لیمو ترش تازه بخورید. این کار، خطر ابتلا به سنگ کلیه را کاهش میدهد
۱۰ فرمان کلیوی
۱- فشارخونتان را به طور منظم اندازهگیری کنید و در محدوده طبیعی متناسب با سنتان نگه دارید.
۲- اگر دیابت دارید، حتما باید تحت نظر پزشک باشید و بیماریتان را کنترل کنید.
۳- حتما رژیم غذایی مناسبی داشته باشید و روزی ۵ واحد از میوهها و سبزیهای تازه استفاده کنید.
۴- مراقب کلسترول خونتان باشید.
۵- سیگار نکشید.
۶- در صورت مشاهده علایمی مانند سوزش ادرار، کدورت و قرمز شدن رنگ ادرار ، تب و لرز شدید، کمردرد یا درد دو طرف پشت در ناحیه پایین دندهها، حتما نزد پزشک بروید.
۷- هر روز، مدتی را به ورزش اختصاص بدهید.
۸- اگر سنتان بالاست، حتما سالی یک بار برای معاینه کلیههایتان نزد پزشک بروید.
۹- همه آزمایشهای مربوط به کلیه را که پزشک تان ضروری میداند، انجام دهید.
۱۰- چنانچه دچار عفونتهای کلیوی یا مثانه شدید، فورا به پزشک مراجعه کنید.
۱۰ فرمان ضد سنگ کلیه
۱- روزی ۲ تا ۳ لیتر آب بنوشید، یعنی ۶ تا ۸ لیوان.
۲- لیمو ترش تازه بخورید. این کار، خطر ابتلا به سنگ کلیه را کاهش میدهد.
۳- اگر سنگ کلیهتان ناشی از اسیداوریک بالاست، کمتر گوشت قرمز بخورید.
۴- مصرف سبزیها و میوهها را بیشتر کنید.
۵- اسفناج، ریواس، چغندر، کاکاو، چای پُررنگ، سبوس، آجیل، بادام و توتفرنگی حاوی اگزالات فراوان هستند و مصرف آنها احتمال ابتلا به سنگ کلیه را افزایش میدهد.
۶- از قرار گرفتن در شرایطی که با تعریق بیش از حد همراه است، خودداری کنید.
۷- بیشتر ورزش کنید و کلا تحرکتان را افزایش دهید.
۸- بر خلاف تصور رایج، بد نیست میزان مصرف لبنیاتتان را بیشتر کنید.
۹- مصرف غذاهای تند را کاهش دهید و از مصرف غذاهای حاوی ادویه و چاشنیهای فراوان خودداری کنید.
۱۰- از افراط در نوشیدن قهوه خودداری کنید. کافئین موجود در قهوه، دفع کلسیم از ادرار را افزایش میدهد.
آژیر خطر
گاهی اوقات، افراد با بیماری شدید کلیوی، بدون علامت هستند. این موضوع اهمیت انجام آزمایش خون یا ادرار را در بررسی مشکلات کلیوی روشن میکند.
به هر حال علایم زیر میتوانند نشانگر بیماری کلیوی باشند که در صورت وجود، انجام آزمایشها و بررسیهای بیشتر توصیه میشود:
خستگی
فشار خون بالا
ورم چشمها، دستها یا پاها
دفع ادرار خونی، تیره یا به رنگ چای
شبادراری بیش از یک بار در طی خواب شبانه
کاهش اشتها و کاهش وزن
خارش عمومی و دائمی
چرا کلیه ها درد می گیرند؟
درد کلیه در اثر عفونت کلیه یا آسیب رسیدن به آن ایجاد می شود. اگر پشت یا پهلوی شما آسیب ببیند، مثل برخورد ضربه، ممکن است فکر کنید که کلیه هایتان درد می کنند. اما اغلب اوقات اینطور نیست و کلیه هایتان مشکلی ندارند.
کلیه ها در قسمت پشت بدن و بالای کمر (درست پایین دنده ها) واقع شده اند. حال چگونه بفهمیم که درد این قسمت واقعاً مربوط به کلیه هاست یا خیر؟
راه قطعی برای این کار وجود ندارد، اما با شناخت برخی علائم و انجام برخی آزمایش ها می توان فهمید که این درد مربوط به کلیه هاست یا نه.
وجود درد شدید در قسمت بالایی کمر و درد یک طرفه خصوصاً اگر همراه با تب و مشکلات ادراری باشد، می تواند نشان دهنده درد واقعی کلیه ها باشد.
این درد می تواند در اثر عفونت کلیه ها (پیلونفریت) ایجاد گردد.
وجود سنگ در کلیه نیز باعث بروز درد کلیه می شود. حرکت سنگ در کلیه باعث ایجاد درد می گردد. وقتی سنگ کلیه شروع به حرکت می کند و از قسمت میزنای (حالب) عبور می کند و به سمت مثانه می رود، دردهای شدید و متناوبی را ایجاد می نماید که پزشکان آن را قولنج کلیوی یا قولنج میزنای می گویند.
شبادراری بیش از یک بار در طی خواب شبانه یکی از علائم بیماریهای کلیوی است
علل ایجاد درد کلیه
۱- آترواسلکروز یا تصلب شرایین سرخرگ های کلیوی در اثر تشکیل لخته خونی یا ایسکمی (کم خونی موضعی در اثر انسداد رگ) : هر نوع قطع جریان خون در کلیه ها نیاز به درمان فوری دارد و باید سریعاً به پزشک مراجعه کرد.
۲- خونریزی کلیه (هموراژی)
۳- کلیه نعل اسبی : یک بیماری مادرزادی است که در آن دو کلیه از قسمت پایین به هم چسبیده اند.
وجود درد شدید در قسمت بالایی کمر و درد یک طرفه خصوصاً اگر همراه با تب و مشکلات ادراری باشد، می تواند نشان دهنده درد واقعی کلیه ها باشد
۴- هیدرونفروز : ورم کلیه ها در اثر برگشت و تجمع ادرار است.
۵- سرطان کلیه (یا تومور کلیه) : تومور یا سرطان کلیه می تواند رشد کند و باعث کشیدگی کلیه شود یا اعصاب کلیه را تحت تأثیر قرار دهد و باعث بروز درد شود.
۶- عفونت کلیه (پیلونفریت)
۷- بیماری کلیه پلی کیستیک (تشکیل کیست در کلیه): بیماری کلیه پلی کیستیک یک بیماری ارثی است که باعث بزرگ شدن کلیه ها و بروز درد شدید می شود که معمولاً در قسمت جلوی شکم احساس می شود تا در قسمت کمر.
۸- ترومبوز سیاهرگ های کلیه (تشکیل لخته خونی در سیاهرگ های کلیه)
۹- عفونت مجاری ادراری
۱۰- انسداد جریان ادراری: برخی مشکلات باعث انسداد تدریجی جریان ادرار می شود (انسداد ناگهانی جریان ادرار در سنگ کلیه دیده می شود). در این حالت کلیه ها کش می آیند و درد شدیدی بروز می کند.
۱۱- گرفتگی عضلات مثانه و میزنای: وقتی مثانه کاملا پر از ادرار است، قبل و در طی ادرار کردن، باعث بروز درد و ناراحتی در قسمت پایین شکم یا ناحیه خروج ادرار می شود. این درد مستقیما به کلیه ها مربوط نیست، ولی مربوط به انقباض عضلات غیر ارادی میزنای و مثانه است. مدت این درد کوتاه است و بایستی فورا بعد از تخلیه مثانه، برطرف شود.
عللی که در اینجا ذکر شدند، باعث ایجاد درد کلیه می شوند. ولی برای تشخیص صحیح علت، باید به پزشک متخصص کلیه مراجعه کنید.
چرا سنگ کلیه می گیریم؟
عوامل خطر:
فاکتورهای افزایش دهنده ی خطر تشکیل سنگ های کلیوی عبارت هستند از:
* تاریخچه ی خانوادگی و یا سابقه شخصی ابتلا به سنگ کلیه. چنان چه فردی از اعضای خانواده تان سنگ کلیه داشته باشد، شما نیز در معرض ابتلا به آن قرار دارید. همچنین چنان چه خودتان قبلاً سنگ کلیه داشته اید مجددا در معرض خطر تشکیل سنگی دیگر قرار دارید.
* افزایش سن. اگرچه سنگ کلیه در هر سنی می تواند تشکیل شود ولی در سنین بالای ۴۰ سال معمول تر هستند.
* جنس مذکر. احتمال تشکیل سنگ های کلیوی در مردان بیشتر است.
* دهیدراتاسیون. ننوشیدن مقادیر کافی آب در روز، ریسک ابتلا به سنگ کلیه را افزایش می دهد. افرادی که در مناطق با آب و هوای گرم زندگی می کنند و یا تعریق زیادی دارند بایستی بیش از دیگران آب بنوشند.
* برخی برنامه های غذایی خاص. رژیم های غذایی دارای پروتئین بالا، سدیم بالا و یا قند بالا، ریسک ابتلا به برخی سنگ های کلیوی را افزایش می دهند.
* چاق بودن. نمایه توده بدن(BMI) بالا، دور کمر بالا و اضافه وزن با ریسک افزایش یافته تشکیل سنگ های کلیوی مرتبط هستند.
* جراحی و بیماری های گوارشی. جراحی بای پس معده، بیماری روده ی تحریک پذیر و یا اسهال مزمن منجر به تغییراتی در فرایندهای گوارشی شده و جذب کلسیم را تحت تاثیر قرار داده و سطوح مواد تشکیل دهنده ی سنگ را در شما افزایش می دهند.
* دیگر شرایط پزشکی. دیگر بیماری ها و شرایطی که ریسک سنگ های کلیوی را افزایش می دهند عبارت هستند از اسیدوز توبولار کلیوی، سیستینوریا، هیپرپاراتیروئیدیسم و برخی عفونت های دستگاه ادراری.
آماده شدن برای قرار ملاقات با پزشک
معمولاً افراد ابتدا به پزشک خانوادگی و یا پزشک بیماری های عمومی مراجعه می کنند. سنگ های کوچک توسط پزشک خانواده قابل درمان هستند ولی چنان چه سنگ بزرگ بوده و یا با درد شدید و مشکلات کلیوی وخیم همراه باشد، پزشک بیمار را به یک متخصص بیماری های دستگاه ادراری(اورولوژیست) ارجاع خواهد داد.
از آن جایی که جلسه ی ویزیت، زمان کوتاهی داشته و مسائل متعددی نیز برای پوشش دهی وجود دارند، ایده خوبی است که از قبل آمادگی های لازم برای این جلسه را تدارک دیده باشید. در این قسمت اطلاعاتی را به منظور کمک به آماده شدن برای جلسه ی ویزیت بیان می داریم.
اقداماتی که از عهده ی شما ساخته است:
* از محدودیت های پیش از ویزیت مطلع شوید. زمانی که قرار جلسه ویزیت را ترتیب می دهید سئوال کنید آیا لازم است پیش از جلسه محدودیتی داشته باشید مثلاً ناشتا باشید و یا برنامه غذایی خود را محدود کنید.
* علائم خود را یادداشت نمایید. از جمله هر نوع علائم و یا نشانه ای که حتی به نظرتان با علت تشکیل جلسه ملاقات غیر مرتبط است.
* اطلاعات شخصی و کلیدی خود را یادداشت نمایید. از جمله استرس های اصلی و یا تغییرات اخیر در زندگی تان.
* لیستی از تمامی داروهای دریافتی خود تهیه کنید. از جمله هر نوع ویتامین و یا مکملی که مصرف می کنید.
* در صورت امکان، یکی از دوستان و یا اعضای خانواده تان را با خود به عنوان همراه ببرید. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمامی اطلاعات مطرح شده در طول جلسه ی ویزیت، کار راحتی نیست و لذا اگر کسی همراه شما باشد می تواند در به خاطر آوردن مطالب فراموش شده، شما را یاری رساند.
* سئوالات خود را برای پرسیدن از پزشک یادداشت نمایید. زمان جلسه ویزیت با پزشک محدود است بنابراین آماده کردن لیست سئوالات به شما کمک می کند نهایت استفاده را از زمان جلسه ببرید. سئوالات را به ترتیب اهمیت لیست کنید تا در صورت تمام شدن وقت، جواب مهم ترین آن ها را گرفته باشید.
