مراقب باشید شبکه​های مجازی بداخلاقتان نکند

عضویت در شبکه‌های اجتماعی مجازی، افراد را بویژه در نوجوانی به دلیل حساسیت‌های خاص این دوران با چالش‌های زیادی روبه‌رو می‌کند که از نقطه نظر انزوا طلبی و دوری جستن آنان از روابط اجتماعی بسیار اهمیت دارد.

برخی تظاهرات منفی این چالش‌ها به گفته دکتر مسعود احمدزاداصل، روانپزشک، شامل بروز رفتارهای پرخاشگرانه و به نوعی بروز واکنش‌های انفعالی در مقابل خواست والدین برای برگشت نوجوان به روابط اجتماعی، ارتباطات خانوادگی و فامیلی می‌شود. همچنین بروز دیگر اختلالات خلقی، ایجاد روحیه خیالپردازی و رویابافی از اثرات روحی و روانی عضویت در شبکه‌های اجتماعی مجازی تلقی می‌شود.

تلاش برای کسب هویت در نوجوانی

دوره نوجوانی، دوره‌ای است که از حدود ده سالگی شروع می‌شود و با روایت‌های مختلف تا پانزده سالگی ادامه می‌یابد. در این دوره، کودکی که در سیر تکاملی خود، آموخته‌ها و تجربیاتی از میزان دوست داشتنی بودن و اعتماد به دیگران را کسب کرده، قرار است تا نقش اجتماعی را که در آینده می‌خواهد به عهده بگیرد و هویت خود را در رابطه با دیگران و جامعه به دست بیاورد. به این علت در این دوره، نوجوان به دنبال گسترش دامنه روابط خود، فراتر از افراد خانواده است و به ارتباط با سایر افراد دارای قدرت و تجربه مانند معلمان و مربیان از یکسو و همسالان و همتایان در سوی دیگر روی می‌آورد تا بتواند نقش‌های اولیه خود را در جامعه کسب کند.

وسوسه کسب امنیت اجتماعی در فضای مجازی

دکتر احمدزاد درباره دلایل گرایش نوجوانان به عضویت در شبکه‌های اجتماعی مجازی می‌گوید: در این دوره به دلیل نیاز و اضطرابی که از احتمال سرخوردگی از کسب نقش دلخواه اجتماعی ممکن است پیش آید، نوجوان را دچار نوعی اضطراب اجتماعی و حضور در جمع می‌کند که در واقع، بیانگر اشتیاق زیاد او برای حضور در جمع است. نوجوان برای مقابله با این اضطراب، در عین پاسخ به این اشتیاق سعی می‌کند به محیط‌هایی وارد شود که در آن احساس امنیت می‌کند تا احیانا در صورت سرخوردگی بتواند با کمترین هزینه و هر چه زودتر با تغییر هویت در نقش جدیدی ظاهر شود.

این روانپزشک می‌افزاید: در گذشته این گذار به صورت تجربه‌ دوستی‌های کوتاه‌مدت و اشتغال‌های فصلی، نوشتارها با اسامی مستعار و امثالهم سپری می‌شد که به دلیل برخورد مستقیم با افراد و انسان‌های دیگر کمی اضطراب ایجاد می‌کرد، ولی به خاطر کوتاه بودن و احتمال توقف آن، احساس آرامش به نوجوان می‌داد. از سوی دیگر این تجربه با انسان‌های دیگر که هویتی واقعی داشتند در گذار مناسب از این دوران به نوجوان کمک می‌کرد، اما امروزه تمام فضایی که نوجوان دوست دارد داشته باشد یک فضای مجازی است که با گسترش نوشتارها و انقلاب اطلاعاتی و فضای مجازی اینترنتی و بخصوص در دهه اخیر با شبکه‌های اجتماعی، این نیاز دیرینه نوجوانان به فضایی که بتوانند در آن با کمترین حضور واقعی، تجربیات فانتزی خود را به بوته آزمایش و نقد و نظر دیگران بگذارند، مهیا شده است. درواقع، استقبال بی‌نظیر نوجوانان از فضای مجازی در شبکه‌های اجتماعی نه‌تنها با نیت انزواطلبی نیست که با خواست مشارکت اجتماعی صورت می‌گیرد.

نیاز به جمعگرایی به انزوای نوجوان منتهی می‌شود

اما روی دیگر عضویت در شبکه‌های اجتماعی مجازی را که با نیت کسب هویت اجتماعی از سوی نوجوان صورت گرفته است نیز باید دید. این شبکه‌های اجتماعی مجازی در کنار احساس آرامش و امنیتی که با حفظ هویت اولیه خام به نوجوان می‌دهند، ناتوان از دادن هویتی به نوجوان هستند که در ارتباطات واقعی‌تر در دنیای غیردیجیتال انتظارش را می‌کشد.

دکتر احمدزاد تاکید می‌کند: این مساله اگر مدیریت مناسب نشود و نیاز نوجوان برای گریز از این سردرگمی در یافتن نقش اجتماعی‌اش بخوبی مورد توجه نگیرد، می‌تواند به انزوای وی و پناه بردنش به یکی از دو قطب منعکس‌کننده این تضاد یعنی دنیای واقعی و مجازی منجر شود که معمولا دنیای مجازی، فضای تائیدی مورد انتخاب وی خواهد بود. نتیجه چنین اتفاقی، انزواطلبی و دوری از روابط اجتماعی نوجوان از دید والدین و بزرگسالان و معاشرت طلبی و جمعگرایی از دید خود وی است.

همراهی والدین با نوجوان برای کسب تجربه‌های تازه

همان‌گونه که گفته شد به دلیل تفاوت‌هایی که نوجوان در فضاهای مجازی و ارتباطات واقعی مشاهده می‌کند، دچار ناتوانی در کنترل احساسات، سرخوردگی و گاهی سرخوشی و به طور کلی ناپایداری خلقی می‌شود و رفتارهای نابسامان از خود بروز می‌دهد.‌ دکتر احمدزاد، راهکارهایی برای کاهش تضاد هویتی در نوجوان ارائه می‌‌کند که باید مورد توجه والدین قرار بگیرد: باید توجه داشت قسمتی از این حالات از ویژگی‌های طبیعی نوجوانی است، ولی هر چه بتوانیم میزان اختلاف پیام‌هایی را که نوجوان از محیط‌های مختلف درباره هویت و نقش خود کسب می‌کند، کاهش دهیم، این نوسان و نابسامانی کم خواهد شد. چنین اتفاقی نه‌تنها باعث آسیب نمی‌شود، بلکه به رشد و شکوفایی توانایی‌های نوجوان نیز کمک خواهد کرد. مهم‌ترین نکته‌ای که می‌تواند سیر تکاملی بهنجاری را در چنین شرایطی برای نوجوان به همراه داشته باشد این است که والدین و جامعه سعی کنند نیازهای نوجوان در این دوران را درک کنند و با او همدل شوند. یعنی نیاز او را برای کسب تجربه‌های جدید، رویابافی و خیالپردازی درک و حتی تشویق کنند و با شناخت و درک فضایی که نوجوان می‌خواهد این نیازها را در او برآورده کنند، والدین و جامعه می‌توانند با تشویق نوجوان برای تعمیم فضاهای تجربه‌اش به فضاهای ارتباطی غیرمجازی، امکان تعمیم تجربه‌ها را در دوره‌های زمانی کوتاه برای او فراهم کنند و به نوجوان این حس را بدهند که می‌تواند در کنار آنها تجربیات فکری، خیالی و عملی متفاوت‌تری نسبت به دوران کودکی را داشته باشد. چنین اتفاقی به این معناست که والدین و جامعه نظاره‌گر و البته مواظب نوجوان خواهند بود، بدون این‌که نقد بازدارنده‌ای بر او داشته باشند یا او را وادار به گریز به فضاهای مجازی کنند.

