جام جم سرا: باور عمومی این‌گونه شکل گرفته که اصلا در کشور ما پزشک بی‌پول نداریم، اما وقتی خبرنگار باشی و از نزدیک به مناطق محروم سر بزنی، آن وقت پزشکانی را می‌بینی که در دورافتاده‌ترین مناطق مرزی و با وجود کمبود شدید امکانات، با حقوقی ناچیز زندگی می‌کنند.
من خود پزشکی را در مناطق مرزی کردستان دیدم که با موتورسیکلت به صعب‌العبورترین مناطق کوهستانی سفر می‌کرد و با کمترین حقوق، به درمان بیماران فقیر منطقه می‌پرداخت اما از آن طرف هم کم نیستند پزشکانی که در شیک‌ترین مناطق شهرهای بزرگ، مطب‌های خصوصی دارند و شاید درآمد یک روز کار آنها خیلی بیشتر از حقوق یک ماه پزشکان مناطق محروم باشد.
این شکل واضح از تبعیض در میزان دریافتی پزشکان، فقط به شهر محل خدمت پزشکان ارتباط ندارد. اینکه پزشک در بخش دولتی کار می‌کند یا خصوصی یا اینکه پزشک عمومی باشد یا دکتر متخصص، موجب میشود که گاهی درآمد یک پزشک، تا صد‌ها برابر درآمد پزشکی دیگر باشد.
براساس آمارهای رسمی، هم‌اکنون حدود 12 هزار پزشک عمومی در کشور یا بیکار هستند یا در مشاغلی غیر از حرفه پزشکی کار می‌کنند. این حرف به این معنی است که خیلی از این پزشکان عمومی یا برای راه‌اندازی مطب شخصی، توان مالی ندارند یا درآمدهای بخش دولتی به حدی پایین است که ترجیح داده‌اند در شغلی غیر از حرفه تخصصی‌شان، مشغول کار شوند.
همین نبود تناسب منطقی و عادلانه ، به نظام درمانی هم لطمه زده و انگیزه بسیاری از پزشکان را برای خدمت در بخش دولتی و کار در مناطق دورافتاده‌تر تضعیف کرده است؛ تبعیضی که نتیجه‌اش به طور مستقیم، روند درمان بیماران و سلامت جامعه را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد.
امروز روز پزشک است. این روز را به همه پزشکان کشور تبریک می‌گوییم و نظر مسئولان را به این نکته جلب می‌کنیم که دود تبعیض میان پزشکان بی‌شک به چشم بیماران خواهد رفت و شایسته است برای پر کردن اختلاف طبقاتی میان پزشکان، راهکاری اندیشیده شود.
امین جلالوند - گروه جامعه