ننوشیدن مقادیر کافی آب در روز، ریسک ابتلا به سنگ کلیه را افزایش می دهد افرادی که در مناطق با آب و هوای گرم زندگی می کنند و یا تعریق زیادی دارند بایستی بیش از دیگران آب بنوشند
برخی سئوالات کلیدی در رابطه با بیماری سنگ کلیه عبارت هستند از:
* آیا به سنگ کلیه مبتلا هستم؟
* سایز سنگ کلیه من چه قدر است؟
* سنگ کلیه من در چه قسمتی از دستگاه ادراری ام واقع شده است؟
* سنگ کلیه ام از چه نوعی است؟
* آیا به منظور درمان به دارو درمانی نیز نیاز است؟
* آیا به جراحی و یا فرایند دیگری برای درمان سنگ کلیه ام نیاز است؟
* احتمال ابتلا به یک سنگ کلیه ی دیگر چه قدر است؟
* چگونه می توانم از ابتلا به سنگ کلیه در آینده پیشگیری کنم؟
* من دچار برخی بیماری های دیگر نیز هستم. چگونه می توانم به بهترین حالت تمام بیماری هایم را تواماً کنترل کنم؟
* چه محدودیت هایی را باید دنبال کنم؟
* آیا ضرورتی دارد که به یک متخصص مراجعه کنم؟ هزینه ی آن چه قدر خواهد بود و آیا تحت پوشش بیمه قرار دارد؟
* آیا درمانی جایگزین برای داروهای تجویز شده وجود دارد؟
* آیا بروشور، پمفلت و یا جزوه ی مکتوبی در رابطه با بیماری من در دسترس دارید که بتوانم با خود به منزل برده و مطالعه کنم؟ چه وب سایتی را برای مشاهده پیشنهاد می کنید؟
* آیا نیاز به پیگیری و تداوم مراجعه به پزشک خواهم داشت؟ چه عاملی تعیین کننده خواهد بود؟
در کنار سئوالاتی که آماده کردید، چنان چه مطلبی را به خوبی متوجه نشدید و سئوالی به ذهن تان رسید در مورد پرسیدن آن تردید نکنید.
خارش ، بیحالی و سستی از علایم نارسایی کلیه است
وقتی کلیه ها اعتصاب می کنند
نارسایی کلیه
عوامل ارثی مانند تنگی و انسداد مجاری ادراری، نقص متابولیکی و یا هر گونه اشکال در سوخت و ساز بدن میتواند باعث افزایش مواد سمی در بدن، به ویژه در کودکان، شده و سبب نارسایی کلیه گردد. عوامل اکتسابی مانند جراحتها و بیماریهای مجاری ادراری ، عفونتها و به ویژه سنگ کلیه نیز از علل شایع نارسایی کلیه هستند که با اجرای برنامههای آموزشی و درمانی میتوان به راحتی از بروز آنها جلوگیری کرد.
کیه ها دو عضوی هستند که در پشت و نیمه فوقانی شکم قرار دارند. نقش کلیهها این است که مواد زاید و حاصل از سوخت و ساز بدن را که در آب حل میشوند، از بدن خارج کنند. پس عملکرد مهم کلیهها دفع مواد زاید از طریق ادرار است. حدود ۲۰ درصد از خون بدن در هر لحظه در داخل کلیهها جریان دارد و کلیه موظف است مواد زاید را از خون گرفته و مجددا خون تمیز را به داخل رگها برگرداند. در واقع این مسیر حالت یک صافی را دارد. این صافی برخی از مواد را که به درد بدن میخورد، بازجذب میکند و مواد زاید باقیمانده را از مسیرهای پر پیچ و خم عبور میدهد.
مواد زاید در نهایت با مقدار متناسبی از مایع در لگنچه کلیه جمع میشود. سپس از طریق لوله هایی به نام حالب به داخل مثانه میریزد. سپس فرد احساس ادرار کرده و آن را دفع میکند.
مواد زاید بسته به حجم مایعی که با آن حرکت میکنند، متفاوت هستند. وقتی ادرار غلیظ یا پُررنگ باشد، مفهوماش این است که مواد زاید با حجم کمی مایع دفع میشوند و گاهی اوقات نیز برعکس است؛ یعنی افراد مایعات فراوانی مینوشند و حجم مایع بدن زیاد شده و ادرار، رقیق و کم رنگ می شود، یعنی مواد زاید با حجم بیشتری از مایع دفع میشوند.
اما به هر حال مهم است این است که ما محصول نهایی مواد خارجی مثل غذاهای مصرفی و یا حتی مواد زایدی که حاصل از بافتهای بدن است را دفع میکنیم.
نارسایی کلیه چگونه ایجاد میشود؟
اگر به هر علتی، آسیبی به بافتهای داخلی کلیه وارد شود و صافی کلیه نتواند عملکرد مناسبی داشته باشد، یا خون کافی به داخل کلیه نرسد و یا مواد زاید به هر علتی نتوانند دفع شوند، بافت کلیه و قسمتی که نقش این پاکسازی را بر عهده دارد، دچار آسیب شده و سلولهای آن به تدریج می میرند. در نتیجه مواد زاید در داخل بدن انباشته میشوند و مقدار مواد نیتروژندار، اوره و مواد زاید حاصل از سوخت و ساز بدن در خون بالا میرود و از آنجا که این مواد سمی هستند، میتوانند به قسمتهای مختلف بدن مانند مغز، کبد و … آسیب وارد کنند و باعث بروز علایمی همچون خوابآلودگی و بیحالی در بیمار شوند و حتی ممکن است فرد به حالت کُما برود.
اما جالب است بدانید نه تنها یک کلیه، بلکه حتی بخشی از یک کلیه هم میتواند کارکرد بدن را کنترل کند؛ یعنی اگر یک کلیه از بدن خارج شود، کلیه دیگر با بزرگ کردن سلولهایش، همه کار بدن را بر عهده میگیرد و یا اگر فقط بخشی از یک کلیه سالم باشد، همان بخش سالم هم میتواند کارکرد بدن را کنترل کرده و مواد زاید را دفع کند.
مهمترین علل بروز نارسایی کلیه چه هستند؟
این علل به دو گروه تقسیم می شوند:
الف) بیماریهایی که به صورت اولیه باعث نارسایی آن می شوند، یعنی خود نسج کلیه دچار آسیب و التهاب میشود، مثل بیماری گلومرونفریت (التهاب گلومرول ها). گلومرول بافتی است که در داخل کلیه نقش صافی را بر عهده دارد.
گاهی پیلونفریت یا عفونت کلیه باعث نارسایی کلیه می شود که معمولا این بیماران با درد پهلو و تب و لرز مراجعه میکنند.
برخی از بیماریها هم به صورت مادرزادی کلیهها را درگیر میکنند، مثل عدم رشد کافی کلیه در دوران جنینی.
برخی از عوامل هم مربوط به یک بیماری دیگر هستند؛ مثل یک بیماری عمومی مانند لوپوس که کلیهها را هم درگیر میکند. این گونه بیماریها معمولا غیرقابل پیشگیری هستند، اما برخی از بیماریها مثل سنگ کلیه را می توان درمان کرد. وجود سنگ در کلیه سبب میشود راه خروج ادرار بسته شده و ادرار خوب تخلیه نشود، در نتیجه تجمع ادرار به نسج کلیه فشار وارد میکند و فشار معکوس ایجاد میشود. بنابراین خونرسانی به کلیه کم شده و کمکم سلولهایی که داخل کلیه هستند، به دلیل کمبود خون دچار آسیب میشوند.
عامل دیگر ریفلاکس در دوران نوزادی و کودکی است، یعنی ادرار به علل مختلف از سمت مثانه به کلیه پس زده میشود که میتواند به دلیل مختل بودن سیستم عصبی مثانه یا مختل بودن سیستم مقاومت حالبها در داخل مثانه باشد، در نتیجه هنگامی که کودک میخواهد ادرار کند، به جای آنکه ادرارش خارج شود، مقدار زیادی از آن به سمت کلیهها حرکت کرده و همان فشار معکوس را ایجاد میکند. در نتیجه میتواند به سلولهای کلیه آسیب برساند.
ب) برخی علل هم به صورت ثانویه به کلیه آسیب می زنند، مثل بیماری دیابت و فشار خون بالا. در واقع در یکی دو دهه اخیر این دو بیماری از علل اصلی نارسایی کلیه بودهاند.
جالب است بدانید که هم پُرفشاری خون میتواند موجب آسیب کلیه شود و هم نارسایی کلیه میتواند پُرفشاری خون ایجاد کند.
ابتلا به این مشکل چه علایمی به همراه دارد؟
به علت جمع شدن مواد زاید در بدن، علایمی مانند خارش (به دلیل بالا رفتن اوره)، بیحالی و سستی، فراموشی، کاهش تمایلات جنسی ، تهوع مداوم، خستگی، ورم اندامها و بدن دیده می شوند. در نارسایی شدید که کلیه نمیتواند آب و مواد زاید را دفع کند، آب در داخل بدن مانده و سبب ورم پاها، دستها و صورت میشود و در نتیجه وزن هم افزایش پیدا میکند.
برای پیشگیری از آن چه باید کرد؟
ببینید؛ کلیه ها خیلی دیر نارسا میشوند و یکی از موارد مهم در پیشگیری این است که افراد در سیر بروز نارسایی کلیه، زود متوجه مشکلشان شوند. میتوان بعضی از بیماریها را که در ایجاد نارسایی کلیه نقش دارند، سریعا درمان کرد؛ مثلا فشار خون بالا و بیماری قند را باید کنترل کرد تا کار به جایی نرسد که نارسایی کلیه ایجاد کند. همچنین مصرف نمک، آب و پروتئین را هم باید تنظیم کرد تا دچار مشکل نشد.
منبع:ebrahim-mahmoudzadeh.blogsky.com
نوشته چرا به کلیه درد مبتلا میشویم؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
تمامی سلول ها و اندام های بدن انسان برای عملکرد درست به آب نیاز دارند. بر همین اساس، شما نیازمند جایگزینی مداوم آب از دست رفته بدن به واسطه تعرق، ادرار و تنفس هستید.
به گزارش “اتوریتی نیوتریشن”، نوشیدن ناکافی آب می تواند به شکل گیری نشانه هایی مانند خستگی، سرگیجه، و گرفتگی عضلات منجر شود. در مقابل، نوشیدن بیش از اندازه آب نیز می تواند شرایطی جدی و خطرناکی که به نام مسمومیت با آب شناخته می شود را موجب شود.
نوشیدن ناکافی آب می تواند منجر به خستگی، سرگیجه، و گرفتگی عضلات شود
مسمومیت با آب چیست؟
مسمومیت با آب اختلالی در عملکرد مغز به واسطه نوشیدن بیش از اندازه آب است. نوشیدن بیش از اندازه آب موجب افزایش مقدار این مایع در خون انسان می شود. این میزان آب می تواند الکترولیت های موجود در خون، به ویژه سدیم را رقیق سازد. هنگامی که سطوح سدیم به کمتر از ۱۳۵ میلی مول بر لیتر می رسد، این شرایط به نام «هیپوناترمی» شناخته می شود.
سدیم به تعادل مایعات بین بخش داخلی و خارجی سلول ها کمک می کند. هنگامی که سطوح سدیم به واسطه مصرف بیش از اندازه آب کاهش می یابد، جریان مایعات از بخش خارجی به بخش داخلی سلول تغییر می کند و به تورم آنها منجر می شود. هنگامی که این شرایط برای سلول های مغزی رخ می دهد، امکان شکل گیری عوارض خطرناک و بالقوه تهدیدکننده زندگی فرد ایجاد می شود.
نوشیدن بیش از اندازه آب می تواند خطرناک باشد
مسمومیت با آب در نتیجه تورم سلول ها شکل می گیرد. هنگامی که سلول های مغزی متورم می شوند، فشار داخل جمجمه افزایش می یابد. این فشار نخستین نشانه های مسمومیت با آب را موجب می شود که شامل موارد زیر می شوند:
سر درد
حالت تهوع
استفراغ
در موارد شدید، مسمویت با آب می تواند نشانه های جدیتر مانند موارد زیر را موجب شود:
افزایش فشار خون
گیجی
دو بینی
خواب آلودگی
اشکال در تنفس
ضعف و گرفتگی عضلات
ناتوانی در شناسایی اطلاعات حسی
تجمع مایعات اضافی در مغز به نام ورم مغزی شناخته می شود که می تواند ساقه مغز را تحت تاثیر قرار داده و اختلال در سیستم عصبی مرکزی ایجاد کند. در موارد شدید، مسمومیت با آب می تواند به تشنج، آسیب مغزی، کما و حتی مرگ منجر شود.
نوشیدن بیش از اندازه آب می تواند خطرناک باشد
مرگ به واسطه مسمومیت با آب
نوشیدن بیش از اندازه آب به صورت تصادفی بسیار دشوار است. با این وجود، موارد مرگ و میر ناشی از این شرایط گزارش شده اند. بیشتر موارد مسمومیت با آب در میان سربازان گزارش شده اند. در یک گزارش به ۱۷ سرباز مبتلا به هیپوناترمی در نتیجه مصرف بیش از اندازه آب اشاره شده بود. سطوح سدیم خون این افراد در دامنه ۱۱۵ تا ۱۳۰ میلی مول بر لیتر قرار داشت در شرایطی که دامنه عادی ۱۳۵ تا ۱۴۵ میل مول بر لیتر است.
در گزارشی دیگر، چگونگی مرگ سه سرباز در نتیجه هیپوناترمی و ورم مغزی تشریح شده بود. مرگ این افراد با نوشیدن ۱۰ تا ۲۰ لیتر آب تنها در چند ساعت رقم خورده بود.
