پای صحبت زنانی که از رابطه زناشویی خود ایدز گرفته‌اند

بعضی از آن‌ها نگران زود رنج بودن فرزندشان به خاطر نبود پدری که با بیماری ایدز از دنیا رفته هستند، یا مادرانی که به خاطر ابتلا به این بیماری از دیدن فرزندانشان محروم شده‌اند یا سوگوار فرزندان مبتلایی که از دست داده‌اند.

این زنان هنوز نمی‌توانند راز بیماری خود را در خانواده و محل کار بازگو کنند؛ چراکه هنوز کسانی هستند که اگر متوجه بیماریشان شوند از آن‌ها فرار می‌کنند و می‌ترسند که مبتلا شوند. پوستر‌ها و مجله‌هایی برای اطلاع‌رسانی درباره ایدز و مبتلایان به این بیماری در کنار میز اعضای انجمن قرار گرفته است تا به رایگان توزیع شود. رو به روی من پوس‌تر کودکی است که می‌گوید مرا بغل کنید، من شما را بیمار نمی‌کنم.

1

شوهرم نگفت بیمار است

«م-ع» زنی ۴۱ ساله است که دو بار ازدواج کرده است. «م-ع» در ازدواج دومش هم با مشکلات بسیاری مواجه شد. شوهرش به خاطر این‌که او را از دست ندهد نگفته بود که مبتلا به ایدز است و حالا او هم ایدز دارد. او دارای یک دختر است، خوشبختانه دخترش به ایدز مبتلا نشده و سالم است. اما م-ع با توجه به بیماری ایدز، هپاتیتc و بیماری کبد مجبور است کار کند تا مخارج خود و دخترش را تأمین کند.

با یک عکس ازدواج کردم

۱۳ساله که بودم با یک عکس ازدواج کردم. زمانی که از مدرسه به خانه آمدم مادرم یک عکس به دست داشت و می‌گفت باید ازدواج کنی. بعد از ازدواج صاحب ۳ پسر شدیم اما شوهر و پدر شوهرم مدام در گوشم زمزمه می‌کردند که باید مهاجرت کنیم. من گفتم که اینجا کشور ماست و دلیلی نمی‌بینم که آن را ترک کنم، می‌گفتم که خانواده من اینجا هستند و من به آن‌ها وابسته‌ام. به خاطر علاقه شدیدی که به پدرم داشتم به هیچ وجه نمی‌توانستم ایران را ترک کنم.

شوهرم با بچه‌ها فرار کرد

یک روز که از خواب بیدار شدم دیگر نه توانستم بچه‌هایم را ببینم نه شوهرم را. خانواده شوهرم به همراه فرزند‌های من به استرالیا رفته بودند.

دوران سخت بارداری

۲۶ ساله بودم که از طریق رفت و آمد در محل کارم با همسر دومم آشنا شدم. ۷ ماهه باردار بودم که فهمیدم شوهرم معتاد است. تازه فهمیدم که او یک سابقه دار حرفه‌ای است. او حتی پس از ازدواج با من نیز اعتیاد و دزدی‌اش را ترک نکرده بود. باور این مسأله که او هم معتاد بوده و هم خلافکار، مرا بسیار آزرده خاطر می‌کرد. من که هنوز در غم از دست دادن پدر و مهاجرت شوهر و فرزندان خود بودم برایم سخت بود که باور کنم باز هم دچار یک تباهی جدید در زندگی شده‌ام. خیال می‌کردم که سختی‌های زندگی من به پایان رسیده اما مشکلات بزرگ تری سر راه من قرار گرفت.

هیچ‌کس مرا از بیماری شوهرم مطلع نکرد

پس از دوران بارداری ۳ ماه مداوم تب کردم. به آزمایشگاه رفتم و پس از چند روز متوجه شدم که به ایدز مبتلا شده‌ام. آن زمان که در آزمایشگاه متوجه بیماری خودم شدم از ته دل گریه کردم و جیغ کشیدم، ‌طوری که تمام پرسنل آزمایشگاه دیگر مرا می‌شناختند و به صورتی عجیب به من نگاه می‌کردند. چند روز بعد فهمیدم که این بیماری از طریق شوهرم به من منتقل شده و او و خانواده‌اش قبل از ازدواج در جریان بیماری او بودند اما به من چیزی نگفته بودند تا مرا به عقد او در بیاورند. خوشبختانه دخترم به این بیماری مبتلا نشده بود؛ چرا که شیر مرا نخورده بود. براساس آزمایش‌های دوباره‌ای که انجام دادم متوجه شدم شوهرم مرا علاوه بر ایدز به هپاتیت c نیز مبتلا کرده و من درگیر دو بیماری هستم.

شوهرم برای این‌که مرا از دست ندهد مرا نیز مبتلا به ایدز کرد

۶ ماه دچار افسردگی شدید شدم. در‌ها را به روی خودم می‌بستم و کمتر می‌شد که کسی را ملاقات کنم. نزد یک دکتر برای من پرونده تشکیل شده بود اما آنقدر از لحاظ روحی دچار افسردگی شده بودم که تا یک ماه آنجا نرفته بودم. بعد از یک ماه برای نخستین بار با شوهرم به آنجا رفتیم. زمانی که آن دکتر از شوهرم پرسید که چرا به همسرت نگفتی که ایدز داری، او جواب داد که من او را دوست داشتم و نمی‌خواستم او از من جدا شود. می‌ترسیدم که با من ازدواج نکند و او را از دست بدهم. گاهی اوقات آن دکتر برای روحیه دادن به من و مشاوره با خانه ما تماس می‌گرفت و حالم را می‌پرسید.

شوهرم نمی‌گذاشت که دارو مصرف کنم

به خاطر وضعیت روحی بدم و این‌که سیستم دفاعی بدنم کاهش پیدا کرده بود مجبور شدم که دارو مصرف کنم. شوهرم نمی‌گذاشت که من دارو مصرف کنم. می‌گفت که می‌خواهند با این دارو‌ها ما را بکشند اما او که به فکر سلامتی من نبود می‌خواست با پول دارو‌های من برای خودش شیشه بخرد و مصرف کند. او به خاطر مصرف شیشه بسیار شکاک شده بود، از آسمان و زمین مرد می‌تراشید و مرا متهم به خیانت می‌کرد. از یک طرف نه می‌توانستم با وجود شوهرم دارو مصرف کنم و نه می‌توانستم دارو‌هایم را قطع کنم. دکترم مجبور شد که دارو‌هایم را در سطل آشغال بگذارد و از من بخواهد که به بهانه بردن آشغال‌ها آن‌ها را بردارم.

