جام جم سرا: چهل منبری یا چهل منبران، یکی از آیینهای عزاداری عاشورا در ایران محسوب میشود که بیشتر در لرستان برگزار میشود؛ در این آئین (که اغلب خاص زنان است) مردم با صورتهایی پوشیده به سوگواری برای کشتگان کربلا میپردازند. روشن کردن شمع، و پخش آب و نذری از دیگر آداب و رسوم برگزاری این مراسم مذهبی است.
(عکس: سجاد درویشی/مهر)
جام جم سرا: در واقع، ساختن کاردستی با کاغذ، مقوا و روبان رنگی، گاهی فقط به اندکی ذوق، سلیقه و دید هنرمندانه نیاز دارد و بس. اگر چنین ذوق و دیدی را در خود داشته باشید حتی با نگاه کردن به تابلوهای تماشایی پی آمده نیز میتوانید برای خودتان تابلویی زیبا بسازید که زینتبخش دیوارهای خانهتان شود.
(ترجمه: زری حسینزاده/ آرت-پیپرز)
پنج شنبه 15 آبان 1393 ساعت 10:27
با گشایش بخشی از آب موجود در سد زاینده رود بر بستر خشک این رودخانه، اصفهانیها دیشب (چهارشنبه) شاهد جاری شدن دوباره این رود در شهر خود بودند.
جام جم سرا به نقل از نصرنیوز: آنها با استناد به گفته خودشان معتقدند: «بزار [بذار] یه دنیا ببینه که تبریز در چه سطحی داره نفس میکشه.» و در این صفحه هم عکسهایی از تفریحات، لباسها، ساعتهای مچی گرانقیمت، اتومبیلهای لوکس، خانههای شیک تبریز و... دیده میشود. زیر آسمانِ تبریز ِ یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفری هم عدهای این چنین زندگی میکنند. شاید قبول اینکه تبریزیهای بسیاری مشمول این قاعده میشوند با نگاهی به آمار اخیر بانک مرکزی ایران که اعلام کرده آذربایجانشرقی بعد از پایتخت، با ۳۳ میلیون و ۱۶۷ هزار تومان در آمد سرانه، پردرآمدترین استان کشور است، زیاد هم دور از انتظار نباشد. ولی روی دیگر این سکه انگار چیز دیگری میگوید: یک سوم از جمعیت تبریز با ۶۰ هزار خانه در دو هزارو ۵۲۰ هکتار از بافت فرسودهٔ همین شهر زندگی میکنند. تبریز بر اساس اعلام مسئولان شهری با حدود نیم میلیون حاشیه نشین، پس از مشهد رتبه دوم کشور را در این زمینه دارد که اغلب مناطق حاشیه نشین تبریز در بخش شمالی شهر و در کوه «عینالی» قرار دارد.
«بچه پولدارهای تبریز» غریبههای آشنای ما هستند که حالا با هویت مشخصتری میخواهند از زندگیهای متفاوت خود بگویند. ثروت، زندگی مرفه و به تبع آن سبک زندگیای متفاوتتر از بیشتر مردم تبریز، به خودی خود غم انگیز نیست. حتی به قول خودشان کاش دنیا هم ببیند که تبریز در چه سطحی نفس میکشد. برای تبریزیها هم نشان دادن ِ این ور ِ ماجرا برای غریبهها خوشایندتر است حتی؛ چرا که ما به تجملگرایی و تعارفاتی بیش از حد معمول شهرهایم. چیزی که قصه را غمانگیز میکند پر رنگ شدن هر چه بیشتر وجه این نوع زندگی در شهریست که مدتهاست سعی میکند حاشیهنشینان خود را فراموش کند.
نمونهای از تصاویر منتشر شده در شبکه اجتماعی اینستاگرام بچه پولدارهای تبریز:
جام جم سرا به نقل از ایسنا: بازار تهران بنا به رسم قدیم و دستههای عزاداری شلوغش محل مناسبی برای این همراهی است. میان این شلوغیها خارجیهایی را میتوان دید که با نگاهی علاقهمند عزاداری ایرانیها را دنبال میکنند.
