داروی آمریکا اعلام کرده است این ماده در کرمهای دور چشم، پودر سایه چشم و کرم پودر وجوددارد.
تولوئن: این ماده که معمولا در رنگهای مو و لوازم مخصوص آرایش ناخن وجود دارد به سیستم عصبی آسیب رسانده و عامل ایجاد اختلالات عصب شناختی مانند آلزایمر است.
بنزوفنونها: براساس مقالهای که درDermatitis منتشر شد این مواد شیمیایی میتوانند به واکنشهای آلرژیکی مثل خارش پوست و شوک آنافیلاکتیک منجر شوند. این مواد که برای محافظت در برابر اشعه فرابنفش خورشید به کار میروند در تافتهای مو، براقکنندههای لب، لاک ناخن و کرمهای ضد آفتاب کودک وجود دارند.
پارابنها: پارابنها که مختلکننده عملکرد غدد درونریز هستند، به منظور جلوگیری از رشد باکتریها به مواد آرایشی اضافه میشوند. پارابنها در عطرها و ادکلنها، کرمها و لوسیونها، شامپوها و ژلهای مو وجود دارند.
سرب: سرب معمولا در مواد آرایشی از قبیل خط چشم، سایه چشم، کرم پودر و رژ لب وجود دارد. این ماده همچنین به رژگونه، رنگ مو و خط لب افزوده میشود. این ماده شیمیایی با مشکلاتی مانند ناباروری، اختلالات عصب شناختی و حتی سرطان مرتبط است. مطالعه آزمایشگاه اداره غذا و داروی آمریکا نشان میدهد این ماده در لوسیونها و پودرهای بچه نیز وجود دارد.
تالک (طلق): براساس مطالعهای که در ژورنال پیشگیری از سرطان اروپا منتشرشد این ماده در پودرهای آرایشی مانند رژگونه و کرم پودر، سایه چشم و رژها یافت میشود. بسیاری از مطالعات، این ماده را با سرطان تخمدان مرتبط میدانند.
مطالعات نشان می دهد مصرف مواد غذایی فاقد ارزش غذایی نظیر فست فودها علاوه بر بروز مشکلاتی نظیر چاقی، می توانند سبب بروز بیماری های کلیوی هم شوند.
غالبا دیابت نوع۲ با چاقی مرتبط است و شمار افراد مبتلا به این بیماری در سطح دنیا به شکل هشداردهنده ای روبه افزایش است. در پی بروز دیابت نوع ۲، بدن قادر به تولید انسولین کافی نبوده و این موضوع منجر به تجمع گلوکز در بدن می شود. در نتیجه این عارضه اندام های مختلف بدن نسبت به این تغییر در بدن واکنش نشان داده که بیشترین تاثیر در کلیه ها مشاهده می شود و این موضوع می تواند خطر بروز امراض کلیوی دیابتی را در پی داشته باشد.
انتقال دهنده های گلوکز نقش مهمی در ابتلا به دیابت دارند و مشکلات همراه آنها می تواند مشکلات مهمی برای اندام های داخلی ایجاد کنند .این تیم پژوهشی در ادامه مطالعات خود با استفاده از مدل های آزمایش روی حیوانات به بررسی دیابت، چاقی و بروز مقاومت انسولین در بدن آنها پرداخته و تلاش کردند تا به چگونگی فرآیند مقاومت انسولینی در بدن و تجمع بیش از حد چربی و قند و تاثیرات آن بر کلیه ها پی ببرند.
محققان این مطالعه را بر روی موش ها انجام دادند؛ آنها موش ها را به دو دسته تقسیم کردند و به یک گروه از آنها به مدت هشت هفته یک رژیم غذایی فاقد ارزش غذایی نظیر پنیر چرب، شکلات، بیسکوئیت و شیرینی و به گروه دوم به مدت پنج هفته یک غذای ویژه پرچرب دادند.
پژوهشگران سپس تغییرات ناشی از این رژیم های غذایی بر سطح قند خون موش ها و نیز انتقال گلوکز در کلیه ها را بررسی کردند.
محققان دریافتند انواع مشخصی از گیرنده های گلوکز (GLUT و SGLT) و همچنین پروتئین های تنظیم کننده آنها در شمار زیادی از موش های مبتلا به دیابت نوع ۲ وجود داشت. اما رژیم غذایی پرچرب و رژیم فاقد ارزش غذایی هم موجب بروز افزایش مشابهی در این گروه از گیرنده ها شدند.
به گفته دکتر هاووی چیچگر، رژیم غذایی غربی بیش از بیش حاوی غذاهای فرآوری شده و چربی است و ارتباط کاملا اثبات شده ای بین مصرف بیش از اندازه این نوع غذاها و شیوع اخیر چاقی و دیابت نوع۲ وجود دارد.