شوهرم به زندان رفت

به خاطر یک سرقت شوهرم دستگیر شد و به زندان رفت. زمانی که برای طلاق به دادگاه رفتم و پرونده‌های سرقت او را از نزدیک دیدم واقعاً متعجب شدم. تعداد بی‌شماری از پرونده‌های سرقت او روی میز دادگاه وجود داشت.

یک وکیل خیر وکالت مرا به عهده گرفت و توانستم طلاق خودم را از او بگیرم. بعد از حکم دادگاه برای طلاق، قرار بر این شد که شوهرم هفته‌ای ۴ ساعت دخترش را ببیند. پس از این‌که از زندان آزاد شد با این‌که علاقه‌ای به دیدن فرزندش نداشت، برای آزار و اذیت من هم هفته‌ای یک بار دخترش را می‌ بیند. پس از مدتی برای درمان بیماری هپاتیت دارو مصرف کردم اما کبدم بعد از مدتی به دارو‌ها مقاوم و دچار مشکل شد. مدتی است که با انجمن احیا آشنا شده‌ام و در کلاس‌های مشاوره اینجا شرکت می‌کنم. آشنایی با این انجمن خیلی به روحیه‌ام کمک کرده است. پس از یک مدت فردی که از او نگهداری می‌کردم فوت شد و مجبور بودم که دنبال کار دیگری برای تأمین مخارج خودم و دخترم باشم. در حال حاضر مشغول به کار هستم و مخارج خودم و دخترم را تأمین می‌کنم. دلم خیلی برای پسرانم تنگ شده، در حال حاضر پسر بزرگم ۲۶ ساله، پسر بعدی‌ام ۱۷ و آخری ۱۲ ساله هستند، کاش سرنوشت برای من طور دیگری رقم می‌خورد و می‌توانستم در کنار آن‌ها باشم. می‌خواهم بدانند که همیشه به یادشان هستم و خیلی دوستشان دارم.

2

دلم برای پسرم تنگ شده است

س-ش، زنی ۲۵ ساله است که از طریق شوهرش به ایدز مبتلا شده. فرزند دخترش را در ۱۱ ماهگی از دست می‌دهد و پسرش را پس از مرگ شوهرش از او می‌گیرند. او ۲ سال است که فرزند خود را ندیده است و می‌گوید تنها هدف زندگی‌اش دیدن فرزندش است. او می‌گوید اگر پسرش روزی این گزارش را خواند باید بداند که مادرش او را‌‌ رها نکرده است و او را خیلی دوست دارد.

تلخی مرگ فرزند

یک پسر داشتم که دوباره حامله شدم اما دخترم در ۱۱ ماهگی به علت نارسایی کبد فوت شد و من را تنها گذاشت. شوهرم به خاطر مرگ دخترمان مریض شد و به بیمارستان منتقل شد. غم از دست دادن دخترم به یک طرف، شوهر مریضم هم یکی از دغدغه‌های آن روز‌هایم بود.

مرگ شوهرم

۲۵ روز پس از بستری شدن شوهرم فهمیدم که او به ایدز مبتلا شده. پس از مشاوره با دکتر قرار شد که من و پسرم هم آزمایش دهیم، تا مطمئن شویم که به این بیماری مبتلا نشده‌ایم. پس از آزمایش فهمیدیم که من نیز به ایدز مبتلا شدم اما خدا رو شکر جواب آزمایش پسرم منفی بود و او مبتلا نشده بود. پس از مدت کوتاهی شوهرم به خاطر این بیماری فوت کرد و مرا تنها گذاشت.

پسرم را از من گرفتند

پس از این جریان خانواده شوهرم به حکم دادگاه حضانت فرزندم را از من گرفتند و تصمیم بر این شد که بعد از ۱۸ سالگی پسرم تصمیم بگیرد که می‌خواهد پیش من بماند یا نه، چرا به جرم این‌که شوهرم مرا به ایدز مبتلا کرده حضانت فرزندم را به خانواده شوهرم دادند و پسرم را نیز از محبت مادری محروم کردند .

خودکشی کردم

چندین بار دست به خودکشی زدم. تحمل داغ‌هایی که در این مدت کوتاه به من وارد شده بود برای روح جوان من سخت بود. یک دختر ۲۳ ساله چطور می‌تواند مرگ و از هم پاشیدگی تمام خانواده‌اش را در یک مدت کوتاه تحمل کند و با یک بیماری به سمتی‌‌ رها شود. از طریق یک رهگذر متوجه شدم که مرکزی به نام بیماری‌های رفتاری در کرمانشاه وجود دارد. زمانی که به آنجا رفتم اطلاعاتی را درخصوص ایدز دریافت کردم و فهمیدم ایدز هم مانند تمام بیماری‌ها یک بیماری است. در آنجا به من دارو داده شد تا بیماری‌ام را در یک حالت ثابت نگه دارند و از گسترش بیماری جلوگیری کنند. در آن زمان سیستم مقاومتی بدنم در حالت ۳۰۰ بود و قادر نبودم که با این بیماری کنار بیایم. باید بگویم که سیستم مقاومتی بدن افراد هرچقدر کاهش پیدا کند، افراد بیشتر به مرگ نزدیک می‌شوند. پزشکان مرکز به من یادآور می‌شدند که تو هیچ بیماری خاصی نداری فقط روحیه خودت را از دست دادی و دیگر خودت را باور نداری. زادگاهم هر لحظه برای من یادآور خاطرات تلخ بود. پیشنهاد‌هایی برای ترک زادگاهم به من داده شد، ترک زادگاهم می‌توانست به من در کنار آمدن با بیماری‌ام کمک کند.

ترک زادگاهم

دکتر‌ها نیز به من پیشنهاد می‌دادند که اگر یک مدت کوتاه زادگاهت را ترک کنی بهتر می‌توانی روحیه‌ات را به دست آوری، پس برای بهتر شدن روحیه خودم و فراموش کردن اتفاق‌های گذشته زادگاهم را ترک کردم و به تهران آمدم. در تهران با یک انجمن مشاوره در شهریار آشنا شدم و مرتب برای مشاوره به آنجا می‌رفتم. روحیه‌ام را توانستم تا حدودی به دست آورم و سیستم مقاومتی بدنم از ۳۰۰ به ۱۰۴۸ رسید که این نشانه خوبی در وضعیت بیماری و روحی‌ام بود. به خاطر نداشتن دفترچه بیمه به کمیته امداد معرفی و از آنجا به بهزیستی منتقل شدم. بهزیستی نیز مرا به انجمن احیاء معرفی کرد و اکنون ۳ هفته است که در کلاس‌های مشاوره و آموزشی اینجا شرکت می‌کنم.