نشانه های هیپوناترمی می تواند با نشانه های کم آبی بدن اشتباه گرفته شود. بر همین اساس، یک سرباز که به اشتباه کم ابی بدن و گرمازدگی در وی تشخیص داده شده بود، به واسطه آبرسانی یا هیدراتاسیون دهانی مکرر و مسمومیت با آب جان خود را از دست داد.
مسمومیت با آب طی انجام فعالیت های ورزشی به ویژه ورزش های استقامتی نیز رخ می دهد. نوشیدن بیش از اندازه آب برای جلوگیری از کم آبی بدن در این قبیل فعالیت ها شایع است. بر همین اساس، هیپوناترمی اغلب طی رویدادهای ورزشی بزرگ رخ می دهد. به عنوان مثال، در مسابقات دو ماراتن بوستون در سال ۲۰۰۲، ۱۳ درصد از شرکت کنندگان دارای نشانه های هیپوناترمی بودند. ۰٫۰۶ درصد از این افراد هیپوناترمی حاد با سطوح سدیم کمتر از ۱۲۰ میلی مول بر لیتر را نشان دادند.
متاسفانه، برخی موارد مسمومیت با آب در این رویدادهای ورزشی به مرگ منجر شده اند. به عنوان مثال، می توان به مرگ یک دونده دو مارتن اشاره کرد که آزمایش ها نشان دادند سطوح سدیم خون وی کمتر از ۱۳۰ میلی مول بر لیتر بوده و هیدروسفالی (ازدیاد غیر عادی مایع) و آسیب ساقه مغز به جان باختن وی منجر شده بود.
مصرف بیش از اندازه آب می تواند در بیماران روانی، به ویژه افراد مبتلا به شیزوفرنی، نیز رخ دهد. نتایج مطالعه ای که روی مرگ ۲۷ بیمار جوان مبتلا به شیزوفرنی انجام شده بود، نشان داد که پنج مورد مرگ در نتیجه مسمومیت با آب بوده است.
چه میزان آب بیش از اندازه محسوب می شود؟
هیدراتاسیون بیش از اندازه و مسمومیت با آب زمانی رخ می دهد که میزان آب نوشیده شده بیشتر از توانایی کلیه ها برای تخلیه آب اضافی از طریق ادرار باشد. اما مقدار آب تنها عامل تعیین کننده در این زمینه نیست. مدت زمانی که طی آن آب نوشیده شده است نیز باید مد نظر قرار بگیرد. در صورتی که مقدار بسیار زیاد آب را طی یک بازه زمانی کوتاه بنوشید با خطر بزرگتر ابتلا به مسمومیت با آب مواجه هستید. این خطر در صورتی که طی مدت زمان طولانیتری همان میزان آب را مصرف کرده باشید، کاهش می یابد.
نشانه های هیپوناترمی می توانند به واسطه نوشیدن ۳ تا ۴ لیتر آب در یک مدت زمان کوتاه پدیدار شوند. کلیه های انسان می توانند ۲۰ تا ۲۸ لیتر آب را در روز از بدن خارج سازند، اما قادر به تخلیه بیش از ۰٫۸ تا ۱ لیتر آب در یک ساعت نیستند. از این رو، برای جلوگیری از نشانه های هیپوناترمی شما نباید به طور میانگین بیش از این میزان آب طی یک ساعت را مصرف کنید. بسیاری از موارد گزارش شده مسمومیت با آب در نتیجه نوشیدن مقادیر زیاد آب در یک بازه زمانی کوتاه بوده اند.
به چه مقدار آب نیاز دارید؟
عدد و رقم خاصی درباره این که به چه میزان آب در روز نیاز دارید، وجود ندارد و میزان نوشیدن آب از فردی به فرد دیگر می تواند متفاوت باشد. برای تعیین میزان آب مورد نیاز روزانه می توانید وزن بدن، سطح فعالیت های بدنی و شرایط آب و هوا را مد نظر قرار دهید.
انستیتو پزشکی (IOM) میزان آب دریافتی روزانه برای مردان را ۳٫۷ لیتر و برای زنان ۲٫۷ لیتر پیشنهاد کرده است. با این وجود، این توصیه ها شامل آب دریافتی از نوشیدنی هایی به جز آب و مواد غذایی نیز می شوند. برخی از مردم از قانون ۸ × ۸ پیروی می کنند که نوشیدنی هشت لیوان آب در روز را پیشنهاد می کند. اما این قانون چندان مبتنی بر پژوهش نیست و بیشتر حالتی دلخواه دارد.
یک قانون خوب برای تعیین آب مورد نیاز گوش دادن به بدن و نوشیدن آب هنگام احساس تشنگی است. این اقدام باید برای حفظ سطوح آب مورد نیاز بدن کافی باشد. اما تکیه بر تشنگی ممکن است برای همه کارآمد نباشد. ورزشکاران، افراد مسن و بانوان باردار می توانند به نوشیدن آب بیشتری در روز نیاز داشته باشند.
منبع:salamatnews.com
نوشته چگونه با آب مسموم میشویم؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
دکتر لوئیس لوری- استاد بیماری های گوش و حلق و بینی دانشگاه تگزاس- میگوید: «بینی ما شبیه بینی حیوانات، خیس، مرطوب و لغزنده نیست، اما بینی انسان هم روزانه مقدار زیادی ماده مخاطی ترشح میکند که ۹۵ درصد آن را آب تشکیل میدهد و باعث مرطوب شدن هوایی میشود که به ریهها میفرستیم.
مصرف روزانه ویتامین C و ویتامین K برای جلوگیری از خونریزی بینی توصیه میشود
با بالا رفتن سن و پیر شدن افراد، از رطوبت بینی کاسته میشود و غشاء ظریف داخل بینی خشک و شکننده میشود که با وارد شدن کوچکترین فشاری، سیاهرگ ها و سرخرگ ها پاره شده و موجب بروز خونریزی از بینی میشود.»
علل خون ریزی بینی
شایعترین علت خونریزی بینی، ضربه (تروما) تلقی میشود. ضربههای خفیف، نظیر دست کاری بینی با انگشت، سبب از بین رفتن ترشحات طبیعی که محافظ پوست و عروق هستند، می شود و منجر به خونریزی بینی میگردد.
افراد با فشار خون بالا نیز مستعد خونریزی بینی هستند. این مشکل در میان افراد مسن و به خصوص زنان یائسه که موجب جمع و خشک شدن بافتهای بدن از جمله مخاط بینی میشود، رایجتر است.
دست کاری بینی با انگشت،فشار خون بالا، تحریک غشاء مخاط بینی توسط جسم خارجی، تخلیه شدید بینی به هنگام سرماخوردگی، خشکی مخاط در فصل زمستان، یا تحریک آن زیر آفتاب شدید تابستان، عفونتهای بینی و پولیپ یا مصرف برخی از داروها از عوامل بروز خون ریزی بینی هستند.
بیماران معمولاً از خونریزی هر دو سوراخ بینی شکایت دارند، در حالی که در حقیقت یک سوراخ بینی خونریزی دارد و مشکلی جدی تلقی نمیشود، اما آزاردهنده بوده و ایجاد ترس میکند.
صرف نظر از اینکه خونریزی در اثر کدام یک از عوامل فوق ایجاد شده است، آنچه در میان همه موارد یکسان می باشد، انجام راه کارهایی جهت جلوگیری از خروج هر چه بیشتر خون از بینی است.
راه حل هایی ساده برای بند آوردن خون ریزی بینی
خونسردی خود را حفظ کنید.
اگر هنگام خونریزی به حالت دراز کشیده قرار گرفته و بنا به توصیه ی عامه مردم سرتان را عقب میگیرید، باید به شما تذکر دهیم که ممکن است مقدار زیادی خون وارد حلق شما شده و احساس خفگی در شما ایجاد کند، بنابراین صاف بنشینید.
راست و مستقیم بنشینید، سر را به جلو خم کنید تا خون به گلو وارد نشود.
با ملایمت هر نوع لخته خون را که می تواند از بسته شدن رگ ها و قطع خون ریزی جلوگیری کند، از دماغ خارج سازید (با فین کردن ملایم).
در حالی که بالاتنه خود را به جلو خم کردهاید، دهان خود را باز نمایید. در این حالت میتوانید خون را تف کرده و آن را قورت ندهید. سرانجام بالاتنه باید به حالت معمول درآید.
اگر برای مدت ۵ تا ۷ دقیقه بینی را در سمت خونریزی به روی تیغه بینی با انگشت دست بفشارید، بسیاری از خونریزیهای بینی، مهار میشوند. ولی بهتر است مدت ۲۰ دقیقه بینی را با انگشتان دست فشار دهید.
بعضی اوقات افراد نمیدانند کجا را فشار دهند، اما بینی طوری طراحی شده که انگشتان میتوانند به راحتی قسمت نرم بینی را از خارج بگیرند.
نوعی درمان سنتی وجود دارد که برای بند آمدن خون ریزی بینی اثرات مثبتی را به همراه داشته است و آن عبارت است از چکاندن چند قطره آب لیموی تازه در مجرای بینی.
توصیه میشود که برای متوقف کردن خونریزی بینی، از فرو کردن پنبه یا دستمال در بینی خودداری کنید. زیرا ممکن است هنگام درآوردن آنها دچار مشکل شوید و مخاط بینی بیشتر دچار آسیب شود.
قرار دادن کیسه یخ بر روی تیغه میانی بینی و حتی پیشانی، میتواند در قطع خونریزی تأثیرگذار باشد، زیرا سرما سبب انقباض رگها شده و لخته سریعتر تشکیل میشود و بالاخره خونریزی پایان مییابد.
علاج واقعه قبل از وقوع
نکاتی نیز وجود دارد که با پرداختن به آنها میتوان از بروز خونریزی بینی جلوگیری کرد و در واقع علاجی برای واقعه، قبل از وقوع آن است:
مخاط بینی را مرطوب کنید. درصد بالایی از خونریزیهای بینی به دلیل خشکی مخاط بینی رخ میدهد که توصیه اغلب پزشکان، شست و شوی روزانه بینی با سرم فیزیولوژیک یا آب نمک رقیق در صبح و شب است.
دوم اینکه از پمادهای نرم کننده مخاط، در صورت افزایش خشکی استفاده کنید و سومین نکته این است که هوای خانه را همیشه مرطوب نگه دارید، این کار را میتوانید با استفاده از دستگاههای مرطوب کننده هوا (بُخور) انجام دهید.
اجسام سنگین را بلند نکنید. گرچه فشار مستقیم روی رگ ها باعث بند آمدن خون میشود، اما فشاری که از داخل رگ ها وارد میشود باعث جریان مجدد خون میشود، مخصوصاً اگر سابقه خونریزی دارید، از بلندکردن اشیاء سنگین که به رگ ها فشار وارد میکنند، پرهیز نمایید.
ویتامینها را فراموش نکنید. اگر شما از آن دسته افرادی هستید که استعداد خون دماغ شدن دارید، به قدر کافی ویتامین C بخورید، زیرا ویتامین C مادهای حیاتی برای تشکیل کلاژن است و به حفظ سلامتی عروق کمک میکند.
ویتامین K هم یکی از ویتامینهایی است که در انعقاد خون نقش دارد.
مصرف روزانه ۶۰ میلی گرم ویتامین C و ۸۰ میکروگرم ویتامین K برای جلوگیری از خونریزی بینی توصیه میشود.
مراقب مصرف آسپرین باشید. از آنجایی که آسپرین از دسته داروهای رقیق کننده خون به شمار میآید، ممکن است از بروز لخته و انعقاد خون جلوگیری کرده و در صورت تکرار خونریزی ها، با پزشک خود مشورت کنید.
زمان اقدامات فوری
اگر بیش از ۲۰ دقیقه بینی را فشار دادید و خونریزی آن متوقف نشد، بایستی به سرعت به پزشک مراجعه کنید.
اگر احساس کردید که پس از گرفتن بینی، زمانی که مینشینید یا میایستید، خون به طرف گلو فرو میرود، ممکن است علامت آن باشد که خون دماغ از ته گلو ایجاد شده است (این اتفاق به کرات برای سالمندان میافتد). در این صورت اگر اقدام فوری به عمل نیاورید، ممکن است خون بدن را به سرعت از دست بدهید، زیرا در این حالت رگ های بزرگتری که در پشت بینی واقع شدهاند، تحت تأثیر قرار گرفتهاند.
منبع:tebyan.net
نوشته چرا خون دماغ میشویم؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
با دلگرم همراه باشید تا با فواید و مضرات ضربه زدن به شکم آشنا شوید.
در ضربات وارده به شکم و پهلوها، درد، ضعف، رنگ پریدگی، کاهش فشار خون، کبودی شکم، احتباس ادرار، تغییر رنگ ادرار و در نهایت کاهش سطح هوشیاری از جمله نشانه های خطرناکی هستند که نیاز به فوریت های پزشکی دارند. معمولا در آسیب های شکمی، ضرب دیدگی کلیه ها، علائم خیلی شدیدی ندارند، ولی عوارض زیادی دارند.
