گریه کردن نوعی واکنش روانی انسان است. همانگونه که انسان به خندیدن نیاز دارد، دلایل زیادی نیز برای نیاز به گریه کردن و تخلیه روانی وجود دارد.
بزرگ شدن دلیل خوبی برای گریه نکردن نیست. اگرچه همه ما وقتی به دنیا آمدهایم، زندگی مان را با گریه شروع کردهایم، ولی با بزرگتر شدنمان، گریه برایمان شکل و معنای دیگری پیدا کرده و آن را به عنوان یکی از راههای آرامش و التیام دردهای مان میشناسیم. گریه، تنفس را آرام می کند و می تواند اثر آرامش بخشی داشته باشد. اما چه طور می توان یک گریه آرامشبخش داشت، بدون اینکه ما را ضعیف نشان بدهد یا به عنوان تنها راهحلمان در موقع مواجهه با مشکلات قلمداد شود؟ ...
گریه کردن، شما را مجبور می کند تا از خودتان درباره اتفاقاتی که در درونتان می افتد، سوالاتی بپرسید. وقتی به طور ناگهانی اشکهای تان جاری می شود، شما درونتان را جستجو می کنید و به این نتیجه می رسید که اگر دارید گریه می کنید، به این دلیل است که احساس شکست، ضعف و سرزنش و احساساتی دیگر از این قبیل می کنید و البته بهترین کار همین مورد است.
شما با بررسی دقیق درونتان علت واقعی اشکهای تان و وضعی تیکه این احساسات را در مغزتان و درونتان افزایش می دهد، کشف می کنید. به طور مثال، مشخص شده است هنگامی که از خاموش شدن ناگهانی کامپیوترتان هنگام کار بدون ذخیره اطلاعات ناراحت و عصبی می شوید، این فکر در مغزتان گسترش پیدا می کند که شما در مقابل جهان، تنها ایستادهاید و احساس ضعف و یاس و ناامیدی می کنید!
یک علت دیگر برای گریه کردن این است که شما در جستجوی یک حامی هستید. با گریه کردن نشان می دهید چیزی شما را آزار داده است و صدمه دیدهاید و احتیاج دارید که حمایت بشوید. پس به جای اینکه خودتان را در تنهایی حبس کنید، یک گوش شنوا پیدا کنید و اجازه دهید احساستان بروز داده شود. به جای حبس شدن در تنهایی درباره مشکلاتتان صحبت کنید. این باعث می شود زوایای مختلف مساله برایتان روشن بشود و از این طریق درک و کنار آمدنتان راحتتر می شود.
دوست ندارید احساستان را بروز دهید؟ نمی خواهید دیگران شاهد گریهتان باشند؟ قبل از اینکه به یک استرس شدید برسید که باعث گریستن شما بشود، روی تنفسی عمیق و پیوسته تمرکز کنید و عضلههایی را که مورد تنش قرار گرفتهاند، در حالت استراحت قرار دهید و بعد روی خاطراتی که با فکر کردن به آنها احساس قوی بودن می کنید، تمرکز کنید؛ مثل وقتی که در کارتان ترفیع گرفتهاید و یا از طرف رییستان تشویق شدهاید و یا در کاری یا مسابقهای به یک موفقیت بزرگ دست پیدا کردهاید و در آخر اینکه به خودتان بگویید گریه نخواهید کرد. باید بدانید تلقینات شخصی خیلی موثرند. پس به خودتان یادآوری کنید که شما مستقل و قوی هستید و خواهید توانست به خودتان در رهایی از مشکلات و حل آنها کمک کنید.
بدانید که شما می توانید همیشه احساساتتان را در هر زمانی کنترل کرده و در زمانی دیگر آن را بروز دهید، پس در اول هر مانع و مشکلی که شما را ناراحت و عصبانی می کند برای خودتان روشن کرده و بررسی کنید و در مرحله بعدی شاید لازم باشد روی یک مبل راحت بنشینید. یک جعبه دستمال کاغذی روبهروی تان بگذارید و این در حال حاضر دقیقا همان چیزی است که شما به آن احتیاج دارید: گریه.
گریه کردن می تواند در نظر روحی و جسمی بسیار به ما کمک کند. برخی افراد که جلوی گریه خود را می گیرند بهتر است این کار را نکنید. مردهایی که کمتر اشک میریزند و زنانی که بیشتر جلوی گریه کردن خود را میگیرند از مزایایی که این اشکها برای سلامت بدنشان دارد احتمالا اطلاعی ندارند. در غیر این صورت راحتتر اشک میریختند.
سم ها را آزاد می کنید
شما در زمان ناراحتی، فقط گریه نمی کنید. گریه کردن، پاسخ بدن شما به استرس بیش از اندازه است. شما با گریه کردن، بدن خود را از کورتیزول می رهانید.کورتیزول هورمونی وابسته به استرس است که اگر میزان آن از تعادل خارج شود، بصورت بالقوه به سلامتی شما آسیب می زند.
حضور این هورمون در سطوح بالا و به شکل مزمن، می تواند به طیف گسترده ای از مشکلات همچون اختلالات خواب، پایین آمدن پاسخ ایمنی و افزایش وزن در ناحیه شکم بینجامد.
