بسیاری از کارهایی که در دکوراسیون انجام می شود اصولی نیست و موجب به هم ریختگی نظم طراحی دکوراسیون خواهد شد. زیبایی خانه برای همه ما از اهمیت بالایی برخوردار است. کدام یک از این سبک ها را دوست دارید؟ سبک های دکوراسیون مینیمالیست؟ روستیک؟ یا کلاسیک؟
گذشته از تمام این سبک ها یکسری نکات ظریف در دکور خانه هست که باید از آن ها اجتناب کرد. در این جا ۷ مورد از این نکات را آوارده ام که اگر می خواهید یک محیط آرامبخش و زیبا داشته باشید باید از انجام دادن آن ها دست بردارید.
نصب تابلوها درارتفاع خیلی بالا
در رابطه با دکوراسیون یک نکته مسلم و ثابت وجود دارد: نقاشی ها باید همسطح با چشم ها باشد. قانون نصب تابلو ها با فاصله ۱٫۵ متر از زمین است.
قرار دادن مبل ها پشت به دیوار
شاید با گذاشتن همه مبل ها در وسط اتاق کمی حس عجیبی به شما دست بدهد اما قرار دادن همه مبل ها پشت به دیوار هم خیلی رسمی است. پس نه مبل ها را کاملا وسط قرار دهید و نه کاملا پشت به دیوار. برای زیبایی بیشتر مبل ها را دسته بندی کنید.
ترس از رنگ نداشته باشید
سفید یکی از رنگ هایی است که همه ما دوست داریم در دکور خانه استفاده کنیم. اما اگر تمام اتاق ها سفید باشد کمی کسل کننده می شود حداقل باید چند رنگ متفاوت به خانه اضافه کرد.
قرار دادن تعداد زیادی کوسن روی مبل ها
به گزارش پارس ناز درسته که کوسن برای رنگ و آب دادن به یک زمینه خنثی خیلی به کار میاد اما وقتی مهمان ها مجبور هستند برای نشستن روی مبل کوسن ها را پایین بریزند بدانید که در این کار کمی زیاده روی کرده اید.
بیش از حد اهل ست کردن نباشید
فکر نکنید که میزهای دکوری که کنار هم می گذارید حتما باید هم اندازه باشند. فکر نکنید که مبل و نهار خوری حتما باید از یک برند باشد. کمی خلاقیت به خرج دهید و طرح و جنس و رنگ ها را با هم ترکیب کنید.
تلویزیون را به عنوان نقطه کانونی اتاق تعیین نکنید
هیچوقت تلویزیون را به عنوان زیباترین وسیله خانه در نقطه کانونی قرار ندهید. اگر می خواهید یک دکور حرفه ای داشته باشید تلویزیون را در یک قسکت کناری قرار دهید یا روی دیوار نصب کنید.
نور خانه را فراموش نکنید
آیا تا به حال کسی به شما گفته بود که نور بالای سر نور آرامبخشی برای خانه نیست؟ چراغ های رومیزی و چراغ های ایستاده را در دکور خانه با هم ترکیب کنید و برای سقف خانه چراغ های کم نورنصب کنید
به گزارش آلامتو و به نقل از سپیده دانایی؛ مواردی که گفته خواهد شد غالباً در همان جلسه اول اتفاق نمیافتند. برای همین هم ممکن است بعد از انتخاب مرکز مشاورهای به آن مراجعه کنید و در چند جلسه اول به نظر برسد مشکلی وجود ندارد، اما بعد از چند جلسه متوجه مسائل دیگری میشوید.
البته این تأکید بر چند جلسه به آن معنا نیست که در همان جلسه اول شروع چنین مسائلی ممکن نیست، پس حواستان باشد.
وابستگی عاطفی مشاور به مراجع و برقراری رابطه جنسی با او دو موردی هستند که در هیچکدام از روشهای درمانی پذیرفتهشده نیست. البته در غالب جلسات رواندرمانی و مشاوره چنین مسائلی روی نمیدهند، فقط تعداد بسیار معدودی از جلسات آلوده به این موارد شده و البته تعداد آنها در مراکزی که مجوز معتبر دارند، بسیار کمتر است، در عین حال که در مراکزی که چند مشاور و روانشناس با هم کار میکنند، احتمال چنین مسائلی بسیار کمتر بوده و در دفاتر کار خصوصی روانشناسان و مشاوران، ممکن است در موارد نادری دیده شود. پس اگر به مراکز مشاوره معتبر مراجعه کنید، میتواند خیالتان راحتتر باشد.
در جلسات مشاوره، در رابطه با خصوصیترین افکار و احساسات صحبت میشود، در نتیجه همین موضوع هم احساس نزدیکی خاصی نسبت به مشاور در مراجع پدید میآید، چه اینکه او میبیند حتی آن صحبتهایی که با صمیمیترین دوست خود نیز نمیکرده است، با مشاور در میان میگذارد. البته این همه ماجرا نیست به عنوان مثال دیدگاههای تحلیلی در روانشناسی در رابطه با احساسات مراجع به مشاور به موضوع انتقال اشاره دارند که بهصورت خلاصه میتوان آن را در بازسازی روابط مهم زندگی گذشته فرد در رابطه با مشاور تعریف کرد.
به هر صورت همه مشاوران و روانشناسان بر این موضوع توافق نظر دارند که مراجع طی جلسات به مشاور خود ممکن است علاقمند شود، با او احساس نزدیکی کند، یا حتی احساساتی نظیر پرخاشگری و خصومت را تجربه کند، اما ایراد کار زمانی است که مشاور نیز درگیر این احساسات و هیجانات شده و احساس وابستگی عاطفی به مراجع خود پیدا میکند. البته روانشناسان و مشاوران زبده در این زمینه آموزشهایی دیده و میدانند چگونه باید با این احساسات برخورد کنند، اما ممکن است شما به فردی مراجعه کنید که بعد از چند مدت به خود اجازه دهد به شما ابراز علاقه کند و وابستگی عاطفی خاصی بین شما ایجاد شود.
به محض اینکه چنین موضوعی را احساس کردید، سعی کنید جلسات خود را قطع و رابطه خود را به حالت تعلیق در بیاورید، چرا که ادامه این رابطه میتواند بهشدت به ضرر شما تمام شود. در این وضعیت به قول مشاور معروف، دیوید گلدارد، مشاور با هزینه مراجع به ارضای نیازهای شخصیش میپردازد.
