نحوه صحیح “شستن دستها” | آموزش تصویری “شستن دستهای کودک”

نحوه صحیح “شستن دستها” | آموزش تصویری “شستن دستهای کودک”

 خیلی از شما و کودکانتان در طول روز بار‌ها وسایل مختلف را لمس می‌کنید یا اگر با وسایل تقلیه از جمله مترو، اتوبوس و تاکسی رفت و آمد می‌کنید، حتما با خیال راحت با دستتان میله‌ها و دستگیره‌ها را می‌گیرید.

در صورتی که همین تماس‌های روزانه که بی‌اهمیت به‌نظر می‌رسند ممکن است باعث انتقال بیماری‌ های جدی به شما، فرزند‌تان و دیگران شود. به همین دلیل ما به ضرورت شستن دست‌‌ها پرداخته‌ایم.

بسیاری از بیماری‌ های ویروسی به دلیل نشستن دست‌ ها به شما و دیگران منتقل می‌شوند مخصوصا حالا که رفته رفته به فصل پاییز نزدیک می‌شویم و شاهد انواع سرماخوردگی‌ ها و ویروس‌های مختلف خواهیم بود.

همچنین شستن دست‌ها برای خانم‌های باردار که در وضعیت خاصی هستند بسیار مهم است چون در صورتی که به بیماری‌ های ویروسی مبتلا شوند مجبور می‌شوند روز‌های سختی را تا بهبود بیماری پشت سر بگذارند.

چه موقعی دستمان را بشوییم؟
خانم‌های باردار و غیر باردار باید قبل از غذا درست کردن، بعد از رفتن به دستشویی، عوض کردن پوشک بچه، جا‌به‌جا کردن کیسه زباله و تماس دست با انواع سطوحی که گرد و خاک دارند یا آلوده هستند باید دست‌شان را بشورند. همچنین آنها باید بعد از حضور در اماکن عمومی و استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی مانند مترو، اتوبوس و تاکسی و همچنین بعد از هر بار عطسه و سرفه دستان خود را خوب بشورند.

بهتر است مادران دست‌ های نوزاد‌شان را هم در این مواقع بشورند یا اگر فرزندشان به سنی رسیده که خود می‌تواند دستهایش را بشورد، شستن دست‌ ها را در موقعیت‌های مختلف به او آموزش بدهند.

بسیاری از بیماری‌ های ویروسی خطرناک با رعایت نکردن کوچک‌ترین مسائل بهداشتی مانند همین نشستن دستها اتفاق می‌افتند.

روش درست شستن دست‌ ها
باید بدانید که برای شستن دست‌ ها تنها استفاده از صابون یا مایع دستشویی کافی نیست و روش درست شستن بسیار مهم است. به همین دلیل برای شروع “شستن دست‌” ها ابتدا باید آنها را خیس و صابونی کنید سپس کف دست‌ ها را به هم بمالید.

لای انگشتان را از قسمت پشت دست شسته و سپس ‏انگشتان را از رو‌به‌رو  بشورید. نوک انگشتانتان را در هم گره کنید و بعد از شستشوی آنها، شست‌ ها را هم جداگانه و و دقیق بشورید. خطوط کف دست‌ها را با نوک انگشتان و دور مچ هر دو دست را خوب بشورید و دست‌ ها‌یتان را با یک دستمال تمیز خشک کنید. در نهایت با همان دستمال شیر آب را ببندید و آن را در سطل آشغال بیندازید.

نکاتی که باید در شستن دستها رعایت کنید
1. بنابر یک باور اشتباه بسیاری از مردم تصور می‌کنند اگر از آب گرم برای شستن دست‌های‌شان استفاده کنند، جرم‌های دست‌شان از بین می‌رود. در صورتی که استفاده مداوم از آب گرم برای شستن دست‌ها باعث بالا رفتن حساسیت پوست و آسیب آن می‌شود. بنابر‌‌این برای شستن دست‌های‌تان تنها از آب گرم استفاده نکنید.