پارگی مجرای ادرار بسیار پرعارضه است و پارگی احشای توخالی شکم از خطرات بالقوه ای است که در صورت بروز، مصدوم باید هرچه سریع تر تحت اعمال جراحی قرار گیرد.
ضربه زدن حین اجرای خیلی از حرکات از بخش مثبت به منفی اتفاق می افتد این تکنیک جهت استفاده از قدرت گشتاوری ها رها شدن از وزنه استفاده می کنند تا بخش مثبت ساده تر اجرا شود
یک مثال واضح که در ان از تکنیک ضربه زدن زیاد استفداه می شود حرکت پرس سینه با هالتر است حتما به شکل عبوری بدنسازانی را در باشگاه دیده اید که با انتخاب وزنه های سنگین تر از توان خود حرکت پرس سینه را اجرا می کنند و در بخش منفی حرکت به سرعت هالتر را پایین می برند و اجازه می دهند هالتر به ارامی با سینه برخورد کند .
و مانند فنر از ان مجدد بلند شود چنین تکنیکی که ضربه زدن نام دارد نه تنها از تاثیر حرکات می کاهد بلکه با عث افزایش احتمال بروز اسیب نیز می گردد وزنه در حین اجرای حرکات نباید با بدن برخورد داشته باشد با استفاده از ضربه زدن هیچ تاثیر خاصی در شدت تمرین به وجود نخواهید اورید برای مثال در حرکت اسکوات شاید تصور کنید اگر تا حدودی با ضربه زدن نخواهیم از بخش پایین حرکت بلند شوید نخواهید توانست وزنه را جابجا کنید اگر این چنین تصور می کنید در اشتباه هستید چرا که عضلات ران شما می توانند با یک حرکت شوک دهنده وزنه را جابجا کنند
ایا این را باور ندارید پس این کار را انجام دهید در حالت ایستاده پاهها را به عرض شانه از یکدیگر فاصله داده و با سرعت زیاد و بدون توجه خاصی حرکت اسکوات را اجرا کنید ایا وقتی که بخش پشت رانهایتان با ساقها برخورد می کند ضربه به زانوها وارد نمی شود در مورد حرکت جلو بازو لاری چطور ؟
شما به راحتی می توانید با ساعدهای خود اجازه دهید که به سرعت به بخش پایین حرکت سقوط کنند و بلافاصله بعد از باز شدن کاملا دستها هالتر را با استفاده از نیروی گرانشی موجود به بخش بالای حرکت باز گردانید.
اگر در بخش منفی نفس را حبس کنید احتمالا می توانید با هوای داخل شکم به عنوان یک نیروی کمکی برای پرت کردن وزنه استفاده کنید مطمنا هر یک از مدلهای مذکور را در باشگاه دیده اید همه اینها ضربه زدن هستند تمایل عضلاتتان برای بازگشت به فرمک طبیعیشان یا همان موقیعت بدون فشار را اصطلاحا ریلکس می نامند .
و این بدان معناست که هر زمان که عضلات را منقبض می کنید شکل گیری یک ضربه ممکن است اتفاق بیافتد شما باید تقریبا در تمامی حرکات حواستان را به این مورد جمع کنید.
حرکات ضربه ای به جابه جای وزنه کمک می کند اما شما با یک تکنیک که حرکت را ساده تر می کنید بهر های نخواهید برد.
خوشبختانه شما می توانید بسادگی از بروز ضربه زدن جلوگیری کنید به شکلی که باید بین دو بخش منقی و مثبت حرکت حدود یک ثانیه توقف کامل حرکتی داشتنه باشید با این کار مطمئن هستید که جابجایی وزنه کاملا توسط نیروی عضلات انجام می شود نه با حرکت ضربه ای زمانی که بخواهدی این چنین تمرین کنید.
اجرای هر تکرار سخت تر از قبل به نظر می رسد بنابر این اگر وزنه کاربردی تان کاهش پیدا کرد نگران نباشید کاملا طبیعی است اگر می خواهید در طول تمرین ضربه بزنید میتوانید رشته های رزمی را انتخاب کنید اکا اگر می خواهید تمرین بدنسازی کنید باید هر تمرار خود را کامل و صحیح و بدون تقلب اجرا کنید.
نوشیدن آب به میزان لازم، باعث می شود تا آبی که در بدن شما به دلیل وجود نمک جمع شده به آسانی خارج شود و نفخ شکمتان از بین برود.
به گزارش زن روز، شما هم مـی تـوانید شکم خود را به راحتـی آب کنید: این راهـنمـای ۴ قسمتی برای خوردن، آشامیدن، و ورزش کردن شما را در هر زمان آماده پوشیدن لباس دلخواهتان می کند. کارها و غذاهایی که شکم شما را آب می کنند:
قطع مصرف هله هوله
دکـتر "لزلی بونسی" از دانشگاه پترزبورگ، بخش پزشکی اظــهار می دارد: "بسیاری از آبنبات ها و اسنک ها شامل گـلیسـیرین و شــکر بالایی هسـتند. در معده به طور کامل هضم نمی شوند و این امر سبب می شود که شکم شما نفخ کند."
بدوید (در حدود ۲ کیلومتر)
دکتر "دیانا تیلور" از دانشگاه ایالت کالیفرنیا،بخش حفظ سلامتی معتقد است که: "ورزش های سنگین، فشار و تنش فراوانی را بر روی بدن شما وارد می آورند و همین امر موجب می شود که عضلات برای مدت زمان طولانی نرم و سست باقی بمانند. اما نرمش ملایم و متعادل (مثل یوگا و پیاده روی) به آب شدن چربی ها سرعت می دهد و مشکل شما را در مدت زمان کمتری حل می کند."
در مصرف نمک و ادویه زیاده روی نکنید
مصرف بیش از حد ادویه جات و نمک ها باعث می شود که شکم شما نفخ کند. یک چهارم فنجان سس کچاپ سه برابر مقدار سدیمی که بدن شما در طول روز نیاز دارد، را فراهم می سازد. یک قاشق سوپخوری سس سویا جایگزین مناسبی برای آن خواهد بود.
پتاسیم مصرف کنید
این ماده طبیعی ادرار آور بوده و اثر نفخ آور نمک را از بین می برد. می توانید آنرا در گوجه فرنگی، موز، ماهی قزل آلا، بادام و گیلاس پیدا کنید.
H2O بیشتری مصرف کنید
نوشیدن آب به میزان لازم، باعث می شود تا آبی که در بدن شما به دلیل وجود نمک جمع شده به آسانی خارج شود و نفخ شکمتان از بین برود.
۴ حرکت شکم که معجزه می کند!
با انجام این ۴ حرکت شکم صاف و جذابی که آرزویش را داشتید پیدا می کنید. ۳ تمرین اول تمام عضلات شکم را به حرکت وا می دارند؛ اثر چهارمی بر روی پهلو ها می باشد. هر کدام از این حرکات را به ورزش های روزانه خود اضافه کنید آنگاه متوجه خواهید شد که پس از چندی باید برای خود لباسی اندازه تر جدیدی خریداری کنید.
دراز نشست استاندارد:
در حـالی کـه زانــو هایتان خم شده بر روی زمین دراز بکشید. کـف پاهـا صـاف اسـت و بــر روی زمین قرار می گیرد. انگشتان دست را پشت سر بگذارید. آرنج ها بـســمت طرفین باشد. در هـمان حال آرنج ها را به زانو بزنید و سپس بالای کمر، و شانه هـا را به عقب بیاورید تا به زمین بخورند. در حین انجام حرکـت سـر صـاف اســت و فـاصله چانه از سینه حذف می شود. برای چـند ثانیه در آن حال باقی می مانید و سپس به وضعیت اولیه باز می گردید.
توجه: سر خود را با دستانتان نکشید! تصور کنید طنابی به دور کمر شما بسته شده و حرکت را با فشاری که به عضلات شکم و کمر می آورید انجام دهید.
دوچرخه:
روی زمیـن دراز بـکشـیـد و دسـت هـا را پشـت سـر بـگـذاریــد. زانوهایتان را خم کنید و پاها را از زمین بلند کنید به طوری کـه ماهیچه ساق پا به موازات زمین قرار بگیرد. آرنج یکی از دست هـا را به سمت زانوی مخالف بیاورید. در این حالت پاها باید با هـم زاویـه ۴۵ درجـه بسـازنـد. ایـن حـرکـت را بـرای هر دو طرف انجام دهید.
نکته ای برای تازه کارها:
برای شروع می توانید پاهای خود را بر روی زمین نگاه دارید. زمانی که آرنج خود را به سمت پا می آورید زانویتان را بلند کنید تا به هم برسند. سپس دوباره آنرا روی زمین قرار دهید و حرکت را یکمرتبه دیگر تکرار کنید.
دراز نشست عمودی:
روی زمـیــن دراز بکشید، پاهایتان را به صورت مستقیم به بالا ببـریـد، دسـت هــای خود را نیز به طور عمودی در دو طرف بدن نگه دارید. سعی کنید نوک انگشتان دست را به نوک انگشتان پــا بـرسـانید. در این حرکت باید پاها را تا آنجا که می توانید به بالا بیاورید تا استخوان باسن از روی زمین بلند شود.
پهلو ها:
بـه سمت یکی از پهلوها دراز بکشید، زانوهای خو را خم کنید و بـازویتـان را بـه طور کامل بر روی زمین قرار دهید در حالی که آرنـج با شـانه در یک راستا باشد. تمام وزن خود را بر روی بازو وارد آورید و نیم تنه بالای بدن و باسن را به آرامی از روی زمین بلند کنید،بطوریکه یک خط مستقیم از زانو تا سر حاصل شود. هـر چقدر می توانید در این حالت بمانید.
برای شروع ۱۰ تا ۲۰ ثـانـیـه کـافی اســت. مدت زمان این حرکت را باید تا یک دقیقه افـزایــش دهیـد. حرکت را برای طرف مقابل نیز انجام دهید. هر چه قوی تر می شوید، سعی کنید به بازوها و سپس پاها نیز کشش بدهید و بعد هر دو را با هم بکشید.
۱- برای سفت شدن شکم یاید حرکات مربوط به آن را هر روز انجام دهید
دلیل: عضلات شکم نیاز به استراحت و بهبودی دارند. در طول زمان استراحت است که ماهیچه ساخته می شود. "کتی کیلر" مربی و نویسنده کتاب " تمرین های کتی برای هنر پیشگان" اظهار می دارد که: "انجام تمرین های شکمی برای ۳ تا ۵ روز در هفته موجب می شود شما عضلات سفت، و شکم صافی پیدا کنید."
۲- تمرین کامل شکم نیم ساعت طول می کشد
دلیل: کیلر معتقد است. "اگر نیم ساعت طول بکشد تا شما احساس کنید عضلات شکمتان در تحرک هستند، پس احتمالا حرکات را اشتباه انجام می دهید. من مربی "جنیفر آنیستون" بودم و ما هر هفته ۳ روز بیش از ۵ دقیقه بر روی شکم کار نمیکردیم." نحوه انجام دادن حرکات را مجددا بازبینی نمایید و بر روی مدت زمان تمرکز نکنید. همیشه کیفیت مهم تر از کمیت است.
۳- دراز نشست خیلی آرام، عضلات را محکم تر می کند
دلیل: آنقدر که روند معمولی دراز نشست شما را لاغر می کند، آرام انجام دادن آن به آب شدن چربی ها کمک نمی کند. در حقیقت کندی در انجام حرکات اصلا سودمند نیست. تمرینات باید به شما در هر حالتی کمک کنند: چه بخواهید وارد ورزش کیک بوکس شوید چه بخواهید یک چمدان را از روی زمین بلند کنید. در هر دو حالت ذکر شده شما کارهای خود را که در حالت اسلو موشن(slow motion) که انجام نمیدهید.
۴- بهترین زمان برای انجام حرکات شکمی، آخر تمرین ها می باشد
دلیل: "گیلبرت ویلت" محقق، فیزیوتراپیست و استاد دانشگاه نبراکسا، دانشکده علوم پزشکی می گوید: "هیچ فرقی نمی کند شما چه زمان ورزش های شکمی را انجام دهید، فقط درست انجام دادن و ثبات در تمرینات است که باید مورد توجه قرار گیرد.
" بنابراین بهترین زمان وقتی است که احساس کنید می خواهید تمرینات را انجام دهید. اما اگر می خواهید در ابتدای تمرینات حرکات مربوط به شکم را انجام دهید، اول باید خودتان را حسابی گرم کنید. هنگامیکه خون در گردش باشد، می توان به آسانی از بروز بسیاری از آسیب دیدگی ها جلوگیری کرد.
۵- با انجام حرکات پایلیت (Pilates) نمی توانید شکم خود را ۶ تکه کنید
دلیل: "کیمبرلی لیون" یک مربی خصوصی در لوس آنجلس معتقد است که: "این حرکات بیشترین تاثیر را بر روی شکم شما می گذارند و اگر آنها را به همراه یک رژیم غذایی سالم انجام دهید، به طور حتم می توانید لایه های مورد نظر خود را بر روی شکم به وجود آورید. شکل شکم، قد و بلندی نیم تنه بالایی شما، جزء اموری هستند که به ژن هایتان ارتباط پیدا می کند."