باکتری ها را از میان می برید
اشک های شما باکتری ها را از چشمان تان می شوید. دلیل آن این است که در اثر گریه کردن اشک های شما لیزوزیم وجود دارد، هورمونی که در شیر و بزاق انسان یافت می شود. زمانی که شما گریه می کنید، لیزوزیم آزاد می شود و بیش از ۹۰% از باکتری ها را در مسیرش می کشد.
بنابراین گریه کردن نه تن ها، سم ها را از بدن تان آزاد می سازد بلکه سم های دیگری را هم که در سطح بدن شما لانه کرده اند، نابود می سازد.
بینایی تان را بهبود می بخشید
آیا تا به حال شده که پس از یک روز طولانی کاری به خانه برشد و متوجه شوید که دیدتان اندکی تار شده است؟ در طی روز، غشاهای چشم شما با از دست دادن آب، خشک می شود که این سبب می شود شما توانایی متمرکز کردن چشم تان را از دست بدهید. گریه کردن، این غشاها را مرطوب می سازد که به احیای کارایی کلی چشم تان می انجامد.
حالتان را بهبود می بخشد
گریه کردن، با آزاد ساختن هورمون های ویژهای از بدن شما، استرس را فرو می نشاند. آشکار است که این موضوع تأثیر مثبت شگرفی روی حالت کلی شما می گذارد.مطالعه ای که در سال ۲۰۰۸ توسط دانشگاه فلوریدای جنوبی انجام گرفت، نشان داد که ۹۰% از افرادی که در موقعیت های استرس زا ،
به گریه کردن روی می آورند، بهبود قابل توجهی در حالت کلی شان گزارش کردند. آن هایی که گریه کردن را فراموش کره اند، در رویا رویی با دشواری ها، به گریزگاه های کمتری تکیه می کنند.
شما با عواطف و احساسات خود رو در رو می شوید
افرادی که می گویند نمی گریند، به احتمال زیاد از این حقیقت که چیزی برای گریه کردن دارند، می گریزند.هرکس چیزی دارد که برایش بگرید و نباید از این جهت خجالت بکشد. همین که بدانیم در رویارویی با یک بحران عاطفی چگونه با آن برخورد کنیم، به خودی خود و به اندازه کافی کاری دشوار است.
این که در یک موقعیت احساسی جلوی اشک هایمان را هم بگیریم تا چیزی در چهره ما پدیدار نشود، حتی تلاشی بیشتر می طلبد و تنها به افزایش استرس می انجامد.
ارتباطات را بهبود میبخشید
اگر یکی از نزدیکان شما، شروع به گریه کردن کند، شما به صورتی غریزی متوجه میشوید که مشکلی در کار است.برای چنین ارتباطی، ضرورتی ندارد که از واژهها استفاده کنیم.گریه کردن میتواند گونهای از حرف زدن هم باشد، ممکن است شخصی وانمود کند که حالش خوب است
ولی گریه اش روشن میسازد که او آزرده است. گریه کردن هم با برداشت عینی و هم با برداشت استعارهای، میتواند دریچهها را به سوی احساسات و اندیشه شخص بگشاید و میتواند عامل تسریع کنندهای برای گفت و گوهایی عمیق و بسیار ضروری میان دوستان و شریکان زندگی باشد.
خودتان را در برابر عوامل آزاردهنده محافظت میکنید
اشک ها تنها در هنگام ناراحتی تان تولید نمی شوند. آن ها پاسخ طبیعی بدن در برابر مواد خارجی هستند که با چشم برخورد می کنند.زمانی که چشمان در تماس با ذرات غبار، شن، یا خاک قرار می گیرند، پاسخ طبیعی بدن شما این است که اشک بریزد.این کار، غشای درون چشمان شما را از خراش یا آلودگی حفظ میکند.
دلیل اشک ریختن شما درهنگام بریدن پیاز، این است که با برش دادن، پیاز گازی را آزاد می کند که به چشم حمله می کند. گریه کردن به چشم اجازه می دهند که از خود در برابر عوامل آزار دهنده محافظت کند.
شما وضعیت کلی سلامتی خود را بهبود می بخشید
گریه می تواند شماری از نتایج مثبت از جمله بهبود خلق و خوی، پایین آوردن میزان استرس، و محافظت از چشم در برابر باکتری ها را برای سلامتی به ارمغان آورد. ولی آیا می دانستید اشک هایی که درنتیجه گریه کردن احساسی جاری می شوند، ۲۴% بیش از دیگر انواع گریه کردن شامل مقادیر پروتئین آلبومین است؟ این به تنظیم سوخت و ساز بدن کمک می کند.
گریه کردن می تواند در مبارزه با دیگر مسائل رایج سلامت جسمی همچون فشار خون بالا، چاقی و دیابت نیز کمک کند.
جام جم سرا: خوشبختانه در بیشتر موارد با رعایت بعضی اصول و در پیش گرفتن روشهای طبیعی این دو چشمه جوشان بعد از مدتی خشک شده و به حالت اولیه برمیگردند. جریان غیرارادی اشک دلایل زیادی دارد و گرچه مساله خیلی جدی و خطرناکی نیست، اما باعث ناراحتی فرد میشود. با روشهای اصولی مقابله با اشکهای بیاختیار آشنا شوید.