2. تحقیقات اخیر نشان داده‌اند که کارکرد صابون‌ های آنتی‌باکتریال مانند صابون معمولی و آب است. همچنین صابون‌ های آنتی‌ باکتریال باعث بروز مشکلات تیروئیدی، حساسیت، اضافه وزن و تضعیف کارکردهای عضلانی بدن می‌شوند. پس بهتر است دور این صابون‌ ها را خط قرمز بکشید!

3. برند‌های صابونی را انتخاب کنید که امتحان خود را پس داده‌اند البته اگر به آنها حساسیت نشان ندهید.

4. استفاده از ژل‌ های ضد‌عفونی تنها در شرایط اضطراری که آب و صابون در دسترس ندارید مشکلی ندارد.

5. اگر از آن دسته از افرادی هستید که دستهایتان را در یک چشم به هم زدن می‌شورید باید بگوییم که اشتباه می‌کنید. چون بعد از کف کردن دست‌ ها تازه مراحل اصلی شستشو شروع می‌شود و شما باید به خوبی تمام سطح و کف دست، لای انگشتان و زیر ناخن‌های‌تان را بشورید.

منبع: ninisite.com

علائم و نشانه “افسردگی کودک” | درمان افسردگی | افسردگی نوجوانان

علائم و نشانه “افسردگی کودک” | درمان افسردگی | افسردگی نوجوانان

با اینکه افسردگی بیشتر در نوجوانان دیده می شود اما این مشکل می تواند در هر سنی شروع شود. ممکن است فرزندتان نتواند با کلمات، افسردگی اش را توضیح دهد. در اینجا شمایید که باید حواستان به برخی علائم باشد. در ادامه می خواهم این نشانه ها را برایتان توضیح دهم.

افسردگی دوران کودکی تمرکز را سخت می کند بنابراین گوش دادن به صحبت های معلم و یا انجام مرتب تکالیف برای کودک سخت خواهد شد. اگر فرزندتان که معمولا نمره های خوبی می گرفت، ناگهان افت محسوسی در نمرات داشت باید بررسی کنید که چه چیزی ممکن است پیش آمده باشد.

 ۱۳ نشانه افسردگی کودکان که هر پدر و مادری باید بداند

بسیاری از عدم تمرکز و حواس پرتی گله می کنند و به حالت غم و اندوه اشاره ای نمی کنند. کودک احساس گیجی می کند و یک کار را باید بارها و بارها تکرار کند، حس می کند ذهنش به درستی کار نمی کند.

فرزندتان می خوابد اما باز هم خسته است 

نوجوانان معمولا دیر می خوابند، اما یک تغییر نامتعارف در عادت خوابیدن می تواند نشانه افسردگی باشد. بعضی کودکان می خواهند کل بعدازظهرشان را به چرت زدن بگذرانند. افرادی که افسردگی دارند، معمولا زود از خواب بیدار می شوند و نمی توانند دوباره به خواب روند.

خوابشان تقویت کننده نیست، یعنی مهم نیست چقدر می خوابند، روز بعد همچنان احساس ناتوانی می کنند. این خستگی ممکن است در مسیر زندگی آموزشی و اجتماعی کودکان قرار بگیرد. معمولا کودکان و نوجوانان، احساس خستگی و آشکار شدن تاثیر آن را گزارش می کنند. به کارهایشان دیر می رسند یا به کل فراموششان می کنند یا تکالیفشان را به خاطر خوابیدن زیاد انجام نمی دهند، بنابراین نحوه زندگی شان دچار مشکل می شود.

کودک اظهار بی ارزشی می کند 

اگر کودکتان جملاتی مانند ” هیچکس مرا دوست ندارد ” یا ” من بی ارزشم ” را به کار برد، باید نگران شوید. در چنین مواقعی یک مشاور می تواند کمک کند این افکار منفی از کودکتان دور شود. پیدا کردن علت ناهنجاری های عامل افسردگی و یافتن راهی بهتر برای بهبود آنها می تواند کمک کننده باشد.

