مجله مطالب خواندنی

سبک زندگی، روانشناسی، سلامت،فناوری و ....

مجله مطالب خواندنی

سبک زندگی، روانشناسی، سلامت،فناوری و ....

قاتلی که در هر ۲۰ متر ۱ نفر را می‌کشد!

جام جم سرا:
این خبری است که منصور آرامی، نماینده مردم بندرعباس از تریبون مجلس اعلام کرده و گفته است که یک فاجعه انسانی در حال وقوع است: «مردم راضی‌ترند که کارخانه سیمان نداشتند و این تعداد کشته‌ها،‌ الان در کنار خانواده‌شان زندگی می‌کردند.»

کارخانه سیمان هرمزگان،‌ در سه کیلومتری بندر خمیر است،‌ در فاصله کمی از بندر عباس؛ محصولاتش هم مصرف داخلی دارد و هم صادراتی‌، برای خیلی از مردم هم شغل درست کرده است و سهامش در بورس خرید و فروش می‌شود،‌ اما باز هم آقای آرامی خبر می‌دهد که مردم می گویند کاش این کارخانه نبود! علتش همین راه سه کیلومتری است که در سال‌های اخیر تعداد کشته‌های حوادث رانندگی اش به 150 نفر رسیده است. نماینده‌ها می‌گویند اشکال از وضعیت این سه کیلومتر جاده است.

آرامی می‌گوید که از انتهای شهر ساحلی بندر خمیر تا کارخانه،‌ سه کیلومتر جاده‌ای است که طی سال‌های گذشته تعداد کشته‌هایش نامعقول نبوده است،‌ البته برای بهسازی‌اش تا به حال چند بار اقداماتی انجام شده، اما به دلیل اختلاف‌هایی که وجود دارد،‌ کارها نیمه تمام باقی ماندهاست!

اشاره آقای آرامی به چند مشکلی است که در هم تنیده شده‌اند،‌ حریم جاده در این محدوده به دلیل نزدیکی به شهر،‌ مشخص نیست. در مورد این که چه کسی باید هزینه‌های بازسازی این جاده را پرداخت کند اختلاف وجود داد،‌ و زمین‌های اطراف جاده هم بخشی با سند و بخشی بدون سند در تصرف مردم است.

سیدعبدالکریم هاشمی نخل ابراهیمی،‌ نماینده میناب، جاسک، سیریک و بشاگرد هم می گوید «مشکل جاده در این است که تردد آن زیاد است،‌ حمل و نقل مواد اولیه به کارخانه سیمان هرمزگان و انتقال محصول آن به بندرهای لنگه و عباس و سایر نقاط کشور ‌در حالی است که جاده مربوط به قبل از احداث کارخانه است.»

«مشکلات دیگری هم هست،‌ طی سال‌های اخیر هم شهرها و هم روستاها در اطراف جاده رشد کرده‌اند و به حریم آن نزدیک شده‌اند،‌ برخی مردم در کنار جاده مغازه‌هایی باز کرده‌اند، جاده محل عبور مردم است، آن هم در شرایطی که ترافیک این قسمت از جاده با توجه به بهسازی و عریض نشدن آن بسیار زیاد است.»

البته همه این مشکلات،‌ مال امروز و دیروز نیست،‌ کارخانه سیمان هرمزگان بیش از پانزده سال پیش تاسیس شده است،‌ اما با وجود این که در سال‌های اخیر چند بار کار‌هایی برای روکش برخی قسمت ها انجام شده است مشکل همچنان وجود دارد.

هاشمی نخل ابراهیمی می‌گوید: «این مشکل در مورد تمام جاده‌هایی که نیاز به بهسازی دارند ‌وجود دارد،‌ زمین‌های اطراف جاده‌ها صاحب دارد،‌ به خصوص در مناطقی که به شهرها نزدیک‌تر هستیم این مشکل بیشتر است. دولت اگر می‌خواهد جاده را بازسازی کند باید اول حقوق مردم را بدهد. اگر دولت در این مورد قوی و منصفانه وارد شود،‌ و هزینه‌های مردم را برای انتقال پرداخت کند،‌ مشکل حل خواهد شد.»

مدیر کل شهرسازی استان هرمزگان هم تایید می‌کند که جاده سه کیلومتری بندر خمیر به کارخانه ی سیمان،‌ به دلیل مشکلات حقوقی بازسازی نشده است «ما در همه جاده‌های نزدیک به شهر مشکلات مشابه این را داریم،‌ زمین‌ها معارض دارند و برای حل مشکل آن‌ها چند نهاد باید با هم همکاری کنند. افراد با سند مالکیت یا بدون آن در زمین‌های اطراف جاده زندگی می‌کنند، ‌برای جابه جایی آن‌ها باید مشخص شود که چه نهادی باید پول زمین مردم یا زمین جایگزین آن را بدهد،‌ درگیری بین شهرداری،‌ بنیاد مسکن و سازمان مسکن و شهرسازی است.»

