دکتر آراسب دباغمقدم گفت: یکی از غذاهای پرطرفدار در ایام ماه مبارک رمضان حلیم است که توصیه میشود برای خرید آن حتماً به ظاهر مغازه یا رستوران، بهداشت کارکنان و داشتن کارت مجوز بهداشت و... توجه شود. از آنجا که اغلب برای فرد روزهدار سخت است که خودش حلیم را آماده کند، این غذا را برای افطار خود و خانوادهاش از بیرون تهیه میکند ولی باید توجه داشته باشد که حین خرید، حلیم در ظروف یکبارمصرف طلقی ریخته نشود. بهتر است برای خرید حلیم ظروف شیشهای یا قابلمه همراه خود داشت چراکه ظروف یکبارمصرف تلقی، برای حلیم که بیش از 45 درجه سانتیگراد دما دارد مناسب نیست و بهترین نوع ظروف برای نگهداری مواد غذایی داغ مثل حلیم و آش ظروف یکبارمصرف ساختهشده از گرانول پلیپروپیلن است.
وی با تأکید بر اینکه اگر حلیم برای چند ساعت یا چند روز بماند مواد نشاستهای آن غیر قابل هضم و نشاسته آن به نشاسته مقاوم تبدیل میشود و به دنبال آن ناراحتیهای گوارشی را در پی دارد، گفت: «حلیم را باید در حجم کم خرید تا روزانه مصرف شود و از نگهداری آن در دمای محیط بیش از دو ساعت و یخچال و فریزر اجتناب شود.»
این متخصص بهداشت مواد غذایی توضیح داد: «برخی از افراد عادت دارند، حلیم را تهیه و در فریزر نگه دارند تا برای دفعات بعدی گرم و مصرف کنند در حالی که ترکیبات نشاسته موجود در حلیم وقتی سرد میشود، اصطلاحاً رتروگرید شده و با افزودن مقداری آب برای گرم شدن مجدد غذا، نشاسته به حالت فولوکوله درمیآید. به عبارت سادهتر از نظر پیوندهای شیمیایی تغییراتی در آن ایجاد میشود که هضم آن برای دستگاه گوارش آسان نیست بنابراین تأکید میشود که حلیم حتماً تازه مصرف شود.»
به گفته دباغمقدم، روغنی هم که برای پخت حلیم استفاده میشود باید تازه باشد و به هیچ وجه تحت حرارت قرار نگیرد و در فضای باز در شرایط گرما نگهداری نشود چون روغن اکسید میشود و میتواند برای بدن و بهخصوص کبد آسیبرسان باشد. استفاده از روغن جامد هم برای طبخ این غذا به دلیل ترکیبات موجود در آن که نقش مؤثری در بروز بیماریهای قلبی-عروقی دارد، توصیه نمیشود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی در پایان با تأکید بر اینکه حلیم را فقط از واحدهای صنفی مجاز به عرضه حلیم خریداری کنید، خاطرنشان کرد: «در ایام ماه رمضان گاه افرادی که ارتباطی با واحدهای صنفی حلیمفروشان ندارند، دیگ حلیم را برپا میکنند و در محلهای غیربهداشتی حلیمهای غیربهداشتی و بیکیفیت طبخ و آن را توزیع میکنند که خریداری از این مکانها توصیه نمیشود و حتماً از واحدهای صنفی مجاز حلیم را خریداری کنید.» (سلامت نیوز به نقل از سلامانه)
فرآوری: آمنه اسفندیاری -بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
خوراکی که انسان میخورد مثل بذری است که در زمین ریخته میشود، اگر حلال و پاکیزه باشد اثرش در قلب که به منزله سلطان بدن است ظاهر خواهد شد و قلبی می شود سرشار از صفا و از اعضاء و جوارحش جز خیر و نیکی نمی تراود؛ ولی اگر خوراک پلید و حرام باشد قلب را کدر و تیره خواهد نمود.
1ـ عدم قبولی نماز تا چهل روز: در حدیثی از پیامبر «صلی الله علیه و آله» نقل شده: «من اکل لقمة حرام لم تقبل له صلوة اربعین لیلة» (مجلسی، بحار الانوار، ج63، ص 313); کسی که لقمه حرامی می خورد تا چهل روز نماز او در درگاه حق تعالی پذیرفته نمی شود.
2ـ مستجاب نشدن دعا: در حدیثی قدسی خداوند می فرماید: «فمنک الدعاء و علی الاجابة فلا تحجب عنی دعوة اِلاّ دعوة آکل الحرام» (ابن فهد حلی، عدة الداعی، ص171); از شما دعا کردن و از من اجابت آن، پس هیچ کس از اجابت من محروم نمی شود، مگر شخص حرام خوار.
در حدیثی قدسی خداوند می فرماید: «فمنک الدعاء و علی الاجابة فلا تحجب عنی دعوة اِلاّ دعوة آکل الحرام» (ابن فهد حلی، عدة الداعی، ص171); از شما دعا کردن و از من اجابت آن، پس هیچ کس از اجابت من محروم نمی شود، مگر شخص حرام خوار.
