عکس یادگاری لیلا رجبی با ایوان زایتسف در المپیک ریو

در جالب و خواندنی ۲۱ مرداد ۱۳۹۵ ۰ 6,277 بازدید

لیلا رجبی Leila Rajabi (متولد ۱۸ آوریل ۱۹۸۳ در ویتبسک، بلاروس قد : ۱۷۸ ، وزن : ۱۱۰) با نام تولد تاتسیانا ایلیوشچانکا (Tatsiana Ilyushchanka) ورزشکار پرتاب وزنهٔ بلاروسی‌الاصل با تابعیت ایران است.

عکس یادگاری زایتسیف با لیلا رجبی در حاشیه المپیک ریو

زندگینامه لیلا رجبی

تاتسیانا ایلیوشچانکا، فرزند الکساندر و زادهٔ شهر ویتبسک کشور بلاروس است. او برای کشور زادگاهش مقام‌های نایب‌قهرمانی سال ۲۰۰۵ پرتاب وزنه باشگاه‌های اروپا در پرتغال و نفر چهارم جوانان جهان در جامائیکا را به‌دست آورد.
لیلا رجبی در زمان برپایی یکی از اردوهای تیم ملی ایران در بلاروس با پیمان رجبی، دوندهٔ دو سرعت ایرانی آشنا شد و در سال ۱۳۸۶ با او ازدواج کرد و پس از دریافت تابعیت ایرانی و گرایش به دین اسلام، با نام لیلا رجبی در بوشهر زندگی می‌کند.
وی عضو تیم دو و میدانی مخابرات بوشهر شد و در تیم ملی ایران حضور پیدا کرد و از زمان حضورش در ایران و با تابعیت ایرانی، رکورد پرتاب وزنهٔ ایران را از ۱۴٫۰۵ متر، که پیش از آن متعلق به پریسا بهزادی بود، به ۱۸٫۱۸ متر (هوای آزاد) و ۱۷٫۲۱ متر (داخل سالن) بهبود داده‌است.

رجبی در مسابقات قهرمانی دو و میدانی آسیا ۲۰۰۹ گوانگ‌ژو مدال برنز و در بازی‌های آسیایی داخل سالن ۲۰۰۹ هانوی و قهرمانی دو و میدانی داخل سالن آسیا ۲۰۱۰ تهران مدال طلا را برای تیم ایران به‌دست آورده‌است  .
لیلی رجبی نمایندهٔ ایران در رشتهٔ پرتاب وزنه در بازی‌های المپیک ۲۰۱۲ لندن بود.

لیلا رجبی و همسر بوشهری اش

instagram leylarajabi

لیلا رجبی تنها بانوی دوومیدانی ایران که قرار است برای دومین بار در المپیک ۲۰۱۶ ریو شرکت کند، آخرین تمرینات خود را برای حضور در ریو در ورزشگاه آفتاب انقلاب انجام می‌دهد.

رجبی در دومین تجربه خود به دنبال رکوردی بهتر از دوره قبل است، هرچند برای دومین بار بدون مربی به المپیک اعزام خواهد شد.

این قهرمان پرتاب وزنه ایران برای حضور در ریو به دلیل آنچه نارضایتی از شرایط اعلام کرده بود، در هیچ اردوی خارجی حضور نیافت.

لیلا رجبی قهرمان پرتاب وزنه ایران همراه با همسرش پیمان رجبی که از دوندگان دوی سرعت محسوب می شود، تصویری کاملا ورزشی را منتشر کردند تا آمادگی جسمانی خود را در قالب زوجی تندرست به رخ بکشند.