وی البته از جلسه‌ای خبر داده است که قرار است در آن تکلیف این مشکل روشن شود «اداره مسکن و شهرسازی استان هرمزگان قرار است با شهرداری خمیر و بنیاد مسکن جلسه‌ای برگزار کند تا تصمیم‌گیری شود که زمین جایگزین قرار است از طرف چه نهادی و در چه محلی تامین شود،‌ ما برای حل مشکل جاده پیمانکار را هم مشخص کرده‌ایم،‌ قرار است کارخانه سیمان هم بخشی از هزینه‌های بهسازی جاده را تامین کند و امیدواریم کار به زودی به سرانجام برسد.»

نمایندگان هم خبر داده‌اند که کارهایی در حال انجام است؛ با یک پیمانکار قراردادی برای بهسازی جاده بسته شده و قرار است ظرف چند ماه آینده بعد از حل شدن مشکلات حقوقی مربوط به تملک زمین های اطراف جاده،‌ عملیات بهسازی و تبدیل مسیر به آزاد راه آغاز شود،‌ هر چند که آقای آرامی می‌گوید به دلیل وجود چند پل و‌سی واحد مسکن روستایی در اطراف جاده که حل مشکل آنها زمان بر است، قرارداد 18 ماهه بسته شده است،‌ مدیر کل شهرسازی استان می گوید پیمانکار قول داده که عملیات بهسازی ظرف 12 ماه آینده به پایان برسد.

اما قبل از این که عملیات بهسازی انجام شود،‌ رییس پلیس راه بندر عباس،‌ سرهنگ مجیدزاده،‌ می‌گوید: «مشکل ما در جاده بندر خمیر به کارخانه سیمان،‌ مساله رعایت نشدن حریم جاده یا بهسازی راه نیست،‌ این جاده دو طرفه است و قواعد رانندگی در آن مشخص است،‌ راننده‌ها نباید با سرعت بیش از 95 کیلومتر در آن حرکت کنند،‌ در سبقت گرفتن باید قوانین را رعایت کنند و برای دور زدن حتما در انتهای جاده از چراغ راهنما استفاده کنند.»

وی با اشاره به این که قرار است عملیات بهسازی جاده آغاز شود،‌ نسبت به تغییر شکل حوادث‌ رانندگی در این مسیر بعد از تبدیل آن به بزرگراه ابراز نگرانی کرده و می گوید «در حال حاضر اغلب حوادث رانندگی در جاده بندر خمیر به کارخانه سیمان،‌ تصادفات رو به رو است که ربطی به حریم جاده ندارد،‌ ماشین ها قواعد دور زدن را رعایت نمی‌کنند و با سرعت غیر ایمن حرکت می‌کنند و حادثه ایجاد می‌کنند، اگر جاده تبدیل به بزرگراه شود،‌ آن وقت بیشتر حوادث به صورت چپ کردن خودرو خواهد بود.»

چند روز پیش‌،‌ تصادفی در جاده خمیر به کارخانه رخ داده است که بر اساس گزارش رسانه‌ها، پنج کشته به آمار کشته های این جاده اضافه کرده است،‌ رییس پلیس راه منطقه البته می گوید در تصادف اخیر،‌ تریلر در گردش خلاف قانون عمل کرده است و سواری پژو که سرعت ایمن را راعایت نکرده بود با خودرو رو به رو شده و در نتیجه سه کشته و دو مجروح باقی مانده است. حداقل در این یک مورد،‌ رییس پلیس جاده را مقصر نمی‌داند «هیچ کس نمی‌گوید که ماست من ترش است،‌ تا وقتی قانون رعایت نشود، تنها شکل تلفات جاده‌ای تغییر می‌کند نه ماهیت آن‌ها.»(فاطمه کریمخان/ایسنا)


ادامه مطلب ...

قاتلی که در هر ۲۰ متر ۱ نفر را می‌کشد!

جام جم سرا:
این خبری است که منصور آرامی، نماینده مردم بندرعباس از تریبون مجلس اعلام کرده و گفته است که یک فاجعه انسانی در حال وقوع است: «مردم راضی‌ترند که کارخانه سیمان نداشتند و این تعداد کشته‌ها،‌ الان در کنار خانواده‌شان زندگی می‌کردند.»

کارخانه سیمان هرمزگان،‌ در سه کیلومتری بندر خمیر است،‌ در فاصله کمی از بندر عباس؛ محصولاتش هم مصرف داخلی دارد و هم صادراتی‌، برای خیلی از مردم هم شغل درست کرده است و سهامش در بورس خرید و فروش می‌شود،‌ اما باز هم آقای آرامی خبر می‌دهد که مردم می گویند کاش این کارخانه نبود! علتش همین راه سه کیلومتری است که در سال‌های اخیر تعداد کشته‌های حوادث رانندگی اش به 150 نفر رسیده است. نماینده‌ها می‌گویند اشکال از وضعیت این سه کیلومتر جاده است.

آرامی می‌گوید که از انتهای شهر ساحلی بندر خمیر تا کارخانه،‌ سه کیلومتر جاده‌ای است که طی سال‌های گذشته تعداد کشته‌هایش نامعقول نبوده است،‌ البته برای بهسازی‌اش تا به حال چند بار اقداماتی انجام شده، اما به دلیل اختلاف‌هایی که وجود دارد،‌ کارها نیمه تمام باقی ماندهاست!

