بامداد – بیماری تاندونیت بازو و راه درمان خانگی آن
به علت بلند کردن وزنه های سنگین و حرکات بازو از قسمت بالا،مشکل تاندونیت بازو بوجود می آید که باعث درد می شود. تاندونیت بازو یک دلیل شایع درد شانه است، به خصوص در افرادی که حرکات تکراری بالای سر مثل پرتاب یا جابجایی وزنه را انجام میدهند.
در حالی که تشخیص تاندونیت دو سر بازویی بسیار آسان است، وجود آن در بازو آزار دهنده است و اکثر موارد برای درمان نیاز به تغییر و اصلاح حرکات دارند.
تاندونیت بازو چیست؟
عضله دو سر بازو دو سر ثابت دارد، به نامهای سر دراز و سر کوتاه. در تاندونیت بازو معمولاً سر دراز آن، که به قسمت بالایی و جلویی شانه میچسبد، دچار آسیب میشود. سر دراز عضله دو سر بازویی به کپسول مفصل شانه میچسبد و به دیگر ساختارهای مهم شانه مثل عضلات چرخش دهنده سر دستی نزدیک است.
وقتی تاندون دو سر بازو هر نوع حرکت غیر عادی یا با فشار شدید را متحمل شود، ممکن است متورم شود. این شامل تنش شدید (کشش)، فشار شدید (فضای تنگ) و پارگی است.اگر این آسیب مکرراً اتفاق افتد، توانایی بدن برای درمان خودش در مقایسه با این فشارها به کندی انجام خواهد شد و همین کندی روند بهبود موجب درد و آسیب از طریق التهاب و تورم میشود.
معمولاً وقتی یک تاندون ملتهب میشود، اولین آسیبی که در کانون توجه قرار میگیرد تاندونیت است. اگر علائم بیشتر از دو هفته وجود داشت تغییراتی در تاندون اعمال میشود که معمولاً tendinosus و tendinopathy نامیده میشوند.
عوامل خطرزا برای تاندونیت دوسربازو:
۱. حرکات تکراری بالای سر
۲. وضعیت ضعیف و ناصحیح حرکات
۳. ضعف عضلات چرخش دهنده سر دستی
۴. تغییرات وابسته به افزایش سن و پیری
۵. افزایش ناگهانی در برنامه تمرینی بالاتنه
چطور باید بدانید تاندونیت بازو دارید؟
افرادی که به تاندونیت دو سر بازویی مبتلا شوند یک درد عمیق در جلو شانه خود دارند. گاهی اوقات درد به سمت پایین بازو منتشر میشود. علائم معمولاً با حرکات بالای سر، بلند کردن وزنه، کشش یا حرکت پرتابی دست به سمت جلو بروز میکند. بی ثباتی شانه ممکن است به صورت صدای قابل حس یا قابل شنیدن در حرکات ممختلف دیده شود.
علائم شایع تاندونیت دو سر بازو:
۱. درد تیز، راکد و گاهی اوقات شدید در جلو شانه مخصوصاً در حرکات بالای سر
۲. حساسیت در لمس جلو شانه
۳. ضعف در اطراف مفصل، مخصوصاً در حمل کردن اجسام یا بلند کردن وزنه
۴. احساس گرفتگی یا صدا در حرکات شانه
۵. درد هنگام حرکات پرتابی
۶. مشکل در انجام امورات روزانه
فیزیوتراپی برای تاندونیت بازو
اگر علائم بیشتر از دو هفته علیرغم استراحت و اصلاح حرکات باقی ماند حتماً باید با متخصص مشورت کنید. در جلسات درمانی دقیقاً محل و چگونگی درد و حرکاتی که باعث بروز یا تشدید درد میشوند را برای دکتر بازگو کنید.
یک تست جسمانی کامل باید شامل وضعیت کلی بدن، بالاتنه، گردن و مفصل شانه باشد. مراجعه به یک فیزیوتراپ یا درمانگر ماهر روند بهبودی را تسریع میبخشد. فیزیوتراپی برای شل شدن عضلات سفت شده، متحرک کردن مفاصل سفت شده و بهبود جریان خون به نقاط آسیب دیده مفید است.