چرا چشمها بیاختیار اشک میریزند؟
شاید کمی متناقض به نظر برسد، اما چشمها وقتی دچار آبریزش غیرارادی میشوند که با کمبود اشک مواجه باشند. با بالا رفتن سن، میزان ترشح اشک کاهش مییابد. این کاهش نیز در روند تمیزی چشمها اختلال بهوجود میآورد. مغز برای حل این مشکل به غدد تولید اشک دستور میدهد مایع بیشتری تولید کنند، در نتیجه چشمها در بیشتر موارد خیس میشوند. البته عوامل دیگری نیز مانند استفاده از لوازم آرایش، هوای خیلی گرم یا سرد، افزایش مواد حساسیتزا مانند گرد و غبار، التهاب یا خارش زیاد چشم، رشد رو به داخل مژهها و مسدودشدن مجرای اشک نیز باعث جریان غیرارادی آن میشود.
چه باید کرد؟
هوای منزلتان را داشته باشید: باد، گرمای تولیدشده از شوفاژها و باد کولر باعث تبخیر اشکشده و رطوبت چشمها را کاهش میدهند. وقتی بیرون از منزل باشید کار زیادی از دستتان برنمیآید، اما داخل خانه میتوانید مواردی را رعایت کنید تا از جریان غیرارادی اشک جلوگیری شود. بهترین کار این است که دمای منزل را تنظیم کنید. گرمای زیاد باعث تولید اشک بیشتر میشود. بهتر است دمای اطرافتان را بین 18 تا 20 درجه سانتیگراد تنظیم کنید. هوای اتاق را مرطوب نگهدارید. دستگاههای بخور خیلی موثرند. اگر دستگاه بخور ندارید یا به هر دلیلی مایل به استفاده از آنها نیستید، در اتاقتان گل و گیاه زیادی نگهداری کنید و به آنها آب زیادی بدهید. گیاهان آب میخورند و هوای اتاق را مرطوب نگه میدارند.
از قطرههای چشم استفاده کنید: وقتی سطح چشم با کمبود مایع مواجه باشد، مغز دستور میدهد جریان غیرارادی اشک به راه بیفتد. در نتیجه چشمها پر از اشک میشوند و با اینکه مایع کافی ندارند، همچنان به اشکریزی ادامه میدهند. استفاده از قطره چشم یا همان اشک مصنوعی که در داروخانهها به فروش میرسد، باعث میشود فقدان مایع جبران و جریان آبریزش اشک کمتر شود. این قطرهها معمولا حاوی سرم شستوشو هستند که هر آزمایشگاهی ترکیبی به آن اضافه میکند؛ مانند اسید هیالورونیک.
بهتر است از اشک مصنوعیهایی استفاده کنید که فاقد مواد نگهدارنده هستند، در غیر این صورت امکان آسیب به قرنیه وجود دارد. میتوانید روزانه دو تا شش بار از این قطرهها استفاده کنید. البته بهترین و موثرترین روش این است که هر نیمساعت، یک تا دو قطره در هر چشم بچکانید.
بیشتر پلک بزنید: با عمل پلکزدن تمام گرد و غبار و باکتریهایی که در چشمها تجمع کردهاند دفع میشوند. در واقع وقتی پلک میزنیم، اشک در تمام چشم پخش شده و باعث مرطوبشدن دائم و تمیزی آن میشود. وقتی دچار مشکل آبریزش چشم میشوید، بخصوص اگر زیاد با رایانه کار میکنید، بیشتر پلک بزنید. ثابت نگاه کردن به صفحه رایانه یا تلویزیون مانع پلکزدن منظم میشود.
حواستان به آرایش چشمها باشد: اگر از چشم خانمها اشک میریزد، حواسشان به لوازم آرایشیشان باشد. اگر بعد از استفاده از لوازم آرایش چشمهایتان قرمز یا خیلی زود خیس میشود، معنیاش این است که به آن لوازم حساسیت دارید. احتمال دارد نامرغوب یا حساسیتزا باشند. بهتر است آنها را عوض کنید یا اصلا آرایش نکنید.
مراجعه به پزشک: معمولا آبریزش چشمها به خودی خود برطرف میشود، اما اگر با رعایت اصولی که اشاره شد باز هم اشکریزی ادامه داشت، به پزشک مراجعه کنید.
اگر آبریزش چشمها همراه با کاهش بینایی یا درد و التهاب در اطراف چشمها باشد، باید بلافاصله به چشمپزشک مراجعه کنید.
جراحی مجرای چشم بسته شده: اگر مجرای چشم بسته شده باشد، اشک در چشم باقی میماند چون نمیتواند از راه بینی تخلیه شود. در این جراحی مجرای چشم بسته شده - که به صورت بیهوشی عمومی یا موضعی انجام میشود - پزشک متخصص با ایجاد بریدگی کوچک و تعبیه لوله کوچکی بین گوشه چشم و بینی، گرفتگی را باز میکند و بعد از مدتی این لوله برداشته میشود.
