جام جم سرا: برای آنکه فرزند شما با فرآیند این مسئله آشنا شده و هراسش از این اتفاق از بین برود و از طرفی بتواند در این دوره زندگی و فعالیت عادی داشته باشد، باید همه مسائل مربوط به این اتفاق ماهانه و دائمی را برای او توضیح بدهید.
۱- از شنیدههای او آغاز کنید
در دوران بلوغ، اغلب بچهها درباره موضوع «عادت ماهانه» جسته و گریخته نکتههایی را میشنوند و درباره آن صحبت میکنند؛ بنابراین فرزند شما هم ممکن است درباره این مسئله نکتههایی را در مدرسه شنیده باشد. اگر درباره این مسئله یا مسئله بارداری از شما سوال کرد، او را دعوا نکنید. صحبت کردن درباره این مسئله در مدرسه کاملا عادی است. به جای بازخواست او، از فرزندتان بپرسید چه حرفهایی درباره این موضوع شنیده است؟
صبر کنید تا کاملا مسئله را برای شما توضیح دهد، سپس در تصحیح شنیدههای او صحبت کردن درباره عادت ماهانه را شروع کنید اما اگر چیزی نشنیده بود که بعید است چیزی نشنیده باشد، حتما با دیدن نخستین نشانههای بلوغ، بتدریج و کم کم خودتان صحبت کردن درباره این مسئله را آغاز کنید.
۲- از تولد شروع کنید
توضیح این مسئله را از اینجا شروع کنید که عادت ماهانه در ادامه روند بزرگ شدن و بالغ شدن اوست؛ بنابراین زمانی بزرگ شدن او کامل میشود که عادت ماهانه اتفاق بیفتد. این مسئله برای این است که او بتواند مادر شود. سپس توضیح دهید که در هر بار عادت ماهانه، جسم کوچکی که قرار است در آینده دور به فرزندی تبدیل شود، در حال حاضر چون هنوز خود او (فرزندتان) کوچک است، از بدن او خارج شده و از محل خارج شدن این جسم کوچک، مانند جای زخم، خونریزی ایجاد میشود. در سالهای بعد، زمانی که او بزرگتر شد، یک یا چند عدد از این اجسام کوچک تبدیل به کودک شده و او مادر خواهد شد.
۳- اتفاقا حواشی را بگویید
برای فرزندتان توضیح دهید که عادت ماهانه هر ماه یک بار در هر بار در روز مشخصی اتفاق میافتد؛ برای مثال اگر او برای اولین بار در روز بیستم ماه عادت شود، ماه بعد نیز در همان تاریخ این مسئله تکرار خواهد شد.
به او بگویید پیش از شروع عادت ماهانه، تغییراتی مانند درد زیر شکم، کمردرد، درد در سینهها، سرگیجه، حالت تهوع، سردرد، تب خفیف، حالت افسردگی که گاهی با گریه، بیقراری و عصبانیت همراه است، دیده میشود. از طرفی ممکن است اشتهای او نیز زیاد یا کم شود؛ و البته این حالتها طبیعی است.
۴- هراس از شروع درد در مدرسه
پس از آگاهی از مسئله، یکی از دغدغههای دختران بروز عادت ماهانه در مدرسه است. برای رفع این نگرانی به او این طور توضیح دهید. اول اینکه اولیای مدرسه محرم راز تو هستند. اگر چنین اتفاقی بروز کرد، حتما نزد ناظم یا مربی بهداشت مدرسه برود. او میتواند کمکهای اولیه لازم را به فرزند شما ارائه کند. دوم اینکه از این زمان به بعد او باید همیشه چند عدد پد بهداشتی و یک عدد لباس زیر اضافی در زیپ مخفی کیفش همراه داشته باشد تا در صورت نیاز از آنها استفاده کند. سوم اینکه او میتواند با توضیح شرایطش به ناظم مدرسه، درخواست کند تا با مادر تماس بگیرند و مادر حتما برای کمک به او خواهد آمد.