اولین قدم که هر درمانگری باید توجه کند کاهش و رفع هر گونه التهاب است. استراحت و درمانهای ضد التهاب برای کاهش تورم و التهاب و شروع فرایند درمان مفید هستند. زمانی که درد شروع به فروکش کرد باید درمان جهت توسعه دامنه حرکات بدون درد را شروع کنید.
روند درمان تنها شامل مفصل شانه نمیشود بلکه گردن، تنه و کتف را نیز شامل میشود.اگر در این قسمتهای بدن انعطاف پذیری به اندازه کافی وجود داشته باشد، کار با مفصل شانه زیاد سخت نخواهد بود.
دو دامنه حرکتی مهم شانه شامل خم شدن و چرخش داخلی است. شما باید قادر باشید دست را به بالای سر برسانید که خم شدن کامل میباشد و چرخش داخلی کامل بدون درد را انجام دهید. داشتن عضلات سفت در پشت شانه باعث افزایش فشار بر قسمت جلویی شانه میشود، دقیقاً جایی که تاندون دو سر بازو چسبیده است.
اهداف اصلی در افزایش دامنه حرکتی شامل منعطف کردن قسمت بالایی تنه، اجازه تحرک آزادانه به کتف و اطمینان از چرخش داخلی لازم است. بعد از کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی، تمرکز باید بر انجام حرکات تقویتی عضلات شانه در دامنه حرکتی بدون درد باشد. به علاوه عضلات پشت که حمایت کننده عضلات شانه هستند
نیز باید تقویت شوند. عضلات چرخش دهنده سر دستی به ثبات ومحافظت مفصل شانه کمک میکنند، بنابراین هرگونه برنامه درمانی باید با این عضلات شروع شود.همچنین تمرکز بر استواری کتف که پایه حرکات بازو است، مهم میباشد. کمربند شانه باید به اندازه کافی قوی و محکم باشد تا بتواند فشارهای بین بازو و بدن را منتقل کند
و همچنین باید به اندازه کافی تحرک داشته باشد تا برای ایجاد دامنه حرکتی کامل با بازو حرکت کند. اهداف تمرینات تقویتی بر تقویت عضلات چرخش دهنده سر دستی و تقویت عضلات میانی و پایینی پشت بخصوص عضله ذوذنقه است.
بعد از فروکش کردن درد، کاهش قابل توجه التهاب، کسب دامنه حرکتی کامل و شروع تمرینات تقویتی، آمادگی لازم برای تمرینات عملی به دست میآید. تمرینات عملی آخرین ومهمترین بخش برنامه بازتوانی است زیرا تمرین برای کسب وبازگرداندن قدرت و عملکرد کامل انجام میشود.
در این مرحله شما با کل بدن خود در یک مدل هماهنگ حرکت میکنید. اگر حرکت شما ناقص و اشتباه باشد باعث تشدید فشار بر بافتهای بدن شده که در طول زمان منجر به آسیب میشود. بنابراین اگر تشخیص شما تاندونیت دوسر بازویی است، یک فیزیوتراپ خوب باید بداند که بدن را باید درمان کند.
هدف شما بعد از فیزیوتراپی هر چه باشد، برگشت به زمین بازی یا انجام امورات روزانه، درمانگر باید به شما آموزش دهد چگونه به طور مؤثرتری حرکت کنید و کامل شما را برای برگشت به زندگی نرمال آماده کند. اهداف تمرینات عملی اطمینان از تحرک کامل شانه، تنه و کتف، انجام حرکات صحیح،
شروع حرکات هماهنگ و آرام قبل از رسیدن به حرکات سریع و کاربا یک فیزیوتراپیست، درمانگر طبی یا مربی برای اطمینان از تحرک کامل و مؤثر بدن است.در کل سه الی چهار هفته استراحت برای کاهش درد و التهاب تاندونیت بازو زمان لازم است. بعد از کاهش درد حدود ۶ هفته درمان زیر نظر فیزیوتراپ و پزشک متخصص لازم است. بعد از این دوره فعالیت ورزشی باید آرام و با شدت کم شروع شود.