اشاره آقای آرامی به چند مشکلی است که در هم تنیده شده‌اند،‌ حریم جاده در این محدوده به دلیل نزدیکی به شهر،‌ مشخص نیست. در مورد این که چه کسی باید هزینه‌های بازسازی این جاده را پرداخت کند اختلاف وجود داد،‌ و زمین‌های اطراف جاده هم بخشی با سند و بخشی بدون سند در تصرف مردم است.

سیدعبدالکریم هاشمی نخل ابراهیمی،‌ نماینده میناب، جاسک، سیریک و بشاگرد هم می گوید «مشکل جاده در این است که تردد آن زیاد است،‌ حمل و نقل مواد اولیه به کارخانه سیمان هرمزگان و انتقال محصول آن به بندرهای لنگه و عباس و سایر نقاط کشور ‌در حالی است که جاده مربوط به قبل از احداث کارخانه است.»

«مشکلات دیگری هم هست،‌ طی سال‌های اخیر هم شهرها و هم روستاها در اطراف جاده رشد کرده‌اند و به حریم آن نزدیک شده‌اند،‌ برخی مردم در کنار جاده مغازه‌هایی باز کرده‌اند، جاده محل عبور مردم است، آن هم در شرایطی که ترافیک این قسمت از جاده با توجه به بهسازی و عریض نشدن آن بسیار زیاد است.»

البته همه این مشکلات،‌ مال امروز و دیروز نیست،‌ کارخانه سیمان هرمزگان بیش از پانزده سال پیش تاسیس شده است،‌ اما با وجود این که در سال‌های اخیر چند بار کار‌هایی برای روکش برخی قسمت ها انجام شده است مشکل همچنان وجود دارد.

هاشمی نخل ابراهیمی می‌گوید: «این مشکل در مورد تمام جاده‌هایی که نیاز به بهسازی دارند ‌وجود دارد،‌ زمین‌های اطراف جاده‌ها صاحب دارد،‌ به خصوص در مناطقی که به شهرها نزدیک‌تر هستیم این مشکل بیشتر است. دولت اگر می‌خواهد جاده را بازسازی کند باید اول حقوق مردم را بدهد. اگر دولت در این مورد قوی و منصفانه وارد شود،‌ و هزینه‌های مردم را برای انتقال پرداخت کند،‌ مشکل حل خواهد شد.»

مدیر کل شهرسازی استان هرمزگان هم تایید می‌کند که جاده سه کیلومتری بندر خمیر به کارخانه ی سیمان،‌ به دلیل مشکلات حقوقی بازسازی نشده است «ما در همه جاده‌های نزدیک به شهر مشکلات مشابه این را داریم،‌ زمین‌ها معارض دارند و برای حل مشکل آن‌ها چند نهاد باید با هم همکاری کنند. افراد با سند مالکیت یا بدون آن در زمین‌های اطراف جاده زندگی می‌کنند، ‌برای جابه جایی آن‌ها باید مشخص شود که چه نهادی باید پول زمین مردم یا زمین جایگزین آن را بدهد،‌ درگیری بین شهرداری،‌ بنیاد مسکن و سازمان مسکن و شهرسازی است.»

وی البته از جلسه‌ای خبر داده است که قرار است در آن تکلیف این مشکل روشن شود «اداره مسکن و شهرسازی استان هرمزگان قرار است با شهرداری خمیر و بنیاد مسکن جلسه‌ای برگزار کند تا تصمیم‌گیری شود که زمین جایگزین قرار است از طرف چه نهادی و در چه محلی تامین شود،‌ ما برای حل مشکل جاده پیمانکار را هم مشخص کرده‌ایم،‌ قرار است کارخانه سیمان هم بخشی از هزینه‌های بهسازی جاده را تامین کند و امیدواریم کار به زودی به سرانجام برسد.»

نمایندگان هم خبر داده‌اند که کارهایی در حال انجام است؛ با یک پیمانکار قراردادی برای بهسازی جاده بسته شده و قرار است ظرف چند ماه آینده بعد از حل شدن مشکلات حقوقی مربوط به تملک زمین های اطراف جاده،‌ عملیات بهسازی و تبدیل مسیر به آزاد راه آغاز شود،‌ هر چند که آقای آرامی می‌گوید به دلیل وجود چند پل و‌سی واحد مسکن روستایی در اطراف جاده که حل مشکل آنها زمان بر است، قرارداد 18 ماهه بسته شده است،‌ مدیر کل شهرسازی استان می گوید پیمانکار قول داده که عملیات بهسازی ظرف 12 ماه آینده به پایان برسد.

اما قبل از این که عملیات بهسازی انجام شود،‌ رییس پلیس راه بندر عباس،‌ سرهنگ مجیدزاده،‌ می‌گوید: «مشکل ما در جاده بندر خمیر به کارخانه سیمان،‌ مساله رعایت نشدن حریم جاده یا بهسازی راه نیست،‌ این جاده دو طرفه است و قواعد رانندگی در آن مشخص است،‌ راننده‌ها نباید با سرعت بیش از 95 کیلومتر در آن حرکت کنند،‌ در سبقت گرفتن باید قوانین را رعایت کنند و برای دور زدن حتما در انتهای جاده از چراغ راهنما استفاده کنند.»