۵- تو، طبیعی هستی
ممکن است فرزند شما احساس کند این مسئله فقط برای او اتفاق افتاده و بنابراین با دیگران تفاوت دارد. به او توضیح بدهید که این مسئله امری عادی برای همه دختران است و اگر برای دختری این مسئله اتفاق نیفتد، او وضعیت طبیعی ندارد. بنابراین نباید نگران باشد و خودش را فردی غیرعادی بداند.
۶- به او آموزش دهید
پیش از شروع عادت ماهانه باید نحوه صحیح استفاده از پد بهداشتی را به فرزندتان آموزش دهید. به این ترتیب هراس او درباره تجربه اولین عادت ماهانه کم خواهد شد. در ماههای نخست شروع عادت ماهیانه معمولا نظم دقیقی وجود ندارد؛ بنابراین آگاهی از این مسئله به فرزند شما آرامش میدهد چون میداند که میتواند همیشه در هر شرایطی به خودش کمک کند.
۷- به او دارو بدهید
برای کنترل عوارض پیش از عادت ماهانه گاهی نیاز به مصرف داروهای مسکن است؛ بنابراین چند مسکن سبک مانند استامینوفن را داخل کیف فرزندتان بگذارید. علاوه بر این، با مصرف لبنیات کمک کنید تا بدن او آرامش و توان لازم را کسب کند. بهترین نوع لبنیات، شیر و دوغ است.
۸- نظافت را رعایت کند
یکی از آموزشهای ضروری این دوره رعایت نظافت شخصی است. به فرزندتان یاد بدهید که در این دوره باید هر روز حمام کند. هر دو ساعت یک بار، پد بهداشتی را تعویض کند و در صورت ایجاد کوچکترین آلودگی روی لباس زیر یا دیگر لباسها، سریعا آن را تعویض کند. خونی که باقی بماند، بوی نامطلوبی دارد؛ بنابراین باید به نظافت شخصی در این دوره به طور خاص رسیدگی شود. (سها دادمند/همشهری)
میدانیم، تقصیر خودتان نیست! خیلی چیزها را به شما نگفتهاند و خیلی از درسهایی که میتوانست شما را به پدر یا مادر توانمندتری تبدیل کند را به شما ندادهاند. اما واقعیت این اســت که باید خودتان آستینها را بالا بزنید و راهی برای شنیدن حرفهای نگفتهای که میتواند سرنوشت کودکتان را تغییر دهد پیدا کنید. ما هم در این مسیر تنهایتان نمیگذاریم و با کمک متخصصان به سوالاتی که ممکن اســت جوابشان سرنوشت کودکتان را تغییر دهد پاسخ میدهیم.
اگر کودکتان مشکلی با نقشها و انتظارات متناسب با جنسیتش ندارد و خودخواسته و بدون هل دادنهای شما مثل همه همجنسهایش رفتار میکند، میتوانید امیدوار باشید که در دوره بلوغ و سالهای بعد از آن کمتر دچار آسیبهای ناشی از بحران هویت جنسی شود. یادتان نرود که سنگ بنا را در همین سالهای کودکی باید درست بگذارید و به او با راهنماییها و واکنشهای درست در شکلگیری هویت جنسیاش کمک کنید.
خودتان را کپی نکنید
پدر یا مادری که به هر قیمتی میخواهد فرزندش نمونه کپی شده او باشد هم میتواند کودکش را در مراحل هویتیابی جنسی دچار مشکل کند. وقتی شما بهعنوان یک پدر دست دخترتان آچار و پیچگوشتی میدهید و از او میخواهید بهجای عروسکبازی با همسالانش راه و رسم برآمدن از پس همه کارهای خانه را یاد بگیرد یا وقتی بهعنوان یک مادر همراه با پسر کوچولویتان کوبلن میدوزید، فرزندتان را درگیر نقشهای جنستی خود میکنید. گذشته از تلاش برای شبیه کردن کودک غیر همجنستان به خود، گاهی هم بهخاطر ناکامیهایی که در تعیین جنسیت فرزند با آن روبهرو شدهاید، ممکن اســت مسیر را اشتباه بروید.