تمریناتی برای جلوگیری از وقوع تاندونیت دوسربازویی
تمرینات انعطافپذیری
برای جلوگیری از تاندونیت بازو، حفظ انعطاف پذیری کامل در تنه و کتف از اهمیت زیادی برخوردار است. انعطاف پذیری یک مؤلفه مهم در هر برنامه تمرینی چند جانبه است. اگر بر روی جابجایی وزنههای سنگین تمرکز کنید، برای کاهش خطر آسیب باید تمرینان انعطاف پذیری را انجام دهید.
۱. کشش سینه
بین چهارچوب یک در بایستید و دست ها را در کنار بدن بر روی چهار چوب بگذارید. سینه را به سمت جلو فشار دهید و کتف را از پشت به هم نزدیک کنید. کشش باید در عضلات سینه احساس شود. این تمرین را ۳ ست ۳۰ ثانیهای انجام دهید.
۲. کشش و ماساژ عضله متوازی الاضلاع
عضله متوازی الاضلاع از حرکت کامل کتف زمانی که دست در بالای سر است، جلوگیری میکند. این کشش و ماساژ را برای شل شدن این عضله انجام دهید. وضعیت را ۳۰ ثانیه حفظ کنید. سه بار این ماساژ را انجام دهید.
۳. کشش خوابیده
این کشش چرخش داخلی استخوان بازو را بهبود میبخشد و از سر خوردن بازو به جلو و کشیدگی تاندون دو سر بازو جلوگیری میکند. روی زمین به یک سمت دراز بکشید. دست پایینی خمیده در جلو بدن باشد. با دست دیگر بر مچ یا ساعد دست پایینی فشار وارد کنید و آن را به سمت پایین ببرید تا کشش در قسمت پشت شانه احساس شود. این تمرین کششی را ۳ ست ۳۰ ثانیهای انجام دهید.
تمرینات تقویتی و استواری
ساخت قدرت، استواری و تمرینات عملکردی در بافت عضلانی اطراف مفصل شانه حیاتی است.
۴. چرخش بیرونی ۹۰ درجه
بایستید. دست راست را از کنار بدن بلند کنید تا بازو با شانه در یک راستا قرار بگیرد. در این وضعیت آرنج را خم کنید تا زاویه ساعد و بازو ۹۰ درجه شود. از قبل یک کش مقاومتی را به دیوار ببندید. سر متحرک کش را با دست راست بگیرد. برای انجام حرکت بدون حرکت دادن بازو و آرنج، ساعد را از وضعیت خود به سمت سقف حرکت دهید
تا عمود بر زمین شود. ساعد را به وضعیت اول برگردانید. ۱۰ تکرار برای دست راست و ۱۰ تکرار با دست چپ انجام دهید. این حرکت قدرت و استقامت عضلات چرخش دهنده سر دستی را توسعه میدهد.
۵. قایقی معکوس
این تمرین برای ثبات کتف و برای حرکات پرتابی مناسب است. این تمرین را میتوانید با کش یا باند trx انجام دهید. دو سر متحرک باند را در دست بگیرد. پاها را به دیوار نزدیک کنید. با باز کردن دستها بدن به صورت شیب دار باید قرار بگیرید. برای انجام حرکت کافی است دستها را از آرنج خم کرده و بدن را تا حد امکان بالا بکشید. در اوج حرکت کتفها از پشت به هم نزدیک میشوند.
۶. چهار دست و پا راه رفتن
این تمرین برای ساخت قدرت شانه و استواری ستون فقرات مناسب است. روی چهار دست و پا روی میز قرار بگیرید. به آرامی مثل یک خرس روی زمین راه بروید. به سمت جلو، عقب و طرفین حرکت کنید. این تمرین شاید آسان به نظر برسد اما بدن را کامل به چالش میکشد. افزایش ضربان قلب، تقویت پاها، دستها و بالاتنه از اهداف این تمرین است. توجه کنید در این حرکت زانو نباید با زمین در ارتباط باشد.
