دانشمندان از شناسایی پیوندهای ژنتیکی میان مجموعه ای از عوامل روانی موسوم به “پنج ویژگی شخصیتی اصلی” خبر دادند.
کشف پیوندهای ژنتیکی میان ویژگی های شخصیتی و بیماری های روانی
این عوامل عبارتند از برونگرایی، روان رنجوری، سازگاری، باوجدانی و فضای باز برای کسب تجربه. به گفته دانشمندان، عوامل فوق در اختلالات روانی معینی نیز تاثیر گذار هستند.
به گزارش سلامتی، این موضوعی ثابت شده است که شخصیت ارتباط جزئی با ژنتیک دارد، اما مطالعات اخیر پیرامون ژنوم این امکان را به محققان خواهد داد تا بطور جامعی به بررسی بخش هایی از رمز DNAA انسان بپردازند که جنبه های خاصی از شخصیت ما را تحت تاثیر قرار می دهند.
چی هوآ چن، محقق ارشد از دانشگاه کالیفرنیا سان دیگو این گونه توضیح می دهد: گرچه ویژگی های شخصیتی موروثی اند، اما تا قبل از بکارگیری روش بزرگ مقیاس GWAS پرداختن به متغیرهای ژنتیکی مرتبط با شخصیت امری دشوار بود.
چن و تیم تحقیقاتی اش داده های ژنتیکی را که شامل شصت هزار نمونه بود، تجزیه و تحلیل کردند. این داده ها توسط شرکت خصوصی ۲۳andMe گردآوری شد و هشتاد هزار نمونه هم توسط “کنسرسیوم ژنتیک شخصیت” ارائه گردید. محققان با دسترسی به حجم گسترده‌ای از داده های DNA قادر به جستجوی روابطی میان خصوصیات ژنتیکی خاص، ویژگی های شخصیتی و اختلالات روانی بودند.
ما به این نکته واقفیم که بخش هایی از شخصیت ما مثل هوش، ترکیبی از ژن هایی است که با آنها به دنیا می آییم و تجارب زندگی مان را می سازد. اما دانشمندان در خصوص این عوامل با یقین سخن نمی گویند و همین مسئله باعث سودمندتر شدن مطالعات بزرگ مقیاسی نظیر این می شود.
دانشمندان از یافتن رابطه ای میان یک سری ژن و ویژگیهای خاص خبر داده‌اند. برای مثال، ژن های WSCD2 و PCDH15 با برونگرایی ارتباط دارند، در حالی که ژن L3MBTL2 و کروموزوم ۸p23.1 به اختلال عصبی و روان رنجوری مربوط می شوند. آنان دریافتند که ژن های مرتبط با روان رنجوری و تمایل به کسب تجربه توأمان در نواحی یکسانی جای می گیرند، به مانند ژن های مربوط به اختلالات روانی مشخص.
در مواردی دیگر، روابطی میان برونگرایی و کم توجهی/اختلال بیش فعالی(ADHD)؛ اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی؛ روان رنجوری، افسردگی و پریشانی مشاهده شد. به عبارت دیگر، همان بخش های رمزگذاری DNA که در تعریف شخصیت های انسان نقش دارند، احتمال بروز مشکلات سلامت روانی را در انسان افزایش می دهند.
این نکته کاملا مبرهن است ژن ها شخصیت ما را تعریف کرده و باعث اجتناب ناپذیر شدن مشکلات روانی می شوند اما بر اساس این یافته ها، احتمالا ژن ها رابطه نزدیکی با یکدیگر دارند.
از سوی دیگر، هیچ هم پوشانی ژنتیکی میان بیماری های روانی و سازگار پذیری(حس مشارکت و مهربانی) یا با وجدانی(منظم یا مسئولیت پذیر بودن) یافت نشد. تحقیقات هنوز در اول راه است و هیچ رابطه ای میان ویژگیهای شخصیتی و اختلالات روانی خاص مشاهده نشده است.
بنا به گفته اعضای تیم تحقیقاتی، امکان یافتن راهی برای پیش بینی و درمان این اختلالات در آینده با تحقیق و بررسی بیشتر فراهم خواهد آمد. چن می افزاید: تحقیقات ژنتیکی ما پیرامون “شخصیت” هنوز مراحل ابتدایی خود را طی می کند و متغیرهای گوناگونی که با ویژگی های شخصیتی در ارتباط اند، در آینده کشف خواهند شد.
ما موفق به یافتن روابطی میان ویژگیهای شخصیتی و اختلالات روانی شدیم، ولی هنوز ماهیت بسیاری از متغیرها نامشخص است. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Nature Genetics منتشر شده است.