برخی دیگر هم بر تولید آبلیمو به‌کمک اسید سیتریک یا همان جوهر لیمو در کارخانه‌ها اشاره کرده‌اند.
در برخی از رسانه‌ها هم عنوان شده است که آبلیموهای صنعتی اصلاً حاوی آب لیمو نیستند، وگرنه قیمتشان تا این اندازه پایین نبود! این در حالی است که متخصصان صنایع غذایی و تولیدکنندگان آبلیمو این شایعات را به‌کلی رد می‌کنند.
در ادامه، ضمن پرداختن به این موضوع، نگاهی به برخی از مهمترین بایدها و نبایدها درباره آبلیمو خواهیم انداخت.
به گزارش تسنیم، در کارخانه‌های معتبر صنایع غذایی احتمال تقلب در محصولات غذایی اندک است؛ دلیلی هم برای اینکه در آبلیموهایی با برندهای معتبر تقلب شود، وجود ندارد زیرا لزومی ندارد کسانی که اعتبار چندساله در صنعت کسب کرده‌اند و برند مشهوری از نظر مصرف‌کنندگان دارند، با تخلف یا تقلب، این اعتبار را از دست بدهند و در صورت تقلب هم مورد پیگیری و مجازات قانونی قرار خواهند گرفت، اما در کارگاه‌هایی که به‌عللی کمتر مورد بازرسی قرار می‌گیرند یا بدون مجوز بهداشت و پروانه بهره‌برداری فعالیت می‌کنند احتمال تقلب بسیار زیاد است و اغلب این تقلبات هم در زمان‌هایی اتفاق می‌افتد که فصل برداشت محصول مورد نظر نیست و قیمت آن در بازار گران شده است.
بدون حاشیه بگوییم، برخی از آبلیموهای عرضه شده در سطح شهر یا طعم آبلیمو نمی‌دهند یا مزه اسانس لیمو و اسید افزوده شده به آن به‌وضوح قابل شناسایی است. یکی از راه‌های تولید آبلیموی تقلبی به این ترتیب است که مقداری کاه زبر را با آب ولرم مخلوط کرده و مدتی به حال خود رها می‌کنند.
پس از مدت کوتاهی مایع زردرنگی حاصل میشود که آن را روی لیموی آب‌گرفته و گاه چرخ شده قرار داده تا طعم و بوی اسانس لیمو را به خود بگیرد، سپس پوست لیموها را جدا کرده و مقداری اسید سیتریک یا جوهر لیمو به آن اضافه می‌کنند.
در پاره‌ای از موارد هم تنها مقداری آب به‌لیموی آب گرفته و چرخ شده اضافه کرده و پس از مدتی مخلوط را به هم زده و قسمت مایع را جدا کرده و مقداری جوهر لیمو و رنگ به آن اضافه می‌کنند اما اگر در انتخاب محصول دقت کنیم تا اندازه‌ای می‌توانیم با خیال راحت از این محصولات استفاده کنیم. با این حال خوب است برخی باید و نبایدهای پیرامون این آبلیموها را نیز بدانیم:
وقتی در شیشه آبلیمو زنگ میزند
یکی از مشکلاتی که گاهی هنگام نگهداری آبلیمو پیش می‌آید، زنگ‌زدگی در ظرف آن است. معمولاً در صنعت غذا از لاک‌هایی خنثی برای پوشش داخلی در محصولات اسیدی مانند آبلیمو استفاده می‌کنند تا خوردگی در فلز بر اثر تماس با این مواد اسیدی، ایجاد نشود.
اگر در آبلیموی صنعتی دچار خوردگی یا زنگ‌زدگی شد، یعنی از لاک مرغوبی برای پوشش داخلی در آن استفاده نشده یا اصلاً لاکی به در زده نشده است. این مشکل، مستقیم به کارخانه تولیدکننده برمی‌گردد و باید درصدد رفع آن برآید.
وقتی آبلیمو کپک میزند
نکته دیگر درباره مصرف کردن یا نکردن آبلیموهایی است که لایه‌ای از کپک سطح آنها را پوشانده است. برخی کپک‌ها، سمومی مانند مایکوتوکسین‌ها را تولید می‌کنند و برخی از این سموم، در گروه مواد سرطانزا قرار می‌گیرند و می‌توانند باعث ابتلا به انواع سرطان، مخصوصاً سرطان کبد شوند. از آنجا که نمی‌توانیم با چشم غیرمسلح، کپک‌های خوب و بد را از هم تشخیص بدهیم و محیط مایع آبلیمو هم شرایط لازم برای تکثیر کپک و سموم را دارد، توصیه میشود که در صورت مشاهده کپک‌زدگی در سطح آبلیمو از مصرف آن خودداری کنید.
وقتی می‌خواهیم آبلیمو سالم بماند
آبلیمو، دارای pH اسیدی است و امکان رشد میکروب و کپک زدن آن درصورتی که تمامی نکات بهداشتی رعایت شود، حداقل است؛ یعنی اصولاً میکروارگانیسمی در محصولی که pH آن کمتر از 6.4 باشد، رشد نمی‌کند اما اگر بخواهید آبلیمو را سالم و به‌دور از عوامل میکروبی یا کپک‌ها نگه دارید، باید از تماس آن با قاشق‌های چرب یا مرطوب خودداری کنید. در شیشه آبلیمو را هم چرب یا مرطوب نکنید. شیشه آبلیموی خانگی را قبل از پر کردن، کاملاً خشک کنید. آبلیمو را در جای خشک و خنک نگهداری کنید.
وقتی آبلیموی خانگی هوس کرده‌ایم
به‌هیچ‌وجه آبلیموهای به‌اصطلاح خانگی که منشأ تولید و بسته‌بندی مشخصی ندارند، نخرید. این محصولات، دارای ترکیب‌های نامعلوم و به‌شدت خطرناکی هستند که می‌توانند سلامتتان را به خطر بیندازند. بهترین کار این است که خودتان لیموی تازه آب بگیرید و تازه‌تازه مصرف کنید. کلاً، آبلیموهای تولیدی در کارخانه‌های معتبر به‌دلیل شستشو و آبگیری کاملاً بهداشتی و استفاده از دستگاه‌های مختلف (مانند هموژنایزر، پاستوریزاتور و...) می‌توانند گزینه بهتری نسبت به آبلیموهای سنتی باشند.