۶- بدون وزنه و دستگاه نمی توانید شکم خود را آب کنید
دلیل: شما به هیچ وجه به وزنه نیازی ندارید، البته بسیاری از ورزشکاران برای اینکه توانایی و قدرت خود را افزایش دهند از وزنه استفاده می کنند. لیون می گوید: "بسیاری از دستگاهها و وزنه ها برای استفاده خانم ها طراحی نشده اند، اگر شما به طور مناسب در دستگاه قرار نگیرید، ممکن است فشار به قسمت های که نباید، وارد شود. او برای ما یک نصیحت دیگر هم دارد: به زمین بچسبید که هم موثر است هم ارزان و آنرا در هر جایی به راحتی می توانید پیدا کنید.
نتیجه بیشتر در زمان کمتر
"لیو جردن"، مربی تناسب اندام در مجموعه ورزشی اکینوکس در شهر نیویورک رازها را برای ما فاش می کند:
* حرکات را کمی آرام تر انجام دهید: با چهار شماره بالا بیایید و با ۴ شماره به حالت اول باز گردید.
* ۵ تا ۱۰ ثانیه در دشوارترین حالت دراز نشست باقی بمانید.
* حرکات خود را کم کم انجام دهید: این کار باعث می شود تا عضلات شکم از سایر ماهیچه ها جدا شده و تاثیر تمرینات مستقیما بر روی شکم وارد شود.
شکم خود را صاف کنید:
انجام این حرکت به شما کمک می کند تا شکمتان را لاغر تر کنید. در حالی که صورتتان در مقابل زمین قرار دارد، بر روی شکم دراز بکشید. وزنتان را بر روی کمر و شکم بدهید و سعی کنید دست ها و پاها را از روی زمین بلند کنید. برای چند ثانیه در این وضعیت باقی بمانید. سپس به موقعیت اولیه باز گردید و یک مرتبه دیگر این حرکت را تکرار کنید.
با این روش ها شکم نمی آورید
به گزارش سیمرغ، با گذشت زمان و با تغییرات هورمونی یعنی کاهش استروژن سایز دور کمر بالا میرود.
استرس یکی از عوامل مهم اضافه وزن در دوره یائسگی محسوب میشود.
دکمه شلوارتان به این راحتیها بسته نمیشود؟ هر روز احساس میکنید که پیراهنتان تنگتر میشود؟ معنیاش این است که شکمتان در حال بزرگ شدن است.
چاقی شکم در اکثر خانمهای یائسه امر رایجی است. خانمها معمولاً حول و حوش 5 سال مانده به یائسگی شان حدود 5 کیلو چاقتر میشوند. این اضافه وزن به تدریج بروز میکند اما خانمها معمولاً زمانی متوجه آن میشوند که شکمشان چربی میآورد.
با گذشت زمان و با تغییرات هورمونی یعنی کاهش استروژن سایز دور کمر بالا میرود. زمانی که ترشح این هورمون کاهش مییابد لیپوژن بیشتر میشود. یعنی سلولهای چربی بیشتر ساخته میشوند و این سلولها نیز میل بیشتری به انباشته شدن در دور کمر دارند. البته این اضافه وزن در همهی خانمها یکسان نیست و تنها به تغییرات هورمونی هم مربوط نمیباشد. بلکه عوامل دیگری نیز در چاقی دور شکم بعد از چهل سالگی موثر است مانند استعداد چاقی ژنتیکی، عادتهای غذایی، استرس و غیره. با این حال میتوان کاری کرد که در چهل سالگی دچار افزایش ناگهانی دور کمر نشد. لطفاً مطالعهی ادامهی مطلب را از دست ندهید.
انباشتگی قند در کبد و تولید انسولین بیشتر در بدن نقش موثری در ذخیره شدن چربیها به ویژه در ناحیهی دور شکم دارد. توصیه میکنیم کمی مصرف قند را کاهش دهید بدون این که مصرف آن را به طور کلی قطع کرده باشید. برای این کار میان نان و مواد غذایی نشاستهای و همچنین مواد غذایی شیرین مانند کیکها و شیرینیجات و غیره را (بدون قطع مصرف آنها) کمی کاهش دهید. تنها چیزی که توصیه میکنیم مصرف آن را قطع کنید نوشابه و نوشیدنیهای شیرین است. به خاطر این که هیچ مادهی مغذی به بدنتان نمیرسانند و معمولاً سرشار از فروکتوز هستند که تأثیر منفی روی انباشتگی چربی دور کمر دارد.
فیبرها را دریابید
فیبرها عناصری هستند که مانع از انباشتگی چربیها میشوند. این عناصر طبیعی باعث دفع مازاد مواد مغذی میشوند و تأثیر مثبتی روی شاخص گلیسمی دارند. چون تولید انسولین که باعث ذخیره شدن چربیها میشود را کاهش میدهند.
فیبرها همچنین در بهبود وضعیت فلور روده نقش دارند. وجود فلور روده برای عملکرد خوب سوخت و ساز بدن و کنترل وزن ضروری است. توصیه میکنیم که روزانه 25 تا 30 گرم فیبر مصرف کنید. فیبرها به میزان قابل توجهی در میوه ها، سبزیجات، میوه های خشک، حبوبات، غلات و نان سبوس دار وجود دارند.
محصولات لبنی را فراموش نکنید
نتایج پژوهشهای اخیر نشان میدهند که ارتباط زیادی بین مصرف محصولات لبنی و کنترل وزن وجود دارد. به عقیدهی محققان، کلسیم موجود در محصولات لبنی باعث از بین بردن چربیها میشود و پروتئینهای موجود در آنها به راحتی احساس سیری ایجاد میکنند.
برای همین لازم است که هم برای کنترل وزن و هم برای بالا بردن استحکام استخوانهایتان از مصرف محصولات لبنی غافل نباشید. توصیه میکنیم که روزانه 3 محصول لبنی میل کنید. به عنوان مثال 30 گرم پنیر به اضافهی 1 پیاله ماست و یک فنجان شیر.
ماهی عالی است!
نتایج پژوهشهای متعدد نشان میدهد که مصرف امگا 3 ها باعث کاهش عوامل چاقی شکمی میشود. محققان استرالیایی یک گروه از خانمهای چاق را مورد بررسی قرار دادند. این خانمها به مدت 12 هفته ورزش کردند و عده ای از آنها روغن ماهی دریافت کرده و گروه دیگر از این روغن بی نصیب ماندند.
بعد از 12 هفته خانمهایی که علاوه بر ورزش امگا 3 نیز دریافت کرده بودند وزن بیشتری به خصوص در ناحیهی شکمی از دست دادند. توصیه میکنیم که هر هفته دو مرتبه ماهیهای چرب مانند ماهی آزاد، ساردین و غیره میل کنید.
استرستان را کاهش دهید
تا حالا کسی با استرس و اضطراب به جایی نرسیده است. استرس یکی از عوامل مهم اضافه وزن دورهی یائسگی محسوب میشود.
به خاطر این که باعث تولید بیشتر کورتیزول میشود. این هورمون نیز به زیاد شدن سلولهای چربی به ویژه در ناحیهی شکم دامن میزند و باعث احتباس آب میشود. توصیه میکنیم استرس و فشارهای روحی را از خود دور کنید. یاد خدا، ورزش، همصحبتی با دوستان و انجام فعالیتهای دلخواهتان کمک میکند تا به احساس آرامش بیشتری برسید.
روزانه 30 دقیقه پیاده روی کنید
زمانی که سن و سال مان بالا میرود میل بیشتری به خانه نشینی پیدا میکنیم و عضلات مان آب میشود برای همین هم کالری کمتری میسوزانیم. خود را در خانه حبس نکنید. روزانه نیم الی یک ساعت پیاده روی داشته باشید. همهی خریدهایتان را به همسر یا فرزندانتان نسپارید. خریدهای سبک را خودتان انجام دهید. از هر فرصتی برای تحرک بدنی استفاده کنید.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
با دلگرم همراه باشید تا با فواید و مضرات ضربه زدن به شکم آشنا شوید.
در ضربات وارده به شکم و پهلوها، درد، ضعف، رنگ پریدگی، کاهش فشار خون، کبودی شکم، احتباس ادرار، تغییر رنگ ادرار و در نهایت کاهش سطح هوشیاری از جمله نشانه های خطرناکی هستند که نیاز به فوریت های پزشکی دارند. معمولا در آسیب های شکمی، ضرب دیدگی کلیه ها، علائم خیلی شدیدی ندارند، ولی عوارض زیادی دارند.
پارگی مجرای ادرار بسیار پرعارضه است و پارگی احشای توخالی شکم از خطرات بالقوه ای است که در صورت بروز، مصدوم باید هرچه سریع تر تحت اعمال جراحی قرار گیرد.
ضربه زدن حین اجرای خیلی از حرکات از بخش مثبت به منفی اتفاق می افتد این تکنیک جهت استفاده از قدرت گشتاوری ها رها شدن از وزنه استفاده می کنند تا بخش مثبت ساده تر اجرا شود
یک مثال واضح که در ان از تکنیک ضربه زدن زیاد استفداه می شود حرکت پرس سینه با هالتر است حتما به شکل عبوری بدنسازانی را در باشگاه دیده اید که با انتخاب وزنه های سنگین تر از توان خود حرکت پرس سینه را اجرا می کنند و در بخش منفی حرکت به سرعت هالتر را پایین می برند و اجازه می دهند هالتر به ارامی با سینه برخورد کند .
و مانند فنر از ان مجدد بلند شود چنین تکنیکی که ضربه زدن نام دارد نه تنها از تاثیر حرکات می کاهد بلکه با عث افزایش احتمال بروز اسیب نیز می گردد وزنه در حین اجرای حرکات نباید با بدن برخورد داشته باشد با استفاده از ضربه زدن هیچ تاثیر خاصی در شدت تمرین به وجود نخواهید اورید برای مثال در حرکت اسکوات شاید تصور کنید اگر تا حدودی با ضربه زدن نخواهیم از بخش پایین حرکت بلند شوید نخواهید توانست وزنه را جابجا کنید اگر این چنین تصور می کنید در اشتباه هستید چرا که عضلات ران شما می توانند با یک حرکت شوک دهنده وزنه را جابجا کنند
ایا این را باور ندارید پس این کار را انجام دهید در حالت ایستاده پاهها را به عرض شانه از یکدیگر فاصله داده و با سرعت زیاد و بدون توجه خاصی حرکت اسکوات را اجرا کنید ایا وقتی که بخش پشت رانهایتان با ساقها برخورد می کند ضربه به زانوها وارد نمی شود در مورد حرکت جلو بازو لاری چطور ؟
شما به راحتی می توانید با ساعدهای خود اجازه دهید که به سرعت به بخش پایین حرکت سقوط کنند و بلافاصله بعد از باز شدن کاملا دستها هالتر را با استفاده از نیروی گرانشی موجود به بخش بالای حرکت باز گردانید.
اگر در بخش منفی نفس را حبس کنید احتمالا می توانید با هوای داخل شکم به عنوان یک نیروی کمکی برای پرت کردن وزنه استفاده کنید مطمنا هر یک از مدلهای مذکور را در باشگاه دیده اید همه اینها ضربه زدن هستند تمایل عضلاتتان برای بازگشت به فرمک طبیعیشان یا همان موقیعت بدون فشار را اصطلاحا ریلکس می نامند .
و این بدان معناست که هر زمان که عضلات را منقبض می کنید شکل گیری یک ضربه ممکن است اتفاق بیافتد شما باید تقریبا در تمامی حرکات حواستان را به این مورد جمع کنید.
حرکات ضربه ای به جابه جای وزنه کمک می کند اما شما با یک تکنیک که حرکت را ساده تر می کنید بهر های نخواهید برد.
خوشبختانه شما می توانید بسادگی از بروز ضربه زدن جلوگیری کنید به شکلی که باید بین دو بخش منقی و مثبت حرکت حدود یک ثانیه توقف کامل حرکتی داشتنه باشید با این کار مطمئن هستید که جابجایی وزنه کاملا توسط نیروی عضلات انجام می شود نه با حرکت ضربه ای زمانی که بخواهدی این چنین تمرین کنید.
اجرای هر تکرار سخت تر از قبل به نظر می رسد بنابر این اگر وزنه کاربردی تان کاهش پیدا کرد نگران نباشید کاملا طبیعی است اگر می خواهید در طول تمرین ضربه بزنید میتوانید رشته های رزمی را انتخاب کنید اکا اگر می خواهید تمرین بدنسازی کنید باید هر تمرار خود را کامل و صحیح و بدون تقلب اجرا کنید.
نوشیدن آب به میزان لازم، باعث می شود تا آبی که در بدن شما به دلیل وجود نمک جمع شده به آسانی خارج شود و نفخ شکمتان از بین برود.