۲ سال است که پسرم را ندیدم و اکنون دیدن پسرم تنها هدف زندگی من است. می‌خواهم زمانی که بزرگ شد از مشکلاتم و رنج‌هایی که در نبودش کشیدم بگویم. می‌خواهم به او بگویم که چگونه خواهر و پدرش را از دست دادیم و چگونه مرا از محبت مادری محروم کردند. می‌خواهم بداند که مادرش را از ابراز محبت مادری محروم کردند و مادرش او را‌‌ رها نکرده است. پسرم اگر روزی این گزارش را می‌خوانی بدان که مادرت خیلی دوستت دارد.

3

هنوز دوستش دارم

سال ۸۷ با همسرم ازدواج کردم. شوهرم بیرون از خانه کار می‌کرد و من نیز خانه دار بودم. رابطه مون خیلی خوب بود و خیلی همدیگر را دوست داشتیم. ۲ سال بود که از ازدواجم می‌گذشت. یک شب که برای میهمانی به خانه مادرم رفته بودیم حال شوهرم بد شد. مجبور شدم که او را به اتاق ببرم تا استراحت کند زیرا که نمی‌توانست محیط شلوغ آنجا را تحمل کند.

باور واقعیت‌های تلخ زندگی

کمی که گذشت حال شوهرم بهتر نشد. او را به بیمارستان بردیم. دکتر پس از معاینه برای او یک آزمایش نوشت. پس از چند روز متوجه شدیم که به ایدز و هپاتیت cمبتلا شده است. هیچ وقت متوجه نشدیم که چگونه به این بیماری مبتلا شده است اما حدس‌هایی نیز می‌توان در مورد چگونگی ابتلا او زد. شوهرم ۱۰ سال قبل از ازدواج با من اعتیاد داشت و به زندان رفته بوده و حدس می‌زند که در زندان مبتلا شده است.

افسرده شدم

۱۰ سال پیش زمانی که شوهرم اعتیاد داشت با زنی ازدواج می‌کند، اما آن زن به خاطر اعتیاد او را ترک می‌کند و طلاق می‌گیرد. او پس از ۱۰ سال تصمیم می‌گیرد که ازدواج کند و اعتیاد را کنار بگذارد. بعد از آن اعتیاد را کنار می‌گذارد و با من ازدواج می‌کند. شوهرم حدس می‌زند که بیماری‌اش به خاطر زندان باشد اما در این مورد مطمئن نیست. دکتر به من توصیه کرد که برای اطمینان بیشتر آزمایش بدهم. پس از آزمایش متوجه شدم که من هم به ایدز مبتلا شدم. زمانی که متوجه بیماری خودم شدم تا یکی دو ساعت حالت عادی نداشتم و باور نمی‌کردم که مبتلا شده‌ام. پس از مدتی که بیماری خودم را باور کردم، دچار افسردگی شدم و نزد روانپزشک مراجعه کردم. شوهرم همیشه می‌گوید اگر می‌دانستم که بیمار هستم هیچ وقت تو را بیمار نمی‌کردم و در این مورد بسیار عذاب وجدان دارد.

می‌خواهم بچه دار شوم

پس از مدتی حال روحی‌ام بهتر شد و باور کردم که ایدز نیز مانند بیماری‌های دیگر است. پس از ۲ سال بچه دار شدم اما متأسفانه فرزندم در ۵ ماهگی به خاطر بیماری‌ام فوت شد. در آن زمان شنیده بودم که فرزند از طریق سزارین به ایدز مبتلا نمی‌شود و من نیز می‌خواستم که طعم مادر بودن را حس کنم اما متاسفانه شانس با من یار نبود و ۲ بار سقط جنین داشتم و نتوانستم صاحب فرزند شوم. از‌‌ همان دوران ازدواج تحت نظر پزشک هستم تا باردار شوم و تمام تلاش خودم را برای بچه دار شدن می‌کنم. با این شرایط هیچ وقت ناشکری نکردم و تسلیم رضای خداوند بودم. بعد از این‌که فهمیدم که از طریق شوهرم مبتلا شدم هیچوقت علاقه‌ام را نسبت به او از دست ندادم زیرا که او از عمد مرا به این بیماری مبتلا نکرده بود و خودش هم نمی‌دانست که بیمار است.

خوشبختانه حالم بهتر است

از طریق یکی از دوستانم با انجمن احیا آشنا شدم. آشنایی با این انجمن تأثیر مهمی در زندگی و روحیه‌ام داشت. در حال حاضر ۳ سال است که با شوهرم دارو مصرف می‌کنیم و بهتر از قبل هستیم. مقاومت بدنی من در سال‌های اول ۱۰۰ بود و در حال حاضر خوشبختانه و به لطف خداوند به ۸۰۰ رسیده است. باید بگویم که مقاومت بدنی اگر زیر ۱۰۰ باشد بسیار خطرناک است.

نمی‌توانم بگویم که بیمارم

در انجمن احیا جلسه‌هایی برای تقویت اعتماد به نفس تشکیل می‌شود که این جلسه‌ها توانسته تا حدود زیادی روحیه‌ام را تقویت کند. در اینجا با اعضای انجمن به پارک و سفرهای زیارتی می‌رویم. برای تأمین داروهای خود و شوهرم و علاقه‌ای که به بچه‌ها دارم از فرزند یک خانم شاغل نگهداری می‌کنم. رابطه او با من خیلی خوب است و مرا خیلی دوست دارد اما متأسفانه هنوز نتوانستم به خاطر ضعف فرهنگ جامعه به آن‌ها بگویم که بیمار هستم. خوشبختانه از زمانی که کار می‌کنم روحیه‌ام خیلی بهتر شده است.(ایران/ یاســـمن صادق شیرازی)

نشانه‌های ایدز در دهان

عامل دیگر ترس از بیماری ایدز به دلیل نهفته بودن آن در دوران پنجره‌ای به مدت حدود ده سال است؛ دوره‌ای که طی آن، فرد به ویروس اچ‌آی‌وی آلوده شده، اما خودش از آن خبر ندارد و می‌تواند بیماری‌اش را از طریق روابط جنسی کنترل نشده، وسایل آلوده به خون مشترک مثل سرنگ تزریق در معتادان، تیغ‌های جراحی یا هر وسیله آلوده به خونش به افراد سالم منتقل کند.

