کلکسیون جواهرات استفان وبستر (Stephen Webster )، با نام گناهان کبیره، در لندن برگزار شد. این مجموعه شامل ۷ مدل انگشتر است که هر یک از آنها نماد یکی از هفت گناه کبیره می باشد.
اوایل عصر مسیحیت، راهبی یونانی به نام اواگریو دُ پونتو فهرستی از هشت گناه کبیره ارائه داد تا تمایلات منفی اصلی انسان را تعریف کند. ارتکاب هرکدام از این گناهان، می‌توانست انسان را به جهنم محکوم کند. پاپ گرگوری اولین تغییرات را در قرن شانزدهم در فهرست گناهان کبیره داد و فهرستی هفتگانه و رسمی از این گناهان منتشر کرد. در فهرست او، «اندوه» دیگر گناه محسوب نمی‌شد و جایش را به «تنبلی» داد.
این گناهان عبارتند از : تکبر (Pride)، طمعکاری (Greed)، شهوت (Lust)، حسادت (Envy)، خشم(Wrath)، شکم پرستی (Gluttony) و تنبلی (Sloth) .
هفت گناه کبیره از موضوعات مورد علاقه در وعظ و خطابه‌ها، نمایشنامه‌های اخلاقی و هنر اروپای قرون وسطا بوده‌است.
– طمعکاری (Greed):
نماد حرص و آز و طمعکاری شامل سکه های طلایی است که بر روی هم قرار گرفته اند و در بالاترین نقطه به یک الماس درخشان ختم می شوند.
– تنبلی (Sloth):
برای نمایش کاهلی و تنبلی، نگین آکوامارین را بر روی کوسن مخملی قرمز قرار داده.
– شهوت (Lust):
پاهایی با جورابهای ساق بلند که با بازوانی در هم پیچیده شده اند که نشانگر حیله گری در انگشتر شهوت می باشد.
– حسادت (Envy):
نماد حسادت شامل هیولایی چشم سبز است که زیر سری از سنگ زبرجد کمین کرده است.
– تکبر (Pride):
تکبر و غرور را با یک سنگ تانزانیت بنفش در حالی که با تعدادی از پرهای طاووس احاطه شده، نشان می دهد.
– شکم پرستی (Gluttony):
شکم پرستی شامل لب هایی پوشیده شده از جواهر قرمز رنگ با دندان های سفید براق آماده برای بلعیدن هر چیز خوردنی می باشد.
– خشم (Wrath):
برای نمایش خشم، دستان زنی را نشان می دهد که جامی پر از زهر را در خود جای داده است.
وبستر در تفسیر این انگشترها می گوید: در قرن بیست و یکم هفت گناه کبیره وجود دارد که مجازات مرگ ندارد و در حالی که همه می دانند که نتیجه این گناهان چیست.