گاهی والدین بهخاطر انتظاری که قبل از تولد فرزندشان نسبت به جنسیت او داشتهاند، دچار چنین اشتباهاتی میشوند. پدری که همیشه آرزوی پسردار شدن داشته، ممکن اســت حتی با گذشت سالها هم نتواند دختردار شدنش را بپذیرد و بههمین دلیل همه رفتارهایی که فکر میکرده با فرزند پسر میتواند داشته باشد را در مقابل دخترش انجام دهد. چنین پدری احتمالا از اینکه به دیگران بگوید «دخترم مرد خانه اســت!» هم احساس غرور خواهد کرد، اما واقعیت این اســت که این موضوع در سالهای آینده دخترش را با مشکلات فراوانی روبهرو خواهد کرد. اما چنین پدری فراموش میکند که نمیتوانید خلأ نداشتن پسر را با پسرانه تربیت کردن دخترش جبران کند.
خداحافظ خرسی
از همان ماههای ابتدای تولد، میتوانید فرزندتان را با عروسکی در تختخوابش بخوابانید. در آغوش گرفتن این عروسک که البته جنسش برای فرزند کوچک شما خطری ندارد، میتواند در زمان خواب به او آرامش بدهد. اما در سالهای بعد، بهتر اســت فکری برای جایگزین کردن این عروسکهای نرم و زیبا با اسباببازی متناسب با جنسیت کودکتان کنید. وقتی پسر هفت ساله شما در آغوش عروسکش میخوابد، بهتر اســت هنگام قصه خواندن برایش عروسک پشمالو را از روی تخت بردارید و جنگجوی محبوبش را در تختخواب بگذارید. هیچکس به اندازه پدر او نمیتواند در قانع کردنش برای این جایگزین کردن موثر باشد.
از طرف دیگر، تعریف کردن داستانهای مناسب توسط پدر در زمان خواب و بازی کردن با اسباببازیهای پسرانه در طول روز هم میتواند در این زمینه موثر باشد. اگر شما پدر کودکی هستید که ارتباطی با اسباببازیهای پسرانه برقرار نمیکند، تصور نکنید با توصیههای زبانی میتوانید تغییر بزرگی را ایجاد کنید. شما بهجای توصیههای کلامی، بهتر اســت با رفتارتان در طول روز برای تغییر رویه تلاش کنید. وقتی شما با جعبه ابزارتان سرگرم کار کردن هستید، طبیعی اســت که پسرتان هم هوس کار کردن با آچار و پیچگوشتی کند یا وقتی سربازهایش را پشت سنگر میچینید و با هم بازی هیجانانگیزی را انجام میدهید، بهتر از هر زمانی میتوانید به او در غرق شدن در نقشها و آرزوهای مردانه کمک کنید.
پدری که از ناتوانیهای مادر یا همسرش به سطوح آمده یا مادری که بدون همسر و تنها با دخترش زندگی میکند هم ممکن اســت در تربیت فرزند خود دچار اشتباه شود و با خیال ساختن «ستون خانه» از فرزندش، نقشی را به او بدهد که متناسب با جنسیتش نیست. پس مراقب رفتارهای خودتان باشید و سعی نکنید خلأهای زندگیتان را توسط فرزندتان پر کنید.
مراقب خندههایتان باشید
درست در لحظهای که پسر کوچولویتان را در حال آرایش کردن میبینید و لبخندزنان با گوشی تلفن همراهتان سراغش میروید تا از او عکس بگیرید، کار را خراب میکنید. برای کودک شما همین لبخند یعنی ارزشمندترین تاییدیه. پسر شما خوب میداند که آرایش کردن و لاک زدن کاری زنانه اســت و ممکن اســت به تقلید از شمایی که همه روزتان را در کنار او میگذرانید، هوس سر زدن به میز آرایش شما هم به سرش بزند.