۷. شنا سوئدی T
شنا سوئدی T موجب تقویت مفصل شانه از چند جهت میشود. این حرکت استواری کتفها را به چالش میکشد. وضعیت شنای سوئدی را به خود بگیرید. یک شنای سوئدی کامل را انجام دهید سپس به سمت راست بدن را بچرخانید و دست راست را به سمت بالا ببرید. بعد از مکث کوتاهی دست راست را پایین بیاورید. یک حرکت دیگر شنای سوئدی انجام دهید و این بار سمت چپ چرخیده و دست چپ را بالا ببرید.
منبع:پارس ناز
اگر تمایل دارید عضلات بازویتان را تقویت کنید بهتر است در تمرینات ورزشی خود تغییراتی ایجاد کنید و فعالیت های خود را در باشگاه و در منزل متناسب با افزایش حجم بازویتان تغییر دهید و روال آن ها را عوض کنید با کمی خلاقیت خواهید توانست به نتیجه خوبی در این زمینه به دست آورید کافی است برنامه ریزی شده و مرحله به مرحله جلو بروید.
در مقابل بسیاری از تمرینات وزنه برداری که فقط روی گروههای عضلانی خاصی کار میکنند، تمرینات وزن بدن معمولا شامل عضلات بیشتری هستند، و به شدت روی ساختمان عضلانی مرکز بدن شما کار میکنند. آنها از حرکاتی استفاده میکنند که در فعالیتهای شما در زندگی روزانه تان (مانند بلند کردن یا هل دادن) کاربردی و قابل استفاده هستند.
بجای شلوغ کردن خانهتان با تجهیزات مختلف، میتوانید برای تقویت عضلات دوسر و سه سر بازوهایتان، با چند صندلی و یک میله بارفیکس، تمرینات وزن بدن انجام دهید. شما میتوانید با تغییر دادن فرم و به خرج دادن خلاقیت، به آسانی بر میزان سختی تمرینات وزن بدنتان بیفزایید.
برای کار کردن روی عضلهی سه سر، دیپ با صندلی انجام دهید. روی لبه یک صندلی یا نیمکت محکم بنشینید. دستهایتان را روی لبه صندلی در کنار باسنتان قرار دهید، کف دستها به سمت پایین و انگشتان به سمت جلو باشند. پاهایتان را کنار هم و زانوها را خم نگه دارید. باسنتان را به آرامی به سمت جلو ببرید و از صندلی جدا کنید. آرنجهایتان را خم کنید و باسنتان را به سمت زمین، پایین بیاورید و سپس بدنتان را به سمت بالا فشار دهید تا به وضعیت شروع برگردید. ۱۰ تا ۱۵ تکرار را برای یک یا دو ست انجام دهید.
برای تقویت عضلات دوسر و سه سرتان، شنای سوئدی را در ارتفاع کوتاهتری انجام دهید. در مقابل یک سکوی بلند، میز، نیمکت یا صندلی که هم سطح ران تان هست بایستید. دستها را به اندازه عرض شانه باز کرده و با بازوهای کشیده روی سکو قرار دهید. برای تقلید از وضعیت شنای سوئدی، یک قدم به عقب بروید، در حالیکه پاهایتان کاملا کشیده هستند، بدنتان در یک خط مستقیم و وزنتان روی انگشتان پاهایتان قرار دارد. آرنجهایتان را خم کنید، قفسه سینهتان را به سمت سکو پایین بیاورید و سپس بدنتان را به سمت بالا هل دهید، تا به وضعیت شروع برگردید. دو ست شامل ۱۰ تکرار انجام دهید.
برای تقویت عضله دو سرتان، بارفیکس دست عکس اصلاح شده را امتحان کنید. میله بارفیکس را در سطح قفسه سینه تان قرار دهید و میله را با از زیر بگیرید و دستها را کمی نزدیکتر از عرض شانههایتان قرار دهید. در حالیکه ساقهایتان کنار هم قرار دارند و پاهایتان روی زمین هستند، از میله آویزان شوید (این کار باعث میشود بار کاهش یابد). بدنتان را بالا بکشید، تا زمانیکه چانهتان درست بالای میله باشد، و سپس پایین بیایید تا به وضعیت شروع برگردید. سعی کنید دو ست شامل ۱۰ تا ۱۵ تکرار انجام دهید.