وی با اشاره به این که قرار است عملیات بهسازی جاده آغاز شود،‌ نسبت به تغییر شکل حوادث‌ رانندگی در این مسیر بعد از تبدیل آن به بزرگراه ابراز نگرانی کرده و می گوید «در حال حاضر اغلب حوادث رانندگی در جاده بندر خمیر به کارخانه سیمان،‌ تصادفات رو به رو است که ربطی به حریم جاده ندارد،‌ ماشین ها قواعد دور زدن را رعایت نمی‌کنند و با سرعت غیر ایمن حرکت می‌کنند و حادثه ایجاد می‌کنند، اگر جاده تبدیل به بزرگراه شود،‌ آن وقت بیشتر حوادث به صورت چپ کردن خودرو خواهد بود.»

چند روز پیش‌،‌ تصادفی در جاده خمیر به کارخانه رخ داده است که بر اساس گزارش رسانه‌ها، پنج کشته به آمار کشته های این جاده اضافه کرده است،‌ رییس پلیس راه منطقه البته می گوید در تصادف اخیر،‌ تریلر در گردش خلاف قانون عمل کرده است و سواری پژو که سرعت ایمن را راعایت نکرده بود با خودرو رو به رو شده و در نتیجه سه کشته و دو مجروح باقی مانده است. حداقل در این یک مورد،‌ رییس پلیس جاده را مقصر نمی‌داند «هیچ کس نمی‌گوید که ماست من ترش است،‌ تا وقتی قانون رعایت نشود، تنها شکل تلفات جاده‌ای تغییر می‌کند نه ماهیت آن‌ها.»(فاطمه کریمخان/ایسنا)


ادامه مطلب ...

پژوهشگران: عشق فقط ۳ سال طول می‌کشد!

جام جم سرا: دانشمندان سال هاست که به دنبال حل معمای عشق هستند.

آن اندامی که افسار عشق را در دست دارد، مغز انسان است

در سال ۱۹۹۲ میلادی دکتر جان‌گری، نویسنده و مشاور خانوادگی، کتابی به نام «مردان مریخی، زنان ونوسی» به رشته تحریر درآورد که بیش از ۵۰ میلیون نسخه از آن در جهان به فروش رفت و برای ۱۲۱ هفته در فهرست کتاب‌های پرفروش جای داشت. این نویسنده آمریکایی در این کتاب مشکلات رایج در روابط زن و مرد را ناشی از اختلاف بنیادین روان‌شناختی میان جنس مذکر و مؤنث دانسته و از این استعاره استفاده می‌کند که مردان و زنان هر کدام از دو سیاره مختلف می‌آیند؛ مردان از مریخ و زنان از ونوس.

اما مردان مریخی و زنان ونوسی اگر در بسیاری از موارد با یکدیگر اختلاف داشته باشند، دست کم در یک برهه از زندگی شباهت بسیاری به هم پیدا می‌کنند و آن هم زمانی است که عاشق می‌شوند.

عشق وقتی که می‌آید، روح و جسم را بی‌قرار می‌کند و به تسخیر خود در می‌آورد. انسان‌ها تا هزاران سال بر این باور بودند که عشق معمایی راز آلود و هدیه‌ای از جانب خدایان است. در دوران معاصر اما دانشمندان در تلاش برای پرده برداشتن از این سحر و جادوی عشق و «بلایی» بوده‌اند که این احساس بر سر بدن می‌آورد.

عشق دقیقا چیست؟ آیا قابل اندازه گیری است؟ آیا می‌توان آن را از طریق اسکن کردن مغز یا آزمایش کردن خون بررسی کرد؟ آیا می‌توان مثلا با عکس برداری «ابتلای بیمار به عشق» را تشخیص داد؟ اصلا عشق با بدن ما چه می‌کند؟

فرماندهی مغز بر عشق

در ادبیات، هنر یا زبان عادی مردم کوچه و بازار هر‌گاه صحبت از عشق شده، پای قلب به میان آمده است؛ قلبی که با دیدن معشوق به تپش افتاده و در حال بیرون زدن از سینه است یا با از دست دادن معشوق، زخم خورده و شکسته شده است. هرچند در این تعبیر جاافتاده قلب و عشق پیوندی ناگسستنی با یکدیگر دارند، اما در حقیقت آن اندامی که افسار عشق را در دست دارد، مغز انسان است.

دوناتلا مارازیتی، استاد دانشگاه پیزا، که خود دو بار عاشق شده و قدرتی را که عشق ایجاد می‌کند، به شخصه تجربه کرده بود، علاقمند شد که پدیدهٔ عشق را بیشتر کنکاش کند.

یک پژوهشگر آلمانی، عاشقی را یک «احساس استرس مثبت» توصیف می‌کند که در آن بیش از همه غده تیروئید و هورمون‌های جنسی و استرس دخیل هستند. دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که احساس «عشق دیوانه وار» به طور میانگین تنها ۷ ماه طول می‌کشد

او در سال ۱۹۹۹ نتایج تحقیقی را منتشر کرد که در آن نشان داده شده بود، سطح سروتونین، از ناقل‌های عصبی که نقش آرام بخش دارد، در کسانی که به گفته خود عاشق هستند بسیار پایین‌تر از میزان طبیعی است.

