جام جم سرا:
«چرا از زندگی لذت نمی‌بریم؟»، یک علت بیشتر ندارد: خودمان نمی‌خواهیم.
اگر همین الان فهرستی از چیزهایی تهیه کنیم که مانع خوشی ما هستند، در آن همه چیز پیدا میشود؛ از بیپولی، بدشانسی، اوضاع بد کار و کاسبی، مشکلات خانوادگی و همسر تا ترافیک شهری، گرانی و خلاصه خیلی چیزهای دیگر. در هر صورت همه این موارد دو حالت دارند: یا واقعی هستند یا زاییده ذهنند.
اگر موانع متعلق به دسته دومند، باید با بررسی همه جانبه آنها را ریشه‌یابی کنیم و منطقی‌ترین کار این است که به آنها فکر نکنیم اما، اگر جزو گروه اول هستند باز به دو دسته تقسیم می‌شوند: مشکلاتی که می‌توانیم حل کنیم و مشکلاتی که نمی‌توانیم حل کنیم.
اگر از عهده حل کردنشان برمیآییم، «خوب یکی نیست به ما بگوید که آدم حسابی چرا نشستی که مشکلات، لذت زندگی را از تو بگیرد. بلند شو و راه حلی پیداکن». ولی اگر متعلق به دسته دوم هستند و بواقع، هیچ راه حلی برایشان وجود ندارد، وضعیتمان مثل یک آدم تشنه در کویر با کوزه‌ای آب است.
اگر در کویر بی‌آب و علف، آدم تشنه با کمی آب، مرتب داد و بیداد کند و به خودش و زمین و زمان ناسزا بگوید، نتیجه می‌گیرد؟
بهترین کار این است که آرامش خود را حفظ کرده، حوصله به خرج دهیم و مدارا کنیم.
اگر دنیا را از دید موجودی ضعیف و ناتوان نگاه کنیم، مثل این است که در ظرف سوراخی آب بریزیم. به سادگی می‌توان در برخورد با هر پدیده‌ای به قسمتهای منفی و سیاه آن نگاه کرد و یا بخشهای مثبت و نیروزای آن را دید. در این رابطه، افرادی که در کنار ما هستند، نیز از تفکرات و حالات درونی ما تأثیر میپذیرند. هر اندازه می‌توانیم باید به خوشحالی، موفقیت و سلامتی فکر کنیم. با چنین طرز تفکری دیگران هم مشتاق یاری ما می‌شوند؛ آنها از امواج مثبتی که ساطع می‌کنیم لذت برده و سرشار می‌شوند.(افشین طباطبایی/آرمان)
جام جم سرا:
«چرا از زندگی لذت نمی‌بریم؟»، یک علت بیشتر ندارد: خودمان نمی‌خواهیم.
اگر همین الان فهرستی از چیزهایی تهیه کنیم که مانع خوشی ما هستند، در آن همه چیز پیدا میشود؛ از بیپولی، بدشانسی، اوضاع بد کار و کاسبی، مشکلات خانوادگی و همسر تا ترافیک شهری، گرانی و خلاصه خیلی چیزهای دیگر. در هر صورت همه این موارد دو حالت دارند: یا واقعی هستند یا زاییده ذهنند.
اگر موانع متعلق به دسته دومند، باید با بررسی همه جانبه آنها را ریشه‌یابی کنیم و منطقی‌ترین کار این است که به آنها فکر نکنیم اما، اگر جزو گروه اول هستند باز به دو دسته تقسیم می‌شوند: مشکلاتی که می‌توانیم حل کنیم و مشکلاتی که نمی‌توانیم حل کنیم.
اگر از عهده حل کردنشان برمیآییم، «خوب یکی نیست به ما بگوید که آدم حسابی چرا نشستی که مشکلات، لذت زندگی را از تو بگیرد. بلند شو و راه حلی پیداکن». ولی اگر متعلق به دسته دوم هستند و بواقع، هیچ راه حلی برایشان وجود ندارد، وضعیتمان مثل یک آدم تشنه در کویر با کوزه‌ای آب است.
اگر در کویر بی‌آب و علف، آدم تشنه با کمی آب، مرتب داد و بیداد کند و به خودش و زمین و زمان ناسزا بگوید، نتیجه می‌گیرد؟
بهترین کار این است که آرامش خود را حفظ کرده، حوصله به خرج دهیم و مدارا کنیم.
اگر دنیا را از دید موجودی ضعیف و ناتوان نگاه کنیم، مثل این است که در ظرف سوراخی آب بریزیم. به سادگی می‌توان در برخورد با هر پدیده‌ای به قسمتهای منفی و سیاه آن نگاه کرد و یا بخشهای مثبت و نیروزای آن را دید. در این رابطه، افرادی که در کنار ما هستند، نیز از تفکرات و حالات درونی ما تأثیر میپذیرند. هر اندازه می‌توانیم باید به خوشحالی، موفقیت و سلامتی فکر کنیم. با چنین طرز تفکری دیگران هم مشتاق یاری ما می‌شوند؛ آنها از امواج مثبتی که ساطع می‌کنیم لذت برده و سرشار می‌شوند.(افشین طباطبایی/آرمان)