وی در ادامه عنوان می کند یافته های مطالعه اخیرشان نشان می دهد که دیابت نوع ۱ و دیابت نوع ۲ هر دو موجب بروز تغییراتی در انتقال گلوکز در کلیه ها می شوند، اما رژیم غذایی فاقد ارزش غذایی یا رژیم غذایی پرچرب نیز دقیقا موجب تغییراتی مشابه با موارد مشاهده شده در دیابت نوع۲ می شود.
در این مقاله به ۹ عادت مخرب که به مرور زمان آسیبهای جبرانناپذیری به کلیهها میزنند و درنهایت حتی این عضو حیاتی را بهطورکلی از کار میاندازند، اشاره شده که باید بهطور جدی از این عادات غلط پرهیز کنید:
ننوشیدن آب کافی
مهمترین عملکرد کلیهها تصفیهخون و زدودن مواد سمی و زاید از خون است. وقتی آب کافی نوشیده نشود، مواد سمی و زاید در خون شروع به تجمع کرده و میتوانند به بدن آسیبهای جدی بزنند.
مصرف نمک زیاد در رژیم غذایی
بدن برای عملکرد صحیح خود نیاز به سدیم یا نمک دارد. اما بسیاری از مردم نمک زیادی مصرف میکنند که این مسأله سبب بالا رفتن فشارخون و افزایش بار زیاد بر کلیهها میشود. بنابراین بهترین میزان مصرف روزانه نمک کمتر از ٥ گرم توصیه میشود.
تأخیر در دفع ادرار
بسیاری از ما به دلیل مشغله زیاد یا عدم رغبت برای استفاده از توالتهای عمومی، دفع ادرار را به تأخیر میاندازیم. تأخیر انداختن دفع ادرار به صورت مکرر سبب افزایش فشار ادرار شده و منجر به مشکلات کلیوی، سنگکلیه و بیاختیاری ادراری میشود. پس هر وقت احساس کردید ادرار دارید به هشدار کلیهها گوش دهید.
مصرف زیاد قند و شیرینی
مطالعات نشان میدهد، افرادی که روزانه بیش از ٢ وعده نوشابه قندی مصرف میکنند، احتمال مشاهده پروتیین در ادرار آنها بیشتر است. وجود پروتیین در ادرار، نخستین علامتی است که نشان میدهد کلیهها کار خود را آنطور که باید به خوبی انجام نمیدهند.
کمبود ویتامین و مواد معدنی
مصرف غذاهای سالم و داشتن یک رژیم غذایی کامل و سرشار از سبزیجات تازه و میوه برای سلامت کلی بدن و عملکرد خوب کلیهها ضروری است. بسیاری از کمبودهای ویتامینی و موادمعدنی خطر ابتلا به سنگکلیه یا نارسایی کلیوی را افزایش میدهند. به عنوان مثال، ویتامین B٦ و منیزیم در کاهش خطر ابتلا به سنگکلیه اهمیت فوقالعادهای دارند. بنابر آمار حدود ٧٠ الی ٨٠ درصد از مردم آمریکا منیزیم کافی مصرف نمیکنند و در این موارد ابتلا به این نارساییهای کلیوی امری شایع محسوب میشود و ممکن است حتی این خطر شما را نیز تهدید کند.
مصرف بیش از اندازه پروتئین حیوانی
مصرف بیش از اندازه پروتئین حیوانی بهویژه گوشت قرمز، باعث افزایش بار متابولیک بر کلیهها میشود. بنابراین مصرف پروتیین بیشتر به این معنی است که کلیهها باید سختتر فعالیت کنند و این مسأله به مرور زمان به آسیب کلیهها و اختلال آنها میانجامد.
کمخوابی
همه ما بارها این جمله را شنیدهایم که خواب کافی شبانه بسیار مهم است. بیخوابی مزمن عامل بروز بسیاری از بیماریهاست که در این بین بیماریهای کلیوی نیز به چشم میخورند. بدن در طول شب بافتهای آسیبدیده کلیه را ترمیم میکند. پس به بدن خود زمان کافی را برای درمان و ترمیم بدهید.
عادت به نوشیدن قهوه
کافیین نیز مانند نمک فشارخون را افزایش داده و فشار زایدی را بر کلیهها تحمیل میکند. پس مصرف مکرر قهوه و جذب طولانیمدت کافیین سبب آسیبدیدگی کلیهها میشود.
سوءمصرف مسکنها
معلوم نیست چرا با وجود در دسترس بودن مسکنهای بیخطر و طبیعی هنوز هم بسیاری از مردم به محض احساس کوچکترین دردی رو به مصرف مسکنهای شیمیایی میآورند. به گفته پزشکان، سوء مصرف مسکنهای شیمیایی سبب آسیب جدی به کبد و کلیهها میشود.