مطالعات نشان می دهد؛
وزن سالم عامل کاهش گُرگرفتگی در زنان یائسه
تاریخ انتشار : یکشنبه ۲۸ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۳۴
وزن سالم
مطالعات نشان می دهد وزن بیشتر موجب افزایش احتمال تعریق شبانه و گُرگرفتگی در طول مراحل اولیه ورود به دوره یائسگی در زنان می شود، اما عامل پیشگیری کننده بعد از دوره یائسگی است.
الن گلد، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «رابطه بین وزن و این علائم براساس زمان متفاوت خواهد بود.»
به گفته گلد، «احتمال دارد حرارت بیشتر ناشی از چربی اضافی زنان را مستعد این علائم در مراحل اولیه ورود به دوره یائسگی نماید، چراکه تخمدان ها همچنان در حال تولید استروژن بوده و عادت ماهیانه در زنان اتفاق می افتد.»
وی در ادامه می افزاید: «تولید بیشتر استروژن که با چربی بدنی بیشتر اتفاق می افتد نقشی بسیار مهم دارد و در سنین بالاتر، زمانیکه آخرین دوره عادت ماهیانه اتفاق می افتد و تولید استروژن تخمدان ها به شدت کاهش می یابد، نقش حفاظتی ایفاء می کند.»
در این مطالعه، محققان داده های بیش از ۳۰۰۰ زن ۴۲ تا ۵۲ سال را مورد بررسی قرار دادند. در طول مدت ویزیت های سالانه در یک دوره ۱۰ ساله، شاخص توده بدنی و پاسخ سوالات آنها در مورد تجربه علائم یائسگی بررسی شد.
نتایج نشان داد چاقی یا شاخص توده بدنی بالاتر از ۳۰، ارتباط قابل توجهی با افزایش ریسک علائم اعصاب محرک حرکتی در مرحله پیش یائسگی یا مرحله اولیه یائسگی دارد.
نتایج نشان می دهد حفظ وزن سالم دقیقا قبل و در استانه شروع یائسگی می تواند برای کاهش گُرگرفتگی و تعریق های شبانه سودمند باشد اما کمی اضافه وزن هم می تواند بعد از گذشت چند ماه از ورود به دوره یائسگی نقش حفاظتی در مقابل این علائم ایفاء کند.
یافته های علمی نشان میدهند
تعرق و گرگرفتگی زنان یائسه ممکن است تا سالها ادامه داشته باشد
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۵ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۶:۴۵
زنان یائسه
گرگرفتگی های شدید و تعریق های شبانه علائم فیزیکی اصلی یائسگی میباشند باوجود این درجه،تکرار، شدت و مدتشان بطور قابل توجهی متفاوت میباشد.
به گزارش ستاره ها؛ از ساینس دیلی سن متوسط یائسگی در زنان آمریکاو اروپا 52-51 سال میباشد و بطور کلی فرض میشود که این علائم بین 2 تا 5 سال ادامه داشته باشد.
به گزارش این تحقیق 10418 زن پس یائسه بین 54 و 65 ساله را مورد بررسی قرار داد(که یا بیشتر از 24 ماه فقدان قاعدگی داشته یا درمان جایگزینی هورمون برای علائم یائسگی شان آغاز شده بود.)
سن متوسط زنان شرکت کننده 59 سال بود و اکثرشان سفید پوست و شهرنشین بوده و موقعیت اقتصادی-اجتماعی شان کمی بالاتر از حد متوسط بود.
در این تحقیق تاثیر سن،شاخص جرم بدنی،جراحی رحم،مصرف هورمون درمانی،سبک زندگی و خلق و خوی زنان در تجربه آنها از گرگرفتگی شدید و تعریق شبانه (HF-NS) مورد بررسی قرار گرفت.
زنان شرکت کننده پرسشنامه ای حاوی مردم شناختی اجتماعی،وزن و قد،و سابقه پزشکی را کامل کردند. سه سال و نیم بعد برای تکمیل پرسشنامه تکمیلی شامل عوامل شیوه زندگی، سایز دامن در سن 20 سالگی و سایز دامن در زمان کنونی،گرگرفتگی های شدید و تعریق های شبانه و مصرف هورمون درمانی فراخوانده شدند.
اکثر زنان(89%) گرگرفتگی های شدید و تعریق شبانه را در مقطعی از زمان تجربه کرده بودند و بیشترشان گرگرفتگی شدید(86%) نسبت به تعریق شبانه(78%) داشته اند. با وجود این بیش از نیمی از زنان(54%) هنوز هم دچار گرگرفتگی شدید و تعریق شبانه بودند و درجه شیوع در سرتاسر محدوده سنی نسبتا یکنواخت بود. تکرار تعریق شبانه و گرگرفتگی شدید در هر هفته 33.5 درصد بود که بطور کلی درسراسر محدوده سنی تغییری نداشت.
در این تحقیق همچنین معلوم شد عواملی مانند جراحی رحم،سیگاری بودن و مصرف بالای الکل به پیش بینی گرگرفتگی های شدید و تعریق شبانه در زنان کمک میکنند.
بعلاوه،اضطراب،جراحی رحم،حالت افسرده،سالهای بعد از آخرین دوره قاعدگی و تحصیلات کمتر در پیش بینی درجه شیوع گرگرفتگی شدید و تعریق شبانه فعلی کمک میکنند.
