بامداد – استجابت خدا منوط به گناه کار نبودن دعا کننده نیست، خداوند کریم و رحیم حتی دعای افراد گناه کار را نیز اجابت می کند، پس هیچ کس و هیچ گاه از رحمت خدا نباید نا امید بود. گرچه به طور مسلم هر قدر انسان اطاعت بیشتری از خداوند داشته باشد از سوی پروردگار منزلت بالاتر و استجابت بیشتری شامل حال او می شود.
«مستجاب الدعوة» شدن همانند رشته های مختلف علمی و امثال آن نیست تا انسان با فراهم آوردن شرایط و ویژگی هایی در آن فن خاص متخصص و صاحب مقام بشود، آنگاه بساط پهن کند و دعا نماید و اجابت دریافت کند و یا برای کسی دیگر دعا کند و اجابت بگیرد. بلکه برخی از بندگان صالح خدا و اولیاء الهی به دلیل معنویت و مقام بلند که در قرب الهی پیدا کرده اند، دارای اوصاف و کمالات وجودی و آثار و برکات معنوی فراوان می شوند که یکی از آنها استجابت دعای آنان است؛ یعنی اگر آن فرد صالح برای کسی دعا کند و یا برای چیزی دعا نماید و اگر خداوند نیز مصلحت بداند، ممکن است بر اثر دعای او حاجتی برآورده شود.
به همین دلیل چه بسا فرد صالحی برای کاری دعا می کند و چون برآورده شدن آن حاجت و یا آن کار به مصلحت آن شخص نیست و یا اسرار دیگری در میان است، لذا دعای آن مومن صالح و یا آن ولی الهی مستجاب نمی شود. بنابراین مستجاب الدعوة بودن ،چون فن خاصی نیست پس شرایط خاص کلاسیک هم ندارد، بلکه برخی بندگان صالح به دلیل معنویت و تقرّب شان به خدا دعاهایشان مستجاب می شود.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: چهار کس دعایشان رد نخواهد شد و درهای آسمان به روی دعای آنان گشوده است: دعای پدر برای اولادش، دعای مظلوم بر علیه ظالم، دعای کسی که برای انجام عمره به مکه رفته باشد، و دعای انسان روزه دار. (بحارالانوار، ج ۹۰، ص ۳۵۴، باب ۲۲)
امام صادق علیه السّلام می فرمایند: از جمله کسانی که دعایش مستجاب می شود، دعای امام و پیشوای عادل برای رعیت و دعای مومنی که پشت سر و در غیاب مومنی دیگر برای او دعا کند. (بحارالانوار، ج ۹۰، ص ۳۵۵، باب ۲۲)
و در روایت دیگری آمده که امام صادق علیه السلام فرمودند: سه کس دعایشان مستجاب است: یکی حاجی که به مکه رفته است. دیگر رزمنده ای که در جبهة جهاد حضور پیدا کرده و سوم انسان مریض. (بحارالانوار، ج ۹۰، ص ۳۵۷، باب ۲۲)
در این مورد به سه نکته اشاره می کنیم:
اولاً همین که انسان با دعا و تضرع و استغفار (که نوعی دعاست) توبه می کند و خداوند توبه او را قبول می کند، این خود روشن ترین دلیل بر آن است که دعای افراد گناه کار نیز پذیرفته می شود و لذا در روایات تأکید فراوانی بر استغفار و توبه از گناهان شده است. (اصول کافی، نشر پیشین، ج ۴، ص ۲۶۴) و قرآن کریم می فرماید: (و ما کان الله معذبهم و هم یستغفرون) (انفال/ ۳۳) یعنی تا آنان طلب آمرزش می کنند، خدا عذاب کنندة ایشان نخواهد بود. پس معلوم می شود که دعای گناهکاران نیز گاهی پذیرفته می شود.
ثانیاً: این که در روایات آمده است که دعای مظلوم بر علیه ظالم مستجاب می شود. (اصول کافی، نشر پیشین، ج ۴، ص ۲۶۴) در هیچ روایتی قید نشده که مظلوم در صورتی دعایش بر علیه ظالم مقبول است که گناه کار نباشد. پس معلوم می شود که دعای مظلوم گرچه اهل گناه باشد بر علیه ظالم مستجاب است.