طبق این تحقیق سطح سروتونین در بدن این افراد درست در‌‌ همان سطحی بوده است که در بدن افراد مبتلا به اختلال وسواس دیده می‌شود.

در این تحقیق که در مجله New Scientist به چاپ رسید، ذکر شده بود که هر دو گروه (عاشق‌ها و مبتلایان به اختلال وسواسی فکری یا عملی) به طور افراط گونه‌ای به یک چیز یا یک شخص احساس نگرانی و وسواس از خود بروز می‌دهند.

پژوهش‌های علمی نشان داده‌اند که عاشق شدن واقعا چشم انسان را بر کم و کاستی‌های معشوق می‌بندد.

این گروه تحقیقاتی با تکیه بر یافته‌های خود عنوان کردند که شیمی مغز کسانی که رفتارهای وسواس گونه از خود نشان می‌دهند، مثلا روزانه به دفعات بسیار زیاد دست‌هاشان را می‌شویند یا به طور غیرعادی تمایل به نظافت یا کنترل مدام شعله‌های گاز دارند، با افرادی که تازه عاشق شده‌اند، شباهت دارد.

دوناتلا مارازیتی و تیمش ۲۴ زن و مرد را که در طول ۶ ماه پیش از این تحقیق عاشق شده بودند با ۲۴ زن و مرد داوطلب دیگر که یا تنها یا در رابطه عاشقانه طولانی مدت و با ثبات بودند، مقایسه کردند.

نخستین یافته این دانشمندان این بود که در بدن زنان و مردان عاشق به طور قابل توجهی میزان هورمون کورتیزول که در هنگام استرس ترشح می‌شود، بالا‌تر از گروه دیگر است.

مردان عاشق ملایم‌تر، زنان عاشق مهاجم‌تر

دوناتلا مارازیتی همچنین دریافت که میزان تستوسترون، مهم‌ترین هورمون مردانه، در مردان عاشق کمتر از دیگر مردان است. در عوض میزان ترشح این هورمون در بدن زنانی که عاشق هستند، در مقایسه با دیگر زنان بیشتر می‌شود.

به گفته دکتر مارازیتی در این وضعیت مردان بیشتر شبیه زنان و زنان بیشتر شبیه مردان می‌شوند، «انگار که طبیعت می‌خواهد آنچه که می‌تواند میان زنان و مردان متفاوت باشد را از میان ببرد، زیرا در این مرحله زنده ماندن [و جفتیابی] مهم‌تر است.»

هنوز دانشمندان موفق به توضیح علمی این تغییر میزان تستوسترون نشده‌اند اما یک فرضیه که مطرح‌شده این است که ترشح پایین این هورمون در مردان، آنان را ملایم‌تر کرده و آرامش پیش شرطی است تا مرد وارد رابطه شود. در مقابل، طبق فرضیه، بالا رفتن میزان ترشح تستوسترون در زنان موجب افزایش میل جنسی آن‌ها می‌شود. اما آیا عاشق شدن تنها دلیل ایجاد این تغییرات در بدن هستند؟

برخی پژوهشگران پس از انتشار این تحقیق، تغییرات هورمونی در بدن را به میزان بالای رابطه جنسی نسبت دادند که در این مرحله رخ می‌دهد. در مقابل با در نظر گرفتن این نکته که در حالت عادی میزان تستوسترون در مردان به هنگام افزایش رابطه جنسی بالا می‌رود، در آن زمان در پژوهش‌های دیگر این نکته مطرح شد که اگر طبق گفته منتقدان، تغییرات هورمونی در نتیجه افزایش رابطه جنسی به وجود می‌آید، پس باید در مردان عاشق میزان ترشح تستوسترون بالا‌تر برود و نه آن گونه که طبق پژوهش‌های دکتر مارازیتی نشان داده شده، کمتر شود.

آیا عشق آتشین نوعی اعتیاد است؟

تا کنون تحقیقات متعددی نشان داده‌اند که هنگام شکل گرفتن احساس عشق آتشین بوضوح بخش‌هایی از مغز فعال شده و فعالیت بخش‌های دیگر کمتر می‌شود. سمیر زکی و آندریاس بارتلز از کالج دانشگاهی لندن دو تن از نخستین پژوهشگرانی بودند که موفق به شناسایی این بخش‌ها شدند.

آن‌ها به داوطلبان شرکت کننده در این تحقیق عکس‌هایی از کسانی را که عاشقشان بودند، نشان دادند و همزمان مغز آن‌ها را با دستگاه‌ام آر‌ای اسکن کردند. در این تحقیق دیده شد که بیش از همه ۴ نقطه در سیستم لیمبیک (سامانه عصبی احساسی) فعال بودند.

پژوهشگران مشاهده کردند که این واکنش بسیار شبیه به واکنشی است که هنگام مصرف کوکائین در مغز ایجاد می‌شود.

دکتر بارتلز می‌نویسد: «بین عشق و اعتیاد همپوشانی‌هایی وجود دارد. به نظر می‌رسد که اعتیاد از بخش‌هایی از مودول‌های مرتبط با عشق در مغز سوءاستفاده می‌کند.»