زنانیکه تحت هورمون درمانی قرار داشتند(12%) احتمال گزارش گرگرفتگی شدید و تعریق شبانه از سوی آنها کمتر بود درحالیکه زنانیکه قبلا از هورمون درمانی استفاده میکردند و در حال حاضر مصرف آن را متوقف کرده بودند احتمال گزارش گرگرفتگی شدید و تعریق شبانه از سوی این زنان در سرتاسر محدوده سنی بیشتر بود.
بنا به گفته پروفسورمیراهانتر: ما در این تحقیق تعداد کثیری از زنان پس یائسه مسن را مورد بررسی قرار دادیم و از اینکه هنوز هم علائم پس از یائسگی در بیش از نیمی از این زنان ادامه داشت متعجب شدیم. این زنان بطور متوسط 10 سال پس از آخرین قاعدگیشان هنوز هم دچار گرگرفتگی های شدید بودند.
بنظر میرسد که سن تاثیری روی درجه شیوع یا تکرار علائم ندارد.
متخصصان بهداشت باید به این مسئله آگاهی داشته باشند که زنان در اواخر سن 50 و 60 سالگی شان نیزمیتوانند دچار گرگرفتگی های شدید و تعریق های شبانه شوند. برای زنانی که گرگرفتگی های شدید و تعریق های شبانه در آنها بصورت مشکل درآمده و نیز برای زنانیکه دچار عود گرگرفتگی های شدید بعد از متوقف کردن هورمون درمانی شده اند، درمانهای غیرهورمونی موثر یک نیاز محسوب میشود.
پروفسور فیلیپ استیر اضافه کرد: این مقاله مشخص میکند که چه تعداد از زنان مسن علائم پس از یائسگی را تجربه میکنند و این علائم با توجه به شدت و اینکه چگونه کیفیت زندگی زنان را تحت تاثیر قرار میدهند متفاوت میباشند. سن بطور جالب توجهی بنظر میرسد که عامل مهمی در پیش بینی این علائم نمی باشد.
افزایش آگاهی از این مسئله در بین زنان و متخصصان بهداشت و تحقیقات بیشتر به منظور دستیابی به درمانهای آتی یک نیاز میباشد
مرجع : سلامت نیوز
جام جم سرا:
امروزه با افزایش طول متوسط عمر در جوامع مختلف، کیفیت زندگی در مردان مسن بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. در مردان، افزایش سن همراه با کاهش پیشروندة سطح هورمون مردانه یا همان تستوسترون میباشد. اگر میزان غلظت تستوسترون خون در افراد مسن، کمتر از میزان حداقل در افراد جوان باشد، آن را اصطلاحاً یائسگی مردانه یا کم کاری غدد جنسی (بیضهها) مینامند. سازمان بهداشت جهانی (WHO) از یائسگی مردانه تحت عنوان «کم کاری غدد جنسی دیر رس» در مردان یاد میکند.
این تغییر هورمونی سبب ایجاد یک مجموعهای از علائم جسمی و روانی میگردد. یائسگی مردانه چیزی نیست به جز کمبود هورمون مردانه یا تستوسترون. کاهش تستوسترون وابسته به سن است، و با بالا رفتن سن بیشتر کاهش مییابد. با بالا رفتن سن علاوه از اینکه میزان تستوسترون خون کاهش مییابد، از حساسیت بافتها به تستوسترون نیز کاسته میشود. کاهش طولانی مدت میزان تستوسترون خون، دارای اثرات سوء بر روی استخوان، عضله، مغز و چربیهای خون است. کاهش میزان تستوسترون خون در مردان از حدود ۳۰ سالگی شروع و پس از آن تقریباً هر سال یک درصد از میزان تستوسترون خون کاسته میشود. در هفت درصد مردان ۶۰-۴۰ ساله، و ۷۰ درصد درصد مردان ۷۹-۷۰ ساله، میزان تستوسترون خون کمتر از حداقل آن در افراد جوان خواهد بود.
مردان مسنی که با علائم افسردگی مراجعه میکنند، لازم است از نظر وجود یائسگی مردانه بررسی شوند، و در صورت لزوم از تجویز بیمورد داروهای ضد افسردگی، که بعضاً هم پر عارضه هستند، اجتناب کرد |
علائم اصلی کاهش تستوسترون در مردان عبارتند از: کاهش میل جنسی، تحلیل رفتن تودة عضلانی بدن به همراه کاهش قدرت عضلانی، کاهش توان عملکرد فیزیکی و گاهی ذهنی، افسردگی، تغییر در رفتار، خستگی، تحریک پذیری و گاهی گُرگرفتگی. غالباً علائم فوق به بالا رفتن سن و پیری نسبت داده میشوند، در صورتیکه مشکل بالا رفتن سن یا پیری نیست.
برخلاف خانمها، شروع یائسگی در مردان غیر قابل پیش بینی و تدریجی است، و این سبب میشود که در تشخیص و درمان این گونه مردان تعلل پیش آید. مابین ۷۵-۲۵ سالگی یک کاهش پیشرونده در عملکرد بیضهها (که محل اصلی تولید هورمون مردانه است) اتفاق میافتد، این کاهش مابین ۵۰-۴۵ سالگی به حداکثر میرسد، طوری که میزان تستوسترون آزاد خون ۵۰ درصد کاهش مییابد. موضوع حائز اهمیت این است که در مردان میانسالی (۷۰-۴۰ ساله) که میزان تستوسترون خون کاهش مییابد، خطر تصلب شرائین که پیش درآمد سکتة قلبی و مغزی است، بیشتر میشود. در حقیقت هورمون مردانه یک عامل حفاظتی در مقابل تصلب شرائین است.