آموزش اخلاق‌مداری در نوجوانی

نوجوانی، دوره ایجاد و تثبیت ساختار روانی و اخلاقی بالغانه در هر فرد است. البته به گفته دکتر احمدزاد، اگر دوره نوجوانی را دوره شروع انحرافات اخلاقی بنامیم فرض چندان درستی نیست. درواقع انحراف از سپری شدن بهنجار دوره نوجوانی است که انحرافات اخلاقی را به همراه خواهد داشت.

این روانپزشک توضیح می‌دهد: نوجوان برای این‌که بتواند اصول اخلاقی را دورنی کند به تجربه کردن و آزمودن وجوه مختلف اعمال در محدوده‌ای که آسیب‌زا نباشد، نیاز دارد و اگر نتواند این تجربه را با همراهی جامعه و والدین کسب کند، به کسب پنهانی تجربه و در نتیجه کسب اخلاق بدون بازخورد عملی روی خواهد آورد. البته فرصت چنین امری در فضای مجازی برایش مهیاست و از این طریق به اخلاق سطحی و قشری متعلق به گروه یا افرادی که برایش جذاب هستند روی خواهد آورد که چنین اتفاقی در دوره‌های بعدی زندگی او باعث ناپایداری در اجرای اصول اخلاقی و نیز ناتوانی‌اش در اصلاح اصول اخلاقی خواهند شد. در چنین شرایطی، متعادل کردن فضای مجازی و فراهم کردن فضایی برای واقعی کردن تجربیات در روابط واقعی برای نوجوان مانند آنچه در روابط فامیلی و اردوها و... در جامعه وجود دارد ،می تواند وی را در افتادن در دام سردرگمی غیرقابل تحمل و سوق دادن او به کسب ثبات اخلاقی و نقش‌های جنسیتی کمک کند.

پونه شیرازی‌ / ‌گروه جامعه

میگرن دارید؟ مواظب «سکته مغزی خاموش» باشید

جام جم سرا:
محققان هشدار داده‌اند که این آسیب‌های مغزی فاکتور خطرزایی در بروز سکته‌های مغزی دیگر در فرد به حساب می‌آید.
دکتر «تشامائی مونتیت» از دانشکده پزشکی دانشگاه میامی میلر و محقق ارشد این مطالعه گفت: اعتقاد ندارم که مبتلایان به میگرن خیلی نگران باشند؛ زیرا خطر سکته مغزی ایسکمیک در مبتلایان به میگرن تا حدودی پایین است. هرچند لازم است افرادی که به میگرن و فاکتورهای خطرزای عروقی مبتلا هستند توجه بیشتری به تغییر سبک زندگیشان داشته باشند و با ورزش کردن و مصرف غذاهایی با چربی پایین این خطر را از خود دور کنند. در این بررسی بیش از 100 نفر که سابقه میگرن داشتند و حدود 450 نفر دیگر که به میگرن مبتلا نبودند مورد آزمایش قرار گرفتند. سپس محققان با استفاده از MRI، مغز دو گروه شرکت کننده را بررسی کردند.
محققان آمریکایی پس از انجام بررسی‌های لازم دریافتند احتمال بروز سکته مغزی خاموش در مبتلایان به میگرن نسبت به گروه دیگر دو برابر بیشتر بوده است. اگرچه در مطالعات پیشین عارضه میگرن با وجود ناهنجاری‌هایی در رگ‌های کوچک خون در مغز مرتبط دانسته شده بود در بررسی جدید این تغییرات مشاهده نشد.
به گزارش هلث دی نیوز، به گفته محققان این مطالعه درمان عارضه میگرن ممکن است به کاهش خطر سکته مغزی در بیمار کمک کند.(آرمان)

میگرن دارید؟ مواظب «سکته مغزی خاموش» باشید

جام جم سرا:
محققان هشدار داده‌اند که این آسیب‌های مغزی فاکتور خطرزایی در بروز سکته‌های مغزی دیگر در فرد به حساب می‌آید.
دکتر «تشامائی مونتیت» از دانشکده پزشکی دانشگاه میامی میلر و محقق ارشد این مطالعه گفت: اعتقاد ندارم که مبتلایان به میگرن خیلی نگران باشند؛ زیرا خطر سکته مغزی ایسکمیک در مبتلایان به میگرن تا حدودی پایین است. هرچند لازم است افرادی که به میگرن و فاکتورهای خطرزای عروقی مبتلا هستند توجه بیشتری به تغییر سبک زندگیشان داشته باشند و با ورزش کردن و مصرف غذاهایی با چربی پایین این خطر را از خود دور کنند. در این بررسی بیش از 100 نفر که سابقه میگرن داشتند و حدود 450 نفر دیگر که به میگرن مبتلا نبودند مورد آزمایش قرار گرفتند. سپس محققان با استفاده از MRI، مغز دو گروه شرکت کننده را بررسی کردند.
محققان آمریکایی پس از انجام بررسی‌های لازم دریافتند احتمال بروز سکته مغزی خاموش در مبتلایان به میگرن نسبت به گروه دیگر دو برابر بیشتر بوده است. اگرچه در مطالعات پیشین عارضه میگرن با وجود ناهنجاری‌هایی در رگ‌های کوچک خون در مغز مرتبط دانسته شده بود در بررسی جدید این تغییرات مشاهده نشد.
به گزارش هلث دی نیوز، به گفته محققان این مطالعه درمان عارضه میگرن ممکن است به کاهش خطر سکته مغزی در بیمار کمک کند.(آرمان)

همیشه مراقب تیروئیدتان باشید

جام جم سرا:

به گفته مسئولان این وزارتخانه‌ این مساله می‌تواند ناشی از عرضه نمک‌های تقلبی بدون ید با عنوان نمک دریا باشد. نمک‌هایی که از سوی عده‌ای سود جو عرضه می‌شود و آنالیز آزمایشگاهی مشخص کرده که فاقد عنصر ید است و علاوه بر ناخالصی، آلوده به فلزات سنگین مانند سرب، آرسنیک و کادمیوم نیز هست.

اما چرا بررسی اختلالات تیروئیدی و عوامل موثر در بروز آنها مهم است؟ اهمیت این بررسی‌ها به هورمون‌های مترشحه از غده تیروئید بازمی‌گردد؛ هورمون‌هایی که از غده تیروئید ترشح می‌شود و بر سوخت و ساز یا متابولیسم همه سلول‌های بدن تاثیر می‌گذارد. بنابراین هر گونه اختلالی که در عملکرد این غده ایجاد شود می‌تواند باعث بروز علائم و نشانه‌های بالینی اختلالات مربوط به تیروئید شود که شایع ترین آنها پرکاری غده تیروئید یا گواتر در شرایط کمبود دریافت ید است.

دکتر حسین دلشاد، متخصص بیماری‌های داخلی و فوق‌تخصص غدد داخلی و متابولیسم در گفت‌وگو با جام‌جم درباره اهمیت بررسی اختلالات تیروئیدی از بدو تولد می‌گوید: در پی کمبود ترشحات غده تیروئید، رشد سلول‌های مغزی در جنین دچار اشکال می‌شود و اگر تشخیص آن دیرهنگام صورت بگیرد این اختلالات به کاهش ضریب هوشی و بروز اشکالاتی در یادگیری کودکان منجر می‌شود. به علاوه کمبود ید بتدریج با افزایش سن، باعث بزرگ شدن غده تیروئید و ابتلا به گواتر می‌شود.