هر چند برقراری رابطه عاطفی دو طرفه بین مشاور و مراجع عوارض خاص خود را دارد، متأسفانه باید گفت این تنها شکل رابطه آسیبزا بین مشاور و مراجع نیست. برقراری رابطه جنسی میتواند یکی از اشکالی باشد که عوارض بسیار شدیدی برای مراجع دارد. خوشبختانه میتوان گفت مراجعین در این زمینه هشیارتر بوده و در نتیجه میزان آن کم است، اما باید جلو همین تعداد محدود نیز گرفته شود.
البته این نوع رابطه غالباً توسط افرادی انجام میشود که در واقع متخصص رواندرمانی نبودهاند و بدون داشتن تخصص و تعهد لازم وارد این حرفه میشوند و البته به دلیل ضعف نظارت به کار خود ادامه میدهند. جدای از موضوع تقویت نظارت و برخوردهای قانونی با این متخلفین، لازم است مراجعین نیز به برخی نکات توجه داشته باشند.
در هیچکدام از روشهای رواندرمانی برقراری رابطه جنسی با مراجع جزئی از فرایند درمان نیست و اگر فردی چنین ادعایی کرد مطمئن باشید کلاهبردار است. نکته دوم آنکه گاهی اوقات فرد مدعی مشاوره ممکن است در قدم اول پیشنهاد برقراری رابطه را مطرح نسازد، بلکه مسائل دیگری را مطرح سازد؛ ترغیب مراجع به نمایش دادن رابطه خصوصی در اتاق مشاوره یکی از این موارد است، گاهی اوقات نیز ممکن است مراجع احساس کند مجبور میشود در رابطه با رابطه جنسی خود بهرغم میل باطنیش بدون داشتن دلیل مشخصی صحبت کند، گاهی نیز مشاور دست به رفتارهایی میزند که در فرهنگ عمومی ما پذیرفته نیست، مانند گرفتن دست مراجع یا در آغوش کشیدن او. به صورت کلی بهتر است بدانید در این مورد در غالب اوقات احساس درونی خود فرد یکی از بهترین علائم هشدار است. اگر در رابطه با مشاور احساس میکنید معذب هستید یا مجبور به انجام کارهایی میشوید که تمایل ندارید، به احساس خود احترام بگذارید و رابطه خود را با او قطع کنید. اگر امکان این را دارید که موضوع را با مَراجع ذیصلاح در میان بگذارید، حتماً این کار را انجام دهید و از فرد متخلف شکایت کنید.
پذیرفتن و اقرار کردن به اشتباه، اولین قدم در جبران آن است؛
قبل از خواندن این مقاله پیشنهاد میکنیم ابتدا روشهای پذیرفتن اشتباه را بخوانید تا سپس به مرحله اقرار کردن برسید و گامی برای جبران اشتباه خود بردارید.
به گزارش آلامتو و به نقل از وبسایت چطور؛ خرابکاری کردهاید. یک اتفاق خیلی خیلی بد افتاده و فقط هم تقصیر شماست. حالا باید تاوان کارتان را بپردازید. ممکن است یک مشتری پروپاقرص شرکت را از دست داده باشید. شاید به کسی که واقعا به شما نیاز داشته قول دادهاید که کمکش میکنید ولی زیر قولتان زدهاید. شاید هم یک قسمت خیلی مهم از پروژهتان را فراموش کردهاید. هرچه بوده، یک نفر به شما اعتماد کرده که کاری را انجام دهید و ناامیدش کردهاید.
غریزهتان به شما میگوید با آخرین سرعت از محل حادثه فرار کنید تا عواقب احتمالی گریبان گیرتان نشود. مثلاً ممکن است اشتباهتان به قیمت شغل، رابطه، آوازه یا شرایط فعلیتان تمام شود، و مطمئنا شما این نتایج را دوست ندارید.
بیشتر مردم سعی میکنند از اشتباهاتشان شانه خالی کنند. یعنی سعی میکنند حواس دیگران را از خودشان پرت کنند، موضوع را بیاهمیت جلوه دهند یا حتی اصلاً انکار کنند که مشکلی پیش آمده. قهرمان همیشه بیرقیب این کار، سیاستمداران در سراسر جهان هستند! همیشه برای اینکه زیر بار تقصیر نروند میگویند “اشتباهی پیش آمده”. ولی معلوم نیست چه کسی این اشتباه را مرتکب شده، فقط مهم این است که کار من نبوده. خیلی نگران چیزی نباشید، همه اشتباه میکنند، اصلاً کدام اشتباه؟ اینجا جمع نشوید!
مشکل جاخالی دادن این است که گلوله همچنان در هوا میچرخد و در هر صورت به کسی برخورد میکند. اگر شما جاخالی بدهید به شخص دیگری اصابت میکند. اگر این اتفاق بیفتد، اعتماد افراد دوروبرتان را از دست میدهید، به خصوص آنهایی که تاوان اشتباه شما را میپردازند یا مجبورند به جای شما اوضاع را سروسامان دهند؛ احتمالا هیچوقت نتوانید دوباره اعتمادشان را جلب کنید. یا حتی اگر موفق شوید حواس همه را پرت کنید تا کسی متوجه اشتباه نشود، باعث شدهاید هیچکس به فکر جبران آن نباشد و بعدها آسیب جدیتری به کار شما وارد کند.
اما اگر به اشتباهتان اقرار کنید، یک قدم به رویارویی با آن نزدیک میشوید که میتواند به معنی عوض کردن اوضاع و تبدیل شکست به یک پیروزی باشد. حداقل نشان دادهاید که شهامت دارید عواقب فاجعه را بپذیرید. یادتان باشد اینکه ما را به چشم آدمی ترسو ببینند که نمیتواند اشتباهاتش را به عهده بگیرد یا انتقادات را بپذیرد، از همه چیز بدتر است.
میتوانید اول با چیزهای کوچک تمرین کنید. مثلاً به جای گفتن “بشقاب شکست” بگویید “بشقاب را شکستم”. بهترین مدیران و مسئولان آنهایی هستند که بشقابهای زیادی میشکنند؛ چون اگر این کار را نکنند، تجربه کافی و قدرت ریسکپذیری نخواهند داشت.