با توجه به تئوری‌های تکامل، اعتقاد بر این است که احساس جذابیت بین ۶ ماه تا ۳ سال عمر دارد که زمانی کافی است برای اینکه مرد در کنار زن بماند.

یافته‌های علمی مشخص کرده‌اند که در دوران عاشقی دوپامین، از ناقل‌های عصبی، مرکز لذت مغز را فعال می‌کند. این درست شبیه به فرایندی است که مواد اعتیادآور نظیر کوکائین، هروئین، نیکوتین، آمفتامین یا دیگر داروهای اعتیادآور ایجاد می‌کنند.

این پژوهشگران همچنین با شگفتی دریافتند، هنگامی که به مادران عکس کودکانشان را نشان می‌دهند، درست‌‌ همان بخش‌هایی که در مغز افراد عاشق در اسکن به رنگ روشن درآمده بود، در مغز مادران نیز روشن می‌شود.

البته نتیجه این «آزمایش عشق» را نمی‌توان صد در صد پذیرفت، زیرا اگر فرد داوطلب عاشق کس دیگری باشد و به هنگام دیدن عکس معشوق به آن فرد دیگر فکر کند، درست‌‌ همان بخش‌های مغزی به رنگ روشن درمی آید.

احساس «عشق دیوانه وار» به طور میانگین تنها ۷ ماه طول می‌کشد. پس از گذشت این زمان بالا و پایین رفتن‌های هورمونی آهسته کاهش می‌یابد. نتیجه آنکه دورانی آغاز می‌شود که پیوند میان زن و مرد قوی شده و آن‌ها وارد رابطه با یکدیگر می‌شوند. هورمون‌ها در این زمان به حد نرمال خود نرسیده‌اند اما مثل قبل نیز فعال نیستند

به این ترتیب نمی‌توان نتیجه قطعی گرفت که با‌ ام‌آر‌‌ای مغز می‌توان عشق دیوانه وار فرد به معشوق را تخمین زد. به گفته دکتر بارتلز هر چند احساس در پی فرایندهای فیزیولوژیکی به وجود می‌آید، اما این فرایند‌ها نمی‌توانند به طور کامل عشق را تعیین کنند.

هورمون‌ها، موتور عشق

قوه محرک عشق را شاید به درستی بتوان هورمون‌ها دانست، هرچند که با این حال نمی‌توان به تنهایی از یک یا دو هورمون معین و تغییرات آن‌ها سخن گفت. در ارگانیسم بدن انسان سیستم کنترل هورمونی به هم پیوسته است به طوری که هر تغییر بر روی کل سیستم تأثیر می‌گذارد.

کریستوف کک، پژوهشگر آلمانی، عاشقی را یک «احساس استرس مثبت» توصیف می‌کند که در آن بیش از همه غده تیروئید و هورمون‌های جنسی و استرس دخیل هستند. دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که احساس «عشق دیوانه وار» به طور میانگین تنها ۷ ماه طول می‌کشد.

در موقعیت‌های زناشویی غده هیپوفیز که در زیر مغز قرار دارد، هورمونی به نام اکسی توسین را ترشح می‌کند که از جمله در ایجاد انقباضات رحمی، تسهیل ورود اسپرم به رحم و نیز تحریک اندام جنسی نقشی مهم ایفا می‌کند. اکسی توسین به هنگام ارگاسم و نیز وضع حمل باعث انقباض عضلانی می‌شود.

تا کنون تحقیقات متعددی در مورد ویژگی‌های این هورمون که آن را «هورمون عشق»، «هورمون ارگاسم» یا «هورمون وفاداری» نیز می‌نامند، انجام شده است. این تحقیقات نشان داده‌اند که اکسی توسین موجب وابسته شدن و ایجاد احساس عشق و اعتماد میان دو نفر می‌شود و آن‌ها را به داشتن یک رابطه مشترک با دوام و داشتن فرزند ترغیب می‌کند.

یکی دیگر از هورمون‌های مطرح در زمان عاشقی، وازوپرسین است. این هورمون گردش شدید‌تر خون در اندا م‌های جنسی را سبب می‌شود و نیز کمک می‌کند تا پس از ارگاسم فرد به خوابی عمیق فرو رود.

رنگ رخسار خبر می‌دهد از سر درون

رنگ رخسار عاشق به خوبی از بی‌تابی درونی او خبر می‌دهد. هنگام مشاهده معشوق یا چیزی مرتبط با وی، تصویر به مغز عاشق مخابره و در آنجا آنالیز می‌شود. پس از آن مغز پیام‌هایی را به رگ‌های خونی در صورت می‌فرستد که موجب شل شدن عضلات آن‌ها می‌شود. به این ترتیب مویرگ‌ها منبسط شده، خون بیشتری در آن‌ها به جریان می‌افتد و در نتیجه صورت قرمز می‌شود.

عرق کردن کف دست‌ها نیز یکی دیگر از نکات جلب توجه کننده است. مغز پیام‌هایی را به غدد عرق به ویژه در ناحیه زیربغل و کف دست‌ها می‌فرستد تا عرق بیشتری تولید کنند. این واکنش‌ها به گفته دکتر کریستان زاندر، متخصص پوست، به هنگام تحریکات ذهنی در زمان دلباختگی متداول هستند.