ایران؛ عاری از کمبود ید

ید مثل دیگر عناصر شیمیایی به عنوان یک عنصر شناخته می‌شود و مهم‌ترین نقش آن شرکت در ساختمان هورمون‌های تیروئید است. به طوری که بیش از 60 درصد وزن دو هورمون تیروئیدی بدن یعنی T3 و T4 از ید تشکیل شده است. بنابراین ید یک عنصر حیاتی برای عملکرد غده تیروئید به شمار می‌آید.

دکتر دلشاد با تاکید بر این که تا 20 سال قبل، ایران به عنوان یکی از کشورهای دچار کمبود ید تلقی می‌شد، اما طی دو دهه اخیر با استفاده از نمک ید دار به سطح یدرسانی مطلوب در جامعه دست پیدا کرده‌ایم، می‌افزاید: در واقع با تهیه، توزیع و مصرف نمک‌های یددار، ایران به عنوان اولین کشور عاری از کمبود ید در بین کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا از طرف دفتر منطقه‌ای سازمان بهداشت جهانی شناخته شده است.

این متخصص غدد تاکید می‌کند: خوشبختانه کشور ما طی چند دهه اخیر اقدام به غربالگری کم‌کاری مادرزادی تیروئید نوزادان کرده به طوری که امروزه هر نوزادی که به دنیا می‌آید یک نمونه خون از پاشنه پای وی برای اندازه‌گیری تیروئید گرفته می‌شود که در صورت مثبت بودن نتیجه آزمایش طی دو هفته بعد از تولد، نوزاد تحت درمان قرار می‌گیرد. اجرای این برنامه باعث شده تا از تولد نوزادانی که دچار عقب‌ماندگی ذهنی به علت کم کاری مادرزادی تیروئید هستند به طور قابل توجهی کاسته شود.

افراد در معرض خطر اختلالات تیروئیدی

معمولا افراد در هر سنی مستعد ابتلا به اختلال‌های عملکرد تیروئید هستند. البته این اختلال‌ها در زنان شایع‌تر از مردان است و با گذشت سن بر شیوع این اختلال‌ها در هر دو جنس نیز افزوده می‌شود. دکتر دلشاد با اشاره به این موضوع می‌گوید: افرادی که به عنوان افراد هدف در جامعه برای اختلال‌های تیروئید باید مورد ارزیابی قرار گیرند نوزادان در بدو تولد، دانش‌آموزان و خانم‌هایی هستند که قصد بارداری دارند. با وجود آن که شیوع بیماری‌های تیروئید در سنین بالا افزایش می‌یابد، اما توافق نظر همگانی در ارتباط با بیماری یابی در سنین بالا وجود ندارد.

ضرورت بررسی اختلالات تیروئید از بدو تولد

کم‌کاری تیروئید نیز از اختلالات شایع تیروئیدی است که ممکن است به طور مادرزادی بروز کند یعنی این که غده تیروئید در جنین به طور مادرزادی تشکیل نشده یا کوچک‌تر از حد طبیعی باشد یا این که غده تیروئید در جنین طبیعی باشد، اما عملکرد سلول‌های تیروئید بنا بر دلایل ژنتیکی دچار اختلال شود که در این شرایط نوزاد با کم‌کاری تیروئید به دنیا می‌آید.

دکتر دلشاد با تاکید بر این که اگر علائم و نشانه‌های کم‌کاری مادرزادی غده تیروئید 2 تا 3 سالگی مورد توجه قرار نگیرد، زمان طلایی برای رشد و تکامل سیستم اعصاب جنین و نوزاد از دست می‌رود، می‌افزاید: نوزادانی که با کم‌کاری مادرزادی تیروئید به دنیا می‌آیند اگر در روزهای اول تولد مورد تشخیص و درمان قرار نگیرند دچار اختلال در رشد فیزیکی و مغزی می‌شوند.

اختلال تیروئید با نشانه‌های متفاوت

علائم و نشانه‌های بالینی ناشی از اختلالات تیروئیدی در افراد مختلف، بسیار متفاوت است. برای مثال اختلال ناشی از کمبود ید در حالت خفیف و متوسط فقط باعث بزرگی غده تیروئید (گواتر) می‌شود، اما کمبود شدید ید می‌تواند باعث کم‌کاری تیروئید، عقب‌ماندگی ذهنی و فیزیکی شود.

به گفته دکتر دلشاد، کم‌کاری تیروئید در بالغین ممکن است به طور خود ایمنی یا ناشی از عمل جراحی تیروئید، دریافت ید رادیواکتیو یا مصرف داروهای ضدتیروئید باشد. در این افراد نیز بر حسب شدت کم‌کاری، بیمار احساس خستگی زودرس، خواب‌آلودگی، اختلال در تمرکز، خشکی پوست، ناخن‌، ریزش موها و افزایش وزن می‌شود.

نشانه‌های گواتر

بیماری دیگر غده تیروئید پرکاری است که با عنوان گواتر شناخته می‌شود. پرکاری تیروئید می‌تواند جنبه خود ایمنی داشته باشد یا ناشی از توده‌های پر کار موجود در غده تیروئید که اصطلاحا گره گرم نامیده می‌شود، التهاب تیروئید یا مصرف بیش از حد قرص‌های تیروئید باشد.

دکتر دلشاد با اشاره به علائم پرکاری تیروئید می‌گوید: بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید از نظر بالینی دچار کاهش وزن با وجود اشتهای خوب، کاهش تحمل به گرما، تعریق زیاد، تپش قلب، اضطراب و در نوع خاص بیماری دچار علائم و نشانه‌های چشمی می‌شوند که به صورت خیرگی نگاه، باز شدن پلک‌ها از یکدیگر، بیرون‌زدگی چشم، قرمزی چشمی، احساس سوزش و احساس جسم خارجی در چشم‌ها که منجر به دوبینی می‌شود، بروز پیدا می‌کند و در موارد خیلی شدید نیز به عصب بینایی آسیب می‌رساند که دید بیمار را مورد تهدید قرار می‌دهد.

تشخیص گره‌های بزرگ تیروئیدی

گره‌های تیروئیدی ناشی از رشد نابجا و غیرطبیعی در غده تیروئید هستند. البته 4 تا 7 درصد افراد جامعه دارای حداقل یک گره قابل لمس در غده تیروئید خود هستند که با انجام سونوگرافی از غده تیروئید یا در مواردی با لمس مورد تشخیص قرار می‌گیرد.حتی به گفته دکتر دلشاد 50 درصد افراد به ظاهر سالم نیز در سونوگرافی تیروئید شان حداقل یک گره تیروئید قابل رویت دارند که فقط در 5 تا 15 درصد موارد این گره‌های تیروئیدی دچار بدخیمی یا سرطان تیروئید هستند که با انجام نمونه‌برداری سوزنی می‌توان آنها را از یکدیگر تشخیص داد.

پیشگیری با رژیم غذایی

به گفته دکتر دلشاد اگر کمبود ید در منطقه‌ای شدید باشد به بیمار توصیه می‌شود از موادی که مانع جذب ید می‌شود مثل کلم، شلغم و هویج اجتناب کند، اما امروزه بخصوص در کشور ما با کنترل اختلال‌های ناشی از کمبود ید و مصرف همگانی نمک‌های یددار، افراد جامعه دچار کمبود شدید ید نیستند، اما در برخی مناطق، ممکن است هنوز کمبود خفیف ید وجود داشته باشد که در چنین مناطقی معمولا توصیه به پرهیز از استفاده مواد غذایی خاصی نمی‌شود.

