اوایل ازدواجمان همین که از راه می‌رسید یک مجله پر از جدول در دستش بود، خیلی وقت‌ها در سکوت مشغول حل کردن جدول‌ها می‌شد گاهی به شوخی به آن جدول‌ها می‌گفتم هوو!
حالا او جدول حل نمی‌کند، تلویزیون نگاه نمی‌کند، مهمانی نمی‌آید، وقتی هم مهمان داریم هست، اما نیست! از سرکارش که بازمی‌گردد به جای اینکه با من همصحبت شود با یکی دیگر حرف می‌زند، کسی که نمی‌دانم زن است یا مرد، جوان است یا پیر، اصلا چه حرف مشترک و مهمی با هم دارند که همسرم دیگر مرا نمی‌بیند، وقتی از اعتراض‌هایم خسته میشود گوشی‌اش را بیصدا می‌کند، اما از نگاهش می‌خوانم که تمام حواسش به کسی است که آن سوی خط در انتظار نشسته است.
چندی پیش وقتی بازار برخی شبکه‌های اجتماعی مجازی مثل فیسبوک داغ شده بود کسی گمان نمی‌کرد به این زودی‌ها فناوری جدیدتری، آن هم با این میزان حجم و تنوع وارد بازار شود و این‌طور مشتاقانه مورد استقبال قرار گیرد. حالا دیگر خیلی از افراد به این نرم‌افزارهای رنگ و وارنگ مجهز شده‌اند و راه ورود به حریم شخصی‌شان خیلی سادهتر از چیزی شده که فکر می‌کردند. این در حالی است که در کنار تمام مزایای این ابزارهای ارتباطی، باید گوش به زنگ خطراتش هم بود، خطراتی مثل دور شدن اعضای خانواده از یکدیگر، ورود به حوزه‌های ممنوعه و حتی خیانت.
این که چقدر احتمال دارد حضور این فناوریهای تازه، بنیان خانواده را سست کند بستگی به ویژگی‌های شخصیتی افراد و چگونگی استفاده از این ابزارها دارد. خیلی وقت‌ها مشکلاتی ریشه‌ای نظیر نداشتن هویت دلخواه، میل به هیجان‌‌های افراطی، خودشیفتگی و باورهای غیرمنطقی باعث میشود افراد وابستگی بیشتری به فناوریهای جدید پیدا کنند.
در این میانه برخی عوامل، زمینه مساعد برای خیانت را هم فراهم می‌کند. نبودن ارتباط کلامی مناسب بین همسران و فضای کافی برای ابراز وجود، یکی از مهمترین عواملی است که به خیانت‌های این سبکی منجر میشود. فردی که توانایی برقراری ارتباط‌های رودررو را ندارد در فضاهای مجازی قادر است به شیوه‌ای کم‌اضطراب اظهار وجود کند و خودش را به شکلی که دلخواهش است معرفی کرده و با پیام‌هایی که اغلب در گروه‌های مختلف دست به دست می‌شوند، ارتباط را به گونه‌ای برقرار کند.
در بسیاری مواقع خیانت با یک گفت‌وگوی ساده آغاز میشود و به مرور زمان به یک دوستی به اصطلاح اجتماعی تبدیل میشود، اما وقتی عواطف وارد شود، دیر یا زود این خیانت‌های مجازی قدم به دنیای حقیقی می‌گذارند. علاوه بر این میل به دیده‌شدن و توجه گرفتن از طرف زنانی که این توجه را از همسرانشان دریافت نمی‌کنند، میتواند زمینه را برای خیانت مساعد کند. مردانی که فقط به فکر تامین معاش خانواده هستند، کمتر در خانه حضور دارند، به امور فرزندان رسیدگی نمی‌کنند و متوجه تغییرات ظاهری یا درونی همسرانشان نمی‌شوند، تنهایی تلخی را به آنان تحمیل می‌کنند که گاهی این تنهایی به صورت افسردگی و اضطراب خودش را نشان می‌دهد گاهی هم زنان را به خشم وامی‌دارد.
این در حالی است که برقراری ارتباط از طریق شبکه‌های اجتماعی همچون وایبر، لاین، تانگو، اینستاگرام و... کار چندان سختی نیست. باید به هوش بود که هرگاه تنهایی به افراد فشار بیاورد، احتمال وقوع خیانت هم افزایش می‌یابد.