برای اینکه راحتتر اشتباهاتتان را بپذیرید و با آنها مواجه شوید، این چند نکته به دردتان میخورد:
البته این نکات مانع اتفاقات بد نمیشوند. هنوز هم ممکن است، شغل، مشتری، شریک زندگی یا یک رابطه را از دست بدهید. اما با رعایت مواردی که در بالا مطرح شد، این اتفاقات همراه با سربلندی خواهند بود و نه رسوایی. میتوانید بعد از آن ماجرا باز هم سرتان را بالا بگیرید و به راهتان ادامه بدهید. در واقع با بر عهده گرفتن مسئولیت اشتباهاتتان، در مسیر “شکست موفقیتآمیز” قرار گرفتهاید. یعنی یاد میگیرید که چه چیزهایی را باید از هر اشتباه یاد بگیرید و با وقار و سربلندی به راهتان ادامه بدهید.
خبرگزاری آریا-برخی پزشکان و جراحان در برخی موارد با جاگذاشتن وسایل جراحی در بددن بیمار ،وی را با مشکلات جدی روبرو می کنند که برای وی خطر مرگ را بهمراه خواهد داشت.
به گزارش خبرگزاری آریا، بررسیها حاکی از آن است که هر سال در آمریکا در بدنِ 1500 بیمار وسایل و تجهیزات جراحی باقی میماند که بیشتر این اشیاء به جا مانده، پنبه و گاز استریل هستند که برای کنترل خونریزی در جراحیهای طولانی مدت مورد استفاده قرار میگیرند. به جا ماندن این اشیا در بدن بیمار میتواند موجب درد، عفونت و دیگر مشکلات پزشکی شود.
به گزارش دکتر سلام به نقل از مدیکال دیلی، استفاده از اسکنرهای الکترونیکی و سیستمهای ردیاب گاز و پنبه به منظور جلوگیری از به جا ماندن وسایل جراحی در بدن بیمار رایج است. به طور مثال پزشکان و پرستاران مشغول به کار در نظام پزشکی دانشگاه ایندیانا از سیستمهایی استفاده میکنند تا این وسایل در طول عمل جراحی داخل بدن بیمار باقی نمانند. هرچند از 34 هزار جراحی که هر سال در سه بیمارستان ایندیاناپولیس انجام میشود یک یا دو مورد جا ماندن گاز استریل در بدن بیماران گزارش میشود.
بر اساس تجربیات من، این هفت رفتار مدیریتی باعث می شوند که کارمندان عالی شغل شان را ترک کنند:
عمل نکردن به وعده ها:
اگر شما به وعده های خود عمل نکنید، چطور انتظار دارید اطرافیان تان به وظایف شان پایبند باشند؟ این رفتار ممکن است به فرهنگی بینجامد که مسوولیت پذیری را در اعضای تیم کاهش دهد و کاهش مسوولیت پذیری به عملکرد ضعیف تیم خواهد انجامید. همچنین کاهش میزان اعتماد دیگران به شما نیز از عواقب این رفتار است.
این افراد ممکن است باعث کاهش انگیزه افراد حرفه ای و تاثیر گذار تیم تان شوند. آن ها بر کار دیگر افراد تیم و موفقیت کلی آن اثر می گذارند. هرچه دیرتر بخواهید به این موضوع رسیدگی کنید، بیشتر امکان دارد که افراد خوب تیم تان را از دست بدهید.
داشتن جلسات نامنظم:
زمانی که مدیران تصمیم می گیرند جلسات گروهی شان را به طور نامنظم برگزار کنند، این موضوع را نشان می دهند که ارتباط میان اعضای میان اعضای تیم برایشان بی اهمیت است. و زمانی که اعضای تیمی به طور مرتب با یکدیگر ارتباط برقرار نکنند، احتمال دارد که از تصمیم گیری های مهم و به روز رسانی های ایجاد شده در فرآیند کارها اطلاع پیدا نکرده و نتوانند از یکدیگر چیزی بیاموزند.
نادیده گرفتن نظرات و پیشنهادات دیگران:
هیچ کس از فردی که فکر می کند عقل کل است خوشش نمی آید. وقتی مدیری ایده های دیگران را نادیده می گیرند، این پیام را به دیگران می دهد که «من از شما باهوش تر هستم». در طول زمان، مردم از به اشتراک گذاری ایده هایشان دست می کشند و به همین دلیل جریان خلاقیت و نوآوری در شرکت قطع می شود. در نهایت، این شما هستید که برتری رقابتی خود را از دست می دهید.
مدیریت خرد:
آیا معتقدید که تنها یک راه برای انجام کارها وجود دارد و این شمایید که باید همه تصمیمات را بگیرید؟ اگر این طور فکر می کنید، مردم احتمالا به شما مانند فردی دیوانه و کنترل گر می نگرند و در بهترین شرایط شما را یک کمال گرا خواهند دانست. شما با این رفتار در طولانی مدت به دیگران نشان می دهید که به نظرات و قضاوت هایشان اعتماد ندارید. بسیاری از افراد برای همه تصمیم گیری ها به شما متکی خواهند بود و پس از مدتی این شما خواهید بود که باید همه کارهای شرکت را انجام دهید.
آیا بیش از حد برای کارمندان تان سخنرانی می کنید یا با لحن تحقیر آمیزی با آن ها صحبت می کنید؟ و آیا به نظرتان کارمندان تان همیشه بیشتر از شما دچار اشتباه می شوند؟ باید بدانید که اگر دیر به سر قرار یا جلسه خود بروید و وقت دیگران را هدر دهید، خودخواهی خود را به نمایش گذاشته اید. نکته اصلی این است: خودخواهی عدم احترام شما به دیگران را نشان می دهد.
کارها را به شکلی موثر به دیگران محول نمی کنید:
وظیفه اصلی شما به عنوان مدیر این است که کارها را از طریق تلاش های دیگران به سرانجام برسانید. این به معنای واگذار کردن کارها به افرادتان است. بسیاری از مدیران جدید با این مسوولیت مشکل دارند. حال این موضوع چه در زمان برنامه ریزی رخ دهد و چه در زمان انجام کار.