نباید فراموش کرد که شناخت کم‌کاری و پرکاری تیروئید، استفاده از روش‌های غربالگری برای سرطان‌های تیروئید، بویژه در افراد در معرض خطر، غربالگری تیروئید قبل از بارداری و در زمان بارداری، در خانم‌های در معرض خطر و نیز غربالگری پس از تولد از مهم‌ترین اقدامات برای پیشگیری از بروز اختلالات تیروئیدی است. زمانی هم که بیماری وجود دارد باید از پیشرفت و عوارض آن جلوگیری و به درمان دارویی صحیح و بموقع اقدام کرد.(پونه شیرازی/گروه سلامت)

مواظب باشید: احتمال شیوع کرونا با بازگشت حجاج

جام جم سرا:

مهدی شفیعی اظهار داشت: از شش مورد مشکوک مبتلا به بیماری کرونا نتایج آزمایش چهار نفر منفی بود.

وی ادامه داد: آزمایشهای لازم از دو بیمار دیگر گرفته شده اما هنوز نتیجه آزمایشات از تهران به ما اعلام نشده است.
این مسئول اظهار داشت: بیماری کرونا در حال حاضر در استان کرمان تقریبا کنترل شده است و هیچ گونه جای نگرانی وجود ندارد.
وی یادآور شد: موارد قطعی همان دو نفر بودند که یک نفر از آنها فوت شد و بیمار دیگر هم اکنون مرخص شده و در منزل تحت مراقبت است و تعداد افراد مبتلای قطعی و مشکوک افزایش پیدا نکرده است.
شفیعی یادآور شد: با توجه به بازگشت موج جدید حجاج از شب گذشته به افراد اکیدا توصیه می شود که نکات بهداشت فردی را رعایت کرده و از دست دادن و روبوسی خودداری کنند.
وی با تاکید بر لزوم پرهیز از خود درمانی گفت: چنانچه افراد دچار علائمی مانند بیماری شدید تنفسی، تب و عفونت شدید شدند حتما به دکتر مراجعه کرده و در صورت تماس باز زائرین پزشک را در جریان قرار دهند تا بتواند بهترین تشخیص بیماری را داشته باشد. (صراط)

پرتحرک باشید حتی اگر بیمارید

جام جم سرا:
لازم نیست این تحرک انجام ورزش سنگین باشد، حرکت هایی نیز وجود دارد که علاوه بر این که به بهبودی شما کمک می کند، سنگین و طاقت فرسا نیست، از جمله:

پیاده روی

به نقل از سایت «Readers Digest»، با پیاده روی کوتاه ۱۵دقیقه ای می توان فعالیت را شروع کرد.

یوگا

با کمک نرم افزارهای آموزشی، حرکات یوگا را در منزل انجام دهید یا در کلاس ویژه بیماران شرکت کنید. یوگا کاهش دهنده استرس است.

ّ ایروبیک در آب

کاهش جاذبه زمین، فشار کمتری را روی عضله های آسیب دیده وارد می کند، در حالی که انعطاف پذیری و عملکرد قلب و عروق را بهبود می بخشد.

کار با مربی

مربی متخصص ورزش برای بیماران می تواند ورزش های متناسب با وضعیت فرد را ارائه دهد. یک مربی خوب حتی موقعی که بیمار همراهی نکند، می تواند انگیزه لازم را در وی برای ادامه ورزش و احساس مسئولیت ایجاد کند.

فیزیوتراپی انجام دهید

اگر بیماری تان به حدی است که نمی توانید بعضی از حرکت ها را انجام دهید، فیزیوتراپی انجام دهید و علاوه بر ورزش در کلینیک، حرکت ها را در منزل انجام دهید تا قدرت و انعطاف پذیری خود را مجددا به دست بیاورید.

ازمنزل خارج شوید

حضور در هوای آزاد و قرار گرفتن به مدت کوتاه در معرض نور خورشید، ویتامین D لازم بدن را تأمین خواهد کرد. اگر قصد دارید تمام روز در منزل بمانید، دوش بگیرید، لباس خود را عوض کنید و در صندلی یا مبل راحتی خارج از اتاق خواب بنشینید.(خراسان)

مراقب باشید کنکور بچه هایتان را از شما نگیرد

جام جم سرا:

شیوا دولت‌آبادی با اشاره به انواع اختلالات شبه اسکیزوفرنیا اظهار داشت: در کودکی با عوارضی شبیه اسکیزوفرنیا مواجه هستیم که تحت عنوان اختلالات دیگری نامگذاری می‌شوند. یکی از این اختلالات اوتیسم یا درخودماندگی است که عملا ناکارآمدی ارتباطی محسوب می‌شود.

وی افزود: موارد شدید درخودماندگی نیاز به شناسایی دارد زیرا می‌توان برای آن کارهای مهمی مانند بازتوانی انجام داد اما در عین حال باید مراقب این باشیم که با حساسیت‌‌هایی که به خانواده‌ها می‌دهیم آنها را نگران نکنیم زیرا این موضوع می‌تواند علاوه بر نگرانی آنها موجب شود تا فرزندشان را به دیده بیمارگونه نگاه کنند.

این متخصص حوزه بهداشت روان درباره نحوه تشخیص اوتیسم گفت:‌ بعد از مشاهده تفاوت‌های فراوان بین فرزندمان و فرزندان دیگر باید به متخصص حوزه بهداشت روان که روانشناسان، مشاوران و روانپزشکان هستند مراجعه کنیم. البته این دید نباید وسواس‌گونه باشد چرا که موجب می‌شود تفاوت‌های جزئی را نیز که ناشی از تفاوت‌های فردی و طبیعی است با وسواس بیشتری تعبیر شود.

دولت‌آبادی با بیان اینکه اسکیزوفرنیا اختلال دوران جوانی است، اظهار داشت:‌ این اختلال در جوانی آشکار می‌شود و توهم، هزیان و تغییرات خلقی آشکار جزو نشانه‌های آن است. برای این اختلال می‌توان مداخلات خوبی داشت از طرفی باید امیدوار بود که مبتلایان کاندیداهای خوبی برای سلامت روان هستند.

وی افزود: بسیاری از نشانه‌های اسکیزوفرنیا با درمان‌های دارویی خوب می‌شوند و بازتوانی، روان‌درمانی و کاردرمانی نیز به آنها کمک می‌کند تا در جامعه زندگی خود را ادامه دهند.

دولت‌آبادی تأکید کرد: در صورتی که خدمات بهداشت روان همه‌جانبه و به موقع ارائه شود این اختلال را که به زعم برخی بیماری صعب‌العلاجی تلقی می‌شود خوش‌خیم می‌کند و مبتلایان به مسیر عادی زندگی خود برمی‌گردند.

عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی گفت: والدین اگر شاهد تغییرات آشکار در گفتار، ‌عقاید، هیجانات و بیان دلبستگی‌های فرزندان‌شان نسبت به آینده باشند باید به روانپزشک مراجعه کنند. اگر این تغییرات آشکار باشند با فرآیندی جدی در مغز مواجهیم که با نگاه روانپزشک قابل تشخیص است.

وی با انتقاد از برخی والدین برای قرار دادن فرزندان در شرایط سخت افزود:‌ اغلب فرزندان خود را تحت فشارهایی می‌گذاریم که فراتر از انتظارات آنها است. یک مثال خوب در این رابطه کنکور است. در این هنگام ممکن است نوجوان به صورت موقت تغییرات خلقی مانند عصبانیت‌های شدید، پرخاشگری و به هم ریختگی‌های وسواس‌گونه به دلیل فشار روانی ناشی از کنکور را نشان دهد که در آینده به اختلالات روانی شدیدتری منجر می‌شود.