ثالثاً: آیاتی که همگان را به دعا فراخوانده و وعده اجابت داده مطلق است، مثلا می فرماید: (ادعونی استجب لکم) (مومن/ ۶۰) مرا بخوانید تا دعای شما را اجابت کنم. بخصوص آن که مفسرین گفته اند: شأن نزول این آیه افراد بی ایمان و مغرور و متکبر است که خداوند بعد از تهدید آنان می فرماید مرا بخوانید تا دعای شما را اجابت کنم. (تفسیر نمونه، ج ۲۰، ص ۱۴۶) و در آیة دیگر نیز به طور مطلق فرموده: (اذا سألک عبادی عنّی فانی قریب اجیب دعوة الداع اذا دعان) (بقره/ ۱۸۶) هرگاه بندگان من از تو درباره من بپرسند، بگو من نزدیکم و دعای دعا کننده را به هنگامی که مرا بخواند اجابت می کنم.
از این گونه آیات، که استجابت خدا را منوط به گناه کار نبودن دعا کننده نکرده است، به خوبی به دست می آید که خداوند کریم و رحیم حتی دعای افراد گناه کار را نیز اجابت می کند، پس هیچ کس و هیچ گاه از رحمت خدا نباید نا امید بود. گرچه به طور مسلم هر قدر انسان اطاعت بیشتری از خداوند داشته باشد از سوی پروردگار منزلت بالاتر و استجابت بیشتری شامل حال او می شود.
عمروبن حمق از اصحاب پیامبر (صلی الله علیه و اله) و از یاران شجاع و مخلص علی (علیه السلام) بود که سرانجام توسط دژخیمان معاویه دستگیر شده و در حصن موصل زندانی گردید، سرش را بریدند و نزد معاویه به هدیه بردند. او هنگام جوانی برای پیامبر (صلی الله علیه و اله) آب برد، پیامبر (صلی الله علیه و اله) آن را آشامید و سپس ٍ این دعا را در حق او کرد: اللهم امتعه بشبابه: خدایا او را از جوانی بهره مند کن. این دعا آنچنان در حق او به استجابت رسید، که هشتاد سال از عمرش ٍ گذشت در عین حال موی سفید در سر و صورت او دیده نشد.
او روزی به حضور امام علی (علیه السلام) آمد، امام دید چهره او زرد شده ، پرسید: این زردی چیست؟ او عرض کرد: بر اثر بیماری است که به آن مبتلا شده ام . امام علی (علیه السلام) به او فرمود : مااز خوشحالی شما خوشحالیم ، و هنگام اندوه شما، غمگین هستیم ، و برای بیماری شما بیمار می شویم و برای شما دعا می کنیم.
منابع:
داستان دوستان / محمد محمدی اشتهاردی
سایت اندیشه قم
نوشته آیا دعای «معصیت کار» مورد اجابت است؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
جام جم سرا:
اگر شما هم به دنبال کار میگردید و در طول روز به آگهیها یا سایتهای استخدامی سر میزنید، بهتر است با ۷ باور اشتباه در این زمینه آشنا شوید تا دچار چنان نتیجهای نشوید. این موارد را به نقل از باشگاه خبرنگاران در ادامه بخوانید:
۱-گاهی اوقات متن یک آگهی آنقدر جذاب و جالب نوشته شده که توجه خواننده را به خود جلب میکند و با آنچه که شما در ذهن دارید کاملا تطبیق دارد و فکر میکنید این کار حتما مال شماست. اما این طرز تفکر صحیحی نیست. شما هنوز از ماهیت کار با خبر نیستید محیط را ندیدید. مصاحبهای انجام ندادید و از همه مهمتر شرایط کاری را نمیدانید پس بنابراین بلند پروازی نکنید چون باعث میشود کار مطلوب خود را به دست نیاورید.
۲-وقتی که مرحله ی مصاحبه را به خوبی سپری میکنید لزوما نباید فکر کنید که استخدام شما حتمی است. پس از مصاحبه کارفرما به بررسی آنچه که در مصاحبه انجام شده می پردازد و در نهایت شخص مورد نظر را انتخاب میکند بنابراین حتما نباید پس از انجام مصاحبه منتظر بمانید تا استخدام شوید.