یک عده عوامل در کاهش میزان تستوسترون خون دخیل هستند، مثل سوء مصرف الکل، چاقی، بیماری قند، و مصرف بعضی از داروها. تشخیص یائسگی در مردان میتواند مشکل باشد، چون تمامی علائم به یک باره ظاهر نمیشوند و بروز علائم تدریجی و در ضمن شدت علایم متغیر است، بررسیها نشان دادهاند که تجویز هورمونهای مردانه در این افراد، سبب افزایش میل جنسی، افزایش توده عضلانی بدن و قدرت عضلانی، افزایش عملکرد ذهنی، کاهش LDL (چربی مضر) و افزایش مختصر HDL (چربی مفید خون) میشود. یک بررسی اخیر نشان داده است که یک رابطة معکوس مابین میزان تستوسترون آزاد خون و علائم افسردگی وجود دارد. یعنی هر قدر میزان تستوسترون خون اندک باشد، میزان علائم افسردگی بیشتر است. یا به عبارت دیگر، مردان مسنی که با علائم افسردگی مراجعه میکنند، لازم است از نظر وجود یائسگی مردانه بررسی شوند، و در صورت لزوم از تجویز بیمورد داروهای ضد افسردگی، که بعضاً هم پر عارضه هستند، اجتناب کرد.
برای تشخیص یائسگی در مردان یک پرسشنامة معتبری از طرف دانشگاه سنت لوئیس ابداع شده است، که در آن ۱۰ پرسش زیر از فردی که مشکوک به یائسگی مردانه است پرسیده میشود:
۱. آیا میل جنسی در شما کاهش یافته است؟
۲. آیا شما احساس نمیکنید که فاقد انرژی هستید؟
۳. آیا توان عضلانی و مقاومت شما کاهش یافته است؟
۴. آیا شما فکر نمیکنید که قدتان کوتاه شده است؟
۵. آیا شما فکر نمیکنید که دیگر از زندگی کمتر لذت میبرید؟
۶. آیا شما احساس غمگینی یا عصبانیت نمیکنید؟
۷. آیا شدت نعوظ در شما کاسته نشده است؟
۸. آیا اخیراً احساس نمیکنید که از توانائی شما در انجام ورزشهای مختلف کاسته شده است؟
۹. آیا شما پس از خوردن نهار به خواب نمیروید؟
۱۰. آیا اخیراً توانائی شما در انجام کارهایتان کم نشده است؟
اگر فردی به سئوالات ۱ و ۷ و یا سه سئوال از ۱۰ سئوال فوق جواب مثبت دهد، مشکوک به کاهش هورمون مردانه است. بایستی تأکید کرد که صرف داشتن علائم فوق، دلالت بر وجود یائسگی مردانه نیست، تائید تشخیص پس از انجام آزمایشات دقیق خواهد بود. پرسشنامه فوق فقط یک ابزار جهت ارزیابی میباشد.
بنده مردان جوان متعددی را ویزیت کردهام که بنا به توصیه دوستانشان جهت بدنسازی از هورمونهای مردانه بطور وسیع استفاده کردهاند و موقع مراجعه تقریبا بیضههای آنها از بین رفته بود؛ متأسفانه در این مرحله کمک چندان زیادی به این بیماران نمیتوان کرد. |
کمبود هورمون مردانه مختص سنهای بالا نیست، بلکه میتواند در مردان کم سن و سال نیز اتفاق بیفتد. ولی بایستی به این نکته توجه کرد که تجویز نابجای هورمونهای مردانه و در رأس آنها تستوسترون، میتواند همراه با عوارض بالقوه خطرناک باشد. عارضة اصلی تجویز تستوسترون، افزایش تعداد گلبولهای قرمز خون (افزایش غلظت خون) میباشد. افزایش غلظت خون در مردان مسن، سبب افزایش خطر لخته شدن خون در اعضاء مختلف از جمله عروق قلب میشود.
در مردان بالای ۵۰ سال، پروستات شروع به بزرگ شدن میکند که منجر به ایجاد مشکلات ادراری در مردان میشود، علاوه بر آن، تقریباً ۲۰ درصد مردان بالای ۵۰ سال، دارای سرطان پروستات مخفی هستند. تجویز تستوسترون در مردان، بزرگ شدن پروستات را تسریع میکند و در صورت وجود سرطان پروستات سبب رشد سریع آن میشود. بعلاوه، تجویز نابجای هورمونهای مردانه میتواند بسیار خطرناک باشد.
برخلاف تصور عامة مردم، در مردانیکه سطح تستوسترون خون آنها طبیعی است و مبتلا به کم کاری غدد جنسی نمیباشند، تجویز تستوسترون نه تنها سبب افزایش میل جنسی یا توان جنسی نمیشود، بلکه منجر به تحلیل رفتن بیضهها، و از بین رفتن قدرت باروری در مردان میگردد. بنده مردان جوان متعددی را ویزیت کردهام که بنا به توصیه دوستان جهت بدن سازی از هورمونهای مردانه بطور وسیع استفاده کردهاند و موقع مراجعه تقریبا بیضههای آنها از بین رفته بود، که متأسفانه در این مرحله کمک چندان زیادی به این بیماران نمیتوان کرد.