وی خاطرنشان کرد:‌ در این رابطه باید توانایی‌های فرزندان خود را بشناسیم و آنها را در معرض فشار روانی بیشتری قرار ندهیم.(فارس)

لنز دارید؟ مواظب عفونت قرنیه باشید

جام جم سرا: دکتر پرویز زرین بخش، چشم پزشک با اعلام این خبر افزود: یافته‌های یک پژوهش که اخیرا در مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران انجام شده، نشان می‌دهد عفونت قرنیه در افرادی که برای نگهداری و مراقبت از لنزهای خود از آب استریل و آب اکسیژنه 3 درصد استفاده می‌کنند، نزدیک به صفر رسیده است.

وی ادامه داد: طی بررسی‌های انجام شده در این مرکز، مشخص شد آلودگی آب شهرها یکی از دلایل ابتلا به عفونت قرنیه است و از آن پس با ابداع روش فوق، موارد عفونت قرنیه در استفاده‌کنندگان از لنزهای تماس چشم مشاهده نشده است.

دکتر زرین بخش با اشاره به اینکه عفونت قرنیه مشکلی است که در تمام دنیا گریبانگیر مردم به ویژه استفاده‌کنندگان از لنزهای تماسی است، یادآور شد: در ایران به دلیل مساله خشکسالی و بهره‌گیری از آب چاه‌ها و آلودگی آب‌ها به ویژه پایتخت این عفونت‌ها بیش از سایر کشورهاست.

وی ادامه داد: هم‌اینک سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) مشغول بررسی روش‌هایی با هدف کاهش عفونت قرنیه ناشی از مصرف لنزهای تماسی است که نتایج پژوهش پنج ساله انجام شده روی بیش از 10 هزار بیمار در مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران به نشریه "کنتاکت لنز تودی" از نشریات وابسته به FDA ارسال شده است.

رییس مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران اظهار داشت: ممنوعیت استفاده مستقیم از آب لوله‌کشی برای شستن لنز و دست‌ها و شست‌وشوی دست‌ها با آب استریل و لنز با آب اکسیژنه 3 درصد، برای استریل کردن لنز و جالنزی از مقدمات این روش به شمار می‌رود.

وی از شست‌وشوی ریشه مژه‌ها با شامپوی بچه رقیق شده با استفاده از گاز استریل و استریل کردن لنز و جالنزی به وسیله آب اکسیژنه 3 درصد به مدت هر روز 15 دقیقه تا نیم‌ ساعت به عنوان دیگر روش‌های جلوگیری از عفونت قرنیه نام برد و افزود: نخست می‌بایست دست‌ها را با آب و صابون مایع شست‌شو داد، سپس با ژل‌های استریل‌ کننده آن را ضدعفونی و در نهایت با آب جوشیده سردشده، شست‌وشو داد.

دکتر زرین‌بخش، علت عفونت با لنزهای تماسی چشم را نخست مستعد شدن چشم به عفونت به دلیل اکسیژن رسانی ناکافی به قرنیه و دوم آلودگی‌هایی دانست که از طریق دست، لوازم آرایش و آلودگی پلک به لنز و چشم‌ها منتقل می‌شود.

وی از آلوده شدن جالنزی، لنز و محلول‌های نگهدارنده به عنوان دیگر عوامل ابتلا به عفونت قرنیه نام برد.

لازم به ذکر است، عفونت قرنیه در مراحل اولیه سبب تاری دید، درد، سوزش، ترشح و در صورت درمان نشدن موجب زخم قرنیه و نابینایی چشم می‌شود.

در سال 1387 به دنبال شیوع انگل "آکانتامبا" و "میکروب" "پسودوموناس" در تهران تعداد زیادی از افراد به ویژه استفاده‌کنندگان از لنزهای تماسی چشم دچار عفونت و زخم قرنیه شدند که پس از بررسی‌های انجام شده، مشخص شد، منشا آن آب شرب آلوده به این میکروب بوده است. از آن پس در مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران، بررسی‌هایی با هدف پیشگیری از عفونت‌های قرنیه که از طریق لنزهای تماسی اعم از سخت و نرم (هارد و سافت) ایجاد شده بود، انجام و منجر به ابداع روش بهره‌گیری از آب استریل و آب اکسیژنه 3 درصد در مراقبت و نگهداری از لنزها شد.

بنا بر گزارش مذکور، این پژوهش طی 5 سال روی بیش از ده هزار فردی که از لنزهای تماسی چشم استفاده می‌کردند و همگی با شیوه فوق به شست‌وشوی لنز، جالنزی و دست خود اقدام می‌کردند، صورت پذیرفت و نتایج آن بیانگر آن بود که به جز دو مورد خاص که عفونت قرنیه آنان ارتباطی با رعایت مسایل بهداشتی ناشی از شست‌وشو نداشت، خوشبختانه در بقیه این جامعه آماری عفونت قرنیه مشاهده نشده است.(ایسنا)

پدر ،مادر!با من همراه باشید

والدین بخصوص باید آنچه لازمه دوران نوجوانی است را به فرزندشان بیاموزند و همراه وی باشند تا نوجوان از این مرحله بدرستی گذر کند.

همراهی با فرزندان

برای این‌که همراه و در کنار نوجوانتان باشید باید تلاش ویژه‌ای از خود نشان دهید. حتی اگر فرصت و انرژی برای این کار نداشته باشید با تنظیم مجدد برنامه‌های کاری یا کنار گذاشتن بعضی از کارهایی که انجام می‌دهید ـ روابط اجتماعی، کارهای داوطلبانه، ساعت‌های طولانی کار کردن، برقراری نظم کامل در امور خانه ـ می‌توانید وقت خودتان را بیشتر در اختیار اعضای خانواده قرار دهید. اگر فرزندتان می‌خواهد داستانی را برایتان تعریف کند، کارهایتان را زمین بگذارید و فقط به او توجه کنید، کنارش بنشینید و به او گوش دهید و وقتی با هم در ماشین هستید، از فرصت موجود برای گفت‌و‌گو استفاده کنید. صبح‌ها با هم صبحانه بخورید یا بعدازظهر‌ها تلفن و رایانه را کنار بگذارید تا بتوانید با هم حرف بزنید. زمانی که به علاقه‌مندی‌های او توجه می‌کنید، او از این توجه بیشتر شما نسبت به خودش استقبال خواهد کرد. زمانی که او درباره اتفاق‌هایی که در طول روز برایش رخ داده حرف می‌زند می‌توانید در کنار او بنشینید و سعی کنید با هم به بازی مورد علاقه‌اش بپردازید، با هم دسر یا کیک درست کنید، با صدای بلند کتاب بخوانید یا با هم بنشینید و عصرانه بخورید.