به گزارش زن روز، شما هم مـی تـوانید شکم خود را به راحتـی آب کنید: این راهـنمـای ۴ قسمتی برای خوردن، آشامیدن، و ورزش کردن شما را در هر زمان آماده پوشیدن لباس دلخواهتان می کند. کارها و غذاهایی که شکم شما را آب می کنند:
قطع مصرف هله هوله
دکـتر "لزلی بونسی" از دانشگاه پترزبورگ، بخش پزشکی اظــهار می دارد: "بسیاری از آبنبات ها و اسنک ها شامل گـلیسـیرین و شــکر بالایی هسـتند. در معده به طور کامل هضم نمی شوند و این امر سبب می شود که شکم شما نفخ کند."
بدوید (در حدود ۲ کیلومتر)
دکتر "دیانا تیلور" از دانشگاه ایالت کالیفرنیا،بخش حفظ سلامتی معتقد است که: "ورزش های سنگین، فشار و تنش فراوانی را بر روی بدن شما وارد می آورند و همین امر موجب می شود که عضلات برای مدت زمان طولانی نرم و سست باقی بمانند. اما نرمش ملایم و متعادل (مثل یوگا و پیاده روی) به آب شدن چربی ها سرعت می دهد و مشکل شما را در مدت زمان کمتری حل می کند."
در مصرف نمک و ادویه زیاده روی نکنید
مصرف بیش از حد ادویه جات و نمک ها باعث می شود که شکم شما نفخ کند. یک چهارم فنجان سس کچاپ سه برابر مقدار سدیمی که بدن شما در طول روز نیاز دارد، را فراهم می سازد. یک قاشق سوپخوری سس سویا جایگزین مناسبی برای آن خواهد بود.
پتاسیم مصرف کنید
این ماده طبیعی ادرار آور بوده و اثر نفخ آور نمک را از بین می برد. می توانید آنرا در گوجه فرنگی، موز، ماهی قزل آلا، بادام و گیلاس پیدا کنید.
H2O بیشتری مصرف کنید
نوشیدن آب به میزان لازم، باعث می شود تا آبی که در بدن شما به دلیل وجود نمک جمع شده به آسانی خارج شود و نفخ شکمتان از بین برود.
۴ حرکت شکم که معجزه می کند!
با انجام این ۴ حرکت شکم صاف و جذابی که آرزویش را داشتید پیدا می کنید. ۳ تمرین اول تمام عضلات شکم را به حرکت وا می دارند؛ اثر چهارمی بر روی پهلو ها می باشد. هر کدام از این حرکات را به ورزش های روزانه خود اضافه کنید آنگاه متوجه خواهید شد که پس از چندی باید برای خود لباسی اندازه تر جدیدی خریداری کنید.
دراز نشست استاندارد:
در حـالی کـه زانــو هایتان خم شده بر روی زمین دراز بکشید. کـف پاهـا صـاف اسـت و بــر روی زمین قرار می گیرد. انگشتان دست را پشت سر بگذارید. آرنج ها بـســمت طرفین باشد. در هـمان حال آرنج ها را به زانو بزنید و سپس بالای کمر، و شانه هـا را به عقب بیاورید تا به زمین بخورند. در حین انجام حرکـت سـر صـاف اســت و فـاصله چانه از سینه حذف می شود. برای چـند ثانیه در آن حال باقی می مانید و سپس به وضعیت اولیه باز می گردید.
توجه: سر خود را با دستانتان نکشید! تصور کنید طنابی به دور کمر شما بسته شده و حرکت را با فشاری که به عضلات شکم و کمر می آورید انجام دهید.
دوچرخه:
روی زمیـن دراز بـکشـیـد و دسـت هـا را پشـت سـر بـگـذاریــد. زانوهایتان را خم کنید و پاها را از زمین بلند کنید به طوری کـه ماهیچه ساق پا به موازات زمین قرار بگیرد. آرنج یکی از دست هـا را به سمت زانوی مخالف بیاورید. در این حالت پاها باید با هـم زاویـه ۴۵ درجـه بسـازنـد. ایـن حـرکـت را بـرای هر دو طرف انجام دهید.
نکته ای برای تازه کارها:
برای شروع می توانید پاهای خود را بر روی زمین نگاه دارید. زمانی که آرنج خود را به سمت پا می آورید زانویتان را بلند کنید تا به هم برسند. سپس دوباره آنرا روی زمین قرار دهید و حرکت را یکمرتبه دیگر تکرار کنید.
دراز نشست عمودی:
روی زمـیــن دراز بکشید، پاهایتان را به صورت مستقیم به بالا ببـریـد، دسـت هــای خود را نیز به طور عمودی در دو طرف بدن نگه دارید. سعی کنید نوک انگشتان دست را به نوک انگشتان پــا بـرسـانید. در این حرکت باید پاها را تا آنجا که می توانید به بالا بیاورید تا استخوان باسن از روی زمین بلند شود.
پهلو ها:
بـه سمت یکی از پهلوها دراز بکشید، زانوهای خو را خم کنید و بـازویتـان را بـه طور کامل بر روی زمین قرار دهید در حالی که آرنـج با شـانه در یک راستا باشد. تمام وزن خود را بر روی بازو وارد آورید و نیم تنه بالای بدن و باسن را به آرامی از روی زمین بلند کنید،بطوریکه یک خط مستقیم از زانو تا سر حاصل شود. هـر چقدر می توانید در این حالت بمانید.
برای شروع ۱۰ تا ۲۰ ثـانـیـه کـافی اســت. مدت زمان این حرکت را باید تا یک دقیقه افـزایــش دهیـد. حرکت را برای طرف مقابل نیز انجام دهید. هر چه قوی تر می شوید، سعی کنید به بازوها و سپس پاها نیز کشش بدهید و بعد هر دو را با هم بکشید.
۱- برای سفت شدن شکم یاید حرکات مربوط به آن را هر روز انجام دهید
دلیل: عضلات شکم نیاز به استراحت و بهبودی دارند. در طول زمان استراحت است که ماهیچه ساخته می شود. "کتی کیلر" مربی و نویسنده کتاب " تمرین های کتی برای هنر پیشگان" اظهار می دارد که: "انجام تمرین های شکمی برای ۳ تا ۵ روز در هفته موجب می شود شما عضلات سفت، و شکم صافی پیدا کنید."
۲- تمرین کامل شکم نیم ساعت طول می کشد
دلیل: کیلر معتقد است. "اگر نیم ساعت طول بکشد تا شما احساس کنید عضلات شکمتان در تحرک هستند، پس احتمالا حرکات را اشتباه انجام می دهید. من مربی "جنیفر آنیستون" بودم و ما هر هفته ۳ روز بیش از ۵ دقیقه بر روی شکم کار نمیکردیم." نحوه انجام دادن حرکات را مجددا بازبینی نمایید و بر روی مدت زمان تمرکز نکنید. همیشه کیفیت مهم تر از کمیت است.
۳- دراز نشست خیلی آرام، عضلات را محکم تر می کند
دلیل: آنقدر که روند معمولی دراز نشست شما را لاغر می کند، آرام انجام دادن آن به آب شدن چربی ها کمک نمی کند. در حقیقت کندی در انجام حرکات اصلا سودمند نیست. تمرینات باید به شما در هر حالتی کمک کنند: چه بخواهید وارد ورزش کیک بوکس شوید چه بخواهید یک چمدان را از روی زمین بلند کنید. در هر دو حالت ذکر شده شما کارهای خود را که در حالت اسلو موشن(slow motion) که انجام نمیدهید.
۴- بهترین زمان برای انجام حرکات شکمی، آخر تمرین ها می باشد
دلیل: "گیلبرت ویلت" محقق، فیزیوتراپیست و استاد دانشگاه نبراکسا، دانشکده علوم پزشکی می گوید: "هیچ فرقی نمی کند شما چه زمان ورزش های شکمی را انجام دهید، فقط درست انجام دادن و ثبات در تمرینات است که باید مورد توجه قرار گیرد.
" بنابراین بهترین زمان وقتی است که احساس کنید می خواهید تمرینات را انجام دهید. اما اگر می خواهید در ابتدای تمرینات حرکات مربوط به شکم را انجام دهید، اول باید خودتان را حسابی گرم کنید. هنگامیکه خون در گردش باشد، می توان به آسانی از بروز بسیاری از آسیب دیدگی ها جلوگیری کرد.
۵- با انجام حرکات پایلیت (Pilates) نمی توانید شکم خود را ۶ تکه کنید
دلیل: "کیمبرلی لیون" یک مربی خصوصی در لوس آنجلس معتقد است که: "این حرکات بیشترین تاثیر را بر روی شکم شما می گذارند و اگر آنها را به همراه یک رژیم غذایی سالم انجام دهید، به طور حتم می توانید لایه های مورد نظر خود را بر روی شکم به وجود آورید. شکل شکم، قد و بلندی نیم تنه بالایی شما، جزء اموری هستند که به ژن هایتان ارتباط پیدا می کند."
۶- بدون وزنه و دستگاه نمی توانید شکم خود را آب کنید
دلیل: شما به هیچ وجه به وزنه نیازی ندارید، البته بسیاری از ورزشکاران برای اینکه توانایی و قدرت خود را افزایش دهند از وزنه استفاده می کنند. لیون می گوید: "بسیاری از دستگاهها و وزنه ها برای استفاده خانم ها طراحی نشده اند، اگر شما به طور مناسب در دستگاه قرار نگیرید، ممکن است فشار به قسمت های که نباید، وارد شود. او برای ما یک نصیحت دیگر هم دارد: به زمین بچسبید که هم موثر است هم ارزان و آنرا در هر جایی به راحتی می توانید پیدا کنید.
نتیجه بیشتر در زمان کمتر
"لیو جردن"، مربی تناسب اندام در مجموعه ورزشی اکینوکس در شهر نیویورک رازها را برای ما فاش می کند:
* حرکات را کمی آرام تر انجام دهید: با چهار شماره بالا بیایید و با ۴ شماره به حالت اول باز گردید.
* ۵ تا ۱۰ ثانیه در دشوارترین حالت دراز نشست باقی بمانید.
* حرکات خود را کم کم انجام دهید: این کار باعث می شود تا عضلات شکم از سایر ماهیچه ها جدا شده و تاثیر تمرینات مستقیما بر روی شکم وارد شود.
شکم خود را صاف کنید:
انجام این حرکت به شما کمک می کند تا شکمتان را لاغر تر کنید. در حالی که صورتتان در مقابل زمین قرار دارد، بر روی شکم دراز بکشید. وزنتان را بر روی کمر و شکم بدهید و سعی کنید دست ها و پاها را از روی زمین بلند کنید. برای چند ثانیه در این وضعیت باقی بمانید. سپس به موقعیت اولیه باز گردید و یک مرتبه دیگر این حرکت را تکرار کنید.
با این روش ها شکم نمی آورید
به گزارش سیمرغ، با گذشت زمان و با تغییرات هورمونی یعنی کاهش استروژن سایز دور کمر بالا میرود.
استرس یکی از عوامل مهم اضافه وزن در دوره یائسگی محسوب میشود.
دکمه شلوارتان به این راحتیها بسته نمیشود؟ هر روز احساس میکنید که پیراهنتان تنگتر میشود؟ معنیاش این است که شکمتان در حال بزرگ شدن است.
چاقی شکم در اکثر خانمهای یائسه امر رایجی است. خانمها معمولاً حول و حوش 5 سال مانده به یائسگی شان حدود 5 کیلو چاقتر میشوند. این اضافه وزن به تدریج بروز میکند اما خانمها معمولاً زمانی متوجه آن میشوند که شکمشان چربی میآورد.
با گذشت زمان و با تغییرات هورمونی یعنی کاهش استروژن سایز دور کمر بالا میرود. زمانی که ترشح این هورمون کاهش مییابد لیپوژن بیشتر میشود. یعنی سلولهای چربی بیشتر ساخته میشوند و این سلولها نیز میل بیشتری به انباشته شدن در دور کمر دارند. البته این اضافه وزن در همهی خانمها یکسان نیست و تنها به تغییرات هورمونی هم مربوط نمیباشد. بلکه عوامل دیگری نیز در چاقی دور شکم بعد از چهل سالگی موثر است مانند استعداد چاقی ژنتیکی، عادتهای غذایی، استرس و غیره. با این حال میتوان کاری کرد که در چهل سالگی دچار افزایش ناگهانی دور کمر نشد. لطفاً مطالعهی ادامهی مطلب را از دست ندهید.
انباشتگی قند در کبد و تولید انسولین بیشتر در بدن نقش موثری در ذخیره شدن چربیها به ویژه در ناحیهی دور شکم دارد. توصیه میکنیم کمی مصرف قند را کاهش دهید بدون این که مصرف آن را به طور کلی قطع کرده باشید. برای این کار میان نان و مواد غذایی نشاستهای و همچنین مواد غذایی شیرین مانند کیکها و شیرینیجات و غیره را (بدون قطع مصرف آنها) کمی کاهش دهید. تنها چیزی که توصیه میکنیم مصرف آن را قطع کنید نوشابه و نوشیدنیهای شیرین است. به خاطر این که هیچ مادهی مغذی به بدنتان نمیرسانند و معمولاً سرشار از فروکتوز هستند که تأثیر منفی روی انباشتگی چربی دور کمر دارد.