با وجود این، توجه به علائم هشداردهنده بیماری ایدز در دوران پنجره‌ای، کمک می‌کند تا بیماری به طور احتمالی شناسایی و با آزمایش‌های تشخیصی تائید شود و درمان‌های کنترلی زودتر برای بیمار آغاز شود. یکی از نشانه‌های هشداردهنده ایدز، عوارض دهانی ناشی از این بیماری است که به گفته متخصصان بیماری‌های دهان و فک معمولا به صورت ضایعات تاولی لثه، زخم‌های دهانی و آفت‌های عودکننده و مقاوم به درمان بروز می‌کند.

دکتر فریبرز بیات، عضو هیات علمی پژوهشکده علوم دندانپزشکی شهید بهشتی و متخصص سلامت دهان در گفت‌وگو با جام‌جم می‌گوید: معمولا اغلب بیماری‌هایی که در دیگر قسمت‌های بدن، بخصوص خون ایجاد می‌شود، به تغییراتی در دهان از جمله زبان و کام منجر می‌شود. بر این اساس، اولین علائم بیماری ایدز نیز در بسیاری از موارد در دهان پدیدار می‌شود. به این ترتیب، دندانپزشکان نقش مهمی را در تشخیص زودهنگام این بیماری ایفا می‌کنند.

معمولا در افرادی که مبتلا به بیماری‌های سیستم ایمنی یا ضعف سیستم ایمنی از طریق آلودگی با ویروس ایدز، ابتلا به دیابت و مصرف سیگار هستند، عوارض و ضایعات لثه و دهان بیشتر بروز می‌کند.

به گفته متخصصان بیماری‌های دهان، یکی از نشانه‌هایی که از نظر ابتلای به بیماری ایدز باید جدی گرفته شود، بروز آفت‌های دهانی است که هر ماه، شش یا هفت بار تکرار شود و با هیچ روشی نیز قابل کنترل نباشد. توجه داشته باشید که ضایعات دهانی شامل ضایعات ویروسی، لثه و ضایعات ناشی از نقص در سیستم ایمنی می‌شود. یعنی در صورت مشاهده هر نوع ضایعه عودکننده در داخل دهان اعم از آفت، تبخال یا خونریزی‌های مکرر لثه باید به دندانپزشک مراجعه و علت را بررسی کرد.

انتقال ایدز از طریق دندانپزشکی

از زمان ورود ویروس به بدن فرد سالم، تا ظهور علائم بیماری دوره‌های زمانی مختلفی وجود دارد که ممکن است تا ده سال هم طول بکشد. در دوره اول که سه تا شش هفته پس از ورود ویروس است، هیچ راه تشخیصی برای این‌که فرد مبتلا به ویروس است، وجود ندارد.

دکتر بیات با اشاره به این مطالب می‌گوید: پس ازگذشت یک‌ماه از آلودگی، تست‌های آزمایشگاهی قادر به تشخیص وجود ویروس در بدن خواهد بود. از این زمان تا مرحله بروز نشانه‌های بالینی بیماری بتدریج قدرت دفاعی بدن کاهش می‌یابد که همراه با تب، ضعف، سستی و اسهال است. بیماری ایدز در واقع مرحله آخر ابتلا به ویروس نقص ایمنی یا اچ‌آی‌وی است. در این مرحله تعداد گلبول‌های سفید خون که وظیفه دفاع در برابر میکروب‌ها را دارند، بشدت کاهش یافته و منجر به ابتلا به انواع عفونت‌ها می‌شود. در واقع، علت مرگ ناشی از آلودگی با اچ‌آی‌وی نیز معمولا عفونت‌های ریوی است.

این دندانپزشک می‌افزاید: از جنبه انتقال بیماری ایدز از دندانپزشکی به بیمار نیز تاکنون گزارشی دیده نشده؛ زیرا مهم‌ترین راه انتقال، خون است و این‌که خون آلوده به ویروس، هنگام اعمال دندانپزشکی به بیمار انتقال پیدا کند، بسیار غیرمحتمل است. بزاق نیز نمی‌تواند عامل انتقال ویروس و بیماری‌زایی آن شود. بر اساس تحقیقات به عمل آمده خطر انتقال از بیمار به دندانپزشک نیز حدود 0/3 درصد است.

وی تاکید می‌کند: ویروس اچ‌آی‌وی با این که بسیار خطرناک است، اما رعایت اصول کنترل عفونت و استفاده از وسایل استریل شده یا یکبار مصرف در مطب‌ها و کلینیک‌های دندانپزشکی به طور قطعی، مانع انتقال ویروس از طریق وسایل دندانپزشکی می‌شود.

اچ‌آی‌وی و بروز عفونت‌های قارچی در دهان

به گفته دکتر بیات، ایجاد عفونت‌های قارچی مثل برفک روی زبان یا حلق، تغییرات خاص در سطح یا زیر زبان، تبخال‌های مکرر، التهاب و چرکی شدن تمامی لثه، خشکی دهان و تورم غدد بزاقی از علائم دهانی ابتلا به بیماری ایدز محسوب می‌شود.

وی تاکید می‌کند: توجه داشته باشید که حضور هر یک از این علائم به تنهایی، دلیل ابتلا به بیماری نیست. بلکه این نشانه‌ها در دیگر بیماری‌ها نیز دیده می‌شود و مجموع این علائم و تست‌های آزمایشگاهی است که ابتلای قطعی را مشخص می‌کند. بنابر این مراجعه منظم به پزشک یا دندانپزشک یکی از راه‌های اصلی برای تشخیص آلودگی به اچ‌آی‌وی است.

این متخصص سلامت دهان می‌افزاید: ضایعات دهانی به دنبال ابتلا به ایدز ممکن است با ترشحاتی نیز همراه باشد. ویروس در بزاق نیز وجود دارد، اما بزاق نمی‌تواند باعث انتقال بیماری باشد مگر این‌که آلوده به خون شود. خوشبختانه ضایعات دهانی معمولا قابل درمان است و فقط در مواردی که این ضایعات به درمان مقاومت نشان دهد یا دوباره ایجاد شود باید به ابتلا به بیماری ایدز شک کرد.

پونه شیرازی / گروه سلامت

125

اولین نشانه‌ها و علائم ابتلا به ایدز در دهان

آفت‌های متعددی که در نواحی مختلف دهان ایجاد می‌شود، مرتب عود می‌کند و به راحتی درمان نمی‌شود از علایم مهم دیگر وجود ویروس ایدز در خون است.

