در زیر به انواع این سوادها و تعاریف آنها از دیدگاه ” یونسکو ” اشاره می شود:
●”سواد عاطفی” : توانایی برقراری روابط عاطفی با خانواده و دوستان
●”سواد ارتباطی” : توانایی برقراری ارتباط مناسب با دیگران و دانستن آداب اجتماعی
●”سواد مالی” : توانایی مدیریت مالی خانواده ، دانستن روشهای پس انداز و دخل و خرج
●”سواد رسانه ایی” : اینکه فرد بداند کدام رسانه ها معتبر و کدام نامعتبرند
●”سواد تربیتی” : توانایی تربیت فرزندان به نحو شایسته
●”سواد کامپیوتری” : دانستن مهارتهای هفت گانه ی ICDL
●”سواد سلامتی” : دانستن اطلاعات مهم مربوط به “حفظ سلامتی”(از جمله تغذیه سالم و راههای پیشگیری و کنترل بیماریها)
●”سواد نژادی و قومی” : شناخت نژادها و قومیت ها بر اساس احترام و عدم تبعیض بین آنها
●”سواد ریست محیطی”: آشنایی با راهکارها و روشهای حفاظت از محیط زیست
●”سواد تحلیلی” : توانایی شناخت ، ارزیابی و تحلیل نظریه های مختلف با استدلال های منطقی و اصولی بدون هر گونه تعصب و پیش فرض های قومی یا ایدئولوژیک
●”سواد انرژی” : توانایی مدیریت در مصرف انرژی ، آب و حفظ امنیت غذایی
●”سواد علمی” : یعنی علاوه بر “سواد آکادمیک”(توانایی خواندن و نوشتن حداقل به یک زبان)، توانایی بحث و یا حل و فصل مسائل با راهکارهای علمی و عقلانی مناسب
■بدین ترتیب ، یک فرد “باسواد” از نظر “یونسکو”، فردی است که با آموزشهای مناسب ، توانایی داشتن یک زندگی مناسب و با کیفیت را در قرن بیست و یکم پیدا کند . از سوی دیگر ، “آموزش مناسب و عقلانی” آن نوع آموزشی است که به کودکان ، “دوستی” ، “صلح” و “دموکراسی” را توصیه کرده و “خشونت” و “تبعیض” را نفی نماید.