فیبرها را دریابید
فیبرها عناصری هستند که مانع از انباشتگی چربیها میشوند. این عناصر طبیعی باعث دفع مازاد مواد مغذی میشوند و تأثیر مثبتی روی شاخص گلیسمی دارند. چون تولید انسولین که باعث ذخیره شدن چربیها میشود را کاهش میدهند.
فیبرها همچنین در بهبود وضعیت فلور روده نقش دارند. وجود فلور روده برای عملکرد خوب سوخت و ساز بدن و کنترل وزن ضروری است. توصیه میکنیم که روزانه 25 تا 30 گرم فیبر مصرف کنید. فیبرها به میزان قابل توجهی در میوه ها، سبزیجات، میوه های خشک، حبوبات، غلات و نان سبوس دار وجود دارند.
محصولات لبنی را فراموش نکنید
نتایج پژوهشهای اخیر نشان میدهند که ارتباط زیادی بین مصرف محصولات لبنی و کنترل وزن وجود دارد. به عقیدهی محققان، کلسیم موجود در محصولات لبنی باعث از بین بردن چربیها میشود و پروتئینهای موجود در آنها به راحتی احساس سیری ایجاد میکنند.
برای همین لازم است که هم برای کنترل وزن و هم برای بالا بردن استحکام استخوانهایتان از مصرف محصولات لبنی غافل نباشید. توصیه میکنیم که روزانه 3 محصول لبنی میل کنید. به عنوان مثال 30 گرم پنیر به اضافهی 1 پیاله ماست و یک فنجان شیر.
ماهی عالی است!
نتایج پژوهشهای متعدد نشان میدهد که مصرف امگا 3 ها باعث کاهش عوامل چاقی شکمی میشود. محققان استرالیایی یک گروه از خانمهای چاق را مورد بررسی قرار دادند. این خانمها به مدت 12 هفته ورزش کردند و عده ای از آنها روغن ماهی دریافت کرده و گروه دیگر از این روغن بی نصیب ماندند.
بعد از 12 هفته خانمهایی که علاوه بر ورزش امگا 3 نیز دریافت کرده بودند وزن بیشتری به خصوص در ناحیهی شکمی از دست دادند. توصیه میکنیم که هر هفته دو مرتبه ماهیهای چرب مانند ماهی آزاد، ساردین و غیره میل کنید.
استرستان را کاهش دهید
تا حالا کسی با استرس و اضطراب به جایی نرسیده است. استرس یکی از عوامل مهم اضافه وزن دورهی یائسگی محسوب میشود.
به خاطر این که باعث تولید بیشتر کورتیزول میشود. این هورمون نیز به زیاد شدن سلولهای چربی به ویژه در ناحیهی شکم دامن میزند و باعث احتباس آب میشود. توصیه میکنیم استرس و فشارهای روحی را از خود دور کنید. یاد خدا، ورزش، همصحبتی با دوستان و انجام فعالیتهای دلخواهتان کمک میکند تا به احساس آرامش بیشتری برسید.
روزانه 30 دقیقه پیاده روی کنید
زمانی که سن و سال مان بالا میرود میل بیشتری به خانه نشینی پیدا میکنیم و عضلات مان آب میشود برای همین هم کالری کمتری میسوزانیم. خود را در خانه حبس نکنید. روزانه نیم الی یک ساعت پیاده روی داشته باشید. همهی خریدهایتان را به همسر یا فرزندانتان نسپارید. خریدهای سبک را خودتان انجام دهید. از هر فرصتی برای تحرک بدنی استفاده کنید.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
لیمو ترش تازه بخورید. این کار، خطر ابتلا به سنگ کلیه را کاهش میدهد
۱۰ فرمان کلیوی
۱- فشارخونتان را به طور منظم اندازهگیری کنید و در محدوده طبیعی متناسب با سنتان نگه دارید.
۲- اگر دیابت دارید، حتما باید تحت نظر پزشک باشید و بیماریتان را کنترل کنید.
۳- حتما رژیم غذایی مناسبی داشته باشید و روزی ۵ واحد از میوهها و سبزیهای تازه استفاده کنید.
۴- مراقب کلسترول خونتان باشید.
۵- سیگار نکشید.
۶- در صورت مشاهده علایمی مانند سوزش ادرار، کدورت و قرمز شدن رنگ ادرار ، تب و لرز شدید، کمردرد یا درد دو طرف پشت در ناحیه پایین دندهها، حتما نزد پزشک بروید.
۷- هر روز، مدتی را به ورزش اختصاص بدهید.
۸- اگر سنتان بالاست، حتما سالی یک بار برای معاینه کلیههایتان نزد پزشک بروید.
۹- همه آزمایشهای مربوط به کلیه را که پزشک تان ضروری میداند، انجام دهید.
۱۰- چنانچه دچار عفونتهای کلیوی یا مثانه شدید، فورا به پزشک مراجعه کنید.
۱۰ فرمان ضد سنگ کلیه
۱- روزی ۲ تا ۳ لیتر آب بنوشید، یعنی ۶ تا ۸ لیوان.
۲- لیمو ترش تازه بخورید. این کار، خطر ابتلا به سنگ کلیه را کاهش میدهد.
۳- اگر سنگ کلیهتان ناشی از اسیداوریک بالاست، کمتر گوشت قرمز بخورید.
۴- مصرف سبزیها و میوهها را بیشتر کنید.
۵- اسفناج، ریواس، چغندر، کاکاو، چای پُررنگ، سبوس، آجیل، بادام و توتفرنگی حاوی اگزالات فراوان هستند و مصرف آنها احتمال ابتلا به سنگ کلیه را افزایش میدهد.
۶- از قرار گرفتن در شرایطی که با تعریق بیش از حد همراه است، خودداری کنید.
۷- بیشتر ورزش کنید و کلا تحرکتان را افزایش دهید.
۸- بر خلاف تصور رایج، بد نیست میزان مصرف لبنیاتتان را بیشتر کنید.
۹- مصرف غذاهای تند را کاهش دهید و از مصرف غذاهای حاوی ادویه و چاشنیهای فراوان خودداری کنید.
۱۰- از افراط در نوشیدن قهوه خودداری کنید. کافئین موجود در قهوه، دفع کلسیم از ادرار را افزایش میدهد.
آژیر خطر
گاهی اوقات، افراد با بیماری شدید کلیوی، بدون علامت هستند. این موضوع اهمیت انجام آزمایش خون یا ادرار را در بررسی مشکلات کلیوی روشن میکند.
به هر حال علایم زیر میتوانند نشانگر بیماری کلیوی باشند که در صورت وجود، انجام آزمایشها و بررسیهای بیشتر توصیه میشود:
خستگی
فشار خون بالا
ورم چشمها، دستها یا پاها
دفع ادرار خونی، تیره یا به رنگ چای
شبادراری بیش از یک بار در طی خواب شبانه
کاهش اشتها و کاهش وزن
خارش عمومی و دائمی
چرا کلیه ها درد می گیرند؟
درد کلیه در اثر عفونت کلیه یا آسیب رسیدن به آن ایجاد می شود. اگر پشت یا پهلوی شما آسیب ببیند، مثل برخورد ضربه، ممکن است فکر کنید که کلیه هایتان درد می کنند. اما اغلب اوقات اینطور نیست و کلیه هایتان مشکلی ندارند.
کلیه ها در قسمت پشت بدن و بالای کمر (درست پایین دنده ها) واقع شده اند. حال چگونه بفهمیم که درد این قسمت واقعاً مربوط به کلیه هاست یا خیر؟
راه قطعی برای این کار وجود ندارد، اما با شناخت برخی علائم و انجام برخی آزمایش ها می توان فهمید که این درد مربوط به کلیه هاست یا نه.
وجود درد شدید در قسمت بالایی کمر و درد یک طرفه خصوصاً اگر همراه با تب و مشکلات ادراری باشد، می تواند نشان دهنده درد واقعی کلیه ها باشد.
این درد می تواند در اثر عفونت کلیه ها (پیلونفریت) ایجاد گردد.
وجود سنگ در کلیه نیز باعث بروز درد کلیه می شود. حرکت سنگ در کلیه باعث ایجاد درد می گردد. وقتی سنگ کلیه شروع به حرکت می کند و از قسمت میزنای (حالب) عبور می کند و به سمت مثانه می رود، دردهای شدید و متناوبی را ایجاد می نماید که پزشکان آن را قولنج کلیوی یا قولنج میزنای می گویند.
شبادراری بیش از یک بار در طی خواب شبانه یکی از علائم بیماریهای کلیوی است
علل ایجاد درد کلیه
۱- آترواسلکروز یا تصلب شرایین سرخرگ های کلیوی در اثر تشکیل لخته خونی یا ایسکمی (کم خونی موضعی در اثر انسداد رگ) : هر نوع قطع جریان خون در کلیه ها نیاز به درمان فوری دارد و باید سریعاً به پزشک مراجعه کرد.
۲- خونریزی کلیه (هموراژی)
۳- کلیه نعل اسبی : یک بیماری مادرزادی است که در آن دو کلیه از قسمت پایین به هم چسبیده اند.
وجود درد شدید در قسمت بالایی کمر و درد یک طرفه خصوصاً اگر همراه با تب و مشکلات ادراری باشد، می تواند نشان دهنده درد واقعی کلیه ها باشد
۴- هیدرونفروز : ورم کلیه ها در اثر برگشت و تجمع ادرار است.
۵- سرطان کلیه (یا تومور کلیه) : تومور یا سرطان کلیه می تواند رشد کند و باعث کشیدگی کلیه شود یا اعصاب کلیه را تحت تأثیر قرار دهد و باعث بروز درد شود.
۶- عفونت کلیه (پیلونفریت)
۷- بیماری کلیه پلی کیستیک (تشکیل کیست در کلیه): بیماری کلیه پلی کیستیک یک بیماری ارثی است که باعث بزرگ شدن کلیه ها و بروز درد شدید می شود که معمولاً در قسمت جلوی شکم احساس می شود تا در قسمت کمر.
۸- ترومبوز سیاهرگ های کلیه (تشکیل لخته خونی در سیاهرگ های کلیه)
۹- عفونت مجاری ادراری
۱۰- انسداد جریان ادراری: برخی مشکلات باعث انسداد تدریجی جریان ادرار می شود (انسداد ناگهانی جریان ادرار در سنگ کلیه دیده می شود). در این حالت کلیه ها کش می آیند و درد شدیدی بروز می کند.
۱۱- گرفتگی عضلات مثانه و میزنای: وقتی مثانه کاملا پر از ادرار است، قبل و در طی ادرار کردن، باعث بروز درد و ناراحتی در قسمت پایین شکم یا ناحیه خروج ادرار می شود. این درد مستقیما به کلیه ها مربوط نیست، ولی مربوط به انقباض عضلات غیر ارادی میزنای و مثانه است. مدت این درد کوتاه است و بایستی فورا بعد از تخلیه مثانه، برطرف شود.
عللی که در اینجا ذکر شدند، باعث ایجاد درد کلیه می شوند. ولی برای تشخیص صحیح علت، باید به پزشک متخصص کلیه مراجعه کنید.
چرا سنگ کلیه می گیریم؟
عوامل خطر:
فاکتورهای افزایش دهنده ی خطر تشکیل سنگ های کلیوی عبارت هستند از:
* تاریخچه ی خانوادگی و یا سابقه شخصی ابتلا به سنگ کلیه. چنان چه فردی از اعضای خانواده تان سنگ کلیه داشته باشد، شما نیز در معرض ابتلا به آن قرار دارید. همچنین چنان چه خودتان قبلاً سنگ کلیه داشته اید مجددا در معرض خطر تشکیل سنگی دیگر قرار دارید.
* افزایش سن. اگرچه سنگ کلیه در هر سنی می تواند تشکیل شود ولی در سنین بالای ۴۰ سال معمول تر هستند.
* جنس مذکر. احتمال تشکیل سنگ های کلیوی در مردان بیشتر است.
* دهیدراتاسیون. ننوشیدن مقادیر کافی آب در روز، ریسک ابتلا به سنگ کلیه را افزایش می دهد. افرادی که در مناطق با آب و هوای گرم زندگی می کنند و یا تعریق زیادی دارند بایستی بیش از دیگران آب بنوشند.
* برخی برنامه های غذایی خاص. رژیم های غذایی دارای پروتئین بالا، سدیم بالا و یا قند بالا، ریسک ابتلا به برخی سنگ های کلیوی را افزایش می دهند.
* چاق بودن. نمایه توده بدن(BMI) بالا، دور کمر بالا و اضافه وزن با ریسک افزایش یافته تشکیل سنگ های کلیوی مرتبط هستند.