بسیاری از مدیران واگذاری کارها به دیگران را کار خطرناکی می دانند و این بی میلی نسبت به واگذاری کارها اغلب از ترس ناشی می شود: داشته باشید که واگذار کردن به معنای از سر باز کردن وظایف یا تصمیمات نیست. بلکه باید فردی که کارها را به او واگذار می کنید به خوبی بشناسید، بدانید که چه میزان اطلاعات به او بدهید و هر چند وقت یکبار میزان پیشرفت و جایگاه فرد را بررسی کنید.
آیا حداقل یک از این موارد با نوع مدیریت شما همخوانی دارد؟ اگر چنین است، برنامه ای برای چگونگی تغییر این رفتارها و دوری از خطر از دست دادن کارمندان خوب خود ترتیب دهید. در نهایت به یاد داشته باشید که تغییر رفتار نیازمند نظم و ترتیب ، تعهد و زمان است.
بامداد- ۱- نصب تابلو ها و آثار هنری در ارتفاع خیلی بالا
تابلوها و آثارهنری باید در دید عمومی چشم همه افراد قرار بگیرند از نصب آن ها بالاتر از زاویه دید عمومی بپرهیزید.
۲-خرید آنلاین پارچه
سعی کنید از خرید حضوری برای خرید پارچه استفاده کنید زیرا رنگ و نقش پارچه باید از نزدیک احساس و لمس شود.
۴- افراط در استفاده از وسایل جانبی
تا بحال تخت هایی رو دیدید که غرق در بالش و کوسن هستند؟ آن ها برای این مورد مثال خوبی محسوب می شوند فراموش نکنید طراحی باید برای آسایش و راحتی باشد و در شما احساس خوبی ایجاد کند پس از افراط دوری کنید .
۵-تسلیم شدن در برابر استرس
تغییر دکوراسیون کار دشواری است طراحان این روند را خلاقانه و با آرامش سپری می کنند پس تا انجا که می توانید به خودتان مسلط باشید و از این روند لذت برید .
۶-انتخاب رنگ ارزان
۷- انتخاب آینه های کوچک
بسیاری از طراحان از استفاده از آینه های بزرگ وحشت دارند اما دلیلی برای این ترس وجود ندارد زیرا علاوه بر بالا بردن کیفیت محیط فضا را بزرگتر نشان می دهد.
۸-انتخاب مبلمان کوچک در اتاق های کوچک
۹- ارجحیت کمیت بر کیفیت
فراموش نکنید اگر شما سالی یکبار خرید با کیفیت کنید در طی ۵ سال ۵ کالای خوب خواهید داشت.پس همیشه کیفیت را اولویت کار خود قرار دهید.
تا وقتی که موهایمان شروع به نازک شدن یا ریزش نکند قدر زیبایی و سلامت آنها را نمیدانیم و هرجور که راحتتر باشیم از آنها مراقبت میکنیم.
به گزارش آلامتو و به نقل از آی بانو؛ چهل و یک در صد زنان میگویند که آسیب مو را تجربه میکنند. برخی از اشتباهات متداول دربارهی مو در حقیقت میتواند موجب از بین رفتن موها از ریشه شود.
برای اینکه موهایتان عالی به نظر برسند، آنها را هر روز میپیچید، فر و یا حلقه حلقه میکنید، اما همه این دستکاریها میتواند حقیقتاً موهای شما را از بین ببرد. چهل و یک در صد زنان میگویند که به طور روزانه شکستگی مو را تجربه میکنند. برخی از اشتباهات متداول دربارهی مو در حقیقت میتواند موجب از بین رفتن موها از ریشه شود. در ادامه در مورد چگونگی محافظت از موها در برابر اشتباهات متداول آرایش موها از انواع بیش از حدها: بیش از حد محکم، بیش از حد معمول، یا بیش از حد گرم، صحبت میکنیم.
دستکاری موها، پُوش دادن مو، یا استفاده از شامپوهای قوی، نهایتاً موجب میشود تا کوتیکول، لایه بیرونی ساقه مو که از رشتههای درونی شکننده مو محافظت میکند، سائیده شود. و نتیجه؟ شکستگی مو.
کمک به موها: رادنی کاتلر، صاحب سالن کاتلرو ردکن نیویورک توصیه میکند، با موهای خود به گونهایی رفتار کنید که گویی آنها از جنس بهترین ابریشم هستند. از نوک انگشتان به آرامی برای پاک کردن پوست سر استفاده کنید، نیازی به خراشیدن نیست. چرک، چربی و کثیفیها همراه کف از روی موهایتان عبور میکنند. پس از مالیدن نرمکننده و قبل از شستشو، با یک شانهی دندانهدار پیچهای مو را از بین ببرید. شامپو و نرمکننده و سُرم محافظتکننده و ترمیمکنندهی پنتن Pro-V را برای کاهش آسیبدیدگی موها امتحان کنید.
هنگامی که مو خشک است، برای مدل دادن به آنها فقط از برس استفاده کنید.
هنگامی که در معرض گرمای شدید قرار میگیرید، سلولهای کوتیکول مو ازهم جدا و قطع میشوند و در نتیجه تارهای مو ظریف میشوند. دکتر پارادی میرمیرانی، متخصص پوست و مو در در کالیفرنیا توضیح میدهد، هنگامی که کوتیکول از بین برود، موهای مستعد شکنندگی میشوند. زمانی که کوتیکول آسیب ببیند، مو نرمی و درخشش خود را ازدست میدهد.
کمک به مو: کالتر میگوید، هرگز موهای کاملاً خیس را با سشوار خشک نکنید؛ آنها نمیتواند گرما را تحمل کنند. پس از شستشو، موها را به آرامی در یک حوله بپیچید، اما نچلانید. حولهی موی میکروفیبری Aquis که قدرت جذب فراوانی دارد را امتحان کنید. اگر هر روز موهای خود را شامپو میزنید، برای محافظت از موهای خشک از شامپوی حاوی نرم کننده استفاده کنید.
جریان هوای سشوار را با حرارت متوسط و به طور مستقیم رو به دستهی مو در جهتی که سلولهای کوتیکول لایه لایه هستند، بگیرید؛ در جهتی که مو مجعد است هوا را بدمید. هنگامی که تمام موها تقریباً خشک است سشوار را خاموش کنید، و بعد به آرامی موها را برای فرمدهی شانه بزنید.