ویروس‌های مختلف به سلول‌ها و بافت‌های مختلفی از بدن حمله می‌کنند ولی ویروس ایدز یا HIV به سیستم ایمنی حمله می‌کند. سیستم ایمنی، گروهی از سلول‌ها هستند که بدن را در برابر انواع عفونت‌ها محافظت می‌کند و بدون آن‌ها توانایی بدن برای مبارزه با انواع عفونت‌ها تضعیف می‌شود. لذا وقتی ویروس HIV وارد بدن فردی شود، به تدریج قدرت دفاعی بدن وی ضعیف می‌شود و این فرد در برابر انواع بیماری‌ها و عفونت‌ها حتی آنهایی که در حالت عادی بیماری‌زا نیستند آسیب‌پذیر می‌شود.

این روند قابل رویت نیست و راهی وجود ندارد تا با نگاه کردن به افراد بگوییم که آیا به HIV مبتلا هستند یا خیر ولی آزمایش خون می‌تواند پس از چند ماه از اولین تماس، ویروس را در خون آشکار کند. افراد آلوده به HIV ممکن است سال‌ها کاملا سالم بمانند و حتی خودشان ندانند که آلوده هستند. ولی در این دوره یا در دوره نهفته بیماری بعضی افراد می‌توانند علایم دهانی خاصی داشته باشند که توجه به آن‌ها در تشخیص به موقع این بیماری می‌تواند کمک کننده باشد. مثلا فرد دچار عفونت قارچی یا کاندیدایی در دهان شود.

منظور از کاندیدا ضایعات شیری رنگ یا سفید روی زبان، سطح داخلی گونه‌ها و گاهی سقف دهان، لثه‌ها و لوزه‌ها می‌باشد.

از علایم بروز کاندیدا در دهان می‌توان احساس طعم بد و سوزش در دهان را ذکر کرد. در ابتلای معمولی به کاندیدا درمان‌های رایج می‌تواند جوابگو باشد ولی در فرد مبتلا به ایدز، درمان پاسخ نمی‌دهد.

علامت بعدی خطوط سفیدی است که در کناره زبان دیده می‌شود و ما اصطلاحا به آن لکوپلاکیای مویی می‌گوییم، که عامل اصلی به وجود آوردنده آن ویروس است. به محض مشاهده چنین ضایعه‌ای باید فورا به متخصص بیمار‌ی‌های دهان مراجعه کرد.

آفت‌های متعددی که در نواحی مختلف دهان ایجاد می‌شود، مرتب عود می‌کند و به راحتی درمان نمی‌شود از علایم مهم دیگر وجود ویروس ایدز در خون است. از علایم دیگر تبخال‌های مزمن و طولانی مدت چه در داخل دهان چه در لب‌هاست که به‌ طور متعدد فرد را مبتلا می‌کند.

با مشاهده چنین علایمی دندانپزشک باید بیمار را مشکوک به ایدز فرض کند. البته باید توجه داشت که بسیاری از این علایم اختصاصی برای ایدز نیستند مثلا عفونت قارچی علل دیگرهم دارد؛ اما اگر به راحتی درمان نشود می‌تواند نشانگر ابتلا به ایدز باشد. همچنین آفت و تبخال معمولی در بسیاری از افراد دیده می‌شود اما اگر به صورت شدید در نواحی مختلف دهان و همراه با عود مکرر باشد می‌تواند نشانه ابتلا به ایدز باشد.

به هرحال در همه این موارد تشخیص پزشک ضروری است. در بعضی تحقیقات از بزاق دهان برای تشخیص ویروس ایدز استفاده می‌شود که با تایید این آزمایش می‌توان به راحتی در مطب به بررسی وجود ویروس در بدن پرداخت و این اهمیت بزاق را در تایید تشخیص بعضی بیمار‌ی‌ها نشان می‌دهد.

برای پیشگیری و احتیاط، اگر پوست دندانپزشک صدمه دیده نباید برای بیمار کار مستقیم دندانپزشکی انجام دهد. (صبحانه)

---

*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود.

225

ویروس ایدز چگونه وارد بدن می‌شود؟

از زمانی که فرد به ویروس مولد ایدز (HIV) مبتلا می‌شود تا شروع بیماری ممکن است بیش از 10 سال طول بکشد؛ چرا که ابتلا به HIV در ظاهر فرد مشخص نمی‌شود. در این مدت فرد ظاهراً سالم است و می‌تواند به کار و فعالیت خود ادامه دهد ولی احتمال انتقال ویروس از سوی او به دیگران وجود دارد.

HIV چگونه وارد بدن می‌شود؟

تماس جنسی با فرد مبتلا بدون استفاده از وسایل پیشگیری، استفاده مشترک از وسایل تزریق یا سایر ابزار تیغ و برنده مثل تیغ یا سوزن خالکوبی، انتقال خون و فرآورده‌های خونی آلوده و انتقال از مادر مبتلا به نوزاد در طی حاملگی، زایمان و شیردهی از راه‌های انتقال این بیماری است. البته شایع‌ترین راه ابتلا به HIV در جهان تماس جنسی نامطمئن، محافظت نشده و خارج از چارچوب است. مصرف موادمخدر، الکل و... قدرت تصمیم‌گیری فرد را برای پرهیز از رابطه جنسی حفاظت نشده مختل می‌کند.ایدز

مبتلایان به ایدز نیازمند حمایت جامعه

ویروس مولد ایدز از طریق تماس‌های معمولی مثل دست دادن، در آغوش کشیدن، روبوسی، عطسه و سرفه، استفاده از توالت و حمام، استفاده از ظروف و وسایل غذاخوری مشترک، استفاده از استخر عمومی و نیش حشرات منتقل نمی‌شود. افراد مبتلا و بیماران، نیاز به حمایت و همدلی جامعه دارند. آنچه ما را در معرض خطر قرار می‌دهد رفتارهای پرخطر ماست، نه زندگی در کنار افراد مبتلا.

از کجا بدانیم مبتلا به ایدزیم یا خیر؟

بنا بر اعلام اداره کنترل ایدز و بیمارهای آمیزشی وزارت بهداشت، ابتلا به ویروس مولد ایدز فقط از طریق آزمایش خون مشخص می‌شود. از زمانی که ویروس وارد بدن فرد شده تا زمانی که در آزمایش خون مشاهده می‌شود ممکن است چند ماه طول بکشد. بهتر است قبل از انجام آزمایش با یک مشاور صحبت شود.
اگر از ابتلای خود یا همسر خود به HIV نگرانیم می‌توانیم به مرکز مشاوره بیماری‌های رفتاری مراجعه کنیم. در این مراکز علاوه بر آموزش، مشاوره و ارائه وسایل پیشگیری، آزمایش HIV به صورت رایگان و با حفظ رازداری انجام می‌شود و افراد مبتلا یا بیمار تحت مراقبت و درمان قرار می‌گیرند.