کودکتان با دیگر هم سالان خود رابطه ندارد و برایش هم مهم نیست 

افراد افسرده بیشتر متمایل به مجزا کردن خود از دیگران هستند. کودکان ممکن است دیگر به سمت آن هم سال خود که افسرده است نروند. در چنین مواقعی ممکن است کودک تنها شده، زیاد به روی خودش نیاورد و حتی ابراز علاقه نکند که با همسالانش در ارتباط باشد. اما این بدان معنا نیست که از این شرایط لذت می برد. دور ماندن کودک از همسالان، می تواند او را اجتماع گریز و افسرده کند.

فرزندتان برنامه های جالب را قبول نمی کند 

با وجود استرس کارهای مدرسه، قهر با دوستان، عملکرد در ورزش و دیگر موارد، این طبیعی است که گاهی فرزندتان احساس بی حالی کند. اما اگر کارهایی که استرس او را رفع می کنند، دیگر نتوانند شادش کنند باید نگران شوید.

ما با دوستانمان به تفریح و گردش می رویم چون چنین فعالیت هایی روحیه مان را بهبود می بخشد. افراد افسرده به این کارها واکنش خوبی نشان نمی دهند یا حس می کنند خوشی آنها را ناراحت می کنند چون می خواهند طوری واکنش نشان دهند که دیگران می خواهند، اما نمی توانند.

تمام بحث ها تنش زا هستند 

ناراحتی در افراد بالغ از نشانه های افسردگی است اما در کودکان ممکن است رفتار پرخاشگرایانه باشد، به همین خاطر تشخیصش سخت است. ممکن است یک کودک بعد از مدرسه کمی بهم ریخته باشد اما بعد از مدتی دوباره حالش خوب شود. در این مورد با یک تغییر خلق و خوی ساده روبرویید اما اگر کودک به خاطر کوچک ترین چیزی تحریک شد و رفتاری پرخاشگر داشت باید به دنبال دیگر “نشانه های افسردگی” باشید.

خاطرات خوش، کودکتان را به وجد نمی آورد 

بعضی کودکان به صورت مزمن شاد نیستند، اما از نظر بالینی افسردگی ندارند. برای اینکه تفاوت را بسنجید، ببینید وقتی از خاطرات خوش صحبت می کنید کودکتان چه واکنشی نشان می دهد. فردی که ناراحت است، وقتی از دورانی خوش یاد می کنید حالش بهتر می شود اما یادآوری، کودکان افسرده را شاد نمی کند.

اگر درباره خاطره ای خوش صحبت شود دوباره حال خوب را به نوعی تجربه می کنیم اما پاسخ یک فرد افسرده به این خاطرات چنین است: به خاطر نمی آورم، این برای زمانی دیگر بوده!

کودکتان بیش از هر زمان دیگری گریه می کند 

گریه کردن یکی از راه های سالم بیان احساسات است. اما اگر فرزندتان که بیشتر مواقع آرام است بیش از هر زمان دیگر گریه کرد، ابتدا مواردی که باعث تحریک او می شوند را بسنجید. اگر حس کردید مشکلی وجود دارد، آن را نادیده نگیرید.

موارد دیگر مانند علاقه نشان ندادن به کارهایی که قبلا دوست داشته، می تواند دلیل بر “افسردگی کودک” باشد.

فرزندتان نمی خواهد دلداریش دهید 

احساس ناراحتی داشتن طبیعی است. مخصوصا بعد از یک اتفاق ناراحت کننده. اما افراد عادی دوست دارند در دوران سختی که می گذرانند حمایت شوند. یک کودک افسرده ممکن است با در آغوش گرفته شدن، از خودش ناراحتی نشان دهد چون می داند این کار غصه هایش را از بین نمی برد.

در آغوش گرفتن افراد ناراحت و دلداری دادنشان با پاسخ متشکرم همراه است، اما یک فرد افسرده شاید بگوید این کارت باعث می شود حالم بدتر شود، من دوست دارم بهتر شوم ولی نمی توانم.

کودکتان مرتب تحت معاینه قرار می گیرد 

اگر کودکتان افسردگی داشته باشد ممکن است دردهای فیزیکی مانند معده درد و سردرد، خود را نشان دهند. اگر کودکتان به صورت غیرمعمول و بیش از همیشه به خاطر چنین مشکلاتی تحت معاینه قرار بگیرد، می تواند نشانه خطر باشد.