دکتر سوزان سی تیلور، مدیر و موسس مرکز پوست رنگ در شهر نیویورک هشدار میدهد و میگوید، زنان آمریکایی آفریقایی تبار نباید بیش از یک بار در هفته و یا سریعاً پس از رنگ زدن و دکلره کردن موهای خود را سشوار کشیده یا با اتو صاف کنند. اگر مجبور به ترمیم هستید، از اسپری محافظ حرارتی استفاده کنید.
اکثر رنگ موها، مواد فرکننده و دکلره خطرناک نیستند، البته مادامی که بیش تر از حد روی سر نمانند یا خیلی استفاده نشوند.
کمک به مو: دکتر مری پی لوپو، مشاور پیشگیری و استاد بالینی پوست در دانشکده پزشکی تولان میگوید، حداقل بین دورههای فر کردن ۱۲۰ روز فاصله بیاندازید. هرگز در یک روز هم فر و هم رنگ نکنید، میرمیرانی میگوید، چند هفته فاصله بین این دو عالی است.
برخی از زنان اگر بیش از حد از مواد دکلره و دیگر فرایندهای شیمیایی استفاده نمایند، ممکن است دچار یک نوع ریزش مو موسوم به ریزش موی دائمی اکتروپیون سانتریفیوژ مرکزی (CCCA) شوند، البته ژنتیک نیز در این امر دخیل است. زنانی که از این ریزش مو رنج میبرند، میتوانند موهای خود را صاف و یا رنگ نمایند، اما نه به طور همزمان.
فشار یک بند لاستیکی اطراف موی دماسبی میتواند کوتیکول محافظت کننده را در بر گرفته و موجب شکست مو شود. هر چیزی که برای طولانی مدت موجب تنش اطراف فولیکول مو شود، مانند بافت یا اکستنشن میتواند ریشهی مو را بیرون بیاورد؛ که موجب کشش آلوپسی (ریزش مو) ریزشی که گاه دائمی است، شود.
کمک به مو: از کشهای محافظت کنندهی مو استفاده کنید. اگر بافت موهایتان خیلی سفت شد، تیلور اصرار دارد که از آرایشگر بخواهید دوباره شروع کند.
به همین ترتیب، بهگفتهی دانیلو آرایشگر افراد مشهور ، اکستنشن و بافت نباید بیش از حد سفت باشد، زیرا موجب سردرد، یا التهاب میشود. بهترین گزینه: اکستنشنهای موقتی.
۹ اشتباهی که ممکن است در ۱۰ دقیقه اولین ساعت کاری انجام دهید؛
به گزارش آلامتو و به نقل از روزیاتو؛ چند دقیقه نخست روزهای کاری، جزو سرنوشت سازترین دقایق محسوب می شوند که روی کارائی و عملکرد فرد در ادامه روز تاثیر مستقیم دارند.
اگر دیر سر کار حاضر شوید، یا اگر اول از همه به سراغ ایمیل هایتان رفته و آنها را چک کنید، در اصل موجب حواس پرتی خود شده و تا بخواهید تمرکز کرده و وظایفتان را به درستی به انجام برسانید، نیمی از روز را از دست داده و کارهایتان به تعویق خواهند افتاد.
پیرو همین مسایل، در ادامه این مطلب، نتیجه تحقیقاتی که ۹ اشتباه رایج که هر کارمندی می تواند در دقایق ابتدایی روز کاری خود انجام دهد را برایتان نوشته ایم. شاید با آگاهی از آنها و ترک کردنشان بتوانید با انرژی، دقت و تمرکز بیشتر به شغلتان رسیدگی کنید.
شما خیلی راحت می توانید روز کاری خود را پیش از آغاز، تخریب کنید. در مطالعات اخیر که توسط هافینگتون پست منتشر شده، مشخص گشته که مدیران به شدت به دنبال این هستند که ببینند چه کسی دیر سر کار خود حاضر می شود تا او را آدم وظیفه نشناسی برشمرده و کمترین امتیاز را برای کارکردنش لحاظ کنند. این طرز فکر حتی اگر کارمند مذکور بعدازظهر بیشتر مانده و تاخیر خود را جبران کند نیز همچنان باقی خواهد ماند.
با اینکه این مساله به هیچ عنوان منصفانه نیست، اما واقعیت داشته و از آن گریزی نیست. بنابراین بهترین کار این است که صبح ها به موقع سر کار خود حاضر شوید.
«لین تایلر»، کارشناس مسائل محیط کار و نویسنده کتاب «رام کردن مدیر خشمگین: چگونه می توان رفتارهای مدیری که مثل کودکان است را مدیریت کرده و موجب پیشرفت کار شد» اظهار داشته: «شما می توانید با یک یا دو دقیقه وقت گذاشتن و سلام و صبح بخیر گفتن به همکاران، چهره خوبی از خود بسازید. اگر مدیر هستید و هنگام صبح با اعضای تیم خود معاشرت نمی کنید، این طور به نظر خواهید رسید که ساده ترین اصول اخلاقی و اجتماعی را نمی دانید. این مساله می تواند به وجهه کاری شما آسیب رسانده و بقیه به توانائی های فنی و مدیریتی تان هم شک کنند.»
همچنین لازم به یادآوری است که حتی اگر مدیر نیستید هم درست این است که با همکاران خود سلام و احوالپرسی کنید و در سکوت و بی تفاوتی، مستقیم پشت میز خود نروید.
اگر جزو کسانی هستید که بلافاصله پس از بیدار شدن چیزی نمی خوردند، احتمالا به محض ورود به محل کار، یک فنجان قهوه برای خود درست کرده و می نوشید.
اما باید بدانید که محققان بیان داشته اند، بهترین ساعت برای نوشیدن قهوه در محیط کار بعد از ساعت ۹:۳۰ است. به این خاطر که هورمون کورتیزول که موجب تنظیم انرژی می شود، عموما در خلال ساعات ۸ تا ۹ صبح در بیشترین میزان خود قرار دارد. هنگامی که در این ساعت قهوه می نوشید، بدن تولید کورتیزول را کاهش می دهد.