شاید شما هم مثل بسیاری از والدین ندانید که در این لحظه باید با اخم رژلب را از صورتش پاک کنید یا اینکه به قیافه بانمکش بخندید. واقعیت این اســت که هیچ یک از این رفتارها درست نیست. تنها کاری که برای پسرکتان میتوانید انجام دهید، این اســت که با قیافهای خنثی، یعنی نه عصبانی و نه خوشحال سراغش بروید و بگویید: «پسرم! مردها که آرایش نمیکنند، اجازه بده با این مداد برایت یک سبیل قشنگ بکشم.» بعد با پنبه و به آرامی صورتش را پاک کنید و برایش با مداد چشم سبیل بکشید و با دیدن این قیافه بانمک مردانه در آینه با هم بخندید و از شبیه «مردها» شدنش تعریف کنید.
تا قبل از 6سالگی معمولا هم دخترها و هم پسرها بیشتر دنبالهرو مادر خود هستند و از او الگو میگیرند. اما اگر فرزندتان از این سن گذشته، باید اهمیت وقتگذرانیاش با والد همجنس را بهخاطر داشته باشید. پسر کوچولوی شما بعد از 6 سالگی باید بیشتر در جمعهای مردانه با پدرش حاضر شود، نه اینکه پابهپای شما به همه دورهمیهای زنانه برود و با دنیای مردها بیگانه شود. گذشته از اینها، مراقب باشید میل شما به بودن در کنار پسرتان، باعث وابسته کردن او به خودتان و البته سد راه پیدا کردن هویت جنسیاش نشود.
نگران خشن شدنش نباشید
اگر کودکتان بعد از دیدن انیمیشن پاندای کونگفوکار به در و دیوار لگد میپراند نگران نباشید و از بعد تماشای یک فیلم جنگی در کنار پدرش، از شما میخواهد برایش اسلحه و لباس رزم بخرید هم بد به دلتان راه ندهید. پسر کوچولوی شما بیآنکه با خطر تبدیل شدن به بزرگسالی خشن و سنگدل روبهرو باشد، میتواند ورزشهای رزمی را تمرین یا تفنگبازی کند.
این بازیهای کودکانه بهترین ابزار برای تخلیه اضطراب هستند. پس با خیال اینکه این ابزارها او را از صلح و نوعدوستی دور میکنند، لذت خالی کردن اضطراب و هیجان در بازیهای پسرانه را از او نگیرید.
گفتیم که برای کمک کردن به فرزندتان در این مسیر، باید با چشمان باز شاهد رفتارش باشید و نشانههایی که خبر از بروز مشکل میدهند را جدی بگیرید. اما قبل از عمل کردن به همه توصیههای گفته شده، باید مراقب رفتارهای خودتان باشید. بارها و بارها گفتهایم که بچهها قبل از آنکه از حرفهای شما درسی بگیرند، راه و رسم زندگی کردن را از رفتارهایتان میآموزند.
اگر شما بهعنوان یک مادر، همیشه ناکامیهایتان را با این ادعا که «من زن هستم!» برای کودکتان توجیه کنید، طبیعی اســت که زن بودن را بهعنوان یک ایراد و سد راه برایش معرفی میکنید. عواقب چنین تصمیمی میتواند پرورش دختری باشد که همیشه از جنسیت حقیقیاش فرار میکند.
میدانیم، تقصیر خودتان نیست! خیلی چیزها را به شما نگفتهاند و خیلی از درسهایی که میتوانست شما را به پدر یا مادر توانمندتری تبدیل کند را به شما ندادهاند. اما واقعیت این اســت که باید خودتان آستینها را بالا بزنید و راهی برای شنیدن حرفهای نگفتهای که میتواند سرنوشت کودکتان را تغییر دهد پیدا کنید. ما هم در این مسیر تنهایتان نمیگذاریم و با کمک متخصصان به سوالاتی که ممکن اســت جوابشان سرنوشت کودکتان را تغییر دهد پاسخ میدهیم.
اگر کودکتان مشکلی با نقشها و انتظارات متناسب با جنسیتش ندارد و خودخواسته و بدون هل دادنهای شما مثل همه همجنسهایش رفتار میکند، میتوانید امیدوار باشید که در دوره بلوغ و سالهای بعد از آن کمتر دچار آسیبهای ناشی از بحران هویت جنسی شود. یادتان نرود که سنگ بنا را در همین سالهای کودکی باید درست بگذارید و به او با راهنماییها و واکنشهای درست در شکلگیری هویت جنسیاش کمک کنید.