آیا ایدز درمان دارد؟

درحال حاضر درمان قطعی برای از بین بردن ویروس ایدز وجود ندارد. درمان‌های موجود می‌توانند طول عمر بیمار را افزایش داده و کیفیت زندگی او را بهتر کنند؛ اما هرکدام از ما می‌توانیم با حفاظت از خود و دیگران در برابر ایدز، صحبت با دیگران در این مورد، تلاش برای پذیرفته شدن و حمایت افراد مبتلا به HIV در جامعه و محله خود، مشارکت در اطلاع‌رسانی برای ایدز و دعوت از دیگران برای این مشارکت گامی در جهت مبارزه با ایدز برداریم و از هم‌اکنون پیشگام شویم. (ایسنا)

پیشگیری از ایدز با واکسن جدید امکان‌پذیر است؟

این متخصصان که با همکاری گروهی از پزشکان و محققان انستیتو «راگُن» در بیمارستان عمومی ماساچوست آزمایشات فوق را انجام داده‌اند با بیان این که میمون‌ها پس از تزریق این واکسن در معرض سطح بالایی از آلودگی حاصل از ویروس مهاجم مشابه ویروس ایدز در انسان قرار گرفتند، تایید کردند که این واکسن از آلوده شدن نیمی از میمون‌ها به این ویروس جلوگیری کرده است.

نتایج به دست آمده از این بررسی تا حدی مثبت بوده که متخصصان عرصه پزشکی را متقاعد ساخته که آن را روی نمونه‌های انسانی توسط شرکت‌های داروسازی مهم آزمایش کنند. این آزمایش بین‌المللی روی 400 داوطلب سالم در آمریکا، شرق و جنوب آفریقا و تایلند در حال انجام است.

به گفته کارشناسان، حدود 35 میلیون نفر به ویروس ایدز آلوده هستند و از زمان شیوع آن از 30 سال قبل تاکنون این بیماری موجب مرگ 40 میلیون نفر در سراسر جهان شده است.

به رغم پیشرفت‌های انجام شده در روش‌های درمانی ایدز، کارشناسان بر این باورند که واکسیناسیون، بهترین راه حل برای ریشه‌کن کردن این بیماری است.

در این بررسی یک واکسن جدید و دو مرحله‌ای مورد آزمایش قرار گرفت که شامل آماده کردن سیستم ایمنی با استفاده از گونه ضعیف‌شده ویروس سرماخوردگی به منظور انتقال ژن‌های ویروس ایدز به بدن فرد مورد نظر است و مرحله دوم که شامل تزریق پروتئین خالص شده ویروس ایدز به فرد است تا واکنش ایمنی قوی در بدن ایجاد شود.

به گزارش روزنامه دیلی‌میل، به گفته متخصصان آزمایش واکسن ایدز روی میمون‌ها به منظور تست محدودیت‌های واکسن و قرار دادن نمونه‌های آزمایشی در معرض سطح بالایی از آلودگی با این ویروس انجام می‌شود.(ایسنا)

آخرین آمار مبتلایان به ایدز در کشور

عباس صداقت گفت: براساس آمار جمع‌آوری شده از دانشگاه‌های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی، تا تاریخ یکم فروردین سال 94 مجموعاً 29 هزار و 414 نفر افراد مبتلا به HIV/AIDS در کشور شناسایی شده‌اند که 88 درصد آنان را مردان و 12 درصد را زنان تشکیل می‌دهند.

وی گفت: تاکنون 6990 نفر مبتلا به ایدز شناسایی شده و 6202 نفر از افراد مبتلا به اچ آی وی فوت کرده‌اند . 45.6 درصد از مبتلایان به HIV که سن زمان شناسایی آنان مشخص بوده در گروه سنی 34 – 25 سال قرار داشته‌اند که بالاترین نسبت در بین گروه‌های سنی را به خود اختصاص می‌دهند.

به گفته صداقت، علل ابتلا به HIV در بین کل مواردی که از سال 1365 تاکنون در کشور به ثبت رسیده‌اند به ترتیب، تزریق با وسایل مشترک در مصرف‌کنندگان مواد (66.6 درصد)، رابطه جنسی (14.5 درصد) و انتقال از مادر به کودک (1.4 درصد) بوده است و راه انتقال در 16.7 درصد از این گروه نامشخص مانده است.

وی تاکید کرد: راه انتقال 0.8 درصد از این موارد مربوط به خون و فرآورده‌های خونی در سال‌های پیش از اجرای سیاست پالایش صد درصدی خون سالم توسط سازمان انتقال خون است.

رئیس اداره ایدز در ادامه گفت: در مقایسه این آمار با مواردی که ابتلا آنان در سال 1393 گزارش شده است، اعتیاد تزریقی 43.7 درصد، برقراری روابط جنسی 37.3 درصد و انتقال از مادر مبتلا به کودک 4 درصد را تشکیل داده است.

وی افزود: در 15 درصد از موارد شناسایی شده در این سال راه انتقال نامشخص بوده و هیچ مورد جدید ابتلا از راه خون و فرآورده‌های خونی گزارش نشده است همچنین 72.6 درصد موارد شناسایی شده در این سال را مردان و 27.4 درصد را زنان تشکیل می‌دهند. ( فارس)

داروی سرطان، ویروس ایدز را از مخفیگاهش خارج می‌کند

نقش داروهای ضدویروسی این است که اچ آی وی موجود در جریان خون را می‌کُشند اما ذخایری پنهان از آن را دست نخورده باقی می‌گذارند.

مطالعه منتشر شده در نشریه «پلاس وان» نشان داد که این دارو در فعال کردن ویروس‌های پنهان ایدز بسیار موثر است.

متخصصان می‌گویند که این نتایج جالب توجه است اما باید اطمینان یافت که این دارو خطری برای بیماران آلوده به اچ آی وی ندارد.

خطر ذخایر پنهان اچ آی وی در یک کودک اهل می‌سی‌سی‌پی ثابت شد. او در زمان تولد داروهای ضدویروسی دریافت کرد. اما به‌رغم آنکه برای دو سال عاری از ویروس به نظر می‌رسید با توقف داروها، ویروس دوباره ظاهر شد.

به گزارش ایسنا، تیم دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا در «دیویس» در مورد داروی «پی ای پی 005» (PEP005) تحقیق کرد. این یکی از اجزای درمانی برای جلوگیری از بروز سرطان در پوستی است که در اثر آفتاب آسیب دیده است.

آنها دارو را در سلول‌های کشت شده در آزمایشگاه و همچنین روی بخش‌هایی از سیستم ایمنی استخراج شده از بدن 13 فرد مبتلا به اچ آی وی امتحان کردند.