درحالیکه به سمت راست تان دراز کشیده اید و پای چپ را روی پای راست قرار داده اید، یک پشت بازو با یک دست انجام دهید. دست راستتان را روی شانه چپتان و دست چپتان را روی زمین در مقابل قفسه سینهتان قرار دهید. با فشار آوردن به عضله سه سر بازوی چپ، بالاتنه تان را از زمین بلند کنید، رانها و پاهایتان را بی حرکت نگه دارید. بدنتان را پایین بیاورید تا به وضعیت شروع برگردید. ۱۰ تا ۱۵ تکرار برای یک یا دو ست انجام دهید.
برای تقویت عضله دو سرتان، بارفیکس دست عکس اصلاح شده را به یک بارفیکس دست عکس معمولی ارتقا دهید. میله را در ارتفاعی قرار دهید که پاهایتان در هنگامیکه بطور مستقیم از میله آویزان میشوید، از زمین جدا شوند. از همان فرم بارفیکس دست عکس اصلاح شده استفاده کنید اما قبل از پایین آوردن بدنتان، وضعیت بالا را برای ۱ یا ۲ ثانیه حفظ کنید. ۸ تا ۱۰ تکرار برای ۲ یا ۳ ست انجام دهید.
با افزایش دادن اندازه اهرمتان، شنای سوئدی اصلاح شده را به شنای سوئدی استاندارد ارتقا دهید. از همان فرم شنای سوئدی اصلاح شده استفاده کنید اما دستهایتان را روی زمین قرار دهید. سعی کنید ۲ یا ۳ ست شامل ۸ تا ۱۰ تکرار انجام دهید.
برای انجام دادن یک تمرین فوق العاده سخت برای عضله سه سر، ارتفاع و بی ثباتی را به یک دیپ صندلی اضافه کنید. از همان وضعیت بازو و بدن دیپ صندلی معمولی استفاده نمایید اما پاهایتان را روی یک توپ یوگا قرار دهید. رانهایتان را کاملا کشیده و مچ پاهایتان را خم شده، نگه دارید. سعی کنید ۸ تا ۱۰ تکرار برای ۲ یا ۳ ست انجام دهید.
با استفاده کردن از تنها یک بازو، یک شکل سخت از بارفیکس دست عکس را انجام دهید. میله را در همان ارتفاعی که برای بارفیکس دست عکس معمولی گذاشته بودید قرار دهید. میله را با دست راستتان بگیرید. مچ دست راستتان را با دست چپتان نگه دارید. از فرم بارفیکس دست عکس استاندارد استفاده نمایید. ۶ تا ۱۰ تکرار برای ۲ یا ۳ ست انجام دهید. دستها را عوض کنید و تمرین را با دست چپ تکرار کنید.
وضعیت دست و بازو در یک شنای سوئدی استاندارد را برای انجام دادن یک شنای سوئدی مثلثی (سه گوش) تغییر دهید. این نوع شنای سوئدی، فشار بیشتری روی عضله سه سر شما وارد میکند. با وضعیت شنای سوئدی استاندارد شروع کنید، اما دستهایتان را نزدیک بهم قرار دهید. با انگشتان شست و اشارهتان، یک مثلث تشکیل دهید.
آرنجهایتان را خم کنید، بطوریکه آنها به سمت بیرون باز شوند، و با بدنتان یک زاویه ۴۵ درجه تشکیل دهند. بالاتنهتان را تا جایی که ممکن است به دستهایتان نزدیک کنید، و سپس بدنتان را به سمت بالا هل دهید، تا به وضعیت شروع برگردید. ۲ یا ۳ ست شامل ۸ تا ۱۰ تکرار انجام دهید.
به این مطلب امتیاز دهید
بامداد – بیماری تاندونیت بازو و راه درمان خانگی آن
به علت بلند کردن وزنه های سنگین و حرکات بازو از قسمت بالا،مشکل تاندونیت بازو بوجود می آید که باعث درد می شود. تاندونیت بازو یک دلیل شایع درد شانه است، به خصوص در افرادی که حرکات تکراری بالای سر مثل پرتاب یا جابجایی وزنه را انجام میدهند.