خودتان را کپی نکنید
پدر یا مادری که به هر قیمتی میخواهد فرزندش نمونه کپی شده او باشد هم میتواند کودکش را در مراحل هویتیابی جنسی دچار مشکل کند. وقتی شما بهعنوان یک پدر دست دخترتان آچار و پیچگوشتی میدهید و از او میخواهید بهجای عروسکبازی با همسالانش راه و رسم برآمدن از پس همه کارهای خانه را یاد بگیرد یا وقتی بهعنوان یک مادر همراه با پسر کوچولویتان کوبلن میدوزید، فرزندتان را درگیر نقشهای جنستی خود میکنید. گذشته از تلاش برای شبیه کردن کودک غیر همجنستان به خود، گاهی هم بهخاطر ناکامیهایی که در تعیین جنسیت فرزند با آن روبهرو شدهاید، ممکن اســت مسیر را اشتباه بروید.
گاهی والدین بهخاطر انتظاری که قبل از تولد فرزندشان نسبت به جنسیت او داشتهاند، دچار چنین اشتباهاتی میشوند. پدری که همیشه آرزوی پسردار شدن داشته، ممکن اســت حتی با گذشت سالها هم نتواند دختردار شدنش را بپذیرد و بههمین دلیل همه رفتارهایی که فکر میکرده با فرزند پسر میتواند داشته باشد را در مقابل دخترش انجام دهد. چنین پدری احتمالا از اینکه به دیگران بگوید «دخترم مرد خانه اســت!» هم احساس غرور خواهد کرد، اما واقعیت این اســت که این موضوع در سالهای آینده دخترش را با مشکلات فراوانی روبهرو خواهد کرد. اما چنین پدری فراموش میکند که نمیتوانید خلأ نداشتن پسر را با پسرانه تربیت کردن دخترش جبران کند.
خداحافظ خرسی
از همان ماههای ابتدای تولد، میتوانید فرزندتان را با عروسکی در تختخوابش بخوابانید. در آغوش گرفتن این عروسک که البته جنسش برای فرزند کوچک شما خطری ندارد، میتواند در زمان خواب به او آرامش بدهد. اما در سالهای بعد، بهتر اســت فکری برای جایگزین کردن این عروسکهای نرم و زیبا با اسباببازی متناسب با جنسیت کودکتان کنید. وقتی پسر هفت ساله شما در آغوش عروسکش میخوابد، بهتر اســت هنگام قصه خواندن برایش عروسک پشمالو را از روی تخت بردارید و جنگجوی محبوبش را در تختخواب بگذارید. هیچکس به اندازه پدر او نمیتواند در قانع کردنش برای این جایگزین کردن موثر باشد.
از طرف دیگر، تعریف کردن داستانهای مناسب توسط پدر در زمان خواب و بازی کردن با اسباببازیهای پسرانه در طول روز هم میتواند در این زمینه موثر باشد. اگر شما پدر کودکی هستید که ارتباطی با اسباببازیهای پسرانه برقرار نمیکند، تصور نکنید با توصیههای زبانی میتوانید تغییر بزرگی را ایجاد کنید. شما بهجای توصیههای کلامی، بهتر اســت با رفتارتان در طول روز برای تغییر رویه تلاش کنید. وقتی شما با جعبه ابزارتان سرگرم کار کردن هستید، طبیعی اســت که پسرتان هم هوس کار کردن با آچار و پیچگوشتی کند یا وقتی سربازهایش را پشت سنگر میچینید و با هم بازی هیجانانگیزی را انجام میدهید، بهتر از هر زمانی میتوانید به او در غرق شدن در نقشها و آرزوهای مردانه کمک کنید.
پدری که از ناتوانیهای مادر یا همسرش به سطوح آمده یا مادری که بدون همسر و تنها با دخترش زندگی میکند هم ممکن اســت در تربیت فرزند خود دچار اشتباه شود و با خیال ساختن «ستون خانه» از فرزندش، نقشی را به او بدهد که متناسب با جنسیتش نیست. پس مراقب رفتارهای خودتان باشید و سعی نکنید خلأهای زندگیتان را توسط فرزندتان پر کنید.