کودکتان به نظر بی تفاوت می آید 

بی علاقه شدن به کلاس فوتبالی که او را در آن ثبت نام کردید، فقط یک نشانه است. افسردگی می تواند باعث شود یک کودک به هیچ چیز اهمیت نشان ندهد، از رفتن به مدرسه گرفته تا وقت گذراندن با دوستانش. افسردگی فقط یک چیز را در زندگی هدف قرار نمی دهد بلکه همه چیز را تحت تاثیر خود قرار می دهد.

کودکتان الگوی غذایی جدیدی پیدا کرده است 

تغییر در اشتها می تواند از نشانه های افسردگی باشد. ممکن است ناگهان کودک کم غذایتان شروع به پرخوری و خوردن غذاهای شیرین کند یا اگر خوب غذا می خورده حالا کم خوراک شود. رابطه کودک با غذا همگام با بزرگ شدنش به صورت طبیعی دچار تغییر می شود اما اگر این تغییر، با دیگر نشانه های افسردگی همراه بود باید نگرانش شوید.

کم خوراک شدن یا پرخور شدن به خودی خود می تواند دلایل زیادی داشته باشد، پس با دیدن تنها یک نشانه برچسب “افسردگی” روی فرزند خود نزنید.

در خانواده، سابقه افسردگی دارید 

با اینکه برخی بدون پیشینه خانوادگی دچار افسردگی می شوند اما متخصصان می گویند این مورد ( سابقه خانوادگی ) در ابتلا به افسردگی تاثیر دارد. پس اگر در خانواده سابقه ابتلا به افسردگی دارید، کودکتان بیشتر در خطر است.

منبع: کرمانی

آیا تیزهوش نبودن عیب است؟ | روشهای “افزایش هوش کودک”

آیا تیزهوش نبودن عیب است؟ | روشهای “افزایش هوش کودک”

فرستادن به آمادگی با فلان سبک و سیاق، ثبت نام در پیش دبستانی با فلان سطح، فرستادن به دبستان با فلان آوازه و بالأخره آغاز شرکت دادن های او در صد جور امتحان ورودی و المپیاد و غیره، آن هم فقط برای تبدیل کردن او به یک انسان تیزهوش و نابغه؟ آیا سوار شدن ما بر این موج، فرزندانمان را به ساحل خوشبختی خواهد رساند؟
اجازه بدهید قبل از اینکه وارد بحث بشویم، درباره اینکه به طور طبیعی چند درصد از فرزندان ما واقعاً تیزهوش و نابغه هستند صحبت کوتاهی بکنیم. اگر یادتان باشد در یادداشت های قبل گفتیم که ویژگی های ما روی یک زنگوله وارونه قرار گرفته اند که هر صفتی روی آن از کم تا زیاد درجه بندی شده است.
بر طبق این زنگوله، حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد آدم ها از لحاظ هوشی در سطح متوسط و بالاتر از متوسط قرار دارند. حدود ده درصد جزء باهوش ها قرار می گیرند و تقریباً ۳  الی ۴ درصد هم جزء تیزهوشان و نوابغ. این یک قانون کلی در مورد هوش است و ما باید بپذیریم که نمی توانیم خیلی جایگاهمان را در این منحنی تغییر بدهیم. البته نه اینکه کاملاً هیچ کاره باشیم ولی برای مثال اینکه فکر کنیم با غنی کردن محیط می توانیم هوشبهر فرزندمان را از ۱۱۰ به ۱۴۰ تغییر بدهیم از اساس نشدنی است.
*چرا تیزهوش طلب شده ایم؟
تعداد بچه هایی که در مدارس تیزهوشان درس می خوانند با قاعده کلی و جهانی زنگوله هوش که درباره آن صحبت کردیم، جور در نمی آید. بخش عمده این مسئله به تمایل و اصرار ما والدین برای تحصیل فرزندانمان در چنین مدارسی بر می گردد. به نظر شما این تمایل از کجا آمده است؟ من به چند مورد از این عوامل اشاره می کنم.
– یک موج اجتماعی
اجازه بدهید کمی صریح تر با هم صحبت کنیم. آیا اصطلاح موج اجتماعی را شنیده اید؟ فرستادن بچه هایمان به مدارس تیزهوشان بیشتر به یک موج اجتماعی شبیه است که بعضی از ما بدون تحقیق کافی درباره آن و شناخت کافی از فرزندمان سوارش شده ایم به این امید که تلاش های مذبوحانه مان در آینده ای نه چندان دور به ثمر بنشیند.
– تصور آینده بهتر
شک ندارم که یکی از بزرگترین آرزوهای شما پدر یا مادر عزیز، رسیدن فرزندانتان به بلندترین قله های موفقیت در آینده است. بسیاری از والدینی که اصرار به تحصیل فرزندشان در مدارس تیزهوشان دارند هم آرزویی مثل شما دارند.
– در جستجوی رضایتمندی
بعضی از پدر و مادرها در دوران کودکی شان از امکانات متناسب با استعدادهای تحصیلی شان برخوردار نبودند و حالا فقط در این صورت احساس رضایتمندی می کنند که بهترین امکانات ممکن را  که به نظرشان مدرسه تیزهوشان در صدر آنها است- برای فرزندشان فراهم کنند.
*این جاده به کجا می رسد؟
تمایل ما برای فرستادن بچه معمولی و یا باهوش مان به مدارس تیزهوشان به هر علت و نیتی که باشد، نه تنها از او یک فرد تیزهوش نخواهد ساخت، بلکه توانمندی های موجود و بالقوه او را هم کور خواهد کرد. این آفت فرصت سوز، بلایی سر طفل معصوم ما می آورد که او هر گاه که بتواند از درس و مدرسه فرار خواهد کرد.