در حالی که تشخیص تاندونیت دو سر بازویی بسیار آسان است، وجود آن در بازو آزار دهنده است و اکثر موارد برای درمان نیاز به تغییر و اصلاح حرکات دارند.
تاندونیت بازو چیست؟
عضله دو سر بازو دو سر ثابت دارد، به نامهای سر دراز و سر کوتاه. در تاندونیت بازو معمولاً سر دراز آن، که به قسمت بالایی و جلویی شانه میچسبد، دچار آسیب میشود. سر دراز عضله دو سر بازویی به کپسول مفصل شانه میچسبد و به دیگر ساختارهای مهم شانه مثل عضلات چرخش دهنده سر دستی نزدیک است.
وقتی تاندون دو سر بازو هر نوع حرکت غیر عادی یا با فشار شدید را متحمل شود، ممکن است متورم شود. این شامل تنش شدید (کشش)، فشار شدید (فضای تنگ) و پارگی است.اگر این آسیب مکرراً اتفاق افتد، توانایی بدن برای درمان خودش در مقایسه با این فشارها به کندی انجام خواهد شد و همین کندی روند بهبود موجب درد و آسیب از طریق التهاب و تورم میشود.
معمولاً وقتی یک تاندون ملتهب میشود، اولین آسیبی که در کانون توجه قرار میگیرد تاندونیت است. اگر علائم بیشتر از دو هفته وجود داشت تغییراتی در تاندون اعمال میشود که معمولاً tendinosus و tendinopathy نامیده میشوند.
عوامل خطرزا برای تاندونیت دوسربازو:
۱. حرکات تکراری بالای سر
۲. وضعیت ضعیف و ناصحیح حرکات
۳. ضعف عضلات چرخش دهنده سر دستی
۴. تغییرات وابسته به افزایش سن و پیری
۵. افزایش ناگهانی در برنامه تمرینی بالاتنه
چطور باید بدانید تاندونیت بازو دارید؟
افرادی که به تاندونیت دو سر بازویی مبتلا شوند یک درد عمیق در جلو شانه خود دارند. گاهی اوقات درد به سمت پایین بازو منتشر میشود. علائم معمولاً با حرکات بالای سر، بلند کردن وزنه، کشش یا حرکت پرتابی دست به سمت جلو بروز میکند. بی ثباتی شانه ممکن است به صورت صدای قابل حس یا قابل شنیدن در حرکات ممختلف دیده شود.
علائم شایع تاندونیت دو سر بازو:
۱. درد تیز، راکد و گاهی اوقات شدید در جلو شانه مخصوصاً در حرکات بالای سر
۲. حساسیت در لمس جلو شانه
۳. ضعف در اطراف مفصل، مخصوصاً در حمل کردن اجسام یا بلند کردن وزنه
۴. احساس گرفتگی یا صدا در حرکات شانه
۵. درد هنگام حرکات پرتابی
۶. مشکل در انجام امورات روزانه
فیزیوتراپی برای تاندونیت بازو
اگر علائم بیشتر از دو هفته علیرغم استراحت و اصلاح حرکات باقی ماند حتماً باید با متخصص مشورت کنید. در جلسات درمانی دقیقاً محل و چگونگی درد و حرکاتی که باعث بروز یا تشدید درد میشوند را برای دکتر بازگو کنید.
یک تست جسمانی کامل باید شامل وضعیت کلی بدن، بالاتنه، گردن و مفصل شانه باشد. مراجعه به یک فیزیوتراپ یا درمانگر ماهر روند بهبودی را تسریع میبخشد. فیزیوتراپی برای شل شدن عضلات سفت شده، متحرک کردن مفاصل سفت شده و بهبود جریان خون به نقاط آسیب دیده مفید است.
اولین قدم که هر درمانگری باید توجه کند کاهش و رفع هر گونه التهاب است. استراحت و درمانهای ضد التهاب برای کاهش تورم و التهاب و شروع فرایند درمان مفید هستند. زمانی که درد شروع به فروکش کرد باید درمان جهت توسعه دامنه حرکات بدون درد را شروع کنید.