۳-برخی از کارجویان بسیار عجول هستند و میخواهد در همان وهله ی اول استخدام شوند. اما استخدام کارمندان یکسری روند اداری دارد. تنها شما نیستید که برای استخدام مراجعه میکنید بلکه افرادی دیگر با شرایطی مثل شما برای استخدام و انجام مصاحبه آماده هستند بنابراین عجله نکنید.
۴-همیشه بین دو تا سه روز یا شاید هم نزدیک به یک هفته فرآیند استخدامی به طول میانجامد. استخدامهای مراکز دولتی که در چندین مرحله انجام میشوند تا ماهها ممکن است طول بکشد بنابراین شما همچنان به دنبال کار باشید و منتظر نمانید تا با شما تماس بگیرند. همچنان به یافتن کار مورد نظرتان ادامه دهید چون ممکن است فرصتهای بهتری وجود داشته باشد و شما از آن بیخبر باشید.
۵-بدترین اشتباهی که افراد در پیدا کردن کار دارند این است که امید به پیدا کردن کار توسط دوستان یا افراد فامیل دارند. هرگز نباید خود را مشغول به این جور تفکرات کنید البته که خوب است برای پیدا کردن کار به همه بسپرید تا کاری برای شما پیدا کنند اما اینکه به امید آنها باشید تنها باعث هدر دادن وقت تان می شود.
۶-شما باید آنچه را که در واقعیت هستید در رزومه یا زمان مصاحبه بیان کنید. یعنی اینکه اغراق در آنچه که میگویید باعث دلخوری در آینده خواهد شد زیرا تواناییهای شما در عمل و در زمان انجام کار مشخص میشود بنابراین اگر آنچه را که نیستید بنویسید بعدا دچار مشکل خواهید شد.
۷-مدرک تحصیلی شما نباید توقعتان را بیش از حد بالا ببرد. اگر تا به حال تجربه ی کاری نداشتید و برای اولین بار میخواهید مشغول به کار شوید باید بدانید که در ابتدا حقوق و دستمزد شاید مطلوب شما نباشد و این نباید شما را ناامید کند درست است که شما وقت تان را برای تحصیل در دانشگاه قرار دادید اما باید کار را یاد بگیرید تا درآمد تان افزایش یابد. در واقع شما باید از آنچه که در دوران تحصیل آموختید برای کار استفاده کنید اما در همان وهله ی اول نباید به خاطر تحصیلات عالیه توقع تان زیاد باشد.
بامداد – استجابت خدا منوط به گناه کار نبودن دعا کننده نیست، خداوند کریم و رحیم حتی دعای افراد گناه کار را نیز اجابت می کند، پس هیچ کس و هیچ گاه از رحمت خدا نباید نا امید بود. گرچه به طور مسلم هر قدر انسان اطاعت بیشتری از خداوند داشته باشد از سوی پروردگار منزلت بالاتر و استجابت بیشتری شامل حال او می شود.
«مستجاب الدعوة» شدن همانند رشته های مختلف علمی و امثال آن نیست تا انسان با فراهم آوردن شرایط و ویژگی هایی در آن فن خاص متخصص و صاحب مقام بشود، آنگاه بساط پهن کند و دعا نماید و اجابت دریافت کند و یا برای کسی دیگر دعا کند و اجابت بگیرد. بلکه برخی از بندگان صالح خدا و اولیاء الهی به دلیل معنویت و مقام بلند که در قرب الهی پیدا کرده اند، دارای اوصاف و کمالات وجودی و آثار و برکات معنوی فراوان می شوند که یکی از آنها استجابت دعای آنان است؛ یعنی اگر آن فرد صالح برای کسی دعا کند و یا برای چیزی دعا نماید و اگر خداوند نیز مصلحت بداند، ممکن است بر اثر دعای او حاجتی برآورده شود.