در وقت محدودی که دارید او را سرزنش نکنید. در بعضی از خانواده‌ها، تنها زمانی والدین و کودکان با هم حرف می‌زنند که برای مشاجره‌کردن است در حالی که باید از این زمان برای حل‌کردن اختلاف‌ها استفاده کرد. ساعاتی که با نوجوانتان هستید ارزش دارد پس سعی کنید فضایی را ایجاد کنید که برای او مطرح کردن صحبت‌هایش با شما و بحث آزادانه درباره آنها راحت باشد. اغلب در بین نوجوانان این اتفاق می‌افتد که به اتاق‌هایشان می‌روند و در را می‌بندند، زیرا می‌خواهند در یک فضای ساکت به آرامش دلخواهشان برسند بعضی‌ها کتاب می‌خوانند به موسیقی گوش می‌دهند یا نقاشی می‌کشند. بعضی از آنان اوقات تنهایی خود را در اتاقشان به بازی‌های ویدئویی مشغول می‌شوند، تلویزیون تماشا می‌کنند، با رایانه کار می‌کنند یا با تلفن حرف می‌زنند. نوجوانان با تنها ماندن می‌توانند از فشارهای عصبی و سر و صدای خواهر و برادر کوچک‌تر‌شان و کارهای خانه دور بمانند. همچنین آنان می‌خواهند با خودشان تنها باشند تا از تقاضاهای بزرگ‌تر‌ها در امان باشند یا دور از انتظارات والدینشان قرار گیرند. در بعضی موارد شاید به این دلیل نوجوان خودش را از بقیه جدا می‌کند که می‌خواهد از مشکلات فرار کند. شاید او در برقراری رابطه دوستی با دیگران یا انجام فعالیت‌های درسی مشکل دارد همچنین ممکن است برای دوری از اختلاف‌های خانوادگی گوشه‌گیری ‌کند و زمان تنهایی می‌تواند به طور موقت او را از مشکلات رها کند. اگر نگران این هستید که فرزندتان بیش از حد دوست دارد تنها بماند و این کار را فقط از روی عادت انجام می‌دهد می‌توانید فقط با یادآوری این موضوع به او کمک کنید تا این عادت خود را تغییر دهد شاید متوجه شوید که او از مشکلاتی که در مدرسه دارد یا احساس کنید که از مشکلات خانوادگی رنج می‌برد. سعی کنید از فشار روانی او کم کنید به او پیشنهاد کنید که می‌توانید به او در انجام تکالیفش کمک کرده و او را تشویق کنید و توجه مثبت به وی نشان دهید. سعی کنید تا زمانی که طول مدت تنهایی او زیاد نشده به خواسته او برای حفظ حریم خصوصی خودش احترام بگذارید.

نگران نباشید

• نگران نباشید اگر او هر روز متفاوت است. عزت نفس هر نوجوانی روز به روز و لحظه به لحظه تغییر می‌کند. آنها ممکن است یک روز خیلی خوشحال و راضی باشند و روز دیگر در عمق نا امیدی به سر ببرند. نوجوانان در حال زندگی می‌کنند و تغییر حال آنان به صورت وارد شدن به یک مرحله جدید است پس نگران نباشید.

آنها ممکن است یک روز فکر کنند بامزه‌ترین، خوش‌تیپ‌ترین و بهترین هستند و روز دیگر بر این تصور باشند که زشت‌ترین، نخواستنی‌ترین و مسخره‌ترین هستند.

• نگران نباشید اگر گاهی غمگین هستند. همیشه نوجوانان بخصوص نوجوانان دختر در دیدگاهی منفی از خودشان اسیر می‌‌شوند و احساس منفی آنها با وجود محیطی که در آن هستند بندرت عوض می‌شود و در این حالت تغییر دیدگاه آنان دشوار است و برای بهبود آنها باید بسیار تلاش کرد و وقت گذاشت.

• نگران بد دهنی‌های گاه به گاه نوجوانتان نباشید. معمولا عباراتی مانند «از خودم بدم می‌یاد‌»، «من خیلی احمقم» و... عباراتی هستند که نوجوانان برای توصیف خودشان استفاده می‌کنند و پدر و مادرها هم از این جملات احساس نگرانی می‌کنند. نوجوان شما ممکن است از بدترین کلمات و عبارات برای اظهار نارضایتی از خود استفاده کند. طبیعی است که آنان در حال اغراق کردن هستند و وقتی بالغ می‌شوند معمولا استفاده از این زبان را کنار می‌گذارند.

• نگران توقعات غیر واقعی آنان نباشید. خیلی بعید نیست اگر نوجوانان احساس «نفر دوم بودن» یا «طرد شدن» می‌کنند و در مواقعی که چنین احساساتی سراغشان می‌آید احساس ناراحتی و شکست می‌کنند در واقع نوجوانان هنوز تجربه کافی در این زمینه ندارند که بپذیرند زندگی و دوستی‌ها بالا و پایین دارد.

• نگران نباشید اگرگاهی به دنبال کمال هستند. زمانی که نوجوانان به یک مرحله جلوتر می‌روند و خواستار تائید می‌شوند معمولا به دنبال کمال طلبی‌هایی هستند که دست‌نیافتنی است. در نتیجه تلاش آنها آن‌طور که امیدوار هستند به نتیجه نمی‌رسد. اغلب نوجوانان تا حدی این کار را انجام می‌دهند اما تنها زمانی که لذت را از زندگی آنها بگیرد باید نگران شد.

• نگران نباشید اگر نوجوانتان نمی‌تواند نه بگوید. معمولا نوجوانان که عزت نفس پایینی دارند نمی‌توانند به دیگران نه بگویند. ممکن است برای جلوگیری از ناراحت شدن و دلخور کردن فردی که نظرش برای آنها مهم است، مجبور شوند بله بگویند اگر این خصوصیت نوجوان شماست نترسید، اما متوجه باشید که عزت نفس او باید بیشتر پرورش داده شود.

• نگران نباشید اگر او فقط با تعریف و تمجید خوشحال می‌شود. برای بیشتر نوجوانان پذیرفته شدن بالاترین اولویت است این باعث می‌شود که روز آنها بهترین یا بدترین روز باشد. نگران نباشید اگر نوجوانتان برای گذراندن روز خود به دنبال تعریف و تائید باشد مورد توجه واقع شدن احساس خوبی به او می‌دهد.

در برخورد با نوجوانتان سعی کنید موارد زیر را در نظر داشته باشید:

همیشه پیوستگی داشته باشید. نوجوانان نیاز به پیوستگی در رفتار شما والدین دارند. آنها باید مطمئن شوند که بعد از این‌که از همه جا ناامید شدند شما همان والدین حمایت‌کننده هستید در رفتارتان با نوجوانان متعادل باشید همیشه تائید، تمجید و پشتیبانی‌تان را داشته باشید و سعی کنید همراه این رفتارها نسبت به روز قبل هم پیوستگی داشته باشید.

به شیوه‌ای که نوجوانتان ناراحتی‌اش را هضم می‌کند احترام بگذارید. در زمانی که نوجوانتان آزرده‌خاطر است به خاطر داشته باشید وی قبل از این‌که ناراحتی خود را فراموش کند باید آن را هضم کند. سعی کنید که به نظرات، فضا و حق آنها برای احساس بد داشتن احترام بگذارید و آنها را برای حل کردن مشکلاتشان تحت فشار نگذارید.

راجع به احساس ناتوانی آنها به طور واضح صحبت کنید. معمولا نوجوانان وقتی تصمیم دارند با والدینشان وارد یک صحبت شوند اغلب امتحان می‌کنند ببینند آیا حرفشان تائید می‌شود یا خیر. اگر این قدر شانس داشته باشید که در سنجش آنها پذیرفته شوید، می‌توانید از فرصت استفاده کرده و راجع به احساس ناتوانی‌شان بدون رودربایستی صحبت کنید.

مراقب رقابت‌های خواهر و برادری در خانه باشید. جنگ و دعواهای خواهر‌ها و برادرها با هم ممکن است بشدت باعث از بین رفتن عزت نفس نوجوانان شود. والدین باید همواره در محیط خانه مراقب عواملی که باعث کلنجارهای درونی نوجوان می‌شود باشند. سعی کنید با نوجوانتان به عنوان یک فرد مستقل رفتار کنید و از او انتظاراتی داشته باشید که متناسب با شخصیت او باشد.