نکته مهم
توجه داشته باشید گاهی وقتها کمبود آهن، بویژه در صورت خستگی مزمن نیز میتواند دلیلی برای آبریزش چشمها شود. ذخیره کافی آهن برای اکسیژنرسانی مناسب به بافتهای چشم لازم است. در صورت کمبود آهن، بویژه در خانمها، کودکان در حال رشد و سالمندان، احتمال بروز این مشکلات چشمی بیشتر میشود. (ضمیمه سیب)
مترجم: فاطمه مهدیپور
منبع: medisite
جام جم سرا: با درک این موضوع که ۱۸ سال زندگی در محیط خانوادگی پر تنش که احتمالاً هنوز هم ادامه دارد، شما را تا این اندازه آزار داده، لازم است بدانید که بسیارند افرادی که از فضای خانوادگی مشابه شما در رنج هستند و البته باعث خشنودی است که در پی راه چاره هستید. در ابتدا به پیامدهای مخرب فضای تربیتی که در آن بزرگ شدهاید میپردازیم و سپس به نکاتی اشاره می کنیم که امیدوارم برای شما راهگشا باشد.
گریه از مهمترین راههای ارتباط کودک با محیط و ابراز نیازهایش است، بنابراین باید گریه او را بشناسیم و به آن اهمیت دهیم. پاسخ به این پرسش که آیا بعضی از کودکان بیشتر گریه میکنند؟ مثبت است. بعضی بچهها حساسترند و نسبت به صدا و عوض کردن لباس واکنش نشان میدهند که این وضعیت، راهحلی ندارد.
در ماههای اول زندگی، گریه کودکان در شب بیشتر است، این وضعیت طبیعی است و کودک بتدریج یاد میگیرد که مدت بیشتری از شب را در خواب بگذراند. در سن قبل از سه ماهگی گریه کودک قطعا نشانه نیاز اوست.
او برای اینکه غمگین است گریه نمیکند، بلکه میخواهد نشان دهد که به مراقبش نیازمند است یعنی یا گرسنه است یا پوشکش را خیس کرده یا به هر علتی ناراحت است. در سن قبل از یکسال لازم است که بلافاصله با گریه کودک به نیازش پاسخ داده شود.
کودکان در این سن لوس نمیشوند، بلکه راضی کردن آنان باعث میشود احساس امنیت کنند. بعد از در آغوش گرفتن کودک بهتر است که با او صحبت کنید، آواز آرام بخوانید و با دستهایش بازی کنید. بعد از سه ماهگی کودکان کمتر گریه میکنند و با حرکات دست و بدن سعی میکنند خواستههای خود را بفهمانند، معمولا در این هنگام مادر یا مراقب از روی نوع جیغ کودک به علت آن پی میبرد.
در این زمان لازم نیست کودک را بلافاصله بغل کرد، میتوان در صورتی که فقط غرغر میکند او را بغل نکرده و مراقب بود تا خودش آرام شود. زمانی که کودک واقعا گریه کند یا مادر متوجه شود که او نیازی دارد، خواستهاش باید مرتفع شود.
در صورتی که نتوانید کودک را آرام کنید لازم است او را به پدرش بسپارید، معمولا در این صورت کودک آرام میشود. به خاطر داشته باشید که با هر گریه کودک او را بلافاصله با پستان مادر شیر ندهید، زیرا کودک به جای پستانک از پستان مادر استفاده خواهد کرد که باعث آزار مادر شده و کنترل کودک سخت میشود.
در سنین بالای یک سال با توجه به این نکته که کودک از زبان گریه برای ابراز خواستههایش استفاده میکند، بهتر است به او نشان دهید که متوجه گریهاش هستید و با او آرام و مهربان صحبت کنید.
زمزمه آرام مادر، کودک مضطرب را مطمئن میکند و در صورتی که نیازی نداشته باشد آرام میشود. اینکه هرگاه کودک گریه میکند او را تنها بگذاریم، کار درستی نیست. اگر کودک احساس کند به او اهمیت نمیدهید، احساس ناامنی روانی کرده و در بزرگسالی روی روانش تاثیر منفی خواهد گذاشت.
هر گاه شدت گریه کودکی در آغوش مادرش بیشتر شد باید مواردی مثل کودک آزاری والدین، شکستگی و عفونت اندامها و بیماریهای سیستم عصبی مرکزی را درنظر داشته باشید. مادران با شناخت گریه کودک میتوانند بهتر با او ارتباط برقرار کنند و این موضوع با عشق فطری و هنر مادری آمیخته خواهد شد.
دکتر فریبا شیروانی - متخصص اطفال و فوق تخصص عفونی اطفال
جام جم سرا: در واقع عزاداری کمک میکند از پس مرگ عزیز خود برآمده و رنج و عذاب متحمل شده را از سر بگذراند.
گاهی فردی که عزیزش را از دست داده، ممکن است با خود بیندیشد که با گریه و زاری نمیتوان او را بازگرداند و عزاداری برای او بسیار بیفایده است. البته باید گفت عزاداری کاری برای فرد فوت شده نمیکند، اما روشی بسیار خوب برای بهبود عزادار از داغی است که دیده. بیشتر افراد وقتی عزیزشان را از دست میدهند با اینکه میدانند او دیگر بازنخواهد گشت، اما همچنان به زندگی با او فکر میکنند و نمیتوانند رهایش کنند. عزاداری میتواند به آنها بفهماند که باید برای خود، زندگی جدید و بدون حضور متوفی داشته باشند. عزاداری فرصت چنین برنامهریزی را به آنها میدهد.