3ـ قساوت قلب و عدم پذیرش حق: در جریان واقعه عاشورا امام حسین «علیه السلام» خطاب به لشکر یزید چنین فرمود: «فقد ملئت بطونکم من الحرام و طبع علی قلوبکم» (مجلسی، بحار الانوار، ج45، ص8); شکم هایتان از حرام پر شده و قلب هایتان از پذیرش حق گریزان شده است.
4ـ دوری از خدا: امیر بیان علی «علیه السلام» می فرماید: «من أدخل بطنه النار فأبعده الله» (مجلسی، بحار الانوار، ج40، ص340); کسی که در درون آتش (مال حرام) بریزد، خداوند او را از خود دور می کند.
5ـ متزلزل شدن عبادات: پیامبر اکرم «صلی الله علیه و آله» می فرماید: «العبادة مع اکل الحرام کالبناء علی ارمل» (مجلسی، بحار الانوار، ج100، ص 16); عبادت کردن با حرام خواری، همچون بنا کردن بر روی خاک سست است، و روشن است که چنین بنایی با اندکی لرزش، واژگون می شود.
برای پاک کردن روح و بدن از تأثیرات سوء و ویرانگر لقمه حرام باید در اموری جهد و کوشش شود تا راه تکامل روح و نفس هموار شود، ما در این نوشتار به برخی از این موارد اشاره می کنیم:
1ـ احیاء حق الله: یکی از توابع و نتایج خوردن لقمه حرام، ضایع شدن حق خداوند است، چرا که انسان با انجام این معصیت، از اوامر الهی سرپیچی کرده و به حریم محرمات الهی تجاوز نموده است و حقی را که خداوند بر عهده او داشته ضایع و پایمال نموده است و برای احیاء نمودن این حق، تنها راه توبه و استغفار است.
در جریان واقعه عاشورا امام حسین «علیه السلام» خطاب به لشکر یزید چنین فرمود: «فقد ملئت بطونکم من الحرام و طبع علی قلوبکم» (مجلسی، بحار الانوار، ج45، ص8); شکم هایتان از حرام پر شده و قلب هایتان از پذیرش حق گریزان شده است.
2ـ اداء حق الناس: یکی از اموری که در اسلام مورد تأکید و اهتمام قرار گرفته است، حفظ و حرمت اموال دیگران است و خداوند در قرآن با صراحت، صاحبان ایمان را از این کار ناپسند نهی می کند.
حال با توجه به چنین اهمیتی باید بیان شود که تنها راه رهایی از حقوق ضایع شده دیگران، این است که صاحب حق، راضی شود و حقش به او برگردانده شود.
3ـ انجام مستحبات: تاکنون بررسی شد که برای پاک شدن از تأثیرات لقمه حرام چه اموری بر ما واجب است، ولی امور مستحبی هم وجود دارد که به واسطه آن، اثرات لقمه حرام در وجود انسان به کلی از بین می رود و راه کمال و سعادت هموارتر می شود، از جمله: سختی دادن بدن و جسم در حدی که اثرات بوجود آمده از آن راه و قوایی که از راه حرام رشد کرده به کلی از بین برود.
نتیجه آن که از نظر اخلاقی انسان باید قبل از هر چیز باید مواظبت بر غذاها و لقمه هایی که می خواهد مصرف کند داشته باشد که حرام یا شبهه ناک نباشند که به سختی و درد سر بیفتد و اگر از روی ناچاری و یا جهل و بدون قصد این امر اتفاق افتاد اولا باید یقین به حرمت داشته باشد و اعتنا به شک نکند. ثانیا اگر امکان دارد حق صاحبانشان را بپردازد و از او حلالیت بطلبد و ثالثا در صورت یقین به حرام بودن و عدم دست رسی به صاحب آن به مقداری که مصرف کرده با حاکم شرع مصالح و مقدار پول آن را پرداخت کند.
به راستی دغدغه امروز ما چه چیز است؟
راه رهایی از فکر گناه
عاملی که انسان را به بندگی خدا می رساند!
ریشه ای ترین علل رذایل اخلاقی
فرآوری: آمنه اسفندیاری -بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
خوراکی که انسان میخورد مثل بذری است که در زمین ریخته میشود، اگر حلال و پاکیزه باشد اثرش در قلب که به منزله سلطان بدن است ظاهر خواهد شد و قلبی می شود سرشار از صفا و از اعضاء و جوارحش جز خیر و نیکی نمی تراود؛ ولی اگر خوراک پلید و حرام باشد قلب را کدر و تیره خواهد نمود.
1ـ عدم قبولی نماز تا چهل روز: در حدیثی از پیامبر «صلی الله علیه و آله» نقل شده: «من اکل لقمة حرام لم تقبل له صلوة اربعین لیلة» (مجلسی، بحار الانوار، ج63، ص 313); کسی که لقمه حرامی می خورد تا چهل روز نماز او در درگاه حق تعالی پذیرفته نمی شود.