از این رو، بهتر است هنگامی که میزان کورتیزول رو به افول می رود، یعنی حوالی ساعت ۹:۳۰ صبح، یک فنجان قهوه بنوشید تا به لطف کافئین، دوباره آرام و پرانرژی بشوید.
بسیاری از افراد به محض نشستن پشت میز کار خود تمایل دارند ایمیل های دریافتی در طول شب گذشته را مطالعه کرده و پاسخ دهند. اما بر اساس بیانات میکائیل کِر، سخنران تجارت بین المللی و نویسنده کتاب «شما نباید جدی باشید! کمی شوخ طبعی وارد فضای کار کنید»، ۱۰ دقیقه نخست کاری باید با نگاه مختصر و کوتاه به ایمیل ها و اولویت بندی کردن آنها سپری شود، نه بیشتر. به این ترتیب می توانید متوجه شوید که آیا نامه مهمی دریافت کرده اید یا خیر تا بعدا برای پاسخ به آن زمان بگذارید.
شاید چک کردن ایمیل های کاری این حس را بدهد که در حال انجام بخشی از وظیفه شغلی خود هستید، اما انجام آن در ابتدای صبح این خطر را دارد که کارهای مهمی که در اولویت قرار دارند را نادیده گرفته و آنها را به تعویق بیندازید. به موجب همین امر، ممکن است دیگران برایتان تعیین تکلیف کنند.
تایلر همچنین بیان داشته، پیش از آغاز کار ابتدا در ذهنتان برنامه ریزی کرده و تعیین کنید که قصد دارید به چه مواردی در طول آن روز یا هفته جاری رسیدگی کنید. سپس برای آن ها برنامه زمانی تعیین نماید. برای این منظور می توانید فهرستی از اولویت های و کارهای لازم به اجرا را نوشته و در تقویم ثبت کنید.
محققان اعلام کرده اند، از آنجا که انرژی انسان در طول روز تحلیل می رود، بهتر این است که کارهای سخت که به انرژی و تمرکز بیشتری نیاز دارند را در ساعات ابتدائی انجام دهید و آسان تر ها را به انتهای روز کاری موکول کنید.
این استراتژی به «خوردن قورباغه» شهرت یافته و توسط مارک تواین عمومیت یافته که در کتاب قورباغه را قورت بده نوشته: «با خوردن یک قورباغه زنده در ابتدای صبح، دیگر هیچ اتفاقی در ادامه روز برایتان سخت نخواهد داد.»
از آنجا که در ابتدای صبح بسیار پر انرژی هستید شاید این توهم ایجاد شود که می توانید ده ها کار را هم زمان انجام دهید. اما محققان در این رابطه پیشنهاد کرده اند که انجام چند کار به طور همزمان به کارائی شما در طول روز لطمه زده و باعث می شود تا نتوانید کارهای مهم و اصلی را به بهترین شکل خود انجام دهید.
بنابراین، بهتر این است تا فقط یک کار را آغاز نموده و پس از پایان یافتن آن، سراغ اولویت های بعدی بروید.
همه انسان ها گاهی با مشکلاتی در زندگی رو به رو می شوند و این امر کاملا طبیعی است، اما اگر در ابتدای صبح با راننده تاکسی مشاجره کرده اید، یا شب قبل با همسر یا شریک عاطفی تان دعوایی داشته اید، به جای مرور آنها در ذهن به وظایف شغلیتان فکر کنید تا حواستان پرت نشود.
بهتر این است که این افکار منفی را درون جعبه های فکری جداگانه گذاشته و بعدا برای رسیدگی به آنها وقت صرف کنید.
جلسات صبحگاهی تقریبا بیشتر انرژی و خلاقیت افراد را تلف می کند. بر اساس بیانات لائورا واندرکام، نویسنده کتاب «افراد موفق پیش از صبحانه چه کارهایی انجام می دهند»، بهترین کارهایی که بهتر است در ابتدای صبح انجام دهید، مواردی هستند که به تمرکز و توجه زیادی نیاز دارند؛ مثل نوشتن.
برای تشکیل جلسه کاری، بهتر است زمانی که بیشتر افراد انرژی کمی دارند همانند ساعات پس از ناهار را انتخاب کنید تا به موجب این کار علاوه بر همفکری با یکدیگر، تجدید قوا نیز بشود.
چرا برخی اشتباهات خود را میپذیرند و بقیه نه ؟
پذیرفتن اشتباهات یک گام بلند در مسیر توسعه شخصیت شماست و هرچه زودتر بتوانید به آن برسید زندگی بهترین خواهید داشت.
به گزارش آلامتو و به نقل از آی بانو؛ چنانچه در صدد بهبود روابط هستید، باید کمی مسئولیتپذیر باشید و تحقیقات نشان میدهد که، باورها، کلید مسئولیتپذیری هستند!
در هر رابطه، زمانهایی وجود دارد که کار درست را انجام نمیدهید. بهطرز بیادبانهایی به یک همکار طعنه میزنید. به یک شریک عشقی حمله میکنید. کارهای خودپسندانه انجام میدهید. چنانچه در صدد بهبود روابط هستید، باید کمی مسئولیتپذیر باشید. بدین ترتیب، میتوان برای تغییر خودتان، به منظور بهبود روابط آینده، قدمی بردارید.
اگر مسئولیتپذیری موجب ایجاد تغییر در شما شود، باورهای شما نیز در مورد تغییر باید روی تمایلاتتان در پذیرفتن مسئولیت کارهایتان تاثیرگذار باشد. آیا همینطور است؟ این پرسش از سوی کارینا شومان و کارول دوِک در مقالهی منتشر شده در شمارهی دسامبر ۲۰۱۴ مجلهی شخصیت و روانشناسی اجتماعی بولتن مورد بررسی قرار گرفت.
در یک مطالعه، محققان روابط بلند مدت افرادی را که با شریکِ زندگی خود زندگی میکردند را بررسی نمودند. محققان بر این باور بودند که شخصیت قابلیت تغییر دارد، پس تلاش نموده تا اثبات کنند، شخصیت قابل تغییر است. آنها از افراد خواستند که یک دفتر خاطرات روزانه برای یک هفته داشته باشند. بدین ترتیب چنانچه شرکتکنندگان هر گونه ناسازگاری را تجربه مینمودند، باید ثبت مینمودند که آیا عذرخواهی کردهاند یا خیر و همچنین آیا آنها مسئولیت کارهای خود را پذیرفتهاند یا خیر. باورهای آنها مبنی بر اینکه شخصیت میتواند تغییر کند یا نه، تاثیری بر اینکه آیا افراد برای اشتباهاتشان عذرخواهی میکنند، یا نه نداشت.