اگر فرزند شما واقعاً تیزهوش نباشد ولی به اصرار در مدارس تیزهوشان وارد بشود از چند جهت آسیب خواهد دید: 

 – شادابی اش را از دست می دهد
یک بچه نابغه یا تیزهوش برای انجام تکالیف درسی سخت به همان مقدار وقت نیاز دارد که من و شمای معمولی برای انجام تکالیف معمولی مان به آن نیاز داشتیم. پس همان طور که ما در کنار انجام تکالیفمان فرصت تفریح و بازی هم داشتیم یک تیزهوش واقعی هم چنین فرصتی را خواهد داشت. اما بچه هایی که به زور در قالب تیزهوشی چپانده می شوند، مجبورند تقریباً تمام وقت با کتاب و دفترشان سر کنند تا بلکه بتوانند خودشان را به استانداردهای بالای مدرسه کمی نزدیک تر کنند.
– تک بعدی بار می آیند
اگر دقت کرده باشید، اکثر بچه هایی که از مدارس تیزهوشان به دانشگاه راه پیدا می کنند، به جز درس خواندن کار دیگری بلد نیستند؛ نه در ورزشی تبحر دارند، نه در هنری و نه در فنی. چون برای عقب نماندن از قافله همیشه مجبور بوده اند سرشان را در کتاب نگه دارند.
– کم مهارت می شود
شاید برایتان جالب باشد که بدانید بخشی از تعریف هوش به توانایی فرد برای برقراری ارتباط با دیگران و کنار آمدن با و حل کردن با مشکلات زندگی اختصاص داده شده است این در حالی است که بچه های معمولیِ به زور تیزهوش شده، اصلاً فرصت سر خاراندن ندارند چه برسد به تعامل کردن با دیگران و مواجه شدن با مسائل زندگی.
– عزت نفس او تهدید می شود
بچه ای که تیزهوش نیست متوجه وضعیت خودش بین بچه های دیگر می شود. از یک طرف هم متوجه بار سنگینی که برچسب تیزهوش بودن برای او ایجاد کرده، است. خیلی طول نمی کشد که این فشارها عزت نفس و اعتماد به نفس او را از پا در بیاورند.
– استعدادهایش می سوزند
هوش ابعاد زیادی دارد و تیزهوش بودن لزوماً به معنای موفق بودن در درس نیست. ممکن است فرزند شما در زمینه درس هم باهوش باشد ولی اگر به مدرسه معمولی فرستاده بشود فرصت بیشتری برای شکوفا کردن استعدادهای مهم تر خود پیدا کند و چه بسا به مرزهای نبوغ هم نزدیک بشود. اما اگر همین بچه به مدرسه تیزهوشان فرستاده بشود چیزی جز یک حافظه طوطی وارِ انباشته شده از اطلاعات، از کار در نخواهد آمد.
*آیا تیزهوش نبودن عیب است؟!
در پایان به چند نکته کوتاه اشاره می کنم و جمع بندی بحث را به قضاوت شما واگذار می کنم:
۱٫ امروزه برای کسب موفقیت، بیشتر از هوش به روی ابعاد دیگر هوش مانند هوش هیجانی تأکید می شود.
۲٫ همه آدم های تیزهوش لزوماً در زندگی افراد موفقی نیستند.
۳٫ از آنجا که هر که بامش بیش باشد برفش بیشتر خواهد بود، آدم های تیزهوش و نابغه نه تنها آدم های بدون مشکلی نیستند بلکه به دلیل اینکه از اکثریت جامعه جلوترند، مجبورند با مشکلات و دردسرهای بیشتری هم سر و کله بزنند.
۴٫ بچه های باهوش و معمولی هم می توانند آدم های موفقی بشوند البته به شرط اینکه به جای صرف کردن بهترین بخش عمرشان برای سر به میز تحریر کوبیدن، برای پیدا کردن و پروراندن استعدادهای واقعی شان تشویق و حمایت شوند.
۵٫ آخرین نکته را با یک سوال تمام می کنم: به نظر شما آیا تیزهوش نبودن که بخش اعظم آن محصول ژنتیک و وراثت و خارج از اراده ما است عیب است یا شاداب نبودن و لذت نبردن از زندگی، تک بعدی بودن، کم مهارت بودن و بی خبر و بی بهره ماندن از استعدادها و توانایی های واقعی خود، که تا حد بسیار زیادی دست خود ما هستند؟