اساس عزاداری در تمام فرهنگها تقریبا یکسان است و فقط تفاوتهای جزئی با هم دارند. مردم بویژه عزیزان و نزدیکان دیگر فرد داغدیده، درست بلافاصله پس از فوت کسی دور او جمع شده و تنهایش نمیگذارند و مدتی کنارش میمانند. اما عزاداری واقعی پس از این مرحله شروع میشود. در حقیقت عزداری فرد چند مرحله دارد:
انکار: در این حالت فرد نمیتواند مرگ عزیزش را قبول کند و همچنان میخواهد او را کنار خود داشته باشد. این حالت چندان دوام نخواهد داشت زیرا بالاخره حقیقت آرامآرام نمایان میشود.
چانهزنی: در این حالت فرد با اینکه میداند دیگر چیزی مانند سابق نیست، باز هم زندگی جدید را نمیخواهد و همچنان سعی میکند به عزیزی که از دست داده، بیندیشد و لحظهای از فکرش خارج نمیشود و در ذهنش او را دائم کنار خود تصور میکند.
خشم و غم: پس از چانهزنی او مجبور به پذیرفتن حقیقت میشود و آنگاه از این حقیقت بیشفقت خشمگین میشود و تا مدتی وجودش پر از خشم است که بعد بتدریج جای خود را به غم میدهد.
پذیرش: در نهایت او، مرگ و نبود عزیز خود را میپذیرد و وارد مرحله جدید زندگیاش میشود و تنها خاطره عزیزش را دریادش زنده نگه میدارد.
گذراندن تمام این مراحل لازم است تا فرد بتواند روزهای زندگی پیش از مرگ عزیز خود را رها و زندگی جدیدی آغاز کند. در واقع فرد با طی این مراحل میتواند با تمام درد و
رنج هایش روبه رو شود و سرانجام این ضایعه را هضم کند. این مراحل به طور معمول تا یک سال طول میکشد.
البته باید گفت عزاداری هیچ گاه تمام نمیشود، همیشه هرکجا فرد قدم بگذارد، ممکن است موضوعی یا مکانی حتی چهرهای شبیه به عزیز از دست رفته اش، او را به یادش آورد و همیشه خاطرهاش در ذهن باقی میماند.
باورهای غلط
گاهی برخی باورهای غلط درباره مسائل مربوط به مرگ و عزاداری باعث میشود فرد داغدیده نتواند مراحل گذراندن درد و رنج را براحتی پشت سر بگذارد و از عذاب این ضایعه رها شود.
باورهای زیر، عقایدی هستند که نه تنها به عزادار کمکی نمیکنند، بلکه به رنج و عذاب او نیز میافزایند:
1ـ چرا بیش از این غمگین نیستم و باید بیشتر از الان گریه کنم.
احساسات ما در نتیجه افکارمان به وجود میآیند و هیچ قانون نوشته شدهای در جهان نیست که از ما بخواهد در زمانی خاص، احساس خاصی داشته باشیم. برخی افراد وقتی عزیزشان را از دست میدهند، این فقدان برای آنها چنان دردناک است که دچار اندوه و غم میشوند و نمیتوانند جلوی ریزش اشکهایشان را بگیرند، اما این موضوع برای همه یکسان نیست. ممکن است فردی در اثر از دست دادن عزیزش دچار شوک شود، اما احساس اندوه نکند. در واقع ممکن است در زمان انکار قرار گیرد و نتواند احساس دیگری داشته باشد. بنابراین اگر عزادار هستید، این فکر که باید نسبت به مرگ او غمگینتر از آلان باشید هیچ کمکی به رهاییتان از دردی که میکشید، نمیکند.
2ـ نباید احساس خشم کرد
بعضی مواقع فردی که عزیزش را از دست داده است، به دلیل احساس بیکسی و تنهایی بشدت از دست متوفی که او را ترک کرده عصبانی میشود یا اینکه خدا را در این موضوع مقصر میداند. معمولا اطرافیان، او را از این نوع خشم منع میکنند و مقصر دانستن خدا را نوعی کفرگویی میدانند که البته باید گفت داشتن چنین احساسی در این گونه مواقع کاملا طبیعی است و نباید فرد داغدیده را در تنگنا قرار داد. زمان به مرور همه چیز را حل خواهد کرد و پس از اینکه او توانست با موضوع مرگ عزیزش کنار بیاید، متوجه میشود که مرگ نیز بخشی از زندگی موجودات زنده روی زمین است.
3ـ باید به گونهای رفتار کرد که انگار اتفاقی نیفتاده است
برخی افراد تصور میکنند برای فراموش کردن مرگ عزیزشان باید سر خود را با کار گرم کنند. در واقع بلافاصله پس از فوت عزیزشان به فعالیتهای روزمرهشان ادامه میدهند. آنها فکر میکنند این کار بهترین روش برای فراموش کردن است. البته این روش گاهی برای عده بسیار کمی میتواند موثر باشد، اما بیشتر افراد به کمی توقف و سکون نیاز دارند تا بتوانند روی احساساتشان مسلط شوند. البته به یاد داشته باشید که ادامه دادن به زندگی بلافاصله پس از مرگ عزیزی، نشان دهنده قدرت تان نیست، به خودتان زمانی برای عزاداری بدهید.
4ـ احساس گناه میکنید
گاهی اوقات در حق فرد فوت شده نامهربانی کردهاید و اکنون دچار عذاب وجدان شدهاید. این عذاب هرگز به کارتان نمیآید و گذشته را نیز تغییر نمیدهد. فقط شما را در اندوهی تمام نشدنی باقی میگذارد. بنابراین به جای غصه خوردن بیفایده سعی کنید در آینده رفتار بهتری داشته باشید و حداقل در مورد دیگران بیانصافی نکنید.