قهرمانی دو و میدانی آسیا
نقره	۲۰۱۳ پونه	پرتاب وزنه
برنز	۲۰۰۹ گوانگ‌ژو	پرتاب وزنه
برنز	۲۰۱۱ کوبه	پرتاب وزنه
بازی‌های آسیایی داخل سالن
طلا	۲۰۰۹ هانوی	پرتاب وزنه
دو و میدانی داخل سالن آسیا
طلا	۲۰۱۰ تهران	پرتاب وزنه
نقره	۲۰۱۲ هانگ‌ژو	پرتاب وزنه
بازی‌های آسیایی
نقره	اینچئون ۲۰۱۴	پرتاب وزنه

Full name	Leyla Rajabi
Date of birth	April 18, 1983 (Age 33)
Height and weight	۱٫۸۷ m /6′ 2” — ۱۰۰ kg / 220 lbs
Events	Athletics Women’s Shot Put

مطالب مرتبط

1. بیوگرافی احسان روزبهانی (بوکسور المپیکی) +عکس خانواده
2. عکس های افتتاحیه المپیک ۲۰۱۶ /رژه کاروان‌ کشورهای مختلف
3. تماشاگران بازی والیبال ایران و لهستان (عکس)
4. روز چهارم المپیک ۲۰۱۶ ریو / عکس های زیبا و جالب
5. تصاویر منتخب و جالب از روز سوم المپیک ۲۰۱۶ ریو
6. بیوگرافی علی پاکدامن (شمشیرباز المپیکی) +عکس جالب با بهرام رادان
7. عکس های منتخب و جالب از روز دوم المپیک ۲۰۱۶ ریو
8. اعتصاب والیبالیست های ایرانی در رژه ماراکانا المپیک ۲۰۱۶
9. بیوگرافی نجمه خدمتی (تیرانداز المپیکی)+عکس خانواده و اینستاگرام
10. ورزشکاران ایرانی‌ در المپیک از دوربین عکاسان خارجی‌

المپیک 2016 ریودوژانیرو ایرانیان در المپیک 2016 اینستاگرام لیلا رجبی بیوگرافی ایوان زایتسف بیوگرافی پریسا بهزادی بیوگرافی پیمان رجبی بیوگرافی لیلا رجبی همسر پیمان رجبی همسر لیلا رجبی ۱۳۹۵-۰۵-۲۱

مدیر

واریان کرج ،روستای زیبایی که زادگاه مهران رجبی است +عکس

تا به حال با قایق سواری به روستایی در دامنه کوه رفته اید؟ اگر نرفتید و نمی دانستید چنین روستایی وجود دارد که قایق سواری تنها راه ورود به آن است حال بدانید این روستا وجود دارد روستایی که شما بارها و بارها از کنار آن رد شده اید ولی اطلاعی از وجود آن نداشتید. کمتر کسی است که جاده زیبا و سرسبز چالوس را ندیده باشد. جاده ای پرپیچ و خم با دلبری های وصف انگیزش که هر مسافری را برای رفتن به شمال ترغیب به انتخابش می کند. این روستا نیز در دل کوه های این جاده قرار دارد. که برای رسیدن به آن حتما باید سوار برقایق شد چون راه دیگری ندارد. نام این روستا واریان است.

این روستا که یکی از قطب های گردشگری استان البرز است این روزها سکنه زیادی ندارد پیش از ساخت سد کرج ۵۰ خانوار در آن زندگی می‌کردند، بعد از پی ریزی سد کرج نیز ساکنان این روستا با قایق به شهر رفت و آمد می‌کردند. تا اینکه مجبور شدند اغلبشان جا به جا شوند البته اکنون نیز به این روستا رفت و آمد می کنند. می گویند فرزندان اهالی واریان به دلیل زندگی در جوار دریاچه به شنا، اسکی و قایق رانی آشنا هستند و به همین دلیل تعدادی از آنها به درجه قهرمانی ملی در این سه رشته ورزشی رسیده اند.

ورودی واریان تقریبا در ۲۵ کیلومتری جاده چالوس است با تابلوی کوچکی که خواندنش نیاز به دقت دارد و روی آن نوشته: روستای واریان، مسیر اختصاصی اهالی روستای واریان، ورود افراد متفرقه ممنوع. بعد از جاده ای کوتاه باشیب نسبتا تند، نگهبانی از طرف سازمان آب حضور دارد که رفت و آمدها را کنترل می کند (حدود هفتاد درصد زمین های روستا جزو دارایی های سازمان آب است)، پشت سرش پارکینگ کوچکی که مخصوص سکنه واریان است به چشم می خورد.