روند درمان تنها شامل مفصل شانه نمیشود بلکه گردن، تنه و کتف را نیز شامل میشود.اگر در این قسمتهای بدن انعطاف پذیری به اندازه کافی وجود داشته باشد، کار با مفصل شانه زیاد سخت نخواهد بود.
دو دامنه حرکتی مهم شانه شامل خم شدن و چرخش داخلی است. شما باید قادر باشید دست را به بالای سر برسانید که خم شدن کامل میباشد و چرخش داخلی کامل بدون درد را انجام دهید. داشتن عضلات سفت در پشت شانه باعث افزایش فشار بر قسمت جلویی شانه میشود، دقیقاً جایی که تاندون دو سر بازو چسبیده است.
اهداف اصلی در افزایش دامنه حرکتی شامل منعطف کردن قسمت بالایی تنه، اجازه تحرک آزادانه به کتف و اطمینان از چرخش داخلی لازم است. بعد از کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی، تمرکز باید بر انجام حرکات تقویتی عضلات شانه در دامنه حرکتی بدون درد باشد. به علاوه عضلات پشت که حمایت کننده عضلات شانه هستند
نیز باید تقویت شوند. عضلات چرخش دهنده سر دستی به ثبات ومحافظت مفصل شانه کمک میکنند، بنابراین هرگونه برنامه درمانی باید با این عضلات شروع شود.همچنین تمرکز بر استواری کتف که پایه حرکات بازو است، مهم میباشد. کمربند شانه باید به اندازه کافی قوی و محکم باشد تا بتواند فشارهای بین بازو و بدن را منتقل کند
و همچنین باید به اندازه کافی تحرک داشته باشد تا برای ایجاد دامنه حرکتی کامل با بازو حرکت کند. اهداف تمرینات تقویتی بر تقویت عضلات چرخش دهنده سر دستی و تقویت عضلات میانی و پایینی پشت بخصوص عضله ذوذنقه است.
بعد از فروکش کردن درد، کاهش قابل توجه التهاب، کسب دامنه حرکتی کامل و شروع تمرینات تقویتی، آمادگی لازم برای تمرینات عملی به دست میآید. تمرینات عملی آخرین ومهمترین بخش برنامه بازتوانی است زیرا تمرین برای کسب وبازگرداندن قدرت و عملکرد کامل انجام میشود.
در این مرحله شما با کل بدن خود در یک مدل هماهنگ حرکت میکنید. اگر حرکت شما ناقص و اشتباه باشد باعث تشدید فشار بر بافتهای بدن شده که در طول زمان منجر به آسیب میشود. بنابراین اگر تشخیص شما تاندونیت دوسر بازویی است، یک فیزیوتراپ خوب باید بداند که بدن را باید درمان کند.
هدف شما بعد از فیزیوتراپی هر چه باشد، برگشت به زمین بازی یا انجام امورات روزانه، درمانگر باید به شما آموزش دهد چگونه به طور مؤثرتری حرکت کنید و کامل شما را برای برگشت به زندگی نرمال آماده کند. اهداف تمرینات عملی اطمینان از تحرک کامل شانه، تنه و کتف، انجام حرکات صحیح،
شروع حرکات هماهنگ و آرام قبل از رسیدن به حرکات سریع و کاربا یک فیزیوتراپیست، درمانگر طبی یا مربی برای اطمینان از تحرک کامل و مؤثر بدن است.در کل سه الی چهار هفته استراحت برای کاهش درد و التهاب تاندونیت بازو زمان لازم است. بعد از کاهش درد حدود ۶ هفته درمان زیر نظر فیزیوتراپ و پزشک متخصص لازم است. بعد از این دوره فعالیت ورزشی باید آرام و با شدت کم شروع شود.
تمریناتی برای جلوگیری از وقوع تاندونیت دوسربازویی
تمرینات انعطافپذیری
برای جلوگیری از تاندونیت بازو، حفظ انعطاف پذیری کامل در تنه و کتف از اهمیت زیادی برخوردار است. انعطاف پذیری یک مؤلفه مهم در هر برنامه تمرینی چند جانبه است. اگر بر روی جابجایی وزنههای سنگین تمرکز کنید، برای کاهش خطر آسیب باید تمرینان انعطاف پذیری را انجام دهید.