5ـ دیگران باید به من بیشتر کمک کنند
باید توقعی که از دیگران دارید، کاملا بسنجید. زمانی که فردی عزیزش را از دست میدهد و عزادار میشود، اطرافیانش واکنشهای متفاوتی از خود بروز میدهند. برخی ممکن است بسیار حامی باشند، اما برخی دیگر توجهی به شما نداشته باشند. یادتان باشد که مردم نمیتوانند دائم در غم دیگران شریک باشند. آنها مدت زمان محدودی حضور دارند و در نهایت هرکس سراغ زندگی خود میرود. اما اگر شما در شرایطی هستید که هنوز هم به کمک دیگران نیاز دارید پس این را از آنها بخواهید، اما هرگز توقع نداشته باشید همیشه و در هرحال کنارتان باشند.
6ـ هیچ کس مرا درک نمیکند
بهتر است هرگز در مورد دیگران اینگونه قضاوت نکنید و تمام افراد را در یک طبقه قرار ندهید. وقتی اینگونه فکر کردید، یک قدم به عقب برگردید و از خودتان بپرسید: آیا من در قلب و فکر دیگران حضور دارم ؟ و آیا میتوانم این اتهامی را که هیچ کس مرا درک نمیکند، ثابت و در این خصوص مدرکی ارائه کنم؟
وقتی پاسخ این پرسشها را صادقانه بدهید، متوجه میشوید هرگز شواهدی در دست ندارید که ثابت کند هیچ کس شما را درک نمیکند و این فقط احساس خودتان است که بر اثر درد فراوان به وجود آمده است. فراموش نکنید که اطرافیانتان نیز انسان هستند و هر کدام ممکن است ضایعهای دردناک در زندگیشان داشته باشند. بعلاوه بسیاری از افراد در مورد آنچه در قلبشان میگذرد ممکن است چیزی به شما نگویند. و در نهایت توقع اینکه دیگران حتما شما را باید درک کنند، به بهبود وضع شما، هیچ کمکی نمیکند و آرامش را به زندگیتان بازنمیگرداند. بنابراین از دیگران نخواهید شما را کاملا درک کنند. چنین توقعی شما را در رنج و درد بیشتر فرو خواهد برد.
تمام احساسات و عواطف فوق که براثر مرگ عزیزی به وجود میآید، کاملا طبیعی است و فقط باید اجازه دهید مراحل عزاداری بگذرد و با باورهای غلط، غمتان را تشدید نکنید.
psychologytoday / مترجم: نادیا زکالوند
جام جم سرا به نقل از دلگرم: شاید در گام اول تصور کنید که هیچ کاری برای آرام کردن او از دستتان بر نمیآید، اما باید بدانید به عنوان شوهر، شما بهترین کسی هستید که میتوانید به او کمک کنید. تنها کاری که باید انجام دهید این است که دلیل ناراحتی او را پیدا کرده و با او اظهار همدردی نمایید.
بسته به شرایط روحی و روانی که برای خانم ایجاد میشود، هر نوع عکس العملی از جانب شما به راحتی میتواند شرایط را به طور کامل تغییر داده و آنرا بهبود بخشد. با این کار میتوانید خودتان را از یک انفجار احساسی نجات داده و از ایجاد هر گونه بحث و دعوا خودداری نمایید.
● نقش هورمونها
اجازه دهید از همین ابتدا تکلیف شما را در مقابل اختلالات هورونی خانمها روشن کنیم؛ باید توجه داشته باشید که در هنگام چرخه ماهانه، خانمها به همه مسائل حساستر میشوند و ممکن است به هر دلیلی گریه کنند. اگر احساس کردید که در مورد یک مسئله عکس العمل شدید نشان میدهد نباید به احساسات خشم آلود او دامن بزنید بلکه باید سعی کنید او را آرام کنید و با او اظهار همدردی نمایید.
اگر در مورد یک مسئله خاص نظرتان با او یکی نیست، نباید اختلاف نظر خود را صراحتاً بیان کنید. پس از سپری شدن این دوران خودش به مرور زمان متوجه خواهد شد که واکنش نابجا از خود نشان داده و از یک مسئله کوچک برای خودش یک غول بسازد؛ اما به هر حال در آن زمان شما هیچ واکنشی نباید نشان دهید و فقط وارد بازی شده و در تیم او توپ بزنید. اشتباه نکنید: در این دوران با او مدارا کنید تا بعدها پاداشش را فرای آن چیزی که انتظار دارید، دریافت نمایید.
● احساسات خالص و واقعی
خانمها در مورد شرایط و موقعیتهای مختلف بیش از اندازه احساساتی برخورد کرده و واکنشهای عاطفی از خود نشان میدهند، به همین دلیل شاید قدری مشکل باشد که بخواهید تشخیص دهید دلیل اصلی ناراحتی همسرتان از کجا نشات میگیرد.
تنها راهی که میتوانید او را آرام کنید این است که به هر شیوهای که شده نشان دهید احساسات او را میفهمید و پشتیبان و حامیاش هستید.