تشخیص صحیح کمبود هورمون تستوسترون در مردان مشکل است و نیاز به دقت بالینی و اطلاعات کافی دارد. جهت اطلاع خوانندگان گرامی مختصراً در مورد میزان تستوسترون خون توضیحاتی را ارئه میکنم.
تستوسترون در خون به دو شکل میباشد، یک قسمت از آن (۹۸ درصد) که به آلبومین و یا گلوبولین مخصوصی میچسبد وتحت عنوان تستوسترون متصل شده نامیده میشود، و مابقی تستوسترون (۲ درصد) که بصورت آزاد در خون در حال گردش است و به تستوسترون آزاد معروف است. مجموع تستوسترون متصل شده و تستوسترون آزاد، نشاندهندة میزان تستوسترون تام خون است. همین تستوسترون آزاد است که اثرات فیزیولوژیک آن را در بدن فراهم میکند. به عبارت دیگر، یکی از ملزومات تشخیصی حالت یائسگی مردانه، اندازه گیری تستوسترون آزاد خون، نه اندازه گیری صرف تستوسترون تام خون میباشد.
تجویز آگاهانه و مقطعی تستوسترون در مردانی که دچار یائسگی شدهاند (مجدداً تاکید میشود که نه در همة مردان) میتواند در بهبود مشکلات فیزیکی، ذهنی، و جنسی آنها کمک بسزائی بکند. در این مردان هورمون درمانی میزان بیماریهای قلبی عروقی را نیز کاهش میدهد.
یک بررسی اخیر نشان داده است که در مردانیکه سطح تستوسترون خون آنها بطور مرضی کاهش یافته است، شانس ابتلاء به بیماری آلزایمر در آنها بیشتر از مردان طبیعی است. با بالا رفتن سن تودة عضلانی بدن کاهش مییابد، که این کاهش تودة عضلانی همراه با درد ناحیة دنبالچه و افزایش شکنندگی استخوان دنبالجه میباشد. تجویز تستوسترون در این مردان سبب بهبود قابل ملاحظه در درد ناحیة دنبالچه میشود. حتی در مردانیکه کاهش مرضی هورمون مردانه (یائسگی) توسط بررسیهای دقیق تائید میشود، قبل از تجویز تستوسترون بیمار بایستی بطور کامل معاینه شده و یک عده آزمایشاتی از جمله از نظر سرطان پروستات بعمل آید.
امروزه هورمون تستوسترون به چهار شکل در بازار داروئی دنیا عرضه میشود: خوراکی، موضعی، تزریقی عضلانی و کاشت زیر جلدی. تستوسترون خوراکی بشدت برای کبد سمی است و امروزه مصرف آن منسوخ شده است. تزریق عضلانی تستوسترون هر سه هفته یک بار میباشد، ولی در روزهای اول پس از تزریق میزان تستوسترون خون خیلی بیش از حد طبیعی میشود، و در هفتة سوم کمتر از میزان لازم میگردد. بهترین روش تجویز، استفاده از برچسبهای جلدی تستوسترون میباشد، که در این روش یک تکه چسب مانند به پوست (مثلا بازو) چسبانده میشود که از آن تستوسترون یصورت آهسته آزاد شده و همان حالت طبیعی بدن را تقلید مینماید. مردانی که تحت درمان با تستوسترون هستند، بایستی بدقت تحت نظر گرفته شوند و بصورت سریال هم معاینه شوند و هم تحت آزمایشات لازم قرار گیرند. (دکتر محمدرضا صفرینژاد -جراح بیماریهای کلیه و مجاری ادراری، استاد دانشگاه/هفت سیب)
متخصصان اورولوژی میگویند عارضهای شبیه به یائسگی خانمها که در میانسالی رخ میدهد، برای مردان در سنین بالاتر و البته به شکلی دیگر بروز میکند که علاوه بر محدود کردن توان جنسی آنها، سایهاش را بر ابعاد دیگر زندگیشان نیز میگستراند. اتفاقی طبیعی که البته تحت تأثیر عواملی در سبک زندگی روزمره مردان قرار دارد و گاهی بروزش تسریع مییابد.
همه چیز زیر سر تستوسترون!
تستوسترون نام هورمون جنسی است که از غده هیپوتالاموس مغز ترشح میشود. با افزایش سن، قدرت هیپوتالاموس در تولید تستوسترون کاهش مییابد و به همین ترتیب قدرت بیضه نیز در تولید اسپرم کم میشود و دست آخر به یائسگی مردان میانجامد. دکتر امیر ایجادی، اورولوژیست و جراح و متخصص کلیه و مجاری ادرار در گفتوگو با جامجم در پاسخ به این که چرا آقایان دچار یائسگی میشوند، میگوید: یائسگی مختص خانمها نیست و علائم بالینی و آزمایشگاهی در مردان نیز دارد. ما به طور کلی از 30 سالگی کاهش ترشح هورمونهای جنسی آقایان را مشاهده میکنیم. هورمونهای جنسی مردانه مسئول ایجاد یک سری صفات ظاهری در مردان هستند، مانند افزایش توده عضلات، بسته شدن صفحات استخوانی و به طور کلی این هورمونها هستند که حالت تهاجمی و دفاعی در خلق و خوی مردان را ایجاد میکنند. هورمونهای جنسی مردانه از نوع آنابولیک و سازنده هستند. ترشح این هورمونها را ژنهایی کنترل میکنند که روی کروموزوم Y در مردان قرار دارند. با افزایش سن، میزان ترشح هورمونهای جنسی مردانه کاهش مییابد و یائسگی ایجاد میکند.