در مطالعه دوم، محققان باورهای مردم مبنی بر تغییر را با وادار کردن آنها به خواندن یک مقاله علمی دال بر این ایده که شخصیت نسبتا ثابت باقی میماند و یا مقالهای که از تغییر حکایت مینمود، دستکاری کردند. پس از آن، شرکتکنندگان تعدادی سناریو که موجب میشد تصور کنند کاری اشتباه در مورد شخص دیگری انجام دادند را مطالعه نمودند. پس از خواندن سناریوها، شرکتکنندگان به تعدادی سوال پاسخ دادند، از جمله اینکه آیا آنها مسئولیت کارهای خود را میپذیرند یا خیر.
شرکتکنندگانی که مقالههایی مبنی بر تغییر شخصیت را خواندند نسبت به آنهایی مقالههایی در مورد اینکه که شخصیت تقریبا ثابت باقی میماند را خواندند، به احتمال زیاد به این باور میرسند که باید مسئولیت کارهای اشتباه خود را بپذیرند. این مطالعه نشان میدهد که باورهای افراد در مورد اینکه آیا آنها میتوانند تغییر کنند یا خیر را میتوان دستکاری کرد و دستکاری این باورها روی تمایلات آنها در مسئولیتپذیری کارهایشان تاثیر میگذارد.
مطالعه سوم از یک روش مشابه استفاده کرد: باز هم، باورهای مردم در مورد تغییر دستکاری شد. دوباره، شرکتکنندگان یک سناریو مبنی بر این تصور که در مورد شخص دیگری اشتباهی انجام دادند و باید مسئولیت کارهای خود را بپذیرند، خواندند. پس از آن، از شرکت کنندگان خواسته شد تا کلمه ناقص را کامل کنند. برای مثال ممکن بود کلمه ناقص THREA___ باشد. اجزایی انتخاب شدند که میتوانست هم با کلمهی مربوط به استرس(مانند THREAT تهدید) کامل شود و هم یک کلمه نامربوط به استرس(مانند THREAD ریسمان).
همچون گذشته، شرکتکنندگانی که تصور میکردند میتوانند تغییر کنند، نسبت به آنهایی که به بر خلاف این تصور میکردند، تحریک شدند تا به احتمال بیشتر بگویند مسئولیت کارهایشان را میپذیرند. جالب توجه اینکه، شرکتکنندگانی که تصور میکردند که نمیتوانند تغییر کنند، ترغیب شده بودند تا جاهای خالی را به نحوی با کلمات مرتبط با استرس و یا تهدید پر کردند.
قرار دادن تمام این موارد در کنار هم، تاثیر شگرف دیگری بر باورهای افراد در مورد تغییر نشان داد. مادامی که بر این باورید که رفتار شما میتواند تغییر کند، به احتمال زیاد بیشتر مایل به پذیرش مسئولیت کارهایتان هستید. یکی از عمده دلایلی که چرا قادر به پذیرش اشتباه خود هستید، این است که چنانچه تشخیص دهید اشتباه نمودهاید برای بهتر شدن تلاش میکنید؛ بنابراین اذعان به اشتباهات را تهدیدی بر علیه خود قلمداد نمیکنید. افرادی که بر این باورند که نمیتوانند تغییر کنند، با پذیرفتن اشتباهتشان دچار استرس میشوند، زیرا معتقدند اشتباهات میتواند مهمترین معرف شخصیت آنها باشد.
نهایتاً، افراد میتوانند رفتارهای خود را تغییر دهند، اما تغییر مستلزم کمی تلاش است. بخش مهمی از این روند پذیرش اشتباه و آموختن درسهایی از این اشتباهات است. اعتقاد به اینکه میتوان تغییر کرد، بهترین فرصت برای اصلاح رفتارها و بهبود روابط است.
شاید قهوه در ایران مانند چای رایج نباشد اما به هر حال هستند کسانی که قهوه را بعنوان نوشیدنی اصلی خود پس از آب انتخاب کردهاند.
به گزارش آلامتو و به نقل از بازده؛ مصرف قهوه الزاماً برای سلامتی مضر نیست، اما همیشه به میزان مصرف قهوه توجه داشته باشید و دقت کنید که در مصرف آن زیادهروی نکنید.
دانشمندان، اخیراً در تحقیقات خود به این نتیجه رسیدهاند که میزان مصرف کافئین، نباید از مرز ۴۰۰ میلیگرم در روز تجاوز کند و این میزان در هر نوبت نباید بیشتر از ۲۰۰ میلیگرم باشد. به گفته آنها، شما مجاز هستید که نهایتاً ۴ فنجان قهوه در روز میل کنید. اگر میزان مصرف از این مقدار تجاوز کند، عوارض منفی در انتظار سلامتی شما خواهد بود، خوابتان به هم میخورد، اضطراب و دلهره امانتان را میبرد، بدون شک عصبی خواهید شد، دچار لرزش میشوید، و همینطور ریتم و ضربان قلبتان دستخوش تغییراتی خواهد شد.
البته لازم به ذکر است که تمام این عوارض جنبه ارثی دارد و به حساسیت شخصی شما به کافئین، وابسته است. برخلاف تصور عامه مردم، قهوه الزاماً برای قلب ضرری ندارد و به گفته متخصصان اگر میزان مصرف از ۳ تا ۵ فنجان در روز بیشتر نشود، قهوه میتواند نقش محافظ را برای قلب ایفا کند.
با آن که قهوه اسپرسو به نظر طعم قویتری دارد، ولی باید بدانید که در مقایسه با طعمی که دارد، حاوی کافئین زیادی نیست! در واقع اگر یک فنجان ۳۰ میلیلیتری اسپرسو، حاوی ۶۰ تا ۸۰ میلیگرم کافئین باشد، یک فنجان ۱۲۵ میلیلیتری قهوه تصفیه شده، حدوداً ۱۰۰ میلیگرم کافئین دارد. به عبارتی دقیقتر از آن جایی که قهوه اسپرسو در حجم کوچکتری (٣٠ میلیلیتری) سرو میشود در آن حجم، کافئین کمتری از قهوهی تصفیه شده که معمولا در حجم بیشتری (١٢٥ میلیلیتری) سرو میشود، دارد.