منبع:tebyan.net

“دکوراسیون اتاق کودک” | ایده هایی برای “چیدمان و تزیین” بسیار شیک اتاق کودک

با کمی هزینه و خلاقیت می توانید دکوراسیون اتاق کودک خود را به شکلی بسیار شیک تزیین دهید و آن را برای فرزند خود به فضایی شاد و دوست داشتنی تبدیل کنید.

۱- گالری هنری کوچکی خلق کنید.

جادوی هنر را ببینید! دیوارهایی که با هنرهای ایجاد شده از نقاشی، کاردستی کودک خودتان یا تصاویری از روزهای اول زندگی فرزند تزیین شده باشد، زیبایی فضا را چند برابر می کنند. برای این منظور می توانید از تابلوهای رنگی زیبا برای قاب کردن هنر و نقاشی کودک خود استفاده کنید تا انرژی بیشتری به فضا ببخشید.

از تابلوهای رنگی زیبا برای قاب کردن نقاشی یا عکس کودک خود استفاده کنید

۲- نقش و طرح در دکوراسیون اتاق کودک

یکی از راهکارهایی که به کمک آن می توان تفاوت و خاص بودن را به دکوراسیون اتاق کودک اضافه کرد، استفاده از نقش، طرح و الگوهای متفاوت درون فضا است. کوسن های رنگی با نقش های زیبا، فرش های گل گلی و مانند آنها می تواند طراحی اتاق کودک را به سمتی پیش ببرد که فرزند شما درون آن احساس شادابی و سرزندگی کند و بداند که فضای دنج او هیچ جای دیگری پیدا نمی شود.

استفاده از کوسن های رنگی و فرش های گل گلی اتاق کودکتان را شاداب و سرزنده می کند

۳- وسایل و مبلمان متفاوت

از وسایل و لوازمی در دکوراسیون اتاق کودک استفاده کنید که در طول زمان آنها را جمع آوری کرده اید. لزومی ندارد ست مبلمان و وسایل را خریداری کنید. با این راهکار نه تنها در زمان و هزینه صرفه جویی کرده اید، بلکه دکوراسیون اتاق خواب رنگی و متفاوتی را بوجود آورده اید که وسایل قدیمی ولی با چیدمان و سبک جدید در آن به کار برده شده است.