وقتی عشق چشم آدم را کور می‌کند

اینکه قدیمی‌ها معتقد بودند، عشق انسان را کور می‌کند، ظاهرا بدون حکمت نبوده است. پژوهش‌های علمی نشان داده‌اند که عاشق شدن واقعا چشم انسان را بر کم و کاستی‌های معشوق می‌بندد.

تیم پژوهشی دکتر آندریاس بارتلز دریافتند، زمانی که انسان‌ها به کسانی که عاشقشان هستند، می‌نگرند مدارهای عصبی که در حالت معمول با ارزیابی‌های انتقادی از دیگران مرتبط هستند، غیرفعال هستند.

عشق تنها سه سال طول می‌کشد

آنهایی که طعم عاشق شدن را چشیده‌اند، می‌دانند که این مرحله پر تب و تاب، مدت زمان محدودی دارد.

دکتر هلن فیشر، انسان‌شناس و نژاد‌شناس آمریکایی، که از وی به عنوان یکی از مشهور‌ترین محققان پدیده عشق در جهان نام می‌برند، به همراه همکارانش آرتور آرون و لوسی براون، سال‌ها پیش به این نتیجه رسیدند که احساس «عشق دیوانه وار» به طور میانگین تنها ۷ ماه طول می‌کشد. پس از گذشت این زمان بالا و پایین رفتن‌های هورمونی آهسته کاهش می‌یابد. نتیجه آنکه دورانی آغاز می‌شود که پیوند میان زن و مرد قوی شده و آن‌ها وارد رابطه با یکدیگر می‌شوند. هورمون‌ها در این زمان به حد نرمال خود نرسیده‌اند اما مثل قبل نیز فعال نیستند.

اعتقاد بر این است که احساس جذابیت بین ۶ ماه تا ۳ سال عمر دارد که زمانی کافی است برای اینکه مرد در کنار زن بماند. این زمان لازم است تا زن بتواند باردار شده، وضع حمل کرده و نیازهای اولیه نوزاد را برآورده کند. (یک مادر و هزار تجربه)


ادامه مطلب ...

قرص‌های خوابی که نمی‌خواباند، می‌کشد!

به گزارش جام جم سرا، روز بدی را پشت سر گذاشته‌ای که حاصل آن چیزی جز نگرانی، اضطراب و اندوه نبوده است؛ اما با غروب خورشید و آغاز یک شب طولانی، خشم، غم و افسردگی با ضرباهنگ بی‌خوابی ادامه می‌یابد.

البته هر اختلالی در به خواب رفتن، بی خوابی تلقی نمی شود، بلکه بی خوابی یا بدخوابی اگر ریشه در اختلالات روحی روانی داشته باشد با ویژگی های خاصی همراه است؛ یعنی روانشناسان، مشکل بی خوابی، بیدار شدن مکرر طی شب همراه با ناتوانی در به خواب رفتن دوباره، بیدار شدن خیلی زود در صبح و خوابی که باعث تجدید قوا نشود را بی خوابی تلقی می کنند.

«دکتر سید کاظم ملکوتی» روان پزشک در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: هرچند برخی عوامل بروز بی خوابی به آسانی قابل کنترل نیست، اما بسیاری از آنها را نیز می توان با ریشه یابی درست و بهره گیری از روش های درمانی و کمک درمانی برطرف کرد.

ابتدا باید بدانید اختلالی بی خوابی تلقی می شود که دست کم به مدت چهار هفته ادامه داشته باشد. بی خوابی یا کم خوابی یک نشانه است که فرد به طور مستمر به خواب نمی رود.

امپرازول؛ دوست یا دشمن؟

ملکوتی گفت: تغییر میزان ترشح هورمون ها، کاهش میزان هورمون استروژن، نوع شغل و شیوه زندگی، افسردگی و اضطراب و نیز افزایش سن از عوامل موثر در بی خوابی خانم هاست. به همین دلیل می بینیم که اختلالات خواب در زنان مسن، شایع تر از مردان مسن است. اضافه وزن نیز احتمال ابتلای زنان به اختلالات خواب را افزایش می دهد.

خوب است بدانید که مصرف برخی داروها مانند قرص های جلوگیری از بارداری، داروهای ادرار آور و قرصهای لاغری با بروز اختلالات خواب همراه است، اما نکته مهمی که کمتر به آن توجه می شود، آن است که حتی قرص های خواب آور و آرام بخش نیز می تواند به بی خوابی منجر شود.

داروهای آرام بخش، باعث خواب می شود، اما فرد بسرعت به آنها عادت می کند و پس از مدتی با برهم زدن چرخه بیداری و خواب، بی خوابی دوباره باز می گردد؛ البته «بنزودیازپین ها» و گاهی اوقات، ضدافسردگی ها با مقدار کم، می تواند بخوبی بی خوابی نیمه شب به بعد را درمان کند؛ ولی فراموش نکنید که داروی خواب آور هرچه که باشد، باید به مدت کوتاه و به شکل محدود و فقط برای چند روز تجویز شود تا فرد به آنها خو نگیرد و بتدریج آن را ترک کند.