دکتر سیدمقداد طباطبایی، متخصص جراحی کلیه و مجاری ادراری و تناسلی نیز در گفتوگو با جامجم، در این باره میگوید: کاهش تستوسترون در آقایان عامل اصلی این مشکل است. براساس اطلاعات آماری در ایالات متحده از هر هزار نفر، حدود 12 تا 13 نفر به مشکل کاهش تستوسترون مبتلا میشوند که با علائم فیزیولوژیک مختلف خود را نشان میدهد. یائسگی مردان با یائسگی خانمها متفاوت است. در خانمها کاهش سطح هورمونهای زنانه و سرانجام از بین رفتن عادت ماهانه، اصلیترین علامت یائسگی است. این مشکل در آقایان نسبت به خانمها در سنین بالاتر (حدود 60 سال به بالا) رخ میدهد.
وقتی حالتان بیدلیل خوب نیست!
به گفته دکتر طباطبایی، خستگی، انرژی نداشتن برای انجام کارها، کاهش تمایل جنسی، بیخوابی، تحریکپذیر شدن و قادر نبودن به انجام فعالیتهای عادی کاری و ورزشی از مهمترین علائم رخداد یائسگی در مردان محسوب میشود. دکتر ایجادی نیز در توضیحی سادهتر میافزاید: در کل مردان یائسه احساس میکنند حالشان خوب و روبهراه نیست. در عین حال از نظر روحی و خلقی نیز وضع مناسبی ندارند و مدام عصبانی میشوند. حتما دیدهاید گاهی پیرمردها بیهوده در خانه غُر میزنند. اینها ریشه در همین موضوع دارد.
دکتر طباطبایی افزایش امید به زندگی و بالا رفتن طول عمر آقایان در صد سال گذشته را ازجمله دلایلی میداند که موجب شده امروزه این بیماری را بیشتر از گذشته در مردان مسن مشاهده کنیم.
وقتی یائسگی مردان سرعت میگیرد
عواملی مثل چاقی، فشارخون، دیابت، استرس، بالابودن چربی، کلسترول خون، سیگار کشیدن و... روند یائسگی را بعد از 30 سالگی تشدید میکند. دکتر ایجادی ضمن اشاره به این عوامل میافزاید: امروزه نیمی از جمعیت ایران به چاقی مبتلا هستند و همین عامل اختلالات هورمونی ایجاد میکند. وی در توضیح بیشتر پیرامون نقش مخرب چاقی در بروز اختلالات هورمونی میگوید: در بافت چربی شکم افراد چاق، هورمونهای جنسی مردانه به هورمونهای زنانه تبدیل میشود. یعنی تستوسترون به پروژسترون و استروژن تبدیل میشود. از این رو مردهای چاق، فرم بدنی شبیه به خانمها پیدا میکنند. در خانمهای چاق نیز همین اتفاق میافتد و در نتیجه تبدیل هورمونهای زنانه به مردانه، میبینیم که الگوی رویش موی شبیه به مردان پیدا میکنند. به این ترتیب مردان چاق و مسن علاوه بر این که به صورت طبیعی به تدریج ترشحهای تستوسترون در بدنشان کاهش مییابد، به علت چاقی همان مقادیر کم تستوسترون نیز به شکل هورمونهای زنانه تغییر پیدا میکند و روند یائسگی در آنها تشدید میشود.
آزمایش سنجش تستوسترون
دکتر طباطبایی درخصوص تشخیص قطعی و امکان به تأخیر انداختن عارضه یائسگی مردان اضافه میکند: معمولا روش خاصی وجود ندارد و به طور قطعی قابل تشخیص نیست. به این ترتیب اگر فرد مسنی این علائم را داشته باشد، پزشک آزمایش سنجش تستوسترون را تجویز میکند و در صورت لزوم، درمان شروع میشود. داروها به صورت تزریقی، پچهای پوستی، قرصهای زیرزبانی و مدلهای مختلف تستوسترون وجود دارد که پزشکان تجویز میکنند. باید در نظر داشت همراه با کاهش هورمون تستوسترون در نتیجه ضعیف شدن هیپوتالاموس، کاهش مقادیر ترشح هورمونهای دیگری در بدن مانند هورمون رشد و ملاتونین و... نیز رخ میدهد که در حقیقت یک سندرم را ایجاد میکند. افزایش شکستگی در مردهای مبتلا به علت پوکی استخوان و بیشتر شدن تظاهر دیابت شیرین از دیگر عوارض یائسگی مردان است.