به همین دلیل چه بسا فرد صالحی برای کاری دعا می کند و چون برآورده شدن آن حاجت و یا آن کار به مصلحت آن شخص نیست و یا اسرار دیگری در میان است، لذا دعای آن مومن صالح و یا آن ولی الهی مستجاب نمی شود. بنابراین مستجاب الدعوة بودن ،چون فن خاصی نیست پس شرایط خاص کلاسیک هم ندارد، بلکه برخی بندگان صالح به دلیل معنویت و تقرّب شان به خدا دعاهایشان مستجاب می شود.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: چهار کس دعایشان رد نخواهد شد و درهای آسمان به روی دعای آنان گشوده است: دعای پدر برای اولادش، دعای مظلوم بر علیه ظالم، دعای کسی که برای انجام عمره به مکه رفته باشد، و دعای انسان روزه دار. (بحارالانوار، ج ۹۰، ص ۳۵۴، باب ۲۲)
امام صادق علیه السّلام می فرمایند: از جمله کسانی که دعایش مستجاب می شود، دعای امام و پیشوای عادل برای رعیت و دعای مومنی که پشت سر و در غیاب مومنی دیگر برای او دعا کند. (بحارالانوار، ج ۹۰، ص ۳۵۵، باب ۲۲)
و در روایت دیگری آمده که امام صادق علیه السلام فرمودند: سه کس دعایشان مستجاب است: یکی حاجی که به مکه رفته است. دیگر رزمنده ای که در جبهة جهاد حضور پیدا کرده و سوم انسان مریض. (بحارالانوار، ج ۹۰، ص ۳۵۷، باب ۲۲)
در این مورد به سه نکته اشاره می کنیم:
اولاً همین که انسان با دعا و تضرع و استغفار (که نوعی دعاست) توبه می کند و خداوند توبه او را قبول می کند، این خود روشن ترین دلیل بر آن است که دعای افراد گناه کار نیز پذیرفته می شود و لذا در روایات تأکید فراوانی بر استغفار و توبه از گناهان شده است. (اصول کافی، نشر پیشین، ج ۴، ص ۲۶۴) و قرآن کریم می فرماید: (و ما کان الله معذبهم و هم یستغفرون) (انفال/ ۳۳) یعنی تا آنان طلب آمرزش می کنند، خدا عذاب کنندة ایشان نخواهد بود. پس معلوم می شود که دعای گناهکاران نیز گاهی پذیرفته می شود.
ثانیاً: این که در روایات آمده است که دعای مظلوم بر علیه ظالم مستجاب می شود. (اصول کافی، نشر پیشین، ج ۴، ص ۲۶۴) در هیچ روایتی قید نشده که مظلوم در صورتی دعایش بر علیه ظالم مقبول است که گناه کار نباشد. پس معلوم می شود که دعای مظلوم گرچه اهل گناه باشد بر علیه ظالم مستجاب است.
ثالثاً: آیاتی که همگان را به دعا فراخوانده و وعده اجابت داده مطلق است، مثلا می فرماید: (ادعونی استجب لکم) (مومن/ ۶۰) مرا بخوانید تا دعای شما را اجابت کنم. بخصوص آن که مفسرین گفته اند: شأن نزول این آیه افراد بی ایمان و مغرور و متکبر است که خداوند بعد از تهدید آنان می فرماید مرا بخوانید تا دعای شما را اجابت کنم. (تفسیر نمونه، ج ۲۰، ص ۱۴۶) و در آیة دیگر نیز به طور مطلق فرموده: (اذا سألک عبادی عنّی فانی قریب اجیب دعوة الداع اذا دعان) (بقره/ ۱۸۶) هرگاه بندگان من از تو درباره من بپرسند، بگو من نزدیکم و دعای دعا کننده را به هنگامی که مرا بخواند اجابت می کنم.
از این گونه آیات، که استجابت خدا را منوط به گناه کار نبودن دعا کننده نکرده است، به خوبی به دست می آید که خداوند کریم و رحیم حتی دعای افراد گناه کار را نیز اجابت می کند، پس هیچ کس و هیچ گاه از رحمت خدا نباید نا امید بود. گرچه به طور مسلم هر قدر انسان اطاعت بیشتری از خداوند داشته باشد از سوی پروردگار منزلت بالاتر و استجابت بیشتری شامل حال او می شود.