گروهی از گردشگری هلندی که برای اولینبار به ایران سفر کردهاند، نزدیک کاخ گلستان ایستاده بودند و با لذت قیمه نذری میخوردند، کاخ به خاطر عاشورا و تاسوعا بسته بود. آنها یک روز قبل از تاسوعا به ایران رسیده بودند، به راهنمای تورشان پیشنهاد میدهند آنها را برای دیدن مراسم عزاداری ببرد. راهنما هم بافت قدیم تهران را انتخاب میکند تا آنها این مراسم را در تکایا و مساجد قدیمی تهران دنبال کنند.
راهنما در حالی که درگیر توزیع نذری بین گردشگران همراهش بود، میگوید: گردشگران از دیدن مراسم عزاداری ایرانیها به هیجان میآیند و از اینکه میتوانند این مراسم را از نزدیک ببینند بسیار خوشحال میشوند.
جام جم سرا: این شهرستان حدوداً در ۳۰ کیلومتری بندر چابهار، و صنعت و کار و معاش و زندگی مردمانش وابسته به صید و صیادی (شیلات) است. مناظر دیدنی ثپههای گل افشان در کهیر زرآباد، مزارع کاشت موز، محوطههای پارینه سنگی (با قدمت پیش از تاریخ موقعیت کنارک)، پارک و پلاژهای ساحلی از نقاط دیدنی این بندر است که اگر در خاک ایران باشی پایان ساحل، و اگر بر آب باشی آغاز خشکی محسوب میشود.
(عکس: حسین ظهروند/تسنیم)
شنبه 17 آبان 1393 ساعت 16:03
همین آخر هفتۀ پیشین، اشک شوق از گونههای زاینده رود جاری شد. آن سوی کشور اما کشتی حمزه که بزرگترین کشتی تفریحی ارومیه بوده است پیکرش در گلهای خشکیده و نمکهای بسته فرو رفته است. میرسد روزی نزدیک که زندگی در این سو نیز، نفسی تازه کند؟
یکشنبه 18 آبان 1393 ساعت 09:00
بندر سیراف از توابع بخش مرکزی شهرستان کنگان در استان بوشهر، جنوب ایران، است. این بندر که تا سال ۸۷ بندر طاهری نامیده می شد، یکی از قدیمیترین بنادر ایران است که زمانی دارای رونق فراوانی بودهاست.
جام جم سرا: این خانهها نزدیک مکزیکوسیتی بنا شدهاند و در آنها رنگ و نور در تلفیقی از سنت و مدرنیته چشم را خیره میکند. خاویر سنوزیئین میگوید: تصمیم گرفتم آبی آرام زندگی را وارد معماری کنم.
کار او الهامگرفته از آثار گائودی و فرانک لوید رایت است. او با کار خود نمونهای درخشان از آن چیزی را برای شهر مکزیک به ارمغان آورده است که «بیومعماری» نامیده میشود: ایدهای که ساختمانها بر اساس اصول طبیعی وابسته به فرمهای ارگانیک و به نوبه خود هماهنگ با طبیعت، تاریخ و شخصیت محلی، سنت و ریشههای فرهنگی را در ما زنده میکنند.
ساکنان این خانه حلزونی زیبا، یک خانواده جوان با دو فرزندشانند که از زندگی در خانه معمولی خود در مکزیکوسیتی خسته شده بودند و حالا در خانههای مدرن ناچیلوس زندگی میکنند که جان میدهد برای راه رفتن و لذت بردن از ترکیب معماری مدرن، هنر معاصر و عناصر سنتی؛ بویژه وقتی که از پلههای مارپیچ آن میگذرند و احساس شناور بودن در کنار پوشش گیاهی را تجربه میکنند.
در این طراحی خلاقانه، نمای اتاق نشیمن، حمام، دستشویی، حتی آشپزخانه به گونهای با زندگی و طبیعت گره خورده که اگر طرفدار این دو عنصر باشید و بالاجبار در خانههای آپارتمانی سخت و بسته زندگی کنید، با تماشای آن و تصور زندگی در چنین خانهای دلتان کباب خواهد شد!
(ترجمه: زری حسینزاده/دیزاین رولز)
دوشنبه 19 آبان 1393 ساعت 11:20
از دانش آموزان یکی از مدارس ویژه کودکان کمتوان ذهنی کشور خواسته شد رویاهای خود را در قالب نقاشی بیان کنند. این نقاشیها سپس در اختیار روانشناسی برجسته قرار گرفت تا تحلیل شوند. هم تصاویر، هم نظرات روانشناس را در ادامه ببینید و بخوانید.