* جراحی و بیماری های گوارشی. جراحی بای پس معده، بیماری روده ی تحریک پذیر و یا اسهال مزمن منجر به تغییراتی در فرایندهای گوارشی شده و جذب کلسیم را تحت تاثیر قرار داده و سطوح مواد تشکیل دهنده ی سنگ را در شما افزایش می دهند.
* دیگر شرایط پزشکی. دیگر بیماری ها و شرایطی که ریسک سنگ های کلیوی را افزایش می دهند عبارت هستند از اسیدوز توبولار کلیوی، سیستینوریا، هیپرپاراتیروئیدیسم و برخی عفونت های دستگاه ادراری.
آماده شدن برای قرار ملاقات با پزشک
معمولاً افراد ابتدا به پزشک خانوادگی و یا پزشک بیماری های عمومی مراجعه می کنند. سنگ های کوچک توسط پزشک خانواده قابل درمان هستند ولی چنان چه سنگ بزرگ بوده و یا با درد شدید و مشکلات کلیوی وخیم همراه باشد، پزشک بیمار را به یک متخصص بیماری های دستگاه ادراری(اورولوژیست) ارجاع خواهد داد.
از آن جایی که جلسه ی ویزیت، زمان کوتاهی داشته و مسائل متعددی نیز برای پوشش دهی وجود دارند، ایده خوبی است که از قبل آمادگی های لازم برای این جلسه را تدارک دیده باشید. در این قسمت اطلاعاتی را به منظور کمک به آماده شدن برای جلسه ی ویزیت بیان می داریم.
اقداماتی که از عهده ی شما ساخته است:
* از محدودیت های پیش از ویزیت مطلع شوید. زمانی که قرار جلسه ویزیت را ترتیب می دهید سئوال کنید آیا لازم است پیش از جلسه محدودیتی داشته باشید مثلاً ناشتا باشید و یا برنامه غذایی خود را محدود کنید.
* علائم خود را یادداشت نمایید. از جمله هر نوع علائم و یا نشانه ای که حتی به نظرتان با علت تشکیل جلسه ملاقات غیر مرتبط است.
* اطلاعات شخصی و کلیدی خود را یادداشت نمایید. از جمله استرس های اصلی و یا تغییرات اخیر در زندگی تان.
* لیستی از تمامی داروهای دریافتی خود تهیه کنید. از جمله هر نوع ویتامین و یا مکملی که مصرف می کنید.
* در صورت امکان، یکی از دوستان و یا اعضای خانواده تان را با خود به عنوان همراه ببرید. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمامی اطلاعات مطرح شده در طول جلسه ی ویزیت، کار راحتی نیست و لذا اگر کسی همراه شما باشد می تواند در به خاطر آوردن مطالب فراموش شده، شما را یاری رساند.
* سئوالات خود را برای پرسیدن از پزشک یادداشت نمایید. زمان جلسه ویزیت با پزشک محدود است بنابراین آماده کردن لیست سئوالات به شما کمک می کند نهایت استفاده را از زمان جلسه ببرید. سئوالات را به ترتیب اهمیت لیست کنید تا در صورت تمام شدن وقت، جواب مهم ترین آن ها را گرفته باشید.
ننوشیدن مقادیر کافی آب در روز، ریسک ابتلا به سنگ کلیه را افزایش می دهد افرادی که در مناطق با آب و هوای گرم زندگی می کنند و یا تعریق زیادی دارند بایستی بیش از دیگران آب بنوشند
برخی سئوالات کلیدی در رابطه با بیماری سنگ کلیه عبارت هستند از:
* آیا به سنگ کلیه مبتلا هستم؟
* سایز سنگ کلیه من چه قدر است؟
* سنگ کلیه من در چه قسمتی از دستگاه ادراری ام واقع شده است؟
* سنگ کلیه ام از چه نوعی است؟
* آیا به منظور درمان به دارو درمانی نیز نیاز است؟
* آیا به جراحی و یا فرایند دیگری برای درمان سنگ کلیه ام نیاز است؟
* احتمال ابتلا به یک سنگ کلیه ی دیگر چه قدر است؟
* چگونه می توانم از ابتلا به سنگ کلیه در آینده پیشگیری کنم؟
* من دچار برخی بیماری های دیگر نیز هستم. چگونه می توانم به بهترین حالت تمام بیماری هایم را تواماً کنترل کنم؟
* چه محدودیت هایی را باید دنبال کنم؟
* آیا ضرورتی دارد که به یک متخصص مراجعه کنم؟ هزینه ی آن چه قدر خواهد بود و آیا تحت پوشش بیمه قرار دارد؟
* آیا درمانی جایگزین برای داروهای تجویز شده وجود دارد؟
* آیا بروشور، پمفلت و یا جزوه ی مکتوبی در رابطه با بیماری من در دسترس دارید که بتوانم با خود به منزل برده و مطالعه کنم؟ چه وب سایتی را برای مشاهده پیشنهاد می کنید؟
* آیا نیاز به پیگیری و تداوم مراجعه به پزشک خواهم داشت؟ چه عاملی تعیین کننده خواهد بود؟
در کنار سئوالاتی که آماده کردید، چنان چه مطلبی را به خوبی متوجه نشدید و سئوالی به ذهن تان رسید در مورد پرسیدن آن تردید نکنید.
خارش ، بیحالی و سستی از علایم نارسایی کلیه است
وقتی کلیه ها اعتصاب می کنند
نارسایی کلیه
عوامل ارثی مانند تنگی و انسداد مجاری ادراری، نقص متابولیکی و یا هر گونه اشکال در سوخت و ساز بدن میتواند باعث افزایش مواد سمی در بدن، به ویژه در کودکان، شده و سبب نارسایی کلیه گردد. عوامل اکتسابی مانند جراحتها و بیماریهای مجاری ادراری ، عفونتها و به ویژه سنگ کلیه نیز از علل شایع نارسایی کلیه هستند که با اجرای برنامههای آموزشی و درمانی میتوان به راحتی از بروز آنها جلوگیری کرد.
کیه ها دو عضوی هستند که در پشت و نیمه فوقانی شکم قرار دارند. نقش کلیهها این است که مواد زاید و حاصل از سوخت و ساز بدن را که در آب حل میشوند، از بدن خارج کنند. پس عملکرد مهم کلیهها دفع مواد زاید از طریق ادرار است. حدود ۲۰ درصد از خون بدن در هر لحظه در داخل کلیهها جریان دارد و کلیه موظف است مواد زاید را از خون گرفته و مجددا خون تمیز را به داخل رگها برگرداند. در واقع این مسیر حالت یک صافی را دارد. این صافی برخی از مواد را که به درد بدن میخورد، بازجذب میکند و مواد زاید باقیمانده را از مسیرهای پر پیچ و خم عبور میدهد.
مواد زاید در نهایت با مقدار متناسبی از مایع در لگنچه کلیه جمع میشود. سپس از طریق لوله هایی به نام حالب به داخل مثانه میریزد. سپس فرد احساس ادرار کرده و آن را دفع میکند.
مواد زاید بسته به حجم مایعی که با آن حرکت میکنند، متفاوت هستند. وقتی ادرار غلیظ یا پُررنگ باشد، مفهوماش این است که مواد زاید با حجم کمی مایع دفع میشوند و گاهی اوقات نیز برعکس است؛ یعنی افراد مایعات فراوانی مینوشند و حجم مایع بدن زیاد شده و ادرار، رقیق و کم رنگ می شود، یعنی مواد زاید با حجم بیشتری از مایع دفع میشوند.
اما به هر حال مهم است این است که ما محصول نهایی مواد خارجی مثل غذاهای مصرفی و یا حتی مواد زایدی که حاصل از بافتهای بدن است را دفع میکنیم.
نارسایی کلیه چگونه ایجاد میشود؟
اگر به هر علتی، آسیبی به بافتهای داخلی کلیه وارد شود و صافی کلیه نتواند عملکرد مناسبی داشته باشد، یا خون کافی به داخل کلیه نرسد و یا مواد زاید به هر علتی نتوانند دفع شوند، بافت کلیه و قسمتی که نقش این پاکسازی را بر عهده دارد، دچار آسیب شده و سلولهای آن به تدریج می میرند. در نتیجه مواد زاید در داخل بدن انباشته میشوند و مقدار مواد نیتروژندار، اوره و مواد زاید حاصل از سوخت و ساز بدن در خون بالا میرود و از آنجا که این مواد سمی هستند، میتوانند به قسمتهای مختلف بدن مانند مغز، کبد و … آسیب وارد کنند و باعث بروز علایمی همچون خوابآلودگی و بیحالی در بیمار شوند و حتی ممکن است فرد به حالت کُما برود.
اما جالب است بدانید نه تنها یک کلیه، بلکه حتی بخشی از یک کلیه هم میتواند کارکرد بدن را کنترل کند؛ یعنی اگر یک کلیه از بدن خارج شود، کلیه دیگر با بزرگ کردن سلولهایش، همه کار بدن را بر عهده میگیرد و یا اگر فقط بخشی از یک کلیه سالم باشد، همان بخش سالم هم میتواند کارکرد بدن را کنترل کرده و مواد زاید را دفع کند.
مهمترین علل بروز نارسایی کلیه چه هستند؟
این علل به دو گروه تقسیم می شوند:
الف) بیماریهایی که به صورت اولیه باعث نارسایی آن می شوند، یعنی خود نسج کلیه دچار آسیب و التهاب میشود، مثل بیماری گلومرونفریت (التهاب گلومرول ها). گلومرول بافتی است که در داخل کلیه نقش صافی را بر عهده دارد.
گاهی پیلونفریت یا عفونت کلیه باعث نارسایی کلیه می شود که معمولا این بیماران با درد پهلو و تب و لرز مراجعه میکنند.
برخی از بیماریها هم به صورت مادرزادی کلیهها را درگیر میکنند، مثل عدم رشد کافی کلیه در دوران جنینی.
برخی از عوامل هم مربوط به یک بیماری دیگر هستند؛ مثل یک بیماری عمومی مانند لوپوس که کلیهها را هم درگیر میکند. این گونه بیماریها معمولا غیرقابل پیشگیری هستند، اما برخی از بیماریها مثل سنگ کلیه را می توان درمان کرد. وجود سنگ در کلیه سبب میشود راه خروج ادرار بسته شده و ادرار خوب تخلیه نشود، در نتیجه تجمع ادرار به نسج کلیه فشار وارد میکند و فشار معکوس ایجاد میشود. بنابراین خونرسانی به کلیه کم شده و کمکم سلولهایی که داخل کلیه هستند، به دلیل کمبود خون دچار آسیب میشوند.
عامل دیگر ریفلاکس در دوران نوزادی و کودکی است، یعنی ادرار به علل مختلف از سمت مثانه به کلیه پس زده میشود که میتواند به دلیل مختل بودن سیستم عصبی مثانه یا مختل بودن سیستم مقاومت حالبها در داخل مثانه باشد، در نتیجه هنگامی که کودک میخواهد ادرار کند، به جای آنکه ادرارش خارج شود، مقدار زیادی از آن به سمت کلیهها حرکت کرده و همان فشار معکوس را ایجاد میکند. در نتیجه میتواند به سلولهای کلیه آسیب برساند.
ب) برخی علل هم به صورت ثانویه به کلیه آسیب می زنند، مثل بیماری دیابت و فشار خون بالا. در واقع در یکی دو دهه اخیر این دو بیماری از علل اصلی نارسایی کلیه بودهاند.
جالب است بدانید که هم پُرفشاری خون میتواند موجب آسیب کلیه شود و هم نارسایی کلیه میتواند پُرفشاری خون ایجاد کند.
ابتلا به این مشکل چه علایمی به همراه دارد؟
به علت جمع شدن مواد زاید در بدن، علایمی مانند خارش (به دلیل بالا رفتن اوره)، بیحالی و سستی، فراموشی، کاهش تمایلات جنسی ، تهوع مداوم، خستگی، ورم اندامها و بدن دیده می شوند. در نارسایی شدید که کلیه نمیتواند آب و مواد زاید را دفع کند، آب در داخل بدن مانده و سبب ورم پاها، دستها و صورت میشود و در نتیجه وزن هم افزایش پیدا میکند.
برای پیشگیری از آن چه باید کرد؟
ببینید؛ کلیه ها خیلی دیر نارسا میشوند و یکی از موارد مهم در پیشگیری این است که افراد در سیر بروز نارسایی کلیه، زود متوجه مشکلشان شوند. میتوان بعضی از بیماریها را که در ایجاد نارسایی کلیه نقش دارند، سریعا درمان کرد؛ مثلا فشار خون بالا و بیماری قند را باید کنترل کرد تا کار به جایی نرسد که نارسایی کلیه ایجاد کند. همچنین مصرف نمک، آب و پروتئین را هم باید تنظیم کرد تا دچار مشکل نشد.
منبع:ebrahim-mahmoudzadeh.blogsky.com
نوشته چرا به کلیه درد مبتلا میشویم؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.