از طرف دیگر، قهوه ربوستای خالص، در مقایسه با قهوه عربیکا، دو برابر کافئین بیشتری دارد. قهوه تصفیه شدهای که در قهوه جوش برقی آماده میشود، نسبت به اسپرسو، کافئین بیشتری دارد چون در مدت طولانیتری در حالت دم قرار داشته است.
اگر در کنار قهوه از نوشیدنیهای کافئیندار دیگری نیز استفاده میکنید (مثل چای یا نوشابههای انرژیزا)، به میزان کافئین آنها نیز دقت کنید و مراقب باشید که مجموع کافئین دریافتی بدنتان در روز، از مرز ۴۰۰ میلیگرم تجاوز نکند. یک فنجان چای ۱۵۰ میلیلیتری، حاوی ۳۲ میلیگرم کافئین است و یک بطری کوچک نوشابه انرژیزا، حاوی ۸۰ میلیگرم که تقریباً معادل کافئین یک فنجان قهوه است.
متخصصان بر این باورند که اگر از تعداد فنجانهای قهوه روزانه خود بکاهید، میتوانید از این قسم نوشابهها نیز استفاده کنید.
به گفته پزشکان، متابولیسم و سوخت و ساز داروهای شیمیایی و همین طور کافئین در کبد و غالباً با یک آنزیم مشترک انجام میشود. بنابراین کافئین با مولکولهای دارویی وارد رقابت میشود و در نتیجه مدت طولانیتری در خون باقی میماند، در این شرایط احتمال عدم تأثیر داروها قویتر خواهد شد. پس دقت داشته باشید که اگر تحت درمان هستید و داروی خاصی مصرف میکنید، حتماً با پزشک خود در خصوص مصرف قهوه مشورت کنید و از او در مورد تأثیرات قهوه بر عملکرد داروهای مصرفی، سؤالاتی بپرسید، چون ممکن است که در برگه راهنمای دارو، چیزی در این خصوص ذکر نشده باشد. مراقب باشید که خصوصاً بعضی از داروها را در کنار قهوه مصرف نکنید، داروهایی از قبیل: آنتیبیوتیکها، بنزودیازپین (داروی آرام بخش- ضد اضطراب، صرع و بیخوابی)، داروهای خواب آور و نیز داروهای تنگکننده عروق.
تحقیقات نشان دادهاند که قهوه در مدت زمان خواب و کیفیت آن تأثیرات زیادی دارد. در حقیقت، کافئین در مغز به گیرندگان آدنوزین مرتبط میشود و عملکرد این ماده آرامبخش، که عموماً در زمان خواب تولید میشود، را مختل میسازد. علاوه بر این، کافئین سبب تحریک محرکهای عصبی میشود و در نتیجه خواب را از چشمان شما میگیرد. البته تأثیرات کافئین در همه افراد به یک شکل نیست؛ افراد زیادی هستند که علیرغم نوشیدن قهوه پیش از زمان استراحت، به راحتی و بیهیچ مشکلی میتوانند بخوابند. به اعتقاد متخصصان، این قضیه با نوع متابولیسم یا همان سوخت و ساز بدن هر فردی قابل توجیه است. بعضی از افراد، سوخت و ساز آرامتری دارند و در نتیجه بدن آنها کافئین را با سرعت کمتری دفع میکند و این ماده به مدت طولانیتری در خون آنها باقی میماند.
به همین دلیل ممکن است که این افراد قهوه را در ساعت ۴ عصر میل کرده باشند ولی باز هم به هنگام شب، خواب به چشمانشان نیاید! پس اگر احساس میکنید که نسبت به کافئین حساس هستید، بهتر است که پس از ساعت ۴ عصر، لب به قهوه نزنید و در کل سعی کنید مصرف قهوه روزانه خود را به حداقل برسانید.
امروزه تمام محافل پزشکی جهان توصیه میکنند که مصرف کافئین در دوران بارداری نباید از مرز ۲۰۰ میلیگرم در روز تجاوز کند. در حقیقت، نباید جنین را بیش از حد در معرض کافئین قرار داد، چرا که هنوز آنزیمهای دفع این ماده در بدن او تکامل نیافتهاند و این احتمال وجود دارد که کافئین رشد جنین را با مشکل مواجه سازد و حتی منجر به زایمان زودهنگام شود.
پزشکان معتقدند که در سه ماهه سوم بارداری، مدت زمان دفع کافئین از بدن، تا ۳ برابر طولانیتر میشود و گاهی ممکن است ۱۵ ساعت به طول بیانجامد. به همین دلیل بهتر است که در این دوره، مصرف روزانه کافئین را به حداقل ممکن برسانید و در روز بیش از یک فنجان قهوه یا یک نوشیدنی کافئین دار دیگر، مصرف نکنید.
دانههای قهوه حاوی چربی بسیار بالایی هستند، که بدون شک منجر به افزایش کلسترول خون خواهند شد. وقتی آب جوش را مستقیم بر روی این دانهها میریزید، چربی موجود در آنها جدا و داخل آب میشود. به اعتقاد پزشکان، اگر در مصرف قهوه تصفیه نشده افراط کنید، خطرات قلبی- عروقی غیر قابل جبرانی در انتظار شما خواهد بود. دقیقاً به همین دلیل است که توصیه میشود از مصرف قهوه جوشیده (قهوه ترک) پرهیز کنید، به سراغ قهوه جوشهایی که دارای صافی فلزی هستند، نروید و ترجیحاً از قهوه جوشهایی استفاده کنید که صافی کاغذی دارند و یا صافیهایشان تاریخ مصرف دارد.
در خصوص قهوههای فوری این منع مصرف وجود ندارد، چون این نوع از قهوه کاملاً چربیزدایی شده است و شما میتوانید با خیال آسوده بر روی آن آب جوش بریزید. در مورد قهوه اسپرسو هم باید بدانید که این ذرات چرب در آن موجود است اما به مقدار بسیار کم.