رفت و آمد قایق به غیر از اینکه از ساعت ۷.۵ صبح تا ۱۳ و از ۱۵ تا ۲۳شب است قاعده و قانون خاصی ندارد و انتظار رسیدن قایق حتی به ۲ساعته هم می انجامد. در طول فصل تابستان به علت تردد زیاد تعداد قایق ها به ۱۰ عدد هم رسیده و در تمام سال هر شب یک قایقران موظف است در روستا بماند تا اگر مسئله ای برای اهالی روستا پیشامد آنها را به جاده برساند.

محصول این روستا غلات و میوه و لبنیات و عسل است. شغل اهالی نیز زراعت و گله داری و کرباس بافی و گیوه سازی است دارای دبستان است.

پاکیزگی هوای واریان غیر قابل وصف است. زیرا ورود هرگونه ماشین و موتور  به آن ممنوع است.

پس از رفتن به روستا و گشت زنی در آن علاوه بردیدن مناظر بکر و بدیع طبیعی، متوجه مسائل کم نظیری می شوید از قبیل: نبودن مغازه سوپر مارکت، مشترک بودن حیاط خانه ها به دلیل نداشتن در و دیوار برای حیاط ها، وجود مسجد جامع با سرویس بهداشتی و …

اگر می خواهید به این روستا بروید باید بدانید که رفتن به آن آداب خاصی دارد این گونه نیست که‌ بتوانید مانند دیگر جاذبه‌های گردشگری استان به راحتی از آن بازدید داشته باشید. برای سفر به این روستا یا باید مهمان یکی از اهالی باشید یا آنجا خانه داشته باشید و یا با هماهنگی پیشین اجازه ورود به روستا را گرفته باشید.

اگر هریک از شما شرایط حضور در این روستا را دارید،حتما سری به آن بزنید و این شانس خود را از دست ندهید.

واریان زادگاه مهران رجبی

روستای واریان زادگاه مهران رجبی بازیگر معروف سینما وتلویزیون نیز است .پدر مهران رجبی علاوه بر کشاورزی و باغداری، چوپانی هم می کرد، برای همین طعم میوه و شیر و پنیر و گوشت تازه و سالم آن روزگار هنوز زیر دندانش است.
واریان تا کلاس پنجم ابتدایی بیشتر نداشت، برای همین خانواده مهران تصمیم گرفتند برای ادامه تحصیل فرزندانشان به طور موقت راهی کرج شوند، به همین دلیل یک خانه کوچک در کرج اجاره کردند، اما پایگاه اصلی آن ها همچنان روستا بود و همه تعطیلات از آخر هفته گرفته تا ایام تابستان و عید، دسته جمعی به روستا برمی گشتند. این روند تا پس از فارغ التحصیلی او از دانشگاه نیز ادامه داشت.

فقط پس از ازدواجش بود که به طور دائم در کرج مستقر شد. اما ورودش به دنیای بازیگری نتوانست بین او و روستایش جدایی بیندازد، برای همین همچنان به مانند گذشته از هر فرصتی برای فرار از شلوغی شهر استفاده کرده و به این روستا پناه می برد.
رجبی بارها گفته زندگی در روستا و طبیعت زیبایش آن چنان لذتی دارد که نمی توان از آن گذشت، اما از آنجا که زندگی در شهر راحت تر است، خیلی ها این راحتی را به زیبایی همراه با سختی روستا ترجیح می دهند. ولی او معتقد است یک روز برای همیشه به روستا بازخواهد گشت تا زندگی توام با آرامش آنجا را با تمام وجود دوباره تجربه کند.
قایق عروس به جای ماشین عروس
رجبی در باره خاطراتش از عروسی اش می گوید :مادر عروسی هایمان رسم خاصی داریم. به این شکل که وقتی قرار است عروس به خانه بخت برود، او را سوار قایق کرده و به وسط هل می دهند. خانواده داماد هم با قایقی دیگر به استقبال عروس رفته و او را تحویل می گیرند و به این سمت آب می آورند تا به خانه بخت برود. دیگر اعضای خانواده و مهمانان هم کنار سد و دور آب قدم می زنند و گروه موسیقی محلی را همراهی می کنند و به پایکوبی می پردازند.