اما و اگرهای هورموندرمانی
دکتر ایجادی درخصوص درمان این عارضه میگوید: نخست باید مسائل زمینهای و تشدیدکننده یائسگی برطرف شود و بعد باید از جایگزین کردن هورمون در بیماران استفاده کرد. وی استفاده خودسرانه از دارو، بویژه براساس آنچه در شبکههای ماهوارهای و تلگرام و... به مردم توصیه میشود را مشکلساز میداند و تصریح میکند: جایگزین کردن هورمون و تجویز آن بحث تخصصی است که سهلانگاری در آن ممکن است به تشدید عوارضی مثل سرطان پروستات بینجامد. دکتر طباطبایی در توضیح بیشتر در این باره میگوید: بیمارانی که در معرض سرطان پروستات هستند یا احتمال بالای ابتلا به سرطان پروستات را به علت سابقه بیماری در خانواده دارند، نباید از ترکیبات حاوی تستوسترون استفاده کنند. برای برخی بیماران قلبی نیز نباید این گونه داروها تجویز شود.
کاظم کوکرم
دکتر اشرف آلیاسین، متخصص زنان و زایمان و مدیر گروه زنان دانشگاه علوم پزشکی تهران با تاکید بر این که گاهی در برخی خانمها یائسگی زودرس اتفاق میافتد، ولی فعالیت تخمدانها و قاعدگی بهطور کامل متوقف نمیشود، میگوید: توجه داشته باشید همیشه نارسایی زودرس تخمدان برابر با ناباروری نیست. ذخیره تخمدانها در خانمهایی که بهطور زودهنگام یائسه میشوند کاهش مییابد و تخمکگذاری یا متوقف میشود یا به طور گهگاه اتفاق میافتد. در عین حال، تولید هورمونهای استروژن، پروژسترون و تستسترون نیز متوقف یا فقط به طور متناوب صورت میپذیرد.
این متخصص زنان و زایمان در گفتوگو با جامجم میافزاید: به دلیل این اتفاقات، باروری در این افراد غیر محتمل میشود، اما مواردی نیز از باروری گزارش شده است .
نشانههای یائسگی زودرس
اولین علامت یائسگی زودرس، قطع قاعدگی به مدت چهار تا شش ماه و بالا بودن میزان هورمون FSH از مغز (هیپوفیز) در دو نوبت به فاصله یک ماه است. دکتر اعظم السادات موسوی، رئیس انجمن متخصصان زنان و زایمان ایران در این باره به جامجم میگوید: هورمون FSH از هیپوفیز برای تحریک تخمدان ترشح میشود و چون تخمدان فعالیت ندارد این هورمون به طور رفلکسی بالا میرود و یائسگی اتفاق میافتد. در حدود 5 تا 10 درصد موارد یائسگی زودرس، ممکن است دوباره تخمدانها فعال شده و حتی بارداری نیز اتفاق میافتد.
این متخصص زنان تاکید میکند: قطع قاعدگی همراه گر گرفتگی، اختلالات خواب، تحریکپذیری، عدم تمرکز، خشکی واژن و کاهش میل جنسی از علائم اصلی یائسگی زودرس به شمار میرود.
چرا زودتر از موقع یائسه شدهاید؟
البته در بیش از 90 درصد موارد، علت یائسگی زودرس مبهم است و علتی برای آن نمیتوان یافت.
گرچه دکتر موسوی در این باره میگوید: معمولا یائسگی زودرس یا ناشی از مشکلات کروموزومی، ژنتیک یا عوامل محیطی مثل ویروسها و بعضی از داروها مثل شیمیدرمانی و پرتودرمانی در بروز آن موثر است. البته جراحی، استرسها و کشیدن سیگار نیز در بروز آن موثر است. از علل دیگر یائسگی زودرس میتوان به دیابت، بیماریهای التهابی و عفونی مثل سل و آبسههای لگنی اشاره کرد.
دکتر آلیاسین نیز در این باره میافزاید: در بیشتر موارد مشخص نمیشود چرا نارسایی زودرس تخمدان اتفاق میافتد؛ اما اختلالات ژنتیکی، مواجهه با مواد توکسین (سمی) و اختلالات خود ایمنی به عنوان علت این وضعیت مطرح شدهاند و به همین دلیل ارزیابی چنین بیمارانی مهم است. علتهای ژنتیک ممکن است ناشی از اختلالات ژنی فردی یا اختلالات کروموزومی باشد. شایعترین دلایلی که ناشی از تاثیر داروهاست از اثرات داروهای شیمیدرمانی و رادیوتراپی ناشی میشود که دردرمان بیماریهای بدخیم استفاده میشوند.
این متخصص زنان تاکید میکند: بعضی ویروسها نیز میتوانند در بروز یائسگی زودرس موثر باشند. درصورت وجود بیماری خودایمنی نیز سیستم ایمنی بدن علیه سلولهای طبیعی بدن فعالیت میکند و بسته به نوع سلولهای درگیر شده علائم مختلفی تظاهر میکند .
استخوانهایی که آسیبپذیر میشوند
متاسفانه ناباروری تنها عارضه ناشی از یائسگی نیست، بلکه عوارضی چون پوکی استخوانها، افسردگی و اضطراب، نارسائی تیروئید، بیماریهای قلبی و عروقی، خشکی چشم و پوست نیز از عوارض یائسگی هستند.