عمروبن حمق از اصحاب پیامبر (صلی الله علیه و اله) و از یاران شجاع و مخلص علی (علیه السلام) بود که سرانجام توسط دژخیمان معاویه دستگیر شده و در حصن موصل زندانی گردید، سرش را بریدند و نزد معاویه به هدیه بردند. او هنگام جوانی برای پیامبر (صلی الله علیه و اله) آب برد، پیامبر (صلی الله علیه و اله) آن را آشامید و سپس ٍ این دعا را در حق او کرد: اللهم امتعه بشبابه: خدایا او را از جوانی بهره مند کن. این دعا آنچنان در حق او به استجابت رسید، که هشتاد سال از عمرش ٍ گذشت در عین حال موی سفید در سر و صورت او دیده نشد.
او روزی به حضور امام علی (علیه السلام) آمد، امام دید چهره او زرد شده ، پرسید: این زردی چیست؟ او عرض کرد: بر اثر بیماری است که به آن مبتلا شده ام . امام علی (علیه السلام) به او فرمود : مااز خوشحالی شما خوشحالیم ، و هنگام اندوه شما، غمگین هستیم ، و برای بیماری شما بیمار می شویم و برای شما دعا می کنیم.
منابع:
داستان دوستان / محمد محمدی اشتهاردی
سایت اندیشه قم
نوشته آیا دعای «معصیت کار» مورد اجابت است؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
فرآوری: آمنه اسفندیاری ـ بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
«مستجاب الدعوة» شدن همانند رشته های مختلف علمی و امثال آن نیست تا انسان با فراهم آوردن شرایط و ویژگی هایی در آن فن خاص متخصص و صاحب مقام بشود، آنگاه بساط پهن کند و دعا نماید و اجابت دریافت کند و یا برای کسی دیگر دعا کند و اجابت بگیرد. بلکه برخی از بندگان صالح خدا و اولیاء الهی به دلیل معنویت و مقام بلند که در قرب الهی پیدا کرده اند، دارای اوصاف و کمالات وجودی و آثار و برکات معنوی فراوان می شوند که یکی از آنها استجابت دعای آنان است؛ یعنی اگر آن فرد صالح برای کسی دعا کند و یا برای چیزی دعا نماید و اگر خداوند نیز مصلحت بداند، ممکن است بر اثر دعای او حاجتی برآورده شود.
به همین دلیل چه بسا فرد صالحی برای کاری دعا می کند و چون برآورده شدن آن حاجت و یا آن کار به مصلحت آن شخص نیست و یا اسرار دیگری در میان است، لذا دعای آن مومن صالح و یا آن ولی الهی مستجاب نمی شود. بنابراین مستجاب الدعوة بودن ،چون فن خاصی نیست پس شرایط خاص کلاسیک هم ندارد، بلکه برخی بندگان صالح به دلیل معنویت و تقرّب شان به خدا دعاهایشان مستجاب می شود.
عمروبن حمق هنگام جوانی برای پیامبر (صلی الله علیه و اله) آب برد، پیامبر (صلی الله علیه و اله) آن را آشامید و سپس ٍ این دعا را در حق او کرد: اللهم امتعه بشبابه: خدایا او را از جوانی بهره مند کن. این دعا آنچنان در حق او به استجابت رسید، که هشتاد سال از عمرش ٍ گذشت در عین حال موی سفید در سر و صورت او دیده نشد.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: چهار کس دعایشان رد نخواهد شد و درهای آسمان به روی دعای آنان گشوده است: دعای پدر برای اولادش، دعای مظلوم بر علیه ظالم، دعای کسی که برای انجام عمره به مکه رفته باشد، و دعای انسان روزه دار. (بحارالانوار، ج 90، ص 354، باب 22)
امام صادق علیه السّلام می فرمایند: از جمله کسانی که دعایش مستجاب می شود، دعای امام و پیشوای عادل برای رعیت و دعای مومنی که پشت سر و در غیاب مومنی دیگر برای او دعا کند. (بحارالانوار، ج 90، ص 355، باب 22)
و در روایت دیگری آمده که امام صادق علیه السلام فرمودند: سه کس دعایشان مستجاب است: یکی حاجی که به مکه رفته است. دیگر رزمنده ای که در جبهة جهاد حضور پیدا کرده و سوم انسان مریض. (بحارالانوار، ج 90، ص 357، باب 22)
چه بسا فرد صالحی برای کاری دعا می کند و چون برآورده شدن آن حاجت و یا آن کار به مصلحت آن شخص نیست و یا اسرار دیگری در میان است، لذا دعای آن مومن صالح و یا آن ولی الهی مستجاب نمی شود.