تمامی داروهای بی خوابی باید کمی قبل تر از رفتن به بستر میل شود و بعد از آن فعالیت هایی که نیاز به تمرکز دارد مثل رانندگی و… انجام نشود. همچنین باید به موازات مصرف دارو، از الگو و روشی صحیح برای خوابیدن پیروی شود.

اختلال حافظه؛ هشدار جدی

دکتر سید کاظم ملکوتی گفت: وابستگی بعد از مصرف قرص های خواب آور در طی دو الی سه ماه از عوارض این قرصهای خواب آور است .

همچنین اختلال در حافظه به خصوص در سالمندان نیز از ضرر های بارز مصرف این داروها محسوب میشود و استفاده بیش از حد از این مواد باعث اختلال در تعادل و در نهایت شکستگی دست و پا و ناحیه لگن میشود .

وی اظهار کرد:مصرف این داروها باعث پوشیده شدن و نهفته شدن بیماری های موجود در بدن فرد میشود و امکان مصرف دارو های دیگر خواب آور نیز در فرد افزایش پیدا میکند.

وی گفت:افراد باید سریعا در جهت درمان بیماری و یافتن ریشه اصلی آن اقدام کنند .به طور موقت میتوان به این افراد قرص و دارو تجویز کرد اما مصرف طولانی مکدت آن باعث بروز بیماری های جسمی در فرد میشود.

استرس و اضطراب دشمن خواب شما

دکتر سید کاظم ملکوتی در خصوص این قرص های خواب آور میگوید: اضطراب، افسردگی، نگرانی، خشم، غم و پیش بینی رویدادی سخت و ترک خانه یا شهر و ورود به دانشگاه و هر نوع تغییر در روند معمول زندگی می تواند به بروز بی خوابی منجر شود. از سوی دیگر، عوامل محیطی مانند سرو صدا، نداشتن آسایش و بروز تغییرات در زمان خواب نیز می تواند با بی خوابی همراه باشد.

این روانپزشک می افزاید: درد نیز از عوامل شایع شکل گیری بی خوابی بشمار می رود. به بیان دیگر شرایط جسمی مانند مشکلات قلبی، تنفسی، دل درد، مشکلات گوارشی، فشار خون بالا، درد مفاصل و بی اشتهایی عصبی نیز می تواند با بی خوابی همراه باشد.

وی گفت: قبل از مصرف این دارو ها با پزشک خود مشورت کنید تا دوز مناسب وضعیت جسمی شما برایتان تجویز گردد. همچنین باید از لحاظ تداخل با دیگر داروها و بیماریها مورد بررسی قرار گیرید، همچنین در صورتی که دچار تحریکات گوارشی می شوید آنها را همراه با غذا میل کنید.

طرفداران داروهای خواب،گوش بزنگ باشند

محققان تاکید می کنند اگرچه یافته هایشان رابطه معنادار آماری بین میزان مرگ و میر و استفاده از داروهای خواب آور را نشان می دهند ولی هنوز موفق نشده اند دلیلی برای بروز این مسئله بیابند. اما همین نتایج کافی است که زنگ خطر را برای طرفداران پرشمار داروهای خواب آور به صدا درآورد.

مصرف دوز بالای این دسته از داروها می تواند به از دست رفتن هوشیاری و حتی مرگ بینجامد. مصرف بیش از حد این داروها در فرد وابستگی روانی و جسمانی نیز ایجاد می کند.

بسیاری از کارشناسان معتقدند قرص های خواب آور باید به عنوان آخرین علاج مصرف شود و نباید بیش از چند هفته مورد استفاده قرار گیرد. مصرف این قرص ها در روزهای نخست بسیار آسان است اما در هفته دوم به تدریج اعتیادآور خواهد بود. از سوی دیگر قرص های خواب آور دارای عوارض جانبی از جمله سرگیجه، تورم صورت، سردرد، احساس خواب آلودگی بعد از خوردن غذا و حتی تا روز بعد است.

برای آنان که لب مرز هستند

بر این اساس روانشناسان و متخصصان توصیه می کنند افراد برای نجات از بی خوابی برنامه زندگی خود را تغییر دهند. به عنوان مثال افرادی که دچار بی خوابی هستند باید از خوردن غذاهای سنگین در اواخر شب جلوگیری کنند.

خواب آلودگی و خستگی صبح روز بعد از مصرف، عدم هماهنگی عضلات، ضعف، سرگیجه، گیجی، آلرژی، تاری دید، توهم، بی حالی، سردرد، اشکال در گفتار، حافظه و قضاوت، حالت تهوع، استفراغ و سوزش سر دل، ایجاد فراموشی پیش گستر (خاطرات اخیر به یاد نمی مانند)، خشونت طلبی و پرخاشگری، بی خوابی، تحریک پذیری، افسردگی و اختلال در حفظ تعادل از عوارض کوتاه مدت ناشی از مصرف این قرص ها است.

بر این اساس، پزشکان توصیه می کنند که باید از مصرف خودسرانه قرص های خواب آور جلوگیری کرده و در صورتی که افراد از بی خوابی شبانه رنج می برند به متخصصان مراجعه کرده تا با شناسایی دلایل بی خوابی داروهای مرتبط تجویز شود.


ادامه مطلب ...