دکتر موسوی با بیان مطالب فوق میافزاید: در حال حاضر هیچ درمانی برای برگشت عملکرد تخمدان وجود ندارد، و لی برای رفع علائم یائسگی درمان وجود دارد و این درمان علاوه بر بهبود علائم یائسگی از بروز عوارض آن مثل پوکی استخوان نیز میتواند جلوگیری کند. علاوه بر آن در 5 تا 10 درصد موارد، خود به خود فعالیت تخمدان برمیگردد و حتی بارداری اتفاق میافتد. هورمون درمانی جایگزینی، مصرف مکمل کلسیم و ویتامینD3، ورزش منظم و تنظیم وزن و حمایتهای روانی از روشهای درمانی ضروری و موثر در صورت بروز یائسگی زودرس به شمار میرود.
درمان به شرط هورمون
بیمار مبتلا به یائسگی زودرس باید قبل از تصمیمگیری برای باردار شدن به فکر سلامت خود باشد. یکی از اهداف اصلی درمان این عارضه، جایگزینی هورمون استروژن است که توسط تخمدان باید بهطور طبیعی ترشح میشد و اکنون متوقف شده است.
دکتر آلیاسین در پاسخ به این سوال که چه عوارض منفی هورمونی شخص را در چنین شرایطی تهدید میکند، میگوید: استروژن نقش مهمی در سلامت یک خانم دارد؛ مثلا سیستم اسکلتی یک خانم برای سالم ماندن و مقاومت در برابر شکستگی به تحریک استروژن نیاز دارد. بدون استروژن، خانمهای مبتلا به یائسگی در معرض خطر پوکی استخوان هستند. شواهد متناقضی وجود دارد که کمبود استروژن قبل از یائسگی میتواند سبب خطر بیماری قلبی نیز شود. همچنین علائم یائسگی مثل گرگرفتگی، تعریق شبانه، اختلالات خواب و خشکی واژن نیز برای بیمار آزاردهنده هستند. با این تفاسیر، هدف از درمان با استروژن، پیشگیری یا کم کردن عوارض کمبود استروژن است .
وی تاکید میکند: البته در کنار استفاده از استروژن به منظور تکمیل درمان و جلوگیری از ایجاد سرطان رحم، داروی هورمونی پروژسترونی نیز برای بیمار تجویز میشود. بیشتر متخصصان توصیه میکنند تا 50 سالگی که سن متوسط یائسگی است بیماران، تحت درمان دارویی با استروژن و پروژسترون قرار گیرند.
این متخصص با اشاره به این که خانمهایی که تحت درمان با استروژن و پروژسترون قرار میگیرند معمولا نگران بروز عوارض این داروها ازجمله خطر حمله قلبی و سرطان پستان هستند، اظهار میکند: باید گفت مطالعاتی که بروز این خطرات را مطرح کردهاند در مورد زنان سنین 70 ـ60 بوده که به طور طبیعی یائسه شدهاند؛ بنابراین نمیتوان از نتایج آن مطالعات برای این بیماران استفاده کرد و حتی در مقابل مطالعات فوق، مطالعاتی انجام شده که توصیه کردهاند مصرف استروژن برای جلوگیری از بیماریهای قلبی و پوکی استخوان ضروری است .
پونه شیرازی
مطالعات نشان می دهد؛
وزن سالم عامل کاهش گُرگرفتگی در زنان یائسه
تاریخ انتشار : یکشنبه ۲۸ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۳۴
وزن سالم
مطالعات نشان می دهد وزن بیشتر موجب افزایش احتمال تعریق شبانه و گُرگرفتگی در طول مراحل اولیه ورود به دوره یائسگی در زنان می شود، اما عامل پیشگیری کننده بعد از دوره یائسگی است.
الن گلد، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «رابطه بین وزن و این علائم براساس زمان متفاوت خواهد بود.»
به گفته گلد، «احتمال دارد حرارت بیشتر ناشی از چربی اضافی زنان را مستعد این علائم در مراحل اولیه ورود به دوره یائسگی نماید، چراکه تخمدان ها همچنان در حال تولید استروژن بوده و عادت ماهیانه در زنان اتفاق می افتد.»
وی در ادامه می افزاید: «تولید بیشتر استروژن که با چربی بدنی بیشتر اتفاق می افتد نقشی بسیار مهم دارد و در سنین بالاتر، زمانیکه آخرین دوره عادت ماهیانه اتفاق می افتد و تولید استروژن تخمدان ها به شدت کاهش می یابد، نقش حفاظتی ایفاء می کند.»
در این مطالعه، محققان داده های بیش از ۳۰۰۰ زن ۴۲ تا ۵۲ سال را مورد بررسی قرار دادند. در طول مدت ویزیت های سالانه در یک دوره ۱۰ ساله، شاخص توده بدنی و پاسخ سوالات آنها در مورد تجربه علائم یائسگی بررسی شد.
نتایج نشان داد چاقی یا شاخص توده بدنی بالاتر از ۳۰، ارتباط قابل توجهی با افزایش ریسک علائم اعصاب محرک حرکتی در مرحله پیش یائسگی یا مرحله اولیه یائسگی دارد.
نتایج نشان می دهد حفظ وزن سالم دقیقا قبل و در استانه شروع یائسگی می تواند برای کاهش گُرگرفتگی و تعریق های شبانه سودمند باشد اما کمی اضافه وزن هم می تواند بعد از گذشت چند ماه از ورود به دوره یائسگی نقش حفاظتی در مقابل این علائم ایفاء کند.