۱. کشش سینه
بین چهارچوب یک در بایستید و دست ها را در کنار بدن بر روی چهار چوب بگذارید. سینه را به سمت جلو فشار دهید و کتف را از پشت به هم نزدیک کنید. کشش باید در عضلات سینه احساس شود. این تمرین را ۳ ست ۳۰ ثانیهای انجام دهید.
۲. کشش و ماساژ عضله متوازی الاضلاع
عضله متوازی الاضلاع از حرکت کامل کتف زمانی که دست در بالای سر است، جلوگیری میکند. این کشش و ماساژ را برای شل شدن این عضله انجام دهید. وضعیت را ۳۰ ثانیه حفظ کنید. سه بار این ماساژ را انجام دهید.
۳. کشش خوابیده
این کشش چرخش داخلی استخوان بازو را بهبود میبخشد و از سر خوردن بازو به جلو و کشیدگی تاندون دو سر بازو جلوگیری میکند. روی زمین به یک سمت دراز بکشید. دست پایینی خمیده در جلو بدن باشد. با دست دیگر بر مچ یا ساعد دست پایینی فشار وارد کنید و آن را به سمت پایین ببرید تا کشش در قسمت پشت شانه احساس شود. این تمرین کششی را ۳ ست ۳۰ ثانیهای انجام دهید.
تمرینات تقویتی و استواری
ساخت قدرت، استواری و تمرینات عملکردی در بافت عضلانی اطراف مفصل شانه حیاتی است.
۴. چرخش بیرونی ۹۰ درجه
بایستید. دست راست را از کنار بدن بلند کنید تا بازو با شانه در یک راستا قرار بگیرد. در این وضعیت آرنج را خم کنید تا زاویه ساعد و بازو ۹۰ درجه شود. از قبل یک کش مقاومتی را به دیوار ببندید. سر متحرک کش را با دست راست بگیرد. برای انجام حرکت بدون حرکت دادن بازو و آرنج، ساعد را از وضعیت خود به سمت سقف حرکت دهید
تا عمود بر زمین شود. ساعد را به وضعیت اول برگردانید. ۱۰ تکرار برای دست راست و ۱۰ تکرار با دست چپ انجام دهید. این حرکت قدرت و استقامت عضلات چرخش دهنده سر دستی را توسعه میدهد.
۵. قایقی معکوس
این تمرین برای ثبات کتف و برای حرکات پرتابی مناسب است. این تمرین را میتوانید با کش یا باند trx انجام دهید. دو سر متحرک باند را در دست بگیرد. پاها را به دیوار نزدیک کنید. با باز کردن دستها بدن به صورت شیب دار باید قرار بگیرید. برای انجام حرکت کافی است دستها را از آرنج خم کرده و بدن را تا حد امکان بالا بکشید. در اوج حرکت کتفها از پشت به هم نزدیک میشوند.
۶. چهار دست و پا راه رفتن
این تمرین برای ساخت قدرت شانه و استواری ستون فقرات مناسب است. روی چهار دست و پا روی میز قرار بگیرید. به آرامی مثل یک خرس روی زمین راه بروید. به سمت جلو، عقب و طرفین حرکت کنید. این تمرین شاید آسان به نظر برسد اما بدن را کامل به چالش میکشد. افزایش ضربان قلب، تقویت پاها، دستها و بالاتنه از اهداف این تمرین است. توجه کنید در این حرکت زانو نباید با زمین در ارتباط باشد.
۷. شنا سوئدی T
شنا سوئدی T موجب تقویت مفصل شانه از چند جهت میشود. این حرکت استواری کتفها را به چالش میکشد. وضعیت شنای سوئدی را به خود بگیرید. یک شنای سوئدی کامل را انجام دهید سپس به سمت راست بدن را بچرخانید و دست راست را به سمت بالا ببرید. بعد از مکث کوتاهی دست راست را پایین بیاورید. یک حرکت دیگر شنای سوئدی انجام دهید و این بار سمت چپ چرخیده و دست چپ را بالا ببرید.
منبع:پارس ناز