چه از دست کسی ناراحت باشد (و یا حتی از خود شما) یا در شرایطی قرار گرفته باشد که هیچ کنترلی بر روی آن نداشته و ناامید و درمانده باشد (به عنوان مثال مشکلاتی پیرامون مسائل شغلی) به هر حال برای تخلیه احساسی گریه میکند. در یک چنین موقعیت حساسی او به دنبال یک فرد رویایی نمیگردد که مشکلش را بلافاصله حل کند، فقط نیاز به کمک کسی دارد که برای احساساتش ارزش قائل شود، و پشتیبانی و حمایتی را که او برای رسیدن به موفقیت و حل مشکلات نیاز دارد را از او دریغ نکند.
● عصبانیت
خانمها در مقایسه با آقایان به هنگام عصبانیت گریه میکنند. زمانی که برنامه ریزیهایشان درست از آب در نیاید، به عنوان مثال کارفرما آنها را اخراج کند و یا در مسائل زناشویی دچار مشکل شوند، عصبانیت خود را با اشک ریختن نشان میدهند.
در زمان مواجهه با یک چنین شرایطی باید سعی کنید که بر خلاف غریزه خود عمل کنید. به این معنا که به خودتان بقبولانید که هیچ فضایی برای مقابله با خانم وجود ندارد، اگر چنین کاری را انجام دهید، مطمئن باشید که احتمال پیروزیتان در حد صفر است.
تنها کاری که باید انجام دهید این است که خودتان را به نهایت غم و غصه او برسانید و بعد هم هر چقدر وقت میخواهد در اختیارش قرار دهید تا بهبود پیدا کند. اگر قصد دارید که با دلیل و منطق او را قانع کنید، باید بگویم که چیزی جز وقت تلف کردن نیست. فقط به او فضای لازم را بدهید تا هر طور که دوست دارد از خود واکنش نشان دهد؛ اما آگاه باشید که پیش داوری و نصیحت کردن شرایط را دشوارتر کرده و خشم و عصبانیت را طولانی مدت میکند.
باید توجه داشته باشید که باید ابتدا به او اجازه دهید که هر چه در دل دارد، بیرون بریزد، زمانی که به طور کامل از نظر احساسی تخلیه شد، آن وقت میتوانید با حرفهای آرام و ملایم، به او آرامش دهید.
● خاطرات
شاید آقایان وقت زیادی را روی فکر کردن به مسائلی که در گذشته در زندگی برایشان اتفاق افتاده، صرف نکنند اما خانمها دارای قدرت بسیار بالایی در به یاد آوردن خاطرات گذشته دارند و میتوانند ساعتها بر روی وقایعی که قبلاً در زندگی برایشان اتفاق افتاده فکر کنند و مانند یک فیلم در ذهن خود آنها را تجسم کرده و مرتباً تکرار نمایند. این خاطرات چه خوب باشند، چه بد، دلیل موجهی برای شروع گریههای یک خانم محسوب میشوند. به هر حال یک چنین امری میتواند دلیل قانع کنندهای دست خانم بدهد که اخلاق و روحیاتش تغییر کند، غمزده شده و مقدمات گریه کردن را برایش فراهم آورد.
اگر متوجه شدید که خانم در حال نگاه کردن آلبومهای عکس قدیمی است و یک جعبه دستمال کاغذی هم در کنار خود گذاشته است، اصلاً نگران نشوید و تصور نکنید که در حال مقایسه کردن شما با خواستگارهای قبلیاش است، سعی کنید به او ملحق شده و سوال کنید که چه چیزی در سرش میگذرد. دست یافتن به عمق افکار او، آن هم زمانیکه در حال مرور خاطرات گذشته است، شاید کمی دشوار باشد، اما بهترین زمانی است که میتوانید اطلاعات بیشتری در مورد او و گذشتهاش بدست بیاورید. با این روش میتوانید او را طوری هدایت کنید که اعتراف کند از زندگی فعلیش کاملاً راضی است.
بهترین کاری که برای جلوگیری از ایجاد ناراحتی و غم زدگی میتوانید انجام دهید، این است که با او صحبت کرده و اجازه دهید تا احساساتش را با شما در میان بگذارد. شاید در زمان انجام یک چنین کاری احساس کنید که در حال شکنجه شدن هستید، اما پس از اینکه او تخلیه روحی شود آنقدر به شما احساس نزدیکی میکند که بدون شک تبدیل به بهترین همسر دنیا خواهد شد.
دکتر شهناز آرمین گفت: آرتریت سپتیک به نوعی التهاب مفصل گفته میشود که به وسیله باکتری، ویروس یا قارچ سرایت میکند. این التهاب اغلب به علت عفونت با باکتریهای استافیلوکوک، استرپتوکوک و هموفیلوس ایجاد میشود. طول مدت درمان سه تا شش هفته است که بر اساس نوع ارگانیسم، مفصل درگیر و پاسخ بیمار به درمان میتواند متفاوت باشد.
وی با بیان اینکه هر مفصلی امکان دارد به عفونت باکتریایی مبتلا شود، افزود: انتقال این باکتریها به مفصل از طریق ورود به زخم باز در مفصل و التهاب بافتهای مجاور است. بنابراین در صورت بروز التهاب مفصلی این امکان وجود دارد که در یک زمان بیش از یک مفصل درگیر شود.
این عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی خاطر نشان کرد: علایم این بیماری با تب شدید همراه است و اغلب کودکان در معرض خطر ابتلا به عفونت و التهاب مفصل قرار میگیرند و در هنگام حرکت اندام مبتلا، گریه و بیقراری از خود نشان میدهند. درد شدید، تورم، قرمزی و گرمی در مفصل از جمله علایم سپتیک آرتریت استدرد شدید، تورم، قرمزی و گرمی در مفصل از جمله علایم سپتیک آرتریت است که این علایم اغلب طی چند ساعت یا چند روز ظاهر میشود. اختلال و محدودیت در حرکت مفصل جزو علایم بارز این عارضه است.
آرمین با اشاره به اینکه کودکان در هر سنی در معرض خطر ابتلا به التهاب مفصل هستند، گفت: این عارضه در شیرخواران شایعتر است و بهترین راه تشخیص این بیماری، نمونهگیری از مفصل مبتلا است که آنالیز و کشت مایع مفصلی مهمترین تست تشخیصی شناخته شده است.
این فوق تخصص بیماریهای عفونی اطفال اساس درمان این بیماری را تجویز آنتی بیوتیک تزریقی دانست و یادآور شد چنین تجویزی با توجه به سن بیمار متفاوت است و در صورت ابتلا مفصل ران به بیماری سپتیک آرتریت اقدام اورژانس جهت تخلیه و شستوشوی مفصل الزامی است. همچنین در سایر موارد که مفصل باز نمیشود، درناژ مفصلی جهت کاهش فشار روی غضروف مفصلی توصیه میشود. (ایسنا)
امسال بیش از ۱۰۰ نوزاد به همراه پدرانشان در این رقابت سالانه شرکت کردند؛ پدران این نوزادان که ورزشکاران سنگینوزن نوعی کشتی سنتی در ژاپن به نام «کشتی سومو» هستند، باید به هر طریقی گریه کودکانشان را دربیاورند تا پیروز این مسابقه شوند!
«جشنواره ناکیزومو» حدود ۴۰۰ سال است که در ژاپن برگزار میشود و بر اساس این باور که گریه کردن برای سلامت نوزاد مفید بوده تا به امروز به کار خود ادامه داده است.
در این جشنواره اگر پدران موفق به گریاندن نوزادان خود نشوند، داوران با پوشیدن ماسکهای سنتی و درآوردن صداهای عجیب و غریب این وظیفه را بر عهده میگیرند. این مسابقه امسال با ۱۲۰ نوزاد در معبد «سنسویی» توکیو برگزار شد و تماشاگران شاهد تلاش بانمک پدران برای درآوردن اشک کودکانشان بودند!
یکی از نکات جالب این مسابقه جایی بود که مردان کشتیگیر شرکتکننده در این مسابقه فرزندانشان را به آرامی تکان میدادند و داوران مرتب فریاد میزنند: «گریه کن! گریه کن!»
این رقابت در سراسر ژاپن و البته با قوانینی متفاوت برگزار میشود، به عنوان نمونه، در برخی از مناطق ژاپن، نوزادی که زودتر از همه گریه میکند، بازنده اعلام میشود اما در نهایت، صاحب بلندترین صدای گریه برنده خواهد بود. طبق آیین سنتی و مذهبی ژاپن این گریهکردنها نه تنها بد نیستند که باعث میشوند ارواح شیطانی از کالبد نوزادان بیرون بیایند! (مجله مهر)
نسرین امیری روانشناس در گفتوگو با باشگاه خبرنگاران در خصوص گریه گفت: گریه یک روش برای بروز احساس غمگین بودن در فرد است و اگر فرد بتواند هر یک از احساسات خود را به شیوهی صحیح بروز دهد، میتواند از فشار روحی – روانی خود بکاهد. بنابراین توصیه میشود که جلوی گریه کردن خود را نگیرید.
وی افزود: روانشناسان گریه را به عنوان فاکتوری برای بروز احساسات و جلوگیری از تجمع احساسات منفی که میتواند منجر به بیماریهای روحی – روانی مانند افسردگی مزمن شود، است، می دانند. گریه کردن در کودکان روشی برای بیان شرایط نامطلوب و کمک گرفتن از دیگران است که این روش فقط در همان سالهای نخست زندگی کاربرد دارد و اگر در فرد ثابت شود و به عنوان یک عادت در فرد تبدیل گردد یعنی فرد برای به دست آوردن خواستههای خود و یا اعتراض به شرایط نامطلوب از ابزار گریه کردن استفاده کند، در این صورت این افراد نیاز به کمک روانشناس خواهند داشت.
وی در ادامه در خصوص افرادی که نمیتوانند گریه کنند، عنوان کرد: باید از کودکی به فرزندان بروز احساس را یاد بدهیم. وقتی خانواده نتواند با احساسات منفی فرزندان روبرو شود و اصطلاحاً از جملاتی مثل پسر که گریه نمیکند و یا سعی برای سرگرم کردن کودک و ممانعت از ابراز احساسات او دارند، این ناشی از سطح پایین تحمل آنها است چرا که این یک احساس طبیعی در فرد است و باید بروز بدهد. پس فرد نمیتواند راه تخلیه احساسات خود را پیدا کند و این موجب بروز مشکلات روانی در فرد خواهد شد که در این زمان فرد در مراجعه به روانشناس به یافتن راهی جانبی برای روز احساسات خود راهنمایی میشود که یکی از این راهها میتواند نقاشی کردن باشد.