یافته های علمی نشان میدهند
تعرق و گرگرفتگی زنان یائسه ممکن است تا سالها ادامه داشته باشد
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۵ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۶:۴۵
زنان یائسه
گرگرفتگی های شدید و تعریق های شبانه علائم فیزیکی اصلی یائسگی میباشند باوجود این درجه،تکرار، شدت و مدتشان بطور قابل توجهی متفاوت میباشد.
به گزارش ستاره ها؛ از ساینس دیلی سن متوسط یائسگی در زنان آمریکاو اروپا 52-51 سال میباشد و بطور کلی فرض میشود که این علائم بین 2 تا 5 سال ادامه داشته باشد.
به گزارش این تحقیق 10418 زن پس یائسه بین 54 و 65 ساله را مورد بررسی قرار داد(که یا بیشتر از 24 ماه فقدان قاعدگی داشته یا درمان جایگزینی هورمون برای علائم یائسگی شان آغاز شده بود.)
سن متوسط زنان شرکت کننده 59 سال بود و اکثرشان سفید پوست و شهرنشین بوده و موقعیت اقتصادی-اجتماعی شان کمی بالاتر از حد متوسط بود.
در این تحقیق تاثیر سن،شاخص جرم بدنی،جراحی رحم،مصرف هورمون درمانی،سبک زندگی و خلق و خوی زنان در تجربه آنها از گرگرفتگی شدید و تعریق شبانه (HF-NS) مورد بررسی قرار گرفت.
زنان شرکت کننده پرسشنامه ای حاوی مردم شناختی اجتماعی،وزن و قد،و سابقه پزشکی را کامل کردند. سه سال و نیم بعد برای تکمیل پرسشنامه تکمیلی شامل عوامل شیوه زندگی، سایز دامن در سن 20 سالگی و سایز دامن در زمان کنونی،گرگرفتگی های شدید و تعریق های شبانه و مصرف هورمون درمانی فراخوانده شدند.
اکثر زنان(89%) گرگرفتگی های شدید و تعریق شبانه را در مقطعی از زمان تجربه کرده بودند و بیشترشان گرگرفتگی شدید(86%) نسبت به تعریق شبانه(78%) داشته اند. با وجود این بیش از نیمی از زنان(54%) هنوز هم دچار گرگرفتگی شدید و تعریق شبانه بودند و درجه شیوع در سرتاسر محدوده سنی نسبتا یکنواخت بود. تکرار تعریق شبانه و گرگرفتگی شدید در هر هفته 33.5 درصد بود که بطور کلی درسراسر محدوده سنی تغییری نداشت.
در این تحقیق همچنین معلوم شد عواملی مانند جراحی رحم،سیگاری بودن و مصرف بالای الکل به پیش بینی گرگرفتگی های شدید و تعریق شبانه در زنان کمک میکنند.
بعلاوه،اضطراب،جراحی رحم،حالت افسرده،سالهای بعد از آخرین دوره قاعدگی و تحصیلات کمتر در پیش بینی درجه شیوع گرگرفتگی شدید و تعریق شبانه فعلی کمک میکنند.
زنانیکه تحت هورمون درمانی قرار داشتند(12%) احتمال گزارش گرگرفتگی شدید و تعریق شبانه از سوی آنها کمتر بود درحالیکه زنانیکه قبلا از هورمون درمانی استفاده میکردند و در حال حاضر مصرف آن را متوقف کرده بودند احتمال گزارش گرگرفتگی شدید و تعریق شبانه از سوی این زنان در سرتاسر محدوده سنی بیشتر بود.
بنا به گفته پروفسورمیراهانتر: ما در این تحقیق تعداد کثیری از زنان پس یائسه مسن را مورد بررسی قرار دادیم و از اینکه هنوز هم علائم پس از یائسگی در بیش از نیمی از این زنان ادامه داشت متعجب شدیم. این زنان بطور متوسط 10 سال پس از آخرین قاعدگیشان هنوز هم دچار گرگرفتگی های شدید بودند.
بنظر میرسد که سن تاثیری روی درجه شیوع یا تکرار علائم ندارد.
متخصصان بهداشت باید به این مسئله آگاهی داشته باشند که زنان در اواخر سن 50 و 60 سالگی شان نیزمیتوانند دچار گرگرفتگی های شدید و تعریق های شبانه شوند. برای زنانی که گرگرفتگی های شدید و تعریق های شبانه در آنها بصورت مشکل درآمده و نیز برای زنانیکه دچار عود گرگرفتگی های شدید بعد از متوقف کردن هورمون درمانی شده اند، درمانهای غیرهورمونی موثر یک نیاز محسوب میشود.
پروفسور فیلیپ استیر اضافه کرد: این مقاله مشخص میکند که چه تعداد از زنان مسن علائم پس از یائسگی را تجربه میکنند و این علائم با توجه به شدت و اینکه چگونه کیفیت زندگی زنان را تحت تاثیر قرار میدهند متفاوت میباشند. سن بطور جالب توجهی بنظر میرسد که عامل مهمی در پیش بینی این علائم نمی باشد.
افزایش آگاهی از این مسئله در بین زنان و متخصصان بهداشت و تحقیقات بیشتر به منظور دستیابی به درمانهای آتی یک نیاز میباشد
مرجع : سلامت نیوز