مراقب خندههایتان باشید
درست در لحظهای که پسر کوچولویتان را در حال آرایش کردن میبینید و لبخندزنان با گوشی تلفن همراهتان سراغش میروید تا از او عکس بگیرید، کار را خراب میکنید. برای کودک شما همین لبخند یعنی ارزشمندترین تاییدیه. پسر شما خوب میداند که آرایش کردن و لاک زدن کاری زنانه اســت و ممکن اســت به تقلید از شمایی که همه روزتان را در کنار او میگذرانید، هوس سر زدن به میز آرایش شما هم به سرش بزند.
شاید شما هم مثل بسیاری از والدین ندانید که در این لحظه باید با اخم رژلب را از صورتش پاک کنید یا اینکه به قیافه بانمکش بخندید. واقعیت این اســت که هیچ یک از این رفتارها درست نیست. تنها کاری که برای پسرکتان میتوانید انجام دهید، این اســت که با قیافهای خنثی، یعنی نه عصبانی و نه خوشحال سراغش بروید و بگویید: «پسرم! مردها که آرایش نمیکنند، اجازه بده با این مداد برایت یک سبیل قشنگ بکشم.» بعد با پنبه و به آرامی صورتش را پاک کنید و برایش با مداد چشم سبیل بکشید و با دیدن این قیافه بانمک مردانه در آینه با هم بخندید و از شبیه «مردها» شدنش تعریف کنید.
تا قبل از 6سالگی معمولا هم دخترها و هم پسرها بیشتر دنبالهرو مادر خود هستند و از او الگو میگیرند. اما اگر فرزندتان از این سن گذشته، باید اهمیت وقتگذرانیاش با والد همجنس را بهخاطر داشته باشید. پسر کوچولوی شما بعد از 6 سالگی باید بیشتر در جمعهای مردانه با پدرش حاضر شود، نه اینکه پابهپای شما به همه دورهمیهای زنانه برود و با دنیای مردها بیگانه شود. گذشته از اینها، مراقب باشید میل شما به بودن در کنار پسرتان، باعث وابسته کردن او به خودتان و البته سد راه پیدا کردن هویت جنسیاش نشود.
نگران خشن شدنش نباشید
اگر کودکتان بعد از دیدن انیمیشن پاندای کونگفوکار به در و دیوار لگد میپراند نگران نباشید و از بعد تماشای یک فیلم جنگی در کنار پدرش، از شما میخواهد برایش اسلحه و لباس رزم بخرید هم بد به دلتان راه ندهید. پسر کوچولوی شما بیآنکه با خطر تبدیل شدن به بزرگسالی خشن و سنگدل روبهرو باشد، میتواند ورزشهای رزمی را تمرین یا تفنگبازی کند.
این بازیهای کودکانه بهترین ابزار برای تخلیه اضطراب هستند. پس با خیال اینکه این ابزارها او را از صلح و نوعدوستی دور میکنند، لذت خالی کردن اضطراب و هیجان در بازیهای پسرانه را از او نگیرید.
گفتیم که برای کمک کردن به فرزندتان در این مسیر، باید با چشمان باز شاهد رفتارش باشید و نشانههایی که خبر از بروز مشکل میدهند را جدی بگیرید. اما قبل از عمل کردن به همه توصیههای گفته شده، باید مراقب رفتارهای خودتان باشید. بارها و بارها گفتهایم که بچهها قبل از آنکه از حرفهای شما درسی بگیرند، راه و رسم زندگی کردن را از رفتارهایتان میآموزند.
اگر شما بهعنوان یک مادر، همیشه ناکامیهایتان را با این ادعا که «من زن هستم!» برای کودکتان توجیه کنید، طبیعی اســت که زن بودن را بهعنوان یک ایراد و سد راه برایش معرفی میکنید. عواقب چنین تصمیمی میتواند پرورش دختری باشد که همیشه از جنسیت حقیقیاش فرار میکند.