2ـ مستجاب نشدن دعا: در حدیثی قدسی خداوند می فرماید: «فمنک الدعاء و علی الاجابة فلا تحجب عنی دعوة اِلاّ دعوة آکل الحرام» (ابن فهد حلی، عدة الداعی، ص171); از شما دعا کردن و از من اجابت آن، پس هیچ کس از اجابت من محروم نمی شود، مگر شخص حرام خوار.
در حدیثی قدسی خداوند می فرماید: «فمنک الدعاء و علی الاجابة فلا تحجب عنی دعوة اِلاّ دعوة آکل الحرام» (ابن فهد حلی، عدة الداعی، ص171); از شما دعا کردن و از من اجابت آن، پس هیچ کس از اجابت من محروم نمی شود، مگر شخص حرام خوار.
3ـ قساوت قلب و عدم پذیرش حق: در جریان واقعه عاشورا امام حسین «علیه السلام» خطاب به لشکر یزید چنین فرمود: «فقد ملئت بطونکم من الحرام و طبع علی قلوبکم» (مجلسی، بحار الانوار، ج45، ص8); شکم هایتان از حرام پر شده و قلب هایتان از پذیرش حق گریزان شده است.
4ـ دوری از خدا: امیر بیان علی «علیه السلام» می فرماید: «من أدخل بطنه النار فأبعده الله» (مجلسی، بحار الانوار، ج40، ص340); کسی که در درون آتش (مال حرام) بریزد، خداوند او را از خود دور می کند.
5ـ متزلزل شدن عبادات: پیامبر اکرم «صلی الله علیه و آله» می فرماید: «العبادة مع اکل الحرام کالبناء علی ارمل» (مجلسی، بحار الانوار، ج100، ص 16); عبادت کردن با حرام خواری، همچون بنا کردن بر روی خاک سست است، و روشن است که چنین بنایی با اندکی لرزش، واژگون می شود.
برای پاک کردن روح و بدن از تأثیرات سوء و ویرانگر لقمه حرام باید در اموری جهد و کوشش شود تا راه تکامل روح و نفس هموار شود، ما در این نوشتار به برخی از این موارد اشاره می کنیم:
1ـ احیاء حق الله: یکی از توابع و نتایج خوردن لقمه حرام، ضایع شدن حق خداوند است، چرا که انسان با انجام این معصیت، از اوامر الهی سرپیچی کرده و به حریم محرمات الهی تجاوز نموده است و حقی را که خداوند بر عهده او داشته ضایع و پایمال نموده است و برای احیاء نمودن این حق، تنها راه توبه و استغفار است.
در جریان واقعه عاشورا امام حسین «علیه السلام» خطاب به لشکر یزید چنین فرمود: «فقد ملئت بطونکم من الحرام و طبع علی قلوبکم» (مجلسی، بحار الانوار، ج45، ص8); شکم هایتان از حرام پر شده و قلب هایتان از پذیرش حق گریزان شده است.
2ـ اداء حق الناس: یکی از اموری که در اسلام مورد تأکید و اهتمام قرار گرفته است، حفظ و حرمت اموال دیگران است و خداوند در قرآن با صراحت، صاحبان ایمان را از این کار ناپسند نهی می کند.
حال با توجه به چنین اهمیتی باید بیان شود که تنها راه رهایی از حقوق ضایع شده دیگران، این است که صاحب حق، راضی شود و حقش به او برگردانده شود.
3ـ انجام مستحبات: تاکنون بررسی شد که برای پاک شدن از تأثیرات لقمه حرام چه اموری بر ما واجب است، ولی امور مستحبی هم وجود دارد که به واسطه آن، اثرات لقمه حرام در وجود انسان به کلی از بین می رود و راه کمال و سعادت هموارتر می شود، از جمله: سختی دادن بدن و جسم در حدی که اثرات بوجود آمده از آن راه و قوایی که از راه حرام رشد کرده به کلی از بین برود.
نتیجه آن که از نظر اخلاقی انسان باید قبل از هر چیز باید مواظبت بر غذاها و لقمه هایی که می خواهد مصرف کند داشته باشد که حرام یا شبهه ناک نباشند که به سختی و درد سر بیفتد و اگر از روی ناچاری و یا جهل و بدون قصد این امر اتفاق افتاد اولا باید یقین به حرمت داشته باشد و اعتنا به شک نکند. ثانیا اگر امکان دارد حق صاحبانشان را بپردازد و از او حلالیت بطلبد و ثالثا در صورت یقین به حرام بودن و عدم دست رسی به صاحب آن به مقداری که مصرف کرده با حاکم شرع مصالح و مقدار پول آن را پرداخت کند.
به راستی دغدغه امروز ما چه چیز است؟
راه رهایی از فکر گناه
عاملی که انسان را به بندگی خدا می رساند!
ریشه ای ترین علل رذایل اخلاقی