در نهایت آشکار شد که این دارو در فعال کردن اچ آی وی پنهان بسیار موثر است و می‌تواند نماینده روش تازه‌ای برای مقابله با این ویروس باشد. با این حال این دارو هنوز مستقیما در افراد مبتلا به اچ آی وی آزمایش نشده است.

پروفسور «شارون لوین» از دانشگاه ملبورن نتایج را جالب خواند و افزود:‌ این مطالعه خانواده دیگری از داروها را به فهرست داروهای بالقوه آزمایشی برای حذف انواع با دوام اچ آی وی می‌افزاید، هرچند کار زیادی باقی است تا تاثیر آن روی بیماران مشخص شود.

با این میوه به جنگ ایدز بروید

به گزارش جام جم سرا به نقل از ایسنا، نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد پروتئین موجود در موز موسوم به لکتین یا «BanLec» می‌تواند قندهای موجود در لایه بیرونی ویروس‌ها و سلول‌ها را به نوعی خوانده و تشخیص دهد.

پنج سال پیش دانشمندان نشان دادند که پروتئین موز می‌تواند ویروس‌های مسبب ایدز را از ورود به سلول منع کند، اما در عین حال نیز موجب عوارض جانبی می‌شد که کاربرد بالقوه‌اش را محدود می‌کرد.

اما طی این پژوهش ترکیب تازه‌ای از «BanLec» ابداع شده است که همان خواص مبارزه با ویروس‌ها را دارد اما دیگر از عوارض جانبی نظیر التهاب و سوزش ناخواسته خبری نخواهد بود؛ این امر نقطه قوت این پژوهش است که چگونه دو خاصیت مجزای این مولکول از یکدیگر تفکیک سازی شده است.

علاوه بر این، آزمایش بر نمونه‌های موشی نشان داد که «H84T BanLec» می‌تواند موش را از ابتلا به ویروس آنفلوآنزا محافظت کند.

این پژوهش در مجله «Cell» منتشر شده است.

برای مطالعه اخبار بیشتر از جام جم آنلاین به اینجا کانال تلگرام این سایت مراجعه کنید.

نگذاریم بمب ساعتی ایدز منفجر شود

اما متاسفانه این بیماری در کشورهایی مانند چین، تایلند و امارات همچنان مانند بمبی ساعتی عمل می‌کند و در مرحله انفجار است. از آن گذشته، چالش بزرگی که در زمینه این بیماری وجود دارد مخفی ماندن آن تا سال‌ها در شخص آلوده و ناقل بیماری است تا جایی که حتی به گفته دکتر علی‌اکبر سیاری، معاون بهداشت وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در کشور ما نیز با آن که تاکنون 29 هزار و 414 نفر مبتلا به ویروس اچ‌آی‌وی شناسایی شده برآورد می‌شود آمار افراد مبتلا به این ویروس بین 80 تا 90 هزار نفر باشد، یعنی کسانی هستند که به این ویروس مبتلا شده‌اند، اما هنوز شناسایی نشده‌اند.

وی در گفت‌وگو با برنامه جمعه شب «نبض» در شبکه خبر می‌افزاید: در دنیا 70 تا 80 درصد راه انتقال این ویروس، انتقال از طریق روابط جنسی است، اما در کشور ما بیشتر از طریق استفاده از سرنگ‌های آلوده و به‌صورت تزریقی منتقل می‌شود. با این حال طی چند سال گذشته این روند به سمت انتقال جنسی تغییر کرده که به رفتار پنهان مردم مربوط است.

دکتر مسعود مردانی، متخصص بیماری‌های عفونی و عضو کمیته کشوری ایدز نیز در گفت‌وگو با همین برنامه تاکید می‌کند: افزایش چشمگیر زنان مبتلا به ویروس اچ‌آی‌وی، کاهش سن ابتلا، تغییر راه انتقال از تزریق به سمت روابط جنسی و شیوع بیماری‌های مقاربتی مهم‌ترین مسائلی است که امروز با آنها مواجه هستیم.

آغاز مسیر ابتلا به ایدز از مواد روانگردان

امروز دیگر هیچ خانواده‌ای نیست که از خطر ابتلا به ایدز کاملا مصون بماند.

دکتر سیاری با اشاره به این مطلب می‌گوید: براساس آمارهای سال گذشته، 37/2 درصد موارد انتقال ویروس اچ‌آی‌وی از راه رفتارهای پرخطر جنسی است که نشان‌دهنده رشد آن است که این موضوع با استفاده از مواد روانگردان صنعتی و رفتارهای جنسی حفاظت نشده ارتباط دارد.

وی اظهار می‌کند: آرایشگاه‌های مردانه، باشگاه‌های بدنسازی و ماهواره سه مثلث مرگ هستند زیرا در آرایشگاه‌ها و باشگاه‌ها مواد و داروهای فراوانی برای زیبایی و تناسب اندام عرضه می‌شود که ماهواره نیز آن را تبلیغ می‌کنند، در حالی که این ماده چیزی نیست جز یک مخدر روانگردان.

وی تاکید می‌کند: بیکاری، فقر، طلاق، مواد روانگردان صنعتی و ایدز یک مجموعه است که همچون گردابی، خانواده‌ها و جوانان را در خود غرق می‌کند و این یک زنگ خطر جدی است، پس باید عزم و آموزش‌ها را بیشتر کرد.

دکتر مردانی نیز در این باره اظهار می‌کند: بسیاری از جوانان تصور می‌کنند با مصرف روانگردان و شیشه از ایدز دور می‌شوند، زیرا تزریق در کار نیست در حالی که با مصرف روانگردان‌ها حتی محجوب‌ترین جوان نیز شرم و محابا را کنار می‌گذارد و وارد روابطی می‌شود که تصور نمی‌کند.

ازدواج موقت، تهدیدی دیگر

دکتر سیاری با بیان این‌که در ازدواج‌های موقت نیز احتمال انتقال ویروس اچ‌آی‌وی وجود دارد، می‌گوید: این ویروس ممکن است سه ماه قبل به کسی منتقل شده باشد و در آزمایش خون نشان داده نشود و علائم آن سال‌ها بعد بروز کند، پس باید در تمام رفتارهای جنسی مراقبت لازم صورت بگیرد.

معاون وزیر بهداشت با اشاره به این که روسپیان نیز به حمایت‌های اجتماعی نیاز دارند، تاکید می‌کند: باید این افراد را آموزش داد و از آنها خواست موارد آموزشی را به همسان‌های خود نیز بیاموزند، زیرا آموزش همسان‌ها بسیار موثر است. باید با شناسایی، معاینه، تست و مشاوره و حمایت‌های اجتماعی زمینه را برای تغییر مسیر آنها فراهم کنیم.