از وسایل و لوازمی در دکوراسیون اتاق کودک استفاده کنید که در طول زمان آنها را جمع آوری کرده اید

۴- اضافه کردن دست دوزها به دکوراسیون اتاق کودک

صندلی میز تحریر اتاق کودک یا هر سطح نشستن دیگری را می توانید به سادگی و با دوختن کوسن های زیبا و رنگی تزیین کنید. چه بهتر که صندلی سفید رنگ و ساده باشد تا هنر دست شما جلوه بیشتری در “دکوراسیون اتاق کودک” داشته باشد.

صندلی اتاق کودکتان را می توانید به سادگی با دوختن کوسن های زیبا و رنگی تزیین کنید

۵- لوازم دکوری کوچک بسازید

نیازی نیست که یک هنرمند تمام عیار باشید، کافی است کمی به دنبال “ایده های خلاقانه برای وسایل تزیینی اتاق کودک” خود باشید. چسباندن و آویزان کردن کاغذ رنگی، تکه های پارچه یا هر وسیله خرده ریز دیگر می تواند جرقه ای در ذهن تان ایجاد کند. وقتی فرزند شما بدانید که هنر شما همیشه در کنارش است، احساس امنیت بیشتری را احساس می کند.

چسباندن و آویزان کردن کاغذ رنگی یا تکه های پارچه می تواند جرقه ای در ذهن تان ایجاد کند

۶- تخت خواب کودک را تزیین کنید.

سر تختی تخت خواب کودک پتانسل زیادی برای قرار دادن وسایل تزیینی و استفاده از لوازمی است که کودک به آنها علاقه دارد. عروسک های زیبا یا وسایلی که حضورشان در بالای سر کودک خطر آفرین نیست، فضای اتاق کودک را شاد و کودکانه می کند. فراموش نکنید که ایده های رنگی روی تخت خواب هم جذابیت زیادی دارند. عروسک های نرم محبوب فرزندتان و کوسن های رنگی روی تخت خواب کودک، پیشنهادی برای اختصاصی کردن فضای اتاق صرفا برای فرزند خودتان است.

تخت کودکتان را با عروسک های زیبا یا وسایلی که برایش خطر ندارد تزیین کنید

۷- دیوارهای خلاقانه برای اتاق کودک

به جای اینکه از یک رنگ برای دیوارپوش استفاده کنید،کمی خلاقیت به خرج دهید و رنگ های متعددی را به دیوار اتاق کودک بزنید. خطوط عمودی و افقی در روی دیوار شاید به نظر ساده برسد، ولی می تواند تحول خوبی را در اتاق کودک بوجود بیاورد. حتی می توانید با استفاده از رنگ اثری هنری روی دیوار بوجود بیاورید و آن را قاب کنید.

می توانید با استفاده از رنگ اثری هنری روی دیوار بوجود بیاورید و آن را قاب کنید

۸- استیکر دیواری بزرگ

گرافیک در طراحی اتاق کودک می تواند هویت فضا را به خوبی نشان دهد. زمانی که می خواهید برای اتاق کودک استیکر دیواری انتخاب کنید، به اندازه های بزرگ استیکر فکر کنید. با این کار شما تخیلات کودک خود را پرورش می دهید.

زمانی که می خواهید برای اتاق کودک استیکر دیواری انتخاب کنید، به اندازه های بزرگ استیکر فکر کنید

۹- آویزهای سقفی زیبا بسازید.

هیجان را به اتاق کودک وارد کنید و آویز سقفی را خودتان بسازید. پرنده، پروانه و اشکال هندسی گزینه های خوبی هستند تا آنها را در قالب کاغذ یا پارچه های رنگی برش زده و بعد از چسباندن روی نخ یا کاموا، حلقه ای درست کنید و رشته ها را به دور حلقه ببندید. وقتی آویز سقفی دست ساز را بالای سر کودک بر روی سقف نصب کنید، رویا و خیال پردازی در کودکتان بیدار می شود.

آویز سقفی دست ساز را بالای سر کودک بر روی سقف نصب کنید

منبع : chidaneh.com