در این مورد به سه نکته اشاره می کنیم:
اولاً همین که انسان با دعا و تضرع و استغفار (که نوعی دعاست) توبه می کند و خداوند توبه او را قبول می کند، این خود روشن ترین دلیل بر آن است که دعای افراد گناه کار نیز پذیرفته می شود و لذا در روایات تأکید فراوانی بر استغفار و توبه از گناهان شده است. (اصول کافی، نشر پیشین، ج 4، ص 264) و قرآن کریم می فرماید: (و ما کان الله معذبهم و هم یستغفرون) (انفال/ 33) یعنی تا آنان طلب آمرزش می کنند، خدا عذاب کنندة ایشان نخواهد بود. پس معلوم می شود که دعای گناهکاران نیز گاهی پذیرفته می شود.
ثانیاً: این که در روایات آمده است که دعای مظلوم بر علیه ظالم مستجاب می شود. (اصول کافی، نشر پیشین، ج 4، ص 264) در هیچ روایتی قید نشده که مظلوم در صورتی دعایش بر علیه ظالم مقبول است که گناه کار نباشد. پس معلوم می شود که دعای مظلوم گرچه اهل گناه باشد بر علیه ظالم مستجاب است.
ثالثاً: آیاتی که همگان را به دعا فراخوانده و وعده اجابت داده مطلق است، مثلا می فرماید: (ادعونی استجب لکم) (مومن/ 60) مرا بخوانید تا دعای شما را اجابت کنم. بخصوص آن که مفسرین گفته اند: شأن نزول این آیه افراد بی ایمان و مغرور و متکبر است که خداوند بعد از تهدید آنان می فرماید مرا بخوانید تا دعای شما را اجابت کنم. (تفسیر نمونه، ج 20، ص 146) و در آیة دیگر نیز به طور مطلق فرموده: (اذا سألک عبادی عنّی فانی قریب اجیب دعوة الداع اذا دعان) (بقره/ 186) هرگاه بندگان من از تو درباره من بپرسند، بگو من نزدیکم و دعای دعا کننده را به هنگامی که مرا بخواند اجابت می کنم.
از این گونه آیات، که استجابت خدا را منوط به گناه کار نبودن دعا کننده نکرده است، به خوبی به دست می آید که خداوند کریم و رحیم حتی دعای افراد گناه کار را نیز اجابت می کند، پس هیچ کس و هیچ گاه از رحمت خدا نباید نا امید بود. گرچه به طور مسلم هر قدر انسان اطاعت بیشتری از خداوند داشته باشد از سوی پروردگار منزلت بالاتر و استجابت بیشتری شامل حال او می شود.
عمروبن حمق از اصحاب پیامبر (صلی الله علیه و اله) و از یاران شجاع و مخلص علی (علیه السلام) بود که سرانجام توسط دژخیمان معاویه دستگیر شده و در حصن موصل زندانی گردید، سرش را بریدند و نزد معاویه به هدیه بردند. او هنگام جوانی برای پیامبر (صلی الله علیه و اله) آب برد، پیامبر (صلی الله علیه و اله) آن را آشامید و سپس ٍ این دعا را در حق او کرد: اللهم امتعه بشبابه: خدایا او را از جوانی بهره مند کن. این دعا آنچنان در حق او به استجابت رسید، که هشتاد سال از عمرش ٍ گذشت در عین حال موی سفید در سر و صورت او دیده نشد.
او روزی به حضور امام علی (علیه السلام) آمد، امام دید چهره او زرد شده ، پرسید: این زردی چیست؟ او عرض کرد: بر اثر بیماری است که به آن مبتلا شده ام . امام علی (علیه السلام) به او فرمود : مااز خوشحالی شما خوشحالیم ، و هنگام اندوه شما، غمگین هستیم ، و برای بیماری شما بیمار می شویم و برای شما دعا می کنیم.