از تکنیک رول نان استفاده کنید. این تکنیک دارای سه مرحله است یعنی یک مثبت، یک منفی و سپس یک مثبت. در اینجا اصلا منظور این نیست که فقط نکات مثبت نوجوانتان را ببینید، بلکه مقصود این است که نکات منفی را در کنار نکات مثبت نوجوان در نظر داشته باشیم.

کمک کنید تا در مقایسه با خودشان بهترین باشند. معمولا افراد وقتی کاری را انجام می‌دهند که در آن توانا و ماهر بوده و احساس خوبی نسبت به آن کار داشته باشند. برای نوجوانتان طوری برنامه‌ریزی کنید که بتواند از استعدادهایش بخوبی استفاده کند و بتواند توانایی‌هایش را نشان دهد. کمک به پرورش توانایی‌ها و نقاط قوت نوجوان برای داشتن عزت نفس وی ضروریست. همه این موارد به او کمک می‌کند تا احساس تعادل داشته باشد و احساسات منفی را از خود دور کند.

برای فرزندتان الگویی مثبت باشید. شما می‌توانید برای نوجوانتان الگویی از مهارت‌های مثبت باشید و همین امر به او کمک می‌کند در آینده با خانواده خود و دیگران کنار بیاید.

تذکرات را فراموش نکنید. اگر می‌خواهید فرزندتان رفتار محترمانه‌ای داشته باشد محدودیت‌هایی را در این باره اعمال کنید و به طور مداوم تذکر دهید. قاطعانه و ساده به او بگویید که از او چه رفتاری را انتظار دارید.

رفتارهای خود را تعدیل کنید. شما به عنوان پدر یا مادر رفتارهای خود را تعدیل کنید تا نشان دهید برای احساسات نوجوانتان احترام قائل هستید. مثلا اگر او نمی‌خواهد شما در حضور دوستانش لطیفه تعریف کنید به دلخواه او رفتار کنید.

در صورتی که لازم است رفتار خود را تغییر دهید. رفتار خود را بررسی کنید و اگر لازم است آن را تغییر دهید. اگر زود عصبانی می‌شوید یا اغلب بدرفتاری می‌کنید شاید فرزندتان از شما یاد بگیرد. پس مراقب باشید.

درباره بلوغ نوجوانتان به او اطلاعات دهید. حتی اگر صحبت کردن درباره بلوغ نوجوانتان برایتان دشوار است اجازه دهید فرزندتان بداند که می‌تواند هر سوالی را در این باره بپرسد.

روی ظاهر نوجوانتان کنترل داشته باشید. اشتیاق نوجوانتان برای پوشیدن لباس‌ها و داشتن مدل موی مد روز و نامناسب می‌تواند برای اغلب والدین ایجاد تنش کند. سعی کنید اگر در مورد ظاهر وی ناراضی هستید با قطعیت محدودیت‌های او را گوشزد کنید از طرفی سعی کنید بسیاری از انتخاب‌های او را هم بپذیرید و هر زمان که می‌توانید توافقاتی هم با او داشته باشید.

راهنمای فرزندتان باشید. فرزند شما در این سنین نیاز به نظارت بیشتر دارد اگر چه نظارت نوجوان یازده ساله با نوجوان چهارده ساله تفاوت دارد، اما فرزندتان در هر سنی که هست حتما بدانید که کجا و در حال انجام چه کاری هست.

فرزندتان را به تنهایی عادت ندهید. نباید او را دائما تنها بگذارید، اما اگر به اجبار این کار را می‌کنید مدت تنها ماندن او را به حداقل برسانید. اگر دوستانش را می‌شناسید اجازه دهید تا دوستش را به خانه بیاورد تا در مدت تنهایی با او باشد.

برای تعطیلات فرزندتان برنامه‌ریزی کنید. فرزندتان را تشویق کنید در این ایام حتما هر روز علاوه بر تفریحات، مطالعه هم داشته باشد، نقاشی بکشد، شروع به جمع‌آوری مجموعه کند، تایپ‌کردن را یاد بگیرد، یک صفحه وب باز کند، چیزی بسازد، شطرنج یاد بگیرد یا بازی تازه‌ای را بیاموزد، نمایش بازی کند و حتی آواز بخواند.

در مورد شلخته بودن او را تهدید نکنید. اگر به دلیل بی‌نظمی‌هایش دائم او را سرزنش کنید او از شما دوری می‌کند. بهترین کار این است که مثلا برای جمع و جور کردن اتاقش با هم سازش کنید. شما اتاق را جمع کنید تا او اسباب بازی‌هایش را بچیند با این کار از فشار او هم کم می‌شود. اگر فرزندتان نمی‌تواند در این سن اتاقش را مرتب کند به او توهین نکنید، چرا که با این کار فقط او احساس ناامیدی می‌کند.

عذرخواهی او را بپذیرید. اگر نوجوانتان دروغی می‌گوید و بعد حقیقت را گفته و عذرخواهی می‌کند، عذر او را بپذیرید و صداقتش را تحسین کنید. اگر فرزندتان عادت به دروغگویی دارد کمی هم به رفتار خودتان دقت کنید چرا که فرزندتان می‌فهمد که شما در چه زمانی دروغ می‌گویید. در مورد رویدادهای روزمره صادقانه رفتار کنید تا فرزندتان صداقت داشتن را اول از شما به عنوان والد بیاموزد.

8 توصیه کاربردی برای والدین

گر‌چه تقریبا همه نوجوانان در این دوران از والدینشان فاصله می‌گیرند، حرمت نفس آنها بیش از همه تحت تاثیر روابط با همسن و سالان قرار دارد ولی والدینشان همچنان نقش مهمی در شکل‌گیری، اصلاح یا تقویت آن دارند. توجه به این نکات می‌تواند در این زمینه بسیار کمک‌کننده باشد:

1 ـ قبل از هر چیز حرمت نفس خود را اصلاح و تقویت کنید: حداقل از نقطه نظر جنبه‌های منفی، بیشتر نوجوانان کپی و تصویری از والدین خود خواهند بود و یک پدر و مادر با حرمت نفس پایین معمولا باعث تضعیف حرمت نفس فرزندش می‌شود.

2 ـ الگوی خوبی برای او باشید: پدر یا مادری که با همسر خود با محبت و احترام برخورد نمی‌کند، دائما گله و شکایت می‌کند یا دیگران یا حتی خود را سرزنش می‌کند نباید انتظار داشته باشد فرزندش چیز دیگری از آب در آید. الگوی خوبی برای نحوه صحیح ابراز احساس و نظر خود، شنیدن و درک دیگران، حل مساله و مشکل، جسور بودن، پذیرش واقعیت‌ها (هر آنچه هستیم) و تلاش در جهت بهتر شدن، باشیم.

3 ـ در تائید، تشویق و تحسین نوجوانتان دست و دلباز باشید: گر چه نوجوانان تمایل زیادی به کسب رضایت و خرسندی والدین دارند، ولی آنها باید به دلیل تلاش و کار خوبشان مورد تشویق و تحسین قرار گیرند. البته تشویق باید واقعی، صمیمانه و دور از اغراق باشد.

4 ـ بدون قید و شرط محبت و مهربانی خود را نثار فرزندتان کنید:بگذارید فرزندتان دریابد که هر کسی و از جمله او ممکن است اشتباه و خطا کند و در عین پذیرش مسئولیت و عواقب اشتباه خود، شما همچنان او را دوست دارید.