ایدز، سوغات سفر به کشورهای دیگر

بسیاری از مردم با تورهای گردشگری به کشورهای دیگر می‌روند و در آنجا به علت رفتارهای پرخطر و محافظت نشده جنسی در حالی به کشور بازمی‌گردند که حامل ویروس اچ‌آی‌وی هستند.

دکتر مردانی با اشاره به مطالب فوق می‌افزاید: متاسفانه در برخی کشورها همچون تایلند، چین و امارات عربی متحده اطلاع‌رسانی نمی‌شود و آموزش درباره ایدز وجود ندارد.

ریشه‌کنی ایدز از طریق آموزش

مردم باید بدانند بیماری ایدز با یک آزمایش ساده قابل تشخیص است و اگر بیماری در مراحل اولیه خود شناسایی شود کاملا قابل کنترل خواهد بود.

دکتر مردانی با تاکید بر این که در حال حاضر دسترسی به داروهای ضداچ‌آی‌وی سهل است و ما جزو معدود کشورهای منطقه هستیم که مبتلایان به ایدز را به صورت کاملا رایگان درمان می‌کنیم، می‌گوید: ایدز در استرالیا با سلاح برنده، کارا، ارزشمند و کم‌هزینه آموزش ریشه‌کن شده است. در کشورهای اسکاندیناوی و آمریکای شمالی نیز اگر توانسته‌اند راه‌های انتقال این ویروس را مسدود کنند روی آموزش جوانان تمرکز کرده و نتیجه گرفته‌اند.

دکتر سیاری نیز در این باره با اشاره به کانال‌های ارتباطی موثری که در کشور برای آموزش وجود دارد، توضیح می‌دهد: آموزش و پرورش با در اختیار داشتن 14 میلیون نفر دانش‌آموز، آموزش عالی با داشتن چهار میلیون 600 هزار دانشجو و پادگان‌ها با ظرفیت حضور مردان در آن، مهم‌ترین کانال‌های آموزشی کشور محسوب می‌شوند که باید از آنها به درستی استفاده کرد و مهارت‌های زندگی را به جوانان آموزش داد.

امکان تولد نوزاد سالم در مادران مبتلا به ایدز

دکتر عباس صداقت در گفت‌وگو با ایسنا، یکی از برنامه‌های وزارت بهداشت برای کاهش انتقال HIV از مادر مبتلا به کودک را تشریح کرد و گفت: یکی از برنامه‌های بسیار مهمی که از سال گذشته به طور جدی آغاز شد، بحث پیشگیری از انتقال HIV از مادر مبتلا به نوزاد است.

وی با بیان اینکه ضریب انتقال HIV از مادر به کودک بسیار مهم است، افزود: زیرا ویروس از یک گروه‌ پرخطر یعنی مادر مبتلا به HIV به جمعیت در معرض خطر یعنی نوزادان منتقل می‌شود.

سه مقطعی که کودک می‌تواند به HIV مبتلا شود

صداقت با بیان اینکه عدم انجام مداخلات لازم درباره انتقال HIV از مادر به نوزاد، در سه مقطع می‌تواند بسیار مهم و با خطرات بالا باشد، اظهار کرد: برآورد شده در دوران بارداری، ویروس می‌تواند از طریق جفت و بند ناف، در دوران زایمان از طریق کانال زایمانی و در دوران بعد از زایمان از طریق تغذیه با شیر مادر انتقال یابد. در این راستا برنامه جامع پیشگیری از انتقال HIV از مادر به نوزاد، به صورت کاملا رایگان در تمام کشور، به ویژه در نقاط پرخطرتر آغاز شده و به مادران ارائه می‌شود.

رییس اداره ایدز وزارت بهداشت توضیح داد که اصل این برنامه در چهار محور است. محور اول قبل از بارداری است، به این صورت که فرد از راه‌های انتقال HIV آگاه باشد و قبل از اقدام به بارداری اگر فکر می‌کند که خود یا همسرش ممکن است در معرض خطر ابتلا به HIV باشند، آزمایش داده تا از وضعیت خود آگاه شود.

امکان تولد نوزاد سالم در مادران مبتلا به HIV بالاست، اگر...

صداقت با بیان اینکه اکنون شرایط در کشور ما به گونه‌ای است که اگر یکی از زوجین یا هر دو نفر مبتلا به این ویروس باشند، با انجام مشاوره و مراقبت بارداری، امکان تولد نوزاد سالم بسیار بالاست، گفت: همچنین در صورتی که بارداری صورت گیرد، توصیه شده که مادر باردار در اوایل دوره بارداری به ما مراجعه کند. برای این منظور در این برنامه درمان شیمیایی، پیشگیری شیمیایی یا پروفیلاکسی پیش‌بینی شده است.

توصیه‌های وزارت بهداشت به زوجین HIV مثبت

وی درباره دوره زایمان در مادران مبتلا به HIV، افزود: برای کاهش ضریب انتقال توصیه می‌شود که زایمان از طریق سزارین انجام شود. برای بعد از دوره زایمان نیز توصیه ما این است که نوزاد تا مدتی تحت مراقبت هم با داروهای پروفیلاکسی یعنی درمان‌های شیمیایی و هم تحت مراقبت‌های پزشکی قرار گیرد.

به گفته صداقت در این برنامه کلیه داروها رایگان است و حتی خدماتی که در آن پیش‌بینی شده مانند تامین شیر مصنوعی به هر میزان که نوزاد نیاز داشته باشد، در اختیار قرار می‌گیرد. بنابراین اگر همه این اقدامات به درستی انجام شود، ضریب انتقال HIV می‌تواند به زیر دو درصد هم کاهش یابد و این نتیجه اثربخشی این مداخلات را نشان می‌دهد.

وی با تاکید بر اینکه زنان و دختران ما قبل از ازدواج، به مراکز مشاوره پیش از ازدواج مراجعه می‌کنند، گفت: در مراکز این امکان فراهم است که به زوجینی که قصد ازدواج دارند، راه‌های انتقال را اعلام می‌کنند. بنابراین اگر هر یک از زوجین به هر دلیلی نگران ابتلای خود هستند، توصیه می‌شود که حتما آزمایش دهند و بعد از ازدواج نیز قبل از اقدام به بارداری متعهد باشند و اگر فکر می‌کنند در معرض خطر بوده‌اند، آزمایش دهند و از این خدمت که در همه استان‌های کشور شرایط ارائه آن فراهم شده و در دسترس است، استفاده نمایند.