لورل و هاردی (به انگلیسی: Laurel and Hardy) نام زوج کمدین مشهور دهه‌های بیست تا پنجاه سینمای آمریکا است.
استن لورل Stan Laurel متولد ۱۶ ژوئن ۱۸۹۰ در انگلستان است و اولیور هاردی متولد ۱۸ ژانویه ۱۸۹۲ در ایالات متحده است.
استن لورل و اولیور هاردی در سال ۱۹۱۹ در کمپانی فاکس قرن بیستم و در فیلم سگ خوشبخت (که در ۱۹۲۱ اکران شد) همکاری خود را آغاز کردند و سپس به استدیوی فیلم سازی هال روچ پیوستند. اما اولین فیلم دو نفره آنها «شلوار پوشاندن به فیلیپ» در سال ۱۹۲۷ آغاز همکاری رسمی این دو بود و این همکاری در حدود سی سال ادامه یافت.
همسران رسمی استن لورل
اولین همسر لورل Mae Dahlberg از سال ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۵ بود
دومین همسر لورل Lois Neilson از سال ۱۹۲۶ تا ۱۹۳۴ بود
سومین همسر لورل Virginia Ruth Rogers از سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۷ بود
در چهارمین ازدواج خود دوبار با همسر سومش Virginia Ruth Rogers از سال ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۶ بود
پنجمین همسر لورل Vera Ivanova Shuvalova از سال ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۰ بود
ششمین همسر لورل Ida Kitaeva Raphael از سال ۱۹۴۶ تا ۱۹۶۵ بود
بیوگرافی اولیور هاردی
الیور هاردی (Oliver Hardy) با نام اصلی نورویل هاردی متولد ۱۸ ژانویه ۱۸۹۲ در آمریکا است.
الیور نورول هاردی هارلم جورجیا آمریکا به دنیا آمد. او در دانشگاه در رشته حقوق خواند و در هنگام تحصیل به دلیل صدای خوبی که داشت در کنسرواتوی موسیقی آتلانتا آواز می خواند او پس از اتمام تحصیلا به طور جدی آواز را دنبال کرد تا در سال ۱۹۱۰ با افتتاح یک سالن تئاتر در میلد گویل جورجیا به سینما علاقه مند شد و سپس با کمپانی لوسین فلوریدا شروع به کار کرد.
همسران رسمی الیور هاردی
هاردی در طول زندگی خود سه بار ازدواج کرد
اولین همسر هاردی Madelyn Saloshin از سال ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۱ بود
دومین همسر هاردی Myrtle Reeves از سال ۱۹۲۱ تا ۱۹۳۷ بود
سومین همسر هاردی Virginia Lucille Jones از سال ۱۹۴۰ تا ۱۹۵۷ بود
در می سال ۱۹۵۴، هاردی دچار یک حمله قلبی خفیف شد. در طول سال ۱۹۵۶، هاردی شروع به مراقبت از سلامتی خود برای اولین بار در زندگی اش کرد. او بیش از ۶۸ کیلوگرم از وزنش را طی چند ماه از دست داد، که به طور کامل ظاهرش را تغییر داد. لورل زوج هنری وی در نامه ای اشاره به آن دارد که هاردی سرطان لاعلاج داشته است و این دو هنرمند شدیدا سیگاری بودند و به قطار دودکش در بین دوستان مشهور بودند
عکس لورل و هاردی در پیری
در ۱۴ سپتامبر ۱۹۵۶، هاردی دچار یک سکته مغزی شدید شد که او را زمین گیر و محدود به تخت کرد و برای چند ماه قادر به صحبت کردن نبود. او در خانه باقی ماند و معشوقه اش لوسیل از او مراقبت می‌کرد.
در اوایل آگوست ۱۹۵۷ او دچار دو سکته مغزی دیگر شد و به کمایی فرو رفت که دیگر هرگز از آن بیرون نیامد. اولیور هاردی از ترومبوز مغزی در ۷ آگوست ۱۹۵۷ در سن ۶۵ سالگی مرد ، بقایای سوزانده شده جسد اولیور هاردی در قبرستان پارک یادبود والهالا در نورث هالیوود، لس‌آنجلس واقع شده است
پس از مرگ هاردی استن لورل به صورت رسمی از حرفه بازیگری کناره گیری کرد اما به علت بیماری زیاد نتوانست در مراسم درگذشت هاردی شرکت کند و گفت “الیور درک می‌کند”.
لورل آخرین سالهای عمر خود را در آپارتمان کوچکی در اوشیناهتل در سنت مونیکا سپری کرد و وقت خود را به جواب دادن به نامه‌ها و تلفن‌های طرفدارانش می‌گذراند.
سرانجام وی نیز در ۲۳ فوریه ۱۹۶۵ در سن ۷۴ سالگی چند روز پس از حمله قلبی در گذشت و در بخشی از وصیت نامه خود نوشته بود “اگر کسی در مراسم درگذشت من گریه کند دیگر با او صحبت نخواهم کرد”.
طنزهای لورل و هاردی در زمان حیات ایشان هیچگاه نتوانست توجه منتقدین را به خود جلب کند و تنها فیلم جعبه موسیقی محصول ۱۹۳۲ توانست برنده جایزه اسکار فیلم کوتاه شود. اما بر عکس در میان مردم جهان طرفداران زیادی داشتند.
سال‌ها بعد٬ تمامی فیلم‌های سیاه و سفید آنها رنگی شد.