5 ـ حرمت و احترام نوجوانتان را حفظ کنید: هر طوری که انتظار دارید دیگران با شما برخورد کنند با فرزندتان رفتار کنید و هیچ‌گاه از کلمات رکیک و زشت و برچسب‌های منفی حتی به شوخی (دست و پا چلفتی، کودن، تنبل و...) استفاده نکنید.

6 ـ‌ از انتقاد بی‌جا و بی‌مورد و مکرر خودداری کنید: کمتر کسی از انگشت گذاشتن روی اشتباهات، عیب‌ها و نقص‌هایش ناراحت نمی‌شود تا چه برسد به نوجوان که از درجات غرور و کمال‌گرایی بالاتری برخوردار است. در برخورد با رفتارهای نادرست و اشتباهات فرزندمان باید فقط آن رفتار و اشتباه خاص مورد سوال و انتقاد قرار گیرد نه این‌که شخصیت وی را زیر سوال ببریم.

7 ـ در کارها با او مشورت کنید: نوجوانتان نه تنها باید بخوبی شنیده شود بلکه باید در همه امور خانواده با حق رای برابر دیگران، نظر او نیز خواسته شود تا دریابد که پدر و مادرش واقعا به او اهمیت داده حتی اگر با آن موافقت نشود باز هم احساس ارزشمندی خواهد کرد.

8 ـ زمینه‌های موفقیت و کشف و پرورش استعدادهای نوجوانتان را جزو اولویت‌هایتان قرار دهید: والدین موظفند تا جایی که امکاناتشان اجازه می‌دهد شرایط و امکانات لازم را برای هرچه شکوفا‌تر شدن استعدادهای فرزندشان فراهم کنند و دراین راه تمام توان خود را به کار برند. (ضمیمه چاردیواری/معصومه اسدی)

هشدار کارشناسان: مواظب کبابی که می‌خورید باشید

جام جم سرا: کباب کوبیده از محبوب‌ترین انواع کباب است که در آن از گوشت چربی دار چرخ شده و پیاز استفاده می‌شود. در دستور پخت کباب کوبیده در همه منابع، تنها مواد لازم برای تهیه آن گوشت قرمز چرخ کرده، پیاز، زعفران و کمی نمک و فلفل سیاه بیان شده در حالی که به گفته کار‌شناسان بهداشت محیط و تغذیه امروزه شاهد استفاده گسترده افزودنی‌های غیر مجاز در تهیه کباب کوبیده در برخی از رستوران‌ها هستیم.

یکی از بازرسان بهداشت محیط مرکز بهداشت (شماره دو) اصفهان در این زمینه گفت: کیفیت کباب مشکل زا شده است و مردم اطلاع چندانی از آن ندارند. بیشترین میزان سنگدان و ضایعات مرغ از جمله پوست آن در فراورده‌های کباب کوبیده استفاده می‌شود و در مواردی حدود ۳۰ درصد از کباب کوبیده را گوشت و ضایعات مرغ و ۲۰ درصد آن را چربی و دنبه تشکیل می‌دهد.

هوشنگ طاهری افزود: استفاده از مواد مذکور در کباب، تقلب بشمار می‌آید ولی این مواد و افزودنی‌های غیر مجاز چنان با هم مخلوط و چرخ می‌شود که مردم متوجه آن نمی‌شوند و فقط به دلیل خوشمزگی آن را می‌خورند.

طاهری همچنین با اشاره به روش‌های نادرست پخت کباب اظهار کرد: «در برخی موارد، کباب را در آب پیاز می‌خوابانند که این کار بویژه برای کباب شیشلیک باب شده است». کباب شیشلیک، مخصوص استان خراسان است که از دنده گوساله یا گاو جوان تهیه می‌شود.

این بازرس بهداشت محیط با بیان اینکه گوشت قرمز نباید بیشتر از شش ساعت در پیاز خوابانده شود، تصریح کرد: مواردی مشاهده شده که رستوران‌ها گوشت را برای طعم دهی تا چند ماه در آب پیاز نگه داشته‌اند.

وی با اشاره به استفاده از میوه‌هایی مانند انجیر یا کیوی در مخلوط کباب افزود: این مواد در گوشت قرمز تغییر ایجاد می‌کند و بافت گوشت دچار گندیدگی و کپک زدگی می‌شود. همچنین کباب باید در شش دقیقه و در ۱۲۰ درجه سانتیگراد پخته شود اما چون گوشت مرغ زود‌تر پخته می‌شود، در برخی موارد، گوشت و ضایعات مرغ را تا حدود ۷۰ درصد به کباب کوبیده اضافه می‌کنند. این دو ماده نمی‌تواند یک حرارت ببیند و به همین دلیل کباب را حرارت سطحی می‌دهند و مغز آن هنوز خام است.

طاهری با تاکید بر اینکه یکی از عوامل ایجاد بیماری، افزودنی‌های غیرمجاز و پخت نامناسب کباب است، تصریح کرد: کباب باید تازه مصرف شود چرا که اگر از زمان پخت کباب دو ساعت بگذرد بسیار سخت می‌شود و مشکل گوارشی ایجاد می‌کند.

وی همچنین به استفاده از زعفران تقلبی در کباب اشاره و اظهار کرد: در برخی موارد از زعفران‌های هندی و عربی که غیر بهداشتی است و مضرات زیاد دارد استفاده می‌شود.

این بازرس بهداشت محیط به مردم توصیه کرد که از رستوران‌های مطمئن و دارای پروانه کسب خریداری کنند و علائم فساد کباب را بشناسند. همچنین از مردم خواست کباب را از نزدیک بررسی کنند: «وقتی کباب سفیدی زیاد دارد و خیلی نرم است، نشان می‌دهد که از مرغ در آن زیاد استفاده شده است. رنگ کباب باید قهوه‌ای متمایل به صورتی باشد».

دقتهای لازم در خرید گوشت قرمز

طاهری گفت: «گوشت چرخ کرده را از بیرون و محلهای غیر مطمئن تهیه نکنید چرا که بیشتر آن‌ها شامل سنگدان مرغ است. حتی ممکن است در برخی موارد از گوشت دام مشکلدار در گوشت چرخ کرده نیز استفاده شده باشد. هنگام خرید گوشت چرخ کرده از قصابی بخواهید چرخ گوشتش را چند دقیقه به کار اندازد تا همه ضایعات از آن خارج شود. سپس گوشت در‌‌ همان محل چرخ شود».

وی درباره خرید گوشت گرم گفت: گوشت نباید تازه باشد و لازم است حداقل ۲۴ ساعت از زمان کشتار دام بگذرد تا بسیاری از بیماری‌ها در آن از بین رفته باشد. در صورت تمایل به استفاده از گوشت منجمد نیز باید محصولات بسته بندی شده‌ای خرید که مشخصات کامل بر آن درج شده باشد.

راهنمایی‌هایی درباره سنگدان و گوشت مرغ

به گزارش جام جم سرا، یک متخصص تغذیه نیز در همین زمینه گفت: به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود که گوشت‌های احشایی (دل و سنگدان مرغ)، جایگزین گوشت قرمز شود.

خدیجه رحمانی با بیان اینکه میزان چربی در سنگدان مرغ بالاست، افزود: به همین دلیل مصرف آن باید محدود شود. داروهای تزریقی به طیور در چربی‌ها تجمع پیدا می‌کنند، و از آنجا که میزان چربی سنگدان مرغ بسیار بالاست، احتمال تجمع این ترکیبات در این اندام‌ها بیشتر بوده و می‌تواند اختلال‌های هورمونی در مصرف کننده ایجاد کند. (ایرنا)